Την Πέμπτη 23/3 πραγματοποιήθηκε νέα συνέλευση αγώνα στο κατειλημμένο θέατρο Ολύμπια σύμφωνα με την απόφαση του προηγούμενης συνέλευσης αγώνα (εδώ). Συμμετείχαν σωματεία συλλογικότητες και αγωνιστές του κινήματος.
Στις τοποθετήσεις, κοινές ήταν οι εκτιμήσεις για την προκλητική στάση της κυβέρνησης, που με τη συνέντευξη Μητσοτάκη, ανερυθρίαστα λέει ότι «φταίμε όλοι», ότι «φταίει η έλλειψη αξιολόγησης στο δημόσιο», φταίει ότι τον εμποδίσαμε να διορίσει δντή manager με παχυλούς μισθούς, γιατί «οι εξευτελιστικοί μισθοί του δημοσίου» δε φτάνουν (ενώ για τους εργαζόμενους στο δημόσιο είναι μια χαρά!!!). Την ίδια ώρα οι εξαγγελίες για συνταγματική αναθεώρηση και αλλαγή του άρθρου 16 δείχνει ότι επιμένει στην επιβολή της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων. Αυτό άλλωστε εκφράστηκε και με την ιδιωτικοποίηση της παιδοογκολογικής κλινικής στο νοσοκομείο Παίδων Αγ. Σοφία και την ψήφιση του νόμου για τη δημιουργία Ρυθμιστικής αρχής και για το νερό.
Μέσα σε αυτό το κλίμα ανοίγουν το σιδηρόδρομο χωρίς να πάρουν κανένα ουσιαστικό μέτρο ενάντια στην ιταλική εταιρεία, ενω αφήνουν στο απυρόβλητο, τη συζήτηση για τις ευθύνες. Καμία συζήτηση δεν γίνεται ενάντια στη χρόνια απαξίωση των δημόσιων υποδομών, τις ελλείψεις μόνιμου προσωπικού και των συστημάτων ασφαλείας για να συνεχίζεται η πολιτική του κέρδους στη λειτουργία του που είναι η βασική αιτία για το τραγικό δυστύχημα – έγκλημα.
Η αντιπολίτευση (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ) στηρίζει την μετατόπιση της συζήτησης για τις πραγματικές ευθύνες από τη διαχρονική πολιτική των κυβερνήσεων για τις ιδιωτικοποιήσεις. Ιδιωτικοποίησεις που έγιναν σε εφαρμογή των κατευθύνσεων της ΕΕ για την απελευθέρωση των αγορών και την μετατροπή των βασικών κοινωνικών αναγκών σε πεδίο κερδοφορίας για το κεφάλαιο. Επιδιώκουν έτσι να συγκαλύψουν την συνυπευθυνότητά τους για την πολιτική που και αυτές οι δυνάμεις υπηρέτησαν και συνεχίζουν να στηρίζουν.
Ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός κηρύσσει τη λήξη των αγώνων και αρνείται κάθε συζήτηση για τη συνέχεια και κλιμάκωση των αγώνων και προκήρυξη νέας γενικής απεργίας. Αρνείται να προσδιορίσει ακόμα και αιτήματα που να εκφράζουν την απαίτηση για ανατροπή της δολοφονικής πολιτικής και τις ανάγκες των εργαζόμενων και της νεολαίας.
Στην ίδια γραμμή ακόμα και ταξικές δυνάμεις στο εργατικό κίνημα – όταν στην ευρεία σύσκεψη συντονισμού στο Σπόρτιγκ, παραπέμπουν στην 1η Μάη (μετά από ένα μήνα), αντί για την οργάνωση του αγώνα τώρα, για διεύρυνση των αιτημάτων του και προσδιορισμό νέας απεργίας ακόμα και χωρίς τη ΓΣΕΕ.
Η συνέλευση συζήτησε, και χαιρετίζει τον αγώνα στη Γαλλία που είναι αγώνας ενάντια στον ίδιο αντίπαλο – την ίδια πολιτική της ΕΕ και του κεφαλαίου των ιδιωτικοποιήσεων και του κέρδους για τις οικονομικές ελίτ. Ο αγώνας των Γάλλων εργαζόμενων αποτελεί ζωντανό παράδειγμα για το τι είναι συνέχεια και κλιμάκωση του αγώνα τόσο με τις επαναλαμβανόμενες απεργίες όσο και με τις μορφές σύγκρουσης αλλά και με άμεσα πολιτικά αιτήματα για την πτώση της κυβέρνησης αλλά και συνολικά της πολιτικής αυτής καθώς και της αμφισβήτησης του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού και της καταστολής. Η αλληλεγγύη στον αγωνιζόμενο γαλλικό λαό είναι η κλιμάκωση του αγώνα στη χώρα ενάντια στον κοινό εχθρό.
Η συνέλευση καλεί σε πρωτοβουλίες αλληλεγγύης – σε συνεννόηση με τα σωματεία και φορείς που θέλουν θα στηρίξουν πρωτοβουλίες αλληλεγγύης – πχ κινητοποίηση και άλλες μορφές αλλά και σε προσδιορισμό αγωνιστικών σταθμών για την κλιμάκωση του αγώνα εδώ.
Στην κατεύθυνση αυτή:
- Με βάση τα παραπάνω η συνέλευση αγώνα επιβεβαιώνει το πλαίσιο διεκδικήσεων που καθόρισε η προηγούμενη συνέλευση με την προσθήκη του αιτήματος για ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΤΑΙΠΕΔ το οποίο αποτελεί βασικό μηχανισμό για το γενικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και είναι καθοριστικό να αναδειχθεί ως βασικός στόχος του κινήματος και να ανατραπεί το μνημονιακό πλαίσιο της ΕΕ που επιβάλει αυτή την δολοφονική πολιτική.
Συγκεκριμένα το πλαίσιο διαμορφώνεται ως εξής:
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
- Να τιμωρηθούν οι πραγματικοί υπεύθυνοι για το έγκλημα και μέτρα για να ΜΗΝ ΞΑΝΑΓΙΝΕΙ.
- Να εθνικοποιηθεί – κρατικοποιηθεί ο σιδηρόδρομος χωρίς αποζημίωση για να φύγει Τώρα η ιταλική HELLENIC TRAIN και να λειτουργήσει Ενιαίος, αποκλειστικά δημόσιος σιδηρόδρομος με τον έλεγχο των εργαζόμενων για να είναι ασφαλής και φτηνός για το λαό κόντρα στο κέρδος. Απειθαρχία στις κατευθύνσεις της ΕΕ που επιβάλλουν την απελευθέρωση των αγορών και την ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών αγαθών.
- Κατάργηση εδώ και τώρα όλων των αντεργατικών αντιλαϊκών μέτρων! Να σταματήσει τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις (Υγεία, Παιδεία, ασφαλιστικό κλπ) – Όχι στην ιδιωτικοποίηση του Νερού και την ιδιωτικοποίηση της παιδοογκολογικής κλινικής.
- Αποκλειστικά δημόσια τα βασικά αγαθά – Ακύρωση των ιδιωτικοποιήσεων, της επιχειρηματικής λειτουργίας και της ανταποδοτικότητας για λειτουργία σε όφελος του λαού στην υγεία, την παιδεία, όλες τις συγκοινωνίες, την ενέργεια, το ρεύμα, το νερό, τον πολιτισμό. Δημόσια ανώτατη πανεπιστημιακή καλλιτεχνική εκπαίδευση. Κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ.
- Τώρα κατώτατος εργατικός μισθός 1000 ευρώ καθαρά. Καθολική υποχρεωτική εφαρμογή ΣΣΕ με πραγματικές αυξήσεις και μείωση του χρόνου εργασίας.
- Μέτρα ενάντια στην ακρίβεια. Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης και διατίμηση στις τιμές στα βασικά αγαθά.
- Κατάργηση των πλειστηριασμών και των εξώσεων σε λαϊκές οικογένειες. Προστασία της λαϊκής κατοικίας και διασφάλιση του αγαθού της στέγης σε όλους/ες.
- Κατάργηση του ν Χατζηδάκη. Τέλος στην καταστολή. Κατάργηση των ειδικών δυνάμεων (ΜΑΤ ΟΠΚΕ ΔΡΑΣΗ) και της πανεπιστημιακής αστυνομίας.
- Λεφτά για τις κοινωνικές ανάγκες και όχι για την αστυνομία και τους εξοπλισμούς.
Κάτω η κυβέρνηση και ανατροπή της πολιτικής όλων των αστικών κυβερνήσεων, της ΕΕ και του κεφαλαίου, των Μνημονίων και της «ανάπτυξης» των κερδών και της φτωχοποίησης των εργαζόμενων. Να ανατραπεί η πολιτική που βάζει τα κέρδη πάνω από τις ζωές μας.
Η ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής πάνω από τα κέρδη τους!
Έχει ιδιαίτερη σημασία να προβάλουμε το πλαίσιο διεκδικήσεων παντού σε χώρους δουλειάς – γειτονιές κλπ
- Η συνέλευση προτείνει και οι δυνάμεις που συμμετέχουν θα συμβάλουν:
Στην εκδήλωση της οργής και του αγώνα με κάθε μορφή στις παρελάσεις.
Στην προώθηση της πρότασης για νέα γενική απεργία στις 5 ή στις 6 Απρίλη
- Θα συμβάλει στην οργάνωση συλλαλητηρίου στην επόμενη εβδομάδα (Πέμπτη 30/3 ή το Σ-Κ ) ενάντια στο άνοιγμα του σιδηρόδρομου χωρίς κανένα ουσιαστικό μέτρο ανατροπής της πολιτικής και των δεδομένων που οδήγησαν στο έγκλημα των Τεμπών. Σε συνεννόηση με άλλα σωματεία και συλλογικότητες θα οριστικοποιήσει τη μέρα.
- Θα καλέσει σε ακτιβισμούς ενάντια σε βασικούς υπεύθυνους για το σιδηρόδρομο, τις συγκοινωνίες και τα κοινωνικά αγαθά ευρύτερα.
- Στηρίζει τον αγώνα των καλλιτεχνών και τις καταλήψεις στο ΡΕΞ και το Ολύμπια που συνεχίζονται ενάντια στις απειλές και τα όποια σχέδια για καταστολή του αγώνα που εκδηλώθηκε με την προκλητική ανακοίνωση του δντή του εθνικού θεάτρου ενάντια στην κατάληψη του ΡΕΞ.
- Θα συμβάλει στην προετοιμασία ανεξάρτητης ταξικής συγκέντρωσης στην 1η Μάη.
“ανεξάρτητης ταξικής συγκέντρωσης στην 1η Μάη” …δηλαδή διμετωπικής: “ούτε, ….ούτε”. Για να δούμε, τουλάχιστον από την ΓΣΕΕ πόσο ανεξάρτητη θα είναι…
Αν κρίνουμε από την υιοθέτηση εκ μέρους του ΠΑΜΕ τόσο της ανυπαρξίας αγωνιστικης κλιμάκωσης, όσο και της ανυπαρξία άμεσων μαχιμων στόχων, μάλλον είναι η μοναδική εργατική συσπείρωση σωματείων και εργαζομένων που εινσι ανεξάρτητη από τις λογικές και τις πρακτικές της ΓΣΕΕ
…καλώστηνε κι ας άργησε!
Και να σκεφτείς ότι το ΚΚΕ κράζει το λαϊκό κίνημα του 08-12 ότι απέτυχε διότι άφησε τον ΣΥΡΙΖΑ κ τον σκαι α ηγεμονεύσουν. Τώρα δεν χρειάστηκε αυτό, το λαϊκό κίνημα πήγε σπίτι με ηγεμονία ΚΚΕ και ΠΑΜΕ. Ούτε κλιμάκωση, ούτε περιεχόμενο. Σπίτι και μπακαλιάρος.
Δλδ ρε ΚΚΕδες, αν ηγεμονευε ο σύριζα και στο λαϊκό και εργατικό κίνημα με αφορμή τα Τέμπη, πόσο χειρότερα θα ήταν για τον λαό;
Δηλαδή αν στο παρόν λαϊκό και εργατικό κίνημα που ζήσαμε με αφορμή τα Τέμπη, δεν ηγεμονευε το ΚΚΕ με το ΠΑΜΕ του, αλλά ηγεμονευε ο σύριζα, πόσο διαφορετική θα ήταν η εξέλιξη για το εργατολαικο αυτό κίνημα; Μήπως ΔΕΝ θα έληγε ο ΣΥΡΙΖΑ την κλιμάκωση με την δικαιολογία πως “ο κόσμος δεν τραβάει”; Μήπως δεν θα έβαζε ο ΣΥΡΙΖΑ το κολοβό περιεχόμενο που ως στόχο είχαν οι συγκεντρώσεις, του στυλ “να πληρώσουν οι ένοχοι”, “δεν ξεχνάμε” κλπ;
Είτε ΣΥΡΙΖΑ είχαμε ως ηγεμονία είτε ΚΚΕ, εκ του αποτελέσματος, το ίδιο και το αυτό. Διαφέρουν τα συμβολα: ροζ σημαίες με ευρωπαϊκό αστέρι σπο εκεί, κόκκινες σημαίες με σφυροδρεπανο από εδώ.
“Τι ΚΚΕ, τι Σύριζα!”
….γι αυτό διαλέξαμε και το ’15 σύριζα….
Εμείς δεν διαλέξαμε το 15, ούτε πριν, ούτε μετά σύριζα. Εσύ όμως, μια χαρά διαλέγεις μια ζωή ΚΚΕριζα. Μια παραλλαγή στην πράξη, του ΣΥΡΙΖΑ
μωρέ μια ζωή σύριζα διαλέγετε και το ξέρει όλη η ελλάδα
Κοίτα, αν κοιτάξεις το πολιτικό περιεχόμενο και την μορφή που προώθησε το ΚΚΕ και η ΚΝΕ στο λαικό κίνημα που ξέσπασε με αφορμή τα Τέμπη, θα δεις ότι ΔΕΝ διαφέρει σχεδόν σε τίποτα, από ό,τι έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2008 έως το 2012. Σε τίποτα. Συνεπώς, ΑΝ κάποιο κόμμα μπορεί τιμητικά να λάβει την κατάληξη -ριζα στο ακρωνύμιό του, αυτό είναι το ΚΚΕριζα.
Δες και σήμερα: ΤΙ διαφορετικό πρότεινε σήμερα το ΚΚΕ από τον ΣΥΡΙΖΑ, στο εν εξελίξει επί ένα μήνα λαικό αυτό κίνημα, τόσο σε μορφή όσο και σε περιεχόμενο; ΤΙ ΠΟ ΤΑ. Τα ίδια! Αποκλιμάκωση, προσμονή εκλογών και ως περιεχόμενο “να πληρώσουν όλοι”. Δηλαδή ΣΥΡΙΖΑ.