Νίκος Στραβελάκης
Δημοσιεύθηκε πρόσφατα στην Παντιέρα άρθρο του σ. Κοσμά αναφορικά με το περιεχόμενο της αντιπαράθεσης ανάμεσα σε διαφορετικές τάσεις στο πρόσφατο συνέδριο του ΝΑΡ. Ο σ. Κοσμάς, που είναι από τα μέλη του ΝΑΡ που υπέγραψαν το κείμενο της «μειοψηφίας», μου κάνει την τιμή να αναφερθεί στο δικό μου άρθρο για το θέμα. Δεν θα του απαντούσα αφού δεν κάνει κάποιο πολιτικό σχόλιο ούτε για το άρθρο μου ούτε γενικότερα και απλά περιορίζεται στο να αποδείξει ότι η «μειοψηφία» υφίσταται άδικες κατηγορίες. Όμως σε αυτό το πλαίσιο αναφέρει κάπου ότι το άρθρο μου είναι «κακόβουλο». Κλείνει μάλιστα την παρέμβασή του με την έκκληση να «καταπολεμήσουμε το πνεύμα …των φαινομένων έκπτωσης της πολιτικής συζήτησης σε χαρακτηρισμούς, προσωπικές επιθέσεις». Επειδή η κριτική μου απευθύνεται τόσο στη πλειοψηφία όσο και τη μειοψηφία και κυρίως επειδή δεν έχω κάνει κάποιο χαρακτηρισμό για κανένα είμαι αναγκασμένος να ακολουθήσω την έκκλησή του και να του απαντήσω.
Ο σ. Κοσμάς μοιάζει να έχει διαβάσει το μισό άρθρο μου και ως αποτέλεσμα αποσπά συμπεράσματα ανεξάρτητα από την συνολική αναλυτική τους βάση. Η κριτική μου στο ΝΑΡ αφορά το γεγονός ότι τόσο η «μειοψηφία» όσο και η «πλειοψηφία» αποδέχονται τη θεωρία του «ολοκληρωτικού καπιταλισμού» και μάλιστα με ιδιότυπο τρόπο. Ιδιότυπο γιατί έχουν περιορίσει τον «ολοκληρωτικό καπιταλισμό» στην παραδοσιακή θεωρία του Ιμπεριαλισμού. Στο κείμενο της μειοψηφίας το συμπέρασμα προκύπτει από την εκτίμηση ότι ο νεοφιλελευθερισμός ηττήθηκε και αντικαταστάθηκε από τον οικονομικό προστατευτισμό. Σε μια καπιταλιστική οικονομία που κυριαρχείται από μονοπώλια, σύμφωνα τόσο με την «πλειοψηφία» όσο και με τη «μειοψηφία» του ΝΑΡ, αυτό σημαίνει ότι ο σ, Κοσμάς και οι υπόλοιποι συντάκτες του κειμένου της μειοψηφίας αποδέχονται ως ισχύουσα την θεωρία του Ιμπεριαλισμού των Hilferding και Λένιν. Ολοκληρωτικός καπιταλισμός και οικονομικός προστατευτισμός δεν γίνεται να συμβαδίζουν, πως να το κάνουμε. Δεν γίνεται να υπάρχουν πολυεθνικά – πολυκλαδικά μονοπώλια σε κλειστά σύνορα. Αγαπητέ σ. Κοσμά δεν μπορείτε να υποστηρίζεται μια εσωτερικά αντιφατική θέση και μετά να κατηγορείτε τους άλλους ότι σας διαστρεβλώνουν.
Από το αναλυτικό σχήμα του Ιμπεριαλισμού προκύπτει και το βασικό συμπέρασμα του κειμένου της μειοψηφίας. Δηλαδή ότι, η αστική πολιτική έχει διαχωρισθεί στις κορυφές ανάμεσα σε παραδοσιακούς φιλελεύθερους οπαδούς της παγκοσμιοποίησης και ρατσιστές, εθνικιστές και νεοφασίστες που «χτυπούν» τον προϋπάρχοντα καπιταλισμό, με ανάλογο τρόπο με τον οποίο ο Χίτλερ χτυπούσε το γερμανικό καπιταλισμό για να τον υπηρετήσει και αναδιατάξει επί το ποιοτικά αντιδραστικότερο»(από το κείμενο της μειοψηφίας). Άρα οι υποτιθέμενες «κοσμοϊστορικές» αλλαγές που μεσολάβησαν ανάμεσα στον Ιμπεριαλισμό του Λένιν και το σήμερα και επικαλείται ο σ. Κοσμάς στο άρθρο του, δεν είναι και τόσο συνταρακτικές. Αντιθέτως, έχουν ιστορικό ανάλογο στην Ευρώπη του μεσοπολέμου σύμφωνα με το κείμενο που ο ίδιος έχει υπογράψει και υπερασπίζεται. Με αυτή τη λογική δεν φταίω εγώ που συγκρίνω την επιχειρηματολογία της «μειοψηφίας’ με το «Ενωμένο Μέτωπο της Εργατικής Τάξης Ενάντια στο Φασισμό» που εισηγήθηκε ο Georgi Dimitrov στις 2 Αυγούστου 1935. «Φταίνε» οι ίδιοι οι συντάκτες του κειμένου.
Ο Dimitrov βέβαια έχοντας συναίσθηση της αναλυτικής βάσης που ακολουθεί είναι απολύτως σαφής. Συμμαχούμε με τη σοσιαλδημοκρατία ενάντια στο φασισμό και όλοι μαζί με τη φιλελεύθερη αστική τάξη ενάντια στο πόλεμο. Είναι μια πολιτική που παρεμβάλλει στάδια πριν μετάβαση στο σοσιαλισμό. Τα στάδια εξαρτώνται από το βαθμό ανάπτυξης του καπιταλισμού και διαχωρίζονται σε εθνικοαπελευθερωτικά, δημοκρατικά και εν τέλει σοσιαλιστικά. Το κείμενο της μειοψηφίας ποια θέση παίρνει σε αυτό το ζήτημα; Ο σ. Κοσμάς και ο σ. Μάρκου λένε ότι η δική τους θέση δεν έχει καμία σχέση με τη θεωρία της εξάρτησης και των σταδίων και ότι η αναφορά μου αποτελεί διαστρέβλωση. Όμως την ίδια ώρα ο σ. Κοσμάς με εγκαλεί παραθέτοντας στο άρθρο του το ακόλουθο απόσπασμα για την «αριστερή συμμαχία»:
«Συμμαχία»: «[…] σέβεται την αυτοτέλεια των άλλων δυνάμεων». Για την ακρίβεια, σημαίνει ποιοτικά διαφορετικούς βαθμούς συμφωνίας και αυτοτέλειας του καθενός, σε σχέση με ένα πολιτικό μέτωπο, το οποίο απαιτεί πολύ ανώτερους. Για αυτό τονίζεται ότι η πρόταση για Συμμαχία επιβάλλει, επιτρέπει και “περιφρουρεί” την απαραίτητη προγραμματική, πολιτική και οργανωτική αυτοτέλεια της επαναστατικής αντικαπιταλιστικής και αντιιμπεριαλιστικής Αριστεράς»
Είναι ακριβώς η λογική της Comintern και του minimum προγράμματος (που σημαίνει «ποιοτικά διαφορετικοί βαθμοί συμφωνίας και αυτοτέλειας»). Η μόνη θεωρητική βάση που νομιμοποιεί πολιτικά το minimum πρόγραμμα είναι εκείνη των σταδίων. Η λογική είναι ότι αφού ένα δημοκρατικό στάδιο, που αφορά στόχους που υλοποιούνται εντός του καπιταλισμού, προηγείται του σοσιαλισμού, οι στόχοι περιλαμβάνονται στο «minimum πρόγραμμα». Αντίστοιχα οι στόχοι που προϋποθέτουν την επαναστατική υπέρβαση του συστήματος περιλαμβάνονται στο «maximum πρόγραμμα». Όσο και να το επιχειρείτε σύντροφοι είναι πολύ δύσκολο να αποδέχεστε ένα αναλυτικό σχήμα και να αρνείστε τα πολιτικά του συμπεράσματα. Αργά ή γρήγορα, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο ερχόμαστε αντιμέτωποι με το πολιτικό δια ταύτα. Στη λογική του σχήματος Ιμπεριαλισμός-Εξάρτηση δεν είναι άλλο από τη λογική των «λαϊκών μετώπων» και την αναγκαία για εσάς συμμαχία με τα κόμματα του αριστερού ρεφορμισμού.
Η συμμαχία μάλιστα είναι προαπαιτούμενο της πολιτικής που εισηγείσθε. Με άλλα λόγια πρέπει να γίνει «ντε και καλά» σ. Κοσμά. Διότι όπως παραδέχεται το απόσπασμα του άρθρου σου που παραθέτω, πρέπει να είμαστε διατεθειμένοι να τα βρούμε σε επίπεδο κοινών σημείων για «συμφωνίες διαφορετικού βαθμού και αυτοτέλειας» με τις δυνάμεις του αριστερού ρεφορμισμού. Μόνο κάποιος που πιστεύει ότι πρέπει να τα βρει ντε και καλά συζητά συμμαχίες στη βάση κοινών σημείων πώς να το κάνουμε.
Είναι περίεργο ότι σε αυτό το πλαίσιο ενώ ο σ. Κοσμάς αναφέρει, ως αριστερούς ρεφορμιστές, το Μελανσόν, το Λαφοντέν και το (παλαιό) Σύριζα δεν αναφέρει τη ΛΑΕ. Μάλιστα μας ενημερώνει σε άλλο σημείο του άρθρου του ότι συνειδητά δεν αναφέρονται στο ΚΚΕ και τη ΛΑΕ τα κείμενα των συντρόφων της «μειοψηφίας». Ο λόγος είναι ότι δεν μιλούν για «μέτωπο» αλλά για «συμμαχία». Ισχυρίζονται ότι οι δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής αριστεράς θα έχουν δορυφορικό ρόλο σε ένα μέτωπο με τις δυνάμεις του αριστερού ρεφορμισμού. Με αυτόν τον τρόπο ισχυρίζονται ότι, παρόλο που δέχονται να συνεργαστούν μαζί τους στη βάση ενός minimum προγράμματος, εξασφαλίζουν την αυτοτέλειά της αντικαπιταλιστικής αριστεράς.
Νομίζω σ. Κοσμά ότι υποτιμάς και τη δική μου νοημοσύνη και τη δική σου με αυτά τα επιχειρήματα. Το πρόβλημά μας δεν είναι αν θα κρατήσουμε το μαγαζάκι μας μαζί με κάποια κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, αλλά το πώς θα σφραγίσουμε τις αντιθέσεις τον καιρό της κρίσης. Αυτό που θα πρέπει να μας ενδιαφέρει λοιπόν είναι να κάνουμε τους στόχους του προγράμματός μας υπόθεση του εργατικού κινήματος και της μετωπικής συμπόρευσης. Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να επιδιώξουμε συμμαχίες παίρνοντας το πολιτικό ρίσκο να αποτύχουμε αν δεν είμαστε επαρκείς για τους στόχους που έχουμε αναλάβει. Οι συμμαχίες αυτές όμως πρέπει να έχουν προγραμματική βάση και όχι κοινά σημεία.
Όμως το δίπολο Ιμπεριαλισμός- Εξάρτηση δεν έχει μόνο διεθνή διάσταση έχει νόημα και στο πλαίσιο του αστικού έθνους/κράτους. Η πολιτική που προκρίνει σε αυτό το περιβάλλον εξαρτάται από το βαθμό ανάπτυξης του καπιταλισμού στη συγκεκριμένη χώρα. Η λογική είναι σχετικά απλή στις εξαρτημένες χώρες. λόγω χαμηλού βαθμού μονοπωλιακής συγκέντρωσης του κεφαλαίου, υπάρχουν σημαντικά ενδιάμεσα κοινωνικά στρώματα (αγρότες, μικρομεσαίοι κλπ.) που υφίστανται τις συνέπειες της ιμπεριαλιστικής εκμετάλλευσης. Αυτά τα κοινωνικά στρώματα και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι είναι οι εν δυνάμει σύμμαχοι της εργατικής τάξης. Άρα στις εξαρτημένες χώρες τα πολιτικά μέτωπα είναι απαραίτητα, αντίθετα σε ιμπεριαλιστικές χώρες όπου η εργατική τάξη είναι πλειοψηφία το βάρος πέφτει στο επαναστατικό υποκείμενο και την πρωτοπορία του.
Ο σ. Κοσμάς λέει στο άρθρο του ότι η μειοψηφία θεωρεί ότι η Ελλάδα δεν είναι εξαρτημένη χώρα και ότι έχω λανθασμένα ερμηνεύσει τη σχετική αποστροφή του κειμένου τους. Αν ισχύει αυτό που λέει τότε η Ελλάδα είναι ιμπεριαλιστική χώρα και για τους συντρόφους της «μειοψηφίας» και με βάση το δικό τους σχήμα δεν υπάρχει λόγος για την επιδίωξη πολιτικών μετώπων. Αντίθετα πρέπει να επιδιώξουμε ιδεολογικές συμμαχίες όπως το αντικαπιταλιστικό μέτωπο που προτείνει η «πλειοψηφία». Ο σ. Κοσμάς μοιάζει να έχει μια αντιφατική θέση στο ζήτημα. Από τη μια υπογράφει ένα κείμενο που ισχυρίζεται ότι ο παγκόσμιος καπιταλισμός μπαίνει σε περίοδο οικονομικού προστατευτισμού από την άλλη εκτιμά ότι με την «..κυριαρχία των πολυεθνικών πολυκλαδικών μονοπωλίων, [και με] τις ποιοτικά εξελισσόμενες καπιταλιστικές ολοκληρώσεις… ο καπιταλισμός μετασχηματίζεται ποιοτικά.». Καλέ μου σύντροφε δεν γίνεται να συμβαίνουν όλα αυτά συγχρόνως, και προστατευτισμός και πολυεθνικά μονοπώλια και καπιταλιστικές ολοκληρώσεις. Το αναλυτικό σχήμα που έχετε υιοθετήσει σας περιορίζει. Στο πλαίσιό της εκτίμησης για κυριαρχία του προστατευτισμού μπορείτε να απαντήσετε μόνο στο ακόλουθο δίλημμα: ή η Ελλάδα είναι ιμπεριαλιστική χώρα, και συμφωνείτε με την «πλειοψηφία» του ΝΑΡ ή είναι εξαρτημένη οπότε η επιδίωξη πολιτικών μετώπων είναι απαραίτητη. Αν αυτό το αναλυτικό σχήμα δε σας καλύπτει αλλάξτε το.
Αυτό ακριβώς προτείνω και σε εσάς και στην «πλειοψηφία» και αυτό είναι μια συντροφική παραίνεση και πολιτική πρόταση και όχι μια κακόβουλη προσωπική επίθεση όπως άδικα με κατηγορείτε. Μάλιστα δεν προτείνω κάτι άγνωστο, το αντίθετο προτείνω την αναβάθμιση του Μεταβατικού προγράμματος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ως βάση πολιτικής ενότητας και μετωπικής συμπόρευσης.
Συναρπαστικό παραλήρημα!!! Τα λογικά άλματα του κειμένου είναι μεγαλύτερα κι από το τριπλούν ντοπαρισμένου ολυμπιονίκη!!!
Ο μαρξισμός- λενινισμός στέκεται δαρμένος στη γωνία, αφού ο συντάκτης τον κοπάνησε με άφθονη ορολογία, χωρίς καμία λογική συνέπεια με το πνεύμα της θεωρίας…
Εντυπωσιακότερο όλων:
“Όμως το δίπολο Ιμπεριαλισμός- Εξάρτηση δεν έχει μόνο διεθνή διάσταση έχει νόημα και στο πλαίσιο του αστικού έθνους/κράτους. Η πολιτική που προκρίνει σε αυτό το περιβάλλον εξαρτάται από το βαθμό ανάπτυξης του καπιταλισμού στη συγκεκριμένη χώρα. Η λογική είναι σχετικά απλή στις εξαρτημένες χώρες. λόγω χαμηλού βαθμού μονοπωλιακής συγκέντρωσης του κεφαλαίου, υπάρχουν σημαντικά ενδιάμεσα κοινωνικά στρώματα (αγρότες, μικρομεσαίοι κλπ.) που υφίστανται τις συνέπειες της ιμπεριαλιστικής εκμετάλλευσης. Αυτά τα κοινωνικά στρώματα και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι είναι οι εν δυνάμει σύμμαχοι της εργατικής τάξης. Άρα στις εξαρτημένες χώρες τα πολιτικά μέτωπα είναι απαραίτητα, αντίθετα σε ιμπεριαλιστικές χώρες όπου η εργατική τάξη είναι πλειοψηφία το βάρος πέφτει στο επαναστατικό υποκείμενο και την πρωτοπορία του”
Και κάπου εδώ μαθαίνουμε ότι στις χώρες με υψηλό βαθμό μονοπωλιακής συγκέντρωσης ΔΕΝ υπάρχουν ενδιάμεσα κοινωνικά στρώματα και στην αμέσως επόμενη πρόταση ότι στις ίδιες χώρες η εργατική τάξη ΔΕΝ έχει σύμμαχα στρώματα…
Περίπατο οι ¨θέσεις του Απρίλη”, οι “¨Θέσεις της Λυών”, οι “Θέσεις για την τακτική” κλπ… Σε τέτοια συμπεράσματα δεν έφτασε καν η Κομιντερν με τη θεωρία της “Τρίτης Περιόδου”… Η θεωρία του σοσιαλφασισμού μπροστά σε αυτή τη συλλογιστική, ωχριά ως ρεφορμιστική…
Ο λενινισμός ψόφησε! Ζήτω η αναρχοαυτονομία…
Όταν οι “λαγοί” βγαίνουν βόλτα στο δάσος…
Χωρίς καμία διάθεση να μπω στην ουσία της διαφωνίας “πλειοψηφίας”- “μειοψηφίας”, αγανακτώντας με τους τους αυτόκλητους θεματοφύλακες του ακαδημαϊκού/ καθ’εδρας μαρξισμού…
Ρε Αντώνη τι πίνεις και δε μας δίνεις
Τίποτα έξω από τα συνηθισμένα… Ψάχνω όμως εναγωνίως την μαρξιστίνη που καταναλώνει αφειδώς ο συντάκτης του κειμένου.
Ρίξε μια ματιά εδώ:
“Από το αναλυτικό σχήμα του Ιμπεριαλισμού προκύπτει και το βασικό συμπέρασμα του κειμένου της μειοψηφίας. Δηλαδή ότι, η αστική πολιτική έχει διαχωρισθεί στις κορυφές ανάμεσα σε παραδοσιακούς φιλελεύθερους οπαδούς της παγκοσμιοποίησης και ρατσιστές, εθνικιστές και νεοφασίστες που «χτυπούν» τον προϋπάρχοντα καπιταλισμό, με ανάλογο τρόπο με τον οποίο ο Χίτλερ χτυπούσε το γερμανικό καπιταλισμό για να τον υπηρετήσει και αναδιατάξει επί το ποιοτικά αντιδραστικότερο»(από το κείμενο της μειοψηφίας).”
Άσχετα με το τι πιστεύει ο καθένας για την πορεία που τραβάει η αστική πολιτική, δεν υπάρχει εχέφρων άνθρωπος στην αριστερά που να την συγκρίνει με τον ναζισμό/ φασισμό της δεκαετίας του ’30. Εξαλλου απουσιάζουν και οι βασικές της συνισταμένες της τότε περιόδου και δεν μπορεί η αναλογία να βασίζεται σε ένα σχήμα του τύπου “κρίση τότε, κρίση τώρα, επαναπροσδιορισμός αστικών στρατηγικών τότε, επαναπροσδιορισμός και τώρα= άρα κάποιου θεωρούν ότι υπάρχουν τάσεις φασιστικοποίησης”. Παρ’ όλα αυτά ο συντάκτης βγάζει την αυθαίρετη ετυμηγορία του για το τι πιστεύει κάποιος άλλος.
“Άρα οι υποτιθέμενες «κοσμοϊστορικές» αλλαγές που μεσολάβησαν ανάμεσα στον Ιμπεριαλισμό του Λένιν και το σήμερα και επικαλείται ο σ. Κοσμάς στο άρθρο του, δεν είναι και τόσο συνταρακτικές. Αντιθέτως, έχουν ιστορικό ανάλογο στην Ευρώπη του μεσοπολέμου σύμφωνα με το κείμενο που ο ίδιος έχει υπογράψει και υπερασπίζεται.”
Ο δικαστής βγάζει το συμπέρασμα: αφού αυτό που λες, είναι αυτό που πιστεύω (άσχετα τι λες), τότε το συμπέρασμα που καταλήγεις, πρέπει να είναι το Χ”. Εντυπωσιακός συλλογισμός με τρομερή εσωτερική συνοχή.
“Με αυτή τη λογική δεν φταίω εγώ που συγκρίνω την επιχειρηματολογία της «μειοψηφίας’ με το «Ενωμένο Μέτωπο της Εργατικής Τάξης Ενάντια στο Φασισμό» που εισηγήθηκε ο Georgi Dimitrov στις 2 Αυγούστου 1935. «Φταίνε» οι ίδιοι οι συντάκτες του κειμένου.”
Το απαύγασμα του λογικού τριπλούν: όχι μόνο θα σου πω εγώ τι είναι αυτό που λες, όχι μόνο θα προχωρήσω σε ιστορικές αναλογίες, αλλά θα αποφασίσω ότι αυτό που καταλήγεις είναι ίδιο με αυτό στο οποίο κατέληγαν κάποιο άλλοι τότε, στην περιόδο που ΕΓΩ θεωρώ ότι προβαίνεις σε ιστορική αναλογία!!! Δηλαδή πραγματικά τώρα, αυτός ο συλλογισμός αντέχει στον οποιοδήποτε λογικό έλεγχο??? Δεν έχει καν σχέση με το επιχείρημα “αστυνόμος-μπουζούκι” (όπως του αποδίδει το κείμενο στο οποίο απαντάει): εδώ το επιχείρημα είναι “το μπουζούκι πετάει, ο αστυνόμος πετάει, άρα ότι πετάει είναι αστυνομικό μπουζούκι…”
Οι συλλογισμοί του κειμένου δεν αντέχουν στον οποιοδήποτε λογικό έλεγχο. Όχι λόγω της ορθότητας, ή μη, των θεωρητικών προϋποθέσεων τους (αλλουνού παπά βαγγέλιο..), αλλά λόγω της απουσίας οποιασδήποτε λογικής από το Α στο Β και στο συμπέρασμα Γ. Πραγματικά, είναι λες και μπήκαν λέξεις σε έναν generator (κάπως πιο προχωρημένο σε σχέση με τον παλιό καλό “kke generator” που όλοι γνωρίσαμε, καθώς ο συγκεκριμένος έχει τη δυνατότητα να αναγνωρίζει τη συνάφεια μεταξύ των λέξεων που κάνει generate) και βγηκε ένα κείμενο: πετάς “λαϊκό μέτωπο- ρεφορμισμός- ιμπεριαλισμός- πολιτικό μέτωπο- εξάρτηση” και…. ΤΣΟΥΠ!!!
Αναζητώντας απελπισμένα μαρξιστίνη στην Χριστουγεννιάτικη Αθήνα, καθώς ο συντάκτης του κειμένου (ως άλλος Νώντας) αν και την προμοτάρει μεγαλόστομα και δημιουργεί ελπίδες, τελικά ,μας αφήνει στεγνούς…
Ρε Αντώνη τι Πίνεις;;;
Κώστα εσύ;
ΑΡΙΣΤΕΡΙΣΜΟΣ, Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ
Αλήθεια, σε ποια άλλη αρρώστια να κατατάξει κανείς την πάθηση του Νίκου Στραβελάκη, η οποία εκδηλώνεται με την απόδοση χαρακτηριστικών Λαϊκού Μετώπου (συμπαράταξη εργατικών κομμάτων με αστικοφιλελεύθερες αντιφασιστικές δυνάμεις) στη συνεργασία «συνεπών αντικαπιταλιστικών δυνάμεων» με τον «αριστερό ρεφορμισμό», γεγονός από το οποίο προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα ότι ο Νίκος Στραβελάκης έχει στο μυαλό του τον «αριστερό ρεφορμισμό» ως κάτι ταυτόσημο με την αστικοδημοκρατία; Εγώ τουλάχιστον, με τις ερασιτεχνικές γνώσεις μου, αυτή τη γνωμάτευση κάνω.
Αν υπάρχει κάποιος γιατρός στην αίθουσα, παρακαλείται να έρθει επειγόντως στο βήμα!
… και κακά τα ψέματα φίλοι μου!
Όταν με το “έτσι θέλω” και μετά εντολών Των Κοινών Αφεντικών Αποικιοκρατών Σου παίρνουν το Ιστορικό Σου Όνομα (με παράγωγα ή γεωγραφικούς προσδιορισμούς) “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ” …. τότε γιατί σκούζετε όταν η “Φίλη Γείτονα” Χώρα θέλει το Ιστορικά κατοχυρωμένο και με ΟΝΟΜΑ και όχι μόνο το μισό Αιγαίο ή και καμμιά ντουζίνα Νησιά;;;
Παγκόσμια δεν υπάρχει Λαός ή Εθνος ή Φυλή που να ονομάζεται από την γεωγραφία της! Ακόμη και η Αλβανία/Αλβανός είναι Τοπικός Προσδιορισμός των Κατοίκων μιας περιοχής χωρίς καν να προσδιορίζει ούτε Φυλή ούτε Εθνος ούτε Ράτσα! Και Έτσι αποκαλούσαν οι Ρωμαίοι Αυτούς που ζούσαν στην Σημερινή “Αλβανία” και είταν από όλες της Φυλές/Ράτσες και Έλληνες!
Εσκεμένα Διαστρεβλώνεται πολλά θέματα/ζητήματα για να δικαιολογήσετε την αδιέξοδη Πολιτική των Αποικιοκρατών!
Ως επιπλέον παράδειγμα: Οι λέξεις “Πόντιος” ή “Ποντιακής Καταγωγής” ή “Ποντιακή γλώσσα” είναι ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΛΑΘΟΣ! Διότι προσδιορίζει ΤΟΠΟ! Τίποτα άλλο! Δεν προσδιορίζει ούτε Φυλή/Ράτσα! Γιατί άραγε το Αυτό “Λάθος”;;; Γιατί θέλουν να ΚΡΥΨΟΥΝ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ και Ποιοί;;;;
Στο Συγκεκριμένο οι “ΠΟΝΤΙΟΙ” ΕΙΝΑΙ ΟΙ …. “ΙΩΝΕΣ”!!!!! Το βλέπουμε στην γλώσσα Τους Στούς Χωρούς Τους Στα Ηθοι και Έθιμα Τους! Οι ΙΩΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΚΑΝΑΝ ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΟΝ “ΙΩΝΙΚΟ ΡΥΘΜΟ” (Παγκόσμια από Τότε και μέχρι Σήμερα ΌΛΗ Η ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ βασίζεται σε 3 Ρυθμούς Ιωνικός/Δωρικός/Κορινθιακός)!!!
Πάνω Σαυτό όχι μόνο ΘΕΩΡΟΎΜΕ ΑΛΛΑ και ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΕΘΝΙΚΟ ΌΣΟ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΛΑΘΟΣ (Εθνική Προδοσία;;;;) τόσο “γεωγραφικός” όσο και “λεκτικός” Προσδιορισμός η ονομασία “Μακεδονία” της Εκείνης Περιοχής!!!
ΥΓ. Σε Περίπτωση που υπάρξει μια “παραγοντοποίηση” του Ονόματος “Μακεδονία” στην εκείνη περιοχή η ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΗ!!! “ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ”!!! Αυτό θέλουν οι …. “ΘΕΣΜΟΙ” Των Ξένων;;;
Τα “Μονών Λαβέ” Τα ΛΕΜΕ ΣΕ ΟΛΑ – ΚΑΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ!!!
….μην δίνεται “Πατήματα” σε Ιδεολογίες ξένες με την Ελληνική Νοοτροπία όπως τους Ναζιστοφασίστες!!!
Σ.Ο. true “ψεκασμένος” και όχι καμουφλαρισμένος… Κόψτον…
Πάλι θα μας διασκεδάσετε με την ασχετίλα σας πάντως τα Χριστούγεννα δεν είναι η γιορτή σας μάλλον πρέπει να εμφανίζεστε τις απόκριε. Η εισήγηση του Dimitrov αναφέρει χαρακτητριστικά για το αντοφασιστικό μέτωπο:
Joint action by the parties of both internationals against fascism, however, would not be confined in its effects to influencing their present adherents, the Communists and Social-Democrats; it would also exert a powerful impact on the ranks of the Catholic, Anarchist and unorganized workers, even upon those who have temporarily become the victims of fascist demagogy.
Κοινή δράση κομμουνιστών και σοσιαλδημοκρατών προκρίνει λοιπόν το λαικό μέτωπο και συνεργασία με φιλελλέυθερους μόνον όταν χρειάζονται για το σχηματισμό κυβέρνησης. Είναι η λογική της αναγκάιας συμμαχίας με τον αριστερό ρεφορμισμό που προτέινει και ο σ. Κοσμάς.
Δυστυχως σε ημιμαθείς όπως εσείς έμεινε το δεύτερο τη συνεργασία με τους φιλελευθερους ενάντια στον πόλεμο. Το βασικότερο όμως είναι ότι τα λαικά μέτωπα προκρίνουν κοινό minimum πρόγραμμα όπως δυστυχώς και η μειοψηφία του ΝΑΡ. Άντε καλή μελέτη γιατί βλέπω πρόοδο φτάσατε στο 1935 γιατί μέχρι πρώτινος είσαστα στο 1922. Σε καμμιά δεκαριά χρόνια θα μπορείτε να καταλάβετε το άρθρο με αυτό το ρυθμό.
Πονηρούλη, κύριε Στραβελάκη! Κάτι τέτοιες άτεχνες ντριμπλίτσες τις έχω για πλάκα! Για να πάρετε μια ιδέα, όχι μόνο μπορώ να τις κόψω, αλλά να σας δέσω και κόμπο έτσι που να μη μπορείτε να ξεχωρίσετε το αριστερό σας πόδι από το δεξί σας χέρι!
Ώστε προβλέπεται συμπαράταξη με φιλελεύθερους αλλά μόνο όταν υπάρχει ως προοπτική ο σχηματισμός αντιφασιστικής κυβέρνησης. Σωπάτε, καλέ! Και πού έγινε αυτό; Έλα μωρέ, σε δύο …ψιλοπεριπτωσούλες …περιθωριακών Λαϊκών Μετώπων σε …περιθωριακές χώρες τύπου …Γαλλίας και …Ισπανίας! Οπότε κι εσείς, όταν γράφατε τη φαντασμαγορική μπούρδα με την οποία ταυτίζατε τον αριστερό ρεφορμισμό με τη δημοκρατική/αντιφασιστική μερίδα τής φιλελεύθερης αστικής τάξης[*], είχατε στο μυαλό σας τις περιπτώσεις τών Λαϊκών Μετώπων στις πρώτης γραμμής χώρες τών Νεφελίμ και των Ελοχίμ, όπου το μετωπικό σχήμα δεν περιελάμβανε φιλελεύθερους αντιφασίστες αστικοδημοκράτες παρά μόνο “αριστερούς ρεφορμιστές”. Οπότε, απαλλάσσεστε από την κατηγορία ότι ο αριστερισμός σας έχει φτάσει μέχρι τα αυτιά σας και αρχίζουν να ξεφεύγουν από το στόμα σας σημεία και τέρατα (έτσι όπως το πάτε, σας βλέπω να καταλήγετε στη θεωρία τού σοσιαλφασισμού!). Χα!
Κύριε Στραβελάκη, θα κάνετε έναν κόπο να πάτε μέχρι τη γωνία να δείτε αν έρχομαι; Πολύ θα με υποχρεώσετε!
[*] Γι’ αυτό δεν έμειναν στην Ιστορία τα Λαϊκά Μέτωπα (που τώρα εσείς για να συμμαζέψετε τα κωμικοτραγικά ασυμμάζευτα σας πάτε να τα βγάλετε …Ενιαία Μέτωπα!); Και δεν ήταν αυτό πάνω στο οποίο δομήθηκε όλη η τροτσκιστική πολεμική στη δεκαετία τού ’30;
Είστε επειεικώς ανόητος για το Γαλλικό λαικό μέτωπο
The Popular Front (French: Front populaire) was an alliance of left-wing movements, including the French Communist Party (PCF), the French Section of the Workers’ International (SFIO) and the Radical and Socialist Party, during the interwar period. Three months after the victory of the Frente Popular in Spain, the Popular Front won the May 1936 legislative elections, leading to the formation of a government first headed by SFIO leader Léon Blum and exclusively composed of Radical-Socialist and SFIO ministers.
Αποτέλείτο από το Γαλλικό ΚΚ τη Σοσιαλιστική Διεθνή και το Ριζοσπαστικό Σοσιλαιστικό κόμμα. Μη γελοιποιείστε πλέον πηγαίνετε να ησυχάσετε ,,,
Αχ κύριε, κύριε Στραβελάκη… Αν εγώ αξίζω κάποια επιείκεια, εσείς, με τους ακαδημαϊκούς σας τίτλους, τα πολλά χιλιόμετρα στο πολιτικό σας κοντέρ και το προνόμιο να αρθρογραφείτε επώνυμα σε ιστοσελίδες τής Αριστεράς, δεν αξίζετε την παραμικρή, πιστέψτε με. Διότι η συνδικαλιάρικη νοοτροπία σας και η παραπλανητική τακτική σας αγγίζει τα όρια της πολιτικής απατεωνιάς (παίζεται να τα ξεπερνάει κιόλας).
Πάτε να μας βγάλετε τους Ριζοσπάστες τού Chautemps και του Daladier κάτι σαν μετριοπαθείς …μπολσεβίκους; Για ανοίξτε τα ματάκια σας για να πληροφορηθείτε το ποιον καθώς και το βίο και την πολιτεία τού «Ρεπουμπλικανικού, Ριζοσπαστικού και Ριζοσπαστικού-Σοσιαλιστικού Κόμματος» (και όχι σκέτα και ευφημιστικά «Ριζοσπαστικού Σοσιαλιστικού», όπως πλαστογραφείτε ακόμα και την επίσημη ονομασία του!) κατά την κρίσιμη περίοδο μεταξύ τών δύο παγκοσμίων πολέμων (χρησιμοποιώ κι εγώ την ίδια πηγή μ’ εσάς, τη Wikipedia):
ΥΓ Να δω πότε θα αρχίσετε να συμβιβάζεστε με την ιδέα ότι δεν συνομιλείτε με κανένα (μέτριο) φοιτητάκο σας.
ΥΓ2 Όσο καθυστερείτε τον παραπάνω συμβιβασμό, τόσο πιο κοντά φέρνετε το ενδεχόμενο να πρέπει να συμβιβαστείτε με μία πολύ πιο δυσάρεστη ιδέα: ότι εμφανίζεστε εσείς, μέλος τής academia ων, να δίνετε την εντύπωση (μέτριου) φοιτητάκου σας…
ΥΓ3 Και καλά με το γαλλικό Λαϊκό Μέτωπο (όλοι είδαμε πόσο ‘‘αριστερά ρεφορμιστικό’’ χαρακτήρα είχε το «Ρεπουμπλικανικό, Ριζοσπαστικό και Ριζοσπαστικό-Σοσιαλιστικό Κόμμα»). Με το ισπανικό Λαϊκό Μέτωπο τι έγινε, οέο; Θα μας πείτε καμιά κουβέντα και γι’ αυτό, να πέσει το γέλιο τής αρκούδας;
Ότι και να κάνετε δεν τη γλυτώνετε, τα ταχύρυθμα στο διαδύκτιο δε βοηθούν η αμάθεια δεν καλύπτεται. Τα μέτωπα της δεκαετίας του 30 δεν περιελάμβαναν αστικά κόμματα ούτε στη Γαλλία ούτε στην Ισπανία. Το Ριζοσμαστικό Σοσιλαιστικό Κόμμα είναι το άναλογο του ΣΥΡΙΖΑ, του Λαφοντέν και του Μελανσόν που περιγράφονται στο κέιμενο του σ. Κοσμα σε μια άλλη εποχή φυσικά. Ξεκίνησε αριστερά και στην κυβερνητική πορεία γύρισε δεξια. Η προσπάθεια αποφυγής της συνάφειας της γραμμής τους με την πολτική των Λαικών Μετώπων τόσο από τη μειψηφία του ΝΑΡ όσο και από εσάς, αυτόκλητα, δεν εξυπηρετεί τίποτα. Τίποτα δεν εξυπηρετούν επίσης όλες οι αριστεροδέξειες ανοησίες και χαρακτηρισμοί που αραδιάζετε μετά από ώρες σερφάρισμα στο διαδύκυιο επιβεβαιώνοντας ποικιλοτρόπως αυτό που οι σύντροφοι της μειοψηφίας του ΝΑΡ θέλουν να ξορκίσουν. Μέσα στην ανοησία σας τους προβοκάρετε όπως και τη ΛΑΕ άλλωστε…
Συνεχίζετε την πλαστογραφία τού τίτλου τού συγκεκριμένου κόμματος, βλέπω. Για να το εμπεδώσετε ο αυθεντικός είναι “Ρεπουμπλικανικό, Ριζοσπαστικό και Ριζοσπαστικό-Σοσιαλιστικό Κόμμα”. Και πείτε μας τώρα ότι και οι Ρεπουμπλικάνοι ήταν “αριστεροί ρεφορμιστές”!
Κύριε Στραβελάκη, φυλαχτείτε! Μου έχουν έρθει κάτι πληροφορίες ότι ο Λέοντας είναι έτοιμος να βγει από τον τάφο του, να έρθει να σας βρει και να σας αρχίσει στις γρήγορες! Και να μη σας πω τι βαρύ χέρι που είχε!
Είστε μια περίπτωση άφωνης Μποφίλιου όπως αυτή ψάχνει Σταλινικούς Τριτσκιστές εσείς ψάχνετε φιλελεύθερους σοσιαλιστές. Πάντως νετά συσπείρωση του ΝΑΡ που έχετε επιτύχει με τις αννοησίες σας μάλλον ο Λάφαζάνης θα σας περιλάβει στις γρήγορες για παραποίσηση ταυτότητας και δεν είναι και πεθαμένος κυριολεκτικώς βέβια. Το Radical σημαίνει Ριζοσπαστικό, αν θέλετε να το το ονομάσετε Δημοκρατικο αυτο είναι το (Republican αγράμματε τύπε) τότε απλά υποδηλώνετε τη Σοσιαλδημοκρατική ταυτότητα του κόμματος. Κοντολογίς δεν είναι φιλελεύθεροι όπως ανοήτως ισχυριζόσασταν και φάινεται να εμπαιδώνετε. Πάντως αφού δεν σας πειράζει να ξεφτιλίζεστε γιατί δεν πάτε πίσω στο ΣΥΡΙΖΑ στο Καρανίκα που είστε και του ιδίου φυράματος απορώ…
Κύριε Στραβελάκη,
Μετά το ορεκτικό που σας σερβίρισα, πάρτε και ένα πρώτο πιάτο, παρασκευασμένο από έναν άλλο ‘‘αγράμματο’’, τον Δημήτρη Μπελαντή:
(“Για τον λαϊκομετωπισμό”, πρωτοδημοσιευμένο εδώ, στην Παντιέρα, στις 3 Νοεμβρίου 2015)
ΥΓ Sorry που σας δίνω να φάτε τις μπούρδες που γράφετε με το κουταλάκι τού γλυκού αντί με αυτό τής σούπας, με αποτέλεσμα να παρατείνεται το μαρτύριό σας. Ώρες-ώρες με πιάνουν τα σαδιστικά μου, το ομολογώ.
ΥΓ2 Καλά, δεν κουραστήκατε να τρώτε ξύλο (με την πολιτική έννοια); Είστε αυτό που λένε “κομμουνιστής ατσαλωμένος στο καμίνι τού ταξικού αγώνα”; Ε ρε γλέντια!
Ώστε η απόδοση του όρου republican στα (πολιτικά) ελληνικά είναι δημοκρατικό; Καλά, πάρτε να ’χετε για την ώρα και συνεχίζουμε αργότερα.
ΥΓ Εσείς είσαστε αυτός που θα μπορούσε να γράψει ακόμα και το όνομά του χωρίς να αποφύγει τα ορθογραφικά λάθη, κι …εγώ είμαι ο αγράμματος;;; Ορέος!
Το καλό μαζί σας είναι ΄τι μετά από κάθε κοτσάνα πηγαίνετε στο επόμενο σερφάρισμα. Το κακό είνα ότι είστε άσχετος. Τώρα που συμφωνήσαμε λοιπόν φαιδρέ τύπε ότι δεν υπήρχαν αστοί φιλελεύθεροι στα λαικά μέτωπα του μεσοπολέμου, ζήτημα που θέσατε ως συνήθως με ύφος χιλίων καρδιναλίων και γνώση πετεινου. ήρθε με τη μεγάλη αποκάλυψη ο Dimitrov τα επέτρεπε, Μα το λέω στο άρθρο γιατλι κάνατε το κόπο βρε άσχετε “Ο Dimitrov βέβαια έχοντας συναίσθηση της αναλυτικής βάσης που ακολουθεί είναι απολύτως σαφής. Συμμαχούμε με τη σοσιαλδημοκρατία ενάντια στο φασισμό και όλοι μαζί με τη φιλελεύθερη αστική τάξη ενάντια στο πόλεμο.” Η μειψηφία του ΝΑΡ δεν μιλά για συμμαχία με τμήμτα της αστικής τάξης παρά μόνο με τη σοσιλδημοκρατία το πρώτο σκέλος δηλαδή της εισηγησης Dimitrov όμως αποδέχεται τις συμμαχίες στη βάση minimum προγράμματος δεν την αποκλέιει, Όπως άλλωστε και η ΛΑΕ που έχει συνεργασθεί με την Κωνσταντοπούλου για να μη ξεχνιόμαστε….
Συμφωνήσαμε; Από πού κι ως πού συμφωνήσαμε; Το μυαλό σας και μια λίρα! Πιαστήκατε από το γεγονός ότι ο Μπελαντής δεν αναφέρει αριθμητικά και ολογράφως τον όρο “φιλελεύθεροι”; Ας γελάσω με τις πτωχές συνδικαλιές σας! Κύριε καθηγητά μου, μία πολιτική δύναμη που στη σφαίρα τής οικονομίας τάσσεται υπέρ τής ιδιωτικής περιουσίας, που υπερασπίζεται τις αρχές τού κοσμικού κράτους και το οποίο συμπαρατάσσεται με σοσιαλδημοκράτες και κομμουνιστές σε αντιφασιστικό μέτωπο σε ποιο ρεύμα αστικής πολιτικής σκέψης εντάσσεται αν όχι στο φιλελευθερισμό;;;
Βου και α μάς κάνει βα, κύριε καθηγητά! Από μένα περιμένετε να το μάθετε;
Κορυφαίο !!! η ανύπαρκτη συμμετοχή των` φιλελευθέρων στα λαικά μέτωπα προκύπτει δια της ατόπου απαγωγής. Αφού δεν είσια κομμουνιστής, δεν είσαι σοσιαλιστής, δεν είσαι κάτι από τα γνωστά τέλος πάντων άρα είσαι φιλελεύθερος. Λοιόπν δεν ήταν φιλελεύθερες οι πολιτικές δυναμεις τι να κάνουμε απλά εσείς είστε γελοίος,,, Γιατί δεν πάτε να ησυχάσετε και συνεχίζετε να ξεφτιλίζεστε;;;
Σιγά μην καθίσω να φάω την ώρα μου να σας κάνω μάθημα και περί φιλελευθερισμού! Εδώ δεν παίρνετε τα αγγλικά, παρά το ότι έχετε “διδακτορικό από αγγλοσαξωνικό πανεπιστήμιο” και νομίζετε ότι republic και democracy είναι έννοιες ταυτόσημες!
Φαίνεται ότι έχετε τράστια προσόντα και μόρφωση είμαι σίγουρος ότι δε μας λέτε το ονομά σας για να μην κομπλάρουμε από το επιστημονικό σας βάρος
Κάτι χειρότερο, κ. Στραβελάκη, κάτι χειρότερο. Επειδή τα δικά μου “προσόντα και μόρφωση”, σε αντίθεση με τα δικά σας, σταματούν σε ένα μεταπτυχιακούλι, φοβάμαι μην οδηγηθείτε σε κατάθλιψη με πιθανές αυτοκτονικές τάσεις, όταν συνειδητοποιήσετε ότι κατάφερε να σας δέσει κόμπο, εσάς, κοτζαμάν καθηγητή Πανεπιστημίου με διδακτορικό αποκτηθέν σε “αγγλοσαξωνικό πανεπιστήμιο”, ένα άτομο με μέση για τις μέρες μας μόρφωση…
Φιλάκια (και πάλι) ;-) :-)
Μην κρίνετε εξ ιδίων τα λλότρια ζητήστε βοήθεια εάν νιώθετε ότι θέλετε να κάνετε κακό στον εαυτό σας για τί το αυτοικανοποιούμενο μεγαλέιο που ζείτε εκέι παραπέμπει. Επίσης να λέτε το όνομά σας δεν είναι ντροπή…
Μπροστά σας, κ. Στραβελάκη, ακόμα κι ένας μαθητής Γυμνασίου νιώθει γίγαντας. Πόσο μάλλον εγώ…
Γράψτε πρώτα το δικό σας ονοματάκι κι αφήστε εμένα. Εγώ είμαι ψευδώνυμος εξ αρχής και σταθερά. Επισπεύστε την Επανάσταση για να καταργήσετε την ψευδωνυμία!
(Ρε μανία με τα ονόματα αυτός ο άνθρωπος!)
Αυτό είναι το π΄ροβλημά σας ότι νιώθετε γίγαντας και προσπαθείτε σε να ζήσετε με αυτό σε έναν κόσμο σκιών γιατί φοβάστε τον έξω κόσμο.. tragic
Μπα, μπα, μπα… Το ρίξαμε και στους φτηνούς ψυχολογισμούς τώρα, κ. Στραβελάκη; Καταφεύγετε κι εσείς στο έσχατο καταφύγιο του κάθε πικραμένου στο διαδίκτυο, όταν νιώθει ότι στριμώχνεται στα σκοινιά; Μα εσείς είστε καθηγητής Πανεπιστημίου, κ. Στραβελάκη! Το ξεχάσατε; Είναι δυνατόν να λειτουργείτε σαν τον «παροιμιώδη μέσο ανθρωπάκο»[*];
[*] Συγγνώμη, παροιμιώδη μέσε ανθρωπάκο!
Αυτό είναι το π΄ροβλημά σου νομίζεις ότι είσαι ανώτερος δεν είσαι μακάρι να ήαουν σα το μέσο ανθρωπάκο σα έναν καθηγηητή Λυκείου που υποτιμάς. Λοιπόν έχω μια ιδέα εδώ δε σε καταλαβαίνουμε. Γιατί δεν παίρνεις αυτές τις χιλιάδες λέξεις που έκατσες και έγραψες και τα μεγαλειώδη επιχειρήματα που στοιχειοθέτησες να τα πάς στο Λαφαζάνη, στη Κωνσταντοπούλου τον Τόλιο να τους πεις ότι αδικαίσαι να κάνεις σχόλια σε άρθρα άλλων και ότι θέλεις να γράψεις κάτι για την Ίσκρα να δεις τι νομίζουν και εκείνοι. Μόνο κάνε μου μια χάρη μην τους πεις ότι εγώ σου έδωσα την ιδέα.
Έχετε ξεπεράσει το στάδιο της ανοησίας και έχετε μπει (θριαμβευτικά) σε αυτό τής χαζομάρας.
Σκέψου εσύ που έχεις γράψει 5000 λέξεις για το άρθρο μου σε ποιό στάδιο είσαι…
Λαϊκά Μέτωπα και ταξική συνεργασία
«Σήμερα η κατάσταση δεν είναι αυτή που ήταν το 1914… Στην παρούσα φάση, ακόμα κι ένας αριθμός καπιταλιστικών κρατών ενδιαφέρονται να διατηρήσουν την ειρήνη. Έτσι υπάρχει η δυνατότητα για τη δημιουργία ενός πλατιού μετώπου…», αποφαινόταν η Εκτελεστική Επιτροπή της Κομιντέρν τον Απρίλη του 1936. Ήταν πλέον προφανές ότι η Ευρώπη βάδιζε προς ένα δεύτερο μεγάλο πολεμικό σφαγείο. Ο Στάλιν αναζητούσε συμμαχίες ενάντια στον Χίτλερ. Βεβαίως πλέον οι συμμαχίες αφορούσαν όχι επαναστατικά κινήματα, αλλά τις δυο μεγαλύτερες αποικιοκρατικές δυνάμεις του πλανήτη, Γαλλία και Βρετανία, καθώς και άλλες αστικές τάξεις.
Για να γίνει εφικτή η συμμαχία με αστικά τμήματα, τα Κομουνιστικά Κόμματα θα έπρεπε να απεμπολήσουν το στόχο της σοσιαλιστικής επανάστασης (ανακαλύπτοντας διάφορα ενδιάμεσα «στάδια») και να στηρίξουν τις δικές τους «δημοκρατικές» αστικές τάξεις. Στο 7ο Συνέδριο της Κομιντέρν το 1935 σφραγίστηκε η στρατηγική των λαϊκών μετώπων, για να αντιμετωπιστεί, τάχα, ο φασισμός κι ο πόλεμος. [….] συνεχίζεται…
2ο: Το πείραμα της Γαλλίας
Οι εξελίξεις στη Γαλλία μετά τις 9/2/1934 έσπρωξαν σε αυτή την κατεύθυνση. Το πολιτικό σκηνικό αντιστράφηκε, οι εργάτες και η Αριστερά ανέκτησαν εν μέρει την αυτοπεποίθησή τους, οι φασίστες απέκτησαν αντίπαλο δέος. Η πολιτική κρίση οξυνόταν. Μόνο από τις αρχές του 1934 έως το Μάιο του 1936 άλλαξαν 7 πρωθυπουργοί. Τον Ιούλιο του 1934, ΣΚ και ΚΚ αποφάσισαν επίσημα να συνεργαστούν και τον Οκτώβρη ο Μορίς Τορέζ, γενικός γραμματέας του ΚΚ, πρότεινε συμμαχία στους Ριζοσπάστες κι έτσι έγινε το Λαϊκό Μέτωπο (ΛΜ).
Στις 3 Μάη 1936, με σύνθημα «Ψωμί-Ειρήνη-Ελευθερία», το ΛΜ σάρωσε με 57% απέναντι στην ενωμένη Δεξιά και σχημάτισε «Αριστερή κυβέρνηση». Οι εφημερίδες των Σοσιαλιστών και Κομουνιστών διαβεβαίωναν (την αστική τάξη) πως «άρχιζε ειρηνική μεταρρύθμιση του καθεστώτος». Οι εργάτες όμως πήραν τα πάνω τους, ερμηνεύοντας αλλιώς την εκλογική νίκη.
Τα συνδικάτα μεταλλεργατών πρώτα κάλεσαν σε απεργία ενάντια σε απολύσεις συναδέλφων. Η συμμετοχή έφτασε το 100% κι οι απολύσεις ανακλήθηκαν. Ακολούθησαν απεργίες και καταλήψεις σε εργοστάσια αεροπλάνων, που κέρδισαν την υπογραφή νέας ΣΣΕ και μισθολογικές αυξήσεις.
Στις 28 Μάη ξεκίνησαν κατάληψη 32.000 εργάτες της Ρενό και την επόμενη μέρα ξέσπασαν καταλήψεις στα περισσότερα εργοστάσια: Σιτροέν και λοιπές αυτοκινητοβιομηχανίες, βιομηχανίες μετάλλου και χάλυβα, χημικών και τροφίμων, κλωστοϋφαντουργίες ακόμα και εστιατόρια, εργαστήρια, εμπορικά καταστήματα, ασφαλιστικές εταιρείες, κομμωτήρια… Οικοδόμοι, ανθρακωρύχοι, λιμενεργάτες, ναύτες, φορτηγατζήδες, εργάτες γης απεργούν και καταλαμβάνουν τους χώρους δουλειάς τους. Οι δημοσιογράφοι καταλαμβάνουν τα τυπογραφεία και παγώνουν την κυκλοφορία των εφημερίδων. […]
3ο: Δημιουργούνται επιτροπές αντίστασης και συντονισμού κατά τόπους και συνοικίες. Τον Ιούνη του 1936 καταγράφηκαν 12.142 απεργίες και καταλήφθηκαν 8.941 εργοστάσια, περισσότεροι από 1.8 εκατ. απεργοί στο Παρίσι, 6 εκατομμύρια συνολικά.
Το κίνημα απεργιών και καταλήψεων άρχισε να εξαπλώνεται μέχρι την Αλγερία (γαλλική αποικία) και το Βέλγιο. Τις προηγούμενες εβδομάδες ξεδιπλωνόταν ένα τεράστιο κίνημα στην Ισπανία, με απεργίες και καταλήψεις γης, μετά τη νίκη της εκεί εκδοχής του «Λαϊκού Μετώπου». Για λίγες μέρες η εργατική τάξη στην Ελλάδα βρισκόταν στα πρόθυρα εξέγερσης, με την αστική τάξη να έχει χάσει για λίγο τον έλεγχο στη Θεσσαλονίκη. Εκείνες τις μέρες «όλα ήταν δυνατά»: η διεθνής εργατική τάξη, μετά από χρόνια άμυνας απέναντι στη φτώχεια και τον φασισμό, ένιωθε πως είχε έρθει η ώρα για αντεπίθεση.
Η κυβέρνηση στη Γαλλία κάλεσε σε αυτοσυγκράτηση, αλλά μάταια. Στη συνέχεια (7 Ιουνίου) κάλεσε εκπροσώπους των εργοδοτών και των συνδικάτων σε διαπραγματεύσεις. Οι εργοδότες υποχρεώθηκαν σε (ιστορικές μέχρι σήμερα) παραχωρήσεις στη Συμφωνία του Ματινιόν: δόθηκαν αυξήσεις 15% στους μισθούς, παραχωρήσεις συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, 15ήμερη πληρωμένη άδεια διακοπών, συλλογικές συμβάσεις εργασίας, 5ήμερη εβδομάδα 40 ωρών εργασίας (αντί 6ήμερη και 48 ώρες), διευκολύνσεις στους αγρότες.
Οι εργάτες συνέχισαν τον αγώνα. Μέχρι τις 11 Ιούνη ακόμα, η Γαλλία πρακτικά βρισκόταν σε κατάσταση γενικής απεργίας.
Τελικά, εσπευσμένα, στις 11 Ιούνη η Βουλή ψήφισε το φιλεργατικό πακέτο. Ο γραμματέας του ΚΚΓ Μορίς Τορέζ δήλωνε: «δεν μπαίνει θέμα για την εργατική τάξη και το Κόμμα να διεκδικήσει την εξουσία… Πρέπει να γνωρίζουμε πώς να κλείνουμε μία απεργία ακόμα κι αν δεν έχουν ικανοποιηθεί όλα τα αιτήματα». Κυβέρνηση και ΚΚ έριξαν όλη τους τη δύναμη τις επόμενες μέρες για να σταματήσουν οι απεργίες. Το κίνημα έμεινε χωρίς ηγεσία και υποχώρησε. [….]
4ο: Αντεπανάσταση
Για το ΚΚ προτεραιότητα ήταν να μην… εξοργιστούν οι αστοί και προτιμήσουν τους φασίστες. Η αλήθεια, αντίθετα, ήταν ότι η άρχουσα τάξη και οι φασίστες ακόνιζαν ούτως ή άλλως τα μαχαίρια τους. Και ο «αυτοπεριορισμός» του προλεταριάτου, τη στιγμή της μάχης, άνοιξε αυτόν το δρόμο.
Ήδη από τις αρχές Ιουλίου άρχισαν να ποινικοποιούνται οι απεργίες, να διώκονται οι αγωνιστές, να ανεβαίνουν οι τιμές, να εκβιάζουν τα αφεντικά τους εργάτες. Η γραμμή του ΚΚ έγινε ακόμα δεξιότερη: στα τέλη του 1936 πρότεινε να αντικατασταθεί το Λαϊκό Μέτωπο από ένα «Γαλλικό Μέτωπο», με τη συμμετοχή της Δεξιάς, τη στιγμή που η Δεξιά σύσφιγγε σχέσεις με την Ακροδεξιά.
Η κυβέρνηση του ΛΜ εμπόδισε να σταλεί βοήθεια στον Ισπανικό εμφύλιο. Στο εσωτερικό προχώρησε σε ένα τεράστιο πρόγραμμα εξοπλισμών, που οδηγούσε σε περικοπές τις κοινωνικές δαπάνες. Το 5ήμερο άρχισε να καταστρατηγείται. Ξεκίνησαν οι απολύσεις και ιδιαίτερα συνδικαλιστών. Η καταστολή άφηνε πλέον νεκρούς εργάτες.
Στις 22 Ιούνη του 1937 η κυβέρνηση Λαϊκού Μετώπου παραιτήθηκε. Οι κυβερνήσεις που τη διαδέχτηκαν, από κεντρο-δεξιούς συνασπισμούς, συνέχισαν να απολαμβάνουν τη στήριξη και των Σοσιαλιστών και των Κομουνιστών. Το Μάη του 1938 οι τιμές των προϊόντων ήταν 47% υψηλότερες απ’ τις αντίστοιχες του 1936. Η καταστολή κλιμακώθηκε, οι απολύσεις πολλαπλασιάστηκαν: 32.000 στη Ρενό, 100.000 στην κλωστοϋφαντουργία, 80.000 στα ορυχεία…
Υπήρξε εργατική αντίσταση, αλλά ήταν αργά. Τα συνδικάτα, υπό το βάρος της απογοήτευσης και της καταστολής, βρίσκονταν σε αποσύνθεση. Στις 30 Νοέμβρη του 1938, η CGT κάλεσε σε Γενική Απεργία που κατέληξε σε αποτυχία και σε σκληρή καταστολή από τον παλιό «αντιφασίστα σύμμαχο» Νταλαντιέ, που το Σεπτέμβρη του 1939 κήρυξε παράνομο και το ΚΚ. Η γαλλική Βουλή τελικά το 1940 ψήφισε την… κατάργηση της Δημοκρατίας κι επέβαλε το μισοφασιστικό καθεστώς του Πετέν, που συνεργάστηκε με τους Ναζί. [….]
5ο: Στρατηγική
Ο σταλινισμός επέστρεφε εκεί που είχε καταλήξει η Σοσιαλδημοκρατία το 1914: στη λογική της ταξικής συνεργασίας. Στην αναζήτηση δεκάδων δικαιολογιών για να αποφευχθεί η αποφασιστική αναμέτρηση με την αστική τάξη και το κράτος της. Ήταν τελικά μια γραμμή που πρόσφερε στην αστική τάξη το σχοινί για να κρεμάσει τόσο το κίνημα, όσο και την Αριστερά, όχι μόνο στη Γαλλία, αλλά και αλλού τα επόμενα χρόνια.
https://rproject.gr/article/80-hronia-apo-tin-kyvernisi-toy-laikoy-metopoy-sti-gallia-toy-1936-otan-ola-itan-dynata
Το κείμενο αυτό, το ανάρτησα σε συνεχειeς και είναι απο το Rproject. Δειχνει την εξαιρετική επιτυχία της γραμμής των λαϊκών μετώπων, σε δύο κρίσιμους τομείς: α. Στην μαζικότητα/κοινωνική αποδοχή μεταξύ των προλετάριων και των υπόλοιπων λαϊκών στρωμάτων (πράγμα θετικό), β. Στην αποδοχή εκ μέρους των κομμουνιστών και των ΚΚ της καπιταλιστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας ως το όριο της πολιτικής τους.
Σήμερα, όπου έχουν πια διαψευστεί ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΕΡΠΑΤΑΝΕ πια όλα αυτά (και τα λαϊκά μέτωπα, αλλά και τα ενιαία εργατικά μέτωπα που προηγήθηκαν), ΤΙ μπορούμε να υιοθετήσουμε ωςε μια ευέλικτη αλλά επαναστατική τακτική; Που ΚΑΙ κόσμο θα μαζεύει/συσπειρώνει, αλλά παράλληλα θα ανοίγει και την αντικαπιτλιστική προοπτική στον κόσμο;
Φίλε Ναρίτη,
Νομίζω ότι αδίκως έκανες κόπο να ποστάρεις όλα αυτά περί τού γαλλικού Λαϊκού Μετώπου από το RProject. Οι προβληματικές πλευρές τών Λαϊκών Μετώπων, όπως αυτές φάνηκαν στην πράξη τόσο στη Γαλλία όσο και στην Ισπανία, είναι πάνω-κάτω γνωστές και εξηγούν την αποτυχία τους. Ο καβγάς με τον κύριο καθηγητή, τον Στραβελάκη ντε, εστιάζεται αλλού.
Ο Στραβελάκης, στην προσπάθειά του να απαξιώσει πλήρως κάθε σενάριο συνεργασίας μεταξύ τής ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της ΛΑΕ, προσπαθεί –όπως επισήμανε και ο σχολιαστής Αντώνης, ο Ιταλός Καμπούρης (25/12/2017 23:03)– να ρίξει/προβάλει την κακή σκιά τού λαϊκομετωπισμού επάνω σε αυτή την ενδεχόμενη όποια συνεργασία. Και ποια είναι αυτή η σκιά; Το γεγονός ότι τόσο στο γαλλικό όσο και στο ισπανικό Λαϊκό Μέτωπο συμμετείχαν αστικοδημοκρατικές αντιφασιστικές φιλελεύθερες δυνάμεις και κόμματα. Είναι η ΛΑΕ αστικοδημοκρατική αντιφασιστική φιλελεύθερη δύναμη; Όχι βέβαια. Όλοι εσείς, μαζί κι ο Στραβελάκης, την κατατάσσετε στον «αριστερό ρεφορμισμό», έτσι δεν εέιναι; Άρα; Άρα, εμμέσως πλην σαφώς, για τον κ. Στραβελάκη οι «αριστεροί ρεφορμιστές» τής ΛΑΕ είναι στο μυαλό του κάτι σαν τους Γάλλους «Ρεπουμπλικάνους Ριζοσπάστες και Ριζοσπάστες-Σοσιαλιστές» (Ριζοσπάστες, μονολεκτικά) και τους Ισπανούς ρεπουμπλικάνους τού Αθάνια (Republican Left) και του Μπάριο (Republican Union), επίσης αστικοδημοκρατικές αντιφασιστικές φιλελεύθερες δυνάμεις.
Τώρα, στην προσπάθειά του να ξεχρεωθεί από αυτήν την τερατώδη εξίσωση, ο κ. καθηγητής πέφτει σε άλλη γελοιότητα. Προσπαθεί να μας πείσει ότι τόσο στη Γαλλία όσο και στην Ισπανία αστικοδημοκρατικές δυνάμεις δεν εντάχθηκαν στα εκεί Λαϊκά Μέτωπα και ότι τα κόμματα που προανέφερα ήταν κάτι σαν μετριοπαθείς σοσιαλιστές, δηλαδή «αριστεροί ρεφορμιστές» κι αυτοί.
Αυτή είναι όλη η ιστορία. Βέβαια, απ’ ό,τι είδα, εσύ φαίνεται να ψυχανεμίζεσαι τι μπούρδες είναι όλοι αυτοί οι ισχυρισμοί του, δεν στα λέω για να σε διαφωτίσω. Στα λέω έτσι, για τα πρακτικά, που λένε. :-)
Τα λέμε
Η ΛΑΕ, δεν είναι αστική πολιτική δύναμη, αλλά η ΛΑΕ επιδιώκει και θέλει οποσδήποτε, την συμμετοχή ΚΑΙ ΑΥΤΩΝ των πολιτικών δυνάμεων στο μέτωπο έτσι όπως η ίδια το επιδιώκει να φτιαχτεί! Θέλει δλδ η ΛΑΕ και την ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, και το ΕΠΑΜ αλλά και άλλες τυχόν αστικές “πατριωτικές” δυνάμεις εφόσον προκύψουν!
Με απλά λόγια, η ΛΑΕ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ την συγκρότηση ενός λαϊκού μετώπου, επιδιώκει στο μέτωπο αυτό ΟΠΟΣΔΗΠΟΤΕ και ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΉ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΏΝ πολιτικών δυνάμεων (με τον μανδύα του “πατριωτισμού).
Δεν εντάχθηκαν αστοί φιλελεύθεροι πώς να το κάνουμε. Δυνάμεις τύπου ΣΥΡΙΖΑ, Λαφοντεν , Κωνσταντοπούλου Βαρουφάκη εντάχθηκαν στα μέτωπα σε Γαλλία Ισπανία. Η ΛΑΕ θεωρεί τέτοιες δυνάμεις τμήμα του μετώπου ? Το ΣΥΡΙΖΑ τον θεωρούσε δεν τον θεωρεί πιά, την Κωνσταντοπούλου οπωσδήποτε αφού σνεργάσθηκε μαζί της στις τελευταίες εκλογές, η συνεργασία έλαβε χώρα δε αφού είχε υπογράψει με το Λαφοντέν και το Βαρουφάκη κοινό κείμενο για τηνΕυρώπη των ονείρων τους. Γιατί το πιστεύει αυτό; Μα γιατί θεωρεί ότι πρέπει πρώτα να ανακτήσουμε την ανεξαρτησία μας από τα μνημόνια και μετά να προσχωρήσουμε παραπέρα. Επειδή δε το μέτωπο το αντιλαμβάνεταιι στη βάση κοινών σημείων δε χρειάζεται να πούμε έξω από την ΕΕ αλλά έξω από το ευρώ μόνο να μη χάσουμε τους συμμάχους. Είναι η λογική των λαικών μετώπων. Αν η ΛΑΕ πάρει θέση άμεσης εξόδου από την ΕΕ και αποκλέισει δυνάμεις τύπου Πλέυσης από το μέτωπο θεωρώ ότι μπορεί να κάνει μέτωπο με την ΑΝΑΤΑΡΣΥΑ. Αυτό που δεν θεωρώ με τίποτα είναι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να κάνει εκτπώσεις από το πρόγραμμά της για να συνεργασθεί με τη ΛΑΕ με “διαφορετικούς βαθμούς ελευθερίας” όπως λέει η μειοψηφία ή να αποκλειστεί τη ΛΑΕ από το μέτωπο εξ ορισμού ως ρεφορμιστική δύναμη όπως λέει η πλειοψηφία τιυ ΝΑΡ.
Βρε παιδιά, έχει γίνει πολύ δύσκολη η παρακολούθηση του thread.
Εντάχτηκαν λες δυνάμεις τύπου Λαφοντέν, Κωνσταντοπούλου, Βαρουφάκη όχι αστικά κόμματα.
Μα λέμε, και έχουν μπει παραπομπές, πως εντάχτηκαν οι Ριζοσπάστες, κεντρώο κυβερνητικό κόμμα της εποχής.
Μετά λες πως η ΛΑΕ λέει έξοδος από το ευρώ μόνο για να μπουν οι σύμμαχοι, δηλ ο Βαρουφάκης, που δεν λέει έξοδος από το ευρώ όμως. Τα έχεις μπλέξει. Άσε που η ΛΑΕ είναι η μόνη δύναμη στην αριστερά με πρόταση εξόδου από την ΕΕ που προφανώς είναι διαδικασία που ξεκινάει από την ουσία της δηλ την ΟΝΕ, δεν είναι στιγμή. Δηλ η άμεση διπλή τι είναι ακριβώς ? Στις 1 Ιανουαρίου 2018 ?
Στόχος ζύμωσης θα μου πεις, αλλά δεν θα με βρεις μαζί σου. Να σου πω εγώ ένα θέμα γιατί δεν είστε και υποχρεωμένοι να γνωρίζετε οικονομικά, οικονομική θεωρία και ιστορία και θεωρία της ολοκλήρωσης. Μπορείς πχ να μου πεις για την σύνδεση της Ελλάδας με το Target 2 ? Έξω η Ελλάδα από κάθε εμπόριο με την ΕΕ και κάθε διατραπεζική σύνδεση θα μου πεις αλλά θα το πεις, ενδεχομένως, γιατί σου ακούγεται πολύ αριστερό, αλλά δεν είναι, άλλωστε στόχους ζύμωσης μας λέτε. Μπορείς να μου πεις για το νομικό καθεστώς των ελλήνων πολιτών σε χώρες της ΕΕ ? Αυτά όλα είναι θέματα που έχουν να κάνουν με την φάση εξόδου της Ελλάδας από την ΕΕ και ναι η Ελλάδα, μια Ελλάδα της ΛΔ ας το πούμε έτσι διαπραγματεύεται με τον ιμπεριαλισμό, προφανώς, ούτε οι Μπολσεβίκοι μετά την Οκτωβριανή δεν είπαν πως .. δεν διαπραγματευόμαστε. Η ρήξη όμως αρχίζει από τον πυρήνα της ολοκλήρωσης και αυτός είναι η ΟΝΕ, δηλ το Μάαστριχτ που αποφάσισε πως από την Ενιαία Αγορά πάμε στην ΟΝΕ σαν ανώτερο στάδιο. Η απώλεια της νομισματικής-συναλλαγματικής-δημοσιονομικής ελευθερίας ήταν και είναι ο πυρήνας και όχι αν η Ελλάδα θα θέλει οι τράπεζες της να συνδέονται ηλεκτρονικά με την ΕΚΤ για να υπάρχουν ροές. Προφανώς θα το θέλει, προφανώς θα το διαπραγματευτεί, προφανώς χωρίς τις ελευθερίες της ΕΕ, τουλάχιστον όχι όλες γιατί των προσώπων είναι δύσκολο θέμα αλλά το θέμα είναι αν η Ελλάδα θα μπορεί να έχει αντικυκλικές πολιτικές πλάι στην κοινωνική ιδιοκτησία των τραπεζών και μεγάλου μέρους της παραγωγής, πλάι στην διασπορά της αυτοδιαχείρισης και των θεσμών λαικής συμμετοχής κλπ. Γιατί σήμερα σου λέει πως δεν μπορείς να έχεις πληθωρισμό, δεν μπορείς να κάνεις επεκτατικές πολιτικές στην ύφεση και συσταλτικές στην ανάπτυξη, δεν μπορείς να έχεις συναλλαγματικές ελευθερίες ανάλογα με την παραγωγική σου βάση και τις εξωτερικές σου ανισσοροπίες. Αλλά γενικά πρέπει να περιγράψουμε ένα όραμα για μια Ελλαδα, για μια χώρα αλλιώτικη, και αυτό δεν μπορεί να είναι μια Ελλάδα πχ εκτος εμπορίου, ή εκτός διατραπεζικής συνδεσης που διαμεσολαβεί το εμπόριο. Γιατί πρέπει να προβληματιστούμε όταν πχ οι πιο αριστεροί Εργατικοί εδώ και 30 χρόνια κάνουν άλματα στην νεολαία και την εργατική τάξη με όρο το Soft Brexit γιατί το κλείσιμο που οι Τόρυδες ευαγγγελίζονται δεν πείθει, δεν εμπνέει, δεν περπατάει καν. ΔΕΝ λέω ότι καλά κάνει ο Κόρμπυν, λέω πως τα πράγματα δεν είναι απλά και πως πρέπει σε κάθε περίπτωση να περιγράφουμε μια Ελλάδα πιο ανοιχτή από την σημερινή, σε κάθε κατέυθυνση και τομέα. Γιατί η εργατική τάξη και η νεολαία καλά θα κάνουν να θέλουν μια χώρα πιο ανοιχτή. Στο εμπόριο, στην τεχνολογία, την επιστήμη, τον εναλλακτικό τουρισμό, την αποάναπτυξη, την ιατρική και την εκπαίδευση, αλλά με άλλη ανεξαρτησία, άλλες αξίες, άλλη δημοκρατία και άλλο παραγωγικό πρότυπο από σήμερα.
Δύσκολα πράγματα αυτά και νάνοι όλοι εμείς μπροστά τους αλλά αυτή είναι η κουβέντα και όχι να συζητάμε αν η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ και την ΕΕ η διαγραφή του χρέους και οι εθνικοποιήσεις είναι αστική γραμμή και βασικός αντίπαλος των κομμουνιστών. Αυτή και μόνο αυτή πρέπει να είναι η φιλοδοξία όταν συζητάμε για το μέτωπο και όχι αν λέγεται αριστερό, αντικαπιταλιστικό, ενιαίο, ή λαικό, αν θα οργανώνει την κοινωνία από κάτω και πάνω, άρα δεν θα είναι σκέτο πολιτιικό πχ αριστερό, πάνω σε ένα όραμα για την Ελλαδα
Μετά, μπλέκεις τον Λαφοντέν με την ΖΚ επειδή έχουν υπογράψει κείμενα. Καμία σχέση δεν έχει το Die Linke και η αριστερά του με την ΖΚ που δεν εκφράζει και εκπροσωπεί τίποτα. Και καμία σχέση δεν έχουν όλοι αυτοί με τους Ριζοσπάστες στην Γαλλία του μεσοπολέμου. Καμία σχέση δεν έχουν οι εκλογικές προτάσεις του Λαφαζάνη με το ΛΜ του μεσοπολέμου, είτε τα καλά του είτε τα κακά του γιατί ο Λαφαζάνης δεν είναι το ΚΚΓ και όσοι τους απευθύνει, ή κάνει πως τους απευθύνει, πρόταση, δεν είναι αστικά κόμματα και το πρόγραμμα της ΛΑΕ δεν είναι ενσωματώσιμο. Αλλά βασικά δεν υπάρχει πρόγραμμα της ΛΑΕ, ή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή του ΚΚΕ γιατί είμαστε νάνοι μπροστά στο όραμα μιας άλλης πιο ανοικτής πατρίδας που προσπάθησα να περιγράψω. Και κυρίως είμαστε ετεροχρονισμένοι, περιγράφω αυτά που δεν κάναμε το 10-12 αλλά αυτή πρέπει να είναι και σήμερα η φιλοδοξία, από τα σχήματα και τις αντιστάσεις στους χώρους μέχρι το μέτωπο και το κόμμα.
Καλή χρονιά σε όλες και όλους τις συντρόφισσες και τους συντρόφους
Κώστας
Είσης ανόητο και αγράμματο cartoon Republic στα Αγγλικά σημαίνει δημοκρατία. Επίσης διάβζε τα σχόλια όπως αυτό που είναι εκεί από τι 4¨30 εχθές για να μην κουράζεσαι να ψα΄χνεις ανόητο τρολ:
Η αναφορά του Τρόσκι αφελή και άσχετε τύπε οφειλόταν στην ακόλουθη αναφορά της εισήγησης του Dimitrov
If we Communists are asked whether we advocate the united front only in the fight for partial demands, or whether we are prepared to share the responsibility even when it will be a question of forming a government on the basis of the united front, then we say with a full sense of our responsibility: Yes, we recognize that a situation may arise in which the formation of a government of the proletarian united front, or of an anti-fascist People’s Front, will become not only possible but necessary. And in that case we shall advocate for the formation of such a government without the slightest hesitation.
Δηλαδή ότι οι κομμουνιστές μπορεί να βρεθούν στην ανάγκη να στηρίξουν μια κυβέρνηση μεσυμμετοχή αστικών κομμάτων. Δεν σημαίνει ότι αυτό συνέβη κιόλας στην π΄ραξη όπως ψάχνετε απεγνωσμένα να αποδείξετε. Ο Τρότσκι θεωρούσε αυτή τη γραμμή αδιέξοδη γι αυτό και έγραψε τη μπροσούρα για το μεταβατικό πρόγραμμα. Τη θεωρούσε αδιέξοδη γιατί βασιζόταν σε ένα minimum πρόγραμμα α΄συνδετο, λόγω σταδίων, με τη σοσιαλσιστική επανάσταση.
Τελικά, μάλλον δεν είστε σε θέση να κατανοήσετε τα αγγλικά όταν πρόκειται για διατυπώσεις με λεπτές αλλά ουσιαστικές εννοιολογικές διακρίσεις…
Για τον Τρότσκι σάς κάνω τ’ αλατιού στο αρχικό μαργαριταρένιο σχόλιό σας.
Ναι απλά έχω διδακτορικό από αγγλοσαξωνικό πανεπιστήμιο. ‘Οσο γαι τον Τρότσκι σκίσατε πάλι όπως και στα υπόλοιπα γκολ εγώ σέντρα εσείς…
Ε τότε, κύριε Στραβελάκη μου, θα είστε σε θέση να εξηγήσετε στη Wikipedia με δικό σας άρθρο γιατί οι συντάκτες τού λήμματος Democratic republic (https://en.wikipedia.org/wiki/Democratic_republic) είναι παντελώς αγράμματοι και βλάκες που αγνοούν ότι ο όρος Δημοκρατική δημοκρατία είναι ο ορισμός τής πιο εξόφθαλμης και ανόητης ταυτολογίας!
Συνεχίστε έτσι. Μέχρι ο εξευτελισμός σας να γίνει τέλειος…
Χρειάζεσαι βοήθεια αλλά όχι από οικονομόλογο. Κινείσαι χωρίς σκοπό χωρίς να πείθεις κανένα έχοντα καταληφθεί από τις εμμονές σου και ζώντας συγχρόνως κάτω από το βάρος ενός “μεγαλέιου” που ζεις με τον εαυτό σου. Η κατάστασή σου άπτεται πλέον της Ιατρικής.
Προσπαθείς από το όνομα ενός κόμματος που είναι εξώφαλμα μια εκδοχή σοσιαλδημοκρατών να πεις ότι στο Γαλλικό Λαικό μέτωπο του μεσοπολεμου συμμαετείχαν αστικά φιλελεύθερα κόμματα. Νομίζεις ότι με αυτό τον τρόπο θα διαφοροποιήσεις τη συνεργασία ΛΑΕ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ που υποτίθεται επιδιώκεις από την αρνητική μέτωπα του μεσοπολέμου. Δεν μπορεί να χωρέσει το μυαλό σου ότι τα μέτωπα κρίνονται από το περιεχόμενο του προγράμματος τους που τελικά κρίνει και ποιό ταξικό πρόσημο τα σφραγίζει. Δεν μπορείς να το καταλάβεις, παρόλο που οι άνθρωποι της ΛΑΕ έφυγαν προδομένοι από το ΣΥΡΙΖΑ. Δεν μπορείς να παραδεχτείς ότι ένα κόμμα ή μέτωπο μπορεί να καταστεί φορέας της αστικής πολτικής χωρλις κανένα αστικό κόμμα να συμμετείχε σε αυτόν. Έτσι γίνεται όταν οι στόχος είναι να μπούμε στη βουλή και βλέπουμε, να πάρουμε την αστική κυβέρνηση και βλέπουμε και τα παέι λέγοντας. Συμβαίνει γιατί στο όνομα τέτοιων στόχων κάνει εκπτώσεις από το πρόγραμμα του για να χωρέσει του συμμαχους του. Αυτό έγινε με τους κομμουνιστές στα μέτωπα του μεσοπολέμου αυτό έπαθαν και οι δυναμείς της ΛΑΕ στο ΣΥΡΙΖΑ, Καλό σερφάρισμα…
Αγαπητέ μου κ. Στραβελάκη,
Σε λάθος σχόλιο απαντάτε. Σε αυτό το σχόλιο περιμένουμε να μας εξηγήσετε γιατί οι συντάκτες τού λήμματος Democratic republic στη Wikipedia είναι “ανόητα και αγράμματα cartoons” που ξόδεψαν κάμποσα bytes για να αναλύσουν μία (κατ’ εσάς) χοντρή ταυτολογία[*]
[*] Democratic republic =
Δημοκρατική Δημοκρατία (κατά Νίκο Στραβελάκη).
Φιλάκια ;-) :-)
Γιατί τους ξέρεις και δεν είναι κάπιοί λίγο καλύτεροι από εσένα είναι που δεν μπορούν να δημοσιεύσουν και γράγου λήμματα για εγκυκλοπέδειες. Πάντως είσαι ο απόλυτα αυτοικανοποιούμενος άνθρωπος-cartoon…Πάλι καλά που στέλνεις και φιλάκια…
Α, ώστε “δεν μπορούν να δημοσιεύσουν και γρά[φ]ου[ν] λήμματα για εγκυκλοπ[αί]έδειες”; Κι αυτοί που βάφτισαν τις χώρες τους Democratic Republic τι είναι; Πράκτορες αντίπαλων κρατών που δρουν υπονομευτικά;
North Korea Democratic People’s Republic of Korea (1948–present)
Democratic Republic of the Congo Democratic Republic of the Congo (1966–1971, 1997–present)
São Tomé and Príncipe Democratic Republic of São Tomé and Príncipe (1975–present)
East Timor Democratic Republic of Timor-Leste (1975–present)
North Vietnam Democratic Republic of Vietnam (1945–1975)
Sri Lanka Democratic Socialist Republic of Sri Lanka (1978–present)
Ethiopia Federal Democratic Republic of Ethiopia (1991–present)
Nepal Federal Democratic Republic of Nepal (2008–present)
East Germany German Democratic Republic (1949–1990)
Laos Lao People’s Democratic Republic (1975–present)
Algeria People’s Democratic Republic of Algeria (1962–present)
People’s Democratic Republic of Yemen People’s Democratic Republic of Yemen (1967–1990)
ΥΓ Μήπως έχετε πιάσει πάτο; Λέω μήπως;
καλά δεν το ξέρατε ότι έτσι γράφονται τα λήμματα στη Wikipedia από ανεπάγκελτους όπως εσείς. Αρκετοί μάλιστα δεν τα υπογράφουν για να μη φάνε report όπως εσείς με το ψευδωνυμάκι σας. Πάντως με τις ώρες που τρώτε γύρω από την υποστήριξη των φαιδρών επιχειρημάτων σας θα χάσετε ακι το μοναδικό πιθανό σας έσοδο τα κάλαντα. Άντε καλόν υ΄πνο μεγάλη μέρα αύριο…
Ψιτ! Knock, knock! Hello! Κύριε Στραβελάκη, η κουβέντα έχει φύγει από τη Wikipedia. Έχει προχωρήσει στα «ανόητα και αγράμματα cartoons» τής ΛΔΓ, λόγου χάρη, που ονόμασαν τη χώρα τους German Democratic Republic. Μην το κάνετε γαργάρα. Θα σας κάτσει στο λαιμό και πού να σας τρέχουμε χρονιάρες μέρες που όλα τα νοσοκομεία υπολειτουργούν λόγω εορτών!
Για τα υπόλοιπα που γράφετε, τι να σχολιάσει κανείς; Το ότι με χαρακτηρίζετε «ανεπάγ[γ]ελτο» επειδή, προφανώς, έχετε δει το σχόλιό μου στις 27/12/2017 13:57 και πατάτε πάνω σε αυτό που έγραψα ότι τον τελευταίο καιρό βρίσκομαι σε κατάσταση ημιανεργίας και δουλεύω αναγκαστικά από το σπίτι (όπως συμβαίνει με χιλιάδες) για να το γυρίσετε τα μέσα έξω με σκοπό την προσωπική απαξίωσή μου; Τη μικρότητά σας και την κακία σας όταν ειρωνεύεστε την κακή οικονομική μου κατάσταση; –τι κομμουνισταράς, αλήθεια! Ε, να το χαίρεστε το ‘‘κομμουνιστικό’’, ‘‘επαναστατικό’’ και ‘‘ακαδημαϊκό’’ σας ήθος, κ. καθηγητά! Αναρωτιέμαι αν έχει πιο κάτω. Ελπίζω μόνο να μην ισχύσει στην περίπτωσή σας το «μ’ όποιο δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις»…
Α, και πού ‘στε! Στα επόμενα άρθρα σας στην Παντιέρα μην παραλείψετε να συμπεριλάβετε και κάποιο που να έχει θέμα του τη συντροφικότητα που πρέπει να δείχνουν οι παλαιότερες γενιές κομμουνιστών προς τους νεότερους!
Αγόρι μου δεν είσαι στη παιδική χαρά τι ψιτ και νοκ, Σου ξαναλέω μαζεψέ τα αυτά και πήγαινε στο λαφαζα΄νη να δοξαστείς εδώ κανείς δεν αναγνωρίζει τη διάνοιά σου.
Ρε συ Λεφτ έχεις γράψει δέκα σεντόνια, δεν κάνεις και ένα γκουγκλ να δεις με ποιον μαλώνεις; Μη χαλιέσαι μπορεί να είσαστε συνομήλικοι και παρόμοιας κοινωνικής θέσης
.http://www.biblionet.gr/author/27050/%CE%9D%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BB%CE%B1%CF%82_%CE%9A._%CE%A3%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%B2%CE%B5%CE%BB%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82
Ευχαριστώ για τη διαφήμιση του βιβλιού μου toy 1999 μια εικόνα του σήμερα υπάρχει στο ακόλουθο link
href=”https://uoa.academia.edu/NikosStravelakis”>
Για το συνομίλικοι είμαι τουλαχιστον ευγνώμων
Φίλε μου Κώστα, να σου πω:
Ξέρω και παραξέρω με ποιον μαλώνω (τον έχω δει και κάνα δυο φορές και στην τηλεόραση). Στη βιολογική ηλικία, αυτό που εννοείς εσύ, μου ρίχνει στ’ αυτιά. Ας πούμε καμιά δεκαπενταριά χρονάκια. Αν πάρουμε όμως τη διανοητική ηλικία, όπως αυτή φανερώνεται μέσα από το βαθμό συγκρότησης της σκέψης τού καθενός μας, εκεί ο κ. καθηγητής τρώει τη σκόνη μου (και μέχρι να την κατεβάσει έχω χαθεί από τον ορίζοντα): τα 15 που μου ρίχνει και βάλε!
Τώρα, για την κοινωνική θέση, τι να σου πω. Για τον πολύ κόσμο, «καθηγητής πανεπιστημίου» είναι πολύ ουάου πράγμα: σκέτη πνευματική χλίδα (για αρκετούς και οικονομική). Χάνω και στα δύο. Στα μάτια πάλι όσων ξέρουν κάπως «τι κάλπικους παράδες, μια ζωή μέσα στο ψέμα»[*] κρύβει η ελληνική academia, μάλλον κερδισμένος βγαίνω που δεν έχω αυτή την ιδιότητα.
Τα λέμε (και Καλή Χρονιά!)
ΥΓ Για να τα λέμε όλα, δεν ήταν και πολύ κομψό που δεν σχολίασες έστω και με δυο-τρία λόγια τις απαντήσεις που σου έδωσα (29/12/2017 12:08) στις επισημάνσεις και τα ερωτήματα που μου έκανες (29/12/2017 01:43). Φυσικά, δεν κρατάω καμία «κακία»! ;-) :-)
[*] Μ. Αναγνωστάκης
Είναι εμφανές ότι το διδακτορικό το’χετε σε κάποια θετική επιστήμη, αλλιώς θα γνωρίζατε την έννοια της γαλλικής Republique (όχι ως πολιτειακής μορφής αλλά ως πολιτικής ιδεολογίας) και του γαλλικού ρεπουμπλικανισμού σαν ρεύμα…
Αλλά και την εξέλιξη αυτού του ρεύματος από τον 19ο αιώνα, στο 20ο έως σήμερα που φτάνει να αποτελεί την ιδεολογική βάση του αυταρχισμού και του θεσμικού ρατσισμού του γαλλικού κράτους με πυρήνα την περιβόητη laïcité…
Ψαχτείτε κύριε Στραβελάκη. Κρίμα είναι.
Οι ταξικοί αγώνες στη Γαλλία και η 18η Ομιχλιάρη του Μπαρμπα- Κάρολου είναι μια καλή αρχή.
Αφήστε που δεν χρειάζεται να περάσουν και 3-4 χρόνια για πάρετε και διδακτορικό.
(Τραγική η επίκληση των ακαδημαϊκών σας περγαμηνών ως επικύρωση της “αυθεντίας” σας… Αλλά τι να περιμένει κανείς από ένα “ακαδημαϊκό”/ καθ’ έδρας μαρξιστή…)
Ρε Αντώνη τι πίνεις ???
Τα λαϊκά μέτωπα της δεκαετίας του ’30 περιελάμβαναν και αστούς και σοσιαλδημοκράτες! Επίσης κάτι τέτοιο θέλει η ΛΑΕ σήμερα. Για ποιον άραγε λόγο; Σε τι χρησιμεύουν; Και επίσης οι θιασώτες των λαϊκών μετώπων ΠΩΣ απολογίζουν την εμπειρια αυτή;
μια βοήθεια στον κύριο Στραβελάκη. Προφανως γράφετε μονο οτι σας συμφέρει. Οι ριζοσπάστες ήταν ειναι μικροαστικο εως αστικο κομμα, του οποιου οι ηγέτες ήταν πουλημένοι στη κεφαλαιοκρατία. Το τελευταίο επισημαινεται ρητά απο τον Δημητρόφ στο περίφημο λόγο του στο 7ο Συνέδριο. Αν γνωρίζαστε ιστορία θα ξέρατε οτι οι ριζοσπάστες κυβερνούσαν πολύ νωρίτερα με την κοινοβουλευτικη στήριξη των σοσιαλδημοκρατών στη Γαλλία π.χ. 1934. Ειχε προηγηθει μάλιστα το σκάνδαλο Σταβίνσκι, σκανδαλάρα τύπου Κοσκωτά με συμμετέχοντες τους ριζοσπάστες. Οι ριζοσπάστες ήταν η πιο δεξιά πτέρυγα του γαλλικου λαϊκου μετώπου, αλλά ειχαν αφενος μεν τεράστια απήχηση στους αγρότες και σε μικροαστικα στρώματα και αφετέρου χωρίς την δύναμή τους, το Λαϊκό Μέτωπο δεν θα έκανε ποτέ κυβέρνηση. Στην αντιθετη περίπτωση λοιπόν η άκρα δεξια θα έπαιρνε την εξουσία και θα οδηγούσε σε φασισμό, όπως έγινε στην Αυστρία το 1934 με τον ΝΤόλφους, τον καγκελάριο της χριστιανοδημοκρατίας.
Επιπρόσθετα στη Γαλλία το ΚΚΓ δεν πήρε ποτέ κυβερνητική θεση. Κυβερνητικη θέση πήρε μόνο στην Ισπανία, οταν βέβαια οι εργάτες ειχαν ήδη τα οπλα, και τμήμα της παραγωγής βρισκόταν σε εργατικό έλεγχο. Ακομη και στην ισπανια, στο λαϊκο μέτωπο, υπήρχαν αστικες δυνάμεις. Το κόμμα του Αθάνια (Δημοκρατική Ενωση), του Μαρτινεθ Μπάριο και το κόμμα της Εσκέρα των καταλανών πατριωτών του Κομπανυς.
Συνεχίστε.
Γιατί οι ηγέτες του ΣΥΡΙΖΑ και ο ΣΥΡΙΖΑ, οΛαφοντέν που μνημονεύει ο σ. Κοσμα΄ς στο άρθρο ως του “αριστερούς ρεφορμιστές” σε ποιούς είναι πουλημένοι?
Λέφτη, ΑΝ εσύ θέλεις λαϊκά μέτωπα ΚΑΝΤΑ! Εμείς έχουμε απορρίψει την λογική των λαϊκών μετώπων, δηλαδή, έχουμε απορρίψερι την λογική της κυβερνητικής συμπαράταξης με ρεφορμιστές και φιελελεύθερους. Εσύ και η ΛΑΕ, κάντε τα! Αλλά μετά μην κλαις που θα γίνεις για άλλη μια φορά κοψοχέρης!
Φίλε Ναρίτη,
Κάτσε, γιατί εδώ περιπλέκονται τα πράγματα. Ο ‘‘γίγαντας’’ (σ.σ.: Στραβελάκης) ισχυρίζεται ότι στα Λαϊκά Μέτωπα του Μεσοπολέμου δεν συμμετείχαν αντιφασίστες φιλελεύθεροι αστικοδημοκράτες. Βρες τα πρώτα μαζί του και μετά τα συζητάμε.
Τα λέμε
Στα λαϊκά μέτωπα του ’30, μια χαρά συμμετείχαν αστικά κόμματα και σοσιαλδημοκράτες! Και αυτό, όρισε και το ταβάνι που είχαν. Οι κομμουνιστές υποτάχθηκαν σε αυτό το αστικό όριο των μετώπων αυτών!
Κοίτα λεφτ επειδή έχεις τρελό κόλλημα αδερφέ, θα στα ματαξαναπώ: α. Η άρνηση του σώματος του 4ου Συνεδρίου του ΝΑΡ στο να διαβαστεί εισηγητικά το κείενο των 21 συνιστά αρνητικό γεγονός, αλλά παράλληλα είναι και σχεδόν ένα τίποτα, μπροστά στην δημοκρατική προσυνεδριακή, συνεδριακή και μετα συνεδριακή διαδικασία σε ΝΑΡ και ΝΚΑ.
Για το μέτωπο: Λαϊκό μέτωπο όπου κομμουνιαστές συνεργάζονται με αστούς και σοσιαλδημοκράτες με βάση ένα δικό τους (αστικό ) πρόγραμμα, ΔΕΝ θα κάνουμε! Εγινε πολλάκις στο παρελθόν, καιοδήγησε μόνο σε ήττες, με πιο προσφατη της αθλιότητα ΣΥΡΙΖΑ.. ΕΣΥ λεφτ αμα θες και η ΛΑΕ κάντε το!
Μπα, τι βλέπουν τα ματάκια μου; Ξαναγύρισες στις γενικούρες (“αρνητικό γεγονός”); Σε προηγούμενο σχόλιο σου είχες κάνει την εξειδίκευση (αρνητικό γεγονός αντιδημοκρατικού χαρακτήρα). Το μετάνιωσες; Κωλοτούμπα; Τι απογοήτευση… Κι έλεγα κι εγώ ότι τουλάχιστον εσείς οι “επαναστάτες” δεν τις συνηθίζετε τις κωλοτούμπες. Λες να έχει δίκιο το ΚΚΕ που λέει ότι κωλοτριβόσαστε ένα φεγγάρι με τον ΣΥΡΙΖΑ, οπότε να σας κόλλησε κωλοτουμπίτιδα;
Τα ματάκια σου λέφτ βλέπουν τις εμμονές σου! Και τπτ άλλο. Και την άγνοιά σου επίσης! Α και τις ιδεοληψίες σου! ΑΥΤΑ βλέπουν τα ματάκια σου.
Τραγωδία να ‘σαι μπροστά από την εποχή σου…
Σαν τον μικρό Σέλντον που βρήκε τις μαθηματικές εξισώσεις που έλυναν το πρόβλημα του ταξιδιού στον Άρη, αλλά η ΝΑΣΑ του ‘πε ότι είναι πιο μπροστά από τα επιτεύγματα της επιστήμης και να ξανάρθει σε καμιά δεκαριά χρόνια (πολύ καλή σειρά παρεμπιμπτόντως το συγκεκριμένο spin off)- ελπίζω ότι η συγκεκριμένη κρίση μεγαλομανίας να μην είναι του συντάκτη του κειμένου.
Και ΤΣΟΥΠ απόδειξη της ορθότητας του κειμένου ένα απόσπασμα από τον μεγάλο Γκιόργκι… Έλα όμως που αυτό είναι το πρόβλημα. Ο συντάκτης του κειμένου αποδίδει σε οποιαδήποτε λογική συνεργασιών/ συμμαχιών/ μετώπων, τα σφάλματα και τον εξ’ αρχής λανθασμένο χαρακτήρα του λαϊκομετωπισμού. Με λίγα λόγια, δεν βαφτίζει απλά το κρέας ψάρι για να κάνει νηστεία, κατηγορεί και τους υπόλοιπους ότι δεν τρώνε ψάρι, αλλά κρέας, και ότι αυτοί παραβιάζουν τη νηστεία… Ενώ το λαβράκι βρίσκεται στο πιάτο έτοιμο για φάγωμα, ο ίδιος επιμένει ότι είναι μπριτζόλα… Και θέλει να μας πείσει με το εξής ατράνταχτο επιχείρημα : “Έχει κόκαλα ΑΡΑ είναι κρέας”… Η μαρξιστίνη είναι πολύ βαρύ ναρκωτικό… Αντενδείκνυται για τις μεγάλες ηλικίες, γιατί προκαλεί παιδικές αρρώστιες, σύμφωνα με την μεγάλη ανακάλυψη του Νικολάι ίλιτσ Ουλιάνοφ.
Ας δούμε όμως κάποιους άλλους “ρεφορμιστάς” και τις συμμαχίες τους (έτσι στα αγγλικά για το ψάρωμα, ακολουθώντας τον καθ’έδρας μαρξιστή-spoil alert: ακολουθούν αποσπάσματα από τις “θέσεις για την τακτική” του 4ου Συνεδρίου, όπου αποδεικνύεται περίτρανα ο- κατά τον ακαδημαϊκό μαρξισμό- ρεφορμισμός της λογικής των συμμαχιών/ μετώπων/ συμφωνιών):
19.The Executive Committee of the Communist International considers it useful to remind all fraternal parties of the experience of the Russian Bolsheviks – the only party so far to succeed in defeating the bourgeoisie and taking power into its own hands. During the fifteen years that elapsed from the birth of Bolshevism to its victory over the bourgeoisie (1903-1917), Bolshevism never ceased to wage a tireless fight against reformism or, to use another name, Menshevism. Nevertheless, during these fifteen years the Russian Bolsheviks often made agreements with the Mensheviks. The formal split with the Mensheviks took place in the spring of 1905, but at the end of that year, influenced by the stormy development of the workers’ movement, the Bolsheviks temporarily formed a common front with the Mensheviks. The second formal split with the Mensheviks finally took place in January 1912, but between 1905 and 1912 separation gave way to unifications and semi-unifications in 1906-7 and also in 1910. These unifications and semi-unifications were caused not just by fluctuations in the factional struggle, but by the direct pressure of broad sections of workers who were beginning to be politically active and were in fact demanding the opportunity to test by their own experience whether the Menshevik path really did fundamentally diverge from the path of revolution.
Ή επειδή η εμπειρία των συγκεκριμένων “ταλαντευόμενων ρεφορμιστών”, γνωστοί και ως Μπολσβίκοι, μπορεί να φαίνεται ως “εμπειρισμός”, ας δούμε και τι λέει λίγο παρακάτω η Κομιντέρν:
20. Since the Communist International is putting forward the slogan of the united workers’ front and permitting agreements between individual sections of the Communist International and the parties and unions of the Second and Two-and-a-Half Internationals, it obviously cannot reject similar agreements at an international level.
Το ρεφορμιστόμετρο χτυπάει κόκκινο… Όχι μόνο συμφωνίες σε εθνικό επίπεδο, αλλά και σε Διεθνές!!! Τι οππορτούνια ήταν αυτοί οι τύποι στην Διεθνή…
Ο εκλεκτικισμός είναι κακό πράγμα… Αυτά όμως έχει ιστορικά ο ακαδημαϊκός μαρξισμός, είτε δεξιός, είτε αριστερός… Ο κακομοίρης ο Στρούβε άκουγε τα σχολιανά του για τον “ακαδημαϊσμό” με τον οποίο “έντυνε” τον νομιμο μαρξισμό του, αλλά και ο Μπορντίγκα για τον εκλεκτικισμό που προσέγγιζε την τακτική του ενιαίου μετώπου…
υ.γ. Πριν το 7ο Συνέδριο, έγιναν άλλα 6. Το νούμερο “7” δεν ήταν παρατσούκλι…
υ.γ. Δεν είναι όλα τα μέτωπα, λαϊκά… Μια γρήγορα ματιά στον καθρέφτη του καθενός το αποδεικνύει… Όπως δεν είναι και όλα τα στρώματα, λαϊκά… Μια βόλτα από την Media strom αρκεί ως απόδειξη…
ρε αντώνη τι πίνεις;;;
Φίλε Αντώνη,
Άσε. Τον Στραβελάκη κι αν τον ισιώνεις, το χεράκι σου χαλάς! Αυτά που του επισυνάπτεις τώρα εσύ τού τα έχω βάλει κι εγώ (μαζί με άλλα) μπροστά στα ματάκια του εδώ και καμιά δεκαριά μερούλες. Τίποτε! Μουλάρι ο Αστραχάν! Είναι να μη σου κολλήσουν ultra κόκκινες μαρμελάδες στα μάτια. Αν μείνουν για μεγάλο διάστημα, όπως φαίνεται να είναι η περίπτωσή του, μετά διεισδύουν στο μυαλό, οπότε η κατάσταση καθίσταται μη αναστρέψιμη…
Τα λέμε
Συνεχίστε να μας διασκεδάζετε πείτε μας λίγο τα μέτωπα. γιατί καταφεύγετε σε ΄λαλλους πείτε τη γνώμη σας, Τώρα πάλι γενικότητες εσείς που με την ακαταμάχητη επιχειρηματολογία σας δένετε τους συνομιλητές χειροπόδαρα. Πάντως πάλι κάτι μάθαμε σήμερα ότι τα μέτωπα του 30 σε Γαλλία και Ισπανία δεν είχαν φιλελεύθερους.
Αχα! Ώστε “τα μέτωπα του 30 σε Γαλλία και Ισπανία δεν είχαν φιλελεύθερους”. Ποιανού χεράκια έγραψαν σε χθεσινό σχόλιο (25/12/2017 19:13):
Δηλαδή ο Τρότσκι τζάμπα χάλασε τον κόσμο για τα Λαϊκά Μέτωπα; Στις μοναδικές χώρες που σχηματίστηκαν λαϊκομετωπικές κυβερνήσεις στο Μεσοπόλεμο δεν χρειάστηκαν φιλελεύθερες ψήφοι; Ε ρε τι μαθαίνουμε όταν μελετάμε Στραβελάκη!
Ότι και να κάνετε, κύριε Στραβελάκη, για να απαξιώσετε την τάση εντός τού ΝΑΡ που επιδιώκει κεντρική πολιτική συνεργασία με τη ΛΑΕ, όση δολιότητα και να χρησιμοποιήσετε για να βγάλετε την πρότασή τους κάτι σαν τα αντιφασιστικά μέτωπα του ’30, ματαιοπονείτε. Η τάση θα συνεχίσει να υπάρχει και μάλιστα αυξανόμενη. Η διάσπαση είναι ζήτημα χρόνου. (Τι καλά για σας! Θα προκύψει ένα καθαρό ΝΑΡ, απαλλαγμένο από τα ρεφορμιστικά βαρίδια, όπου θα μπορέσετε να ενταχθείτε και να παίξετε μπάλα. Δεν έχει καμιά σημασία που το γήπεδο θα είναι φανταστικό. Εσείς μια φορά μπάλα θέλετε να παίξετε, να βγάλετε λίγο το “επαναστατικό” άχτι σας. Ας είναι κι από το σαλόνι τού σπιτιού σας…)
Αγαπητε λεφτ, σε ενημερωνω οτι: α. Το ΝΑΡ δεν θα διασπαστει και θαμεινεις με την επιθυμία στο χερι! Β. Λαικο μετωπο με αστους δλδ και σοσιαλδημοκρατες, θελει η ΛΑΕ! Οποτε, καντε το!
Η αναφορά του Τρόσκι αφελή και άσχετε τύπε οφειλόταν στην ακόλουθη αναφορά της εισήγησης του Dimitrov
If we Communists are asked whether we advocate the united front only in the fight for partial demands, or whether we are prepared to share the responsibility even when it will be a question of forming a government on the basis of the united front, then we say with a full sense of our responsibility: Yes, we recognize that a situation may arise in which the formation of a government of the proletarian united front, or of an anti-fascist People’s Front, will become not only possible but necessary. And in that case we shall advocate for the formation of such a government without the slightest hesitation.
Δηλαδή ότι οι κομμουνιστές μπορεί να βρεθούν στην ανάγκη να στηρίξουν μια κυβέρνηση μεσυμμετοχή αστικών κομμάτων. Δεν σημαίνει ότι αυτό συνέβη κιόλας στην π΄ραξη όπως ψάχνετε απεγνωσμένα να αποδείξετε. Ο Τρότσκι θεωρούσε αυτή τη γραμμή αδιέξοδη γι αυτό και έγραψε τη μπροσούρα για το μεταβατικό πρόγραμμα. Τη θεωρούσε αδιέξοδη γιατί βασιζόταν σε ένα minimum πρόγραμμα α΄συνδετο, λόγω σταδίων, με τη σοσιαλσιστική επανάσταση.
Κύριε Στραβελάκη,
Αλήθεια, στο περιβάλλον σας δεν έχετε κάποιον να σας σταματήσει από τον κατήφορο αυτογελοιοποίησης που έχετε πάρει και σε αυτόν το διάλογο; Ώστε οι τσιρίδες τού Τρότσκι για τα Λαϊκά Μέτωπα ήταν μόνο θεωρητικο-στρατηγικές και ουδόλως επί της πράξης, αφού στη Γαλλία (και στην Ισπανία, όπως μάς ξεφουρνίσατε) δεν υπήρξε συμμετοχή αστικοδημοκρατικών αντιφασιστικών φιλελεύθερων πολιτικών δυνάμεων; Για ανοίξτε τα ματάκια σας, για μία ακόμα φορά, να δείτε πού κατέτασσε ο ίδιος ο Τρότσκι τούς Γάλλους Ριζοσπάστες και πόσο μόνο επί της θεωρίας ήταν τάχα η πολεμική του:
ΥΓ Συνεχίζετε την ίδια τακτική που εγκαινιάσατε στη συζήτηση του προηγούμενου άρθρου σας («Το Κόμμα, Το μέτωπο και το Κείμενο. Κενό Πολιτικής ή Έλλειμμα Δημοκρατίας;»): Αναφέρεστε μόνο σε εμένα, ενώ, όπως και τότε, έτσι τώρα έχω φροντίσει να φέρω τους μάρτυρές μου (στην προηγούμενη συζήτηση Μαυρουδέα, Τζον Ρίντελ, Τάκη Μαστρογιαννόπουλο, τώρα Δημήτρη Μπελαντή και Leon Trotsky) –χώρια τον αυτοβούλως προσελθόντα Μποφιλικό, εν μέρει και το φίλο που υπογράφει Αντώνης, ο Ιταλός Καμπούρης. Κανονικά, αν θέλετε να είστε στοιχειωδώς συνεπής με τον εαυτό σας, πρέπει να αποκαλέσετε κι αυτούς «αφελείς και άσχετους τύπους». Εμπρός, κάντε το, να γελάσει ο κάθε πικραμένος! Διαφορετικά, σιωπήστε για πάντα σε αυτό το θρεντ! Εξ άλλου, μην ανησυχείτε. Κατά πάσα βεβαιότητα θα ξαναγράψετε εδώ κάποια άρθρα και θα έχετε κι άλλες ευκαιρίες να γίνετε ρεζίλι τών σκυλιώνε…
Πάλι δεν το καταλάβατε αννόητε τύπε, Αυτό που καταγγέλει είναι αυτό που επιδιώκετε να φτιάξετε. Όπως ο Λαφαζάνης πήγε στο ΣΥΡΙΖΑ και δέχθηκε το π΄ρογραμμα του Τσίπρα όπως οι μειοψηφία του ΝΑΡ θέλει να κάνει minimum προγράμματα έτσι και οι Γάλλοι κομμουνιστές περιόρισαν το π΄ρογραμμά τους στο π΄ρογραμμα των ριζοσπαστών όπως αντιγράφετε χωρίς να καταλαβάινετε βλαξ,
“The People’s Front” in its present guise, shamelessly tramples not only upon workers’ democracy but also upon formal, i.e. bourgeois democracy. The majority of the Radical voters do not participate in the struggle of the toilers and consequently in the People’s Front. Yet the Radical Party occupies in this front not only an equal but a privileged position; the workers parties are compelled to restrict their activity to the program of the Radical Party.
Το ζήτημα δεν είναι ιδεοκλογικό λοιπόν είναι πολιτικό και αφορά το γεγονός ότι ένος minimum πρόγραμμα όπως αυτό του ριζοσπαστικού κόμματος στη Γαλλία ή όπως τουΣΥΡΙΖΑ που στήριξε ο Λαφαζάνης θα γίνει τελικά πρόγραμμα της αστικής τάξης. Όπως έγινε ο ΣΥΡΙΖΑ που ψηφίσατε στην Ελλάδα καταλάβατε. Αυτό εννοεί αανόητε και αφελή τύπε ο Τρότσκι. Πηγαίνετε λοιπόν να η συχάσετε και πάψτε να λέτε τη μια βλακεία μετά την άλλη…Άντε τις απόκριες πάλι
Οι κομμουνιστές υοτάχθηκαν στους σοσιαλδηοκράτες και τους αστούς; ριζοσπάστες, τόσο στην Γαλλία, όσο και την Ισπανία. Ενώ λοιπόν τα λαϊκά μέτωπα απέκτησαν μεγάλη μαζικότητα (θετικό), παράλληλα ακύρωσαν ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ πιθανοτητα ή/και δυνατοτητα (που υπήρχαν και ήταν μεγάλες σε Γαλλία και Ισπανία), για ξέσπασμα σοσιαλιστικής επανάστασης! Μακριά λοιπόν τόσο από την ενωτίτιδα των χρεοκοπημένων λαϊκών μετώπων, όσο και απο τον σεχταρισμό, πάσης φύσεως! Χρειαζόμαστε να αξιολογούμε την τακτική μας τόσο απο το πόσο κόσμο συσπειρώνει σταδιακά, όσο και απο το αν έχει αντικαπιτλιστικό πρόσημο, ή όχι.
Οσον αφορά την ΛΑΕ αυτή έχει πει καθαρά, ότι θέλει ένα λαϊκό μέτπο: Με κομμουνιστές μέσα, με σοσιαλδημοκράτες, με αστούς δημοκράτες (ή/και νεοδημοκράτες άμα λάχει), με στόχο μια καπιταλιστική Ελλάδα έξω απο το ευρώ και σε ρήξη με την ΕΕ. Αυτό λοιπόν ΝΑ ΤΟ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΜΕ! Πάμε λοιπόν! Εχει νόημα αυτή η τακτική; Και για ποιόν έχει νόημα; Εχει σχέση με την τακτική του ΣΥΡΙΖΑ προ του ’15, ναι ή όχι; Αυτή η τακτική ευθύνεται για την ξεφτίλα του ΣΥΡΙΖΑ; Περιμένουμε απαντήσεις σε αυτά τα σημαντικά ερωτήματα!
Αυτό που καταγγέλλει πρώτα-πρώτα, κ. Στραβελάκη μου, είναι τον πολιτικό ημιαναλφαβητισμό σας εξ αιτίας τού οποίου θεωρείτε τους Γάλλους “Ρεπουμπλικάνους, Ριζοσπάστες και Ριζοσπάστες-Σοσιαλιστές” τού Μεσοπολέμου κάτι σαν μετριοπαθείς σοσιαλιστές! (και σαν τον ΣΥΡΙΖΑ, μας λέτε τώρα· ένα-ένα μάς τα βγάζετε τα μαργαριτάρια, λυπηθείτε τα ματάκια μας!). Να, για να το εμπεδώσετε:
Βρε αγόρι μου είσαι που είσαι άσχετος έμπλεξες και με το Καμπούτη και το κάψατε τελέιως. Δεν καταγγέλει τη συμμετοχή αστικού κόμματος π.χ. της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα, των Φιλελευθέρων στη Γερμανία κλπ. στη συμμαχία καταγγέλει την πολτική του μετώπου. Δηαλδή ότι έχει απεμπολίσει τον όποιο ριζοσπαστικό στόχο στο όνομα της συμμαχίας. Όπως ο Λαφαζάνης και ο Νταβανέλλος στο όνομα της συμμετοχής στο ΣΥΡΙΖΑ άφησαν το π΄ρογραμμα στο Τσίπρα απλό, Όπως σου είπα παραπάνω δεν είναι το θέμα μου δεν είναι εάν η ΛΑΕ είναι αστική δύναμη αυτό είναι στο θολωμένο σου μυαλό το ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ είναι το θέμα. Τέλος αν δεν μπορώ να παρκολουθήσω τη σκέψη σου μη ξημεροβραδιάζεσαι κα΄τω από το άρθρο μου πήγαινε κάπου που σε καταλαβαίνουν, Μια καλή ιδέα είανι να πας ναπεις τα κάλαντα κα΄ποιος θα σε λυπηθεί ακι θα σου δώσει κάτι,…
Κύριε καθηγητά μου, πόσα ακόμα θέλετε να μας τρελάνετε; Η πολιτική τού μετώπου είναι ανεξάρτητη από τα κόμματα που το αποτελούν;;; Και δεν είναι φανερό πως, αν στο μέτωπο επιτρέψεις τη συμμετοχή ενός κόμματος της imperialist bourgeoisie, θα καταλήξεις με ένα πρόγραμμα που απεμπολεί τον “όποιο ριζοσπαστικό στόχο”;;; Άρα, πώς δεν καταγγέλλει και τη συμμετοχή τών Γάλλων Ριζοσπαστών;;; Έχετε επίγνωση τι ανοησίες γράφετε;
Τι ‘ναι τούτος ρε!
Εάν είναι σε ευθεία συνάφεια με τα κόμματα που την αποτελούν τότε εξήγησέ μου πώς χειροκροτούσαν ο Λαφαζάνης και ο Νταβανέλος το Τσίπρα να να δακρύζει ( α λα Μάρθα Βούρτση) δηλώνοντας:
“είμαστε κάθε λέξη από το [αστικό-ΝΣ] σύνταγμα αυτής της χώρας” (στις προγραμματκές δηλώσεις της πρώτης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ)? Είναι αστικές δυνάμεις ???
Κύριε καθηγητά μου, κύριε καθηγητά μου,
Πρώτον: Εγώ δεν έγραψα ότι τα προγράμματα των μετώπων είναι σε “ευθεία συνάφεια” με τα κόμματα που συμμετέχουν. Έγραψα ότι δεν είναι ανεξάρτητα από αυτά. Αλλά, βέβαια, για έναν καραμπινάτο αριστεριστή όπως εσείς (εσάς είχα στο μυαλό του ο Λένιν όταν έγραφε το γνωστό βιβλίο;) μόνο οι “ευθείες συνάφειες” παίζουν. Όλα τα άλλα είναι ρεφορμισμός… Καλά κρασά.
Δεύτερον: Παρά τις προσπάθειές μου, δεν κατάφερα να αποκρυπτογραφήσω το νόημα του ερωτήματός σας. Ίσως επειδή οι λέξεις με τις οποίες το διατυπώνετε είναι σε λάθος σειρά (κάτι σαν φύρδην μίγδην). Μήπως εκτός από την ορθογραφία σας να κοιτάζατε και λίγο το συντακτικό σας και ύστερα να ξαναπροσπαθήσετε;
Τρίτον και σημαντικότερο: Πριν ρωτήσετε οτιδήποτε να απαντήσετε στην ερώτηση που ήδη σας έχω κάνει:
Πώς είναι δυνατόν ο Λέοντας να καταγγέλλει ένα πρόγραμμα και όχι το κόμμα το οποίο ευθύνεται για τα στραβά τού συγκεκριμένου προγράμματος;
Φιλάκια
Αυτό ακριβώς επιχειρηματολογείτε όλο αυτό τον καιρό ότι τα λαικά μέτωπα απέτυχαν γιατί συμμετείχαν λάθος κόμματα ενώ με τη ΛΑΕ, τη Κωνσταντοπούλου και το ΕΠΑΜ που είναι σωστά κόμματα αυτή η γραμμή θα δικαιωθεί 70 χρόνια μετά, Αυτή είναι άλλωστε η θέση της ΛΑΕ, Με αυτό διαφωνώ. Τα μέτωπα απέτυχαν γιατί ήταν βασισμένα σε minimum προγράμματα που επέτραψαν την επικρα΄τηση των ρεφορμιστών, Όπως έγινε δηαλδή με το ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά όλα τα έχουν καταλάβει όλοι όσοι έχουν διαβάσει τη στιχομυθία μας εκτός από εσάς, που προσπαθέιτε να δώσετε θάρρος στον εαυτό σας με εφηβικές ανοησίες τύπου φιλάκια και τα σχετικά, Φιλάκια λοιπόν και καλή μοναχική πρωτοχρονιά κα΄τω από το άρθρο ενός άλλου νομίζωντας ότι ζείτε το πεντάλεπτο του Andy Warhol…
κάποτε πρέπει βέβαια να μπει στην κουβέντα πως τα λαικά μέτωπα απέτυχαν ΛΙΓΟΤΕΡΟ από αυτά που κατά κόρον προβάλλονται εδώ σαν αυτό που πρέπει να γίνεται στην θέση τους, δηλ τα μέτωπα επαναστατών, τα μέτωπα που είναι βασικά το ίδιο με το κομμουνιστικό κόμμα
επίσης πως πολλές φορές δεν απέτυχαν καν, πχ επιλογή λαϊκού μετώπου ήταν η συμμαχία ΚΚΚ-Κουομιτανγκ
είναι όμως κουβέντα για κομμουνιστές αυτή
Κώστας
1)Η λογική του μεταβατικού προγράμματος είναι κριτική απέναντι και στα λαικά μέτωπα και στα ιδεολογικά μέτωπα επαναστατών εξ ίσου. Γι αυτό και αντιτίθεται και στη λογική της τρίτης περιόδου και στη λογική των λαικών μετώπων που είναι στην ουσία οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
2)Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς “δεν απέτυχαν καν” για τη Κίνα το 28. Οι δυνάμεις του ΚΚ κίνας που συμμαχισαν με τη Κουομιτάνγκ λόγω της γραμμής της τρότης περιόδου (συμμαχία με την αστική τάξη λόγω οικονομικής καθυστέρησης της χώρας) σφαγιάσθηκαν από το Τσνγκ Και Σεκ. Ήταν η πρώτη καταστροφική επίπτωση της 3ης περιόδου.
Νίκος Στραβελάκης
Τα Λαϊκά μέτωπα ενώ πέτυχαν όσον αφορά την μαζικότητα και την λαϊκή αποδοχή που είχαν (κρίσιμο στοιχείο που άμα το υποτιμάμε δεν κάνουμε τπτ), απέτυχαν όμως στο κεντρικό τους επιδικο: Να αποτελεσουν την γέφυρα προσέγγισης της σοσιαλιστική επανάστασης. Και απέτυχαν σε αυτό το επίσης κρίσιμο στοιχείο αξιολόγησης, διότι η βάση συγκρότησης τους ήταν, ουσιαστικά, ένας δημοκρατικος/κοινωνικος καπιταλισμός! Αυτό ήταν κ το όριο τους. Το κκ κινας πήρε την εξουσία, όταν απέρριψε το λαϊκό μέτωπο του κουομιτανγκ. Ο Τίτο και το κκ γιουγκοσλαβιας, πήραν την εξουσία, όταν απέρριψαν αυτόν τον χαρακτήρα του λαϊκού μετώπου. Το κκε την έχασε, επειδή υποτάχθηκε σε αυτόν τον χαρακτήρα.
Σύντροφε μέλος του ΝΑΡ μην έχεις τόσο άγχος όταν συμφωνούμε, καλό είναι. Μην επαναλαμβάνεις αυτά που λέω με ύφος διαφωνίας, καταλήγουμε πως ΛΜ τακτική μπορεί να είναι πολλά, μπορεί πχ να είναι ΛΜ στρατηγική και τότε μπαίνουμε στην μετά το 35 σταλινική γραμμή ή την ευρωκομμουνιστική ή μπορεί και να είναι όντως ΛΜ τακτική με στροφές, με ταξική ανεξαρτησία, με οξύνσεις της ταξικής αντιπαράθεσης από την μεριά μας και τελικά με νικηφόρες επαναστάσεις. Μάο, Τίτο, Χότζα θα πρόσθετα, και θα έβαζα και άλλους, Άρη Βελουχιώτη, Νίκο Ζαχαριάδη όλοι αυτοί ήταν σταλινικοί ηγέτες που είδαν το ΛΜ σαν τακτική και όχι σαν στρατηγική ταξικής συνεργασίας. Το ΚΚΚ πήρε την εξουσία όταν απέρριψε λες το ΛΜ, αν εννοείς κάποια στροφή ριζική δεν ισχύει, ήταν από την αρχή εγγεγραμμένο πως θα το απορρίψει όταν πρέπει να το κάνει, γι αυτό το ΛΜ άλλωστε αναφέρετε ως τακτική και όχι στρατηγική. Για το κέντρο του Κομμουνιστικού Κινήματος όμως που στόχευε πολύ πριν το 56 στην οικοδόμηση, την ειρηνική συνύπαρξη κλπ ήταν στρατηγική ταξικής συμφιλίωσης. Αν λοιπόν το ΚΚΕ υποτάχτηκε στο ΛΜ ως στρατηγική ενώ άλλοι όχι εύκολα συνάγουμε αυτό που ήταν πάντα η κριτική της επαναστατικής αριστεράς (του ΜΛ ρεύματος δηλ βασικά ) στο ΚΚΕ και το ΕΑΜ, και βασικά στο ΚΚΕ. Όχι ότι δεν έπρεπε να υπάρχει ΕΑΜ με τον πλατύ εθνικοαπελευθερωτικό χαρακτήρα αλλά ότι το ΚΚΕ έπρεπε να έχει στρατηγική όξυνσης της ταξικής αντιπαράθεσης, όπως σταδιακά την απέκτησε όταν επέστρεψε ο ΝΖ. Γιατί η ιστορία λέει πως η μη υποταγή στο ΛΜ ως στρατηγική ταξικής συνεργασίας είναι εφικτή και επίσης λέει πως ποτέ η γραμμή κοινωνικής και πολιτικής συσπείρωσης γύρω από την επανάσταση, το επαναστατικό μέτωπο δηλ γύρω από το κόμμα και το καμία πολιτική συμμαχία, αυτά που λέτε δηλ, δεν έφεραν το παραμικρό.
Αν λοιπόν μια γραμμή έχει φέρει πράγματα με αντιφάσεις, αλλά και νίκες κλπ, και ήττες στο αρνητικό της όριο και μια άλλη τίποτα απολύτως, εκτός από το ότι γέννησε τον ΛΜ πανικό και το ΛΜ ως ταξική συνεργασία, πρέπει να το μετρήσουμε. Αλλά τίποτα δεν μπορούμε να μετρήσουμε αν έχετε την ψευδαίσθηση και την πολιτική κομματική υποχρέωση να μπλέκετε στην κουβέντα την ΛΑΕ που με αυτά που λέτε ετοιμάζεται να … κερδίσει εκλογές με κάποια ΛΜ γραμμή και συζητάμε εδώ αν αυτό θα είναι καλό ή πρέπει να πάμε με μια γραμμή για την δικτατορία του προλεταριάτου. Αλλά όλο αυτό εκπορεύεται από την τριτοπεριοδίστικη στρατηγική σας πως βασικό αντίπαλος δεν είναι η αστική τάξη και ο ιμπεριαλισμός αλλά ο ρεφορμισμός και πρέπει να απομονωθούν όσοι διαφωνούν, όπως στο συνέδριο του ΝΑΡ. Εσείς μάλιστα έχετε φτάσει σε σημεία να βλέπετε τον Λαφαζάνη σαν την σοσιαλδημοκρατία στην Βαιμάρη, τον αντιμετωπίζετε σαν κυβέρνηση, ή σαν το ΚΚ μετά το 35 στην Γαλλία και την Ισπανία και φοβάστε τι ? ¨Οτι η αστική τάξη ή μερίδα της θα πάει με μια γραμμή έξοδο από ΟΝΕ-ΕΕ-ΝΑΤΟ, διαγραφή του χρέους, εθνικοποιήσεις αλλά βασικά με διατήρηση των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής ? Λοιπόν αποκλείεται να γίνει αυτό αλλά αν γίνει η απάντηση των κομμουνιστών, οργανωμενων σε κόμμα που σήμερα δεν έχουμε, εννοείται θα είναι πως προχωράμε. Προχωράμε και δεν απεμπολούμε και την ανεξάρτητη προλεταριακή στρατηγική. Αυτό είναι το υπόδειγμα της εγκατάλειψης του ΛΜ στην κρίσημη καμπή της ταξικής αντιπαράθεσης και όχι της υποταγής σε αυτό ή της υποταγής στον τριτοπεριοδίστικο βερμπαλισμό.
Σύντροφε ΝΣ δεν είπα για δικαίωση το 28 αλλά για δικαίωση. Επίσης μπλέκεις το μεταβατικό πρόγραμμα ότι είναι αντιθετο με το ΛΜ. Είναι αντίθετο με το ΛΜ ως στρατηγική συμφωνώ αλλά, για να τα λέμε όλα, δεν υπάρχει ΜΠ, σκέτο. Υπάρχει Ενιαίο Μέτωπο, Μεταβατικό Πρόγραμμα, Εργατική Κυβέρνηση και είναι κάτι που η αντίληψη που αποφάσισες να ταυτιστείς δομικά απορρίπτει γιατί είναι με τον τριτοπεριοδισμό.
Κώστας
Με όλο το σεβασμό τα Λαικά Μέτωπα είναι κάτι συγκεκριμένο και βασίζεται σε πολύ σαφή λογική και θεωρητική αναφορά. Είναι λάθος να περιορίζεται η πολτική της επαναστατικής αριστεράς στο δίπλο ή λαικό μέτωπο κομματική αυτοτέλεια. Σε αυτό το πλάισιο υπάρχει μια μετωπική γραμμή αυτή του μεταβτικού προγρ΄μματος που ποτέ δεν έχει παλυτεί από την αριστερά γαι ιστορικούς λόγους. Εκέι νομίσω ότι πρέπει να επικεντρωθούμε
Χαίρομαι που συμφωνούμε.
Κώστας
Μάλλον έχεις δίκιο ανώνυμε. Η προηγούμενη ιστορική εμπειρία, ΔΕΝ βοηθά πια. Ούτε τα λαϊκά μέτωπα (που προγραμματικά εξαφάνισαν κάθε δυνατότητα ανατροπής του καπιταλισμού και έθεσαν την ιστορική βάση συγκρότησης του κομμουνιστικού ρεφορμισμού), αλλά ούτε και τα ενιαία εργατικά μέτωπα, διότι σήμερα ΔΕΝ υπάρχουν τέτοιες πολιτικές δυνάμεις που μπορείς να συμμαχήσεις ως κομμουνιστική ολιτική δύναμη, άσε δε, που ειδικά στην Ελλάδα, είναι ζητούμενο ένα σοβαρό εργατικό κίνημα.
Συνεώπς, να συνεχίσουμε την συζήτηση για μια επαναστατική μετωπική λογική/πολιτική, θέτοντας εξαρχής 2 βασικά κριτήρια: α. ΠΩΣ προγραμματικά και πολιτικά η μετωπική λογική/πολιτική συνδέει την ανάγκη του κόσμου για σχετικά άμεσες πολιτικές προτάσεις/προοπτικές, με την ανατροπή του καπιταλισμού και την σοσιαλιστική προοτπική.. β. ΠΩΣ θα γίνεται μαζική μια τέτοια μετωπική λογική/πολιτική και δεν θα αυτοθαυμάζεται, ναρκισσιστικώς στο περιθώριο.
Εκ των προτέρων, ο σεχταρισμός αλά ΚΚΕ και η ενωτίτιδα τύπου ΛΑΕ, ΔΕΝ μπορούν να συμβάλλουν σε τίποτα. είναι ηττημένα και τα δύο.
Ακούστε, κ. Στραβελάκη,
Τη διαφωνία μου την έχω ήδη εξηγήσει με προηγούμενο σχόλιο προς το «μέλος τού ΝΑΡ» (28/12/2017 14:44):
ΥΓ Εγώ δεν έχω βάλει στην κουβέντα καμία Κωνσταντοπούλου και κανένα ΕΠΑΜ. Το θέμα μου ήταν η συνεργασία ΛΑΕ – ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Και συζητώντας γι’ αυτή τη συνεργασία (την οποία, όπως ήδη έχω πει, δεν τη θέλω γιατί δεν θεωρώ ότι ο ανεξέλεγκτος και υπερ-βολονταριστικός αριστερισμός είναι αυτό που λείπει από τη ΛΑΕ) άσκησα κριτική στο σκεπτικό τού δικού σας αριστερισμού, όχι για να υπεραμυνθώ μιας ενδεχόμενης πολιτικής συνεργασίας μεταξύ ΛΑΕ – ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά για να αναδείξω το δικό σας ξεροκέφαλο και μπετοναρισμένο αριστερίστικο τρόπο σκέψης. Κατανοητό;
ΥΓ2 Κόψτε κάτι από την εμμονή σας με τα minimum προγράμματα, κ. Στραβελάκη και πάψτε να ‘‘διαβάζετε’’ τα πολιτικά πράγματα σαν να ζείτε στη δεκαετία τού 1930. Αρχίστε να υποψιάζεστε, λόγου χάρη, ότι σήμερα ακόμα και ένα minimum πρόγραμμα, επειδή ακριβώς δεν το σηκώνει η σύγχρονη καπιταλιστική συνθήκη και το σύστημα –εθνικό και διεθνές– θα αντιδράσει, μπορεί να οδηγήσει σε μαζική ριζοσπαστικοποίηση και να επιταχύνει την όξυνση που με τη σειρά της θα υποβοηθήσει το βάθεμα της πολιτικής ωρίμανσης και συνειδητοποίησης της κοινωνικής βάσης.
Επειδή δε θα μας απαντήσεις τι είδους δύναμη είναι το ΕΠΑΜ και η Κωνσταντοπούλου και επειδή έχεις γράψει 5000 λέξεις για ενα άρθρο 1000 χωρίς να συγκινήσεις κανένα σου ξεναλέω γιατί δεν τα παίρνεις όλα αυτά τα επιχειρήματα μαζί με τον Αντώνη τον Καμπούρη να πάτε σο Λαφαζάνη να του τα δέιξετε να τα βάλει στην Ίσκρα, Να πάρετε μια άλλη γνώμη ρε αδερφέ. (Μόνο μην του πέιτε ότι σας έδωσα εγώ την ιδέα)
Κι εγώ σάς ξαναλέω ότι έχετε ξεπεράσει το στάδιο της ανοησίας και έχετε μπει (θριαμβευτικά) σε αυτό τής χαζομάρας.
Κι εγώ σε συμβουλέυω αντί να συγχαίρεις τον εαυτό σου και να βρίζεις τους υπόλοιπους με ένα ψευδώνυμο σε ένα άρθρο με 200 σχόλια να πάρεις αυτά πυ έγραψες να πας στο Λαφαζάνη να σοτ ΄δωσει εκέινος τα συχαρήκια. Μην είσαι κλασικός αυτοικανοποιούμενος να γνωρίζεις και κανέναν άνθρωπο…
Το άρθρο του σ, κοσμά στο οποιο αναφέρομαι δεν μιλά για συνεργασία με τη ΛΑΕ δεν την αναφέρει καν στις δυνάμεις του αριστερού ρεφορμισμού, Το ότι εσείς τους προβοκάρετε τους ανθρώπους ειναι ενδεικτικό του πόσο πολύ θέλετε τα πολιτκά μέτωπα. Επειδή βέβαια δεν είστε ούτε στη ΛΑΕ δεν μπορώ να χρέωσω τον πολιτικό χω΄ρο με αυτή την αστοχία. Τώρα το ότι προσπαθείτε όλοι μαζί να μας πέιτε ότι τα minimum προγράμματα της comintern το 35 και η “αριστερή κυβέρνηση” στη Γαλλία δεν έχει σχέση με τις τρέχουσες προτάσεις της μειοψηφίας του ΝΑΡ είναι για να γελάνε τα μικρά παιδιά. Περί διάσπασης ρωτήστε καλύτερα σε άλλους χώρους ποιό κοντινούς και όχι στο ΝΑΡ πχ., υπάρχει συλλογικότητα εντός ΛΑΕ που μιλά για αυτοδιάλυση της ΛΑΕ?? Λέω τώρα,, Ξέρετε οι πολιτικοί χώροι που αντέχουν να συζητούν δεν έχουν πρόβλημα διάσπασης και το ΝΑΡ παρόλο που διαφωνώ και με την πλειοψηφία και με την μειοψηφία τουλάχιστον δείχνει το θάρρος να συζητά. Τα μαυσωλεία να φοβάστε…
Τι να σας πω, κύριε καθηγητά! Ό,τι και να σας πω είναι λίγο! Εδώ αποδεικνύεστε δομικά και τραγικά κακός αναγνώστης κειμένου το οποίο αναλύσατε επικριτικά με κοτζαμάν επί τούτου άρθρο!!! Για μία ακόμα φορά, ανοίξτε τα ματάκια σας να δείτε τι έγραψε ο «σ, κοσμάς»:
ΥΓ Τίποτε! Κανένα υστερόγραφο! Εμφανίζεστε τόσο ‘‘γυμνός’’ στο διάλογό μας που αρχίζω να ντρέπομαι εγώ ο ίδιος για λογαριασμό σας!
Το γεγονός ότι ντρέπεσαι και να πείς το όνομά σου σε κάνει ακατάλληλο να ερμηνεύεις και εμένα και τους άλλους. Ο σ, Κοσμάς που γράφει με το όνομά του λέει
«Θα προσπεράσω επίσης το θέμα της επιδίωξης πολιτικού μετώπου με το ΚΚΕ και τη ΛΑΕ που προκρίνει το ‘’κείμενο της μειοψηφίας’’» (οι τονισμοί, δικοί μας).
Τόσο στην Προγραμματική Πρόταση Διαλόγου και Μάχης, όσο και στην Πρόταση Σύνθεσης και Υπέρβασης, πουθενά δεν αναφέρεται ο όρος «αριστερό» ή «πολιτικό μέτωπο με το ΚΚΕ και τη ΛΑΕ». Και αυτό συνειδητά, όπως θα εξηγηθεί.”
Το λέει γιατί κατά τη γνώμητου δεν επιδιώκει πολιτικό μέτωπο (δηλαδή κεντρική συμφωνία όπως λέε εσύ προβοκάροντάς τον) αλλά “αριστερή συνεργασία” δηλαδή πολτική απέυθυνση στα επιμέρους γιατί το πρόγραμμα της αντικαπιταλιστικής αριστεράς δεν είναι κυρίαρχο. Θέση που καταά τη γνω΄μη μου είναι σε ευθεία συνάφεια με το πρόγραμμα των λαικών μετώπων παρόλο που κάτι αννόητοι όπως εσύ προσπαθούν να πουν ότι δεν έχει σχέση. Όμως είναι η γνώμη του.Εσύ που είσαι υποτίθεται με τις συνεργασίεςτην αγνοείς όμωςι και πίσω από ένα ψευδώνυμο τον προβοκάρεις τον άνθρωπο ερμηνέυοντας τη θέση του ως “επιδίωξη κεντρικής συμφνίας με τη ΛΑΕ”. Εντάξει γελάμε μαζί σου αλλά σεβάσου λίγο τουλάχιστον τη θέση ενός ανθρώπου που υπογράφει αυτά που λέει με το όνομά του όπως ο σ, Κοσμάς
Αχ, κύριε καθηγητά μου! Κυκλοφορώ στο νετ εδώ και χρόνια με ψευδώνυμο. Αν ήταν θέμα ντροπής, θα το είχα ξεπεράσει. Αλλά ποιος τα λέει αυτά; Εσείς που αποφεύγετε να περνάτε το ονοματάκι σας στο σχετικό κουτάκι, στην κορυφή τού σχολίου;;; Τρέλα πουλάτε;
Ακούστε, κ. Στραβελάκη μου: Ο φουκαράς ο Κοσμάς, όπως και όλη η μειοψηφία εκεί στο ΝΑΡ, ξέροντας ότι πέφτει ξύλο και μόνο που θα πουν (από μέσα τους) “να τα βρούμε με τη ΛΑΕ, βρε παιδιά” έχουν καταφύγει σε περιδιαγραμμάτου διατυπώσεις που κατά βάση είναι εκλεπτυσμένες επεξεργασίες τού “δεν είναι Γιάννης, είναι Γιαννάκης”. Αυτό το πήρατε πρέφα μέχρι κι εσείς και τους το λέτε απ’ έξω απ’ έξω στο κείμενό σας. Αλλά όλα αυτά ελάχιστη σημασία έχουν. Εκείνο που έχει σημασία, και ήταν η αφορμή να σας κοπανήσω λίγο, ήταν ο ισχυρισμός σας “Το άρθρο του σ, κοσμά στο οποιο αναφέρομαι δεν μιλά για συνεργασία με τη ΛΑΕ”. Το απόσπασμα από το κείμενο του Κοσμά που ποστάρισα τον καταρρίπτει αυτομάτως και ακαριαία, ειδικά στο σημείο:
Αν όλα αυτά δεν είναι συνεργασία είτε μετωπικής είτε ημιμετωπικής είτε συμμαχικής είτε συνεργατικής (βάλτε εσείς ή ο Κοσμάς όποια μαρκίζα γουστάρετε, μου είναι παγερά αδιάφορο), τότε κι εγώ είμαι η Βασίλισσα της Αγγλίας!
Γκέγκε; Άιντε μπράβο, γιατί πολύ μάς κουράσατε με τις φτηνές συνδικαλιές σας που ακόμα και οι φοιτητές σας δεν καταδέχονται να χρησιμοποιούν πια!
Ντρέπεσαι ναπει το όνομάσ ου και κάνεις σχόλια για τις θέσεις άλλων μαζέψου..
Όταν με το καλό, κ. Στραβελάκη, το ΝΑΡ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και οι λοιπές επαναστατικές δυνάμεις σχηματίσουν την επαναστατική κυβέρνηση που ονειρεύεστε, στην οποία, πολύ πιθανόν, να αναλάβετε υπουργικά καθήκοντα, να εισηγηθείτε την απαγόρευση της ανωνυμίας/ψευδωνυμίας στο διαδίκτυο!
Άντε να δω μέχρι πού θα φτάσει η κατάντια σας…
Στο ξεναλέω μην προβοκάρεις ανθρώπους πίσω από ψευδώνυμα. Η μειοψηφία του ΝΑΡ επωνύμως έχει δηλώσει ότι δεν επιθυμεί κεντρική συμφωνία με τη ΛΑΕ τουλάχιστον σε αυτή τη φάση δεν μπορείς κρυμμένος πίσω από ψευδώνυμα να τους προιβοκάρει ισχυριζόμενος το αντίθετο. Μαζέψου…
Δεν πάτε καλά, κ. καθηγητά! Εντελώς καθόλου! Το ρίξατε τώρα στην …προβοκατορολογία;;; Τέτοια κατρακύλα; Απαγορεύεται να κάνει πολιτικές εκτιμήσεις και να ερμηνεύει πολιτικά κείμενα κάποιος που χρησιμοποιεί ψευδώνυμο;;; Κι αν το κάνει είναι …ύποπτος;;; Πού τα βρήκατε γραμμένα αυτά;;;
Να πάτε να σας δει κανένας πολιτικός γιατρός!
Έχουν κάνει δήλωση οι άνθρωποι εσύ τι κάνεις εκ΄τιμηση ότι λένε ψέμματα κάντη αλλά με το όνομά σου,,,Αν τολμάς λοιπόν πές το ονοματάκι σου…
Δεν λένε ψέματα, κ. Στραβελάκη μου. Αυτό το λέτε εσείς, ο μπετοναρισμένος αριστεριστής, που θεωρεί αμάρτημα κάθε πλαγιοκόπηση, διολίσθηση και ελιγμό. Επειδή ξέρουν ότι θα ακούσουν κατάρες και μόνο που θα προφέρουν το όνομα ΛΑΕ, στρογγυλεύουν τα λόγια τους και προσπαθούν να πείσουν το ΝΑΡ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε μία κάποια συνεργασία, ας είναι και περιορισμένη, με την ελπίδα ότι έτσι και γίνει η αρχή μετά η συνεργασία θα βαθύνει. Απλά πράγματα είναι όλα αυτά, που συμβαίνουν καθημερινά στην πολιτική. Μόνο εσείς θέλετε να τα αγνοείτε επειδή δεν ταιριάζουν στην ‘‘επαναστατική’’ φύση σας…
ΥΓ Αλλάξτε επί τέλους αυτή την κασέτα με το «ονοματάκι» μου. Πάλιωσε και αρχίζει να μασάει, δεν το ακούτε; Μας τρυπάει τ’ αυτιά!
Αγότι μου έκαναν δήλωση στο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΔΕΝ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΜΕ ΚΕΝΤΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕ ΤΗ ΛΑΕ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ. Καταλαβαίνεις ότι τους λες ψεύτες κρυμμένος πίσω από ψευδώνυμο. Θες να τους πεις κάτι σε αυτό το πίπεδο κάντο με το όνομά σου…
Επιτέλους ας σταματήσει αυτό το πράγμα, στην Αριστερή Συμμαχία Ανατροπής περιλαμβάνουν και την ΛΑΕ, λίγος σεβασμός στους συντρόφους, υπάρχουν κείμενα για αυτό. Ότι η ΑΑΑ δεν θα έχει μέλη λένε, οργανώσεις βάσης κλπ.
Ας παρουσιαστεί κάτι που να αποδεικνύει πως στην ΑΑΑ δεν περιλαμβάνεται η ΛΑΕ.
Κώστας
Την περιλαμβάνει στη Αριστερή Συμμαχία αλλά δξλώνουν ευθαρσώς ότι ΔΕΝ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΜΕΤΩΠΟ τουλάχιστον τώρα. Δηαλδή το πάνε προς minimum συμφωνία στα επιμέρους. Επιπλέον στο συνέδριο του ΝΑΡ δήλωσαν ότι ΔΕΝ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕ ΤΗ ΛΑΕ ΤΩΡΑ. Προσωπικά θεωρώ ότι σκιαμαχούν αλλά τους το λέω με το όνομά μου και τους δίνω τη δυνατότητα να απαντήσουν το ίδιο έκανε και ο σ, Κοσμάς προς εμένα. Δεν είναι δυνατόν να βγαίνει κάποιος με ψευδώνυμο και να λέει ότι επιδιώκουν κεντρική συμφωνία τώρα, δηλαδή να τους λέει ψέυτες εκ του ασφαλούς…
Νίκος Στραβελάκης.
η ΑΑΣ κατεβαίνει σε εκλογές άρα είναι κεντρική συμφωνία τώρα, σταμάτα να προβοκάρεις με ονοματεπώνυμο, αν και δεν σε ξέρω άρα είσαι ανώνυμος
Κώστας
Δεν παίρνετε από λόγια, κ. καθηγητά; Δεν καταλαβαίνετε την ελληνική, πάσχετε από κάποια πάθηση των οφθαλμών, τι στο διάβολο συμβαίνει με την πάρτη σας; Δεν σας έγραψα ότι δεν τους θεωρώ ψεύτες, άρα ούτε τους αποκαλώ έτσι ρητά ή άρρητα, και δεν σας εξήγησα τι συμβαίνει κατά την άποψή μου; Σας έγραψα. Τότε γιατί γεμίζετε το θρεντ με επαναλαμβανόμενες ανοησίες;
ΥΓ Τα δικά μου λόγια δεν τα καταλαβαίνετε. Δοκιμάστε τα λόγια τού Κώστα ( Σήμερα 17:34 –30/12/2017) που τα συγκεκριμενοποιεί και τα κάνει πιο πενηνταράκια.
1) Αγαπητέ Κώστα όποιον δεν γνωρίζεις δε σημαίνει ότι δεν έχει ονοματεπώνυμο. 2) Γίνονται βουλευτικές εκλογές και δεν το έχω καταλάβει ? δε νομίζω. 3) Προφανώς δεν ήσουν στο συνέδριο του ΝΑΡ από όπου μου μεταφέρθηκε η συγκεκριμένη θέση. 4) Το ότι δεν προβαοκάρω τους ανθρώπους της μειοψηφίας είναι προφανές από ότι μου απάντησαν επώνυμα. ‘Αλλωστε το άρθρο το οποίο σχολίάζεις και εσύ είναι αποτέλεσμα αυτού του διαλόγου,
Νίκος Στραβελάκης
Αγαπητέ λέφτ, δεν νπμίζεις πως βρίζεις πολύ; Επίσης επι του περιεχομένου, δε νομίζεις πως πια, ΔΕΝ μπορούμε να εφαρμόσουμε μετωπική λογική/πολιτική αποδεχόμενοι είτε την λογική του λαϊκού μετώπου”, είτε την λογική του “ενιαίου εργατικού μετώπου”; Διότι μεσολάβησαν κάποιες δεκαετίες και αυτές οι λογικές απέδειξαν που οδήγησαν; Διότι επίσης έχουν αλλάξει πια οι πολιτικές δυνάμεις και η σημερινή σοσιαλδημοκρατία είναι μια καπιταλιστική δύναμη; Πως το ίδιο το συνδικαλιστικό κίνημα ειδικά στην Ελλάδα έχει παρακμάσει δραματικά;
Φίλε Ναρίτη,
Θα σου ήμουν πολύ υποχρεωμένος αν μου επισύναπτες με copy paste τις «(πολλές) βρισιές μου», μαζί με τις αντίστοιχες ημερομηνίες ποσταρίσματος των υβριστικών σχολίων. Πάει αυτό. Το άλλο:
Όταν είσαι αδύναμος, ανυπόληπτος και κατακερματισμένος η μετωπική προσέγγιση είναι εκ των πραγμάτων επιβεβλημένη. Ποιοι, πώς, τι, με τι, όλα αυτά βέβαια είναι ανοιχτά και προς συζήτηση. Δύσκολη συζήτηση, αλλά δεν πρέπει να τη βγάλουμε από την ατζέντα γι’ αυτό το λόγο. Και έχω την πεποίθηση ότι θα γίνει λίγο πιο εύκολη αν τη διεξάγουμε όχι υπό τη σκιά όρων και κατηγοριοποιήσεων του παρελθόντος (λαϊκά μέτωπα, ενιαία μέτωπα, κ.λπ.) , ξεχνώντας ότι, όπως λες κι εσύ, «μεσολάβησαν κάποιες δεκαετίες» που έχουν επιφέρει μεγάλες αλλαγές, επιπέδου αλλαγής πίστας.
Τα λέμε (και Καλή Χρονιά!)
Αγαπητέ λέφτ, στο επίπεδο των βρισιών, νομίζω πως έχεις λάθος. Γενικά ο τρόπος που διεξάγεται η συζήτηση μεταξυ σας (εσένα και του συντρόφου Στραβελάκη) έχει μπόλικη προσωπική εμπάθεια και υποτίμηση. Ετσι βλέπω.
Για την μετωπική πολιτική: Ναι, αυτή είναι αναγκαία, ΑΛΛΑ δεν είναι καθόλου το άπαν! Ούτε για τα κόμματα, ούτε για την κοινωνία. Το άπαν είναι ΑΝ ένα κομμουνιστικό (ή αριστερό και έστω αγωνιστικό) κόμμα (ή μια οποιαδήποτε κοινωνικά χειραφετητική πολιτική συλλογικότητα), έχει κάτι ουσιαστικό, χειραφετητικό και συγκροτημένο, να πει στον κόσμο και την κοινωνία. ΑΥΤΟ είναι το άπαν! ΑΝ έχει να πει κάτι προγραμματικά/πολιτικά/πολιτισμικά χειραφετητικό ταξικά/κοινωνικά όσον αφορά την ζωή των καταπιεσμένων, άρα και την ταξική πάλη που προκύπτει απο τα διακυβευματα αυτά της ζωής (εργατικό κίνημα, έμφυλο, οικολογικό, αντιφασιστικό, ρατσισμός/εθνικισμός κλπ), καλώς! Η μετωπική πολιτική τότε, θα βοηθήσει ουσιαστικά, και ίσως καταφέρουν αυτά τα κόμματα, να σπάσουν το καπιταλιστικό περίβλημα και να συμβάλλουν στην ανατροπή του καπιταλισμού!
ΑΝ όμως μια πολιτκή αριστερή ή/και κομμουνιστική πολιτική δύναμη ΔΕΝ έχει να πει κάτι σοβαρό χειραφετητικό ταξικά/κοινωνικά, ή αυτά που έχει να πει τα τυποτάσσει στον ορίζοντα της βελτίωσης του καπιταλισμού, τότε η μετωπική πολιτική είναι άχρηστη, ή/και φοβερά επιζήμια! Διότι μέσω αυτής, συγκροτείται ένα νέο, δυνάμει διαχειριστικό μπλοκ κυβερνητικής εξουσίας του καπιταλισμού. ΑΥΤΟ έγινε με την μετωπική πολιτική αντίληψη “ΣΥΡΙΖΑ”.
Οπότε, να δούμε ΓΙΑΤΙ έγινε αυτή η ξεφτίλα του ΣΥΡΙΖΑ, και ΠΩΣ θα την αποφύγουμε ξανά! Και εδώ η ΛΑΕ δεν βοηθά καθόλου, διότι η μετωπική της πολιτική πρόταση, είναι ένας ΣΥΡΙΖΑ νο2.
Φίλε Ναρίτη,
Δεν ρώτησα αν «στο επίπεδο των βρισιών νομίζ[εις] ότι έχω λάθος». Από το προηγούμενο σχόλιό σου είναι φανερό ότι αυτή είναι η άποψή σου, μην επαναλαμβάνεσαι. Ούτε ζήτησα να μου πεις αν συνομιλώ με τον Στραβελάκη σε αμοιβαίο πνεύμα απαξίωσης και υποτίμησης. Το βλέπουν και τα μικρά παιδιά που τυχαίνει να διαβάζουν εδώ.
Ζήτησα απλώς, και, νομίζω, το ζήτησα ευγενικά, να μου επισυνάψεις με copy paste τις «(πολλές) βρισιές μου» κατά τούς ισχυρισμούς σου, μαζί με τις αντίστοιχες ημερομηνίες ποσταρίσματος των υβριστικών σχολίων. Αυτό με χαρακτηρίζει.
Δεν το έκανες (και πώς να το κάνεις; να τα γεννήσεις αυτά τα σχόλιά μου με τις ανύπαρκτες βρισιές; σε καταλαβαίνω). Κι από την άλλη, ούτε λες να φιλοτιμηθείς και να ανασκευάσεις την ανυπόστατη κατηγορία ότι βρίζω. Αυτό χαρακτηρίζει εσένα.
Να σε βοηθήσω, πάντως, αν τυχόν και ξαναπροσπαθήσεις να εντοπίσεις σχόλια με βρισιές. Να ένα στο οποίο ο σχολιαστής αποκαλεί εμμέσως πλην σαφώς τον αποδέκτη τού σχολίου του μ@@@@@:
Μόνο που δεν είναι δικό μου, φίλε Ναρίτη. Είναι τού αξιότιμου κυρίου καθηγητή και συνοδοιπόρου σου στην πορεία προς την Επανάσταση Νίκου Στραβελάκη… (Σήμερα 08:55 –31/12/2017)
Να τον χαίρεσαι!
Α! (παρά λίγο να το ξεχάσω): και Καλή Επανάσταση…
Κύριε Λεφτ, ο τρόπος που γράφεις είναι το λιγότερο αντισυντροφικός και υποτιμάς φανερά όποιον διαφωνείς μαζί, τον Στραβελάκη, το ΝΑΡ, τους αναγνώστες της Παντιέρας κλπ.
Είναι ένα ερώτημα ποιο είναι το νόημα της ακατάσχετης σχολιογραφίας σου με ύφος Στέφανου Χίου. Πάντως σε διάλογο δε βρίσκεσαι παρά μόνο με τον εαυτό σου.
Τα σχόλιά σου είναι σπαμ
Κύριε Ανώνυμε,
Δεν είμαι μέλος τού ΝΑΡ, ούτε επιρροή του, στενή ή φαρδιά. Το αντίθετο. Επομένως ο τρόπος που γράφω δεν μπορεί να κριθεί στα πλαίσια της συντροφικότητας με την έννοια της ένταξης στο ίδιο πολιτικό σχήμα. Μπορεί και πρέπει να κριθεί μόνο στα πλαίσια της πολιτικής αντιπαράθεσης ιδεών και αντιλήψεων, εντός τής οικογένειας της Αριστεράς. Και, ξέρεις, ακόμα και στις ίδιες οικογένειες δεν είναι σπάνιο φαινόμενο οι αντιπαραθέσεις να γίνονται με καυστικό ύφος. Όποιοι θεωρούν ότι το καυστικό ύφος είναι αμαρτία, να διαβάσουν λίγο Λένιν, χωρίς να παραλείψουν και τις περιπτώσεις κατά τις οποίες απευθυνόταν σε συντρόφους του μπολσεβίκους με τους οποίους διαφωνούσε.
Υποτιμώ μόνο εκείνους που με υποτιμούν και διαλέγομαι μαζί τους αναλόγως.
Το νόημα της σχολιογραφίας μου βρίσκεται ακριβώς κάτω από τη μύτη σου. Ίσως γι’ αυτό δεν το βλέπεις. Ακόμα κι ένα μικρό καθρεφτάκι αρκεί για να το αποκαλύψει στα μάτια σου.
Σε διάλογο βρίσκομαι με όποιον θέλει να συζητήσει μαζί μου. Όπως ακριβώς συμβαίνει με τις παντρειές, διάλογοι με το ζόρι δεν γίνονται.
Σπαμ; Μάλλον έχεις μια κάπως συγκεχυμένη αντίληψη στο μυαλό σου για την έννοια του σπαμ.
Η συντροφικότητα αφορά έναν καταρχήν σεβασμό ανάμεσα σε ανθρώπους του κινήματος. Έχει μικρής σημασία αν είσαι οργανωμένος ή όχι. Το ότι απευθύνεσαι σε άλλους αριστερούς λες και είναι μαφιόζοι ή διανοητικά καθυστερημένα λέει πολλά.
Όσο για τον Λένιν, δεν έμεινε γνωστός για το ύφος του, αλλά για τις ιδέες και τις πρωτοβουλίες του. Γράφοντας μπινελίκια και μόνο αυτά, δε γίνεσαι Λένιν. Μάλλον σε Λένυ ο Βρωμόστομος φέρνεις, χωρίς το χιούμορ και την ευστοχία του.
Η σχολιογραφία σου δεν έχει κανένα άλλο νόημα από την απαξίωση του ΝΑΡ και της ιστοσελίδας που φιλοξενεί τις απόψεις του. Όπως ο ίδιος μας γράφεις δε θεωρείς συντρόφους, υποτιμάς και δε θέλεις διάλογο με αυτούς που απευθύνεσαι
Όσο για τα σπαμ, φαίνεται ότι κατά την άποψη της πελώριας προσωπικότητάς σου, ένας ναρίτης ούτε τι είναι σπαμ δεν μπορεί να καταλάβει. Παρόλα αυτά, τα σχόλια σου απλά σπαμάρουν.
Καλή χρονιά και ελπίζω να βρεις ένα πραγματικό νόημα στη σχέση σου με την Αριστερά
Άκουσε, φίλε μου Ανώνυμε,
Είσαι ο δεύτερος σχολιαστής, μετά το «μέλος τού ΝΑΡ», που με κατηγορεί ότι βρίζω. Εκείνος το έκανε ευθέως, εσύ μέσω τού παραλληλισμού με κάποιον Λένυ (ποιος είναι αυτός;) που έβριζε και είχε το παρατσούκλι Βρωμόστομος. Ζήτησα από το «μέλος τού Ναρ» να καταθέσει εδώ τα τεκμήρια της υβριστικής μου σχολιογραφίας. Ακόμα τα περιμένω αυτά τα τεκμήρια (και πού να τα βρει;). Φέρ’ τα μας εσύ, αν έχεις. Διαφορετικά, σταμάτησε αυτό το συκοφαντικό παραμύθι. Δεν σε τιμά. Επιπλέον, αν έχεις τη δύναμη να αίρεσαι πάνω από πολιτικές συμπάθειες και προτιμήσεις, βρες δυο λόγια για να μας πεις ποια είναι η θέση σου για τη σχολιογραφία τού Στραβελάκη στο διάλογό του μαζί μου, που έφτασε να με αποκαλεί εμμέσως πλην σαφέστατα κλασικό μ@@@@@ (τεκμήρια στο σχόλιό μου παραπάνω προς το «μέλος τού ΝΑΡ» που δεν έβγαλε ούτε κιχ για την καραμπινάτη υβριστική στάση τού συντρόφου του…) και στην έσχατη κατάντια, πολύ χειρότερη από τη βρισιά του, να ειρωνεύεται (εκείνος, ένας κομμουνιστής!) την κακή οικονομική μου κατάσταση και το καθεστώς υποαπασχόλησης στο οποίο βρίσκομαι.
Πιάνεις και γενικεύεις το αμοιβαία απαξιωτικό ύφος από τους διαλόγους μου με τον Στραβελάκη. Στο λίγο καιρό που σχολιάζω τακτικά εδώ έχω συζητήσει ή ανταλλάξει σχόλια και με άλλους σχολιαστές (ιδίως με το «μέλος τού ΝΑΡ») σε πολύ καλό κλίμα και έχω απαντήσει με κάθε ειλικρίνεια σε ό,τι μού ρωτήθηκε (κανείς από όσους με ρώτησαν κάτι δεν μπήκε στον κόπο να πει ούτε καν ένα απλό και ξερό “ευχαριστώ για τις απαντήσεις”…). Από πού βγάζεις το συμπέρασμα πως απευθύνομαι (γενικώς) σαν να μιλάω σε μαφιόζους; Αυτό δεν το έκανα ούτε με τον Στραβελάκη (από πού κι ως πού να τον θεωρώ μαφιόζο; αριστεριστή τού κερατά, ισχυρογνώμονα, ξερόλα, πωλητή αυθεντίας και, όπως έμαθα τώρα από την αντιπαράθεσή μου μαζί του, μικρό άνθρωπο τον θεωρώ, όχι μαφιόζο –άκου μαφιόζο!). Και πώς περιμένεις να μη σαρκάσω απόψεις που, λόγου χάρη, με θέλουν να …ταυτίζω τον εαυτό μου με τον …Λένιν, επειδή έγραψα ότι πήρα την έμπνευση από εκείνον και το βιβλίο του για την παιδική αρρώστια τού κομμουνισμού για να μιλήσω για αριστερίστικη πάθηση τού Στραβελάκη (ή και τη δική σου άποψη τώρα, που μου λες ότι «Γράφοντας μπινελίκια και μόνο αυτά, δε γίνεσαι Λένιν»); Το ότι θα τις σαρκάσω δεν σημαίνει πως θεωρώ αυτούς που εκφράζουν τέτοιες απόψεις «διανοητικά καθυστερημένους». Αλλά και δεν θα κρύψω ότι τις θεωρώ απόψεις «διανοητικά καθυστερημένες» (ακόμα και ο Αϊνστάιν θα είχε πει βλακείες στη ζωή του, άνθρωπος ήταν).
Δεν έχω σκοπό να απαξιώσω κανένα ΝΑΡ. Καταθέτω τις (δομικές) διαφωνίες μου. Μην το γυρίζεις αυτό το μέσα έξω και μου μιλάς για πρόθεση απαξίωσης. Εν τοιαύτη περιπτώσει, θα μπορούσε να πει κανείς ότι κάθε πολιτική διαφωνία με το Χ, Ψ, Ω πολιτικό σχήμα το απαξιώνει στο βαθμό που έχει σωστή βάση. Ή ότι κάθε πολιτική αντιπαράθεση, που σκοπό βέβαια έχει να μειώσει την επιρροή τής ιδέας τού άλλου και να αυξήσει τη δική μας, είναι απαξίωση. Ωραία. Αλλά αν είναι έτσι, αυτό ισχύει και για την αντιπαραθετική επιχειρηματολογία τού ΝΑΡ προς τη ΛΑΕ, ας πούμε. Δεν μπορεί να ισχύει μονομερώς. Δεν γίνεται τα δικά σας να είναι δικά σας και των άλλων μισά μισά!
«Πελώρια προσωπικότητα»! Άλλη καραμέλα αυτή. Ήθελα να ’ξερα, κομπλεξικοί είσαστε όλοι εδώ; Κι αν είσαστε κομπλεξικοί, γιατί προβάλλετε το πώς εσείς βλέπετε τον άλλον πάνω του και αποδίδετε σε εκείνον διαθέσεις αυτοπροβολής του ως «πελώριας προσωπικότητας»;
Επί τέλους, να καταλαβαινόμαστε, φίλε Ανώνυμε. Όταν εγώ έγραψα ότι δεν γίνεται διάλογος με το ζόρι, εννοούσα το αυτονόητο: ότι δεν μπορώ να υποχρεώσω κανέναν να συζητήσει μαζί μου, αν δεν το θέλει. Όχι ότι δεν θέλω διάλογο γενικώς! (Ρώτα τον εαυτό σου, αλλά με το χέρι στην καρδιά, αν ένα τόσο ξεκρέμαστο στον αέρα, αυθαίρετο και διαστρεβλωτικό συμπέρασμα σαν αυτό που έβγαλες είναι άξιο σαρκασμού ή όχι…).
Αυτά τα ολίγα. Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές, Καλή Χρονιά και σε σένα.
Τα λέμε
Το μέν “λαϊκό μέτωπο” (το οποίο ως λογική προμοτάρει η ΛΑΕ για το σήμερα), είχε μια προγραμματική/δομική βάση η οποία εξαρχής εξαφάνισε τις δυνατοτητες/πιθανότητες ανατροπής του καπιταλισμού και σοσιαλιστικής προοπτικής στις χώρες όπου εφαρμόστηκε (εξαίρεση η Γιουγκοσλαβία). Και αυτό, διότι τα ΚΚ έθεσαν/αποδέχθηκαν το αστικοδημοκρατικό αλλά και εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό πλαίσιο ως το όριο/ταβάνι της πολιτικής τους.
Το δε, “ενιαίο εργατικό μέτωπο” ούτε και αυτό απαντά σε κάτι στο σήμερα, διότι προϋποθέτει πράγματα που σήμερα ΔΕΝ υφίσταται: α. Ήδη υπάρχον σοβαρό και μαζικό συνδικαλιστικό εργατικό κίνημα και β. σοβαρές ποσοτικά εργατικές πολιτικές δυνάμεις που ναι μεν δεν είναι κομμουνιστικές, αλλά δεν είναι και απέναντι στο καπιταλιστικό στρατόπεδο. ΑΥΤΑ μάλλον είναι ζητούμενα.
Γι αυτό χρειαζόμαστε μια διαφορετική πολτική που και θα απαντά στις λαικές ανάγκες και δεν θα κ΄ρυβει το σοσιαλιστικό της προσανατολισμό αυτό είναι το μετα βατικό π΄ρογραμμα. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να αναβαθμίσει το μεταβατικλο της π΄ρογραμμα ως βάση πολτικής σνότητας και μετωπικής συμπόρευσης.
Νίκος Στραβελάκης
Left G700 έχω να κάνω μια επισήμανση ως (σχεδόν) ουδέτερος παρατηρητής. Φαίνεσαι συνεπαρμένος με την καθηγητική ιδιότητα του συνομιλητή σου και αναφέρεσαι συνέχεια σε αυτήν και στους φοιτητές του. Βοηθούσης και της κάποιας αμετροέπειας του Ν.Σ. έχετε κατακλύσει το σάϊτ με ανταλλαγές γηπεδικών εκφράσεων (που καλές είναι για το γήπεδο αλλά όχι για χώρο διαλόγου της αντικαπιταλιστικής αριστεράς). Δεν βλέπω δε να έχει τέλος αυτή η αντιπαράθεση, που μάλλον δεν έχει να προσφέρει τίποτα ουσιαστικό πλέον. Αν ο “αντίπαλος” σου λεγόταν Γιάννης Παπαδόπουλος και ήταν ιδιωτικός υπάλληλος θα έγραφες τόσα (πολλά) και με αυτό το στυλ;
Φίλε Κώστα,
Ευχαρίστως να απαντήσω στα ερωτήματά σου.
1. Δεν είμαι καθόλου συνεπαρμένος από την καθηγητική ιδιότητα, έτσι σκέτη. Είμαι εντυπωσιασμένος από την ισχυρογνωμοσύνη, τον ξερολισμό και το πνεύμα αυθεντίας που διακατέχει τον Στραβελάκη. Το γεγονός ότι γράφει επώνυμα και είναι καθηγητής επιτείνει αυτόν τον εντυπωσιασμό. Δεν τον γεννά.
2. Να με συμπαθάς, αλλά οι καυστικές ειρωνείες που χρησιμοποιώ εγώ στην πολεμική μου αντιπαράθεση με τον Στραβελάκη (και γενικά στις ιντερνετικές συγκρούσεις μου), ουδεμία σχέση έχουν με γηπεδικές εκφράσεις. Ή λάθος κριτήριο έχεις ή δεν είσαι ενήμερος για τις σύγχρονες γηπεδικές εκφράσεις. Σ’ αυτή τη δεύτερη περίπτωση, γκούγκλισε «συνθήματα Ολυμπιακού» (ΠΑΟ, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ κ.λπ.) να πάρεις μια γεύση.
3. Γι’ αυτό το θρεντ, μάλλον η αντιπαράθεση βαίνει προς το τέλος της. Και εις άλλα (άρθρα τού Στραβελάκη) με υγεία. :-)
4. Το μόνο θετικό αυτής τής αντιπαράθεσης όπως έχει εξελιχθεί είναι η αποκάλυψη (σε όποιον έχει μάτια και βλέπει) τη συνεχή διολίσθηση του Στραβελάκη σε όλο και χοντρότερα λάθη, προκειμένου να διορθώσει κάποιο αρχικό. Και μόνο ο διάλογός μας περί τής έννοιας του όρου republic σε σχέση με τον όρο democracy το αποδεικνύει αυτό φαντασμαγορικά.
5. Ναι, αν ο υποθετικός ιδιωτικός υπάλληλος ονόματι Γιάννης Παπαδόπουλος εμφάνιζε στο διάλογο τα ίδια ελαττώματα (ισχυρογνωμοσύνη, ξερολισμό, πνεύμα αυθεντίας –δεν πουλάνε αυθεντία μόνο οι καθηγητές Πανεπιστημίου…) θα έγραφα το ίδιο πολλά και με το ίδιο πολεμικό στυλ.
Ελπίζω να απάντησα με πληρότητα σε ό,τι με ρώτησες/επισήμανες. Και σε διαβεβαιώνω ότι απάντησα με ειλικρίνεια.
Τα λέμε
Διαπιστώνεις “πάθηση” στον αρθρογράφο, όπως ακριβώς οι αστοί θεωρούν παθογένεια τη διαφωνία μαζί τους, εμμονή, φοβία, νοσηρότητα. Γι΄ αυτό περιγράφουν τους αντιπάλους τους σαν μιάσματα, άπλυτους κλπ και τον εαυτό τους σαν υγιείς δυνάμεις της κοινωνίας.
Μια φτηνή απομίμηση αυτής της άθλιας αστικής πρακτικής εφαρμόζει ο Λεφτ για να μας πει ότι η τελευταία λέξη της αριστεράς πρέπει να είναι η κατά ΛΑΕ επανάληψη του ΣΥΡΙΖΑ.
Από κάτι τέτοια μπουχτίσαμε. Επιχειρήματα χρειαζόμαστε. Απαξίωση μας χορταίνουν οι εργοδότες.
Αν έχεις κάτι να γράψεις, κάν το.
Φίλε μου Κ.Σ.,
Και γιατί δεν τα βάζεις με τον Λένιν; Αυτός μού έδωσε την έμπνευση να μιλήσω για πάθηση, αφού εκείνος πρώτος μίλησε για (παιδική) αρρώστια τού κομμουνισμού! Δεν έχεις τα κότσια να πλακωθείς μαζί του και ξεσπάς σε μένα; Και μου θέλεις και επανάστα; Χωρίς κότσια ούτε σε μαγαζί με σκληρή πόρτα δεν μπαίνεις, όχι στα Χειμερινά Ανάκτορα!
Δεδομένου ότι τον Ιούνιο του 2012 ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ τρεις στους τέσσερις ψηφοφόρους τού ΝΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ τού Μαΐου, κάτι ενδιαφέρον πρέπει να είχε η αρχική ιδέα τού ΣΥΡΙΖΑ. Αν διαφωνείς, πες τα πρώτα στους δικούς σου που την έκαναν τότε με ελαφρά πλάγια πηδηματάκια.
Ναι ρε ανερμάτιστε λεφτ! Είχε όντως κάτι το ενδιαφέρον η ΑΡΧΙΚΗ ιδέα του ΣΥΡΙΖΑ! Και ΠΟΙΟ ήταν αυτό; Μετά την ήττα του λαού στον δρόμο και των λαϊκών κινητοποιήσεων του ’10 – ’12, η μόνη διέξοδος που πίστευαν πλατιά λαϊκά στρώματα ότι είχαν, ήταν πλέον, οι εκλογές! Αν θυμάσαι αγαπητέ μου, ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα κόμμα του +- 4%.
Και μόλις ο ΣΥΡΙΖΑ έριξε το σύνθημα για “αριστερή κυβέρνηση” (τρεις-τέσσερις βδομάδες πριν τις εκλογές του Μαϊου του ’12), εκτοξεύτηκε στο 17%. Το συνθημα για “αριστερή κυβέρνηση που θα καταργήσει τα μνημόνια” και ΜΟΝΟ αυτό, ήταν που εκτόξευσε τον ΣΥΡΙΖΑ από το 4 % σκάρτο, στο 17%. ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ! Ούτε η όποια συμμετοχή του στα κινήματα (και η προσπάθεια για καπέλωμά τους θα συμπληρωναν οι γνώστες), ούτε η πολυτασική του ΑΝΤΙ-δημοκρατία (γλάστρες οι συνιστώσες πάντα, και οι αποφάσεις στο κογκλάβιο της γραμμματείας ήδη απο το ’10-12).
Ας το ρίχνατε εσείς αυτό το σύνθημα κι όταν ερχόταν η ώρα να το τιμούσατε. Ποιος σάς εμπόδισε (εκτός, βέβαια, από τις επαναστατικές ονειρώξεις σας…);
Αφού είμαστε τόσο αναξιόλογοι, γιατί ξημεροβραδιάζεσαι στην Παντιέρα και γεμίζεις το ίντερνετ με χολερικά σχόλια;
Δεν έχεις δουλειά να κάνεις;
Ή αυτή είναι η δουλειά σου;
Δεν σας έχω χαρακτηρίσει αναξιόλογους. Σας έχω χαρακτηρίσει αριστεριστές κουφιοκεφαλάκηδες που πάσχουν από τη γνωστή παιδική ασθένεια. Σήμερα ασθενείς, αύριο, πιθανόν, υγιείς. Ελπίζω πάντα.
Επειδή τον τελευταίο καιρό, από την πολλή ‘‘ανάπτυξη’’, κατάντησα να ψευτοδουλεύω από το σπίτι κι επειδή η αριστερή πολιτική είναι μία από τις σταθερές τής ζωής μου, μέχρι τώρα τουλάχιστον. Τα “χολερικά σχόλια” είναι σχόλια καυστικά, ειρωνικά. Άλλο καυστικότητα και ειρωνεία, άλλο χολή. Επιπλέον, είναι σχόλια στοχευμένα. Απευθύνομαι έτσι όχι προς όλους, αλλά επιλεκτικά και ανάλογα με τα επιχειρήματα και το ύφος τού εκάστοτε συνομιλητή μου.
Να σου πω: Με τις αφραγκίες που με δέρνουν, δεν θα είχα αντίρρηση να βγάζω και κάτι τις από τη σχολιογραφία. Αλλά πού… Η ΛΑΕ δεν έχει μία. Ούτε για γραμματόσημο…
Πάνε μια βόλτα. Τζάμπα είναι, αλλά και ψυχωφελές.
Είναι κρίμα να νομίζεις ότι αριστερή πολιτική είναι να γίνεσαι προσβλητικός για κάποιους και αδιάφορος για τους περισσότερους.
Ίσως να μας εμπόδισε η επίγνωση του ότι το φορτίο αυτο μας ξεπερνούσε. Και για να μην γίνουμε ρεντίκολο σαν τον σύριζα, είπαμε “όχι κυβέρνηση στο καπιταλιστικο έδαφος και χωρίς έναν λαό που σε ένα σημαντικό μέρος του θα έχει συνειδητοποιήσει την ανάγκη για ριζικές αλλαγές”.
Με δεδομένο όμως, ότι κάναμε αυτό που μπορούσαμε σε αντίθεση με το κκε, για να αποκτήσει ο κόσμος αυτή την συνειδητοποίηση.
“Αυτό, που μπορούσατε”, ήταν η αβάντα στον τΣύριζα από το ’12 μέχρι και το Δημοψήφισμα 2015;
Αυτό που μπορούσαμε ήταν ηπεισπαθεια έμπρακτα για ταξικη/κοινωνικη χειραφετηση, συμμετέχοντας με το πρόγραμμα μας σε όλες τις μάχες που έδωσε ο κόσμος. Σε αντίθεση με το κκε που απείχε κουνώντας και το δαχτυλο. Άσε φίλε.
Συνεπώς, λέφτη μου, ακόμα και οι ψηφοφόροι ΚΚΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ, επηρεάστηκαν και ΠΟΛΥ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ, από την προπαγάνδφα του ΣΥΡΙΖΑ που έλεγε “ψηφίστε με, να κάνω αριστερή κυβέρνηση και να καταργήσω τα μνημόνια”! Και γιατί να μην επηρεαστούν τότε; Ακόμα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε δείξει πόσο σάπιος ήταν, πόσο καπιταλιστικός ήταν! Και ο λαός είχε ΗΤΤΗΘΕΙ στον δρόμο (και μεις μαζί του). Οι κινητοποιήσεις του ’10 – ’12, οι πανεργατικές απεργίες, οι απεργιακές συγκεντρώσεις/πορείες, οι περικυκλώσεις της Βουλής, οιι πλατείες, όλα αυτά, ΑΠΕΤΥΧΑΝ, δεν μπόρεσαν να ανατρέψουν αυτή την άθλια εξαθλιωτική πολιτική των πρώτων μνημονίων!
ΤΙ έμεινε λοιπόν για τον πολύ κόσμο; ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ και η τελευταία ελπίδα μήπως μπορεί να εκλεγεί κάποια φιλολαϊκή κυβέρνηση! Και αυτό ήταν που εκμεταλλευθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ και πήρε την κυβέρνηση για να μας γαμάει όλους και όλες σήμερα! Μπορούσε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή το ΚΚΕ τότε να επηρεάσουν στο να πάνε σε κοινοβουλευτικό επίπεδο τα πραγματα αλλιώς; Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ λόγω ερκλογικού μεγέθους όχι. Και αυτό αποδεικνύεται από το πόσο ροϊδο τα έκαναν οι συνιστώσεις τύπου “αριστερού ρευματος ΣΥΝ”, ΔΕΑ, ΚΟΕ κλπ. Που τους σάρψσε η δεξια πλειοψηφία της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ σε μια νύχτα, ενώ μέχρι την τελευταία στιγμή και ενώ έιχε κάνει την άθλια κωλοτούμπα ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Λαφαζάνης δήλωνε ότι “καταψηφίζουμε τα μνημόνια, στηρίζουμε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ” (14 Αυγούστου ’15).
“Ακόμα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε δείξει πόσο σάπιος ήταν, πόσο καπιταλιστικός ήταν!”
Προφανώς αστειεύεσαι!
Μια γρήγορη και μόνο ματιά στην πολιτική συμπεριφορά των όμορων του ΣΥΡΙΖΑ οπορτουνιστικών κομμάτων παγκοσμίως και διαχρονικά, θα ήταν αρκετή.
Αλλά και ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ, εν μέσω μνημονίων, δεν ήταν αυτός που προπαγάνδιζε υπέρ της ΕΕ? Δεν ήταν ο Τσίπρας αυτός που έτρεχε στο ΝΑΤΟ και κατέθετε δηλώσεις υποταγής, δεν ήταν αυτός που έτρεχε στο ίδρυμα Κλίντον, στη βίλα Αμπροσέτι, στο ινστιτούτο Λεβύ και σε τόσα άλλα θεσμικά όργανα του ιμπεριαλισμού, προσπαθώντας να πάρει το “χρίσμα”? Δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ ο απόγονος του αντικομμουνιστικού/αντισοβιετικού ΚΚΕες που, εκτός των άλλων, έφτιαξε το 73 την ΕΑΔΕ και ζήταγαν από τον κόσμο να ψηφίσει τον Μαρκεζίνη βοηθώντας έτσι τη χούντα να δείξει δημοκρατικό πρόσωπο? Υπάρχει μεγαλύτερη σαπίλα και βρωμιά από τους οπορτουνιστές? Το μόνο κόμμα που ούτε δευτερόλεπτο δεν αμφέβαλε για το ποιόν του ΣΥΡΙΖΑ ήταν το ΚΚΕ! Τώρα, αν τη στάση του αυτή, της μη συνεργασίας και της μη τροφοδότησης (και εκμετάλλευσης) των ρεφορμιστικών ψευδαισθήσεων του κόσμου, το ΚΚΕ την πλήρωσε χάνοντας το μισό της δύναμής του, αυτό ούτως ή άλλως θα γινόταν. Σε περιόδους έντονης πόλωσης, αυτοί που είναι χαλαρά συνδεδεμένοι φεύγουν.
Βεβαίως και το είχε δείξει ο Συριζα.Μόνο οπορτουνιστές με πτυχίο που τώρα παριστάνουν τους ειδήμονες περί …των λαικών μετώπων και το μόνο που κάνουν τόσες μέρες είναι να αραδιάζουν δια της μεθόδου της κοπτοραπτικής ορισμένα γεγονότα της δεκαετίας του 30 χωρίς να τα συνδέουν με την ιστορική περίοδο στην οποία αναφέρονται,μπορεί να λένε τέτοια μαργαριτάρια.Το να προσπαθείς να χαράξεις τακτική σήμερα αναφερόμενος στην τακτική του κομμουνιστικού κινήματος τη δεκαετία του 30,έ τι να πω….
Ok, σηκώνουμε τα χέρια ψηλά και υποκλινόμαστε στον άρχοντα, για το ποιος κάνει πολιτική με βάση την δεκαετία του 30.!!!!!
Γελάνε στο Βλαδιβοστόκ….
Ρε μάστορα δεν καταλαβαίνεις τι γράφεις…..που χρειάστηκε να περάσουν 80 χρόνια για να παραδεχτείτε ότι υπήρχαν ρωγμές στο σοσιαλιστικο οικοδόμημα….
Και που επειδη τον Τρότσκι τον είχατε εκτελέσει ρίξατε την ευθύνη στο Νικήτα ….
Ενώ αν ακολουθούσαμε αυτά που έλεγε ο Τρότσκυ, οι ρωγμές θα ήταν μουργκάνες και η αστική τάξη θα είχε ξεμπλέξει με τον “υπαρκτό”, μερικές δεκαετίες νωρίτερα.
Προσωπικά, δεν έχω κανένα πρόβλημα με τα Μέτωπα του 30. Επιτελέσανε το ρόλο τους και με το παραπάνω.
Και κάνω κριτική αποτίμηση μιας σειράς ταχτικών κινήσεων, όχι λαθολογία.
Τι ωραία που τα λες;
Μόνο που αυτό τον Υπαρκτό δεν υπάρχει κανένας φορεας πολιτικός παγκοσμίως που να τον υποστηρίζει, θα ήταν γελοίο…..
Τα βάζετε, όλα στο μπλένετερ φίλοι του ΚΚΕ, μπας και μπορέσετε να υπερασπίσετε την ανθρωποφοβική αντίληψη του ΚΚΕ. Πάμε λοιπόν, για μιαν ακόμα φορά:
1. Ο κύκλος της νεανικής και λαϊκής εξεγερτικότητας άνοιξε με την νεανική έκρηξη του ’08. Μετά ακολύθησαν τα απανωτά καπιταλιστικά μνημόνια και ένας κύκλος λαϊκής/εργατικής αγωνιστικότηας του ’10-’15. Με ποικίλες μορφές όπως απιεργίες και απεργιακές συγκρούσεις, λαϊκές συνελεύσεις, δημιουργία ποικίλων λαϊκών πρωτοβουλιών/συλλογικοτήτων γειτονιάς (κινήματα χωρίς μεσάζοντες, αντιφαιστικές πρωτοβουλίες, μορφές αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, κλπ. Από όλον αυτόν τον κύκλο νεανικών/εργατικών και ευρύτερα λαικών αγώνων/πρωτοβουλιών/αντιστάσεων, το ΚΚΕ ΑΠΕΙΧΕ συνειδητά! Εκτός απο αυτά που το ίδιο ελέγχει (πχ ορισμένοι εργατικοί αγώνες). Και όχι μόνο απείχε, τα συκοφάντησε κιόλας! Αντιθέτως, το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ προσπάθησαν να μετατρέψουν την οργή σε αντικαπιτλισιτκή ταξική συνείδηση και επιλογή. Αποτύχαμε. Και αποτύχαμε ΚΑΙ λόγω των δικών μας σοβαρών ανςεπαρκείων (γενικολογίες, όχι υλική πρόταση για οργάνωση του κόσμου στο εδώ και στο τώρα, κλπ).
2. ΟΛΗ αυτή η νεανική/λαϊκή/εργατική αγωνιστικότητα ΑΠΕΤΥΧΕ να ανασχέσει και να ανατρέψει την καπιταλιστική επίθεση. Και αφού απέτυχε, αυτό που έμεινε ως μοναδική υπαρκτή κεντρική πολιτική επιλογή για την πλειοψηφία του κόσμου (έτσι όπως ο κόσμος έχει μάθει να σκέφεται και να δρα δεκαετίες τώρα), ήταν οι εκλογές. Και σε αυτές στράφηκε, ψηφίζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος εκτινάχτηκε απο το 4% στο 17% τον Μαϊο του ’12, μόνο και μόνο επειδή έριξε το σύνθημα “ψηφίστε με να κυβερνήσω και να καταργήσω τα μνημόνια, επαναφέροντας την προηγούμενη κατάσταση”.
ΑΥΤΟ είπε ο ΣΥΡΙΖΑ, και ΜΟΝΟ για αυτό, υπερψηφίστηκε και τελικά σχημάτισε κυβέρνηση το ’15. Για ΤΙΠΟΤΑ άλλο. Αυτό όμως που είπε ο ΣΥΡΙΖΑ, εμπεριείχε, ΟΛΗ την καλλιέργεια των αυταπατω΄ν που συνοψίστηκε στο εξής: “Ψηφίοστε με να σχηματίσω αριστερή κυβέρνηση, ΔΕΝ χρειάζετε να είστε στον δρόμο, δεν χρειάζεται κύριοι καταπιεσμένοι να πολιτικοποιηθείτε περισσότερο και να αποκτήσετε αντικαπιταλιστική συείδηση, ΕΔΩ είμαι εγώ, να σας απαλλάξω απο τα μνημόνια, εντός της ΕΕ και του ευρώ, και να ζήσουμε κάπως σαν πριν την κρίση”.
«Ψηφίοστε με να σχηματίσω αριστερή κυβέρνηση, ΔΕΝ χρειάζετε να είστε στον δρόμο, δεν χρειάζεται κύριοι καταπιεσμένοι να πολιτικοποιηθείτε περισσότερο και να αποκτήσετε αντικαπιταλιστική συείδηση, ΕΔΩ είμαι εγώ, να σας απαλλάξω απο τα μνημόνια, εντός της ΕΕ και του ευρώ, και να ζήσουμε κάπως σαν πριν την κρίση».
Αυτό λένε εδώ και δεκαετίες ολόκληρες όλοι οι ρεφορμιστές!Όσο για το εισαγωγικό παραμυθάκι περί “νεανικής εξεγερτικότητας” το 08 και της αποχής του ΚΚΕ από την αγωνιστικότητα το 10-15, μην τα λες έτσι απότομα, γιατί μέρες που είναι θα κάνεις τη φουκαριάρα τη Χαλιμά να πάει ν αυτοκτονήσει απ τη ζήλια της!
η χαλιμα, έχει σκάσει απο την ζήλεια της, εδώ και χρόνια με την φρασεολογία του ΚΚΕ, και την παράλληλη αποχή του απο τα εγκόσμια! Καλά τα λόγια λαθραναγνώστη, αλλά απο τηγανίτα τπτ!
Άκου μέλος του ΝΑΡ τώρα βέβαια παραλείπεις το ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε δείξει πόσο σάπιος ήταν πόσο καπιταλιστικός ήταν. Εμείς σου επισημάναμε ότι ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει και ένα κομμουνιστικό κόμμα με βάση αυτή την επισήμανση θα έπρεπε να χαράξει την ανάλογη τακτική.Επειδή όμως ορισμένοι,λόγω ακριβώς αυτών των αυταπατών ως προς τον ΣΥΡΙΖΑ δεν την χάραξαν έπεσαν σε μεγάλα οπορτουνιστικά λάθη.Γιατί εξεγείρεσαι;
Από την άλλη μεταξύ μας συνομιλήσαμε πολλές φορές και με αποκαλούσες μλ κλπ.,το ξέχασες δεν πειράζει.Τώρα με βάζεις στο ΚΚΕ.Και με τον φίλο λαθ. συνομιλήσαμε πολλές φορές και είχαμε αρκετές διαφωνίες.
Βρε άνθρωπε, αν δε ζούσατε στην γυάλα σας θα καταλαβαίνατε(;) πόσο βλακωδη είναι τα επιχειρήματα σας..
Όμορα κόμματα……
Με αυτή τη λογικη γιατί να μην δίνουμε την ευθύνη για τα Γκουλάγκ στον Σιάντο; ή στον Σβώλο; Δεν ήταν όμορα τα κόμματα;
Μετά αναρωτιέται γιατί αυτή η στασιμότητα στο κίνημα.. με τέτοιους πολιτικάντηδες σαν του λόγου σας και καλά είμαστε….
Τα “όμορα κόμματα*”, την δίνουν! Άλλωστε, όσο υπήρχε το Γκουλάγκ, που στέλνανε τους διάφορους Σολζενίτσιν και CIA, ο κόσμος ήταν πολύ καλύτερος!
(*) δεξιά, ακροδεξιά σοσιαλδημοκρατικά και οπορτουνιστικά
Ουγκα;
Μπουγκα!!
Α! Να μην ξεχάσουμε και τη συμμετοχή των οπορτουνιστών στον εθνικιστικό παροξυσμό για το σκοπιανό το 92 και το “πλην Λακεδαιμονίων” του Κύρκου.
http://www.katiousa.gr/politika/makedoniko-zitima-kai-ta-skopianofaga-syllalitiria-plin-lakedaimonion/
Το ΚΚΕ ίσως και πάλι λόγω εκλογικού μςεγέθους, μπορούσε να επηρεάσει σε φιλολαϊκή κατεύθυνση την τότε κατάσταση, αλλά έπρεπε να υπάρχει απο κάτων ένα ήδη ισχυρο λαϊκό κίνημα, το οποίο ΝΑ ΜΗΝ ΔΕΙΛΙΑΣΕΙ μπροστά στην προδοσία της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, να απορρίψει την σούμπιτη την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και την ένταξη της χώρας στην ΕΕ, και νά έχουμε άλλες ριζικές εξελίξεις.
Αλλά τέτοιο λαϊκό κίνημα δεν έιχαμε: Η ΑΝΤΑΡΥΣΑ προσπάθησε με ηρωϊκό τρόπο να μ[ολιάσει το λαϊκό κίνημα με αυτή την αντικαπιταλιστική λογική με πολύ συγκεκριμένο τρόπο από τον Γενάρη του ’15 μέχρι και το δημοψήφισμα, αλλά δεν τα κατάφερε. Το ΚΚΕ όπως πάντα, απείχε από τα εγκόσμια. Μην μας λές λοιπόν λεφτ πάλι για τέτοιο μέτωπο, ΣΥΡΙΖΑ νο2. Κάντο μόνος σου!
Ο Λένιν που με τόση έπαρση ταυτίζεις τον εαυτό σου, κάτι παραπάνω από το να ξεκατινιάζεται έκανε.
Εκτός από το να βρίζεις και να απαξιώνεις με οργή όποιον διαφωνεί μαζί σου, δεν έχεις να πεις τίποτα.
Θα τα πω “στους δικούς μου” για τον Ιούνη του 2012, αλλά γεγονός ότι είναι πως η μεγάλη πλειοψηφία των μελών της ΑΡΑΝ, ακόμα και υποψηφίων βουλευτών, ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ.
Κάποιοι πήγαν άμεσα μάλιστα όπως τα στελέχη της ΑΡΑΝ στην Πρωτοβουλία των λεγόμενων 1000 (ούτε οι μισοί δεν ήταν) που ανέδειξε μορφές του “πολέμου θέσεων” σαν το στέλεχος της ΑΡΑΝ Θ. Μπλίκα: από θέση σε θέση, ΔΣ ΔΕΗ, Αλυκών, ΙΝΕΒΙΔΙΜ, μας εξηγεί τα πλεονεκτήματα που έχουν για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση οι πρακτικές των εργολαβιών και των απευθείας αναθέσεων
Άνθρωπε, πας καλά; Ταύτισα εγώ τον εαυτό μου με τον Λένιν επειδή απλώς είπα ότι αυτός μού έδωσε την έμπνευση για τα περί πάθησης; Σους Χριστός!
Δεν έχω βρίσει κανέναν και όσο για την απαξίωση, πάει κι αυτή διαλεκτικά: στην απαξίωση απαντώ με απαξίωση. Τέλος, λυπάμαι αν δεν βρίσκεις κάτι περισσότερο από το τίποτα σε όσα έχω πει. Αλλά, ξέρεις, αυτά είναι υποκειμενικά ζητήματα. Σε κάποιους άλλους μπορεί μερικά από όσα έχω πει να λένε κάτι.
ΚΣ αν και δεν αντιλαμβάνομαι σε ποιον απαντάς και μπλέκεις την ΑΡΑΝ αυτά που λες είναι για τα πανηγύρια, για το τι ψήφιζαν μέλη της ΑΡΑΝ ή τι έκαναν πρώην μέλη της ΑΡΑΝ, ή για το αν μπορείς να μπλέκεις πχ την Π1000, που δεν ήταν ΑΡΑΝ, με καρέκλες κλπ.
Λέω για τα πανηγύρια γιατί μου έχουν πει να μην βρίζω και να μην λέω για προβοκάτσιες
Κώστας
Αν διαβάζατε τι πραγματικά λεει ο Δημητρωφ για τα Αντιφασιστικά Μετωπα, δεν θα γραφατε ΟΛΟΙ σας τόσο γενικά αναθεματα με ορισμένες λεξεις που τις εχετε αναγαγει σε φετιχ ( Λαικα Μετωπα ,Αριστερες Συμμαχιες ) , αν περιαμβαναν αστικές δυναμεις τα μετωπα κλπ κλπ Ο Λενιν δεν ειπε , αν δεν κανω λαθος, οτι κανουμε συμμαχια ακομα και με τον διάολο? Εσεις γιατι αρνείστε? Ξερετε καλύτερα σε γνώση και σε πράξη? Αντι να κατσετε να δειτε τις αντιθεσεις που επικρατουν, τον κυριο εχθρο που εχει να αντιμετωπίσει η εργατική ταξη και ο Λαός, φλυαρειτε με βρισιές-μαγκιές! Οταν καθορισεις τον εχθρό της περιόδου , καθοριζεις μετα και ποιοί ειναι οι φιλοι σου , ποιοί οι συμμαχοι σε κοινωνικό επίπεδο. Ας αναφέρετε σε ποια σελιδα λεει ο Δημητρωφ για σταδια? https://antigeitoniesbooks.blogspot.gr/2013/01/blog-post_4.html
Μα τέτοια ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΗ κ Στραβελακη σ αυτή την προταση σας??? “Είναι μια πολιτική που παρεμβάλλει στάδια πριν μετάβαση στο σοσιαλισμό. Τα στάδια εξαρτώνται από το βαθμό ανάπτυξης του καπιταλισμού και διαχωρίζονται σε εθνικοαπελευθερωτικά, δημοκρατικά και εν τέλει σοσιαλιστικά. ” ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ!!!!! Μηπως για τα μετωπα διαβασατε απο τον Δ Σαρλη την σουσλωφική εκδοχή? ΤΟΣΗ ΣΥΓΧΥΣΗ ουτε ο Τροτσκι …. Απ αυτό φαινεται οτι δεν ειμαι με την λογικη της μειοψηφίας…
1) Η πολτική των λαικών μετώπων και των minimum προγραμμάτων ήταν καταστροφική μιλούσε ανοιχτά για στήριξη αστικών κυβερνήσεων και συμμαχία με σοσιαλιδημοκράτες βάσει κοινών σημείων. Αυτός ήταν και ο λόγος της τραγικής αποτυχίας τους τόσο στη Γαλλία όσο και στην Ισπανία. Άμα θέλετε διάβάστε τα και μόνος σας https://www.marxists.org/reference/archive/dimitrov/works/1935/08_02.htm#s17
2) Μη μου πείτε ότι ακούτε για π΄ρωτη φορά τις θεωρίες του ΚΚΕ του 1980-90 ότι η Ελλάδα είναι χώρα μέσου επιέδου ανάπτυξης και γι αυτό θα υπάρχου τα στάδια της “πργματικής αλλαγής”, της “δημοκρατίας του λαού” και του “σοσιαλισμού”, Από το 1928 και την τρίτη περίοδο της Comintern υπάρχει αυτή η θεωρία που επιτρέπει συμμαχίες μόνο σε χώρες χαμηλού και μέσαίου επιπέδου ανάπτυξης, Φυσικά το άρθρο μου είναι μια κριτική και σε αυτές τις θεωρίες. Αν κάποιος λοιπόν είναι ή ήταν σε σύγχυση αυτός είναι το ΚΚΕ και εν γέννει οι θεωρητικοί της τριτης διεθνούς και όχι εγώ,
Αυτά είναι από το 10ο συνέδριο, του ΚΚΕ. Τελειωσε το 91 στο 13ο.
Όσο για την 3η περίοδο, αυτή είχε κακό τελος λίαν συντόμως. Η 3η περίοδος είναι ακριβώς η σημερινή πολιτική του ΚΚΕ. Αντικαπιταλιστικό μέτωπο στην βάση και όχι συνεργασίες κορυφής.
Δεν είμαι ειδικός και δεν ξέρω λεπτομέρειες αλλά έχω την εντύπωση ότι τα λαϊκά μέτωπα ήταν πρόδρομος της αντιφασιστικής συμμαχίας που αργότερα επικράτησε στην εξωτερική πολιτική της ΕΣΣΔ. Ήταν ασπουμε μια πορεια που ξξεκινησε με την επιστροφή στο 4ο συνέδριο της Κ.Δ. Και ύστερα μια διολίσθηση από τα λαϊκά μέτωπα (7ο συνέδριο Κ.Δ), στην αντιφασιστική. Για να γίνει η αντιφασιστική έπρεπε να διαλυθεί η διεθνής και να υποσχεθεί ο Στάλιν σε συνέντευξη σε αμερικανική αστική φυλλάδα ότι δεν επιθυμεί ‘εξαγωγη της επανάστασης’. Εφόσον έπρεπε πάση θυσία να εμποδιστεί η κατάρρευση της ΕΣΣΔ, όλα τα μέσα ήταν θεμιτά. Αυτό είχε σαν συνέπεια π.χ. να εγκαταλειφθεί στην τύχη του ο δημοκρατικός στρατός, όταν ήταν πλέον άχρηστος στα γεωπολιτικά παιχνίδια της ΕΣΣΔ.
Ακριβώς αυτό ΣΤ
Το ΚΚΕ και τα περισσότερα κομμουνιστικά κόμματα αγαπητέ ΚΤ ποτέ δεν εγκατέλειψαν τη λογική της 3ης περιόδου. Δηλαδή τη συσχέτιση της πολτικής των συμμαχιών με το βαθμό συγκέντρωσης κεφαλάιου, Το ΚΚΕ στο οποίο αναφεθήκαμε, για παράδειγμα, θεωρεί πλέον ότι η Ελλάδα έχει μονοπώλια και άρα είναι ιμπεριαλιστική χώρα (τμήμα της Ιμεριλαιστικής πυραμίδας για την ακρίβεια) γι αυτό και άλλαξε πολιτική από τα “μέτωπα” (ΑΑΔΜ) στο δε συνεργάζομαι με κανένα. Παρόλο που αυτό έιναι μια σημαντική πολτική στροφή η οικονομική αιτιολόγησή της λογικής βασίζεται στη θεωρία του μονοπωλίου αυτό που αλλάζει είναι η κατάταξη της χώρας στην Ιμπεριλαιστική αλυσίδα. Η θεωρία του μονοπωλίου είναι μια αστική οικονομική θεωρία και γι αυτό τα συμπεράσματά της είναι τόσο παρελκυστικά. Το δυστύχημα είναι ότι και η πρόσφατη αντιπαράθεση στο συνέδριο του ΝΑΡ έχει εν πολλοίς την ίδια αναλυτική βάση.
Νίκος Στραβελάκης
Ναι, συμφωνώ ότι η δικαιολογιση μέχρι το 13ο συνέδριο (αλλά και μετά) ήταν αυστηρά οικονομικής φύσης. Η αντιμονοπωλιακή συμμαχία ως τότε στηρίζοταν στην παραδοχή ύπαρξης ΜΗ μονοπωλιακών τμήματων της αστικής τάξης, τα οποία βαφτίζονται με μηχανιστικη αναγωγή σε συμμάχους σε αντιμονοπωλιακό αγωνα (κορυφής φυσικά). Εκεί στηρίζονταν η στάση απέναντι στο ΠΑΣΟΚ όπου στο σύνθημα του ΠΑΣΟΚ Αλλαγή αντιπαρεθετε το ΚΚΕ το σύνθημα πραγματική αλλαγη. Εκεί στηρίζονταν και η αντι-Εοκ φρασεολογία καθότι η πολιτική της του εκσυγχρονισμού ωφελούσε μόνο τα πιο δυναμικά Μονοπωλιακά τμήματα του ελληνικού Κεφαλαιου και χτύπαγε τους μικρομεσαίους αλλά και τα κεφαλαια με μικρό βαθμό συγκέντρωσης.
Σ.Τ.
υ.γ.
Εκτός θέματος βέβαια αλλά να πω ότι μέχρι το 1991 το ΚΚΕ ήταν (σύμφωνα με την δική του ορολογία ) Κάργα Οπορτουνιστικο. Τώρα να εξηγηθεί απο που προήλθε αυτός ο οπορτουνισμος; Από έξω; Απο τους τροτσκιστές;;
Η μήπως από την γραμμή Δημητρόφ; Από τον Χρουστσόφ; Τον Σιάντο;
Σίγουρα ο τρίτο περιοδισμός του ΚΚΕ είναι πρόοδος αν αναλογιστούμε ότι επιτέλους ξεπερνά την περίφημη 6η ολομέλεια 1934, που ακολουθώντας τις αποφάσεις του 6ου συνεδρίου της Κ.Δ. μιλάει για αστικοδημοκρατικα καθήκοντα της εργατοαγροτικης επαναστασης, αφού σύμφωνα με το ΚΚΕ η Ελλάδα ήταν αστο-τσιφλικαδικη..
Ο τριτοπεριοδισμός δεν είναι πρόοδος είναι σκέτος σεχταρισμός. Στις παρούσες συνθήκες δε είχε τραγικά αποτελέσματα για το κίνημα με χειρότερο την παράδοση του εδάφους της κάλυψης των λαικών αναγκών στο ΣΥΡΙΖΑ. Όσο λάθος είναι τα μέτωπα στη βάση minimum προγράμματος άλλο τόσο είναι λάθος ο αποκλεισμός οποιασδήποτε πολτικής συμμαχίας. .
Εφευρέτης της έκφρασης ‘σοσιαλφασιστας‘ τόσο αγαπητής στους επαναστάτες του διαδικτύου, είναι ο ……..(ταρατατζουμ, ταρατατζουμ)……..
Ζηνοβιεφ!!!!!!!!
Εκτελεστεις παρά του Σταλινος!!!!
Η άχρηστη πληροφορία της ημέρας.😀
Η θεωρία της τρίτης περιόδου διατυπώθηκε από Στάλιν in the 10th platia olomeleia of the Kommmunistikis Die8nous!!!
H διατύπωση Μπουχάριν πιο συμβιβαστική, μιλάει για πολλά σημεία επαφής σοσιαλδημοκρατίας – ;φασισμού.
Επίσημα από το δελτίο της Διεθνούς:
Η πολιτική μορφή της δικτατορίας του χρηματιστικού κεφαλαίου προκύπτει από την σύνθεση σοσιαλδημοκρατίας και φασισμού.
(από το δελτίο Μαϊου 1929 της διεθνούς, σελίδα 529-30.)
Η εισήγηση της τρίτης περιόδου παντως ήταν του Μπουχάριν για να λέμε το σωστό
Νίκος Στραβελάκης
Για την ιστορία, νομίζω 1924-27 ήταν ο Ζηνοβιεφ στην διεθνή. Τέλη 23 γίνεται το πραξικόπημα σε Σαξωνία -Θουριγγια και η εξέγερση του Αμβούργου που απέτυχε. Γενάρη 24 στη συνεδρίαση της διεθνούς ο Ζηνοβιεφ κατηγορεί την κεντρική γερμανική κυβέρνηση όπου συμμετείχαν 4 σοσιαλδημοκράτες υπουργοι οτι αυτοί εκπροσωπούν το φασισμό και όχι ο Χίτλερ, του οποιου την ‘επανασταση της μπυραριας’ κατέστειλε η ίδια κυβέρνηση. τον Νοέμβρη.
Ο Ζηνοβιεφ γενικεύσε πανευρωπαικα την κατηγορία του σοσιαλφασισμου εναντίον του Πιλσουτσικ και άλλων.
Τεύχος 2 νέα περίοδος της κομμουνιστικής διεθνούς Φεβρουαρίου 1924.
‘η διεθνής σοσιαλδημοκρατια έχει γίνει πτέρυγα του φασισμου’
Απόφαση της διεθνούς:
Τα ηγετικά στελέχη της σοσιαλδημοκρατίας δεν είναι πια τίποτε άλλο από μέρος του γερμανικού φασισμόυ.με σοσιαλιστική μάσκα.
Η θεωρία της τρίτης περιόδου άπτεται της οικονομίας, διατυπώθηκε μετά στα 27 στο 10ο plenum της διεθνούς από τον Στάλιν. Ο Μπουχάριν πράγματι είχε γνώσεις οικονομικές και στα 27 είχε παραγκωνίσει τον Ζηνοβιεφ. Η πολιτική όμως έμεινε ίδια.
ήταν γρμματέας της Comintern o μπουχάριν το 1927
Στην 11η πλατιά ολομέλεια ο σταλινιστης Τέλμαν βεβαιώνει ότι ο Χίτλερ έχει τελειώσει, και σειρά έχουν οι κομμουνιστές…
Τελικά ο Τέλμαν συνελήφθη και η γραμμή σοσιαλφασισμου-3ης περιόδου αντικαταστήθηκε από τα ενιαία μέτωπα (και Πολιτικά μέτωπα) επιστρέφοντας στο Λένιν και επικαιροποιωντας τις αποφάσεις του 4ου συνέδριου της διεθνούς.
Ήταν το μεγαλειώδες σύνθημα μετά το Χίτλερ εμείς…
Αυτά που λες ουδέποτε τα είπε ο Τέλμαν ,εκτός από υποστηρικτής του αντεπαναστάτη Τρότσκι είσαι και επαγγελματίας ψεύτης.
Εννοείς ότι δεν ήταν σύνθημα του Γερμανικού ΚΚ το “μετά το χίτλερ Εμέις” (After Hitler our Turn) !!!
ναι δεν ήταν. δώσε πηγή εξυπνάκια…προσεξε τι διαβάζεις γιατι ούτε καν εχεις καταλάβει….
δυόμιση μήνες πριν την κατάληψη της εξουσίας από τον Αδόλφο, ο Τέλμαν βεβαιώνει ότι ‘οι σοσιαλδημοκρατία παραμένει το κύριο όπλο του αστισμού διότι ο Χίτλερ αδυνατεί να διυσδυσει περισσότερο στις εργατικές μάζες, συνεπώς η σημασία του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος για την επικράτηση του προγράμματος του φασιστικού χρηματιστικού κεφαλαίου είναι αυξανόμενη.!!!
Παραμύθια της χαλιμάς,πες μας που το λέει αυτό ο Τέλμαν.Αντιγράφεις διάφορα χαλκεία, τελικά είσαι μεγάλος παραμυθάς.
Ευχάριστω για τα καλά σου λόγια.
Λέει ο Τέλμαν:
‘ξεσκεπαζουμε την Κυβέρνηση Bruning, πειθωντας έτσι πως αυτή η αστική κυβέρνηση τείνει προς την υλοποίηση της φασιστικής δικτατορίας που προβλέψαμε και δεν χρειάζεται να αντικατασταθεί από τον Χίτλερ ή άλλο εθνικιστή.’
Η διαβεβαίωση Τέλμαν ότι ο Χίτλερ δεν θα δυναμώσει άλλο και ότι η επανάσταση είναι προ των πυλών, έγινε στο 11ο plenum της διεθνούς.
Η ανακήρυξη των σοσιαλδημοκρατών σε σοσιαλφασιστες είχε απόλυτη υσχυ ως τα 34, μετά την ανακήρυξη ντου Χίτλερ σε καγγελαριο, αν δεν κάνω λάθος, άρχισε ο Στάλιν να αναζητά συμμάχους εκεί που πριν έφτυνε…….
Τι περιμένεις….παιχνίδια ΕΞΟΥΣΊΑΣ…φίλε μου.
Το 11 συνέδριο της διεθνούς;και πότε έγινε αυτό;μας κοροιδεύεις στα ίσα,μιλούμε ότι το 7 συνέδριο έγινε το 1935 όλα όσα αναφέρεις εδωμέσα είναι κατασκευές χαλκείων.
Aπορω γιατί επιμένεις φίλε. Δεν γράφω πουθενά για συνέδριο. Έγραψα 11η συνεδρίαση της ολομέλειας στα αγγλικά plenum σύμφωνα με την αρίθμηση της διεθνούς από τα δελτία που έβγαζε η διεθνής τότε και όπως αναφέρονται στην έκδοση Jane Degras, Η Κομμουνιστική Διεθνής 1919-1943: έγγραφα. 3. 1929-1943 , Routledge (UK),
Και κάτι ακόμη.Ο σταλινικός Τέλμαν δεν συνομοτούσε όπως τον Τρότσκι ενάντια στο προλεταριάτο ,ο Τέλμαν έπεσε απ τους ναζί.
Ρε φίλε χωνέψετε δεν είμαι τροτσκιστής ούτε ΣΕΚ αλλά μην περιμένεις να μάθω από εσένα τι έκανε ο Τρότσκι και τι όχι, όταν μου γράφεις ασχετοσυνες για 11ο συνέδριο, έτσι; Είσαι πολύ λίγος για να με αντικρούσεις.
Σε αντικρούσαμε σε όλα το ξεχνάς.Ουσιαστικά στο μόνο που απάντησες είναι για την 11 συνεδράση της ολομέλειας,θα το ψάξω και θα σου πώ.Πάντως στα ΑΠΑΝΤΑ δεν το βρήκα.Πότε έγινε αυτή η συνεδρία;
Ούτε επίσης υπάρχει πουθενά η ρήση μετά τον Χίτλερ εμείς.Ο Τέλμαν δεν το είπε ποτέ αυτό.
Δεν είσαι εσύ που μας παρουσίασες το πλαστό έγγραφο του Π.Γ του ΠΚΚ της ΕΣΣΔ με υπογραφή τάχα Στάλιν;
Επαναλαμβάνω ότι πρόκειται περί χαλκείων.
Και για να μην ξεφεύγεις:
Λέει ο Τέλμαν:
‘ξεσκεπαζουμε την Κυβέρνηση Bruning, πειθωντας έτσι πως αυτή η αστική κυβέρνηση τείνει προς την υλοποίηση της φασιστικής δικτατορίας που προβλέψαμε και δεν χρειάζεται να αντικατασταθεί από τον Χίτλερ ή άλλο εθνικιστή.’
Η διαβεβαίωση Τέλμαν ότι ο Χίτλερ δεν θα δυναμώσει άλλο και ότι η επανάσταση είναι προ των πυλών, έγινε στο 11ο plenum της διεθνούς.
Η ανακήρυξη των σοσιαλδημοκρατών σε σοσιαλφασιστες είχε απόλυτη υσχυ ως τα 34, μετά την ανακήρυξη ντου Χίτλερ σε καγγελαριο, αν δεν κάνω λάθος, άρχισε ο Στάλιν να αναζητά συμμάχους εκεί που πριν έφτυνε…….
Τι περιμένεις….παιχνίδια ΕΞΟΥΣΊΑΣ…φίλε μου.
Στην 11 συνεδρία της ολομέλειας που έγινε από 25-13 Απρίλη του 31 ο Ταίλμαν δεν είπε ότι ο Χίτλερ δεν θα δυναμώσει άλλο και ούτε είπε το μετά τον Χίτλερ εμείς.Καλά επέμενα λοιπόν.
Όσο για τον όρο σοσιαλφασίστες,σωστά το τοποθέτησαν τότε οι γερμανοί κομμουνιστές.Το 1929 ,την 1 Μάη,ο σοσιαλφασίστας υπουργός του Ράιχ Καρλ Σέβεριγκ μαζί με τον αστυνομικό δ/ντή Τσερμπρίγκελ έστησαν μυδράλια ενάντια στους κομμουνιστές,34 νεκροί.Αμέσως μετά η Κόκκινη Σημαία ,η εφημερίδα του KPD έκλεινε.Αντιθέτως τα τάγματα εφόδου του Χίτλερ αφήνονταν ελεύθερα να εξοντώνουν κομμουνιστές.
34 νεκροί το 29,40 νεκροί το 30,50 νεκροί το 31,όλοι από σφαίρες αστυνομικών του σοσιαλφασισμού.
Είναι ολομέλεια της εκτελεστικής έπιτροπης έτσι;
Φίλε μου Τ.Κ. δεν είπα καλά ή κακά. Είπα ότι έκαναν στροφή 180 μοιρών και εκεί που έφταναν μετά έγλυφαν. Δεν γίνεται όμως να είχαν δίκαιο και για τον σοσιαλφασισμο και για τα αντιφασιστικά μέτωπα.
Και για να μεταχειριστω το χαζό επιχείρημα του σ/Φ λαθραναγνωστη αν είχε κάνει τέτοιες ανορθόγραφος ο Τρότσκι, θα τον είχαν εκτελέσει με αντιστοιχία πυρά.
Να εξετάζουμε την κάθε φορά συγκεκριμένη κατάσταση.Από το μέσα του 32 υπήρχε ήδη μέτωπο από τα κάτω κομμουνιστών και σοσιαλδημοκρατών εργατών.Οι εκκλήσεις βέβαια γι αυτό το μέτωπο ήταν συνεχείς.Φυσικά αυτό το μέτωπο είναι που έκανε τον αγώνα,ο αγώνας στο δρόμο,οι μάχες στο δρόμο.Η ηγεσία των σοσιαλδημοκρατών ήταν εναντίον.Στη συγκεκριμένη κατάσταση και μάλιστα όταν ο κίνδυνος του Χίτλερ πλησίαζε ,όταν η αστική τάξη βλέποντας την άνοδο των κομμουνιστών και την πτώση της σοσιαλδημοκρατίας και του ναζιστικού κόμματος στις εκλογές του Νοέμβρη του 32,αποφασίζει σύσσωμη να υποστηρίξει Χίτλερ.οι κομμουνιστές κάλεσαν και την ηγεσία των σοσιαλδημοκρατών σε κοινό μέτωπο.Οι σοσιαλδημοκράτες ηγέτες δεν ανταποκρίθηκαν.Ελεγαν ότι η άνοδος Χίτλερ θα είναι προσωρινή.Ιδιαίτερα μετά την προβοκάτσια στο Ράιχστανγκ τα έβαλαν και πάλι με τους κομμουνιστές
Η κατάσταση ήταν εκρηκτική.Οι ναζί έκοψαν το νήμα αλλά οι κομμουνιστές είχαν δόσει προηγουμένως μεγάλες μάχες και πολλούς νεκρούς.
Οι σοσιαλιστές και ο Τρότσκι καθώς και όλο το κ.κ.πολωνιας ζητάγανε ενιαίο μέτωπο. Αυτοί που το απερριψαν ήταν ο Τέλμαν και ο Στάλιν. Η Πράβδα έγραφε ο Φασίστας Τρότσκι κάνει προδοτικές προτάσεις. Να μην διαστρεβλώνουμε.
Kαι στο πρωσσικο landtag υπήρξε η ιστορικά μοναδική συνεργασία του Σταλινικού κ.κ. με τους Ναζί εναντίον του σοσιαλιστικού κόμματος.Ανεξαρτητα από την αιτία, προκαλεί απορία η πολιτική τύφλωση του Τέλμαν.
Το ότι ο Χίτλερ ”έπιασε ταβάνι” το είπε ο Nueman το 30 στον οποίο έγινε κριτική και διαγράφτηκε λόγω της σεχταριστικής του πολιτικής.Ο Ταίλμαν δεν είπε τέτοια βλακεία.
Hδη στη10 η συνεδρίαση της εκτελεστικής γραμματείας της κ.δ. παρενέβη ο ίδιος ο Στάλιν στη σύγκρουση Μπουχάριν Ρικωφ Τομσκι εναντίον του Ταλμαν . Απομακρυνε τον Μπουχάριν γιατί έκανε φράξιες .
Αλλά η ουσία ήταν ότι η γραμμή Μπουχάριν ήταν πιο ήπια εναντίον των σοσιαλδημοκρατών.
Μεταξύ 10 ης και 12ης συν. της εκτελεστικής της κ.δ., είχαν σχηματιστεί 2 στρατόπεδα ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ Στο ένα ήταν Στάλιν Ταλμαν και στο άλλο Τρότσκι και ‘τροτσκιστες’.
Ή πολεμική του Ταλμαν έλεγε:
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για το κ.κ. είναι η μανούβρα των ‘σοσιαλφασιστων’ που θέλουν ενιαίο μέτωπο με το κ.κ. !!!!!!!!!!!!
Απίθανα πράγματα.
Ο Τρότσκι έλεγε ότι υπάρχει κίνδυνος επίθεσης στην ΕΣΣΔ από μια Ναζιστική Γερμανία.
Ο Στάλιν έλεγε ότι είναι οπορτουνισμος να κάνεις διαχωρισμό μεταξύ σοσιαλιστών και φασιστων-ναζι.
Αυτή είναι η ουσία της αντιπαράθεσης και η πατάτα του Σταλινισμού την οποία δεν παραδέχεται ως σήμερα διότι ο Στάλιν ως γνωστόν ήταν μια μεγαλοφυΐα που δεν έκανε λάθη.
Ενιαίο μέτωπο εναντίον ποιού θέλανε οι σοσιαλδημοκράτες αφού τότε ήτανε στην κυβέρνηση,υπηρετούσαν τον καπιταλισμό,έριχναν βαρειά αντιλαικά μέτρα,με την πολιτική τους δυνάμωναν τους φασίστες,καλύπτανε τις φασιστικές συμμορίες,δολοφονούσαν τους κομμουνιστές.Προφανώς ζητούσαν απ τους κομμουνιστές να υποταχτούνε στο όνομα του φασιστικού κινδύνου.
Οι κομμουνιστές οργανώνανε από τα κάτω το ενιαίο μέτωπο της εργατικής τάξης.
Eνταξει, αυτό λέμε, ότι το μέτωπο από κάτω απέτυχε ξεκάθαρα, γιατί το δόγμα Στάλιν Τέλμαν ότι οι σοσιαλιστές είναι ο κύριος εχθρός και ο Χίτλερ λεπτομέρεια, δεν πέρασε στους σοσιαλδημοκράτες της βασης.
Και αντικαταστάθηκε από τα αντιφασιστικά μέτωπα.
Αλλά αυτό έγινε μετα. Έπρεπε πρώτα να φτάσει ο Χιτλερ στις εκλογές 31/7/1932 να πάρει 37%. Αλλά ακόμα και τότε , ο Τέλμαν επέμενε: θεωρούσε ως σημαντική την μείωση του ποσοστού των σοσιαλιστών κατά 1%, και όχι ο Διπλασιασμός του ποσοστού που πήρε ο Χίτλεριτλερ.
Δεν τα ξέρεις τα γεγονότα φίλε μου ,κανένας κομμουνιστής δεν είπε ότι ο Χίτλερ είναι λεπτομέρεια,εσύ τα λες αυτά,έχεις δει φωτογραφίες του κοινού μετώπου κομμουνιστών και σοσιαλδημοκρατών εργατών;
Ο Τέλμαν απ το 1928 που οι ναζί είχαν το 2.6 των ψήφων ,έβλεπε τον κίνδυνο άλματος των ναζί.
Άντε σε χαιρετώ ,καληνύχτα και καλή χρονιά.
Ο Τρότσκι πήγε να συγκρίνει το μέτωπο που έγινε το 17 εναντίον του Κορνίλοφ με την κατάσταση στη Γερμανία…καμία σχέση.
H θέση του Τέλμαν είναι πως αποτελεί ακατονομαστη προδοσία το ενιαίο μέτωπο. Ο Τρότσκι, χαρακτήρισε τη στάση αυτή του κ.κ.γ. ως παράδειγμα του πώς δεν πρέπει να δρα.
Λέει ο Τέλμαν επί λέξει:
To say that Briining was preferable to
a Hitler-Hugenberg dictatorship was ‘a despicable and treacherous betrayal’
———————-
Με πανηγυρικο τρόπο ο νέος ηγέτης του Κ.Κ.Γερμανιας Πικ, αποκηρύσσει την γραμμή Τέλμαν-Σταλιν περί σοσιαλφασισμου-3ης περιόδου και την χαρακτηρίζει σεχταριστικη……αποτυχημένη και ως Κύριο Εχθρό καθορίζει όχι το ιμπεριαλιστικό κεφάλαιο αλλά τον Ναζισμο και τον ιαπωνικό μιλιταρισμό. Αναγκάζοντας όλα τα κ.κ. σε νέους ελιγμους και στραμπουλωντας για πολλοστή φορά την διαλεκτική.
Eνας άλλο ομιλητής από το γερμανικό κ.κ., ο Φλόριαν είπε ότι θα ενοποιήσουν το κόμμα του προλεταριάτου και θα κάνουν μέτωπο με τις οργανώσεις της καθολικής εκκλησίας…..
Florin, for the KPD, said the chief question in Germany, if the fascist dictatorship
was to be overthrown, was to establish relations with the social-democratic masses
and their organizations appropriate to the new conditions. In the past their united
front work had been ‘attended by grave defects and shortcomings’. They had
believed a united front with the SPD to be impossible, and had concentrated, even
after Hitler’s coming to power, on the propaganda of communist doctrine. The
change to a policy of united front and popular front had been made at the beginning
of 1935. They had to enter the fascist mass organizations, where they could exercise
a decisive influence on the opposition movements, and they would have to combat
the social-democratic theory that the fascist regime could be overthrown only in war
or with outside help. He spoke of the KPD’s mistakes before and after January 1933:
‘We thought we could stop the rebuilding of social-democracy.’ At the beginning of
1935, ‘after a serious and critical examination, we made the change to a united front
and popular front policy, and changed our methods’. They were now in favour of one
proletarian party, and would form one front with the Catholic and other opposition
groups, with anybody willing to fight for democratic liberties.
————————
Ιστορία της διεθνούς τόμος 3⃣
https://www.marxists.org/history/international/comintern/documents/volume3-1929-1943.pdf
Καλά έκανε το ΚΚΓ,σωστά είδε την τακτική στις νέες συνθήκες εσύ βέβαια δεν μπορείς να τα καταλάβεις αυτά,μας παραθέτεις ένα ξεκάρφωτο απόσπασμα του Φλόριαν ,και νομίζεις ότι κάτι κατάφερες.
Ναι , μόνο που δεν είναι Φλόριαν, το Φλόριαν βγήκε μόνο του από τον ορθογραφία της γουγλε που αλλάζει χωρίς να ρωτάει. Πρόκειται για τον πασίγνωστο florin αλλά τι σου λέω τώρα…
Το Φλόριαν σε μάρανε,εσύ το γράφεις έτσι,επί της ουσίας δεν λες τίποτε.
Επί της ουσίας ρώτα την ρωσική κυβέρνηση γιατί ζήτησε συγγνώμη από του Πολωνούς για το κατυν. Το έγγραφο με τις υπογραφές δεν αμφισβητείται. Υπάρχει και η παραδοχή Μολότωφ για την κατάσχεση του σπόρου στον λιμο της Ουκρανίας (ολοντομορ) .
Ο Καγκανοβιτς λέει για το Λατινικό ότι ήταν αναγκαίο.
Εδώ οι σταλινικοί πήραν 650. 000 αιχμαλωτους μετά οποίο την συμφωνία με τον Χίτλερ για διαμελισμό της Πολωνίας.
Οι Πολωνοί ζητάγανε όπλα να πολεμήσουν τους ναζί και ο Στάλιν τους κράταγε φυλακισμένους σαν Τροτσκιστές…..
Τι να πούμε τώρα, αμφισβητείτε γεγονότα..
Αλήθεια, μέχρι πότε αμφισβητουσατε την ύπαρξη Γκουλάγκ;;
Ο Καγκανοβιτς λέει για το ΚΑΤΙΝ…(δυστυχώς ο ορθογραφος κάνει τα δικά του.
Ο Πούτιν δήλωσε ότι στο Κατίν Ρώσοι και Πολωνοί πέθαναν «όπως αδελφός με αδελφό» και κάλεσε τους Πολωνούς να μη ρίξουν την ευθύνη για το κακό στον ρωσικό λαό. Τόνισε ότι κατά τη γνώμη του ο Στάλιν διέταξε την εκτέλεση των Πολωνών το 1940 για να εκδικηθεί τον θάνατο 32.000 στρατιωτών του Ερυθρού Στρατού σε στρατόπεδα αιχμαλώτων στην Πολωνία το 1920, επειδή θεωρούσε ότι ήταν προσωπικά υπεύθυνος για την απώλεια αυτή.
—————————
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=149139
Υ.γ. αργεί αλλά το φως πάντα ξημερώνει. Όταν έλθει η ώρα.
Το φως, έχει ήδη ξημερώσει, αλλά εσύ είσαι στα βαθειά σκοτάδια της τύφλας του αντισοβιετισμού και ούτε να διαβάσεις δεν μπορείς!
Από το λινκ που παραθέτεις:
” Πολωνοί και Ρώσοι ιστορικοί εργάζονται για να αποκαλύψουν την αλήθεια και να επιτρέψουν ένα άνοιγμα στις σχέσεις των χωρών μας», δήλωσε ο πρωθυπουργός της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος απέφυγε συστηματικά τη λέξη «συγγνώμη».”
Τώρα, το τι πραγματικά είπε ο Πούτιν για τον Στάλιν και το τι γράφει η “Ε”, αυτό είναι θέμα. Το γεγονός πάντως είναι ότι ούτε οι Πολωνοί δεν μιλάνε πια για το Κατύν, παρά μόνο κάποιες “κατίνες” με μπικουτί και πασουμάκια!
Και εσένα σε έχει πιάσει ‘ιλιγγος από τις επιτυχιες’
Έχεις ονειρώξεις ότι ξανασκοτωνεις Τον Λέοντα!!
Κοίτα να δεις, αν στη θέση του Στάλιν ήταν ο Λέων, τότε θα ήταν πιο πιθανό το Κατύν να το είχαν διαπράξει οι σοβιετικοί.
Τι μιά τι δυο Κρονστάνδες!
Είσαι για γέλια.
Τον Λέοντα καλά έκανε και τον εκτέλεσε ο ήρωας Μερκαντέρ,ένας χαφιές ήτανε.
Εντάξει τώρα, αυτό δεν σε τιμά.
Ο R.P.Dutt απολογουμενος είπε ότι στην φουρία τους χαρακτήριζαν οποιονδήποτε εκτός του κόμματος σαν φασίστα!
————–
o.π. σελίδα.357 αγγλική έκδοση
“Αυτό είχε σαν συνέπεια π.χ. να εγκαταλειφθεί στην τύχη του ο δημοκρατικός στρατός, όταν ήταν πλέον άχρηστος στα γεωπολιτικά παιχνίδια της ΕΣΣΔ.”
…”Γιάλτα”, “υπερδυνάμεις”, κλπ.
Το πασόκ ποτέ δεν πεθαίνει!
Ευτυχώς, που αρχίζει να υποχωρεί στα σωματεία. Αγάλι-αγάλι….
Γιαλτα, Τεχεράνη, Λίβανος, ΠΑΣΟΚ και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις. Αλλαγή δεν γίνεται χωρίς το ΚΚΕ!!!
Βλαδιβοστόκ Βλαδιβοστόκ….
Τα δόσατε όλα,ΚΑΝΑΤΕ ΠΛΑΤΕΣ για να ανέβει ο Συριζα και τώρα ήρθατε εδωπέρα και …θυμηθήκατε τα λαικά μέτωπα ,πιστεύοντας ότι έτσι θα ξεπληθείτε;.
Και μην οδύρεστε που ανέβηκε η κόκκινη σημαία στο Ράιχστανγκ ,δεν είναι τυχαίο βέβαια που ο Τρότσκι ζητούσε τη μη δίωξη των ναζί,τους υποστήριζε μια χαρά.
Όταν τα κόμματα δεν ξέρουν να κάνουν συνεργασίες δεν έχουν κανένα μέλλον…
1)ποιοι κάναμε πλάτες; ή μάλλον ποιοι ΔΕΝ έκαναν κατά περιόδους στα ΠΑΣΟΚ; Σίγουρα εσείς!!
2)για τα λαϊκά μέτωπα δεν αναφέρθηκα καθόλου.
3)δεν ξέρω ποιον πονάει η κόκκινη σημαία, σίγουρα τους εχθρούς της ελευθερίας και της ισότητας!!
4)αααχχ ο Τρότσκι…
Δεν ξέρω ποιούς εννοείς με το εσείς ,αλλά φαίνεται να μην θυμάσαι το διαβόητο ψηφίστε ΠΑΣΟΚ χωρίς αυταπάτες.Το ΣΕΚ πάντως ένα αστικό μόρφωμα είναι επί της ουσίας ΠΑΣΟΚ.
Τα περί της Γαλλίας φαίνεται ότι δεν τα κατέχεις ,πάντως αν χρειάζεσαι τροτσκιστική βιβλιογραφία ,εδώ είμαστε .Και για τους άλλους όπως διάβασα που το παίζουν γνώστες,απλώς μας σερβίρουν παραμύθια της χαλιμάς και το κυριώτερο δεν τοποθετούν τα γεγονότα στο ιστορικό πλαίσιο της εποχής.
Διάβασε και λίγο Εργ.Αλλ.,λίγο πριν τις εκλογές του 15 να δεις ποιός έγινε ουρά του Συριζα,άνκαι τα ξέρεις αλλά παριστάνεις τον ανίδεο
Και για να μην το παρατραβάμε αν με το εσείς εννοείς το ΚΚΕ τότε θα πρέπει να ζητήσεις απάντηση από αλλού.
Και από πού βγαίνει ότι είμαι σεκ; Έχεις μαντικές δυνάμεις;
Και τι έκαναν οι τροτσκιστές τη δεκαετία του 30 στη Γαλλία;Κατηγορούσαν το λαικό μέτωπο,ο ίδιος ο Τρότσκι όμως δεν είναι που παρακίνησε τον γνωστό απεργοσπάστη Μολινιέ,να κάνει εισοδισμό στο σοσιαλιστικό κόμμα το 34-35;Μετά κατηγόρησε το λαικό μέτωπο όταν ο κυριώτερος εχθρός τότε ήταν ο φασισμός,είναι προφανές με το μέρος ποιού τάχτηκε.Φυσικά τότε ο λαός τους γύρισε την πλάτη.Ο τροτσκιστής Harry Ratner μια χαρά μας περιγράφει για τη δράση των τροτσκιστών στη Γαλλία.Επρόκειτο για ελάχιστους διανοούμενους που δεν τους έκοφτε δεκάρα για τα εργατικά προβλήματα .Όταν ο τροτσκιστής Andre Breton επισκέφτηκε τον Τρότσκι στο Μεξικό ,επιστρέφοντας μίλησε για τα κόκκινα μαγουλάκια του Τρότσκι και τις ζωγραφιές του Ριβέρα.Δλδ εδώ ο κόσμος καίγεται και …..
Οι κομμουνιστές είχαν τα περισσότερα θύματα στη μάχη κατά του φασισμού κι ο Λέοντας ασχολιόταν με τα…
Μην το ξεχειλωνεις χρονιαρες μέρες, γιατί θα κλάψουνε μανούλες…..
Ε όχι και το ξεχειλώνω.Ο Τρότσκι ζητούσε ,παραμονές της εισβολής των ναζί στην ΕΣΣΔ ,εξέγερση ενάντια στο κόμμα και τον Στάλιν.Ζητούσε ανεξαρτησία της Ουκρανίας υπηρετώντας τα συμφέροντα του Χίτλερ και του Παντέρα.Καλούσε τον τσεχοσλοβάκικο λαό να μην πολεμήσει ενάντια στην εισβολή των ναζί.Τι ήταν ο Τρότσκι,άντε μωρέ,δεν θέλει και πολύ σκέψη.
Ντροπή του του Τρότσκι που δεν καθοτανε νηστικός στο Μεξικό και είχε κόκκινα μαγουλάκια
Κώστας
Η κριτική στα λαϊκά μέτωπα έρχεται από τον ίδιο τον Δημητρωφ:
In 1923 Saxony and Thuringia presented a clear picture of a Right opportunist “workers’ government” in action. The entry of the Communists into the Workers’ Government of Saxony jointly with the Left Social-Democrats (Ziegner group) was no mistake in itself; on the contrary, the revolutionary situation in Germany fully justified this step. But in taking part in the government, the Communists should have used their positions primarily for the purpose of arming the proletariat. This they did not do. They did not even requisition a single apartment of the rich, although the housing shortage among the workers was so great that many of them with their wives and children were still without a roof over their heads. They also did nothing to organize the revolutionary mass movement of the workers. They behaved in general like ordinary parliamentary ministers “within the framework of bourgeois democracy.” As you know, this was the result of the opportunist policy of Brandler and his adherents. The result was such bankruptcy that to this day we have to refer to the government of Saxony as the classical example of how revolutionaries should not behave when in office.
Comrades, we demand an entirely different policy from a united front government. We demand that it should carry out definite and fundamental revolutionary demands required by the situation. For instance, control of production, control of the banks, disbanding of the police and its replacement by an armed workers’ militia, etc.
Το 1923 η Σαξονία και η Θουριγγία παρουσίασαν μια σαφή εικόνα μιας δεξιάς οπορτουνιστής «εργατικής κυβέρνησης» σε δράση. Η είσοδος των κομμουνιστών στην κυβέρνηση των εργατών της Σαξονίας από κοινού με τους Αριστερούς Σοσιαλδημοκράτες (ομάδα Ziegner) δεν ήταν καθόλου λάθος από μόνη της. αντίθετα, η επαναστατική κατάσταση στη Γερμανία δικαιολόγησε πλήρως αυτό το βήμα. Όμως, κατά τη συμμετοχή τους στην κυβέρνηση, οι κομμουνιστές θα έπρεπε να έχουν χρησιμοποιήσει τις θέσεις τους κυρίως για να οπλίσουν το προλεταριάτο. Αυτό δεν το έκαναν. Δεν έκαναν ούτε κατασχεση ενός διαμερίσματος των πλουσίων, αν και η έλλειψη στέγης μεταξύ των εργαζομένων ήταν τόσο μεγάλη που πολλοί από αυτούς με τις συζύγους τους και τα παιδιά τους δεν είχαν ακόμα στέγη πάνω από τα κεφάλια τους. Δεν έκαναν και τίποτανα οργανώσουν το επαναστατικό μαζικό κίνημα των εργαζομένων. Συμπεριελάμβαναν γενικά τους απλούς κοινοβουλευτικούς υπουργούς “στο πλαίσιο της αστικής δημοκρατίας”. Όπως γνωρίζετε, αυτό ήταν το αποτέλεσμα της οπορτουνιστικής πολιτικής του Brandler και των υποστηρικτών του. Το αποτέλεσμα ήταν μια τέτοια χρεοκοπία που μέχρι σήμερα πρέπει να αναφερθούμε στην κυβέρνηση της Σαξονίας ως το κλασικό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο οι επαναστάτες δεν πρέπει να συμπεριφέρονται όταν βρίσκονται στο αξίωμα.
Σύντροφοι, απαιτούμε μια εντελώς διαφορετική πολιτική από μια κυβέρνηση ενιαιου μετώπου. Ζητούμε να πραγματοποιήσει συγκεκριμένα και θεμελιώδη επαναστατικά αιτήματα που απαιτούνται από την κατάσταση. Για παράδειγμα, ο έλεγχος της παραγωγής, ο έλεγχος των τραπεζών, η διάλυση της αστυνομίας και η αντικατάστασή της από ένοπλες εργατικές πολιτοφυλακές κλπ.
Καλά έκανε ο Δημητρόφ,αφού ήταν κομμουνιστής και όχι αντεπαναστάτης τροτσκιστής.
Το 1923 οι δεξιοι Μπράντλερ και Ταλχάιμερ στηρίζονταν απο τον Τρότσκι. Προφανως Σ.Τ. εισαι άσχετος. Ο Τ.Κ σε έχει κανει σκονη.
Οι ισπανοί σοσιαλιστές ήταν στην κυβέρνηση από τις πρώτες ημέρες της επανάστασης. Δημιούργησαν επαφές μάχης μεταξύ των οργανώσεων της εργατικής τάξης κάθε πολιτικής γνώμης, συμπεριλαμβανομένων των κομμουνιστών και των αναρχικών, και συγκόλλησαν την εργατική τάξη σε μια ενωμένη συνδικαλιστική οργάνωση; Ζήτησαν τη δήμευση όλων των εδαφών των ιδιοκτητών, της εκκλησίας και των μοναστηριών υπέρ των αγροτών, προκειμένου να κερδίσουν τον τελευταίο στο πλευρό της επανάστασης; Προσπάθησαν να πολεμήσουν για εθνική αυτοδιάθεση για τους Καταλονιους και τους Βασκους και για την απελευθέρωση του Μαρόκου; Εξέστρεψαν τη στρατιά των μοναρχικών και φασιστικών στοιχείων και την προετοίμασαν για να περάσουν στην πλευρά των εργατών και των αγροτών; Διέλυσαν την Πολιτική Φρουρά, τόσο καταδικασμένη από τον λαό, ο εκτελεστής κάθε κίνησης του λαού; Χτύπησαν το φασιστικό κόμμα του Gil Robles και στη δύναμη της καθολικής εκκλησίας; Όχι, δεν έκαναν κανένα από αυτά. Απέρριψαν τις συχνές προτάσεις των Κομμουνιστών για ενωμένη δράση κατά της επίθεσης της αντίδρασης των αστών-ιδιοκτητών και του φασισμού. ψήφισαν εκλογικούς νόμους που επέτρεψαν στους αντιδραστικούς να αποκτήσουν πλειοψηφία στο Κορτς (κοινοβούλιο), νόμους που τιμωρούν το λαϊκό κίνημα, νόμους κάτω από τους οποίους οι ηρωικοί ανθρακωρύχοι των Αστούρια δοκιμάζονται τώρα. Είχαν αγρότες που πολεμούσαν για γη που πυροβόλησε η Πολιτική Φρουρά και ούτω καθεξής. Απέρριψαν τις συχνές προτάσεις των Κομμουνιστών για ενωμένη δράση κατά της επίθεσης της αντίδρασης των αστών-ιδιοκτητών και του φασισμού. ψήφισαν εκλογικούς νόμους που επέτρεψαν στους αντιδραστικούς να αποκτήσουν πλειοψηφία στο Κορτς (κοινοβούλιο), νόμους που τιμωρούν το λαϊκό κίνημα, νόμους κάτω από τους οποίους οι ηρωικοί ανθρακωρύχοι των Αστούρια δοκιμάζονται τώρα. Είχαν αγρότες που πολεμούσαν για γη που πυροβόλησε η Πολιτική Φρουρά και ούτω καθεξής.
The Spanish Socialists were in the government from the first days of the revolution. Did they establish fighting contact between the working class organizations of every political opinion, including the Communists and the Anarchists, and did they weld the working class into a united trade union organization? Did they demand the confiscation of all lands of the landlords, the church and the monasteries in favor of the peasants in order to win over the latter to the side of the revolution? Did they attempt to fight for national self-determination for the Catalonians and the Basques, and for the liberation of Morocco? Did they purge the army of monarchist and fascist elements and prepare it for passing over to the side of the workers and peasants? Did they dissolve the Civil Guard, so detested by the people, the executioner of every movement of the people? Did they strike at the fascist party of Gil Robles and at the might of the Catholic church? No, they did none of these things. They rejected the frequent proposals of the Communists for united action against the offensive of the bourgeois-landlord reaction and fascism; they passed election laws which enabled the reactionaries to gain a majority in the Cortes (parliament), laws which penalized the popular movement, laws under which the heroic miners of Asturias are now being tried. They had peasants who were fighting for land shot by the Civil Guard, and so on.
—————————–
https://www.marxists.org/reference/archive/dimitrov/works/1935/08_02.htm
Καλά τα λέει και πάλι ο Δημητρόφ.Στην Ισπανία σωστή ήταν η τακτική του ΚΚΙ.Να δεις εσύ τι έκανε το poum στη Βαρκελώνη,τον Μάη του 1937,που απέσυρε δυνάμεις απ την χώρα των Βάσκων που πολεμούσαν ενάντια στους φασίστες,για να πάνε στη Βαρκελώνη και να πολεμήσουν ενάντια στους κομμουνιστές.Μια προδοτική ενέργεια που την πλήρωσαν ακριβά,αφού οι κομμουνιστές τους τσάκισαν όπως τους άξιζε.
Ναι μωρέ καλά τα λέει ο Δημήτρωφ στα λόγια……αν τον διαβάσεις νομίζεις ότι δεν υπήρχε ουτε σταλινισμος, ούτε Δικές της Μόσχας, ούτε Γκουλάγκ ούτε λάθη από πλευράς του. Σωστές οι αρχές του και αρχι@@@ οι πρακτικές του…
Τώρα θα πάρεις την απάντηση που σου ταιριάζει. Λοιπόν, ψέματα όσα λες για το poum . Και χαλκεία όσα λες για Τρότσκι. Όσο για τον Δημήτρωφ, ήταν άγγελος σε σχέση με τον Στάλιν. Και έσωσε πολλούς κομμουνιστές στην διεθνή από τα νύχια του ματοβαμμενου γραφειοκράτη.
Να,λοιπόν,που αποδεικνύεσαι μέγιστος τροτσκιστής και ψεύτης,και άς μας το έκρυβες πιό πάνω.Εχεις αποκτήσει την ειδικότητα του Τρότσκι στο ψέμα.
Το poum δεν θα τόλμαγε να πάει για πραξικόπημα στη Βαρκελώνη αν δεν είχε την υποστήριξη ξένων δυνάμεων.
Καλά έκανε ο Στάλιν και τσάκισε τους αντεπαναστάτες.Περιμένατε να χάσει απ τους ναζί αλλά σας χάλασε τους πανηγυρισμούς κι αυτό σας λυπεί αφάνταστα.
Δείξατε κατεπανάλειψη με ποιούς είσαστε.
Άντε να τελειώνουμε μαζί σου ,φάνηκε καθαρά ποιός είναι ο ρόλος σου.
Ο ρόλος μου;
Δεν πας καλά μου φαίνεται.
Να πας να σε κοιτάξει κανένας καλός γιατρός.
Σου αρέσει να κόβεις και να ράβεις. Αναφέρεσαι στην κυβέρνηση ρεπουμπλικανών-σοσιαλιστών το 31-33, που ήταν κυβέρνηση συμβιβασμου με την αστικη τάξη και την αριστοκρατία.
Ομως μεσολάβησε η μαύρη διετία του ανερχόμενου φασισμου CEDA και ριζοσπαστών.
Τον Οκτώβρη του 1934 το σοσιαλιστικό κόμμα κάλεσε σε ενοπλη εξέγερση. ΕΙΝΑΙ Η ΓΝΩΣΤΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΤΗΝ ΑΣΤΟΥΡΙΑΣ.
Ξέρεις πολλους συριζαίους, λαετζήδες που πήραν τα όλα το 2017;
Πρέπει να επιδιώξουμε να καθιερώσουμε το ευρύτερο ενιαίο μέτωπο με τη βοήθεια της κοινής δράσης των οργανώσεων των εργαζομένων με διαφορετικές τάσεις για την υπεράσπιση των ζωτικών συμφερόντων των εργατικών μαζών. Αυτό σημαίνει:
Πρώτον , ο κοινός αγώνας πραγματικά να μετατοπίσει το βάρος των συνεπειών της κρίσης στους ώμους των κυρίαρχων τάξεων, στους ώμους των καπιταλιστών και των ιδιοκτητών – με μια λέξη, στους ώμους των πλουσίων.
Δεύτερον , ο κοινός αγώνας εναντίον όλων των μορφών της φασιστικής επίθεσης, για την υπεράσπιση των κερδών και των δικαιωμάτων των εργαζόμενων, ενάντια στην κατάργηση των αστικοδημοκρατικών ελευθεριών.
Τρίτον , ο κοινός αγώνας ενάντια στον πλησιέστερο κίνδυνο ενός ιμπεριαλιστικού πολέμου, ένας αγώνας που θα δυσκολέψει την προετοιμασία ενός τέτοιου πολέμου.
Πρέπει να προετοιμάσουμε ακούραστα την εργατική τάξη για μια γρήγορη αλλαγή των μορφών και των μεθόδων του αγώνα όταν υπάρχει μια αλλαγή στην κατάσταση. Καθώς αυξάνεται το κίνημα και ενδυναμώνεται η ενότητα της εργατικής τάξης, πρέπει να προχωρήσουμε περισσότερο και να προετοιμάσουμε τη μετάβαση από την άμυνα στην επίθεση ενάντια στο κεφάλαιο , κατευθύνοντας προς την οργάνωση μιας μαζικής πολιτικής απεργίας. Πρέπει να είναι μια απόλυτη προϋπόθεση μιας τέτοιας απεργίας να συγκεντρωθούν σε αυτήν τα κυριότερα συνδικάτα των ενδιαφερομένων χωρών.
We must strive to establish the widest united front with the aid of joint action by workers’ organizations of different trends for the defense of the vital interests of the laboring masses. This means:
First, joint struggle really to shift the burden of the consequences of the crisis onto the shoulders of the ruling classes, the shoulders of the capitalists and landlords — in a word, onto the shoulders of the rich.
Second, joint struggle against all forms of the fascist offensive, in defense of the gains and the rights of the working people, against the abolition of bourgeois-democratic liberties.
Third, joint struggle against the approaching danger of an imperialist war, a struggle that will make the preparation of such a war more difficult.
We must tirelessly prepare the working class for a rapid change in forms and methods of struggle when there is a change in the situation. As the movement grows and the unity of the working class strengthens, we must go further, and prepare the transition from the defensive to the offensive against capital, steering towards the organization of a mass political strike. It must be an absolute condition of such a strike to draw into it the main trade unions of the countries concerned.
Είναι αυτονόητο ότι η πρακτική υλοποίηση ενός ενιαίου μετώπου θα λάβει διάφορες μορφές σε διάφορες χώρες, ανάλογα με την κατάσταση και το χαρακτήρα των εργατικών οργανώσεων και του πολιτικού τους επιπέδου, την κατάσταση στη συγκεκριμένη χώρα, τις αλλαγές που σημειώνονται σε εξέλιξη το διεθνές εργατικό κίνημα κ.λπ.
Αυτες οι μορφές μπορούν να περιλαμβάνουν, για παράδειγμα: συντονισμένη κοινή δράση των εργαζομένων που θα συμφωνηθεί από περίπτωση σε περίπτωση σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, σε μεμονωμένες απαιτήσεις ή με βάση μια κοινή πλατφόρμα. συντονισμένες δράσεις σε μεμονωμένες επιχειρήσεις ή σε ολόκληρους κλάδους · συντονισμένες δράσεις σε τοπική, περιφερειακή, εθνική ή διεθνή κλίμακα , συντονισμένες ενέργειες για την οργάνωση του οικονομικού αγώνα των εργαζομένων, για τη διεξαγωγή μαζικών πολιτικών δράσεων, για τη διοργάνωση κοινής αυτοάμυνας κατά των φασιστικών επιθέσεων,
It goes without saying that the practical realization of a united front will take various forms in various countries, depending upon the condition and character of the workers’ organizations and their political level, upon the situation in the particular country, upon the changes in progress in the international labor movement, etc.
These forms may include, for instance: coordinated joint action of the workers to be agreed upon from case to case on definite occasions, on individual demands or on the basis of a common platform; coordinated actions in individual enterprises or by whole industries; coordinated actions on a local, regional, national or international scale, coordinated actions for the organization of the economic struggle of the workers, for carrying out mass political actions, for the organization of joint self-defense against fascist attacks
Στη Σουηδία για τρίτη φορά βρίσκεται στην εξουσία η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση, αλλά οι Σουηδοί κομμουνιστές απέχουν για μεγάλο χρονικό διάστημα από την εφαρμογή στην πράξη της ενωτικής τακτικής. Γιατί; Ήταν επειδή αντιτίθετο στο ενωμένο μέτωπο; Φυσικά και όχι; ήταν καταρχήν για ένα ενωμένο μέτωπο, για ένα ενιαίο μέτωπο εν γένει, αλλά δεν κατάφεραν να καταλάβουν υπό ποιες συνθήκες, σε ποιες ερωτήσεις, για την υπεράσπιση του τι απαιτεί ένα ενωμένο προλεταριακό μέτωπο θα μπορούσε να εδραιωθεί με επιτυχία, πού και πώς ” . ” Λίγους μήνες πριν από τη συγκρότηση της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης, το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα προχώρησε κατά τη διάρκεια των εκλογών σε μια πλατφόρμα που περιείχε μια σειρά αιτημάτων που θα ήταν το ίδιο πράγμα που θα περιλάμβανε στην πλατφόρμα του ενιαίου προλεταριακού μετώπου. Για παράδειγμα, τα συνθήματαΚατά των δασμών, κατά της στρατιωτικοποίησης, Να τερματίσει την πολιτική της καθυστέρησης στο ζήτημα της ασφάλισης ανεργίας, να χορηγήσει επαρκείς συντάξεις γήρατος, να απαγορεύσει οργανισμούς όπως το σώμα «Munch» (μια φασιστική οργάνωση), Down με την ταξική νομοθεσία εναντίον των συνδικάτων που απαίτησε από τα αστικά κόμματα.
Πάνω από ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι της Σουηδίας ψήφισαν το 1932 για αυτά τα αιτήματα που υπέβαλαν οι Σοσιαλδημοκράτες και εξέφρασαν την ικανοποίησή τους το 1933 για τη δημιουργία μιας σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης με την ελπίδα ότι τώρα αυτά τα αιτήματα θα υλοποιηθούν. Τι θα μπορούσε να ήταν πιο φυσικό σε μια τέτοια κατάσταση και τι θα ήταν καλύτερα προσαρμοσμένο στη μάζα των εργαζομένων παρά μια έκκληση του Κομμουνιστικού Κόμματος σε όλες τις σοσιαλδημοκρατικές και συνδικαλιστικές οργανώσεις να αναλάβουν κοινές ενέργειες για να εξασφαλίσουν αυτά τα αιτήματα που προωθούνται από την Κοινωνική -Δημοκρατικό κόμμα?
Εάν κατορθώσαμε πραγματικά να κινητοποιήσουμε μεγάλες μάζες και να συγκολλήσουμε τις σοσιαλδημοκρατικές και κομμουνιστικές εργατικές οργανώσεις σε ένα ενωμένο μέτωπο για να εξασφαλίσουμε αυτά τα αιτήματα των ίδιων των σοσιαλδημοκρατών, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η εργατική τάξη της Σουηδίας θα είχε κερδίσει . Οι σοσιαλδημοκράτες υπουργοί της Σουηδίας, φυσικά, δεν θα ήταν πολύ ευχαριστημένοι γι ‘αυτό, γιατί στην περίπτωση αυτή η κυβέρνηση θα ήταν υποχρεωμένη να ανταποκριθεί τουλάχιστον σε κάποιες από αυτές τις απαιτήσεις.
In Sweden a Social-Democratic government is in power for the third time, but the Swedish Communists have for a long time abstained from applying the united front tactics in practice. Why? Was it because they were opposed to the united front? Of course not; they were in principle for a united front, for a united front in general, but they failed to understand in what circumstances, on what questions, in defense of what demands a proletarian united front could be successfully established, where and how to “hook on.” A few months before the formation of the Social democratic government, the Social Democratic Party advanced during the elections a platform containing a number of demands which would have been the very thing to include in the platform of the proletarian united front. For example, the slogans Against custom duties, Against militarization, Put an end to the policy of delay in the question of unemployment insurance, Grant adequate old age pensions, Prohibit organizations like the “Munch” corps (a fascist organization), Down with class legislation against the unions demanded by the bourgeois parties.
Over a million of the working people of Sweden voted in 1932 for these demands advanced by the Social-Democrats, and welcomed in 1933 the formation of a Social-Democratic government in the hope that now these demands would be realized. What could have been more natural in such a situation and what would have been better suited the mass of the workers than an appeal of the Communist Party to all Social-Democratic and trade union organizations to take joint action to secure these demands advanced by the Social-Democratic Party?
If we had succeeded in really mobilizing wide masses and in welding the Social-Democratic and Communist workers’ organizations into a united front to secure these demands of the Social-Democrats themselves, there is no doubt that the working class of Sweden would have gained thereby. The Social-Democratic ministers of Sweden, of course, would not have been very happy over it, for in that case the government would have been compelled to meet at least some of these demands.
ρε εξυπνάκια λιγο παραπάνω λεει οτι οι κυβερνήσεις αυτες ειναι κυβερνήσεις συμβιβασμου με την αστικη τάξη και δεν εχουν σχέση με τις κυβερνήσεις του Λαϊκου Μετώπου!!!
χα χα τροτσκιστες….ανεκδιήγητοι
Η ‘αριστερη κυβέρνηση’:
Θυμάστε σύντροφοι, ότι στο τέταρτο συνέδριο μας το 1922 και πάλι στο πέμπτο συνέδριο το 1924 συζητήθηκε το ζήτημα του συνθήματος της εργατικής ή της εργατικής και αγροτικής κυβέρνησης . Αρχικά το ζήτημα που έγινε κατ ‘ουσίαν κατά τη διάρκεια ενός ερωτήματος ήταν σχεδόν συγκρίσιμο με αυτό που συζητάμε σήμερα. Οι συζητήσεις που διεξήχθησαν εκείνη την εποχή στην Κομμουνιστική Διεθνή γύρω από αυτό το ζήτημα, και ιδίως τα πολιτικά λάθη που διαπράχθηκαν σε σχέση με αυτήν, μέχρι σήμερα έχουν διατηρήσει τη σημασία τους για να οξύνουν την επαγρύπνησή μας ενάντια στον κίνδυνο των αποκλίσεων δεξιων”ή” Αριστερων σε αυτή την ερώτηση. Ως εκ τούτου, θα αναφερθώ εν συντομία σε μερικά από αυτά τα λάθη, προκειμένου να αντλήσω από αυτά τα διδάγματα που απαιτούνται για την παρούσα πολιτική των Μερών μας.
Η πρώτη σειρά λαθών προέκυψε από το γεγονός ότι το ζήτημα της εργατικής κυβέρνησης δεν ήταν σαφώς και σταθερά συνδεδεμένο με την ύπαρξη πολιτικής κρίσης. Λόγω αυτού, οι δεξιοί οπορτουνιστές μπόρεσαν να ερμηνεύσουν τα θέματα σαν να έπρεπε να αγωνιστούμε για τη δημιουργία μιας εργατικής κυβέρνησης, υποστηριζόμενης από το Κομμουνιστικό Κόμμα, σε οποιαδήποτε, έτσι να μιλάμε, “κανονική” κατάσταση. Οι υπεραριστεροι, από την άλλη πλευρά, αναγνώρισε μόνο μια εργατική κυβέρνηση που σχηματίστηκε από ένοπλη εξέγερση μετά την ανατροπή της αστικής τάξης. Και οι δύο απόψεις ήταν λανθασμένες. Επομένως, για να αποφύγουμε την επανάληψη τέτοιων λαθών, τώρα δίνουμε ιδιαίτερη έμφαση στην ακριβή εξέταση από τις συγκεκριμένες, συγκεκριμένες περιστάσεις της πολιτικής κρίσης και την άνοδο του μαζικού κινήματος, όπου η δημιουργία μιας κυβέρνησης ενωμένης πρότασης μπορεί να αποδειχθεί αναγκαία και πολιτικά αναγκαία.
Η δεύτερη σειρά λαθών προέκυψε από το γεγονός ότι το ζήτημα της εργατικής κυβέρνησης δεν ήταν συνδεδεμένο με την ανάπτυξη ενός μαχητικού μαζικού ενωμένου κινήματος του προλεταριάτου. Έτσι, οι δεξιοι οπορτουνιστές μπόρεσαν να στρεβλώσουν το ζήτημα, μειώνοντάς το στις απρόσκοπτες τακτικές σχηματισμού μπλοκ με τα Σοσιαλδημοκρατικά Κόμματα με βάση καθαρά κοινοβουλευτικούς συνδυασμούς.
Οι υπεραριστεροι αντιθέτως, φώναξαν: “Δεν υπάρχουν συμμαχίες με αντεπαναστατικές σοσιαλδημοκράτες!” – θεωρώντας όλους τους σοσιαλδημοκράτες ουσιαστικά αντεπαναστάτες.
Και οι δύο ήταν λάθος και υπογραμμίζουμε τώρα, αφενός, ότι δεν είμαστε καθόλου ανυπόμονοι για μια κυβέρνηση εργαζομένων “που δεν θα είναι τίποτα περισσότερο ή λιγότερο από μια διευρυμένη Σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση, προτιμούμε ακόμη να μην χρησιμοποιήσουμε τον όρο «εργατική κυβέρνηση», και μιλούν για μια κυβέρνηση ενωμένου μετωπου, η οποία με πολιτικό χαρακτήρα είναι κάτι τελείως διαφορετικό, διαφορετικό κατ ‘αρχήν, από όλες τις σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις οι οποίες συνήθως αποκαλούνται «εργατική (ή εργατική) κυβέρνηση». Ενώ η Σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση είναι ένα μέσο ταξικής συνεργασίας με την αστική τάξη για την διαφύλαξη της καπιταλιστικής τάξης, η κυβέρνηση ενιαιου μετώπου είναι ένα μέσο συνεργασίας της επαναστατικής πρωτοπορίας του προλεταριάτου με άλλα αντιφασιστικά κόμματα, για το συμφέρον ολόκληρου του ενεργού πληθυσμού, μια κυβέρνηση της πάλης ενάντια στον φασισμό και την αντίδραση. Προφανώς υπάρχει μια ριζική διαφορά μεταξύ αυτών των δύο πράξεων.
You remember, Comrades, that at our Fourth Congress in 1922, and again at the Fifth Congress in 1924, the question of the slogan of a workers’, or a workers’ and peasants’ government was under discussion. Originally the issue turned essentially upon a question was almost comparable to the one we are discussing today. The debates that took place at that time in the Communist International around this question, and in particular the political errors which were committed in connection with it, have to this day retained their importance for sharpening our vigilance against the danger of deviations to the “Right” or “Left” from the Bolshevik line on this question. Therefore I shall briefly point out a few of these errors, in order to draw from them the lessons necessary for the present policy of our Parties.
The first series of mistakes arose from the fact that the question of a workers’ government was not clearly and firmly bound up with the existence of a political crisis. Owing to this, the Right opportunists were able to interpret matters as though we should strive for the formation of a workers’ government, supported by the Communist party, in any, so to speak, “normal” situation. The ultra-Lefts, on the other hand, recognized only a workers’ government formed by an armed insurrection after the overthrow of the bourgeoisie. Both views were wrong. In order, therefore, to avoid a repetition of such mistakes, we now lay great stress on the exact consideration of the specific, concrete circumstances of the political crisis and the upsurge of the mass movement, in which the formation of a united front government may prove possible and politically necessary.
The second series of errors arose from the fact that the question of a workers’ government was not bound up with the development of a militant mass united front movement of the proletariat. Thus the Right opportunists were able to distort the question, reducing it to the unprincipled tactics of forming blocs with Social-Democratic Parties on the basis of purely parliamentary combinations.
The ultra-Lefts, on the contrary, shrieked: “No coalitions with counter-revolutionary Social-Democrats!” — considering all Social-Democrats as essentially counterrevolutionary.
Both were wrong, and we now emphasize, on the one hand, that we are not in the least anxious for a workers government” that would be nothing more nor less than an enlarged Social-Democratic government. We even prefer not to use the term “workers’ government,” and speak of a united front government, which in political character is something absolutely different, different in principle, from all the Social-Democratic governments which usually call themselves “workers’ (or labor) government.” While the Social-Democratic government is an instrument of class collaboration with the bourgeoisie in the interests of the preservation of the capitalist order, a united front government is an instrument of the collaboration of the revolutionary vanguard of the proletariat with other anti-fascist parties, in the interests of the entire working population, a government of struggle against fascism and reaction. Obviously there is a radical difference between these two things.
Ανώνυμε της 00.21 στις 28/1/2017..Αν διάβαζες καλύτερα το σχόλιο μου , εν θα έγραφες αυτά για τα περι ‘πραγματικής αλλαγής” του 1980-90 οπου επικρατουσε η ρεβιζιονιστική σταδιοποιημένη απ το 1956 μετωπική πολιτική των Σουσλώφ που τοπικος της εκφραστής ηταν ο Δ Σάρλης. Τόση συγχυση! Καμιά σχεση με τα Αντιφασιστικά Μετωπα του 7ου συνεδρίου που …..αν ελειπαν τοτε…σήμερα τον κόσμο θα διοικούσε το Γ Ράιχ και κατοχικό πρωθυπουργό θα είχαμε τον Μιχαλολιάκο!!!
Επειδη το πάιζεις και ξεκαθαρισμένος πάρε τεφτέρι και γράφε:
1) Η τρίτη περίοδος και ο σεκταρισμός της έφερε το Χίτλερ.
2) Η εγκατ΄λειψη της Ισπανίας και η γραμμή των minimum προγραμμάτων έφερε το Φράνκο, τη κατάρρευση της Γαλλίας και το κράτος του Βισύ.
Μετά και με αντίτιμο τη διάλυση της Comintern και 30 εκ νεκρούς ο Στάλιν κατόρθωσε να διασώσει το φιλελελευθερισμό σε παγκόσμια κλιμακα.Οπότε αντί να κάνεις το προφεσόρο και το κήνσορα της σωστής γραμμής κάτσε και αναλογίσου όλη αυτή τη πορεία γιατί έχουμε δουλειά στο πλαίσιο της τρέχουσας κρίσης
πάρε τεφτέρι και γράφε. Ο Μπρίνινγκ έφερε χειρότερα μνημονιακά μέτρα απο όλα όσα έχουν φέρει ολες οι κυβερνήσεις της Ελλάδας στη Γερμανία.
Ειστε αστειοι. ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΚΑΡΓΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.
οι σοσιαλδημοκράτες την στήριζαν με το κολπο της ανοχής και την δυνατότητα ο προεδρος Χιντερμπουργκ (στρατάρχης μοναρχφασίστας του ΑΠΠ) να ….νομοθετεί…
Μάλλον δεν έχεις καταλάβει για τη σεχταριστική γραμμή των κομμουνιστών μιλάμε που είπαν σοσιαλιστική επανάσυαση και τίποτε άλλο και επέτρεψαν σε όλους τους άλλους να πάιξουν τα πολτικά τους παιχνίδια χωρίς κόστος και στο τέλος έστειλαν το κλοσμο στο Χίτλερ. Κόψτε λοιπόν τα προφεσοριλίκια ….
πάρε τεφτέρι και γράφε. Οι κομμουνιστές ειχαν ολόσωστη γραμμη στην Ισπανία. Οι σοσιαλιστές αντι να φτιάξουν στρατό λαϊκο , σταμάτησαν να στρατολογούν υποχρεωτικά μετά το Νοέμβρη του 1936. Το Νοέμβρη του 1936 το 5ο Σύνταγμα [η κομμουνιστική πολιτοφυλακή με ηγέτες τους Λίστερ, Γκαλάν, Μοντέστο] και οι Διεθνεις Ταξιαρχίες απέκρουσαν τον στρατό των εθνικιστών που πολιορκούσε τη Μαδρίτη.
Οι σοσιαλιστές και οι αναρχικοι ηγέτες την ειχαν κανει στην βαλένθια. Τότε αρχισε η αντεπίθεση με τις νίκες σε Γκουνταλαχάρα και Χάραμα. Αλλα αντι να βγει ο δημοκρατικος στρατός στην αντεπιθεση, τα λαμόγια οι σοσιαλιστές και οι υπονομευτές ακραίοι της FAI συνωμότησαν εναντίον των κομμουνιστών, στηρίζοντας τους αστους διοικητές έναντι των λαϊκών ηγετών, κομμουνιστών, και βέβαια υπονομεύοντας το μέτωπο. Πώς; το διάταγμα της υποχρεωτικής στρατολόγησης στη ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Το στρατιωτικο πλεονέκτημα χάθηκε επειδή οι σοσιαλιστές και αναρχικοι ηγέτες φοβούνταν την εξάπλωση της κομμουνιστικης υπεροχής στην εργατικη τάξη της Ισπανίας, που βέβαια δεν ήταν στα μετώπισθεν, ΑΛΛΑ ΠΟΛΕΜΟΥΣΕ ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ.
Ειστε αστειοι, στηρίζετε τις μιλίτσιες της πλάκας στην Αραγονία που συζητούσαν με τις ώρες για το αν θα έπρεπε να εχουν αξιωματικους όταν δεν έδωσαν ουτε μια πραγματικη μάχη. Κι αυτα τα παρουσιάζετε…ως επανάσταση. Ο ΤΡΑΓΕΛΑΦΟΣ Ο ΙΔΙΟΣ. Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥΣ ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΕΣ;;;
Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΓΙΝΟΤΑΝ ΑΛΛΟΥ, ΣΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΕΣ ΥΠΟΝΟΜΕΥΤΕΣ-ΣΑΜΠΟΤΑΡΙΣΤΕΣ.
Μάθε ιστορία τροτσκιστή, και άσε τις μπούρδες
Κατπληκτικό !!! ο Φράνκο επικράτησε γιατί οι ρεφορμιστές ήταν ρεφορμιστές. Οι κομμουνιστές που δεν πήραν ποτέ το πάνω χέρι από τους ρεφορμιστές δεν έιχαν καμμία ευθύνη, Η Σοβιετική Ένωση που δεν έλαβε κανένα ενεργητικό ρόλο στη διαμάχη η Comintern που δεν το έκανε πρώτο θέμα διεθνιστικής αλληλεγγύης επίσης. Το βασικό που ‘εχουμε να μάθουμε λοιόν έναν αιώνα μετά είναι ότι πατερούλης τα έκανε καταπληκτικά αλλά οι σοσιαλιστές ήταν “λαμόγια”. Μετά αναρωτιέσαι γιατί αυτά που λες ο κόσμος δεν τα γράφει σε τεφτέρι αλλά…
αυτα απο τα φαντασία σου τα βγαζεις;. Αν δεν υπήρχαν οι Διεθνεις Ταξιαρχές, αν δεν υπήρχαν τα τανκς και αεροπλάνα της ΕΣΣΔ η Ισπανική δημοκρατία θα ειχε τελειώσιε απο τον Νοέμβρη του 1936.
Εισαι προφανως πανάσχετος απο τα ιστορικα γεγονότα.
Συνεχίζεις να λες τη ίδια βλακέια ότι η επικράτηση των φασιστών ήταν νομοτελειακή για να βγάλεις λάδι τον πατερούλι γιατί αυτό σε νοιαζει εν έτη 2017. Λοπόν τα αεροπλάνα ήταν των φασιστών η ΣΕ ποτέ δεν ήρε ενεργητικό ρόλο απλά υποστήριξε τη διεθνή αλληλεγγύη, Γ απόδειξη είναι απλή δύο μήνες μετά το τέλος του εμφυλίου υπογράφηκε το σύμφωνο Ρίμπορτροπ Μολότοφ. Το πάζεις και ιστορικός τρομάρα σου..
η επικράτηση των φασιστών δεν ήταν νομοτελειακή. Καποιοι αγωνίστηκαν για να μην επικρατήσουν οι φασίστες και αυτοι εχουν ονοματεπώνυμο:
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ και ΣΟΒΙΕΤΙΚΟΙ
οι τροτσκιστές ήταν πάντα υπονομευτές και δούλευαν νομοτελειακό στην κατεύθυνση της επικράτησης των ναζί.
επειδη εισαι ασχετος στο ξαναλέω
τον Νοέμβρη του 1936 η Μαδρίτη δεχόταν ασφυκτικη πολιορκια και θα έπεφτε απο ώρα σε ωρα, αν πρώτο το 5ο Συνταγμα δεν οργάνωνε το λαο της Μαδρίτης να αποκρούσει την εισβολη και αν οι Διεθνεις Ταξιαρχίες με τα οπλα απο την ΕΣΣΔ δεν συνέβαλαν στην αντεπιθεση.
Εσυ απλως παραμιλάς. Ο Τρότσκι σου ήταν στην ουσία υπερ της συμφωνιας του Μονάχου το Σεπτέμβρη του 1938 πυο έδινε την Ισπανια και την Τσεχοσλοβακί δωράκι στο Χιτλερ. Τότε οι τροτσκιστές έλεγαν οτι ο αγώνας στην Ισπανία ήταν μάταιος. Αυτοι που έδιναν αγώνα τότε, ομως, με την μεγάλη μάχη του Εβρο ήταν οι κομμουνιστές που δεν ήταν ριψάσπιδες, συνθηκολόγοι και δεν κατέβαζαν τα βρακια στους φασίστες.
Εχεις Ακουσε ποτε το ay carmella , αυτη τη τιτάνια μάχη εξυμνει τσιράκι του Τσάμπερλαιν.
Το ότι μιλάς με όρους Τροτκιστές καιΣταλινικοί το 2017 απαντά στο ποιός παραμιλάει. Η πραγματικότητα όμως είναι επίμονη που έλεγε και ο Λένιν. Μόνο και μόνο τό γεγονός ότι οι Σοβιετικοί υπέγραψαν συμφωνία με τους φασίστες δύο μήνες μετά τν επικράτηση του Φράνκο τα λέει όλα. Τι να κάνουμε ο πατερούλης ήταν γραμματέας όταν πέτυχε το ακατόρθωτο: στο πλαίσιο της καπιταλιστικής κρίσης του 29 αντί αν ενισχυθεί η αριστερά ενισχύθηκε η ακροδεξια. Στα βήματά του ο Τουλο΄τμπας κατόρθωσε να μειώσει τα ποσοστά του κόμματος στην τρέχουσα κρίση. Αλλά ξέχασα σε καμμιά πενηνταριά χρόνια θα κάνετε αυτοκριτική όπως με το Τζανετάκη…
μιλάς γενικόλογα γιατι αν πιάσουμε ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ θα δούμε οτι μονο οι κομμουνιστές ήταν καθαροι και πολέμησαν σωστά με συμμαχίες και απο άποψη αρχών προκειμένου το προλεταριάτο να εχει την ηγεμονία και εν τέλει την εξουσία στην Ευρώπη
Ολοι οι αλλοι ήταν αθύρματα αστικών δυνάμεων.
Γι αυτο ασε τα γενικολογα εδω και πες μας ποιο ρεύμα πρεσβεύεις.
Να σου εξηγήσουμε τι έκανε το 29-39 με λεπτομέρειες και στοιχεία.
αμα εισαι ειδικα αναρχικος, αστο. Ξεκινα με το ποιος άνοιξε την Κερκόπορτα της μαδρίτης στον Φράνκο: το ονομά του Θιπριάνο Μέρα, ηγέτης της CNT.
Οι κομμουνιστές πολέμησαν ως το τέλος στη Μαδρίτη, και η ΕΣΣΔ έστελνε συνεχως οπλα μέχρι το Δεκέμβρη του 1938. Η Γαλλια εκλεισε τα συνορα μετά τη συμφωνια του Μονάχου. Η ΕΣΣΔ δεν μπορουσε να στειλει πια οπλα.
Την ιδια περίοδο, αμέσως μετά την συμφωνία του Μονάχου, έγιναν ξανα ΜΑΖΙΚΕΣ απεργίες στην Γαλλία που πυροδότησε το ΚΚΓ. ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ Χιλιάδες κομμουνιστές και εργάτες εχασαν την δουλεια τους, δεκάδες χιλιάδες βρέθηκαν στα μπουντρούμια της γαλλικης δημοκρατίας.
ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΑΡΓΑ Η ΓΡΗΓΟΡΑ ΘΑ ΒΓΟΥΝ ΞΑΝΑ ΣΤΗ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΘΑ ΣΑΣ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΤΡΟΤΣΚΙΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΙ ΕΞΑΔΕΛΦΟΙ.
Ως τότε παραμίλα…
φιλάκια
Mην τον ανάβετε τον κοντριτη.
Ο Στάλιν ΣΤΗΝ ΟΥΣΊΑ ήταν δικτάτορας. ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ευθύνεται για εκατομμύρια νεκρούς σοβιετικούς πολίτες και στρατιώτες στην έναρξη του πολέμου.ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ευθύνεται για την κατασυκοφαντηση του κομμουνισμού. ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ευθύνεται για την ανάγκη πλέον επαναθεμελιωσης της έννοιας του κομμουνισμό.
1928 Σφαγιασμός των Κινέζων κομμουνιστών από την Κομιντάγκ Γενικολογία 1930-33 Το σύνθημα των Γερμανών κομμουνιστών “Μετά το Χίτλερ εμείς” Γενικολογία 1936 Λαικό μέτωπο στη Γαλλία με σοσιαλδημοξρατικό πρόγραμμα Γενικολογία 1935-1939 Ισπανικός εμφύλιος με ανοιχτή εέμβαση των φασιστών υπέρ του Φράνκο από τη μια και τη ΣΕ να εξοπλίζει μπριγάδες αλληλεγγύης από την άλλη. Γενικολογία 1939 Σύμφωνο Ρίμπεντροπ – Μολότωφ Γενικολογία. Όλα αυτα δε έγιναν την ΄ωρα που το σύτημα ήταν σε κρίση. Υπέράσπιση Στάλιν 2017 Τραγωδία…
Ο κ. Γρηγόρης Φαράκος (πρώην γενικός γραμματέας του ΚΚΕ) θεωρεί τη στάση του Στάλιν και των Σοβιετικών «διφορούμενη από την αρχή ως το τέλος». Από τη μια μεριά ο Στάλιν, λέει ο κ. Φαράκος, δεν ήταν διατεθειμένος, στην προοπτική τού να διεκδικήσει έναν πιο αποφασιστικό ρόλο στα ελληνικά πράγματα, να διακινδυνεύσει τα γενικότερα συμφέροντα της Σοβιετικής Ενωσης στον ήδη διαμορφωμένο χώρο επιρροής της ( Πολωνία κλπ.) και από την άλλη μεριά θεωρούσε ότι η ανάπτυξη του κινήματος εναντίον των Αγγλων στην Ελλάδα από το ΚΚΕ και τις άλλες δυνάμεις της Αριστεράς αποτελούσε θετικό στοιχείο για τις ευρύτερες επιδιώξεις στο πλαίσιο της αντιπαράθεσής του με τις δυτικές δυνάμεις. «Η Ελλάδα δεν ήταν μεταξύ των πρώτων προτεραιοτήτων της σοβιετικής πολιτικής. Ο Στάλιν παραμένει συνεπής στην αναγνώριση της πρωτοκαθεδρίας των Αγγλων στα ελληνικά πράγματα, γεγονός που σημαίνει ότι δεν επιφυλάσσει κανέναν άλλο ρόλο στο εαμικό κίνημα παρά μόνον εκείνον του μοχλού πίεσης» δηλώνει ο κ. Φαράκος.
Η πολιτική αυτή του Στάλιν, σύμφωνα με τον κ. Φαράκο, καθορίζει τη στάση των Σοβιετικών και στα Δεκεμβριανά και στη συνέχεια στον εμφύλιο πόλεμο. Ο πρώην γενικός γραμματέας του ΚΚΕ υποστηρίζει ότι υπήρξε, τουλάχιστον από τον Σεπτέμβριο του 1944, πληθώρα μηνυμάτων από την πλευρά της Μόσχας αλλά και των βουλγάρων κομμουνιστών που «έδειχναν», με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, τις διαθέσεις των Σοβιετικών. «Ενας στενός πυρήνας της κομματικής ηγεσίας ήδη από τα τέλη Σεπτεμβρίου 1944 γνώριζε τα αποτελέσματα της επαφής που είχαν στελέχη του κόμματος από την περιοχή της Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης με τους επικεφαλής του σοβιετικού στρατού που ήταν στη Βουλγαρία. Οι επικεφαλής των σοβιετικών στρατιωτικών δυνάμεων, αφού ζήτησαν και έλαβαν τη γνώμη της Μόσχας, δήλωσαν αδυναμία να ανταποκριθούν στο αίτημα των οργανώσεων του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ της περιοχής για στρατιωτική και υλική βοήθεια στα στρατιωτικά τους τμήματα». Μια έμμεση επιβεβαίωση δηλαδή ότι ο Κόκκινος Στρατός δεν πρόκειται να πατήσει το πόδι του στην Ελλάδα.
Επιπλέον, τους δύο κρίσιμους μήνες ως τον Δεκέμβρη, όπως παρατηρεί ο κ. Φαράκος, η σοβιετική και η βουλγαρική ηγεσία δεν προχωρούν ούτε ένα βήμα παραπέρα από την έκφραση συμπάθειας προς το εαμικό κίνημα, ενώ συνεχίζουν σθεναρά να αρνούνται κάθε σκέψη για δυναμική υποστήριξη. Μάλιστα, ο κ. Φαράκος αναφέρει χαρακτηριστικά ότι ο γενικός γραμματέας του ΚΚ Βουλγαρίας Τράιτσο Κοστόφ στο τέλος Οκτωβρίου του 1944 απορρίπτει κατηγορηματικά κάθε περίπτωση παροχής όπλων στο εαμικό κίνημα με το επιχείρημα ότι «με τη σημερινή διεθνή και βαλκανική κατάσταση αυτό θα σήμαινε μόνο σύγκρουση με τους Αγγλους και επιδείνωση της έτσι κι αλλιώς δύσκολης κατάστασης της Βουλγαρίας»
————————————–
http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=97101
Ο Πέτρος Ρούσσος, μέλος της ηγεσίας του ΚΚΕ, πηγαίνει στη Σόφια και μέσω του ΚΚ Βουλγαρίας στέλνει τηλεγράφημα στον Δημητρόφ που βρίσκεται στη Μόσχα και είναι επικεφαλής του πανίσχυρου Τμήματος Διεθνών Σχέσεων του ΚΚ Σοβιετικής Ενωσης με το οποίο ζητεί, μεταξύ άλλων, «ηθική υποστήριξη, τρόφιμα και όπλα». Ο Δημητρόφ την ίδια ημέρα δίνει το περιεχόμενο του τηλεγραφήματος του Ρούσσου στον υπουργό Εξωτερικών της Σοβιετικής Ενωσης Μολότοφ και μετά από δύο ημέρες ο Δημητρόφ ζητεί από τους συντρόφους του στη Σόφια να εξηγήσουν στον Ρούσσο ότι «στην τωρινή κατάσταση οι έλληνες φίλοι δεν μπορούν να υπολογίζουν σε ενεργητική μεσολάβηση και βοήθεια από εδώ».
Οι θέσεις του Δημητρόφ, που απηχούν και τις απόψεις της σοβιετικής διπλωματικής και κομματικής ηγεσίας, φθάνουν μέσω Σόφιας στην Ελλάδα. Ο κ. Δημητρίου επισημαίνει ότι οι σοβιετικές θέσεις έγιναν γνωστές στο ΚΚΕ μέσω ενός τηλεγραφήματος από τη Σόφια που έλαβε στη Θεσσαλονίκη ο Λεωνίδας Στρίγκος και ανέφερε τα εξής: «Ο Παππούς (σ.σ.: ο Γκιόργκι Δημητρόφ) νομίζει ότι με τη σημερινή διεθνή κατάσταση η ένοπλη ενίσχυση προς τους έλληνες συντρόφους απέξω γενικά αδύνατη. Βοήθεια από μέρους της Βουλγαρίας ή Γουγκοσλαβίας, η οποία να τους δέσμευε με το μέρος του ΕΛΑΣ εναντίον ένοπλων αγγλικών δυνάμεων, σήμερα λίγο θα βοηθήσει τους έλληνες συντρόφους, ενώ πάρα πολύ θα μπορούσε να βλάψει τη Γιουγκοσλαβία και τη Βουλγαρία. Ολα αυτά πρέπει να τα υπολογίζουν οι φίλοι μας Ελληνες. (…) Δεν πρέπει (να) τραβήξουν (το) σχοινί. Αλλά (να) δείξουν εξαιρετική ευλυγισία και ικανότητα χειρισμών για να διατηρήσουν όσο το δυνατόν (τις) δυνάμεις τους και να περιμένουν ευνοϊκότερη στιγμή για (την) πραγματοποίηση (του) δημοκρατικού τους προγράμματος». Ο κ. Δημητρίου πιστεύει ότι το τηλεγράφημα αυτό ήταν καθοριστικό για τη συνέχεια των εξελίξεων. «Με αυτό ο Δημητρόφ έδινε τη θέση του Στάλιν για το θέμα. Εκεί αναφέρεται το ημερολόγιο του Δημητρόφ, όταν στην τηλεφωνική συνομιλία του με τον Στάλιν εκείνος του λέει ότι συμβούλευσα τους Ελληνες να μην αρχίσουν αυτόν τον αγώνα».
Ουίνστον Τσόρτσιλ γράφει για τον «Δεκέμβρη» και τη στάση των Σοβιετικών: «Ο Στάλιν τήρησε αυστηρώς και πιστώς τη συμφωνία μας του Οκτωβρίου. Και κατά τη διάρκεια της, επί μακράς εβδομάδας, μάχης εναντίον των κομμουνιστών εις τας οδούς των Αθηνών, ούτε μία λέξις μομφής εσημειώθη εις την “Πράβδαν” ή την “Ιζβέστια”». Την εικόνα αυτή έχει και ο κ. Νεφελούδης, διευθυντής τότε του δημοσιογραφικού οργάνου του ΕΑΜ «Ελεύθερη Ελλάδα». «Αυτή είναι η αλήθεια. Οι Σοβιετικοί σιώπησαν τελείως. Ούτε μία γραμμή ούτε μία λέξη στο Τας ή στις σοβιετικές εφημερίδες ή στις πρεσβείες της Σοβιετικής Ενωσης». Τι ήταν αυτό που έκανε την ηγεσία του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος να μην υπολογίσει τη στάση των Σοβιετικών και να προχωρήσει σε μια περιπέτεια χωρίς να έχει εξασφαλίσει ξεκάθαρα τη συμπαράστασή τους; «Ισως ένα περιστατικό να σας δώσει ανάγλυφα τη νοοτροπία που επικρατούσε στην κορυφή του κινήματός μας τότε» λέει ο κ. Νεφελούδης και θυμάται: «Πριν από τα Δεκεμβριανά είχα μια συνάντηση με τον Γιώργη Σιάντο. Του αναλύω την εμπειρία της Μέσης Ανατολής προσπαθώντας να τον κάνω προσεκτικό για τον ρόλο που επιδιώκει να παίξει η Αγγλία στην Ελλάδα. Του είπα ότι το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να βάλουν πόδι στην Ελλάδα και να έχουν κυριαρχική επιρροή στη χώρα. Ο Σιάντος έξι φορές μου είπε: “Μπλοφάρουν, Βασίλη. Μπλοφάρουν!”. Κατά τη γνώμη μου τα Δεκεμβριανά ήταν λάθος. Ο Μεγάλος Δεκέμβρης, όπως τον είπαν, ήταν ένα μεγάλο λάθος. Ηταν και κάτι που ήρθε σαν κορωνίδα μιας σειράς λαθών που προηγήθηκαν».
————————–
http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=97101
Ρε κκεδες, αν ήθελα να σας ρουμπωσω, θα σας έλεγα οτι η εφεύρεση της ιμπεριαλιστικής πυραμίδας, είναι και φαίνεται σκέτος καουτσκι.
Τι λέει για αυτό ο λάτρης του Μερκαντελρ;
Σας έχει περάσει ποτε απο το μυαλό κκεδες
ΟΤΙ η Ελλάδα δεν είναι ουτε ιμπεριαλιστική ουτε εξαρτημένη μονόπλευρα αλλά ουτε και μέρος κάποιας δήθεν πυραμίδας.
Οτι ή πραγματικότητα είναι πιο περιπλοκη;
Πολύ πιο περίπλοκη;
Έτσι ώστε απο τον κρατικομονοπωλιακο καπιταλισμο Περνάει στον πιο μονοκόμματο φιλελευθερισμο χωρίς ναανοιξειμυτη;
Μήπως εν τέλει στη wall srt. και σις βρυξελες γνωρίζουν καλυτερα την πραγματικότητα απο τους θεωρητικούς σας;
Και για αυτό αποφεύγουν παιδιαρισματα χωρίς ουσία που μπερδεύουν;
Ναι, κατέχουμε…..
…”περίπλοκη περιπλοκότης”, …”πολυσημία”, ….”πολυπολικότητα”, …”χάος”, ….”απροσδιοριστία”,
κλπ., κλπ., κλπ….
Οταν η μεταφυσική στριμώχτηκε, …τώρριξε στην τρελλίτσα!
Όταν μπεις στις πυραμίδες , προσοχή στις κατσαρίδες.
Καλά, εσύ τις κατσαρίδες φοβάσαι? Το ότι έχεις κάτσει πάνω στη πυραμίδα, δεν σε πειράζει?
Όχι εννοεί τις πυραμίδες του Μεξικού.Εκειμέσα θάψαν τον Τρότσκι.
Κοίταξε να δεις, εγώ έχω τα στοιχεία και σας κάνω σκόνη, ας έλθει όλη η ΚΝΕ και όλη η θύρα Χ και τα χουλιγκανια nema problema.
Άκου λοιπόν επειδή είσαι καινούργιο ς στην παρέα. Θα τα ξαναπώ….άλλη μια φορά . Βολεψου λοιπόν στο κάθισμα σου και παρακολούθα.
Το πρόβλημα δεν είναι ότι ο Στάλιν έστειλε ένα κοινό φονιά να σκοτώσει τον Τρότσκι. Έχει και αυτό την σημασία του γιατί δείχνει το χαρακτήρα του απόλυτου μονάρχη και αποτελεί μια σημαντική ένδειξη για το πώς αποσπάστηκαν οι ομολογίες των μεγάλων κεφαλών (Μπουχάριν κτλ) στις δήθεν δικές.
(Αν και κάποιοι αυτοκτόνησαν όπως ο joffe )
Το πρόβλημα είναι ότι τα χέρια του είναι βαμμένα με το αίμα εκατομμυρίων θυμάτων της επιχείρησης Μπαρμπαρόσα λόγω της παράνοιας του Στάλιν να αποκεφαλίσει τον κόκκινος στρατός και ξανά αναλάβει την διεύθυνση των επιχειρήσεων στον πόλεμο.
Να αγνοήσει τα ριπορτ α της κόκκινης ορχήστρα που ειδοποιούν ότι η Γερμανία θα επιτεθεί.
Αν και σε κόβω για μέγιστο μπετοβλακα. Σε περίπτωση (επιστημονική φαντασία) που το κόμμα σας επικρατήσει ……(γελάω😄) να ξέρεις ότι θα παιχτεί ξανά το ιδιό εργο με τις δικές και τις εκκαθαρίσεις και επειδή είμαστε και μεσογειοι δεν θα μείνει όχι μουστάκι αμαχητί αλλά ούτε ρουθούνι, ούτε το δικό σου…..
Σιγά τα αίματα, σιγά τους “μεσόγειους”, τα μουστάκια και τις τεστοστερόνες!
“Του έλληνος ο τράχηλος, ζυγόν δεν υποφέρει” λένε οι ελληναράδες, αραγμένοι στον καναπέ, με την ιδρωμένη τριχωτή κοιλάρα καταβροχθίζοντας “μπινελίκια” και “ξυροκάρπια”…..
Φραπέ και Ρίζο παρακαλώ και
Τον κωδικο παρακαλώ . Και ένα νερό παγωμένο. Και τον πρωταθλητή! /derby…
Επίσης ο Στάλιν σαν πρόσωπο είναι ενα ερώτημα αν είναι πάνω από τον Χίτλερ σε σαδισμό. Πρώτος ο Χίτλερ ή ο Στάλιν έφτιαξε στρατόπεδα εξόντωσης τα οποία βάφτισε ως στρατόπεδα εργασίας;
Γιατί τι άλλο ήταν η Κολιμα;
Τρία εκατομμύρια πολιτικούς κρατούμενους φιλοξένησαν τα διάφορα Γκουλάγκ και επτακοσιες χιλιάδες από αυτούς πέθαναν με μαρτυρικό θάνατο από πείνα ασιτία ψύχος τύφος ασθένειες .χιλιάδες από αυτους εκτελέστηκαν χωρίς δικές.και χωρίς κατηγορίες. Επειδή ανήκαν στην οικογενειακή τον φιλικό η επαγγελματικό κύκλο των πολιτικών αντιπάλων του Στάλιν.
Βγάλε κι άλλο χολή, φάε τα λυσσακά σου για τον Στάλιν. Η πραγματικότητα είναι ότι τον μεν Στάλιν τον δοξάζουν ακόμα εκατομμύρια άνθρωποι, τον δε Τρότσκυ, μόνο οι μυστικές υπηρεσίες του ιμπεριαλισμού τον θυμούνται κάπου κάπου.
Κι αποφασίστε επι τέλους πόσους εξόντωσε ο Στάλιν. 3, 7, 10, 40 εκατομμύρια?
Να μην ξεχνάμε ότι ο Στάλιν καθάρισε το 90% των στελεχών των κομμουνιστικών κομμάτων που έγιναν τμήματα της διεθνούς στο 7ο συνέδριο. Τους εξαφάνισαν νύχτα από το κτίριο της διεθνούς στην Μόσχα όπου είχαν καλεστεί για διαβουλεύσεις. Ολόκληρα κόμματα εξαφανίστηκαν χωρίς δίκη και χωρίς δικαιοδοσία όπως το γιουγκοσλαβικό και το πολωνικο… Έτσι εξαφανίστηκαν οι δικοί μας Χαιτας Ευτυχιαδης ο Μπελά Κουν κτλ.με μεθόδους μαφιοζικες, όπως τον Τρότσκι.. Αυτά θα ξαναγίνουν είναι σίγουρο, αν δεν πάρουμε μέτρα από τώρα…
Μην κουράζεσε, τροτσκάκο.
Ολα αυτά τα λέγανε στην ΕΗΔ* στο στρατό, παληά.
Ρώτα κανάν παληό. Κι εσύ από κεί τάχεις μάθει…..
————————————
(*) Εθνική Ηθική Διαπαιδαγώγηση.
1. Είσαι ανήθικος και θρασειδειλος Στα επιστρέφω λοιπόν και με τόκο. Ελπίζω να μην βρηστει δουλειά ούτε ένας από σας.
2. Απαντώ λοιπόν για τους παλιούς και για τους νέους.
ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΩ ΔΕΝ ΤΑ ΛΕΩ ΕΓΩ ΜΟΝΟ.
Έχω δώσει όλα τα στοιχεία παραπάνω .
Τα λέει ο Νικήτας .στην έκθεση του για το 20 ο συνέδριο λέει πολλά και πολύ χειρότερα από όσα είπα και με λεπτομέρειες.
Μιλάει αναλυτικά για το πώς λαμβάνονταν οι ομολογίες από τους ανακριτές.
Για την σκευωρία ενάντια στην οργάνωση του Λένινγκραντ.
Για το πώς ο Στάλιν στάθηκε αδύνατον να συνεργαστεί με τους στρατηγούς και πως καταστράφηκε η άμυνα της ΕΣΣΔ στην επιχείρηση Μπαρμπαρόσα.
Για το πώς καταστράφηκε η γραμμή άμυνας σε όλο το μέτωπο εξαιτίας της ηλιθιας-( τόσο ηλιθιας- που καταντάει προδοσιά) επιμονής του Στάλιν ότι ο Χίτλερ δεν θα επιτεθει, σε πείσμα όλων των στοιχείων που μετέδιδε η αντικατασκοπεία και τις προειδοποιήσεις του Τσώρτσιλ.
Άποτελεσμα να βρεθεί η άμυνα σε φάση ελλείποντα ανάπτυξης, χωρίς τανκ, χωρίς πυρομαχικά ακόμα και χωρίς στρατό.
Άποτελεσμα, άμυνα με μπουκάλια βενζίνης απέναντι σε τανκ, ηρωισμό και εκατομμύρια νεκροί και αιχμάλωτοι στην πρώτη φάση της επίθεσης, καταστροφή όλης της αεροπορίας η οποία ήταν βλακωδως (και πάλι λόγω του Στάλιν που παρακάμπτει τους στρατηγούς στον στρατηγικό σχεδιασμό επειδή δεν τους εμπιστεύεται) ανεπτυγμένη στο μήκος του μετώπου.
Άποτελεσμα περικύκλωση και παράδοση ολόκληρων μεραρχιών με δεκάδες και εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς ή αιχμάλωτους.
Για το πώς ο έμπιστος του Βοροσιλωφ επιτηθονταν με το σπαθί και το άλογο ενάντια σε τανκ. Για το πώς έχασε ο Στάλιν την πίστη των πιο πιστών του Καγκανοβιτς και βορονσιλοφ.
Για το πώς μόνο όταν εμπιστεύεται τον Ζούκωφ, ο οποίος μαθήτευσε δίπλα στις μεγαλύτερες ιδιοφυίας του στρατηγικού σχεδιασμού, τον στρατάρχη Τουχασεφσκι και τον πανεπιστήμονα ομογενή Μαυροθαλασσίτη
Τα λέει ο ίδιος ο Ζαχαριάδης στο τελευταίο του γράμμα .
Τα λέει ο σταλινιστης Λέοπολντ Τρεππερ ,
Τα λέει ο Γιόζεφ μπέργκερ γενικός γραμματέας του κ.κ.παλαιστινης.
Μήπως είναι όλοι αυτοί του γραφείου ηθικής;
Και εσύ που τους αμφισβητείς ποιος είσαι για να δούμε με ποιον έχουμε να κάνουμε.
Ο Νίκος Πλουμπίδης πεθαίνοντας σιώπησε στις ανανδρες κατηγορίες που του απεύθυναν από κοινού Ζαχαριάδης και αστικό καθεστως- ‘δικαιοσυνης’
Κατά σύμπτωση , η κατηγορία ήταν ίδια . ΠΡΆΚΤΟΡΑΣ!! ( της Ρωσίας ή της Αμερικής)
Εσύ και οι όμοιοι σου έχετε μείνει στο 1950 και νομίζετε ότι απευθύνεστε σε ηλίθιους.
Αν μιλήσω, είπε ο Πλουμπίδης , θα βλάψω το κόμμα. Όταν έλθει η ώρα, θα πει το κόμμα.
Η στιγμή που θα μιλήσει το κόμμα, σύμφωνα με τον Νικο Πλουμπίδη, έχει έλθει και μάλιστα πολύ πριν.
Πάρτε το χαμπάρι Έχει τελειώσειει το συναφιι σας.
Tροτσκάκο, όσο τσαντίζεσαι τόσο εκτίθεσαι.
Η ΕΗΔ είχε και “Πλουμπίδη”, και “Χρουστσώφ”, και “Ζαχαριάδη” κι απ’ όλα του μπαξέ!
Γι αυτό ήταν …. ιδιαίτερα πειστική!!!!
Ρώτα να μάθεις…..
Α μπα?! Τα λέει ο Νικήτας?
Nαι ρε, ο Νικήτας, μάθε επιτέλους ότι με ψέματα δεν χτίζεις νέα κοινωνία απλώς μασκαρεβεις την παλια.
O Νικήτας άρχισε σαν άλλος Ηρακλής να καθαρίζει το κόμμα από την σκουριά του Σταλινικού ‘κομμουνισμου’. Ο Νικήτας είχε μια πιο ανθρώπινη άποψη για τον κομμουνισμό απ’ ότι είχε ο Στάλιν. Δεν ήταν άγγελος αλλά κινούταν σε σωστή γενικά κατεύθυνση.
Εκ των υστέρων μπορούμε να πούμε πως αν το κονγκλαβιο τον άφηνε λίγο ακόμα, ο Νικήτας θα μπορούσε να εξασφαλίσει ένα πολύ καλύτερο μέλλον για την ΕΣΣΔ. Δυστυχώς αυτό δεν εγινε.
Άντε ντε χρυσόστομε, πέστο μας ότι ο Χρουστσώφ “κινούνταν σε σωστή γενικά κατεύθυνση”, (μιλάμε για τις πρώτες οργανωμένες προσπάθειες πισωγυρίσματος του σοσιαλισμού δηλαδή, με συνταγές αγοράς κλπ) να αρχίσουμε να βγάζουμε και πιο ολοκληρωμένα συμπεράσματα για το ρόλο που βαράτε…
Τρότσκες: πίσω από επαναστατικές πλειοδοσίες στα λόγια, πάντα πιστά στηρίγματα της αντεπανάστασης…
Φίλε έχεις σοβαρό πρόβλημα . Να το κοιτάξεις.
Ο Νικήτας έκανε πολλά για να εξανθρωπισμό του συστήματος. Αντί λοιπόν να. Τον Καταγγέλλω σαν τροτσκιστής ότι ΜΕΡΕΜΕΤΙΖΕΙ το σκληρό καπιταλοσοσιαλισμο όπως λένε οι φίλοι σας οι μικροαστοί κοντριτες, σας λέω καθαρά ότι προσωπικά πιστεύω ότι ο Νικήτας είχε τις πιο αγνές Προθέσεις από όλους στο κονγκλαβιο.
Ο ΝΗΚΙΤΑΣ ΕΖΗΣΕ ΚΑΙ ΩΣ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΜΙΑ ΤΙΜΙΑ ΖΩΗ ΚΑΙ ΣΑΝ ΑΤΟΜΟ ΚΑΙ ΣΑΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ. ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΓΙΟΣ ΒΕΒΑΙΑ.
Εσύ τι σ@@@ πιστεύεις γιατί δεν μας λεςμξεκαθαρα;
Nαι, γι αυτό δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος, όχι μόνο μέσα στην ΕΣΣΔ αλλά και εκτός, που να μην τον μουτζώνει!
Παρεκτός κάτι αξιοπερίεργα τρότσκια της συφοράς….
Λες παραμύθια και το ξέρεις. Κανένας δεν μουτζωνει αντίθετα, όσοι πιστεύουν ότι η ΕΣΣΔ θα μπορούσε να επιβιώσει βλέπουν θετικά την σύντομη περίοδο πριν ξαναμπούν στην κατάψυξη Μπρέζνιεφ.
Αλήθεια πιστεύεις ότι με τον Μπέρια ηγέτη της χώρας θα είχε επιβιώσει πάνω από 1 μήνα το συστημα; Για ποιο λόγο ακριβώς να μουτζωνει τον Νικήτα; Επειδή έδωσε παράταση στο σύστημα;
Για πολύ γνωστούς και τετριμμένους λόγους: Αρχισε τις …ιδιωτικοποιήσεις!
Δεν ήταν ο Μπέρια η μοναδική “λύση” διαδοχής, ούτε και είναι θέμα προσώπων. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως τα πρόσωπα δεν έχουν ευθύνες.
Για αυτό και στην πρώην ΕΣΣΔ σήμερα, και παρά την καταθλιπτική προπαγάνδα των αστών, τα πιο μισητά πρόσωπα είναι ο Γκορμπατσώφ και ο ….”Ηρακλής”! Σε αντίθεση με τον Στάλιν, που έρχεται πολύ ψηλά στη δημοφιλία των ιστορικών ηγετών της ΕΣΣΔ.
Ποιος έπρεπε να αναλάβει;
Από την έκθεση στο 20ο συνέδριο.
Ακόμη ευρύτερα ήταν η παραποίηση των περιπτώσεων που ασκούνται στις επαρχίες. Η έδρα της NKVD της περιφέρειας Sverdlov “ανακάλυψε” το λεγόμενο “προσωπικό της εξέγερσης των Ουραλίων” – όργανο του μπλοκ των δεξιών, των τροτσκιστών, των σοσιαλιστών επαναστατών, των εκκλησιαστικών ηγετών – του οποίου ο επικεφαλής δήθεν ήταν ο Γραμματέας της Επιτροπής Κόμματος του Σβερντλόφ και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, All-Ένωση Κομμουνιστικού Κόμματος (μπολσεβίκων), Καμπακόφ, ο οποίος ήταν μέλος του κόμματος από το 1914. Οι ερευνητικές υλικά εκείνης της εποχής δείχνουν ότι σχεδόν σε όλα τα Krais , oblasts[επαρχίες] και οι δημοκρατίες εκεί υποτίθεται ότι υπήρχαν “δεξιες τροτσκιστικές οργανώσεις και κέντρα κατασκοπείας-τρομοκρατίας και εκτροπής-δολιοφθοράς” και ότι οι επικεφαλής αυτών των οργανώσεων, κατά κανόνα – χωρίς γνωστό λόγο – ήταν πρώτοι γραμματείς περιοχής ή δημοκρατίας Κομμουνιστικό κόμμα επιτροπές ή κεντρικές επιτροπές.
Πολλές χιλιάδες ειλικρινείς και αθώοι κομμουνιστές έχουν πεθάνει εξαιτίας αυτής της τερατώδους πλαστογράφησης τέτοιων «περιπτώσεων», ως αποτέλεσμα του ότι έγιναν δεκτές όλες οι συκοφαντικές «εξομολογήσεις» και ως αποτέλεσμα της άσκησης των κατηγοριών εναντίον τον εαυτό του και άλλους. Κατά τον ίδιο τρόπο κατασκευάστηκαν οι «περιπτώσεις» εναντίον διακεκριμένων κομματικών και κρατικών εργαζομένων – Kossior, Chubar, Postyshev, Kosarev και άλλοι.
Σε εκείνα τα χρόνια εφαρμόστηκαν καταστολές σε μαζική κλίμακα, οι οποίες δεν βασίστηκαν σε τίποτα απτό και είχαν ως αποτέλεσμα μεγάλες απώλειες στο κόμμα.
Η κακοήθη πρακτική ήταν απαλλαγμένη από το γεγονός ότι ο NKVD προετοίμαζε καταλόγους προσώπων των οποίων οι υποθέσεις βρίσκονταν υπό τη δικαιοδοσία του στρατιωτικού συλλόγου και των οποίων οι ποινές προετοιμάζονταν εκ των προτέρων. Ο Γιεζόφ θα στείλει προσωπικά αυτούς τους καταλόγους στον Στάλιν για να εγκρίνει την προτεινόμενη τιμωρία. Το 1937-1938, 383 τέτοιες λίστες που περιείχαν τα ονόματα πολλών χιλιάδων κόμματος, Σοβιετικών, Κοσομωλών, Στρατού και οικονομικών εργαζομένων στάλθηκαν στον Στάλιν. Ενέκρινε αυτούς τους καταλόγους.
Ένα μεγάλο μέρος αυτών των υποθέσεων αναθεωρούνται τώρα και ένα μεγάλο μέρος αυτών ακυρώνεται επειδή ήταν αβάσιμες και παραποιημένες. Αρκεί να πούμε ότι από το 1954 μέχρι σήμερα το Στρατιωτικό Κολλέγιο του Ανωτάτου Δικαστηρίου αποκατέστησε 7.679 άτομα, πολλοί από τους οποίους αποκαταστάθηκαν μεταθανάτια.
Even more widely was the falsification of cases practiced in the provinces. The NKVD headquarters of the Sverdlov Oblast “discovered” the so-called “Ural uprising staff” — an organ of the bloc of rightists, Trotskyites, Socialist Revolutionaries, church leaders — whose chief supposedly was the Secretary of the Sverdlov Oblast Party Committee and member of the Central Committee, All-Union Communist Party (Bolsheviks), Kabakov, who had been a party member since 1914. The investigative materials of that time show that in almost all krais, oblasts [provinces] and republics there supposedly existed “rightist Trotskyite, espionage-terror and diversionary-sabotage organizations and centers” and that the heads of such organizations as a rule — for no known reason — were first secretaries of oblast or republic Communist party committees or central committees.
Many thousands of honest and innocent Communists have died as a result of this monstrous falsification of such “cases,” as a result of the fact that all kinds of slanderous “confessions” were accepted, and as a result of the practice of forcing accusations against oneself and others. In the same manner were fabricated the “cases” against eminent party and state workers — Kossior, Chubar, Postyshev, Kosarev and others.
In those years repressions on a mass scale were applied which were based on nothing tangible and which resulted in heavy cadre losses to the party.
The vicious practice was condoned of having the NKVD prepare lists of persons whose cases were under the jurisdiction of the Military Collegium and whose sentences were prepared in advance. Yezhov would send these lists to Stalin personally for his approval of the proposed punishment. In 1937-1938, 383 such lists containing the names of many thousands of party, Soviet, Komsomol, Army and economic workers were sent to Stalin. He approved these lists.
A large part of these cases are being reviewed now and a great part of them are being voided because they were baseless and falsified. Suffice it to say that from 1954 to the present time the Military Collegium of the Supreme Court has rehabilitated 7,679 persons, many of whom were rehabilitated posthumously.
Είδες, Λαθραναγνώστη, …που στάλεγα;!
Η περίφημη “κρυφή έκθεση”, του Νικήτα-Ηρακλή, που έκανε πιέννες τότε στην ΕΗΔ!
Κάπου, στα αρχεία του Στρατού, πρέπει να υπάρχουν αυτά τα “μαθήματα”, γιατί έρχονταν “από δεξιά και από τα πάνω”, δακτυγογραφημένα, τότε.
Γενηές και γενηές φαντάρων μάθανε …τι δεν πρέπει να πιστεύουν!
Όπως λέει ο Πετρόπουλος, η έκθεση του Νικήτα, δημοσιεύθηκε ολόκληρη από την Αυγή, ενώ και στη ΕΣΣΔ από χαρακτηρίστηκε 10 μέρες αφότου διαβάστηκε και πλέον διαδίδονταν ελεύθερα.
Μόνο για τους κκεδες δεν υπάρχει. Κκεδες βγείτε απ’ την σπηλιά
ΞΗΜΕΡΩΣΕ.
Ναί!
Γι αυτό όλος ο κόσμος παρακαλάει να ..ξανανυχτώσει!
Επειδή …”ξημέρωσε”, ….ήρθαν πολλές “Ανοίξεις” κλπ., κλπ.!
Kαλα. ρε φιλε δεν θα μαςτρελλανεις εσύ τώρα..ποιος ακριβώ παρακαλαει , μηνμιλας για το εαυτό σουστον πληθυντικό, ειναιδειγμανευρολογικης ασταθθειας.