.
.

Παντιέρα, ιστότοπος αντικαπιταλιστικής ενημέρωσης

.


Η Μακρόνησος, όχι χτες. Προχτές, τότε που ήταν “Λέβιθα”…


Η προσφυγιά… με τα μάτια του εργάτη

Σταύρος Μανίκας

Βγήκε αυτές τις μέρες κάθε λογής φασιστικό και μισάνθρωπο κατακάθι ρίχνοντας την ρατσιστική του απάνθρωπη μπόχα κατά πάνω μας.

Μια ο Βελόπουλος μια ο Μπογδάνος κι από κοντά ένας συρφετός φασιστών που το παίζουν δήθεν πατριώτες, μαζί και κάτι καραβανάδες χουντικής κοπής που βρίσκουν βήμα στα κανάλια των εφοπλιστάδων και προσπαθούν να μας πουν πως τους έπιασε ο πόνος περί αλλοίωσης του πολιτισμού από τους πεινασμένους φτωχοδιάβολους που φτάνουν στον τόπο μας είτε πρόσφυγες είτε μετανάστες. Νομίζοντας δε ότι πρωτοτυπούν, προτείνουν όλες αυτές οι ψυχές να στοιβαχτούν στα ξερονήσια, για να μην μολέψουν –λέει- το μεγαλείο της ράτσας μας.

Ας τους πληροφορήσουμε πως την ιδέα για τα ξερονήσια την είχαν άλλοι εξίσου σκατόψυχοι, απάνθρωποι και πρωτοφασίστες σαν κι αυτούς, πριν απ αυτούς και την πλήρωσαν με βάσανα, αίμα, ταλαιπωρίες αλλά και με την ίδια τους την ζωή χιλιάδες πρόσφυγες από τον Πόντο και την Μικρά Ασία, πριν καν γίνουν τα ξερονήσια κολαστήρια για εργάτες, ταξικούς συνδικαλιστές, απεργούς, κομμουνιστές.

Για να βάλουμε τα πράγματα σε μια μικρή σειρά θα κάνουμε μια διαδρομή στην Μακρόνησο πριν γίνει τόπος εξορίας βασανιστηρίων και θανάτου χιλιάδων αγωνιστών και κομμουνιστών.

Η άλλη Μακρόνησος

Σαν «λύση» για τη διαχείριση της προσφυγικής «απειλής», η κυβέρνηση Γούναρη θα μετατρέψει σε ειδικό «χώρο υποδοχής» τη Μακρόνησο. Το ξερονήσι, που είχε ήδη άσχημη προϊστορία γιατί στον πρώτο Βαλκανικό Πόλεμο του 1912-13 είχε χρησιμοποιηθεί σαν στρατόπεδο συγκέντρωσης Τούρκων αιχμαλώτων, πολλές εκατοντάδες από τους οποίους άφησαν τα κόκαλά τους εκεί, αποδεκατισμένοι από τον τύφο.

Λίγο αργότερα μετατράπηκε από τους Αγγλο-Γάλλους συμμάχους του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου σε χώρο εκτόπισης Ρώσων φαντάρων που θεωρούνταν ύποπτοι για μπολσεβικισμό. Με ειδική απόφαση του υπουργικού συμβουλίου (9.6.1922) για «το ζήτημα της εγκαταστάσεως των προσφύγων, απεφασίσθη όπως εγκατασταθούν όλοι εις Μακρόνησον» και, «μετά την απολύμανσίν των και την εξυγίανσιν [να] τοποθετηθούν εις διάφορα μέρη» («Εμπρός», 10.6.1922).

Η επιλογή δεν ήταν καθόλου τυχαία. Όπως επισημαίνει στις αναμνήσεις της μια Αμερικανίδα γιατρός που εργάστηκε εκεί για την περίθαλψη των προσφύγων το 1923, το Μακρονήσι «είχε μόνο ένα σημείο υπέρ αυτού ως σταθμός καραντίνας: δίχως εξωτερική συνεργασία, ήταν αδύνατο να το σκάσει οποιοσδήποτε ήταν ανίκανος να κολυμπήσει οκτώ μίλια» (Esther Pohl Lovejoy, «Certain Samaritans», Ν. Υόρκη 1927, σ. 196).

Κατά περίεργο τρόπο η αστική καταγραφή της ιστορίας εκείνη την περίοδο είναι σκεπασμένη με σκοτάδι και σιωπή.

Ο Γιάννης Ρίτσος το επιβεβαιώνει το 1957 στην ποιητική του συλλογή Πέτρινος χρόνος – Τα Μακρονησιώτικα:

«… Κι η Παναγιά του Πόντου φλωροκαπνισμένη απ’ το σούρουπο να σεργιανάει ξυπόλυτη στην αμμουδιά…».

Και την γνώση είχε για όσα έγιναν εκεί αλλά και σαν Μακρονησιώτης προφανώς είδε τα κόκαλα των θαμμένων πρόχειρα προσφύγων που τά ‘βγαζαν στην επιφάνεια τα στοιχειά της φύσης έτσι για να μην ξεχαστεί το βάσανο της προσφυγιάς εκείνης της διετίας του 1920.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν

Η κοινωνία της εποχής στον Ελλαδικό χώρο είχε ήδη διαμορφώσει τις απόψεις της τόσο για τους Πόντιους όσο και για τους υπόλοιπους ομοεθνείς απ’ την άλλη μεριά του Αιγαίου.

Από το 1914 ακόμα το ΕΚΑ (Εργατικό Κέντρο Αθηνών) απειλούσε με απεργίες και ζητούσε να απαγορευθεί η πρόσληψη προσφύγων εργατών (1).

Ταυτόχρονα οι πρωτοφασιστικές ομάδες των «Επίστρατων» (2) (σ.σ. σας θυμίζει μήπως τα σημερινά;) του Γούναρη και του Μεταξά (ναι του γνωστού δικτάτορα) οργάνωσαν πογκρόμ κατά των προσφύγων δήθεν ότι ήταν βενιζελικοί (3).

Ο εκφραστής του ακραίου εθνικισμού Ιωνας Δραγούμης επιβεβαίωσε το 1919 την φιλομοναρχική προπαγάνδα χαρακτηρίζοντας τόσο τους Μικρασιάτες όσο και τους Κρητικούς σαν «όργανα υποταγής της Ελλάδας στον αγγλογαλλικό ιμπεριαλισμό. (4)

(σ.σ. Ξενέρωμα για τους σημερινούς υπερπατριώτες που τον έχουν σαν σημείο αναφοράς τους)

Είναι λοιπόν σαφές τι περίμενε τους πρόσφυγες Πόντιους και Μικρασιάτες από το αστικό κράτος της εποχής αλλά και από πολλούς ντόπιους.

Για τους μεν πρόσφυγες Πόντιους η εγκατάσταση στην Ελλάδα θα γίνει σε τρία κύματα: το πρώτο κατά την πρώτη φάση της γενοκτονίας στον Πόντο (1916-1918), το δεύτερο μετά την αποχώρηση του ελληνικού εκστρατευτικού σώματος από τη Νότια Ρωσία τον Ιούνιο του 1919 και το τρίτο μετά την εκκένωση του Καρς και Αρνταχάν και τη δημιουργία ενός σημαντικού ελληνικού προσφυγικού ζητήματος στη Νότια Ρωσία.

Χιλιάδες απ’ αυτούς θα έρθουν στην Ελλάδα την περίοδο 1919-1920.

Το τι πέρασαν και πόσο τους στήριξε το ελληνικό αστικό κράτος αλλά και μεγάλος αριθμός ντόπιων (σ.σ. κακή ώρα όπως και σήμερα με τους πρόσφυγες) φαίνεται από τις ανταποκρίσεις της εποχής:

«Οι δυστυχείς Καυκάσιοι (!) λιμοκτονούν και πάλιν, παρά τας διαφόρους διαβεβαιώσεις, ότι ελήφθη πάσα φροντίς να μη μένωσι νηστικοί, ότι θα γίνουν πρατήρια, ότι τέλος δεν θ’ αποθάνουν από την πείναν και το κρύο… Μετά φρίκης μανθάνομεν ότι αποθνήσκουν 44 καθ’ εκάστην…. Εμάθομεν ακόμη ότι τα δήθεν Νοσοκομεία των προσφύγων είναι σε αθλία κατάστασιν, υπάρχουν μόνον δύο ιατροί, οι οποίοι μόλις προφταίνουν να πιστοποιούν τους θανάτους. Δεν θέλομεν να είπωμεν περισσότερα, νομίζομεν όμως ότι αν τους παραδίδομεν εις τον Μουσταφά Κεμάλ, θα τους μεταχειρίζετο ίσως καλύτερον…»(5)

Οι Πόντιοι βέβαια πριν γνωρίσουν την «απαράμιλλη ελληνική φιλοξενία» στην ενδοχώρα είχαν ήδη πάρει μια πρώτη θεόπικρη γεύση στα περιβόητα λοιμοκαθαρτήρια: στην Μακρόνησο, στην Καραμπουρνού στην Θεσσαλονίκη και στον Πειραιά στο νησάκι του Αη Γιώργη γνωστό σαν «νησί των κολασμένων» και μετέπειτα «νησί των τρελλών».(6)

Ας δούμε τι λένε οι ίδιοι οι πρόσφυγες για την Μακρόνησο:

Ιγνάτιος Ορφανίδης από το χωριό Αϊ-Γιαννέτ’ (Αϊ-Έννες) Άρδασας Αργυρούπολης:

Εμείς οι Αϊ-Γιαννέτ’ φύγαμε και πήγαμε στο Νοβοροσίσκ. […] Μείναμε τρία χρόνια στο Νοβοροσίσκ και στις 24 Ιουλίου του 1922 με το ατμόπλοιο «Κίος» ήρθαμε στην Ελλάδα. Οχτώ μέρες ταξίδι κάναμε. Στην 1η Αυγούστου μας κατέβασαν στη Μακρόνησο.

Στη Μακρόνησο άρχισαν νέα βάσανα και θάνατοι. Μας έκαναν καραντίνα. Εμείς ιδρύσαμε τη Μακρόνησο. Εμείς χτίσαμε τα παραπήγματα, στέρνα για νερό, ό,τι χρειαζόταν. Έρημο νησί ήταν η Μακρόνησος. Ακατοίκητο. Όλο βράχια. Απ’ τους οχτώ χιλιάδες που έφερε το «Κίος» μείναμε στο τέλος δύο χιλιάδες. Οι άλλοι έξι χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν. Έπεσε αρρώστια και μας θέρισε. Ήταν η κυβέρνηση Γούναρη. Επειδή ήρθαμε απ’ τη Σοβιετική Ρωσία, μας πέρασαν για μπολσεβίκους και ήθελαν να μας εξοντώσουν.

Την αρρώστια, στη Μακρόνησο την αποχτήσαμε. Ζούσαμε μες στη βρώμα, στην πείνα και τη δίψα.

Νερό δεν υπήρχε στάλα στο νησί. Μια μαούνα μάς έφερνε απ’ το Λαύριο νερό και εκείνο γλυφό και λιγοστό. Μας τάιζαν βρώμικα μακαρόνια, ελιές σκουληκιασμένες, χαλασμένες ρέγγες κι έπεσε τύφος. Και νερό πουθενά. Κάποτε έκανε τρεις μέρες η μαούνα να φέρει νερό. Λιποθυμούσε ο κόσμος από τη δίψα. Μας τάιζαν και αλμυρές ρέγγες, χαλασμένες και… καταλαβαίνεις. Οι εργολάβοι που μας τροφοδοτούσαν μας έφερναν αυτές τις χαλασμένες τροφές και έπιασε τον κόσμο τύφος. Η διοίκηση της καραντίνας τα έβλεπε αυτά αλλά δεν μιλούσε, ούτε συνελάμβανε τους εγκληματίες εργολάβους τροφοδότες. Εκείνοι πλούτιζαν εις βάρος χιλιάδων ανθρώπων. Πάτησαν πάνω στα πτώματά τους.

Μια ομάδα νέων, μαζί και γω, δημιουργήσαμε μια επιτροπή. Πήγαμε στον Ελευθεριάδη, τον διευθυντή του λοιμοκαθαρτηρίου, και παρουσιαστήκαμε μπροστά του. Ζητήσαμε να βγούμε ανεξάρτητοι. Ανεξάρτητος είναι όποιος βγει από το λοιμοκαθαρτήριο με δικά του έξοδα και η κυβέρνηση δεν θα έχει καμία υποχρέωση απέναντί του. Ο πρόσφυγας πάλι δεν θα είχε κανένα δικαίωμα. Πολλοί, για να σωθούν, ζητούσαν να βγουν ανεξάρτητοι, αλλά η διοίκηση και πάλι δεν άφηνε. Ήθελαν σου λέω να μας εξοντώσουν.
Αλλά εμείς, η νεολαία του Πόντου και του Καυκάσου, πήραμε πέτρες και ξύλα και φοβερίζαμε ότι θα κάψουμε το λοιμοκαθαρτήριο. «Ή θα τα κάψουμε όλα ή θα μας δώσετε χαρτιά να πάμε έξω», του είπαμε. Έτσι αναγκάστηκε να μας δώσει άδεια εξόδου.

Ήμασταν πενήντα νομάτοι νέοι. Νοικιάσαμε ένα ιστιοφόρο. Ξέχασα να σου πω ότι κάπου-κάπου έρχονταν έμποροι με ιστιοφόρα και πουλούσαν λαθραία σε μας ψωμί. Σπείρα σωστή ήταν.

Ένα ψωμί το πουλούσαν μια λίρα χρυσή, ένα δαχτυλίδι χρυσό, ένα ρολόι. Ναυλώσαμε λοιπόν ένα ιστιοφόρο για να πάμε απέναντι στο Λαύριο. Αλλά απ’ τους πενήντα που μπήκαμε μέσα, μόνο ένας είχε να πληρώσει τα ναύλα του, ο Γ. Βασιλειάδης. Όταν φτάσαμε στο Λαύριο, ο Βασιλειάδης πλήρωσε για άλλους δύο. Όταν όμως ήρθε η σειρά να πληρώσουμε και οι άλλοι, του είπαμε του καπετάνιου ότι δεν έχουμε. Ζητήσαμε και υπογράψαμε ένα χαρτί ότι θα δουλέψουμε και θα του το φέρουμε.

«Καλά. Αν τα φέρετε, τα φέρατε». Δεν πίστευε ότι θα του τα φέρουμε. Εμείς όμως δουλέψαμε, βγάλαμε χρήματα και του τα φέραμε.
Πήγαμε στον Πειραιά και από κει σκορπίσαμε. Εγώ πήγα στη Δραπετσώνα. Οι άλλοι Αϊ-Γιαννέτες, όσοι γλίτωσαν, βγήκαν αργότερα και σκόρπισαν κι αυτοί. Άλλος στον Πειραιά, άλλος στον Περισσό κι άλλος στη Μακεδονία. Στη Θεσσαλονίκη βρίσκονται δυο-τρεις.

Καραντίνα και κρεματόρια

Αλλά και μετά την αποβίβασή τους στο ελληνικό έδαφος, νέες δοκιμασίες απομόνωσης και θανατικού περίμεναν τις καραβιές των ξεριζωμένων. Επίσημη αιτιολογία, η ανάγκη προστασίας της δημόσιας υγείας από τις αρρώστιες που ενδεχομένως μετέφεραν. Δεν πρόκειται βέβαια για ελληνική ευρεσιτεχνία, αλλά για προληπτικό μέτρο με διεθνή εφαρμογή, που εκείνη την εποχή ρυθμιζόταν από τη σχετική Σύμβαση του Παρισιού (17.1.1912). Οι συνθήκες όμως της έμπρακτης υλοποίησής του, στην Ελλάδα του 1922-23, οδήγησαν σε πραγματικές εκατόμβες.

Ευρυδίκη Γαλανού, από την Ιμερα της Τραπεζούντας:

«Ηρθαμε στη Θεσσαλονίκη, στο Καραμπουρνού. Ενα μήνα μείναμε στην καραντίνα. Υποφέραμε από αρρώστιες. Κάθε μέρα κάποιον έθαβαν. Μια μάνα έθαψε έξι παιδιά της».

Ο συντοπίτης της Χαράλαμπος Τσαχουρίδης, που έζησε τρεις μήνες στον ίδιο χώρο, συμπληρώνει ότι

«πολλοί πέθαιναν από τύφο, λόγω του υπάρχοντος συνωστισμού. Εις όλο το διάστημα της λειτουργίας της καραντίνας απέθανον περί τις είκοσι χιλιάδες πρόσφυγες. Την ημέρα πέθαιναν ογδόντα έως εκατό».

Τα ίδια και στο λοιμοκαθαρτήριο του Αϊ-Γιώργη, στο Κερατσίνι: «Μας κουρέψανε όλους, άντρες, γυναίκες και παιδιά και περάσανε τα ρούχα μας από τον κλίβανο. Κι άλλοι πεθάνανε εκεί».

Διαφωτιστικότερη αποδεικνύεται η διήγηση του Ιωάννη Παναγιωτίδη από το Γαριπάντων της Αργυρούπολης, που μας λέει για την συμπεριφορά των ντόπιων απέναντι σε ζωντανούς αλλά και την εξευτελιστική χρήση των νεκρών για καύσιμη ύλη:

«Στον Αγιο Γεώργιο, που υπηρέτησα ως υπάλληλος, πολλοί κλέφτες από τον Πειραιά έρχονταν με καΐκια στην καραντίνα και έκλεβαν ρουχισμό και άλλα πράγματα. Άνοιγαν στα απολυμαντήρια τα δέματα κι έκλεβαν μηχανές, χαλιά και άλλα. Ερχόταν ένα βαπόρι φορτωμένο με πρόσφυγες και πράγματα. Κατέβαζαν τους ανθρώπους και τους οδηγούσαν αμέσως στα απολυμαντήρια: κόψιμο τα μαλλιά αντρών και γυναικών και στα λουτρά. Τα πράματα έμεναν. Τα κατέβαζαν και τα στοίβαζαν κάτω από μια στέγη του απολυμαντηρίου και τα απολύμαιναν.

Το πλοίο ”Θέμις” που έφερε τέσσερις χιλιάδες Ποντίους απ’ τον Καύκασο, όλοι πέθαναν. Από αρρώστιες πέθαναν. Και εξόν που πέθαναν, ο Άγιος Γεώργιος είχε γεμίσει και δε μπορούσαν να τους κατεβάσουν. Τους είχαν μέσα στο πλοίο. Όσοι πέθαιναν δεν τους κατέβαζαν. Τους έκαιγαν στο φούρνο για κάρβουνο. Όσοι απόμειναν τους κατέβασαν. Τρεις μήνες στάθηκε το ”Θέμις” και δεν τους κατέβασαν. Ο Αϊ-Γιώργης ήταν γεμάτος, η Μακρόνησος γεμάτη» .

Ένα αποκαλυπτικό δημοσίευμα των ημερών επιβεβαιώνει την έκταση του θανατικού:

«Οι μέχρι σήμερον μεταναστεύσαντες πρόσφυγες» μέσω Ρωσίας, διαβάζουμε, «ανέρχονται εις 14 χιλιάδας περίπου. Εκ τούτων οι επί του ατμοπλοίου ”Κίος” αφιχθέντες απεστάλησαν εις την Μακρόνησον, ένθα εγένοντο αι απαιτούμεναι εγκαταστάσεις. Οι δε εκ των πρώτων αφίξεων 8.600 κρατούνται εν τω λοιμοκαθαρτηρίω του Αγ. Γεωργίου και επί ατμοπλοίων. Επειδή δεν ελήφθησαν εγκαίρως τα απαιτούμενα υγειονομικά μέτρα της αραιώσεως, της απομονώσεως, της επιβαλλομένης καθαριότητος και διαίτης, επί των 8.600 προσφύγων ήδη έχουσιν αποθάνει περί τους χιλίους διακοσίους εντός πεντήκοντα μόνον ημερών» («Εμπρός», 21.7.1922, σ. 2).

Η προσπάθεια διαφυγής από αυτήν την κόλαση εξελισσόταν συνήθως σε φαύλο κύκλο, όπως εξηγεί ο Αλκιβιάδης Αφεντουλίδης από το Παρασκευάντων της Αργυρούπολης:

«Φέρνουν [στη Μακρόνησο] ένα ρωσικό πλοίο, το ”Βίτιμ”. Μας φορτώνουν σ’ αυτό, χωρίς νερό, χωρίς ψωμί, και μας φέρνουν στην Αλεξανδρούπολη. Στην Αλεξανδρούπολη ήρθε ένας γιατρός και δεν άφησε να αποβιβαστούμε. Είπε να ρίξουμε άγκυρα στα βαθιά. Τέσσερις μέρες μείναμε εκεί. Φωνάζαμε. Ηρθαμε στην ανάγκη να κάψουμε τα σανίδια απ’ τ’ αμπάρι για να βράσουμε στα σαμοβάρια μας τσάι, να βράσουμε στις χύτρες φασόλια. Οσοι πέθαιναν τους καίγαμε κάτω στα καζάνια για να μη δίνουμε ντόρο και μας κάνουν καραντίνα. Την Πέμπτη μέρα γύρισε πίσω στον Πειραιά το καράβι. Αλλοι διακόσιοι πενήντα άνθρωποι πέθαναν. Τους μισούς τους κάψαμε και τους άλλους τους ρίξαμε στη θάλασσα! […] Μωρά δεν έμειναν. Πέθαναν σχεδόν όλα. Με καΐκι μάς έφεραν φαγητό απ’ τη Σαλαμίνα. Ορμούσαμε πάνω στο φαγητό σαν άγριοι».

Υπάρχουν εκατοντάδες περιγραφές για την «αδελφική» υποδοχή των ντόπιων και του κράτους στις χιλιάδες των κατατρεγμένων «παλιοαούτηδων». Ίδια και χειρότερα υποδέχτηκαν τους «τουρκόσπορους» και τις «σμυρνιές» με τους «σκατοογλούδες» αμέσως μετά. Ίσως λοιπόν ένα κομμάτι του λαού μας συνήθισε και διαιώνισε το τέρας του ρατσισμού της απανθρωπιάς της εκμετάλλευσης προσπαθώντας να το σκεπάσει κάτω από τον μανδύα του ψευτοπατριωτισμού. Ίσως… Όμως ακόμα υπάρχουν φωνές κι ανοιχτές καρδιές για τους κατατρεγμένους όλου του κόσμου.

……………………………………………………………………………………………………………………………………….

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ-ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

(1) Σε Ψήφισμα της 21 Αυγούστου 1914 του Εργατικού Κέντρου Αθηνών, στο οποίο ανήκαν περισσότερα από είκοσι εργατικά σωματεία, στο άρθρο 7 απευθύνεται σε όλα τα εργατικά σωματεία της Ελλάδος στα οποία και ανακοινώνει “να μην επιτρέπηται εις τους πρόσφυγας να εργάζωνται εις τας εργασίας εντοπίων εργατών…» (Οι διωγμοί των Ελλήνων εν Θράκη και Μικρασία: Αυθεντικαί εκθέσεις και επίσημα κείμενα: Έκκλησις προς το ελληνικόν γένος και την δημοσίαν Γνώμην του πεπολιτισμένου κόσμου / Εκδίδεται υπό των Επιτροπών των εν Μυτιλήνη Μικρασιατών προσφύγων, Αθήνα, Τύποις «Πανελληνίου κράτους», 1915)

(2) Ο Γεώργιος Βεντήρης γράφει: από της 19 μέχρι 23 Νοεμβρίου, ωδηγούντο πλησίον του φθισιατρείου «Σωτηρία» Μικρασιάται κυρίως πρόσφυγες και εθανατώνοντο ως κατάσκοποι των Αγγλογάλλων» (Γ. Βεντήρης, στην εφημερίδα «Ελεύθερον Βήμα», 9 Μαρτίου 1931. Αργότερα η σειρά αυτή των άρθρων εκδόθηκε σε βιβλίο με τίτλο: «Η Ελλάς του 1910-1920 – Ιστορική μελέτη», εκδ. Ίκαρος, Αθήνα, 1970).

(3) Γιώργος Μαυρογορδάτος, Εθνικός διχασμός και μαζική οργάνωση. Οι επίστρατοι του 1916, εκδ. Αλεξάνδρεια, 1996. Υπήρξε αληθινό πογκρόμ με προγραφή σπιτιών και καταστημάτων με σημάδεμα με κόκκινη μπογιά. Οι «τίμιοι» βασιλικοί ανέλαβαν να μολύνουν με το αίμα των «προδοτών» βενιζελικών τα όπλα τους. Το σύνθημα των παρακρατικών ήταν: «Ο βασιλιάς μας θα ζώσει το σπαθί, θα σφάξει Αγγλογάλλους και βενιζελικούς μαζί»

(4) Ίων Δραγούμης, «Ο Βενιζέλος και ο ιμπεριαλισμός», στο Αριστερά και Ανατολικό Ζήτημα, Εναλλακτικές Εκδόσεις, Αθήνα, 1998, σελ. 156, 157.

(5) «Εφημερίς των Βαλκανίων», 15-12-1920, από «Η ιστορία των Ελλήνων», Δομή, τομ. 12, σελ. 246.

(6) Μια εν πολλοίς αγνοημένη πτυχή της σύγχρονης ιστορίας των προσφύγων, που ξεριζωμένοι, μέσα από φωτιά και αίμα ήρθαν στην Ελλάδα, ήταν το αναγκαστικό πέρασμά τους από «σταθμούς καραντίνας» που εγκαθιδρύθηκαν στη μεγάλη πατρίδα, προς «απολύμανσίν των και εξυγίανσιν», όπως έγραφε η εφημερίδα Εμπρός στο φύλλο τής 10ης Ιουνίου 1922.

Επίσης πολλά στοιχεία αντλήθηκαν από τους Τάσο Κωστόπουλο, Αντα Ψαρρά, Δημήτρη Ψαρρά στο άρθρο «Μια Αμυγδαλέζα για τους Ποντίους»

image_pdfΛήψη - Εκτύπωση δημοσίευσης


Κριτικές - Συζήτηση

Βαθμολογία Αναγνωστών: 88.89% ( 9
Συμμετοχές )



313 σχόλια στο “Η Μακρόνησος, όχι χτες. Προχτές, τότε που ήταν “Λέβιθα”…

  1. πικάπα

    Avir, να ξανακάνω σεντόνι, για να απαντήσω κάπως αξιοπρεπώς; Δεν είναι και εύκολο. Μάλλον να επανέλθω, αφού σκεφτώ κάτι περιεκτικό, γιατί προφανώς δεν έχει τέλος, και ενώ το βασικό είναι να δεις κανείς όλο το παιχνίδι, πλανητικά, και όχι ομφαλο-ελληνοκεντρικά.. Εν τω μεταξύ, ας χαλαρώσουμε με ένα χίπικο;
    https://www.youtube.com/watch?v=wpqLk0H3N2w

    Reply
    1. Avir

      Το πλανητικό παραπέμπει στις ελληνικές καλένδες. Αν δεν κάνει ο κάθε καταπιεσμένος λαός κάποια βήματα δεν μπορεί να υπάρξει πλανητικό. Τα χίπικα όλα τα γουστάρω αλλά μετά την απελευθέρωση. Πιο πριν αποχαυνώνουν.

      Reply
      1. San Rocco

        Πιο μεγάλη ντάγκλα και χαυνωση από την εθνική ενότητα δεν υπάρχει αβίρ. Οποιος παίρνει εθνική ενότητα, νομίζει πως είναι βασιλιάς, δικτατορας, θεός και κοσμοκράτορας. Σαν την ηρωϊνη ένα πράγμα. Μόνο που τα συμπτώματα σταματούν άμα περάσει η ντάγκλα. Μετά γίνεσαι πάλι ο μαλάκας της υπόθεσης.

        Reply
        1. Σ.Τ.

          Προτείνω να μην απαντάει κάνει στον σαροκο, όσο δεν απαντάει με επιχειρήματα, αλλά γράφει στερεοτυπα της πλακας που εννοείται δεν αποδεικνύει ποτέ.

        2. San Rocco

          Οταν ξεμένει κάποιος απο επιχειρήματα, γράφει ωσαν τον σ.τ.

      1. Γιώργος Λυγκουνάκης

        Σα τη Μποφίλιου μοιάζει φατσικά τούτη.

        Reply
      1. πικαπα

        Γιατί Μισισίπι Κοκκινιά, ρεμπέτικα και μπλουζ, διεθνισμος και πατριωτισμός, λαοί αδελφωμενοι, εσένα σ είχα να τα πιάνεις αυτά στο φτερό. Πες πως το πιάσεις, να φύγω ήσυχος επιτέλους.

        Reply
  2. Σ.Τ.

    Ξέρει κανείς πως κάνω ringtone το τσομπανο απτην Ξάνθη;

    Reply
  3. Avir

    Δεν είπα ότι δεν είναι εφικτή η αμφισβήτηση της ταξικής εξουσίας. Αυτό αφορά την κυβέρνηση Grexit. Δεν μπορεί να τίθεται ο σοσιαλισμός ως προαπαιτούμενο. Αλλά ούτε ως δεδομένο, μια που ο λαός τελικά αποφασίζει. Πες δηλαδή ότι επιστρέφουμε στο εθνικό κράτος με δεξιά κυβέρνηση. Από εκεί και πέρα ανοίγεται ένας δρόμος για την αριστερά που σήμερα είναι κλειστός, αφού δεν υπάρχει περιθώριο εναλλακτικής πολιτικής εντός ΕΕ. Το τι θα καταφέρει η αριστερά τότε, είναι δικό της θέμα. Θα έχει την ευκαιρία της όμως.
    Όσο για το λινκ, δεν έγινα σοφότερος. Αναμενόμενα. Για μένα, όσοι από τους πρόσφυγες μπορούσαν να μείνουν στην πατρίδα τους αλλά θέλησαν να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία νομίζοντας ότι θα πάνε στην Β. Ευρώπη, θα το μετανιώσουν πικρά. Στην Ελλάδα έρχονται δύσκολες μέρες. Όταν σταματήσει η βοήθεια από το εξωτερικό, αυτοί οι άνθρωποι θα ζούν με τα ψίχουλα του ΚΕΑ, ενώ οι πιο τυχεροί θα κάνουν και κανένα επιδοτούμενο οχτάμηνο. Οι Έλληνες αντέχουν τη φτώχεια γιατί εδώ είναι η χώρα τους και υπομένουν. Για τους αλλοδαπούς δύσκολο το βλέπω να αντέξουν. Και δεν βλέπω να έρχεται ανάπτυξη εκτός από την χρηματιστηριακή, την άεργη.

    Reply
    1. San Rocco

      Ας πάρουμε ως πιθανή εξέλιξη στα επόμενα χρόνια, το σενάριο πού παραθέτει ο avir: γκρεξιτ με δεξιά ή σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση.

      Η Ελλάδα ως καπιταλιστική χώρα, δεν νοείται έξω από ιμπεριαλιστικό μπλοκ. είτε το δυτικό, είτε το ανατολικό. Ένα γκρεξιτ θα σήμαινε αυτομάτως ότι η καπιταλιστική Ελλάδα επέλεξε την επομένη μέρα να αρχίσει τις διαδικασίες ένταξης στο ανατολικό ιμπεριαλιστικό μπλοκ.

      Αυτή η εξέλιξη δεν θα επιφέρει τίποτα καλύτερο στον λαό μας. Τα δυτικής καπιταλιστικής έμπνευσης μνημόνια, θα τα αντικαθιστούσαν τα ανατολικής έμπνευσης μνημόνια. Διότι είναι πρώτα και κύρια ανάγκη της εθνικής ελληνικής καπιταλιστικής άρχουσας τάξης τα μνημόνια. ΔΕΝ επεβλήθησαν ποτέ μόνο από την ΕΕ κ το ΔΝΤ. Μαζί Έλληνες κ ξένοι καπιταλιστές μας τα επέβαλλαν.

      Άρα, ΣΤΟ ΚΑΘΑΡΑ ΦΑΝΤΑΣΙΑΚΌ ΣΕΝΑΡΙΟ απόφασης της άρχουσας τάξης να φύγει η Ελλάδα από την ΕΕ, αμέσως θα είχαμε διαδικασίες ένταξης σε μια αντίστοιχη ανατολική ΕΕ. Με την ίδια αντιλαικοτητα κ εξαθλιωση.

      Το σενάριο γκρεξιτ με προσχώρηση της καπιταλιστικής Ελλάδας στο ανατολικό ιμπεριαλιστικό μπλοκ, το προωθεί πολιτικά το κομμάτι της πρώην ΛΑΕ υπό τον Λαφαζάνη κλπ. Το προωθεί επίσης ο καραμπελιας κ το άρδην αν δεν απατωμαι, ο Καζάκης κλπ. Δεν υπάρχει τίποτα το φιλολαϊκό ή φιλεργατικο σε αυτό το σενάριο. Λαφαζάνης, άρδην, Καζάκης, κλπ νομίζουν ότι τα μνημόνια μας τα επέβαλλαν οι ξένοι στην Ελλάδα κ σε όλους μας ως έθνος. Κούνια που τους Κουνάδης, λένε κ πιστεύουν ψέματα! Σε αυτό το τοσο καίριο ζήτημα, πιστεύουν κ αναπαράγουν ψέματα! Τα μνημόνια τα επέβαλλε στο 75% του ελληνικού έθνους κ των μεταναστών εργαζομένων, το υπόλοιπο 25% του ελληνικού έθνους το καπιταλιστικό τμήμα του, μαζί με την ΕΕ κ το ΔΝΤ. Άρα κ έξω από την ΕΕ με καπιταλιστική κυβέρνηση, πάλι μνημόνια θα έχουμε ανατολικου τύπου.

      Για αυτό λοιπόν το αίτημα είναι κατά την γνώμη μας: αποδέσμευση από την ΕΕ σε μια αντιιμπεριαλιστική/αντικαπιταλιστική κατεύθυνση για την χώρα.

      Reply
    2. Avir

      Να το διευκρινίσω λίγο αυτό το θέμα τώρα που έχω περισσότερο χρόνο για να μην υπάρχει σύγχυση.
      Σήμερα ο άνθρωπος έχει γίνει ατομιστής κανίβαλος μέσα σε μια κοινωνία ζούγκλα. Αυτό πρέπει να αλλάξει και χρειάζεται χρόνο. Χρειάζεται παιδεία προσανατολισμένη σε ένα διαφορετικό αξιακό σύστημα. Ένα αρχικό στάδιο αστικής δημοκρατίας ώστε να εμπεδωθεί η αναγκαιότητα μετάβασης σε ένα σοσιαλιστικό μοντέλο, όπου θα αρχίσει ο μετασχηματισμός του κράτους και ένα ανθρωποκεντρικό μοντέλο ανάπτυξης. Από εκεί και πέρα, αν έχουν ωριμάσει οι συνθήκες, στο επόμενο στάδιο θα πρέπει να ξεκινήσει η προσπάθεια κατεδάφισης του κράτους και κατάργησης της ατομικής περιουσίας. Κι όταν λέω συνθήκες εννοώ τη διεθνή συγκυρία. Νομίζω ότι καταλαβαίνουμε όλοι πως η ολοκλήρωση σε ένα μόνο κράτος δεν μπορεί να έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Θα πρέπει να γίνει παράλληλα με άλλα κράτη στον κόσμο, τα οποία ακολουθούν την ίδια πορεία και έχουν στενή σχέση και συνεργασία, μια μορφή ομοσπονδίας με διεθνή προσωπικότητα η οποία θα διασφαλίζει την αυτάρκεια. Υπάρχει βέβαια το ενδεχόμενο το όλο εγχείρημα να κολλήσει στο δεύτερο στάδιο, που είναι όμως προτιμότερο από μια μετάβαση χωρίς τις αναγκαίες προϋποθέσεις. Είναι προτιμότερος ο σοσιαλισμός από έναν βιαστικό κομμουνισμό που για να διατηρηθεί θα απαιτείται καταπίεση από την κομματική γραφειοκρατία. Κι εδώ συμφωνώ με τον Μπακούνιν ως προς τον κίνδυνο, μόνο που η δικιά του πρόταση δεν είναι ρεαλιστική στις μέρες μας. Εξάλλου αν επιτευχθεί ένας βιώσιμος σοσιαλισμός με τις προϋποθέσεις που προανέφερα (τη διεθνή διάσταση), θα είναι παράδεισος σε σχέση με τον σημερινό νεοφιλελεύθερο ζόφο.
      Δεν βλέπω κάτι άλλο.

      Reply
      1. πικάπα

        Νομίζω πως είναι η ώρα να εκθέσεις τις απόψεις σου σε ένα πραγματικό ζωντανό συλλογικό χώρο για να δεις τι ψάρια πιάνουνε, και τι δημιουργούνε. Αν τόχεις ξανακάνει παλιότερα, είναι καιρός να το ξανακάνεις και τώρα.
        Όσο αφορά το σοσιαλισμό, μάλλον όλοι καταλαβαίνουν πως, εκ των πραγμάτων, αν υπάρξει ποτέ, θα είναι ένα μακρύ ιστορικό στάδιο και καθόλου δεν μπορεί να είναι ένα σύντομο πάτημα πριν τον κομμουνισμό. Για πολλούς λόγους..Τώρα γιατί σοσιαλισμός, αλλά και τι σοσιαλισμός; Από τον καιρό του Αϊνστάιν, η συζήτηση παραμένει ώριμη και επίκαιρη

        Όσον αφορά την αστική δημοκρατία, εκείνο που φαίνεται να αγνοείς εντυπωσιακά, παρά την αναλυτικότητά σου, είναι ότι η αστική δημοκρατία έχει ρίξει μαύρη πέτρα στους διαφωτιστικούς καιρούς της, και η φυσική της εξέλιξη είναι η παλινόρθωση της αριστοκρατίας. Όχι δηλαδή ότι υπήρξαν ποτέ στη κοινωνία και στην οικονομία ή έστω στην πολιτική, οι αγνές διαφωτιστικές πηγές του αστικού ανθρωπισμού. Ο τίμιος καπιταλισμός, αυτό είναι μύθος -και κάποιες καλές προθέσεις φιλοσόφων εναντίον της τότε δεσποτείας-αριστοκρατίας. Αυτό που ζούμε σήμερα είναι ακριβώς η διάψευση της αστικής δημοκρατίας, καθώς από τη στιγμή που κυριάρχησε και έπρεπε λοιπόν να εμπεδώσει εαυτόν σε όλο τον κόσμο, αυτή επέδειξε γαϊδουριά και απέδειξε πως ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.
        Αλλά όλες οι διαφωτιστικές ανθρωπιστικές ιδέες που θέλουν να διασωθούν από τη βαρβαρότητα έχουν ως καταφύγιο το σοσιαλισμό. Ο σοσιαλισμός δηλαδή είναι η ευγενής εξέλιξη της αστικής δημοκρατίας, και τα υπόλοιπα αστικοδημοκρατικά, όταν δεν είναι (ψευδο)φιλελέ, τότε είναι λίγο χίπικα!

        Reply
        1. Avir

          Δεν ξέρω αν το έχετε αντιληφθεί αλλά οδεύουμε σε έναν ύπουλο και επικίνδυνο ολοκληρωτισμό από τον οποίο ίσως να μην μπορούμε να αποδράσουμε σε λίγα χρόνια. Ήδη η αστική δημοκρατία φαντάζει πολυτέλεια. Το μυαλό κάποιων έχει μείνει στην απειλή του παλιού φασισμού που σήμερα δεν υπάρχει. Αναφέρονται σε ονόματα όπως ο Βορίδης ή ο Γεωργιάδης, που σήμερα βρίσκονται στην ίδια πλευρά με αυτούς. Έχουν γίνει “προοδευτικοί” και καλωσορίζουν “λαθροεισβολείς” μαζί με τους ΑΝΤΑΡΣΥΟΥΣ. Που βρίσκεται η απειλή του εθνικισμού, που εκπροσωπούσαν αυτοί οι κύριοι, σήμερα; Μήπως όλα αυτά που ζητούσαν μέσα από την “ιδεολογία” τους τους τα έδωσε η ΕΕ; Μήπως ξεφορτώθηκαν μια για πάντα την απειλή της Αριστεράς; Μήπως η ΕΕ εγγυήθηκε τον πλούτο τους; Μήπως η ΕΕ εγγυήθηκε την καταπίεση, την εκμετάλλευση, την “ασφάλεια”; Μήπως τελικά η ΕΕ είναι ένα μεγάλο κράτος όπου ο “εθνικισμός” μπορεί να λειτουργεί απρόσκοπτα;
          Και ναι, όπως θα διαπιστώσατε και εσείς, ο εθνικισμός δεν είναι -ούτε ήταν ποτέ- φυλετικό θέμα (ως αυτοσκοπός) για τους δεξιούς/ακροδεξιούς. Είναι η προστασία των οικονομικών συμφερόντων του κεφαλαίου το ζητούμενο τους. Αν αυτό τους το παρέχει ο διεθνισμός, γίνονται διεθνιστές, γίνονται προοδευτικοί, γίνονται οτιδήποτε.
          Αυτή τη στιγμή μας την έφεραν. Πατώντας πάνω σε στρεβλές ιδέες της σύγχρονης αριστεράς (μιας επιδοτούμενης “προοδευτικής” διανόησης) εγκαθίδρυσαν ένα καθεστώς που προστατεύει τα συμφέροντα τους καλύτερα από το έθνος/κράτος και το κλείδωσαν.
          Εσείς βέβαια βλέπετε όλους τους καπιταλισμούς ίδιους, δικαίωμα σας και σεβαστές όλες οι απόψεις σε θέματα που αφορούν ταξική τοποθέτηση. Εγώ νομίζω ότι μια σοβαρή συζήτηση για το μέλλον της αριστεράς μπορεί να γίνει μόνο μετά από το Grexit, σε ένα κράτος που μπορεί να ασκήσει νομισματική πολιτική.

        2. kokkiniotis Post author

          Συγγνώμη, έχεις δει πολλούς ΑΝΤΑΡΣΥΟΥΣ παρέα με το Βορίδη και το Γεωργιάδη; Μιλάς σοβαρά; Και η ορολογία που χρησιμοποιείς, πχ. “λαθροεισβολείς”, δεν έχει σχέση με το χώρο που γράφεις τα σχόλιά σου. Έτσι κι αλλιώς, μας δηλητηριάζουν όλη μέρα τα συστημικά ΜΜΕ, η Παντιέρα δεν προσφέρεται για τέτοιου είδους προπαγάνδα. Όλα έχουν και ένα όριο, δε νομίζεις;

        3. Avir

          Είναι αλήθεια ότι μπορεί να έχω γράψει προσβλητικά σχόλια για ΑΝΤΑΡΣΥΟΥΣ γιατί δεχόμουν προσωπικές επιθέσεις. Όμως η παρατήρηση στο συγκεκριμένο κείμενο είναι τελείως άστοχη. Δεν έγραψα “παρέα” αλλά “πλευρά”. Βρίσκονται στην ίδια πλευρά αφού και οι δύο δεν επιθυμούν το Grexit, δηλαδή τον “εθνικισμό”, ο καθένας για τους λόγους του. Στην απέναντι πλευρά είμαι εγώ.
          Το “λαθροεισβολείς” είναι σε εισαγωγικά, που σημαίνει μεταφέρω ακριβώς την λέξη που χρησιμοποιούσε ο Γεωργιάδης. Γενικά όπου υπάρχουν εισαγωγικά, για κάποιο λόγο μπαίνουν.

        4. kokkiniotis Post author

          Δε φαίνεσαι να είσαι απέναντι από το Γεωργιάδη. Το σίγουρο είναι ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ο αντικαπιταλιστικός χώρος γενικότερα δεν είναι στην ίδια πλευρά με αυτόν, όπως επιχειρείς -και πάλι- να παρουσιάσεις. Επίσης, δε θέλουμε “λαθρο”-χυδαιότητες στην Παντιέρα, ούτε εντός ούτε εκτός εισαγωγικών.

        5. Left G700

          Φίλε kokkiniotis,

          Μα τι είναι αυτό τώρα;;; Ο άνθρωπος (Avir) παραθέτει φράσεις που ολοφάνερα δεν υιοθετεί και επιπλέον ειρωνεύεται τους Γεωργιάδηδες και Βορίδηδες για τον δήθεν αγνό πατριωτισμό τους. Δες τι γράφει λίγο παρακάτω:

          Και ναι, όπως θα διαπιστώσατε και εσείς, ο εθνικισμός δεν είναι -ούτε ήταν ποτέ- φυλετικό θέμα (ως αυτοσκοπός) για τους δεξιούς/ακροδεξιούς. Είναι η προστασία των οικονομικών συμφερόντων του κεφαλαίου το ζητούμενο τους. Αν αυτό τους το παρέχει ο διεθνισμός, γίνονται διεθνιστές, γίνονται προοδευτικοί, γίνονται οτιδήποτε.

          Βεβαίως και όλα έχουν ένα όριο, φίλε kokkiniotis. Αλλά αυτό είναι ένα δίκοπο μαχαίρι. Δεν είναι μόνο για να αποκεφαλίζετε ηθικά ανθρώπους. Είναι και για να κόβει εσάς τους ίδιους που το κρατάτε, αν δεν το κρατάτε σωστά…

          Θα επαναλάβω: μην αδικείς τον εαυτό σου.

          Και θα προσθέσω: μην πλήττεις (άθελά σου και παρ΄όλες τις καλές προθέσεις σου) το κύρος τής Παντιέρας.

        6. kokkiniotis Post author

          Δεν αποκεφαλίσαμε κανέναν. Γνωρίζουμε ανάγνωση. Διάβασε κι εσύ τι γράφει.

        7. Avir

          Απλά κατάλαβε τι έγραψα. Είναι κάποιες αλήθειες που πονάνε. Ανθρώπινο…

        8. San Rocco

          Για τον εαυτό σου μιλάς αβίρ; Οντως, οι ακροδεξιοί και οι εθνικιστές πάνε χέρι-χέρι: τους αλλοεθνείς τους κυνήγησαν ιστορικά οι ναζί: Τους Εβραίους τους εξόντωσε, 6.000.000, τους Τσιγγάνους επίσης! ΑΥΤΑ έλεγε και ο Χίτλερ: Οι Εβραίοι μας αλλοιώνουν τον πολιτισμό μας, αλλοιώνουν το αίμα και την φυλή μας. Και όταν βγήκε κυβέρνηση ΤΗΡΗΣΕ στο ακέραιο τον λόγο του: Ολοι οι αλλοεθνείς της Γερμανίας στα κρεματόρια. Ο Μουσολίνι λίγο πιο μαλακός: Τους ντουφέκιζε ή τους παρέδιδε στους Γερμανούς.

          Μπράβο αβίρ, λέφτ, σουτου, ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ έτσι! Ο πάτος για εσάς αργεί ακόμα. Αλλά μάλλον θα πιάσετε κάποια στιγμή πάτο, αλλά φοβάμαι ότι το σύμβολο της σημαίας που θα κρατάτε αν συνεχίσετε έτσι, μπορεί να είναι ανατριχιαστικό…..

        9. ΑΩ

          Απλά το παίζεις γραφείο τύπου της Χρυσής Αυγής.
          Οι αλήθεις που πονάνε (εσένα) είναι ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει αγωνιστές που δικάζονται για τη δράση τους στο κίνημα,ενώ όσα γράφεις τα ακούμε και από μπάτσους. Αυτή είναι η σχέση που έχεις με την πραγματικότητα.

        10. San Rocco

          Γρτάφεις αβιρ ότι “…ο εθνικισμός δεν είναι -ούτε ήταν ποτέ- φυλετικό θέμα (ως αυτοσκοπός) για τους δεξιούς/ακροδεξιούς….”.

          Δηλαδή αβίρ για ΕΣΕΝΑ ο εθνικισμός ως ΦΥΛΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ (που όντως, αυτό είναι ο εθνικισμός) είναι σωστή αντίληψη;

          Επίσης, συμφωνείς με εθνικιστικές πολιτικές δυνάμεις όταν αυτές μένουν συνεπείς (και όχι όπως πχ ο Βορίδης που τον κατηγορείς για ασυνέπεια) και ΠΡΟΩΘΟΥΝ ΦΥΛΕΤΙΚΗ ΑΤΖΕΝΤΑ μέσα σε μια κοινωνία;;

          Καθήστε σύντροφοι της διαχείρισης και γενικότερα, διότι εδώ έχουμε θέμα. Τα ίδια ερωτηματα απευθύνω και στον λεφτ και στον Σ.Τ.

        11. San Rocco

          Αβιρ περιμένω απάντηση στα ερωτήματα. Θέτω ακόμα ένα: Πιστεύεις αβιρ ότι ο η νέα Δημοκρατία είπε ψέματα και τελικά πρέπει να εφαρμοστεί από το ελληνικό κράτος εθνικιστική (δηλαδή φυλετική) πολιτική;

        12. San Rocco

          Δηλαδή εσένα αβιρ δεν σε απασχολεί ότι το κεφάλαιο με η χωρίς μετανάστες εξαθλιωνει τους φτωχούς, καταργεί τις λαϊκές κ εργατικές κατακτήσεις, καταργεί τον Διαφωτισμό , κάνει πολέμους, διαλύει τον πλανήτη, εφαρμόζει μια ολοενα και πιο ολοκληρωτική δυστοπία ! Όλα αυτά τα προσπερνάς κ ο γκαιλες σου είναι οι πρόσφυγες κ οι μετανάστες.

          Όχι αβιρ εσύ κ η άποψη σου ειστε τίγκα συστημικοί κ το αδερφάκι του κοσμοπολιτισμου. Ο εθνικισμός κ ο κοσμοπολιτισμός είναι αδέρφια. Κάτσε κ σκέψου. Δεν υπάρχει πια λαϊκός προοδευτικός εθνικισμός όπως υπήρξε μέχρι τα τέλη του 19ου αιωνα. Σήμερα ο εθνικισμός είναι απλά βαρβαρισμος κ σκοταδισμός κ αυτό αφορά όλους πλην ίσως Κούρδους, Παλαιστίνιους κ Καταλανούς . Κ αυτούς με προϋποθέσεις όπως πχ να μην θενε την γενοκτονία του λαού του κράτους που τους καταπιέζει (που δεν την θενε).

        13. ΑΩ

          Ξεπερνάει κάθε όριο η ακροδεξιά προπαγάνδα από τον αβίρ, που τώρα καταγγέλλει για ασυνέπεια τη ΝΔ ζητώντας να αντιμετωπιστούν οι πρόσφυγες σαν εισβολείς.
          Και φυσικά αναπαράγει τη γνωστή πρακτορολογία για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
          Βέβαια όταν σε μια κοινωνία που στενάζει από την μνημονιακή πολιτική ο “αντισυστημικός” αγωνιστής έχει σαν βασικό εχθρό την αντικαπιταλιστική Αριστερά και ζητάει υπεράσπιση της κοινωνίας από τη ΝΔ, τους εθνικιστές κλπ κάτι έχει πάει λάθος. Μιλάμε για ξεβράκωμα.
          Ο βάλτος του λεγόμενου πατριωτικού χώρου είναι στρατευμένος στην αντιπροσφυγική πολιτική όπως είναι και στην γραμμή πολέμου για τις ΑΟΖ προκειμένου να κερδίσει το κεφάλαιο, ελληνικό και πολυεθνικό.
          Η “αντινεοταξίτικη” ρητορική τύπου Όρμπαν απλά θυμίζει την παρακρατική προέλευση αυτού του “πλούτου ιδεών”.

        14. Left G700

          Sure, sure.

          Ξεπερνάει κάθε όριο η ακροδεξιά προπαγάνδα από τον αβίρ, που τώρα καταγγέλλει για ασυνέπεια τη ΝΔ ζητώντας να αντιμετωπιστούν οι πρόσφυγες σαν εισβολείς.

          Ακόμα και το δικό μου ρεκόρ που ζητούσα να …βομβαρδίζονται οι βάρκες με τος πρόσφυγες!

          Απίστευτα πράγματα από ανθρωπους που αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί και δη κομμουνιστές!

        15. ΑΩ

          Όταν μιλάς για λαθροεισβολείς και τα συναφή, εκεί το πας. Απλά είσαι (και) θρασύδειλος.
          Κάνεις τον θιγμένο αλλά θα πετάξεις και λάσπη για τον ύποπτο και προδοτικό ρόλο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που θα αφήσει τον Ερντογάν να σηκώσει… την ημισέληνο στην Ακρόπολη.

        16. Left G700

          ΑΩ μου, ούτε ξαδέρφη επιρροής τής νΚΑ δεν πείθεις ότι εγώ έχω μιλήσει για “λαθροεισβολείς και τα παρόμοια”. Θέλεις να πείσεις μέχρι και τον Χάγιο; Να σου πω εγώ το “μυστικό”:

          Δείξε μας κάνα τέτοιο σχόλιό μου! Έστω και ένα (1!).

          Στην τελική, ξέρεις κάτι; Δεν ξεχωρίζεις για τις συκοφαντίες σου (υπάρχουν κι άλλοι “γαμπροί” που σε συναγωνίζονται).

          Ξεχωρίζεις για τη μειωμένη ευφυία σου.

        17. ΑΩ

          Καλά είναι γνωστό ότι είσαι ο ευφυέστερος όλων και ο πιο ευγενείς, ο πιο διαβασμένος, ο μεγάλος ρήτορας και ο πιο πειστικός όλων.

          Δηλώνεις θύμα αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς αλλά δεν μπορείς να κρύψεις την αλαζονεία σου ούτε να συγκρατήσεις την τάση σου να απευθύνεις με υστερικό τρόπο προσβολές και χαρακτηρισμούς

          Κατά τα λοιπά σε κοινή θέα είναι και όχι μυστική, η σταθερή πολεμική σου σε κάθε ανάρτηση που έχει αντιρατσιστικό και διεθνιστικό περιεχόμενο στην Παντιέρα, πάντα με τη λαθροχειρία να χρεώνεις στις αναρτήσεις τη γραμμή του φιλελεύθερου καπιταλισμού.
          Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι το εξασκείς το σπορ από κοινού με τον αβίρ που δεν κρύβει ότι είναι αντι-αριστερός, πολέμιος των μεταναστών και προσφύγων, οπαδός του Σαλβίνι κλπ
          Αλήθεια όταν ήσουν στη ΛΑΕ απευθυνόσουν με αυτόν τον τρόπο σε όσους -ΔΕΑ, ΑΡΚ, ΑΡΑΝ κ.ά.- είχαν μια στάση αλληλεγγύης στους πρόσφυγες; Ήσουν στα αλήθεια;

        18. Left G700

          Εγκώ ντεν καταλαβαίνει αυτά καρντιά μου, ΑΩ. Εγκώ περιμένει δείξεις σχόλιά μου που μιλανε για “λαθροεισβολείς και τα παρόμοια”.

        19. Avir

          Ο Κόρμπιν το έπαιζε ευρωσκεπτικιστής. Μόλις είδε ότι βρέθηκε “τρελός” για το Brexit και κινδύνευαν τα συμφέροντα των πολυεθνικών και του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, έκανε ό,τι ήταν δυνατόν για να το σταματήσει.
          14.5 εκατομμύρια άνθρωποι κάτω από το όριο της φτώχειας στη Βρετανία. Γέμισε η χώρα συσσίτια. Χρεωκόπησε; Όχι. Αυτή είναι η Ευρώπη σας.
          Τι μας είπε η προοδευτική αριστερά μας για τη στάση που κράτησε ο Κόρμπιν;
          Ότι ο Τζόνσον είναι ψυχάκιας, είναι ακροδεξιός κλπ.
          Μάλιστα.
          Μπορείτε να σκούζετε όσο θέλετε κάτω από τα σχόλια μου, δεν μπορείτε όμως να αλλάξετε την πραγματικότητα. Ή μάλλον μπορείτε, ως μεταμοντέρνοι δεν έχετε πρόβλημα να φτιάξετε τη δική σας πραγματικότητα· έλα όμως που δεν πείθετε κανέναν άλλον. Αυτό είναι το πρόβλημα.

        20. San Rocco

          Αβιρ δεν απαντάς σε ορισμένα ερωτήματα: Πρέπει ο εθνικισμός (δλδ φυλετισμός) να γίνει κρατική ελληνική πολιτική καιεγκαλείς τη ΝΔ ότι εγκατέλειψε αυτόν τον στόχο;

          επίσης αβίρ θα έπρεπε να ξέρεις ότι, αυτό που ονομάζουν τα καπιταλιστικά ΜΜΕ ως αριστερά στην Ευρώπη, είναι η ΚΛΑΣΙΚΗ ΓΝΩΣΤΗ ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. αλλο σοσιαλδημοκρατία, άλλο αριστερά. Οκ;

          Επίσης αβιρ ποιά ….”Ευρώπη σας”; Το ΝΑΡ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ από την στιγμή της δημιουργίας τους, είναι ΚΑΤΑ της ΕΕ. Μα και κατά της ΕΕ είναι το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Ούτε αυτό το ξέρεις;

          Η ΕΕ αβίρ μου είτε στην εθνικιστική (που ΠΡΟΩΘΕΙΣ ως αντίληψη απο ότι φαίνεται), είτε στην κοσμοπολίτικη/δικαιωματική εκδοχή της, είναι ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ και για αυτό, ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗ. Ξύπνα.

        21. Left G700

          ΣΤΟΝ AVIR ΣΤΑΥΡΑΕΤΟΙ, ΣΤΟΝ ΑΡΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΑΚΙΑ (ΑΜΙΛΗΤΑ, ΑΚΟΥΝΗΤΑ ΚΙ ΑΓΕΛΑΣΤΑ…)

          Περιμένει, λέει, απάντηση ο San Rocco! Πες μας Avir «για ΕΣΕΝΑ ο εθνικισμός ως ΦΥΛΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ (που όντως, αυτό είναι ο εθνικισμός) είναι σωστή αντίληψη;»!!! Τη Βασίλισσα της Αγγλίας να ρωτούσε, πιο σωστός θα ήταν! Πιο δικαιολογημένος θα ήταν να ρωτούσε εκείνη!

          Είπε κάποια δική του άποψη για φυλετισμό ο Avir; Ούτε κιχ δεν έβγαλε. Το μόνο που είπε ήταν ότι η ακροδεξιά, για να εξυπηρετήσει οικονομικά συμφέροντα των αφεντικών που θα της δώσουν κι αυτηνής κάνα κοκαλάκι να γλείψει, σήμερα σκίζει τα καλτσόν της για την καθαρότητα της ελληνικής φυλής, κι αύριο, αν χρειαστεί, μπορεί για την εξυπηρέτηση των ίδιων συμφερόντων να βγει στο Σύνταγμα να τραγουδάει τη Διεθνή. Είπε δηλαδή με άλλα λόγια ότι πρόκειται περί κοινών απατεώνων που όχι πατρίδα και έθνος δεν αγαπούν, αλλά θα πούλαγαν και τη μάνα τους την ίδια στον Ερντογάν για λίγα γρόσια παραπάνω!

          Παρ’ όλα αυτά, ο San Rocco το βιολί του: «Πες μας, αβιρ, είσαι φυλετιστής;;; Όχι, πες ρε! Είσαι;».

          Βέβαια, για τους San Rocco και ΑΩ και λοιπούς (κάνα δυο δηλαδή ακόμα) ο Avir, ο Σ.Τ. ή εγώ είμαστε οι εύκολοι στόχοι. Άμα τους πει όμως κανείς να πάνε να τα πούνε αυτά στον Άρη, που εκείνος όντως μίλησε για ελληνική φυλή και μάλιστα αθάνατη, θα τους πιάσει τεταρταίος πυρετός και θα τα κάνουν απάνω τους και μόνο στην ιδέα!

          ***

          Από το λόγο τού Άρη στη Λαμία:

          Η αθάνατη ελληνική φυλή.

          Κάποτε η γωνιά αυτή της γης που πατάμε και λέγεται Ελλάδα ήτανε δοξασμένη κι ευτυχισμένη κι είχε ένα πολιτισμό, οπού επί 2 1/2 χιλιάδες χρόνια συνεχίζει να παραμένει και να θαυμάζεται απ’ όλο τον κόσμο. Κανένας σοφός η άσοφος δεν μπορεί μέχρι σήμερα να γράψει ούτε μια λέξη, αν δεν αναφερθεί στα έργα που άφησαν οι δημιουργοί αυτού του πολιτισμού, που λέγεται αρχαίος ελληνικός πολιτισμός.

          Κάποτε, λοιπόν, η χώρα μας ήτανε δοξασμένη, μα αργότερα την υποδούλωσαν κι έχασε την παλιά της αυτή δόξα. Μα ύστερα από κάμποσα χρόνια η χώρα μας σηκώθηκε στο πόδι κι ύστερα από σκληρούς αγώνες ενάντια στη σκλαβιά, πάλι λευτερώθηκε.

          Στην εποχή της σκλαβιάς πέρασε σκληρά, μαύρα χρόνια και πολλοί «έξυπνοι», ανάμεσα στους οποίους και κάποιος Φαλμεράγιερ, ισχυρίστηκαν πως η ελληνική φυλή έσβησε κι ότι αυτή διασταυρώθηκε μ’ άλλες φυλές, που δεν έχουν τίποτα το κοινό με την αρχαία ελληνική φυλή.

          Μα ό,τι κι αν πούνε, αυτό δεν έχει καμία αξία. Την ελληνικότητά μας την αποδείξαμε. Γεγονός είναι ότι η χώρα μας ξεσηκώθηκε και ξαναγένηκε πάλι λεύτερη.

          Αυτό κάνεις δεν το ήθελε. Ούτε οι ξένοι βασιλιάδες, ούτε οι ντόπιοι κοτζαμπάσηδες. Οι ξένοι δεν το θέλανε, γιατί φοβισμένοι από τη γαλλική επανάσταση, χτυπούσαν όλες τις εξεγέρσεις και δημιούργησαν γι’ αυτό μεταξύ τους την Ιερή Συμμαχία. Οι ντόπιοι κοτζαμπάσηδες γιατί τα είχανε καλά με τους Τούρκους και ξεζουμίζανε το λαό.

          ***

          Nai, Avir μου. Ναι. Όπως ακριβώς το είπε ο Άρης:

          Μα ό,τι κι αν πούνε, αυτό δεν έχει καμία αξία.

        22. ΑΩ

          Ναι βέβαια και ο Άρης θα μας πεις ότι έλεγε “έξω οι λαθροεισβολείς” και άλλα τέτοια αριστερά.
          Αν δεν είχε αξία αυτό θα πούμε δεν θα ήσουν το καθημερινό αξεσουάρ στα σχόλια γράφοντας γραφικότητες εδώ και μήνες (ή χρόνια;). Σήμερα ρατσιστικές και εθνικιστικές, αφού… δικαιώθηκες προηγουμένως για αντίστοιχες ρεφορμιστικές.

        23. Left G700

          Αφελή ΑΩ μου, που έχεις πιστέψει ότι άλλο παιδάκι πιο έξυπνο από σένα δεν γεννήθηκε ακόμα στη γη, πες μας πρώτα γι’ αυτά που όντως είπε ο Άρης (και που αν τα είχε πει ο Avir, ο Σ.Τ. ή εγώ θα είχες ξεκινήσει μάζεμα υπογραφών για να αποκλειστούμε από την Παντιέρα μέχρι τη Δευτερα Παρουσία), κι άσε τι μπορεί νααα σου πω.

          ΥΓ «Προοδεύεις», βλέπω. Περνάς σε ανώτερο επίπεδο. Μέχρι τώρα μού έβαζες λέξεις στο στόμα σε σχόλια που είχα ποστάρει. Τώρα αρχίζεις και προεξοφλείς τι λέξεις θααα πω σε μελλοντικά σχόλια! Κομμουνισταρά μου εσύ! Φτου σου να μη σε ματιάσω!

        24. San Rocco

          Λεφτ, εσύ πρέπει να απαντήσεις για το τσιτατο του Άρη που αναρτήσες!

          Διότι λεφτ , ο Άρης ήταν στέλεχος του ΚΚΕ το οποίο είχε την σωστή γραμμή να τραβηχτούν κνοι σλαβομακεδόνες μαζί με το αντάρτικο κ να αποκοπούν από οποιαδήποτε εθνικιστική προπαγάνδα. Σε αυτό το κόμμα ήταν στέλεχος ο Άρης κ γνώριζε αυτή την πολιτική του ΚΚΕ. Άρα, βγάζω το συμπέρασμα πως, την φράση του για την αθάνατη ελληνική φυλή την χρησιμοποιεί τακτικά μόνο εναντίον των εθνικιστών κ των ιμπεριαλιστών. Εναντίον των Γερμανών, Ιταλών κ Βουλγάρων εθνικιστών κ της επερχόμενης αγγλικής ιμπεριαλιστικής επέμβασης. Επίσης ο Άρης ήταν κατά της καπιταλιστικής εθνικής ενότητας . Οκ;

          Σήμερα, όσοι αριστεροί υιοθετούν
          την εθνική ενότητα ως κ καλά παρακαταθήκη του ΕΑΜ , ξεχνούν οι άμοιροι ότι, το ΕΑΜ επαβαδιαμοτφωσε την εθνική ενότητα δίνοντας της λαοκρατικό δημοκρατικό περιεχόμενο κ όχι εθνικιστικό καπιταλιστικό. Κ το κατάφερε διότι εξελίχθηκε στην πιο μαζική μακράν εθνικοαπελευθερωτική κ λαοκρατική δυναμη.

          Αντιθέτως σήμερα η εθνική ενότητα έχει εθνικιστικό καπιταλιστικό περιεχόμενο . Κ για να γίνει κάποτε η εργατική τάξη ηγέτιδα δύναμη του έθνους, πρέπει να καταρρίψει στα μυαλά της κ στην πολιτική αυτή την εθνική ενότητα. Οκ μαν;

          Διαβάστε :. https://ourbalkans-wordpress-com.cdn.ampproject.org/v/s/ourbalkans.wordpress.com/2018/07/21/%CF%85%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CF%8C%CE%BA%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B7-%CE%AE-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CE%BF/amp/?amp_js_v=a2&amp_gsa=1&usqp=mq331AQCKAE%3D#aoh=15763277039496&referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com&amp_tf=%CE%91%CF%80%CF%8C%20%251%24s&ampshare=https%3A%2F%2Fourbalkans.wordpress.com%2F2018%2F07%2F21%2F%25CF%2585%25CF%2580%25CF%258C-%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD-%25CE%25BA%25CF%258C%25CE%25BA%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25BD%25CE%25B7-%25CE%25AE-%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%2582-%25CE%25B5%25CE%25B8%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AD%25CF%2582-%25CF%2583%25CE%25B7%25CE%25BC%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25B5%25CF%2582-%25CE%25BF%2F

        25. ΑΩ

          Όχι και πιο έξυπνος από σένα, τον πιο διαβασμένο, συγκροτημένο, έμπειρο κουβεντομάστορα, άσο της ρητορικής τέχνης κλπ. Γεγονός όμως είναι ότι μόνο εσένα απασχολεί το θέμα να σε αναγνωρίσουν σαν έξυπνο, οπότε δες το.

          Όσο κι αν θέλεις να εμφανίζεις τον εαυτό σου στόχο που θέλουν κάποιοι να διώξουν από την Παντιέρα, το θέμα το έχεις εσύ. Σε ένα φιλόξενο σάιτ γράφεις καθημερινά σχόλια προσπαθώντας ένα και μοναδικό πράγμα: να σπιλώσεις τις αναρτήσεις, τους αρθρογράφους και τελικά το ίδιο το σάιτ σαν ανέντιμους που κρύβουν τις πραγματικές προθέσεις τους, που δεν είναι άλλες να υποστηρίξουν το σύστημα υποστηρίζοντας την αλληλεγγύη στους πρόσφυγες κλπ. Την ίδια στιγμή τους εμφανίζεις σαν ανόητους, αδιάβαστους κλπ.

          Η ουσία είναι ότι με τη χυδαία προσπάθεια να εμφανίσεις τον Μάρξ, τον Άρη και ποιος ξέρεις ποιον άλλο τις επόμενες σαν συνήγορο στις ρατστιστικές θέσεις ότι οι μετανάστες είναι κίνδυνος, γίνεσαι γραφικός.
          Κανένα δεν έχεις πείσει. Ειδικά όσους σε θυμούνται να δηλώνεις μέλος της ΛΑΕ όταν συνυπήρχες με τις απόψεις που μοιάζουν με όσα τώρα καταγγέλλεις -όχι με τη μορφή της καρικατούρας εναντίον της οποίας σκιαμαχείς.

          Κανένας δε θεωρεί ότι κινδυνεύει από όσα γράφεις εσύ που δηλώνεις λεφτ αναπαράγοντας το ρεπερτόριο της Αλτ Ράιτ, ο “πατριώτης” Αβίρ και ο “τροτσκιστής” ΣΤ. Απλά αρκετοί απορούν πώς κάποιοι “αντισυστημικοί” που αφιερώνουν τη ζωή τους για να αφυπνίσουν τους αναγνώστες της Παντιέρας δεν έχουν δει κανένα από τα προβλήματα που προκαλεί η αντιλαϊκή πολιτική και ασχολούνται μόνο με την ατζέντα της ακροδεξιάς, ταυτιζόμενοι με την αντιπροσφυγική και εθνικιστική προπαγάνδα.

        26. San Rocco

          Λεφτ, ΔΕΝ αποδέχομαι ως βάση συζήτησης για σοβαρή άσκηση χειραφετητικής πολιτικής, τον εθνικισμό (δλδ τον φυλετισμό για να μιλάμε καθαρά). Και δεν χρησιμοποιώ αλά καρτ τσιτάτα όπως κάνεις εσύ. Διότι ΝΑΙ την φράση αθάνατη ελληνική ΦΥΛΗ χρησιμοποίησε ο Αρης στον λόγο του στην Λαμία, όμως ΟΛΗ η πολιτική και στρατιωτική του στάση υπήρξε εθνικοαπελευθερωτική και ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ. Είτε σου αρέσει, είτε όχι. Ξίδι.

        27. Avir

          Μα τους έχω πει παλιότερα ότι για μένα το έθνος δεν σημαίνει φυλή αλλά αυτοί το βιολί τους. Επαναλαμβάνουν την κασέτα τους περί ακροδεξιάς γιατί καταλαβαίνουν ότι πλέον η κοσμοπολίτικη αριστερά τους κομποστοποιήθηκε με την πρώην εθνικιστική δεξιά και προέκυψε ο ιδανικός “φιλελεύθερος” χούμος για την αύξηση της κερδοφορίας του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. “Σήμερα υπάρχει ένα είδος φιλελεύθερου ολοκληρωτισμού που μας επιτρέπει να είμαστε φιλελεύθεροι δικαιωματιστές, φιλελεύθεροι αριστεροί, φιλελεύθεροι κεντρώοι, και ως εκ τούτου η αριστερά και η δεξιά γίνονται δύο διαφορετικοί τρόποι να είμαστε φιλελεύθεροι.(Diego Fusaro)”
          Φυσικά Left να μην έχεις καμία αμφιβολία σε ποια πλευρά θα βρίσκονται στο “Αθήνα 2021”. Η διανόηση τους είναι αυτή που μαγείρευε τόσα χρόνια την ιστορία που θα σερβιριστεί στη φιέστα των αστών.

        28. πικάπα

          Ε τώρα που τάκανες λιανά, όλα τα κατάλαβα. Αστοί τρέμετε, ερχόμαστε να σας ανατρέψουμε..με αστική δημοκρατία. Όπως λέμε ομοιοπαθητική, και θα σας πουλήσουμε το σκοινί που θα κρεμαστείτε, σε δραχμές. Ρε σεις ανταρσύοι που σας βαράνε, ρε ανάρχια που σας ξεγυμνώνουνε, ρε Κνίτες κακομοίρια τζάμπα ρε τρώτε τις σόλες σας. Ρε ντιπ κουκούτσι μυαλό δεν έχετε μωρέ όλοι σας, τόσα χρόνια στο κουρμπέτι να το σκεφτείτε; Ένας φουζάρος μωρέ σας έβαλε τα γυαλιά. Αλλά όποιος δεν έχει μυαλό έχει πόδια..
          Στην ηλικία του πιτσιρικά καθηγητή πανεπιστημίου με ύφος χιλίων καρδιναλίων, που δε ξέρω τι ακριβώς έχει ρισκάρει στη ζωή του, έτρωγα ακόμη μπάτσες και κατάπινα ψαλίδια για να έχω δουλειά. Από καθέδρας και νάσου Γκράμσι και Μαρξ, κατά της επιδοτούμενης αριστεράς; Οέο! Και άντε καλά, και που το κίνημα σου, και ποιές οι συμμαχίες σου; Μου δείχνεις Σαλβίνι και Λεπέν. Ε, κάτι θα ξέρεις καλύτερα, κοτζαμ καθηγητης με τόση πείρα.

          ..Πέρα απ τη πλάκα, γιατί για πλάκα τον έχω το πιτσιρικά, μισές αλήθειες πουλάει ακριβά κι αυτός, και dont trust so easily, στου λεφτ τα λέγαμε πριν χρόνια για την εθνολαϊκή κατάσταση, εμ πως να το κάνουμε, πριν το πιάσει κι ο Δ.Μ. Στη συνέχεια βέβαια φάνηκε πως αλλιώς το εννοούσαμε ο καθείς.

          ΥΓ.Αριστερά είναι αυτή που εμμένει στο σοσιαλισμό-κομμουνισμό, αυτή που αγωνίζεται απέναντι στο καπιταλισμό, μόνη κι ολομόναχή της, με όλα της τα χάλια. H λυσσώδης επίθεση κατά της αριστεράς δεν αφορά μόνο την ευθεία καταστολή αγωνιστών, που είναι μια κανονική εξέλιξη μιας “νικήτριας” αστικής δημοκρατίας όλο και πιο αντιδημοκρατικής. Δεν αφορά μόνο τη διαχρονική μετάλλαξη των αριστερών καταβολών “ανθρώπων του πνεύματος”, η “εξαγορά” των οποίων καθόλου δεν χρειάζεται να είναι καταχθόνιο σχέδιο επιδοτούμενων ΜΚΟ, αλλά είναι από μόνη της μια κανονική και φυσιολογική εξέλιξη του αγοραίου τρόπου της ζωής μας. Αν η συνωμοσιολογία έχει βαλθεί να καταφέρεται κατά ενός Σόρος που καταφέρνει και βρίσκεται παντού ο μπαγάσας, όλη αυτή η πανσπερμία “επιχειρημάτων” κατά της αριστεράς που ξόφλησε, πόσα άραγε συνωμοσιολογικά θινκ τανκσ χρησιμοποιεί;

        29. Left G700

          Στη συνέχεια βέβαια φάνηκε πως αλλιώς το εννοούσαμε ο καθείς.
          _____________________________

          Ποιος σού φταίει που περίμενες τη συνέχεια για να συνειδητοποιήσεις πως αλλιώς το εννοούσε ο καθένας; Στα ‘λεγε ο Κώστας, δεν στα ‘λεγε; Ας είχες μυαλό να τον ακούσεις εγκαίρως.

        30. πικάπα

          Ωρε λέφτη, δε νομίζω να απογοητεύσω κανένα, οπότε ας το φανερώσω. Ας μου το επιτρέψει ο Κοκκινιώτης. Εσύ φταις που δεν με άκουσες να ξανανοίξεις το μαγαζί να κάνουμε χαβά όπως σου πρότεινα. Όπως σε απάντησα όταν με θυμήθηκες πριν λίγους μήνες στο Προσωπικό Μου μέιλ, η όλη φάση καλύτερα να τη δεις για χαβά. Στην ηλικία μου, άλλοι λύνουν σταυρόλεξα, κι ένας πήγε σε λέσχη σκάκι να παίζει με πιτσιρικάδες, για πρόληψη στο αλτσχάιμερ. Εμένα μου βγήκε να κάνω κοινωνικό έργο εδώ, κατόπιν και δικής σου παραίνεσης..
          Ένα τελευταίο, μέα κούλπα, ο Φουζάρος τα άκουσε υπερβολικά από φάβα, για να μη τα ακούσει ο Αβίρος. Τον είχα πρωτοδεί το Φουζάρο στον Ομαδεόν, και είπα, ρε τι μας λέει τώρα αυτό το καλό δυτικό παιδί; Αλλά επειδή εμάς δε μας δίνανε διδακτορικό δεν σημαίνει ότι θα μας φταίνε οι πιτσιρικάδες, δικαιούνται τα παιδιά να κάνουν την έρευνά τους. Στο φινάλε δημοκρατία έχουμε.

          ΥΓ.
          Σε προσωπικό προφίλ που έκανα παλιότερα στο φουμπου κάτι μήνες για λίγο χαβά, όχι για πολιτικά, να βρω συμμαθητές, συμφοιτητές κλπ, γρήγορα μαζεύτηκαν όμως και πολλοί αριστεροί φίλοι και γνωστοί, είτε πραγματικοί, είτε δικτυακοί. Γρήγορα προέκυψαν επίμονοι κάτι νέα φιλαράκια, υποτίθεται φίλοι φίλων εκ της ΛΑΕ, μέχρι και στο μέσεντζερ πιάσαμε να λέμε τις κάλτσες μας. Μη σας τα λέω πολλά, λενινιστές ήτανε, υπέρ του γκρέξιτ, κατά του ευρωκομμουνιστικού ΚΚΕ, και τσουπ υπερ και της αντισυστημικής Λεπέν (εργαλειακά βέβαια γιατί αυτή ήτανε υπέρ των εργατών κι αυτή ψηφίζουν τώρα οι εργάτες..), φόλα αντιμνημονιακοί, στοίχημα τώρα θα είναι σφόδρα αντιμεταναστευτικοί. Καλά παιδιά, γίναμε φίλοι, μόνο για καφέ δε κλείσαμε να πάμε. Εγώ τους καταλαβαίνω για τον πόνο τους και τους έκανα κέφι για το χαβά τους. Είναι ζωηροί και ορεξάτοι – αλλά σίγουρα δεν ήταν αριστερά τα παιδιά, ούτε εργάτες, ούτε λενινιστές!. Δεν το έκλεισα όμως γιαυτό του φουμπου.

          Αντίθετα εκείνο που με ενόχλησε ήταν ο καθαυτό αριστερός διάλογος με τους παλιότερους σίγουρους φίλους που ήξερα στα σίγουρα πως είναι σίγουροι αριστεροί, αλλά που δε βγαίνει έτσι. Αλλά θα χρειαζόταν συλλογική πρόθεση για σοβαρότερη αριστερή συγκρότηση, πρόθεση για κίνηση που δεν υπήρχε. (στο φινάλε, δε άνοιξα φουμπου να με κάνει αριστερό διάλογο, αλλά για χαβά.). Κάποια χρόνια μετά, εξέλιξη μηδέν, ορατότης μηδέν.

        31. Κώστας

          Συμφωνώ λεφτ πως ο πικάπα εξάντλησε την επιείκεια του μαζί σου σαν ο τρίτος των κάποτε 3 που συζητούσαν και έγιναν 2 γιατί το κράξιμο που έτρωγες τότε ήταν τόσο και τέτοιο που αναγκάστηκες σε διοικητικά μέτρα. Και ήταν και η εποχή που παρουσιαζόσουν σαν αριστερό ρεύμα, δεν ξεδίπλωνες όλον τον λεπενισμό σου. Περιέργως τον ακολουθούν σε επιείκια τώρα οι φιλοκκε σχολιαστές, σε αυτή την μικρή άτυπη κοινότητα που έχουμε φτιάξει εδώ.

          Πλέον όμως δεν χρειάζεται και δεν έχει σημασία διότι ο καιρός είναι πλέον ώριμος και δεν έχεις πρόβλημα να πετάξεις το λεφτ από πάνω σου, ανοιχτά. Αυτό που έλεγα κάποτε, και φαινότανε ως και συνωμοσιολογικό, πλέον το λες μόνος σου πέρα από το ότι το λένε και άλλοι σχολιαστές

          Μα αυτό είναι και το πρόβλημα “λεφτ”. Ότι λες πράγματα που η Αριστερά τα θεωρεί εκτός αριστεράς, και τώρα το λες και εσύ. Δεν έχω ασχοληθεί ποτέ να τσακωθώ με τον αβίρ γιατί πάντα δήλωνε τι είναι, με το δικό σου θέατρο είχα πρόβλημα. Διότι δεν νομίζω να θεωρείς πως μπορείς, πως σε νοιάζει, να διεκδικήσεις το Α με το η Μακεδονία είναι μόνο ελληνική που είπες χτες προχτές ή με την στήριξη στον Σαλβίνι που, στην οποία προέβεις σήμερα. Σε έναν φιλοσαλβινικό τέλος πάντων γιατί μην μου πεις πως δεν κατάλαβες τι είπε ο αβίρ και τι του απάντησε ο πικάπα. Η πως δεν γκούγκλαρες για να δεις τι καπνό φουμάρει ο Φουσάρο.

          Εντελώς συνειδητό είναι και εντελώς ανοιχτό Παίχτηκε στην Ελλάδα επίμονα, και με τρομερές συστημικές πλάτες, όλο αυτό το Σπίθα, ΕΠΑΜ, ΔΗΚΚΙ, ΚΟΕ, iskra, Καραμπελιάς κλπ. Τα αποτέλέσματα του δεν ξεπέρασαν το επίπεδο φιάσκου στο να στήσουν κάτι αλλά είχε αποτελέσματα στο να μην αφήνει την αριστερά να στηθεί.

          Δεν είναι κάτι ελλαδικό πάντως, στην Ιταλία για παράδειγμα έχουμε πρώην αριστερούς που στηρίξανε την ακροδεξιά, οπως ο Fusaro και σαφώς είναι και ένα ανοιχτό και δημόσιο παγκόσμιο διαννοητικό και πολιτικό σχέδιο και διάχυτο δίκτυο που το προωθεί. Η ταξική ανεξαρτησία της αριστεράς από το δίπολο εθνικισμού/κοσμοπολιτισμού είναι επίδικο και η αριστερά είναι σε έναν βαθμό πάντα, μοιραία, μια καπιταλιστική αριστερά. Οι ήττες της λοιπόν, στρατηγικές και αλλεπάλληλες, κάνουν τμήματα της, στελεχιακά και διαννοητικά εκφράζοντας όψεις της μικροαστικής ηγεμονίας στο εσωτερικό της, να πιστέψουν πως το δίπολο εθνικισμού- κοσμοπολιτισμού δεν είναι διαλεκτικό αλλά πως ο εθνικισμός καταπολεμάει τον κοσμοπολιτισμό εώς εξαφανίσεως του ή ο κοσμοπολιτισμός πολεμάει τον εθνικισμό εώς εξαφανίσεως του.

          Άσε λοιπόν στην άκρη τον Μαρξ, Έγκελς, τον Μπελαντή, τον Πέτρο Παπακωνσταντίνου ή τις λαικές “χωριάτικες” αποστροφές του Άρη Βελουχιώτη το 1944 ή τα διδάγματα που βγάζεις που είναι επιπέδου πως αφού είχε συνέχεια δίπλα του έναν παπα πρέπει και εμείς ξέρωγω να έχουμε έναν παπά και όποιος αριστερός δεν έχει έναν παπά είναι χίπης, κοσμοπολίτης, παγκοσμιοποιητής και δεν συμμαζεύεται. Ακολουθείστε αυτόν τον δρόμο με τον αβίρ, αυτόν που έδειξε στο πρόσφατο σχόλιο του. Άλλωστε η αριστερά αυτή την στιγμή είναι στον πάτο και οι μαρξίζουσες φερετζέδες δεν σας χρειάζονται μιας και την διέλυσαν τα δίδυμα αδερφάκια σας της φιλοιμπεριαλιστικής κοσμοπολίτικης “αριστεράς” . Να αναφέρεστε στους πραγματικούς σας ιδεολογικοπολιτικούς καθοδηγητές, τους Φουσάρο, Ντούγκιν, Μπάννον, Σαλβίνι, Λεπέν, Καραμπελιά, Καζάκη, Ρούντι, Κατσανέβα και δεν ξέρω γω ποιον άλλον.

          CASE CLOSED

          Κώστας

        32. Avir

          Πικαπα σε ποιο σοσιαλισμό και κομμουνισμό της σημερινής αριστεράς αναφέρεσαι; Η σημερινή αριστερά κατάντησε το πολιτισμικό δεκανίκι του οικονομικού νεοφιλελευθερισμού.
          Τι επιδίωξε ο νεοφιλελευθερισμός και πως κατάφερε σήμερα να γίνει ένα αναπόδραστο ΤΙΝΑ; Δεν ήταν ο στόχος του η άλωση των εθνικών κρατών και η πολιτική τους αυτονομία – δημοκρατία; Δεν ήταν στόχος του η κατάργηση της δασμολογικής προστασίας που προστάτευε το εθνικό προϊόν και εμπόδιζε τον ιμπεριαλισμό να διεισδύσει με τις πολυεθνικές του και να λεηλατήσει από εργατικές κατακτήσεις μέχρι φυσικούς πόρους; Ποιος εκ των έσω προετοίμασε το έδαφος για να δεχθεί ο λαός χωρίς αντιδράσεις αυτή τη λεηλασία; Η αριστερά μας παιδιά, πολεμώντας με λύσσα κάθε τι εθνικό· χτυπώντας ύπουλα τις ρίζες του λαού, την ιστορία, τον πολιτισμό κι όλα αυτά που θα μπορούσαν να οπλίσουν την αντίστασή του.
          Ποιος είναι αυτός που υπερασπίζεται τον δικαιωματισμό που υποκαθιστά κάθε συλλογική ταυτότητα προωθώντας το πρότυπο του κοσμοπολίτη καταναλωτή, δεν είναι η αριστερά χέρι-χέρι με τον σύγχρονο καπιταλισμό;
          Το να λέτε ότι εσείς δεν είστε συριζαίοι και είστε κάτι άλλο, μόνο ως αστείο εκλαμβάνεται. Δεν ζούμε σε άλλη χώρα.
          Εμείς λέει κάνουμε αντικαπιταλισμό. Εδώ είναι που κάθε λογικός άνθρωπος τραβά τα μαλλιά του. Ο καπιταλισμός είναι μια αρρώστια και η αριστερά προσπαθεί να πολεμήσει τα συμπτώματα όχι την ίδια την αρρώστια. Είναι δυνατόν έτσι να υπάρξει θεραπεία; Με το να αναβάλεις έναν πλειστηριασμό κατοικίας θα καταργηθούν οι πλειστηριασμοί; Με το να πετάς μολότοφ θα καταργηθούν τα ΜΑΤ; Με το να διαδηλώνεις για τη λιτότητα θα καταργηθεί η υπερεθνική εξουσία -μη δημοκρατικά εκλεγμένων- τεχνοκρατών που επιβάλουν τη λιτότητα; Ο αντικαπιταλισμός σας είναι μια μπούργκα που κρύβει τον υπερκαπιταλισμό σας.
          Κάτω τα σύνορα παιδιά, όλοι αδέλφια είμαστε. Τα σύνορα όμως είναι αυτά που έπαιξαν τον ρόλο βαλβίδας ασφαλείας στη χύτρα της αγανάκτησης. Τι έγινε η προεπαναστατική κατάσταση των πρώτων μνημονιακών χρόνων; Που πήγαν οι αγανακτισμένοι νέοι; Μας χαιρέτησαν. Στεναχωρήθηκαν βέβαια οι αστοί μας για το δημογραφικό πρόβλημα αλλά τα ανοιχτά σύνορα διαθέτουν λύσεις για όλα τα προβλήματα. Αυτούς που έδιωξε ο οικονομικός ιμπεριαλισμός από την χώρα μας τους αντικαθιστά ο στρατιωτικός ιμπεριαλισμός με τα θύματα του από άλλες χώρες.
          Μα μου λέει ο άλλος, θα απαιτήσουμε τη νομιμοποίηση των μεταναστών για να μην υπάρχει εκμετάλλευση και πίεση στους ντόπιους εργάτες. Για να καταλάβετε πόσο στον κόσμο της είναι η σημερινή αριστερά προσκολλημένη στα μεγάλα συνδικάτα και την εργατική αριστοκρατία. Εκτός του γεγονότος ότι σήμερα οι μισοί εργαζόμενοι είναι σε επισφαλείς θέσεις εργασίας (που σημαίνει ότι κι αυτά τα ψίχουλα που κερδίζουν με ελαστικές μορφές απασχόλησης μπορεί να τα χάσουν ξαφνικά γιατί έτσι γουστάρει ο εργοδότης που δεν λογοδοτεί πουθενά), έχουμε και το φαινόμενο της κρατικής επιδότησης για ολιγόμηνες συμβάσεις εργασίας στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα ώστε να επιβιώσει ο πληθυσμός που σε μεγάλο βαθμό βρίσκεται κοινωνικά αποκλεισμένος.
          Να αναφέρω εδώ ένα παράδειγμα μιας τραγελαφικής κατάστασης την οποία δεν μπορεί να διανοηθεί η αριστερά μας. Το κοινωνικό μέρισμα σε ανέργους δόθηκε με κριτήριο την συνεχόμενη ανεργία άνω των τεσσάρων ετών. Αυτό σημαίνει πως υπάρχουν δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που περιμένουν πάνω από τέσσερα χρόνια έστω μια οχτάμηνη σύμβαση με κρατική επιδότηση.
          Και που τοποθετεί η αριστερά μας τους μετανάστες; Στο εργατικό δυναμικό (μιλώντας δηλαδή με όρους βιομηχανικής εποχής). Η πραγματικότητα όμως είναι ότι η μετανάστες προστίθενται στην ανεργία και στα επιδόματα ή στην αναγκαστική μαύρη απασχόληση -αυτοαπασχόληση (μικροπαραβατικότητα) για επιβίωση. Είναι προτεραιότητα λένε οι αστοί η ένταξη των μεταναστών. Και όντως έχουν δίκιο. Από τη στιγμή που δέχεσαι έναν ξένο άνθρωπο στην κοινωνία σου είσαι υποχρεωμένος να του παρέχεις ό,τι απαιτείται για την ομαλή ένταξη. Ανακοινώθηκε λοιπόν πρόγραμμα επιδοτούμενων θέσεων εργασίας ειδικά για μετανάστες. Τι κι αν ο άλλος περιμένει πάνω από τέσσερα χρόνια χωρίς να έχει ενταχθεί σε κάποιο πρόγραμμα ή να έχει βρει μια δουλειά; Είναι μια παράπλευρη απώλεια· αόρατη για την αριστερά μας. Η οποία τρέχει να υποδεχτεί μετανάστες πατώντας πάνω στα κουφάρια των ξαπλωμένων ανθρώπων που έχουν κατακλύσει τα πεζοδρόμια της χώρας και δεν τα βλέπει.
          Μα είναι δυνατόν σε αυτή την οικονομική συγκυρία να δέχεται η χώρα μας μετανάστες και μάλιστα να της έχουν κλείσει τα σύνορα για να μη φύγουν στην Ευρώπη; Αντί να το καταγγέλλει αυτό η αριστερά, ζητά ανοιχτά σύνορα; Φυσικά έχουν ανάγκη οι μετανάστες, δεν έρχονται για χόμπι. Αλλά όλα τα πράγματα έχουν μια λογική και ένα όριο. Δεν θα πεθάνουμε για να φιλοξενήσουμε.
          Και για να μην συγχέουν πάλι κάποιοι αυτά που λέω με το φυλετικό, να διευκρινίσω ότι το 30% των αστέγων υπολογίζεται ότι είναι αλλοδαποί, ενώ από την είσοδο νέων μεταναστών πλήττονται εξίσου οι παλιοί μετανάστες (Αλβανοί κλπ) η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων είναι εναντίον των νέων μεταναστών. Γιατί το θέμα δεν είναι φυλετικό, ούτε πολιτισμικό. Είναι ταξικό. Η μετανάστευση σε μια χώρα χρεωκοπημένη, έχει κοινωνικές επιπτώσεις τις οποίες αγνοεί επιδεικτικά η αριστερά. Πλήττονται τα κατώτερα στρώματα τα οποία βρίσκονται χαμηλότερα από το πεδίο θέασης της σημερινής αριστεράς. Κι αν μια αριστερά δεν έχει ως αφετηρία τους απόκληρους της κοινωνίας, τι είδους αριστερά είναι αυτή και ποιους ακριβώς εκπροσωπεί;

        33. kokkiniotis Post author

          Είσαι λοιπόν αντιαριστερός, το εμπεδώσαμε. Έχεις κάποιο άλλο, θετικό στοιχείο πολιτικής ταυτότητας, ή ό,τι καταλαβαίνουμε από τα όσα κατά καιρούς γράφεις εδώ; Η στάση σου γεννάει ερωτήματα, ως προς τη σκοπιμότητα του να δηλητηριάζεις εδώ την ατμόσφαιρα, παρά το ότι οι απόψεις σου δεν έχουν επαφή με όσα απασχολούν τον κόσμο του αγώνα που παρακολουθεί την Παντιέρα.

        34. Left G700

          πικάπα, ωραίο το παραμύθι σου αλλά δεν έχει δράκο λέφτη.

        35. Left G700

          Κωστάκη μου, μη βάζεις τον πικάπα στο ίδιο κουτάκι με σένα. Ο πικάπα είναι ένας πεισματάρης και ξεροκέφαλος μεσήλικας αριστερός, με καλές προδιαγραφές σκέψης από κατασκευής, που όμως παρέμεινε εμπειρικός, είτε γιατί μόνο έτσι μπορούσε να λειτουργεί, είτε επειδή τον κατάπιε η ζωή και δεν του άφησε περιθώρια να καλλιεργήσει τα διδάγματα της εμπειρίας του, είτε εξ αιτίας άλλων λόγων που δεν μπορώ να ξέρω.

          Εσύ αντιπροσωπεύεις για την Αριστερά ό,τι απεχθέστερο και πιο σιχαμερό έχει να επιδείξει η ελληνική και διεθνής ιστορία της.

        36. Left G700

          Φίλε kokkiniotis,

          Ο Avir είναι αντιαριστερός με την ίδια εννοια και λογική που οι Κουκουέδες κατηγορούν εσάς (και οποιονδήπτε τους ασκεί κριτική) για αντικομμουνισμό και πηδάτε (δικαίως) μέχρι το ταβάνι;;;

        37. kokkiniotis Post author

          Γνωρίζουμε αμφότεροι ανάγνωση, διάβασε τι γράφει. Το γράφει καθαρά.

        38. San Rocco

          Αβιρ επιγραμματικά:

          Α. Ώστε η αριστερά προετοίμασε το έδαφος για να εμπεδώσουν τα μνημόνια, η κατάργηση των δασμών κ συνολικά η καπιταλιστική/ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα έτσι;

          Δεν είναι το ΠΑΣΟΚ , η ΝΔ, το λαος παλιότερα, κνοι εθνικιστές τύπου εθνικής παράταξης που συμφώνησαν κ ψήφιζαν την κατάργηση των δασμών, την είσοδο της χώρας στην ΕΟΚ , κ όλα τα μνημόνια μετά. Είναι η αριστερά! Τι και αν το ΚΚΕ, κ η τότε επαναστατική αριστερά ηδη από το 76 έλεγαν όχι στην ΕΟΚ κ μέχρι σήμερα αυτό λένε; Ο αβιρ μας ζει στον κόσμο του κ λέει ψέματα.

          Β. Τι και αν η αριστερά έχει νεκρούς θύματα του ελληνικού έθνους/κράτους κ των εθνικιστών (Τεμπονέρας (ΕΑΜ ) παραλίγο κουσουρης (ΝΑΡ ) μέλη του ΚΚΕ, Κουμής, Κανελλοπούλου, Βασιλακοπούλου (ΚΝΕ) στον αγώνα να μην περάσει η καπιταλιστική βαρβαρότητα…. Ο αβιρ μας την λάσπη του.

          Ενώ αβιρ ο Λυγερός , ο Καζάκης, ο Πλεύρης , ο καραμπελιας είναι αγωνιστές έτσι;

          Γ. Ναι απέτυχε η κομμουνιστική αριστερά. Άλλο αυτό κ άλλο τα εθνικιστικά ψευδή αβιρ.

          Δ. Ναι υπηρξε ένα είδος αριστεράς (μόνο οιβερυ κομμουνιστές) που όμως έγινε πια ΠΑΣΟΚ αβιρ. Οκ;

        39. San Rocco

          Το σωστό: οι ευρωκομμουνιστες που έγιναν πια ΠΑΣΟΚ

        40. Σ.Τ.

          Ωραίος πικαπα αλλά δεν πρωτοτυπεί, το έχει κάνει ο Μουσολίνι ο οποίος παραναγνωσε (κατά την έκφραση του Ρίο) τον Λένιν και εφτιαξε τον φασισμο.

          Βέβαια το ερώτημα παραμένει, ποιος θα μας πει ποια πρέπει να είναι η ατζέντα της αριστεράς;
          Αυτός που αγνοεί την ιμπεριαλιστική πολιτική δυνάμεων όπως Τουρκία;
          Που θεωρεί ότι οι προλεταίροι όλων των χωρών δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα εκτός ίσως από τις απλυτες κυλοτες και τις ζαρτιερες τους;

        41. Κωστας

          Δεν γλυφει την ιταλικη και καθε ακροδεξια παντως οπως εσυ.

          Κωστας

        42. San Rocco

          Επιγραμματικά νο2:

          Εμείς αβιρ λέμε να ανοίξουν τα σύνορα οι χώρες της ΕΕ για να δεχθούν πρόσφυγες τους οποίους οι ίδιες ως έθνη/κράτη δημιουργησαν.

          Αλήθεια αβιρ ο σαλβινι , ο Ορμπάν κ οι άλλοι εθνικιστές που γουστάρεις είναι ναι ή όχι αυτοί που μαζί με τους κοσμοπολίτες κλείσανε τα σύνορα τους κ μετέτρεψαν την Ελλάδα σε αποθήκη ψυχών; Αυτοί δεν είναι αβιρ οι εθνικιστές κ οι κοσμοπολίτες που από κοινού βομβαρδίζουν τον τρίτο κόσμο; Ε;

          Οι αφελείς τύπου αβιρ , λεφτ κλπ, πιστεύουν ότι υπάρχει ένα διευθυντήριο που μισεί το έθνος /κράτος. Αμ τα ιμπεριαλιστικά ευρωπαϊκά έθνη/κράτη (Γαλλία, Γερμανία κλπ) έφτιαξαν αυτό το διευθυντήριο ανερματιστοι!

        43. Left G700

          Ξέρεις με τι τα βάζουμε, φίλε Avir, ξέρεις τι προσπαθούμε να πολεμήσουμε; Έναν από τους χειρότερους εχθρούς τής Αριστεράς, αν όχι τον χειρότερο, τον πιο ύπουλο, τον πιο διαβρωτικό: τη θεολογική σκέψη. Ανέκαθεν βασάνιζε την Αριστερά. Εξ άλλου, σπέρματα της θεολογικής, θρησκευτικής σκέψης υπάρχουν στον Πατέρα μας (Μαρξ), υπάρχουν και στον γιό του (Λένιν), που τον αγαπώ και γι’ αυτό δεν θα έκρυβα τα φάουλ του –εννοείται σε μια συζήτηση της προκοπής, αντάξιά του δηλαδή, όχι σαν αυτές τις «συζητήσεις» που κατά κανόνα γίνονται εδώ).

          Μόνο μια τέτοια θεολογική σκέψη μπορεί να κάνει τους φίλους μας εδώ να κλείνουν τα μάτια σε όσα ντοκουμέντα («τα τσιτάτα» που λέει περιφρονητικά ο San Rocco και ο πικάπα) τους έχουμε φέρει εδώ. Όσοι τα ήξεραν από πριν (πολύ λίγοι) είχαν καταφέρει να τα απωθήσουν, αφού ούτε να τα ερμηνεύσουν μπόρεσαν ούτε να τα καταπιούν. Κι όσοι δεν τα ήξεραν, έπαθαν σοκ από τις πρώτες τέσσερις-πέντε λέξεις κιόλας που διάβασαν και έκλεισαν τον υπολογιστή να μην κολάζονται. Περί αυτού πρόκειται.

          Ένας πιστός τής κλασικής θρησκευτικής πίστης, όταν τον φέρνεις αντιμέτωπο με τις αντιφάσεις τού δόγματος στο οποίο πιστεύει, λέει σ’ αυτές τις περιπτώσεις: «Ύπαγε οπίσω μου, Σατανά!».

          Οι φίλοι μας, πιστοί τής πολιτικής (αλλά θεολογικού τύπου) πίστης, άθεοι όντες (τουλάχιστον «στα χαρτιά», πολιτισμικά), δεν μπορούν να το πουν αυτό. Έτσι, αντικαθιστούν τον Σατανά τών πιστών με τον Σατανά τής δικής τους πίστης: «Ύπαγε οπίσω μου, ρατσιστή/ακροδεξιέ/φασίστα!» κι ό,τι άλλο φαντάζεται το μυαλό τους.

          Φυσικά, πάντα τούς τρώνε από μέσα τους αυτά που εμείς οι «Σατανάδες» τούς βάλαμε μπροστά στα μάτια μας. Κι όσο τούς τρώνε, όσο μπαίνουν στον πειρασμό να τα σκεφτούν, τόσο κλείνουν μάτια και αυτιά. Κι όσο τα κλείνουν, τόσο ανοίγουν το στόμα τους από όπου εξακοντίζουν φίδια και σκορπιούς. Και ξέρεις γιατί εύχονται κάποιο από αυτά να μας στείλει επί τέλους στον αγύριστο (= μπανάρισμα και απαγόρευση λόγου στην Παντιέρα); Εντάξει, έχουν περισσότερο από έναν λόγο. Αλλά ξέρεις ποιος είναι ο βασικός, ο πάνω πάνω, αυτός που κυρίως τούς κάνει να ξερνάνε τόση χολή;

          Είναι που τους φέρνουμε αντιμέτωπους με τον πειρασμό να αρχίσουν να κάνουν «επικίνδυνες» (σύμφωνα με τα μέχρι τώρα μυαλά τους) σκέψεις. Και είναι που γινόμαστε αιτία να συνειδητοποιήσουν την πολιτική και διανοητική δειλία τους, όταν, προκειμένου να αποφύγουν τον «επικίνδυνο πειρασμό», τρέμοντας μέχρι τα δαχτυλάκια τών ποδιών τους, κουκουλώνονται και πάλι ο καθένας με το ιδιαίτερο ιδεολογικό (= ψευδής συνείδηση) πάπλωμά του, για να μη βλέπουν, να μη ακούνε, να μη σκέφτονται!

          Αυτό πολεμάμε!

        44. San Rocco

          Παιδί μου λεφτ , άρρωστο είσαι; Κοίτα στο. καθρέφτη σου να σε δεις , είσαι αυτό που καταγγέλεις

        45. Avir

          Εμένα Left με τρομάζει η ανηθικότητα και δεν ξέρω ποια είναι τα όρια τους. Εντάξει πήραμε μια γεύση από τον Τσίπρα αλλά και πάλι δυσκολεύομαι να το χωνέψω. Ξέρεις τι θα πει να συνδέουν τον Fusaro με τον Σαλβίνι επειδή δήλωσε πως η συγκυβέρνηση Σαλβίνι-5Αστέρων ήταν μια αντισυστημική κυβέρνηση του λαού ενώ η νέα συγκυβέρνηση διορισμένη από το ευρω-ιερατείο; Το αυτονόητο δηλαδή είπε. Κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν αυτό που τους είπα, ότι δεν μπορεί να υπάρξει αριστερά χωρίς το όπλο της νομισματικής πολιτικής. Αυτό λέει κι ο Fusaro, “το ευρώ δεν είναι νόμισμα αλλά σύστημα διακυβέρνησης” και για εμάς το πρόταγμα είναι η απελευθέρωση από την ΕΕ. Αντιθέτως, το πρόβλημα του Σαλβίνι είναι η μετανάστευση, το οποίο άρχισε ήδη να διευθετείται εντός ΕΕ κι έμεινε μόνο στην Ελλάδα. Κι όμως αυτοί βλέπουν Fusaro=Σαλβίνι. Γράφει ότι έχει και μια ηλικία ο πικαπα, που να ήταν και νεαρός δηλαδή…

        46. Κώστας

          A τίποτα λεφτ και αβίρ, αθώος ο Fusaro, απλά είπε πως η ακροδεξιά είναι αντισυστημική και του λαού.

          Εδώ ο αθώος Fusaro στο φεστιβάλ της ανοιχτά φασιστικής Casa Pound ένα χρόνο πριν

          https://www.youtube.com/watch?v=3yaps5SC87U

          Λεφτ περιμένω να μου πεις αν η ανοιχτά φασιστική Casa Pound είναι αντισυστημική και του λαού.

          Noμίζω πως πια ο χαρακτήρας της επίθεσης στην Pandiera γίνεται αντιληπτός. Είχα μιλήσει κάποτε για “φασισταριά” στα σχόλια και είχα φάει παρατήρηση από την διαχείριση. Τώρα έχουμε την Casa Pound ανάμεσα μας. Εκτός και αν ο Fusaro δεν είναι μέλος της Casa Pound αλλά … μαρξιστής αντιπαγκασμοποιητής, και η Casa Pound αντιπαγκοσμιοποιητική και για τον αβίρ και τον λεφτ είναι εντάξει να είναι ο Fusaro στους φασίστες μεν, αντιπαγκοσμιοποιητές δε.

          Είναι όμως τόσο κακή η Casa Pound ? Για να δούμε ένα τυχαίο γκουγκλάρισμα τι βγάζει

          http://www.avgi.gr/article/10842/4992558/diethnes-phasistike-synantese-me-te-symmetoche-tes-chryses-auges

          Κώστας

        47. kokkiniotis Post author

          Η απόπειρά σου να μας παρουσιάσεις σαν φιλο-ΕΕ οπαδούς του Κόρμπιν για να δικαιώσεις τον αντιπροσφυγικό εθνικισμό σου είναι γελοία. Και αυτό στην καλή περίπτωση.

        48. grexit

          Το “αριστερο” grexit σας είναι μια καρικατούρα του αντιδραστικού brexit, και περαστικά
          το ΚΚε πάλι σας έχει γαζώσει

        49. ΑΩ

          Ο κατεξοχήν “μεταμοντέρνος” τύπος είσαι αβίρ. Ταυτίζεσαι πολιτικά με την εθνικιστική-ρατστιστική ακροδεξιά, τους Βορίδηδες κλπ και αναπαράγεις την ίδια ατζέντα και επιχειρηματολογία. Την ίδια στιγμή ισχυρίζεσαι ότι είσαι αντισυστημικός.
          Τους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες τους θεωρείς απλά θόρυβο και την αντικαπιταλιστική Αριστερά όργανο του συστήματος.
          Προφανώς για σένα η κοινωνική απελευθέρωση θα ρθει από την ΦΡΟΝΤΕΞ . Αναρωτιέται κανείς. Αφού μιλάς για μας λέγοντας “δεν πείθετε κανέναν άλλον”, γιατί σχολιάζεις καθημερινά στην Παντιέρα αφήνοντας συκοφαντική λάσπη; Άλλη δουλειά δεν έχεις να ασχολείσαι με κάποιους απαξιωμένους; Ή αυτή είναι η δουλειά σου;

        50. San Rocco

          ΑΩ, η κοινωνική απελευέρωση για τύπους σαν τον λεφτ και τον αβίρ, θα έρθει άμα η καπιταλιστική ελλάδα φύγει από την ΕΕ και πάει στην αγκαλιά της Ανατολικής ΕΕ (Ρωσία, Κίνα). Εάν δηλαδή τα μνημόνια από δυτικά καπιταλιστικά, γίνουν ανατολικά καπιταλιστικά!

          Εδώ ΑΩ μου, ο αβίρ πιστεύει οτι ο Κόρμπιν είναι αριστερός και ο Μπόρις Τζόνσον ΔΕΝ είναι ακροδεξιός! Για τέτια μεταμοντερνιά μιλάμε! Αβίρ μου, τα έχεις κάνει μπάχαλο στο μυαλό σου! Είσαι μεταμοντέρνος όσο δεν πάει, έχεις υιοθετήσει τα περιεχόμενα των εννοιών, ΟΠΩΣ ακριβώς τα θέτουν τα μεταμοντέρνα καπιταλιστικά θινκτανκ (αριστερός ο Κορμπιν, πολυπολιτισμική η Μερκελ, και λαικιστής ο ΤΖονσον) και μιλάς και απο πάνω, πως είσαι και ….μαρξιστής!

          Αδερφια λεφτ και αβίρ ΞΥΠΝΑΤΕ: Ο Κορμπιν είναι σοσιαλδημοκράτης δικαιωματιστής καπιταλιστής πολιτικός, το swp είναι απλώς σοσιαλδημοκρατική ουρά στους Εργατικούς και ο Τζόνσον είναι εθνικιστής ακροδεξιός πολιτικός. ΑΥΤΑ. Λείπει στην Βρετανία και αλλού, μια αντικαπιταλιστική κομμουνιστική Αριστερά.

      2. San Rocco

        Η αστική (δηλαδή η ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ δημοκρατία) ως πολιτικό σύστημα διαχείρισης του καπιταλισμού, ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ, ΕΝΑΝΤΙΟΝ ακόμα και των προοδευτικών πλευρών του διαφωτισμού. Τέλος. Τα ίδια τα καπιταλιστικά κόμματα σε όλες τους τις μορφές (σοσιαλδημοκρατία, ακροδεξιά, κέντρο, δεξιά εθνικισμός/φασισμός) με διαφορετικές ταχύτητες το καθένα, ΔΙΕΡΡΗΞΑΝ τις σχέσεις τους με το προοδευτικό διαφωτιστικό υπόδειγμα. Τώρα βαίνουμε ολοταχώς προς κοινοβουλευτικό ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ. Σε Ανατολή και Δύση.

        Reply
      3. San Rocco

        Διόρθωση: Τα εθνικιστικά/ακροδεξια κόμματα, ΠΑΝΤΑ ήταν αντιθετα στις προοδευτικές πλευρές του διαφωτισμού και τελικά στον διαφωτισμό ΩΣ ΟΛΟΝ. Τώρα σταδιακά έχουν προσχωρήσει ή προσχωρούν και τα υπόλοιπα: Δεξιά, σοσιαλδημοκρατικά, κεντρώα κόμματα.

        Reply
    3. Κώστας

      Avir δεν υπάρχει αυτό το σενάριο σε κάθε του παραλλαγή, δεξιό grexit ή σοσιαλδημοκρατικό grexit ή liberartarian grexit (στην θεωρία ένας σκληρός νεοφιλελευθερος κανονικά είναι φανατικά με την χρεοκοπία και το grexit).

      Επίσης δεν υπάρχει κανένας διχασμός του αστισμού μεταξύ των ιμπεριαλιστικών μπλοκ, ο προσανατολισμός είναι 100% ευρωατλαντισμός ή θάνατος, να καεί η Ελλάδα αν είναι να σωθεί το ευρώ που είχε πει και η Νίκη Τζαβέλλα στην ευρωβουλή Οι πρώην αριστεροί μπατριώτες μπορεί να το φαντασιώνονται αλλά δεν υπάρχει ούτε για την αστική τάξη ούτε για την Ρωσία. Η μόνη αξία της συντήρησης τέτοιων σεναρίων είναι για να δημιουργούν πρώην αριστερούς μπατριώτες, για να αποδομούν την αριστερά. Ο ρώσος πρέσβης κάθε που δεξιώνεται τον κάθε Λαφαζάνη πέφτει κάτω από τα γέλια μόλις φεύγει

      Σημαίνει αυτό πως κάθε grexit είναι καλό ? Οχι, σημαίνει όμως πως δεν υπάρχει κανένα καπιταλιστικό grexit με κάποιο θετικό ή “θετικό” πρόσημο. Για τον αστισμό ένα grexit υπάρχει, καταστροφή επιπέδου 1922.

      Επίσης avir είμαστε στο έθνος-κράτος, δεν στέκει η επιστροφή στο έθνος κράτος που λες. Το έθνος κράτος ΤΟ ΙΔΙΟ, και τα έθνη κράτη ΤΑ ΙΔΙΑ, με τις σχέσεις ηγεμονίας και αλληλεξάρτησης τους, συνέλαβαν την διάλυση της λαικής κυριαρχίας ως ανάγκη των αστικών τους τάξεων. Το ότι το έθνος κράτος ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ, και κάποτε ήταν, να είναι ευνοικότερο πεδίο ταξικής πάλης δεν λέει κάτι διότι ποτέ δεν ήταν ένα ουδέτερο γήπεδο αλλά είχε δεδομένη, από τα πριν, ταξική ηγεμονία την οποία δουλειά είχε να αναπαράγει. Αυτή την δουλειά έχει και σήμερα και αυτό κάνει. Αυτό καθιστά τον σοσιαλιστικό προσανατολισμό προαπαιτούμενο.

      Σε πείσμα των πρώην αριστερών που ετοιμάζονται να ανοίξουν σαμπάνιες για την επικείμενη νίκη της ακροδεξιάς στην Μ Βρετανία αυτή είναι η πραγματικότητα ειδωμένη ταξικά και σύμφωνα και μαρξιστικά, δηλ η πραγματικότητα. Βέβαια υπάρχει και ο ιδεαλισμός στην ζωή και στην κοινωνία, μπορεί κανείς να λέει πως κάπως θα είναι καλό για τον λαό να νικήσει ο Τζόνσον, ο Τραμπ, η Λεπέν, ο Ορμπάν και δεν ξέρω γω ποιος άλλος. Βέβαια η εργατική τάξη του Βορρά μπορεί να μην ψηφίσει τους Εργατικούς και καλά θα κάνει, κάποιοι μπορεί να ψηφίσουν τους ακροδεξιούς και άσχημα θα κάνει, αρκετοί λογικά θα απέχουν και λογικά θα το πράξουν πάντως ορθά δεν θα πανηγυρίζει στους δρόμους το βράδυ των εκλογών γιατί έχει ταξικό ένστικτο και σοφία για το τι ακολουθεί

      Κώστας

      Reply
    1. San Rocco

      Καταρχάς να πούμε ΤΙ είναι το Casa Pound. To Casa Pound είναι ένα δίκτυο κοινωνικών/πολιτικών στεκιών που αντέγραψαν το περιεχόμενο των αναρχικών/αυτόνομων κοινωνικών κέντρων που υπάρχουν στην Ιταλία από τη δεκαετία του ’70. Τα Casa Pound δημιουργήθηκαν περίπου στις αρχές του ’90 και ως πολιτική αντίληψη εμφορούνται από εθνικιστικές/φασιστικές ιδέες: Λατρεύουν τον Μουσολίνι και το φασιστικό καθεστώς της Ιταλίας, αποδέχονται τον Χιτλερ και αρθρώνουν στο σήμερα έναν λόγο που έχει ως κριτήρια της επαναεθνικοποίηση της Ιταλίας, το διώξιμο των προσφύγων και των μεταναστών, την επαναφορά συνολικά του καθεστώτος αλά Μουσολίνι.

      Τα Casa Pound, πήραν το όνομά τους από τον ναζί και δυστυχώς σπουδαίο ποιητή Εζρα Πάουντ. Σε επιπεδο μαζικότητας, έχουν μπόλικο κόσμο κυρίως νεολαία και έχουν δίκτυο ανεπτυγμενο σε αρκετές περιοχές της Ιταλίας. Αποπειράθηκαν να κατέβουν και στις περασμένες βουλευτικές εκλογές, πήραν περίπου 300.000 ψήφους αν δεν απατώμαι και ποσοστό γύρω στο 1,5%. Τα Casa Pound απετέλεσαν πετυχημένο πείραμα διείσδυσης και παγίωσης της ακροδεξιάς και των φασιστών/εθνικιστών στις γειτονιές των πόλεων και κομωπόλεων της Ιταλίας, σε αντίθεση με άλλες ευρωπαικές χώρες και φυσικά την Ελλάδα (γειά σου Ελλαδάρα!!!) που απέτυχαν. Τα Casa Pound παράλληλα με την διάδοση φασιστικών/εθνικιστικών/ακροδεξιών αντιλήψεων, κάνουν δωρεάν μαθήματα/φροντηστήρια στον κόσμο, ται τσι, εκδρομές, προβολές ταινιών, χορούς, μαθήματα ιστορίας κλπ. Και για αυτό, έχουν πιάσει σε μεγάλο βαθμό.

      ΑΥΤΟ είναι τα Casa Pound. Τώρα για τον Φουζάρο και το θέμα που συζητάμε: Ο Φουζάρο προσεκλήθη από μερικά Casa Pound να πάει να μιλήσει σε μια κεντρική συζήτησή τους. Ο ίδιος το αποδέχθηκε αυτό, και ξεσηκώθηκε κύμα διαμαρτυριών από αντιφασιστικές συλλογικότητες με στόχο το να μην πάει. Τελικά ματαίωσε την συμμετοχή του στο πάνελ.

      Α. Δυστυχώς η καπιταλιστική μετάλλαξη του καλώς ψοφήσαντος Ιταλικού ΚΚ ήδη από το ’70 σε σοσιαλδημοκρατικό καπιταλιστικό κόμμα, η περιθωριοποίηση της υπόλοιπης κομμουνιστικής αριστεράς κ της αυτονομίας, η ενασχόληση αυτής της υπόλοιπης κομμουνιστικής αριστεράς -και ειδικά της αυτονομίας- με θεματικά πεδία της ταξικής πάλης μετά την ήττα τους απο τις αρχές του ’80 και μετά, άφησαν κενό που το κάλυψαν οι φασίστες του Casa Pound.

      Η επανεμφάνιση κομμουνιστικών κομμάτων (τρία τον αριθμό) παλαιότερα του PCL (αδεφό κόμμα του ΕΕΚ), του ΚΚ Ιταλίας (Γ.Γ. Μάρκο Ρίτσο και αδερφό κόμμα του ΚΚΕ) και του Ιταλικού ΚΚ μιας κινεζόφιλης γκρούπας που πιστεύει ότι η Κίνα σήμερα οικοδομεί …σοσιαλισμό, και πιο ειδικά του ΚΚ Ιταλίας που μάλλον είναι και το λιγότερο προβληματικό τελικά, ΔΕΝ έχει αντιστρέψει αυτή την κάκιστη κατάσταση.

      Β. Το να πήγαινε ο Φουζάρο στην εκδήλωση των Casa Pound, λέγοντας μια κομμουνιστική πολιτική αντίληψη συνολικά (για την οικονομία, την γεωπολιτική, την ιστορία, το έμφυλο, την οικολογία, τον πολιτισμό), ίσως και να ήταν μια όχι κακή επιλογή. Το να απέρριπτε επίσης ο Φουζάρο από μια τέτια σκοπιά το να πάει να μιλήσει σε αυτή την εκδήλωση πάλι δεν θα ήταν κακή επιλογή!

      Είναι όμως κάκιστη επιλογή το ΠΩΣ ο Φουζάρο τεκμηριώνει το ΓΙΑΤΙ αποφάσισε να πάει σε αυτή την εκδήλωση: Πέρα από την αρχική του τεκμηρίωση ότι ο διάλογος είναι σωστό πράγμα και έχει δίκιο σε αυτό, δεν θα κερδίσουμε τον φασισμό μόνο στον δρόμο, -ΚΑΙ στον δρόμο ΚΑΙ κυρίως στο επίπεδο των ιδεων, της πολιτικής και του πολιτισμού- ο Φουζάρο τα κάνει μούσκεμα:

      Λέει πως “ο Φασισμός αλά μουσολίνι είναι νεκρή ιδεολογία, συνεπώς και ο αντιφασισμός είναι σάπιος διότι το σύστημα χρησιμοποιεί το σκιάχτρο του…πεθαμένου φασισμού για να εκγκωβίσει στον ….αντιφασισμό τον κόσμο και να κάνει την δουλειά του”. Μέγα, ΠΡΩΤΟ λάθος: Απο που και ως που ο φασισμός αλά μουσολίνι, και Χίτλερ είναι …νεκρός; Το να μην περιορίζεσαι σε ιστορικού τύπου αντιφασισμό αλλά να τον συνδέεις με τη σημερινή κατάσταση, είναι απόλυτα σωστό, και μέχρι εκεί.

      ΔΕΥΤΕΡΟ μέγα ΛΑΘΟΣ του Φουζάρο: Θεωρεί πως ο μουσολινικός ιταλικός καπιταλιστικός φασισμός, ΔΕΝ συνδέεται με τις σημερινές επιδιώξεις μερίδας του ιταλικού κεφαλαίου! Αμ δε! Τα κόμματα του Σαλβίνι, των Casa Pound κλπ, είναι ακριβώς τέτια κόμματα! Το ότι το ιστορικό ΚΚ ενσωματώθηκε στον καπιταλισμό και διαλύθηκε γινόμενο PD, δεν αναιρεί το γεγονός ότι ο έτερος καπιταλιστικός πυλώνς του ιταλικού καπιταλισμού, είναι τα νεομουσολινικά κόμματα, τύπου Σαλβίνι, Casa Pound κλπ. Ο Φουζάρο λαθεμένα, ΑΠΟΚΟΠΤΕΙ τις νεοφιλελεύθερες ιταλικές καπιταλιστικές πολιτικές, από τις εθνικιστικές μουσολινικές, θεωρώντας τις δευτερες ως…παρωχημένες και …νεκρές. Θα τις βρεί μπροστά του στο άμεσο μέλλον και θα τρίβει τα μάτια του…

      ΠΟΥ εχει δίκιο ο Φουζάρο;

      Α. Εχει δίκιο στο ότι η παραδοσιακή κομμουνιστική και σοσιαλδημοκρατική Αριστερά, ενσωματώθηκε στον καπιταλισμό. Οι προσπάθειες του τροτσκιστικού PCL που έχει πρόσβαση σε κομμάτια της εργατικής τάξης και του ΚΚ Ιταλίας τα τελευταία χρόνια, έχουν δημιουργήσει μια κομμουνιστική Αριστερά που μάχεται με ταξικό και αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο, αλλά με μικρά αποτελέσματα τουλάχιστον μέχρι τώρα.

      Β. Εχει δίκιο στο ότι η Αριστερά και η Αυτονομία ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΝΣΩΜΑΤΩΘΗΚΕ στον καπιταλισμό, χάθηκαν στα θεματικά πεδία της ταξικής πάλης, κατακερματίζοντας την οπτική τους και μην προσπαθώντας να επανασυγκροτήσουν ένα συνολικό χειραφετητικό πρόταγμα.

      Γ. Τέλος, έχει δίκιο στην διαπίστωσή του πως υπάρχει ΚΡΑΤΙΚΟΣ αντιφασισμός (στην Ελλάδα εκφράζεται απο τον ΣΥΡΙΖΑ και τις φίλιες προς αυτόν κοινωνικές συλλογικότητες) και περιγράφει καλά τα χαρακτηριστικά του. Ομως, ο Φουζάρο μας, ΑΡΝΕΙΤΑΙ να δει ότι στην Ιταλία υπάρχει εργατικός και λαϊκός μαχητικός αντιφασισμός που εκφράζεται με δημόσιες αντιπαραθέσεις στις λαϊκές γειτονιές της Ρώμης και του Νότου και που δεν εγκολπώνεται από το κράτος.

      Επίλογος: Ναι, μπορεί και να έπρεπε να πάει ο Φουζάρο στην εκδήλωση των Casa Pound. Αλλά ΑΝ έλεγε αυτά που γράφει στο κείμενο που ανάρτησε ο αβίρ, πρώτον θα έλεγε ψέματα όσον αφορά τον χαρακτήρα του φασισμού ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΤΟΥ ΣΥΜΠΛΕΥΣΗ ως τμήμα του πολιτικού σχεδίου του ιταλικού κεφαλαίου, και ΔΕΥΤΕΡΟΝ θα έλεγε ψέματα για τον αντιφασισμό, δια του τσουβαλιάσματος που έκανε.

      Reply
      1. San Rocco

        Επίσης ο φουζαρο θεωρεί κάθε μορφή αντιφασισμου σαν… καπιταλιστική αφήγηση. Μιλάμε ότι ο τύπος είναι άσχετος !!!! Ναι, υπάρχει κρατικός αντιφασισμου, αλλά υπάρχει κ μαχητικός αντικαπιταλιστικος αντιφασισμος. Αυτά ο ….θεωρητικός τρομάρα του φουζαρο μας, τα τσουβαλιαζει . Για τετια ανοησία μιλάμε.

        Reply
    2. Κώστας

      Avir αυτό που έβαλες μιλάει για παρουσία που ακυρώθηκε, εγώ μιλάω για παρουσία που έγινε. Βλέπουμε λοιπόν πως το 14 οι αντιδράσεις των μαρξιστών βάρυναν στην κρίση του Fusaro, το 18 όχι. Εϊναι ένα θέμα προς αποτίμηση αυτό, ποια η ιδεολογικοπολιτική συγκυρία του 14 και του 18 που επέφερε την αλλαγή του Fusaro στο πόσο ψηλά ιεραρχούσε τις αντιδράσεις των μαρξιστών, το ξετσίπωμα του εν ολίγοις. Επίσης δεν μπορώ να καταλάβω τι παριστάνεις βάζοντας μας ένα σεντόνι στα ιταλικά, το δε google translate δεν βγάζει νόημα. Βλέπω όμως πως θέλει λέει να κάνει διάλογο με τους φασίστες, με μια ακραία φασιστική οργάνωση. Θα ήθελα να ξέρω ποια θα ήταν η άποψη σου αν ένας έλληνας φιλόσοφος είχε διάλογο με την ΧΑ. Έχεις ήδη ομολογήσει πως έχει πει πως η ακροδεξιά κυβέρνηση του Σαλβίνι ήταν του λαού και αντισυστημική. Προφανώς την βλέπεις και εσύ έτσι. Έχεις κάνει δηλ ρητή πολιτική τοποθέτηση υπέρ της ακροδεξιάς, και έχει κάνει και ο φιλόσοφος σου. Αυτό είναι λογικό, ένας απ ότι φαίνεται πρώην μαρξιζων φιλόσοφος που πέρασε πολιτικά στην ακροδεξιά μετά από ένα διάστημα αφηρημένου φλερταρίσματος μαζί της στην σφαίρα των ιδεών. Η φιλοσοφία όμως ως “ταξική πάλη στην θεωρία” που έλεγε ο Αλτουσερ τελικά είναι πάντα πολιτική φιλοσοφία και έτσι οι αφηρημένες φιλοσοφικές του μετατοπίσεις γίνανε και συγκεκριμένες πολιτικές μετατοπίσεις.

      Η δε βιβλιοκριτική του Μαυροειδή, πάνω στην οποία σπεκούλαρες, είναι του 16, διαρκούντος δηλ του ξετσιπώματος του Fusaro και ο σύντροφος εκεί κάθε άλλο παρά τον αποθεώνει όπως κάνεις εσύ. Ϊσα ίσα όσα λέω για τον Fusaro υπάρχουν στην βιβλιοκριτική, με τον τρόπο της. Το ότι ένας πρώην μαρξιστής έγινε μεταμοντέρνος ιδεαλιστής και τελικά πολιτικά ακροδεξιός (αυτός που τοποθετείται δημόσια υπέρ ακροδεξιών κομμάτων, κυβερνήσεων και πολιτικών είναι πολιτικά ακροδεξιός όπως και εσύ Avir) δεν αναιρεί την πιθανότητα ένα έργο του να είχε κάποιο ενδιαφέρον και να του αφιερώθηκε κάποιος βιβλιοκριτικός λόγος, χώρος και χρόνος και μάλιστα μεσούσης της αντιδραστικής του μετατόπισης και αναδεικνύοντας την.

      http://tetradia-marxismou.gr/%ce%b5%cf%85%cf%81%cf%8e%cf%80%ce%b7-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%ba%ce%b1%cf%80%ce%b9%cf%84%ce%b1%ce%bb%ce%b9%cf%83%ce%bc%cf%8c%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-diego-fusaro/

      Να μου πει το alter ego σου ο Λεφτ αν τα αποκαλυπτήρια των ΑΝΟΙΧΤΑ πια φιλοφασιστικών σου απόψεων αναιρεί το “ότι έχω δει να λέει ο Avir τον κατατάσσει στην αριστερά”. Ένας που μιλάει στην ιταλική ΧΑ είναι και για τον λεφτ “ο μεγαλύτερος μαρξιστής φιλόσοφος της γενιάς του ?” Κάποιος που όπως ο avir θεωρεί τον Σαλβίνι αντισυστημικό είναι αριστερός λεφτ ? Εσύ λεφτ θεωρείς τον Σαλβίνι αντισυστημικό ?

      Αβίρ πήγες να μας εντυπωσιάσεις αλλά το θέμα Fusaro έγινε το Βατερλώ σας και ανάγκασες και τον άλλον να εξαφανιστεί λιγουλάκι

      Κώστας

      Reply
    3. Κώστας

      San Rocco πήγε πέρσι, έβαλα βίντεο, και προφανώς οι κομμουνιστές δεν πάνε για να τα πουν κομμουνιστικά στους φασίστες. Αλλά σιγά μην τα έλεγε κομμουνιστικά, ένας πρώην μαρξίζων που έγινε ανοιχτά ακροδεξιός είναι. Και λέει και 2 κορώνες περί αντικαπιταλισμού.

      Πρέπει να ξαναπιάσουμε λίγο όσα έλεγε ο Πουλαντζάς για τον “αριστερό” φασισμό, για τους Ρεμ, Στράσερ και δεν θυμάμαι πως λέγανε τον αντίστοιχο Ιταλό. Γιατί βλέπουμε φαινόμενα εξηγημένα και μελετημένα εδώ και δεκαετίες και δεν ψιλοανοίγουμε το στόμα με απορία και αμηχανία

      https://www.kommon.gr/theoria/item/957-o-n-poulantzas-gia-ton-mikroastiko-kinimatismo-tou-paylou-mourouzidi

      Κώστας

      Reply
      1. San Rocco

        Επ ευκαιρία με αφορμή του φουζαρο: ξαναγράφω ότι υπάρχουν δύο αντιπαθείς μειοψηφίες ομάδες αριστερών πέρα από τον κύριο κορμό που θέλει την ταξική/κοινωνική χειραφέτηση: η πρώτη επηρεάζεται από κοσμοπολίτικα καπιταλιστικα ιδεολογήματα, η δεύτερη από εθνικιστικά καπιταλιστικα ιδεολογήματα. Κ οι δύο, συγκλίνουν στην διατήρηση του καπιταλισμού: η πρώτη με κοσμοπολιτικο περιεχόμενο, η δεύτερη με εθνικιστικό.

        Reply
    4. πικάπα

      .μεγάλες κουβέντες, για την ήρα και τον άρη. Ο καθένας παίρνει αμπάριζα και γίνεται ο μεγαλύτερος φιλόσοφος της γενιάς του. Όχι ότι ναναι φιλόσοφος, αλλά μαρξιστής. Λενινιστής και γκραμσιστής. Αλλά αυτούνοι οι τρεις δεν στρογγγυλοκάθουνταν σε διαλέξεις, έγραφαν κυνηγημένοι. Ότι ήταν να πεις με δυο κουβεντες για το εθνολαϊκό του πράματος, τάπε ακόμη κι ένας εμπειροτέχνης πικάπα της πλάκας : Στην ώρα του και με δυο λόγια καθαρά και σταράτα, όχι κατόπιν εορτής και βαρώντας νταούλια. Όπως και για τον αριστερισμό, δυο κουβέντες είναι. Άλλοι το κάνουν μεγάλη φιλοσοφία. Σιγά ρε παιδιά, κατουράτε και λίγο.
      Εκείνο που θάπρεπε να πει και να κάνει ένας που θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά, θάταν το πως όλο αυτό το ανακυκλούμενο τουρλουμπούκι, γίνεται Συγκρότηση, Μαζική Λαϊκή Συγκρότηση, έστω σε 2 μαγαζιά ξεχωριστά. Αλλά βέβαια σήμερα κανείς ένας δεν μπορεί να είναι ούτε Μαρξ, ούτε Λένιν, ούτε δε ξερω γω τι θα νομίσει η περήφανη κοιλιά του. Αυτά είναι γελοιότητες..Η διανόηση αξιώσεων στους καιρούς μας πια θα είναι συλλογική, και μη μας πουλάτε φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Δεν είμαστε χαϊβάνια. Πως λοιπόν θα γίνει;
      Αν τ αυτού έχουμε ακούσει τα Κέρατά μας όλα αυτά τα χρόνια, για το Χαβά του καθενός. Ε, κατάσταση Βαρετή.

      Το ξερουn και οι πέτρες: Το συντριπτικό δίπολο κοσμοπολιτιμού-εθνικισμού δεν αντιμετωπίζεται με αντικοσμοπολιτισμό και αντιεθνικισμό. (και τα εκπολιτιστικά συναφή, αντιρατσισμό κλπ). Αλλά αντιπαλεύεται με την ευκταία επαρκή κάλυψη, χωρίς μεγάλα κενά, του αδιάσπαστου διπόλου πατριωτισμού-διεθνισμού. Αδυναμία ή/και, δισταγμοί κάθε είδους να καλυφθεί -πάση θυσία- αυτό το θετικό δίπολο, ως ενιαίο και αδιάσπαστο δίπολο, είναι επί ποινή αριστερής ασημαντότητας, ή αντι-αριστερής γελοιότητας. Και όπως έχουμε μάθει πια, η φύση απεχθάνεται τα κενά..
      Αριστερά σήμερα στην Ελλάδα, ως εφικτή κάλυψη του ως άνω αναγκαίου θετικού διπόλου πατριωτισμός-διεθνισμός είναι το ΚΚΕ, όσο χοντροκομμένο και να φαίνεται, είναι ωστόσο κάτι “υπαρκτό”. Άλλη αριστερά πλην του ΚΚΕ δεν υπάρχει στην Ελλάδα, παρά εξακολουθούν και υπάρχουν αρκετοί αριστεροί, που τελικά οι περισσότεροι ψηφίζουν ΚΚΕ, όταν δεν ψηφίζουν Συριζο-Πασοκ-κλπ (..και τι να κάνουμε!)..Πολλά αντιφατικά και διαρκώς ανασυγκολούμενα αριστερά θραύσματα λειτουργούν ως λέσχες πειραματισμών η/και λέσχες κριτικής, χωρίς ωστόσο διαχρονικά να υπερβαίνουν το κατώφλι της ασημαντότητας. Εν τω μεταξύ, διεθνώς, τα πράγματα είναι..μην ομφαλοσκοπείτε!

      Reply
    5. Avir

      Διαλεκτική είναι η λογική κατά την οποία η θέση δημιουργεί την αντίθεση και μέσα από αυτές γεννιέται η σύνθεση. Η αντίθεση όχι μόνο είναι επιθυμητή αλλά απαραίτητη. Αυτό είναι ο Μαρξισμός. Τώρα με βάση αυτό, σας αφήνω να δώσετε εσείς την ερμηνεία λέξεων που χρησιμοποιείτε αλλά δεν καταλαβαίνετε, όπως “φασισμός”

      Reply
  4. Left G700

    BREAKING NEWS!!! ΜΕΤΑ ΤΟΝ LEFT G700 ΚΑΙ ΤΟΝ AVIR, ΤΩΡΑ ΣΤΗΝ ΠΡΙΟΝΟΚΟΡΔΕΛΑ ΤΟΎ ΚΩΣΤΑ ΚΑΙ Ο DIEGO FUSARO!!! ΔΙΑΔΩΣΤΕ!!!

    Ο αισχρός συκοφάντης, η ντροπή τής Αριστεράς, ο τύπος που αν είχε ζήσει στη Σοβιετική Ένωση στη δεκαετία του ’30 θα είχε πάρει (δύο φορές) το Βραβείο τού Ήρωα της Εργασίας για τη σταχανοφική του παραγωγικότητα στον Τομέα «Οριστικής Εκκαθάρισης Υποθέσεων» της ΝKVD με μοναδικό «μέσο παραγωγής» το πιστόλι ΤΤ-30, πιο γνωστό ως Tokarev, μετά τις αποδείξεις (χα!) που δείχνουν ολοφάνερα (με την αυστηρή και απαράβατη προϋπόθεση να είναι κανείς ολοκληρωτικά τυφλός) ότι, εκτός από την αφεντιά μου, και ο Avir εκτελεί «διατεταγμένη υπηρεσία» σχολιάζοντας εδώ, είπε να ξεμπροστιάσει και τον Fusaro (για τον οποίο, μέχρι να αναφέρει το όνομά του ο Avir, προφανώς και θα είχε την εντύπωση ότι πρόκειται μάλλον για τη μεταγραφή που ψήνει ο Μαρινάκης προκειμένου να καλυφθεί το κενό τού Φορτούνη εν όψει Europa League –εδώ αγνοούσε τι εστί Μπάουμαν!).

    Ήρθε λοιπόν εδώ ο Κώστας μας για να μας πει ότι ο Fusaro συμμετείχε στη γιορτή τού CasaPound, βάζοντας και τα σχετικά τεκμήρια. Μόνο που, όπως όλοι οι φανατικοί και άξεστοι φανταμενταλιστές μουτζαχεντίν τού αριστερισμού (ανάμεσα στους οποίους, ομολογουμένως, διακρίνεται), μέσα στην έξαψη της νέας του συκοφαντίας, παρέλειψε να τσεκάρει λίγο το τεκμήριο που κατέθεσε. Αν το είχε κάνει θα είχε ακούσει τον Fusaro να τσιτάρει τον «φασίστα» Κοστάντσο Πρέβε στην αρχή-αρχή τής ομιλίας του[*] (μέσα σε θερμά χειροκροτήματα). Λίγο περίεργο για ένα «φασίστα» (μόνο κι μόνο επειδή πήγε –ασφαλώς καλεσμένος– να μιλήσει στη γιορτή τού CasaPound! όπως ακριβώς και ο Λαφαζάνης για πολλούς αποδείχτηκε οπαδός τού Κώστα Πλεύρη μόνο και μόνο επειδή πήγε στο Επανελλήνησις…) να ξεκινάει την ομιλία του τσιτάροντας έναν αναντάμ παπαντάμ μαρξιστή (όχι όμως της κατηγορίας τών παπαγάλων που αφθονούν στις διάφορες φανταμενταλιστικές σέχτες του εξωκοινοβούλιου).

    Αλλά δεν έκανε ούτε κάτι άλλο, συνηθέστερο σε τέτοιες περιπτώσεις. Ένα τσεκάρισμα στο google, έστω και ολίγων λεπτών. Κι έτσι, την πάτησε σαν καλός κακός, ψυχρός κι ανάποδος συκοφάντης που είναι. Γιατί λέει στον Avir:

    «Μας έφερες εδώ ντοκουμέντα από το 2014. Τότε έκανε πίσω από τις αντιδράσεις και ακύρωσε τη συμμετοχή του. Το ντοκουμέντο το δικό μου, όμως, είναι του 2018. Το 2018 ήταν πια τόσο φασίστας που αδιαφόρησε για τις αντιδράσεις και πήγε!»

    Και ξανά χα! Το μυαλό του (λέμε τώρα) και μια λίρα και του μπογιατζή ο κόπανος! Ας ανοίξει τα ματάκια του, κι αυτός και οι άλλοι κυνηγοί μαγισσών, να δούνε τι έγραφε ο Fusaro τον Ιούνιο του 2018. Όπως μπορείτε να δείτε όλοι, μέχρι και τον Ιούνιο του 2018 είχε τόση σχέση με φασισμό όση σχέση έχω εγώ με το …μεταναστευτισμό! (Εκτός κι αν ισχυριστεί κι αυτός –και οι διάφοροι San Roccoi– πως ο Fusaro μπαινοβγαίνει στο φασισμό κάθε 10-12 βδομάδες –τόσες μεσολάβησαν από το άρθρο παρακάτω μέχρι τη γιορτή τού CasaPound. Είναι τόσο «αητοί», που δεν το έχουν σε τίποτε!)

    ***

    Οι αγορές ομολογούν: Ο χρηματοπιστωτικός τομέας έκανε πραξικόπημα

    Του Diego Fusaro

    Oι αγορές θα μάθουν τους Ιταλούς να ψηφίζουν σωστά». Τάδε έφη όχι ο… Ζαρατούστρα, αλλά, ούτε λίγο-ούτε πολύ, ο Ευρωπαίος επίτροπος Έτινγκερ. Με υπεροψία, οίηση και αλαζονεία, μιλώντας σαν δικτάτορας παλαιάς κοπής. Πρόκειται για τη χρηματοπιστωτική δικτατορία των αγορών. Δεν καταλάβατε ακόμη τι συνέβη στις 27 Μαΐου του 2018; Ήταν ένα ξεκάθαρο πραξικόπημα του χρηματοπιστωτικού τομέα! Θα το επαναλαμβάνω μέχρι να το καταλάβετε, όπως έλεγε ο Βολταίρος: Ακύρωσαν και κατάργησαν μια κυβέρνηση που δεν ήταν αρεστή στις αγορές και στους άρχοντες του παγκοσμιοποιημένου χρηματιστικού κεφαλαίου. Όπως πάντα, με την πλήρη υποστήριξη μιας αριστεράς που υπηρετεί τα αφεντικά και προδίδει τα συμφέροντα των εργαζομένων.

    Θέλετε την απόδειξη; Δείτε τα μηνύματα των αναγνωστών της εφημερίδας Repubblica, του καθημερινού οργάνου της παγκοσμιοποίησης που χαίρει της εμπιστοσύνης των αγορών, και λειτουργεί σαν φερέφωνο των ευρωμανών – οι οποίοι κραυγάζουν εν χορώ: «Ο Ματαρέλα υπερασπίζεται το Σύνταγμα». Sic! Επαληθεύεται έτσι, και μάλιστα συνειδητά, αυτό που περιγράφεται στο Σπήλαιο του Πλάτωνα: σκλάβοι που λατρεύουν τις αλυσίδες τους και είναι πρόθυμοι να κάνουν τα πάντα για να τις υπερασπιστούν. Το έχουμε καταλάβει πολύ καλά πια. Η βούληση των απάτριδων αγορών έχει μεγαλύτερη βαρύτητα από τη δημοκρατική βούληση των πολιτών του εθνικού Κράτους. Αυτά που αποκαλείτε «Ευρωπαϊκή Ένωση» και «παγκοσμιοποίηση» δεν είναι παρά αποχύμωση της δημοκρατίας, μια δικτατορία των αγορών και των πρακτόρων τους.

    Είναι η χρηματοπιστωτική δικτατορία των αγορών. «Οι αγορές πίνουν στην υγειά του Κάρλο Κοταρέλι. Τα σπρεντ υποχωρούν στις 190 μονάδες»: αυτοί ήταν οι τίτλοι των εφημερίδων των τελευταίων ημερών. Για την ακρίβεια, οι προσωποποιημένες αγορές, που μπροστά σε μια πιθανή κυβερνητική κιτρινοπράσινη συμμαχία –της Λέγκας και του Κινήματος 5 Αστέρων– έδειχναν νευρικότητα, σήμερα πανηγυρίζουν. Στήνουν χορό, ξανοίγονται και γιορτάζουν! Πίνουν στην υγειά του Κοταρέλι, ανθρώπου του ΔΝΤ, ήρωα του spending review και των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών (διάβαζε: των ανελέητων περικοπών των δημόσιων δαπανών).

    Η χρηματοπιστωτική δικτατορία των αγορών ολοκληρώθηκε. Έγινε ένα πραξικόπημα του χρηματοπιστωτικού τομέα. Σε άλλες εποχές, αυτό θα είχε προκαλέσει δέκα γαλλικές και δεκαπέντε ρωσικές επαναστάσεις. Αντίθετα, ο ιταλικός λαός υπομένει σιωπηλά. Κανένα ξέσπασμα αξιοπρέπειας, καμία εξέγερση. Ο Χίτλερ επιστρέφει. Χωρίς τη σβάστικα και το χαρακτηριστικό μουστακάκι, αλλά με κουστούμι και γραβάτα αυτή τη φορά. Μιλά αγγλικά και επαναλαμβάνει μονότονα «μας το ζητά η Ευρώπη». Καθησυχάζει τις αγορές. Καταγγέλλει τις τραγωδίες του παρελθόντος, προκειμένου να νομιμοποιήσει τις οικονομικές γενοκτονίες που προωθεί, πάντα στο όνομα της αγοράς και της ελεύθερης κυκλοφορίας. Ενεργεί προωθώντας ένα πραξικόπημα του χρηματοπιστωτικού τομέα.

    Καλώς ορίσατε στον νέο, χλιδάτο ολοκληρωτισμό των χρηματοπιστωτικών αγορών. Το πραξικόπημα της 27ης Μαΐου ρίχνει τις μάσκες: πρόκειται για μια πραγματική δικτατορία του χρηματοπιστωτικού τομέα.

    ***

    [*] Naturalmente la battaglie sono sempre anzitutto battaglie culturali perché è nel conflitto culturale che si acquisisce coscienza del propio posizionamento nell’ambito del mondo, nell’ambito della società, nell’ambito della storia, nell’ambito del conflitto in cui ci troviamo il mio compianto maestro Costanzo Preve soleva dire che la nostra è la prima epoca storica in cui gli intellettuali come ceto sociale sono mediamente più stupidi della gente comune questa è la prerogative pero nella nostra etica.

    ______________________________

    Φυσικά, οι μάχες είναι πρώτα και κύρια πολιτιστικές μάχες [μάχες ιδεών], επειδή μέσα στις πολιτιστικές μάχες κάποιος αποκτά συνειδητοποίηση της δικής του θέσης στον κόσμο, στη σφαίρα της κοινωνίας, στην ιστορία, στο πλαίσιο της σύγκρουσης μέσα στην οποία βρισκόμαστε. Ο τελευταίος δάσκαλος Costanzo Preve συνήθιζε να λέει ότι η δική μας είναι η πρώτη ιστορική εποχή στην οποία οι διανοούμενοι ως κοινωνική τάξη είναι κατά μέσο όρο πιο ηλίθιοι από τους απλούς ανθρώπους, αλλά αυτό είναι το «προνόμιο» της δικής μας ηθικής.

    Reply
    1. Ανώνυμος

      Diego Fusaro για τον αντιφασισμό

      Είναι σαφές ότι το ζήτημα του αντιφασισμού είναι απολύτως καθοριστικό. Θα ήθελα να συνοψίσω το θέμα ως εξής: στις ημέρες του Gramsci ή του Gobetti, το περιορίζω στο ιταλικό πλαίσιο, ο αντιφασισμός ήταν απαραίτητος και θεμελιώδης, ήταν, τουλάχιστον για τον Gramsci, κομουνιστικός, πατριωτικός και αντικαπιταλιστικός. Το πρόβλημα, ωστόσο, ξεκινά όταν ο αντιφασισμός συνεχίζει να αναπτύσσεται ελλείψει φασισμού ή, ακριβέστερα, όταν ο φασισμός, αν με αυτή την έκφραση αναφερόμαστε γενικά στην εξουσία, αλλάζει πρόσωπο.

      Λοιπόν, από το Gramsci πρέπει να πάμε στον Pasolini για να καταλάβουμε το θέμα. Ο Pasolini της δεκαετίας του 1970 είχε καταλάβει απόλυτα ότι το νέο πρόσωπο της εξουσίας δεν ήταν πλέον ο κληρικο-φασίστας, αλλά ο ανεκτικός, καταναλωτικός, ηδονιστής. Ο Πασολίνι είπε ότι ο “αρχαιολογικός αντιφασισμός” ήταν ένα πολύ άνετο άλλοθι για τον αντιφασισμό, το οποίο επέτρεπε, χωρίς υπερβολική προσπάθεια, να καταπολεμηθεί η φασιστική δύναμη, η οποία δεν υπήρχε πλέον, και να μην πάρει θέση για το νέο πρόσωπο της εξουσίας: την καταναλωτική και την ηδονιστική εξουσία. Αυτή ήταν η στρατηγική λειτουργία του αντιφασισμού ελλείψει φασισμού, αν θέλουμε να το θέσουμε έτσι.

      Όσο για τις νέες φασιστικές ομάδες, ο Pasolini, στα «ιδιωτικά κείμενα» δήλωσε ότι «είναι παλαιοφασίστες και επομένως δεν είναι φασίστες». Με ποια έννοια; Με την έννοια ότι ο νέος φασισμός ήταν αυτός του καταναλωτικού πολιτισμού, ένας ακόμη πιο ολοκληρωτικός φασισμός από τον προηγούμενο, ένας φασισμός που κυρίευε τις ψυχές, ενώ ο παλιός φασισμός, από την άλλη πλευρά, δημιούργησε μια διάσταση μεταξύ ψυχών και σωμάτων, το σώμα φορούσε τη φασιστική στολή, αλλά όταν την έβγαλε, δεν είχε επηρεαστεί η ψυχή, οι άνθρωποι συνέχιζαν να σκέφτονται ελεύθερα, ίσως να ήταν αντιφασίστες στην ψυχή.
      Από την άλλη πλευρά, ο νέος φασισμός της κατανάλωσης, είπε ο Pasolini, είναι ένας πραγματικά ολοκληρωτικός φασισμός επειδή αποικίζει τις ψυχές και δεν επιτρέπει τον διαχωρισμό μεταξύ της στολής και της καρδιάς για να επιβιώσει, αν θέλουμε να το αποκαλέσουμε έτσι.

      Πιστεύω, στα χνάρια του Πασολίνι, ότι σήμερα ένα μεγάλο μέρος της Αριστεράς δεν είναι πλέον κόκκινο αλλά ροζ, δεν είναι πλέον το σφυροδρέπανο, αλλά το ουράνιο τόξο, χρησιμοποιούν τον αντιφασισμό, απουσία του φασισμού, ως άλλοθι για να μην κάνουν αντικαπιταλισμό. Στην πραγματικότητα, ένα μεγάλο μέρος της Αριστεράς, που έχει περάσει από τον προλεταριακό διεθνισμό στον φιλελεύθερο κοσμοπολιτισμό, είναι αληθινά και ολοκληρωτικά καπιταλιστικό, η ατζέντα τους είναι αυτή της καπιταλιστικής «ανοικτής κοινωνίας»: απεριόριστη ανεκτικότητα, ελεύθερη διακίνηση αγαθών και ανθρώπων, προηγμένος εκσυγχρονισμός και, συνεπώς, καταπολέμηση όλων όσων αντιτίθενται στον καπιταλιστικό εκσυγχρονισμό, χαρακτηρίζοντάς τους «φασίστες», οπισθοδρομικούς» και «συντηρητικούς».

      Έτσι, η αριστερά, η οποία δεν υπερασπίζεται πλέον τις ιδέες του Gramsci και του Marx, αλλά υπερασπίζεται άμεσα το κεφάλαιο, τουλάχιστον οι περισσότεροι από αυτούς, πρέπει να διατηρήσει τον αντιφασισμό ζωντανό προκειμένου να νομιμοποιήσει τον εαυτό της, έτσι ώστε η αντίφαση να μην είναι προφανής· δηλαδή, το γεγονός ότι η αριστερά είναι αντιφασιστική τώρα που ο φασισμός δεν υπάρχει πλέον, και όχι αντικαπιταλιστική τώρα που ο καπιταλισμός προχωρά περισσότερο από ποτέ. Αντιθέτως, χρησιμοποιούν τον αντιφασισμό ως δικαιολογία για να προσχωρήσουν πλήρως στον φασισμό του πολιτισμού της κατανάλωσης, στο αόρατο χέρι της οικονομίας της αγοράς. Σκέφτομαι τη γαλλική περίπτωση όπου η αριστερά αποτελεί ένα ενιαίο μέτωπο αντιφασιστικής λειτουργίας εναντίον της Le Pen ενώ αποδέχεται πλήρως τον φασισμό των αγορών και την οικονομική ελίτ του Ρότσιλντ, που εκπροσωπείται από τον φιλελεύθερο Μακρόν.

      Αυτό είναι το πρώτο θεμελιώδες σημείο, αν ο αντιφασισμός ήταν ένα ουσιαστικό θέμα στην εποχή του Gramsci σήμερα γίνεται άλλοθι για να δεχτούμε τον φιλελεύθερο κοσμοπολιτισμό, ως εκ τούτου ο πραγματικός αντιφασισμός σήμερα, είναι ο ριζοσπαστικός αντικαπιταλισμός εκείνων που δεν έχουν ακόμη πουλήσει την ψυχή τους στον καπιταλισμό που κυβερνά.

      Reply
      1. San Rocco

        Η ανοησία του φουζαρο ΔΕΝ έγκειται στην ανάδειξη κ απόρριψη του κοσμοπολίτικων μερίδων της πρώην αριστεράς που έγιναν σοσιαλδημοκράτες (εδώ ο ΣΥΡΙΖΑ εκει το πρώην ικκ που έγινε pd). Σε αυτή την θέση του έχει δίκιο . Οπως έχει δίκιο και στην επισήμανση κ απόρριψη του κρατικού αντιφασισμου. Αυτά άλλωστε είναι κ θέσεις του ΝΑΡ κ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ άλλων πολιτικών δυνάμεων της αριστεράς.

        Η ανοησία του φουζαρο έγκειται στο ότι δεν θεωρεί φασίστες/εθνικιστές κ έτερο πυλώνα του καπιταλισμού, τα κόμματα της Λεπέν, του σαλβινι, κ το καζα Πάουντ. Όπως κ άλλη ανοησία του φουζαρο είναι πως τσουβαλιαζει τον κρατικό αντιφασισμο με τον μαχητικό λαϊκό αντιφασισμο. Δύο κομβικές ανοησίες /λάθη του φουζαρο που τον καθιστούν πλήρως αναξιόπιστο θεωρητικά κ πολιτικά.

        Reply
      2. San Rocco

        Μεγάλος σκηνοθετης ο Παζολίνι, αλλά σόρρυ κιόλας , σε βασικές πολιτικές του θέσεις ε΄υπήρξε άλλα ντ΄άλλων! Απόδειξη; Παραθέτω το απόσπασμα που παρέθεσε ο ίδιος ο Φουζάρο για να πει ότι συμφωνεί με την θέση του Παζολίνι για την διάκριση του παλαιου φασισμού (σήμερα το κόμμα του Σαλβίνι και τα Κάζα Πάουντ) που δεν είναι πια φασισμός και του νέου φασισμού που είναι η παγκοσμιοποίηση/κοσμοπολιτισμός, ο καταναλωτισμός κλπ. Θαυμάστε ανερμάτιστη πολιτική σκέψη:

        Παζολίνι: “…Όσο για τις νέες φασιστικές ομάδες, ο Pasolini, στα «ιδιωτικά κείμενα» δήλωσε ότι «είναι παλαιοφασίστες και επομένως δεν είναι φασίστες». Με ποια έννοια; Με την έννοια ότι ο νέος φασισμός ήταν αυτός του καταναλωτικού πολιτισμού, ένας ακόμη πιο ολοκληρωτικός φασισμός από τον προηγούμενο, ένας φασισμός που κυρίευε τις ψυχές, ενώ ο παλιός φασισμός, από την άλλη πλευρά, δημιούργησε μια διάσταση μεταξύ ψυχών και σωμάτων, το σώμα φορούσε τη φασιστική στολή, αλλά όταν την έβγαλε, δεν είχε επηρεαστεί η ψυχή, οι άνθρωποι συνέχιζαν να σκέφτονται ελεύθερα, ίσως να ήταν αντιφασίστες στην ψυχή….”.

        Σοβαρά; “…το σώμα φορούσε τη φασιστική στολή, αλλά όταν την έβγαλε, δεν είχε επηρεαστεί η ψυχή, οι άνθρωποι συνέχιζαν να σκέφτονται ελεύθερα, ίσως να ήταν αντιφασίστες στην ψυχή”;;; Ετσι απλά;;; Δεν είχε επηρεαστεί η ψυχή, που ίσως και να ήταν αντιφασιστική; Πράγματι η υποχρεωτικότητα της στολής και η υποχρεωτική οργάνωση σε φασιστικά κόμματα, εμπεριείχε και μεγάλο ποσοστό ανθρώπων και κυρίως νέων της εποχής που μόλις ήρθη η υποχρέωση της στολής (στην Ελλάδα με την εισβολή των Γερμανών και την κατάρρευση του καθεστώτος Μεταξά και στην Ιταλία με τηνήττα του ιταλικού κράτους απο το ’43) αυτό το κομμάτι στελέχωσε την ΕΠΟΝ, το ΕΑΜ κλπ.

        Ομως αυτή είναι η μία πλευρά: Η άλλη πλευρά της αλήθειας είναι ότι λερώθηκε και παραλερώθηκε η ψυχή από την επέλαση του φασισμού κατά τον εικοστό αιώνα! Ο Παζολίνι τότε και ο Φουζάρο σήμερα ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΧΘΟΥΝ. Και στην περίπτωση του Φουζάρο το κακό είναι διπλό μιας και διεκδικεί και ρόλο θεωρητικού. Αλήθεια Ντιέγκο μας; Ο φασισμός ο παλιός, ΔΕΝ είναι πια φασισμός; Δλδ η Χρυσή Αυγή δεν είναι φασιστική επειδή πατάει πάνω στον παλιό φασισμό; Τα κάζα παουντ δεν είναι φασιστικά επειδή είναι…παλαιοφασισμός; Το σίγουρο είναι πως ο Φουζάρο μας είναι και λίγο κομπογιαννίτης, όσο και το ότι ο παλαιοφασισμός είναι ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ.

        Από την άλλη, η κοσμοπολίτικη χούντα του κεφαλαίου αποκτά και αυτή φασιστικά χαρακτηριστικά, όσο βαθαίνει ο ολοκληρωτισμός της στο επίπεδο της πολιτικής. Είναι οι φασίστες ΧΩΡΙΣ ΣΒΑΣΤΙΚΑ.

        Reply
        1. Γιώργος Λυγκουνάκης

          Η βασική διαφορά είναι ότι ο φασισμός που γνώρισε η ανθρωπότητα ήταν κορπορατισμός, προσπάθεια ελέγχου των συνδικάτων και ενσωμάτωσης των εργαζομένων σε συντεχνίες με τους εργοδότες. Υπό αυτή την έννοια ο μεσοπολεμικός φασισμός έβαζε σε μια κάποια τάξη τον άναρχο καπιταλισμό, έδινε κάποια ανταλλάγματα στο λαό και έστρεφε την επιθετικότητα του κεφαλαίου στους γύρω λαούς για να βγάλει τα σπασμένα του.

          Σήμερα δεν είναι αυτό, θέλει να διαλύσει τελείως τα συνδικάτα και κάθε μορφής ιδεολογία, “καλή” ή “κακή”, είναι τούρμπο άναρχος καπιταλισμός, με εθνικιστικά, σοβινιστικά, ρατσιστικά, σεξιστικά κτλ κτλ δεκανίκια, ανάλογα με τη περίσταση.

          Οι ΧΑίτες είναι φασίστες γιατί έχουν κάνει απόπειρες να στήσουν αντι-σωματεία και συλλόγους και να ενσωματώσουν τους εργαζομένους και το λαό στην ιδεολογία της αστικής τάξης μέσω της “εθνικής ενότητας”. Όλα τα υπόλοιπα που έχουν κάνει είναι επί μέρους εκφάνσεις.

    2. Avir

      Diego Fusaro λαϊκιστική κυριαρχία της Αριστεράς

      Όσον αφορά το δεύτερο σημείο, είναι σαφές, κατά τη γνώμη μου, και δεν είμαι ο μόνος που υποστηρίζει αυτή τη θέση -στην Ιταλία σκέφτομαι, για παράδειγμα, τον Costanzo Preve ή, πιο πρόσφατα, τον Carlo Formenti- ο ταξικός αγώνας σήμερα περνά αναγκαστικά μέσα από την ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας ενάντια στην παγκοσμιοποίηση της αγοράς, περνά μέσα από αυτό που ο ίδιος ο Formenti αποκάλεσε “στιγμή του λαϊκισμού”.

      Εν ολίγοις, η ταξική πάλη σήμερα είναι η σύγκρουση μεταξύ μιας χρηματοοικονομικής κοσμοπολίτικης τάξης, αφενός, και των λαϊκών εθνικών μαζών, αφετέρου. Οι τελευταίοι υποφέρουν από τις συνέπειες της παγκοσμιοποίησης. Εγώ τους ονομάζω «τάξη των επισφαλών», επισφαλείς όχι μόνο στον εργασιακό χώρο, μέσω της ευέλικτης και μη σταθερής σύμβασης απασχόλησης, αλλά και στο Βασίλειο της ζωής, Lebenswelt θα έλεγε ο Husserl, διότι πράγματι αυτοί σήμερα δεν μπορούν να κάνουν οικογένεια, να έχουν μια υπαρξιακή σταθερότητα ή ενεργό συμμετοχή στην πολιτική ως πολίτες εθνικά κυρίαρχου κράτους.

      Έτσι, η σύγκρουση, σήμερα περισσότερο από ποτέ, είναι προφανώς μια σύγκρουση μεταξύ μιας κοσμοπολίτικης, χρηματοοικονομικής “παγκόσμιας τάξης”, που είναι δεξιά -εάν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε τις παλαιές κατηγορίες- στην οικονομία και αριστερά στην κουλτούρα, και μια λαϊκή εθνική μάζα που υποφέρει από την παγκοσμιοποίηση, που αποτελείται από την παλιά επισφαλή μεσαία τάξη και την παλιά εργατική τάξη που υποβαθμίστηκε σε πρεκαριάτο. Η άρχουσα τάξη είναι επομένως δεξιά στην οικονομία και αριστερά στην κουλτούρα. Δεξιά στην οικονομία επειδή έχει υιοθετήσει την φιλελεύθερη επιταγή: ιδιωτικοποίηση, περικοπές στις δημόσιες δαπάνες, καταστολή των κοινωνικών δικαιωμάτων του κράτους πρόνοιας. Όλα αυτά συμβαίνουν μέσω της απελευθέρωσης της οικονομίας. Λέγεται ότι ο στόχος της “μεταβίβασης της κυριαρχίας” είναι να αποφευχθούν οι εθνικές συγκρούσεις. Στην πραγματικότητα ο στόχος είναι να καταστρέψουν τα εθνικά κυρίαρχα κράτη, τους χώρους δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων.

      Δεν υπάρχει έδαφος στο νεωτερισμό για τα κοινωνικά δικαιώματα και τη δημοκρατία εκτός των εθνικά κυρίαρχων κρατών. Ως εκ τούτου, η έκφραση του Τσε Γκεβάρα “πατρίδα ή θάνατος” έχει τη δική της ισχύ ακόμη και σήμερα, διότι όχι μόνο προτάσσει την ταυτότητα ενάντια στην απρόσωπη ανωνυμία των αγορών, αλλά και επειδή υποστηρίζει την ιδέα της εθνικής κυριαρχίας εναντίον των διαδικασιών εκρίζωσης των λαών από τους παγκοσμιοποιημένους καπιταλιστές. Η άρχουσα τάξη είναι πολιτισμικά στο πλευρό της αριστεράς, επειδή αυτή δεν έχει υιοθετήσει την επιτακτική ανάγκη της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς του Gramsci ή του Lenin, την οποία έχει πραγματικά αποκηρύξει, αλλά έχει υιοθετήσει την ροζ αριστερά του ’68, η οποία προσδιορίζει τον κομμουνισμό ως ατομική ελευθερία της κατανάλωσης και των αγορών· δηλαδή, τις υπηρεσίες αυτοεξυπηρέτησης μεμονωμένων καταναλωτών που έχουν όλη την ελευθερία να μπορούν να αγοράσουν κυρίως και να αισθάνονται ελεύθεροι όπως οι υπεράνθρωποι του Nietzsche, όπως οι υπερπολίτες με απεριόριστη δύναμη, δηλαδή, πιστεύουν στην ελευθερία ως δικαίωμα του ατόμου, που δεν συνδέεται με τις κοινότητες οι οποίες καταργούνται ως αυταρχικές: η οικογενειακή κοινότητα, η πολιτική κοινότητα, η θρησκευτική κοινότητα.

      Αυτός είναι ο παραλογισμός, που χαρακτηρίζει το τέρας της κυρίαρχης ενιαίας σκέψης της καπιταλιστικής ελίτ, ενάντια στην οποία, για να αρθρώσεις έναν ταξικό λόγο που προστατεύει τον φτωχό απέναντι στον πλούσιο, είναι προφανές ότι είναι απαραίτητη, η ανάκτηση κυριαρχίας της οικονομίας. Αυτό είναι το θέμα του όμορφου βιβλίου του Fazi και του Mitchell «ανάκτηση του κράτους», το οποίο στα Ιταλικά βγήκε με τον τίτλο «Sovranità o barbarie». Σήμερα, οι κυριαρχούμενες τάξεις δεν έχουν άλλη επιλογή από το να ανακτήσουν πλήρως την εθνική, οικονομική, πολιτική και γεωπολιτική κυριαρχία και να επαναφέρουν μορφές ταξικών αγώνων στους χώρους του εθνικά κυρίαρχου κράτους, έτσι ώστε ο υπηρέτης και ο κύριος, με τα λόγια του Hegel, να ξανακοιτάξουμε ο ένας τον άλλο στο πρόσωπο και να ανακτήσουμε την ταξική πάλη που είναι αδύνατο να διεξαχθεί σε παγκοσμιοποιημένους χώρους.

      Αν θέλουμε να το θέσουμε αλλιώς, το κυρίαρχο εθνικό κράτος μπορεί να είναι δημοκρατικό και σοσιαλιστικό.
      Η οικονομία χωρίς πολιτική και χωρίς το κράτος δεν θα είναι ποτέ δημοκρατική ή σοσιαλιστική, θα είναι πάντα ο ιδανικός χούμος για το κοσμοπολίτικο κεφάλαιο, το οποίο μπορεί να είναι απ’ όλα εκτός από σοσιαλιστικό και δημοκρατικό. Εξ ου και η σημασία αυτού που αποκαλώ διεθνιστική και λαϊκιστική κυριαρχία. Κυριαρχία (Sovereignism), επειδή η εθνική κυριαρχία γίνεται η βάση για τα δημοκρατικά και κοινωνικά δικαιώματα του σοσιαλισμού. Διεθνιστική επειδή δεν είναι ο εθνικισμός των οπισθοδρομικών, ξενοφοβικών και αυταρχικών δικαιωμάτων, είναι μια διεθνιστική κυριαρχία που ανοίγεται σε άλλα σοσιαλιστικά και δημοκρατικά έθνη, δημιουργεί προλεταριακό διεθνισμό, όπως ονομαζόταν κάποτε, που είναι ακριβώς το αντίθετο τόσο του ατομικιστικού όσο και του οπισθοδρομικού εθνικισμού, καθώς και των φιλελεύθερων κοσμοπολιτών στους οποίους οι ροζ αριστεριστές πούλησαν τα μυαλά και τις καρδιές τους, όπως είπα και πριν.

      Για τον λόγο αυτό, πιστεύω ότι είναι σημαντικό να ανακτηθεί η αρχή της διεθνοκρατικής κυριαρχίας με βάση τον λαϊκισμό που εκλαμβάνεται ως θεωρία του λαού, ως όραμα που αντιτίθεται στις διαδικασίες μεταδημοκρατισμού που διαχειρίζονται οι χρηματοοικονομικές ελίτ και επαναβεβαιώνει την εθνική-λαϊκή κυριαρχία κατανοητή με τον τρόπο του Gramsci. Ένας λαϊκισμός που δεν σχεδιάστηκε με οπισθοδρομική έννοια, όπως πχ ο Τραμπισμός για να γίνει σαφές, αλλά με μια απελευθέρωση, όπως ο Laclau και ο Mouffe έχουν γράψει πολύ καλά, ένας αριστερός λαϊκισμός, αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή την έκφραση, ένας λαϊκισμός ο σκοπός του οποίου είναι η αντικειμενική χειραφέτηση των κυριαρχούμενων τάξεων και βασίζεται στη Σοσιαλιστική Δημοκρατία. Αυτό είναι το θεμελιώδες σημείο που εμφανίζεται επίσης στα έργα του Carlo Formenti. Το παράδοξο είναι ότι αυτός ο λόγος, που κάποτε ονομαζόταν λενινιστικός, μαρξιστικός ή Γκραμσιστικός, σήμερα η ροζ αριστερά και το ουράνιο τόξο τον θεωρούν φασιστικό.

      Είναι παράδοξο, διότι προφανώς αναφέρομαι στον Gramsci, στη Σοσιαλιστική Δημοκρατία, στη διεθνιστική αλληλεγγύη, στο σύνθημα του Τσε Γκεβάρα, «Πατρίδα ή θάνατος», στο πρότυπο της αλληλεγγύης και της διεθνοκρατικής κυριαρχίας, στις Βολιβαριανές εμπειρίες της Νότιας Αμερικής: Τσάβες στη Βενεζουέλα, Μοράλες στη Βολιβία και όλες τις εμπειρίες του πατριωτικού αντιαμερικανικού και αντιπαγκοσμιοποιημένου σοσιαλισμού που αναμφίβολα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν φασισμός. Η κατηγορία του φασισμού, από αυτή την άποψη, μας εισάγει σε ένα λογικό παράδοξο, όπου σήμερα ο φασισμός χρησιμοποιείται ως μια εντελώς ανιστόρητη κατηγορία. Ο φασισμός δεν είναι πλέον μόνο και ουσιαστικά αυτός του Μουσολίνι, ο οποίος πέθανε, ευτυχώς, στο 1945. Σήμερα αντιλαμβάνονται ως φασισμό, δίνω αυτόν τον ορισμό, όλα όσα δεν είναι αποδεκτά από την μόνη πολιτικά ορθή και ηθικά διεφθαρμένη ενιαία σκέψη. Πιο συγκεκριμένα, ο φασισμός είναι, κατά την άποψη του κοσμοπολίτη χωρίς σύνορα και του ροζ αριστερού του ουράνιου τόξου, όλα αυτά που αντιτίθενται στην κυριαρχία της άρχουσας τάξης. Δίνω ένα συγκεκριμένο παράδειγμα αυτών των ημερών. Σήμερα μία από τις κυρίαρχες θέσεις του κοσμοπολίτη είναι το άνοιγμα λιμένων και συνόρων. Γιατί; Επειδή όλοι πρέπει να συγκεντρωθούν σε ένα απελευθερωμένο ανοικτό χώρο για την ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων και των νομιμοποιημένων ατόμων.

      Επομένως, όσοι αντιτίθενται σε αυτό το όραμα διεκδικώντας την ανάγκη ρύθμισης όλων των θεμάτων μέσω της πολιτικής και της Δημοκρατίας, συκοφαντούνται αυτόματα ως φασίστες από τη ροζ αριστερά, γιατί όλοι αυτοί που δεν συμβιβάζονται με το κοσμοπολίτικο κεφάλαιο, του οποίου είναι οι χρήσιμοι ηλίθιοι, είναι φασίστες. Το παράδοξο είναι αυτό, συνοψίζοντάς το έτσι, δυσφημίζονται ως φασίστες όλοι όσοι αντιτίθενται στα προτάγματα της άρχουσας τάξης, στα “ανοιχτά σύνορα”, στην κρατική παρέμβαση στην οικονομία. Δυσφημίζονται ως φασίστες όσοι επιδιώκουν την αφύπνιση των κυριαρχούμενων τάξεων, των καταπιεσμένων ανθρώπων που, όπως είπε ο Fichte, είναι υπεράνω όλων των αρχών.

      Ο λαός είναι κυρίαρχος, η Δημοκρατία, τελικά, είναι η λαϊκή κυριαρχία σε ένα κράτος που είναι κυρίαρχο· χωρίς την κυριαρχία του κράτους δεν μπορεί να υπάρχει λαϊκή κυριαρχία και, ως εκ τούτου, Δημοκρατία. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, βασίζεται ακριβώς σε αυτό, καταργούν την κυριαρχία των κρατών για να αφανίσουν τη λαϊκή κυριαρχία στα κράτη και , ως εκ τούτου, να εξολοθρεύσουν τις δημοκρατίες και τα συναφή κοινωνικά δικαιώματα. Έτσι, ο αντιφασισμός γίνεται για άλλη μια φορά το βασικό εργαλείο των άρχουσων τάξεων και της αριστεράς του ολοκληρωτισμού για την απονομιμοποίηση όλων των προτάσεων εκσυχρονισμού και εκδημοκρατισμού του παγκόσμιου χώρου.

      Το παράδοξο είναι ότι σήμερα, όπως είπε ο Όργουελ, η σχέση μεταξύ ονομάτων και πραγμάτων έχει υπονομευθεί, σήμερα η βία και η δίωξη της ελεύθερης σκέψης που χαρακτηρίζει τον φασισμό αναδύεται και πάλι στο όνομα του αντιφασισμού, στο πρωτόγνωρο σχήμα των ροζ αριστερών του ουράνιου τόξου, που στο όνομα του αντιφασισμού, συχνά όχι μόνο μεταφορικά, επιτίθενται σε όλους όσους δεν συμμορφώνονται με τον μόνο πολιτικά ορθό λόγο της άρχουσας τάξης.

      Σήμερα, επομένως, πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε αυτό και, προφανώς, σε ασφαλή απόσταση τόσο από τον ιστορικό φασισμό, ο οποίος δεν υπάρχει πλέον, όσο και από τον σημερινό ψευδοπροοδευτικό κοσμοπολίτικο νεοφιλελευθερισμό στον οποίο η ροζ αριστερά προσαρμόστηκε με το παράδοξο στο οποίο είμαστε μάρτυρες. Κάθε φορά ανεμίζουν την επιστροφή του φασισμού και, με αυτόν τον τρόπο, δημιουργούν ένα μοναδικό μέτωπο που νομιμοποιεί τον φιλελεύθερο κοσμοπολιτισμό ή, όπως θα έλεγε ο Pasolini, τον νέο φασισμό του λαμπερού πολιτισμού των αγορών.

      Reply
      1. San Rocco

        Πάλι κάτι πάει να πει ο φουζαρο κ τελικά στο τέλος μπλέκει και τον αντιφασισμο τσουβαλιαζοντας σε μια λέξη τον κρατικό με τον μαχητικό λαϊκό αντιφασισμο.

        Να το ξαναπουμε: το έθνος/κράτος για την αντικαπιταλιστική /κομμουνιστική αριστερά αποτελεί κ σήμερα τον γεωγραφικο, πολιτικό, πολιτισμικό , οικονομικό χωρο για εμπέδωση κ εφαρμογή της εργατικής/λαϊκής κυριαρχίας. Όμως αυτό θα πραγματωθεί μόνο αν οι υποτελείς τάξεις απορρίψουν την εθνική ενότητα η οποία μέχρι κ σήμερα πραγματώνεται υπό καπιταλιστική ηγεμονία. Κ η καπιταλιστική ηγεμονία πραγματώνεται πατώντας τόσο πάνω στον κοσμοπολιτισμό, όσο κ πάνω στον εθνικισμό. Σε αυτά τα έχει μπλέξει ο φουζαρο, τα έχει κάνει μίξερ στο κεφάλι του κ παράγει τελικά λαθεμένες πολιτικές θέσεις.

        Reply
    3. ΑΩ

      Το κάζα πάουντ δεν είναι νεοναζί, φερετζές της μαφίας και των πρεζεμπορων ή είναι συκοφαντίες της ΝΚVD;

      Reply
  5. πικάπα

    Παντιέρα, Έχω ξενερώσει. Ξαναβρέθηκα στα γυμνασιακά μου χρόνια, να βλέπω έναν πασόκο να εξηγεί πόσο ροζουλης είναι ένας εσωτερικάκιας.

    Reply
  6. πικαπα

    Ποια η διαφοροδιαγνωση μεταξύ σοσιαλιστικου έθνους και εθνικοσοσιαλισμού; Μα όταν είσαι νεοκοπος πουθενας, φαίνεται από το που δίνεις τους αγώνες σου, το ποιους αντιπαλευεις για αντιπάλους και το ποιους θεωρείς συμμάχους. Βέβαια στη συγκεκριμένη γλαφυρή περίπτωση που μας ανέκυψε, δε χρειάζεται να ανησυχει κανείς και να υποπτεύεται. Οι άνθρωποι θέλουν να επαναφέρουν την αστική δημοκρατία στις ρίζες της, όπως ήθελε και ο Τσίπρας να επαναφέρει τη σοσιαλδημοκρατία..το τουρλουμπουκι έχει απογειωθεί.

    Reply
    1. Avir

      Εδώ ρε φίλε το τερμάτισες. Ίσα κι όμοια Μοράλες και Χίτλερ; Ή θες να πεις κάτι άλλο και δεν το αντιλαμβάνομαι;

      Reply
  7. πικαπα

    Όπερ σημαίνει, μη βαρατε το φιλο μου το λεφτ, έχει καπαρωσει φιλοΚΚΕ θέση κ έχει κ σημαία με σφυροδρεπανο.Ο avir φαίνεται ενδιαφέρων τύπος αρκεί να χαλαρώσει κ να μας πει που βρίσκονται οι δράσεις του, ποσοι ειναι σα κι αυτόν, που αγωνίζονται, και ποιους θεωρεί εν δυνάμει συμμάχους.κ αντιπάλους. Ίσως γίνετε έτσι όλοι φίλοι;
    Κάπου εδώ θέλω ένα χάπι Εντ. Για τρίτη χρονιά, το κρασί βγήκε καλό, κάθε χρόνο κ καλύτερο. Και είμαι σε ευθυμια

    Reply
    1. Σ.Τ.

      Τοση αντιαριστερη ρητορεία, στο τέλος θα μας ξεφουρνισει ότι η χούντα ήταν καλύτερα γιατί έβγαλε την αντίσταση, το Πολυτεχνείο, και αναγεννησε την αριστερά….να τα λέει για να εκτίθεται.

      Οι οπαδοί της Λεπέν και του brexit δεν ανήκουν στην αριστερά. Είναι απλώς μια εθνικιστική φράξια του καπιταλισμού.

      Reply
      1. πικαπα

        Αλλά πράγματι θέλουν την καλή αστική δημοκρατία, γκωλικη δεξιά κλπ. Άλλο βέβαια που αν μπουν στα πράγματα θα γίνουν δεξιοί συριζεοι..

        Reply
    2. Κώστας

      Πικάπα μας το λέει, τις Casa Pound αυτού του κόσμου έχει για συμμάχους.

      Ξεπέρνα την μανία σου να μας συμφιλιώσεις. Δεν θα πίναμε ούτε από το κρασί σου με αυτούς οι περισσότεροι εδώ μέσα, θέλω να ελπίζω

      Κώστας

      Reply

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *