ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΤΗΣ ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ
– ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΓΚΗ Η ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΜΕ ΜΕΤΩΠΙΚΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ
– ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΔ, ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΟΦΑΣΙΣΜΟ
– ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ
Η ΜΕΤΑΒΑΣΗ διαχωρίζεται πλήρως και αποδοκιμάζει την προαναγγελία διπλής εκλογικής καθόδου και στενής κομματικής καταγραφής συνιστωσών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο Δήμο της Αθήνας.
Οι ενέργειες αυτές στο Δήμο της πρωτεύουσας της χώρας, όπως γίνονται και στο βαθμό που ολοκληρωθούν, χειροτερεύουν την αρνητική κατάσταση και επιφέρουν γενικότερο πλήγμα όχι μόνο στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά στην αναγκαία σύγχρονη πολιτική συγκέντρωσης δυνάμεων απέναντι στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα, την Ακροδεξιά και τη φασιστική απειλή, στην αστική στρατηγική.
Ανοίγουν την πόρτα για τη διάσπαση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αυτού που ξεκίνησε ως ένα ελπιδοφόρο εγχείρημα στην αντικαπιταλιστική και επαναστατική Αριστερά. Ακόμη χειρότερα, στην ουσία ωθούν προς τα πίσω, σε καρικατούρες παλαιότερων μετώπων και όχι μπροστά, σε μια διεύρυνση των δυνάμεων που αγωνίζονται στους Δήμους και τις Περιφέρειες, στο εργατικό και λαϊκό κίνημα.
Η ΜΕΤΑΒΑΣΗ καλεί σε άμεσες ενέργειες για μια ενωτική παρέμβαση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και την εκλογική κάθοδο σε ψηφοδέλτιο μαζί με άλλες δυνάμεις της μαχόμενης Αριστεράς στην Αθήνα και σε όλες τις πόλεις.
Η επιστροφή στην περιχαράκωση και τον κατακερματισμό των προηγούμενων δεκαετιών ή στη νοσταλγία ενός «καλού» κομμουνιστικού κόμματος με τα ίδια αποτυχημένα προγράμματα, θα έχει αρνητικές συνέπειες για το σύνολο της μαχόμενης Αριστεράς και του μαζικού κινήματος ακριβώς γιατί λαμβάνει χώρα στη συγκυρία παρακμής που τρέφεται από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τη δράση των διαφόρων δεξιών και ακροδεξιών κινήσεων.
Σε μια εποχή όπου ο ΣΥΡΙΖΑ μετατοπίζεται στο νεοφιλελευθερισμό, εξευτελίζοντας την Αριστερά, το παρελθόν και άρα το μέλλον της, όπου η ΝΔ πιέζει δεξιότερα και εθνικιστικά, ενώ αναπτύσσονται η Ακροδεξιά και ο φασισμός, απάντηση δεν μπορεί να είναι η κοντόφθαλμη κομματική επιβεβαίωση απέναντι στον αριστερό της διπλανής πόρτας και ο επαναστατικός βερμπαλισμός, ούτε η προγραμματική υποχώρηση στους δυο πόλους της αστικής πολιτικής στο όνομα θολών μετώπων.
Απάντηση είναι η κοινή επιδίωξη για τη δημιουργία ενωτικών αριστερών κινήσεων και ψηφοδελτίων που θα λειτουργήσουν ως κινηματικά κέντρα αγώνα στους Δήμους και τις περιφέρειες ενάντια στο επιχειρηματικό τοπικό κράτος, την κυβέρνηση και την ΕΕ. Για μαχητική δράση στα κοινωνικά προβλήματα, για νίκες και κατακτήσεις υπέρ των εργαζόμενων στρωμάτων που θα δώσουν νέα πνοή και αυτοπεποίθηση στο λαϊκό κίνημα. Με κόμματα που υπηρετούν τις δημοτικές κινήσεις και όχι κινήσεις που υπηρετούν το κόμματα.
Απάντηση είναι η ανάπτυξη του αντικαπιταλιστικού αντιιμπεριαλιστικού μεταβατικού προγράμματος, με βάση τη δεκαετή εμπειρία της κρίσης και την εποχή μας, και όχι η παραίτηση από αυτό. Είναι η μετωπική και ανατρεπτική αριστερή συμμαχία για τη ριζική ανασυγκρότηση του μαζικού κινήματος, στη βάση αξιών και προγραμμάτων βγαλμένων από το λαό και για το λαό.
Μια τέτοια προοπτική δρα θετικά, δίνει κουράγιο και ελπίδα στους αγωνιστές. Έχει δώσει δείγματα γραφής σε ορισμένους Δήμους και Περιφέρειες όπως στη Θεσσαλονίκη, τη Δυτ. Μακεδονία, το Αιγάλεω, την Αγ. Παρασκευή και αλλού. Μπορεί να εκφραστεί και στις ευρωεκλογές με ένα μετωπικό αγωνιστικό αριστερό ψηφοδέλτιο εναντίωσης στην πολιτική της ΕΕ και του ευρώ, ρήξης με την ίδια την ΕΕ, στην προοπτική μιας λαϊκής εξόδου από αυτήν.
Για να αποδυναμώνεται το ιμπεριαλιστικό μπλοκ και το κεφάλαιο. Για να δέχεται πλήγματα ο εθνικισμός, ο φασισμός και ο νεοφιλελευθερισμός, μέχρι την ανατροπή τους.
Σε κάθε περίπτωση, η ΜΕΤΑΒΑΣΗ θα συμβάλει με όλες τις δυνάμεις της και μαζί με άλλα αριστερά και κομμουνιστικά ρεύματα που κατανοούν το βάθος των απαιτήσεων της εποχής μας, στην προγραμματική και μετωπική υπέρβαση της σημερινής κατάστασης σε όλες τις εκλογικές μάχες και πάνω από όλα, μετά από αυτές.
Το Συντονιστικό της ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ (Τάση στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ)
Αθήνα, 28 Μαρτίου 2019
Βεβαίως και να κατέβει μία κίνηση στις δημοτικές εκλογές της Αθήνας! ΠΩΣ; Να δεχθεί το ΣΕΚ που κατεβάζει μονοκομματικό ψηφοδέλτιο και κάλιστα με το όνομα της προηγούμενης κίνησης (αλήθεια, βάσει ποιας συνέλευσης, ποιας πλειοψηφίας πάρθηκε η αποφαση για μονοκομματική κάθοδο της κίνησης;), να υπάρχει ανένταχτος υποψήφιος επικεφαλής του ψηφοδελτίου, και παράλληλα να συγκροτηθει ομάδα εναλλαγής ψηφισμένη από την συνέλευση της κίνησης (στην οποία να είναι και ο Πέτρος Κωνσταντίνου). Επίσης να υπάρχει τακτική συνέλευση της δημοτικής κίνησης της Αθήνας, διότι στα προηγούμενα χρόνια ΔΕΝ γίνονταν συνελεύσεις!
Ιδού η Ρόδος!
Τα μονοκομματικά κατεβάσματα όπως τα κάνει το ΣΕΚ δυναμιτίζουν την ήδη εξαιρετικά προβληματική κατάσταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Υπάρχει λύση; ΚΑι βέβαια υπάρχει:
ΣΤΟΠ στο μονοκομματικό κατέβασμα! Εδώ και τώρα, ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΣ επικεφαλής, ομάδα εναλλαγής στο δημοτικό συμβούλιο, τακτική και ουσιαστική λειτουργία της συνέλευσης της κίνησης!
ΟΧΙ στο μονοκομματικό κατέβασμα! Η λογική αυτή, ΔΙΑΛΥΕΙ την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ΣΕΚ έχει ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ευθυνες επειδή μέχρι στιγμής έχει επιλέξει αυτή την διαλυτική πολιτική.
Εδώ και τώρα, ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΣ επικεφαλής, ομάδα εναλλαγής, δημοκρατιή και τακτική λειτουργία της συνέλευσης.
Το Σεκ αφου λογω απλης αναλογικής πιστευει οτι εκλεγει δημοτικο συμβουλο , αδειάζει τους υπολοιπους που πλέον του ειναι άχρηστοι.Τωρα θα μπορει χωρις εμποδια να επιδοθει στο γνωστο σπορ των επαφων με καθε ειδους καθεστωτικες γραφειοκρατειες στο όνομα υψηλων ιδανικων οπως του αντιφασισμου κ του αντιρατσισμού
Το ΣΕΚ αυτο ηταν πάντα. παζαρεύει για ψήφους. Μόνο αυτο νοιαζει το ΣΕΚ. Και μετά παζαρεματα με την πολιτική κ συνδικαλιστική γραφειοκρατία.
Η λογική που έχει το ΣΕΚ κ η ανιχη όλων των άλλων συνιστωσων/τασεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο ονομα “μην τσακωθούμε”, “μην διασπαστουμε”, ή η ανοχη και το παιζω αλεκος στην λογικη των παζαριων, της κοπτιραπτικης, των ανεκδιηγητων ….ψηφοδελτιων/πλατφορμων κλπ έφερε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ λιγο πριν τη διάλυση.
Τωρα, ή το ΣΕΚ δέχεται ανένταχτο επικεφαλη στην Αθήνα, ομάδα εναλλαγής, γραμματεια της κίνησης κ μηνιαία τακτική ουσιαστικη συνελευση της κίνησης που να απιφασισει αυτη ψηφίζοντας για όλα αυτά, ή η αντικαπιταλιστικη ανατροπή στην Αθήνα κατεβαίνει στις δημοτικές κανονικα. Ως έξω απο τα του δήμου αθηνας, αυτο πιστεύω.
Και αν δεν αλλάξει τώρα δλδ ΤΩΡΑ στάση το ΣΕΚ, προσωπικά καλώ στην ενίσχυση κ στήριξη κ συμμετοχή σπο όλες τις συνιστώσες της ανταρσυα, της αντικαπιταλιστικη ανατροπής στην αθηνα
Δεν τα ξέρατε αυτά για το ΣΕΚ; Τώρα τους μάθατε; Αλλά άμα είσαι οπορτουνιστής κουτοπόνηρα κάνεις την πάπια για να επωφεληθείς βραχυπρόθεσμα, μόνο που καμιά φορά σου γυρνάει και σένα μπούμερανγκ…
Η ρουφιάνα η ζωή είναι σκληρή παιδιά…
#1/2. Η κατάσταση διάλυσης του χώρου δεν αφορά απλά την τρέχουσα εκλογική πολυδιάσπαση, αλλά τη διασπορά πολλαπλών αντιφάσεων/αντιθέσεων/ερωτημάτων. Τα ερωτήματα είναι βέβαια πραγματικά καθώς οφείλονται τόσο στη σύγχρονη υλική διαπλοκή-πολυπλοκότητα όσο και στο ιστορικά άλυτο στρατηγικό πρόβλημα της μετάβασης. Η ολιστική απάντησή τους είναι αντικειμενικά (υλικά) δυσθεώρητη, ενώ το να καταλογίσει κανείς τις “υποκειμενικές ευθύνες” είναι τόσο εύκολο όσο και έωλο. (Δυστυχώς όλοι φαίνονται έτοιμοι να καταλογίσουν ασυγχώρητες υποκειμενικές ευθύνες στους άλλους, ενώ η αυτοκριτική τους είναι μονίμως πλασματική)
Κάθε “υποχώρος”, ”τάση”, παρέα, άτομο έχει φτάσει να αναλαμβάνει να απαντήσει πολλαπλά ερωτήματα, αξιολογώντας αλλιώς τις προτεραιότητες αλλά και προκρίνοντας άλλες απαντήσεις. Κατά συνέπεια έχουμε ένα εντυπωσιακό φάσμα “τάσεων” όπου μπορεί κανείς να βρει όλους τους συνδυασμούς ιεραρχήσεων και απαντήσεων. Όλους; Όχι όλους. Υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος να δημιουργηθούν πολλαπλάσιες θραύσεις, ανασυγκολήσεις, επαναθραυσματοποιήσεις, κ.ο.κ., ως και διάσπαση και του ατόμου. Γιατί κι εγώ τώρα τελευταία δε συμφωνώ ακριβώς με αυτά που λέω.. Δεν υπάρχει τέλος, όταν τα ερωτήματα στοιβάζονται μάλλον χαοτικά. Όλα αυτά θα ήταν πλούτος εάν πράγματι υπήρχε τρόπος παραγωγικής συλλειτουργίας των διαφορετικοτήτων. Όπου η απόδειξη θα ήταν, τι άλλο, η υλική επιβράβευση αυτής της παραγωγής, με μαζικοποίηση και άλματα ποσότητας κ ποιότητας (προϊόν).
Μια φαινόμενη χαοτική κατάσταση μπαίνει πάντα σε τάξη με τον αναπόφευκτο “αυταρχισμό” της δυαδικότητας, ή αλλιώς το διαλεκτικό χειρισμό των διπόλων, ή αλλιώς την “περιοριστική” σαφήνεια και αποφασιστικότητα “περί των αντιθέσεων”. Είτε οι λέξεις ονομάζουν κάποια αντίθεση ως βασική, είτε ως κυρίαρχη, η πως αλλιώς, πάντα η στοίχιση γύρω από το όχι ή το ναι ενός κυρίαρχου ερωτήματος ξεχωρίζει τους μεν από τους δε και δημιουργεί μια σαφήνεια και μια βάση για την εν καιρώ απάντηση επομένων ερωτημάτων. Η ψηφιακή ανάλυση (0/1, ναι/όχι) δεν είναι γέννημα της σύγχρονης εποχής αλλά αρχέγονος αιώνιος καταναγκασμός.
Στο αναλογικό ολόγραμμα, το αναγκαίο και το εφικτό δε συμπίπτουν κατά κανόνα όταν μιλάμε για κοινωνικά θέματα. Το εφικτό εξ ορισμού αποδεικνύεται μόνο εξ αποτελέσματος, αφού έχει συμβεί – αλλιώς δεν είναι εφικτό αλλά πιθανά εφικτό = εικασία. Ενώ το αναγκαίο είναι αναπόφευκτα και υποκειμενική διατύπωση: παρά τα όποια επιστημονικά εργαλεία ή ταξικά εφόδια το αναγκαίο δεν μπορεί ποτέ να διακριθεί από το ευκταίο-προτιμητέο και την ερμηνεία του ομιλώντος υποκειμένου.
#2/2. Εάν η “εποχή” (βλ. τα υποκείμενα) βάζει περισσότερα ερωτήματα από αυτά που μπορεί να λύσει, καλό είναι η “εποχή” (τα υποκείμενα) να γνωρίζει ότι δεν μπορεί να τα λύσει απλά και μόνο γιατί δεν μπορεί να τα λύσει. Εάν κανείς θέλει να απαντήσει υπέρβαρα ερωτήματα ταυτοχρόνως θα βρεθεί αναπόφευκτα όχι απλά στην κατάργηση της διαλεκτικής των διπόλων με παραλυτικές τριχοτομήσεις, αλλά θα φθάσει ως τη νιοστή διάσπαση και τη λατρεία του χάους. Θα βρεθεί με λίγα λόγια στη διαλυτική κατάσταση του αριστερού χώρου που έχει μέλλον ακόμη ως τέτοια…
Πηδώντας γύρω στα δεκατρία κεφάλαια προτείνω στην υπαρκτή αριστερά να περιοριστεί σε ένα (ή έστω δύο) κυρίαρχο ερώτημα(τα) και να σχηματοποιήσει αντιστοίχως τις συλλογικότητες της. Ήδη το κόμμα-μέτωπο-κίνημα είναι μια αφόρητη τριχοτόμηση. Εντελώς πρακτικά: εάν ένα άτομο πρέπει να έχει παρουσία στη λειτουργία επί μέρους συνελεύσεων της τάσης/συνιστώσας, του κόμματος, του μετώπου, του εργασιακού χώρου, του αυτοδιοκητικού χώρου, κ.α. τότε ναι: μιλάμε για τη λατρεία του χάους αντί για τη διαλεκτική των διπόλων. Η συνήθης δικαιολογία “ότι μπορούμε κάνουμε” βρίσκει τη δίκαιη ανταπάντηση: “αυτό που κάνετε χάνεται”
Το ζητούμενο δεν είναι γενικά η “ενότητα” αλλά η λειτουργικότητα, δηλαδή το θετικό αποτέλεσμα απέναντι στο κυρίαρχο πρόβλημα. Η αποδοχή και η λειτουργική συμβίωση με τις λοιπές άλυτες αντιφάσεις είναι προαπαιτούμενος καταναγκασμός για τη δημιουργία μιας λειτουργικά συμπαγούς συλλογικότητας που θα μπορούσε να έχει δυναμική, αντί για την τρέχουσα παραλυτική ενατένιση των άπειρων ερωτημάτων του μαύρου σύμπαντος. Αλλά είναι σαφές ότι την υπαρκτή αριστερά τη χωρίζουν τα ερωτήματα (αντιφάσεις) που δεν μπορούν να απαντηθούν (επιλυθούν). Έτσι ώστε αυτά που θα μπορούσαν πράγματι να απαντηθούν δεν αρκούν για να την “ενώνουν” λειτουργικά. Αξιοσημείωτο κατόρθωμα.
Δυστυχώς η ΑΝΤΑΡΣΥΑ απέτυχε μέχρι στιγμής να αντιμετωπίσει τον σεχταρισμό του ΣΕΚ, εξαιτίας των ταλαντεύσεων ΟΛΩΝ των υπόλοιπων (μηδέ εξαιρουμένης της Μετάβασης αλλά και του ΝΑΡ).
Τι εννοώ; Το καμπανάκι είχε χτυπήσει αρκετά νωρίτερα: Το ΣΕΚ αρνούνταν για πολύ πολύ καιρό στις απαρχές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, να συμβάλλει πχ σε τοπικές οργανώσεις που να συζητούν ως όλον , να αποφασίζουν στο τέλος ΚΑΙ μέσω ψηφοφορίας. ΟΛΑ ΑΥΤΑ το ΣΕΚ ΔΕΝ τα ήθελε και τα πολεμούσε. Το ΣΕΚ ήθελε και θέλει, τις συννενοήσεις κορυφών και τα παζάρια μεταξύ οργανωσεων που λαμβάνουν στην ΚΣΕ και το ΠΣΟ. Τις τοπικές οργανώσεις τις ήθελε και τις θέλει, απλές γλλάστρες στην όλη ιστορία της διαμόρφωσης της πολιτικής της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Παρόλες τις αποφάσεις των συνδιασκέψεων και τα ωραία λόγια που και το ΣΕΚ ψήφιζε, όταν και άμα τα ψήφιζε, πάντα στην πράξη έκανε άλλα.
ΟΛΟΙ οι υπόλοιποι, οι υπόλοιπες συνιστώσες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δλδλ, ΕΧΟΥΝ ΜΕΓΑΛΕΣ ευθ’υνες, μηδενός εξαιρουμένου: Διότι ανέχτηκαν, ή δεν πήραν θέση όταν έπρεπε, ή έκαναν τον κινέζο κλπ. Η άρνηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ των μελών προς όφελος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ των οργανώσεων/συνιστωσών, η εφαρμογή της λογικής των ίσων αποστάσεων, ή της λογικής των παζαριών, η επιλογή για…. ψηφοδέλτια/πλατφόρμες στην 4η Συνδιάσκεψη, είναι κορυφαία δείγματα των ευθυνών που έχουν ΚΑΙ όλες οι υπόλοιπες συνιστώσες, η καθεμιά με την αναλογία που την αφορά.
Παμε τωρα στα Δημοτικά: ΑΥΤΗ η νοοτροπία του ΣΕΚ χαρακτηρίζει και την οπτική του για τις δημοτικές κινήσεις. ΔΕΝ συμμετέχει ΠΟΤΕ στην ζωή των κινήσεων στις γειτονιές. ΠΟΤΕ!!!! Και τις θυμάται, όταν έρχονται εκλογές, όπου πάει και παζαρεύει στεγνά, να έχει υποψήφιους.
Ετσι, έγινε πχ στην Αθήνα. Ετσι φτάσαμε να ανακηρύξει το ΣΕΚ μονοκομματικά και πραξικοπηματικά, υποψήφιο επικεφαλή στην Αθήνα, την στιγμή που αυτή η δημοτική κίνηση είχε κάνει απο ελάχιστες έως ΚΑΜΜΙΑ συέλευση ΟΛΑ τα προηγούμενα χρόνια. Δεν δέχεται ομάδα εναλλαγής, δενδέχεται να γίνονται τακτικές συνελεύσεις της κίνησης κλπ.
ΑΥΤΗ η κατάσταση έπρεπε να είχε τελειώσει χτες. Δεν τελείωσε, και για αυτό ευθιύνονται ΚΑΙ όλοι οι υπόλοιποι ως συνιστώσες. ΟΛΟΙ. Τώρα το ελάχιστο που μπορεί και πρέπει ΑΜΕΣΑ να γίνει είναι το εξης:
Αποδέχεται το ΣΕΚ το ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ, το ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ το μοναδικα σωστό: ΝΑ μπει ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΣ επικεφαλής της ανταρσια στις γειτονιές. Να φτιαχτεί ομάδα εναλλαγής και γραμματεία της κίνησης, με ΨΗΦΟΦΟΡΊΑ στην συνέλευση που θα αποφασίσει και ΟΧΙ διορισμούς ή συνενοήσεις παζαριών όπως θέλει πάντα το ΣΕΚ. . Να γίνονται μηνιαιες τακτικές, και ουσιαστικές συνελεύσεις των μελών της κίνησης.
Επειτα, να προταθεί στην συνέλευση ΤΗΣ ΠΟΛΥ ΜΑΖΙΚΟΤΕΡΗΣ και αντιπροσωπευτικής πολιτικά δημοτικής κίνησης “Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα”, το να συγχωνευθούν με την ανταρσια στις γειτονιές.
Αυτή είναι η προσωπική μου πρόταση.
Αν δεν συμφωνήσει το ΣΕΚ με την πρόταση αυτή, τότε χρεώνεται στο ΑΚΕΡΑΙΟ την διάσπαση στην Αθήνα και παντού όπου επιλέγει μονοκομματική πραξικοπηματικά αποφασισμένη κάθοδο (Το ίδιο ακριβως έκανε σε Θεσσαλονίκη, Χανιά, Ξάνθη και Πειραιά). Και ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι, η νέα δημοτική κίνηση “Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα”, κατεβαίνει κανονικά στις εκλογές.
Παραγοντισμός, σέχτες, παθογένεια, ελλιπής και προβληματική ανάλυση της πραγματικότητας. Όταν δεν μπορείς μετά από τόσα χρόνια στην αριστερά και στο κίνημα να καταλάβεις ότι η οργάνωση είναι μέσο πάλης και όχι αυτοσκοπός, τότε αμπαρώσου στο μαγαζάκι σου και φαντασιώσου επαναστάσεις . Αρκετά.
ΥΓ Κόμματα , μεμονωμένα άτομα και συλλογικότητες ας αναζητήσουν τον εαυτό τους.
Απαραίτητη συμπλήρωση για τα εγκόσμια (του θέματος). Όσον αφορά το ΣΕΚ, περί του οποίου ελάχιστη εμπειρία έχω, ούτε τους εσυνάντησα φάτσα ως τώρα στα εγκόσμιά μου, προφανώς φαίνονται αχαρακτήριστοι. Απορώ μα την αρκούδα τι δουλειά είχε η κληρονομιά του ΝΑΡ και του 1989 να καταλήξει το 2009 με τους ΣΕΚ. Γνώση και γνώμη έχω μόνο για τους θεωρητικά συγγενείς ΔΕΑ, Ξεκίνημα κλπ, καλά και χρυσά είναι τα παιδιά, και είναι μια χαρά ευχαριστημένοι με τον εαυτό τους, αλλά, συμβουλή του Πυθαγόρα, όποιος υπολογίζει σε αυτούς να φτιάξει χωριό υπολογίζει λάθος.
Αχρείαστη συμπλήρωση στην προηγούμενη ανάλυσή μου περί του μαύρου σύμπαντος: Χοντρά κομμάτια φτιάχνει το ΚΚΕ, τα μέλη του ανέχονται και αντέχουν τις ανεπίλυτες αντιφάσεις και τους καταναγκασμούς προς χάριν αυτού που θεωρούν κυρίαρχο, γιαυτό και το ΚΚΕ επιβιώνει μέχρι νεωτέρας. Χοντροκομμένα κι ότι νάναι τα κάνει το ΑΡ της ΛΑΕ, γιαυτό και δεν πάει μακριά. Ψύλλους στ άχυρα ψάχνουν οι υπόλοιποι, γιαυτό και θα είναι ψιλικατζίδικα.
Συμβουλή του Πυθαγόρα:
https://www.youtube.com/watch?v=l_8IBVPqvsU
Γιώργο, εννοώ απλά ότι τα παιδιά είναι καλοκουρδισμένο χωριό από μόνοι τους με μια “αυτάρκεια” που δεν αφήνει χώρο για ανασυνθέσεις. Μοιάζουν ταγμένοι έως το σημείο της αυτοεκπλήρωσης και μονίμως αισιόδοξοι ότι όπου νάναι ξεσηκώνονται σε όλο τον κόσμο, σα να βλέπουν από ώρα σώρα την παγκόσμια επανάσταση που θα μας κάνει παράδεισο παγκόσμιο χωριό.
Δεν νομίζω πως συνομιλούν ορθά με την πραγματικότητα. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ισχύει για όλα τα τα σχήματα που αυτοπροσδιορίζονται ως τροτσκιστικά. Η έννοια της ενότητας ή του μετώπου είναι εντελώς διαφορετική για αυτούς και ο προσηλυτισμός φαίνεται να είναι η βασική έγνοια των σχετικά μεγαλύτερων σχημάτων τους. Λογικό, αφού νομίζουν πως έχουν τις απαντήσεις..
Μυστήριο βέβαια παραμένει η πολυάριθμη (δεν τολμώ να μετρήσω) αρμαθιά τροτσκιζόντων σχημάτων και υποσχημάτων (αν βάλεις και τα δίκτυα, χάθηκες), που βρίσκονται παντού, κάποιοι πάντα “συνεργάζονται” με άλλους (βλ. εισοδίζουν), κάποιοι ποτέ, κάποιοι πότε πότε, αλλά όμως δεν συνεργάζονται αρκούντως μεταξύ τους, ενώ κανείς θα περίμενε λογικά μια προοδευτική ανασύνθεση του χώρου τους. Οι άνθρωποι απλά με ξεπερνούν, από τα νιάτα μου ήδη δεν θα τους υπολόγιζα να κάνω χωριό, και απλώς θα ήταν ευχάριστο εάν στην υποθετική περίπτωση πολιτικής ανατροπής, θα βρίσκονταν πράγματι στην ίδια πλευρά..
Εμένα η κατάσταση με έχει ξεπεράσει γενικά κατά πολύ…
“…η πολυάριθμη (δεν τολμώ να μετρήσω) αρμαθιά τροτσκιζόντων σχημάτων και υποσχημάτων (αν βάλεις και τα δίκτυα, χάθηκες),….”
Δε χρειάζεται και μεγάλη τόλμη!
Αν σκεφτείς το “όλον Πασόκ” της ελληνικής κοινωνίας και την λύσσα του υπολειμματικού μικροαστού να συντηρήσει πάση θυσία την (ενίοτε πραγματική, συνήθως ιδεατή) μικρο-προνομιακή του κοινωνική θέση, τότε δεν θα πρέπει να σε εντυπωσιάζει ένας μικρός πολυποικιλιακός βάλτος στην άκρη του μεγάλου πελάγους. Αντανακλάσεις κοινωνικών διαφοροποιήσεων είναι όλα αυτά (νομίζω). Το πρόβλημα είναι το …πέλαγος(!), που παραδοσιακά έχει και ένα 30% μαύρη απόχρωση (“εληά και κώτσο βασιληά κλπ.”).
Η ανακοίνωση της Μετάβασης πάει πολύ πιο πέρα από τα σχόλια που έχει προκαλέσει από κάτω της τόσο που να κάνει εντύπωση ως μάλλον πονηρό από την μεριά όσων γράφουν σχόλια. Το “παριστάνω πως λες κάτι άλλο από αυτό που λες και πως συμφωνούμε” δεν είναι ωραίο. Νομίζω πως ο κόπος των συντρόφων που έβγαλαν μια ανακοίνωση αξίζει απάντησης και όχι σνομπάρισμα.
Η Μετάβαση δεν μιλάει μόνο για ένα κομματικό μαγαζάκι αλλά για 2 και ούτε καν για 2 μόνο αλλά για 4 κομματικά μαγαζάκια που θα έπρεπε να συγκροτούν μαζί μια αριστερή κίνηση πολης και αυτό να γινόταν σε ολους τους δήμους και τις περιφέρειες + μια αντίστοιχη μετωπική πρωτοβουλία στις Ευρωεκλογές.
Σε πείσμα του κομματισμού και του προεκλογικού πανικού των επιτελείων και των μαγαζακιών συνεχίζουμε στο κλίμα και το μήνυμα της Αγίας Παρασκευής και του Αιγάλεω, στο κλίμα και το μήνυμα της ενότητας της αριστεράς από τα κάτω και τα πάνω απέναντι σε δικομματισμό, ακροδεξιά και ιμπεριαλισμό
Κώστας
ΣΕΚ – ΝΑΡ: They deserve each other……
….όπως λένε και στην χώρα των Βρετανών!
Ωραία συζήτηση, αλλά για ένα μέρος της αριστεράς ένα κύριο ζήτημα είναι αν τα Γκουλάγκ αποτελούν η όχι μέρος της αριστερής συζήτησης
Συνεπώς για να το συμπύκνωσω.
Καλή αντάμωση στα γκουλαγκ
Η Παρέμβαση του συν. της μετάβασης είναι το λιγότερο υποκριτική, πρώτοι αυτοί εφαρμόζοντας σχέδιο (όπου μπορούσαν) ετσιθελισμού χωρίς καμία δημοκρατική διαδικασία, σύμπραξη με την ΛΑΕ παρουσιάζοντας το ως ενωτικό.
Τώρα κρυμμένοι πίσω από το παραβάν μιλάνε για συμφορά, χωρίς αιτιολογία και ενδοιασμό ούτε καν για εγωιστικές, η φεουδαρχικές συμπεριφορές.
ΟΥΑΙ ΟΥΑΙ
“Η ΜΕΤΑΒΑΣΗ διαχωρίζεται πλήρως και αποδοκιμάζει την προαναγγελία διπλής εκλογικής καθόδου και στενής κομματικής καταγραφής συνιστωσών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο Δήμο της Αθήνας…Αθήνα, 28 Μαρτίου 2019.”…Μάλιστα! Ενώ Θεσσαλονικη, Βυρωνα Ζωγραφου , Κρήτη όλα καλά με το σπάσιμο των σχημάτων.Εκεί σωστά έγιναν αλλά στην Αθήνα δεν επιτρέπεται το οποιδήποτε διαφορετικό κατέβασμα γιατι απλά ειναι κομματική καταγραφή! Αν υποθέσουμε ότι η Μετάβαση καλά έκανε σε αυτές τις περιπτώσεις που εναντιώθηκε , διαφώνησε και δημιούργησε άλλα σχήματα, ποιο ειναι το κριτήριο της Μεταβασης στην Αθηνα και όχι μόνο δε δημιουργεί κάτι άλλο με τη ΛΑΕ πχ αλλά δεν εναντιώνεται στα νταβατζιλίκια του ΣΕΚ; κρατώντας ίσες αποστάσεις μιλώντας για κομματικές καταγραφές και επικαλώντας την ενότητα;
Να υπενθυμίσω ότι το 2014 η ΑΡΑΝ είχε βγαλει καταγγελία για το ΣΕΚ στη Νίκαία διατυπώνοντας ότι δε θα στηρίξει το εκλογικό κατάβασμα του ΣΕΚ επειδή έγινε με το γνωστό τρόπο του ΣΕΚ κτλ.
Δε θυμάμαι τα σημερινά μέλη της Μετάβασης να είχαν παρόμοια προσέγγιση με τη σημερινή.
Ρε παιδες της ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ στον βυρωνα στου ζωγράφου κλπ που κατεβαίνετε να καταγραψετε στενή κομματική καταγραφή με την λαε κ φυγατε απο τις δημοτικές κινήσεις αυτο δεν είναι παρόμοιο με αυτο που κάνει το ΣΕΚ; Που διαφέρει αυτο που κάνετε;
Βρε Ανώνυμε 04:02 τι σχέση έχουν τα πολυτασικά σχήματα πόλης που λες πως κατεβαίνει η Μετάβαση μαζί τους με τα μονοκομματικά κατεβάσματα του ΝΑΡ και του ΣΕΚ ?
Επίσης στου Ζωγράφου, αφού ξύνεσαι στην γκλίτσα του τσοπάνη, το 14 το ΝΑΡ και το ΣΕΚ (με ψήφους μεταναστών … από όλη την Αττική) ψήφισαν την έξωση της ΑΡΑΝ (με την άρνηση εναλλαγής στην θέση του επικεφαλής και την άρνηση του δικαιώματος του ιδρυτικού κορμού και της πλειοψηφίας του ΚσΠτΖ να έχει κυκλικά επικεφαλής ή δημοτικό σύμβουλο).
Επίσης γιατί μένεις στην περίπτωση του Βύρωνα και του Ζωγράφου ? Γιατί δεν λες για την Αγία Παρασκευή όπου αναγκαστήκατε και κατεβαίνετε και σεις ? Δηλ γιατί στην Αθήνα πρέπει να κατεβείτε μόνοι σας και στην Αγία Παρασκευή με την Αναμέτρηση, το Κ Σχέδιο, την ΑΡΑΝ και όλη την ΛΑΕ ? Η Μετάβαση λέει να γίνει παντού αυτό που γίνεται στην Αγία Παρασκευή και δεν έχει πουθενά άλλα κριτήρια και άλλη μέθοδο. Ενιαία ανεξάρτητα αριστερά σχήματα κατοίκων και όπου αυτό δεν υπάρχει, γιατί δεν μπορεί να είναι εκβιασμένο ή προεκλογική συγκόλληση για τις καρέκλες, μετωπικές συνεργασίες. Από πότε δηλ η συνέπεια είναι ασυνέπεια και ο οπορτουνισμός και οι κωλοτούμπες συνέπεια ?
Κώστας
Κώστα πάλι δεν ξέρεις. Ποτε το ναρ δεν έβαλε καπιο κωλλυμα για την εναλλαγή στο ΚσΠ.
Επίσης, στην αγία παρασκευη μπήκαν ναι ή όχι όλοι στην υπάρχουσα δημοτική κίνηση; ΝΑΙ. Γιατί στον βυρωνα ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ την αντίστοιχη προταση να μπουν οι συντροφοι στην ΑΡ.ΠΑ. αλλα φτιάχνουν δική τους χωριστή κίνηση;
‘Οντως η μετάβαση παντού την ιδια αντίληψη έχει, δηλ πολυτασικά σχήματα.Απλά για κάποιο λόγο όταν υπάρχει ήδη ένα πολυτασικό σχήμα προτιμάει να φτιάξει ένα άλλο πολυτασικό με τη ΛΑΕ και πιο συγκεκριμένα δυτασικό…Οπότε μη μας λές, Κώστα ότι η Μετάβαση είναι γενικά με τα πολυτασικά σχήματα και την ενότητα. Είναι με τα σχήματα στα οποία είναι και η ΛΑΕ. και αυτό αποτελεί βασικό όρο (βλεπε Κρήτη).Ρωτάς γιατί μένει κάποιος στην περίπτωση του Βύρωνα και Ζωγράφου;γιατί είναι ενδεικτική!!Υπάρχει ηδη πολυτασικό σχήμα και η Μετάβαση επιλέγει να φύγει και να φτιάξει ένα άλλο σχήμα δυ-τασικό …Άρα δεν είναι συνέπεια να λες ότι θέλω γενικά πολυτασικά σχήματα και όπου υπάρχουν να τα αποδυναμώνεις φευγωντας επειδή δεν είναι όλη η ΛΑΕ μεσα, ή δεν είναι όπως ακριβώς τα θες.Γενικά μια προτίμηση στη ΛΑΕ υπάρχει, από τις βουλευτικές εκλογές ..και ως προς αυτό υπάρχει συνέπεια.Σε σχέση με το τελευταίο ερώτημα , το να είσαι συνεπής λοιπόν ως προς την διατύπωση και προσπάθεια συνεργασίας με τον ορισμό του οπουρτουνισμου και μαυρογυαλουρισμού (=ΛΑΕ) δε σε κανει συνεπή γενικά και αόριστα αλλά συνεπή ως προς αυτό.Σε κάθε σχήμα υπάρχει συγκεκριμένη πολιτική , έχει καποια κεκτιμένα, έχει διαμορφώσει μια φυσιογνωμία και φυσικά υπάρχει και μια ηγεμονική αντίληψη. Το να τα δέχεται αυτα κάποιος μπορεί να προκύπτει είτε από τη συνειδητοποίηση της ανάγκης υπαρξης αυτών των σχημάτων , ακόμα και με χαρακτηριστικά που δε θες , είτε από λογικές κωλοτούμπας (σύμφωνα με σενα).Το ερώτημα είναι, το να φευγεις και να λειτουργεις διασπαστικά ως προς αυτά τα σχήματα τι είναι;Έφυγε το ΝΑΡ από κάποιο σχήμα; Στο δημο Αθηναίων μιλάμε για κομματική παράταξη του ΣΕΚ και όχι για σχήμα η οποία ως κατάσταση έπρεπε να σταματήσει.Εκεί η Μετάβαση δεν το έβλεπε; και αν το έβλεπε γιατι δεν εκανε αυτό που έκανε και αλλού;να φυγει δηλαδή.Το να το κάνει το ΝΑΡ αυτό απέναντι στο ΣΕΚ αποτελεί προσπάθεια στενής κομματικής καταγραφής;Ti είναι αυτά που γράφετε;
Ανώνυμε 16:04 το Φυσάει Κόντρα δεν βγήκε … τέλος Μαρτίου 2019 να πει πως εδώ και … 6 μήνες έχουμε κάνει πρόταση οργανικής ένταξης στο σχήμα σε όλα τα μέλη της ΛΑΕ. Αντίθετα είχε γραμμή διευρυνσης με το σύνολο της ριζοσπαστικής αριστεράς γιατί δεν αυτοπροσδιορίστηκε ποτέ σαν Αντικαπιταλιστική Κίνηση και έκανε πράξη την διεύρυνση σαν αυτό που είναι , ριζοσπαστικό σχήμα γειτονιάς. Η ΑΡΠΑ αντίθετα μας είπε,στο τέλος Μαρτίου 2019 πως θέλει σαν μέλη όλα τα μέλη της ΛΑΕ και ταυτόχρονα πως τα θέλει σαν συνεργαζόμενους, και ταυτόχρονα πως τα μέλη της ΛΑΕ μετεκλογικά θα πάνε με την διοίκηση, την κυβέρνηση κλπ. 3 σε 1, γραμμή transformer και ζήτω η Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου που ήταν χτες. Τα κείμενα είναι όλα ανεβασμένα στην Pandiera, αν πεις πως δεν υπάρχουν οι 3 γραμμές και δεν βαριέμαι θα τα βάλω αλλά μπορείς και να προφυλάξεις τον εαυτό σου και τον χρόνο μας
Επίσης ανωνυμε 16:04 εσύ που λες πως θες ενιαία σχήματα πόλης με όλα τα μέλη της ΛΑΕ στο εσωτερικό τους, απαντησε μου τι πρέπει να γίνει με τις άλλες 2 γραμμές της ΑΡΠΑ Megatron και τι θα γίνει με το πολιτικό κέντρο που εκθέτει τόσο πολύ μια ιστορία αγώνων δεκαετιών στις γειτονιές μέσα στα νερά του κομματισμού και της προεκλογικής αντιπαράθεσης χωρίς αρχές. 3 εντελώς ασύμβατες γραμμές για το ίδιο θέμα, στον ίδιο χρόνο, για τον ίδιο δήμο ? Οι 2 μάλιστα υπάρχουν στο κείμενο του Τζιορτζιώτη, 2 σε ένα αυτός, πάλι καλά που προφυλάχτηκε και δεν τις έβαλε και τις 3. Επίσης απάντα στον σύντροφο χωριάτη, της ίδιας αντίληψης με σένα κατά τα φαινόμενα, που λέει πως δεν θέλει ενιαία σχήματα πόλης με όλη την ρ.α μέσα, αυτό που θέλουμε εγώ και συ δηλ
Για του Ζωγράφου καλό είναι να κρατάς πιο χαμηλό προφίλ για την πιο χυδαία ανθρωποφαγία και διοικητική εκκαθάριση στην ιστορία της επαναστατικής αριστεράς στην Ελλάδα μεταπολιτευτικά. Μιλάμε για προσωπική στοχευμένη εξόντωση, για συμβόλαιο πολιτικού θανάτου. Στην Τασκένδη το 55 και στο πογκρόμ κατά των ζαχαριαδικών πρέπει να φτάσουμε για να βρούμε κάτι αντίστοιχο.
Κώστας
Κώστα ΓΙΑΤΙ λές ΨΕΜΑΤΑ για την ΑΡΠΑ Βύρωνα; Η θέση μας είναι εδώ και πολλές πια μέρες, σαφής και ρητώς διατυπωμένη στους συντρόφους της ΡΕΚΒ: Να μπουν όλοι ισότιμα όπως εμεις ως μέλη, στην ΑΡΠΑ. Τι είναι αυτά που γράφεις;
ρε φίλε τι είναι αυτό που γραφεις για το ΚσΠ; Ρε συ πας καλά;
Ε καλά, η Τασκένδη ήταν υπερβολή !!
Κώστας
Και όλα αυτά στο όνομα της ενότητας και δεν μπορείτε να βγάλετε μια κοινή κινητοποίηση… Ε σας έχει φάει η ενότητα.
Χωριάτη, Κώστα, Γιώργο, Τάκη, Στρουθοκάμηλε, Ανώνυμε, τι σοβαρό νόημα νομίζετε περιέχει αυτή η ανταλλαγή επιχειρημάτων, ποια κατάληξη θα μπορούσε να έχει, τι λύσεις θα μπορούσε να δώσει; Μουρμούρα στη μουρμούρα, μέσα στην εκκωφαντική του τάφου σιωπή της ήττας. Εικονικές ρητορικές μάχες χαρακωμάτων μεταξύ σας μεταξά.
Αλλά τι θα έλεγε αν σας άκουγε η νεολαία στο 6:35 λεπτό παρακάτω: Που και πως είναι αυτή η νεολαία του 6:35 λεπτού; Τι θα αποκόμεζε αν σας άκουγε; Τι θα χρειαζόταν αντί για αυτά από μια υποτιθέμενη πολιτική πρωτοπορία;
Δεν βλέπετε τη μεγάλη εικόνα, κολλημένοι στην ανούσια λεπτομέρεια του μισού σας δίκιου. Δεν βλέπετε τη μεγάλη εικόνα. Και η νεολαία του 6:35 λεπτού δε σας βλέπει. Δεν μπορεί, δεν ευκαιρεί, δεν αντέχει, δεν είναι εδώ.
https://www.youtube.com/watch?v=oA6xxq9lMoI
Πικάπα η νεολαία του 06:45 είναι στην κατάθλιψη της ήττας Και πως θα βγει ? Να της πούμε τι έφταιξε λέω εγώ, πλην της ισχύος του αντιπάλου. Να της πούμε να ξανααγωνιστεί και να είμαστε έτσι κι αλλιώς και μεις νεολαία του έξι και σαρανταπέντε για να αγωνιστούμεγια το από το να έχει η γειτονιά παιδική χαρά μέχρι να έχει ένα στέκι να πάμε να ζούμε συλλογικά και να έχουμε ΣΣΕ στην δουλειά και να διώξουμε την El Dorado και την τρόικα και το ΝΑΤΟ και να την ΧΑ και την ακροδεξιά από παντού.
Να ξεπεράσουμε την ήττα χωρίς συζήτηση όμως δεν γίνεται και όσοι από την νεολαία θέλουν να σταματήσει η συζήτηση δεν θα μπορέσουμε να το κάνουμε αυτό το χατήρι. Μην τα μπλέκεις όμως. Μην νομίζεις πως όσοι εδώ απλώνουμε σεντόνια με λεπτομέρειες κομματικών αντιπαραθέσεων ντε και καλά έτσι θα μιλήσουμε παντού. Και αυτή η κουβέντα έχει νόημα και σχέση με το αν θα την βρούμε την νεολαία. Γιατί αν της πούμε “κάτω τα χέρια από την παιδική χαρά-εργατική λαική εξουσία” δεν θα έρθει, εγώ δεν θα πήγαινα, θα έπαιζα Pro Evolution .Αν της πούμε “παίρνουμε στα χέρια μας την παιδική χαρά και την γειτονιά μας, ζούμε ενάντια σε κράτος, μεγαλοεπιχειρηματίες και ΕΕ” μπορεί και να έρθει
Κώστας
Εγώ πάλι, αν μου έλεγαν “κάτω τα χέρια από την παιδική χαρά-εργατική λαϊκή εξουσία” θα πήγαινα, όπως και πήγα. Ενάντια σε κράτος, μεγαλοεπιχειρηματίες και ΕΕ, ζούσα ούτως ή άλλως. Και παράλληλα ήμουν επιπέδου τουρνουά στο Pro Evolution.
Γενικά εγώ χαραμίστηκα.
Και εγώ όποιος μου πει στην γειτονιά κάνουμε αγώνα για “κάτω τα χέρια από την παιδική χαρά και εργατική λαική εξουσία”, θα πάω αναφανδόν μαζί του. Είναι ΑΚΡΙΒΩΣ το ίδιο με το “παίρνουμε στα χέρια μας την παιδική χαρά και την γειτονιά μας, ζούμε ενάντια σε κράτος, μεγαλοεπιχειρηματίες και ΕΕ”. ΑΚΡΙΒΩΣ το ίδιο.
Αντιθέτως, φοβάμαι πια, κάτι τύπους που σου λένε “παίρνουμε στα χέρια μας την παιδική χαρά και την γειτονιά μας”, και εννοούν “ψηφίστε μας για να κάνουμε την δημοτική αρχή καλύτερη και εφαλτήριο αγώνων”.
Πολύ χαίρομαι σύντροφε ανώνυμε 15:37 που θεωρείς πως οι 2 διατυπώσεις είναι το ίδιο. Δεν είναι βέβαια ο λόγος που χαίρομαι πως έχεις δίκιο, γιατί δεν έχεις γιατί η μια λέει πως χωρίς συνδικαλιστική οργάνωση της εργατικής τάξης, χωρίς επαναστατικό κομμουνιστικό κόμμα και χωρίς σοβιέτ μπορεί να γίνει εργατική λαική εξουσία και η άλλη λέει πως πρέπει οι κάτοικοι να πάρουν την γειτονιά τους στα χέρια τους και να δημιουργήσουν αντιηγεμονικές σχέσεις κοινωνικής οργάνωσης. Ένα σκεπτικό δηλ που βαθαίνει τον ρόλο των κατοίκων (από ψηφοφόροι σε κοινωνικό υποκείμενο) και βάζει και την εργατική εξουσία σε μια πραγματική βάση.
Χαίρομαι γιατί αν έπρεπε σύντροφε να διαμορφώσω μαζί σου μια προκήρυξη, ένα πανό, ή να πάρουμε τον λόγο σε μια τοπική συλλογικοτητα ενόψει του Μαΐου για το τι θα λέει και τι φυσιογνωμία θα έχει θα συμφωνούσαμε σε αυτό που λέω εγώ, εφόσον λες είναι τα ίδια και γω όχι. Εκτός και αν πια δεν θεωρείς πως είναι το ίδιο, τώρα που το καλοσκέφτεσαι και αν έμπαινε σε μια συλλογικότητα η άποψη πως ειναι διαφορετικό, όπως θα το έβαζα εγώ, θα οχυρωνόσουν στην εργατική εξουσία.
Γιατί εγώ, να σου πω την αλήθεια όσο το καλοσκέφτομαι, δεν θα ένιωθα άνετα να συστεγάζομαι σε ένα σχήμα γειτονιάς που θα βγαίνουν οι συναγωνιστές μου να λένε για την παιδική χαρά και την εργατική εξουσία στο ίδιο πανό ή που εφόσον θεωρούν τις 2 εκφράσεις ισοδύναμες θα τις προπαγάνδιζαν ως ισοδύναμες ακόμα και αν το πανό λέει την δικιά μου διατύπωση. Γιατί θέλω να έρθει κόσμος για την παιδική χαρά, θέλω να μείνει εκεί και μετά την παιδική χαρά για να πάρουμε στα χέρια την γειτονιά και να ζήσουμε αλλιώς και θέλω να κάνω και πολιτική δουλειά με αυτόν τον κόσμο και σαν κομμουνιστικό κίνημα, πολιτικές οργανώσεις και μέτωπα. Να φανταστώ ότι τα κάνω όλα μαζί=να μην κάνω τίποτα
Κώστας
Κώστα κάνεις ασκήσεις επί ιδεολογικού χάρτου; Πες μας να το ξέρουμε: Αν για εσένα το να συμβάλλει έμπρακτα μια δημοτική κίνηση στο να φτιάχνονται συλλογικότητες κατοίκων που να διεκδικούν “την για την παιδική χαρά” την ίδια ώρα που λέει καθαρά ότι “χρειαζόμαστε εργατική/λαϊκή εξουσία για να αλλάξουν ριζικά προς το καλύτερο οι ζωές μας”, διαφέρει από το “παίρνουμε στα χέρια μας την παιδική χαρά και την γειτονιά μας, ζούμε ενάντια σε κράτος, μεγαλοεπιχειρηματίες και ΕΕ”, ε, πια οι λέξεις έχουν χάσει το νόημα τους.
Πίστευε την ιδεοληψία σου, αλλά μην θέλεις να την πιστέψουμε και εμείς.
Αντιθέτως, μάλλον πρόβλημα αξιοπιστίας έχουν αυτοί που αγωνίζονται “για την παιδική χαρά”, λέγοντας μας πως “‘άλλο η παιδική χαρά και άλλο ο αγώνας για την αντικαπιταλιστική ανατροπή”, για να ΜΗΝ μιλήσουν τελικά για την αντικαπιταλιστική ανατροπή, την εργατική/λαϊκή εξουσία… Διότι Κώστα, ΚΑΝΕΝΑΣ ςστο ΝΑΡ και τη ΝΚΑ, ούτε φυσικά η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν λέει ότι “ο αγώνας για την παιδική χαρά ταυτίζεται με τον αγώνα για την αντικαπιταλιστική ανατροπή”. ΚΑΝΕΝΑΣ. Παρά μόνο στο μυαλό σου.
Αντιθέτως, υπάρχουν πολλοί δυστυχώς ακόμα στην Αριστερά (πχ στην ΛΑΕ και όχι μόνο), που πιστεύουν και πράττουν το “παλευουμε για τα προβλήματα, αλλά ΤΖΙΖ, μην πούμε τίποτα για εργατικές/λαϊκές εξουσίες”. Ε, αυτή η λογική αβάνταρε τελικά λογικές ΣΥΡΙΖΑ.
Κανένα σχήμα των ΕΑΑΚ, των Παρεμβάσεων ή γειτονιάς δεν είχε ποτέ του θέση για την εργατική λαική εξουσία εκτός ίσως από κάποια σχήματα των ΕΑΑΚ που έπαιρναν 0,5% στον σύλλογο τους, που όταν βγαίνανε να μιλήσουν στο διήμερο το Γκίνη άδειαζε γιατί πηγαίναμε στην πλατεία για πιτόγυρα. Είναι καρικατούρα, είναι οικονομισμός του χειρίστου είδους, είναι κατάργηση του κομμουνιστικού κινήματος, είναι κατάργηση της αυτοτέλειας των σχημάτων, είναι υποβιβασμός των εργαζόμενων, των φοιτητών ή των κατοίκων σε πελάτες-ψηφοφόρους ενός μαγικού φαντασιακού υπερβατικού έτοιμου προγράμματος για την εργατική εξουσία χωρίς κοινωνική συμμετοχή και λογοδοσία.
Αν όμως δεν ταυτίζεις την παιδική χαρά με την εργατική εξουσία κακώς είπες πως είναι σωστό να μπαίνουν μαζί σε ένα πανό. Σε κάθε περίπτωση χαιρετίζω την κωλοτούμπα σου που προσπαθείς να την κρύψεις με το γνωστό σου κόμπλεξ, την ΛΑΕ που νομίζεις πως είναι μπαλαντέρ για να την πετάς όποτε δεν έχεις τι να πεις. Ε που θα πάει, θα περάσουν οι εκλογές, το απώγειο της ταξικής πάλης για όσους λέτε “Κάτω τα χέρια από την παιδική χαρά-Εργατική Λαική Εξουσία” και θα ηρεμήσετε.
Ας πει όμως ένας άλλος σύντροφος .Είναι σωστό πολιτικά πχ το “Όχι στον Νόμο Πλαίσιο και την Αναθεώρηση του 16-Εργατική Λαική Εξουσία”. Με αυτό έγινε το 06-07 ?
Σκοπός μας σύντροφε δεν είναι να πούμε για εργατική λαική εξουσία αλλά να κάνουμε τον αγώνα για αυτήν ζωντανή καθημερινότητα. Θα μου πεις πως αυτό θες και εσύ, οι απόψεις σου είναι αναρχοσυνδικαλιστικές όμως γιατί πιστεύεις πως ο χώρος εργασίας, σπουδών και γειτονιάς αδιαμεσολάβητα, χωρίς πολιτική παρέμβαση ή με επικουρική πολιτική παρέμβαση θα γίνει το πεδίο της εργατικής εξουσίας με ένα φαντασιακό ανέβασμα των αιτημάτων.
Όχι σύντροφε, το κομμουνιστικό κίνημα δεν είναι ούτε ιδεοληψία ούτε άσκηση επί χάρτου
Κώστας
Καλά κάναμε και σας κράζαμε τότε που πηγαίνατε χεράκι-χεράκι με την ΑΡΕΝ κτλ, και τότε που η ΠΚΣ μίλαγε για την εργατική λαϊκή εξουσία (και τουλάχιστον τα απλά της μέλη το πιστεύαμε) μόνο πρόβλημα κόσμου δεν είχαμε.
Το πρόβλημα άρχισε μετά, που απεδείχθη πόσο λίγοι ήταν αυτοί που το πιστεύανε ανάμεσα στους καθοδηγητές μας.
Γιώργο κλαίω (LOL) με την αποκάλυψη πως η ΠΚΣ έλεγε για εργατική λαική εξουσία.
Ανοιχτά Πανεπιστήμια, 15% για την Παιδεία και ειδίκευση στο πτυχίο για να έχουν τα παιδιά της λαικής οικογένειας ΟΟΟΟΟΟΛΗ την γνώση έλεγε και ψηφίστε ΚΚΕ για να φέρει κάποτε την εργατική λαική εξουσία.
Το παράδειγμα σου είναι η επιτομή του πως η φαντασιακή γραφειοκρατική υπερπολιτικοποίηση του κοινωνικού αγώνα οικοδομεί την Κόκκινη ΔΑΠ, σε ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ για αυτό.
Κώστας
Πράγματι 15% για τη Παιδεία, ειδίκευση στο πτυχίο σαν στόχους για το τώρα και εργατική λαϊκή εξουσία γενικώς γιατί μέσα στο καπιταλισμό πρακτικά δε γίνεται.
Να είσαι δε βέβαιος, πως με βάση το τρόπο που λειτουργούσαμε δεν υπήρχε ούτε ένας ψηφοφόρος της ΠΚΣ που να μη γνωρίζει ότι ψηφίζει κομμούνια τόσους Ριζοσπάστες που θα τον είχαμε ταϊσει.
ΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ μπορεί να πει ότι και ο τελευταίος του ψηφοφόρος τον γνωρίζει πολιτικά και εξ’ ολοκλήρου; Φυσικά για το σημερινό ΚΚΕ, τουλάχιστον στις εξειδικευμένες παρεμβάσεις του σε συνδικάτα, τοπική αυτοδιοίκηση που μπορώ να παρακολουθήσω όντας απ’ έξω, δεν ισχύει το ίδιο γι’ αυτό και η κατάπτωση.
Κώστα, άσε τώρα την παιδική χαρά, όταν μιλάμε για τα στοιχειώδη της επιβίωσης. Σε χωριό παραέξω δίπλα στη Σαλονίκη βάζω βενζίνα βράδυ, ένα παιδί σταθερά είναιi εκεί με κατεβασμένο κεφάλι – και πως να μην είναι: Τον έχω δει χαράματα να παίρνει μπουγάτσα και να περιμένει το αστικό για να πάει να πιάσει στο βενζινάδικο μέχρι το βράδυ. Μου λέει λοιπόν, η μισή του τάξη έχει φύγει έξω. Δεν μιλάμε για πτυχιούχους αλλά παιδιά σε χωριό δίπλα στη Σαλονίκη με πολλά χωράφια.
Λοιπόν Κώστα, να σου πω πως ότι και να πας να λες στα παιδιά σου δεν πολυμετράει.,Μετράει όμως τι σε βλέπουν να κάνεις. Αυτά που κάνεις. Εν προκειμένω ο τρόπος που συζητάς και κυρίως ο τρόπος που κάνεις χωριό με τους σχεδόν ομοϊδεάτες σου, είναι γνωστά έξω. Εννοείται δεν τα λέω προσωπικά για σένα. Δεν πα να λες ότι θέλεις εσύ στον νέο κόσμο, αυτός ξέρει ότι δεν αντέχεστε ούτε μεταξύ σας, ούτε καν στα δεδομένα συμφωνείτε, ο ένας το λέει άσπρο ο άλλος μαύρο, ψεύτη λέει ο ένας, χαζέ λέει ο άλλος, άσε δε για τα συμπεράσματα. Μύλος.
Το σωστό συμπέρασμα που βγάζουν οι παραέξω είναι ότι δεν είναι εφικτή η συνεννόηση των ανθρώπων: Αφού ακόμη και στο αριστεροχώρι που πάνω κάτω λένε τα ίδια πράγματα, χωριό δεν μπορούν να κάνουν, – και τι να μας πείτε τώρα, να έρθουμε κι εμείς να κάνουμε χωριό όταν δε μπορείτε μια χούφτα άνθρωποι;
Δε πα να λες ότι θες, το παράδειγμά σου μετράει, στη μικροκλίμακά σου και ουδεν κρυπτό υπο τον ήλιο. .Μπορείς ίσως να κλιμακώνεις και να μαζικοποιείς μια ελκυστική κατάσταση. Ποτέ δεν μπορείς να κλιμακώσεις ένα εσωτερικό μπάχαλο.
Συνεχίζοντας Κώστα και λοιποί τυχόν ενδιαφερόμενοι, επαναλαμβάνομαι βέβαια, είναι από χρόνια σαφές παραέξω πως η πολυδιάπαση όλων των μη ΚΚΕ αριστερών δεν απαντά σε ανάγκες. Όπως ήδη εξήγησα, η πολυδιάσπαση έχει αντικειμενικές αιτίες και δεν είναι δα ουρονοκατέβατο υποκειμενικό βίτσιο. Όμως, είναι Kαι βίτσιο να θες να διατηρείς τη μικροπαρέα σου ως τάση ή συνιστώσα, όταν απλά διαφοροποιείσαι π.χ στα 3 από τα 10 και τα άλλα 7 τα λες παρόμοια, ενώ τα κεφαλαιώδη τα λες ολόιδια. Το χειρότερο, διαφοροποιείσαι κατά κανόνα σε θέματα που Δεν έχεις τα κότσια να υλοποιήσεις, δλδ στην ουσία σε ερωτήματα που Δεν μπορείς να απαντήσεις στα αλήθεια επί του πεδίου !!! (ΣΣ ΕΛΕΟΣ)
Ε ναι είναι τελικά και βίτσιο. Δεν το ψυχιατρικοποιώ, αν και όπως ξέρουν όλοι, αφενός υπάρχει από πλευράς σχετικά ηγετικών στελεχών ο πόνος για όσα έχουν επενδύσει αλλά και η αυτεπιβεβαίωση, ενώ για τους νεώτερους υπάρχει η θαλπωρή του ανήκειν σε κάτι ιδιαίτερο. Σημαντικότερη όμως είναι η αδράνεια, αδράνεια που ενισχύεται από τις αντικειμενικές δυσκολίες και διαψεύσεις. Πάντως το πλαίσιο των αντικειμενικών αναγκασμών δεν θα αναστραφεί όσο εξακολουθεί αυτή η αδράνεια.
Βασικό ήταν πάντοτε να βρεθούν έγκαιρα (ΣΣ είμαστε ήδη στον πάτο) αρκετά υποκείμενα που θα αντιληφθούν ότι δεν πάει έτσι η δουλειά και θα εκχωρήσουν τα “κεκτημένα” τους σε ένα ευρύτερο μαζικό υποκείμενο (όχι τις δικαιολογίες των ψευδο-μετώπων αναπαραγωγής μικρο-παλιο-κομματισμού).
Υποκείμενο πολιτικό, που θα συνδυάζει βέβαια και την κοινωνική λειτουργία, ενοποιώντας (κατά δύναμη) το πολιτικό με το κοινωνικό, όχι αφήνοντας το κοινωνικό μόνο για τα σωματεία και το “κίνημα”. Ωστόσο, είναι ανώφελο να εξηγεί κανείς περισσότερες λεπτομέρειες με τη μονομέρειά του και εκτός σοβαρού πολιτικού υποκειμένου. Είναι μάταιο, όταν η μεγάλη πλειοψηφία των ενεργών δεν εννοεί να φύγει από την αδράνεια (και την νοηματική ασφάλεια;) του Μισού της δίκιου.
ΣΣ. Φυσικά και έχω Ολόκληρο δίκιο…είμαι κι εγώ σαν κι εσάς!
Πικάπα, δύο επισημάνσεις:
1. Η εισαγωγή στον πολιτικό στοχασμό/προβληματισμό/κριτικό λόγο της ψυχολογίας δεν συνιστά σε καμία περίπτωση ψυχιατρικοποίηση του πολιτικού. Είναι ορθός και επιβεβλημένος εμπλουτισμός που μπορεί να κάνει το παζλ από παζλ 500 κομματιών παζλ τών 1.000, αλλά, από την άλλη, η εικόνα στη δεύτερη περίπτωση είναι πιο πλήρης, πιο ακριβής και με περισσότερες αποχρώσεις από τα τρία βασικά χρώματα.
2. Η πολυδιάσπαση της Αριστεράς δεν είναι σε όλη την έκτασή της διάσπαση με αφορμή το φύλο τών αγγέλων. Πριν λίγα χρόνια περίπου το ίδιο πίστευα κι εγώ. Όσο μαζεύω ένσημα η γνώμη μου διαφοροποιείται. Η διαφοροποίηση πέρασε από δύο στάδια:
α) (το «ριζοσπαστικό») Η πολυδιάσπαση έχει πραγματικές και ουσιαστικές πολιτικές βάσεις.
β) (αυτό που διανύω τώρα –προς το παρόν ;-) ) Η πολυδιάσπαση οφείλεται σε έναν ιδιότυπο «ολοκληρωτισμό» που απορρέει από την καθολικότητα προς την οποία ρέπουν πλείστοι όσοι από το σινάφι μας:
«Για να βαδίσουμε μαζί, σύντροφε, πρέπει να συμφωνήσουμε πρώτα για το παρελθόν. Λοιπόν, για λέγε: πόσες τρίχες λες ότι είχε ακριβώς το μουσάκι τού Λένιν σε σύγκριση με αυτό τού Τρότσκι και πόσες θα μείνουν αν από το καθένα αφαιρέσουμε τις τρίχες που είχε το μουστάκι τού Στάλιν; Αν συμφωνήσουμε σ’ αυτό, μετά θα πρέπει να συμφωνήσουμε και για το μέλλον: κατά τη γνώμη σου πρέπει να έχουμε γιαούρτι με χαμηλά, μειωμένα και πλήρη λιπαρά στον κομμουνισμό, ή κάτι τέτοιο θα διαιώνιζε την εξατομίκευση του ανθρώπου;»
ΥΓ Δια την αντιγραφήν: Left G700. ;-) :-)
Λέφτη, δε ξέρω από που αντέγραψες, αλλά ωραία μου φαίνεται αντέγραψες. Βέβαια, είναι αντικειμενικό ότι το στρατηγικό πρόβλημα παραμένει ιστορικά άλυτο και επομένως η τεράστια δυσκολία για απάντηση γεννά αναγκαστικά αποκλίσεις και κατόπιν η απόγνωση γεννά αιρέσεις. Στρατηγικό πρόβλημα που εντείνεται και από την κλιμακούμενη (έκτοτε) καπιταλιστική πολυπλοκότητα κ διαπλοκή. Αντικειμενικό επίσης είναι ότι δεν αρκεί ένα μόνο υποκείμενο για να δημιουργηθούν συνθήκες προ-ανατροπής αλλά και ανατροπής.
Αλλά βέβαια, αυτά δε σημαίνουν ότι χρειάζονται δεκατρία υποκείμενα σε κάθε χώρα, ούτε ότι είναι λογικό να διαφωνούμε για τα λιπαρά του γεύματος, ή ότι πρέπει πρώτα να συμφωνήσουμε ακριβώς για το (μακρινά πια) παρελθόν. (Ή ότι τάχα μπορούμε τρομάρα μας να ερμηνεύσουμε το παρελθόν εκείνο όταν είμαστε ανύπαρκτοι στον πολιτικό και κοινωνικό χάρτη, αλλά αυτό δεν έχει τάχα σημασία επειδή η μαμά μας έκανε εμάς τόσο έξυπνους..)
Η πλάκα είναι ότι πολλοί από εμάς ήμασταν σε πάρα πολλά από αυτά. Ήμασταν κι εμείς εκεί.
Είναι γνωστό πως Κράτη,δόγματα,κόμματα,ομάδες,προσαρμόζουν την ιστορία έτσι ώστε να εξυπηρετεί τους σχεδιασμούς τους.
Είναι ώμος ντροπή ομάδες της αριστεράς να δια στρέφουν γεγονότα για να δικαιολογήσουν μικροπολιτικές χωρίς αρχές ,ελπίζοντας ότι διευρύνουν την επιρροή τους .
Για Ζωγράφου το 2014 η ΑΡΑΝ επιδίωξε με κάθε μέσο να επιβάλει τον επικαιφαλή της παράταξης, αφού δεν ευδοκίμησε η συνεργασία με την αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ! αν και έγιναν πολλές προτάσεις ώστε στην εναλλαγή να ακολουθεί ο προτεινόμενος τους(άσχετο αν ο συγκεκριμένος αργότερα δήλωνε ως ΣΥΡΙΖΑ) χτίζοντας στο ότι άλλαξε ο συσχετισμός με δυο πρόσφυγες που κουβάλησε το ΣΕΚ η διαφορά ψήφων και το γνωρίζουν είτα ν
πολύ μεγάλη,έκτοτε ακολούθησε τακτική φθοράς με μεθοδευμένη γκρίνια και εσωστρέφεια, ως την σιωπηλή αποχώρησή τους .
Για τους τρεις συντρόφους που σήμερα δηλώνουν μέλη της Μετάβασης ,και τότε λάβροι κατά των ρεφορμιστών ,τώρα εφαρμόζουν το σχέδιο διάσπασης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την πλατιά αριστερά μέσω της ΛΑΕ όπως ηΑΡΑΝ ΑΡΑΣ το 15 χωρίς βέβαια να φέρουν προτάσεις σε κάποια συνέλευση ούτε σε Τ.Ε ούτε στη Δημοτική κίνηση που σημειωτέων είχε διαρκή παρουσία και μάλιστα
η μια σ είταν δημοτική σύμβουλος ωσ το 18 βάση της εναλλαγής.
Ελπίζω στο εξης να μην γίνετε σπέκουλα με πρόσχημα την ενότητα.