Σχόλιο του ΠΡΙΝ
Ξεπέρασε κάθε όριο στη συκοφαντία κατά της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ο Δ. Καζάκης, πρόεδρος του ΕΠΑΜ, μιλώντας στο ραδιόφωνο του κόμματος.
Με θρασύτατο και τελικά φαιδρό τρόπο, χωρίς κανένα στοιχείο (πως θα μπορούσε άλλωστε) κατηγόρησε την ΚΕΕΡΦΑ (και προσωπικά τον Π. Κωνσταντίνου), αλλά και όλη την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ως «πράκτορες του Σόρος»!
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν είναι τίποτα άλλο παρά η διείσδυση του Σόρος στην Ελλάδα, επανέλαβε, αντικαθιστώντας την αδυναμία πολιτικής κριτικής με αθλιότητες του στυλ «τα παίρνει χοντρά», «φανταστείτε τι βρομιά υπάρχει» κλπ.
Πρόκειται για κατάντια του ΕΠΑΜ και αποτελεί κρίμα για κάποιο κόσμο που πίστεψε παλιότερα στη συμβολή του στον αγώνα κατά των μνημονίων. Η εθνικιστική τύφλωση οδηγεί τελικά στις πιο αντιδραστικές θεωρίες, τις οποίες πλάσαραν πρώτοι οι νεοναζί της ΧΑ.
Αναρωτήθηκε «πού τα βρίσκουν τα λεφτά και κατεβαίνουν σε τόσες εκλογές», ως έμμεση «απόδειξη» πως βοηθάει ο Σόρος.
Όσοι βλέπουν την πολιτική με όρους «χρηματοδοτών» δεν μπορούν να καταλάβουν τη δύναμη της ανιδιοτελούς προσφοράς των αγωνιστών/στριών της αντικαπιταλιστικής και επαναστατικής Αριστεράς.
Πηγή: ΠΡΙΝ
Φαιδρός σκέτο
Γελοίος κ απατεώνας. Κρίμα.
Δεν τον κρίνω ως πολιτικό και συνεπώς οι πιθανώς άστοχες κρίσεις του για συγγενείς του ή μη κομματικούς σχηματισμούς δεν με απασχολουν. Όποιος όμως θέλει να εμβαθύνει 1)στις έννοιες των οικονομικών επιστημών, 2) στην οικονομική ιστορία των λαών, 3) στις διεθνείς συνθήκες που καθόρισαν την ευρωπαϊκή και γενικότερα την παγκόσμια ιστορία, 4) στους ιστορικούς συσχετισμους που οδήγησαν σε γνωστά ιστορικά γεγονότα, 5) στην επίδραση των οικονομικών όρων στον ρου της ιστορίας, καλά θα κάνει να ακούει με πολλή προσοχη τα όσα εκθέτει, με μεστον επιστημονικό λόγο, τον οποίο πλήρως ελέγχει, χρησιμοποιώντας με μεγάλη άνεση όρους της οικονομικής αλλά και της οικονομικής επιστήμης. Είναι εκπληκτικά ενήμερος σε βάθος δεκαετιών, κάθε νομικοικονομικου βιβλίου, κάθε μονογραφίας, μπροσούρας, συγγραφής, ανάρτησης, γνώμης, ισχυρισμου, κάθε οικονομικού στοιχείου (τραπεζικού, εταιρικού, πολιτειακου) ελληνικού και παγκοσμιου. Εκθέτει τα ιστορικά γεγονότα με σαφήνεια και πειστικοτητα, ανατρέχοντας πάντοτε στις πηγές των πληροφοριών του. Γνωρίζει άριστα ολόκληρη την αρχαιοελληνική ιστοριογραφια. Η ανάγνωση της ιστορίας γίνεται με το μαρξιστικο εργαλειο : την γνώση των οικονομικοκοινωνικών συνθηκών της δεδομένης ιστορικής περιόδου, με βάση την παραδοχή ότι η κοινωνιολογια αποκαλύπτει το “γιατί” της ιστορίας. Μπορεί κάποιος να μη συμφωνεί με τις τελικές παραδοχές του. Αν όμως έχει συνηθίσει να διανοειται επιστημονικά, οι απόψεις του Καζακη είναι βέβαιο πως θα πλουτισουν τον τρόπο αντίληψης του ιστορικού ρου και ίσως τον οδηγήσουν σε άλλες νοητικες ατραπους, σε έναν άλλο κόσμο ιδεών. Εν κατακλείδι, πιστεύω πως άλλοι Καζακη δες θα αργήσουν πάρα πολύ να εμφανισθούν στον τόπο μας. Και απορώ, γιατί δεν τον κάλεσαν ακόμη τα πανεπιστήμια μας, να διδάξει σε αυτά αριστινδην.