Με τους συλλογικούς αγώνες μας, ενάντια στις συνθήκες που γεννάνε το φακελάκι για μια πραγματικά δημόσια δωρεάν υγεία και περίθαλψη
Τα τελευταία χρόνια το υγειονομικό κίνημα, έδωσε και δίνει ηρωικές μάχες για ένα πραγματικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας, για την ανατροπή των μνημονίων και των πολιτικών που σταθερά με νόμους και αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις (απογευματινά ιατρεία επί πληρωμή, ανακοστολογήσεις ιατρικών πράξεων και εξετάσεων, πανεπιστημιακοί γιατροί με ιδιωτικά ιατρεία και έργο, στήριξη στους μεγαλοδιευθυντάδες του ΕΣΥ, πελατειακές σχέσεις, αυταρχικότερη διοίκηση-διαχείριση, κλπ) προσπαθούν να μετατρέψουν όλο και πιο πολύ τα απομεινάρι του δημόσιου συστήματος υγείας, σε μια κατ όνομα “δημόσια” επιχείρηση που λειτουργεί με τα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια της αγοράς, με την λογική του κόστους και τους κέρδους που μετατρέπει ένα δημόσιο αγαθό όπως η υγεία σε εμπόρευμα.
Αυτές οι πολιτικές είναι που στρώνουν το δρόμο και δημιουργούν τις συνθήκες για την ανάπτυξη όλων αυτών των μηχανισμών και των αντιλήψεων, που στηρίζουν και αναπαράγουν την διαφθορά και τον χρηματισμό.
Ταυτόχρονα ενάντια στην υποκρισία όλων αυτών που φωνάζουν τάχα μου «για την βία», αλλά με τις βίαιες πολιτικές τους διαλύουν ότι έχει απομείνει από την δημόσια υγεία, ποτέ δεν προσπαθήσαμε να κρύψουμε πως υπάρχει μια, μειοψηφική μερίδα γιατρών μέσα στα δημόσια νοσοκομεία που ΠΛΟΥΤΙΖΕΙ εκβιάζοντας τους ασθενείς, αλλά εξαρχής εδώ και τρεις δεκαετίες είμαστε ΟΙ ΜΟΝΟΙ που έχουμε δηλώσει ξεκάθαρα πως δεν τους θεωρούμε «συναδέλφους» μας και πως είμαστε διαχρονικά σε ΕΜΦΥΛΙΟ ΠΟΛΕΜΟ μαζί τους.
Τα σωματεία υγειονομικών, και ιδιαίτερα σωματεία με ιστορία αγώνων, αντίστασης και ανυπακοής όπως η ΕΙΝΑΠ θα πρέπει πρώτα από όλα να καταδικάζουν την διαφθορά και τον χρηματισμό και όχι να συμπορεύονται με ευθύνη της «πλειοψηφίας του ΔΣ» με το μεγαλοδιευθυντικό κατεστημένο και το αυταρχικό κράτος.
Το ψάρι βρωμάει πάντα από το ΚΕΦΑΛΙ. Από την κεφαλή της ιατρικής ιεραρχίας η διαμόρφωση και διάρθρωση της οποίας ελέγχεται από το αστικό κράτος και από άλλους πανίσχυρους συστημικούς μηχανισμούς. Η διαφθορά ΠΗΓΑΖΕΙ από το μεγαλοκαθηγητικό και μεγαλοδιευθυντικό κατεστημένο των δημόσιων νοσοκομείων και διαχέεται από πάνω προς τα κάτω, όχι αντίστροφα. Άλλωστε το κατεστημένο αυτό είναι οι ΙΔΙΟΙ μηχανισμοί και τα ΙΔΙΑ φυσικά πρόσωπα που πρωτοστατούν όχι μόνο στην εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου, αλλά και στην χυδαία εκμετάλλευση και απαξίωση της πλειοψηφίας των έντιμων μαχόμενων νοσοκομειακών γιατρών, ιδιαίτερα των νεότερων.
Είναι οι ΙΔΙΟΙ πανεπιστημιακοί μεγαλοκαθηγητάδες που θεωρούν σκλάβους τους τόσο τους γιατρούς του ΕΣΥ στις πανεπιστημιακές κλινικές όσο και τους ειδικευόμενους. Που αξιοποιούν το (ακόμα …) «νόμιμο» δίπορτο απασχόλησης ταυτόχρονα στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα για να ψαρεύουν πελατεία από το δημόσιο νοσοκομείο και να την οδηγούν με πιέσεις και εκβιασμούς στις ιδιωτικές κλινικές. Που με θράσος κληρονομούν τις έδρες με … βιολογικούς όρους ( ! ) από πατέρα σε γιο και σε γαμπρό. Που ενώ έχει αηδιάσει μαζί τους το σύμπαν, συμπεριλαμβανομένων και πολλών έντιμων πανεπιστημιακών γιατρών, εξακολουθούν να υιοθετούνται και να προστατεύονται προκλητικά από ΟΛΕΣ της κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένης και της σημερινής, οι οποίες προστατεύουν τα σκανδαλώδη φεουδαρχικά τους προνόμια και τις καταγέλαστες ανομίες τους.
Είναι οι ΙΔΙΟΙ (κατά τεκμήριο πρασινογάλαζοι) αρχιδιευθυντάδες του ΕΣΥ που επί 20 χρόνια τώρα πολεμούν λυσσαλέα το δικαίωμα των λοιπών γιατρών του ΕΣΥ στην εργασιακή αξιοπρέπεια και στην επιστημονική εξέλιξη.
Που έχουν το θράσος να βγάζουν και γλώσσα από πάνω ως «Εταιρεία (Συντονιστών) Διευθυντών» ενάντια στα στοιχειώδη δικαιώματα ειδικευμένων και ειδικευόμενων. Που ξεφτιλίζουν με την συμπεριφορά τους και τους έντιμους συντονιστές διευθυντές, ακριβώς όπως το μεγαλοκαθηγητικό κατεστημένο εξευτελίζει με την συμπεριφορά του τους έντιμους πανεπιστημιακούς γιατρούς.
Όλους τους παραπάνω τους έχουμε αντιμετωπίσει και διαρκώς τους αντιμετωπίζουμε όχι μόνο ως πηγή της διαφθοράς που διαιωνίζει το αίσχος με το φακελάκι και την μίζα, αλλά και ως ΑΠΕΡΓΟΣΠΑΣΤΙΚΟ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ, ως ΟΧΗΜΑ ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ, ως ΔΟΥΡΕΙΟ ΙΠΠΟ ΚΑΘΕ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗΣ. Αυτοί πλαισιώνουν διάφορες επιτροπές και επιτροπάτα στο ΚΕΣΥ παλιότερα επί Σκανδαλάκη, σήμερα επί Μάρκου και προσπαθούν να εξυπηρετήσουν τα ίδια σχέδια ενάντια στους νέους γιατρούς. Αυτοί πολεμούν λυσσαλέα τις απεργίες και τις επισχέσεις μας. Αυτοί είναι που χλευάζουν τα αιτήματά μας, αφού άλλωστε ο μισθός τους είναι απλά κολόνια για τα φρύδια τους. Αυτοί είναι που θεωρούν τους ειδικευόμενους γιατρούς σκλαβάκια και αρνούνται ακόμα και το νόμιμο δικαίωμα του ρεπό. Αυτοί είναι που διατηρώντας άριστες σχέσεις με τις πολυεθνικές εταιρείες φαρμάκων και υλικών αλλά και με τον ιδιωτικό τομέα διάγνωσης – περίθαλψης προσπαθούν να «νομιμοποιήσουν» τόσο τον χρηματισμό και το φακελάκι όσο και την οργανική «διασύνδεση» του ιδιωτικού τομέα με το δημόσιο νοσοκομείο που έτσι δεν θα είναι πια δημόσιο. Αυτοί είναι που όταν τα πράγματα ζορίζουν και οι κινηματικές διαθέσεις των νέων γιατρών ανεβαίνουν, μονίμως προστατεύονται από τις δυνάμεις της κοινοβουλευτικής συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας στο όνομα της «ενότητας του κλάδου».
Το υποκριτικό αστικό πολιτικό κατεστημένο διαχρονικά ΠΑΝΤΑ υιοθετεί και προστατεύει αυτήν την κλίκα. Για τους παλιότερους τα έχουμε πει πολλές φορές, ας δούμε τι γίνεται και με τους … καινούριους, την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, όπου περισσεύει η διγλωσσία, ο φαρισαϊσμός και η κωλοτούμπα :
– ΑΚΟΜΑ διατηρείται και ενισχύεται το δίπορτο των πανεπιστημιακών καθηγητών στο ιδιωτικό «επάγγελμα». Χαρακτηριστικά υπενθυμίζουμε πως πέρσι τέτοιον καιρό δικάστηκαν στην Λάρισα πανεπιστημιακοί καθηγητές που χειρουργούσαν σε ιδιωτικές κλινικές ΠΑΡΑΝΟΜΑ ακόμα και σύμφωνα με αυτήν την ισχύουσα νομοθεσία και αθωώθηκαν κατά πλειοψηφία λόγω αμφιβολιών μόνο και μόνο επειδή η πολιτεία (δηλαδή το υπουργείο Υγείας) βολικά «ξέχασε» να παρασταθεί ως πολιτική αγωγή, αφήνοντας μάλιστα στην συνέχεια ΕΚΘΕΤΟΥΣ στο εκδικητικό μένος των παρανομούντων εκπροσώπους του Ενωτικού Κινήματος για την Ανατροπή που παρέστησαν ως μάρτυρες κατηγορίας.
– ΑΚΟΜΑ παραδίνεται ο πλήρης έλεγχος της ιατρικής εκπαίδευσης των ειδικευόμενων στο ίδιο αυτό κατεστημένο, με τα απίστευτα καμώματα των κ.κ. Μάρκου – Βαρνάβα και λοιπών φωστήρων στο ΚΕΣΥ, καμώματα τα οποία εφαρμόζονται ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΑΤΑ από τις υπηρεσίες του υπουργείου Υγείας χωρίς ΚΑΝ να υπάρχει σχετικός νόμος, χωρίς ΚΑΝ να υπάρχει σχετική υπουργική απόφαση.
– ΑΚΟΜΑ διευρύνεται και επεκτείνεται το «νόμιμο» φακελάκι. Αυτό των απογευματινών πληρωτικών απογευματινών ιατρείων. Με την δικαιολογία (επίσημα, από τα χείλη των ίδιων των υπουργών) : «τι να κάνουμε, χρειάζονται έσοδα τα νοσοκομεία».
– ΑΚΟΜΑ λύνουν και δένουν σχεδόν σε όλα τα νοσοκομεία οι εκπρόσωποι αυτής της κλίκας που ως χαμαιλέοντες προσκολλούνται σε κάθε διοικητή αλλάζοντας κομματική απόχρωση κατά το δοκούν.
– ΑΚΟΜΑ τα υπολείμματα της παλιάς πρασινογάλαζης μεγαλοδιευθυντικής «Εταιρείας Διευθυντών» επιβάλλουν σε θεσμικά θέματα την θέλησή τους με τις πλάτες της κυβέρνησης, π.χ. στο «Σισμανόγλειο» και σε άλλα νοσοκομεία.
Γιατί ; μα γιατί απλούστατα η αντιλαϊκή πολιτική του μαύρου μετώπου κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ – μνημονιακών κυβερνήσεων θέλει οχήματα και συμμαχίες συμφερόντων. Και το συγκεκριμένο όχημα πλήρους ιδιωτικοποίησης της όποιας δημόσιας περίθαλψης έχει απομείνει, είναι αυτή η γνωστή κλίκα.
Αυτό είναι όλο το δάσος, το δέντρο μπορεί να είναι η απαράδεκτη προσωπική στάση του όποιου γιατρού παίρνει φακελάκι. Γι αυτό και το ζήτημα δεν λύνεται από αυτόκλητους σωτήρες, που στέλνουν το μήνυμα ότι τα επικοινωνιακά «ντου», τα μπράτσα και ο προπηλακισμός στο πρόσωπο του ενός, τάχα καθαρίζουν και τις πολιτικές-οικονομικές συνθήκες που γεννούν αυτά τα φαινόμενα και πως η μαζική αγωνιστική δράση είναι περιττή όταν αναλαμβάνουν κάποιοι «υπερήρωες – Ζορρό».
Απέναντι σε όλα αυτά οι εργαζόμενοι στην δημόσια υγεία έχουν αποδείξει πολλές φορές παλιότερα πως με τους αγώνες τους, την αυτοοργάνωσή τους από τα κάτω, με μαζικές γενικές συνελεύσεις, μπορούν να επιβάλλουν την θέλησή τους.
ΠΑΛΕΎΟΥΜΕ για ένα δημόσιο νοσοκομείο που να ικανοποιεί τις κοινωνικές ανάγκες, για μια πραγματικά δωρεάν περίθαλψη, με μαζικές προσλήψεις και χρηματοδότηση, με μια άλλη διοικητική δομή που θα απλώνει τον αποφασιστικό έλεγχο από την μεριά των εργαζομένων σε κάθε λειτουργία του δημόσιου νοσοκομείου, με πλήρη και αποκλειστική απασχόληση όλων, με κατάργηση του ιδιωτικού έργου των πανεπιστημιακών γιατρών, κατάργηση των επί πληρωμή απογευματινών ιατρείων, λειτουργία ηλεκτρονικής λίστας χειρουργείου που θα εξασφαλίζει την κοινωνικά δίκαιη χρονική σειρά των ασθενών προς το χειρουργείο-αντί για τη λίστα – κοροϊδία που ισχύει σήμερα. Επίσης καλούμε τις γενικές συνελεύσεις των νοσοκομειακών γιατρών, τις Ενώσεις, την ΟΕΝΓΕ, τα σωματεία εργαζομένων στα νοσοκομεία να πάρουν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και αυτοτελώς για το συγκεκριμένο ζήτημα των εκβιασμών και του χρηματισμού, με πίεση προς τις ιατρικές υπηρεσίες και τις διοικήσεις, ώστε να απομονωθούν οι διαβόητοι φακελλάκηδες π.χ. την αποπομπή από το πρόγραμμα του χειρουργείου, την αυστηρότερη τήρηση του χαρακτήρα του επείγοντος χειρουργείου κ.α. Πάνω απ’ όλα, προκρίνουμε την από τα κάτω και εκ των έσω αντιμετώπιση του ζητήματος, ώστε να έχει το λόγο η μεγάλη πλειοψηφία των έντιμων συναδέλφων, και όχι τα όργανα του κράτους που δείχνουν προκλητική διαχρονική αδράνεια και ανοχή.
Ο αγώνας για πραγματικά δωρεάν, αποκλειστικά δημόσια περίθαλψη μόνο έτσι θα δικαιωθεί πραγματικά. Από μια τέτοια μαζική, οργανωμένη συλλογικά από τα κάτω και «εκ των έσω» αποφασιστική, ανατρεπτική δράση του κινήματος.
Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή, 3/11/2017
Πολύ καλό κείμενο όπως και η Πρωτοβουλία σας. Το μόνο που έχω να παρατηρήσω, είναι ότι όπως αναφέρετε, έχετε πάει ως μάρτυρες κατηγορίας αυτών που παίρνουν φακελάκι. Φυσικά καλά κάνετε, καθώς τέτοιες πρακτικές πρέπει να τιμωρούνται, ώστε να εξαλειφθούν! Το οξύμωρο όμως του πράγματος, είναι ότι αυτοί θα σας κατηγορήσουν εσάς και την πρακτική σας, ως ρουφιάνικη/αντισυναδελφική, θα σας “ποδοσφαιροποιήσουν” ότι είστε με την εκάστοτε κυβέρνηση, θα βρουν “πάτημα” και οι “άλλοι” για να είναι υπέρ της αξιολόγησης/ιδιωτικοποίησης κλπ… Πώς αντιμετωπίζετε αυτές τις πρακτικές;