Όταν η εργατική τάξη βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της βαρβαρότητας διαλέγει:
Ή τις αλυσίδες ή τον ταξικό πόλεμο
Η κυβέρνηση της ΝΔ κήρυξε ξανά τον πόλεμο στην εργατική τάξη και βάζει τις τελευταίες πινελιές στο νεοφιλελεύθερο καθεστώς που θα διέπει πλέον τις εργασιακές σχέσεις, με προμετωπίδα την εργασία των 13 ωρών.
Συγκεκριμένα, ο υπουργός εργασίας έφερε σε διαβούλευση νομοσχέδιο με τον προκλητικό τίτλο «για τους διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας στην ΕΕ», που αν περάσει θα δώσει την χαριστική βολή σε όλες τις κατακτήσεις του εργατικού κινήματος μετά το Σικάγο.
«Δουλειά από το πρωί μέχρι το βράδυ, σε 2 αφεντικά για να επιβιώσετε με τα ψίχουλα που πέφτουν από το φαγοπότι τους». Αυτό είπε ουσιαστικά ο υπουργός εργασίας προβάλλοντας ως θετική εξέλιξη την επιστροφή της εργατικής τάξης στις συνθήκες που ζούσε στον 19ο αιώνα. Επιθυμία τους είναι να γίνει νόμιμη η 13ωρη εργασία την ημέρα.
Παρουσίασε μάλιστα αυτή την σύγχρονη εργασιακή βαρβαρότητα ως «ελεύθερη επιλογή» των εργαζομένων. “Αν το επιθυμεί ναι, δική του είναι η απόφαση, όχι δική μου, από δω και μπρος θα του το επιτρέπουμε, σήμερα δεν επιτρέπεται”, είπε ο αμετροεπείς υπουργός μιας κυβέρνησης που οδήγησε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους στην Ελλάδα να επιβιώνουν με τα ηλεκτρονικά συσσίτια των «pass».
Το νομοσχέδιο αυτό έρχεται μετά και από την νομοθέτηση δουλειάς μέχρι τα 74 χρόνια για την συμπλήρωση ενσήμων μήπως και καταφέρουν να πάρουν οι μακροχρόνια άνεργοι μια σύνταξη ψίχουλο.
Οι μισθοί πείνας, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις και η δουλεία μέχρι τα βαθιά γεράματα είναι έργο βέβαια όλων των κυβερνήσεων, που σχεδιασμένα και με «συνέχεια του κράτους» έχουν μετατρέψει την εργατική τάξη σε μια άμορφη μάζα που κινείται ανάμεσα στην ανεργία, την μαθητεία και την ανασφάλιστη εργασία.
Το αντεργατικό αυτό νομοσχέδιο προβλέπει:
- Αύξηση του χρόνου εργασίας στα όρια της ανθρώπινης αντοχής
Δίνεται το δικαίωμα στους εργοδότες να ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους με 13ωρες δουλειάς την ημέρα, 78 ώρες δουλειάς την εβδομάδα, σε πάνω από έναν εργοδότη, μέχρι τελικής πτώσης…
Μάλιστα με δεδομένο ότι στο νόμο Χατζηδάκη το διάλειμμα δεν περιλαμβάνεται στο ωράριο εργασίας, η πρόβλεψη για 13 ώρες δουλειάς σημαίνει την ουσιαστική κατάργηση του, αφού και στο νομοσχέδιο δε γίνεται και καμία αναφορά στην ώρα που θα μεσολαβεί για τον εργαζόμενο που θα πηγαίνει από τη μια δουλειά στην άλλη.
Επίσης, στην περίπτωση διασυνδεμένων επιχειρήσεων ο εργαζόμενος θα εργάζεται στη μητρική επιχείρηση για οκτώ ώρες και θα του επιβάλλεται εξάωρη σύμβαση μερικής απασχόλησης σε θυγατρική για την ίδια εργασία. Έτσι βέβαια θα εξαφανίζεται η αμοιβή από την υπερωριακή απασχόληση.
- Συμβόλαια «μηδενικών ωρών», συμβάσεις «κατά παραγγελία» και εργασιακές σχέσεις- γαλέρα!!
Τα συμβόλαια «μηδενικών ωρών» και οι συμβάσεις «κατά παραγγελία» που φέρνει το νομοσχέδιο είναι μια μορφή ευέλικτης εργασίας κατά την οποία τα χρονικά όρια της εργασίας δεν είναι εκ των προτέρων καθορισμένα.
Οι συμβάσεις αυτές δεν προβλέπουν συγκεκριμένο αριθμό ωρών εργασίας ούτε κατώτατο μισθό. Ο εργαζόμενος οφείλει να είναι διαθέσιμος για εργασία όπως και όταν απαιτείται, ενώ ο εργοδότης δεν δεσμεύεται για το μισθό ή το ωράριο. Η καταβολή του μισθού γίνεται αναλόγως των ωρών της εργασίας μετά την πρόσκληση του εργοδότη.
Αυτή η απαράδεκτη πρακτική εφαρμόζεται στην Ε.Ε. σε αρκετούς τομείς του ιδιωτικού τομέα (σε κάποιες χώρες και στο δημόσιο) και ιδίως στον τουρισμό και εστίαση, υγεία και κοινωνική εργασία, εμπόριο, εκπαίδευση κλπ. Η ευρωπαϊκή εμπειρία δείχνει πως οι εργαζόμενοι δουλεύουν με χαμηλές αμοιβές χωρίς να δικαιούνται οποιαδήποτε μορφή άδειας, 7 μέρες την εβδομάδα, χωρίς να μπορούν να κατοχυρώσουν ούτε την προϋπηρεσία τους.
Με την σημερινή ευελιξία των εργασιακών σχέσεων στην Ελλάδα, αυτές οι μορφές απασχόλησης θα επιχειρηθεί να γενικευτούν σε όλο τον ιδιωτικό τομέα.
- Ο εξαμηνίτης «δόκιμος εργαζόμενος»
Ο «δόκιμος εργαζόμενος» θα έχει «περίοδο μαθητείας 6 μηνών μετά τη λήξη της οποίας θα λύεται η σύμβαση «αυτομάτως και αζημίως». Η δοκιμαστική περίοδος προβλέπεται στους 6 μήνες, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι και ο εργαζόμενος θα δικαιούται αποζημίωση μετά τους 6 μήνες, αλλά μετά από τους 12 μήνες όπως ισχύει και σήμερα.
- Ακόμα περισσότερες απλήρωτες υπερωρίες και χτύπημα στην 5μερη εργασία
Το νομοσχέδιο καταργεί την υποχρέωση των επιχειρήσεων, που θα εφαρμόσουν την ψηφιακή κάρτα, να καταχωρούν στο Πληροφοριακό Σύστημα τις αλλαγές ή την τροποποίηση του ωραρίου εργασίας ή της οργάνωσης του χρόνου εργασίας ή της υπερωριακής απασχόλησης πριν από την έναρξη πραγματοποίησής τους.
Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας θα μπορεί να γίνεται πλέον με εντολή του εργοδότη, μέσα από ατομική σύμβαση. Πρόκειται για μία ακόμα ολέθρια και σκληρή μορφή επισφαλούς εργασίας.
Παράλληλα η κυβέρνηση, καταργεί το 5ήμερο στη βιομηχανία και ειδικότερα στις επιχειρήσεις με εναλλασσόμενες βάρδιες συνεχούς λειτουργίας (7 ημέρες ή 24 ώρες) ενώ ανοίγει τον δρόμο και σε άλλους τομείς και κλάδους. Αυτή η νέα ελαστικοποίηση συνδέεται με το αίτημα του ΣΕΒ, για μείωση του κόστους από τις υπερωρίες που αναγκάζονται να καταβάλλουν όταν απαιτείται εργασία και την 6η ημέρα.
- Η απεργία υπό διωγμόν
Ποινικοποιεί ακόμα περισσότερο τους εργατικούς αγώνες, την περιφρούρηση των απεργιακών κινητοποιήσεων και τις καταλήψεις! Γίνεται λόγος για «ψυχολογική βία» και για «κατάληψη χώρων εργασία ή εισόδων τους, ιδίως κατά τη διάρκεια απεργία», που σύμφωνα με το δημοσίευμα «θα τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον 6 μηνών και με χρηματική ποινή τουλάχιστον 5.000 ευρώ»!
Η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά ότι η εφαρμογή της αντεργατικής πολιτικής τους προϋποθέτει μέτρα ενάντια στο δικαίωμα στην απεργία και στην συνδικαλιστική δράση. Γι’ αυτό θέλει να συμπληρώσει το νόμο – έκτρωμα Χατζηδάκη με ακόμα πιο βάρβαρα μέτρα.
Κήρυξη πολέμου στην εργατική τάξη
Η βούληση της κυβέρνησης και των αφεντικών είναι σαφής. Και καθοδηγητής τους είναι η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση, δηλαδή η ένωση των ευρωπαίων βιομηχάνων-τραπεζιτών-εφοπλιστών που προωθεί και εγγυάται την πιο ακραία αντεργατική πολιτική σε κάθε χώρα. Με ειλικρίνεια ο υπουργός είπε ότι «βασικός κορμός είναι η ενσωμάτωση μιας ευρωπαϊκής οδηγίας, που η αλήθεια είναι, ότι έχει ρυθμίσεις που μπορεί να μην αρέσουν ιδιαίτερα στους ανθρώπους της Αριστεράς, γιατί καμία φορά η Ευρωπαϊκή Ένωση κάνει και πράγματα που είναι περισσότερα φιλελεύθερα, αλλά σε κάθε περίπτωση για την αγορά εργασίας είναι κάτι πάρα πολύ ωραίο».
Ο κυνισμός του Γεωργιάδη θρέφεται από την πλήρη ανυποληψία όλων των αστικών κομμάτων, που είναι ολοκληρωτικά ενταγμένα στο πλαίσιο που ορίζουν οι εργοδότες και η ΕΕ. Ακόμα και ιδεολογικά αποδέχονται τη λογική της «ατομικής ευθύνης», με την ακροδεξιά η οποία ως σκυλί των αφεντικών να εμβαθύνει στις συνειδήσεις των εργαζομένων την λογική του κανιβαλισμού. Η «επιλογή» που προτείνουν πλέον είναι μεταξύ 8ωρης δουλειάς και πείνας ή 13ωρης που θα μπορεί να είναι και εν μέρει δόκιμη!
Η θεσμοθέτηση αυτής της ζούγκλας με τη μορφή ενσωμάτωσης Οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο ελληνικό εργατικό «δίκαιο», αποκαλύπτει ότι η εργατική τάξη δεν έχει απέναντι της έναν «γραφικό τηλε-Υπουργό». Αποκαλύπτεται ο ίδιος ο πυρήνας του σύγχρονου καπιταλισμού στην ολότητα του. Η πλήρης κατάργηση 8ωρου, η ρευστοποίηση του χρόνου εργασίας και η ραγδαία επέκταση της δεξαμενής ενός ευέλικτου, φτηνού εργατικού δυναμικού χωρίς δικαιώματα, μαχητική δράση και διεκδίκηση είναι η απαίτηση της Ε.Ε και του ΣΕΒ για την ενίσχυση της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου.
Είναι ξεκάθαρο πλέον ποιος είναι ο αντίπαλος και ποια πρέπει να είναι η απάντηση του ταξικού εργατικού κινήματος. Ο υπουργός δεν έκανε την οποιαδήποτε αναφορά στο συνδικαλιστικό κίνημα, βάζοντας ως «αντιδρώντες» μόνο τους «ανθρώπους της Αριστεράς», γνωρίζοντας ότι συνομιλητής του στον δημόσιο διάλογο θα είναι οι υποταγμένες ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Καθώς οι προτάσεις του αφορούν αυτή τη στιγμή τον ιδιωτικό τομέα, πιστεύει ότι απέναντι του θα έχει τη ΓΣΕΕ της «κοινωνικής ειρήνης» και της αποδοχής των πυλώνων της πολιτικής του κεφαλαίου, της διάλυσης των σωματείων και των στοιχειωδών εργατικών διεκδικήσεων.
Σε μια νικηφόρα ανατρεπτική απάντηση δεν μπορεί να συμβάλει ούτε το ΠΑΜΕ που επιμένει στην γραμμή των αγώνων διαμαρτυρίας, χαμηλής έντασης, χωρίς σχέδιο αποφασιστικής κλιμάκωσης και αγώνα σε μορφές και χωρίς πολιτικούς στόχους πάλης ανατροπής της αντεργατικής βαρβαρότητας από την σκοπιά των εργατικών και νεολαιίστικών αναγκών. Γιατί είναι φοβικό απέναντι σε ότι δεν ελέγχει και αρνείται να συνολικοποιήσει τους αγώνες ακόμα κι όταν τα αγωνιστικά σκιρτήματα των εργαζομένων το επιτρέπουν, όπως με τα Τέμπη.
Το επαίσχυντο αυτό νομοσχέδιο που συνιστά την κήρυξη του ολοκληρωτικού πολέμου από την πλευρά της κυβέρνησης πρέπει να απαντηθεί από την ίδια την εργατική τάξη.
Βασικός στόχος για να μπορέσει η εργατική τάξη να αντεπιτεθεί, είναι να προσπεράσει πρώτα και κύρια τη γραμμή των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ και να σταματήσει να τους εκχωρεί την οργάνωση του αγώνα. Για να ανατραπεί η πολιτική της εξαθλίωσης, τώρα είναι η στιγμή για να γίνουν τα αναγκαία βήματα ταξικής ανασυγκρότησης παράλληλα και μέσα στη φωτιά του ανυποχώρητου αγώνα.
Δεν χωρούν πλέον μασημένα λόγια και συμβολικές κινητοποιήσεις. Οι αγώνες άμυνας – σε περιεχόμενο και μορφές- δεν αρκούν. Άλλωστε, τι να περιοριστεί πια; Να διεκδικήσουμε 11ώρο αντί για 13ωρο; Να μοιραστούν καλύτερα τα συσσίτια των «pass» που έχουν αντικαταστήσει τους μισθούς; Να δουλεύουμε μόνο σε μια δουλειά με μισθούς πείνας και ωράρια-λάστιχο; Αυτές τις «διεκδικήσεις» διακηρύσσει η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, κάνοντας να μοιάζει καινοτόμο ακόμα και το αίτημα για 8ωρο που αφορούσε την εργατική τάξη πριν ενάμιση αιώνα.
Για να διεκδικήσουμε μια ζωή ολόκληρη είναι η ώρα για να απαιτήσουμε:
- Μείωση του χρόνου εργασίας, 30ωρο-6ωρο-5μερο. Να καταργηθεί ο νόμος Χατζηδάκη και όλοι οι νόμοι για τη «διευθέτηση» και την ρευστοποίηση του χρόνου εργασίας
- Μόνιμη, σταθερή και ασφαλισμένη εργασία για όλους/ες και νομοθετική απαγόρευση των απολύσεων. Να καταργηθούν οι επισφαλείς, προσωρινές, ελαστικές σχέσεις εργασίας
- Να ζούμε με αξιοπρέπεια από μία δουλειά! Αυξήσεις μισθών, συντάξεων και επιδομάτων ανεργίας, κανένας μισθός κάτω από 1000 ευρώ, πλήρη επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας
- Ελεύθερη συνδικαλιστική δράση. Συνδικάτα ελεύθερα από κράτος, κυβερνήσεις, εργοδοσία. Κατάργηση των απεργοκτόνων νόμων
- Πλήρη Κοινωνική Ασφάλιση για όλους και όλες, δημόσια, δωρεάν και υποχρεωτική στα 30 χρόνια δουλειάς ή στα 60 και στα 55 για τα βαρέα
Ένα τέτοιο ταξικό πλαίσιο διεκδικήσεων των πραγματικών αναγκών – με την εξειδίκευση του ανά χώρο και κλάδο- θα μπορεί να είναι νικηφόρο. Τώρα που είμαστε αντιμέτωποι με την προοπτική της ολοκληρωτικής βαρβαρότητας, είναι η ώρα να σηκώσουμε τα δικά μας όπλα για να πάρουμε πίσω όσα μας έκλεψαν, να διεκδικήσουμε όσα μας ανήκουν!
Το δίκιο θα κριθεί στους δρόμους, από μια μαχητική εργατική αντιπολίτευση που θα απαιτήσει την απόσυρση του εκτρώματος, που θα διεκδικεί ολόκληρη και όχι μισή ζωή, με ανυποχώρητες μορφές αγώνα:
- Με άμεση αγωνιστική απάντηση και απεργιακό σχέδιο για την αποτροπή ψήφισης του Ν/σχεδίου και όχι με το «εορταστικό καλεντάρι» της ΓΣΕΕ, αλλά «από τα κάτω» με συνελεύσεις και συντονισμό των μαχόμενων δυνάμεων
- Με διαδηλώσεις και με δυναμικές μορφές αγώνα, καταλήψεις, μπλοκάρισμα της κερδοφορίας των αφεντικών
- Με νέες μορφές εργατικής συσπείρωσης, δημιουργία νέων σωματείων και επιτροπών αγώνα σε κρίσιμους και «νέους» κλάδους
- Με συντονισμό των ταξικών σωματείων, με κέντρο αγώνα ανεξάρτητο από τον αστικοποιημένο και υποταγμένο συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ
- Με την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος
Η Ταξική Κίνηση για την Εργατική Χειραφέτηση καλεί όλα τα σωματεία να προχωρήσουν άμεσα σε συνελεύσεις για να οργανώσουν οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες τις μάχες που βρίσκονται μπροστά. Για να οργανωθούν άμεσα κινητοποιήσεις, για την αναγκαία απεργιακή απάντηση και κλιμάκωση ώστε να πάρει πίσω η κυβέρνηση αυτό το τερατούργημα!
Σε αυτή τη κατεύθυνση καλούμε σε μαζική συμμετοχή το Σάββατο, 9 Σεπτέμβρη, 6μμ στην Καμάρα. Στην ταξική, ανεξάρτητη διαδήλωση στα εγκαίνια της ΔΕΘ όπου ο πρωθυπουργός θα εξαγγείλει όχι μόνο το νέο αντεργατικό τερατούργημα, αλλά και το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής του.
Σε αυτή τη μάχη να πάρουμε όλες και όλοι θέση!
ΤΑΞΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ για την Εργατική Χειραφέτηση
