Στίχοι – Μουσική: Υπεραστικοί
Ενορχήστρωση: Παυλέας (JazzMatazz)
Μίξη ήχου: Γιωργής Νταβαρίνος
«Αμερικανοτσολιάδες»
Απ’ την Πρεσβεία εντολή και σούζα το Γκουβέρνο,
την ιστορία θα την πω, το κρίμα όμως δεν παίρνω.
Στοιχήθηκαν οι υπουργοί, διαπιστευτήρια ’δώσαν
κι απ’ τη βαθιά υπόκλιση οι σπόνδυλοι κλειδώσαν:
«Στη Δύση εμείς ανήκουμε, ομνύουμε στο ΝΑΤΟ,
ιδού ο στρατός σας, Πρέσβη μας, απ’ την κορφή ως τον πάτο».
Οι λούστροι θα ’ταν του Βαν Φλιτ, του Πάιατ οι γλείφτες,
κι ο μπουρζουάδικος εσμός, όλοι οι λαο-στίφτες.
Τις Βάσεις καλογυάλισαν και όπλα στείλαν πρώτοι,
με LNG θα ζέσταιναν τον Άγνωστο Στρατιώτη.
Οι καναλάρχες κρώξανε και χίλιοι παπαγάλοι
με κροκοδείλια δάκρυα θα γέμιζαν τσουκάλι:
«Την προσφυγιά τη βλέπουμε πρώτη φορά μπροστά μας,
τέτοια εισβολή δεν είδαμε απ’ τα μικρότατά μας.
Το Δίκαιο και τα σύνορα δεν πιάνουνε καπίκι,
ω, μα την αστερόεσσα, ο πόλεμος, τι φρίκη!
Ετούτοι δω είναι ξανθοί, ετούτοι ‘ν’ Ευρωπαίοι,
δεν είναι τίποτα εισβολείς και μελαμψοί πλεμπαίοι.
Χριστιανικά προσεύχονται, αλλόθρησκοι δεν μοιάζουν,
φτηνά θα ‘ναι τα χέρια τους, στη Δύση μας ταιριάζουν».
Η κουστωδία ξεδιψά στου payroll τη στέρνα,
το εφαρμοστό καπίστρι τους έφτασε ως τη φτέρνα.
Τσιράκια σ’ άλλη εποχή θα ’ταν του Πιουριφόι
και του Μακάρθι μαθητές, “κόβουνε” τα Μπολσόι.
…..
Tη Χιροσίμα σβήνουνε, κι αυτό το Ναγκασάκι,
σαν να μην γνώρισαν ποτέ του ολέθρου το σαράκι.
Βιετνάμ σαν να μην έγινε, Κορέα, Σομαλία,
πρόστυχες πένες διέγραψαν και τη Γιουγκοσλαβία,
Ιράκ, Συρία, Αϊτή, Σουδάν και Υεμένη,
του Αφγανιστάν και της Λιβύης τη γη τη ματωμένη,
της Παλαιστίνης την κραυγή, της Κύπρου το μαράζι,
της Μεσογείου τον υγρό τον τάφο που ουρλιάζει.
Στην Ουκρανία τώρα ηχούν σειρήνες στο σκοτάδι,
του ρώσικου ιμπεριαλισμού, του ΝΑΤΟ το σημάδι.
Μεγαλορώσοι κι Ουκρανοί εθνικιστές θρασίμια,
της Σκύλλας και της Χάρυβδης ξαμολημένα αγρίμια.
Εκεί που ζήσαν οι λαοί για χρόνια μονιασμένοι
του κεφαλαίου η φάλαγγα όρμηξε λυσσασμένη,
τα μονοπώλια χίμηξαν μη χάσουν τα πρωτεία
στο άγριο ματοκύλισμα, στου κέρδους τα σφαγεία.
…..
Αν φοβηθείς το οδόφραγμα, τον δρόμο αν δεν αντέξεις,
αν κάτω απ’ τις σημαίες τους να πορευτείς διαλέξεις,
ξαναμοιράζοντας τη γη, χαράκωμα ετοιμάζουν,
το αίμα σου θα ’χει σειρά, επίθεση διατάζουν.
Η ταξική ειρήνη τους τα νύχια ακονίζει,
και όποιος σπέρνει υποταγή, σφαγή λαών θερίζει.
Είναι ο εχθρός κάθε λαού στην ίδια του τη χώρα,
με πόλεμο στον πόλεμο εμπρός, λαέ, προχώρα.
…..
Από κοινού σαν γρύλισαν «Αρκούδα» και «Γεράκια»
πως φταίνε για όσα γίνονται του Στάλιν τα μουστάκια,
ξεσπάθωσαν, απόκοτα, κρατώντας τους γιακάδες,
πιστοί στις παραδόσεις τους οι αμερικαν-τσολιάδες.
Υπεραστικοί
Μάρτης – Απρίλης 2022
