Την Παρασκευή 17 Νοέμβρη 2017, στα 44 χρόνια από το Πολυτεχνείο του 1973, το στέλεχος του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Άγγελος Χάγιος, έδωσε μια τηλεφωνική συνέντευξη στον ραδιοφωνικό σταθμό 24/7 και την εκπομπή «Τα Νέα του Κομισάριου» με τον δημοσιογράφο Δημήτρη Μανιάτη.
Μπορείτε να ακούσετε ολόκληρη τη συζήτηση στο βίντεο με το ηχητικό που παραθέτουμε στη συνέχεια. (Όλη η εκπομπή βρίσκεται αναρτημένη εδώ: news247.gr/radiofono247/arxeio/ta-nea-toy-komisarioy από όπου και πήραμε το ηχητικό απόσπασμα)
«Είναι επίκαιρο το σύνθημα του Πολυτεχνείου: ‘’Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία’’;», ρωτάει ο δημοσιογράφος Δημήτρης Μανιάτης στην αρχή της συζήτησης.
-Είναι επίκαιρο το σύνθημα αυτό, απαντάει ο Άγγελος Χάγιος, προσθέτοντας στη συνέχεια μεταξύ άλλων και τα εξής:
Είναι τέτοια η κατάσταση που ζούμε -βέβαια πολύ χειρότερη από εκείνη την εποχή, οφείλω να πω, μιλάμε για κοινωνική γενοκτονία και καταστροφή- που στο κέντρο της τακτικής και της πάλης όλων μας, του κινήματος και της αριστεράς, πρέπει να είναι: «Ψωμί», δουλειά δηλαδή, με την ανεργία που υπάρχει, Παιδεία και Ελευθερία. Τότε, το ’73, το «Ψωμί – Παιδεία –Ελευθερία» απέκτησε δυναμική όταν συνδέθηκε με το «Κάτω η Χούντα» και «Έξω οι Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές», όταν πήρε τον αναγκαίο πολιτικό χαρακτήρα.
Σήμερα, αυτό το επίκαιρο αίτημα σημαίνει ότι πρέπει να απελευθερωθούμε από τα δεσμά μιας νέας καταπίεσης που είναι τα ευρωμνημόνια και όλο αυτό το καθεστώς το μνημονιακό που έχει στηθεί. Επίκαιρο λοιπόν είναι σήμερα το σύνθημα «Ψωμί /δουλειά, Παιδεία, Ελευθερία». Επίκαιρο είναι επίσης να απελευθερωθούμε από κάθε είδους δεσμά και καταπίεση, όπως είναι η επιτροπεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ, το ευρωμνημονιακό καθεστώς. Εδώ θα προσθέσω, και το κυβερνητικό καθεστώς, που στο όνομα της αριστεράς, κάνει τη χειρότερη πολιτική που μπορούσε να φανταστεί οποιοσδήποτε άνθρωπος του λαού που τους ψήφισε.
Να διευκρινίσουμε ότι τα επτάμισυ χρόνια της στρατιωτικο-φασιστικής χούντας, δεν είχαν μέσα από την πρώτη χρονιά Νομικές, Πολυτεχνεία και άλλες εξεγέρσεις. Περάσαμε έξι, ίσως και παραπάνω χρόνια μαύρης μαυρίλας από την άποψη των συζητήσεων στον πρωτοπόρο κόσμο. ‘’Δε γίνεται τίποτα, να περιμένουμε τους Αμερικάνους να αλλάξουν τον πρόεδρό τους για να τους ρίξουν’’, ‘’Να περιμένουμε το Συμβούλιο της Ευρώπης…’’. Περάσανε πολλά χρόνια μέχρι να οξυνθεί η κρίση, και το κοινωνικό και το πολιτικό πρόβλημα που οδήγησε σε κινητοποιήσεις και εξεγέρσεις.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου έβγαλε μια διακήρυξη, η οποία αμφισβητεί βέβαια τη χούντα και ζητάει την ανατροπή της, αλλά αμφισβητεί και το σύστημα που δημιούργησε τη χούντα. Είχε αντισυστημική λογική που έφτανε σε αυτό που λέμε καπιταλισμό, όχι με τον ολοκληρωμένο τρόπο που γίνεται η συζήτηση σήμερα, αλλά έθετε το ζήτημα της κοινωνικής και της πολιτικής απελευθέρωσης, το ζήτημα του να είναι ο λαός κυρίαρχος, και φυσικά έβαζε με σαφήνεια την αντιιμπεριαλιστική διάσταση με το «Έξω οι Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές». Αυτό που δε γουστάρουν 44 χρόνια η πρεσβεία και όλοι οι υποτακτικοί της. Δε θυμάμαι μια χρονιά που να μην πιέζουν και να μη δημιουργούν προβοκάτσιες, να μη γίνει η πορεία στην αμερικάνικη πρεσβεία, προσέθεσε, σχολιάζοντας στη συνέχεια τις φετινές εξελίξεις.
“Είδατε όταν γύρισε ο Τσίπρας από εκεί που σαλιάριζε με τον Τραμπ”, ανέφερε σε άλλο σημείο, “πανηγύριζαν κατά κόρον εδώ οι ναυαρχίδες του αστισμού και του συντηρητισμού, ότι σπάει πια ο αντιαμερικανισμός. Επίσης, ας μη μιλάω για πληροφορίες αλλά ας μου πει κάποιος ότι έχει την εκτίμηση ή την πληροφορία πως δεν του έβαλαν του Τσίπρα και θέμα αντιαμερικανισμού και των πορειών που γίνονται στην πρεσβεία. Ας μου το πει κάποιος σοβαρά από τους κυβερνητικούς. Γιατί ουδέποτε στα 44 αυτά χρόνια έπαψαν να πιέζουν σ’ αυτή την κατεύθυνση.”
Αρνητικά σχολίασε το γεγονός ότι η κυβέρνηση αντί να υπερασπίζεται το Πολυτεχνείο, παραχωρεί βάσεις στους Αμερικανούς, αναφερόμενος σε Σούδα, Κάρπαθο και λιμάνι Αλεξανδρούπολης.
«Φανταστείτε», είπε στη συνέχεια, «να γυρίζαμε πίσω στην εποχή εκείνη και να λέγαμε στους αγωνιστές τότε, μαζί κι αυτούς που σήμερα συμμετέχουν στην κυβέρνηση, ότι ‘’Ξέρετε, όταν θα έρθει μια κυβέρνηση από την αριστερά στη διακυβέρνηση της χώρας, θα πάει ο πρωθυπουργός στον πρόεδρο των ΗΠΑ, και μάλιστα σε έναν ακροδεξιό εθνικιστή δισεκατομμυριούχο, και θα λέει αυτά που έλεγε ο Τσίπρας’’. Αν βγαίναμε στην τηλεόραση, θα έλεγα σε κάποιους που ήμασταν μαζί τότε: «Φαντάζεστε να μας έλεγε κανείς τότε, ότι σήμερα εσείς θα κάνετε αυτά, δεν θα του μουντάραμε όλοι μαζί, εσείς πρώτοι – πρώτοι; Πώς το κάνετε εσείς σήμερα;»
Τιμώντας σήμερα το Πολυτεχνείο, προσέθεσε, το θέμα δεν είναι να το αντιγράψεις αλλά να δημιουργήσεις τις σύγχρονες εστίες αντίστασης, τα κέντρα αγώνα, πολιτισμού, απελευθέρωσης, ανάτασης και ελπίδας σ’ αυτή τη μαύρη ζωή που ζούμε. Για να πας σε μία τέτοια λογική, πρέπει να ξεκαθαρίσεις ότι αυτό που κυβερνάει σήμερα δεν είναι αριστερά.
