«ότι ξέρουμε για το 1821 μοιάζει με αντεστραμμένο είδωλο στον καθρέφτη. Υπάρχουν δύο 21, αυτό των αρχόντων, των Φαναριωτών και της επίσημης διπλωματίας και αυτό του λαού και των προοδευτικών ανθρώπων όλου του κόσμου…» Δ. ΦΩΤΙΑΔΗΣ, από την ιστορική μονογραφία «ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ»
Υπάρχουν ιστορικές στιγμές που, σε πείσμα του χρόνου αλλά και των «άσπονδων φίλων» μένουν χαραγμένες στην ιστορική μνήμη καθώς συνδέονται με σύγχρονές καταστάσεις και διατηρούν την επικαιρότητά τους. Η επανάσταση των υπόδουλων λαών της Οθωμανικής αυτοκρατορίας το 1821 είναι μία από αυτές. Και τι δεν έκαναν για να αλλοιώσουν το νόημά της, να τη φέρουν στα μέτρα τους! Μέχρι και την ημερομηνία έναρξης άλλαξαν, ακόμα και ένας μαθητής του δημοτικού γνωρίζει πως η επανάσταση ξεκίνησε στις 21 Μαρτίου, στις 25 Μαρτίου δεν υπήρξε κανένα γεγονός. Προσπάθησαν να εξαγνίσουν την επίσημη εκκλησία που την καταδίκασε και αφόρισε τους επαναστάτες, παρουσίασαν ως ήρωες τους κοτσαμπάσηδες και τους προδότες, έσυραν στις φυλακές και δολοφόνησαν τους αγωνιστές. (Πόσο θυμίζει την άλλη μεγάλη στιγμή της αντιφασιστικής πάλης του λαού κατά τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο…). Αποσιώπησαν τη συμμετοχή Αρβανιτών, Βουλγάρων, Σέρβων, Μαυροβούνιων στον αγώνα κατά του κοινού δυνάστη, δεν ταίριαζε βλέπετε με το «εθνικό αφήγημα»!
Κι όμως, σε πείσμα όλης αυτής της προσπάθειας, η φλόγα έμεινε ζωντανή, «Αντάρτης κλέφτης παλικάρι, πάντα είναι ο ίδιος ο λαός…» τραγουδούσαν οι μαχητές του ΕΛΑΣ 120 χρόνια μετά! Μένει ζωντανό στην κραυγή του ελληνικού λαού σήμερα, που απαιτεί μια ζωή με δικαιώματα κι αξιοπρέπεια, χωρίς τα δεσμά των σύγχρονων Μέττερνιχ της ΕΕ που αμφισβητούν ακόμα και το στοιχειώδες δικαίωμα να αποφασίζει για το μέλλον του!
Για άλλη μια χρονιά, στην επέτειο της 25ης Μαρτίου, θα λάβουν χώρα οι καθιερωμένες μαθητικές και στρατιωτικές παρελάσεις. Μάλιστα, στην πόλη μας, έχουμε το «προνόμιο» να καταθέτουν στεφάνι μέχρι και εκπρόσωποι του ΝΑΤΟ, αυτής της ιμπεριαλιστικής συμμορίας που σκορπά το θάνατο σε όλες τις γωνιές του πλανήτη που ακόμα αποτελεί μέλος της η χώρα μας. Δυστυχώς, αν και πολλοί μπορεί να περίμεναν κάτι διαφορετικό, και στην Αγία Παρασκευή και σε ολόκληρη τη χώρα, θα επαναληφθεί για άλλη μια χρονιά αυτό το μιλιταριστικό έθιμο, κατάλοιπο της δικτατορίας του Μεταξά, μέσα από το οποίο η εξουσία προσπαθούσε πάντοτε να εμφυσήσει τον εθνικισμό στις νέες γενιές.
Αυτό το στίγμα των παρελάσεων δεν αλλάζει, ότι και αν υποστηρίζει η νέα κυβέρνηση. Η αξιοπρέπεια ενός λαού και η πάλη του ενάντια στα ξένα και ντόπια συμφέροντα που τον καταδυναστεύουν δεν αναδεικνύεται από στρατιωτικές φιέστες και δηλώσεις εθνικής ομοψυχίας, αλλά από τη σύγχρονη πάλη ενάντια στη νέα Ιερά Συμμαχία της ΕΕ, του ΔΝΤ, της εγχώριας και διεθνούς οικονομικής ολιγαρχίας. Αναδεικνύεται με τη σύγκρουση και την ανατροπή και όχι με την υποταγή στους εκβιασμούς τους.
Άλλωστε, ζήσαμε τα τελευταία χρόνια σημάδια τέτοιας αξιοπρέπειας και αγώνα, που όμως γίνονταν ενάντια και όχι μαζί με τις παρελάσεις. Για χρόνια, οι εργαζόμενοι και η νεολαία μετέτρεψαν τις παρελάσεις σε οργισμένες λαϊκές διαδηλώσεις, αντιμετωπίζοντας σκληρή καταστολή και πρωτοφανή στρατιωτικά μέτρα απαγόρευσης. Αποκορύφωμα η 28η Οκτωβρίου του 2011 που η στρατιωτική παρέλαση της Θεσσαλονίκης μετατράπηκε σε «παρέλαση του λαού» ενισχύοντας το κλίμα λαϊκής οργής της εξεγερτικής περιόδου 2010- 2012 και τροφοδοτώντας ευρύτερες πολιτικές εξελίξεις. Αλλά και στην πόλη μας, στις τελετές αυτές ήταν εκεί η αριστερά, οι αγωνιστές των κινημάτων δίπλα στους εργαζόμενους της ΕΡΤ και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης! Ύψωναν και υψώνουν τη φωνή τους για την προσβλητική παρουσία εκπροσώπου του ΝΑΤΟ, τον οποίο η νέα δημοτική αρχή βάφτισε «εκπρόσωπο του ελληνικού στρατού», διασύροντας τα ίδια τα μέλη της που, μέχρι πριν λίγους μήνες συμμετείχαν ενεργά στις διαδηλώσεις αυτές.
Σήμερα το νόημα αυτών των αγώνων πρέπει να επαναφέρουμε, που είναι και το νήμα που συνδέει το σήμερα με το παρελθόν των μεγάλων εξεγέρσεων και επαναστάσεων. Ένα νόημα που κρατιέται ζωντανό μέσα από την λαϊκή πάλη και όχι τις εθνικιστικές φιέστες. Η ιστορική μνήμη μπορεί να ζωντανέψει μέσα από πολύμορφες δραστηριότητες έρευνας, διαλόγου, τέχνης μέσα από την αυτενέργεια των μαθητών, των εκπαιδευτικών, της κοινωνίας όλης! «όταν βγούμε κυβέρνηση θα καταργήσουμε τις παρελάσεις», δήλωνε το 2013 ο σημερινός υπουργός παιδείας κ. Κουράκης! Ας μην περιμένουμε, και σ αυτό το θέμα «σωτήρες», η αντίσταση της ίδιας της κοινωνίας είναι ο δρόμος!
