Η κούφια επαναστατική ρητορική τους, ο δρόμος της ταξικής συνεργασίας και η συμπόρευσή τους με τους εφοπλιστές

Πανελλήνια Ένωση Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού

Μέρος Α΄

Όπως είχαμε πρόσφατα αναγγείλει μέσα από την ιστοσελίδα της ΠΕΝΕΝ σε απάντηση μιας βρώμικης επίθεσης που δέχεται η Διοίκηση και τα στελέχη της Ένωσής μας από τις δυνάμεις του κομματικού συνδικαλισμού στο Ναυτεργατικό κίνημα που εκπροσωπούνται στα Σωματεία ΠΕΜΕΝ – ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ – ΠΕΕΜΑΓΕΝ, τους οφείλουμε μια απάντηση τόσο στους ίδιους αλλά κυρίως στους κλάδους που αυτοί φέρονται να εκπροσωπούν αλλά και ευρύτερα στους Ναυτεργάτες οι οποίοι με το δικό τους αλάνθαστο κριτήριο και την πείρα τους θα αξιολογήσουν κατά πόσο είναι βάσιμα, αξιόπιστα τα όσα θα καταγράψουμε στην συνέχεια στην απάντησή μας.

Σημειώνουμε προκαταβολικά για άλλη μια φορά, δεν είναι δική μας επιλογή η αντιπαράθεση και πολύ περισσότερο η σύγκρουση με δυνάμεις συνδικαλιστικά που ανεξάρτητα από διαφορές έχουμε κοινούς στόχους, αιτήματα και τάσσονται υπέρ της αγωνιστικής διεκδίκησης σε αυτά. Όμως δεν πρόκειται να χαριστούμε στο ελάχιστο και σε κανέναν όταν αυτός επιλέγει το ψέμα, την συκοφαντία και την δυσφήμιση για να αντιμετωπίσει την συνδικαλιστική μας πορεία.

Η απάντηση χωρίζεται σε τρία μέρη, σήμερα θα σταθούμε σε μια πρωτόγνωρη αντίληψη που έχει οικοδομηθεί και αναπτυχθεί στις τάξεις του κομματικού συνδικαλισμού και σε μια άθλια συναλλαγή – αλισβερίσι ανοιχτής και ξεδιάντροπης οικονομικής συναλλαγής κυρίως της Διοίκησης της ΠΕΜΕΝ με τους μεγαλοσχήμονες του εφοπλιστικού κεφαλαίου αλλά και την επίσημη Διοίκηση της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών (ΕΕΕ).

Οι δυνάμεις αυτές, αλλά και ο κομματικός τους φορέας όπως θα αναλύσουμε στην συνέχεια, θεωρούν διαχρονικά και πάντως μετά τις αρχές της δεκαετίας του 1990 ότι η εκάστοτε Διοίκηση αυτού του Σωματείου είναι η κατ’ εξοχή πιο πρωτοπόρα έκφραση του ταξικού πόλου στο συνδικαλιστικό κίνημα όχι μόνο των Ναυτεργατών αλλά και του ίδιου του εργατικού κινήματος της χώρας μας.

Η άποψη αυτή επιβεβαιώνεται και από την ανάδειξη στελεχών του Σωματείου αυτού σε κεντρικά κομματικά και πολιτικά όργανα και αξιώματα, στην μέγιστη προβολή τους από τα κομματικά και παραταξιακά έντυπα, από την αξιοποίηση δεκάδες φορές σε βουλευτικές εκλογές, ευρωεκλογές, περιφερειακές, δημοτικές εκλογικές αναμετρήσεις που τα πρόσωπα αυτά εμφανίζονται στους κομματικούς συνδυασμούς σταθερά όλα αυτά τα χρόνια.

Δεν θα παρακάμψουμε στην απάντησή μας τα άλλα δύο Σωματεία, την Διοίκηση του ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ αλλά ούτε τους νεοφώτιστους φωστήρες της ΠΕΕΜΑΓΕΝ οι οποίοι αναβαπτίστηκαν στην κομματική κολυμπήθρα πιστεύοντας ότι έτσι θα απαλλαχθούν από το αμαρτωλό εργοδοτικό και κυβερνητικό τους παρελθόν…. Για αυτούς θα αναφερθούμε στο τέλος του κειμένου μας….

Ενδεικτικά θα σημειώσουμε ότι η ιστορική ΠΕΜΕΝ τα χρόνια 1977 μέχρι και το 1982 είχε αντικειμενικά αναδειχθεί σε μια κορυφαία θέση στο βάθρο του ταξικού εργατικού κινήματος, γεγονός που οφείλεται στο ότι αυτή την πρωτοπόρα δράση την στήριξε με όλες τις δυνάμεις της μια πανίσχυρη κομματική οργάνωση που αριθμούσε τότε εκατοντάδες αφοσιωμένα κομματικά μέλη και στελέχη και μια παντοδύναμη μαζική ταξική παράταξη η οποία είχε συσπειρώσει στις γραμμές της χιλιάδες Ναυτεργάτες.

Η τότε Διοίκηση της ΠΕΜΕΝ ιδιαίτερα την δύσκολη περίοδο 1977 – 1982 ήταν η μοναδική συνδικαλιστική οργάνωση στον Ναυτεργατικό χώρο που ανέπτυξε πλούσια δράση και πολύμορφους αγώνες τόσο στην ποντοπόρο ναυτιλία όσο και στην Ακτοπλοΐα και στα κρουαζιερόπλοια.

Εκείνοι οι αγώνες με αιχμή τον εκδημοκρατισμό στο Ναυτεργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, την υπογραφή ΣΣΕ, την διεκδίκηση αιτημάτων για την βελτίωση των συνθηκών εργασίας, την ανεργία, το μισθολογικό και πλήθος άλλων στόχων σε συνδυασμό με την στράτευση εκατοντάδων κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών Ναυτεργατών από όλους τους κλάδους του Ναυτεργατικού επαγγέλματος που πλαισίωσαν, στήριξαν και έδωσαν όλες τις δυνάμεις τους στην ενδυνάμωση της ΠΕΜΕΝ με ανιδιοτέλεια και συνέπεια, συνέβαλαν καθοριστικά με την τότε Διοίκηση να αποκτήσει η ΠΕΜΕΝ κύρος, εκτίμηση, εμπιστοσύνη και να καταξιωθεί στην συνείδηση ευρύτατων τμημάτων του Ναυτεργατικού αλλά και του εργατικού κόσμου της χώρας μας.

Η παρένθεση αυτή κρίνεται χρήσιμη και αναγκαία αφού θα ακολουθήσει μια εμπεριστατωμένη σκιαγράφηση της μετέπειτα πορείας αυτού του ιστορικού Σωματείου για να δούμε την φθίνουσα πορεία και την σημερινή κατάληξή του.

Δηλαδή πώς ένα Σωματείο μαζικό, αγωνιστικό με ισχυρή ταξική αναφορά στα προβλήματα και κυρίως στους αγώνες μετεξελίχθηκε σε μια καρικατούρα γραφειοκρατικού τύπου η οποία ουδεμία σχέση έχει με το ταξικό κίνημα. Οι περγαμηνές και οι παρακαταθήκες του παρελθόντος όχι μόνο αμφισβητήθηκαν και ακυρώθηκαν αλλά πετάχτηκαν στον κάλαθο των αχρήστων.

Σημειώνουμε επίσης ότι ο κλάδος των Μηχανικών (κυρίως οι προερχόμενοι από σχολές του Ε.Ν) ήταν τα τελευταία 25 χρόνια και παραμένουν οι πλέον περιζήτητοι στην ελληνική ναυτιλία, είχαν και έχουν σχεδόν μηδενική ανεργία (Α΄, Β΄, Γ΄ Μηχανικοί) και οι αποδοχές τους στα ελληνικά ποντοπόρα πλοία είναι περίπου υπερδιπλάσιες της ΣΣΕ (Α΄ και Β΄ Μηχανικοί) και πολλοί από αυτούς απασχολούνται σε ξένης σημαίας εθνικά ποντοπόρα πλοία, κρουαζιερόπλοια ενώ σημαντικός αριθμός ακόμη και συνταξιούχων εργάζεται σε πλοία σημαιών ευκαιρίας ελληνικής πλοιοκτησίας.

Η τελευταία απογραφή της αρμόδιας στατιστικής υπηρεσίας δείχνει ότι σε ελληνικής σημαίας και συμβεβλημένα με το ΝΑΤ ποντοπόρα πλοία απασχολείται πάνω από το 80% των ελλήνων Μηχανικών, το υπόλοιπο ποσοστό απασχολείται στα Ακτοπλοϊκά πλοία και μικρότερος αριθμός στα Πορθμεία εσωτερικού.

Η σύντομη και τεκμηριωμένη αυτή αναφορά μας αποδεικνύει με απόλυτα βάσιμο τρόπο ότι οι αντικειμενικές συνθήκες για την παραπέρα ανάπτυξη της δράσης και της αγωνιστικής συνεισφοράς της ΠΕΜΕΝ ήταν και παραμένουν οι καλύτερες δυνατές!

Παρακάτω θα δούμε και θα καταγράψουμε αναλυτικά πως εκφράζεται αυτή η ταξική διαπάλη που υποτίθεται ότι αναπτύσσει η ΠΕΜΕΝ, ποια είναι η δράση και η συνεισφορά της στο Ναυτεργατικό κίνημα και πώς έχει οργανώσει τον κλάδο έτσι ώστε αυτός να αποτελεί ένα υπαρκτό, μάχιμο, ζωντανό και ταξικό κομμάτι στις γραμμές του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος.

Ξεκινώντας θα αναφέρουμε τις περίεργες και υπόγειες σχέσεις με το εφοπλιστικό κατεστημένο της ποντοπόρου ναυτιλίας εκεί που όπως σημειώσαμε έχουν το 80% του κλάδου τους και στο τμήμα αυτό έχουν να αναπτύξουν οποιαδήποτε αυτοτελή αγωνιστική κινητοποίηση από το 1986.

Τελευταία απεργία στα ποντοπόρα ΠΕΝΕΝ – ΠΕΜΕΝ Δεκέμβρης 1986. Τελευταία απεργία ΠΝΟ Αύγουστος 1997.

Αποτελεί αναπάντητο ερώτημα πώς ένα Σωματείο του οποίου η Διοίκηση νυχθημερόν διαφημίζει την ταξικότητά του αναζητά συστηματικά πόρους, οικονομική ενίσχυση, χορηγίες από το εφοπλιστικό κεφάλαιο…

Ο λόγος δεν γίνεται για κάποια μικρά ή ασήμαντα ποσά αλλά για έναν πακτωλό εκατομμυρίων ευρώ όπως θα διαπιστώσουμε στην συνέχεια.

Ξεκινάμε από το συνδικαλιστικό περιοδικό της ΠΕΜΕΝ “Η Ένωση” το οποίο επί 40 χρόνια διαφημίζει με πληρωμένες καταχωρήσεις εφοπλιστών ναυτιλιακές – εφοπλιστικές εταιρείες. Οι διαφημίσεις αυτές κοστολογούνται κατά μέσον όρο από 400 έως 600 ευρώ για μία ολοσέλιδη διαφήμιση στο περιοδικό τους. Με τις πιο μετριοπαθείς εκτιμήσεις και παίρνοντας υπόψη τις αντίστοιχες εκδόσεις του περιοδικού τους προκύπτει στη χειρότερη περίπτωση ότι έχουν εισπράξει από τους εφοπλιστές που διαφημίζουν πάνω από 1,5 εκατομμύριο ευρώ!! Τώρα πώς είναι δυνατόν ένα όργανο καθαρά συνδικαλιστικό ενός σωματείου όπως είναι το περιοδικό “Η Ένωση” να μπορεί να προβάλλει ανελλιπώς σε κάθε τεύχος τους εφοπλιστές και από την άλλη να εισπράττει τεράστια ποσά διαφήμισης και ταυτόχρονα να διαλαλεί σε όλους τους τόνους την ταξικότητα; Αυτό μόνο οι δαιμόνιοι «ταξικοί» συνδικαλιστές της ΠΕΜΕΝ το ξέρουν…..

Δεύτερο σημείο αυτής της ανάρμοστης σχέσης είναι το ετήσιο ημερολόγιο το οποίο εκδίδουν ως ΠΕΜΕΝ και οι εφοπλιστικές ολοσέλιδες διαφημίσεις τα τελευταία χρόνια ξεπερνούν τις 40 ανά ημερολόγιο με ένα κόστος 400 με 600 ευρώ η κάθε μία. Εκτύπωση και έκδοση στοιχίζουν περίπου 8.000 έως 9.000 ευρώ με ένα τιράζ 3.000 ημερολόγια το έτος, οι ίδιοι εισπράττουν από τις ναυτιλιακές εταιρείες πάνω από 20.000 ευρώ για κάθε ετήσιο ημερολόγιο…..

Τρίτο σημείο ο ετήσιος χορός της ΠΕΜΕΝ και η πώληση προσκλήσεων στις εφοπλιστικές εταιρείες, οι οποίες αγοράζουν η καθεμία πολλές δεκάδες προσκλήσεις, ο οποίος χορός γίνεται σε γνωστά κέντρα με επώνυμους καλλιτέχνες και το κόστος των προσκλήσεων αγγίζει και τα 80 ευρώ η καθεμία!!!!

Μέσω των εταιρειών διακινούνται εκατοντάδες προσκλήσεις με αποτέλεσμα σε κάθε χορό τα έσοδα που προέρχονται από εφοπλιστικές εταιρείες να ανέρχονται σε πολλές δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Κατά τα λοιπά ο χορός καλά κρατεί και το εφοπλιστικό χρήμα ρέει άφθονο στο ταμείο της ταξικής ΠΕΜΕΝ….

Τέταρτον, τα παραπάνω πρωτάκουστα και πρωτοφανή οικονομικά αλισβερίσια του κομματικού συνδικαλισμού δεν σταματούν και δεν περιορίζονται μόνο σε αυτά. Διαβάζοντας το συνδικαλιστικό περιοδικό “Η Ένωση” τεύχος 679 (Δεκέμβρης 2005 – Γενάρης 2006) πληροφορούμαστε ότι η «ταξική» Διοίκηση της ΠΕΜΕΝ….. Έκανε τιμητική εκδήλωση προς τον μεγαλοεφοπλιστή Βασίλη Κωνσταντακόπουλο απονέμοντάς του τιμητική πλακέτα για την οικονομική του προσφορά για τις εργασίες επισκευής του κτιρίου της ΠΕΜΕΝ αλλά και την πολιτιστική του προσφορά στο Σωματείο…. Ουδέποτε πληροφορηθήκαμε ποια ήταν αυτή η οικονομική προσφορά για την επισκευή των γραφείων και ουδέποτε μάθαμε επίσης ποια η οικονομική συνεισφορά του κυρίου Κωνσταντακόπουλου στα πολιτιστικά δρώμενα της ΠΕΜΕΝ…

Πέμπτον, στο τεύχος του περιοδικού τους με αριθμό 728 (Μάης Ιούνης Ιούλης 2013, σελίδα 6) διαβάζουμε σχετική ανακοίνωση της Διοίκησης: “το Δ.Σ της ΠΕΜΕΝ, παρά τις οικονομικές δυσκολίες, με αίσθημα ευθύνης για την τεχνική βοήθεια και υποστήριξη των μηχανικών προχώρησε στην υλοποίηση της δέσμευσης για την λειτουργία Engine Room Simulator στα γραφεία της ΠΕΜΕΝ”

Στο ίδιο τεύχος του περιοδικού Υπάρχει αναφορά ότι στις 9/7/2013 έγινε στα γραφεία της ΠΕΜΕΝ η παρουσίαση του Engine Room Simulator παρουσία του Προέδρου της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών Θεόδωρου Βενιάμη και πολλών εκπροσώπων από εφοπλιστικές εταιρείες.

Διαβάζοντας κανείς προσεκτικά την ανακοίνωση της Διοίκησης της ΠΕΜΕΝ για την αγορά και την εγκατάσταση του Engine Room Simulator και τις αναφορές για τις οικονομικές δυσκολίες προκειμένου να υλοποιηθεί η σχετική δέσμευση προς τα μέλη, υποθέτει ότι την δαπάνη την κάλυψε η ίδια η Διοίκηση της ΠΕΜΕΝ….

Από την άλλη μας προκάλεσε ιδιαίτερη εντύπωση ποιος ήταν ο λόγος να προσκληθεί ο Πρόεδρος της ΕΕΕ σε μία τέτοια εκδήλωση και μετά μάλιστα να ακολουθήσει και πλούσιος μπουφές και τσιμπούσι μαζί του στα γραφεία της ΠΕΜΕΝ προς τιμή του κυρίου Βενιάμη.

Διαβάσαμε τα επόμενα έως και σήμερα όλα τα τεύχη του περιοδικού αναζητώντας απάντηση στο ερώτημα μας. Προφανώς δεν δόθηκε τότε απάντηση, και ούτε δόθηκε έως σήμερα πλην της επαναλαμβανόμενης δημοσίευσης της ανακοίνωσης “περί υλοποίησης της δέσμευσής της προς τα μέλη της”.

Όμως αυτό που προσπάθησαν οι ίδιοι να αποκρύψουν από τον κλάδο των μηχανικών και ευρύτερα τους ναυτεργάτες το αποκάλυψε ο “μαρτυριάρης” κ. Βενιάμης σε σχετική δήλωση αναφερόμενος στα πεπραγμένα και τις χορηγίες της ΕΕΕ για το 2013. Δηλαδή ότι το σύστημα Engine Room Simulator αξίας πολλών δεκάδων χιλιάδων ευρώ ήταν χορηγία της ΕΕΕ προς την «ταξική» διοίκηση της ΠΕΜΕΝ!!!

Από όλα τα παραπάνω που δεν επιδέχονται την παραμικρή αμφισβήτηση προκύπτουν σειρά κρίσιμων ερωτημάτων που αφορούν την σχέση του μεγάλου εφοπλιστικού κεφαλαίου με την «ταξική» διοίκηση της ΠΕΜΕΝ.

Πρώτον, συνάδει στο ελάχιστο η ταξική πορεία της διοίκησης ενός σωματείου με την ανάπτυξη ενός άθλιου, βρώμικου, συστήματος οικονομικών συναλλαγών;

Δεύτερον, υπάρχει έστω και ένα σωματείο στη χώρα μας να διακηρύσσει την ταξική πάλη και παράλληλα να διαμορφώνει και να οικοδομεί τέτοιου είδους σχέσεις με την εργοδοσία και να στηρίζει την οικονομική ύπαρξή του στην οικονομική βοήθεια, την ενίσχυση και τις χορηγίες του μεγάλου κεφαλαίου;

Τρίτον, γιατί η διοίκηση της ΠΕΜΕΝ κρατάει ως επτασφράγιστο μυστικό από τον κλάδο και τους ναυτεργάτες την τεράστια οικονομική χορηγία της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών για την αγορά και εγκατάσταση του Engine Room Simulator;

Τέταρτον, μπορεί να είναι στις αρχές, τις αξίες και τις αγωνιστικές παραδόσεις ενός ταξικού σωματείου αυτό το απίστευτο, μοναδικό στην Ελλάδα, οικονομικό αλισβερίσι από μία διοίκηση που ευαγγελίζεται την ταξικότητα και μάλιστα ο ρόλος της στο ΠΑΜΕ και στα όργανά του ήταν και παραμένει σημαντικότατος….

Πέμπτον, τόσο στο παρελθόν η κα. Παπαρήγα όσο και πρόσφατα ο κ. Κουτσούμπας σε σχετικές κομματικές εκδηλώσεις στον Πειραιά άδραξαν την ευκαιρία (προφανώς με την παραίνεση αυτών των Ναυτεργατικών στελεχών) να επικρίνουν «τον οπορτουνιστικό πόλο στον Πειραιά, που σύμφωνα με τις απόψεις τους εκφράζεται από την ηγεσία της ΠΕΝΕΝ».

Άραγε γνωρίζουν, έχουν επίγνωση αυτής της άθλιας συναλλαγής; Εάν την γνωρίζουν, την επικροτούν και την ενθαρρύνουν ή εάν την απορρίπτουν πώς η ομάδα αυτή συνεχίζει αυτή την απαράδεκτη συναλλαγή;

Η απεύθυνση στην κομματική ηγεσία δεν γίνεται στο όνομα να εκτεθεί το κόμμα αλλά το αντίθετο αφού ο λόγος γίνεται για στελέχη τα οποία πέρα από την συνδικαλιστική ιδιότητα έχουν και υψηλή κομματική θέση την ιεραρχία του ΚΚΕ.

Στο σημείο αυτό οφείλουμε να υπογραμμίσουμε ότι ανάλογες κινήσεις για χορηγίες με πρωτοβουλία Ναυτιλιακών εταιριών δέχθηκε και η ΠΕΝΕΝ τόσο στο παρελθόν όσο και πολύ πρόσφατα .

Όλες τις απορρίψαμε και διαβολοστείλαμε τους παρακαθήμενους των εφοπλιστών που ήθελαν να συνδράμουν το ταμείο της ΠΕΝΕΝ με διάφορες δωρεές και χορηγίες…

Επίσης ουδέποτε στα 34 χρόνια έκδοσης του περιοδικού μας «Το Ματσακόνι» – «Ταξικός Μπούσουλας των Ναυτών» δημοσιεύσαμε ‘έστω και μία διαφήμιση τόσο εφοπλιστικής εταιρείας όσο και οποιασδήποτε άλλης.

Όσες φορές εκδώσαμε ημερολόγιο, αυτό έγινε αποκλειστικά και μόνο με δαπάνες της ΠΕΝΕΝ χωρίς την παραμικρή διαφήμιση.

Κλείνοντας το πρώτο μέρος της απάντησής μας θεωρούμε ότι εάν λειτουργούσε έτσι η ΠΕΝΕΝ, η Διοίκηση και ο Πρόεδρός της, οι δυνάμεις αυτές θα ζητούσαν σήμερα να στηθεί κρεμάλα στο Σύνταγμα για αυτούς!!!

Η Διοίκηση της ΠΕΝΕΝ

Στο δεύτερο μέρος της απάντησής μας που ακολουθεί τις αμέσως επόμενες μέρες:

-Ποιοι είναι αυτοί που εγκαλούν την ΠΕΝΕΝ για συμβιβασμό και κουνούν σε αυτήν επιδεικτικά το χέρι και το δάκτυλο και της προσάπτουν τον προσβλητικότατο χαρακτηρισμό «για οπορτουνιστική ομάδα Νταλακογεώργου» και ότι δήθεν αυτή εκφράζει το οπορτουνιστικό ρεύμα στο Ναυτεργατικό και εργατικό κίνημα της χώρας μας.

-Ποιο είναι το ταξικό κίνημα που οι ίδιοι δηλώνουν ότι εκπροσωπούν σήμερα στο Ναυτεργατικό συνδικαλιστικό κίνημα; Ηγούνται αυτοί μιας πρωτοπορίας; Πώς ορίζεται αυτή η πρωτοπορία;

-Ποιοι παράγοντες την καθορίζουν; Τι αποδείχνει η ζωή;

-Η γραμμή και η πορεία της ΠΕΝΕΝ κινείται σε μια κατεύθυνση συμπόρευσης, συμβιβασμού ή υποταγής στο εφοπλιστικό κεφάλαιο και το αμαρτωλό καθεστώς του εργοδοτικού – κυβερνητικού στην ΠΝΟ;

-Από την άλλη πλευρά υπάρχει συμμαχία του κομματικού συνδικαλισμού με τις δυνάμεις του εργοδοτικού συνδικαλισμού. Πού οφείλεται και πού αποσκοπεί; Ποιες είναι σήμερα οι γραμμές και οι στρατηγικές στο Ναυτεργατικό συνδικαλιστικό κίνημα;

-Τι είναι ο κομματικός συνδικαλισμός, τι εκπροσωπεί ως ρεύμα στο Ναυτεργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, πού οφείλεται η σκληρή αντιπαράθεση ΠΕΝΕΝ – κομματικού συνδικαλισμού, ποιος την επιδιώκει και ποιους ωφελεί;

Σε αυτά και σε πολλά ακόμη ερωτηματικά απαντάει το δεύτερο μέρος της απάντησής μας

Η βράβευση του μεγαλοεφοπλιστή Β. Κωνσταντακόπουλου από το τότε Προεδρείο της ΠΕΜΕΝ:

Το ετήσιο ημερολόγιο της ΠΕΜΕΝ του 2018 με πλήθος εφοπλιστικών διαφημίσεων:

Το περιοδικό της ΠΕΜΕΝ “Η ‘ΕΝΩΣΗ” και οι πληρωμένες σε αυτό διαφημίσεις εφοπλιστικών εταιριών:

Λήψη - Εκτύπωση δημοσίευσης