Η πολιτική κηδεία του Θωμά Χαλβατζή θα γίνει την Πέμπτη 29/11/2018 στις 3μμ, στο Νεκροταφείο Ζωγράφου
Ο λαός δεν ξεχνά -Τους αγωνιστές τιμά
Έφυγε απροσδόκητα από τη ζωή ο αγωνιστής του αντιδικτατορικού αγώνα και του κομμουνιστικού κινήματος Θωμάς Χαλβατζής, τη Δευτέρα 26 Νοέμβρη 2018.
Φίλοι, σύντροφοι και συναγωνιστές του θα τον αποχαιρετήσουν με πολιτική κηδεία στο Νεκροταφείο Ζωγράφου την Πέμπτη 29/11/2018.
Συναγωνιστές του από τον Σύνδεσμο Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών -ΣΦΕΑ, έγραψαν τα παρακάτω χαρακτηριστικά λόγια:
Ένας ακόμα αγωνιστής του αντιδικτατορικού αγώνα, έφυγε από τη ζωή χτες 26/11/2018 ο ΘΩΜΑΣ ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ
Γεννήθηκε το 1946 στην ΚΟΖΑΝΗ σε μια εργατική, κομμουνιστική οικογένεια. Οργανώθηκε το 1964 στη Νεολαία Λαμπράκη.
Πρώτη φορά γνώρισε την “περιποίηση” στην Ασφάλεια της Κοζάνης, στις 26 Οχτώβρη του 1961, παραμονές εκλογών της βίας και νοθείας, γιατί πέταγε τρυκάκια της ΕΔΑ για τις εκλογές, την ώρα που γύριζε από το Νυχτερινό Γυμνάσιο που φοιτούσε.
Στην Καστοριά που ζούσε το 1965, κυνηγήθηκε από την Ασφάλεια. Δικάστηκε και καταδικάστηκε με στημένη κατηγορία για “αντίσταση κατά της αρχής”.
Πήγε στο στρατό το 1966. Στη διάρκεια της στράτευσής του στη δικτατορία πέρασε από στρατοδικείο, βασανίστηκε, φυλακίστηκε και έμεινε αλύγιστος.
Μετά την απόλυσή του από το στρατό το 1969, οργανώθηκε στην ΚΝΕ, από όπου αγωνίστηκε ενάντια στη δικτατορία.
Στην κατάληψη της Νομικής, συνελήφθη, βασανίστηκε στην Ασφάλεια της Μεσογείων από τον Μπάμπαλη, καταδικάστηκε σε 6 μήνες φυλακή. Έκανε έφεση και αφέθηκε ελεύθερος.
Στο Πολυτεχνείο, έμεινε μέχρι την ώρα που μπήκε το τανκς. Ήταν στην Πύλη. Στην κλασική φωτογραφία της Πύλης του Πολυτεχνείου αποτυπώθηκε και έμεινε η μορφή του, πάνω από τα κάγκελα, στην Κολώνα.
Ασχολήθηκε με το θέατρο, τον κινηματογράφο, τη γλυπτική, τον Καραγκιόζη και με καλλιτεχνική έργα από φυσητό γυαλί.
Μαχητής στην ζωή, μαχητής για τα ιδανικά του σοσιαλισμού, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Το προπερασμένο Σάββατο, τον συναντήσαμε στο Πολυτεχνείο. Τιμώντας τα 45 χρόνια από την εξέγερση, πήγε και κατάθεσε ένα κόκκινο γαρύφαλλο. Έτσι απλά, στη μνήμη αυτών που έφυγαν. Ένας αλύγιστος αγωνιστής, κομμουνιστής, καλλιτέχνης, Άνθρωπος.
Ήταν μέλος του ΣΦΕΑ -Σύνδεσμος Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών και μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών.
Θα τον θυμόμαστε πάντα. Ζωηρό, ατίθασο, αγωνιστή.
Η Κηδεία του θα ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ και θα γίνει την ΠΕΜΠΤΗ 29/11/2018 στις 3,00 ΜΜ στο Νεκροταφείο ΖΩΓΡΑΦΟΥ.
ΜΙΑ ΑΠΟΡΙΑ
Εντάξει, για την Παντιέρα είναι παράλειψη (που θα μπορούσε να λείπει όμως). Εκείνο που δεν μπορώ να καταλάβω είναι γιατί δεν υπάρχει στο 902.gr (ούτε και στην Κατιούσα) καμία αναφορά στο ότι ο Θωμάς Χαλβατζής ήταν αδελφός τού Σπύρου Χαλβατζή* καθώς και γιατί απουσιάζει η καθιερωμένη ακόμα και στις πιο καθυστερημένες φυλές τού κόσμου δημόσια έκφραση συλλυπητηρίων προς το σύντροφό τους ονομαστικά (τιμητική εξαίρεση ο Ημεροδρόμος). Ωραία, το ξέρουνε κι οι πέτρες ότι ο Σπύρος Χαλβατζής είναι εδώ και κάτι χρόνια σε δυσμένεια (στο 20ό δεν βγήκε ούτε καν στην ΚΕ, ενώ ήταν μέλος τού ΠΓ μέχρι το 2009). Αλλά μέχρι αυτού τού σημείου;
Κάνας φίλος τού ΚΚΕ να μας διαφωτίσει; (μόνο να μη μας πει για τίποτε προβλήματα υγείας· αυτό είναι γνωστό και δεν παίζει –καρατσεκαρισμένο!)
* Τον οποίο τον γουστάρω διπλά: και γιατί, όπως λένε οι «κακές» γλώσσες, ήταν και είναι αντίθετος με τη γραμμή «το Κόμμα και όλοι τους» και γι’ αυτό το περιστατικό (που κάποιοι από τους θαμώνες εδώ –ονόματα ξέρω, αλλά δεν λέω και υπολήψεις δεν θίγω…– θα το κατατάξει στα κρούσματα …«σεξισμού»): https://www.youtube.com/watch?v=qxUEsti9hKI
Αυτά τα περί “δυσμένειας” η “ευμένειας” τα θεωρώ προβολές υποκειμενικών αντιλήψεων του “εξω-ΚΚΕ” χώρου στο εσωτερικό του ΚΚΕ. Υποκειμενισμούς δικούς σας, δηλαδή φίλε λεφτ. Και όχι, πως ισχυρίζομαι ότι το ΚΚΕ είναι πλήρως αποστειρωμένο από τέτοιες προσωποληπτικές αντιλήψεις και φαβοριτισμούς, (στον ίδιο κόσμο ζούμε), αλλά, όπως και να το κάνουμε, είναι ο λιγώτερο επιρρεπής σε αυτά χώρος, γιατί τα αντιμάχεται συνειδητά.
Ασφαλώς και δεν εκλέχτηκε στην τελευταία ΚΕ, ασφαλώς και φαίνεται να έχει τραβηχτεί ένα κλικ πιο πίσω από την πρώτη γραμμή, αλλά δεν γνωρίζω τις προσωπικές του απόψεις και νομίζω πως θα ήταν άδικο να του χρεώσουμε, καλά και σώνει, τις απόψεις συγγενικών του προσώπων, έστω και πρώτου βαθμού, επειδή ….αυτές μας αρέσουν! Είναι πολλά τα κριτήρια, που πρέπει να προσδιορίζουν τη θέση μάχης του κάθε αγωνιστή μέσα σε ένα κόμμα ν.τ., και σίγουρα όχι οι φαβοριτισμοί.
Τώρα, εσύ, που έχεις “καρατσεκαρισμένο” ότι “δεν παίζουν” οι λόγοι υγείας (δεν το αμφισβητώ, ούτε επιβεβαιώνω), σίγουρα θα έχεις “κατατσεκαρισμένα” κι άλλα, οπότε …εκφράσου!
Για μένα ένα είναι σίγουρο, ότι στο ΚΚΕ γίνεται προσπάθεια καθένας να αξιοποιείται στον αγώνα με τον καλύτερο τρόπο (για τον αγώνα!), σύμφωνα με τις ικανότητές του και θεωρώ, πως τέτοιοι λόγοι εξηγούν τις στελεχικές μεταβολές του Σ.Χ. Είναι πια και εβδομηντάρης.
Αφού ο ίδιος ο Σ.Χ. δε μου έχει δώσει “δικαιώματα” το θεωρώ πολιτικά ανήθικο να τον ….”ερμηνεύω” εγώ, όπως με βολεύει.
Λίγος σεβασμός σε ανθρώπους, που αφιερώσανε τη ζωή τους στον αγώνα!
Για μια και μάλλον μοναδική φορά θα συμφωνήσω με τον ένας. Άλλωστε όπως ακούγεται ο Σ.Χ. δεν έχει δείξει κανέναν απολύτως φαβοριτισμό ούτε και όταν το θέμα τον αφορούσε τόσο προσωπικά.
Τώρα για άλλες διαφορές ακούγεται και για πολλούς άλλους. Γενικά όμως τα πράματα στο ΚΚΕ δεν λειτουργούν ακριβώς όπως στα άλλα κόμματα.
Αν εννοείς το θέμα του “ΑλΧαλ”, τι φαβοριτισμό να δείξει ο Σ.Χ? Ο “μικρός” εκδήλωσε τη διαφωνία του σε τέτοιο βαθμό που δεν ήταν δυνατόν να παραμείνει.
Χώρια που στο ΚΚΕ, σίγουρα τα πράγματα δεν λειτουργούν όπως στα άλλα κόμματα….
Ναι, αυτό λέω. Θα μπορούσε να καταψηφίσει ή να αποχωρήσει (εγώ που δε δηλώνω κομμουνιστής αυτό θα είχα κάνει) αλλά η κομματικότητα τον νίκησε.
Προς υπεράσπιση του το λέω. Τώρα το τι άλλες σκέψεις μπορεί να κάνει και αυτός και άλλοι, δεν έχει νόημα να το λες βασισμένος σε εικασίες.
Έξεστι……..
Ο βλακάκος ο Λεφτ την έβγαλε την ψαριά. Κοίτα να δεις που μάλλον το 2002 και η Αλέκα ήταν σε “δυσμένια”, γιατί δεν αναφέρεται στο άρθρο για το θάνατο του Θανάση Παπαρήγα.
https://www.rizospastis.gr/story.do?id=1468223
Κρίνετε εξ ιδίων τα αλλότρια, για ένα πράγμα που ούτε να το κατανοήσετε δε μπορείτε μικροαστοί.
Συγνώμη για το “βλακάκος” και το γενικότερο ύφος Left&Pandiera. Ήταν λάθος μου. Θα μπορούσα να είχα μιλήσει καλύτερα.
Φίλε Lenin with additude,
Λάθη, ειδικά στις διαδικτυακές πολιτικές διαμάχες, έχουμε κάνει και εξακολουθούμε να κάνουμε, δυστυχώς, όλοι, της αφεντομουτσουνάρας μου μη εξαιρουμένης –να το πω αριθμητικώς και ολογράφως αυτό, για να μη βρεθεί κάποιος «καλοθελητής» και πει ότι βγάζω την ουρά μου. Λίγοι όμως, πολύ λίγοι, δυστυχέστατα αυτή τη φορά, έχουν την παλικαριά να τα παραδέχονται όταν το συνειδητοποιούν και να επανορθώνουν. Πάντα προσπαθούσα να είμαι μέλος αυτή τής ιδιόμορφης «ελίτ» και νομίζω ότι το κατάφερα αρκετές φορές. Από σήμερα, με αυτό σου το σχόλιο (τουλάχιστον: μπορεί να έχουν υπάρξει κι άλλα τέτοια σχόλιά σου που εγώ δεν έτυχε να τα πάρω πρέφα), γίναμε ένας περισσότεροι. Σε καλωσορίζω με τις πρέπουσες τιμές. :-)
Τα λέμε
ΥΓ Θέμα συγγνώμης δεν μπαίνει για τον απλούστατο λόγο ότι δεν θα στο κράταγα έτσι κι αλλιώς και δεν θα έκοβα τις γέφυρες μαζί σου (ένας από τους λόγους είναι ότι έχω προσέξει πως αν και δεν σχολιάζεις συχνά, συνήθως τα σχόλιά σου έχουν ενδιαφέρον· ορισμένα δε φανερώνουν άνθρωπο πνευματώδη και με μια κάποια αγγλοσαξονική «στόφα» που τη γουστάρω –ελπίζω να μη με χαρακτηρίσεις αποικιοκράτη γι’ αυτό! ;-) ).
ΥΓ2 Επί τής ουσίας τού σχολίου σου άλλη στιγμή (ίσως συγχωνεύσω την απάντησή μου προς εσένα με αυτήν προς τον ένα, χωρίς, φυσικά, αυτό να σημαίνει ότι σε υποτιμώ).