ΔΗΛΩΣΗ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗΣ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΑΜΑΛΙΑΔΑΣ
Αμαλιάδα 19/04/2014
Προς τον Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ σ. Δ. Βίτσα.
Κοινοποίηση προς:
α) Συντονιστή της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ Ηλείας
β) Συντονιστή Οργάνωσης Μελών του ΣΥΡΙΖΑ Αμαλιάδας
γ) Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ
Μέσα στις δραματικές συνθήκες που διαμόρφωσε η καπιταλιστική κρίση, η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, έχοντας δώσει τα προηγούμενα χρόνια μαζικούς αγώνες που σφυρηλάτησαν τη συνείδησή τους, στράφηκαν στο ΣΥΡΙΖΑ για να εκφράσει πολιτικά τα συμφέροντα και τις διεκδικήσεις τους.
Μετά την διπλή εκλογική αναμέτρηση του ’12 και την παρ’ ολίγο νίκη του μετώπου ριζοσπαστικών δυνάμεων – με βάση την πολιτική και όχι την ιδεολογική ενότητα – που αποτελούσαν μέχρι τότε τον ΣΥΡΙΖΑ, ο κόσμος που στήριξε αυτήν την προοπτική, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι νέοι, οι μικρομεσαίοι αγρότες και επαγγελματίες που ξαφνικά μετατράπηκαν σε νεόπτωχους, προσδοκούσαν από τον ΣΥΡΙΖΑ μια περαιτέρω ριζοσπαστικοποίηση των θέσεων και του προγράμματός του καθώς και έναν συντονισμό του κινήματος ώστε να αναπτυχθούν μαζικοί ταξικοί αγώνες με στόχο την αποτροπή των σχεδίων της κυβέρνησης Σαμαρά και των κέντρων εξουσίας που την επέβαλαν δια της κάλπης.
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αντιθέτως επέδειξε πρωτοφανή παθητικότητα και μετατοπίστηκε σε πιο «μετριοπαθείς» πολιτικές θέσεις, όπως η πρόταση για επαναδιαπραγμάτευση με την τρόικα, η πρόταση για μια κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας» αντί για μια αριστερή κυβέρνηση, η επίκληση της «καμένης γης» στην οικονομία σαν άλλοθι για να αποφύγει ριζοσπαστικές δεσμεύσεις. Παράλληλα προέβη σε μια σειρά συναντήσεων, ομιλιών και δημόσιων τοποθετήσεων που αντανακλούσαν ξεκάθαρα την πρόθεση παροχής διαπιστευτηρίων αποκήρυξης επαναστατικών πολιτικών, προς την τρόικα την ελληνική αστική τάξη και πρόσφατα την γερμανική βουλή.
Η δεξιά πολιτική μετατόπιση της ηγεσίας δεν είναι ένα κακόβουλο εφεύρημα εσωκομματικών της αντιπάλων. Διαπιστώνεται και σχολιάζεται αρνητικά καθημερινά από τους απλούς πολίτες στις γειτονιές των μεγάλων πόλεων, τους χώρους δουλειάς, και στην ύπαιθρο, αλλά και σημειώνεται, όπως είναι φυσικό, θετικά από τους απολογητές της άρχουσας τάξης και των «εταίρων δανειστών» στα μμε.
Φθάσαμε αντί να καλούμε την κοινωνία ν’ αγωνιστεί μαζί μας για την ανατροπή των μνημονίων, των αποικιοκρατικών συμβάσεων και το σύστημα που τις παράγει, να παραθέτουμε τις επιλογές της ανάμεσα στο ένα δρόμο που είναι α) το Μνημόνιο, η Εξαθλίωση και ο Φασισμός και τον (sic) «Άλλο δρόμο», της Δουλειάς, της Δημοκρατίας και της Αξιοπρέπειας (από το φυλλάδιο της αντιφασιστικής καμπάνιας του Νοεμβρίου του ’13). Αυτά ήταν κεντρικά πολιτικά συνθήματα της ΝΔ και του Σαμαρά στην εκλογική αναμέτρηση του Μαΐου του ’12.
Οι συνέπειες αυτής της πολιτικής μετατόπισης είναι ολέθριες. Πολλαπλασιάζει την απογοήτευση των εργαζομένων από την μη νικηφόρα έκβαση των εργατικών ταξικών αγώνων των τελευταίων χρόνων και ανακόπτει το δυναμικό ρεύμα υποστήριξης που αναπτύχθηκε στη βάση αριστερών και ριζοσπαστικών συνθημάτων την προ των εκλογών του ’12 περίοδο. Προσδίδει στο ΣΥΡΙΖΑ έναν απονευρωμένο, αστικού τύπου εκλογικό χαρακτήρα, χωρίς ενθουσιασμό για τις θέσεις του και με δικαιολογημένο σκεπτικισμό για τις αληθινές προθέσεις της ηγεσίας. Έτσι υπονομεύεται η ανάπτυξη της επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ προς τ’ αριστερά, ώστε να εμπνεύσει και να πείσει, κομμάτια άλλων δυνάμεων ή και ανένταχτο κόσμο αριστερών πεποιθήσεων, να συσπειρωθούν μαζί του, στη βάση ενός ριζοσπαστικού πολιτικού προγράμματος.
Πάνω απ’ όλα όμως, η δεξιά μετατόπιση προετοιμάζει το έδαφος για μεγάλες ήττες της Αριστεράς και του εργατικού κινήματος όταν οι «μετριοπαθείς» απόψεις θα επιχειρηθεί να εφαρμοστούν στην εξουσία από μια κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ» και «λαικοδεξιούς» ή «κεντροαριστερούς» συμμάχους, όπως αυτή, που άλλοτε ανοιχτά και άλλοτε συγκεκαλυμμένα, προτείνει σήμερα η ηγεσία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελούσε ένα μέτωπο της Αριστεράς και κατά συνέπεια η αντικαπιταλιστική πολιτική και η διεκδίκηση του σοσιαλισμού, αποτελούσε αναντικατάστατο ιδρυτικό χαρακτηριστικό του. Στις διαδικασίες μετατροπής του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο πολιτικό φορέα η συζήτηση για το σοσιαλισμό προσέλαβε μια «εκπαιδευτική» αξία ενάντια στην προσπάθεια της αστικής τάξης και των φερέφωνών της να αποιδεολογικοποίησουν και να πείσουν τον κόσμο ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση στον καπιταλισμό.
Τα βασικά κείμενα που γράφτηκαν και συζητήθηκαν στη συνδιάσκεψη και στο συνέδριο, είναι διαποτισμένα από μια «εξελικτική» αντίληψη για την πορεία προς το σοσιαλισμό, και υποβαθμίζουν την αναγκαιότητα της αντικαπιταλιστικής ανατροπής, της εργατικής επανάστασης ως «τομής» για την απελευθέρωση της κοινωνίας από τα δεσμά της εκμετάλευσης και της καταπίεσης.
Σήμερα, έχει εκλείψει παντελώς από τα κείμενα, τις τοποθετήσεις τα δελτία τύπου, κλπ και η ελάχιστη αναφορά στον καπιταλισμό και την μεγαλύτερη κρίση του από τη γέννηση του, τις συνέπειες της οποίας βιώνει η ελληνική κοινωνία, μαζί με την ευρωπαϊκή και παγκόσμια εργατική τάξη. Ο ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για την επέλαση του νεοφιλελευθερισμού , την κατάργηση των δικαιωμάτων , την κατάλυση του κοινωνικού κράτους, την ανθρωπιστική κρίση, κλπ και υπόσχεται να δώσει τη μάχη μέσα στον καπιταλισμό για τον «εξευγενισμό» του, σε περιβάλλον αστικής δημοκρατίας και όχι για την επιβολή της λαϊκής κυριαρχίας ενάντια στον καπιταλισμό και τη βαρβαρότητά του , έκφανση του οποίου είναι, ο νεοφιλελευθερισμός και νόθο παιδί του ο φασισμός.
Όλα συναινούν ότι πάμε προς μια διαχείριση της κρίσης σοσιαλδημοκρατικής κοπής κάτι που αποδεδειγμένα ιστορικά έχει χρεοκοπήσει όσες φορές αναπτύχθηκαν προσπάθειες για την εφαρμογή της. Η πεποίθηση πως το σύστημα θα νικηθεί «από μέσα» και όχι έξω και ενάντια σ’ αυτό αποτελεί μεγάλο ιστορικό λάθος. Χρειαζόμαστε σοσιαλισμό και όχι Κευνσιανές αυταπάτες. Ο δρόμος της «σταδιακής μεταρύθμισης» του καπιταλιστικού κράτους οδηγεί μόνο σε αδιέξοδο. Για να γίνει πραγματικότητα η πολυπόθητη παραγωγική ανασυγκρότηση, χρειάζεται ο έλεγχος των κεντρικών μοχλών της οικονομίας να περάσει από μια χούφτα παράσιτα στα χέρια της κοινωνίας. Μόνο έτσι μπορούμε να έχουμε μια παραγωγική ανασυγκρότηση που θα έχει ως μόνιμο κριτήριο τις ανάγκες της εργαζόμενης πλειοψηφίας και όχι το καπιταλιστικό κέρδος.
Συχνά ακούμε ότι κύριο καθήκον της κυβέρνησης της αριστεράς δεν είναι να θέσει το ζήτημα του σοσιαλισμού αλλά να αντιμετωπίσει τα άμεσα προβλήματα, την ακραία φτώχια, την ανεργία, την καταστροφή των κοινωνικών δομών του κράτους κλπ. Το ερώτημα που προκύπτει όμως είναι το εξής:
Μπορούμε ν’ αντιμετωπίσουμε τα άμεσα αυτά προβλήματα σε συνθήκες βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης;
Αυτά τα άμεσα ή επιμέρους προβλήματα τα γεννά η κρίση του συστήματος. Οποιαδήποτε προσπάθεια να τα αντιμετωπίσουμε ξεχωριστά και αποκομμένα θα καταλήξει σε αποτυχία γιατί θα αντιμετωπίζουμε μόνο το σύμπτωμα και όχι την αιτία.
Η Αριστερή Πλατφόρμα (ΑΠ) με τη στάση των ηγετικών της στελεχών, στις συνεδριάσεις και τα όργανα του κόμματος επιδεικνύει μια μόνιμη πολιτική ατολμία περιοριζόμενη στην κατάθεση εκτεταμένων τροπολογιών που μειοψηφούν. Αυτό αποτυπώνεται και στις ψηφοφορίες όπου δεν καταψηφίζει ξεκάθαρα – προτιμώντας το λευκό – τόσο τα σοσιαλδημοκρατικού χαρακτήρα προτεινόμενα κείμενα όσο και τις προτάσεις των προσώπων για την στελέχωση των ψηφοδελτίων. Η παρουσία κάποιων από αυτά αποτελούν ντροπή για αριστερό πολιτικό σχηματισμό ενώ ταυτόχρονα αυτές οι επιλογές βρίσκονται απολύτως εκτός κεντρικής πολιτικής γραμμής όπως αναφέρεται στις εγκυκλίους που έχουν σταλεί στις οργανώσεις και με βάσει αυτές διεξάγονται οι επιλογές και οι διαδικασίες. λχ. επιλογή Βουδούρη, ή στην πρόσφατη συνεδρίαση της Κ.Ε για την ψήφιση του πολιτικού κειμένου των επερχόμενων ευρωεκλογών και για την ανάδειξη των προσώπων που θα στελεχώσουν το ψηφοδέλτιο όπου μεταξύ άλλων
φιγουράρουν ονόματα «προσωπικοτήτων» τύπου Βαρουφάκη, Λάκη Λαζόπουλου, Κρίτωνα Αρσένη, ακόμα και συνεργατών του Σημίτη!!
Οι σοσιαλδημοκρατικές αντιλήψεις που κυριαρχούν σήμερα στην ηγεσία του κόμματος και η προσπάθεια για την επιβολή τους στο εσωτερικό του, στις οργανώσεις μελών, στα συνδικάτα που επηρεάζει, στα έντυπα που ελέγχει, έχουν επηρεάσει στο μέγιστο και τα οργανωτικά ζητήματα, με καταστροφικά αποτελέσματα. Ένα από τα βασικά κριτήρια ένταξής μας στον οργανωμένο κομματικό μηχανισμό του ΣΥΡΙΖΑ το καλοκαίρι του ’12 ήταν η βεβαιότητα ότι στους κόλπους της ριζοσπαστικής αριστεράς, ανεξάρτητα από τις ιδεολογικές διαφοροποιήσεις τάσεων και την ύπαρξη συνιστωσών, κυριαρχεί η αλληλεγγύη, η συντροφικότητα, ο σεβασμός των μειοψηφιών και η υπεράσπισή του δικαιώματός τους να εκφράζονται ακόμα κι αν αυτό ξέφευγε από την πλειοψηφούσα «κεντρική γραμμή» ή αν αυτό αποτελούσε συχνά κριτική απέναντί της.
Η άφιξη των υποστηρικτών της «προεδρικής τάσης» μετά το συνέδριο στις Οργανώσεις Μελών με τη φόρα των «νικητών» που σε κάθε ευκαιρία επιδεικνύοντας την αριθμητική της υπεροχή, θεωρώντας λάφυρο πολέμου την υποταγή των υπολοίπων στη βούλησή της και συχνά – πυκνά χλευάζοντας και λοιδορώντας τις διάφορες διατυπώσεις κριτικής σε οποιαδήποτε ευκαιρία, ήταν για αρκετούς από μας ένα πρώτο δείγμα από μια σειρά συμπεριφορών, επιλογών και μεθοδεύσεων. Ήταν τα πρώτα σύννεφα
που πύκνωναν ολοένα στον ουρανό πάνω απ’ το ΣΥΡΙΖΑ. Η ίδια η αδιαλλαξία και η αλαζονική συμπεριφορά του σ. Τσίπρα απέναντι στα ζητήματα που προσπαθούσαν να υπερασπιστούν οι δυνάμεις που πρόσκεινται στην αριστερή πτέρυγα του κόμματος, όπως η – παραδοσιακή για την Αριστερά – εκλογική διαδικασία της ανάδειξης των μελών της Κ.Ε με «λίστες», ή η μάχη χαρακωμάτων που δόθηκε για την ανάδειξη του προέδρου ως κυρίαρχου οργάνου και όχι της Κ.Ε και πολλά άλλα είχαν δείξει ξεκάθαρα προς τα πού «πάει το πράγμα».
Σε τοπικό επίπεδο η παντοδυναμία και αλαζονεία των «προεδρικών» συνοδεύτηκε και από συνθήκες προώθησης ιδιοτελών επιδιώξεων κάποιων από αυτών. Η αδυναμία των οργανωμένων κάτω από την ομπρέλα της «Αριστερής Πλατφόρμας» και του πυρήνα της στο ΣΥΡΙΖΑ Ηλείας ως «Πλατφόρμα Σταθερά Αριστερά» να αντιμετωπίσουν τη βουλιμία και τις επιθέσεις, της τοπικής γραφειοκρατίας απέναντί τους, κατάντησαν τις Οργανώσεις Μελών στην Ηλεία φέουδα κάποιων τοπαρχών και «παρεόνια ολίγων εκλεκτών» και δεν αποτελούν οργανισμούς παραγωγής πολιτικής, κοινωνικής παρέμβασης και δημιουργίας.
Η αθρόα εγγραφή μελών το καλοκαίρι και το φθινόπωρο του ’12 χωρίς κανένα κριτήριο ένταξης τελικά αποδεικνύεται ότι ως μόνο στόχο είχε την ενίσχυση κάποιων «κύκλων» και προσωπικών προοπτικών αλλά και να αμφισβητήσει τη χρησιμότητα της συμμετοχής και συμβολής των αριστερών στοιχείων, παλαιότερων και νεότερων, στις οργανώσεις.
Φτάσαμε στο σημείο να διαβάζουμε σε επίσημα κείμενα προς εσωτερική διαβούλευση διατυπώσεις όπως: …πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουμε πως οι εποχές των παλιών και δοκιμασμένων αριστερών έχει παρέρθει ανεπιστρεπτί…. Ή να δημοσιεύονται από το επίσημο έντυπο του κόμματος θεωρίες περί «αριστερόμετρων» και αριστερών γκρουπούσκουλων που εμποδίζουν την περιβόητη διεύρυνση!
Ο χαρακτήρας και η σύνθεση των οργανωμένων πυρήνων (οργανώσεων) στην Ηλεία αλλά – όπως ακούγεται – και αλλού, που καλούνται να δράσουν και να προάγουν την πολιτική και τις επιλογές του ριζοσπαστικού κόμματος που εκπροσωπούν έχει γίνει «χυλός», εξέλιξη που ενισχύει το γραφειοκρατικό τους χαρακτήρα. Πολύ συχνά διεξάγονται οι συζητήσεις τυπικά και περισσότερο μοιάζουν με αγγαρεία πριν την αποχώρηση όλων προς καφενεία μπαρ και ψησταριές. Δεν γίνεται πολιτική συζήτηση, εδώ και καιρό. Έχουν αναλάβει οι υπάλληλοι οι οποίοι απολαμβάνουν την απόλυτη εμπιστοσύνη της Ν.Ε που παρακολουθεί ικανοποιημένη. Στις συνελεύσεις μελών σπάνια υπάρχει απαρτία και γενικότερα η συμμετοχή δεν είναι ικανοποιητική. Ούτε λόγος βέβαια για τις διαθεσιμότητες μελών για τις περιβόητες «ομάδες δουλειάς» που βρίσκονται είτε «στα χαρτιά» είτε στην καλύτερη των περιπτώσεων στα χέρια και την αγνή πρωτοβουλία ενός – δύο συντρόφων όπως πχ η «ομάδα υγείας» του ΣΥΡΙΖΑ Ηλείας.
Έτσι φτάσαμε και στην περίοδο των διαδικασιών για τη συγκρότηση αυτοδιοικητικών παρατάξεων, κατάρτιση προγραμμάτων, επιλογή προσώπων, οργάνωση δράσεων, κλπ πάντα με βάση τις επεξεργασίες, το πολιτικό πλαίσιο και τις συζητήσεις που προηγήθηκαν στις οργανώσεις και στις συνεδριάσεις της Νομαρχιακής Επιτροπής.
Το αποτέλεσμα είναι – κατά την άποψή μας – απαράδεκτο σχεδόν στο σύνολό του. Δυστυχώς για τον ΣΥΡΙΖΑ, για την Αριστερά, για την κοινωνία της Ηλείας τα πράγματα δεν εξελίσσονται καθόλου καλά σύντροφοι/σες και φίλοι/ες. Αλεπάλληλες εκκλήσεις, επιστολές και αναφορές γράφτηκαν και στάλθηκαν (μεταξύ άλλων και προς την Κ.Ε του ΣΥΡΙΖΑ) και θεωρούμε ότι περιγράφουν την κατάσταση ακριβώς όπως έχει διαμορφωθεί στον τόπο μας. Διαβάστηκαν μεν, αγνοήθηκαν σίγουρα δε, από τα «ανώτερα κλιμάκια» του κόμματος παντελώς .
Μεταξύ άλλων αναφέρουν: Τα επιτελεία των αρχόντων του οργανωμένου εγκλήματος στην Ηλεία (όπως και αλλού) είναι τόσο πολύ χαρούμενα από τη φρικτή και σάπια κατάσταση που αναπαράγεται τόσο καιρό στις κομματικές μας οργανώσεις, από τις υποχθόνιες πρακτικές και τις στημένες οργανωτικές παλινωδίες που υπονομεύουν την πολιτική έμπνευση και καταργούν τον πολιτικό διάλογο, τρέφουν και προάγουν την κραυγαλέα ασημαντότητα και συγκαλύπτουν τους ιδιοτελείς υπολογισμούς και τις βρόμικες διευθετήσεις, θάβουν την πρακτική αλήθεια και καταργούν ουσιαστικά την πολιτική δράση, που έχει βρομίσει ο τόπος όλος από τη φοβερή ακράτεια που τους προκαλεί αυτή η απερίγραπτη χαρά τους.
Δυστυχώς, εξαιτίας αυτών των φριχτών και σάπιων, γνωστών σε όλους πρακτικών, η κοινωνία αποκλεισμένη από τους επίσης γνωστούς πολιτικάντηδες κουμανταδόρους, που αποφασίζουν με λαγουμιτζίδικες μεθόδους συμμορίας, αποστρέφεται τις σκιώδεις επιλογές των σφραγισμένων μας οργανώσεων και όπως ήδη φαίνεται (σ’ εκείνους που βλέπουν, ή δεν κοιτούν το δάχτυλο…, ή δεν σκέφτονται το μέλι), τα αποτελέσματα των εκλογών θα είναι κόλαφος για τον ΣΥΡΙΖΑ στην Ηλεία. Είναι κρίμα που δεν θα σαρωθούν από την Ηλεία οι συμμορίες που λυμαίνονται αυτόν τον τόπο και δεν τον αφήνουν ν’ ανασάνει. Είναι κρίμα που το επιτρέπουμε με την πολιτική τυφλότητα και κώφωση, με τις παγιωμένες υποχθόνιες πρακτικές. Δυστυχώς, σύντροφοι και συντρόφισσες, γιατί τα πράγματα έπρεπε και θα μπορούσαν να είναι πολιτικά αλλιώς, νικηφόρα για τον ΣΥΡΙΖΑ και την Κοινωνία. Και φαίνεται ότι αυτό που θα μείνει τελικά από τη διακηρυχθείσα ΑΝΑΤΡΟΠΗ στην Ηλεία θα είναι μια βαριά
κι ασήκωτη …Ν…ΤΡΟΠΗ.
Επίσης σε άλλη επιστολή – αναφορά σε σχέση με τις εξελίξεις και τις ενδοπαραταξιακές αρχαιρεσίες στον Δήμο Ήλιδας αναφέρεται:
Όσα έγιναν στον Δήμο Ήλιδας προδιαγράφουν μια βέβαιη, συντριπτική ήττα για τον ΣΥΡΙΖΑ στις δημοτικές εκλογές, ο οποίος είχε συγκεντρώσει το μεγαλύτερο ποσοστό του στην Ηλεία στις εθνικές εκλογές. Ολόκληρη η Αμαλιάδα και τα περίχωρα του Δήμου Ήλιδας βράζουν και φτύνουν τον ΣΥΡΙΖΑ για τις μεθοδεύσεις που οδήγησαν σε ένα προκατασκευασμένο εκλογικό αποτέλεσμα το οποίο ανοίγει ακόμη βαθύτερα το λάκκο για το παρόν και το μέλλον των τοπικών κοινωνιών. Η διογκούμενη κοινωνική κατακραυγή θα σαρώσει τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ εκεί που δεν μας έλλειπε το πολιτικά στέρεο έδαφος για εκλογική νίκη και δημιουργική ανατροπή.
Το ισχυρό και εμπνευσμένο μέτωπο για την μεγάλη κοινωνική αλλαγή στο Δήμο Ήλιδας υπονομεύθηκε και ηττήθηκε εκ των έσω. Τα συντριπτικά στοιχεία που υπάρχουν για τις μεθοδεύσεις που έγιναν στην εσωτερική αναμέτρηση στον Δήμο Ήλιδας συζητιούνται από στόμα σε στόμα και ήταν εκ των προτέρων γνωστά τόσο στην τοπική Οργάνωση όσο και στη Νομαρχιακή Επιτροπή, αποτελούν κόλαφο για τον ΣΥΡΙΖΑ και χρήζουν άμεσης πολιτικής αντιμετώπισης.
Η οποία πολιτική αντιμετώπιση δεν προέκυψε κι ούτε θα προκύψει ποτέ! Όλοι οι συμμετέχοντες στο όργιο και τα αίσχη σφυρίζουν αδιάφοροι και τυφλωμένοι από την έπαρση διεξάγουν μια προεκλογική εκστρατεία – άλλοθι, προσπαθώντας να πείσουν για τις προθέσεις τους αγνοώντας την ίδια στιγμή τη γύμνια τους. Εδώ ακριβώς ήταν και το χρονικό σημείο που για τους υπογράφοντες το κείμενο μπορούμε να πούμε ότι «ξεχείλισε το ποτήρι».
Αντισταθήκαμε στις εντολές και επιλογές των τοπικών κέντρων εξουσίας του κομματικού μηχανισμού και κυρίως του βουλευτικού «περιβάλλοντος» που κατά την άποψή μας δεν έχει αφήσει αβεβήλωτο τίποτα το «ιερό και όσιο» για την Αριστερά, μπροστά στη φιλοδοξία, την αυτοπροβολή και την εναγώνια προσπάθεια για την πολιτική και βιολογική του επιβίωση. Αποσυρθήκαμε εντελώς – όπως είχαμε άλλωστε ενημερώσει – από τις όποιες διεργασίες και τον σχεδιασμό της αυτοδιοικητικής κίνησης του ΣΥΡΙΖΑ Ήλιδας ήδη από την επαύριο των αρχαιρεσιών γνωρίζοντας την διαδρομή και την κατάληξη του εγχειρήματος από πριν, σε σχέση με την προώθηση του επικεφαλής, τα πολιτικά και προσωπικά του χαρακτηριστικά και τις δυνατότητές του.
Εμείς που προσπαθήσαμε να αξιοποιήσουμε στο έπακρο τα κομματικά κείμενα εξοπλισμένοι με το τεράστιο αξιακό φορτίο της Αριστεράς, καθώς και τη δυναμική, τη «φλόγα», αλλά και την γενικότερη κοινωνική αποδοχή που απολάμβανε η έταιρη επιλογή που τελικά κάτω από αήθεις συνθήκες μειοψήφησε, αν και εκπλήρωνε στο ακέραιο την κομματική οδηγία που μιλούσε για «επιλογές που διαμορφώνουν συνθήκες νίκης». Εμείς που εργαστήκαμε ακάματα ως εκείνη τη μέρα και – άλλωστε είναι πανθομολογούμενο – δώσαμε τον καλύτερό μας εαυτό για την οργάνωση , συγκρότηση και παρουσία του αυτοδιοικητικού εγχειρήματος, απαγορεύεται να μείνουμε ανενεργοί , «να πάμε σπίτι μας» όπως μας έχει άλλοτε έμμεσα και άλλοτε άμεσα διαμηνυθεί.
Επειδή δεν είναι δυνατόν εμείς να αφουγκραζόμαστε την κοινωνία δίπλα μας να βρίσκεται «στα κάγκελα» και κάποιοι να καταστρώνουν παραγοντίστικα σχέδια για την ανέξοδη παραμονή τους στις πολυθρόνες της εξουσίας υποβασταζόμενοι από τις πλάτες των αγνών και ανιδιοτελών αγωνιστών/στριών.
Επειδή αρνούμαστε στο όνομα μιας στρεβλής κομματικής πειθαρχίας και ηθικής να εγκλωβιστούμε υποταγμένοι στις επιλογές και τις ιδιοτέλειες της «βουλευτοκρατίας» με τις απολήξεις της και τους υποτελείς της, όπως αυτή εκφράζεται στο ΣΥΡΙΖΑ καιστην Ηλεία.
Επειδή – μετά τις πρώτες μέρες και τις αλλεπάλληλες μεν αναποτελεσματικές δε εκκλήσεις για επιστροφή και συμμετοχή μας στα ψηφοδέλτια της ντροπής και την αταλάντευτη άρνησή μας – έχει αρχίσει να εκτοξεύεται από τις «τοπικές κομματικές βιοτεχνίες λάσπης» αρκετή εναντίον μας, χωρίς να τίθεται κανένας φραγμός πολιτικής αλλά και ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Αναπτύσσουν τώρα την πρακτική του σταλινισμού, αυτήν ακριβώς που έμαθαν και αρέσκονται να εξασκούν.
Επειδή αρνούμαστε να αποτελέσουμε άλλο το αριστερό δεκανίκι μιας διεφθαρμένης και σάπιας ντόπιας νομενκλατούρας που αντιλαμβάνεται το πολιτικό – κομματικό πεδίο ως φέουδό της και επιχειρεί (ενίοτε παρασκηνιακά) στερούμενη την οποιαδήποτε κοινωνική απεύθυνση, να φτιάξει γέφυρες με συντηρητικά έως και αντιδραστικά παραγοντίστικα στοιχεία με σκοπό να βρεί κατάλληλα εκλογικά στηρίγματα στο άμεσο μέλλον.
Επειδή δεν αντέχουμε άλλο να βλέπουμε τυχάρπαστους γυρολόγους των πολιτικών γραφείων, ανυπόληπτους και αναξιόπιστους παραγοντίσκους να έχουν κάνει «ρεσάλτο» και υπό την ανοχή των «κομματικών αρχόντων» να βεβηλώνουν την παράταξη που φτιάξαμε με μόχθο αλλά και βαφτίσαμε.
Επειδή διαφωνούμε κάθετα με το πρόγραμμα και τις πρακτικές του ΣΥΡΙΖΑ έτσι όπως αυτό διατυπώνεται από την πλειοψηφική – προεδρική τάση, στις διάφορες δημόσιες τοποθετήσεις στελεχών και ανακοινώσεις, αλλά και τα κεντρικά συνθήματα και τις επιλογές των προσώπων που διέπουν την εκλογική αναμέτρηση των επερχόμενων ευρωεκλογών και όχι μόνο.
Επειδή είμαστε ενάντια στην Ευρώπη του κεφαλαίου, του ρατσισμού, του πολέμου και της υποτέλειας των οικονομικά αδύναμων χωρών μέσα σ’ αυτήν.
Επειδή είμαστε ενάντια σε μια δημοκρατία που είναι κλειστό σύστημα διακυβέρνησης/επιβολής των κυρίαρχων πολιτικών που αποφασίζονται από αδιαφανή κέντρα εξουσίας.
Επειδή είμαστε πλέον πεπεισμένοι ότι και ο ρόλος της λεγόμενης αριστερής πτέρυγας όπως αυτή εκφράζεται μέσω της Αριστερής Πλατφόρμας είναι εξ ίσου προβληματικός εμφανίζοντας πυκνά-συχνά ρεφορμιστικές τάσεις αλλά και φαινόμενα οπορτουνισμού από μεμονωμένα στελέχη και ταυτόχρονα αποτελεί το ανάχωμα εναντίον της φυγής πολλών αξιόλογων αριστερών στοιχείων από το ΣΥΡΙΖΑ, εγκλωβίζοντάς τα σε μια ατέρμονη εσωκομματική, άκρως ψυχοφθόρα, διαπάλη με στόχο απλά τη νομή του αναλογούντος μερίσματος.
Επειδή είναι λάθος η αναγωγή του ζητήματος του νομίσματος και της αυτόνομης νομισματικής πολιτικής σε πρωτεύον, καθώς κυρίαρχο είναι το ζήτημα του ίδιου του οικονομικού και κοινωνικού περιβάλλοντος, δηλαδή του καπιταλισμού η της αντικατάστασής του από τον σοσιαλισμό μέσω μιας επαναστατικής κυβέρνησης που θα οδηγήσει σταδιακά σ΄αυτόν.
Για όλα αυτά λοιπόν θεωρούμε μέγιστη ηθική και πολιτική μας υποχρέωση να υποβάλουμε τις παραιτήσεις μας ενώπιον της Οργάνωσής Μελών του ΣΥΡΙΖΑ Αμαλιάδας καθώς και των οργάνων των οποίων είμαστε εκλεγμένα μέλη.
Η απόφασή μας να αποχωρήσουμε από την Οργάνωση Μελών του ΣΥΡΙΖΑ Αμαλιάδας και από τα κομματικά όργανα που συμμετέχουμε οφείλεται κυρίως στο γεγονός πως είμαστε πλέον βέβαιοι για την μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ από αριστερό ριζοσπαστικό σε αστικό κόμμα.
Από την αμφισβήτηση και την προσπάθεια ανατροπής του καπιταλιστικού συστήματος, που ήταν κυρίαρχες έννοιες πριν μερικά χρόνια, περάσαμε ολοταχώς στην διαχείριση της κρίσης του καπιταλισμού και τον εξευγενισμό του.
Η επιλογή του χρονικού σημείου που επιλέξαμε να ανακοινώσουμε την αποχώρησή μας έχει να κάνει με την ευθύνη και το καθήκον που αισθανόμαστε απέναντι σε ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας που πίστεψε, στήριξε το ΣΥΡΙΖΑ και συμπαρατάχτηκε μαζί μας. Έτσι θεωρούμε πως οφείλουμε έγκαιρα και έντιμα να εξηγήσουμε και να ενημερώσουμε γι αυτή την κίνησή μας.
Συνεχίζουμε τον αγώνα ως ανένταχτοι και στηρίζουμε τις δυνάμεις εκείνες που αδιαπραγμάτευτα δίνουν τη μάχη ενάντια στον καπιταλισμό, τον ιμπεριαλισμό, τις ρατσιστικές και φασιστικές παραφυάδες του συστήματος, ενάντια στην ενσωμάτωση της Αριστεράς σε θολά κυβερνητικά σχήματα με επικίνδυνες συνέπειες για το εργατικό κίνημα, τη νεολαία, το μέλλον της πατρίδας, το μέλλον της ίδιας της Αριστεράς. Η θέληση των εργαζόμενων δεν θα επιβληθεί μόνο με κοινοβουλευτικά μέσα, αλλά με τη δύναμη των εργατικών οργάνων, από ένα ευρύτερο, ανεξάρτητο, ταξικό, μαζικό εργατικό κίνημα, από το αντικαπιταλιστικό πολιτικό μέτωπο και από το κόμμα του κομμουνισμού της νέας εποχής και προς αυτή την κατεύθυνση θα αγωνιστούμε.
Το κείμενο αυτό υπογράφουν τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ Αμαλιάδας:
Ανδριόπουλος Γιάννης (μέλος του συντονιστικού της Οργάνωσης Μελών ΣΥΡΙΖΑ Αμαλιάδας).
Βλάσης Χρήστος (μέλος του συντονιστικού της Οργάνωσης Μελών ΣΥΡΙΖΑ Αμαλιάδας).
Πέππας Δημήτρης (μέλος του συντονιστικού της Οργάνωσης Μελών ΣΥΡΙΖΑ Αμαλιάδας, μέλος του συντονιστικού της Ν.Ε ΣΥΡΙΖΑ Ηλείας, εκλεγμένος αντιπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Ηλείας στο περιφερειακό συμβούλιο του ΣΥΡΙΖΑ Δυτ. Ελλάδας).
