Παναγιώτης Μαυροειδής
Τι συνδέει αλήθεια Τουρκία και Λιβύη με Ελλάδα και Ιταλία;
Μόνο η προοπτική (και η διαμάχη) για τον EastMed;
Μια αυτονόητη απάντηση είναι ο τυχοδιωκτικός ανταγωνισμός για τον έλεγχο των ενεργειακών πόρων και δρόμων στην Ανατολική Μεσόγειο
Δεν είναι όμως και η μοναδική σύνδεση που υπάρχει.
Κοινό στοιχείο Τουρκίας και Λιβύης, αποτελεί επίσης η λειτουργία αυτών των δύο χωρών ως αποθήκες κράτησης και οργάνωσης του δουλεμπορίου εκατομμυρίων προσφύγων και μεταναστών, με βάση επιτελικό σχέδιο, συμφωνίες και αδρή χρηματοδότηση από μεριάς της ΕΕ.
Ας ξεκινήσουμε από τη Λιβύη.
Το 2011, κυρίως Γαλλία και Βρετανία, δήθεν για να σώσουν το λαό από το “δικτάτορα Καντάφι”, διέλυσαν μέσω πολέμου τη χώρα και την παρέδωσαν σε (χρήσιμους για αυτούς) αντιπαρατιθέμενους πολεμάρχους και συμμορίες.
Στη συνέχεια, η ΕΕ μέσω συμφωνίας με την ανύπαρκτη εδαφικά και πολιτικά κυβέρνηση της Τρίπολης (δείτε στο χάρτη την περιοχή ελέγχου της), χρηματοδοτεί σταθερά (με ενεργό ρόλο της Ιταλίας), τον εξής βάρβαρο κύκλο ανθρωπο-εμπορίου που θυμίζει δέκα μεσαίωνες μαζί: Πρόσφυγες πολέμου και μετανάστες από την Αφρική συγκεντρώνονται σε Κέντρα Κράτησης, που λειτουργούν με ευθύνη των πολέμαρχων και με εκατομμύρια της ΕΕ μέσω ΟΗΕ. Εξασφαλίζεται έτσι η αποτροπή εισόδου στην ΕΕ, μέσω Ιταλίας. Από τις συμμορίες, μετά από βασανιστήρια, ζητείται από τους κρατούμενους να πληρώσουν υπέρογκα ποσά για να εξασφαλίσουν τη συνέχεια του ταξιδιού τους στην Ευρώπη και όταν αυτά καταβάλλονται, τα σκάφη συλλαμβάνονται από την ακτοφυλακή που ελέγχουν οι ίδιες συμμορίες, οι πρόσφυγες επιστρέφονται πίσω και η μηχανή συνεχίζεται. Επειδή η “δουλειά”, όλο και αβγαταίνει, συχνά ολόκληρες ομάδες ανθρώπων πωλούνται σε άλλες ομάδες, για να μοιραστεί η δουλειά. Όλα αυτά με τη χρηματοδότηση και την επίβλεψη της ΕΕ.
Με λίγα λόγια ΑΣΤΑΤΟ προ-καπιταλιστικό ανθρωποεμπόριο επιπέδου Β.
Διαβάστε αναλυτικότερα εδώ (https://www.aljazeera.com/…/libya-militias-rake-millions-eu…). Προσέξτε την σύγκριση που κάνει κάποιος από τους Γιατρούς χωρίς Σύνορα με τη μεταχείριση των σκύλων…
Πάμε στην Τουρκία.
Με τη συμφωνία ΕΕ και Τουρκίας (και Ελλάδας) του 2016, η Τουρκία πληρώνεται (στα 6 δις έκλεισε το deal…) να παίρνει πίσω τους πρόσφυγες που θα ξαποστέλνει η Ελλάδα και η ΕΕ από τα ελληνικά νησιά.
Για να τους κάνει τι όμως;
Η μία προοπτική είναι να αποτελέσουν μια τεράστια θάλασσα εργαζομένων χωρίς καν χαρτιά που θα δουλεύουν ως να είναι αόρατοι και ανύπαρκτοι. Σε σύνολο 6,7 εκατομμυρίων προσφύγων στην Τουρκία, πέρυσι γινόταν λόγος μόλις για 20.000 να έχουν άδεια εργασίας και άλλους 800.000 να δουλεύουν παράνομα (πέραν της ευκαιριακής εργασίας).
Ο άλλος δρόμος, είναι να ξεδιαλεχτούν “οργανωμένα” οι πρόσφυγες και να “μοιραστούν” στις χώρες της ΕΕ, ανάλογα με τις ανάγκες των αστικών τάξεων σε κάθε χώρα σε φτηνά εργατικά χέρια ανθρώπων που μεγάλωσαν και σπούδασαν με έξοδα άλλων κρατών όπως της Συρίας. 
Με λίγα λόγια ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ καπιταλιστικό ανθρωποεμπόριο επιπέδου Α.
Κοινός τόπος είναι η Ευρώπη-Φρούριο ή μάλλον πιο σωστά η διασφάλιση της δυνατότητας της καπιταλιστικής δήθεν πολιτισμένης Ευρώπης να αποκλείει, να πνίγει, να πωλεί ή να διαλέγει προς αξιοποίηση ανθρώπους, κατά το δοκούν. Πάντα με τη βία όμως. Αυτούς που η ιμπεριαλιστική πολιτική κατέστησε φτωχότερους των φτωχών και πλάνητες. Κάνει τη “δουλειά” με τον ίδιο τρόπο που σε μια ζωοπανήγυρη της παλιάς εποχής διάλεγαν τα ζώα εξετάζοντας τα δόντια τους ή με τον τρόπο που οι δουλέμποροι της εποχής της πρωταρχικής καπιταλιστικής συσσώρευσης διάλεγαν τους εύρωστους, υγιείς αλλά και πρόθυμους να πειθαρχήσουν δούλους στην Αφρική.
Χαίρε Ευρώπη του ανώτερου πολιτισμού και της Χριστιανοσύνης! Οι δούλοι σου σε ευγνωμονούν.
Το κοινό της ρωμαϊκής κερκίδας, τι κάνει αλήθεια;
Ό,τι κάνεις κι εσύ. Παρατηρεί.
Πολύ ωραίο [?!!] και …εμβρυθές σχόλιο σε ένα ολόκληρο άρθρο… Κουράστηκες πολύ να το γράψεις;;;
Όχι, μου βγήκε νατουράλε.
Φυσικά ξεκινάτε από λάθος βάση. Η Τουρκία έστειλε πολεμικά πλοία (!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!)
και έδιωξε τα γεωτρύπανα της Ιταλίας από την νόμιμη και εντός της κυπριακής αοζ γεώτρηση!!!!!!
Η Τουρκία μετά έστειλε δέκα της ερευνητικά σκάφη για σεισμικές έρευνες εντός της νόμιμης κυπριακής αοζ.!!!!!!!
Η Τουρκία είναι μια ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ δύναμη και στα πλαίσια αυτά ερμηνεύεται η εξωτερική της πολιτική από το 1974 με την εισβολή στην Κύπρο ως σημερα. Στα πλαίσια αυτά ερμηνεύεται η συνεχής επιθετικότητα στο Αιγαίο.
Η Τουρκία σήμερα πλασάρει την θεωρία ότι μια χώρα έχει ζωτικό χώρο τον οποίο εννοεί έξω και εκτός των νόμιμων δικαιωμάτων που προκύπτουν από το διεθνές δίκαιο.!!!!!!!!!!!
Ποια χώρα εμφάνισε μια τέτοια θεωρία περί ζωτικού χώρου στο παρελθον;
Ποια χώρα εισέβαλε απροσκλητη σε μια ξένη χώρα χωρίς καμμία δικαιολογία; Ούτε και οι ΗΠΑ, ούτε καν οι ναζί.
Η Τουρκία πιστεύει πως ότι έκανε στο Αιγαίο τόσα χρόνια (παραβιάσεις του fir Αθηνών αμφισβήτηση του εναέριου χώρου της Ελλάδας, αμφισβήτηση της κυριαρχίας της Ελλάδας σε ΚΑΤΟΙΚΗΜΕΝΑ ΝΗΣΙΑ -και όχι μόνο φυσικά) θα το κάνει και σε περιοχές όπως η ανατολική Μεσόγειος.
Έτσι κατέθεσε στον ΟΗΕ μια συμφωνία με την Λιβύη για να μοιράσει την περιοχή ανατολικά της Κρήτης.
Έτσι έστειλε στρατό μισθοφόρους και εξοπλισμούς στην Λιβύη για να κατοχυρώσει τον ζωτικό της χώρο, από την Κρήτη ως την Λιβύη. Για να κόψει στην μέση τον αγωγό φυσικού αερίου. Αυτές οι συμβολικές κινήσεις με τις οποίες αντιδρά η Ελλάδα (απέλαση του Λίβυου πρέσβη και υπογραφή μια συμφωνίας καλών προθέσεων με Ισραήλ και Κύπρο) δείχνουν ότι η ελληνική εξωτερική πολιτική είναι ΑΔΥΝΑΜΗ μπροστά στην τουρκική πολιτική.
Το κενό αυτό, θα κληθούν αναποτρεπτα να το καλύψουν για δικό τους όφελος οι άλλες όμορες χώρες.
Πχ η Ελλάδα δεν τολμά καν να ανακηρύξει αοζ νότια της Πελλοπονήσου!!!!!!!!!!
Τι φοβάται;
Είναι η μόνη χώρα παγκόσμια που έδωσε θαλασσιες περιοχές προς εκμετάλλευση χωρίς να έχει προηγούμενα ανακηρύξει αοζ………γιατί;;;;;;;;;;
Ίσως επειδή άμα ανακηρύξει ΑΟΖ ανοίγει το δρόμο για προσφυγή σε διεθνές δικαστήριο οπότε με βάση το δίκαιο των θαλασσών μπάι – μπάι ΑΟΖ νότια του Καστελόριζου κι επαφή των ΑΟΖ Ελλάδας – Κύπρου, ώστε να περνάει ο East Med. Ο σχεδιασμός της ελληνικής αστικής τάξης είναι πολιτική διαπραγμάτευση με τις πλάτες των δολοφόνων αρχη-ιμπεριαλιστών και των δολοφόνων σιωνιστών.
Τώρα αν για να πετύχει καλύτερη διαπραγματευτική θέση πρέπει, εκτός από λίγο αιματάκι μπλαχαλάκιδων (ή πιο ειλικρινά απεργούλιδων) προς συμόρφωση στο εσωτερικό, να χυθεί και λίγο αιματάκι αναλώσιμων, προβλεπόμενο είναι.
Είναι εγγυημένη η επιτυχία των σχεδιασμών της ελληνικής αστικής τάξης; Όχι βέβαια: ονομάζεται επιχειρηματικό ρίσκο.
Η επιδερμικότητα τέτοιου σκεπτικού είναι απογοητευτική. Ακόμη και στην απίθανη περίπτωση που το ΝΑΤΟ θα αποφάσιζε και εάν υποτίθεται μπορούσε έναν διαμελισμό της Τουρκίας, απίθανο να επέλεγε μια μεγaλοπρεπή ένωση της Ελληνιστικής ΑΟΖ χωρίς μετοχή ενός ανατολικού προτεκτοράτου. Είναι Divide and conquer. Είναι προφανές ότι τέτοιοι “σχεδιασμοί” είναι διαπραγματευτικές κινήσεις μιας ασύμμετρα αδύναμης ελλαδικής άρχουσας τάξης, που πρακτικά δεν έχει -ούτε ποτέ είχε, τουλάχιστο μεταπολεμικά- άλλο τρόπο και ρόλο, παρά ως προκεχωρημένο φυλάκιο του δυτικού ιμπεριαλισμού. (καταντώντας δε σήμερα την ενδοχώρα ως πίσω αυλή του).
Στον αιώνα των τρομακτικών ανταγωνισμών μεταξύ ασύγκριτα υπέρτερων δυνάμεων, το Ελληνικό κράτος δεν διαθέτει πλέον ούτε ικανή μάζα, ούτε ικανή ενέργεια (τεχνολογία κλπ), αλλά ούτε και χρόνο να μετανιώσει. Οι σημερινές υπερήμερες αιτιάσεις για εκκίνηση “ανεξάρτητης πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής”, εκ δεξιών ή και εξ αριστερών, έχασαν την υλική δυνατότητα στο τέλος της δεκαετίας του 80, με το ναυάγιο της παλαιο-Πασοκικής “Εθνικής Λαϊκής Ενότητας”, το ναυάγιο του τεχνοκρατικού εκσυγχρονισμού και απο-παλαιοκομματισμού και κυρίως το ναυάγιο της Αντρεϊκής διεθνικής “πρωτοβουλίας των έξ用(βλ. Wiki – και τελικά με την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, όσο και του “κινήματος των αδεσμεύτων” -αλληλεξαρτώμενα).
Όταν σήμερα ως τέτοια άρχουσα τάξη έχεις ανατολικά μια περιφερειακή δύναμη ασύμμετρα ισχυρότερη ποικιλοτρόπως, καταφανώς ιμπεριαλιστική, αλλά και κατοχική και απρόσκοπτα παρανομούσα έναντι του διεθνούς δικαίου και φασίζουσα εσωτερικά – την Τουρκία- η οποία έχει θέσει εντελώς άμεσες όσο και επιπλέον έμμεσες πλην σαφείς διεκδικήσεις Ελληνικών δικαιωμάτων, δεν έχεις να διαπραγματευτείς παρά μόνο τις μονομερείς παραχωρήσεις σου. Αλλά όμως, δεν εγκαταλείπεις αυτοβούλως την αξίωσή σου επί των αδιευκρίνιστων σημείων, γατί αλλιώς δεν έχεις ούτε φύλο συκής να διαπραγματευτείς. Κατ αυτό τον τρόπο, σαν πάγια “διαπραγματευτική τακτική” εφόσον δεν έχεις σοβαρή σχετικά αυτοδύναμη εμπράγματη ισχύ, αφενός δίνεις όλο το μαγαζί στο πιάτο του δυτικού ιμπεριαλισμού άνευ όρων κι ότι βγει, αφετέρου κοιτάς μέσα στην ανημποριά σου να δημιουργήσεις οτιδήποτε άλλες επιπλέον εικασίες και βλέψεις, από τις οποίες να μπορείς “ευλόγως” να υποχωρήσεις.
Κατά τα άλλα, η ανάλυση περί του τι είναι η άρχουσα τάξη της Ελλάδας και τι της Τουρκίας, είναι μάλλον απλή, αλλά θα έπαιρνε σεντόνια: Είναι απαγορευτικό για μια σοβαρή συζήτηση όταν πρέπει να αρχίσουμε από την αλφαβήτα. Κρίμα.
Η ανακήρυξη αοζ δεν αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα στην ελληνική εξωτερική πολιτική. Αντίθετα ισχυροποιεί τις θέσεις της, θέσεις έτσι και αλλιώς ειρηνικές και όχι πολεμοκαπηλες. Και δεν αποτελεί προθάλαμο καμμία Χάγης η αλλού δικαστηρίου,αυτό είναι ολότελα βλακωδες. Οι ξένες φιλοτουρκικες δυνάμεις όπως οι νατοϊκές χώρες μας πιέζουν όπως φαίνεται να μην ανακηρύξουμε αοζ!!!
Εμείς κάνουμε τα καλά παιδάκια στους νατοικους Γερμανία κτλ οι οποίοι υποθάλπουν και συνεταιριζονται με την ιμπεριαλιστική Τουρκία. Ο αγώνας ενάντια στην τουρκική επεκτατικότητα πρέπει να εκλάβει ένα μόνιμο αντιιμπεριαλιστικό χαρακτήρα τουλάχιστον από όσους είναι κομμουνιστές (έστω και στα λόγια).
Θα έλεγα να κάνετε και καμιά αυτοκριτική αλλά δεν έχει νόημα αφού συνεχίζετε μέχρι σήμερα να βλέπετε τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις ως λαϊκές εξεγέρσεις https://www.rizospastis.gr/story.do?id=6429898