Συνέλευση Αγωνιζόμενων Ηθοποιών
Αυτό δεν είναι ένα κείμενο. COVID19. Έρχεται στην Ευρώπη. Έρχεται στη χώρα σου. Δεν έχεις ΜΕΘ. Το Εθνικό Σύστημα Υγείας είναι ανύπαρκτο. Ιδιωτικοποίηση. Περισσότεροι μπάτσοι παρά νοσηλευτές. Στα σύνορα το κράτος πολεμάει τούς πρόσφυγες. Αυτοί είναι η απειλή. Οι μπάτσοι τούς απωθούν. Ο ιός ήρθε. Κλείσου στο σπίτι. Cocooning. Ενδοσκόπηση. Στείλε μήνυμα για να βγεις. Προσλήψεις μπάτσων, όχι γιατρών. Στείλε μήνυμα για να βγεις μια βόλτα. Το κάνω, γιατί γνωρίζω πως το σύστημα υγείας δεν θα αντέξει. Ιδιωτικοποίηση. Μπάτσοι σε κάθε γωνιά. 150 ευρώ γιατί δεν φοράς φόρμα, ενώ έστειλες 6. Χειροκρότα τους εργαζόμενους στην Υγεία. Στάση εργασίας, επειδή δεν έχουν τα απαραίτητα. Οι μπάτσοι, που έχουν τα απαραίτητα, τους απωθούν.
Συνέχισε να μη βγαίνεις από το σπίτι. Η πολιτική προστασία θα σου πει τι μπορείς να κάνεις. Πλύνε τα χέρια σου, κράτα αποστάσεις. Φόρα μάσκα, όχι μη φοράς μάσκα. Σήμερα βγαίνουν μόνο οι πολιτικοί, για ν’ ακούσουν τραγούδια σε μια καρότσα. Σήμερα ψηφίζεται νομοσχέδιο καταστροφικό για τη φύση. Αύριο μπορείς να βγεις κι εσύ. ΧΑΜ. Χέρια – Αποστάσεις – Μάσκες. Βγαίνεις στην πλατεία. Σου σπάνε το κεφάλι. “Μάλλον είστε για μάζεμα”. Βγαίνεις στην Ομόνοια. Έχει εγκαίνια το σιντριβάνι, όλα καλά. Πετάνε πρόσφυγες από τα σπίτια τους. Πλατεία Βικτωρίας. Ο Μεγάλος Περίπατος της Αθήνας. Εσύ δεν έχεις πληρωθεί εδώ και δυο μήνες. Έρχεται καλοκαίρι. Δεν ξέρεις τι θα γίνει από φθινόπωρο. Εκείνοι ξέρουν. Είναι οι άριστοι. Ποινικοποιούν τις διαδηλώσεις. Λίγο πριν η Αμερική αρχίζει να φλέγεται. Μπάτσος σκοτώνει άνθρωπο. Τα τελευταία λόγια του ανθρώπου:
“I CAN’T BREATHE”
Ο εγκλεισμός προβάλλεται ως μια νέα κανονικότητα, η οποία χρησιμοποιείται από την κυβέρνηση, για να παγιώσει ένα νέο καθεστώς ασφυξίας. Η κατάργηση του κοινωνικού δικαιώματος της δημόσιας συνάθροισης συνιστά κατάργηση της ελευθερίας μας. Κατάργηση της δημοκρατικής αρχής, κατάργηση του ζωτικού χώρου συνύπαρξής μας.
Το αντιδημοκρατικό και πλήρως αντισυνταγματικό νομοσχέδιο για τις δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις αποκλείει de facto το δικαίωμα της συνάθροισης μη κεντρικά οργανωμένης ομάδας: θα μπορεί ένας μιλιταριστικός μηχανισμός να συγκεντρωθεί στο δημόσιο χώρο, ενώ μια αυθόρμητη, λαϊκή, μη κεντρικά οργανωμένη κίνηση, όχι. Η απλή ατομική παρουσία σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση, που δεν πληροί τα κριτήρια του προς ψήφιση νομοσχεδίου, θα αποτελεί ποινικό αδίκημα. Το νομοσχέδιο δίνει στην αστυνομία τη δυνατότητα να καταστείλει μια δημόσια υπαίθρια συνάθροιση χωρίς εισαγγελική εντολή. Επιχειρεί να διαλύσει τους κοινωνικούς δεσμούς και την ισχύ της όποιας συλλογικής αντίστασης απέναντι στις αντιδημοκρατικές πρακτικές του μηχανισμού του κεφαλαίου, είτε μέσω της αστυνομικής βίας είτε μέσω αυταρχικών νομοθετικών ρυθμίσεων.
Η κυβέρνηση, συνεχίζοντας το έργο των προκατόχων της σε ακόμα πιο αντιδραστική κατεύθυνση, κάνει ό,τι είναι απαραίτητο ώστε στη μετα-κορωνοϊού εποχή να μπορέσει να τα σαρώσει όλα ανενόχλητη: εργατικά, δημοκρατικά, κοινωνικά δικαιώματα θα μπουν στο ίδιο χρονοντούλαπο από το οποίο βγήκε αυτή η πρόταση νόμου. Και το κάνει με το πρόσχημα της προστασίας των πολιτών της επιβάλλοντας παράλληλα την απομόνωση και το φόβο, εντείνοντας τις διακρίσεις και καλλιεργώντας το μίσος ανάμεσα στις ποικίλες κοινωνικές ομάδες. Μέσω της βίας και του ελέγχου των Μ.Μ.Ε. δημιουργείται ένα καθεστώς φόβου και διαρκούς απειλής, ενώ ταυτόχρονα αναδύονται οι ίδιοι οι κυβερνώντες ως εθνοσωτήρες, που προστατεύουν τη χώρα από τους ξένους εισβολείς και τους ντόπιους που επιβουλεύονται την τάξη και την ασφάλεια. Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, στην πέμπτη του θητεία ως Υπουργός Δημόσιας Τάξης , εφαρμόζει το δόγμα του νόμου και της τάξης, για το οποίο κλήθηκε ως εκτελεστής και δήμιος από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Η αστυνομικοποίηση του κράτους είναι η αιχμή της πολιτικής τής κυβέρνησης: νομοθετεί διά της βίας, στα νησιά και τις πόλεις, στους δρόμους και τις πλατείες, στα κλειστά κέντρα κράτησης των προσφύγων. Οι ελευθερίες μας καθίστανται, δια νόμου πια, αντιστρόφως ανάλογες με εκείνες των αστυνομικών δυνάμεων.
Μια καινούρια τακτική που εφαρμόζεται επανειλημμένα τους τελευταίους μήνες από τα τάγματα της αστυνομίας είναι αυτή του εξευτελισμού -κυρίως κατά γυναικών- είτε με σεξιστικές φραστικές επιθέσεις είτε με τη ντροπιαστική ενέργεια να γδύνουν συνανθρώπους μας. Η ακραία σαδιστική και απάνθρωπη συμπεριφορά της αστυνομίας δεν μαρτυρεί μόνο την κατάχρηση της εξουσίας, αλλά πρόκειται για συντεταγμένη πολιτική, που, όχι μόνο επιτρέπει την άνοδο φασιστικών στοιχείων, αλλά ενσωματώνει φασιστικές πρακτικές στην εξάσκηση της πολιτικής της και ανοίγει το δρόμο για την κατάλυση της ίδιας της δημοκρατίας.
Καλούμαστε να αντισταθούμε με τα ίδια μας τα σώματα και τις φωνές μας, με την τέχνη μας και τους κοινούς αγώνες. Καλούμαστε να διεκδικήσουμε το χώρο της συνύπαρξής μας, ενάντια στην παραίτηση και την καταδίκη σε μια ζωή ανελεύθερη και φοβισμένη.
