Θανάσης Σκαμνάκης
Ο αγώνας δικαιώνεται, συνεχίζεται, έχασε το τρένο ή χάθηκε στη διαδρομή; Και τα παιδιά του τα έφαγε η κοινωνική μαρμάγκα, στην οποία έγιναν συμμέτοχοι, προδίδοντας τα ιδανικά τους; Και εν τέλει, η γενιά του Πολυτεχνείου φταίει για τα κακά που μας συνέβησαν, μας συμβαίνουν και θα μας συμβούν;
Μερικές φορές ή, καλύτερα, πάντα, για να απαντήσουμε στα κοινωνικά ερωτήματα καλό είναι να κοιτάξουμε στην πίσω αυλή των γεγονότων. Εκεί που συγκεντρώνονται όλες οι προμήθειες, οι χρήσιμοι άνθρωποι, οι προϋποθέσεις.
Χωρίς αυτή την γνώση, γνωρίζουμε μόνο τον εξωραϊσμό της πρόσοψης, ένα λούστρο.
Μια τέτοια πίσω αυλή προτείνω να ψάξουμε σ’ αυτό το κείμενο. Την πίσω αυλή μιας εποχής και μιας γενιάς που χαρακτηρίστηκε ως τέτοια (ως γενιά δηλ.), γεγονός που καθευατό την παγιδεύει, αν και δείχνει να την δικαιώνει.
Εξηγούμαι: Η λέξη γενιά σηματοδοτεί, ή έστω υπονοεί, μια ενότητα. Είναι μια σύμβαση προκειμένου να αποδοθούν σε μια ηλικιακή κατηγορία, έστω και ευρέως φάσματος, μερικά κοινά χαρακτηριστικά, θα έλεγα τα κυρίαρχα. Και με αυτόν τον τρόπο θα γίνει η χρήση της έννοιας, στο παρόν κείμενο.
Αλλά, επειδή η χρήση οδηγεί στην απλούστευση (είτε προς αποθέωση είτε προς αποδοκιμασία) κι επειδή η απλούστευση είναι βολική και καθιερώνεται, καλό είναι να επιμείνουμε στην πίσω αυλή.
Θέλω να πω, επίσης, πως η απλούστευση δεν είναι μόνο εκείνο που κάνουν οι “αντίπαλοι” και εκείνοι που εξυφαίνουν καταχθόνια σχέδια εναντίον… Είναι και μια βολική αποδοχή από την πλευρά των “καλών”. Οι οποίοι αποδέχονται την αποθέωση, όταν συμβαίνει, μέσω της απλούστευσης. Που την πληρώνουν ακριβά, έπειτα.
Και έτσι συνέβη με τη “γενιά του Πολυτεχνείου”. Αποθεώθηκε με έναν σχεδόν άκριτο τρόπο την πρώτη περίοδο της μεταπολίτευσης. Της αποδόθηκαν τιμές. Τόσο περισσότερες όσο μεγαλύτερη ήταν η ενοχή των τμημάτων της κοινωνίας που σιωπούσαν τα χρόνια της χούντας. Εξέφρασε τον απωθημένο ριζοσπαστισμό μια κοινωνίας η οποία βίωσε αλλεπάλληλες ήττες των προσδοκιών της, κυρίως από την Αντίσταση και μετά.
Ξανάδινε αυτοπεποίθηση στους αγώνες και τους αγωνιστές. Έδινε ηθική δύναμη για το μέλλον. Έθετε ριζοσπαστικά ερωτήματα και διεκδικούσε αποφασιστικές απαντήσεις.
Υπό αυτήν ακριβώς την έννοια φορτώθηκε πολλαπλάσια βάρη αλλά και είχε μια αποφασιστική συμβολή στον πολιτικό ριζοσπαστισμό της μεταπολιτευτικής περιόδου.
Φυσικά, αυτό δεν περνάει απαρατήρητο. Οι κυριαρχήσαντες στο μεταπολιτευτικό καθεστώς, με τον ίδιο τρόπο που την αποθέωσαν, προκειμένου να καρπωθούν την ηθική ισχύ της, με τον ίδιο τρόπο, και ταυτόχρονα, επεδίωξαν να την αφομοιώσουν, να τη πειθαρχήσουν, να την κάνουν οικιακή ή πολιτική βοηθό και, εν τέλει, να αντιστρέψουν το μύθο για να την καταβαραθρώσουν.
Η σημερινή εικόνα που προβάλλουν μετ’ επιμονής και στοχοπροσήλωσης τα μέσα της μαζικής απαξίωσης -τα κατ’ ευφημισμό αποκαλούμενα ενημέρωσης, όπως λέμε γλυκάδι το ξύδι – είναι η εικόνα μιας γενιάς που πρόδωσε τα ιδανικά της κι έγινε, ούτε λίγο ούτε πολύ, η αιτία των σημερινών δεινών.
Εδώ όμως πρέπει να ξανακοιτάξουμε στην πίσω αυλή, μη γελαστούμε κι εμείς από τον οίστρο μας. Ποια, λοιπόν, ήταν αυτή η περίφημη γενιά ακριβώς, δηλ. ποια ήταν τότε που καταγράφηκε στην Ιστορία; Και ποια ήταν και είναι από τη μεταπολίτευση μέχρι και σήμερα;
Καθώς, η κάθε γενιά δεν είναι μόνο υπόλογη για το παρόν της. Είναι υπόλογη και στο παρελθόν και στο μέλλον, καθώς εμπεριέχει όλους τους αγώνες που προηγήθηκαν και εμπεριέχεται σε όλους τους αγώνες (και τις γενιές) που ακολουθούν.
Στη διάρκεια της δικτατορίας, μέσα στην οποία ανδρώθηκε η γενιά, και κυρίως μετά το 1971, διαμορφώθηκαν δυο βασικές τάσεις, “γραμμές”, “παρατάξεις”, μέσα στο φοιτητικό, το νεολαιίστικο και το ευρύτερο αντιδικτατορικό κίνημα.
Η πρώτη, που αναζητούσε μια πιο επιτυχημένη επαναφορά της “προδομένης” δημοκρατίας, έναν ευρωπαϊκού τύπου εκσυγχρονισμό, μέσα στους κανόνες.
Η δεύτερη που ήθελε να βγει από τους κανόνες, που επεδίωκε μια ριζική ανατροπή εμπνευσμένη από τα μεγάλα εγχειρήματα της Κούβας, του Τσε, του γαλλικού Μάη, με την ανάταση της Χιλής και την πικρή γεύση από την σφαγή που ακολούθησε, ζήτησε να ξανασχεδιάσει τον κόσμο, με παρακαταθήκες από την Οκτωβριανή επανάσταση και από την επανάσταση της Κίνας, παρά τι φθορές που υφίσταντο ως καθεστώτα, με την οργή από την αμερικάνικη επέμβαση και την έμπνευση από την αντίσταση και τις νίκες του Βιετνάμ.
Ήταν τότε που η επανάσταση δεν ήταν λέξη επαναλαμβανόμενη ως ηχώ, αλλά λέξη που χρησιμοποιούνταν με φειδώ γιατί είχε ζωντανό περιεχόμενο.
Οι δυο “γραμμές” αντίθετες και μαζί, πάλευαν και διεκδικούσαν.
Στην πραγματικότητα η δεύτερη εξέφραζε το ρεαλισμό, η πρώτη μια μάταιη προσδοκία.
Ρεαλισμός ήταν η διεκδίκηση της ριζικής ανατροπής. Χάρις σ’ αυτό και εξ αιτίας του μπορούσαν να επιτευχθούν πιο άμεσες επιδιώξεις όπως ήταν η ανατροπή της χούντας, ακόμα και οι στόχοι της πρώτης “γραμμής” για μια σύγχρονη δημοκρατία. Αυτή έδωσε πνοή στο όλο εγχείρημα. Η δικτατορία ανατράπηκε επειδή μια ριζική επαναστατική προοπτική μπήκε ξανά στην ημερήσια διάταξη, απείλησε πως μπορεί να συμβεί.
Σ’ αυτήν πρέπει να αναζητήσουμε την εκρηκτικότητα του ριζοσπαστισμού, που ακόμα μέχρι σήμερα τρέμουν, συκοφαντούν και καταριούνται οι πρετεντερίσκοι των μέσων.
Έτσι λοιπόν στην βασική εικόνα συγκρούονταν δυο γραμμές. Στις συμπληρωματικές εικόνες συγκρούονται πολλά πράγματα, προσωπικότητες, χαρακτήρες, ηθικές, ιδεολογίες, πολιτικές κλπ.
Να δώσω μια εικόνα: Τις ημέρες της δεύτερης κατάληψης της Νομικής η επιτροπή των φοιτητών έκανε συνάντηση με την πρυτανεία. Στο περιθώριο εκείνης της συνάντησης, κάποιος από τους φοιτητές πλησίασε τον καθηγητή του και ζήτησε να τον περάσει στο μάθημα. Το συμβάν έγινε αντιληπτό. Ο φοιτητής αυτός δεν επανεξελέγη σε καμιά επιτροπή από τότε. Προφανώς το περιστατικό εμπεριέχει και τις δύο όψεις, μιας μικρής σε έκταση αλλά τεράστιας σε σημασία, λόγω των στιγμών, ιδιοτέλειας, και μια συλλογική μάχη ακεραιότητας. Που πάλευαν στην ίδια αναμέτρηση.
Δεν είναι αντιπροσωπευτικό, αλλά πιστοποιεί τις πολλαπλές ταχύτητες και προσλήψεις της βασικής ιδέας του αγώνα.
Η μεταπολίτευση βέβαια σφράγισε τη νίκη της πρώτης “γραμμής”. Μια νίκη που διέψευσε ακόμα και τις επιδιώξεις των υποστηρικτών της. Οι κυρίαρχες δυνάμεις ενσωμάτωσαν το ριζοσπαστισμό και τον μετέτρεψαν σε μερίδια εξουσίας. Και εδώ, όπως έγινε στην Πορτογαλία, την Ισπανία και αλλού.
Την πιο εναργή, κατά τη γνώμη μου τοποθέτηση του ζητήματος έκανε, σε σχετικο κείμενό του, ο Κώστας Τζιαντζής, ένας ιδιοφυής άνθρωπος, ηγετική φυσιογνωμία εκείνης της εποχής και της γενιάς, που παρέμεινε, μέχρι το πρόωρο τέλος της ζωής του, συνεπής σε ό,τι πίστεψε και υπηρέτησε:
”Η μεταπολίτευση γεννήθηκε από το αίμα των ανυπότακτων ανθρώπων, αλλά πήρε το κυρίαρχο σχήμα της από τη σύγχρονη βιομηχανία της πλαστικής πολιτικής χειρουργικής. Αρκετοί, ως γνωστόν, από τους αγωνιστές της δεύτερης παράταξης, απέκτησαν επίσημα επώνυμα. Η εκφωνήτρια της αντίστασης αναμορφώθηκε σε φτωχή παρουσιάστρια.
Ωστόσο, η πλειονότητα αυτής της πρωτοπορίας “των άγνωστων στρατιωτών” της ανατροπής, μέσα από τις πολλαπλές αντιθέσεις της, τις απογοητεύσεις, τις αφομοιώσεις και τις εξάρσεις της, έμεινε πιστή (ή μάλλον “άπιστη” και κριτική, άστατη και πάντα ερωτευμένη) απέναντι σ’ αυτό που η ίδια ονόμασε, με την όμορφη ξύλινη γλώσσα της, “ο αγώνας που συνεχίζεται”.
Συνεπώς χρειάζεται να αλλάξουμε το ερώτημα. Όχι αν η “γενιά του Πολυτεχνείου” πούλησε τα ιδανικά της, αλλά ποιος νίκησε σε αυτή την αναμέτρηση.
Αυτοί που νίκησαν στράτευσαν στις γραμμές τους αγωνιστές εκείνης της εποχής, τους περιέφεραν στα πολιτικά παζάρια και, εν συνεχεία, είναι οι ίδιοι που τους λοιδώρησαν, φορτώνοντάς τους το ανάθεμα.
Κοντολογίς, αυτό που εξελίχθηκε στο οδυνηρό παρόν κάθε άλλο παρά είναι δημιούργημα του Πολυτεχνείου και της γενιάς του.
Ο ριζοσπαστισμός εκείνης της περιόδου ασφυκτιούσε στο νέο κουστούμι της μεταπολιτευτικής πραγματικότητας. Το εξεγερτικό πνεύμα αντικαθίστατο σταδιακά από ένα πνεύμα ήρεμης και ανέξοδης διαβίωσης. Από την επιδίωξη της ατομικής ανόδου. Η θριαμβευτική εκδήλωση της νίκης του πνεύματος της προσαρμογής (και εν τέλει υποταγής), ήταν οι πολιτικές εξελίξεις του 1989, όταν η Αριστερά και η Δεξιά αποφάσισαν να βάλουν τέλος στους διαχωρισμούς, χάριν μιας υποθετικής κάθαρσης της πολιτικής ζωής. Εκεί ολοκληρώθηκε η πρώτη πράξη σε αυτό το πολύπρακτο θεατρικό έργο της μεταπολίτευσης.
Αν η ματωμένη Αριστερά μπορούσε “να τα βρει” για να επιβιώσει και να αναδειχθεί στο πολιτικό σκηνικό (όπως τουλάχιστον διατεινόταν η ηγεσία της), οι άνθρωποι γιατί δεν μπορούσαν να κάνουν το ίδιο; Και για να επιβιώσουν και για να αναδειχθούν; Το πεδίο για τον ατομισμό ήταν ανοιχτό.
Η γενιά δεν ήταν ενιαία, όπως και ποτέ άλλωστε, και τώρα κάποιοι έσπευδαν να πάρουν μέρος στη διανομή μεριδίων μιας κάποιας εξουσίας. Από κυβερνητικές θέσεις ή από δημοσιογραφικές, πανεπιστημιακές, κομματικές, κρατικές κοκ.
Με την αξία τους ή χωρίς αυτήν, με τα προσόντα τους και τη συνεισφορά τους ή απλώς με επίδειξη της ταυτότητας του Πολυτεχνείου (των γεγονότων προφανώς) η οποία είχε ισχυρό αντίκρυσμα σε όλα τα ακροατήρια, ακόμα και της δεξιάς.
Ήρθε ο καιρός που εκείνη η μειοψηφική τάση της εποχής της δικτατορίας, ο αντιπρόσωπος που ζητά από τον καθηγητή να τον περάσει, να πάρει τη ρεβάνς.
Τίποτα το παράξενο και ασυνήθιστο δεν υπάρχει σ’ αυτό. Ακόμα και μεγάλες επαναστάσεις, όταν ηττήθηκαν, ή ακόμα κι όταν κέρδισαν αποσπασματικές νίκες, ακολουθήθηκαν από την επιστροφή και την κατίσχυση των δυνάμεων που είχαν υποχωρήσει ή ηττηθεί.
Στην περίπτωση του Πολυτεχνείου, το αξιοσημείωτο είναι πως, παρ’ όλ’ αυτά, παρέμειναν πολλοί εκείνοι που δεν βγήκαν στις αγορές των αργυραμοιβών. Είτε αποσύρθηκαν με τη νεανική τους επιθυμία σε ύπνωση, είτε στράφηκαν (στην ουσία παρέμειναν) σε ποικίλες αναζητήσεις, καλλιτεχνικές, δημιουργικές, κοινωνικές, είτε διαμοιράστηκαν σε επαναστατικές ομάδες και οργανώσεις. Η τροφοδότηση της νέας γενιάς ριζοσπαστικοποίησης τους οφείλει πολλά.
Και όπως συμβαίνει πάντα, εκεί και τότε, όπως εδώ και τώρα, όπως και αύριο, θα παλεύουν οι δυο γραμμές, εκείνη που ζητάει να εντάξει τις προσδοκίες της στην χαμηλή πτήση της καθημερινότητας και εκείνη που επανεπενδύει συνεχώς τους κόπους της, χωρίς να χάνει το ιδανικό της, προσβλέποντας στην επόμενη φορά (και πάντα, αδιάκοπα, σε μια επόμενη).
Πολλοί είναι εκείνοι που περιπλανήθηκαν στην αναζήτηση του επαναστατικού ονείρου που τους φλόγισε μια φορά κι ύστερα έγινε το στοιχειό της ζωής τους. Ή το περιεχόμενό της.
Το άγγιγμα της φωτιάς αφήνει πολύ έντονα σημάδια. Μπορεί να είναι εγκαύματα, μπορεί να είναι αποχρώσεις, μπορεί να είναι φωτεινές σκιές μονάχα. Καθένας τη φωτιά τη ζει με το δικό του τρόπο, όπου μεγάλο ρόλο παίζει και η εγγύτητα.
Ο Θανάσης Σκαμνάκης ήταν τεταρτοετής φοιτητής της Νομικής και στέλεχος της ΑντιΕΦΕΕ και της ΚΝΕ
Δημοσιεύθηκε στην ειδική έκδοση της εφημερίδας Documento, «Τα αιρετικά, 20+4 μαρτυρίες πρωταγωνιστών για την εξέγερση του Νοέμβρη 1973», 18.11.2018
Καλή και η μαρτυρια του Θανάση σκαμνακη. Πολύ διορατικό το κείμενο του Κώστα τζιαντζη.
Ενα εκ των βασικών συμπερασμάτων που μπορεί να εξαχθεί απο μια τετια συζήτηση απολογισμού: ΔΕΝ υπάρχει κανένας λόγος ενότητας Γενικά και αόριστα της αριστερής. Κανένας λόγος για ενότητα στο μίνιμουμ “για να ενωθεί η αριστερά”. Διότι η αριστερά ΟΣΟ θα επιδιώκει να ενώνεται όπως ΕΧΕΙ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΕΝΩΝΕΤΑΙ ΕΔΩ Κ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ (πχ ενιαίος ΣΥΝ, ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑΕ κλπ), τόσο θα προάγει τον παραγοντισμό, την εκλογολαγνεια, τον καιροσκοπισμό, το “άλλα υπογραφω στα χαρτιά, άλλα λέω και εκλογικά, δεξιά πράττω”.
Μακρια και αλάργα, απο οποιαδήποτε τετια ενότητα της αριστερας. Έκανε κ κάνει τεράστια ζημια. Κ η αοαντησγμη ΔΕΝ είναι η άλλη κατάρα ο σεχταρισμος. Η απάντηση ειναι το “θέλω ενότητα πρώτα και κυρια στην βάση αλλα και σε κεντρικό επίπεδο, με στόχο το να συγκροτηθούν κοινωνικά κ πολιτικα υποκείμενα, σχεσεις για την ταξική/ κοινωνική απελευθέρωση”. Οποιος θέλει οκ. Οποιος δεν θέλει ας κάνει είτε μοναστήρι, είτε σύριζα νο2,3 κλπ.
San Rocco ταλαντεύτηκα αλλά θεωρώ πως έκανες μεγάλη καφρίλα οπότε θα σου απαντήσω. Την έκανες συνειδητά την καφρίλα ποντάροντας πως η λεπτότητα του θέματος θα σε βοηθήσει να την περάσεις..
Για την υπεράσπιση της μνήμης και του έργου του Κώστα Τζιαντζή θα μιλήσουμε κάποτε San Rocco αναλυτικά. Πάντως θα γίνει έξω και απέναντι σε αυτά που γράφεις όπως γίνεται άλλωστε και από τους συντρόφους του Κ Σχεδίου-Αναμέτρησης.
Χρειάζεται αυτοσυγκράτηση στην χρήση της μνήμης συντρόφων. Το σχόλιο σου είναι τουλάχιστον προκλητικό όταν η ιδιαίτερη αντιληψη που διαμόρφωσε ο Τζιαντζής είναι εκτός ΝΑΡ σήμερα με ένα από τα επίδικα το αν πρέπει να αποκλείεται η συνεργασία, σε όλα τα επιπεδα, με τον ρεφορμισμό
Αν με προκαλέσεις θα αρχίσω να παραθέτω τα αποσπάσματα εναντιον της κεντρικής γραμμής του ΝΑΡ στο συγκεκριμένο κείμενο.
Κώστας
Κωστά, ΔΕΝ έκανα καμία καφρίλα! ΟΛΑ τα κείμενα του Κώστα Τζιαντζή ΟΠΟΙΟΣ τα διαβάσει, μία βασική τους θέση είναι αυτή: Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΟΠΩΣ ΈΜΑΘΕ ΝΑ ΤΗΝ κάνει η Αριστερά, ΠΑΡΑΓΕΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΙΣΜΟ, ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΣΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ, εκλογολαγνεία, κλπ κλπ. Και ΑΝ πάρει και κυβερνητικές θέσεις, ΑΚΟΜΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ!
ΑΥΤΗ η θέση χαρακτηρίζει ΟΛΑ τα κείμενα του Κώστα Τζιαντζή. Οπότε άσε τα ψόφια αγαπητέ Κώστα. ΕΝΩΤΙΤΙΔΑ, ή ΣΕΧΤΑΡΙΣΜΟΣ, ΟΧΙ. Ενότητα για την ταξική/κοινωνική χειραφέτηση/απελευθερωση ΝΑΙ.
San Rocco η θέση του ΝΑΡ είναι ΟΧΙ στην ενότητα την οποία παριστάνεις ότι προτείνεις. Δεν ξέρω που νομίζεις ότι απευθύνεσαι, μόλις διασπαστήκατε πάνω σε αυτό, HELLOOOOO !!!
Μπορώ να σου ορκιστώ πάντως πως η καπηλεία και η παραποίηση ιδεών δεν θα περάσει
Κώστας
Μωρέ Κώστα, ΤΙ λές;;; Αφού ΔΕΝ γνωρίζεις, ΓΙΑΤΙ γράφεις ανοησίες; επειδή μάλλον γνωρίζω ΚΑΛΥΤΕΡΑ απο εσένα, έχω να πω τα εξής:
α. Η θέση του Κώστα Τζιαντζή είναι ότι η Αριστερά, ΕΤΣΙ όπως έχει μάθει δεκαετίες να ενώνεται, ενισχύει την ενσωμάτωση στον καπιταλισμό, τον καριερισμό/παραγοντισμό, τις κοινοβουλευτικές/εκλογικίστικες αυταπάτες κλπ. ΑΥΤΗ ήταν η θέση του Κώστα Τζιαντζή: Και βάσει αυτής, θεμελίωνε στα κείμενά του, μιαν αντίληψη κοινής δράσης και ενότητας ΣΕ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ/ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ. Πριν λοιπόν γράψεις ό,τι σου κατέβει, ΔΙΑΒΑΣΕ τα κείμενα του Κ. Τζιαντζή.
β. Επειδη τυχαίνει να γνωρίζω καλύτερα μάλλον απο εσένα τις αιτίες της αποχώρησης των αγαπητών συντρόφων από το ΝΑΡ και τη ΝΚΑ, αυτό που έχω να πω είναι ότι, οι σύντροφοι έχουν την γνώμη ότι μπορεί να υπάρξει ένα κεντρικό -και εκλογικό- μέτωπο (και αυτό θέλουν) μεταξύ ΚΚΕ/ΛΑΕ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ κλπ. Αυτό έχουν ως τακτική στις επερχόμενες δημοτικές/περιφερειακές εκλογές. Και ως περιεχόμενο; Δυστυχώς πολύ πολύ κάτω, προκειμένου να πειστεί η ΛΑΕ να μπει.
Ε, δεν θα πάνε πουθενά με αυτή την λογική! Διότι το ΠΡΟΒΛΗΜΑ του καιρού μας, ΔΕΝ είναι ΓΕΝΙΚΑ η ενότητα, που επί της ουσίας, ΑΥΤΗ θέλουν και οι σύντροφοι αναμέτρησης και Κ. σχεδίου. Διότι, ΑΝ δεν ήθελαν ΑΥΤΗ την τελειωμένη λογική ενότητας, αλλά ήθελαν την λογική που ΠΕΡΙΕΓΡΑΨΑ, τότε θα έπρεπε να γνωρίζουν οι σύντροφοι Αναμέτρησης και Κ σχεδίου ότι, ΔΕΝ υπάρχει καμία πιθανότητα κεντρικού εφ όλης της υλης μετώπου, με ΚΚΕ και ΛΑΕ. ΔΕΝ υπάρχει!
Διότι, σοβαρό κεντρικό μέτωπο στην εποχή μας αγαπητέ Κώστα, και για να μην ξαναγίνει τσίρκο όπως έγινε ο ΕΝΙΑΙΟΣ ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ (αλλά και η ΛΑΕ), σημαίνει ΣΥΜΦΩΝΙΑ πάνω στο θέμα της εξουσίας, ή να έχει έστω την πλειοψηφία ένα σοβαρό κόμμα εντός του μετώπου που να θέλει να πάει τα πράγματα στην εργατική εξουσία/δημοκρατία. ΑΛΛΙΩΣ, ΤΖΑΜΠΑ ΚΑΙΕΙ Η ΛΑΜΠΑ. Και μη μου πεις για το ΕΑΜ: Διότι θα σου απαντήσω ότι, το ΚΚΕ ΗΤΑΝ το ΕΝΤΕΛΩΣ ηγεμονικό κόμμα εντός του ΕΑΜ. Και αν φταίει κάποιος, ΔΕΝ είναι το ΕΑΜ, αλλά το ΚΚΕ, με τις πολιτικές επιλογές που έκανε.
Για αυτό σου λέω: Μάθε καλύτερα.
Επίσης, ΔΕΝ αποχωρησαν οι σύντροφοι του Κ σχεδίου και της Αναμέτρησης επειδή θέλουν μια ενότητα σε αντικαπιταλιστική/αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση και το ΝΑΡ δεν θέλει! Πολύ μεγάλη άγνοια έχεις!
Οι σύντροφοι, του Κ σχεδίου και της Αναμέτρησης περιέγραφαν και περιγράφουν κατά την γνώμη μου (αλλά και αυτό αποδεικνύεται απο την στάση τους πχ για τις δημοτικές εκλογές που έρχονται, σε κάποιους δήμους όπου έχουν κάποιους αγωνιστές), μία ενότητα “παναριστερού τύπου” μία λογική ενότητας, σαν αυτή που έχει η αριστερά εδώ και δεκαετίες. Τα ίδια και τα ίδια επιχειρήματα.
Ενωτίτιδα ή σεχταρισμός, Ο Χ Ι. Ενότητα με στόχο την ταξική/κοινωνική χειραφέτηση απελευθερωση ΝΑΙ.
Επίσης Κώστα, θα έπρεπε να ντρέπεσαι που γράφειις περί “καπηλείας” και παραποίησης ιδεών” και μάλλον δεν έχεις διοαβάσει κανένα κείμενο του Κώστα Τζιαντζή. Μόνο και μόνο να διάβαζες το κείμενο του Κ. Τζιαντζή που παρέθεσε ο Θανάσης στο δικό του κείμενο και είναι η αναδημοσίευση της Παντιέρας που τώρα σχολιάζουμε, ΔΕΝ θα έγραφες αυτές τις ανοησίες.
Διαβασε Κώστα και μην συμπεριφέρεσαι σαν παιδι 8 χρονών.
Ρε συ Κώστα το ΝΑΡ δε θέλει “ενότητα”; Σοβαρά; Άπειρες προσκλήσεις του ΝΑΡ για -κινηματική- ενότητα και το φθινόπωρο του 2015 για το προσφυγικό και τον χειμώνα του 2016 με το ασφαλιστικό και τον Νοέμβρη του 2016 με την επίσκεψη Ομπάμα κλπ κλπ Κάποιες έμειναν αναπάντητες. Κάποιες άλλες έγιναν δεκτές και το αποτέλεσμα ήταν αλλού να συγκεντρωθεί η ΛΑΕ και αλλού οι δυνάμεις του ΝΑΡ (π.χ. απεργία 4 Φλεβάρη 2016 που η ΛΑΕ προτίμησε να συγκεντρωθεί δίπλα στη προσυγκέντρωση των ΝΑΙδων του Δ.Σ.Α κι όχι στο Μουσείο με τους φοιτητικούς συλλόγους, τα πρωτοβάθμια σωματεία κλπ).
Άσε την πορεία για τον Ομπάμα που άλλο συμφωνήθηκε στη σύσκεψη και τελικά άλλο έγινε με κύρια ευθύνη των δυνάμεων της ΛΑΕ. Να ξέρουμε και τι λέμε δηλαδή. Ακόμη και το ΣΕΚ έκανε πρόσκληση κοινής δράσης, ούτε σε αυτό απαντήσατε απ’όσο ξέρω.
Η Αναμέτρηση που κολλάει και την αναφέρεις;
Red δεν συζητάμε για την λεγόμενη κοινή δράση της αριστεράς αλλά για κάτι άλλο πολύ βαθύτερο. Πως η αντίληψη του Τζιαντζή για τον Ολοκληρωτικό Καπιταλισμό, τις κατακτήσεις εντός καπιταλισμού και την σχέση επαναστατικής ρεφορμιστικης αριστεράς είναι άλλη από αυτήν που διαμόρφωσε το ΝΑΡ. Για τις προτάσεις που λες οι εξίσου πονηροί πολιτικάντηδες της ΛΑΕ έχουν άλλες τόσες να σου πουν Δεν με αφορούν ούτε οι δικές σας ούτε οι δικές τους. Με αφορά το αριστερό κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο απέναντι στον ιμπεριαλισμό, τον νεοφιλελευθερισμό και την ακροδεξιά που δεν είναι θέση ούτε του ΝΑΡ ούτε της ΛΑΕ, κατά πλειοψηφία γιατί είναι στρεβλό να συγκρίνουμε μια οργάνωση με μια συνεργασία, να λέμε τι λέει το ΝΑΡ και τι η ΛΑΕ
Την Αναμέτρηση και το Κ Σχέδιο τους αναφέρω γιατί έχω ταύτιση 100% με τις θέσεις τους και γιατί είναι σύντροφοι μου αγαπημένοι δεκαετιών και θέλω να τους αναφέρω γιατί έτσι μου αρέσει.
Κώστας
Για πες μας ρε Κώστα, επι του συγκεκριμένου ΠΟΙΕΣ είναι κατά την γνώμη σου, αυτές οι διαφορές ανάμεσα στο ΝΑΡ και την αντίληψη του Κώστα του Τζιαντζή. Γιατί όλο το κλωθογυρίζεις και ποτέ δεν απαντάς επί της ουσίας.
Δεν προσπαθώ καθόλου να πω ότι, η τακτική του ΝΑΡ δενέχει σοβαρές ανεπάρκειες. Κάθε άλλο. Ούτε και έχει κάποια σοβαρά ορατά κοινωνικά και πολιτικά, αποτελέσματα. Ομως συνέβαλλε αν μη τι άλλο, στο να συγκρατηθεί η πτώση και η αποστράτευση ευρύτερου τμήματος αγωνιστών, απο το ’15 και μετά. Και συνέβαλλε στο να κρατηθούν γόνιμα ερωτήματα, ΑΝΟΙΧΤΑ.
Απο την άλλη, η μετωπική λογική βάσει ενός αόριστου πολιτικού λόγου και περιεχομένου που τελικά καταλήγει στον ελάχιστο κοινό παρονομαστή και απο κει στην ξεφτίλα (ένα τσιγάρο δρόμος) την οποία εφαρμόζει η αριστερά και εσύ μαζί, μέχρι σήμερα, δεν σε έχει προβληματίσει για την ξεφτίλα που δημιουργήθηκε;
Ο Λαφαζάνης έχει δίκιο όταν μιλά για ένωση όλων των δημοκρατικών, προοδευτικών, πατριωτικών, αριστερών δυνάμεων.
Προσπαθεί να το περάσει με λάθος παλαιοκομματικό τρόπο από τα πάνω και με πρόγραμμα το οποίο θα ενοχλήσει όσο το δυνατόν λιγότερους.
Δεν έχει δίκιο Γιώργο γιατί δεν υπάρχουν τέτοιες δυνάμεις εκτός αριστεράς
Επίσης δεν νομίζω πως τα συνθήματα, πρόγραμμα δεν έχει, της ΛΑΕ δεν ενοχλούν γιατί είναι Light αλλά γιατί είναι συνθήματα και οχι πρόγραμμα.
Κώστας
” …ιδιαίτερη αντιληψη που διαμόρφωσε ο Τζιαντζής είναι εκτός ΝΑΡ σήμερα…”
ασχολίαστο…
Συνέχεια της απάντησης σε ένα ακόμα πολύ κακό σχόλιο του αγαπητού Κώστα:
Λέτε μονότονα Κώστα μου και εσύ και άλλοι, πως ΑΝ το ΝΑΡ άλλαζε την τακτική του το 2010 και από την τακτική του αντικαπιταλιστικού/αντιιμπεριαλιστικού μετώπου επέλεγε την τακτική του αριστερού ριζοσπαστικού μετώπου (που ήθελαν ΑΡΑΝ/ΑΡΑΣ κλπ) και έκανε κολλεγιά με τον ΣΥΡΙΖΑ (ή έστω μέτωπο μόνο με το ΑΡ του ΣΥΡΙΖΑ), τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά (και μάλλον καλύτερα μεταφράζω) από ό,τι τελικά έγινε. Μάλιστα. Ας δούμε λοιπόν αυτή την υπόθεση εργασίας που λές ως πρόταση τακτικής:
Α. Η Αριστερά, κομμουνιστική και σοσιαλδημοκρατική, έχει μάθει να φτίαχνει κόμματα και μέτωπα (εδώ μας ενδιαφέρει η μετωπική μεθοδολογία και λογική) εδώ και δεκαετίες: Ας δούμε λοιπόν τα χαρακτηριστικά των πλατιών μετώπων που έχει μάθει να φτιάχνει η μεγάλη πλειοψηφία των αριστερών οργανώσεων/κομμάτων:
– Αμεση πρόταση σε αντιπαράθεση με την αντικαπιταλιστική/σοσιαλιστική προοπτική: Πόσες και πόσες φορές έχουμε ακούσει την φράση “αφήστε τα αυτά, είναι για πολύ μετά, ενώ τώρα για το άμεσο, έχουμε ανάγκη το να παλέψουμε να ενωθούμε και με τους μεταρρυθμιστές μπας και βελτιωθεί η ζωή μας”. ΠΟΛΛΕΣ φορές θα έλεγα! Και ΤΙ μένει πάντα μετά; Ενας ελάχιστος προγραμματικά κοινός παρονομαστής που ενσωματώνει καπιταλιστικά, και μια πανστρατιά ατόμων που τρέχουν σαν μηχανάκια για τις εκλογές, και μετά για των πλειοψηφία αυτών των ανθρώπων, μην το είδατε τον παναή. Και θα τον ξαναδείτε στις επόμενες εκλογές. ΕΤΣΙ πήγε το πράγμα για πολλά χρόνια.
– Εκλογολαγνεία και μηδενική παρέμβαση σε χώρους δουλειάς και γειτονιές: Ολοι γνωρίζουμε ότι η κεντρική αποστολή των μετώπων κατά την πλειοψηφία των δημιουργών τους, είναι “να γράψουν καλά το βράδυ των όποιων εκλογών, τοπικών περιφερειακών και κεντρικών”. Οι περισσότεροι τρέχουν για τις εκλογές γιατί και πολύ σωστά αποτελούν ΚΑΙ αυτές έναν κεντρικό δείκτη που όμως -και εδώ είναι το ουσιαστικό- ΑΠΟΚΡΥΣΤΑΛΛΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ που έχει Ή ΔΕΝ έχει γίνει, όλη την προηγούμενη χρονική περίοδο! Επειδή λοιπόν τα πλατιά μέτωπα στήνονται πάντα με εκλογικές κυρίως στοχεύεις, ΗΤΑΝ και ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΑΝΙΚΑΝΑ στο να συμβάλλουν -με ελάχιστες εξαιρέσεις- στην καθημερινή παρέμβαση σε χώρους δουλειάς και σε γειτονιές. Και πολύ περισσότερο είναι ΑΝΙΚΑΝΑ να συμβάλλουν σε μια παρέμβαση με ουσιαστικά χειραφετητηικά χαρακτηριστικά. ΓΙΑΤΙ;
– Διότι: ΕΛΛΕΙΨΗ εσωμετωπικής ζωής και ηγεμονία των μικροκομματικών άγονων μαχών για τους περιβόητους….συσχετισμούς (μου την έφερε, θα μου την φέρει, να του την φέρω εγώ κλπ) που έχει φθείρει πια, σχεδόν τα πάντα. Και αφού υπάρχει αυτή η νοσηρή κατάσταση, ΤΙ ΣΟΪ παρέμβαση με χειραφετητικό περιεχόμενο να γίνει σε χώρους δουλειας και σε γειτονιές;
ΑΥΤΗ είναι η κατεξοχήν νοσηρ΄’η κατάσταση μετώπων αλά ΣΥΡΙΖΑ. Είναι όμως πια και η αντίστοιχη κατάσταση και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ πια, σε μεγάλο βαθμό….
Β. Ο πολύς κόσμος, πήγε στις πλατείες το ’11 και ΤΙ ΒΡΗΚΕ;
– Βρήκε την ανοιχτή εχθρότητα και το σνομπάρισμα/αποχή απο τα εγκόσμια του ΚΚΕ. Το ΚΚΕ, απο την αρχή τάχθηκε με την μεριά “του να παραμείνουν ομαλά και κανονικά τα πράγματα” ενώ γύρω τριγύρω γκρεμίζονταν το σύμπαν.
– Βρήκε την προσπάθεια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και των συνιστωσών της η οποία μπήκε στο λαϊκό αυτό πανελλαιδκό κίνημα, όμως ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΙΔΕΑ πέρα απο τα συνηθισμένα για το ΤΙ έπρεπε ουσιαστικά χειραφετητικό να πει. Τα 5 σημεία του πρωτόλειου αντικαπιταλιστικου προγράμματος που είχε καιπαραμένει ως έχει, έγιναν μόνο συνθήματα και τπτ παραπάνω.
– Βρήκε τον ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος ΚΑΙ ΠΑΛΙ 4% θα έπαιρνε στις εκλογές, ΑΝ ΔΕΝ ΕΛΕΓΕ ΗΔΗ απο το ’11 (και ανοιχτά τον Μαϊο του ’12) ότι θέλει να κυβερνήσει. Με όλες τις επαφές που είχε κάνει ήδη με την καπιταλιστική τάξη της Ελλάδας, των ΗΠΑ και της ΕΕ.
Απέναντι σε μια τέτια κατάσταση, και με ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ των μετώπων της Αριστεράς, και με ΑΥΤΗ την κατάσταση των κομμάτων/οργανώσεων της κομμουνιστικής και σοσιαλδημοκρατικής Αριστεράς, ΕΣΥ πιστεύεις ότι αν το ΝΑΡ είχε πάει με το ΑΡ (το οποίο ακόμα και τον Αυγουστο του ’15 έλεγε καταψηφίζουμε το μνημόνιο, ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ την κυβέρνηση), θα ήτο διαφορετική η κατάσταση… Σε ποια χώρα ζεις γμτ;;;
Η λόγική του Τζιαντζή ήταν η κοινωνκή και πολιτική ενότητα δράσης της αριστεράς απέναντι στον στην κυρίάρχη πολιτική, τον ιμπεριαλισμό και την ακροδεξιά.
Αυτή γίνεται για να προωθεί αυτό που ο Τζιαντζής έλεγε αντικαπιταλιστικούς στόχους οι οποίοι περιλαμβάνουν, για τον Τζιαντζή διάφορα πράγματα μεταξύ των οποίων και την ριζική μεταβολή στο πολιτικό σκηνικό, η ρήξη με τον ιμπεριαλισμό, προωθημένες κατακτήσεις κλπ. Είναι στο έδαφος της αστικής κυριαρχίας και ο Τζιαντζής λέει πως η αλληλοκάλυψη με ένα κομμάτι του ρεφορμισμού είναι δεδομένη και επιθυμητή. Βέβαια αυτά ο Τζιαντζής τα γράφει το 2008 που δεν υπήρχε κάποιο τμήμα της ρεφορμιστικής αριστεράς πρόσφορο για συμμαχία μαζί μας.
Αυτό στο οποίο ο Τζιαντζής αφιερώνει μεγάλο κομμάτι του Μηνύματα κλπ είναι στην αποδόμηση της γραμμής του ΝΑΡ πως η αντικαπιταλιστική επανάσταση έρχεται κοντά στον χρόνο λόγω της ανεφικτότητας των κατακτήσεων εντός καπιταλιστικής κυριαρχίας. Ο Τζιαντζής λέει πως η αντικαπιταλιστική επανάσταση είναι ανέφικτη αν παραιτηθούμε προκαταβολικά από τις αντικαπιταλιστικές κατακτήσεις οι οποιες γίνονται στο έδαφος του καπιταλισμού, με οργανωμένο λαό κλπ αλλά και εν δυνάμει στην πολιτική σκηνή. Το λέει ο Τζιαντζής, δεν φταίω.
Κοιτάξτε να δείτε σύντροφοι έχετε την ψευδαίσθηση πως μιλάτε με άσχετους και με παιδάκια που θα λυγίσουν στον κάθε τραμπουκισμό. Ναι η αντίληψη του Τζιαντζή είναι εκτός ΝΑΡ, ήταν μειοψηφική από το 2006 και είναι εκτός ΝΑΡ εδώ και λίγο καιρό. Εκτος ΝΑΡ είναι και όλοι ή οι περισότεροι από το κείμενο του 2006 στο β συνέδριο. Όχι ? Αυτό΄δεν σημαίνει πως ο Τζιαντζής δεν είναι ο βασικός διαμορφωτής του ΝΑΡ ή τέλος πάντων από τους βασικούς αλλά πως αναγνώριζε κάτι που το ΝΑΡ δεν αναγνώριζε. Την ανάγκη ρήξης με τον τριτοπεριοδίστικο αριστερισμό η οποία είναι επικαθοριστική της ρήξης με τον ρεφορμισμό. Που πάει να πει πως η ρήξη με τον ρεφορμισμό είναι η καθοριστική αλλά σε συγκυρίες η ρήξη με τον γπεριοδισμό παίρνει τα ηνία και γίνεται όρος για να κάνουμε πολιτική μαζών και όχι στενού πολιτικού ακροατηρίου
Το ΝΑΡ συγκροτείται στην γραμμή πως αποκλείεται η κοινή δράση με τον ρεφορμισμό΄. Η μειοψηφία του συγκροτούνταν στο ότι η άρνηση των αντικαπιταλιστικών κατακτήσεων επί ηγεμονίας των καπιταλιστικών σχέσεων εξουσίας και εκμετάλλευσης είναι η αντανάκλαση της αστικής κυριαρχίας εντός της επαναστατικής αριστεράς. Πως οι αντικαπιταλιστικές κατακτήσεις εντός καπιταλισμού είναι εφιικτές και σε σχέση ενότητας και πάλης με τον ρεφορμισμό και την επανάσταση, είναι διακριτές και από τα 2 αυτά με όρους σχετικής αυτονομίας.
Δεν έχει νόημα να κάνω copy paste. ¨Ολο, κυρίως το β μισό του κειμένου αυτά ακριβώς αναπτύσσει.
Το ότι οι σύντροφοι του Κ Σχεδίου και της Αναμέτρησης είναι με κάποια παναριστερά είναι κάτι που πρέπει να συζητηθεί με όρους εντιμότητας και όχι εντυπωσιασμού ή αχτιφαρίσματος πρωτοετών. Οκ όλοι είναι δεξιοί λέτε αλλά στα δύσκολα με την γραμμή τους προσπαθείτε να συγκρατείτε κόσμο και να κάνετε στρατολογήσεις. Ο San Rocco συστηματικά μας τσαμπουνάει την γραμμή του Κ Σχεδίου, της Αναμέτρησης, της ΑΡΑΝ κλπ σαν γραμμή του ΝΑΡ. και λέει πως όλοι αυτοί έχουν γραμμή παναριστεράς. Ε όχι. Αυτό δεν είναι πολιτική ηθική της επαναστατικής αριστεράς είναι πολιτική με πολιτικαντισμούς και ψέματα. Παναριστερά λέγαμε μια αντίληψη που βλέπει την συμμαχία με φιλοεργοδοτικές, φιλοκαπιταλιστικές, φιλοιμπεριαλιστικές γραμμές αλλά, guess what, στα συντρίμια της αριστεράς δεν υπάρχουν τέτοιες πλέον με την , έννοια που υπήρχε ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχουν βέβαια τα κατάλοιπα του ενταγμένου και όχι αγωνιστικού ρεφορμισμού αλλά και του αριστερισμού και προφανώς δεν θα πάμε με αυτά. Με αυτή την έννοια η πρόταση και των συντρόφων του Κ Σχεδίου, και άλλων εντός και εκτός ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν μπορεί να είναι παναριστερή γιατί εκ των πραγμάτων αποκλείει γραμμές. Γιατί αφορά σε αυτό που είχαμε κωδικοποιήσει σαν ΑΝΤΑΡΣΥΑ μαχόμενη αριστερά η οποία είναι πέραν της επαναστατικής. Αφορά σε αυτό που λέγαμε στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ πολιτική συνεργασια των αντικαπιταλιστικων, αντιιμπεριαλιστικών μαχόμενων δυνάμεων. Αφορά σε αυτό που κάναμε σαν ΑΝΤΑΡΣΥΑ τον Ιανουάριο του 2015 σώζοντας την ύπαρξη της σαν πολιτικό χώρο, Και προφανώς San Rocco το Κ σχεδιο και η Αναμέτρηση και χίλιοι άλλοι εντός και εκτός ΛΑΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ προσπαθούν για ενωτικά σχήματα στους δήμους απέναντι στον Καλλικράτη, το κράτος και την ΕΕ, γιατί θα έπρεπε δηλ να προσπαθούν, για κατεβάσματα του Κ Σχεδίου ? Για καταβάσματα του ΝΑΡ ? Για κατεβάσματα της ΑΡΑΝ ? Για κατεβάσματα της ΔΕΑ ?
Να τελειώνουν τα sobrero σε νεκρούς συντρόφους όμως γιατί θα πω και άλλο πιο πρόσφατο. Φιλάκια.
Κώστας
Ακου Κώστα, ΔΕΝ θα τρελάνεις εσύ και σχολιαστές και αναγνώστες:
Α. Απλά, αναφέρω περιγραφικά ότι, οι θέσεις του Κώστα Τζιαντζή έχουν ως δομική αντίληψη (είναι πανευκολο, ΔΙΑΒΑΣΕ κείμενα αγαπητέ) ότι, η ενότητα της Αριστεράς, ή θα έχει αντικαπιταλιστική/αντιιμπεριαλιστική αντίληψη, ή δεν μπορεί να υπάρξει παλι, παρά ως μια αέναη συγκρότηση και διαλυση μετώπων που προωθούν τον κυβερνητισμό, τον παραγοντισμό, τον καριερισμό, την καπιταλιστική ενσωμάτωση. Ο,τι δλδ βλέπουμε ανελλειπως τα τελευταια 40 και βάλε χρόνια. Τωρα αυτά που γράφεις εσύ, δείχνουνότι απλά, δενέχεις διαβάσει.
Β. ΜΠΑ; Παναριστερά εννοούσες εσύ την συμμαχία με …φιλοεργοδοτικές, φιλοκαπιταλιστικές δυνάμεις και για αυτό την απέρριπτες; Ο ΣΥΡΙΖΑ με τον οποίονήθελες και κοινό μέτωπο το ’11 ΔΕΝ είχε εργοδοτικούς συνδικαλιστές στις γραμμές του; Μεγάλο τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήτανΚΑΙ ΤΟΤΕ φιλοκαπιταλιστικό; Η καπιταλιστική μετάλλαξη του όλου ΣΥΡΙΖΑ προέκυψε ως κεραυνός εναιθρία; Ασε ρε φίλε!
Γ. Μιλάς πάλι και πάλι, για ενωτικά σχήματα: Μάααλιστα. Πες λοιπόν, ΠΟΙΑ η θέση αυτών των ενωτικών σχημάτων για την διαχείριση τοπικού κράτους; ΠΟΙΑ η θέση αυτών των ενωτικών σχημάτων για την ΕΕ και το ευρώ; Ή πάλι θα μας λές και εσύ και άλλοι σύντροφοι ότι “δεν είναι σωστό να μπαίνει ως προαπαιτούμενο για την ενότητα η αντικαπιταλιστική αποδεσμευση απο ΕΕ και ευρώ” διότι αυτό δεν είναι το διακυβευμα των τοπικών εκλογών; Και πάντα μετά και εφόσον πάρεις και καμιά δημοτική αρχή θα έρχεται ο σύμμαχός σου (ή και εσύ ο ίδιος) να λέει μετά “ε, δεν μπορώ να πάρω χρηματοδότηση για το τάδε ή το δείνα γιατί δεν το εγκρίνει η ΕΕ και δεν απελευθερώνει κονδύλια, οπότε, ας πορευτούμε με αυτά που έχουμε και ας αυξήσουμε και κανα δημοτικό τέλος, αφου βλέπετε πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση”.
Ασε μας ρε φίλε! ΑΥΤΑ που σου λέω ΕΓΙΝΑΝ και ΓΙΝΟΝΤΑΙ!
Είναι Η ΙΔΙΑ κουβέντα με τις εκλογές του ’14, όπου, πάλι λέγατε πολλοί “το ΝΑΡ είναι σεχταριστικό γιατί δεν θέλει κοινά σχήματα με δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και για αυτό βάζει ως προαπαιτούμενο την θέση για την ΕΕ”. ΕΙΔΑΜΕ και βλέπουμε τα χαϊρια των συιρζαίων δημοτικών αρχών και δημάρχων που θέλατε τότε να στηριξουμε.
Κωστάκη, θέλεις ενωτικά σχήματα; Οκ! ΠΡΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΗ θέση είναι ο αγώνας για αντικαπιταλιστική αποδέσμευση απο ΕΕ και ευρώ, μπας και διαμορφωθεί κανα λαϊκό ρεύμα στις γειτονιές που θα υπερβαινει το παραλυτικό επιχείρημα “ε, δεν μας εγκρινει κωδικούς η ΕΕ και δεν μπορούμε να κάνουμε προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, δεν μπορούμε να κάνουμε το τάδε ή το δέινα έργο κλπ”. ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΗ ΘΕΣΗ είναι η δέσμευση για εμπρακτη -και όχι στα χαρτιά- συμβολή στην διαμόρφωση λαϊκών θεσμών (εργατικές λέσχες, λαϊκές συνελεύσεις, κοινωνικά κέντρα).
Παράτα μας λοιπόν, με τα σεντόνια που δεν λένε κάτι ουσιαστικό.
Δ. Αν όπως λές, δεν υπάρχει παναριστερή πρόταση σήμερα διότι πχ οι σύντροφοι του Κ Σχεδίου και της Αναμέτρησης έχουν αντίληψη που αποκλείει γραμμές, πες εσύ και οι σύντροφοι αυτοί, ΠΟΙΕΣ γραμμέςεντός της Αριστεράς αποδέχεστε και ποιές αποκλείετε, αποκλείετε και γιατί!
San Rocco φέρε πρώτα ένα κείμενο του Τζιαντζή στην κουβέντα γιατί μόνο εγώ έχω φέρει και σεις λέτε πως είναι δικός σας και κάτι του στυλ απαγορεέυεται. Σε ποιον το απαγορεύετε ? Σε ανθρώπους που ήταν μαζί του στο ΝΑΡ και πήραν την πρωτοβουλία εκείνη το 2006 ? Σε ανθρώπους που ήταν μαζί του, όπως εγώ, στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ ? Με ποιο δικαίωμα ?.
Δεν θα ξαναγράψω όσα έγραψα για το κείμενο του 2008. Είναι σεντόνι, ακόμα και το β μισό που κάνει την άμεση σύνδεση με το σήμερα και λέει για τις αντικαπιταλιστικές κατακτήσεις σε συνθήκες κυριαρχίας του καπιταλισμού, με ενότητα και πάλη με τον ρεφορμισμό και ενότητα και πάλη με την επανάσταση.
Το 2008 όμως δεν υπήρχαν δυνάμεις της αριστεράς για να πει πως λέω πολιτικό μέτωπο, και κοινωνικό έτσι κι αλλιώς, με αυτές τις ρεφορμιστικές δυνάμεις. Ε, τον Απρίλιο του 2010, στην παρουσίαση του βιβλίου του σ ΠΠ (άλλος ένας πολύ κοντινός του και εκτός ΝΑΡ, όχι ?), βιβλίου εντελώς εκτός γραμμής ΝΑΡ ο σ ΚΤ λέει πως είναι με το πολιτικό μέτωπο με δυνάμεις του ρεφορμισμού που μετατοπίζονται κλπ. Απρίλιο 2010 ξέρεις ποια ήταν η μόνη εξέλιξη στην αριστερά ? Η διάσπαση του ΑΡ για τα επίδικα της κρίσης.
Σε τίποτα δεν κινδυνεύει το ΝΑΡ από το ότι ήταν σε σχετική απόκλιση από το 2006 με τον βασικό διαμορφωτή του. Όταν η σχετική αυτή απόκλιση πήρε εκρηκτική στρατηγική μορφή και σε χρόνο ενεστώτα επήλθε και μια από τις ατελείωτες διασπάσεις. So what ? Το ότι ο ΚΤ δεν ζούσε δεν σημαίνει πως δεν μπορούμε να κάνουμε προβολή των θέσεων του.
Πραγματικό διαμάντι λοιπόν, και στενάχωρο γιατί είναι 1,5 χρόνο πριν το τέλος και σε πιάνει ένα κρίμα ρε γμτ, με αυτό που λέω να είναι από το 08:34 .https://www.youtube.com/watch?time_continue=562&v=xw2iE26Dcdc
Τι να κάνω εγώ τώρα που ο ΚΤ, το έλεγε και το έγραφε, δεν πίστευε πως η κοινή δράση με τον ρεφορμισμό πάει το πολύ μέχρι κανά κοινό πλαίσιο γιατί αλλιώς σίγουρα οι επαναστάτες χάνουν την αυτοτέλεια τους. Να πούμε αν είχε δικιο ή άδικο, όχι ότι δεν το έλεγε. Δεν έγραψε τα Μηνύματα από τον Αντιδικτατορικό Αγώνα ? Δεν είναι στο βίντεο ? Δεν είναι Απρίλης του 2010 ?
Τώρα για τα άλλα που λες για την ΑΡΑΝ κλπ τι να πρωτοαπαντήσω, ένας άλλος για να υπερασπιστεί τον Τζιαντζή, νομίζει, με παρομοίασε με μνημονιακούς υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ, να του απαντήσω ? Δείξτε κομμουνιστική μεγαλοψυχία για το έργο του Τζιαντζή και όχι μικροκομματική μικροψυχία και αφήστε με εμένα, μην κατεβαίνετε μαζί μου και με το Κ Σχέδιο ούτε σε συνέλευση πολυκατοικίας .Πείτε όμως πως ο Τζιαντζής είχε οδηγηθεί σε αυτό που στο ΝΑΡ, κακώς, λέτε παναριστερή παρέκκλιση ενώ είναι απλά η κοινή δράση της αριστεράς που σε συνθήκες δομικής κρίσης αφορά και στο πολιτικό επίπεδο με πρόγραμμα και μορφές απέναντι στην αστική πολιτική. Στο στρατηγικό αφορά λιγότερους γι αυτο λέει ο ΚΤ πως θα κάνουμε το ΚΚ με πιο λίγους και το πολιτικό μέτωπο με όσους μετατοπιζονται.
Καληνύχτα και δεν τρέχει τίποτα, το κομμουνιστικό κίνημα διασπόταν και θα διασπάται για να ενωθεί με τον σκοπό του. Να μην χάνουμε την ικανότητα μας να κάνουμε πολιτική με επαναστατικές αρχές για να υπερασπιστούμε, νομίζουμε, το μαγαζί μας. Δεν έχουμε και τόσο σπουδαία μαγαζιά, μην τρελαίνεστε
Κώστας
Οριστε Κώστα το κείμενο του Κώστα Τζιαντζή. Δεν παραθέτω αποσπασμα, για να μην αρχίσε ικαμια σαρακοτυρανία του στυλ “επιλεκτική παράθεση’. Διαβασε το και μετά έλα να συζητήσουμε αν “το ευρύτερο και μετασχηματιζόμενο εργατικό και λαϊκό κίνημα που εντός του δρουν αντικαπιταλιστικές κομμουνιστικές δυνάμεις”, έχει σχέση με πολιτικό μέτωπο με τον ρεφορμισμό.:
https://ilesxi.wordpress.com/2011/11/16/%CE%BA%CF%8E%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%B6%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B6%CE%AE%CF%82-%CE%BC%CE%B7%CE%BD%CF%8D%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CE%B1%CF%80-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9/
San Rocco έχω κοινοποιήσει αυτο το κείμενο εδώ και 48h,μέχρι και περίληψη του τι λέει έχω κάνει. Επίσης το αναφέρω ολη την ώρα στα σχόλια μου. Δεν διαβάζεις καν τι γράφω πάντως να το διαβάσεις το κείμενο που πόσταρες. Επίσης κάνει πολύ καλά που ρωτάς αυτούς που ξέρουν Να το διαβάσεις, στο λέω υπέυθυνα.
Επίσης δεν είδες ακομα 50 δευτερόλεπτα στο youtube ?
Κώστα επιμένω: Διάβασε κείμενα του Κώστα τζιαντζη. Δεν έχεις διαβάσει
Κώστα παρτο χαμπάρι πια: ΕΙΜΑΣΤΕ ΩΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΣΕ ΑΔΙΕΞΟΔΟ, διότι ΠΕΡΑΝ των λοιπων αντικειμενικων και υποκειμενικων παραγοντων (συκοφάντηση του κομμουνισμού δια-μέσω τωνκαθεστώτων του υπαρκτού, μεγάλη αναπροσαρμογή του καπιταλισμού, μεγάλη υστέρηση του μαρξισμού κλπ), Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ, κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική, ρεφορμιστική και κομμουνιστική, στηνμεγάλη της πλειοψηφία, ΚΑΤΑΝΟΗΣΕ εδώ και δεκαετίες τηνμετωπική λογική, την λογική συγκρότησης μετώπων, ως μια διαδικασία που δίνει αναφορά στον κοινοβουλευτισμό καιέχει αξία χρήσης μόνο ή κυρίως αν φέρνει ψήφια και γράφει το βράδυ των εκλογών. Προς τηνεπίτευξη ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ η Αριστερα ρεφορμιστική και κομμουνιστική, υπέτασσε σχεδόν τα πάντα: Πρόγραμμα, καθημερινότητα, επιμέρους στόχους, κλπ κλπ. ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙ στο κοινοβουλευτικό παιχνίδι, έβαζε στο παιχνίδι παραγοντισμό, εκλογολαγνεία, μικροκομματικές καταστάσεις κλπ.
Και η προσπάθεια για μια επαναστατικού τύπου σύνδεση της τακτικής με τηνστρατηγική ΣΤΟΝ ΚΟΥΒΑ μονίμως. ΑΥΤΟ είδαμε με τον ενιαίο ΣΥΝ. ΑΥΤΌ ΑΚΡΙΒΩΣ επαναληφθηκε με τον ΣΥΡΙΖΑ. Βάσει αυτού του σκεπτικού, ΑΡΑΝ και ΑΡΑΣ και ΔΕΑ πηγατε στην ΛΑΕ. Για αυτούς τους λόγους παρόλο που ως πολιτικό περιεχόμενο έχει ένα πρωτόλειο αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα, ΚΑΡΚΙΝΟΒΑΤΕΙ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Διότι ο καημός και των ηγεσιών αλλά ΚΑΙ των περίσσότερωνμελών ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ διαπαιδαγωγήθηκαν ήταν και παραμένι αν και ευτυχώς πολύ μειωμένος πια, ΤΟ ΤΙ ΘΑ ΓΡΑΨΕΙ Ο ΕΚΛΟΓΙΚΌς ΧΑΡΤΗΣ. Εστίαση σε μια καθημερινή παρέμβαση σε γειτονιοές και ιχώρους δουλειάς, σε σχολεία κλπ, ΑΠΟ ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΕΩΣ ΜΗΔΕΝΙΚΗ.
Εσωμετωπική ζωή ανύπαρκτη, ή υπάρχουσα ως μια αέναη φθορά σε ….εσωμετωπικούς συσχετισμούς “θα μου την φέρει, θα του την φέρω, θα πω ναι για να κάνω άλλο πράγμα”, ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!!!!!!!!!!!!
ΑΥΤΑ είναι τα μέτωπα, τα κοινά σχήματα που έφτιαξε μέχρι σήμερα η αριστερά, κομμουνιστική και ρεφορμιστική, ΤΕΛΟΣ! Αυτή η μετωπική λογική και πρακτική, ΧΡΕΟΚΟΠΗΣΕ!
Το ΝΑΡ προσπάθησε αλλά μέχρι τώρα, έμεινε στην μέση. ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΕΚΑΝΕ και έθεσε αυτούς τους όρους στηνμετωπική του λογική: Περιόρισαν όλα τα νοσηρά παραπάνω σε κάποιον ορατό βαθμό, αλλά ΔΕΝ αντιστράφηκε η εκφυλιστική κατάσταση στα ενωτικά “ο θεός να τα κάνει” εγχειρήματα. Στην ρεφορμισιτκή σοσιαλδημοκρατική αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ αυτά τα εκφυλιστικά φαινόμενα, συν την προυπάρχουσα αποδοχή του καπιταλισμού, απλά, ηγεμόνευσαν και να τα αποτελέσματα. Η ΛΑΕ είναι μια καρικατούρα του ΣΥΡΙΖΑ.
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ! Η μέχρι τώρα μεθοδολογία και λογική συγκρότησης πλαιτώνμετώπων για χάριναυτού και αυτού και αυτού, ΧΡΕΟΚΟΠΗΣΕ. Ή θα μιλήσουμε με σοβαρούς όρους για μια μεθοδολογία συγκρότησης μετώπων και κεντρικού μετώπου που θα έχει μέτωπο στην εκλογολαγνεία, τον παραγοντισμό, την καπιταλιστική ενσωμάτωση, το άλλα λέω και άλλα κάνω πως να σου το πω, Ή ΤΖΑΜΠΑ ΚΑΙΕΙ Η ΛΑΜΠΑ τωνμετώπων. Ο σεχταρισμός είναι το ίδιο νοσηρός καιδεναποτελεί απάντηση στην εκφυλισμένη πια μετωπικηλογική όπως αυτήπαγιώθηκε επι δεκαετίες. Νισάφι και με το ένα και με το άλλο.
Ο San Rocco έχει δίκιο όταν λέει πως η ΛΑΕ είναι σοσιαλδημοκρατία. Σοσιαλδημοκρατία είναι. Και γύρω από τη σοσιαλδημοκρατία προκύπτουν διάφορα. Και ούτε θα φτιάξει πρόγραμμα. Η σοσιαλδημοκρατία στην Ελλάδα είχε πρόγραμμα όταν είχε μόνον για να τα αρπάζει. Το ΑΡ δεν είναι τέτοιοι, είναι έντιμοι, άρα δεν θα αποκτήσουν ποτέ πρόγραμμα.
Τώρα επειδή έκανα κι εγώ το πέρασμα μου από τη ΛΑΕ να δω τι κάνει ο ΔΗΚΚαρος μου (οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο), θα ήταν εύκολο να λέω πως μου φταίνε οι ΑΡΑΝ και ΑΡΑΣ γιατί είναι “εθνομηδενισταί”. Αλλά δεν έχει νόημα αυτό το πράμα πλέον. Δεν μου φταίει κανείς άλλος, πέρα από αυτόν που μας κάλεσε ΟΛΟΥΣ, το ΑΡ δλδ και δεν ήξερε τι να μας κάνει.
Υπάρχουν δυνάμεις εκτός αριστεράς. Οι επαφές της ΛΑΕ με σφραγίδες όπως η Χριστιανική Δημοκρατία ή οι Πειρατές ή και η αγαπημένη σου Ρήξη Κώστα, νομίζω εσύ το είχες αναφέρει, (το ΕΠΑΜ είναι ειδική περίπτωση) για μένα είναι θετικές, αλλά μπήκαν και αυτές στις εκλογικίστικες λογικές άρα άκυρο.
Μιλώντας για τοπικές εκλογές υπάρχουν άνθρωποι και από κόμματα σφραγίδες και από αποχωρήσαντες από τα μεγάλα με προοπτικές αρκεί να είναι ξεκάθαρος ο στόχος και το που θες να πας ΑΜΕΣΑ στην ΤΟΠΙΚΗ κοινωνία.
Δεν είναι ανάγκη λ.χ. να του βάλεις το μαχαίρι στο λαιμό να συμφωνήσει για έξοδο απο ΕΕ/ΝΑΤΟ, αρκεί οι ΣΤΟΧΟΙ που θέτεις και οι ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ που προτείνεις να είναι σε άμεση ρήξη με το ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ. Μετά θα τσουλήσει το πράμα μόνο του.
Τώρα αν το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θέλουν να περάσουν την άποψη τους εν συνόλω για το αν οι Σλαβομακεδόνες έχουν δικαίωμα να βαφτίζονται Μακεδόνες, την απόλυση 10.000 υπαλλήλων της Εκκλησίας (κληρικών και λαϊκών) για να μη τους πληρώνουμε κλπ δικό τους πρόβλημα, οι δυνάμεις τους είναι όσες είναι.
Σε κάθε περίπτωση σε φόρουμ όπως η ΔιΕΕξοδος η πρώτη επαφή to know us better έχει γίνει.
Γιώργο ο San Rocco λέει πως ο ρεφορμισμός είναι σοσιαλδημοκρατία γιατί είναι μαρξιστικά αγράμματος.και κομματικός χουλιγκάνος. Κάνε συζήτηση με την Θ7 για ποδόσφαιρο, γίνεται ? Μεταξύ μας το έχω προσπαθήσει, την ίδια προκοπή που είδα με τον San Rocco είδα και εκεί.
Μην γίνεις σαν τον San Rocco, γίνε καλύτερος.
Ελπίζω το αγαπημένη σου Ρήξη να το λες ειρωνικά γιατί προσωπικά τους θεωρώ ακροδεξιούς. Αν μου λες όμως ότι η ΛΑΕ έχει επαφή με σφραγίδες καταλαβαίνεις πως δεν αποδεικνύεις πως έχω άδικο όταν λέω πως δεν υπάρχουν δυνάμεις εκτός αριστεράς.
Κώστας
Ναι, προφανώς σου κάνω πλάκα. Εντάξει ακροδεξιούς δε τους θεωρώ, δεξιούς αντικομμουνιστές ναι. Αλλά μια εθνικοφροσύνη υπάρχει γενικά στο μ-λ χώρο, οπότε κατανοώ ως ένα βαθμό τη διαδρομή του Καραμπελιά. Είναι επικίνδυνη αντίληψη να χαρίζεις το διεθνισμό στους “τροτσκιστές”.
Πιθανή συνεργασία τους με ΛΑΕ θα δείχνει πως υπάρχει (πολιτικά) σωτηρία για κάποιους, δεν είναι όλοι χαμένοι για πάντα. Αυτό που ασφαλώς με ανησυχεί είναι το πόσο δεξιοί γίνονται οι πρώην αριστεροί. Τους βλέπουν οι κανονικοί δεξιοί και τρομάζουν (το εννοώ).
Γι’ αυτό και δεν πήδηξα να σκυλοβρίσω το Λαφαζάνη για την επιλογή του να εμφανιστεί στους “Σπαρτιάτες” χωρίς να γνωρίζω επαρκώς συγκεκριμένα στοιχεία. Αυτό δεν αναιρεί τους όρους φτηνού μικρεμπορίου με τους οποίους απευθύνει πολιτικές προτάσεις η ΛΑΕ.
Ναι, για σφραγίδες και για σκόρπιες παρέες ή/και μεμονωμένα άτομα μιλώ. Τέτοιοι υπάρχουνε. Οι σφραγίδες αν είναι αναγνωρίσιμες παίρνουν ψήφο. Σε προσχώρηση σε μετωπικά σχήματα όμως χάνουν την αναγνωρισιμότητα. Αυτό ας πούμε οι Πειρατές το είχαν πει ξεκάθαρα όταν αρνήθηκαν να προσχωρήσουν αν δεν έμπαινε το όνομα τους δίπλα στης ΛΑΕ. Αν όμως είχαν μπει τώρα η ΛΑΕ μάλλον θα ήταν στη Βουλή.
Με όρους κινήματος όμως εκεί που μετράει, όντως έχεις δίκιο. Δεν υπάρχουν δυνάμεις υπό αυτήν την έννοια έξω από την Αριστερά.
Καλά μην χρεώνεις τον Καραμπελιά στον ΜΛ χώρο. Να σου πω δεν τα ήξερα καν, τώρα τα κοιτάω, λίγο λέει στην ΠΠΣΠ και διαφώνησε με την … σταλινική πορεία του χώρου, τι σόι μλ ήταν αυτός?Μετά σε μικρή ομάδα ΟΠΑ που δεν γνωρίζω καν αν επικαλούνταν πως είναι ΜΛ. Τέλος πάντων υπήρχαν χίλιες γκρούπες, δεν βγάζουμε άκρη. ΜΛ χώρος καλό είναι να θεωρούνται οι επίσημες μεγάλες οργανώσεις του. Από την Αναγέννηση στην ΟΜΛΕ και από κει στο κκε μλ και μλ κκε, ασυνέχεια, παρέμβαση σήμερα, άντε πες και οι αλβανόφιλοι όταν υπήρχαν, α ναι, προφανώς και το ΕΚΚΕ. Καμία σχέση δεν έχει ο μλ χώρος με τον εθνικισμό πάντως και την εθνικοφροσύνη, όχι, δεν ισχύει. Το που καταλήγει κάποιος επικαλούμενος το γνωστό “πέρασα και από” δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να είμαστε προσεκτικοί για να μην είμαστε άδικοι και εντελώς λάθος σε αυτά που λέμε.
Κώστας
Επίσης όταν μιλάω για σοσιαλισμό γίνομαι ΠΑΟΚ.
Αυτό το κάνω όχι απλά γιατί πιστεύω στο σοσιαλισμό (και όχι απλά στον αντικαπιταλισμό) ακράδαντα (με το τρόπο μου όπως όλοι) αλλά και για να έχω μια βάση συζήτησης με εξωαριστερούς.
Είναι αστείο να θέτουν ζητήματα αλλαγής του χαρακτήρα μιας κομμουνιστικής δύναμης (έστω όχι πολύ μεγάλης) οι παρέες και οι σφραγίδες. Είναι πιο αστείο η δύναμη αυτή να το δέχεται.
Η ΛΑΕ το έκανε. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν έχει λόγο να το κάνει. Δεν χρειάζεται οπισθοχώρηση σε κεντρικούς πολιτικούς άξονες όταν το πολιτικό σου βάρος είναι τόσο μεγαλύτερο από τους γύρω σου, προσαρμογές σε επιμέρους ζητήματα αρκούνε.
Όταν βλέπεις τον άλλο Ορθόδοξο πιστό χωρίς να σε ενοχλεί κάπου δεν γίνεται να του λες κατάμουτρα ότι θα απολύσεις τους παπάδες του και θα τους στείλεις για ζητανιά στους μητροπολίτες. Όταν βλέπεις τον άλλο απεγνωσμένο ψιλοφιλελέ που κάπου ψάχνει να χωθεί για να προστατευτεί δε γίνεται να του λες πως εσύ είσαι εναντίον της αγοράς ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ.
Δε φταίνε ας πούμε για τις Λευκές Νύχτες εξίσου οι άνθρωποι που δουλεύουν ένα μαγαζάκι οικογενειακώς ή με ένα-δυο υπαλλήλους με τη μεγάλη εργοδοσία. Τα πάντα είναι θέμα αναλογιών.
Σε τέτοια μικρά ζητήματα διαπραγμάτευσης πρέπει να αναζητηθεί η λύση. Όχι σε μεγάλες “ιστορικές” υποχωρήσεις.
Αν κατανοείς την αντίληψη του Κώστα τζισντζη, όπως κατανοείς την αντίληψη των δυνσχολιαστων σου αγαπητέ Κώστα, τότε το μόνο που μένει σε όλους μας ειναι να σε αντιλαμβανόμαστε σαν έναν χαβαλέ τύπο. Δεν καταλαβαίνει τπτ.
Α. Ο ρεφορμισμός βρε αστοιχείωτε ως πολιτικό ρεύμα σαφώς και ειναι σοσιαλδημοκρατία! Ανακάλυψε Κώστα μου τον τροχό κ την φωτιά κ ξαναμιλάμε!
Β. Γνωρίζω πια, οτι ενα κομμάτι της αριστερας δεν έχει συνείδηση του τι γίνετε σημερα. Εσύ μσλλον ανήκει σε αυτό. Ενωτική κοινή δράση κωδτα μου ναι. Μέτωπο χωρίς αντικαπιταλιστικο περιεχόμενο όχι. Και λεγε εδυ ο,τι θες κ αβανταρε σύριζα νο2,3,4.
Εννοείς το ενωτικό σχήμα της Χαραλαμπίδου στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας με ΛΑΕ-ΣΥΡΙΖΑ-ΚΟΕ; Να πάμε εκεί για να δικαιωθεί ο Τζιαντζής;
Ο Κ. Τζιαντζής έγραψε και έδρασε ευτυχώς και είναι εύκολα να αντιληφθεί κανείς ότι εκπροσωπούσε την κομμουνιστική επανθεμελίωση και την αυτοτέλεια της επαναστατικής αριστεράς. Είναι ολοφάνερο ότι δεν έχει σχέση με την κωμική σου προσπάθεια να τον παρουσιάσεις σαν μετά θάνατον απολογητή της πολιτικής της ΛΑΕ.
ΚΣ σχολίασε μου λίγο την πρόταση του Τζιαντζή τον Απρίλιο του 2010 για πολιτικό μέτωπο με το Αριστερό Ρεύμα. Στο βίντεο που έβαλα λέω.
Λϊγος σεβασμός δεν βλάπτει. Το πέθανες, την πάτησες, θα λέμε ότι γουστάρουμε δεν θα περάσει
Κώστας
Το γεγονός ότι ο χώρος σου και οι όμοιοι σου δεν συμφώνησαν ποτέ με τον Τζιαντζή όσο ζούσε τα λέει όλα.
Το 2010 το ΑΡ ήταν στο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τζιαντζής δεν πρότεινε φυσικά ποτέ αυτό που του χρεώνεις.
Τα άλλα είναι φτηνή καπηλεία τύπου Κων. Μητσοτάκη που επικαλούνταν τα εγκωμιαστικά λόγια για τον ίδιο από μακαρίτες, μπας και εξιλεωθεί.
ΚΣ εχω βάλει το βίντεο που το προτείνει, σταμάτα να τον λογοκρίνεις. Δεν έχεις δικαίωμα πως το λένε ?
Με τον Τζιαντζή φτιάξαμε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δεν σου πέφτει λόγος εσένα ΚΣ να αρνηθείς την κοινή πορεία και στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στα ΕΑΑΚ και στο εργατικό κίνημα, και στην ΠΑΘ03 και σε ότι θες. Προφανώς εσύ δεν ήσουν αλλά άσε εμάς να τα απολογίσουμε. Και με τους συντρόφους του Τζιαντζή που σήμερα είναι στο ΚΣ και στην Αναμέτρηση. Και με τους συντρόφους του στο ΝΑΡ που διαφώνησαν με τον Τζιαντζή και σήμερα είναι ακόμα στο ΝΑΡ αλλά δεν αρνούνται όλα όσα χτίσαμε όλοι μαζί.
Δεν σε αφορά ΚΣ το πως εμείς θα απολογίσουμε το έργο και το παράδειγμα του Τζιαντζή.
Κώστας
Μπορείς να επικαλείσαι τα πάντα και τους πάντες. Το γεγονός ότι τα αραδιάζεις όλα αυτά για να υποστηρίξεις τη ΛΑΕ, απλά δείχνει πόσο αναξιόπιστος είσαι.
Είναι φανερό και από το ύφος που γράφεις ότι δεν έχεις φτιάξει τίποτα και με κανένα.
Γι’ αυτό ίσως πιστεύεις ότι μπορείς έστω και ένα ότι ο Τζιαντζής ήταν θεωρητικός μιας αντίληψης ότι η επαναστατική αριστερά μόνο συνιστώσα του ρεφορμισμού μπορεί να είναι. Υπάρχει βλέπεις το έργο και η δράση του που σε διαψεύδει.
ΚΣ είσαι τόσο χουλιγκάνος που χωρίς κάποιος να έχει πει έστω μια (1) φορά ότι υποστηρίζει έναν χώρο εσύ του το χρεώνεις για να έχεις να τσακώνεσαι.
Δεν μου απάντησες για την πρόταση του Τζιαντζή στα τελευταία 50 δευτερόλεπτα του βίντεο για μέτωπο με το αριστερό ρεύμα.
Κώστας
το οπαδιλικι σου για τη λαε και τις αντιλήψεις που κυριαρχουν εκει ειναι καταγραμμένο. Εισαι τυπικη περιπτωση απολογητή της γραμμής. Για ολα σχεδον τα θεματα, οπως το Πολυτεχνειο και οι σκεψεις καποιων απο τους πρωταγωνιστες του, βγαζεις το στανιο σαν μοναδικο συμπερασμα οτι το συμπαν αγανακτει γιατι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν μπαινει στα ψηφοδελτια της ΛΑΕ.
Ακόμα και για κραυγαλέες περιπτώσεις, οπως η κοινη παραταξη στην περιφ. κ. μακεδονιας των συριζα, λαε, κοε υπό την Χαραμπίδου, πρωην βουλευτινα της ΛΑΕ ή κανεις την πάπια ή …διαψεύδεις την πραγματικότητα.
Θεωρώ γελοία την προσπάθειά σου να βγάλεις τον Κ. Τζιαντζή οπαδό της συμμαχίας με το ΑΡ και δια αυτού με το ΣΥΡΙΖΑ, δεν υπαρχει λογος να ασχοληθεί κανείς. Είναι φανερό πως ούτε και συ τα πιστεύεις.
Τους χαρακτηρισμους κ.λπ. τα αφήνω ασχολίαστα.
To μόνο που έγραψα για το Πολυτεχνείο είναι για την στάση του ΚΚΕ και της Α/ΕΦΕΕ. Αν αυτό με κάνει ΛΑΕ, αν το μοναδικό σου επιχείρημα πως είμαι ΛΑΕ είναι πως έγραψα για το Πολυτεχνείο τι να σου πω, δεν συμφωνώ, θα συνεχίσω να λέω πως το Πολυτεχνειο επέβαλε την αντιιμπεριαλιστική γραμμή πάλης στο ΚΚΕ και το ΚΚΕ εσ. Και ο Λαφαζάνης τα ίδια μυαλά είχε, στην ΚΝΕ ήταν. Και ο ΚΤ στην αλλά τουλάχιστον τάχτηκε, έστω μετά δεν ήμασταν μέσα για να ξέρουμε,με το ρήγμα και όχι την συναίνεση.
Κατά τα λοιπά για να πείτε πως ο σύντροφος Κώστας Τζιαντζής δεν ενοοούσε αυτό που λέω πρέπει να πείτε τι εννοούσε όταν έλεγε.
“Ένα ανασυγκροτημένο κομμουνιστικό κόμμα, μετωπικό και ενιαίο, που θα συμβάλει, και εκεί θα κριθεί, από την δημιουργία ενός πολιτικού μετώπου με τις αντιφατικές δυνάμεις που μετατοπίζονται εν μέσω της κρίσης.”
Τον Απρίλιο του 2010 που λέγονται αυτά η μια εξέλιξη που υπάρχει είναι η διάσπαση του ΑΡ του ΣΥΝ .Η άλλη μπορείς να πεις πως ειναι κάποια κινητικότητα προς την δημιουργία του ΜΑΑ. Πάντως αυτό που λέει ο ΚΤ δεν είναι η γραμμή του ΝΑΡ για μέτωπο με γραμμή την αντικαπιταλιστική επανάσταση, την εργατική εξουσία κα τον κομμουνισμό
Το φίμωτρο σε έναν νεκρό σύντροφο είναι εντελώς χυδαία συμπεριφορά. Όσο και να μην σας αρέσει, βάλτε τα με την διαχείριση της σελίδας που δημοσιεύει τα σχόλια μου, τα λόγια και οι σκέψεις του ΚΤ περάσανε και όσοι παρακολουθούν τα σχόλια τα διαβάσανε και τα ακούσανε. Επιμένω πως δεν τρέχει κάτι να διαφωνεί το ΝΑΡ με τον Τζιαντζή ούτε υπάρχουν θεοί που έχουν πάντα δίκιο. Η φίμωση ενός σπουδαίου κομμουνιστή όμως για να κατασκευαστεί ένα τοτέμ χωρίς την ελευθερια σκέψης του συντρόφου όμως δεν θα περάσει και δεν πέρασε.
Αν κάποιος άλλος από το ΚΣ και τον San Rocco έχει κάποια άλλη ερμηνεία για τα λόγια του ΚΤ εννοείται να μας την πει. Αλλιώς ισχύει η μοναδική που έχει προταθεί.
Φιλάκια
Κώστας
Κώστα και εσύ παραληρεις; γιατί; ΠΟΤΕ το ΝΑΡ θεώρησε οτι οι θέσεις κ η αντίληψη του Κώστα τζιαντζη ανήκουν αποκλειστικά στο ΝΑΡ; ποτέ μάλλον αλλα εσύ εκεί στις εμμονες σου!
Επίσης Κώστα, πάει και ανάποδα: Απο πότε η αντίληψη του Κώστα τζιαντζη βρίσκεται σε ρήξη με το ΝΑΡ; πας καλά παιδάκι μου;
Μην παρλαρεις σεντονιακως. Κάτσε κ διάβασε τα κείμενα του που ποσταρεις αλλα δεν διαβάζεις κ τα ξαναλέμε!
Άιντε με τον κάθε εμμονικο ρεγκ*
(ρεγκ: Αρχηγος στο Ιουδαϊκό λαϊκό μετωπο, στην πολύ καλη ταινία ένας προφήτης των μοντι παιθονς).
Μπορείς να ισχυρίζεσαι ότι θέλεις και να χυδαιοδολογείς δήθεν συναισθηματικά -σε πήρε ο πόνος για τη φίμωση των νεκρών… πόση υποκρισία- αλλά τα γεγονότα είναι απλά.
Από πουθενά δεν προκύπτει στο βίντεο ότι ο Κ. Τζιαντζής πρότεινε συμμαχία με μια πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ και κατά συνέπεια να γίνει η επαναστατική αριστερά συνιστώσα. Αυτό ενισχύεται και από τα γραπτά που άφησε, αλλά και από τη στάση του, και στο επίπεδο το οργανωτικό. Γι’ αυτό ήταν πάντα στο ΝΑΡ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Μπορείς να βγάζεις από το στομάχι σου διάφορα, να βάζεις τα πρόσωπα στα μέτρα σου και δηλώνεις φιλαράκι με τους νεκρούς κ.ο.κ. Σε τελική ανάλυση, δεν πειράζεις κανένα. Απλά παραδοξολογείς και δεν πείθεις κανένα,
ΚΣ αυτό που προτείνει ο Τζιαντζής είναι να φύγει το ΑΡ και το ΜΑΑ το 2010 και να γίνει μέτωπο και ήταν σωστό. Η πρόταση για μέτωπο με γραμμή την αντικαπιταλιστική επανάσταση κλπ δοκιμάστηκε και βοήθησε να έρθει το 36% σε μια φιλοιμπεριαλιστική αριστερά και μετά το μνημόνιο και όλη αυτή η ανυποληψια της αριστεράς και η υποχώρηση του κινήματος. Αν είχε περάσει το 2010 η γραμμή του Τζιαντζή, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στο 4%, πριν ακόμα και από τις πλατείες, όλα θα μπορούσαν να έχουν πάει αλλιώς. Αν υπήρχε αυτό το μέτωπο όταν ο λαός το 2011 στράφηκε στο απόν από την εξέγερση του λαού ΚΚΕ, που όμως το θεωρούσε λόγω παρελθόντος αντι ΕΕ δύναμη, θα μπορούσε να μην έχει στραφεί στον ΣΥΡΙΖΑ. Ή θα μπορούσε το ΚΚΕ να μην υιοθετήσει φιλοιμπεριαλιστικές θέσεις. Είναι ιστορικές οι ευθύνες του ΑΡ που μετά την διάσπαση του αντί να φύγει έκατσε στον ΣΥΝ. Υπάρχουν όμως ευθύνες και σε όσους, ΚΚΕ και ΝΑΡ, δεν το καλέσανε σε αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο. Γιατί το ΑΡ είχε να λέει, και με ειλικρίνεια αλλά και σαν πρόσχημα, πως δεν υπάρχει κανένας να κάνει μέτωπο αν φύγει. Οι γραμμές μετρήθηκαν, η δικιά σας πέρασε, του Τζιαντζή (αριστερόαντιιμπεριαλιστικό μέτωπο) δεν πέρασε. Αποτιμήθηκε όμως η απουσία της σαν πρόβλημα και άρα ο σ ΚΤ είχε δίκιο όσο και αν σας πονάει
Συγκεκριμένα πες μου τι εννοούσε πολιτικό μέτωπο με τις δυνάμεις που μετατοπίζονται. Μην μου λες τι δεν εννοούσε, και μάλιστα λέγοντας κάτι που εγώ δεν είπα ότι το εννοούσε. Δεν είπαμε εγώ και ο Τζιαντζής για συνιστώσα, να φύγει το ΑΡ έπρεπε και να γίνει μέτωπο, αυτό είπαμε.
San Rocco πότε διαφώνησε μου λες με το ΝΑΡ. Μα πόσες φορές πρέπει να το πω, στην πρόταση του για το πολιτικό μέτωπο με δυνάμεις του ρεφορμισμού τον Απρίλιο του 2010 στο βίντεο που έβαλα. Δεν είναι η πρόταση του ΝΑΡ. Δεν ήταν καν, ακόμα, για κανά μήνα, πρόταση έστω μιας συνιστώσας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Μέχρι πότε θα κάνεις πως δεν είδες ? Από το 08:34,48 δευτερόλεπτα είναι, τόσο πια πολυάσχολος είσαι ? Τόσο δειλός ? Έχει δίκιο ή άδικο ο Τζιαντζής ? Τι εννοείς δεν το είπε ? Σωσίας είναι αυτός ?
https://www.youtube.com/watch?time_continue=562&v=xw2iE26Dcdc
Επίσης μια αναγκαία απάντηση στον ΚΣ για κάτι που είπε για την Κ Μακεδονία. Πολλά κακά έχει το internet αλλά στο ξεβράκωμα του κάθε συκοφάντη, είναι χρήσιμο και εύχρηστο, ένα γκουγκλάρισμα δρόμος.
https://www.voria.gr/article/diazigio-charalampidou-ke-melon-tis-lae-apo-meli-tou-siriza-stin-pkm
Ενημερώνω την διαχείριση, που εύλογα κουράζεται, πως θα απαντάω όσες φορές προκληθώ γιατί δεν το άρχισα εγώ. Πιστεύω πως το θέμα έχει εξαντληθεί όσο δεν λέει ένας χριστιανός (ή άθεος, αστειάκι twitter) τι εννοεί ο Τζιαντζής από το 08:34 και αν αυτό είναι η γραμμή του ΝΑΡ.
Φιλάκια
Κώστας
Ακου Κώστα: Ασε τις αηδίες ότι προκλήθηκες. ΔΕΝ ρποκλήθηκες απο κανέναν. Εσύ επέλεξες να μιλήσεις με αυτόν τον οπαδικό χουλιγκάνικο τρόπο. Ασε ,οιπόν τα ψόφια έτσι;
Α. Η σκέψη όλων των θεωρητικών του κομμουνιστικού κινήματος, από τους “κλασικούς” μέχρι σήμερα, ανήκει σε όλους και όλες όσοι αγωνίζονται για την ταξική/κοινωνική χειραφέτηση απελευθέρωση και ΟΧΙ σε κάποιες οργανώσεις/κομματα αποκλειστικά. Ετσι πχ θεωρώ πια, εντελώς ζημιογόνο και ξεπερασμένο το να χωρίζεται η κομμουνιστική αριστερά σε τροτσκιστές, μαοϊκούς κλπ. Γραφικότητες που πρέπει να τις θάψουμε πια.
Β. Υπάρχει όμως η Αριστερά που είναι μεταρρυθμιστική (ρεφορμιστική), δλδ ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ για να μαθαίνουμε έτσι; και αυτή που ΦΙΛΟΔΟΞΕΙ να γίνει σύγχρονα αντικαπιταλιστική/κομμουνιστική (δλδ να αποδείξει πως είναι επαναστατική και στην θεωρία και στην πράξη, συμβάλλοντας στην κοινωνική/ταξική χειραφέτηση και απελευθερωση).
Γ. Ο Κώστας Τζιαντζής εαν κρίνουμε απο τα κειμενα και την στάση του, ΕΡΙΞΕ διαχρονικά το βάρος του στην συγκρότηση ενός σύγχρονου κομμουνιστικού κομματος και μιας ανάπτυξης της μαρξικής θεωρίας (νέο καπιταλιστικό στάδιο, προσπάθεια επαναστατικής σύνδεσης της τακτιής με την στρατηγική, ανάγκη κομμουνιστιής επαναθεμελίωσης κλπ).΄ΑΠΟ ΟΛΟ το έργο του Κώστα Τζιαντζή, αγαπητέ χουλιγκάνε Κώστα, ΕΣΥ παίρνεις 5 λεπτά απο ένα βίντεο με τοποθέτηση του Κ. Τζιαντζή, για να μας πεις ότι α. Η αντίληψη του Κώστα Τζιαντζή είναι αντίθετη με το ΝΑΡ και β. ακόμα χειρότερα, ότι η αντίληψη του Κώστα Τζιαντζή είναι πλέον ΕΚΤΟΣ ναρ.!
Κώστα μου, πιο τραγέλαφος πεθαίνεις και πολύ κρίμα για την χουλιγκάνικη διαπαιδαγωγηση που έλαβες εκεί που ήσουν μέλος. Συμβολίζεις ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ που έχουν σε μεγάλο βαθμό, όλες οι οργανώσεις της Αριστεράς κομμουνιστικής και μη: Τον οπαδισμό και την οπαδική ανάγνωση της θεωρίας.
Παμε λοιπόν και σε αυτά τα 5 λεπτά που έχεις λυσσάξει γιατί κάνεις επιλεκτική ανάγνωση προκειμένου να βολευτείς θεωρητικά και πολιτικά: Πράγματι ο Κώστας Τζιαντζής, τροποποιώντας ίσως την παλαιότερη θέση του για το Εργατικό Αντικαπιταλιστικό Μέτωπο, μιλάει για “πολιτικό μέτωπο ενός νέου ΚΚ με όλες τις δυνάμεις διαφορετικών προελεύσεων που με αντιφατικό τρόπο μετατοπίζονται και διεκδικούν μια άμεση καλυτερευση της ζωής τους”. Δεν έζησε πολύ μετά ο Κώστας, και περαιτέρω ερμηνείς δεν μπορούμε να κάνουμε θα ήταν και ανούσιο και χουλιγκάνικο (που τόσο σου αρέσουν και τα 2).
ΤΙ μπορούμε να πούμε ουσιαστικό;
α. Οτι η αντίληψη του Κώστα Τζιαντζή ήταν πάντα ταγμένη στο να αναπτυχθεί μια σύγχρονη κομμουνιστική αριστερά και ένα μέτωπο με ριζοσπαστικό, αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο και προοπτική. Σε αντιδιαστολή με τον ΤΡΟΠΟ και το ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ που μέχρι και σήμερα η Αριστερά έχει μάθει να φτιάνει κόμματα και μέτωπα! Είτε σου αρέσει είτε όχι, ΑΥΤΗ ήταν η διαχρονική θέση του Κώστα Τζιαντζή.
β. Εκεί που φαίνεται να τροποποιείται η σκέψη του είναι αυτά τα 5 λεπτά που μονότονα επικαλείσαι: Πράγματι λοιπόν, ο Κώστας τζιαντζής μιλά για ένα ευρύτερο πολιτικό μετωπο (παρέθεσα παραπάνω το απόσπασμα”. Μιλά όμως για τέτοιο μέτωπο, έχοντας ως ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ την ύπαρξη ενός σύγχρονου κομμουνιστικού κόμματος εργατοδημοκρατικού και ικανού να διαλέγεται με τις εωτερικές του αντιθέσεις και αντιφάσεις!
Θα μου πεις: Ε μέχρι να φτιαχτεί ένα τέτιο ΚΚ δεν θα κάνουμε ευρύτερο μέτωπο; Η απάντηση είναι: ΑΝ θέλεις να γίνει ένα τέτοιο μέτωπο με περιεχόμενο που εσύ θες, τότε το μέτωπο αυτό θα είναι ένας ΣΥΡΙΖΑ νο2. Αν θες ΝΑ ΞΑΝΑΞΕΦΤΙΛΙΣΤΕΊΣ ξεφτιλίσου, αλλά μην πάρεις και άλλους στο λαιμό σου. Διότι, το πλατύ μέτωπο ΕΓΙΝΕ. Ηταν ο ΣΥΡΙΖΑ. Εσύ φυσικά παρλάρεις ότι, “αν το ’10 που ο ΣΥΡΙΖΑ είχε 4% μπαίναμε και μεις μέσα, θα ήταν ριζικά διαφορετικά τα πράγματα”.
Ασε ρε Κωστα τα ψόφια: ΓΙΑ ΝΑ ΗΤΑΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ τα πράγματα αδερφέ ασχετοτέτιε, θα έπρεπε να υπάρχει μια ισχυρή μειοψηφία που θα έχει ξεκαθαρίσει ότι θα κάνει τα πάντα για να μάθει ο λαός να οργανώνεται σε δικά του όργανα άσκησης πολιτικής, θα κάνει τα πάντα για να στραφούν οι εξελίξεις σε αντικαπιταλιστική/σοσιαλιστική κατεύθυνση! Θες να πούμε ΤΙ έλεγε τοτε η ΑΡΑΝ/ΑΡΑΣ; Που είχατε λυσσάξει με μια εκλογικίστικη λογική και όταν ακούγατε και την φράση “αντικαπιταλιστική ανατροπή” βγάζατε σπυριά; Με ΤΕΤΟΙΑ λογική θα…ηγεμονεύατε μωρέ στον ΣΥΡΙΖΑ που η ηγετική του ομάδα δεν δίστασε να κάνει ρεζίλι και να αποπέμπψει σε μια νύχτα το αριστερό κομμάτι που είχε και την πλειοψηφία; Σε ποιο συννεφάκι ζεις;
Αν όμως παρόλαυτα και μέχρι να φτιαχτεί ένα σύγχρονο ΚΚ (που ευτυχώς ή δυστυχώς είναι μεγάλη ανάγκη) θέλεις να φτιαχτεί ένα μέτωπο που να έχει αντικαπιταλιστική/αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση, έλα να το συζητήσουμε!
ΤΙ ΕΙΠΕ Ο ΚΩΣΤΑΣ ΤΖΙΑΝΤΖΗΣ
Επειδή είναι πολλές οι αναφορές τού Κώστα στο βίντεο με την ομιλία (όλη; ένα τμήμα της;) τού Κ. Τζιαντζή από την παρουσίαση του βιβλίου τού Πέτρου Παπακωνσταντίνου «Επιστροφή στο μέλλον» (να σημειωθεί ότι αυτή η φράση υπάρχει ως υπότιτλος στο κείμενο του Τζιαντζή «Μηνύματα από τον αντιδικτατορικό αγώνα») και επειδή ο γνωστός και μη εξαιρετέος San Rocco μαζί με τον επίσης «σεσημασμένο» Κ.Σ. εξακολουθούν και κάνουν το Γερμανό (εναλλακτικά: τον Κινέζο, το παγόνι κ.λπ.) παραθέτω (για την ώρα) την απομαγνητοφωνημένη ομιλία τού Τζιαντζή, όπως αυτή ακούγεται στο επίμαχο βίντεο (https://www.youtube.com/watch?time_continue=562&v=xw2iE26Dcdc). Για προφανείς λόγους, τονίζω το κρίσιμο σημείο τής ομιλίας (που είναι από το 8:30 και μετά κι όχι από το 8:34 –πάντα απρόσεκτος και τσαπατσούλης ο Κώστας μας στις ‘‘λεπτομέρειες’’…) με bold στοιχεία:
___________________________________________________________
Η εξελισσόμενη κρίση πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν μια τεκτονική εκδήλωση ενός ακόμα γενικότερου και ανώτερου κύκλου αντιδραστικής ανάπτυξης – μετάλλαξης, ενός ανώτερου ιστορικού κύκλου ιστορικής κρίσης τού καπιταλισμού και εν δυνάμει κλονισμού τής καπιταλιστικής κυριαρχίας. Απ’ αυτή την άποψη έχει μια ιδιαίτερη σημασία να εντοπίσουμε και να δούμε ότι αναπτύσσονται νέες ανώτερες δυνάμεις «δημιουργικής καταστροφής», όπως έλεγε ο Σουμπέτερ, του υπάρχοντος συστήματος και αυτές οι δυνάμεις που φαίνονται και στη σημερινή διάσταση, στη διάρκεια, την ένταση, τη συνολικότητα της καπιταλιστικής κρίσης, παρ’ όλη την ασφυκτική πολιτική παντοδυναμία τών κυρίαρχων τάξεων. Αυτές οι δυνάμεις, κατά τη γνώμη μου, εκφράζονται από μια χωρίς προηγούμενο –παρ’ όλα όσα αντίθετα λέγονται– αναπτυσσόμενη και μετασχηματιζόμενη, μέσα απ’ τις πιο ακραίες αντιφάσεις όλων τών εποχών, εργατική τάξη που αποτελούν για πρώτη φορά την πλειονότητα του ενεργού πληθυσμού τού παγκόσμιου [λέξη που δεν ακούγεται ευκρινώς].
Είναι μια εργατική τάξη που διαθέτει την πιο υψηλή από ποτέ κοινωνικοποίηση και διεθνοποίηση, παρ’ όλες τις αντιφάσεις της. Διαθέτει την πιο υψηλή σύνδεση με τη γενική διάνοια –τις κατακτήσεις τού πολιτισμού και την επιστήμη. Διαθέτει μ’ έναν τρόπο την πιο υψηλή δυνατότητα συγχώνευσης με τις ανάγκες και τα δικαιώματα που δημιουργεί η πορεία τής ανάπτυξης και των κατακτήσεων του πολιτισμού μέσα στην εργατική τάξη και διαμορφώνουν έτσι την ιστορική αξία τής σύγχρονης εργατικής δύναμης πλάι στην πιο βαθιά εξαθλίωση.
Είναι μια εργατική τάξη που, πάνω απ’ όλα, για να μπορεί να επιβιώσει σ’ αυτό εδώ το σφαγείο τού δεκάχρονου κοινωνικού πολέμου, είναι αναγκασμένη να ανασυνταχθεί μέσα από τις βαθιές πληγές τού παρελθόντος της και τα νέα χτυπήματα που συνεχώς τα δέχεται, και να διεκδικήσει την ενότητά της, την αγωνιστική της ενότητα μέσα από διαφορετικές απόψεις και λοιπά, την αυτοτέλεια του κινήματός της απ’ την αστική πολιτική, απ’ τα αστικά κόμματα, άρα κι απ’ τα κόμματα εργατικής αναφοράς και της Αριστεράς, την κυριαρχία της πάνω στις συνθήκες τού αγώνα της –παράδειγμα, στο συνδικαλιστικό και στο γενικότερο πολιτικό της κίνημα–, και να διεκδικήσει τη συσπείρωση ευρύτερων δυνάμεων, μιας νέας λαϊκής συμπαράταξης που μπορεί να ανατρέψει τη σημερινή επίθεση. Είναι μια εργατική τάξη που αποτελεί την πιο επαναστατική πλευρά τών νέων παραγωγικών δυνάμεων που υπάρχουν σήμερα. Που είναι η μόνη που μπορεί να δώσει πνοή, να δώσει ζωή και υλική υπόσταση και να κινητοποιήσει την καταπιεσμένη και μεταλλαγμένη επαναστατικότητα που διαθέτει η γενική διάνοια και η επιστήμη, η τεχνολογία, η πληροφορική, η βιοτεχνολογία και οι κατακτήσεις τής τρίτης επανάστασης των παραγωγικών δυνάμεων. Γι’ αυτό, απ’ την άποψη της εκδήλωσης αυτών τών επαναστατικών τάσεων μεσ’ στην κοινωνία, η συγκρότηση του κινήματος της εργατικής τάξης, η σχέση με την κομμουνιστική πρωτοπορία, με την επαναστατική πρωτοπορία, η διαλεκτική αλληλοσύνδεσή τους, όπως είπε ο Αλέξανδρος ο Χρύσης και ο Παναγιώτης, είναι το καθοριστικό ζήτημα. Μια άλλη σχέση τής αναγκαίας επαναστατικής κομμουνιστικής πρωτοπορίας τής επανάστασης και του κομμουνισμού τής εποχής μας με την κυριαρχία τών ίδιων των πρωτοπόρων δυνάμεων των εργαζομένων σ’ ένα πολιτικό κίνημα ανατροπής τής επίθεσης προς την κατεύθυνση μιας νέας κοινωνίας τής εργατικής χειραφέτησης. Μια εργατική τάξη που εκπροσωπεί, όσο κι αν φαίνεται περίεργο, όσο κι αν φαίνεται υπεραισιόδοξο, εκπροσωπεί το πιο δημιουργικό στοιχείο, όχι το καταστρεπτικό, το πιο δημιουργικό στοιχείο τής σύγχρονης καπιταλιστικής πραγματικότητας. Κι αυτό το στοιχείο δεν είναι άλλο από την πιο ώριμη από ποτέ, γράφει ο Πέτρος στο βιβλίο του, αναγκαιότητα, δυνατότητα της πλειοψηφίας τής κοινωνίας να προσεγγίσει την ανώτερη κοινωνική συγκρότηση της ανθρωπότητας, την εργατική επαναστατική συγκρότηση, με καθοριστικό στόχο το σοσιαλισμό, ένα αίτημα του 18ου – 19ου αιώνα, το σοσιαλισμό-κομμουνισμό –αυτά είναι άρρηκτα, ο σοσιαλισμός είναι η κατώτερη φάση τού κομμουνισμού– όχι σαν ουτοπία, όχι σαν τέλος τής Ιστορίας και της αέναης περιπέτειας του ανθρώπου και της φύσης μέσα σ’ ένα καινούργιο σύμπαν, αλλά σαν, όπως έλεγε ο γερο-Ένγκελς, τελεσίδικος καθορισμός τής απελευθέρωσης του τωρινού ανθρώπου απ’ τη σημερινή βαρβαρότητα κι απ’ την πιο εφιαλτική ακόμα βαρβαρότητα του άμεσου μέλλοντός μας. Αυτή τη δυνατότητα, την ανώτερη δυνατότητα μιας νέας πορείας προς μια επαναστατική αλλαγή τού κόσμου, που θα ξεπερνάει όλες μαζί τις επαναστάσεις τής προηγούμενης εποχής, πρέπει να σαλπίσει η Αριστερά τής εποχής μας, για να –όχι να αναπτερώσει τις ελπίδες, όχι για να δώσει ψεύτικες και ψεύτικη παρηγοριά στον κόσμο τής Αριστεράς που βρίσκεται σε σύγχυση– αλλά για να στηρίξει τον κρίσιμο, σκληρό αγώνα για την ανατροπή τής σημερινής επίθεσης, του κοινωνικού πνεύ[λέξη που δεν ακούγεται ολόκληρη ευκρινώς], να του δώσει πνοή και αποτελεσματικότητα για να εμπνεύσει τη νέα γενιά και τις γενιές που έρχονται, που δικαιολογημένα ζητούν τον ουρανό με τ’ άστρα, γιατί ο ουρανός και τ’ άστρα έχουν κατέβει στη γη με τη μορφή τών νέων κατακτήσεων του πολιτισμού και των καινούργιων αναγκών που δημιουργούν αυτές στην στις στα πλατιά λαϊκά στρώματα και ενώ, δυστυχώς, λόγω τής αφασίας, της έλλειψης προγραμματικής τομής τής Αριστεράς, συχνά καταλήγουν αυτά τα παιδιά να μη διεκδικούν τελικά πολιτικά τίποτα. Είναι ανάγκη πάνω σ’ αυτή τη νέα δυνατότητα να στηριχτεί μια προσπάθεια της επεξεργασίας ενός νέου προγράμματος στρατηγικής, πολιτικής και τακτικής και ενός νέου προγράμματος για τα άμεσα και αποφασιστικά πεδία τού αγώνα για την ανατροπή αυτής τής επίθεσης. Η στρατηγική πολιτική γραμμή μιας νέας επανάστασης προς τον κομμουνισμό, λοιπόν, στο τιμόνι, και η αντίστοιχη τακτική πολιτική πρακτική και ενότητα μιας ευρύτερης αριστερής εργατικής συμπαράταξης με κορμό το μαζικό λαϊκό κίνημα των εργαζομένων στα λεβιέ και στις ταχύτητες των αναπόφευκτων καμπών και παλινδρομικών μετατοπίσεων που θα έχουμε στα πλαίσια αυτού τού νέου κύκλου ιστορικής μετάλλαξης και κρίσης τού καπιταλισμού.
Εμείς πρέπει να πούμε ότι μπορούμε η αναγκαία ανασυγκρότηση ενός νέου κομμουνιστικού εργατικοδημοκρατικού, ιδιόμορφα μετωπικού λόγω τής προηγούμενης ήττας, αλλά ενιαίου και αυτοτελούς κομμουνιστικού κόμματος θα συμβαδίσει και θα απελευθερώσει τη δυνατότητα και θα συμβάλει κι εκεί θα κριθεί με τη συγκρότηση ενός ευρύτερου πολιτικού μετώπου όλων αυτών τών αντιφατικών δυνάμεων διαφορετικών προελεύσεων που μετατοπίζονται σήμερα απ’ την κλονισμένη ιδεολογική ηγεμονία, λόγω τής κρίσης, τού υπαρκτού καπιταλισμού και διεκδικούν μια υλική αλλαγή άμεση της ζωής τους.
San Rocco δεν μπορώ να διαβάσω τα σεντόνια σου γιατί είναι γεμάτα υβρεολόγια και ψέματα. Βλέπω κάτι αναγκάστηκες να παραδεχτείς, αλλάζεις και τα λόγια του ΚΤ πάλι βέβαια γιατί λέει θα συμβαδίσει η δημιουργία του ΚΚ και του μετώπου με δυνάμεις του ρεφορμισμού. Εσύ λες πως λέει πρώτα το ένα μετά το άλλο.
Δεν λέω να μπαίναμε στον ΣΥΡΙΖΑ San Rocco, γιατί είσαι τόσο χουλιγκάνος ? Που το είπα αυτό ? Λέω πως αν είχαμε κάνει αυτό που λέει ο Τζιαντζής και (μέτωπο με το ΑΡ αφού πρώτα έφευγε από τον ΣΥΝ και τον ΣΥΡΙΖΑ και ταυτόχρονα ανασυγκρότηση του ΚΚ) θα είχαμε κρατήσει τον ΣΥΡΙΖΑ στην ανυποληψία και θα σταματάγαμε ίσως την πορεία του ΚΚΕ προς τους Μένουμε Ευρώπη.
Χαίρομαι λοιπόν που έστω και έτσι παραδέχτηκες πως η αντίληψη του ΚΤ το 2010 για την ανασυγκρότηση του ΚΚ και την μετωπική πολιτική του είναι αυτή του μετέπειτα Κ Σχεδίου. Δεν είπες αυτές τις λέξεις αλλά αυτό ειναι . Σκέψου λοιπόν το καρφάκι στον ΘΣ άρα και στο ΚΣχέδιο στο σχόλιο νο 1 που άνοιξε όλη την άχαρη συζήτηση περί του ποιος κρατάει το νήμα της σκέψης του ΚΤ, για να πεις τελικά με τα χίλια ζόρια πως ναι υπάρχει μια μετατόπιση από την κεντρική γραμμή του ΝΑΡ. Γιατί δεν το λες από την αρχή ? Επειδή το λέω εγώ ? Εχθρός σου είμαι εγώ ? Το Κ Σχέδιο ? η ΑΡΑΝ ? Τα άλλα μισα ΕΑΑΚ ? Αυτοί είναι οι εχθροί σου ΚΣ ? Αυτούς θες να εξοντώσεις πολιτικά γιατί είναι μπροστά σου πολύ πίσω σε μέσα και δυνατότητες ? Αυτή είναι η κουλτούρα σου κατά της κομματοσκυλίασης ? ¨Οποιος δεν είναι στο ΝΑΡ είναι εχθρός σου ? ¨Οσο πιο πολλές φορές έχει ανοίξει το κεφάλι του δίπλα σου για να μην σπάσει την αλυσίδα, αυτός θα είναι ο εχθρός σου San Rocco ? Λέει κάποιος κάτι και του ψήνεις το ψάρι στα χείλη ενώ το βλέπεις πως έχει δίκιο και τελικά αναγκάζεσαι και το λές ? Και το λες μέσα σε ένα σεντόνι που του χρεώνεις πως είπε πως το 2010 έπρεπε να μπούμε στον ΣΥΡΙΖΑ όταν λέει ξεκάθαρα το αντιθετο, δηλ να φύγει το ΑΡ.
Το θέμα έκλεισε για μένα γιατί όντως έγινε άχαρο και ζητάω συγνώμη από όποιον στεναχώρησα. Δεν το έκανα εγώ όμως αλλά όσοι δεν λέγανε από την αρχή πως υπάρχει απόκλιση.
Κώστας
Τι γουστάρει κ τι δεν γουστάρεις εσύ το ξέρεις. Εγώ απλά λέω ότι, οι θέσεις του Κώστα τζιαντζη κβη λογική τους μάλλον δεν έχουν σχέση με αυτά που εσύ πιστεύεις.
Κώστα είσαι ανεκδιήγητος! Α. Δεν την άνοιξα εγώ την συζήτηση για τον Κώστα τζιαντζη, διότι εγώ απλά έγραψα για το διορατικό του κείμενο και από κάτω ανέφερα την δική μου γνώμη χωρίς καμια αναφορά είτε στον θαν σκαμνακη, είτε στον Κώστα τζισντζη.
Εσύ ανερματιστε Κώστα ως γνωστό χουλιγκανι του διαδικτύου ανέλαβες αυτόκλητος υπετασπιστης του Κώστα τζιαντζη. Άντε λοιπόν χουλιγκανε.
Επίσης: Απο οκ τα κείμενα του Κώστα τζιαντζη 20 χρονων κ βάλε μ, εσύ διάλεξες ςνα πολύ πολύ μικρό μέρος, ως καλό παπας που είσαι για να θεμελιωσεις κιόλας οτι η αντίληψη του τζιαντζη και ήτα αντίθετη με το ναρ κ βρέθηκε κ εκτός ναρ! Βρε ανερματιστε γιατί λες αρες μαρες κουκιυναρες! Αντίληψη του Κώστα ξμηταν και η κομμουνιστική επαναθεμελθωση κ ο ολοκλ. Καπιταλισμός και και αλλα πολλά!
Άκου Κώστα: Η επιλεκτική ανάγνωση θεωρίας κάνει δεκαετίες κακό κ αρχίζει στους παπάδες. Δες το, γιατί για παπα σε βλεπω
Να προσπαθούν για κοινές αντικαπιταλιστικές/αντιιμπεριαλιστικές δημοτικές κινήσεις Κώστα. Να προσπαθούν για κοινές αντιφασιστικές πρωτοβουλίες Κωστα. Να πρσπαθούν για κοινές Εργατικές Λέσχες, λαϊκές συνελεύσεις, Κοινωνικά Κέντρα Κώστα.
Δηλαδή Κώστα, να προσπαθούν να γειώσουν μια αντικαπιταλιστική σοσιαλιστική αντίληψη στις γειτονιές τους Κώστα. Και όχι να προσπαθούν να μαζώξουν μόνο ψήφια Κώστα και να αβαντάρουν ό,τι πιο ρηχό ως ΛΕΚΤΙΚΟ πρόγραμμα (γιατί στην πράξη εξαφανιζόλ ούτως ή άλλως οι περισσότεροι, τον περισσότερο καιρό). Κατάλαβες Κώστα;
San Rocco που κολλάει αυτό ? Επίσης μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί αυτές οι κινήσεις που λες ότι χρειάζονται εμφανίζονται μόνο στις εκλογές ? Γιατί μην μου πεις ότι υπάρχει κάπου η Ανταρσία στις Γειτονιές της Αθήνας.
Τα σχήματα πόλης τα οποία έχουν μια πραγματική φυσιογνωμία σχήματος, πρόγραμμα και πολιτικό λόγο ΚΑΤΟΙΚΩΝ και όχι βουλευτικών εκλογών, και μια μετωπική πολιτική σύνθεση, όπως το Φυσάει Κόντρα, προφανώς και θα στηριχούν.
Για τις αντιδομές που προτείνεις μακάρι να τις στηριζατε όταν ήταν στα πάνω τους γιατί εμένα το ΝΑΡ με έλεγε χριστιανό που έλεγα ότι χρειάζονται αντιδομες, αλληλεγγύη, αποεμπορευματοποίηση κοινωνικών πρακτικών, μαχόμενος αντιφασισμός και αντισεξισμός κλπ.
Επίσης να πω στον Μηνά πως δεν έχω φοβηθεί άλλα κι άλλα στην πολιτική και κοινωνική μου δράση, έναν αυτόκλητο που θέλει να .. υπερασπιιστεί τον Τζιαντζή φιμώνοντας τον θα φοβηθώ ? Τι αρκετά ρε, τι θα μου κάνεις ?
Κώστας
Ναι η ανταρσια στις γειτονιές της αθήνας είναι κίνηση/φάντασμα, καιαυτό δεικνύει μέγιστο πρόβλημα. ΟΛΕΣ οι υπόλοιπες αντικαπιταλιστικές δημοτικές κινήσεις όμως, ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ.
Οπως πραγματικές είναι οι εργατικές λέσχες, οι όσες λαϊκές συνελεύσεις έχουν απομείνει, κοινωνικά κέντα κλπ. ΝΑ τα πεδία ουσιαστικών συγκλίσεων. Με διαδικασίες βάσης και χωρίς παραγοντισμούς.
Αυτά περί του αυτόκλητου και τα άλλα που γράφεις στο τέλος, υπάρχουν μόνο στη νοσηρή φαντασία σου και λυπάμαι.
Απο παραδρομή έγραψα την τελευταία παράγραφο. Διορθώνω
Αν εγώ είμαι αυτόκλητος, εσύ είσαι ετερόκλητος; Σε φοβέρισα με τίποτα και απαντάς έτσι; Πότε φίμωσα εγώ τον Κ. Τζιαντζή; Από πού κι ως πού τον ιδιοποιείσαι; Τέτοιο ήθος σε μαθαίνουν στο χώρο σου; Σου μιλάω πολιτικά και απαντάς τραμπούκικα, απορώ πώς σε ανέχονται
Πάντως San Rocco εμένα δε μου έχεις λύσει την απορία.
Το έχω κατανοήσει αυτό που είπες για τα ευρωπαίκά κονδύλια και έχεις δίκιο.
Εγώ όμως θα σου κάνω άλλες ερωτήσεις πρακτικές.
Ας πούμε σε περιοχές που έχουν δίπλα πράσινο, αξιοποιήσιμα δέντρα όπως ελιές που μένουν αφρόντιστες και μπαίνει ο κάθε ιδιώτης και καταπατεί, θα πρέπει να ενθαρρύνονται πολίτες που θέλουν κινηματικά να μπουν να καλλιεργήσουν ή θα φωνάζουμε για πάντα να μπουν στους δασικούς χάρτες που σήμερα γίνονται αύριο ξεγίνονται;
Σε περιπτώσεις όπου ο δήμαρχος έχει επενδύσει σε συγκεκριμένους δημόσιους πολιτιστικούς και αθλητικούς συλλόγους για να ψωνίσει πελατεία, μηδενίζοντας τα δίδακτρα για να μαζέψει κόσμο με αποτέλεσμα να μην μπορεί να συντηρηθεί όπως πρέπει η δομή, να πέφτει η ποιότητα, αλλά και οι ιδιωτικοί να αφίστανται έναν αθέμιτο ανταγωνισμό τι πρέπει να γίνει; Να κλείσουν οι ιδιωτικοί και να ρημάξουν οι δημόσιοι; Μερικοί δήμαρχοι δε φτάνουν στο σημείο να οργανώνουν events μόνο με τους κολλητούς τους, αποκλείοντας όλους τους άλλους!!!
ΟΚ, πες πως έχεις ένα δήμο. Δεν δέχεσαι ευρωπαϊκά κονδύλια. Δεκτό. Ούτε εγώ τα θέλω. Είσαι υπέρ του εθελοντισμού ή αφήνεις το δήμο να ερειπώσει; Είσαι διατεθειμένος να ρίξεις ή και να μηδενίσεις τα τέλη πέρα από άνεργους, χαμηλόμισθους κτλ και σε μικρούς επιχειρηματίες που δε βγαίνουν ή τους πας για λουκέτο γιατί δε γουστάρεις την αγορά;;;
Θα μπορούσα να γράφω σκόρπιες σκέψεις μου ως αύριο με τέτοια πράγματα.
Γιώργο ΝΑΙ η εμπειρια του Πελετίδη πρέπει να μελετηθεί, διότι ισχύουν ΟΛΑ αυτα που γράφεις.
Για το ερώτημα που θέτεις σε σχέση με τα ευρωπαικά κονδύλια: Η φύση της διαχείρισης ενός δήμου ειδικά σήμερα, δεναφήνει πολλά περιθώρια: Αν ΔΕΝ πάρεις τα κονδύλια της ΕΕ που ΟΜΩΣ αφορούν πάντα ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ που εγκρίνονται ΚΑΙ από την ΕΕ, είτε θα ερειπώσει ο δήμος, είτε θα στραφεί στην επιχειρηματική πρωτοβουλία (ακόμα χειρότερα), είτε θα αγωνιστεί να τα πάρει απο το κράτος αλλά κατά τον 22ο αιώνα μάλλον.
ΑΥΤΗ είναι η φύση της διαχείρισης ενός δήμου και ΑΥΤΗ ακριβως η φύση της διαχείρισης, περιορίζει πια πολύ το ΤΙ εννοούμε ΦΙΛΟΛΑΙΚΗ διαχείριση. Και αυτό με την σειρά του οδηγεί στα εξής για κάποια αριστερή δύναμη που να θελήσει να ασκήσει την διαχείριση ενός δήμου και εκλεγεί για αυτό:
α. Αναγκαστικά θα κάνει επιλογές: Θα ρίξει το βάρος σε καποιους τομείς όπου μπορεί να παρουσιάσει όντως φιλολαϊκή διαχείριση, ενώ σε άλλους ίσως και πιο κρίσιμους τομείς θα αποδεχθεί το υπάρχον πολιτικό πλαίσιο (πχ όρους για να παίρνει κονδύλια).
β. Το παραπάνω με την σειρά του, οδηγεί σχεδόν πάντα αυτή την πολιτική δύναμη, στο να σκέφτεται και να δρα περισσότερο με άξονα το κεντρικό ή το περιφεριεκό ή το τοπικό κράτος (δήμος) και λιγότερο (έως πολύ λιγότερο) στο να σκέφτεται καινα δρα στην κατεύθυνση συγκρότησης λαϊκών θεσμών. Θα μου πεις: Εδώ ο κόσμος καίγεται και εμείς θα σκεφτόμαστε με όρους …λαϊκών θεσμών; Δυστυχώς, η εμπειρία έχει δείξει πως, όταν μια δημαρχία ακόμα και με φιλολαϊκό έργο χαθεί, τότε στον δήμο αυτόν, δεν μενει ουσιαστική παρακαταθήκη με όρους συνειδητοποίησης των κατοίκων, κάποιων θεσμών/συλλογικοτήτων κλπ. Διότι η σχέση “πελάτη-ωφελούμενου και τοπικής εξουσίας που ικανοποιεί τον πελάτη/δημότη” που έχει εδώ και δεκαετίες διαμορφωθεί ανάμεσα στον κάτοικο/δημότη και την τοπική εξουσία, ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΔΙΑΤΑΡΑΚΤΗ.
Ας τοποθετήσουμε ΚΑΙ αυτήν την διαπίστωση ςστην συζήτηση για το ΤΙ νόημα στις σημερινές συνθήκες έχει η αντίληψη για μια φιλολαϊκή διαχείριση ενός δήμου, αν ανοίγει δρόμους στην ταξική/κοινωνική χειραφέτηση ή αντίθετα αν αφήνει αλώβητη την παραπάνω σχέση ανάμεσα στον δημότη/πελάτηη και την εκάστοτε δημοτική αρχή.
Όλα είναι αλληλένδετα φίλε San Rocco.
Εγώ δεν είμαι ευθύς εξαρχής εναντίον της επιχειρηματικότητας μέχρι μεσαίο επίπεδο αν είναι υγιής και αν υπάρχουν οργανωμένοι εργαζόμενοι που έχουν πάρει την παλάντζα της προβολής ισχύος με το μέρος τους.
Ας πούμε θα ήμουν ΥΠΕΡ του να γίνει Λευκή Νύχτα αν είχα συγκροτήσει επιτροπές εργαζομένων που θα μπορούσαν να επιβάλλουν και με τη βοήθεια της Δημοτικής Αρχής να πάρουν το 40% της είσπραξης, λέω μια άλλη τυχαία σκέψη.
Και εκεί θα ήταν δουλειά του Δήμου να την οργανώσει έτσι, ώστε να τραβήξει κόσμο στη πόλη να ψωνίσει ώστε να κερδίσουν τα μαγαζιά ΚΑΙ οι εργαζόμενοι μαζί.
Γενικά πιστεύω πως αν θέλει μια λαϊκή δύναμη να διοικήσει αυτή τη στιγμή ένα δήμο, πρέπει να χαράξει ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ χαμηλού κόστους/υψηλής απόδοσης, με πολλούς αυτοσχεδιασμούς.
Αν οι ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ αρχίσουν να αποδίδουν, ο κόσμος θα αρχίσει να μαζεύεται, γιατί θα δει κάτι που τον αφορά.
Θεωρώ ότι ως προς αυτό, υπάρχουν σε τοπικές κοινωνίες άνθρωποι από κόμματα-σφραγίδες, αποχωρήσαντες από μεγάλες παρατάξεις αλλά και άνθρωποι εκτός πολιτικής που μπορούν να βοηθήσουν, χωρίς να χρειάζεται μια κομμουνιστική δύναμη να κάνει παραχωρήσεις σε κεντρικά ζητήματα.
Αυτό δεν μπορεί να αντιληφθεί στρατηγικά η ΛΑΕ. Τα στελέχη που την τρέχουν έχουν διαμορφωθεί, κατά την άποψη μου ανεπιστρεπτί, σε παλιές λογικές προσέγγισης του κόσμου.
“Yγιής επιχειρηματικότητα”!
Δημοτικές “αριστερές”(;) αρχές, να διοργανώνουν …”Λευκές Νύχτες” υπέρ των …εργαζομένων (40%+24%=64%)!!!
“Να κερδίζουν τα μαγαζιά ΚΑΙ οι εργαζόμενοι”, ….και να μη χάνει κανένας!!!
…………
Εμπρός στον δρόμο, που ….χάραξαν “οι αποχωρήσαντες από μεγάλες παρατάξεις”!
Αυτοί θα μας οδηγήσουν στο …Protagon!!!!
Τώρα σου φταίει ο Πελετίδης. Αν έχεις κάτι να επιδείξεις σε όλη τη χώρα είναι ο Πελετίδης. Και ναι ο Πελετίδης είτε σ’αρέσει είτε όχι, έχει να επιδείξει έργο μεγάλης απόδοσης/χαμηλού κόστους και κάθε φορά που θέλει να κάνει κάτι καλεί τους σχετικούς φορείς να τοποθετηθούν.
Αλλά τι σου λέω, εσύ γελοιοποιήθηκες μαζί με τη Διαμάντω. Πέσε στα γόνατα να κάνεις τάμα μπροστά στο πορτρέτο του Μαρξ (που δεν έχει φωνή να σε βρίσει).
Δε θα μπω στη διαδικασία να σου πω να ρωτήσεις κανέναν 4ωρο ή κανέναν περιστασιακό τι σκέψεις κάνει για να βγάλει κανά χαρτζιλίκι παραπάνω ή κανένα δημότη τι σκέφτεται για τα δημοτικά τέλη που πάνε στους ημέτερους και ούτε ξέρει που χάθηκαν, γιατί θα πρέπει να ΣΚΕΦΤΕΙΣ και δεν είναι το δυνατό σου σημείο.
Γιώργο και λοιποί ενημερώστε μας και μας για τον Πελετίδη, συνέβη κάτι ?
Κώστας
Όχι, ξανακατεβαίνει με το ΚΚΕ.
Και επίσης εγώ δεν είπα τη λέξη “αριστερά”. Μίλησα για λαϊκές παρατάξεις οι οποίες θα εκφράζουν το θέλω πραγματικά των κατοίκων της πόλης, μικρών και μεσαίων σε ρήξη με τις πολιτικές του μεγάλου κεφαλαίου ντόπιου και ξένου.
Δε μπήκα στη διαδικασία να πω τι πιστεύω πως πρέπει να κάνει η αριστερά σε τοπικό επίπεδο, γιατί δε θεωρώ πως στο κεντρικό πολιτικό υπάρχουν αυτή τη στιγμή οι προϋποθέσεις για οργανωμένη πολιτική έκφραση.
Τα κόμματα χρεοκόπησαν.
Ο Κορδίγιο στη Μαριναλέδα έφτιαξε εργοστάσιο και χτίζει σπίτια. Δε περίμενε το Ισπανικό Δημόσιο να τους ζήσει. Εκτός και αν αυτός είναι φιλελές για σένα.
Για “το φαινόμενο Πελετίδη”(!) ….αποταθείτε στο Protagon!
Στην ανάλυσή του είναι, μακράν, πολύ πιο μπροστά από την ….”Αριστερά”!
Συνσχολιαστες, ας μείνουμε προσωρας, στην περιγραφή κ την ανάλυση της εμπειρίας της δημοτικής αρχής της Πάτρας και μην την ξεπεταξουμε, ούτε με αφορισμούς, ούτε με αναγωγές ούτε με ακριτη αποδοχή.
Και ας προσπαθήσουμε παράλληλα, να διεξαχθεί η συζήτηση με κριτήρια το αν ανοίγει δρόμους προς μια ταξοκη/κοινωνικη χειραφετηση, ή απλά αν αναπαράγει την σχέση δημοτη/πελατη κ δημοτικής αρχής έστω σε μια φιλολαικοτερη βάση, η οποία αν χαθεί η δημαρχια απο την παράταξη πελετιδη θα μείνει απλώς μια καλή ανάμνηση. Εχουν σημασία ολα αυτά: Ούτε υποταγή στο υπάρχον στο όνομα του ρεαλισμού, ούτε αποδραση απο το υπάρχον
Ο πελατειασμός θα σπάσει μόνο όταν οι άνθρωποι διαπιστώσουν με τα μάτια τους πως κάποιος όντως ασχολείται.
Έτσι πάει. Υπόσχεσαι. ΥΛΟΠΟΙΕΙΣ. Περιμένεις αποτελέσματα.
Αλλιώς οι άνθρωποι έχουν βαρεθεί τη ρητορεία χωρίς αντίκρυσμα.
Υπάρχει μεγάλη διαφορά San Rocco από το να πείσεις κάποιον να σε ψηφίσει, μέχρι να τον πείσεις να κατέβει μαζί σου, μέχρι να τον πείσεις να κατέβει στο δρόμο. Αυτό το δρόμο πρέπει να τον βαδίσεις από την αρχή ως το τέλος. Όχι να παλεύεις να πας στο τέλος με άλμα.
Όταν σε δει να ΥΛΟΠΟΙΕΙΣ, όταν δει ΌΛΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ να σε μάχεται, τότε θα δώσει βάση στον αντιΕΕ/αντιΝΑΤΟ/αντικαπιταλιστικό σου λόγο.
Δυστυχώς αυτο που γράφεις γιωργο, ειναι μεν αλήθεια, αλλα είναι η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή ειναι η αλήθεια που λέει οτι, η συντριπτική πλειοψηφια των αριστερών δημοτικών παρατάξεων που διαχειρίστηκε δήμους, ενσωματωθηκε απλά στον κσπιταλθστικο τρόπο άσκησης της εξουσίας, με ελάχιστα έργα βιτρίνας για ξεκάρφωμα.
Δεν αποκλείω εξαρχής το να μπορεί κ σημερα να ασκηθεί φιλολαϊκή διαχείριση ενός δήμου. Δεν δέχομαι βέβαια και εκ των προτέρων οτι μπορεί και να ασκηθεί μια τετοια πολιτική εύκολα.
Οι προϋποθέσεις άσκησης μιας τετιας πιθανης πολιτικής όπως και τα ορια που συναντά μια τετια πολιτική, ειναι αυτα που αξιζει να συζητηθούν ΣΟΒΑΡΑ, με βάση το κριτήριο της συμβολής στην ταξική/κοινωνικη χειραφετηση.
ΕΤΣΙ μόνο έχει νόημα να συζητήσουμε για τις εκλογές που ερχονται. Για αυτό και λέω να συζητήσουμε τεκμηριωμένα κ συνδυαστικά την εμπειρία της Πάτρας, την εμπειρια άλλων δήμων που ελέγχει το κκε, την εμπειρία των δήμων που ελέγχει ο σύριζα, και την εμπειρια των αντικαπιταλιστικών δημοτικών κινήσεων. Τα όρια τους, την ενσωμάτωση ή μη, την περιθωριοποιηση ή μη, την ενεργοποίηση ή όχι τμήματος των κατοίκων του χ δήμου κλπ.
Το ΚΚΕ (πλην Πελετίδη) σου λέει σε όλους τους τόνους ότι δεν υπάρχει τοπική αυτοδιοίκηση αλλά μόνο τοπική διοίκηση. Η απορία μου είναι αφού το πιστεύουν αυτό γιατί κατεβαίνουν; Μια φορά πρόσφατα, φίλος πρώην σύντροφος μου είχε πει “Ε, αφού έχουμε αυτήν την εκτίμηση και επιλέγουμε να κατεβαίνουμε, ε, κινούμαστε μέσα στα πλαίσια αυτής της δοσμένης κατάστασης. Ε, ο Πελετίδης στη Πάτρα κάνει παρεμβάσεις, κάνει κινήσεις, ε”. Κάπως έτσι.
Αυτό που σου λέω είναι ότι είναι καλύτερο αν υποθέσουμε ότι θες να συνεργαστείς ή και να κατέβεις ακόμη, να ψάξεις σε ανένταχτους ή ανθρώπους εκτός πολιτικής, παρά σε έναν φορέα όπως η ΛΑΕ με τόσο διαφορετικό χαρακτήρα από σένα.
Δε σου κρύβω, ότι εμένα εδώ που φτάσαμε, θα με ενδιέφεραν σχήματα και από ανθρώπους εκτός πολιτικής, εκπροσωπώντας τοπικά ενδιαφέροντα, ακόμη και εκτός κάθε παρουσίας της αριστεράς, αν οι όποιες δυνάμεις της αποφασίσουν ότι δεν ενδιαφέρονται να ασχοληθούν.
Είναι ένα θέμα πως αποτιμούμε και τις άλλες δημαρχίες του ΚΚΕ για τις οποίες δεν ακούω πράγματα. Δεν ακούω τίποτα για το Χαιδάρι και ακούω συνέχεια αρνητικά για την Καισαριανή. Αυτές που κληρονόμησε η ΛΑΕ απ ότι ξέρω αποτιμήθηκε θετικά το Κερατσίνι, όχι η ΝΦ. Μια ολόκληρη άλλη ιστορία το Χαλάνδρι που δεν το κληρονόμησε ακριβώς η ΛΑΕ αλλά και αυτό αρνητικά αποτιμήθηκε. Επίσης καλό θα ήταν να έχουμε στοιχεία για τις θετικές αποτιμήσεις, πχ του Πελετίδη ή του Βρεττάκου, να ξέρουμε γιατί είναι θετικές και αντίστοιχα οι αρνητικές. Επίσης θα είχε ενδιαφέρον να δούμε στους δήμους που ένα αριστερό μόρφωμα χτυπάει το πες 25% που δίνει ελπίδες για β γύρο αυτό γιατί γίνεται ? Θέλω να πω είναι απόηχος των αριστερών δημάρχων περασμένων δεκαετιών ? Κάνει κάτι ιδιαίτερο τώρα και ανεβαινει τόσο ψηλά ? Ποια η κοινωνική σύνθεση των δήμων αυτών, ποια η αριστερά εκεί όχι στα δημοτικά πράγματα, τι γίνεται από εργατικό κίνημα κλπ. Θέλω να πω ότι υπάρχουν τόσα πράγματα να μελετήσει κανείς και τόσο λίγο ενδιαφέρον από την αριστερά στην πραγματικότητα γιατί δεν υπάρχει αντίληψη παρέμβασης στον χώρο. Μάλλον διχασμός ανάμεσα στο παλιό πρότυπο του αριστερού δημοκράτη δημάρχου, σε μια ΤΑ που καμία σχέση δεν έχει με εκείνη, και μια κομματοκεντρική καμπάνια αδιάφορη για τον χώρο και τα συμφέροντα των κατοίκων ως τέτοιων
Κώστας
Η δική μου άποψη είναι ότι δεν υπάρχει αντίληψη παρέμβασης και μιλάμε για μια κομματοκεντρική καμπάνια αδιάφορη για το χώρο και τα συμφέροντα των κατοίκων ως τέτοιων.
Όπου υπήρξε πραγματικό ενδιαφέρον ο κόσμος το αγκάλιασε.
Πάρεργο είναι δυστυχώς Γιώργο και μου δίνεις πάτημα να να πω πωςι έχει συμβαλει και το μοντέλο της δήθεν υπερπολιτικοποίησης της παρέμβασης. Δεν είναι μόνο ο αγωνιστής δήμαρχος που όντως μυρίζει ναφθαλίνη και δεν αφήνει σπουδαία πράγματα, υπάρχει και όλλο πρόβλημα που αφήνει ακόμα λιγότερα πράγματα. Στο όνομα της αλλαγής του χαρακτήρα της ΤΑ στην κατεύθυνση της ΤΔ επιχειρήθηκε μια φυγή προς τα μπρος με το, πλήρους αλαζονείας, “προαπαιτούμενο συζήτησης η αντικαπιταλιστική αποδέσμευση” που γράφτηκε εδώ από τον Sab Rocco που μάλλον καθοδηγεί όλα τα κινήματα πόλης πανελλαδικά και γνωρίζει έγκυρα πως ΟΛΕΣ οι συλλογικότητες κατοίκων αυτό λένε από το πρωί μέχρι το βράδυ οπότε όπου και να πάμε θα φάμε πόρτα όσοι έχουμε άλλη μέθοδο στο μυαλό μας. Κάτι για το οποίο η αριστερά δεν έχει να γεμίσει μισή σελίδα Α4 να πάω εγώ στον καποδιστριακό δήμο μου, να μαζέψω με δυσκολία 50 συνδημότες απ όλα τα χωριά που νοιάζονται για το αν πρέπει να πουλήσουν κοψοχρονιά την υποτιμημένη τους περιουσία για να γίνουν τουριστικές εκμεταλλεύσεις και εγώ να τους μιλάω πως η Ελλάδα πρέπει να βγει από την ΕΕ και μάλιστα με εργατική εξουσία και σοσιαλιστικούς μετασχηματισμούς. Ή σε έναν δήμο της Αττικής που θέλουν παιδικές χαρές, πράσινο, σχολεία και γηροκομεία και φοβούνται τα malls. Εγώ να τους πω ότι είναι χαζοί που νομίζουν ότι γίνονται αυτά πριν τον σοσιαλισμό. Είναι και πολλές εκλογές μαζεμένες, θα μπερδευτούν οι άνθρωποι, θα με ρωτήσουν από πιο κόμμα είμαι για τις βουλευτικές και τις ευρωεκλογές. Είναι αυτό που λέμε “αντίστροφη ιεράρχηση” και έχει παγώσει τις δυνατότητες μας για παρέμβαση στον χώρο.
Εκτιμάω και ελπίζω πως πιο γειωμένη και πραγματική είναι η παρέμβαση των ΛΣ αλλά αυτό το ομοιόμορφο πανελλαδικό και μονοκομματικό είναι λάθος και ακυρώνει τον πιο γειωμένο λόγο..Στην πραγματικότητα είναι πολύ εύκολο να λες κεντρικά πολιτικά συνθήματα, και να μην πείθεις κανέναν πως είσαι κάτοικος γιατί δεν είσαι εκεί ΩΣ κάτοικος από το να ψάξεις να διαβάσεις και να εντοπίσεις πως οι κατευθύνσεις της ΕΕ συγκεκριμένα περνάνε στο θεσμικο πλαίσιο της ΤΑ, πως οδηγούν στις ιδιωτικοποιήσεις και την εμπορευματοποίηση, πως οδηγούν στο gentrification και στην ερήμωση των χωριών, στην γκετοποίηση των αστικών κέντρων και το λουκέτο της μικρής επιχείρησης κλπ. Να δεις πως αλλάζει ο αστικός ιστός απο την παρουσία αστέγων και μεταναστών προσφύγων και πως θα κάνεις όλους αυτούς υποκείμενο αγώνα. Θέλει χρόγο, θέλει γνώσεις, θέλει ανθρώπους που να ασχολούνται με αυτο θέλει της παναγιάς τα μάτια.
Κώστας
Και να μην έχεις ειδικές γνώσεις (όλοι απλοί πολίτες είμαστε) να έχεις τη καλή διάθεση να ΑΚΟΥΣΕΙΣ.
Και φυσικά ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΛΑΘΗ. Όποιος ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΑ ΛΑΘΗ, δεν κάνει για πολιτική!!!
“Αυτό στο οποίο ο Τζιαντζής αφιερώνει μεγάλο κομμάτι του Μηνύματα κλπ είναι στην αποδόμηση της γραμμής του ΝΑΡ”
Αν υποψιαστώ ότι ο Κώστας Τζιαντζής ήτανε ΑΡΑΝ… ή ΛΑΕ…
Νομίζω, αρκετά με την καπηλεία ενός ανθρώπου – συμβόλου για το χώρο της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, με ιδιαίτερα σημαντική ιδεολογικοπολιτική συνεισφορά. Προδίδει θράσος το ύφος με το οποίο ορισμένοι προσπαθούν να τον οικειοποιηθούν ή να ταυτίσουν μαζί του σημερινές δικές τους επιλογές. Ο καθένας δικαιούται να έχει τις πολιτικές επιλογές του, ας μην επιδιώκει ιερόσυλα όμως να τις χρεώσει σε συντρόφους που δεν είναι σήμερα κοντά μας ώστε να μπορούν να υπερασπιστούν την ιστορία και τη διαδρομή τους. Αρκετά!
Για άλλη μια φορά προσπαθείς να παρουσιάσεις το άσπρο μαύρο για να υπερασπιστείς τη μίζερη προσπάθεια της ΛΑΕ να κάνει όλη την Αριστερά αφισοκολλητές της, μπας και μπει στη Βουλή.
Αυτό δεν είναι καινούργιο ούτε ότι το κάνεις με αυτούς τους όρους.
Είναι χυδαίο όμως να προσπαθείς να παρουσιάσεις τον Τζιαντζή μετά θάνατον απολογητή της γραμμής που πολέμησε σε όλη του ζωή, της κατάργησης δηλαδή της αυτοτέλειας της επαναστατικής Αριστεράς.
Δεν ήταν “αριστερός ευρωκομμουνιστής” ή αλτουσεριανός τύπου Μπαλτά-Γαβρόγλου.
ΚΣ η διαφορά είναι πως εγώ μιλάω με βάση τα κείμενα του και εσύ με βάση μια πνευματική ιδιοκτησία. Είναι σαν να έλεγε το κκε μλ στην Α/συνέχεια να μην επικαλείται τον Χοντζέα. Ή το ΚΚΕ στο ΝΑΡ να μην επικαλείται τον Τζιαντζή. Δεν γίνεται.
Κώστας
Τα κείμενα που επικαλείσαι δε καμιά σχέση με τα συμπεράσματα που βγάζεις από το κεφάλι σου, για άλλη μια φορά.
Δεν ήταν περαστικός από το ΝΑΡ ο Κώστας Τζιαντζής, ούτε πρόδρομος του Λαφαζάνη, ένα από τα ηγετικά στελέχη του ΚΚΕ τον διέγραψαν.
Λίγο ασυνεπές σχόλιο από τον άνθρωπο που έγραψε:
“…η ιδιαίτερη αντιληψη που διαμόρφωσε ο Τζιαντζής είναι εκτός ΝΑΡ σήμερα…»
Δυστοιχώς ο σύντροφος Κώστας έφυγε όχι απλά νωρίς αλλά και λίγο πριν από μια τεράστεια κίνηση των λαϊκών μαζών και μας έλειψε πολύ ματία του και η συμβολή του στη διαμόρφωση της πολιτικής γραμμής τα κρίσιμα εκείνα χρόνια. Ανεξάρτητα του σε πιο βαθμό συμφωνούσε ή όχι ο καθένας μαζί του, η πολιτική του σκέψη δεν ανήκει κατ΄ αποκλειστικότητα σε καμία πολιτική ομαδοποίηση, αλλά (με όση γενικότητα και να περικλύει αυτό) σε όσους παλεύουν με συνέπεια σήμερα και στο μέλλον για την Κομμουνιστική Απελευθερώση.
Ανώνυμε, έχεις πολύ μεγάλο δίκιο! Η σκέψη του Κώστα Τζιαντζή δεν ανήκει αποκλειστικά σε μία πολιτική συλλογικότητα/οργάνωση:
Η κομμουνιστική επαναθεμελίωση, ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός, η αντίστροφη ιεράρχηση, η επαναστατική σύνδεση τακτικής και στρατηγικής που αρνείται την υποταγή στο υπάρχον αλλά και την απόδραση από το υπάρχον, ως αναγκαίες τομές και πάνω από όλα δεμένες με την απελευθερωση της κοινωνίας από το κεφάλαιο και το κράτος, ανήκουν σε όλους και όλες όσοι απορρίπτουν τον καπιταλισμό και θέλουν την ταξική/κοινωνική χειραφέτηση!
Ακόμη “ανακατεμμένος”, μετά από 45 χρόνια, ωρέ Θανάση;!
Ωστε, το “Πολυτεχνείο” ήταν έκφραση της πάλης «δύο γραμμών», επειδή έτσι το βλέπει ακόμη ο Θανάσης, μετά από 45 χρόνια; Οπου μέσα σε κάθε «γραμμή» χωριστά, ανακατεύει ό,τι αλληλοσυγκρουόμενο και αντιφατικό τον βολεύει, για να «στήσει» τελικά στα ουράνια του ιδεαλισμού ένα «αφήγημα», που καθόλου δεν αντιστρατεύεται το κυρίαρχο, των ΜΜΕ: Μπόλικο μικροαστικό «μάη ‘68», μπόλικη ρεφορμιστική «Χιλή» (με την «πικρή γεύση», που όμως μας αρέσει, άρα καθόλου «πικρή» δεν είναι), μπόλικο «Τσε» (των μπλουζακίων αντί του Γκεβάρα), άντε και λίγη Κούβα (χωρίς τους σοβιετικούς πυραύλους, εύπεπτη), με καρύκευμα τις «παρακαταθήκες της οχτωβριανής, χωρίς όμως τις φθορές της»(ποιές ακριβώς; – όλα στο φλού) σαν πιπέρι καγιέν ανακατεμμένο με λίγο «αδρανές» από κινέζικη εθνικοαπελευθερωτική «επανάσταση» (…ίσα κι όμοια…) και εθνικοαπελευθερωτικό Βιετνάμ, για να μην «ακούγεται» στη γεύση.
Και το «βρώμικο ’89» να στριμώχνεται στον στενό κορσέ της «Δεξιάς – Αντιδεξιάς» χάριν μιας υποτιθέμενης «κάθαρσης», επειδή αυτή η ερμηνεία βόλεψε θιασώτες ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΩΝ «ΑΝΤΙΘΕΤΩΝ ΓΡΑΜΜΩΝ» του Θανάση!
Με λίγα λόγια, μετά από 45 χρόνια, ένα ατελείωτο βήμα σημειωτόν.
Τελικά, έχουν δίκηο αυτοί, που λένε ότι το «Πολυτεχνείο» ήταν αυτό ακριβώς που είδαμε: Μια έντονη έκφραση της αντίθεσης υλικών δυνάμεων της κοινωνικής εξέλιξης, που λογικό ήταν να μην έχει βρεί μέχρι σήμερα την απάντησή της, όσο η αντίθεση δε λύνεται. Και όχι υποκειμενικών φαντασιώσεων της ασφαλώς χρεοκοπημένης (αφού δεν μπόρεσε να απαντήσει…) γενιάς του.
Γι αυτό ακριβώς και δε θα σβήσει, ούτε το ερώτημα του «Πολυτεχνείου», ούτε και η ετήσια Πορεία του.
Μέχρι να απαντηθεί.
ΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ ΤΗΣ ΔΙΑΜΑΧΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΑΜΟΙΡΑΣΜΟ ΤΏΝ ΝΕΚΡΙΚΩΝ ΙΜΑΤΙΩΝ ΤΟΎ ΚΩΣΤΑ ΤΖΙΑΝΤΖΗ
Η ΛΑΕ θα πεθάνει πολιτικά από την προφανή ανικανότητα της πλειοψηφικής ηγετικής της ομάδας να υλοποιήσει ορθά μια κατά βάση ορθή πολιτική κατεύθυνση.
Ο πολιτικός θάνατος του ΝΑΡ, που θα παρασύρει σ’ αυτόν και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, θα προέλθει από την εμφανή ικανότητα της δικής του ηγετικής ομάδας να υλοποιεί ορθά μια κατά βάση λανθασμένη στρατηγική αντίληψη.
Διαλέξτε («θάνατο») και πάρτε! Εγώ προσωπικά, όσο κι αν αγαπάω τους γονείς μου –και σύμφωνα άλλωστε με την πατρική συμβουλή–, δεν θα πληρώσω ούτε τις δικές τους αμαρτίες ούτε τις αμαρτίες τής γενιάς τους! Αν είναι να πληρώσω κάποιες αμαρτίες, προτιμώ χίλιες φορές να πληρώσω τις δικές μου και αυτές τής δικής μου γενιάς!
Γκέγκε;
ΚΡΙΣΙΜΗ ΕΡΩΤΗΣΗ
Ο Τζιαντζής, στο βίντεο από την παρουσίαση του βιβλίου τού ΠΠ που επισύναψε ο Κώστας σε προηγούμενο σχόλιό του (20/11/2018 at 02:52), αναφέρεται κάποια στιγμή σε προφανώς παρόντες συμπαρουσιαστές και κατονομάζει τον Αλέξανδρο Χρύση και κάποιον Παναγιώτη. Ξέρει κανείς (να ξέρει μετά βεβαιότητας, εννοείται) αν εννοεί τον Παναγιώτη Λαφαζάνη ή κάποιον άλλον;
Γράφει ο ακούραστος ψευδολόγος ‘Κώστας” για να υπερασπιστεί τη ΛΑΕ:
“Επίσης μια αναγκαία απάντηση στον ΚΣ για κάτι που είπε για την Κ Μακεδονία. Πολλά κακά έχει το internet αλλά στο ξεβράκωμα του κάθε συκοφάντη, είναι χρήσιμο και εύχρηστο, ένα γκουγκλάρισμα δρόμος.
https://www.voria.gr/article/diazigio-charalampidou-ke-melon-tis-lae-apo-meli-tou-siriza-stin-pkm ”
Στην πραγματικότητα, παρά τον τίτλο του δημοσιεύματος, δεν υπήρξε κανένα διαζύγιο.
Μια επίσκεψη στην επίσημη ιστοσελίδα της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, δείχνει ότι στην παράταξη της Χαραλαμπίδου “Ριζοσπαστική Αριστερή Ενότητα” συμμετέχουν και οι 4 εκλεγμένοι σύμβουλοι, αφού κανείς ποτέ δεν αποχώρησε ούτε υπήρξε κάποιος διαχωρισμός: Χαραλαμπίδου (ΛΑΕ), Τόσκας (ΣΥΡΙΖΑ), Χειμώνας (ΣΥΡΙΖΑ), Θεοδωρόπουλος (ΚΟΕ).
Τέτοιος ψεύτης είναι ο “Κώστας”.
Καλέ μου ΚΣ
Η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά με αυτά που λες για να αρνηθείς μια απάντηση σε αυτά που αναρτήθηκαν σε βίντεο και απομαγνητοφωνημένα από τον σ Κωστα Τζιαντζή. Του άξιζε καλύτερη μοίρα και όχι το “απαξιώ”. Και επειδή είσαι προβλέψιμος, δεν είμαι εγώ στο βίντεο, δεν απαξιείς να απαντήσεις σε μένα
Για την ΠΚΜ η ενιαία ή μη κάθοδος ΛΑΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα κρίνει αν μια γραφειοκρατική- ψηφιακή λεπτομέρεια που λες ότι βρήκες κρύβει ουσία ή η τοποθέτηση της ΔΧ. Γιατί καλέ μου εγώ νομίζω πως αυτό που μόλις διατύπωσες είναι μια τέλεια θεωρία συνωμοσίας. ¨Οταν κάποιος έχει την αντίληψη, βασικά το παριστάνει γιατί ποτέ δεν είναι αθώο, πως πρέπει να έχει επαφές με ένα αστικό κόμμα εξουσίας γιατί προέρχεται απο την αριστερά αυτό το κόμμα και τέλος πάντων μια δήθεν αυτοτέλεια των χώρων και μια δήθεν καλή του βάση επιβάλει άλλη αντιμετώπιση κλπ, ε, αυτό το λέει δημόσια.Δεν λέει κανείς δημόσια το αντίθετο για να το κάνει κρυφά, με ποιο αντάλλαγμα ? Ο ΣΥΡΙΖΑ για να δώσει αντάλλαγμα θέλει και να πάρει, να πάρει αυτό που είπα, πολιτική κάλυψη για την δήθεν αυτοτέλεια των χώρων και την δήθεν αριστερή βάση κλπ Στις ειδικές συνθήκες της μαύρης Θεσσαλονίκης να πάρει πχ και μια δήλωση πως στην Θεσσαλονίκη το πρόβλημα είναι το παπαδαριό και η ακροδεξιά. Και έστω δεν έχει δώσει τίποτα μέχρι τώρα η ΔΧ αλλά θα το δώσει μια και καλή στις εκλογές και θα πάρει και το αντάλλαγμα. Διαβάζω θα είναι υποψήφια βουλευτής της ΛΑΕ. Επίσης είναι πολύ λάθος ο τρόπος που την αντιμετωπίζεις και αν είσαι από Θεσσαλονίκη είναι συνειδητά ψέματα γιατί είναι γνωστή αγωνίστρια. Μαχητική συνδικαλίστρια για δεκαετίες, στους δρόμους όλη μέρα, μέχρι σήμερα που δεν είναι και 100 χρονών αλλά ούτε και στην πρώτη νιότη και τέλος πάντων κάτι τέτοιες συντρόφισσες τις καμαρώνω, εγώ όλο την βλέπω να τζαρτζάρεται με τους μπάτσους. Θολές σχέσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ επιδίωξαν άλλες περσόνες χαμηλότερα στην “ιεραρχία” που είναι εκτός ΛΑΕ. Βασιλόπουλοι, Γαβρίληδες και Αθανασιάδηδες που το λέγανε δημόσια για να πάρουν τα ανταλλάγματα, γιατί κάτι τέτοιο δεν γίνεται χωρίς ανταλλάγματα. Δεν το πιστεύει άδολα κανείς με κάποιο παρελθόν στην αριστερά. Άτομα σαν την ΔΧ απλά έπρεπε να ζητήσουν από τον Τσίπρα υπουργείο μετά τον Σεπτέμβρη του 2015 και όχι να ψάχνουμε αν και πόσο έχει αποτυπωθεί γραφειοκρατικά η διάσπαση της τριτοτέταρτοπέμπτης παράταξης στο ΠΣ της ΠΚΜ.
Πιασ τ αυγό και κούρευτο είναι ΚΣ το θέμα που αποκάλυψες και κρίμα για μια αξιόλογη συντρόφισσα
Κώστας
Το βίντεο απλά δεν επιβεβαιώνει τους ισχυρισμούς περί μετώπου με ΑΡ, αυτό μπορεί να το δει ο καθένας. Δεν είναι λοιπόν μια εξαίρεση σε όσα είπε και έκανε ο Τζιαντζής. Αν για σένα αυτά σημαίνουν “απαξίωση”, είναι δικό σου θέμα αποκλειστικά.
Η “γραφειοκρατική- ψηφιακή λεπτομέρεια” που αναφέρεις απλά αποδεικνύει ότι λες ψέματα: υπάρχει κοινή παράταξη ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ-ΚΟΕ στην περ. Κ. Μακεδονίας. Αυτό λέει πολλά και τη ΛΑΕ και για την Χαραλαμπίδου που είναι επικεφαλής.
Έλεγες ψέματα λοιπόν όταν ισχυριζόσουν το αντίθετο, επικαλούμενος μάλιστα ένα δημοσίευμα με εντυπωσιακό τίτλο, που μάλλον δεν διάβασες.
Τα υπόλοιπα είναι σχόλια άνευ ουσίας.
ΚΣ μου είπες κάτι για την ΚΜ, νομίζω έχω υποχρέωση να το ψάξω, σου λέω πως δεν το βρίσκω αυτό που λες αλλά βρίσκω το αντίθετο. Μου λες πως σημασία έχει τι λες εσύ και όχι τι βρίσκω. .Μην μου ζητάς να μην ψάχνω αυτά που λες. Βρίσκω για παράδειγμα πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα κατεβάσει τον Αμανατίδη, ποια Χαραλαμπίδο ? Βρίσκω την Χαραλαμπίδου κάθετα αντιθετη πχ σε ότι κάνει η κυβέρνηση στην ΤΑ εκτός από τις πολιτικές τοποθετήσεις διάσπασης της παράταξης της http://rizospastikienotita.blogspot.com/2018/05/blog-post_14.html
https://www.voria.gr/article/diazigio-charalampidou-ke-melon-tis-lae-apo-meli-tou-siriza-stin-pkm
Ξέρεις ΚΣ, για άνθρωπος που αρνείται κάθε πολιτική συζήτηση έχεις αρκετό θράσος. Θα μπορούσα να ακουλουθήσω το παράδειγμα σου και απλά να σε βρίσω και να πω εσείς που στην κάτω τραχανοπλαγιά κάνατε αυτό και το ξέρω εγώ μόνο και αφού το λέω έτσι είναι. Και το εσείς που θα πω να μην είστε καν εσείς αλλά όποιοι με βολεύει εμένα να σε βαφτίσω πως ανήκεις. Δεν το κάνω όμως, ψάχνω, ενημερώνομαι και απαντάω πολιτικά. Έγραψα πριν μια ανάλυση που λέει πως η ΔΧ δεν έχει λόγο να κάνει αυτό που λες, κρυφό κομπρεμί με τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ απαιτεί δημόσια κομπρεμί και η ίδια αν είχε αυτά τα μυαλά θα ήταν υπουργός και όχι επικεφαλής της τριτοτεταρτοπεμπτης δύναμης στη ΠΚΜ που είναι, κρυφά όμως λες,ΛΑΕ και ΣΥΡΙΖΑ μαζί . Δεν απάντησες, είπες μόνο πως όσα λέω είναι άνευ ουσίας. Άνευ ουσίας ότι λέω εγώ που όμως επιλέγεις να μου μιλάς, άνευ ουσίας οι δημόσιες πολτικές τοποθετήσεις της ΔΧ πως δεν μπορούν να υπάρχουν ενιαίες παρατάξεις, άνευ ουσίας η κάθετη αποδόμηση από την ΔΧ της πολιτικής της κυβέρνησης στους ΟΤΑ, άνευ ουσίας ότι δεν μπορείς να φέρεις κάτι φιλοκυβερνητικό από την ΡΑΕ. Τι έχει ουσία τελικά ? Το αν έφυγαν οι 2 από την ΡΑΕ ? Αν ψηφίζουν μαζί με την ΡΑΕ κατά της κυβέρνησης και η ΔΧ δεν τους πλακώνει στο ξύλο ? Το αν όντως δεν ακολούθησε η ΔΧ κάποια διαδικασία διαγραφής τους από την Ομάδα της ΡΑΕ στο ΠΣ ? Ούτε το ξέρω αν την ακολούθησε, ούτε καν αν υπάρχει αυτή η διαδικασία ξέρω. Η ΡΑΕ δεν είναι ένα δικό μας τοπικό μόρφωμα αλλά του πρώην ΣΥΡΙΖΑ με κεντρικό ρόλο του ΑΡ Αν υπάρχει διαγραφή και αυτοί οι 2 είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και όχι μέλη του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι το 2015 και μετά σε κατάθλιψη και όντως δεν διαγράφηκαν έπρεπε να έχουν διαγραφεί. Είναι πράγματα που πρέπει να τα αποδείξεις, δεν πιάνεται ο λόγος σου και ο λόγος μου. Το μόνο που έχουμε μέχρι τώρα είναι πως η ΡΑΕ είναι αντικυβερνητική. Τα άλλα 3 πρέπει να τα αποδείξεις και αν τα αποδείξεις εγώ θα σου πω πως έπρεπε να έχουν διαγραφεί αλλά δεν προκύπτει από κάπου πως η ΡΑΕ είναι κυβερνητική
Δεν αποδεικνύεις τίποτα απ όλα αυτά όμως απλά λες πιστέψτε με. Σε ξέραμε και από χτες ? Απλά θες να οριοθετήσεις τον πολιτικό διάλογο που γίνεται σε όλη την Ελλαδα και για τις εκλογές των ΟΤΑ και για την σύνθεση των σχημάτων και να χαράξεις το ποιοι θα συμμετέχουν. Και αποκλείεις τους πάντες εκτός από το ΝΑΡ. Γιατί αν η ΛΑΕ στην ΚΜ είναι ΣΥΡΙΖΑ όλοι όσοι λένε πως η ΛΑΕ ανήκει στην εν δυνάμει σύνθεση των τοπικών σχημάτων τι είναι ? Κάποιοι που βάζουν πλάτη στα λαμόγια που παριστάνουν πως έφυγαν από τον ΣΥΡΙΖΑ. Και ότι η ΛΑΕ ανήκει στην εν δυνάμει σύνθεση το λένε όλοι, η Μετάβαση, το Κ Σχέδιο, η Αναμέτρηση, το ΣΕΚ, οι πάντες εκτός απο το ΝΑΡ. Ψάξε λοιπόν βρες γιατί ένα τεράστιο κομμάτι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ λοξοκοιτάει προς τον ΣΥΡΙΖΑ και κάνε κάτι γι αυτό, διάσπασε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ πχ ή άλλαξε τις βασικές παραδοχές πίσω από την σκέψη σου και την επιχειρηματολογία σου.
Κώστας
Πολύ καλή η ιδέα του Κώστα: να διασπάσουμε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ για να πάμε στην διαχειριστική, αρχηγική και πολεμοκάπηλη ΛΑΕ. Είναι το σχέδιο της ΑΡΑΝ που παντού νικάει
Αντί μου απευθύνεις χαρακτηρισμούς, μπορείς απλά να παραδεχτείς από δείχνει η πραγματικότητα:
Εδώ στην ιστοσελίδα της Περιφέρειας Κ. Μακεδονίας φαίνεται καθαρά ότι παράταξη ΡΑΕ έχει παραμείνει ενιαία από το 2014 με 4 συμβούλους:
http://www.pkm.gov.gr/default.aspx?lang=el-GR&page=450
Οι 4 είναι η Χαραλαμπίδου από τη ΛΑΕ, που είναι επικεφαλής, οι 2 του ΣΥΡΙΖΑ και 1 της ΚΟΕ.
Μιλάμε για τη δεύτερη μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας με σχεδόν 2 εκατ. πληθυσμό, με κεντρική πολιτική σημασία.
Αυτή η αλήθεια και είναι σημαντικό γεγονός ότι ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ-ΚΟΕ είναι στην ίδια παράταξη. Και δεν είναι μυστικό.
Οι ισχυρισμοί σου πότε ότι δεν ισχύει, πότε ότι αν ισχύει δεν έχει σημασία (στο ίδιο σεντόνι με ψέμματα και λοιπές αθλιότητες) δείχνει ότι δεν είσαι μόνο ψεύτης, αλλά και αδίστακτος στην προσπάθεια σου να συκοφαντήσεις το ΝΑΡ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Είναι έξω από κάθε συζήτηση για όλους στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ να γίνει πλυντήριο της ΛΑΕ στις περιφερειακές εκλογές.
Το πόσο εκτός πραγματικότητας είναι μια συνεργασία ΛΑΕ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ φαίνεται και στο μακεδονικό: Τι θα έλεγε; Θα υποκλινόταν στον εθνικισμό όπως κάνει η ΛΑΕ με συνθήματα όπως “Όχι στον σκοπιανό αλυτρωτισμό”;
Διαβάζοντας τα σεντόνια του “Κώστα” αξίζει να σταθεί κανείς σε αυτό το σημείο:
“Δεν είπαμε εγώ και ο Τζιαντζής για συνιστώσα, να φύγει το ΑΡ έπρεπε και να γίνει μέτωπο, αυτό είπαμε”.
Τα λέει όλα η αμετροέπεια και η αλαζονεία του “Κώστα” να παρουσιάζεται όχι απλά σαν αυθεντικός εκφραστής του Τζιαντζή, αλλά σαν ένας κοντινός του, ένας που μοιράζονται την ίδια σκέψη…
Θράσος και βομβαρδισμός από διαστρεβλώσεις και ψέμματα για να την υπεράσπιση της ΛΑΕ και της απαίτηση να γίνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μια συνιστώσα της.