Οι αντιπρόσωποι της Αγωνιστικής Ταξικής Eνότητας καταγγέλλουμε τα σκηνικά βίας, απροκάλυπτης νοθείας και πρωτοφανούς σαπίλας και εκφυλισμού με την παρουσία της αστυνομίας και εισαγγελέα, που κυριάρχησαν στο κατ’ ευφημισμόν (37ο) συνέδριο της ΓΣΕΕ στην Καλαμάτα που υποτίθεται θα ξεκινούσε την Πέμπτη, αλλά δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ.
Ενδεικτικό της σαπίλας είναι το γεγονός ότι κυκλοφορούσαν ακόμα και πλαστές κάρτες συνέδρων, με τις παρατάξεις να διαχειρίζονταν γύρω στις 950 κάρτες για 350 περίπου συνέδρους. Πολλοί από τους επίδοξους αντιπροσώπους του συνεδρίου βρήκαν τις κάρτες τους στα δωμάτιά τους, κάτω από τα σεντόνια τους, χωρίς να γίνει καμία ταυτοποίηση. Στο επίκεντρο της συζήτησης βρέθηκαν 53 αντιπρόσωποι, όπου σύμφωνα με καταγγελίες του ΠΑΜΕ είναι νόθοι και πλαστοί και στους οποίους η ηγεσία της ΓΣΕΕ είχε διανείμει κάρτες.
Όλες αυτές τις μέρες πραγματοποιήθηκε ένα σκληρό παζάρι μηχανισμών των επίσημων παρατάξεων για το μοίρασμα των συσχετισμών σε μια συνομοσπονδία που δεν έχει καμιά σχέση με την εργατική τάξη. Αυτά αποτελούν λογική συνέχεια του εκφυλισμού που είδαμε στα συνέδρια της Ομοσπονδίας ιδιωτικών Υπαλλήλων και άλλων δευτεροβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων. Η εικόνα αυτή επιβεβαιώνει ότι κανένα πραγματικό συνέδριο δεν μπορούσε να γίνει όπως εξάλλου δεν έγινε και τις προηγούμενες φορές. Όλα τα συνέδρια των μεγάλων ομοσπονδιών και της ΓΣΕΕ τα τελευταία χρόνια είναι «συνδικαλιστικά νεκροταφεία», εντελώς μακριά από κάθε αγωνία, ανάγκη και συζήτηση των εργαζομένων. Όμως αυτή την φορά ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός ξεπέρασε κάθε προηγούμενο, αφού δεν μπόρεσε να κρατήσει ούτε τους τύπους.
Η “βία, η νοθεία και η εργοδοτική τρομοκρατία” στα συνδικάτα, τις βασικές ομοσπονδίες και την ίδια τη ΓΣΕΕ είναι επακόλουθο της γραμμής συνθηκολόγησης της με το κεφάλαιο, την ΕΕ και τις κυβερνήσεις. Της γραμμής του κοινωνικού εταιρισμού και της ταξικής συνεργασίας που κυριαρχεί εδώ και δεκαετίες στο συνδικαλιστικό κίνημα. Της γραμμής της “κοινωνικής συμμαχίας”, όπου η ηγεσία της ΓΣΕΕ καλεί την εργατική τάξη να συμπαραταχτεί ενεργητικά με τις «αναπτυξιακές μεταρρυθμίσεις» του κεφαλαίου. Της μετατροπής της ΓΣΕΕ σε εταιρεία διαμεσολάβησης κρατικής, εργοδοτικής και ευρωπαϊκής χρηματοδότησης και οργάνωσης προγραμμάτων κατάρτισης για φτηνό δυναμικό στις επιχειρήσεις. Σήμερα υποταγμένος συνδικαλισμός δεν είναι απλώς μια γραφειοκρατική ελίτ. Είναι ένας καλολαδωμένος μηχανισμός που εκπροσωπεί τα συμφέροντα των εργοδοτών μέσα στην εργατική τάξη και καλεί τους εργαζόμενους να παλέψουν για την σωτηρία των καπιταλιστικών κερδών.
Η κατάσταση αυτή είναι μη αναστρέψιμη και δεν αλλάζει με μάχες μηχανισμών στα ανώτερα όργανα, όπως επιχειρεί το ΠΑΜΕ, που έχει διαχρονικές ευθύνες για αυτή την κατάσταση. Ακραία έκφραση αυτής της αντίληψής του είναι και η προσφυγή στα αστικά δικαστήρια για το διορισμό προσωρινής μονοπαραταξιακής διοίκησης στην ΟΙΥΕ!. Το τελευταίο διάστημα καταγράφει υποχώρηση στις δυνάμεις του. Στο εργατικό κίνημα δεν προτείνει – ούτε οργανώνει κανένα διαφορετικό αγωνιστικό σχέδιο, αλλά μόνο διαμαρτύρεται, ακολουθώντας κατά βάση τον “αγωνιστικό” σχεδιασμό ήττας και εκφυλισμού της ΓΣΕΕ. Το γεγονός αυτό αποτελεί σοβαρό πλήγμα στη μάχιμη απεργιακή δράση, απαξιώνει τα συνδικάτα και τους αγώνες και δεν δίνει διέξοδο στις χειραφετητικές τάσεις των εργαζομένων.
Διέξοδο μπορεί να δώσει η πάλη για την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος. Μέσα από τα πρωτοβάθμια σωματεία, τις συνελεύσεις των εργαζόμενων, μέσα στην ίδια την εργατική βάση. Με την δημιουργία ενός κέντρου αγώνα, ώστε σε επίπεδο συνδικάτων, σωματείων και συνολικά στο εργατικό κίνημα, να μπορεί να οργανώνει τους αγώνες, να συντονίζει τις μάχες. Με αιτήματα που θα καλύπτουν τις εργατικές ανάγκες κόντρα στις προτεραιότητες των μνημονίων, του χρέους και την κερδοφορία του κεφαλαίου, κόντρα στην φυλακή του ευρώ και της ΕΕ. Με νέες μορφές συσπείρωσης και αγώνα της εργατικής τάξης, μακριά από τον υποταγμένο συνδικαλισμό, ελεύθερα και ακηδεμόνευτα από κράτος-εργοδοσία.
Οι αντιπρόσωποι της Αγωνιστικής Ταξικής Ενότητας στο 37ο συνέδριο της ΓΣΕΕ
Οι εργατοπατέρες είναι πια ξεβράκωτοι από την ταξική τους βάση, δεν έχουν πια την παληά, βασικά πασοκίτικη, “σιωπηρή πλειοψηφία”, που εμφανιζόταν μόνο στις εκλογές, τους έδινε τα κουκιά και μετά εξαφανιζόταν μέχρι τις επόμενες εκλογές. Τώρα, λόγο τα μνημόνια, η βάση απέχει, κάθετε σπίτι χολωμένη. Οι εργατοπατέρες, προσπάθησαν με εκτεταμένη νοθεία και με τους διευθυντάδες να καλύψουν το κενό.
Το ΠΑΜΕ το πήρε χαμπάρι, μπορεί και να τους την είχε στημένη, και τους την έπεσε, όπως πέφτουν τα κοράκια στο ημιθανές θήραμα.
εμείς παρακολουθούμε ανήμποροι σαν θεατές, περιμένοντας τι; να περάσουν οι φουρτούνες;
Η ανεπάρκεια και ο σεχταρισμός τη; αριστεράς σε όλο το μεγαλείο της τα καράβια φεύγουνε και εμείς στην παραλία αγναντευουμε Δέκα χρόνια κρίση και ο Παναγοπουλος στο προεδριο της ΓΣΕΕ Η ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΡΑ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΣ Η ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΡΕΜΒΟΥΜΕ ΑΡΑ ΛΙΓΟΙ Η ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ Η ΙΣΟΠΕΔΟΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΕΚ ΤΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΜΟΙΡΑΙΟΙ ΚΑΙ ΑΒΟΥΛΟΙ ΜΙΑ ΣΕΧΤΑ ΚΛΕΙΣΤΗ ΚΑΙ ΑΠΟΜΟΝΩΜΈΝΗ
Το γεγονός οτι απουσιάζει το πρόταγμα της ένοπλης πάλης στο σχέδιο που προτάσεται στο τέλος, δεν είναι σημάδι ρεφορμισμού; Με προβληματίζει λίγο.
Μόνο σε προβληματίζει; Εγώ έχω πανικοβληθεί! ;-) :-)
Μάλιστα έχει το ΠΑΜΕ διαχρονικές ευθύνες για την κατάσταση αυτή αλλά όχι αυτοί που στο παρελθόν ήταν ουρά της Πασκε και μετά ουρά της Αυτόνομης παρέμβασης ή του ΜΕΤΑ.
Αυτοί που κατακρίνουν το γεγονός ότι για τις νοθείες μαζί με τις δυναμικές παρεμβάσεις το ΠΑΜΕ πήγε και στα αστικά δικαστήρια ( λες και έχουμε λαϊκά και δεν πήγε εκεί) αλλά ήταν οι ίδιοι που πήγαιναν μαζί με τη ζωή στα ίδια δικαστήρια για να κάνουν λογιστικό έλεγχο του χρέους(!).
Εντέλει κρίνουν ως άνευ σημασίας τη μάχη για αλλαγή συσχετισμών σε όλες τις βαθμίδες του συνδικαλιστικού κινήματος και προκρίνουν τι άραγε? Και που είναι τα αποτελέσματα της δικής τους γραμμής στα ελάχιστα σωματεια που πλειοψηφούν? Είναι μαζικά αυτά και ζωντανά? Είναι μάλλον πιο μαζικά και ζωντανά από αυτά του ΠΑΜΕ?
Τέλος που καταγράφει μείωση πραγματική δυνάμεων το ΠΑΜΕ? Σε όλα τα εργατικά κέντρα πλην αυτού της Θεσσαλονίκης που η βία και η νοθεία πήραν πρωτοφανής διαστάσεις καταγράφει άνοδο. Μάλλον σε ότι αφορά την μείωση δυνάμεων κρίνουν εξ ιδίων…
Τελμαν μην ταράζεσαι όταν ακούς την αλήθεια: ΠΑΜΕ κ ΠΑΣΚΕ κ ΔΑΚΕ κ ΣΥΡΙΖΑ κανουν αναλογικά προεδρεθα αλληλοψηφιζομενοι, σαμποτάρουν απο κοινού τις προσπαθειες κήρυξης απεργιών πέραν γσεε/αδεδυ κλπ κλπ .
Ναι λοιπόν ο κομματικοκεντρικος συνδικαλισμός συνεβαλε κ συμβάλλει και αυτός στον εκφυλισμό του συνδικαλιστικού κινήματος.
Αναλογικά προεδρεία σημαίνει σεβασμός στη βούληση του εκλογικου σωματος. Ότι ψήφισε θα είναι αποτυπωμένο στη σύνθεση του ΔΣ. Αυτή είναι διαχρονική στάση των κομμουνιστών χρόνια τώρα.
Τα κομπρεμι για καρέκλες και αποκλεισμούς από προεδρία που είναι σε διάσταση με ότι ψήφισε ο κόσμος δυστυχώς είναι ένα θλιβερό προνόμιο όλων πλην κομμουνιστών και μάλιστα κάποιοι το θεωρούν και αριστερή λογική….
Τα αναλογικά προεδρεία δεν εξηγούνται κυρίως ως “σεβασμός σε αυτό που ψήφισε ο κόσμος”. Διότι ΑΝ εξηγούνταν ως “σεβασμός σε αυτό που ψήφισε ο κόσμος”, τότε θα έπρεπε φίλε του ΚΚΕ, να αποδέχεσαι και τις αποφάσεις ή τις ΜΗ αποφάσεις (πχ άρνηση λήψης αγωνιστικώνπρωτοβουλιών) των ΔΣ όταν πλειοψηφούν ΠΑΣΚΕ/ΔΑΚΕ, διότι ΑΥΤΕΣ ψήφισε ο κόσμος!
Να στο κάνω πιο λιανά;
Α. Το ΠΑΜΕ/ΚΚΕ αλληλοψηφίζεται με ΠΑΣΚΕ/ΔΑΚΕ/ΣΥΡΙΖΑ στα αναλογικά προεδρεία, ακριβώς με το επιχείρημα του ότι “να αποτυπώνεται αυτό που ψήφισε ο κόσμος”.
Β. ΓΙΑΤΙ λοιπόν δεν στηρίζεις και τις προτάσεις που εισηγούνται στα ΔΣ οι ΠΑΣΚΕ/ΔΑΚΕ/ΣΥΡΙΖΑ όταναυτές οι δυνάμεις πλειοψηφούν σε ένα χ σωματείο, ακριβώς διότι “πρέπει να αποτυπώνεται αυτό που ψήφισε ο κόσμος”;;
Για να γίνουν προγραμματικές συμφωνίες χρειάζονται πρώτον αντικειμενικές προϋποθέσεις, δηλαδή εκτός από τα εργασιακά προβλήματα να υπάρχουν και σύμμαχες τάξεις και στρώματα. δεύτερον οι επίδοξοι σύμμαχοι να θέλουν ειλικρινά την συνεργασία. αμα η συνεργασία είναι μια πρόφαση για να την στήσουμε στον υποτιθέμενο σύμμαχο τότε να λείπει.
αν δεν υπάρχει κάποια από αυτές τις βασικές προϋποθέσεις η προγραμματική συμφωνία είναι μια απάτη για να δουλέψουμε τους εργαζομένους, θα μας πάρουν χαμπάρι κάποια στιγμή και θα μας γυρίσουν την πλάτη. Αυτό έπαθε το αριστεροχώρι.
από το 1995-2000 και μετά τα δεδομένα άλλαξαν τελείως στο συνδικαλισμό. Τελειώσαν οι “δημοκρατικές δυνάμεις”, είχαν τελειώσει από παληότερα, αλλά τότε το πήραν χαμπάρι οι κομμουνιστές και μετά από όχι εύκολη εσωτερική ιδεολογική πάλη. το κίνημα σχίστηκε στα δύο. από την μια μερηά οι ταξικές δυνάμεις, από την άλλη το μάυρο μέτωπο ΓΣΕΕ, πασκίτες δεξιοί και οι ντροπαλοί του “όχι στα κόμματα” η “στον κομματικοκεντρικό συνδικαλισμό”, με λίγα λόγια η σύμπλευση εργοδοτικών-οπορτουνιστών. δεν υπήρχε πια έδαφος για συμφωνίες και συμμαχίες, αφού ο αντικομμουνισμός από τότε βαράει μαύρο, με ποιόν να συμμαχήσουν οι ταξικές δυνάμεις;
το αναλογικό προεδρείο σαν γενική γραμμή εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων ήταν η μόνη λύση για την λειτουργία των σωματείων αφού η εργατική τάξη δεν ήταν ώριμη να ξωπετάξει τους απατεώνες κάθε κοπής.
Γιατί να εκτεθεί το ΠΑΜΕ; ποιό το όφελος για τους εργαζομένους;
ακόμη θα τρέχαμε πίσω από τους εργοδοτικούς αντί να τους κατατρέχουμε πια με μαζικούς όρους, όπως κάνει τώρα το ΠΑΜΕ.
η ανασύνταξη του εργατικού κινήματος δεν θα γίνει με λόγια και εκκλήσεις για ουρανοκατέβατα “κέντρα” ίσων αποστάσεων.
Τέλμαν οι δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα κάνουν πολιτικές επιλογές σε όλα τα στάδια, σε όλα τα επιπεδα. Επίσης όλες οι εκλογικές διαδικασίες είναι με απλή αναλογική που πάει να πει πως ο πρώτος δεν κυβερνάει ντε φάκτο. Άλλωστε δεν χάνει τις έδρες του, όπως θα καταλάβει κανείς οτι είναι το αποτέλεσμα των μη αναλογικών προεδρείων, από τα λόγια σου. Η λογική των πολιτικών προεδρείων είναι πχ η 3η η 4η και η 5η παράταξη, πες ΠΑΜΕ, Παρεμβάσεις και ΜΕΤΑ, αν έχουν πχ 5 3 3 σε ένα όργανο των 21 να βγάλουν τον πρόεδρο και γενικά την εκπροσώπηση του σωματείου ή συνδικάτου. Η λογική των αναλογικών προεδρείων λέει πως αν ΠΑΣΚΕ ΔΑΚΕ έχουν 6-4 να βγει πρόεδρος από την ΠΑΣΚΕ ¨Ομως ΔΕΝ το έχει ψηφίσει ο κόσμος, το καταλαβαίνεις πως δεν μπορεί στα σοβαρά να υποστηρίζεις το … πλειοψηφικό και την … ενισχυμένη αναλογική στα συνδικάτα.Αν ο κόσμος ήθελε πρόεδρο της ΠΑΣΚΕ θα έδινε απόλυτη πλειοψηφία στην ΠΑΣΚΕ ή σε ένα μπλοκ παρατάξεων με συναφή αντίληψη. Ο κόσμος δεν έχει ψηφίσει το ΠΑΜΕ για να βοηθήσει την ΠΑΣΚΕ να βγάλει πρόεδρο. Ούτε για να βγάλει πρόεδρο με το ΜΕΤΑ και τις Παρεμβάσεις, θα μου πεις. Αλλά κάνεις μια πολιτική επιλογή. Αποφασίζεις πως η σχετική πλειοψηφία της ΠΑΣΚΕ με 6/21 βαραίνει περισσότερο από την ψήφο σε ΠΑΜΕ, Παρεμβάσεις και ΜΕΤΑ με 11/21. Μα εμείς, θα πεις, το λέμε προεκλογικά πως δεν αθροιζόμαστε. Μα δεν σου λέμε να αθροιστείς, να κάνεις κοινή παράταξη, Εγώ δηλ μπορεί και να στο πω αλλά εδώ συζητάμε για τα προεδρεία. Καλείσαι να ερμηνεύσεις την ψήφο και να την χειριστείς πολιτικά, καλείσαι σαν 3/21 να κάνεις μια επιλογή αν συμβολικά θα υπάρξει μια πλειοψηφία 13/21 ή 11/21 στην δημόσια εκπροσώπηση του συνδικάτου. Ο κόσμος ψηφίζει οι καθεστωτικές δυνάμεις να είναι στην μειοψηφία και συ στο όνομα του να μην συμπράξεις ούτε στιγμιαία με δυνάμεις που τις θεωρείς ταλαντευόμενες, οπορτουνίστικες ή οτιδήποτε, κακώς αλλά τις θεωρείς, ενισχύεις παρά την θέληση του κόσμου τις καθεστωτικές. Γιατί μπορεί εσύ προεκλογικά, ίσως, να λες καμία άθροιση με ΜΕΤΑ και Παρεμβάσεις, το ΜΕΤΑ και οι Παρεμβάσεις όμως δεν το λένε, λένε το αντίθετο, και τις ψηφίζουν και αυτές συνάδελφοι που η ψήφος τους μετράει. Επίσης λές στον κόσμο καμία άθροιση με την ΠΑΣΚΕ και την ΔΑΚΕ και καλά κάνεις,και οι ΠΑΣΚΕ ΔΑΚΕ βέβαια δεν λένε προεκλογικά πως θα συμπράξουν με το ΠΑΜΕ. Αλλά με τα νούμερα, που έχω βάλει, μετεκλογικά δεν έχουμε την στιγμιαία σύμπραξη ΠΑΜΕ ΜΕΤΑ Παρεμβάσεων που την έχει ψηφίσει κάποιος κόσμος αλλά έχουμε μια στιγμιαία σύμπραξη ΠΑΣΚΕ ΔΑΚΕ ΠΑΜΕ που δεν την έχει ψηφίσει κανείς. Έχουμε δηλ αυθαίρετη καθεστωτική ερμηνεία της ψήφου του κόσμου και με αυτή την έννοια αλλοίωση της.
Κώστας
1) το οτι τα αναλογικα προεδρια ειναι το ιδιο με το να συμφωνεις με τη γραμμη των αλλων στο κινημα δεν αντεχει κριτικης ειναι αστειο και μονο που το λες το καταλαβαινει και ενα μικρο παιδι.
2)αυτος που ψηφιζει ΠΑΜΕ ψηφιζει την προταση του στο κινημα οσο δεν ψηφιζει ΔΑΚιτη για προεδρο αλλο τοσο δεν ψηφιζει ανταρσυωτη ή συριζαιο. Τις θεσεις στα ΔΣ τις εκλεγει το συνολο του εκλογικου σωματος ξερωντας απο πριν την γραμμη του καθενος το ΠΑΜΕ ειναι σε αντιπαραθεση ευθεια και με τον κλασσικο κρατικο και εργοδοτικο συνδικαλισμο οσο και με τον οπορτουνισμο. Οποιος το ψηφιζει τογνωριζει απο πριν. Ενδεχομενη συμμαχια του ΠΑΜΕ με αυτες τις δυναμεις θα ηταν κλεψιμο και υφαρπαγη των ψηφων με αλλη γραμμη και εφαρμογη αλλης γραμμης.
3)συμμαχια σε επιπεδο σχεδιασμου και ΔΣ σημαινει και κοινη γραμμη και αντιληψη για το κινημα αυτη δεν υπαρχει οποτε οποιες συμμαχιες εντος ΔΣ θα ηταν μονο και μονο για τις καρεκλες και τιποτα αλλο. το να αθροιζεις τις ψηφους ΠΑΜΕ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΛΑ.Ε. ή πιο παλια ΣΥΡΙΖΑ για να πεις οτι η πλειοψηφια δε θελει ΔΑΚΕ ή ΠΑΣΚΕ ειναι σαν να αθροιζεις μηλα, πορτοκαλια και μπανανες για να πεις οτι η πλειοψηφια δε θελει αχλαδια.
Μου θυμιζεις πριν το 2012 ου λεγανε μερικοι να ενωθει ΚΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ-ΔΗΜΑΡ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ να βγαλουν κυβερνηση.
Ή μπορεί απλά κάποιος που τα βλέπει όλα αυτά, να γυρίσει πλάτη και να ρίξει μαύρη πέτρα σε όλους σας μαζί.
Τέλμα(ν)
1) δεν ειπα πως αναλογικά προεδρεία είναι συμφωνία με τους άλλους με τους οποίους συμφωνείς για την συγκρότηση του αλλά άρνηση της ψήφου του κόσμου.. Έστω των ψηφοφόρων ΜΕΤΑ και Παρεμβάσεων που έχουν ψηφίσει κοινή δράση της ταξικής συνδικαλιστικής αριστεράς. Το να βγει πρόεδρος ΠΑΣΚΕ με ψήφους ΠΑΜΕ δεν το έχει ψηφίσει ένας έστω εργαζόμενος. Γιατί το ΠΑΜΕ δεν λέει σε αυτή την περίπτωση να μην είναι κανένας πρόεδρος ? Το ΔΣ ή η ΕΕ ή ότι είναι τέλος πάντων υπάρχει, αν δεν μπορεί να συγκροτήσει εισήγηση θα κατεβαίνουν χωριστές.
2)το ίδιο, ουδείς ψηφοφόρος του ΠΑΜΕ ψήφισε ΠΑΣΚΕ για πρόεδρο, κανένα μέλος του σωματείου ή της ομοσπονδίας ή της συνομοσπονδίας δεν ψήφισε για πρόεδρο ΠΑΣΚΕ με ψήφους του ΠΑΜΕ.
3)Το ίδιο, αν ήταν αυτό το θέμα το ΠΑΜΕ δεν θα έβγαζε πρόεδρο που δεν χρειάζεται έτσι κι αλλιώς. Αν με αυτές τις έδρες που είπα ΠΑΣΚΕ 6 ΠΑΜΕ 5 ΔΑΚΕ 4 Παρεμβάσεις 3 ΜΕΤΑ 3 το ΠΑΜΕ θα έλεγε πως δεν συγκροτείται απόλυτη πλειοψηφία και το ΔΣ ή η ΕΕ θα συνεδριάζει χωρίς προεδρείο, χωρίς δηλ να κάνει εισήγηση κάποιος ως πρόεδρος αλλά όποια παράταξη θέλει ή όποιο μπλοκ παρατάξεων θέλει. Δεν μου απάντησες γιατί δικαιούται η ΠΑΣΚΕ με 6/21 να βγαίνει σαν να έχει το συνδικάτο αυτοδύναμα δικό της. Επίσης αν θες να λες περί ΛΑΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν θα λες ΠΑΜΕ, θα λες ΚΚΕ που έχει γραμμή πως το ΠΑΜΕ είναι μονοκομματικό
Κανένας δεν είπε ποτέ για κυβέρνηση ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΔΗΜΑΡ. Για κυβέρνηση ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπορεί να είπε ο Τσίπρας εκλογικίστικα. Πάλι ψέματα λες βέβαια γιατί και αυτό δεν αφορά κανέναν συνομιλητή σε αυτή την κουβέντα.
Αλλά είσαι σε αδυναμία και Τέλμα(ν) να απαντήσεις στο καθοριστικό που θέτω. Αρχικά ένα μικρό παιδί ξέρει πως ΠΑΜΕ, ΜΕΤΑ και Παρεμβάσεις μπορούν να γράψουν ένα κείμενο 300 λέξεων σαν πολιτικό περιεχόμενο εκλογής ενός προεδρείου. Αυτό λέει η πραγματικότητα του συνδικαλιστικού κινήματος σε πρωτοβάθμιο, δευτεροβάθμιο και τριτοβάθμιο επίπεδο με τις άπειρες φορές που συγκροτούνται κοινές προτάσεις. Γιατί γίνεται πχ να υπάρχουν κοινές αγωνιστικές προτάσεις αλλά δεν γίνεται να υπάρχει και ένα μόνιμο πολιτικό πλαίσιο που θα δεσμεύει ΠΑΜΕ, Παρεμβάσεις και ΜΕΤΑ ? Απευθύνεσαι σε κάφρους μάλλον και σε φοιτητές που δεν είναι κάφροι αλλά δεν παρακολουθούν το συνδικαλιστικό κίνημα. Οι μόνες δυνάμεις που αρνούνται τις μόνιμες πολιτικές αγωνιστικές δεσμεύσεις αλλά κάνουν α λα καρτ αγωνιστικές πολιτικές συμφωνίες
είναι αυτές που δεν σκοπεύουν να τις τηρήσουν πάντα. Ακόμα όμως και αν αυτό δεν υπήρχε, αν δεν υπήρχαν οι υπαρκτοί αποδεδειγμένοι οροι για μια συμφωνία 300 λέξεων, στα πλαίσια της απόφασης του Συνεδρίου, που θα δέσμευε το προεδρείο για εισηγήσεις στο ΔΣ ή το ΓΣ στο πλαίσιο της με δυνατοτητα όσων τηρούν την πολιτική συμφωνία να καταγγείλουν όσους δεν την τηρούν, πάλι δεν απαντάς στο γιατί να διοριστεί, χωρίς πολιτική συμφωνία, ένας εκπρόσωπος του καθεστωτικού συνδικαλισμού στο προεδρείο. Μην μου πεις καμιά παπάτζα ότι πρέπει το συνδικάτο να είναι υπόλογο στην δικαιοσύνη σε ενδεχόμενες δικαστικές επιθέσεις που θα δεχτεί γιατί θα σου πω πως σε αυτή την περίπτωση μια χαρά τιμητικό είναι να διωχτούν οι 21 και όχι οι 5. Εισηγήσεις στο ΔΣ ή στην ΕΕ ας κάνουν κυκλικά, ως προς το ποιος θα κάνει την πρώτη, όλες οι παρατάξεις, εφόσον δεν θα υπάρχει προεδρείο που αν υπάρχει κάνει την πρώτη εισήγηση και όποιος θέλει μετά κάνει την δικιά του. Αν το ΔΣ δεν μπορεί να πάρει απόφαση ας μην βγει προς τα έξω καμία γραμμή σαν του σωματείου ή του συνδικάτου και αν παίρνει απόφαση ας την εκφωνεί κυκλικά κάποια παράταξη. Επίσης μην μου πεις για δημοκρατία, αν οι εργαζόμενοι ήθελαν πρόεδρο της ΠΑΣΚΕ θα της έδιναν απόλυτη πλειοψηφία.
Συνοψίζω γιατί η φλυαρία σε βολεύει.
1)γιατί ενώ υπάρχουν κοινά πλαίσια κατά καιρούς σε όλα τα επίπεδα, όπου υπάρχουν οι οροι (όπως με το υποθετικό σενάριο ΠΑΣΚΕ 6 ΠΑΜΕ 5 ΔΑΚΕ 4 Παρεμβάσεις 3 ΜΕΤΑ 3) να μην γίνει μια πολιτική συμφωνία δέσμευσης των 3 αυτών δυνάμεων ? Όταν συμφωνούν ΜΕΤΑ και Παρεμβάσεις με το ΠΑΜΕ θα γίνεται κοινό πλαίσιο, όπως και τώρα άλλωστε. Όταν δεν συμφωνούν το ΠΑΜΕ θα τις ξεμπροστιάζει.
2)έστω πως δεν υπάρχουν πολιτικοί όροι για συμφωνία ΠΑΜΕ ΜΕΤΑ και Παρεμβάσεων, στο 6 5 4 3 3 που πρότεινα σαν σενάριο. Γιατί να βγει πρόεδρος της ΠΑΣΚΕ όταν, επίσης, δεν συντρέχουν πολιτικοί όροι συμφωνίας ή δικαστικοί λόγοι ή λόγοι επικοινωνίας ?
Βέβαια αν ήσουν σε θέση να απαντήσεις δεν θα σε λέγανε Τέλμα(ν)
Κώστας
Ουρά της ΠΑΣΚΕ και της ΓΣΕΕ έχουμε εξηγήσει γιατί ήσασταν φίλοι του ΠΑΜΕ. Πρακτικά και εκ του αποτελέσματος (π.χ. απεργίες Νοέμβρη 2018). Ναι, κατακρίνουμε το γεγονός ότι το ΠΑΜΕ πήγε στα δικαστήρια. Δεν μπορείς να λες έξω οι εργοδότες και το κράτος από τα συνδικάτα, αλλά μέσα το κράτος και η αστική δικαιοσύνη όταν θέλουμε εμείς… Τι θα λύσει το δικαστήριο; Θα διορίσει διοίκηση. Και είναι υπέρ το ΠΑΜΕ σε μια διορισμένη διοίκηση; Όταν διορίστηκε η δοτή διοίκηση στο ΕΚΑ βγάζαμε ανακοινώσεις και το ΠΑΜΕ και οι “Παρεμβάσεις” και άλλοι, καταγγέλλοντας την παρέμβαση της αστικής δικαιοσύνης στα συνδικάτα. Τώρα τη ζητάμε εμείς; Φάουλ…
Τα ελάχιστα σωματεία στα οποία παρεμβαίνουν πλειοψηφικά δυνάμεις της ταξικής πτέρυγας και άλλες δυνάμεις (της εργατικής αυτονομίας και του αναρχικού χώρου), ναι, έχουν πιο πραγματικές και πιο μαζικές-αναλογικά-διαδικασίες. Έχουν πραγματική συζήτηση και αποφάσεις στα χέρια των συνελεύσεων. Έχουν βεβαίως και αυτά μια σειρά σοβαρά προβλήματα, διότι η υποχώρηση και η κατάσταση του εργατικού κινήματος τα σφραγίζει όλα, δεν έχουμε νησίδες εργατικής ανάτασης φυσικά…
Τέλος, το ΠΑΜΕ θα έχανε μια έδρα στο συνέδριο της ΓΣΕΕ, αυτό εννοεί η ανακοίνωση με μείωση. Για διάφορους λόγους, και αντικειμενικούς (απαξίωση-φθορά-κατάρρευση παραδοσιακών κλάδων της οικονομίας όπου το κομμουνιστικό κξίνημα είχε παραδοσιακά επιρροή, όπως οικοδόμοι-κατασκευές, ιματισμός, κ.α.). Μην τρελαίνεσαι και μην το παίρνεις προσωπικά…
Θα την έχανε με τους 53 νοθους μέρος του σώματος ή χωρις? Γιατί εγώ μίλησα για πραγματική μείωση όχι αυτή που προκύπτει όταν ψηφιζουν πεθαμένοι και δεντρα.
Επίσης ουρά είναι όποιος φτιάχνει από κοινού ψηφοδέλτια με κυβερνητικές ή επιδοξες κυβερνητικές παρατάξεις ή οχι? Είναι αυτός που έχει στοιχηθει “κριτικά”πίσω από κάθε πρωτοβουλία της σοσιαλδημοκρατίας παλιάς και νέας ή όχι? Για να καταλάβουμε πως ορίζεται η ουρά…
Ο κρατικός/εργοδοτικός συνδικαλισμός πρέπει να πάρει πόδι από τα συνδικάτα. Μην νομίζεις όμως φίλε μου ότι η κομματοκεντρική αντίληψη του ΠΑΜΕ/ΚΚΕ είναι πολύ καλύτερη και μπορεί να συμβάλλει ουσιαστικά στην αναγέννηση του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος……..
Αλλήθεια εκείνα τα σωματεία εργαζομένων στο ν. Πρεβέζης γιατί τα αποκλεισατε παρέα ΠΑΜΕ και ΠΑΣΚΕ;
http://pandiera.gr/%CF%80%CF%81%CE%AD%CE%B2%CE%B5%CE%B6%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AD%CE%BC%CE%B2/
Καλά, ανώνυμοι και αλέξη, κανείς δεν ταράζεται από πουθενάδες.
που όπως φαίνεται παίρνουν τελικά θέση. όλα τελειώνουν κάποια στιγμή
Πολύ καλό damage control φίλοι ναριτες. Keep it up.
Θα είχε ίσως νόημα η κριτική για την προσφυγή στα δικαστήρια εάν το παμε έκανε μόνο αυτό και δεν τους κυνηγούσε στην πράξη εκεί που κρινόταν το παιχνίδι. Θα είχε ίσως νόημα η κριτική για “κομματικοκεντρικό” συνδικαλισμό άμα κάνατε κριτική στους φίλους σας τους αναρχικούς, εμείς το κόμμα δεν το θεωρούμε κάτι κακό. Ίσως θα είχε καποιο νόημα η κριτική για την πάλη από τα πάνω εάν το παμε δεν όργωνε όλους τους εργασιακούς χώρους σήμερα για να ενημερώσει. Τέλος ίσως και να πειθατε 5-6 ανθρώπους εάν σας βλέπαμε κάπου στην καλαματα και όχι στο φμπ
Φάνη, η κριτική στην προσφυγή στα δικαστήρια έχει νόημα έτσι κι αλλιώς. Δεν την μειώνει το γεγονός ότι το ΠΑΜΕ έκανε-κάνει συγκεντρώσεις ενάντια στους εργατοπατέρες. Είναι πολιτική η κριτική σε μια λάθος πολιτική αντίληψη και πρακτική (να ζητάς να διορίζεται οποιοδήποτε ΔΣ από δικαστήριο).
Στην Καλαμάτα οι αντιπρόσωποι της ταξικής πτέρυγας και των κινήσεών μας -λίγοι, δεν φτερακάμε στα σύνεφα…- δεν πήραν κάρτες στα δωμάτιά τους, δεν νομιμοποίησαν το αίσχος, έβγαλαν καταγγελία, έκαναν δήλωση για το χάλι του αστικοποιημένου συνδικαλισμού, ασκώντας φυσικά ως όφειλαν με βάση την αντίληψή τους και τη γραμμή μας και πολιτική κριτική στο ΠΑΜΕ. Δεν έχουμε τις δυνάμεις να κάνουμε συγκέντρωση σε εργάισμη μέρα στην Καλαμάτα, τα μέλη μας δουλεύουν και οι αντιπρόσωποί μας δεν συγκροτούν συγκέντρωση με σοβαρούς όρους.
Όποιος ήθελε να μας δει στην Καλαμάτα πάντως-και αρκετοί ερηαζόμενοι του ΠΑΜΕ-μας είδαν, μην στενοχωριέσαι…
ΥΓ: Ούτε εμείς θεωρούμε κακό το κόμμα γενικά. Τα κόμματα είναι στοιχείο δημοκρατίας. Τα εργατικά και επαναστατικά κόμματα είναι απαραίτητα στοιχεία του ταξικού αγώνα. Άλλο αυτό και άλλο μια ¨κομματικοκεντρική” αντίληψη για τους αγώνες των εργαζομένων. Άλλη είναι η δουλειά του κόμματος. Απλά και λαϊκά το λέω: άλλο αγώνες για να πάρει ψήφους το κόμμα και άλλο κόμμα για να ενισχυθούν οι αγώνες των εργαζομένων για την χειραφέτησή τους.
Ευχαριστώ για την απάντηση, η οποία δείχνει και την αρκετά διαφορετική εικόνα μας για το πως είναι τα πράγματα στο κίνημα.
Στα αστικά δικαστήρια προσφεύγουμε αναγκαστικά για την ικανοποίηση αιτημάτων που έχουν να κάνουν με εργατικά ζητήματα, πχ για μια άδικη απόλυση, όπως και για συνδικαλιστικά ζητήματα. Ποτέ δεν έχουμε μείνει όμως μόνο εκεί! Υπαινίσσεσαι ότι το παμε έχει αντίληψη ανάθεσης στην αστική δικαιοσύνη επειδή τους πιέζει και δικαστικά; Πόσες φορές δεν έχουμε πει για τη φύση της αστικής δικαιοσύνης; Ψάχνετε πραγματικά να βρείτε κάτι να πείτε.
Άρα ίσες αποστάσεις μου λες ουσιαστικά κρατήσατε στην Καλαμάτα, αστικοποιημένος συνδικαλισμός από τη μία, “κομματικοκεντρικός” από την άλλη, τα ίδια σκατά κατά την αντίληψή σου. Λέω τι μας λες γιατί από κοντά δεν ξέρω ποιοι σας είδαν. Αναπαράγεις και ντροπαλά την μιντιακή εικόνα των επαγγελματιών παμιτών λέγοντας “εμάς τα μέλη μας δουλεύουν”.
Τέλος, αυτό το παραμύθι ότι παλεύουμε για ψήφους στο κκε πάνω από όλα έπρεπε να είχε τελειώσει το ’12 όταν χάσαμε τις μισές ψήφους και βάλαμε πάνω από όλα το μέλλον του κινήματος, την ώρα που ήσασταν χεράκι χεράκι παντού με τον σύριζα. Το ότι το συνεχίζετε το παραμύθι δείχνει αδιέξοδο. Καλούμε κάθε έναν να αγωνιστεί χωρίς να μας νοιάζει τι ψηφίζει, στόχος μας είναι η ριζοσπαστικοποίηση όλων. Το έχουμε πει παντού και σε όλους τους τόνους, οπότε κάντε κριτική σε αυτά που όντως λέμε.
Φάνη, καμία ίση απόσταση δεν κρατήσαμε. Προσπάθησα να σου το εξηγήσω. Διάβασε τις ανακοινώσεις μας και τις αναλύσεις και θέσεις μας. Τον εργοδοτικό-κυβερνητικό συνδικαλισμό τον καταγγέλλουμε, τον πολεμάμε, είναι εχθρός μας, είναι αστική πολιτική, είναι του ταξικού αντίπαλου. Ένα το κρατούμενο λοιπόν. Ο ρεφορμισμός του ΠΑΜΕ είναι αγωνιστικός, είναι στο δρόμο. Του κάνουμε κριτική, δεν είναι ο εχθρός μας, δεν είναι ταξικός αντίπαλος. Έχει λαθεμένη-κατά την άποψή μας, αλλιώς θα είμασταν στο ΠΑΜΕ-γραμμή και προσέγγιση. Δεύτερο το κρατούμενο. Καταλαβαίνεις μέχρι εδώ;
Πάμε τώρα: Τα δικαστήρια τα χρησιμοποιείς για δεδουλευμένα, για άλλες παραβάσεις της εργατικής νομοθεσίας, για κλοπές, κλπ Δεν έχω αντίρρηση. ΠΟΤΕ όμως για να διορίσεις ένα συνδικαλιστικό ή άλλο συλλογικό όργανο του κινήματος! Θέλει μεγάλη προσοχή αυτό. Θα το βρείτε μπροστά σας αυτό, σκεφτείτε το καλά.
Για τα άλλα που αναφέρεις: Έχουμε περιγράψει έναν δρόμο για την ανασυγκρότηση και την ταξική αντεπίθεση του συνδικαλιστικού κινήματος. Έχουμε-αυτοκριτικά-πει ότι οι δυνάμεις μας μέχρι τώρα δεν μπορούν να επιβάλλουν ή να προχωρήσουν αποφασιστικά έναν τέτοιο δρόμο. Έχουμε πει-πολιτικά και δημόσια και κριτικά-ότι το ΠΑΜΕ αρνείται να συμβάλει σε έναν τέτοιο δρόμο ουσιαστικής ταξικής ανασυγκρότησης. Αν θέλεις το “συζητάμε” με στοιχεία και αναλυτικές θέσεις.
ΥΓ: Αν χάσατε τις μισές ψήφους σας προς τον ΣΥΡΙΖΑ (όπως όλες οι δυνάμεις στην αριστερά άλλωστε), αφήστε τουλάχιστον το παραμύθι για το χεράκι-χεράκι. Βασικός αιμοδότης των ποσοστών της κυβέρνησης γίνατε, δεν επιτέπεται να κατηγορείται την υπόλοιπη κομμουνιστική αριστερά για αυτό…
ΥΓ 2: Δεν θέλω να αναπαράξω καμία μιντιακή εικόνα. Ούτε ντροπαλά, ούτε με σπόντες. Το λέω πολύ πραγματικά. Οι συνδικαλιστές μας δεν παίρνουν αποσπάσεις, εναλλάσσονται, δουλεύουν. Το ΠΑΜΕ έχει πολλούς αποσπασμένους σε δευτεροβάθμια συνδικαλιστικά όργανα, καθώς και έναν μηχανισμό του κόμματος που μπορεί να στηρίξει μια συγκέντρωση σε εργάσιμη μέρα πρωί χωρίς απεργία. Τι κακό είπα. Την αλήθεια λέω.
Τι του λες ρε Αλέξη τώρα για τα δικαστήρια; Υπάρχει ποτέ περίπτωση να δικαιωθούν; Για τη τιμή των όπλων το κάνουν και επειδή έχουν παγώσει και δεν μπορούν να σκεφτούν κάτι άλλο.
Αντάρσυοι, ματαίως “κονταροχτυπιέστε” και αδίκως “σφάζεστε”:
Το ΚΚΕ δεν πέφτει με τίποτε κάτω από 5,5% κι εσείς δεν πιάνετε το 1% ούτε με (επαναστατικές) σφαίρες! ;-) :-)
ΕΝΑ ΚΟΥΙΖ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟΛΜΗΡΟΥΣ
Μπαίνοντας σε αυτή τη σελίδα μπορείτε να τεστάρετε τον εαυτό σας για να δείτε σε ποια πολιτική θέση κατατάσσεστε και σε ποια κόμματα είστε πιο κοντά (κατά σειρά εγγύτητας), σύμφωνα τουλάχιστον με αυτούς που έχουν σχεδιάσει την έρευνα. Θα σας πάρει 8-10 λεπτάκια. Όσοι τολμηροί, προσέλθετε!
Για την ιστορία να πω ότι εγώ δεν κώλωσα και συμμετείχα. Ιδού τα αποτελέσματά μου (τα δεύτερα ποσοστά, δεξιά, είναι τα ποσοστά που συγκέντρωναν τα διάφορα κόμματα την ημέρα που συμμετείχα εγώ, πριν από πέντ’-έξι μέρες περίπου· όπως βλέπετε, η ΛΑΕ δεν εμφανίζεται καν, ακόμα και για μένα! :-) :-( ):
ΚΚΕ 81% _____________________________ 9%
ΣΥΡΙΖΑ 78% __________________________ 18%
Πλεύση Ελευθερίας 61% _________________ 3%
Χρυσή Αυγή 60% _______________________ 6%
Οικολόγοι Πράσινοι 60%
ΠΑΣΟΚ 57%
ΝΔ 54% _____________________________30%
ΑΝΤΑΡΣΥΑ 51%
Ποτάμι 50% __________________________ 4%
Ένωση Κεντρώων 49%
Δημιουργία Ξανά 47%
To άθροισμα όλων αυτών βγάζει την…..ΛΑΕ 100%
Πολυ σωστη η συγκρουσισκη τακτικη τπυ Παμε Το κινημα επρεπε να εχει τελειωσει την ΓΣεε απο δεκα χρονια πριν.Ελπιζω το κκε να το παει μεχρι τελος κ να μην ειναι προεκλογικο πυροτεχνημα.Σαν τετοιο παντως θα σπειρει αμηχανια στην ανταρσυα με δυο συνιστωσες (σεκ κ οκδε) να εχουν πολλα κονε με την γραφειοκρατεια της ΓΣΕΕ.