Συνεδρίασε, το μεσημέρι της Παρασκευής 11/6 η Εκτελεστική Επιτροπή του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, προκειμένου να αποφασίσει τα επόμενα βήματά του, σε σχέση με το αντεργατικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης της ΝΔ, το οποίο τελικά θα τεθεί προς ψήφιση, την Τετάρτη 16 Ιούνη.
Μετά την επιτυχία της απεργίας στις 10/6, με τα ανεβασμένα απεργιακά ποσοστά, τις ογκώδεις συγκεντρώσεις, τις μαχητικές απεργιακές φρουρές, η αγωνιστική και απεργιακή κλιμάκωση στις 15 και 16 Ιούνη είναι κάτι παραπάνω από επιβεβλημένη και αυτονόητη.
Ωστόσο στην συνεδρίαση του ΕΚΑ οι δυνάμεις της ΕΑΚ (ΣΥΡΙΖΑ, ομάδα Βασιλόπουλου) και της ΠΑΣΚΕ παρά τα προηγούμενα παχιά λόγια περί κλιμάκωσης με νέα απεργία (επιχειρήματα που χρησιμοποίησαν για την ακύρωση της απεργία στις 3/6) καταψήφισαν την πρόταση για την απεργία στις 16/6. Έτσι το Εργατικό Κέντρο Αθήνας αποφάσισε κατά πλειοψηφία στάση εργασίας 1-5 και απογευματινό συλλαλητήριο για εκείνη την ημέρα.
Τα επιχειρήματα που χρησιμοποιήθηκαν από τον υποταγμένο συνδικαλισμό ήταν φαιδρά. Χαρακτηριστικά ειπώθηκε ότι «δεν σηκώνουμε δεύτερη απεργία χωρίς την ΓΣΕΕ», «μια απεργία που δεν θα πετύχει θα είναι οπισθοδρόμηση» κ.ά.
Την απεργία στις 16/6 υπερασπίστηκαν μόνο η Αγωνιστική Ταξική Ενότητα (ΑΤΕ-ΕΚΑ) και η ΔΑΣ-ΠΑΜΕ. Εξάλλου συνδικάτα του ΠΑΜΕ έχουν ήδη εξαγγείλει απεργία για τις 16/6, (για να δούμε).
Επιπλέον νωρίτερα, είχε συνεδριάσει η Εκτελεστική επιτροπή της ΑΔΕΔΥ, χωρίς να πάρει καμία απόφαση, «αναμένοντας» τάχα τις αποφάσεις από το ΕΚΑ και την ΓΣΕΕ. Ήταν προφανώς ένα blame game ανάλογο με αυτό της αναστολής της απεργίας στις 3/6. Για αυτό εξάλλου ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν «και με τον αστυφύλακα και με τον χωροφύλακα», όπου άλλα έλεγε στο ΕΚΑ και άλλα στην ΑΔΕΔΥ.
Η πρόταση των παρεμβάσεων στην ΑΔΕΔΥ ήταν για 48ωρη αγωνιστική και απεργιακή κλιμάκωση.
Οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στο ΕΚΑ ευθυγραμμίζονται απόλυτα και χωρίς προσχήματα με την απεργοσπαστική τακτική της ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ και της ΓΣΕΕ και προσπαθούν να αποκλιμακώσουν τον αγώνα κατά του αντεργατικού νομοσχεδίου.
Εξάλλου ο Γιώργος Κυρίτσης, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην βουλευτής εξήγησε κυνικά την γραμμή:
«Το εργασιακό νομοσχέδιο Χατζηδάκη μαθηματικά θα ψηφιστεί όσο μαζική και αν είναι η απεργία. Οι εργαζόμενοι πρέπει να στηρίξουν τις πολιτικές δυνάμεις που όχι μόνο θα αντιπαλέψουν αλλά και που μπορούν να αλλάξουν αυτούς τους αντεργατικούς νόμους ως κυβερνητική πλειοψηφία».
Λίγες μέρες μετά η ΑΥΓΗ έρχεται να συμπληρώσει πιο τολμηρά: «Και να μας ψηφίσετε, μην περιμένετε και πολλά. Θα θέλουμε (λέμε τώρα) αλλά δεν θα μπορούμε». (δείτε και εδώ) Είναι απορίας άξιο πάντως γιατί οι Συριζαίοι εξακολουθούν να τουιτάρουν #τι_ψηφίσατε_ρε_μαλάκες.
Η απεργοσπαστική τακτική των δυνάμεων του υποταγμένου συνδικαλισμού ενθαρρύνεται και από την γραμμή του ΠΑΜΕ -ΚΚΕ που ακολουθεί σε κρίσιμες καμπές το σχεδιασμό της ΓΣΕΕ, με αποκορύφωμα την ακύρωση της απεργίας στις 3/6. Η επένδυση σε κοινοβουλευτικές λογικές (πχ κομματικές συγκεντρώσεις του ΚΚΕ, υποστήριξη από τα συνδικάτα σχεδίων νόμου) ρίχνει νερό σε μύλους που αλέθουν το κίνημα. Η στάση του απέναντι στην ΠΕΝΕΝ και σε όσους επέμεναν στην απεργία στις 3 Ιούνη με επιχειρήματα ανάλογα με αυτά του εργοδοτικού συνδικαλισμού και των ΜΜΕ, δυσκολεύει την αναγκαία πανεργατική απεργιακή κλιμάκωση. Ας ελπίσουμε ότι από αυτή την εξέλιξη θα βγάλουν όλοι τα αναγκαία συμπεράσματα.
Παρά τις προσπάθειες αποκλιμάκωσης του υποταγμένου συνδικαλισμού, το ανεξάρτητο ταξικό ρεύμα στο εργατικό κίνημα προτείνει και επιμένει στην γραμμή αγωνιστικής έντασης και απεργιακής κλιμάκωσης με ορίζοντα τις 16/6.
Αυτά καλο είναι να τα διαβάζουν οι αφελείς που νομίζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα ακολουθήσει μια φιλολαϊκή πολιτική εάν εκλεγεί στην κυβέρνηση. Παπάρια.
Εάν η βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζει η ΝΔ ήταν μόνο επιλογή δική της, ναι θα μπορούσε ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και η ΝΔ να ακολουθήσουν φιλολαϊκές πολιτικές. Έλα όμως που η πολιτική του κράτους και της κυβέρνησης χαράζεται από το εθνικό ελληνικό κεφάλαιο και από τις υπερεθνικές καπιταλιστικές συμμαχίες στις οποίες το ελληνικό έθνος/κράτος συμμετέχει!!
Και αυτή η πολιτική του ελληνικού κράτους που γαμαει λαό και περιβάλλον είναι πολιτική που χαράζει πάνω από όλα το ελληνικό εθνικό κεφάλαιο και οι συμμαχίες του. Και αυτή την πολιτική εφαρμόζουν τα δεξιά, εθνικιστικά, κεντρώα και σοσιαλδημοκρατικά (βλ. ΣΥΡΙΖΑ) κόμματα του κεφαλαίου .
Συνεπώς αφελείς συνάνθρωποι, μην περιμένετε τίποτα ουσιαστικά φιλολαϊκό από μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Μην δείτε κιόλας καμία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κ ΝΔ και τρίβετε τα ματάκια σας.
Δυστυχώς σε κυβερνητικό επίπεδο δεν υπάρχει φιλολαϊκή εναλλακτική. Δεν υπάρχει. Και επειδή οι εκλογές γίνονται για να εκλεγεί κυβέρνα, και επειδή η κυβέρνηση είναι που αποφασίζει τυπικά και εφαρμόζει ουσιαστικά τις πολιτικές που αφορούν τους υπηκόους και το περιβάλλον κάθε χώρας και της Ελλάδας, για αυτό και πάντα πιάνει το διλλημα “ΠΑΣΟΚ ή δεξιά”.
Τι μπορούν να κάνουν οι κομμουνιστές όσον αφορά το κυβερνητικό επίπεδο; Τίποτα, εάν εκ των προτέρων δεν έχουν καταφέρει αριστεροί, κομμουνιστές, αναρχικοί , απλοί δημοκράτες να συγκροτήσουν μαζικό και ταξικό εργατικό κίνημα, μαζικές και ταξικές λαϊκές συλλογικότητες στις γειτονιές πόλεων και περιοχών, και πρόταγμα/αφήγηση καθημερινής ζωής που να δημιουργεί πολιτισμικό και κοινωνικό αντίπαλο δέος στις αξίες, τις σάπιες ιδέες του καπιταλισμού. Και σε αυτή την φάση βρισκόμαστε ακόμα.
“σοσιαλδημοκρατία”, η αιώνια πόρνη των αφεντικών.
Η επίσημη αγαπημένη των μαφιόζων.
Είναι το λιγότερο παράλογο,να βλέπεις την ταφόπλακα να πέφτει,και να μην κουνάς τα χέρια σου.
Το λιγότερο που θα έπρεπε να γίνεται μετά την κατάθεση του εγκληματικού νόμου, που καταδικάζει σε εξαθλίωση την εργατική τάξη, να βρίσκεται σε διαρκή απεργία κάθε κλάδος, ιδιαίτερα οι Ο.Τ.Α η ενέργεια, και Δημόσιο που έχουν και κάποια προστασία, ακόμα έπρεπε να οργανωθούν ομάδες περιφρούρησης σε κάθε χώρο που η εργοδοσία τρομοκρατεί, ακόμα και καταλήψεις σε εργοστάσια, και Δ.ΕΚ.Ο.
Τάκης
Δεν πρόκειται να σταματήσει η κατηφόρα, όσο το τιμόνι στο όχημα βρίσκεται στα ξεπουλημένα χέρια της κρατικοδίαιτης γραφειοκρατίας. Ή κατεβαίνουμε από το όχημα (και ανεβαίνουμε σε ένα δικό μας, όπως έχει συμβεί με επιτυχία στο παρελθόν) ή συνεχίζουμε ΄΄ΕΝΩΤΙΚΑ΄΄ την κατηφόρα.