Συνέντευξη στην Εργατική Αλληλεγγύη, No 1358, 23/1/2019
Ο Αντώνης Δραγανίγος, μέλος της ΚΣΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μίλησε στον Γιώργο Πίττα
-Αυτές τις μέρες κλείνουν ακριβώς 10 χρόνια από τη μεγάλη συνέλευση στο Σπόρτινγκ που λίγο αργότερα οδήγησε στην ίδρυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Τι ήρθε να εκφράσει και πως φτάσαμε σε αυτό το πρωτοφανές μέχρι τότε, για τα δεδομένα της επαναστατικής αριστεράς, μέτωπο αγωνιστών-τριων και οργανώσεων;
-H ΑΝΤΑΡΣΥΑ ήρθε πάνω σε μια ρωγμή του χρόνου, συμπυκνώνοντας μια ολόκληρη κοινωνική και πολιτική διαδικασία.
Η ρωγμή του χρόνου αφορούσε το ξέσπασμα της δομικής κρίσης του καπιταλισμού. Ένα πολύ σημαντικό τμήμα αγωνιστών κατάλαβε ότι «αλλάζουμε φάση», ότι μπαίνουμε σε νέα εποχή που δεν μπορούσε να αντιμετωπιστεί με τα «παλιά όπλα». Η ριζοσπαστική αριστερά στην χώρα μας φυσικά δεν δημιουργήθηκε από το κενό. Αντίθετα υπήρχε ένας ολόκληρος γαλαξίας οργανώσεων, πολιτικών κινήσεων, αλλά και πολιτικοκοινωνικών σχημάτων σε χώρους δουλειάς και γειτονιές, με μεγάλη ιστορία αγώνων, κινηματικών και πολιτικών μαχών, από το Πολυτεχνείο και την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα.
Όμως η πολιτική, προγραμματική και οργανωτική συγκρότηση όλου αυτού του ρεύματος, δεν του επέτρεπαν να παίξει αυτοτελή πολιτικό ρόλο. Την περίοδο εκείνη μια ευρύτερη κοινωνικο-πολιτική πρωτοπορία κατανόησε την ανάγκη για μια ανώτερη πολιτική και προγραμματική συγκρότηση και υπήρξαν οι δυνάμεις που ανταποκρίθηκαν σε αυτή την ανάγκη. Ξεπερνώντας ιστορικά προβλήματα, διαφορετικές διαδρομές, και αντιθέσεις στο εσωτερικό τους, πήραν με αποφασιστικότητα την πρωτοβουλία για την ίδρυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Το αποτέλεσμα τους δικαίωσε.
-Η δεκάχρονη πορεία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει αποδείξει ότι δεν είναι ένα εφήμερο μέτωπο. Πώς κρίνεις το ρόλο που έπαιξε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις κρίσιμες καμπές; Και όσον αφορά στους εργατικούς, νεολαιίστικους, αντιφασιστικούς, αντιρατσιστικούς αγώνες, το κινηματικό κομμάτι αλλά και στην πρότασή της προς τους αγωνιστές-τριες της Αριστεράς – το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμά πάλης και τα βασικά σημεία που αυτό ανέδειξε για το χρέος, την ΕΕ, τον εργατικό έλεγχο;
-Αν θέλουμε, μετά από δέκα χρόνια πορεία, να δούμε ποια ήταν τα σημεία που της επέτρεψαν να αποτελεί το μαζικότερο και μακροβιότερο εγχείρημα της αντικαπιταλιστικής αριστεράς στην Ελλάδα και ένα από τα σημαντικότερα στην Ευρώπη, θα έλεγα τα εξής:
Το πρώτο ζήτημα ήταν η προγραμματική της συγκρότηση και συγκεκριμένα το γεγονός ότι συγκροτήθηκε εξαρχής σαν ένα αντικαπιταλιστικό μέτωπο με επαναστατική ηγεμονία. Ήταν ακριβώς αυτό το στοιχείο, που αν και πολεμήθηκε πιο ισχυρά από οτιδήποτε άλλο, αν και δεν κατακτήθηκε χωρίς αντιπαραθέσεις (από την περίοδο ακόμα της ύπαρξης του ΜΕΡΑ και του ΕΝΑΝΤΙΑ), που θεωρήθηκε η μήτρα του λεγόμενου «σεχταρισμού της», της επέτρεψε στις κρίσιμες στροφές της Ιστορίας να πάρει τις σωστές επιλογές. Να κοιτάξει στα μάτια τον αντίπαλο, να αντιπαρατεθεί με την αστική πολιτική και να υπερβεί κάθε λογική ουράς στο ρεφορμισμό.
Ένα παράδειγμα, είναι η στάση απέναντι στην «αριστερή κυβέρνηση» και τον ΣΥΡΙΖΑ. Αν δεν έχει κανείς αντίληψη για τον ρόλο του αστικού κράτους και του πολιτικού του συστήματος, αν δεν κατανοεί τον ρόλο της στρατηγικής διαχειριστικής πρότασης και μένει στον ριζοσπαστισμό στα λόγια και στις μανούβρες των αστών και μικροαστών πολιτικών, αν με άλλα λόγια δεν υπηρετεί μια πολιτική και ένα μέτωπο με ανατρεπτική γραμμή και επαναστατική ηγεμονία, τότε ναι μπορούσε εύκολα να γίνει ουρά της φενάκης της αριστερής κυβέρνησης. Πολλοί σύντροφοί μας δεν ξέφυγαν από αυτή την πίεση.
Ή ακόμα η στάση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στα λεγόμενα «εθνικά ζητήματα». Πώς μπορείς να έχεις μια σωστή ταξική παρέμβαση χωρίς μια βασική έστω αντίληψη για τον ρόλο της ελληνικής αστικής τάξης, την σχέσης με τα κυρίαρχα καπιταλιστικά / ιμπεριαλιστικά κέντρα, την σχέση εθνικού-διεθνικού στοιχείου σήμερα;
Αναντικατάστατο στοιχείο αυτής της «επαναστατικής ηγεμονίας» είναι το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης. Η δύναμή του έγκειται στο ότι αποτέλεσε μια σοβαρή προσπάθεια στην ελληνική αριστερά αρμονικής σύνδεσης της τακτικής με την στρατηγική, του σήμερα με το αύριο. «Γείωσε» τον αντικαπιταλιστικό αγώνα στους συσχετισμούς δύναμης, με στόχο την ανατροπή τους, μας άνοιξε δρόμους επικοινωνίας με πλατιές μάζες.
Άλλες λογικές για το πρόγραμμα και το μέτωπο όπως η προσχώρηση σε μέτωπα με ρεφορμιστική ηγεμονία (κλασικός εισοδισμός) ή και η πολιτική/οργανωτική συνύπαρξη με ρεφορμιστικές δυνάμεις χωρίς τον όρο της επαναστατικής ηγεμονίας έχουν οδηγήσει σε καταστροφές (ΣΥΡΙΖΑ) ή αδιέξοδα (ΛΑΕ).
Το δεύτερο στοιχείο, εξίσου ισχυρό και απαραίτητο με το πρώτο και αναγκαίο συμπλήρωμά του ήταν η πρωτότυπη και δημοκρατική της συγκρότηση. Η ύπαρξη επιτροπών όπου τα μέλη των οργανώσεων και οι ανένταχτοι αγωνιστές αποτελούν μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που μπορούν να συνεδριάζουν και να αποφασίζουν και να έχουν διαδικασίες «οργάνωσης» παραμένοντας μέτωπο, έδωσε «χώρο» σε ρεύματα και αγωνιστές. Το να διακυβεύεται η δημοκρατική και μετωπική κουλτούρα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι σαν να διακυβεύεται το αντικαπιταλιστικό της πρόγραμμα. Ούτε χωρίς το ένα, ούτε χωρίς το άλλο μπορεί να υπάρξει.
-Ποια ήταν τα βασικά βήματα και οι κατακτήσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά και ποιες οι αδυναμίες της που αναδείχτηκαν όλο αυτό το διάστημα; Εξακολουθούν σήμερα η αντικαπιταλιστική εναλλακτική, το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα και το μέτωπο της επαναστατικής αριστεράς να είναι επίκαιρα και αναγκαία; Σε ποια κατεύθυνση πιστεύεις ότι πρέπει να κινηθεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ;
-Σήμερα βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα καμπή. Πολλά στοιχεία και αναλύσεις ακόμα και «έγκριτων» οργανισμών του κεφαλαίου δείχνουν ότι η δομική κρίση όχι μόνο δεν ξεπερνιέται, αλλά και νέα σύννεφα μαζεύονται στον ορίζοντα. Ταυτόχρονα ζούμε μια επιταχυνόμενη όξυνση των ιμπεριαλιστικών και αστικών ανταγωνισμών και αντιθέσεων, της βαθιάς αυταρχικής και ολοκληρωτικής στροφής των πολιτικών συστημάτων, της ανόδου της δεξιάς και ακροδεξιάς.
Είναι φανερό λοιπόν πως ό,τι έχουμε κατακτήσει δεν μας φτάνει, ενώ οι χτυπητές αδυναμίες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στο φως αυτών των εξελίξεων μεγεθύνονται και μας βάζουν, εφόσον δεν λυθούν, ανυπέρβλητα όρια στη δράση μας.
-Τι απαιτείται λοιπόν;
-Πρώτον η ΑΝΤΑΡΣΥΑ χρειάζεται να αντιστοιχίσει την πολιτική και προγραμματική της συγκρότηση στην νέα φάση της ταξικής πάλης. Να συμπεριλάβει βαθιά και οργανικά τα ζητήματα της νέας φάσης της κρίσης, του εθνικισμού και του ρατσισμού, των αστικών ανταγωνισμών και του πολεμικού κινδύνου.
Κρίσιμο ζήτημα αποτελεί η στάση απέναντι στην σημερινή τάση του αστικού πολιτικού συστήματος να «πολώνεται» ανάμεσα σε έναν φιλελεύθερο, ευρωπαϊκό, αντιλαϊκό και έναν δεξιό/ακροδεξιό πόλο.
Η πλήρης ανεξαρτησία απέναντι και στους δύο πόλους του αστικού πολιτικού συστήματος, χωρίς προαπαιτούμενα και αστερίσκους, η ανάδειξη της στρατηγικής τους σύμπλευσης, παρά τις επιμέρους διαφορές τους, θα κρίνει σε σημαντικό βαθμό το μέλλον της αριστεράς, σε συνθήκες οπωσδήποτε πίεσης και οξυμένων διλημμάτων.
Οποιαδήποτε αίσθηση «συμμαχίας» με τον έναν από τους δύο, πχ με τον «ευρωπαϊκό, δημοκρατικό πόλο» στο όνομα του αντιφασισμού ή με τον εθνικιστικό στο όνομα του πατριωτισμού, αντιιμπεριαλισμού έχει ήδη οδηγήσει συγκεκριμένα τμήματα της αντικαπιταλιστικής, αντιιμπεριαλιστικής αριστεράς σε στρατηγική ήττα και διάλυση!
Δεύτερον, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ χρειάζεται να υπερβεί την σημερινή κοινωνική της βάση, αποκτώντας μια πολύ ανώτερη διασύνδεση με τα φτωχά, πληβειακά νεά και «παλιά» στρώματα της εργατικής τάξης. Για να γίνει αυτό χρειάζεται να αποκτήσει έναν τέτοιο προσανατολισμό, να ενοποιήσει τις δυνάμεις και τις πρωτοβουλίες της και να ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς της με την συνδικαλιστική γραφειοκρατία, κατανοώντας ότι αποτελεί συνολικά εχθρικό στρώμα απέναντι στο εργατικό κίνημα.
Τρίτο, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να αναπτύξει και να μην υπονομεύσει την δημοκρατική και μετωπική της κουλτούρα. Είναι φανερό ότι το τελευταίο διάστημα υπάρχουν επιλογές και πρωτοβουλίες που την τραυματίζουν σοβαρά. Ούτε προφανώς ιδιοκτησιακές λογικές, ούτε εργαλειακή αντιμετώπιση του μετώπου μπορεί να δώσουν διέξοδο. Αυτές σε συνδυασμό με τα γενικότερα προβλήματα δημιουργούν τον κίνδυνο αποσάθρωσης του ιστού της. Και χωρίς τους αγωνιστές και τις επιτροπές της τα υπόλοιπα δεν έχουν νόημα.
Τέταρτο: τέλος η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να έχει μια συνεπή πολιτική συμμαχιών. Αποκλείοντας τα συγκροτημένα ρεφορμιστικά ρεύματα αλλά επιμένοντας στη δυνατότητα να επιδράσει σε όλον τον κόσμο και τα ρεύματα που με τον ένα ή το άλλο τρόπο αποδεσμεύονται από τα αστικά και ρεφορμιστικά σχέδια και αναζητούν αριστερά ανατρεπτικά.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ χρειάζεται μια τομή, μια βαθύτερη κομμουνιστική ηγεμονία για να μπορεί να κάνει όχι ένα βήμα, αλλά ένα νέο άλμα στην πορεία της.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ κινδυνεύει να γίνει σαν το ΠΑΜΕ, τηρουμένων των αναλογιών: όπως το ΚΚΕ έκανε (συνδικαλιστικό) μέτωπο με τον εαυτό του, το ΝΑΡ θα κάνει (πολιτικό) μέτωπο με τον εαυτό του
Αυτό κάνει λοποιος θέλει να έχει καθαρό κούτελο (= μέτωπο), Γιώργο Θαλάσση μου. Αυτό κάνει! ;-) :-)
Εγώ ήμουν εκεί τότε και πρέπει να ήμουν μέλος ως το 2011. Στην πράξη μέχρι το 2014 είχα οδηγηθεί στην αποστράτευση γενικότερα όπως και μεγάλο μέρος των φοιτητών που γνώριζα προσωπικά. Η λεγόμενη επαναστατική αριστερά αλλού θα έπρεπε να εστιάσει, έτσι κι αλλιώς. Αλλά δεν υπήρχαν συντροφικές σχέσεις πρακτικά, ούτε δημοκρατική λειτουργία.
Ποιος εργάτης θα πάρει στα σοβαρά ένα μέτωπο που λέγεται “Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή – Μέτωπο της Αντικαπιταλιστικής Επαναστατικής Κομμουνιστικής Αριστεράς και της Ριζοσπαστικής Οικολογίας”. Αν τα βάλεις όλα στον τίτλο γίνεσαι περισσότερο επαναστάτης;
Αν λεγόταν δηλαδή ‘Αντικαπιταλιστικό Μέτωπο’ ή ακόμα και ‘Αριστερό Μέτωπο’ δεν θα μπορούσε να υπάρχει εντός αυτού κομμουνιστική ηγεμονία;
Ο Λένιν ήταν μέλος κόμματος με όνομα που θα μπορούσε να έχει ακόμα και κάποιο κεντροδεξιό κόμμα (δες Πορτογαλία).
O βερμπαλισμός είναι διάχυτος σε κάθε κείμενο. Πώς δεν λένε για κομμουνιστικό μέτωπο με κομμουνιστική ηγεμονία;
Πάλι λάθος Left κοκ:Αυτό κάνουν οι νεκροθάφτες του εργατικού κινήματος που περιφερουν σημαιουλες σε επετειακές παρελάσεις όπως οι παπάδες τον επιτάφιο. Τώρα, ας πούμε το “καθαρό μέτωπο”, και λέω ας πούμε γιατί εσείς είσαστε βαμμενοι με αίμα αγωνιστών και μπολσεβικων οπότε καθαρούς δεν σας λες, γενικότερα τα κρίνει όχι μόνο η ιστορία αλλά η ίδια η εργατική τάξη. Δείτε που ήταν εκλογικά λχ το ΚΚΕ και σε ποια τάρταρα έχει πέσει τώρα. Ή πόσος είναι ο κόσμος, ο απλός κόσμος που κατεβαίνει στους δρόμους σήμερα με το ΚΚΕ.
Αυτό που θα πρέπει κάθε σύντροφος να σκεφτεί, εξαιρώ τους σταλινικους, είναι την κατάντια των αριστερών οργανώσεων σήμερα. Βρίσκεται σε επικίνδυνα μεγάλη υποχώρηση, οι περισσότερες αρ. Οργανώσεις ασχολουνται με το πως θα χτυπήσουν ότι βρίσκεται στα (πιο) αριστερά τους για να θάβουν έτσι τις δικές τους αδυναμίες, λάθος πορείες κοκ.
Ενώ σε προεκλογικές περιόδους φορτσαρουν, σε χαλαρές περιόδους γίνονται ένα με την συνείδηση του απογοητευμένου εργαζόμενου χωρίς να βάζουν σε εφαρμογή ένα σχέδιο εξέγερσης, αγώνων, πάλης. Και έρχονται να πουν μετά ότι η εργατική τάξη έχει ηττηθεί και δεν κουνιέται τπτ. Λάθος, όσοι θεωρούν τον εαυτό τους πρωτοπορία της τάξης τους, της εργατικής τάξης, θα πρέπει να δώσουν το επαναστατικό παράδειγμα της καθημερινής πάλης μέσα στις δουλειές μας, στα πανεπιστήμια στον δρόμο κοκ. Να λερωσουμε τα χέρια μας και όχι να βολευόμαστε πχ σε ΜΚΟ ή να ρίχνουμε αναλες παρέα με τσίπουρα.
Διαφορετικά το πιο μαύρο και η ήττα τότε είναι σίγουρο ότι θα εμφανιστεί, μπροστά μας είναι σύντροφοι, δεν έχει έρθει ακόμη, είναι μαύρο και ζεχνει. Το “ή αυτοί ή εμείς” είναι στις μέρες μας πιο επίκαιρο από ποτέ.
ΥΓ εξαιρώ τους σταλινικους γιατί αυτοί αφού μετά θέτουν την επανάσταση κάποια χιλιάδες χρόνια αργότερα, άλλωστε έχουμε και ανάπτυξη οπως λένε, πάντα έσφαξαν και έθαβαν την επανάσταση, οπότε τι να σκεφτούν. Αρκεί αυτό το 5%-3% για τη βουλή. Κομπλέ.
ΥΓ όσοι ονειρεύονται “συμπορευση” με ΚΚΕ και μέτωπα να ξυπνήσει. Τους αριστερούς αγωνιστές θα κυνηγούν πρώτα….
Εξαίρεσε εσύ τους σταλινικούς και μην κοιτάς ότι σας έχει εξαιρέσει η ελληνική -και όχι μόνο- κοινωνία. Μ’ αρέσει που εντοπίζεις και το πρόβλημα στο ότι βαριούνται τα μέλη σας να κάνουν παρέμβαση λες και αυτό είναι το πρόβλημα ή λες και δεν έχει θεωρητική ρίζα ότι αυτά που λέτε δεν πατάνε -ούτε πατάγανε ποτέ- πουθενά. Να παλέψει κάποιος για οργάνωση που θεώρησε σοβαρό να βγάλει ανακοίνωση για την ΕΡΤ να μην αγοράσει/προβάλλει τη σειρά Τρότσκι και να μην πάμε να τη δούμε.
Φίλη Νίκη,
Κατ’ αρχήν, sorry για την καθυστερημένη απάντηση. Τίποτε το προσωπικό. Απλώς μού προέκυψαν κάτι έκτακτα –καθήκοντα και προσωπικές υποχρεώσεις μαζί.
Κατά δεύτερον, τι να σου πω… Αισθάνομαι ότι δεν έχω να σου πω πολλά. Δηλαδή έχω, αλλά φοβάμαι πως είναι αδύνατον να υπάρξει οποιαδήποτε επικοινωνία μεταξύ μας. Διότι εσύ φαίνεται πως έχεις βρει τον αποδιοπομπαίο τράγο σου και μαζί και το κλειδί που ανοίγει τις πόρτες τού σοσιαλιστικού παραδείσου. Ο αποδιοπομπαίος τράγος σου είναι ο Στάλιν. Και το κλειδί τού σοσιαλιστικού παραδείσου ο «ανυποχώρητος αντισταλινικός αγώνας». Από μια μεριά ζηλεύω την ευτυχία σου. Από την άλλη, όταν σκέφτομαι ότι η πηγή της είναι η τυφλή, αφελής, και επιλεκτική ανάγνωση της Ιστορίας, αυτή που σε οδηγεί να βλέπεις …εμένα και άλλους εδώ «βαμμένους με αίμα αγωνιστών και μπολσεβίκων», λέω «να λείπει το βύσσινο»! Ειδικά όταν σε ένα υπολογίσιμο ποσοστό, το κόκκινο χρώμα του το οφείλει στο πραγματικό αίμα «αγωνιστών και μπολσεβίκων» που ο Στάλιν, συγγνώμη ο Τρότσκι ήθελα να πω, έχυσε για να καταπνίξει την εξέγερση της Κρονστάνδης (με τη σύμφωνη γνώμη τού
Σε αφήνω στην ευτυχία σου. Εξ άλλου, εδώ που τα λέμε, και να ήθελα να στη διαταράξω, μια τρύπα στο νερό θα έκανα. Εδώ δεν μπορεί να στη διαταράξει το πραγματικό αίμα αγωνιστών και μπολσεβίκων που ο Στάλιν (συγγνώμη, ο Τρότσκι ήθελα να πω) έχυσε για να καταπνίξει την εξέγερση της Κρονστάνδης, ποιος είμαι εγώ για να τα καταφέρω;
Τα λέμε (αλλά τι να πούμε; εσύ είσαι μια ευτυχισμένη κι εγώ ένας δυστυχής…)
ΟΡΘΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ
Φίλη Νίκη,
Κατ’ αρχήν, sorry για την καθυστερημένη απάντηση. Τίποτε το προσωπικό. Απλώς μού προέκυψαν κάτι έκτακτα –καθήκοντα και προσωπικές υποχρεώσεις μαζί.
Κατά δεύτερον, τι να σου πω… Αισθάνομαι ότι δεν έχω να σου πω πολλά. Δηλαδή έχω, αλλά φοβάμαι πως είναι αδύνατον να υπάρξει οποιαδήποτε επικοινωνία μεταξύ μας. Διότι εσύ φαίνεται πως έχεις βρει τον αποδιοπομπαίο τράγο σου και μαζί και το κλειδί που ανοίγει τις πόρτες τού σοσιαλιστικού παραδείσου. Ο αποδιοπομπαίος τράγος σου είναι ο Στάλιν. Και το κλειδί τού σοσιαλιστικού παραδείσου ο «ανυποχώρητος αντισταλινικός αγώνας». Από μια μεριά ζηλεύω την ευτυχία σου. Από την άλλη, όταν σκέφτομαι ότι η πηγή της είναι η τυφλή, αφελής, και επιλεκτική ανάγνωση της Ιστορίας, αυτή που σε οδηγεί να βλέπεις …εμένα και άλλους εδώ «βαμμένους με αίμα αγωνιστών και μπολσεβίκων», λέω «να λείπει το βύσσινο»!
Σε αφήνω στην ευτυχία σου. Εξ άλλου, εδώ που τα λέμε, και να ήθελα να στη διαταράξω, μια τρύπα στο νερό θα έκανα. Εδώ δεν μπορεί να στη διαταράξει το πραγματικό αίμα αγωνιστών και μπολσεβίκων που ο Στάλιν (συγγνώμη, ο Τρότσκι ήθελα να πω) έχυσε για να καταπνίξει την εξέγερση της Κρονστάνδης, ποιος είμαι εγώ για να τα καταφέρω;
Τα λέμε (αλλά τι να πούμε; εσύ είσαι μια ευτυχισμένη κι εγώ ένας δυστυχής…)
Σωστο, εξαλλου η απαγορευση δεν ηταν ποτε στην κουλτουρα σας βρε σταλινες….
Θυμιζω μονο εκεινο τον μπολσεβικο που τον εστειλαν στο γκουλαγκ γιατι χργσιμοποιησε ωςχαρτι περιτυλιγματος ενα αρθρο του τροσκι…
Μεταβατικος σοσιαλιστής, ξεκίνησα να διαβάζω τροτσκι όταν έμαθα ότι το κόμμα σας έσφαξε και τον Βελουχιώτη. Δυστυχώς άργησα.
Εσύ γιατί μου απάντησες όμως?
Δεν έσφαξε το κκε τον βελουχιωτη νίκη… Το κκε διέγραψε κ απομόνωσε τον βελουχιωτη. Άλλο το ένα κ αλλο το άλλο.
Ναι, λοιπόν έμμεσα το κκε συνέβαλε στην εξόντωση του Άρη, διαμεσω της διαγραφής, συκιφαντησης κ απομόνωσης που του επέβαλε. Αλλα, δεν τον έσφαξε. Το καπιταλιστικο ελληνικο κρατος και οι εθνικιστες γερμανοτσολιαδες τον σκοτωσαν. Μην γίνονται τετιες διασταλτικες εμηνειες, γιατί χάνεται η μπάλα. Και πάει όπου ναναι. Και δεν βγαίνει άκρη.
Γιατί αυτά που γράφεις για το ΚΚΕ είναι στο ύφος που υποτίθεται καταδικάζεις ως σταλινικό. Δηλαδή, ψυχιατρικοποίηση και δαιμονοποίηση του αντιπάλου. Πρόσεχε μην αρχίσεις και τα κομμουνιστοσυμμορίτες γιατί την έχουν κατοχυρωμένη την πατέντα άλλοι. Πέρα από τις αηδίες για τον Άρη.
Ο Βελουχιώτης έφτιαξε το Νέο ΕΛΑΣ, όταν οι σοβιετικοί μπήκαν στο Ράιχσταγκ και αυτοκτόνησε ο σιχαμένος.
Τότε το ΚΚΕ με μυστική απόφαση τον διέγραψε.
Μετά από καιρό, και από μυστικές διαπραγματεύσεις μεταξύ Άρη και Ζαχαριαδη, ο Άρης αποφασίζει να πάει στην Αλβανία για να συναντηθεί με τους σοβιετικούς και να εξηγήσει την πολιτική του.
Κατά διαβολική σύμπτωση την ημέρα που ο Ρίζος δημοσιεύει την μυστική ως τότε απόφαση διαγραφής του Άρη σαν πράκτορα (‘αντικειμενικα’ σύμφωνα με την σταλινικής έμπνευσης λογική) την ίδια αυτή μέρα μαθευεται η είδηση της εκτέλεσης του Άρη από τους παρακρατικούς!!!
Προφανώς ούτε το ΚΚΕ ήθελε να φτάσει ο Άρης στην Αλβανία…
Ούτε να είχε συνεννοηθεί το ΚΚΕ με το αστικό κράτος δεν θα γινόταν τέτοια σκηνοθεσία…..
“…ο σιχαμένος”? Τι θες να πεις σ.τ.;
οταν το ΚΚΕ εκανε το ΕΑΜ και πολεμούσε τους γερμανούς, οι τροτσκιστές ήταν σχεδον ολοι στη ρότα: “ναζι εργάτες αδέλφια μας”.
Οταν το ΚΚΕ πολέμησε τους εγγλέζους στα δεκεμβριανά σπασμωδικά, υποχωρητικά και συμβιβαστικά, αλλά πολέμησε, τότε οι τροτσκιστές που δεν πολέμησαν ούτε τους γερανούς, ούτε τους εγγλέζουν κατηγορούσαν τους κομμουνιστές για προδοσία της τάξης τους, γιατι δεν έδωσαν αγώνα ανυποχώρητο, και ασυμβίβαστο, αλλα φευ, αυτοι δεν πολεμούσαν για να δείξουν τον δρόμο!
Οταν ο Σαράφης διαμήνυσε στον Βελουχιώτη ότι δεν θα υπογράψει την παράδοση όπλων που προέβλεπε η Βάρκιζα, ο Βελουχιώτης υπόγραψε την παράδοση των όπλων.
Λίγο μετά ο Βελουχιώτης..πήρε τα όπλα και φυσιολογικά και λογικά δεν τον ακολούθησε κανείς. Βλέπεις αμα εχεις φάει ήττα, δεν πας στα γιούρια για αντεπίθεση γιατι θα υποστείς ΠΑΝΩΛΕΘΡΙΑ και θα εισαι εγκληματίας, αν όχι ύποπτος για αλλα…
Οταν ο Ζαχαριάδης ήρθε στην Ελλάδα, το ΠΓ παρουσίασε τα γεγονότα κατά το δοκούν. Ομως, η διαγραφή ήταν ειλημμένη απόφση. Επιπλέον, εφόσον ο Βελουχιώτης δεν υιοθετούσε τη γραμμή του κόμματος, που δεν ήταν ένοπλη αντιπαράθεση απομονώθηκε ορθότατα. Δε θα χρεωνόταν το ΚΚΕ τον ολεθριο τακτικισμό του. Οποιοσδήποτε δεν ειναι χουλιγκάνος πίσω από φανέλες, κατανοεί.
Οταν το ΚΚΕ συγκρότησε το ΔΣΕ, καμια σχέση με οτι εκανε ο Βελουχιώτης, οι τροτσκιστές δεν πολεμούσαν τον μοναρχοφασισμό. Οταν ηττήθηκε ο ΔΣΕ, οι τροτσκιστες στήριξαν την κυβέρνηση.
σκηνοθεσία ειναι όλη η παραμύθα που χεις φαει
Δεν είναι έτσι, οι τροτσκιστές πολέμησαν στα Δεκεμβριανά, πολέμησαν και στην κατοχή. Με την εξαίρεση της οργάνωσης του Στίνα που ήταν πάντα ενάντια στον ορθόδοξο τροτσκισμο.
Μην ξεχνάμε ότι μετά ο Στίνας έγινε αναρχικός, άλλαξε τελείως τις απόψεις του. Ένα ρόλο έπαιξε και η τακτική του ΚΚΕ να αντιμετωπίσει τους τροτσκιστές σαν πράκτορες….
το ΚΚΕ αντιμετώπισε πολιτικά τους τροτσκιστές αμέσως μετά τα Δεκεμβριανα σε κοινές συζητήσεις και τους έκανε μια χαψιά. Εκ των διοργανωτών των συζητήσεων ήταν ο Ζαχαριάδης. Μαλλον έχεις μαύρα μεσάνυχτα. Σε αυτές συμμετείχαν σχεδόν όλες οι τροτσκιστικές φράξιες και εξατμίστηκαν απέναντι σε ομιλητές που είχαν παράσημα. Τι θα μπορούσαν να αντιτάξουν;
Μη σου χαλασω το ονειρο.
Δεν μπαινω στη κουβεντα αν καλα αντιμετωπισε το κκε τους τροτσκιστες.Όμως μου φαινεται ανακριβες οτι πολεμησαν οπουδήποτε.Η βιβλιογραφια (πχ “αιρετικες διαδρομες”του Εμμανουηλιδη φιλοτροτκιστη) γραφει για το ποσοι τροτσκιστες κ πως σκοτωθηκαν εκεινη την περιοδο.Όλοι οι νεκροι είναι ή απο την οπλα ή εχουν εκτελεστει ως όμηροι απο τις αρχες κατοχής.Ούτε ένας σε μάχη! Είναι δυνατον να πολεμουσαν σε τοσα μερη τοσο καιροκ να μην σκοτωθηκε ουτε ένας;
Κάτι δεν μας λες καλά. Γιατί μιλάς υποτιμητικά γιά την προσπάθεια του Άρη ήδη από τον Μάρτη του 1945 να συνεχιστεί ο αγώνας ενάντια στον μοναρχοφασισμό ( λες: ” …πήρε τα όπλα και φυσιολογικά δεν τον ακολούθησε κανένας…”) και δεν αναφέρεις κανένα παρόμοιο χαρακτηρισμό γιά την συγκρότηση του ΔΣΕ από το ΚΚΕ μετά από ενάμιση χρόνο; Τότε δεν υπήρχε πιά η ήττα;
Ύποπτος γιά άλλα δεν ήταν ο Άρης, αλλά αυτός που ήρθε με εγγλέζικο αεροπλάνο και μοστράρισε για γραμματέας του κόμματος, με ευθύνη βέβαια του ίδιου του κόμματος, που κανονικά όφειλε να τον βάλει σε πολιτική καραντίνα. 13 μέρες άρκεσαν γιά να βγάλει μετά την άφιξη του Ζαχαριάδη το ΚΚΕ την κατάπτυστη απόφαση ενάντια στον Άρη, τα γραμμάτια εξοφλήθηκαν στο ακέραιο.
Ο Άρης είχε σκεφτικό που το ανάλυσε με λεπτομέρειες στην επιστολή του προς την Κ.Ε. διάβασέ την γιά να καταλάβεις ότι κάθε άλλο παρά τυχοδιωκτική ήταν η θέση του.
Τον Χίτλερ εννοεί
οκ
Έφαγα τα χρόνια μου στα ΕΑΑΚ και στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ το μόνο που μου έμεινε είναι κατάθλιψη…
Πάνε στην ΟΝΝΕΔ, ποτέ δεν είναι αργά
Βαγγέλη, παρηγορήσου ότι όλοι στη κατάθλιψη βρισκόμαστε.
Δεν είναι μόνο τα ΕΑΑΚ, είναι όλη η Αριστερά που βολεύεται στο μεροδούλι-μεροφάι, κοινώς στην ενσωμάτωση.
Και δεν είναι μόνο στην Ελλάδα, παντού, σε όλο το κόσμο.
Για να γυρίσει ο Ήλιος, θέλει δουλειά πολλή…
Και πολύ αίμα…πρέπει να ματώσει η ανθρωπότητα γιά να το πάρει απόφαση να
πει τέλος στη βαρβαρότητα
https://athens.indymedia.org/post/1488167/
https://avantgarde2009.wordpress.com/2013/12/03/οι-τροτσκιστές-στα-δεκεμβριανά/
Χασάπηδες του κινηματος, πόσους αρχειομαρξιστες και τροτσκιστες έχετε σφάξει? Πόσες προδοσίες κουβαλάτε στην πλάτη σας? Μιλάτε εσείς για πράκτορες και για προδότες? Εσείς είχατε συμμάχους τους ναζιστες ο Στάλιν υπέγραψε σύμφωνο με τον Χίτλερ.
Εσείς δεν καλούσατε τον λαό να συνταχθεί με τον Μεταξά(γράμμα Ζαχαριάδη) πατριωτικά πάντα? ξεχνάτε ότι ήσασταν στην αστική κυβέρνηση το 1989, Βάρκιζα, δικές Μόσχας, Κατιν, αγανακτισμενοι, κοκ.
Από που να σας πιάσει κάνεις…προδότες βουτηγμένοι στο αίμα.
ένας να ρίξει λιγο κρύο νερό στο κεφάλι αυτής της υστερικιάς πασόκας….
Και κατευθείαν στην Κολιμα! Όχι μισές δουλειές!
Ρε συ Νίκη, χαλάρωσε, δεν ξέρω αν αξίζει να σου απαντήσει κανείς με αυτά που λες, άσε τον τρόπο, την ουσία εννοώ. Γιά το σύμφωνο Μόλοτωφ-Ρίμπεντροπ, ηταν μία αναγκαία κίνηση των σοβιετικών γιά να κερδίσουν χρόνο,ήξεραν πολύ καλά ότι όλοι οι δυτικοί επιθυμούσαν και επιδίωκαν τον πόλεμο Γερμανίας-ΕΣΣΔ. Εκτός αυτού, τα υποτιθέμενα πολωνικά εδάφη που πηρε η ΕΣΣΔ ήταν τα σοβιετικά εδάφη που είχαν αρπάξει οι πολωνοί φασίστες.
Γιά την επιστολή Ζαχαριάδη, η απάντηση είναι ότι το ΟΧΙ το είπε ο λαός και όχι το φασιστικό καθεστώς Μεταξά. Η διαταγή του επιτελείου ήταν πόλεμος γιά την τιμή των όπλων, ο λαός παράκουσε τις διαταγές και πολέμησε τον φασισμό. Εσύ με ποιόν είσαι;
Τέλος γιά το Κατίν, δημόσιοι κατήγοροι ήταν οι Ναζί, οι σοβιετικοί αρνήθηκαν οποιαδήποτε σχέση, δεν υπάρχουν ιστορικά στοιχεία που να τους συνδέουν. Πάψε να διαβάζεις κωλοφυλάδες, δεν είναι εύκολο να σταθείς ιδεολογικο-πολιτικά, ειδικά τώρα που δεν υπάρχει ΕΣΣΔ να υπερασπίσει τον εαυτό της.
οι φαλτσετοφόροι στο κίνημα ήταν πάντα οι αρχειομαρξιστές. Υπάρχουν μαρτυρίες ακόμη και από τον ίδιο τον Πουλιόπουλο, που ήταν βέρος τροτσκιστής.
Οι αρχειομαρξιστές αρχές του 30 είχαν επωφεληθεί του φραξιονιστικού αγώνα χωρίς αρχές που σμπαράλιαζε το ΚΚΕ και είχαν φτιάξει οργάνωση μαζική, ίσως και ισόποση σε μέλη.
Οταν, ομως, τέλειωσε ο φραξιονισμός και ανέλαβε τα ηνία ο Ζαχαριάδης, το ΚΚΕ άρχισε να πυροδοτεί ταξικούς αγώνες σε πόλη και ύπαιθρο. Οι αρχειομαρξιστές ήταν παντού απεργοσπάστες σε αυτούς τους αγώνες και γι αυτό έχασαν τους πάντες.Η πλειοψηφία της βάσης τους πήγε στο ΚΚΕ.
Κατα τα άλλα ασε τις υστερίες Νίκη, και μάθε να μιλάς πολιτικά. Αλλιως πήγαινε σε κανα γήπεδο ή καμια εκκλησία να πεις τον πόνο σου.
Βουτηγμένοι στο αίμα του λαού λοιπόν ήταν αυτοί που υπερασπίζεσαι, απ’ όπου κι αν τους πιάσουμε.
προς Νίκο Θαλάσση.
Δεν με ενδιαφέρουν τα αφηγήματα και οι μύθοι. Ο Βελουχιώτης πήρε τα άρματα μόνος του ενώ λιγο πριν είχε υπογράψει την παράδοση των όπλων του ΕΛΑΣ. ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΣ ΑΥΤΟ: ΕΙΝΑΙ!
Αυτό ήταν εγκλημα που έκανε. Οποιος έχει πολιτική κρίση καταλαβαίνει. Ο ΔΣΕ ξεκίνησε βαθμιαία το πέρασμα στο αντάρτικο, μετά την αναγκαία ανασυγκρότηση του κινήματος από την ήττα των Δεκεμβριανών.. Αν είχε ξεκινήσει ΑΜΕΣΩΣ στις πόλεις θα έτρωγαν τα μούτρα τους. Οι αγγλοι είχαν καταλάβει όλα τα υψώματα και τα καίρια σήμεια μέσα στις πόλεις με βαρέα όπλα και τακτικό στρατό. Ολα τα άλλα ειναι παραμύθια.
Το λάθος του ΔΣΕ ήταν ότι καθυστέρησε να αναπτυχθεί γρήγορα το 1946, παρότι οι δολιοφθορές του ΔΣΕ τότε, δεν συγκρίνονται με αυτές του ΕΛΑΣ, μιλάμε για ασταμάτητες επιθέσες, και όταν οι εγγλέζοι αρχές του 47 πήραν την απόφαση να μετακινήσουν το πληθυσμό από τα χωριά στις ελεγχόμενες πόλεις, ο ΔΣΕ δεν μπορούσε λόγω της μικρής του μαζικότητας να σταματήσει αυτές τις επιχειρήσεις.
Αμα δεν ξέρεις τι μάχες που έδωσε ο ΔΣΕ στο Μάλι Μάδι και αργότερα στο Γράμμο, άστο καλύτερα. Οσον αφορά τις ντακότες και την πρακτορολογία σου, αποδεικνύεται για αλλη μια φορά , ότι όταν στριμώχνονται κάποιοι πολιτικά μονο για πράκτορες έχουνε να λένε. Ο αρχηγός του ΔΣΕ, ο ηγέτης της μεγάλης λαϊκής επανάστασης στην Ελλάδα το 46-49 πράκτορας των εγγλέζων!!! χα χα χα. Ποιον πείθεις;.
Ο Βελουχιώτης είχε δίκιο στο να μην υποτιμά το ενδεχόμενο εγγλέζικης εισβολής. Αλλα αυτή η εκτίμησή του μεταφέρθηκε μόνο εντός ΠΓ. Πουθενα άλλου. ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΤΟ ΚΟΜΜΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΕΛΑΣ υπερασπιζόταν πλήρως τη λαθεμένη γραμμή της ηγεσίας του κόμματος. Και για ολα αυτά δεν ευθύνεται ο Ζαχαριάδης, που ήταν στο ΝΤΑΧΑΟΥ.
Ο βελουχιωτης δεν ηταν κανενας αγιος, ενας αρχισταλινας και μισος ηταν, αλλα φαινεται οτι ακομα ενοχλει τα κοκκινα προβατα, το γεγονος οτι ηταν ενας χωρις σεβασμο σε κομμα και καθοδηγηση. Μονος του εφτιαξε τον ελας, μονος του υπεγραψε δηλωση για να βγει και να πολεμησει το καθεστως, μονος εφταξε τον νεο ελας, και γενικα εγραφε το κομμα και εκανε τα δικα του.
Πιστευω να συμφωνουν και τα κοκκινα προβατα, ποιον δικαιωσε τελικα η εξελιξη των πραγματων.
είσαι και αδιάβαστος
Οι τροτσκιστες δεν ειχαν την μαζικοτητα πουειχε το κκε. Το κκε ηταν κληρονομος του αστικου ριζοσπαστισμου, ειχε αποκτησει δυναμη σε μικροαστους, υπαλληλους, στρατο και χωροφυλακες.
Οι τροτσκιστες περιοριζονταν στην εργατικη ταξη των πολεων και λιγο στην επαρχια. Υπηρχανι τρια αντάρτικα που οργανωσαν παλιοι τροτσκιστες φανερα.
Επισης στα δεκεμβριανα δεν ειχαν προβλημα ολοι οι ανωνυμοι τροτσκιστες να πεθανουν πολεμβντας τους αγγλους ιμπεριαλιστες.
Η δραση τουβτροτσκισμου στην αθηναηταν τετοια που και απεργιες ηταν ικανοι να οργανωνουν και στις διαδηλωσεις συμμετειχα και ειχαν θυματα απο τους αιχμαλωτους που επιαναν οι γερμανοι ναζι. Στην κοκκινια εκτελεστηκαν 10 τροτσκιστες που δειχνει αυτο μονο του οτι ειχαν αντικατοχικη δραση.
Δε βρίσκω πουθενά το κακό στο να συνδικαλίζεσαι σε στρατό και δυνάμεις ασφαλείας.
Μη σε παίρνει από κάτω, μωρέ Γιώργο! Το ίδιο πρόβλημα είχαν και οι μπολσεβίκοι! Μόλις άρχισαν να διαβάζουν ΠΡΙΝ και Εργατική Αλληλεγγύη το ξεπέρασαν! ;-) :-)
Εντάξει, οπτικές διάφορες είναι αυτά. Εγώ πάντως δε θεωρώ κακό εξ’ υπαρχής ούτε τον συνδικαλισμό των παπάδων.
Και για να το πάω από την άλλη και να θίξω ένα άλλο θέμα ταμπού (καμία σχέση με τα προηγούμενα πέρα από το ότι είναι θέματα ταμπού), ούτε το συνδικαλισμό ας πούμε των ιερόδουλων.
Για μένα γενικά ο συνδικαλισμός είναι καλό πράμα.
Ας το δούμε πολιτικα, η Βάρκιζα είναι συνέπεια δύο πραγμάτων
1) η τυφλή πίστη στις γραμμές της διεθνούς , τα αντιφασιστικά μέτωπα σαν τακτική που εξαφάνισε την στρατηγική, με ευθύνη Στάλιν Δημήτρωφ, που εκφράστηκαν πρακτικά με την συμμαχία Τσώρτσιλ Στάλιν και την υπαγωγή του ΕΛΑΣ στο εγγλέζικο στρατηγείο (συμφωνίες Λιβάνου Καζέρτας).
2) την αλλοίωση της ταξικής βάσης του ΚΚΕ από την αθρόα στρατολογία μικροαστικών στοιχείων χωρίς κατάλληλη προετοιμασία.
Αστείος ο Ζαχαριάδης, ο οποίος ενώ καπελωνει το κόμμα με το πρώτο γράμμα, (το οποίο η οργάνωση Θεσσαλονίκης και η παλιά κεντρική επιτροπή (Πλουμπίδης) μην γνωρίζοντας τον συντάκτη, μια που είναι στην φυλακή, το θεωρεί πρακτορικό κατασκευασμα, επειδή ζητάει από το λαό να στοιχηθει πίσω από τον Μεταξά και να πολεμήσει για την πατρίδα), όταν επιστρέφει από το Νταχάου, υποτίθεται ότι αντιμετωπίζει μια ολόκληρη κεντρική επιτροπή με μπετοναρισμενη άποψη ότι η Αγγλία είναι σύμμαχος και στην ειρήνη…με αυταπάτες για ειρηνικό πέρασμα στο σοσιαλισμό…και υποτιθεται αυτός μόνος θεωρεί ότι οι Αγγλία είναι εχθρός….αστείοι οι σιαντοι και όλοι οι λοιποί εκτός του Πλουμπίδη, Θανάση Χατζή, Δαμιανό Μαθεση και αλλους.
Προς τον διαχειριστή.
Οι βρισιές, εν τάξει, απαγορεύονται.
Οι υστερίες?
Για τη δραση των τροτσκιστων στη διαρκεια της κατοχης
1. «Ο ΕΛΑΣ, όπως και ο ΕΔΕΣ, ήταν στρατοί που συνεχίζανε στο εσωτερικό της χώρας τον πόλεμο εναντίον των γερμανών και ιταλών. Αυτό και μόνον αυστηρά καθορίζει τη στάση μας απέναντι τους. Συμμετοχή στο κίνημα αντίστασης με οποιοδήποτε πρόσχημα και με οποιοδήποτε δικαιολογητικό σημαίνει συμμετοχή στον πόλεμο»… «Όλη η δράση του ΕΑΜ στην Ελλάδα ήταν βαθιά αντιδραστική» αποφαινόταν. (σ.σ. Α. Στίνας, Αναμνήσεις, Αθήνα 1985, σελ. 386).
2. Κ. Καστρίτης (Λουκάς Καρλιάφτης) ο οποίος στη διάρκεια της Κατοχής προσχώρησε στην οργάνωση του Στίνα συμφωνώντας με τις θέσεις του για το αντάρτικο, για να αποσχισθεί αργότερα: «Έτσι, η δημιουργία του ΕΛΑΣ – ΕΑΜ κι ο ανταρτοπόλεμος ήταν μια προέκταση της σοσιαλπατριωτικής υπεράσπισης της αστικής Ελλάδας κι ένα είδος “αντιφασιστικού” (!) πολέμου κάτω απ’ την ηγεσία του “φασιστικού” καθεστώτος του Μεταξά ”
3. η ομάδα του ΚΚΔΕ, με ηγέτη τον Χρ. Αναστασιάδη («Διεθνιστής» φύλλο 9, 10 Φλεβάρη 1944). «Η προλεταριακή επανάσταση», έλεγε, «μέσα στη χώρα μας δεν είναι δυνατή χωρίς ν’ απομονωθεί το ΕΑΜ, δηλαδή το μέτωπο κεφαλαιοκρατίας – σταλινισμού, από τις μάζες, χωρίς να κερδηθούν οι εκμεταλλευόμενες μάζες στον ταξικό επαναστατικό αγώνα».
4. αποσπάσματα παρατίθενται από άρθρο του Σάββα Μιχαήλ με τίτλο Ο Ελληνικός Τροτσκισμός και ο Ιμπεριαλιστικός Πόλεμος, στο περιοδικό «Κομμουνιστής», Νο 14, 1973, που εξέδιδε η ΕΔΕ – Τροτσκιστες, προκάτοχος του ΕΕΚ, τον καιρό της χούντας).
«…το κίνημα της Αντίστασης μπήκε στην υπηρεσία του πολέμου, του ιμπεριαλισμού, της εθνικής μπουρζουαζίας και της συντήρησης του καθεστώτος. Όλες οι μαχητικές ομάδες επίθεσης (Λαϊκή Πολιτοφυλακή, ανταρτικές ομάδες) με την εθνικιστική κι αντιδραστική στρατιωτική τους δράση μπήκαν τυπικά κι ουσιαστικά στην υπηρεσία του εθνικού καπιταλισμού και των ιμπεριαλιστικών επιτελείων και συνέβαλαν στην ανασύσταση του στρατού και του αστικού κράτους.
Είναι φανερό ότι ολες οι τροτσκιστικες αποχρωσεις σταθηκλαν απεναντι στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και ορθα θεωρηθηκαν εχθροι κι ελαβαν την απαντηση που τους αξιζε από την ΟΠΛΑ
απάντηση από την ΟΠΛΑ έλαβαν μόνοι οι πουλημένοι πράκτορες και χαφιέδες. Να μην τσιμπάς.
Οταν ήρθε ο Ζαχαριάδης στην Ελλάδα διοργάνωσε κοινές συζητήσεις με ολες τις τροτσκιστικές παραφυάδες σε κοινό αμφιθέατρο και οι παρασημοφορημένοι, μπαρουτοκαπνισμένοι οπλαρχηγοί του ΕΑΜ που συμμετείχαν στις συζητήσεις τους ισοπέδωσαν πολιτικά. Ολοι οι τροτσκιστές εμφανίστηκαν τότε. Υποτιθεται οτι νωρίτερα είχαν χάσει…200 συντρόφους από την ΟΠΛΑ. Παραμύθια της χαλιμάς.
Οι ανθρωποι μια ζωή χρησιμοποιούν την λάσπη ως οπλο για να αμαυρώσουν την επαναστατικη εποποιία του τόπου. Μην τους δινουμε πάτημα
ωραίες οι αναφορές. Good Work…
Υστερίες απο τους τροτσκιστές. Υστερίες κ από τους σταλινικούς.
Όχι αγαπητοί οπαδοί του Τρότσκι: Ο Άρης ήταν στέλεχος του κκε. Και ως τετιο σε συνεννόηση με τα όργανα του κκε συνέβαλε τα μέγιστα στο να φτιαχτεί ο ελας. Επίσης η σύνθεση του κκε ήταν πρωτίστως εργατικη. Δείτε το εργατικό εαμ. Τώρα το γεγονός ότι το κκε συνέβαλε στην εξόντωση του Άρη διαμεσω της διαγραφής, συκοφάντησης κ απομονοσης του, αυτο δεν αναιρεί τα προηγούμενα.
Όχι αγαπητοί οπαδοί του Στάλιν. Ειναι μαύρη σελίδα για τους κομμουνιστές η εξόντωση των τροτσκιστών κομμουνιστών απι την όπλα. Επισης ο ζαχαριαδης συνεβαλλε κ προσωπικα στην εξόντωση του Άρη. Ηρωικό αλλα κ με καταστροφικές αποφάσεις για το κίνημα ειναι το κκε.
Παρατήστε αυτόν τον ανόητο χαρτοπόλεμο ενθεν κακειθεν αγαπητοί. Οι τοποθετήσει σας, ούτε ξανά συμπέρασμα της προκοπή βγάζουν ούτε συμβάλλουν σε κάτι θετικό για το κίνημα κ τον λαό. Σοβαρευτειτε
San Rocco,
Δεν δέχομαι τον όρο οπαδός αλλά διαβάζω λιγάκι ιστορία και δεν μπορώ να αφήνω αναπάντητα κάποια πράγματα.
Δεν ισχυρίστηκα ότι ο Άρης δολοφονήθηκαν από το ΚΚΕ. Έγραψα μάλιστα ότι η απόφαση με την οποία διαγράφεται ο Άρης κρατήθηκε μυστική, και ότι ενώ ο Άρης είχε πάρει τα βουνά, υπήρχε συνεννόηση με τον Ζαχαριάδη, για να εκθέσει ο πρώτος την πολιτική του στάση (νέο ΕΛΑΣ) στους σοβιετικούς.
Το αν ο Άρης προδόθηκε και από ποιον ούτε καν το έθιξα (είναι μια άποψη αυτή που δαιμονοποιεί τον Ζαχαριάδη πολύ διαδεδομένη στην Ελλάδα). Δεν υπάρχουν στοιχεία, απλώς η εκτέλεση του Άρη συμπίπτει χρονικά με την δημοσιοποίηση στο Ρίζο της απόφασης διαγραφής. Αυτό από μόνο του δεν λέει πολλά πράγματα. Σίγουρα ο Ν.Ζ. δεν ενοχλήθηκε ιδιαίτερα από το τέλος αυτής της προσπάθειας του Άρη…
Για το ποιος έφτιαξε το ΕΛΑΣ. Το ΕΛΑΣ στην επαρχία οφειλεται σαν σύλληψη αποκλειστικά από τον Άρη, αφού κάτι τέτοιο ήταν πέρα από τις ελπίδες του ΚΚΕ (δηλαδή ένα αντάρτικο που να εκτείνεται σε όλο το μήκος και το πλάτος της ελληνικής υπαίθρου.)
Αντίθετα, για τον Λίβανο -Καζερτα, η ευθύνη είναι όλη στο ΚΚΕ, όχι στα εαμικα στελεχη. Ακόμα και ο αστός Σαράφης, είδε έγκαιρα και ξεκάθαρα την προδοσία.
Το εργατικό ΕΑΜ .
Εδώ έχουμε πάλι λίγο ως πολύ μια πρωτοβουλία στελεχών με στόχο αρχικά να γίνουν δράσεις υποστήριξης των ακροναυπλιωτων και κάποιες διαδηλώσεις. Το κίνημα γιγαντώθηκε με την κινητοποίηση πλήθους κόσμου
τις δράσεις που οδήγησαν ως και στην απόφαση για ματαίωση της επιστράτευσης…από κει δεν υπήρχε τέλος στις φιλοδοξίες του ΕΑΜ. Το οποίο ξεπέρασε την φαντασία των κκεδων.
Γιατί μελετάμε ιστορία. Φυσικά για να μαθαίνουμε από τα λάθη.Διαφορετικα είναι δεδομένο ότι τα ΙΔΙΑ ΛΑΘΗ θα ξαναγίνουν όταν οι συνθήκες θα ωριμάσουν. Άπλο είναι.
ΥΓ
Για τις εκκαθαρίσεις των τροτσκιστών από το ΚΚΕ. Δεν σταθηκα καθόλου σε αυτό το θέμα. Προφανώς υπάρχουν κάθε είδους δικαιολογίες και αιτιάσεις και από τις δύο πλευρές. Για μένα είναι απλά και ξεκάθαρα η ελληνική εκδοχή των σταλινικών εκκαθαρίσεων (είναι άλλο ένα δείγμα για το πώς η ιστορία επαναλαμβάνεται).
Υπάρχουν βέβαια κραυγαλεες περιπτώσεις όπως του Σταυρού Βερουχη
Ναι, αλλά με τους τροτσκιστές είσαστε κ@λος και βρακί! Και με τα ίδια τροτσκιστικά γυαλιά βλέπετε κι εσείς το διεθνισμό –ο Θεός να μας φυλάει από τέτοιο διεθνισμό, θα ’λεγε ο Μεγάλος.
Αντίθετα από αυτό που προσπαθείς να μας πεις εδώ (= καταδικάζουμε τις υστερίες οποθενδήποτε και αν προέρχονται) φαίνεται –και φαίνεται εκτυφλωτικά– ότι όλες οι «υστερίες» δεν είναι ίδιες για σας. Κάποιες τις γουστάρετε και τις κλείνετε το μάτι.
Βγάζει μάτι!
μήπως εσύ είσαι υστερικός; Μπορεις να μας αιτιολογήσεις πως γινεται να υπήρξε κοινη συζήτηση τροτσκιστών, κομμουνιστών μετά από τις δήθεν σφαγές που αναφέρεις; Μιλάμε για μαζική συμμετοχή σε κοινό θέατρο στην
Αθήνα.
Λες ότι ο Ζαχαριάδης συνέβαλε προσωπικά στην εξόντωση του Αρη. Πως; Επειδή δεν δέχτηκε το κόμμα να συρθεί σε πανωλεθρία, ακολουθώντας την ολέθρια ατομιστικη πολιτική του Αρη, να σηκώσει τα όπλα, αφού πρώτα είχε υπογράψει την παράδοσή τους; Αυτα που λες δεν εχουν λογική, εξυπηρετούν απλώς ένα αφήγημα.
Ο ΔΣΕ τελικά δεν μας λες, τι ήταν;
Πρώτα έγιναν οι συζητήσεις και μετά οι σφαγές. Αν δεν είσαι συνειδητός ψεύτης, θα σου συνιστούσα να το ψάξεις.
μαλλον δεν ξέρεις τι σου γίνεται. Οι “σφαγές” τροτσκιστών είναι από την… κατοχική ΟΠΛΑ. Τα εχεις ολα αχταρμά στο μυαλό σου. Αν υπήρχαν αυτες οι υποτιθέμενες σφαγες, δεν θα κάθονταν οι τροτσκιστές μαζί με τους κομμουνιστές σε κοινό αμφιθέατρα για πολιτική αντιπαράθεση. Τα ψέματά σας δεν περπατάνε. εχετε γινει ορισμένοι γιαχωβάδες…καλή καρδιά…
«Τα εχεις ολα αχταρμά στο μυαλό σου.»
___________________________________________________________
Βουλωμένο γράμμα διαβάζεις, ρε κόκκινε οπερατέρ! Βουλωμένο γράμμα! ;-) :-)
https://www.youtube.com/watch?v=4Sa0SQodovs
Δε λέει ψέμματα!
Αδιάβαστος είναι, μεσάνυχτα έχει….
…δεν κατάφερε να υπερβεί την κυρίαρχη προπαγάνδα.
Τον πήρε από κάτω.
Συχαίνεται να πιάσει στα χέρια του και τον “Κωδικό Γκάντερ”, αφού ο Γεωργιάδης ήταν πράκτορας της OSS, …τι τώρα, τους πράκτορες του ταξικού εχθρού θα ακούμε;!;!
Ολα …κουμπωμένα!
Κόκκινε οπερατέρ, μην είσαι ανιστόρητος. Σε πανωλεθρία το ΚΚΕ πήγε ΕΠΕΙΔΗ απέρριψε την λογική του Αρη, υπέγραψε την Καζέρτα, τον Λλίβανο και την Βάρκιζα, παρέδωσε τα όπλα, μπήκε σε κυβέρνηση αστικής ενοτητας.
ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ έπαθε πανωλεθρία το ΚΚΕ και ΑΥΤΑ ήταν η ΓΡΑΜΜΗ του και η γραμμή της ΕΣΣΔ (ναι, επι ΣΤΑΛΙΝ). Αν άκουγε τον Αρη, ΔΕΝ θα είχε πάθει καμία πανωλεθρία. αλλά, που…..
ανιστόρητος είσαι εσύ και βέβαια δεν διαβάζεις τι γράφει ο συνομιλητής σου.
την παράδοση των όπλων την υπέγραψε και ο Αρης και δημόσια δεν έβαλε ποτέ αντίρρηση στη Καζέρτα, το Λίβανο και τη Βάρκιζα. υποστήριζε τη λαθεμένη, οπορτουνιστική γραμμή της ηγεσίας του Κόμματος. Οποιος αντάρτης έβγαινε να τη καταδικάσει δημόσια σε ακτιφ, χρεωνόταν υπονόμευση από τον ίδιο τον Βελουχιώτη. Αυτά τα γράφουν μέχρι και υμνητές του Βελουχιώτη που θαυμάζεις σίγουρα, λατρεύοντας τα λογοτεχνικά τους πονήματα
Δεν μπορεις να χρεώσεις στον Ζαχαριάδη, λοιπόν, τη γραμμή Καζέρτα, Λίβανος, Βάρκιζα, αφού ήταν στο Νταχάου, παρα μόνο σε όσους είχαν ηγετικά πόστα στην Ελλάδα, ένας από αυτούς ήταν ο Βελουχιώτης.
Κατα τα άλλα, δεν ξέρω αν εχεις υπόψη σου αλλά ο Στάλιν βρισκόταν στη Μόσχα και μεγάλο τμήμα της ΕΣΣΔ ήταν υπό κατοχή της Βέρμαχτ, όταν η ηγεσία του ΚΚΕ άρχισε να κάνει τα απανωτά στραβοπατήματα με τους εγγλέζους. Δεν ευθύνεται λοιπόν ο Στάλιν γι αυτο
.
Κατα τα άλλα, μην διανοηθείς να γράψεις παραμυθια για τη Βάρκιζα. Υπάρχουν πλέον ολα τα τηλεγραφήματα Δημητρόφ, που λένε συνεχίστε και πολεμήστε με συνέπεια. Ο,τι έκαναν δηλαδή τα κομμουνιστικά κόμματα σε Αλβανία, Βουλγαρία και Γιουγκοσλαβία, ειδικά στην Αλβανία, που δεν είχε περάσει ο κοκκινος στρατός, παρόλα αυτά έπιασαν ολα τα καιρια σημεία της χώρας που θα μπορούσαν να εισβάλλουν οι άγγλοι και τους έκοψαν τον βήχα
ειπαμε καλά τα παραμύθια, αλλα η πραγματικότητα είναι προτιμότερη
Ο αρης εφτιαξε το ελας , το ελας νικησε και ο σιαντος εκανε πραξικοπημα και καθειρεσε την ηγεσια του. Ο ζαχαριαδης εφτιαξε ενα θνησιγενη στρατο και αυτον καθυστερημενα.
Τις βλακειες που γραφεις για την βαρκιζα εχω απαντησει ηδη, ηταν επακολουθο απο την συμφωνια Λιβάνου που υπεγραψε ο σιαντος. Οχι ο βελουχιωτης. Επισης οταν υπογραψαν τη βαρκιζα, η γερμανια δεν ειχε ηττηθει.
Οταν εφτιαξε το νεο ελας, ειχαν καταλάβει το βερολινο, ειχε τελειωσει ο πολεμος για την ΕΣΣΔ, παρολαυτα ο αρης εκανε το σωστο, και χωρις καθυστέρηση! σε πεισμα του κομματος, που οτι εκανε περιμενε πρωτα εγκριση απο το σταλιν… ο οποιος βεβαια ηταν ουδετερος. ….
Βρε Κόκκινε Οπερατέρ μην αντιγράφεις την άλλη πλευρά σε παιδικό πείσμα.
Δεν υπάρχει λόγος να διαλέξουμε ανάμεσα σε Αρη και Ζαχαριάδη. Καλός ο Χαριτόπουλος αλλά έκανε ζημιά.
Ο Άρης ήταν αυτό που ήταν, ένα δραστήριο και λίγο απομονωμένο λόγο παλιάς δήλωσης και ίσως χαρακτήρα στέλεχος με πηγαία λαικότητα που έφτιαξε τον ΕΛΑΣ γιατί διάβαζε τις συνθήκες στην ύπαιθρο. Επίσης διάβαζε τον ρόλο των Άγγλων καλύτερα από το ΚΚΕ, όχι από τον ΝΖ που ήταν απών και δεν υστερούσε σε αυτό. Δεν χάραζε γραμμή στο ΚΚΕ επί κατοχής, έχεις τεράστιο λάθος σε αυτό.
Ο Ζαχαριάδης ήταν ένας μεγάλος κομμουνιστής ηγέτης, ένα φωτεινό μυαλό και ένας κομμουνιστής ηγέτης της σταλινικής περιόδου με τάσεις από τα αριστερά ανεξαρτησίας προς την ΚΔ και την ΕΣΣΔ. Τάσεις ανεξαρτησίας σημαίνει βέβαια πως δεν τις είχε και πάντα. Το υποθετικό ερώτημα του τι θα έκανε διαφορετικό αν ήταν στην Ελλάδα επί κατοχής έχει ένα ενδιαφέρον, έχουν ενδιαφέρον τα “αν” στην ιστορία, και ο ρόλος της προσωπικότητας. Δεν προκύπτει εύκολα να πούμε πως θα είχε άλλη γραμμή.
Βασικά θα δώσω τον λόγο στον Γ Χοντζέα (1930-1994), μια πολύ σπουδαία μορφή, μέλος του ΚΚΕ από τα … 13 και βασικό διαμορφωτή της ΟΜΛΕ, του ΚΚΕ μλ και της Α/συνέχεια.
“O N. Zαχαριάδης συνθηκολόγησε με τον οπορτουνισμό της περιόδου 1941-45. Tα όσα επιμέρους θετικά προωθούσε, αποδυναμώνονταν και εξανεμίζονταν από τη γραμμή της συνθηκολόγησης. Oι δικαιολογίες του για τη συνθηκολόγηση στην Tρίτη συνδιάσκεψη (1950) παραμένουν αστήριχτες. Δεν μπόρεσε να σκεφτεί και να ενεργήσει σαν άξιος ηγέτης ενός κόμματος που συγκέντρωνε γύρω του την πλειοψηφία του λαού. Σκέφτηκε και ενέργησε σαν ηγέτης ενός μηχανισμού, που έπρεπε να κάνει χειρισμούς για να τον «καταχτήσει», να τον «βελτιώσει», να τον κάνει πιο υποταχτικό.”
“Aφιερώσαμε λίγες γραμμές για την κατεύθυνση που υπέβαλε ο Tολιάτι το 1946 στο KKE. O N. Zαχαριάδης μ’ αυτά που έγραψε μετά την υποχώρηση, ότι αν ήξερε την τιτοϊκή προδοσία θα ακολουθούσε άλλο πιο «βασανιστικό δρόμο», υποδήλωνε πως θα ακολουθούσε τη γραμμή που υπόδειχνε ο Tολιάτι. Aυτή τη γραμμή προσπάθησε να την εφαρμόσει μέχρι ένα σημείο. Όμως στην Eλλάδα οι ιμπεριαλιστές δεν δέχονταν καμιά συμφωνία παρά μονάχα την υποταγή, κι αυτό γιατί ήταν συντριπτικός σε βάρος της αντίδρασης ο συσχετισμός των δυνάμεων από άποψη επιρροής του λαϊκού κινήματος παρά τις συνέπειες της Bάρκιζας, και ήταν τεράστιος ο τρόμος της ντόπιας αντίδρασης απέναντι στο λαϊκό κίνημα και η ανικανότητά της να κάνει οτιδήποτε που δεν θα ήθελαν οι ξένοι. Στην απελευθέρωση ακολουθήθηκε ο δρόμος που υπόδειχνε ο Tολιάτι. Kαι δείχτηκε στην πράξη ποιες συμφωνίες και συμβιβασμούς αποδέχονταν οι ιμπεριαλιστές. H Eλλάδα έπρεπε να γίνει προγεφύρωμα για τους ιμπεριαλιστές. ”
Νομίζω αυτό σαν εκτίμηση για το τι έκανε από το 45 ο ΝΖ από έναν “πετενταρισμένο” σταλινικό μας οδηγεί και σε καπως αρνητικές σκέψεις για το αν θα χάραζε σίγουρα άλλη γραμμή στην κατοχή.
Και λίγο Γιάννη Χοντζέα για τον Άρη
“Έβλεπε με περιφρόνηση τα κομματικά στελέχη γενικά ενώ «έπεφτε» σαν πληγωμένο αγρίμι κάτω από τις απειλές και τις «υπενθυμίσεις» του λυγίσματός του από τους ηγέτες του KKE. Ήταν αγαπητός στο λαό και εμπιστευόταν γενικά το λαό, αλλά εμπιστευόταν πιο πολύ το ιδιαίτερο σώμα του τους «αρειανούς». Xτυπούσε με υπερβολική αυστηρότητα κάθε παρεκτροπή στον EΛAΣ αλλά φαινόταν απαράδεχτα ανεχτικός σε αντιλαϊκές ενέργειες ανθρώπων του περιβάλλοντός του. Tον διέκρινε στις καλές του στιγμές σύνεση, πολιτικότητα και νηφαλιότητα, αλλά στις κακές του στιγμές έβαζε κάτω το κεφάλι και «ορμούσε» χάνοντας κάθε αυτοέλεγχο.
Δεν βοηθήθηκε με κομματικό τρόπο να ξεπεράσει αυτές τις καταστάσεις. Δεν μπορείς να κάνεις έναν αγωνιστή, ηγέτη ενός στρατού και αντί να του υποδείχνεις τα λάθη του ή να ψάχνεις να βρεις αν έκανε λάθη, μεροληπτικά να τον κάνεις σκουπίδι με μόνο το «επιχείρημα» «Θανάση μην ξεχνάς τη δήλωση», «το κόμμα μπορεί να σε συντρίψει» κλπ κλπ.”
“Έχουν γραφτεί πολλά για την ιστορία της εξέγερσής του το 1945. Ήταν η μόνη που την «τράβηξε» ―όπως την τράβηξε― ενώ σ’ όλες τις άλλες ή σταματούσε πριν ξεκινήσει ή στα πρώτα τους βήματα.
Δεν μπορούσε να διαλέξει χειρότερη στιγμή απ’ αυτήν. Aπό κάθε άποψη. Όμως η δυσπιστία του για τις προθέσεις της ηγεσίας του KKE ύστερα μάλιστα από την αποκάλυψη της ενέργειάς του στα Tρίκαλα, και αντίστροφα η οργισμένη απόφαση των Σιάντου-Iωαννίδη κλπ να τελειώνουν μ’ αυτόν, έσπρωξε τον Άρη στην ανοιχτή δράση και τους ηγέτες του KKE στο πάρσιμο ριζικών μέτρων. O μόνος που μπορούσε να αποτρέψει την τραγωδία ήταν ο N. Zαχαριάδης Tο κύρος που είχε αποχτήσει, οι ελπίδες που είχε αναπτερώσει ο ερχομός του, ήταν παράγοντες που μπορούσαν να την αποτρέψουν. Όμως ο N. Zαχαριάδης ακολούθησε το γνωστό δρόμο. Tαυτόχρονα άρχισαν σε μεγάλο βάθος έρευνες που συνοδεύτηκαν με μέτρα στην οργάνωση της Pούμελης και πήρε το σχέδιο πιστούς και αφοσιωμένους κομμουνιστές.”
Βλέπουμε λοιπόν πως μπορεί κανείς να πάρει αποστάσεις και από τους 2 θεωρώντας τους μεγάλες μορφές χωρίς όμως να πάρει και αφοριστικές αποστάσεις από το ΚΚΕ της εποχής όπως λίγο πολύ θα ήθελαν μάλλον οι σ του τροτσκιστικού χώρου.
Γενικά προτείνω την εξιστόρηση και τις εκτιμήσεις του Γ Χοντζέα για διάφορα τέτοια ζητήματα
https://koel.gr/%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%BA%CF%81%CE%AF%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%B1-%CE%B6%CE%B7%CF%84%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81/
Κώστας
Άρης Σαράφης αξεπέραστος.
Ο αστός Σαράφης έβαλε τα γυαλιά σε όλη την καθοδήγηση για το πόσο φίλοι είναι οι Άγγλοι.
Ο Σιάντος αποδιοπομπαίος του φόρτωσε ο Αμαζόνιος Ζαχαριάδης την ευθύνη.
Για πια ευθύνη μιλάτε όταν το 43 με τους ναζί στις πύλες Μόσχας σταλιγκραντ, ζητάνε από το ΕΑΜ να υπογράψει την υπαγωγή του ΕΛΑΣ στο αγγλικό στρατηγείο!!!!
Τι έπρεπε να κάνει ο Σιάντος; Να τα σπάσει με τους συμμάχους της ΕΣΣΔ, ;
Για να μην έχει ούτε σφαίρες;
Τι θα ηταν τότε ο Σιάντος ; Δεν θα ήταν προδότης
Φιλικά το λέω δεν είμαστε στην Τασκένδη, ποιος ο λόγος να βγαίνει μόνιμα λάδι ο Ζαχαριάδης; Γιατί αυτή η τάση αυτό επιβεβαιώσης; Κανένα μάθημα;
Βρε ΣΤ ότι συνθηκολόγησε με τον οπορτουνισμό λέει ο Χοντζέας στο απόσπασμα που κοινοποίησα.
Τον βγάζω λάδι με αυτό ? Μάλλον θες να τον βάλω δομικά και συνολικά απέναντι, δεν είναι αυτή η άποψη μου όμως.
Νομίζω ΣΤ δεν διαβάζεις τα σχόλια. Κατεβάζεις το κεφάλι κάτω και επιτίθεσαι κατά ότι δεν σου ταιριάζει σε μια κλειστή γωνιασμένη θεώρηση και εξιστόρηση.
Κώστας
Αν εννοείς οπορτουνισμο την διεθνή των Στάλιν δημιτρωφ, τότε σύμφωνο, ήταν ο εφαρμοστής του οπορτοθνισμο στη. Ελλάδα. Μνημείο οπορτουνισμο το 7ο συνέδριο της διεθνούς.
Τον Άρη γιατί τον κατηγορείτε δεν εννοώ. Δεν φτάνει ο Σιάντος, Πλουμπίδης, Ιωαννίδης, ως αποδιοπομπαίοι;
Η ανάπηρη ελευθερία της… εθνικής απελευθέρωσης
Από τη σκλαβιά της γερμανοϊταλοβουλγαρικής κατοχής, όντως. Με τεράστιο κόστος και τίμημα. Από την κοτζαμπασιδο-αστο-βρετανική που μετά το δόγμα του κοντοπίθαρου ψιλικατζή από το Μιζούρι που έγινε καραμανλικός ανδριάντας τριών μέτρων στην οδό Βασιλέως Κωνσταντίνου έγινε αμερικανική ως προς το εξωτερικό βάθρο της για να παραμείνει μικροαστική και μικροαρρωστούλικη στο μικροελλαδικό (παρα)κράτος ως προς το εσωτερικό,όχι.
Τζάμπα φώναζε και έγραφε η Ρόζα από τον Α ΄Παγκόσμιο Πόλεμο – ο εχθρός είναι μέσα στην ίδια μας τη χώρα! Ποιά Ρόζα, θα αναρωτιόταν ενδεχομένως ο αμαθέστατος βλακέντιος Γιαννάκης Ιωαννίδης, που παραδεχόταν αργότερα, και αφού είχε στείλει τους ΕΑΜίτες στις φυλακές, τις εξορίες και τον τάφο, πως δεν ήξερε να απαριθμήσει και να ονοματίσει, όχι να έχει διαβάσει, ούτε τα βασικά βιβλία της μαρξιστικής θεωρίας και της λενινιστικής επαναστατικής πρακτικής.
Από κοντά και ο άλλος διόσκουρος της καταστροφής, ο Γιώργης ο Σιάντος, άλλη… μορφή του αγώνα, που αρχικώς πίστευε πως αν στο τέλος του πολέμου είχε 1.000-2.000 ενόπλους και πέντε τεθωρακισμένα οχήματα θα καταλάμβανε την εξουσία στην Αθήνα, όπως είχε κάνει ο Κονδύλης μεσοπολεμικά, αλλά όταν πήρε στα χέρια του τα ηνία ενός ΕΛΑΣ, 80.000 ενόπλων, με ιππικό και όλμους και πυροβόλα μέσου βεληνεκούς, προτίμησε να στείλει τους έμπιστούς του και να καταδιώξει και να δολοφονήσει στα μετόπισθεν, τροτσκιστές και αρχειομαρξιστές, σαν καλός ΚΟύΤΒης της σκληρής, σταλινικής αυτοκριτικής και όχι να εφαρμόσει το σχέδιο του Μακρίδη για την κάθοδο στην Αττική και την είσοδο στην Αθήνα.
Αυτά τα είχαν συμφωνήσει και τα είχαν υπογράψει και τα είχαν δυναμιτίσει στην Πλάκα, στον Λίβανο και την Καζέρτα, όταν ο Πετράκης ο Ρούσσος μπαινόβγαινε νύχτα στη σοβιετική πρεσβεία του Καΐρου χωρίς να μαθαίνουμε ποτέ τι ακριβώς ειπώθηκε τότε,
όταν διεξήγαγαν κοινό «συμμαχικό» και «εθνικοαπελευθερωτικό» αγώνα με τους Άγγλους του Γούντχαουζ και του Τσώρτσιλ, αφελώς πεπεισμένοι ότι το μετακατοχικό μέλλον τους ήταν στα έδρανα της Βουλής και στα μπαλκόνια της προεκλογικής, πολιτικής νομιμότητας – ίσως και μόνο για το σωσίβιο των πενήντα «στελεχών» του άρθρου 3 της Βάρκιζας, αργότερα, για τους υπόλοιπους, προορισμός ήταν η Σχεδία της πρωτοεμφυλιακής Μέδουσας, τα κελιά στου Αβέρωφ, οι εμπρησμοί, οι ξυλοδαρμοί, οι βιασμοί και οι δολοφονίες της λευκής τρομοκρατίας, του Σούρλα, του Βουρλάκη, του Μαγγανά.
«Το ΕΑΜ τηρεί κατά γράμμα τις συμφωνίες. Απίστευτο. Αν το ΕΑΜ είχε καταλάβει την Αθήνα,τότε θα έπρεπε να διαπραγματευτούμε σε νέα βάση μαζί τους». Ποιος το έχει γράψει αυτό; Ο υπουργός Εξωτερικών του Τσώρτσιλ, Άντονι Ήντεν. Όντως, απίστευτο. Το ΕΑΜ τηρούσε τις αυτοκτονικές συμφωνίες την ώρα που οι Βρετανοί έκαναν τα αδύνατα, δυνατά για να διασώσουν δωσίλογους και ταγματασφαλίτες από τους Γαργαλιάνους, την Τρίπολη, την Πάτρα (στον Μελιγαλά, τους είχε περάσει λεπίδι ο εξεγερμένος μεσσηνιακός λαός της Σκάλας και των χωριών που είχαν κατακάψει, μέρες νωρίτερα, και όχι ο ΕΛΑΣ του Κανελλόπουλου και του Μπασακίδη), ώστε να τους εξαπολύσουν τον Δεκέμβρη,από το Γουδή και του Μακρυγιάννη – κατά παράβαση των συμφωνιών…
Έξι ολόκληρες μέρες μεσολάβησαν ανάμεσα στην αποχώρηση των Γερμανών από την Αθήνα, στις 12 του Οκτώβρη και την…επιστροφή(!) της νόμιμης κυβέρνησης «εθνικής ενότητας» με επικεφαλής τον παπατζή από το Καλέντζι της Αχαΐας και δίπλα του τον… στρατάρχη-φρούραρχο της Μάλτας, Ρόναλντ Σκόμπυ, στις 18 του μήνα.
Έξι ολόκληρες μέρες.
Και το ΕΑΜ του Σιάντου και του Ιωαννίδη, των έξι υπουργών που θα εφάρμοζαν την ελλαδοαγγλική οικονομική, πολιτική καταλήστευσης των εργατών τις πρώτες εβδομάδες της «απελευθέρωσης», το ΕΑΜ της ξεφτιλισμένης και γελοίας ηγεσίας και όχι του ΕΛΑΣ των 80.000 μπαρουτοκαπνισμένων μαχητών διαδήλωνε την πεποίθηση του πως «ολοκληρωνόταν το έργο της λεφτεριάς, μαζί με τους συμμάχους Άγγλους».
https://rproject.gr/article/o-dekemvris-toy-44
Για το ποιος ειναι προδοτης
Δεν θα ειχα προβλημα αν οι τροτσκιστες δεν υπερασπιζονταν την σοβιετικη ενωση. Εξαλλου ηταν ενα καθεστως εκμεταλλευσης συμφωνα με τις νεωτερες αναλύσεις του ναρ (το ξαναλεω δεν συμφωνω σε αυτο)
ΑΛΛΑ, ο μεν τροτσκι εδωσε γραμμη για ανευ ορων υπερασπιση της εσσδ, οι δε ελληνες τροτσκιστες (με την εξαιρεση του στινα που μετα περασε ολοσουμπιτος στην αναρχια ) συμμετειχαν στο ανταρτικο και στις απεργιες και τα συλλαλητηρια.
Οι τροτσκιστες ηταν αυτοι που ειχαν την πιο καθαρη ματια στην ποιοτητα της αντιφασιστικής συμμαχιας με τους αγγλους και τον αστισμο. Αυτοι προειδοποιουσαν παντα το εαμ να παρει την εξουσια ΟΤΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ. και χωρις συμμαχιες με αγγλους και αστους.
Αντιθετα, το κομμα (σιαντος,ιωαννιδης,μπαρζωτας,ζαχαριαδης και ολοι οι ρεστοι) εκλεινε τα ματια
Προδοτικος ο ρολος τους, οχι γιατι τα παιρναιν απο την Μ16, αλλα γιατι ακολουθωντας τον σταλιν που διεταξε ολα τα κομμουνιστικα κομματα (ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΤΜΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ, ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΝΑ ΥΠΑΚΟΥΟΥΝ ΤΥΦΛΑ ΤΗΝ ΜΟΣΧΑ) ΝΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ.
ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΓΡΑΜΜΗ ΗΔΗ ΑΠΟ ΤΟ 43 ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ ΤΙΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΛΙΒΑΝΟΥ,ΚΑΖΕΡΤΑΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΘΑΝΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΕΛΛ.ΛΑΟΥ
ΕΚΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ Ο ΑΦΟΠΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΝΤΑΡΤΩΝ ΤΟΥ ΕΛΑΣ…..
ΑΥΤΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΠΡΟΔΟΤΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΤΟΤΕ ΚΚΕ. ΜΕ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΕΣΣΔ ΜΕ ΚΑΘΕ ΚΟΣΤΟΣ. ΦΥΣΙΚΑ ΑΦΟΥ ΗΤΑΝ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΚΣΕ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΜΜΑ. ΑΠ ΤΗΝ ΜΕΡΙΑ ΤΟΥΣ ΦΥΣΙΚΟ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΟ ΝΑ ΜΗΝ ΝΟΙΑΣΤΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛ.ΛΑΑΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΕΛΑΣ ΠΟΥ ΠΕΤΑΞΑΝ ΣΤΑ ΣΚΥΛΙΑ….
Μια που το ανοίξαμε ιστορικά, κατά την άποψη σου οι αρχειομαρξιστές ήταν τροτσκιστές; Από τα λίγα που έχω βρει νομίζω πως οι αρχειομαρξιστές ήταν δεξιά και όχι αριστερή παρέκκλιση και ως εκ τούτου δεν είχαν καμία απολύτως πραγματική σχέση με τον τροτσκισμό.
Δεν είμαι σίγουρος ότι γνωρίζω περισσότερα από εσένα για το θέμα αυτό. Αν θες μια επιφανειακή άποψη, ήταν η επίσημη τροτσκιστική οργάνωση του μεσοπολέμου, αφού είχε την πιο μαζική δράση και επιρροή. Ο Πουλιόπουλος αυτοπεριοριστηκε για χάρη της θεωρητικής καθαρότητας. Ενώ σωστά ανέλυσε την ελληνική κοινωνία ως αστική με δυνατότητα για άμεσο πέρασμα στο σοσιαλισμό, αντι να προτείνει μετωπικά σχήματα, συνεργασίας, περιορίστηκε σε ρόλο παρατηρητή.
Οι αρχειοι έχασαν κάθε μαζικότητα, λόγω της ακτινοβολίας του Στάλιν και της σοβιετικής Ένωσης που είχε για παράρτημα το ΚΚΕ. Είναι η περίπτωση κοκακολα εναντίον πεπσικολα.
Χαχα. Πάντως διαβάζω ότι οι αρχείοι υπεράσπισαν την ελληνικότητα της Μακεδονίας και γενικά πολέμησαν στο ΕΑΜ. Ίσως η μόνη καθαρά τροτσκίζουσα θέση τους να ήταν η καταδίκη του γράμματος του Ζαχαριάδη ως εθνικιστικού (δε διαφωνώ με αυτό καθώς το καθεστώς της Ελλάδας μόνο αντιφασιστικό δε το έλεγες, άσχετα από την πατριωτική διάθεση του κόσμου να πολεμήσει με κάθε κόστος για το χώμα των προγόνων του, αλλά αν είχε τις @@ από την άλλη ας μην το έγραφε όπως ακριβώς το έγραψε, θα παρέδιδαν οι δεσμοφύλακες σούμπιτους ΌΛΟΥΣ τους κομμουνιστές στο Γερμανό κατακτητή).
Γενικά, από αυτά που βλέπω δε μπορώ να πω πως οι αρχείοι με έναν ιδιαίτερο τρόπο δε δικαιώθηκαν, άσχετα αν μέρος της ηγεσίας τους πέρασε μετά στον αντικομμουνισμό και τη μαύρη αντίδραση.
To γράμμα του Ζαχαριάδη είναι υποδειγματικό και καθόλου συνδικαλιάρικο για να δημοσιευτεί ή για να μην παραδωθούν κομμουνιστές. Καμιά φορά νομίζω πως δεν το έχουμε διαβάσει και το κρίνουμε, μέχρι την ανατροπή του κοινωνικού, πολιτικού και οικονομικού καθεστώτος περιγράφει, στα πλαίσια βέβαια της πολιτικής της ΚΔ, που είναι ένα ολόκληρο θέμα που θέλει 1500 λέξεις Ο λαός είχε την πολιτική εμπειρία και εξυπνάδα να καταλάβει πως η αναφορά σε πόλεμο που τον διεξάγει η κυβέρνηση Μεταξά είναι ουδέτερη και αρνητική λόγω του ποιος την κάνει. Οκ δεν λέει πως η κυβέρνηση είναι παράνομη, τέτοια ώρα τέτοια λόγια, ήθελε ο ΝΖ να πετύχει η επιστράτευση. Και το καθεστώς Μεταξά το καταλάβαινε πως ο Ζαχαριάδης περνάει μηνύματα εναντίον της. Δεν το δημοσίευσε γιατί συμφωνούσε με τον αγώνα που πρότεινε ο Ζαχαριάδης, δεν ήταν αυτός ο λόγος προφανώς, δεν συμφωνούσε ούτε καν στο αποφασιστικό πολεμικό μέτωπο. Έχοντας τον έλεγχο της μια από τις 2 παράλληλες ηγεσίες του ΚΚΕ, της Προσωρινής Διοίκησης, το καθεστώς έκρινε πως θα σπείρει σύγχυση, θα ταυτίσει το ΚΚΕ με την Προσωρινή Διοίκηση. Βέβαια μιλάμε για έναν Ζαχαριάδη από μπουντρούμι σε μπουντρούμι αλλά που καταλάβαινε περισσότερα απ ότι 100 ελεύθεροι. Καταλάβαινε πως κάτι δεν πάει καλά με την ΠΔ και πως κάτι δεν πάει καλά με την Παλαιά Κεντρική Επιτροπή. Με την πρώτη πως κάτι δεν πάει καλά με το ότι , μάλλον, είναι χαφιέδικη, ελεγχόμενη δηλ δεν πάει να πει πως ήταν όλοι ντε και καλά, και με την Παλαιά Κεντρική Επιτροπή πως έχει ντεφαιτιστικές θέσεις, πως καταννοεί στρεβλά τις θέσεις της ΚΔ μετά την έναρξη του β ΠΠ. Χρησιμοποίησε λοιπόν τον Μεταξά και την ΠΔ για να περάσει ορθή καθοδήγηση στο κόμμα και τον λαό΄. Το δεύτερο γράμμα εναντίον του εθνικιστικού πολέμου που έκανε η κυβέρνηση μετά την απόκρουση των Ιταλών το έστειλε στην ΠΔ για να αποδείξει οριστικά (στον εαυτό του όταν δεν θα δημοσιευόταν) την χαφιέδικη θέση της ΠΔ. Αν δημοσιευόνταν θα αποδεικνυόνταν πως δεν είναι χαφιέδικη. Έστειλε και τρίτο από άλλο κανάλι αλλά πάλι δεν τα κατάφερε, πάλι έπεσε σε χαφιέ, όπως λέει ο ίδιος και λογικά έτσι είναι γιατί τι άλλο λόγο έχει άνθρωπος του ΚΚΕ να θάψει γράμμα του γραμματέα της ΚΕ ?
https://www.rizospastis.gr/story.do?id=6512265
Βασικά πρέπει να δούμε ποιοι στο ΚΚΕ και το ΚΚΣΕ αποκήρυξαν το πρώτο γράμμα για να το κρίνουμε. Αποκηρυχτηκε το 56 με την ρεβιζιονιστική αντεπαναστατική στροφή και το αποκηρύσσει και το σημερινό ΚΚΕ της επαναστατικής λογοκοπίας και της μόνιμης μεταπήδησης από ντεφαιτιστικές κοσμολίτικες σε εθνικιστικές θέσεις.
Κώστας
Ομολογώ ότι δεν γνώριζα την ύπαρξη των άλλων δύο γραμμάτων. Ευχαριστώ πολύ.
Ωστόσο, και με την άνεση που μου δίνουν οι δεκαετίες που έχουν μεσολαβήσει, έχω τη γνώμη πως και πάλι ο Ζαχαριάδης είχε λάθος. Όταν ξεκινήσει ένας πόλεμος αποκτά τη δική του δυναμική και δεν σταματάει.
Και για στρατηγικούς λόγους καθώς η Αλβανία θα παρέμενε ιταλικό ορμητήριο από όπου θα μπορούσαμε ανά πάσα στιγμή να ξαναδεχθούμε επίθεση. Και για εθνικούς λόγους, όχι μόνο για τους γηγενείς Ελληνικούς πληθυσμούς της Βορείου Ηπείρου αλλά και για το Αλβανικό στοιχείο που παραδοσιακά αλλά και στη συγκυρία έδειξαν έμπρακτη προτίμηση και βοήθησαν τον Ελληνικό στρατό στη προέλαση του απέναντι στο φασίστα Αλβανό μονάρχη και τους ιμπεριαλιστές προστάτες του.
Υπό αυτή την έννοια εγώ δε μειώνω την αντίδραση του “απλού πατριώτη” να πολεμήσει μέχρις εσχάτων αποκαλώντας την “ενστικτώδη”. Το ζήτημα είναι ο πόλεμος αυτός καθεαυτός με βάση το χαρακτήρα του καθεστώτος στην Ελλάδα και των δικών του ιμπεριαλιστών προστατών. Προσωπικά δε συνδέω πολιτικά τα καθεστώτα με τους λαούς. Μπορεί οι πράξεις ενός καθεστώτος να είναι άδικες αλλά του λαού δίκαιες.
Γιώργο αν καλά κατάλαβα πως διαφωνείς με όλα τα γράμματα, αυτό ομολογώ πως είναι μια άποψη που δεν την καταλαβαίνω και δεν την έχω ξαναακούσει. Έχω ακούσει κάποιος να συμφωνεί με το πρώτο ή με τα άλλα 2, ότι κάπως διορθώνουν το λάθος του πρώτου, ή και με τα 3 , που εγώ συμφωνώ και με τα 3.
Επί της αρχής δεν μπορώ να καταλάβω το λάθος στην στάση του Ζαχαριάδη που έλεγε να υπερασπιστούμε την εθνική κυριαρχία από τον Άξονα χωρίς να προσχωρήσουμε στο άλλο ιμπεριαλιστικό μπλοκ, χωρίς να κάνουμε επιθετικό πόλεμο σαν υπεργολάβος του άλλου μπλοκ, χωρίς να ταυτιστούμε με την αστική τάξη και να μετατρέψουμε τον πόλεμο σε παλαιική εξέγερση κατά του Μεταξά για μια Ελλάδα όπως την περιγράφει τέλος πάντων σε 2 γραμμές, σε ένα σύντομο, πολύ σύντομο, κείμενο.
Θεωρώ πως η στάση του έγκλειστου Ζαχαριάδη απέναντι σε ένα σοβινιστικό χαφιέδικο ΚΚΕ της ΠΔ και σε ένα γνήσιο αλλά σε υπεραριστερή παρέκκλιση της Παλαιάς Κεντρικής Επιτροπής) και σε μια ΚΔ σε κάποια σύγχυση απέναντι στον πόλεμο, τον χαρακτήρα του, την τακτική των κομμουνιστών απέναντι του ανά χώρα κλπ, ήταν υποδειγματική
Διαφωνείς με όλα τα γράμματα Γιώργο ? Με μπέρδεψες. Εϊπες πως το πρώτο παραήταν μαλακό με τον Μεταξά αλλά δεν σου αρέσουν ούτε τα άλλα 2 ?.
Κώστας
Ναι, κάπως έτσι. Έτσι όπως τα διάβασα σε πρώτη ανάγνωση δε με εξέφρασαν πολιτικά. Βασικά ένιωσα ότι πάνε να σώσουν το πρώτο.
Αυτό έχει να κάνει με τη στάση μου να μην αναγνωρίζω ως νόμιμα τα καθεστώτα όταν βρίσκονται σε αναντιστοιχία με τους ίδιους τους δικούς τους πυλώνες νομιμοποίησης, πα να πει, στις αστικές δημοκρατίες το Κοινωνικό Συμβόλαιο έτσι όπως το εκφράζει το Σύνταγμα.
Ένα δικτατορικό φασιστικό καθεστώς, πέρα από αστικό εκμεταλλευτικό με τη ταξική έννοια, είναι παράνομο ακόμη και με τα αστικά κοινοβουλευτικά δεδομένα. Άρα κάθε του δράση στο εσωτερικό και στο εξωτερικό δεν μπορεί παρά να είναι παράνομη και άδικη.
Αυτό δεν αφορά τον απλό πολίτη που η πατρίδα του δέχεται επίθεση και πάει να την υπερασπιστεί γιατί μόνο αυτή έχει. Από τη στιγμή δε που θα αρχίσει ο πόλεμος, δημιουργούνται άλλες αναγκαιότητες, όπως να καταλάβει τα ορμητήρια του εχθρού, να προστατεύσει τον ντόπιο πληθυσμό από αντεκδικήσεις, να ασφαλίσει τα μετόπισθεν του και πάει λέγοντας.
Αυτό πα να πει πως πολιτικά μπορεί το σύνθημα για “υπεράσπιση των συνόρων” να ακούγεται ορθό αλλά στη πράξη δε δουλεύει έτσι. Και από τη στιγμή που από τη πλευρά του κόσμου (σε αντίθεση με το κράτος) ο πόλεμος είναι δίκαιος, τότε πρέπει να τον κερδίσει ως το τέλος.
Θέλω να πω δηλαδή, στη συγκεκριμένη περίπτωση, ναι όντως θεωρώ ότι ο πόλεμος υπήρξε άδικος, ιμπεριαλιστικός και από τις δύο πλευρές όσον αφορά τις κρατικές οντότητες, αλλά εις ότι αφορούσε τον Ελληνικό λαό ίσχυε αυτό που είπε ο Μιγιάγκι στο The Next Karate Kid: “Fighting not good. But, if must fight, win”.
Η μαχη της αθηνας δηλαδη το αποκορύφωμα της προδοσιας.
https://avantgarde2009.wordpress.com/2012/12/03/o-kokkinos-dekebris44/
Ελάτε τώρα, δεν έχετε τι να απαντήσετε στις προδοσίες του ΚΚΕ σας και του Στάλιν σας, και ασχολείστε με τις “υστερίες” και καλά!?
Αν δεν ήμουν θήλυ θα γράφατε για υστερίες???
Τεσπα.
Για τις κοινές πορείες ΚΚΓ και ΝΑΖΊ πριν το δημοψήφισμα του 1931 ενάντια στην σοσιαλδημοκρατικη κυβέρνηση της Πρωσιας έχουμε κάτι να πούμε? Για να προλάβω τους δύσπιστους ως προς το αληθή του γεγονότος. Η πραβντα τότε την χαιρέτισε ως:”…. Το ισχυρότερο χτύπημα που κατάφερε ποτέ η εργατική τάξη στη σοσιαλδημοκρατια.” και η ΚΔ ως “παράδειγμα της εφαρμογής του ενιαίου μετώπου. ”
Για του λόγου το αληθές, στην αρχή το ΚΚΓ είχε ταχθεί εναντίον του δημοψήφισματος, υιοθέτοντας όμως τη θεωρία του σοσιαλφασισμου τάχθηκε τελικά υπέρ με επίσημη απόφαση του.
Ρωτω λοιπόν, ποια η άποψη σας για την παραπάνω απόφαση του ΚΚΓ, ήταν σωστή?
Βοήθησε στην αντιμετώπιση του φασισμού?
Βοήθησε στην ενότητα της εργατικής τάξης?
Tο γράμμα Ζαχαριάδη εκφράζει επι της ουσίας την άποψη ότι πρέπει να κάνουμε πάση θυσία ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΆ μέτωπα με οποιονδήποτε βρεθεί, ακόμα και με μια δικτατορια!!!!
Και όλα αυτά όχι για το καλό της πατρίδας και του λαού μας αλλά για να σωθεί η πατρίδα των εργαζομένων η ΕΣΣΔ.
Ωραία λοιπόν ας πουμε ότι ήταν καθήκον τότε κάθε κομμουνιστή να υπερασπιστεί πάση θυσία την ΕΣΣΔ.
Η σύγχιση που έσπειρε όμως ήταν τέτοια που ακόμα θολώνει τις γραμμές των σημερινών μλ οργανώσεων. Και αυτό γιατί την εποχη εκείνη είχε πάρει θέση αξιώματος και δεν ειχε ειδωθεί σαν ένας τακτικός ελιγμός του σταλιν, όπως πραγματικά ήταν. Η ευθύνη για αυτό φυσικά ανήκει στον Δημήτρωφ, αλλά και ο Στάλιν με την σιωπή του το ενέκρινε.
Στο 7ο συνέδριο της διεθνούς, υπάρχει η απόφαση (υποχρεωτική για τα κομματα-τμηματα της διεθνούς, όπως το ελληνικό,γαλλικό,ιταλικό) για την δυνατότητα ειρηνικού περάσματος στο σοσιαλισμό με εκλογές και συμμαχίες με αστικά κόμματα.
Αυτά όλα τα ΚΚΕ αν τα διόρθωσε καλά έκανε.
ελεος με τους ανιστοριτους και συκοφαντες τροτσκιστες
ποσοι κομμουνιστες επεσαν μαχομενοι με τους ναζι στους δρομους της Γερμανιας πριν απο την αναοδο του χιτλερ?. Ξερει η νικη τι ηταν η αντιφα το κοκκινο μετωπο κλπ κλπ. Λαχταρουσε συμμαχια με τους φονιαδες της ροζας και του καρλ ? εδω μας αριαδαζει τη προπαγανδα των ναζι και των αστων για το κατυν το συμφωνο μολοτοφ ριμπερτρομπ κλπ
Τη μαχη της αθηνας την εδωσε ο ΕΛΑΣ και οι κομμουνιστες οπως και τον ταξικο εμφυλιο Οι ελαχιστοι τροτσκιστες μιλαγαν για σταλινο πραξικοπημα και μετα εδινα συγχαρητηρια στο παπαγο (πατηρ γιωτοπουλος)
τελος ο τροτσκι καλουσε δηθεν σε υπερασπιση της ΕΣΣΔ με απαραιτητη προυποθεση να ανατραπει η ηγεσια του ΚΚΣΕ δηλαδη καλουσε σε εμφυλιο που ισοδυναμουσε με την ηττα της ΕΣΣΔ απο τους ναζι, Καλουσε για την αυτονομια της ουκρανια και επαιζε συνεχεια το παιχνιδι των ναζι
ξυπνηστε μη διαβαζεται την ιστορια απο τα βιβλια των τροτσκιστων που βριθουν απο ψεμματα και ξεδιαντροπη αστικη προπαγανδα εναντια στην ΕΣΣΔ και τους κομμουνιστες
Essd τεσσερα ψεμματα
Το ΚΚΕ ήταν τμήμα της 3ης διεθνούς, οπότε σε αυτό το πλαίσιο, μπορεί να γίνει δεκτό το γράμμα Ζαχαριάδη. Στα πλαίσια των αποφάσεων του 7ου συνεδριου. Αν ομως δεχτούμε το γράμμα Ζαχαριάδη σαν σωστο, τότε η θα πρεπει αναγκαστικά να δεκτουμε και τη συμφωνία του Λιβάνου. Και τον σιαντο να τον αθοωσουμε. Δεν γίνεται να βγαίνει λάδι ο Ζαχαριάδης!!
Ο ΑΛΜΠΕΡ ΚΑΜΙ ΤΩΡΑ ΔΙΚΑΙΩΝΕΤΑΙ
Ρε τι τραβάμε κι εμείς οι ρεφορμίστριες χορεύτριες!
Γράφει μέσα στην καλή χαρά ο Σ.Τ. παραπάνω (λινκ):
Για πια ευθύνη μιλάτε όταν το 43 με τους ναζί στις πύλες Μόσχας σταλιγκραντ, ζητάνε από το ΕΑΜ να υπογράψει την υπαγωγή του ΕΛΑΣ στο αγγλικό στρατηγείο!!!!
Πειράζει που πέφτει έξω κάτι …χρόνια τόσο για το πότε οι ναζί ήταν στις πύλες τής Μόσχας και του Στάλινγκραντ όσο και για το πότε τέθηκαν οι δυνάμεις τού ΕΛΑΣ υπό βρετανική διοίκηση;;;
Σωπάτε καλέ! Τι να πειράζει; Σε τέτοιες λεπτομερειούλες θα κολλάμε τώρα; Το σημαντικό είναι να καταδικάζεται σε κάθε περίπτωση ο Στάλιν και να εκφωνείται με την ευκαιρία και κάνας δεκάρικος υπέρ τού Τρότσκι!!!
Ώρες-ώρες (καλή ώρα!) σκέφτομαι ότι είχε δίκιο ο Καμί που αρχίζει το «Μύθο τού Σισύφου» λινκ ) με τον ισχυρισμό ότι το μόνο πραγματικά σοβαρό και ουσιαστικό φιλοσοφικό πρόβλημα που αξίζει να απασχολήσει τον άνθρωπο μόλις συνειδητοποιήσει το παράλογο της ζωής είναι αν πρέπει να αυτοκτονήσει ή όχι! ;-) :-)