Αν όλη η ανθρωπότητα μαζευόταν σε ένα τρένο, οι κοινωνικές ανισότητες θα ήταν προφανέστερες. Η πρώτη αγγλόφωνη ταινία του Νοτιοκορεάτη Bong Joon-ho, μας μεταφέρει σε ένα μέλλον που δεν είναι μακριά από το παρόν μας. Βλέποντας το Snowpiercer, μπορεί κανείς εύκολα να ξεχωρίσει πού τελειώνει η επιστημονική φαντασία και πού αρχίζει η πραγματικότητα.
Η ιστορία έχει ως εξής: Μετά από μια αποτυχημένη επιστημονική προσπάθεια να εξισορροπηθεί το φαινόμενο του θερμοκηπίου, η γη βυθίζεται σε έναν παγετό που κάνει τη ζωή αδύνατη. Ως άλλος Νώε με την κιβωτό του, ο επιχειρηματίας Wilford δίνει την ευκαιρία σε κάποιους τυχερούς να επιβιβαστούν σε ένα τρένο που έχει κατασκευάσει, όπου η ανθρωπότητα μπορεί να συνεχίσει να ζει. Σε αντίθεση όμως με το μύθο του Νώε της παλαιάς διαθήκης, ο Wilford δεν κάνει αγαθοεργίες, αλλά εξυπηρετεί όσους πλήρωσαν εισιτήριο. Και όσοι επιβιβάστηκαν ενώ δεν είχαν να πληρώσουν, επιβιώνουν στα τελευταία βαγόνια και χρησιμοποιούνται ως αναλώσιμοι.
Το τρένο της ανθρωπότητας έχει βέβαια συγκεκριμένους πόρους, αρκετούς για όλους τους επιβάτες. Ο Wilford όμως προτιμά να κατανέμει τους πόρους άνισα. Έτσι, κρατά μια μερίδα των επιβατών ευχαριστημένη στην αφθονία της – μακριά από την πραγματικότητα των τελευταίων βαγονιών – και διατηρεί τους επιβάτες των τελευταίων βαγονιών στην ανέχεια και την εξαθλίωση. Όσοι του είναι χρήσιμοι οδηγούνται στα πιο μπροστά βαγόνια, ενώ τους υπόλοιπους τους τραμπουκίζει και τους τρομοκρατεί με τη βοήθεια ένστολων, υπουργών και διαφόρων «παρακρατικών».
Snowpiercer: Ιδού η κοινωνία μας Τελικά, ο επιχειρηματίας έχει τους πάντες κάτω από τον έλεγχό του και όλοι πρέπει να του είναι ευγνώμονες γιατί αν δεν ήταν αυτός, δε θα ζούσαν. Για κάποιο λόγο όμως, οι επιβάτες των τελευταίων βαγονιών δε νιώθουν ευγνωμοσύνη και ετοιμάζουν εξέγερση, με σκοπό να καταλάβουν τη μηχανή της αμαξοστοιχίας. Σε αυτήν τους την προσπάθεια είναι όλοι μαζί ταγμένοι να αγωνιστούν μέχρι θανάτου. Δεν έχουν άλλωστε να χάσουν τίποτα.
Το Snowpiercer είναι μια εύστοχη αλληγορία της κοινωνίας μας. Μια πρωτότυπη ιστορία επιστημονικής φαντασίας που αφορά το παρόν μας. Η λύση φαίνεται να είναι μία: να καταλάβουμε τη μηχανή. Είναι όμως πράγματι αυτή η λύση; Η διαφορετική διαχείριση ενός συστήματος που στηρίζεται στις κοινωνικές ανισότητες; Πόσο μπορεί να αλλάξει πραγματικά η κατάσταση μέσα στο τρένο; Υπάρχει άραγε ζωή και έξω από το τρένο;