Η Ολομέλεια της Διοίκησης της ΓΣΕΕ συνεδρίασε την Πέμπτη 1/11 για να προκηρύξει την επετειακή χριστουγεννιάτικη απεργία για τον προϋπολογισμό. Μάλιστα η ΓΣΕΕ καλεί “τις οργανώσεις που απαρτίζουν την ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας” (δείτε όλη την απόφαση εδώ)
Η απόφαση αυτή είναι ανοιχτά απεργοσπαστική καθώς Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες και Σωματεία σε Δημόσιο και Ιδιωτικό Τομέα και η ΑΔΕΔΥ έχουν προκηρύξει απεργία για τις 14 Νοέμβρη.
Υπενθυμίζουμε μάλιστα ότι οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ είχαν προκηρύξει απεργία την 8η Νοέμβρη (ως αντιπερισπασμό, όπως αποδεικνύεται, στην διακλαδική απεργία της 1ης Νοέμβρη). Όμως η απεργία αυτή έμεινε μετέωρη καθώς το ΠΑΜΕ έτρεξε πίσω από την απεργία στις 14 Νοέμβρη που είχε αποφασίσει η ΑΔΕΔΥ.
Οι ταξικές δυνάμεις θα καταγγείλουν την απεργοσπαστική δράση της ΓΣΕΕ για να προχωρήσουν στην απεργία στις 14 Νοέμβρη που έχει αποφασιστεί;; Ή πάλι κάποιοι θα κάνουν νέα κολοτούμπα για να συρθούν πίσω από τον Παναγόπουλο και την κοινωνική συμμαχία του με τα αφεντικά; Θα μπει ένα φρένο στον εκφυλισμό; Η απεργία στις 8 Νοέμβρη έγινε 14 Νοέμβρη. Τώρα η 14 Νοέμβρη θα ακυρωθεί για χάριν της 28 Νοέμβρη; Δυστυχώς οι διατυπώσεις στελεχών του ΠΑΜΕ εγείρουν σοβαρά ερωτηματικά (εδώ). Όμως μέσα στις σημερινές συνθήκες η απεργία στις 14/11 πρέπει να γίνει και να μην αναβληθεί ξανά.
Την 1η Νοέμβρη έγινε ένα σημαντικό βήμα απεργιακά και στο δρόμο. Η διακλαδική απεργία έδειξε ότι μπορούμε και χωρίς τους ξεφτίλες εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ, ότι η απεργία μπορεί να βρει το πραγματικό της νόημα όταν περνάει στα χέρια των εργαζόμενων του ιδιωτικού τομέα.
Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα για κάθε ταξική δύναμη.
Για ποια διακλαδικη μιλάτε μωρέ; Των 5-6 σωματειων που απο αυτα τα μισα μόνο σωματεια δεν είναι. Που ζήτημα είναι αν από τα 1500 άτομα που λετε ότι ήταν στο δρόμο οι 50 να ήταν απεργοι. Απεργία θα γίνει και θα έχει και απεργους και όλα πάρα και ενάντια στον παναγοπουλο και τους υπόλοιπους και σίγουρα όχι χαρις εσας.
Εϊ τι έχετε πάθει όλοι εσείς οι σχολιαστές από το ΚΚΕ/ΠΑΜΕ; Εκτός από τον υλισμό και την διαλεκτική, τα χετε σπάσει πια και με την αριθμητική;
Δ Ε Κ Α Ε Π Τ Α (1 7) ΣΩΜΑΤΕΙΑ του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα κήρυξαν απεργιακές δράσεις (8 24ωρη και 9 στάσεις) για την Πέμπτη 1η Νοεμβρίου, και εσείς μόνιμα γκρινιάζετε και μιλάτε για 5-6 σωματεία!
Δεν είναι καλό πράγμα ο οπαδισμός, η τύφλα και η άγνοια της αριθμητικής που ενστερνίζεστε αγαπητοί φίλοι!
Είναι ντροπή να απαξιώνεις εργαζόμενους που έκαναν απεργία. Η στάση σας αυτή ξεπερνάει κάθε όριο αριστερής κριτικής. Άλλο η διαφωνία, άλλο η ισοπέδωση. Στην διακλαδική απεργία απέργησαν πάρα πολλοί εργαζόμενοι των κλάδων που συμμετείχαν με αποφάσεις των συνελεύσεών τους. Είναι τεράστιο σφάλμα και πολύ αντιδραστική αντίληψη να φτύνεις και το τελευταίο σωματείο εργαζομένων, την απεργία ενός έστω εργαζόμενου, και μετά να το παίζεις και ταξικός…
Κάντε κριτική στο περιεχόμενο, στα αιτήματα, στην τακτική, όχι απαξίωση χιλιάδων ανθρώπων που αγωνίζονται. Αλλιώς εκτός από απεργοσπάστες είσται και εργοδοτικοί!
Εσείς απαξιωνετε τα πάντα. Ακου διακλαδικη. Θες να μιλήσουμε σοβαρά τι είναι αυτα τα σωματεία των μαγειρων;
Οι απεργίες είναι μόνο για τους εργαζόμενους;
Δλδ οι άνεργοι που περνάμε να δούμε τι γίνεται κάθε φορά μαλάκες είμαστε;
Εκτός κι αν θεωρείτε το κίνημα exclusive club.
Για να δείτε μπας και κατανοήσετε αγαπητοί φίλοι του ΚΚΕ/ΠΑΜΕ σε ΤΙ επικίνδυνα μονοπάτια για την εργατική τάξη οδηγεί η ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΚΕΝΤΡΙΚΗ αντίληψη για τον συνδικαλισμό:
ΑΝ είχατε απορρίψει αυτή την άθλια κομματικοκεντρική αντίληψη για τον συνδικαλισμό που έχετε και είχατε αποφασίσει να συμφωνήσετε με τις υπόλοιπες δυνάμεις του ταξικού συνδικαλισμού για απεργία την 1η του Νοέμβρη, θα είχετε αποφύγει τα εξής:
ΔΕΝ θα αφήνατε περιθώρια για πολλές ντρίμπλες του εργοδοτικού/κρατικού συνδικαλισμού τωνΠΑΣΚΕ/ΔΑΚΕ/ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί; Διότι, θα κάναμε όλες οι ταξικές δυναμεις σήμερα απεργία και θα ήταν μια πολύ πιο μαζική η σημερινή απεργία. Δλδ όμως, ΔΕΝ θα έβαζαν ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ άλλη ημερομηνία; ΘΑ ΕΒΑΖΑΝ! Ομως, δεν θα γίνονταν το τσίρκο με την μεταφερόμενη ημερομηνία (Στις 8 αρχικά, μετά στις 14, και τώρα τι θα κάνετε αδέρφια;). Αρα, θα αποκτούσε μεγαλύτερο κύρος η επιλογή για ανεξάρτητη απο τον εργοδοτικό/κρατικό συνδικαλισμό απεργία!
Τωρα, είτε θα υποχρεωθεί το ΚΚΕ/ΠΑΜΕ να κρατήσει το 14 αλλά μπορεί το ΕΚΑ πχ να την κάνει και να πάει στο μνημόσυνο στις 28, είτε το ΠΑΜΕ/ΚΚΕ θα πάει σούμπιτο και αυτό, στις 28 σερνόμενο πίσω απο ΠΑΣΚΕ/ΔΑΚΕ/ΣΥΡΙΖΑ. ΝΑ τι κακό κάνει η κομματικοκεντρική αντίληψη για τον συνδικαλισμό και πόσο αποδυναμώνει το ρεύμα εργατικής ταξικής χειραφέτησης.
Επίσης αγαπητοί φίλοι του ΚΚΕ/ΠΑΜΕ: Αλλη μια παμπάλαιη καταστροφική επίπτωση της κομματικοκεντρικής αντίληψης για τον συνδικαλισμό, είναι και το να λέει αυτός που την αποδέχεται και την εφαρμόζει, ψέμματα: Το ΜΕΤΑ (έτωπο ταξικής ανατροπής) απέρριψε και καταγγέλει την στάση ΠΑΣΚΕ/ΔΑΚΕ/ΣΥΡΙΖΑ ως εργοδοτική και απεργοσπαστική. Στηρίζει την απεργία στις 14 Νοεμβρίου, όπως στήριξε και την απεργία της 1ης Νοεμβρίου:
http://ergasianet.gr/2018/11/01/%ce%bc%ce%b5%cf%84%ce%b1-%ce%b1%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b3%ce%bf%cf%83%cf%80%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%b5%ce%bd%ce%ad%cf%81%ce%b3%ce%b5%ce%b9%ce%b1-%ce%b7-%ce%b1%cf%80%cf%8c%cf%86%ce%b1/
Σημαντικές διαφωνίες έχω με το ΜΕΤΑ. Ομως, η αλήθεια πρέπει να λέγεται. Οι δε εργοδοτικοί συνδικαλιστές Βασιλόπουλος η ομάδα του κλπ, μάλλον δεν πρέπει να έχουν σχέση με το ΜΕΤΑ.
Να αφήσουμε την “κομματικοκεντρική αντίληψη” για χάρη της ….γκρουποκεντρικής;!;!
Οχι! Ο κόσμος επιλέγει την ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ, την ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΠΑΛΗ με τις ανοιχτές διαδικασίες.
Οι γκρούπες θα βγάλουν συμπεράσματα από το χθεσινό φιάσκο;
Αποκλείεται! Γιατί άλλα έχουν στο μυαλό τους.
Συνεπώς, τραβάμε μπροστά και αφήνουμε στις γκρούπες και τις καφετζούδες τους να μας απαντήσουν αν ο Βασιλόπουλος (-“απεργία στις 28/11”) είναι η δεν είναι με το ΜΕΤΑ (“καταγγέλλουμε την 28/11”)….
Παπατζήδες, που ψηφίζουν για την 14/11 αλλά …”απεργούν”(;) στις …1/11! Και ψηφίζουν για 28/11, αλλά ….αυτοκαταγγέλλονται και καλούν για τις 14/11!
Τους έχει βαρεθεί ο κόσμος γιατί καταλαβαίνει ποιό τελικά είναι το πρόβλημά τους: το ΠΑΜΕ!
Αλλο ενα παραλήρημα τίγκα εμμονων και ψεμάτων! Αγαπητέ κκε/παμε, οι διαδικασίες βάσης με δημοκρατικές αποφασιστικές συνελεύσεις των σωματείων, ειναι το σωστό για την εργατική τάξη.
Ο κομματοσκυλικος συνδικαλισμός, μαζι με τον κρατικό/εργοδοτικο συνδικαλισμό, πήγαν το συνδικαλιστικό κινημα στον πάτο. Ξυπνα
Εσάς έχει βαρεθεί ο κόσμος, που καταντήσατε την απεργία … κινητή εορτή σαν του Αγ. Γεωργίου, κατάλαβέ το.
Το χθεσινό ήταν ένα σοβαρό-μικρό φυσικά-βήμα για έναν άλλο δρόμο στο εργατικό κίνημα, όχι φιάσκο, αλλά μεγάλη επιτυχία μερικών ταξικών σωματείων. Την επόμενη φορά ακόμα πιο πολλά σωματεία και ακόμα 2 χιλιάδες διαδηλωτές.
Λες “ο κόσμος επιλέγει την ΚΟΙΝΩΝΙΚΉ ΣΥΜΜΑΧΙΑ”, π΄ροσεξέ το λίγο αυτό, έτσι το λέει το κόλπο της και η ΓΣΕΕ, μην μπερδευτεί ο πολύς ο κόσμος σύντροφε…
Χτύπησες κουμπί με του Αγίου Γεωργίου. Κάθε χρονιά μου λένε “χρόνια πολλά” και τους ρωτάω γιατί. Τουλάχιστον δε βαριέμαι.
Και τώρα μετά την “διακλαδική” τι κάνουμε στις 14 και 28; Απεργούς ή όχι;
Άγνωσται αι βουλαί.
Αν δεν κάνει κι άλλη … στροφή το ΠΑΜΕ και επιμείνουμε όλοι, θα απεργήσουμε στις 14/11. Αν συνεχιστεί το σίριαλ “απεργίες-κινητές γιορτές” που έχει ξεκινήσει, θα πάτε στις 28/11 με την κοινωνική συμμαχία και τους εργοδότες μόνοι σας…
Αν η ΓΣΕΕ, προκήρυξε για 28, το ΠΑΜΕ πρέπει να ακολουθήσει. Διαφορετικά, η ΓΣΕΕ θα έχει βρει έναν πολύ καλό τρόπο να διαλύει τις απεργίες. Θα περιμένει πρώτα το ΠΑΜΕ να κάνει την πρότασή/κίνησή του και μετά, εκείνη θα προκηρύσσει για άλλη μέρα. Αν από την άλλη, αν το ΠΑΜΕ περιμένει την ΓΣΕΕ, εκείνη, ή δεν θα προκηρύσσει καθόλου, ή θα την προκηρύσσει τελευταία στιγμή με σκοπό να έχει μεν το άλλοθι της προκήρυξης απεργίας, αλλά να μην υπάρχει χρόνος να προετοιμαστεί ο κόσμος.
Σημασία εχει, να γίνει μια μαζική απεργία και όχι να κοντραριστεί το ΠΑΜΕ με τη ΓΣΕΕ με τελικό θύμα την απεργία την ίδια.
Ας δώσουν οι εργαζόμενοι τη ΓΣΕΕ στο ΠΑΜΕ και τότε θα δούμε…
Δε παίζει αυτό που λες. Όχι μόνο γιατί έτσι δε διαχωρίζεσαι επαρκώς πολιτικά για να σε ψηφίσουμε, αλλά γιατί με τα ποσοστά, ανέργων, μαύρων και εποχιακών δεν υπάρχουν αρκετοί για να σε ψηφίσουν ακόμη και αν το θέλαμε.
14 απεργοί όλοι. ΟΧΙ στις 28.
Κομματικός συνδικαλισμός διαβάζω. Κομματοκεντρικη αντίληψη και άλλα ωραία που ακούμε από αναρχικούς και μπαχαλακηδες.
2 απορίες έχω 1) η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν είναι μετωπικό σχήμα από κόμματα? Άρα ως εκτουτου πως εξαιρείται από τον κομματικό συνδικαλισμό? Εκτος και αν λόγω απήχησης δεν τη λογιζουμε ως κόμμα αλλά ως παρέα. Άρα θα πρέπει οι αντίπαλοι της να καταγγείλουν τον παρειστικο συνδικαλισμο. 2) από ποτέ οι κομμουνιστές γιατί έτσι αυτοαποκαλούνται πολλοι στο Ναρ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ υοθετουν αντιλήψεις για το κόμμα ( δεν εννοώ εδώ το ΚΚΕ αλλά γενικά το προλαιταριακο κόμμα νέου τύπου)και κίνημα που είναι ταυτόσημες με την κριτική που ασκούσαν στον Λένιν και τους μπολσεβίκους οι αναρχικοί και οι σοσιαλδημοκράτες? Γιατί το διαλεκτικό υλισμό τον κλείνουν σε όλες τις πτώσεις αλλά στην καθημερινή δράση και προπαγάνδα βλέπω ακρατο ιδεαλισμό και μεταφυσικη.
Τώρα η αλήθεια είναι ότι είναι φαιδρο , αυτοί που όταν άρχισε το ΠΑΜΕ χωριστές συγκεντρώσεις από τη ΓΣΕΕ , το έλεγαν διασπαστικο να το εγκαλουν για ουρά της που δεν υπάρχει πρόεδρος της ΓΣΕΕ από τον Πολυζωγοπουλο και τον Παναγόπουλο μέχρι τους άλλους της ΑΔΕΔΥ που να μην τους έχουν κάνει το ακροατήριο.
Στο δια ταύτα. Από πότε το σχέδιο στο κίνημα τον βάζουν 4-5 σωματεία και μάλιστα 4 μήνες πριν(!) Παγκόσμια πρώτη να εξαγγελεις 4 μήνες πριν απεργία. Το ΠΑΜΕ αντικειμενικα έχει τη δυνατότητα να έχει το σχεδιασμό του και να τον δουλευει. Εκτός και αν είναι το ίδιο 8 σωματεία με 200+. Παρόλα αυτά αντιλαμβανόμενο ότι η απεργία πρέπει να αγκαλιαστει από πολύ ευρύτερο κόσμο ακολούθησε την ημερομηνία του ΕΚΑ που αναγκάστηκε να βάλει απεργία και έπαιξε το χαρτί της υπονόμευσης της δια της ημερομηνίας. Αν σκεφτούμε ότι ο ίδιος άνθρωπος που πρότεινε την 14η Νοεμβρίου χθες πρότεινε στη ΓΣΕΕ την 28η Νοεμβρίου σαν ημερομηνίες. Τώρα πλέον όμως χάρις τη δουλειά του ΠΑΜΕ όχι μόνο δεν μπορούν να την υπονομευσουν αλλά ξεφτιλιστηκαν. Η απεργία θα γίνει στης 14 γιατί έτσι έχουν αποφασίσει 18 Εργατικά Κέντρα δεκάδες Ομοσπονδίες και πάνω από 200 σωματεία.
Αν όμως το ΠΑΜΕ είχε τον σεχταριστικο αυτισμό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και επέμενε τότε στης 8 Νοεμβρίου. Ουσιαστικά δεν θα είχαμε απεργία τουλάχιστον γενικου και πανελλαδικού χαρακτήρα. Θα είχαμε 3-4 κινητοποιήσεις μέσα στο Νοέμβριο σαν τη χθεσινή που ουσιαστικά ήταν μια 24ωρη απεργία 2-3 χώρων εργασίας και μια πορεία ΑΝΤΑΡΣΥΑ και αναρχικών που σύνολο είχε 1500 άτομα. Άντε το ΠΑΜΕ στης 8 να είχε καμία 8-10 χιλιάδες και το ΕΚΑ θα είχε 100 άτομα στης 14.
Τώρα όμως φαίνονται δυνατότητες η απεργία να έχει μαζικότητας και αν όντως έχει πιστεύω ότι το χθεσινό θα γυρίσει μπούμερανγκ καθώς μπορεί να αξιοποιηθεί σαν 2η απεργία μετά της 14 και κλιμάκωση.
Το ζήτημα είναι στης 14 θα καλέσουν όσοι έκαναν χθες? Εξάλλου το ΕΚΑ, οι ομοσπονδίες και η ΑΔΕΔΥ καλύπτουν τους χώρους αυτούς άρα είναι ακόμα πιο εύκολο θεωρητικά. Ελπίζω να μην έχουμε επανάληψη της ντροπης της άνοιξης που με πρόσχημα το φιλοεργοδοτικο πλαίσιο της ΓΣΕΕ (λες και δεν ήταν πάντα έτσι) άλλοι καλούσαν σε απεργοσπασια αλλά πορεία άλλοι να πάμε παραλία. Και το λέω ειλικρινά όχι γιατί τρέφω ελπίδες για την ηγεσία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αυτές τις τελείωσε μόνη της με την ανάλυση και τη δράση της σε όλα τα χρόνια της κρίσης. Αλλά γιατί όντως στη βάση υπάρχουν αγωνιστές και γιατί μια διαφοροποίηση της ως προς την απεργία στης 14 θα έφερνε απογοήτευση σε ένα ανένταχτο και πολιτικά άπειρο κομμάτι που δεν είναι ακόμα σε θέση να αντιληφθεί ότι η αντιπαράθεση στο κίνημα είναι κινητήριος δύναμη για να πάει αυτό μπροστά και όχι τροχοπέδη. Αλλά αντιπαράθεση στο κίνημα. Ο απεργοσπάστης δεν είναι κινημα.
Υγ. Καλό θα ήταν επίσης η αστειοτητα ότι όποιος δεν κάλεσε για απεργία την 1η Νοεμβρίου είναι απεργοσπάστης να μη λέγεται. Απεργοσπάστης χθες ήταν μόνο οποίος πήρε απόφαση το σωματείο του χωρου του για απεργία και πήγε για δουλειά. Κανένας άλλος. Και αυτό γιατί ούτε πανελλαδική ήταν ,ούτε γενική ούτε καν διακλαδική με την έννοια ότι δεν αγκάλιασε κανέναν κλάδο εξ ολοκλήρου. Ήταν απεργία κάποιων χωρων και στο βαθμό που τα αιτηματα ήταν εναντίον της εργοδοσίας μπράβο σε όποιον απηργησε σε αυτούς τους χώρους.
Αγαπητέ τελμαν:
Α. Τα σωματεία που έκαναν απεργιακές δράσει την 1η του Νοέμβρη, ήταν 1 7. Καλό ειναι να μάθεις αριθμητική.
Β. Όταν λέμε ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΚΕΝΤΡΙΚΗ αντίληψη για τον συνδικαλισμό, εννοούμε την αντίληψη που θεωρεί οτι: 1. Η συνέλευση του σωματείου ειναι δευτεραντζα και κατωτερη των συσχετισμών στα δ.σ., 2. Η συνέλευση των σωματείων ειναι μια διεκπαιρεωτικη διαδικασία του στυλ “είμαστε χ, είσαστε ψ άντε να ψηφίσουμε να φυγουμε και τα λέμε στο δσ, 3. Οτι οι αποφάσεις της συνελευσης του σωματείου μπορούν να αλλάζουν κατά το δοκούν μέσω δσ ανάλογα με το αν αλλάζει η γραμμή του χ κομμάτι ή όχι, 4. Οτι, καλό ειναι να λες ψεμματα και να διαστρεβλώνεις την απόφαση της συνέλευσης ενός σωματείου, αν κρίνει κεντρικα το χ κόμμα οτι δεν συμφωνεί για χ αλλους λόγους.
Αυτη είναι η κομματικοκεντρικη αντίληψη που έχετε και σεις και που μαζί με τον εργοδοτικο/κρατικο συνδικαλισμό, έκανε και κάνει μεγάλη ζημια.
Γ. Εμείς λέμε ΝΑΙ στην ύπαρξη και δράση των κομμάτων εντός του εργατικού κ συνδικαλιστικού κινήματος και λέμε ταυτόχρονα ΟΧΙ στην κομματικοκεντρικη αντίληψη για τον συνδικαλισμό.
Δ. Εννοείται δε οτι στην περίοδο που διανύουμε και αν θέλουν να γίνει η συνέλευση του κάθε σωματείου ελκυστικη κ εμπνευστικη για τους εργαζομενους πρέπει να συζητά δημοκρατικά, ταξικά και ουσιαστικά. Και ειδικά για κεντρικα γεγονότα όπως είναι μια διακλαδική απεργία απαιτείται κ χρόνος προετοιμασίας. Οι απεργίες δεν είναι “ψεκάστε σκουπίστε”, ούτε εθναι φυσικά και “έχω χ μέλη οποτε βάζω απεργία χωρίς να με νοιαζει η διαδικασία των συνελεύσεων αφού έχω δικό μου κόσμο για να φανεί στον δρομο”. Ακομα μια καταστροφική πλευρά του κομματικοκεντρικου συνδικαλισμού.
Δεν πρέπει να τρέφουμε αυταπάτες, η επανασύγκληση του Δ.Σ. του ΕΚΑ έγινε για να αποφασίσει την αλλαγή της ημερομηνίας από 14 σε 28.11 (με “κωλοτούμπα” της ΕΑΚ-φιλοΣΥΡΙΖΑ). Έτσι θα “επανασυγκολληθεί” κι η διαταραγμένη πλειοψηφία του προεδρείου, στη χειρότερη γι αυτούς περιμένουν να περάσει από 14–>28 με πλειοψηφία 16-15, όπως απόρριψαν την απεργία 12.1.2018 ενάντια στη “υπο”μνημόνιο της 3ης αξιολόγησης και στο απεργιοκτόνο 50%+1 απαρτία ΓΣ… Σαν ΑΤΕ-ΕΚΑ θα κοντράρουμε όσο πιο αποφασιστικά μπορούμε, θα παλέψουμε να μείνει η απόφαση για 14.11, μακάρι και η ΔΑΣ(ΠΑΜΕ) κι οι άλλες παρατάξεις που ψήφισαν και 12.1 και 14.11 (Ενότητα/Ν.Πορεία κι ΕΜΕΙΣ) να μείνουν σταθερές αλλά αθροίζουμε 15 κι οι άλλοι 16… Έτσι η απεργιακή “κάλυψη” του μεγαλύτερου β’βάθμιου συνδικάτου σε εκαταοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους στην Αθήνα δεν θα υπάρχει πια (κάτι για το οποίο χρειάστηκε το ΠΑΜΕ αλλά κι η ΑΤΕ-ΕΚΑ να ψηφίσουμε τελικά την 14.11 και βγήκε η απόφαση στο ΔΣ της 19.10, παρόλο που αρχικά είχαμε προτείνει 1.11 – κριτικάροντας το ΠΑΜΕ που δεν τη στήριξε – και μετά 8.11, προτείνοντας πάντα τουλάχιστον στάση εργασίας στις 1.11 – κάτι που απορρίφθηκε). Κι αν “οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε” (Καβάφης, “Θερμοπύλες”), πρέπει να δώσουμε τις επόμενες μάχες, “Σαλαμίνα”, “Πλαταιές” κλπ., να είναι τελικά νικηφόρες κι αυτό το παλεύουμε ανάλογα σε ποιές συνθήκες αντιμετωπίζουμε, σε “ταξικά” ή “εργοδοτικά” σωματεία. Δίνουμε τη μάχη μέσα στις προκηρυγμένες απεργίες, παλεύουμε να κερδηθεί καθαρά η 14.11 και συμμετέχουμε σαν απεργοί όσοι μπορέσουμε – ακούω ότι η ΑΔΕΔΥ δεν θα κάνει πίσω για 14.11 – να το δούμε βέβαια – αλλά δίνουμε τη απεργιακή μάχη και στις 28.11 μέσα στους εργαζόμενους, ανατρέποντας στην πράξη τα εργοδοτο-κυβερνητικο-συντεχνιακά σχέδια των Παναγόπουλου-Κιουτσούκη-Βασιλόπουλου κλπ.
Στο μόνο που έχω ριζικά αντίθετη γνώμη απο τον Β.Σ. και είναι πλέον ΚΟΜΒΙΚΟ ΘΕΜΑ, είναι η στάση μας στην εργοδοτική απεργία με την “κοινωνική συμμαχία” που κήρυξε η ΓΣΕΕ (δλδ οι ΠΑΣΚΕ/ΔΑΚΕ/ΣΥΡΙΖΑ) για τις 28.
Εμείς ΟΛΟΙ, πρέπει να παλέψουμε για να μείνει απεργία η 14η Νοέμβρη. Στην “απεργία” στις 28, προσωπική γνώμη, ΔΕΝ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ.
Η επιχειρηματολογία και του Β.Σ. αλλά και όλων των δυνάμεων που επιμένουν να απεργούμε σε τέτια μνημόσυνα, (μλ, ΣΕΚ, ΠΑΜΕ/ΚΚΕ κλπ) είναι πια, ΕΩΛΗ εντελώς: Γιατί;
Α. Διότι ΠΩΣ ανατρέπουμε στην πράξη τα εγοδοτικα/κρατικά/συντεχνιακά σχέδια αυτού του συνδικαλισμού; ΔΕΝ υπάρχει καμία απάντηση, παρά μόνο γενικούρες! Γιατί; ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΝΑΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ αυτά τα σχέδια με το να απεργούμε σε τέτια μνημόσυνα!
Ανατρέπονται στην ΠΡΑΞΗ, μόνο ΕΑΝ συγκροτηθεί ένας ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΌΣ ΠΟΛΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ και ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΩΝ που θα διαμορφώσει προγραμμα και σχέδιο αγώνα πέρα και έξω απο ΠΑΣΚΕ/ΔΑΚΕ/ΣΥΡΙΖΑ. Και με διαφορετικές διαδικασίες: Με διαδικασίες ΒΑΣΗΣ, δλδ με κέντρο τις μαζικές και ουσιαστικές συνελεύσεις των σωματείων. Χωρίς εκ των προτέρων παζάρια και κομπρεμί, χωρίς κομματικοκεντρική αντίληψη.
Στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα σήμερα , εκτός από την αποσυγκρότηση υπάρχουν και αγωνιστικά σκιρτήματα, υπάρχει και κοινός τόπος για την ταξική ανασυγκρότηση. Το είχα ξαναπεί και είχα πάρει απάντηση πως δεν υπάρχει κοινός τόπος. Το επαναφέρω. Όσα και να έχω να καταμαρτυρήσω στην πλειοψηφία των Παρεμβάσεων και στο ΜΕΤΑ δεν πρέπει να κλείνουμε τα μάτια στα θετικά. Εθιστήκαμε στην ήττα και στην μίρλα και τρέμουμε να δούμε κάτι καλό και θετικό. Η στήριξη, με διαφορές στον τόνο, της 1ης Νοεμβρίου, της 14 και η άρνηση της 28 δείχνουν τις δυνατότητες. Η αντιπαράθεση με τον εργοδοτικό συνδικαλισμό χωρίς την φαντασιακή οργανωτική ρήξη μαζί του είναι ο κοινός τόπος. Είμαστε σε πολύ καλύτερο σημείο σήμερα σαν όλο το φάσμα των δυνάμεων που διχάστηκαν στις 30/5 ανάμεσα στις επιλογές που κωδικοποιήθηκαν στο Μουσείο και στην Κλαυθμώνος. Σε καλύτερο σημείο σε ότι αφορά τον κοινό τόπο και την συννενόηση. Δεν ξαναανοίγω εκείνη την κουβέντα γιατί όλοι επιμένουμε και καλά κάνουμε σε όσα λέγαμε. Θέλω όμως να κεφαλοποιούμε τα κέρδη και τα προχωρήματα.Να μην μας αγχώνει όταν υπάρχει κοινός τόπος, ίσα ίσα να τον αναδεικνύουμε και να τον ενισχύουμε.
Το ΠΑΜΕ/ΚΚΕ επιμένει στην γραμμή της κομματικής οικοδόμησης, της αντιπαράθεσης χωρίς αρχές και, κάτι αφόρητο για αριστερούς, για κομμουνιστές, για αγωνιστές και τίμιους ανθρώπους, της συκοφαντίας. Αν δεν είχε βάλει ευθύς εξ αρχής 8 Νοέμβρη αλλά 1 σεβόμενο μια προσπάθεια από τα κάτω υπήρχε πιθανότητα η ΑΔΕΔΥ να είχε βάλει 1 και το εργατικό κίνημα να είχε κεφαλοποιήσει εντελώς άλλα αποτελέσματα μιας κίνησης από τα κάτω και της πίεσης που μπορει να εγγράψει. Δεδομένου του λάθους του ορθά πήγε μετά στις 14 αλλά τώρα έχει αυτή την αμηχανία απέναντι στις 28, δεν την έχει αρνηθεί ακόμα ανοιχτά. Εκτιμώ πως θα το κάνει αλλά η καθυστέρηση είναι ενδεικτική. Ενδεικτική του μίσους απέναντι σε κάθε άλλη ταξική φωνή αλλά και του σεβασμού απέναντι στην γραφειοκρατία, και στον ταξικό αντίπαλο εν γένει.
Κώστας
Εγώ δε μπορώ να καταλάβω γιατί να φοβούνται τα ταξικά σωματεία την οργανωτική ρήξη με τον εργοδοτικό συνδικαλισμό.
Οι λίγες ντουζίνες άνθρωποι που κατεβάζουν ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ κάνουν καμιά διαφορά;
Γιώργο οργανωτική ρήξη σημαίνει ένα πλέγμα όρων που δεν τους βλέπουμε ούτε με το κυάλι . Επίσης δεν είναι και πολύ σαφής όρος, εγώ εννοώ άλλες ομοσπονδίες, συνομοσπονδίες, ΕΚ και ΝΤ και ιδανικά και άλλα πρωτοβάθμια όπου είναι παγιωμένη μια κακή κατάσταση.. Υπογραφή ΣΣΕ, αν υποθέσουμε πως υπάρχουν, από τις νέες οργανώσεις. Άρνηση ΚΑΘΕ απόφασης για απεργία αν προέρχεται από τις σημερινές β βαθμιες ή γ βάθμιες οργανώσεις. Πχ παίρνει μια απόφαση η ΟΛΜΕ, εμείς να έχουμε μια άλλη δικιά μας και να την καταγγέλουμε. Αυτή είναι μια πολύ κάθετη οργανωτική ρήξη. Αν εννοείς μια μορφή μετάβασης στο γαλλικό μοντέλο είναι κάτι άλλο αλλά εγώ θεωρώ προτιμότερα έτσι κι αλλιώς τα ενιαία συνδικάτα από την επίσημη κομματικοποίηση. Η άρνηση δηλ του κομματικού συνδικαλισμού και της ταξικής αγωνιστικής μορφής είναι μια πρώτη αρχή που απαντάει στην ερώτηση σου. ¨Αλλη μια παραδοχή που πρέπει νομίζω να κάνουμε είναι να μην λέμε πως ο εργοδοτικός συνδικαλισμός είναι η βασική αιτία της κατάντιας του εργατικού κινήματος. Έχει αξία να ιεραρχούμε αίτια και αποτελεσματα και τα αίτια μεταξύ τους. Βασική αιτία είναι ο εργοδοτικός δεσποτισμός, το άγριο διευθυντικό δικαίωμα, ο κατακερματισμός της εργατικής τάξης και η ανεργία. Ένα δίκτυο ταξικών οργανώσεων αντιπαρεθετικό στον εργοδοτικό κρατικό συνδικαλισμό μπορεί να προσπαθεί να δημιουργεί έναν συσχετισμό μέσα στους χώρους δουλειάς και να τον μεταφέρει και σε συνδικάτα που η κατάσταση είναι χειρότερη. Αν έχεις την εκτίμηση πως 30 αγωνιστικές ΕΛΜΕ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να σύρουν την ΟΛΜΕ εγώ λέω πως δεν ισχύει.Γιατί να ιδρύσουμε άλλη Ή πως κάποια σωματεία του ιδιωτικού τομέα αποκλείεται να σύρουν πχ το ΕΚΑ. Το ζήσαμε πως γίνεται. Να πούμε πως προχωράμε την οργανωτική ρήξη και ιδρύουμε ένα άλλο ΕΚΑ που καταγγέλει και δεν αναγνωρίζει μια αγωνιστική απόφαση του ΕΚΑ ? Ή που συνεργάζεται με το σημερινό ΕΚΑ κατά το γαλλικό μοντέλο ? Αλλά και ένα ήπιο στυλ οργανωτικής ρήξης αλλά γαλλικά δεν αντιπαλεύει επαρκώς τον κατακερματισμό που σημείωσα σαν βασική αιτία της υποχώρησης του εργατικού κινήματος.
Γενικά μιλώντας οι σημερινές συνδικαλιστικές οργανώσεις δεν θα είναι αιώνιες. Απλά σήμερα οργανωτική ρήξη πολεμικού ή γαλλικού στυλ δεν μας πάει πιο κάτω. Να κάνουμε βήματα ταξικής ανασυγκρότησης όπως ανεπαρκώς αναγκαστικά τα περιγράφω και να μετρήσουμε αποτελέσματα και τότε θα δεις, και το βλέπουμε συνέχεια ξαναλέω, πως η συνδικαλιστική δομή στην Ελλαδα δεν είναι κίτρινη από πάνω προς τα κάτω. Αν κάνουμε τα βήματα που λέω και αποδειχτεί πως η συνδικαλιστική δομή κιτρίνισε από πάνω προς τα κάτω τότε ναι πάμε για οργανωτική ρήξη και κατά προτίμηση όχι γαλλικού στυλ γιατί εγώ στις νέες δομές θα ήθελα όλα τα πολιτικοσυνδικαλιστικά ρεύματα. Δεν φαίνεται όμως να επιβεβαιώνεται η μπετόν αρμέ κιτρινίλα από πάνω εώς κάτω. Το να πούμε ότι η κατάσταση είναι χειρότερη από την όντως κακή που είναι δεν μας βοηθάει.
Κώστας
Δεν μπορούμε και δεν πρέπει να συζητούμε ΓΙΑ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΡΗΞΗ των ταξικών δυνάμεων με τις υπάρχουσες δομες του συνδικαλιστικού κινήματος. Δεν έχει κανένα νόημα κάτι τέτοιο, ίσα-ίσα θα κάνει ζημιά. Και για αυτό, δεν το συζήτά κανείς εξ όσων γνωρίζω, τουλάχιστον στον κομμουνιστική Αριστερά και καλώς.
Αυτό που ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ και πρέπει πια να γίνει είναι ο πολιτικός διαχωρισμός με την αντίληψη τόσο του εργοδοτικού/κρατικού συνδικαλισμού, όσο και με την κομματικοκεντρική αντίληψη για τον συνδικαλισμό. Και ο έμπρακτος αυτός διαχωρισμός με αυτά, σημαίνει, άλλο μόνιμο κέντρο αγώνα σωματείων και ομοσπονιδών με ταξικό, δημοκρατικό περιεχόμενο και διαδικασίες βάσης. Ενας δλδ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ και ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΩΝ με ταξικό περιεχόμενο και διαδικασίες βάσης των σωματείων. Που θα μπορεί -ΘΑ ΑΠΟΚΤΑ ΣΤΑΔΙΑΚΑ ΚΥΡΟΣ δλδ στην εργατική τάξη, να σχεδιάζει και να εφαρμόζει ένα σχέδιο αγώνων κλαδικών ή/και γενικών, πέρα από ΠΑΣΚΕ/ΔΑΚΕ/ΣΥΡΙΖΑ δλδ πέρα απο ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ.
Γιώργο και San Rocco χαίρομαι που, μάλλον, δίνουμε και οι 3 το ίδιο περιεχόμενο στην ρήξη με τον εργοδοτικό κρατικό συνδικαλισμό.
Παραμένει βέβαια το γιατί είμαστε στο μηδέν. Το βάθος της ήττας και η ενσώματη εμπέδωση της στους χώρους εργασίας μαζί με την ανεργία δίνουν μια πρώτη απάντηση αλλά καταντάει και κλισέ τόσα χρόνια μετά. Πρέπει να μπουν στην συζήτηση οι διαχρονικές πολιτικές ευθύνες κατεξοχήν του ΚΚΕ με την άρνηση του να κινηθεί σε αυτή την κατεύθυνση αλλά όχι με όρους κομματικοποίησης. Ευθύνες προσωπικά εντοπίζω και στα άλλα 3 βασικά πολιτικά κέντρα, δηλ στο ΑΡ, στο ΝΑΡ και το ΣΕΚ με όλες τις παραλλαγές κομματικοποίησης και ακολουθητισμού στην ΓΣΕΕ σύμφωνα με τις οποίες κινούνται. Οι διαχρονικές αναλύσεις του χώρου της πανελλαδικής ανεξάρτητης Ταξικης Κίνησης και πολιτικά του σημερινού ΚΣ και της Αναμέτρησης νομίζω πως δίνουν τις πιο ισοροπημένες αναλύσεις για το θέμα
γιατί ήταν πάντα αρκετά απαλλαγμένες από τον κομματισμό. Ήταν αναλύσεις μειοψηφικές στον τότε κομματικό τους χώρο και με πολιτικό κόστος για τους εκφραστές τους γι αυτό και αρκετά έντιμες και με ταξική αγωνία.
Επίσης οι παράλληλοι μονόλογοι που κάνουμε εδώ, συχνά αλλά οχι πάντα, είναι ενδεικτικοί των παθογενειών. Αν δούμε αυτά που λέγαμε τον Μάιο, αυτά που λέμε κάθε πρώτο δεκαήμερο του Σεπτέμβρη και όποτε έρχεται το εργατικό κίνημα στην επικαιρότητα θα δούμε όλον τον κομματισμό ανάγλυφο. Θα δούμε πχ κάποιον να λέει πως όποιος λέει κατά της ΓΣΕΕ είναι αριστεριστής, χωρίς άλλα επιχειρήματα. Θα δούμε συκοφαντίες κατά άλλων χώρων από το ότι είναι … σοσιαλδημοκράτες μέχρι ψέματα για το τι κάνουν στα συνδικάτα, χρέωση ανθρώπων που δεν έχουν σχέση μαζί τους σε αυτούς κλπ. Θα δούμε ενιαία πορεία φέτος στην ΔΕΘ από όλους πλην ΚΚΕ, αντιπαραθετική με την ΓΣΕΕ, που όμως στεναχώρησε τόσο πολύ τα Πολιτικά Γραφεία που γράφτηκε …μόνο στο kommon. Και βέβαια θα δούμε όλη την αλαζονεία του ΚΚΕ, αυτό το είστε πουθενάδες και μηδενικά και οπορτουνιστές και … μικροαστοί όλοι αλλά για κάποιον λόγο ασχολούμαστε όλη την μέρα μαζί σας. Θα δούμε άρνηση στα λόγια από όλους της κάθετης οργανωτικής ρήξης αλλά και καλλιέργεια της αυταπάτης πως αυτό που έγινε στις 1 Νοεμβρίου είναι και λίγο υποκατάστατο της Γενικής Απεργίας. Θα δούμε καλλιέργεια ενός διπόλου ή με τα πρωτοβάθμια ή με τις συνομοσπονδίες αρνούμενοι έτσι τον ρόλο του β βαθμού που είναι κομβικός και για τις ΣΣΕ και για πανελλαδικές κινητοποιήσεις. Θα δούμε άρνηση της ενότητας στην δράση ακόμα και στα συνδικάτα γιατί όταν αυτή ευνουχίζεται σε … κοινά πλάισια μια στο τόσο δεν λέει κάτι ενώ όταν προχωράει σε πολιτικοσυνδικαλιστικά μετωπικά σχήματα μας πάει πιο κάτω. Αλλάζει την σχέση βάσης καθοδήγησης προς το πιο οριζόντιο και δίνει κοινωνική γείωση και ουσία στα πολιτικά σχέδια της αριστεράς, στην σύγκλιση ή την απόκλιση τους.
Γενικά έχεις πολιτικούς χώρους που έχουν στηρίξει διαχρονικά Συντονισμούς Σωματείων και Ομοσπονδιών και που λένε πως θέλουν πάλι να το πράξουν. Σε πολύ χειρότερο περιβάλλον αλλά το λένε και εγώ τους πιστεύω κιόλας πως το εννοούν. Προφανώς δεν μπορούν όμως. Γιατί η πικρή αλήθεια είναι πως χρειαζόμαστε και άλλη αριστερά, με άλλα μυαλά και ριζικά άλλη στελέχωση. Οσο τα κεντρικά πολιτικά συνδικαλιστικά στελέχη είναι της μεταπολίτευσης, των αγώνων του 90-93 και του Γιαννίτση δεν πάμε πουθενά. Είναι άλλη η γλώσσα, το ντύσιμο, ο τρόπος ζωής και διασκέδασης, ο τρόπος κοινωνικοποίησης, έρωτα φιλίας και πολιτικής ένταξης ή απάθειας της σύγχρονης εργατικής τάξης, της εργαζόμενης νεολαίας και των μισθωτών μικροαστικών στρωμάτων που πρέπει να βγουν μπροστά και στα συνδικάτα και σχήματα και στις πολιτικές οργανώσεις και μέτωπα οι σημερινές ηλικίες. Οι άνθρωποι που ζήσαμε την απόλυτη αντίφαση από το νικηφόρο φοιτητικό κίνημα του 06-07 στην καταστροφή που ακολούθησε. Εμείς είμαστε στον πυρήνα της μνημονιακής καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης εμείς θα είμαστε και στον πυρήνα της αντεπίθεσης. ¨Η και όχι. Οι σημερινές πολιτικοσυνδικαλιστές ηγεσίες της αριστεράς αναπαράγονται και στην σημερινή κοινωνική συνθηκη όντας κομμάτι ενός κόσμου που πιέζεται, αλλά την παλεύει. Έχει βρει την ισοροπία του, έχει προσαρμόσει την κατανάλωση του, δουλεύει, κάνει οικογένεια. Ακούγεται σκληρό και δεν σημαίνει πως οι ηγεσίες είναι ταξικοί αντίπαλοι. Σημαίνει πως θα είναι ταξικοί σύμμαχοι και δομικά μαζί μας αν κινηθούμε. Αν δεν κινηθούμε όμως βγάζουν ασυνείδητα αδρανειακές ροπές και στάσεις λόγω απλά αντικειμενικών ταξικών συμφερόντων τους που δεν είναι αντιπαραθετικά με τους πρεκάριους, δεν είναι όμως και ταυτόσημα.
Κώστας
Κώστα ένα σχόλιο:
Α. Δεν υπάρχει καμία δυνατότηα για οργανωτική ρήξη με το υπάρχον ενσωματωμένο συνδικαλιστικό κίνημα και δεν νομίζω πως και να υπάρξει, πρέπει να την επιλέξουμε. Ταυτόχρονα όμως, αφενός υπάρχει δυνατ.οτητα ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ να την επιλέξουν ΟΛΕΣ οι ταξικές δυνάμεις, για ΕΝΑ μόνιμο, ταξικό και δημοκρατικό κέντρο αγώνα σωματείων και ομοσπονδιών. Το οποίο θα μπορέσει να συγκροτήσει βάσει των δημοκρατι΄κων συνελευσεων των σωματείων, ένα ταξικό και μαζικό πολιτικο/συνδικαλιστικό περιεχόμενο αγώνων.
Β. Στο παραπάνω πλαίσιο, οποιαδήποτε σκέψη, πρόταση και σχέδιο θα εμπεριέχει προτάσεις του στυλ “ενωτική πορεία γενικά των συνδικάτων”, είναι ζημιογόνα και επικίνδυνη για τα εργατικά συμφέροντα. Δεν θέλουμε καμια κοινή συγκέντρωση και διαδήλωση με ΠΑΣΚΕ 1,2 /ΔΑΚΕ 1,2 /ΣΥΡΙΖΑ. Καμία! Το ΜΕΤΑ μάλλον άλλαξε πρόσφατα και πολύ καλά έκανε αυτή την θέση του που περιέγραψα.
Γ. Επειδή γνωρίζω επακριβώς τις θέσεις των συντρόφων του κόμμον και της αναμέτρησης όταν ήταν μέλη του ΝΑΡ και της ΝΚΑ, οφείλω να τονίσω δημόσια ότι, η παραπάνω θέση που είναι ζημιογόνα και καταστροφική για τα εργατικά συμφέροντα, η θέση δλδ για “ενωτική πορεία γενικά των συνδικάτων”, ή κριτκής στις ξεχωριστές συγκεντρώσεις ως “διασπαστικές”, κλπ, ήταν η ΚΕΝΤΡΙΚΗ αντίληψη των συντρόφων αυτών! Τώρα, με χαρά βλέρπω ότι άλλαξαν αυτή τους την κεντρική θέση την οποία είχαν ΟΣΑ ΧΡΟΝΙ ήταν στο ΝΑΡ και τη ΝΚΑ! Και έκαναν πολύ σωστά που άλλαξαν αυτή τους την θέση!
San Rocco ρίχνεις πάρα πολύ τον πήχη της συζήτησης αν θες να σου εγγυηθώ πως δεν θα υπάρξει ΠΟΤΕ συγκέντρωση στην οποία θα είναι και η ΠΑΣΚΕ πχ κλπ. Και όταν είχαμε τον Συντονισμό, μέχρι το 2012 δηλ, προφανώς είχαμε και ομοσπονδίες που προφανως δεν είχαν πλειοψηφία των .. Παρεμβάσεων. Πρέπει να κάνουμε προσπάθεια να δούμε κατάφατσα την κατάντια του εργατικού κινήματος και την δική μας και συ μου γυρνάς την κουβέντα σε ασήμαντα πράγματα. Λέω και επιμένω πως η πολιτικοσυνδικαλιστική στελέχωση της επαναστατικής αριστεράς, του ΚΚΕ και του ΑΡ δεν έχει πραγματική σχέση με την εργατική τάξη και την εργαζόμενη νεολαία ΄όπως πραγματικά συγκροτούνται, ζουν και δουλεύουν. Εσύ λες πως είναι το πρόβλημα ΜΗΝ τυχόν και βρεθούν μη αριστερές παρατάξεις σε μια πορεία. Αν θες να είσαι συνεπής με αυτό που λες τότε προτείνεις κάθετη οργανωτική ρήξη. Δεν είσαι με τα ενιαία συνδικάτα, δηλ όλοι οι εργαζόμενοι και όλες οι απόψεις. Αν είσαι με αυτό εννοείται πως όχι απλά δεν αποκλείεις όλες οι πολιτικοσυνδικαλιστικές παρατάξεις να υποταχτούν στην αγωνιστική γραμμή αλλά το επιδιώκεις. Στους χώρους εργασίας δεν υπάρχουν μόνο αριστεροί και κομμουνιστές εργαζόμενοι, κάθε άλλο.
Βασικά επίσης τα σχόλια σου δεν συνέχονται μεταξύ τους γιατί ο κομματικός σου χώρος πιστεύει στην ΚΑΘΕΤΗ οργανωτική ρήξη με το συνδικαλιστικό κίνημα αλλά δεν μπορεί να βάλει την θέση του στην ζωή και την ταξική πάλη. Δεν είστε με τα ενιαία συνδικάτα, αυτό δεν περπατάει και στρεβλώνεται την αξία της μάχης της πλατείας, την διογκώνετε.
Επίσης το ΜΕΤΑ ποτέ δεν είχε θέση να πηγαίνει σε συγκέντρωση με όλους αυτούς που λες, ή να μην πηγαίνει. Τα ίδια και οι σύντροφοι του ΚΣ-Αναμέτρηση. Και κάνε αν μπορείς λίγο οικονομία σε εκφράσεις του στυλ είμαι γνωρίζω επακριβώς γιατί αυτό κρίνεται και δεν δηλώνεται.
Το καθοριστικό πρόβλημα δεν είναι ο εργοδοτικός συνδικαλισμός αλλά η ήττα, ο εργοδοτικός δεσποτισμός, η ανεργία και η απόσταση ΠΑΜΕ-ΜΕΤΑ-Παρεμβάσεων από την εργατική τάξη και την εργαζόμενη νεολαία. Με αυτή την έννοια το καθοριστικό δεν είναι οι πλατείες αλλά το ανεξάρτητο πολιτικό σχέδιο στα χέρια των εργαζομένων που να ηγεμονεύει από τα κάτω και από τα πάνω, να βγάζει τα εργατικά συμφέροντα μπροστά. Και δεν θέλουμε να κινητοποιούμε τους αριστερούς εργαζόμενους μόνο αλλά όλους, άρα, μπορεί, σε μια πορεία να είναι και ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, σερνάμενοι.. Έχει γίνει χιλιάδες φορές, γινόταν και όταν υπήρχε ο Συντονισμός, δηλ μέχρι το 2012. Επίσης θέλουμε μη αριστερές παρατάξεις στα Σωματεία και τα Συνδικάτα, εκτός βέβαια από φασίστες. ¨Οταν βλέπουμε εκλογές Σωματείων πχ που κατεβαίνει το ΠΑΜΕ, οι Παρεμβάσεις και το ΚΚΕ μλ δεν φουσκώνουμε από περηφάνεια αλλά πρέπει να δαγκωνομαστε πως το Σωματείο είναι γραφειοκρατικοποιημένο. Οι συστημικές απόψεις υπάρχουν στους εργαζόμενους αλλά δεν εκφράζονται με αποτέλεσμα να μην μπορεί η αγωνιστική γραμμή να διαιρέσει τους εργαζόμενους απέναντι στις συστημικές και να φέρει στις κινητοποιήσεις και μη αριστερούς εργαζόμενους.
Νομιζω πως γίνεται καθαρό San Rocco πως δεν συμφωνούμε τελικά και πλήρως. Εγώ διατύπωσα γιατί ΠΡΕΠΕΙ, και όχι δεν μας παίρνει, να έχουμε ενιαία συνδικάτα και πως αφού έχουμε ενιαία συνδικάτα το να υπάρξουν στον δρόμο και μη αριστερές πολιτικοσυνδικαλιστικές παρατάξεις είναι πιθανό και επιθυμητό με όρους νίκης της ταξικής αγωνιστικής γραμμής και εξαναγκασμού τους να την αναγνωρίσουν. Αυτή ήταν η μέθοδος με την οποία είχαμε Συντονισμό Σωματείων και Ομοσπονδιών μέχρι το 2012 γιατί όταν οι Ομοσπονδίες καλούσαν Μουσείο δεν….. τις διώχναμε. Φοβάμαι βέβαια πως δεν επαναλαμβάνεται εύκολα εκείνη η εμπειρία γιατί επιμένω πως είναι άλλη σήμερα η εργατική τάξη και η εργαζόμενη νεολαία, άλλη από τότε και άλλη από εμάς. Έστω όμως να ξεκινήσουμε από κάπου, αλλά με αυτά που βάζεις ως όρους San Rocco, ότι είναι πολύ αριστερό και ταξικό να πούμε πως θα κινητοποιούμε μόνο τους αριστερούς, δεν πάμε πουθενά.
Κώστας
Αγαπητέ Κώστα, επέτρεψέ μου να θεωρώ ότι ο πήχυς της συζήτησης, μάλλον ανεβαίνει όταν τεκμηριώνουμε με ΣΑΦΗΝΕΙΑ το ότι ΠΑΣΚΕ 1,2, ΔΑΚΕ 1,2 και ΣΥΡΙΖΑ είναι οι δυνάμεις του εργοδοτικού/κρατικού συνδικαλισμού και ότι ΜΕ ΑΥΤΕΣ τις δυνάμεις ΔΕΝ μπορεί να γίνει ενωτική δράση. Τουλάχιστον, στις συνθήκες που έχουμε σήμερα. Δεν ξέρω τι θα γίνει αν χτυπήσει αστεροειδής την γη, ή αν -πιο πιθανό- γίνει πραξικόπημα.
Η λογική “ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ των συνδικάτων- δλδ ΕΝΩΤΙΚΗ πορεία με ΠΑΣΚΕ/ΔΑΚΕ/ΣΥΡΙΖΑ και καταγγελία των ξεχωριστών συγκεντρώσεων ως και καλά διασπαστικές, ΧΡΕΟΚΟΠΗΣΕ. Αυτή την λογι΄κη είχαν για χρόνια πχ οι σύντροφοι του ΚΟΜΜΟΝ και της Αναμέτρησης και ευτυχώς την άλλαξαν πια!
Β. Γράφεις: “…γιατί ο κομματικός σου χώρος πιστεύει στην ΚΑΘΕΤΗ οργανωτική ρήξη με το συνδικαλιστικό κίνημα αλλά δεν μπορεί να βάλει την θέση του στην ζωή και την ταξική πάλη. Δεν είστε με τα ενιαία συνδικάτα, αυτό δεν περπατάει και στρεβλώνεται την αξία της μάχης της πλατείας, την διογκώνετε. ..”. Λυπαμαι Κώστα, άλλα όπως απαιτείς να μην λένε οι άλλοι ψέματα, έτσι ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΕΣΥ ΝΑ ΜΗΝ ΛΕΣ ΨΕΜΑΤΑ. Διότι αυτή σου η πρόταση κατηγορία για το ΝΑΡ, είναι ψέμα. Ή αλλιώς, ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΕ το!
Γ. Γράφεις αλλού: “…Το καθοριστικό πρόβλημα δεν είναι ο εργοδοτικός συνδικαλισμός αλλά η ήττα, ο εργοδοτικός δεσποτισμός, η ανεργία και η απόσταση ΠΑΜΕ-ΜΕΤΑ-Παρεμβάσεων από την εργατική τάξη και την εργαζόμενη νεολαία. Με αυτή την έννοια το καθοριστικό δεν είναι οι πλατείες αλλά το ανεξάρτητο πολιτικό σχέδιο στα χέρια των εργαζομένων που να ηγεμονεύει από τα κάτω και από τα πάνω, να βγάζει τα εργατικά συμφέροντα μπροστά. Και δεν θέλουμε να κινητοποιούμε τους αριστερούς εργαζόμενους μόνο αλλά όλους, άρα, μπορεί, σε μια πορεία να είναι και ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, σερνάμενοι..”.
Καταρχήν Κώστα ΠΟΙΑ σχεση έχει το ψευτοδίπολο “πλατείες vs οργανωμένο πολιτκό σχέδιο”, με την κριτική στο συνδικαλιστικό κίνημα που κάνουμε και την κοινή δράση με τον κρατικό συνδικαλισμό που παρολαυτά εσύ αποδέχεσαι; Καμία!
Κατα δευτερο: Επι δέκα μνημονιακά χρόνια ξεδιπλώνεται η λυσσασμένη επιθεση του κεφαλαίου στην εργατική τάξη. Και λές ότι το ’10 – ’12 ο ΣΥΤΟΝΙΣΜΟΣ Πρωτοβάθμιων έκανε ΤΙ; Κοινή δράση με ΠΑΣΚΕ/ΔΑΚΕ; Μάλλον δεν θυμάσαι τίποτα αγαπητέ Κώστα. Διότι ΚΑΙ αυτό που γράφεις για τον Συντονισμό είναι ψέμα.
Ωστόσο, ας ακολουθήσουμε την συλλογιστική σου: Υποστηρίζεις μια πολιτική θέση και τακτική “κοινής δράσης με τον κρατικό/εργοδοτικό συνδικαλισμό” και λές μάλιστα ότι αυτό έγινε το ’10-’12. Πέρα απο το ότι ΔΕΝ έγινε απο τον συντονισμό τουλάχιστον, ΠΟΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ είχε αυτή η κοινή δράση που έγινε ΑΠΟ ΑΛΛΕΣ δυνάμεις (βλ ΣΥΡΙΖΑ, μετέπειτα ΛΑΕ, ΣΕΚ ) με τον κρατικό/εργοδοτικό συνδικαλισμό; Απο ήττα σε ήττα πάει η εργατική τάξη, συν το γεγονός ότι ο συνδικαλιστικός ΣΥΡΙΖΑ μαζί με πρώην στελέχη της ΛΑΕ, προσχώρησε στον κρατικό/εργοδοτικό συνδικαλισμό!
Δ. Τέλος γνωρίζω πολύ καλά ότι το ΝΑΡ δεν έχουν την γείωση με την σημερινή εργατικη τάξη. Ομως αυτή η διαπίστωση δεν με οδηγεί στο να θέτω χρεοκοπημένα συνθήματα όπως “ενωτική πορεία των συνδικάτων” και άλλα τέτια. Αν θέλουμε να συμβάλλουμε στην οργάνωση της σημερινης εργατιής τάξης, αυτό θα γίνει μέσα απο ένα σύγχρονο ταξικό περιεχόμενο στην καθημερινοτητα, μέσα απο διαδικασίες δημοκρατικών συνελευσεων στα σωματεία, με επιμονή, με ήττα της κομματικοκεντρικής αντιληψης για τον συνδικαλισμό και με μέτωπο στον εργοδοτικό/κρατικό συνδικαλισμό.
Επίσης Κώστα, απο που κ ως που η κατάντια του συνδικαλιστικού κινήματος δεν έχει ως δομικό στοιχείο/αιτια και την ηγεμονια της κρατοκης/εροδοτικης αντίληψης για τον συνδικαλισμό; η φραση σου “δεν είναι η καθοριστική αιτια” ειναι λάθος. Ειναι καθοριστική αυτη η αιτια, όσο καθοριστική ειναι και η έλλειψη ταξικής συνείδησης στην εργατικη τάξη.
Τέλος, δεν απαιτώ απο σένα καμια υπόσχεση “ποτε κ πουθενά”.
San Rocco διαστρεβλώνεις τα πάντα, λυπάμαι, βλέπω Nomads, μου φαίνεται πιο ενδιαφέρον από το να σου απαντήσω. Και άλλα σεντόνια να γράψω ?
Μπορείς να τσακωθείς με τους του ΚΚΕ για το ποιος είναι πιο καλός στην διαστρέβλωση και την λάσπη.
Καλή επιτυχία
Κώστας
Αγαπητέ Κώστα, δεν νομίζω να διαστρεβλώνω κάτι: Α. Παρε και διάβασε όλες τις δράσεις του ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ το ’12. Δυο πράγματα χαρακτηρίζουν εκείνη την περίοδο. Αφενός όσες δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ συμμετείχαν τότε σε αυτόν, ένα μικρό τους μέρος απεχώρησε απο τον ΣΥΡΙΖΑ, όμως το μεγαλύτερο μέρος, απεχώρησε από τον ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ και παρεμεινε στον ΣΥΡΙΖΑ. Φταίει το ΝΑΡ για αυτό; Ή μήπως φταίει η πολιτική τακτική του “Δεν πάμε στις απεργιακές συγκεντρώσεις της ΓΣΕΕ; Λες να φταίει αυτή η τακτι΄κη που αυτές οι δυναμεις του ΣΥΡΙΖΑ απεχώρσαν απο τον ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ για να παραμείνουν στον ΣΥΡΙΖΑ; Δε νο΄μιζω!
Η ομάδα Βασιλόπουλου που έφυγε απο τον ΣΥΡΙΖΑ, και εντάχθηκε στην ΛΑΕ, και σήμερα έχει ενταχθεί στον κρατικό/εργοδοτικό συνδικαλισμό, φταίει άραγες η τακτιή των ξεχωριστών συγκεντρώσεων που είχε αυτή την εξέλιξη;
Τοο πρόβλημα και για την έλλειψη ταξικής συνέιδησης στην εργατιή τάξη και για την ηγεμονία του εργοδοτικού/κρατικού συνδικαλισμού και για την ύπαρξη του κομματικοκεντρικού συνδικαλισμού, ΕΙΝΑΙ ΒΑΘΥΤΕΡΟ. Και δεν φταίνε ούτε η τακτική των ξεχωριστών συγκεντρώσεων, ούτε η προσπάθεια για μόνιμο κέντρο αγώνα σωματείων και ομοσπονδιών.
Εάν παρεπιπτόντως σπάσουν δυνάμεις απο την ΠΑΣΚΕ πχ ή τον ΣΥΡΙΖΑ και δεχθούν την πολιτική λογική για μόνιμο κέντρο αγώνα απορρίπτοντας τόσο την λογική του κρατικού/εργοδοτικού συνδικαλισμού, όσο και την κομματικοκεντρική αν΄τιληψη, ΕΔΩ ΕΙΜΑΣΤΕ!
Το 06-07 Κώστα ήμασταν εκεί πολλοί άνθρωποι από διαφορετικούς τότε χώρους και πολλές φορές αναρωτιέμαι που εξαφανίστηκαν πράγματι. Υποπτεύομαι ωστόσο πως μετά από τόσα χρόνια κρίσης οι ίδιοι άνθρωποι έχουμε αναπτύξει πολύ διαφορετικά πολιτικά χαρακτηριστικά από τότε, ίσως ακόμη για ορισμένους και πέραν πάσης αναγνωρίσεως.
Άλλο θέμα. Έχω άποψη γιατί βρισκόμαστε στο μηδέν.
Ο βασικός λόγος κατά την άποψη μου είναι ότι το εργατικό κίνημα πάει με αυτόματο πιλότο από την εποχή που η μόνιμη αμειβόμενη δουλειά ήταν αυτονόητο δικαίωμα και όχι αίτημα και εν μέρει προνόμιο όπως τώρα.
Αυτή τη στιγμή όμως ο συνδικαλισμός του εργαζομένου (εργάτες, αγρότες, μικρομεσαίοι), εκφράζει μόνο ένα μέρος των κοινωνικών αιτημάτων. Πλέον ως ένα βαθμό υπάρχει ή θα έπρεπε να υπάρχει και ο συνδικαλισμός του άνεργου/μαύρου/περιστασιακού, του πρόσφυγα/μετανάστη, του περιβαλλοντιστή, του θρησκευόμενου, του ομοφυλόφιλου, του τσιγγάνου, του χορτοφάγου, του ερασιτέχνη αθλητή, του μικρού καλλιτέχνη και πάει λέγοντας. Ακόμη και του gamer (pen and paper και video games εξ’ ίσου).
΄Όλους από κάπου μας λιώνει κάτω ο καπιταλισμός που πεθαίνει, και όλοι ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΓΙ’ ΑΥΤΟ.
Ε, η Αριστερά έχει πλήρη μεσάνυχτα για τα περισσότερα από αυτά. Μόνο αν οι “ηγεσίες” της αντιληφθούν ως αναγκαιότητα τη σύνδεση αυτών των αιτημάτων και των ομαδοποιήσεων που τα εκφράζουν με τους ίδιους “πρώτους μεταξύ ίσων” μπορεί να γίνει κάτι.
Γιώργο συμφωνώ απόλυτα με την πολυθεματικότητα που προτείνεις και με αυτό που λες αυτόματο πιλότο. Βέβαια στην πολυθεματικότητα να μην χάνουμε και την εργατική κεντρικότητα, όπως συμφωνείς άλλωστε είμαι σίγουρος. Οι γυναίκες στο call center θα αντιμετωπίσουν και την σεξουαλική παρενόχληση για να ενωθούν με τους άντρες απέναντι στον εργοδοτικό δεσποτισμό. Για τον αυτόματο πιλότο αυτό περιέγραψα και γω λέγοντας και πως οι ηγεσίες δεν πάνε με αυτόματο πιλότο από στενοκεφαλιά αλλά επειδή δεν έπαψε ποτέ να τους καλύπτει ατομικά και σαν στρώμα.
Για το 06-07 έγιναν και εκδηλώσεις πέρσι, πολύ ενδιαφέρουσες. Να σου πω την αλήθεια άλλες απόψεις, αν κοιτάμε τους χώρους που στηρίζανε, μόνο στα … παιδιά της ΚΝΕ (σε πειράζω) εντοπίζω. Γιατί η συμμετοχή της ΚΝΕ σε ένα αγωνιστικό σκίρτημα της νεολαίας ήταν τελικά παρένθεση. Αν δηλ οι τότε πκσιτες παραμένουν στο ΚΚΕ τότε έχουν αλλάξει απόψεις Οι άλλοι οργανωμένοι χώροι και οι άνθρωποι τους δεν άλλαξαν απόψεις, ίσως να είναι αποσυγκροτημένοι και υπο διάλυση, αλλά είναι εδώ. Ο μεγάλος όγκος του κόσμου του κινήματος βέβαια έχει παραιτηθεί από τα πάντα
Κώστας
Άλλη η τότε ΚΝΕ του ΑΑΔΜ και τελείως άλλη τώρα. Το τεράστιο ξεσκαρτάρισμα έγινε στη ΚΝΕ.
Δεν νομίζω ότι ο κόσμος έχει παραιτηθεί, απλά δε βλέπει κάτι που να τον αφορά για τους λόγους που περιέγραψα από πάνω.
Το έχω σκεφτεί κι εγώ αυτό που λες για τις ηγεσίες. Θεωρώ ότι αυτό που προτείνω θα εδραίωνε ΚΑΙ ΑΥΤΕΣ δίνοντας τους απεύθυνση σε πολλαπλάσια ακροατήρια, τέτοια που αυτή τη στιγμή δεν έχουν ούτε καν φανταστεί, ΑΝ ΦΥΣΙΚΑ έχουν τη δυνατότητα να τους κρατήσουν ζεστούς, συνενώνοντας αιτήματα και μοιράζοντας τη πολιτική τράπουλα.
Τότε Γιώργο πρέπει να αποτιμήσουμε για το που είναι οι ξεσκαρταρισμένοι, γιατί δεν πήρε οργανωτική μορφή αυτό το πράγμα ? Γιατί δεν πάρθηκαν πολιτικές πρωτοβουλίες μεγάλης κλίμακας αλλά κάποιοι ολιγομελείς κύκλοι (Εργατικός Αγώνας, Κορδάτος) ? Θυμάμαι τότε το 2012 που διαβάζαμε και τα σεντόνια του ΑΧ και κάτι περιμέναμε. Δεν ξεπεράσανε την ψυχολογική εξάρτηση από το κόμμα ? Τους ξεσκαρτάρανε με τόσο ψυχοφθόρο και σταδιακό τρόπο που τους ακυρώσανε ?
Κώστας
Ανοίγεις ένα άλλο θέμα.
Στη ΚΝΕ του ΑΑΔΜ υπήρχε μια πολυφωνία, πιθανώς ανάλογη με αυτή των εξωκοινοβουλευτικών ομάδων, αλλά τη κάλυπτε ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός. Υπήρχαμε άνθρωποι από διαφορετικές πολιτικές καταβολές (εγώ από το ΔΗΚΚΙ το παλιό το τσοβολίσιο). Υπήρχαν και άνθρωποι που ήταν μόνο ΚΝΕ χωρίς άλλη τοποθέτηση. Σε ένα βαθμό πολυφωνία στους συντρόφους εκείνης της εποχής υπάρχει και τώρα ακόμη και σε όσους έχουν μείνει στο ΚΚΕ.
Εκείνη την εποχή παρουσιάστηκε και στη ΚΝΕ μια φράξια η οποία από ό,τι θυμάμαι ζητούσε την επίσημη δημιουργία πλατφορμών. Ανεξάρτητα από το αν ο πυρήνας των απόψεων της είχε βάση ή όχι, ποτέ δεν τέθηκαν οι αντιρρήσεις τους στα όργανα για να τοποθετηθούμε υπεύθυνα.
Γενικά τα στελέχη (όχι όλοι, αλλά αυτή ήταν η συνισταμένη) τα απλά μέλη ΜΑΣ ΕΙΧΑΝ ΓΡΑΜΜΕΝΟΥΣ και κανείς δε μας υπολόγιζε για να μας ρωτήσει κιόλας την άποψη μας. Ήμασταν καλοί για να στήνουμε, να ξεστήνουμε, να περιφρουρούμε, να αφισοκολλούμε κτλ, αλλά όχι αρκετά καλή για ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, ή τουλάχιστον εγώ έτσι το εισέπραξα, όσα χρόνια, όχι λίγα, ήμουν μέσα.
Το ίδιο κατά τη άποψη μου χαρακτηρίζει και αυτούς που ανέφερες παραπάνω (το ΑΧ δεν κατάλαβα σε τι αναφέρεται). Επίσης παρακολουθώντας τα γραπτά τους, αλλά και ως ένα βαθμό και με τη γνωριμία τους, η πολιτική μου εκτίμηση είναι ότι έφυγαν από το ΚΚΕ από τα δεξιά.
Η μεγάλη πλειοψηφία των απλών μελών φύγαμε από τα αριστερά. Εγώ δεν αποδέχομαι το μεταβατικό πρόγραμμα, παρά μόνο σα μπούσουλα. Άλλο να λες στον κόσμο πως έχεις και δέκα ιδέες για το τι πρέπει να γίνει και άλλο να του λες ότι γίνεται κιόλας χωρίς επαναστατική ιστορικού χαρακτήρα ρήξη.
Επίσης υπήρχε ένας μεγάλος συναισθηματικός δεσμός με τη Παπαρήγα προσωπικά (για μένα ο Τσοβόλας και η Παπαρήγα ήταν τα δύο πολιτικά πρόσωπα που ενστικτωδώς συμπαθούσα από 7-8 χρονών βλέποντας τους στη τηλεόραση) και δε θεωρώ πως η κριτική στο πρόσωπο της από μεριάς των λεγόμενων “Φλωρακικών” στέκει. Η δική μου θεωρία, είναι πως πιθανώς προσπαθούσε να κρατήσει την ισορροπία μέσα στο κόμμα και βρήκε λάθος τρόπο να το κάνει.
Βλέπε την κριτική της ΚΟΜΕΠ επί Αγανακτισμένων για όλους
https://www.komep.gr/2011-teyxos-4/orismenes-kinhseis-astikon-kai-oportoynistikon-dynameon
Πολλοί ψηφίζαμε ΚΚΕ σταθερά μέχρι το δημοψήφισμα, κάποιοι ίσως ακόμα το κάνουν, δεν είμαι στο μυαλό του καθενός. Σα γενική συνισταμένη, από ανθρώπους που θυμάμαι από τότε θεωρώ ότι δε μας καλύπτει αυτή τη στιγμή τίποτε, είμαστε μέχρι νεωτέρας στην αποχή.
Γιώργο το ΑΧ είναι άνθρωπος και όχι κάποιος χώρος, δεν θέλω να τον ονομάσω αν και επώνυμα τα έλεγε.
Τα πολλαπλασιάζεις τα ερωτηματικά μου πάντως αντί να τα μειώνεις. Αν η πλειοψηφία των μελών έφυγε προς τα αριστερά και όχι προς τα δεξιά, όπως περιγράφεις τις πολιτικές ομάδες που φτιάχτηκαν, γιατί δεν υπήρξε τίποτα από τους προς τα αριστερά ? Μια ομάδα, μια διακήρυξη, ένα blog, ένα site, κάτι ? Με ποια έννοια προς τα αριστερά ? Σε επίπεδο προγραμματικού λόγου δεν έχει, το ψιλοτερμάτισε το ΚΚΕ. Κινηματικά προς τα αριστερά που όντως έπρεπε ? Καταλαβαίνω πως θες, και ας υποθέσουμε πως σκέφτονται πολλοί σαν εσένα, την “αντικαπιταλιστική” κατεύθυνση από το 18ο και μετά (αντικομματικά μέχρι το 19ο βέβαια, έχουν δίκιο οι φλωρακικοί) αλλά άλλη στάση στο κίνημα και στα επίδικα της συγκυρίας. Έτσι ήρθατε στην συμβολική συμπύκνωση του δημοψηφίσματος που μου λες πως μέχρι τότε οι περισότεροι ψηφίζατε το κόμμα αλλά ήταν ένα σημείο τομής. Επίσης εδώ εντοπίζω και άλλη αντίφαση, ταχτήκατε με το ΟΧΙ και καλά κάνατε αλλά αν το ΟΧΙ τράβαγε, όπως υποθέτω λες πως θέλατε, οι όροι που είχαμε δεν ήταν καν για μια δεξιόστροφη εφαρμογή του Μεταβατικού Προγράμματος, την οποία αποκηρύσσεις αλλά δεν είχαμε καν αυτό. Διαφωνείς με την επιλογή του ΚΚΕ αλλά κάπως αναπαράγεις το σκεπτικό από πίσω της. Εκτιμώ πως οι απο αριστερά αποχωρήσαντες δεν είχατε σοβαρές διαφωνίες με το ΚΚΕ ειδικά αφού δεν φτιάξατε κάτι ή δεν ενταχτήκατε στον προφανή χώρο που παραπέμπει σε αυτό που περιγράφεις, δηλ το ΝΑΡ (πλάκα πλάκα ξέρω έναν που το έκανε, όχι ασήμαντη περίπτωση, αλλά δεν ξέρω αν υπήρχαν και άλλοι)
Κώστας
ΟΚ, κατάλαβα σε ποιον αναφέρεσαι. Ο,τι λέει το παιδί αυτό, είναι έτσι. Ο ίδιος όμως που τα είπε προτίμησε απλώς να επιστρέψει σπίτι του και να μη κάνει τίποτε. Στην πραγματικότητα αυτό που ζητούσε, όπως θεωρώ και όλοι μας, ήταν ΝΑ ΤΗΡΗΘΟΥΝ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ, ΟΙ ΔΙΑΚΥΡΗΞΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ.
Αυτό κάτι θα έπρεπε να σου λέει. Κανείς μας ποτέ δεν θα έκανε φράξια συνειδητά. Εκτός και αν έμπαινε ένα στέλεχος μπροστά να μας εκφράσει κάνοντας ένα κάλεσμα με κάποιο τρόπο. Είναι πιθανό πως αν ο τάδε το είχε κάνει, πολλοί θα είχαμε πάει να το συζητήσουμε.
Αν με το στανιό έπρεπε να πω αν καλύπτει κάτι, ίσως ο μ-λ χώρος να είναι πιο κοντά μας, αλλά δεν έχουν σοβαρή στάση. Ή από την πλευρά της ανοιχτότητας, στην αρχή τουλάχιστον, ίσως θα μπορούσαμε να δοκιμάσουμε τη Σπίθα ή το ΕΠΑΜ και ας μην κολλάγαμε ιδεολογικά, πολύς κόσμος πέρασε κι έφυγε από κάτι τέτοια. Εγώ ήμουν κοντά να το δοκιμάσω (και τη Τελεία επίσης, πρωτού ο Γκλέτσος το ακυρώσει όλα, εγώ τον είχα προλάβει τότε που το έπαιζε ΚΚΕ).
Τώρα ο ευρύτερος χώρος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (με το ΝΑΡ να δίνει τον τόνο, έτσι το βλέπω εγώ) για μένα είχε εκτροχιαστεί σε θέματα “ενότητας της Αριστεράς” με όσα γνωστά κατά καιρούς έχουν ειπωθεί. Ώρες-ώρες με έκαναν να λέω πως αν πασαλειφτώ με φούμο και το παίξω μετανάστης, πολλοί από αυτούς θα νοιάζονταν περισσότερο για πάρτη μου. Γενικά ποτέ μου δεν κατάλαβα όλη αυτή την αντιπαράθεση ανάμεσα στο πατριωτικό και στο διεθνιστικό. Άσε που οι ταλαντεύσεις απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ γενικά βγάζαν μάτι.
Τώρα όσον αφορά τη στάση του ΚΚΕ, θεωρώ πως θα έπρεπε να είχε δώσει αρχικά ψήφο εμπιστοσύνης, χωρίς όμως καμία συζήτηση συμμετοχής στην κυβέρνηση. Έτσι, θα έδειχνε πως δίνει μια δοκιμαστική περίοδο ανοχής, χωρίς να δεσμεύεται απολύτως για τίποτε. Θεωρώ ότι με τη στάση που κράτησε, στην ουσία δικαιολόγησε τη μετέπειτα κωλοτούμπα, το ίδιο ισχύει και στο δημοψήφισμα.
Εγώ δεν έχω την εκτίμηση πως αν το ΟΧΙ είχε τηρηθεί, οι συνθήκες δεν ήταν ώριμες. Η ιστορία προχωράει με άλματα και η γνώμη μου είναι πως αν ο Τσίπρας εγκατέλειπε το τραπέζι εκείνο το βράδυ και επέστρεφε στην Αθήνα όπως τον εγκαλούσε η Κωνσταντοπούλου, ο κόσμος θα στήριζε όπου και αν μας πήγαινε. Ούτε και ο Κάστρο ξεκίνησε για κομμουνισμό, στη πορεία του προέκυψε.
Ο Τσίπρας όμως το είχε πουλήσει από πριν. Εγώ δεν αποδέχομαι κανένα ΣΥΡΙΖΑίκο αφήγημα πως δεν είχαν άλλη επιλογή, και τι να κάνουνε και που να μας πάνε. Μας ρωτήσανε, απαντήσαμε και επέλεξαν να προδώσουν. Αυτό είναι όλο.
Δε ξέρω αν σε κάλυψα.
Όχι, δεν θεωρώ πως ο μέσος πρώην ΚΝίτης έχει κάποια σοβαρή διαφωνία με το ΚΚΕ στη θεωρία. Εγώ διαχωρίζομαι μόνο ως προς το ότι είμαι εναντίον του διαχωρισμού Εκκλησίας-Κράτους, αλλά αυτό έχει να κάνει με τις ιστορικές σχέσεις του ΔΗΚΚΙ με άλλους χώρους της επονομαζόμενης “πατριωτικής Αριστεράς” όπως η Χριστιανική Δημοκρατία και όχι με την ΚΝΕ και το ΚΚΕ.
Εδώ μπαίνουμε σε ένα άλλο θέμα. Χρειαζόμαστε νέο επαναστατικό κόμμα νέου τύπου, ναι ή όχι. Η δική μου απάντηση, μετά από όλα αυτά τα χρόνια είναι ΟΧΙ.
Αυτό που για μένα χρειαζόμαστε, είναι μια νέα κουλτούρα διαπραγμάτευσης που θα σέβεται τα θέλω του καθενός και θα ψάχνει λύσεις που θα τα ισορροπούν όλα. Ως προς αυτό, χρειαζόμαστε απλώς τις υπάρχουσες συλλογικότητες και, όπου δεν υπάρχει συλλογικότητα να καλύπτει. τη δημιουργία νέων, όχι φυλάκιση των υπαρχουσών σε ένα σωλήνα που δε θα χωράει κανένα.
Περιττό φυσικά να υπενθυμίσω, ότι το 12, το μεγάλο πρεσάρισμα να συνεργαστεί το ΚΚΕ με ΟΟΟΟΟΛΗ την αριστερά ΚΑΙ με τον ΣΥΡΙΖΑ, έγινε με την επίκληση του ΑΑΔΜ.
…..άσχετο αν σήμερα, που έσκασε (οδυνηρά) η φούσκα του ΣΥΡΙΖΑ, μερικοί που τότε είχαν βγει στα κεραμίδια, κάνουν ότι δεν ξέρουν τίποτα! “Υποστηριχτές του ΣΥΡΙΖΑ, εμείς?” “Α πα πα τέτοιο πράμα……!”
Κάπως έτσι όπως το λες το εννοώ με στήριξη ή καταγγελία των υπαρκτών ομοσπονδιών κατά περίσταση.
Όχι δεν είναι θέμα κιτρινίλας των ανθρώπων προσωπικά. Με βάση αυτά που βλέπω δεν θεωρώ πλέον πως η κατάσταση είναι αναστρέψιμη για λόγους συσχετισμών.
Τρελά ποσοστά ανέργων, μαύρων, περιστασιακών οι οποίοι δεν ενσωματώνονται κάπως στον κινηματικό σχεδιασμό, και από τους μόνιμους πάρα πολύ μεγάλα ποσοστά ανθρώπων που αντικειμενικά είναι τόσο πνιγμένοι στις υποχρεώσεις που δεν μπορούν να απεργήσουν ό,τι και να γίνει (εκτός και αν γίνει Η γενική απεργία που θα παραλύσει το σύμπαν).
Ε, με τον κόσμο που βλέπω τώρα θεωρώ πως και η απεργία πρέπει να μπαίνει σε ένα γενικότερο σχεδιασμό μαζί με άλλα κινήματα, φοιτητές, μαθητές, πλειστηριασμούς, περιβάλλον, μπλα μπλα μπλα ώστε να μαζεύεις πραγματικά τον μάχιμο κόσμο σου.
Και αυτού του τύπου ο σχεδιασμός θα έχει καθαρά πολιτικά και όχι σκέτο συνδικαλιστικά χαρακτηριστικά.
Γιώργο συμφωνώ. ΕΤΣΙ θα σπάσει και ο κοινωνικός αυτοματισμός απο την μια και θα υπονομευθεί και ο συνδικαλιστικός συντεχνιασμός απο την άλλη.
San Rocco
Καλά όλα αυτά αλλά δεν απαντάς σε τίποτα από όσα είπα. Και κυρίως δεν βάζεις ούτε ένα παράδειγμα από την πραγματική ζωή.
Ποτέ ας πούμε και σε ποιο σωματείο ενώ έγινε συνέλευση , έγινε συζήτηση και ψηφορια για πλαίσιο και σχέδιο πήγε μετά το ΔΣ και έβαλε άλλο πλαίσιο και σχέδιο?
Κατάρχην το τι είναι η συνέλευση και τι το ΔΣ και τι σημασία και αρμοδιότητες έχει το ένα και το άλλο καθορίζεται από τα καταστατικά των σωματείων. Όχι από την αντίληψη τη δική σου και τη δική μου. Οπότε κανένας από τους 2 μας δεν ανακάλυψε την Αμερική.
Α. Αγαπητέ Τέλμαν απάντησε εσύ στο ερώτημα αυτό, διότι εσύ μάλλον πρέπει να απαντήσεις. Και ποιό είναι το ερώτημα;
Απεργία στις 8 Νοεμβρίου, αποφάσισαν μια σειρά σωματεία. Μετά το ΕΚΑ αποφάσισε απεργία στις 14 Νοεμβρίου και τα σωματεία που είχαν αποφασίσει μέσω συνελεύσεων για 8, βρέθηκαν ξαφνικά να καλούν στις 14 Νοεμβρίου. ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ ΑΥΤΟ;
Β. Το ότι τα καταστατικά των σωματείων καθορίζουν το ΤΙ είναι συνέλευση, ΤΙ ΔΣ και ποιες οι αρμοδιότητες αυτών, ΔΕΝ είναι κάτι που μπορείς να το χρησιμοποιείς ως δικαιολογία. Καταρχήν τα καταστατικά είναι η τυπική θέσμιση που πολλές φορές παραβιάζεται από την πραγματική αντίληψη που έχουν ή δεν έχουν οι διαφορες πολιτικές/συνδικαλιστικές δυνάμεις. Δλδ, όσο και να ομνύουν τα καταστατικά ότι “Η ΓΣ του σωματείου είναι το ανώτερο όργανο λήψης των αποφάσεων”, άλλο τόσο η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ αντίληψη και δράση πολλών πολιτικοσυνδικαλιστικών δυνάμεων υπονομεύουν στην πράξη, την ΤΥΠΙΚΗ αυτή διάταξη του καταστατικού.
Ασε δε, που αρκετα καταστατικά σωματείων δεν έχουν ούτε αυτές τις ΤΥΠΙΚΑ ενισχυτικές των συνελεύσεων διατάξεις.
1) Νομίζω ότι ήμουν σαφής. Έγραψα. Ποτέ ένα σωματείο έκανε συνέλευση συζήτησε και αποφάσισε πλαίσιο και σχέδιο δράσης και πήγε το ΔΣ και το ανέτρεψε. Η απεργία στης 14 στα σωματεία που είχαν κάνει συνέλευση έχει αλλά αιτήματα? άλλο επίδικο? άλλο σκεπτικό και εντέλει άλλο πλαίσιο από αυτό που αποφάσισε η συνέλευση? Όχι. Άλλαξε μήπως το σχέδιο δράσης? Με την έννοια να είχαν προγραμματίσει νέα απεργία για τις 14 ή κάποια άλλη δράση και η μεταφορά κατά μία βδομάδα της απεργίας χάλασε αυτό το σχέδιο? Δεν έχω υπόψη μου κάτι τέτοιο. Στο μόνο που μπορεί κάποιος να πατήσει είναι αν υποσκάπτει την απεργία αυτή η αλλαγή και αν τη δυσκολεύει. Αυτό θα συζητηθεί στην επόμενη συνέλευση και έτσι είναι έχουν κάθε δικαίωμα οι εργαζόμενοι να ασκήσουν κριτική στο ΔΣ και να το καθαιρεσουν ακόμα. Αλλά απ’οτι δείχνει τα μέχρι τώρα αποτελέσματα η μεταφορά αυτή αύξησε τα σωματεία που πήραν απόφαση για απεργία δε τα μειωσε. Όπως και να έχει όλο αυτό το θέμα εδώ και ένα μήνα για την ημερομηνία αν θα γίνει 1/11 ή 8 ή 14 και πάνω στην ημερομηνία να γράφονται αναλύσεις επί αναλύσεων μόνο διαλεκτικός υλισμός δεν είναι. Έχουν πάει περίπατο το ποιο είναι η μορφή και τι σημασία έχει , ποιο το περιεχόμενο, ποια η ουσία και ποιο το φαινόμενο… Μεταφυσική και άγιος ο Θεός…
2) Το ότι τα καταστατικά των συνδικάτων που τα περισσότερα φτιάχτηκαν από μπαρουτοκαπνισμενους ανθρώπους στα χρόνια του μεσοπολέμου και μετά τον εμφύλιο είναι διακοσμητικά και τυπικά ομολογώ ότι πρώτη φορά το διαβάζω από άτομο που μάλιστα δηλώνει και αριστερός. Αυτό όντως είναι αντίληψη που φανερώνει πως βλέπει κάποιος το οργανωμενο ταξικό συνδικαλιστικο κίνημα και τους φορείς του. Επίσης η αντίληψη που ουσιαστικά ακυρώνει τα ΔΣ ως όργανα εκλεγμένα από τους εργαζόμενους και τα θεωρεί από διεκπεραίωτικα έως και περιττά είναι όντως γνωστή άποψη αλλά και εχθρική και ξένη στο κομμουνιστικό κίνημα όχι τώρα αλλά από την εποχή του Μαρξ και πολύ περισσότερο του Λένιν.
Δε θα το αναλύσω εξάλλου οι κλασσικοί είχαν κάνει ξεκάθαρη αντιπαράθεση με τους αναρχικούς για τέτοια ζητήματα και η αλήθεια είναι ότι μου θυμίζει συζήτηση ανώφελη από τα φοιτητικά μου που ακούγαμε κάτι τρελές για μη προσωποποιημένα ΔΣ κλπ
Είσαι σαφής μέσα στην ασάφεια σου τέλμαν.
Α. ΠΟΙΟΣ είπε οτι μια απλή αλλαγή ημερομηνίας της απεργίας συνιστά ΤΟ θεμελιακό πρόβλημα ΑΠΟ ΜΟΝΟ ΤΟΥ; ΚΑΝΕΙΣ! Είναι όμως αυτό το ζήτημα που επικαθορίζει την αλλαγή της ημερομηνίας; ΟΧΙ. Αλλά Τέλμαν, έχετε ρηχή σκέψη:
Αν ήταν ΜΌΝΟ η αλλαγή της ημερομηνίας απο 8 σε 14 και κατά τα άλλα no problem, τότε αγαπητέ ένας ΓΙΑΤΙ δεν πρότεινε το ΠΑΜΕ/ΚΚΕ στα σωματεία να πάρουν απόφαση για απεργία μέσα στο πρώτο δεκαήμερο του Νοεμβρη ΧΩΡΙΣ όμως συγκεκριμένη ημερομηνία, όπως πχ ” Ως σωματείο, αποφασίζουμε απεργία με αυτό το πλαίσιο, η οποία και θέλουμε να πραγματοποιηθεί εντός του α δεκαπενθήμερου του Νοεμβρίου και ζητούμε απο το ΕΚΑ και την ΓΣΕΕ να αποδεχθούν την πρόταση και να κηρύξουν απεργία” Ε; ΑΦΟΥ αυτό σκεφτόσασταν απο την αρχή, τότε γιατι δεν το προτείνατε από την αρχή στα σωματεία, και να μην έχετε όλο αυτό το τσίρκο Μεντράνο με τις αλλαγές των ημερομηνιών;
ΓΙΑΤΙ λυσσάξξατε για απεργία στις 8 νοε, ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΤΙΚΑ με την πρόταση για 1η νοε και μετά την πήγατε αδιαφορώντας για τις αποφάσεις των σωματείων στις 14 και τώρα το σκέφτεστε για τις 28; ΓΙΑΤΙ όλο αυτό το τσίρκο; ΔΙΟΤΙ η απάντηση βρίσκεται στην φράση “ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΤΙΚΑ με την 1η νοεμβρη” και στην διαπίστωσή σας ότι, “Απεργία δεν γίνεται χωρίς ΕΚΑ/ΓΣΕΕ”. Σε επόμενοο σχόλιο, θα αναλύσουμε και τα 2 αυτά συμπεράσματα που προκύπτουν αο την στάση του ΚΚΕ/ΠΑΜΕ.
Ας αναλύσουμε λοιπόν τα 2 συμπεράσματα που εξάγουμε απο την στάση του ΠΑΜΕ/ΚΚΕ.
Α. συμπέρασμα πρώτο: “Το ΠΑΜΕ/ΚΚΕ ΔΕΝ κατέβασε πρόταση με ΑΝΟΙΧΤΗ ημερομηνία για πραγματοποίηση απεργίας το 1ο δεκαπενθήμερο του νοέμβρη, διότι ήθελε ΠΡΙΝ απο όλα, τα ηττηθεί η πρόταση άλλων ταξικών δυνάμεων για διακλαδική απεργία στη 1η Νοεμβρίου”.
Πραγματι, ΑΝ το ΠΑΜΕ/ΚΚΕ ήθελε απλώς να πιέσει ΕΚΑ και ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ για πραγματοποίηση απεργίας μέσα στο 1ο δεκαπενθήμερο του Νοεμβρή, θα μπορούσε κάλλιστα, να κατεβάσει ΑΥΤΗ την πρόταση στα σωματεία: “Να αποφασίσουν τα σωματεία απεργία ε ανοιχτή ημερομηνία μέσα στο α 15θήμερο του Νοεμβρίου, και μετά να κληθούν ΕΚΑ και ΓΣΕΕ να αποφασίσουν απεργία και να ορίσουν ημερομηνία”. Δεν έγινε όμως έτσι;
Γιατί; Διότι εκτιμώ αυστηρά προσωπικά ότι, ΟΥΤΕ ΤΟ ΠΑΜΕ/ΚΚΕ, ούτε και ΠΑΣΚΕ/ΔΑΚΕ/ΣΥΡΙΖΑ (δλδ ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ) ήεθλαν πραγματοποίηση άλλης απεργίας, πέραν της καθιερωμένης, αυτής με τα κόλλυβα κάθε αρχές του Δεκεμβρη. Για αυτό και το ΠΑΜΕ/ΚΚΕ, μόλις στα τέληη σεπτεμβρίου εδέησε να αποσαφηνίσει ΤΙ ήθελε, και ΤΙ ήθελε; Ηθελε ΣΩΝΕΙ ΚΑΙ ΝΤΕ να ΜΗΝ αποφασιστεί διακλαδική απεργία την 1η Νοεμβρίου! Για αυτό και είπε για 8, για αυτό και το 8 έγινε 14, για αυτό και τώρα ΜΠΟΡΕΙ να γίνει 28. Λέω “μπορεί” διότι ελπίζω πως τελικά το ΠΑΜΕ/ΚΚΕ ΔΕΝ θα πάει για 28.
Γιατί λοιπόν τόση λύσσα κατά της οργάνωσης διακλαδικής απεργίας απο το ΠΑΜΕ/ΚΚΕ που μάλιστα είχε κάνει κυρήξει του απεργία στις 17 Δεκεμβρίου 2009 (στην οποία όμως ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ ενεργά τα πρωτοβάθμια σωματεία του ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ);; Διότι κατά την γνώμη μου, το ΠΑΜΕ/ΚΚΕ είναι ΔΕΣΜΙΟ της άθλιας αντίληψης του ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΚΕΝΤΡΙΚΟΥ συνδικαλισμού: Τι μας λέει η κομματικοκεντρική αντίληψη για τον συνδικαλισμό; Μας λέει ότι: “Τα σωματεία είναι δευτεράτζες, μπροστά στις αποφάσεις του χ (όπου χ βάλτε το κόμμα ή την οργάνωση που αντιλαμβάνεστε ότι σκέφτεται και πράττει έτσι) κόμματος/οργάνωσης! Η μοναδική ταξική δύναμη είμαι εγώ και τα σωματεία θα κάνουν αυτό που λέω ΕΓΩ. Και ΕΓΩ θα κάνω τα κομπρεμί που κρίνω σωστά, πέρα και έξω απο τις συνελευσεις των σωματείων. Και ΑΥΤΕΣ θα εγκρίνουν αυτό το χ κομπρεμί, ειδαλλιώς είναι πηξε, δείξε κλπ”. Ετσι, ουσιαστικά υπονομευονται οι συηελευσεις των σωματείων, υπονομευονται τα ίδια τα σωματεία και οι εργαζόμενοι.
Ο κρατικός/εργοδοτικός συνδικαλισμός, ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΚΕΝΤΡΙΚΟΣ!! Γιατί να είναι κομματικοκεντρικός ΚΑΙ ο ταξικός συνδικαλισμός; Ε;
Β. Για το 2ο σημείο του σχολίου του τέλμαν:
Επεσες απο το φεγγάρι χτές αγαπητε τέλμαν; Δεν ομίλησα για “διακοσμητικά καταστατικά”. Ομίλησα για κάτι συγκεκριμένο και μην το διαστρέφεις: “…Καταρχήν τα καταστατικά είναι η τυπική θέσμιση που πολλές φορές παραβιάζεται από την πραγματική αντίληψη που έχουν ή δεν έχουν οι διαφορες πολιτικές/συνδικαλιστικές δυνάμεις. Δλδ, όσο και να ομνύουν τα καταστατικά ότι «Η ΓΣ του σωματείου είναι το ανώτερο όργανο λήψης των αποφάσεων», άλλο τόσο η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ αντίληψη και δράση πολλών πολιτικοσυνδικαλιστικών δυνάμεων υπονομεύουν στην πράξη, την ΤΥΠΙΚΗ αυτή διάταξη του καταστατικού….”.
ΑΠο το παραπάνω δεν εξάγεται το συμπέρασμα ότι τα καταστατικά είναι διακοσμητικά. Εξάγεται όμως το αληθές συμπέρασμα ότι πολλές φορές υπονομεύονται ως τυπικές μορφές θέσμισης, απο τηνπραγματική δράση των συνδικαλιστικών δυνάμεων (και του ΠΑΜΕ/ΚΚΕ). Τωρα το ότι τα φτιάξανε μπαρουτοκαπνισμένοι αλλά υπονομεύονται, ΤΙ να σου κάνουμε, δεν φταίμε εμείς. Εδώ ολόκληρα ΚΚ που τα έφτιαξαν μπαρουτοαπνισμένοι, είτε κατέρρευσαν συκοφαντώντας τον κομμουνισμό,, είτε οικοδομούν σήμερα τον ολοκληρωτικό καπιταλισμό.
Το αιώνιο θράσος του οπορτουνισμού:
Καλά ρε σεις, δε φτάνει που γίνατε ρόμπες άλλη μια φορά, που όχι μόνο προσπαθήσατε να διασπάσετε την απεργιακή απάντηση με τη χτεσινή στρακαστρούκα της πλάκας, και καλά από τα κάτω οι 3 και ο κούκος, που δε μαζέψατε ούτε τους δικούς σας για την “απεργιακή” συγκέντρωση στην Καμάρα και βάλατε και δεύτερη, απογευματινή “απεργιακή” μπας και έρθουν όσοι δεν απέργησαν και μετρήσετε τίποτα που να μπορεί να κάνει στοιχειωδώς πορεία, έχετε και μούτρα να μιλάτε και να πιάνετε στο στόμα σας το ΠΑΜΕ;
Το ΠΑΜΕ ρε ασυνάρτητοι απέδειξε ότι είναι το μόνο που ενδιαφέρεται να υπάρξει με ενιαίο, ταξικό αγωνιστικό τρόπο απεργιακή απάντηση που να μας πάει ένα βήμα μπροστά, που να την μετρήσει ο αντίπαλος κι η κυβέρνησή του, ενώ εσείς στο όνομα του “από τα κάτω” των 5-6 σωματείων, αδιαφορείτε για την τεράστια πλειοψηφία της εργ. τάξης που δεν καλύπτεται να απεργήσει και γίνεστε συνειδητά η άλλη όψη του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού, ξεφτιλίζοντας και υπονομεύοντας κι εσείς (όσο σας παίρνει) το δικαίωμα στην απεργία.
Ο κατήφορος δεν έχει τέλος…
η απεργία ξεφτιλίζεται όταν αλλάζει συνέχεια ημερομηνία, πότε 8, πότε 14 και πότε 28 Νοέμβρη, όταν θα ξαναεμφανιστεί η “κοινωνική συμμαχία” των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.
Απέναντι σε όλα αυτά το μόνο έχετε να πείτε στους εργαζόμενους είναι ότι στις 1/11 η απεργία δεν είχε συμμετοχή κλπ κλπ κλπ.
Πρόκειται για τον ορισμό του οπορτουνισμού.
Με την πολιτική ουράς στον Παναγόπουλο δεν αντιμετωπίζεται ο εργοδοτικός-κυβερνητικός συνδικαλισμός
Ρε γραφικέ, η 1/11 δεν ήταν αλλαγή ημερομηνίας όταν υπήρχαν εκατοντάδες αποφάσεις για ενιαία απεργιακή απάντηση στις 14; Και τι έπρεπε να κάνει το ΠΑΜΕ, να πει δε με νοιάζει ποιος θα απεργήσει και πότε, εγώ εμμένω στην αρχική ημερομηνία μου (8) και δεν πα να εκφυλιστεί η απεργία;
Το ΠΑΜΕ παιδιά την πονάει την υπόθεση της ταξικής πάλης, δεν παίζει παιχνιδάκια…
η 1/11 ήταν μια απεργία που ανακοινώθηκε από το καλοκαίρι. Η απόφαση για 14/11 δεν ήταν ενωτική, αλλά προσπάθεια εκφυλισμού των αποφάσεων για 1/11 και 8/11 που είχε βάλει το ΠΑΜΕ.
Το ΠΑΜΕ πότε πονούσε την υπόθεση; Όταν καλούσε σε απεργία μόνο με απόφαση της γραμματείας του το 2011 ή όταν τρέχει πίσω από τη ΓΣΕΕ;
Αγαπητέ ασυνάρτητε ΚΩΣΤΑ Β.: Η απεργιακή απάντηση που θα μας πάει ένα βήμα μπροστά, που θα την μετρήσει ο αντίπαλος κι η κυβέρνησή του, θα πραγματοποιηθεί ΜΟΝΟ εάν φτιαχτεί ένα κέντρο αγώνα σωματείων και ομοσπονδιών πέρα και σε αντιπαράθεση με τον κρατικό/εργοδοτικό συνδικαλισμό.
Αλλέως, είδαμε στα τελευταία 10 χρόνια καπιταλιστικής επέλασης, που έγιναν δεκάδες πανεργατικές απεργίες της ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥμε την ίδια τακτική από το ΚΚΕ/ΠΑΜΕ, που ούτε ένα κράσπεδο δεν μπόρεσαν να ορθώσουν σε αυτή την επέλαση, πόσο μάλλον να ανασχεθεί…..
Καλά Σαν Ρόκκο ναριτοαντάρσυε,εδώ εσείς μηδενίζετε τόσες δεκαετίες οικοδόμησης του σοσιαλισμού, στην αντίσταση του ταξικού εργατικού κινήματος θα κολλούσατε; Καμία έκπληξη…
Βέβαια, είστε ακριβοί στα πίτουρα και φτηνοί στις κότες:
“Σκληρή” κριτική στο ΠΑΜΕ που δεν ανέτρεψε την αντεργατική επίθεση, αλλά για την αφεντιά σας που ξεφτιλίζετε την απεργία ή για τα αδέλφια σας του ΣΕΚ που είναι κώλος και βρακί με τη σαπίλα του εργοδοτικού συνδικαλισμού στη ΓΣΕΕ τουμπεκί…
Κώστα Β., ωραίο πεταγμα μπάλας εξέδρα έκανες! Μπορείς κ χειρότερα
Κάλεσμα σε σύσκεψη Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων και Συνδικάτων για την οργάνωση της απεργιακής μάχης, Τετάρτη 7 Νοέμβρη στις 6.30 το απόγευμα, στην αίθουσα του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας (Βερανζέρου 1, 2ος όροφος).
Kαλούν οι Ομοσπονδίες Οικοδόμων Ελλάδας, Γάλακτος – Τροφίμων – Ποτών, Φαρμάκου – Καλλυντικού και συναφών επαγγελμάτων, Κλωστοϋφαντουργίας – Ιματισμού και Δέρματος, Τύπου – Χάρτου και Λογιστών καλούν τα Διοικητικά Συμβούλια Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων και Συνδικάτων, που έχουν αποφασίσει απεργιακή κινητοποίηση, σε σύσκεψη με θέμα:
«Την οργάνωση της απεργιακής μάχης μετά από τις τελευταίες εξελίξεις που προκύπτουν από την απόφαση της ΓΣΕΕ για Γενική απεργία στις 28″ Νοέμβρη».
Οποιος ενδιαφέρεται ειλικρινά για την πάλη της εργατικής τάξης ας πάει, να μάθει και πως λειτουργεί το εργατικό κίνημα.
Το άνεργο κίνημα να δούμε πως θα λειτουργήσει.
Μάλιστα. Απεργία δε γίνεται χωρίς ΓΣΕΕ και ΕΚΑ. Και αυτό το λες για το ΠΑΜΕ.
Αν θυμάμαι καλά το ΠΑΜΕ ήταν αυτό που “διασπουσε και ήθελε να υποκαταστήσει τη ΓΣΕΕ” όταν κάλεσε σε γενική πανελλαδική απεργία το Δεκέμβριο του 2009. Τότε που την έκανε μόνο του και εκατοντάδες κομμουνιστές και άλλοι αγωνιστές το πλήρωσαν με στάμπαρισμα και απόλυση επειδή απηργησαν χωρίς να τους καλύπτει κάποιο δευτεροβάθμιο ή τριτοβάθμιο όργανο. Τότε δε θυμάμαι να καλουσαν τα “πρωτοβάθμια σωματεία” αν υπήρχαν τότε , πάντως θυμάμαι ότι ούτε οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στήριξαν ενώ οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ σταθερού συμμάχου τότε της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο κίνημα έκαναν “προγραμματική αντιπολίτευση” στο ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ για να τηρήσει το πρόγραμμα του. Το ΠΑΜΕ επανέλαβε αυτή την τακτική το 2010 με 48ωρη απεργία ενώ η ΓΣΕΕ είχε κηρύξει 24ωρη και το 2012 άλλη μια φορά. Ανάγκασε επίσης το ΕΚΑ να πάρει μαζί με το ΕΚΠ και το ΕΚΛ απόφαση για παννατικη απεργία σαν ένδειξη συμπαράστασης στους Χαλυβουργους.
Και έρχονται τωρα κάποιοι με χρονοκαθυστερηση 9 χρόνων να κάνουν “τομή” στο εργατικό κίνημα με μια πρωτοβουλία που έχει κάνει το ΠΑΜΕ πράξη προ 9ετιας με μεγαλύτερη επιτυχία και όταν αυτοί είτε δε τη στήριξαν είτε την κατήγγειλαν κιόλας. Συγνώμη αλλά δεν έχουμε όλοι μνήμη χρυσόψαρου.
Όσο για την ανοιχτή ημερομηνία αυτό συμβαίνει παραδοσιακά από το ΠΑΜΕ στις συνεδριάσεις των ΕΚ ή των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Αλλά στις συνεδριάσεις των σωματείων το να πεις το πρώτο 10ημερο σημαίνει ότι μπορεί 50 σωματεία να πουν στις 5/11 , 70 στις 8 και 60 στης 2. Τι γενική πανελλαδική θα είναι αυτή? Δε θα είναι επομένως λογικό μετά όλα αυτά τα σωματεία να συμφωνήσουν με μια ημερομηνία που θα συμφωνηθεί σε επίπεδο ΕΚ ή ΓΣΕΕ? Είναι καραγκιοζιλικι αυτό και δεν είναι να επιμείνει κάποιος σε μια ημερομηνία σαν αυτιστικός και να κάνει ο καθένας οπότε νομίζει απεργία?
Και εντέλει 4 μήνες πριν ποιος αποφάσισε απεργία στις 1/11? Μη μου πεις 17 σωματεία γιατί τα περισσότερα από αυτά πήραν απόφαση το τελευταίο διάστημα.
Μαζεύτηκε η ηγεσία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε ένα γραφείο έβαλε αυτό το σχέδιο το βάφτισε σχέδιο των πρωτοβάθμιων πήραν απόφαση τα 3-4 σωματεία που είναι υπό τον πλήρη έλεγχο της και μετά μέσα σε διάστημα 4 μηνών αυτά έγιναν 17 όπως με πληροφόρησες πανελλαδικα. Και αυτό τώρα είναι τόσο κοσμοϊστορικό και με απήχηση γεγονός που ολο το ΠΑΜΕ , το ΚΚΕ και όχι μόνο έφτιαξαν ένα σχέδιο δράσης μήνες τώρα με μόνο γνώμονα να πάνε αντιπαραθετικα σε αυτή τη συγκεκριμένη ημερομηνία… Εγώ λέω καλό είναι να μην μπερδεύουμε το μπόι με τον ίσκιο μας. Αν θέλει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να κάνει μια νέα δυναμική αρχή για την ανασυγκρότηση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος υπάρχει πεδίο δόξης λαμπρό πέρα από βερμπαλισμους και αναλυσαρες για μια ημερομηνία της τάξης της μιας βδομάδας διαφορά.
Εξάλλου όλο αυτό το διάστημα το ΠΑΜΕ δίνει μια μάχη εναντίον της σαπιλας και της νοθείας σε όλα τα ΕΚ και τις ομοσπονδίες με ορίζοντα το συνέδριο της ΓΣΕΕ δεν έχω δει τους άλλους “ταξικούς” πόλους ή “αριστερές , ριζοσπαστικές” δυνάμεις να συνδράμουν σε αυτό. Το ΠΑΜΕ βλέπω και απέναντι εργοδοτικο και κυβερνητικό συνδικαλισμό, πληρωμένους μπράβους, αστυνομία, βιομηχανία μηνύσεων, πουλημένος δικαστικούς και όλο αυτόν το συρφετό.
Το ΠΑΜΕ έχει δυνάμεις σε εφεδρεία, γι’ αυτό μπορεί και το κάνει αυτό. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ με τις μικρές της δυνάμεις συμμετέχει και σε άλλα μέτωπα, αντιφασιστικό, πλειστηριασμούς κτλ, και καλά κάνει κατά την άποψη μου.
Είναι καθαρά θέμα διαχείρισης δυνάμεων.
Αγαπητέ Τέλμαν:
Α. Ναι, τυο ΠΑΜΕ/ΚΚΕ κήρυξε μόνο του απεργία μία φορά το 2009. Το μεγάλο του λάθος ήταν ότι, προσπάθησε αυτή η απεργία να μην αφορά μόνο και αποκλειστικά τους χώρους δουλειάς ή τους κλάδους ευθύνης των πρωτοβάθμιων σωματείων, αλλά όλους τους χώρους δουλειάς. Και ΕΤΣΙ στα μπαρίστηκαν εργαζόμενοι που απήργησαν ενώ δεν τους κάλυπτε πρωτοβάθμιο, ή ομοσπονδία. Σοβαρό μάθημα για το σήμερα: Σε απεργίες εκτός ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ, ΔΕΝ πρέπει να απεργούν εργαζόμενοι που δεν καλύπτονται απο πουθενά.
Β. Οσον αφορά την χρονοκαθυστέρηση που λές, και ότι οι εργατικές/συνδικαλιστικές δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής/κομμουνιστικής Αριστεράς, ΔΕΝ συμμετείχαν τότε σε αυτή την απεργία, (και μάλιστα, επειδή ήταν συμαχος ο συριζα και άλλα τέτοια φαιδρα γμτ): Πάρε το δελτίο τύπου του ΝΑΡ που έβγαλε για την απεργία της 17ης Δεκεμβρίου 2009:
ΝΑΡ: ” Πρώτη απάντηση ήταν η απεργία και οι στάσεις εργασίας που κήρυξαν δεκάδες σωματεία στις 17 Δεκέμβρη. Από νωρίς εργαζόμενοι με μπλόκα περιφρούρησαν την απεργία σε μεγάλους χώρους δουλειάς. Στις 11.00 στο Μουσείο ήταν το ραντεβού των πρωτοβάθμιων σωματείων που με συνελεύσεις είχαν πάρει απόφαση για απεργία και εργατικών συλλογικοτήτων. Στις 12.30 οι συγκεντρωμένοι με μαζική πορεία ξεκίνησαν να συναντήσουν την συγκέντρωση δεκάδων συλλόγων δασκάλων και ΕΛΜΕ που πραγματοποιούνταν στα Προπύλαια από τις 12.00. Μπροστά τα πανό των σωματείων (έκτακτοι ΥΠΠΟ, ΣΜΤ, σωματείο Αττικού νοσοκομείου, σωματείο τηλεφωνικών κέντρων ΟΤΕ, ΣΕΦΚ, ΣΕΙΝΑΠ, κ.α.).
Ακολουθούσε μπλοκ φοιτητικών συλλόγων και αμέσως μετά η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, πολιτικές συλλογικότητες και εργατικά σχήματα (αγωνιστικές κινήσεις, αντεπίθεση εργαζομένων). Πιο πίσω ξεκινούσε την ίδια ώρα η πορεία των δυνάμεων του ΠΑΜΕ. Η μαζική πορεία στη συνέχεια, μαζί με τις ΟΛΜΕ, ΕΛΜΕ και διδασκαλικούς συλλόγους προχώρησε από τα Προπύλαια προς τη Βουλή.
Η μάχη της απεργίας, σε κόντρα με τον κυβερνητικό και υποταγμένο συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ που κινήθηκαν ανοιχτά απεργοσπαστικά και της πλειοψηφίας των Ομοσπονδιών που δεν πήραν αγωνιστικές αποφάσεις, σε πλήρη αποσιώπηση από τα ΜΜΕ, με σκληρή αντιπαράθεση με την εργοδοσία, ήταν μια διαφορετικού χαρακτήρα μάχη για τις δυνάμεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος που πρέπει να έχει συνέχεια, μπροστά στην επίθεση βάθους και διαρκείας που εξήγγειλε η κυβέρνηση, η Ε.Ε. και το κεφάλαιο, με δεδομένη την συναίνεση των κυβερνητικών-υποταγμένων ηγεσιών της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ που ήδη έσπευσαν να δηλώσουν ότι τα μέτρα κινούνται σε θετική κατεύθυνση και συμμετέχουν στον «διάλογο» για το ασφαλιστικό. Ο λόγος στους εργαζόμενους, τα πρωτοβάθμια σωματεία και τις συνελεύσεις, στις επιτροπές αγώνα και τα εργατικά σχήματα-κινήσεις, στην ταξική πτέρυγα για τα επόμενα βήματα”.
http://ashtonhar.blogspot.com/2009/12/blog-post_17.html
ΓΙΑΤΙ γμτ εσείς απο το ΚΚΕ/ΠΑΜΕ λέτε πάντα ψέματα όσον αφορά τις δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής/κομμουνιστικής Αριστεράς; Γιατί λέτε ψέμματα πχ και για τις εργατικές δυνάμεις που πρόσκειται στην σοσιαλδημοκρατική αριστερά (το ΜΕΤΑ) οι οποίες όμως μέσα έστω απο αντιφάσεις, απέρριψαν και κατείγγειλαν την απεργοσπασία της ΓΣΕΕ στις 28 Νοεμβρη;μ ΓΙΑΤΙ;
Μάλιστα. Για την ιστορία να θυμίσω ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι το 2015 τουλάχιστον είχαν κοινά ψηφοδέλτια σε 52(!) ΕΛΜΕ και Συλλόγους. Και ότι εκείνη την απεργία πολλές από αυτές τις ΕΛΜΕ δε την στήριξαν όπως και η ΑΔΕΔΥ εξάλλου.
Πάλι τα (γ)ίδια βρε Τέλμαν; Δλδ πρέπει για κάθε ψέμα που ξεφουρνίζεις και εσύ και άλλοι σχολιαστές του ΚΚΕ/ΠΑΜΕ εδώ μέσα (δείγμα το ΠΟΣΟ ΜΕΓΑΛΗ ΖΗΜΙΑ έκανε και κάνει η ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΚΕΝΤΡΙΚΗ αντίληψη για τον συνδικαλισμό), να τρέχουμε να βρίσκουμε τα λινκ που αποδεικνύουν πως είναι ψέμα; ΓΙΑΤΙ το κάνεις αυτό;
Για να μην ψάχνεις λινκ…
Στο Εργ. Κέντρο Έβρου (εκλογές 29/3/15) κατέβηκαν 3 ψηφοδέλτια: Ταξική Αγωνιστική Ενότητα (στηρίζει το ΠΑΜΕ), ΔΑΚΕ και Aνεξάρτητη Κίνηση Εργαζομένων Ν. Έβρου, στον οποίο συμμετέχουν ΠΑΣΚΕ, δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ[2]. Η «εργατική αλληλεγγύη»[3] (αλήθεια την γνωρίζεις;) κάλυπτε την συνεργασία γράφοντας:
«Εργαζόμενοι από πολλούς χώρους του ιδιωτικού τομέα (φάρμακο, ιδιωτικοί υπάλληλοι κτλ) πήραν την πρωτοβουλία να δημιουργήσουν την Ανεξάρτητη Κίνηση Εργαζόμενων με στόχο να δώσουν ζωή στο ΕΚ και να αντιμετωπίσουν τις επιθέσεις των εργοδοτών.
Τα αποτελέσματα των εκλογών δικαίωσαν αυτή την προσπάθεια. Η Ανεξάρτητη Κίνηση πήρε 9 έδρες στις εκλογές της Κυριακής 29 Μάρτη, η Ταξική Αγωνιστική Ενότητα (παράταξη του ΠΑΜΕ) πήρε 3, ενώ μια έδρα πήρε η ΔΑΚΕ.»
Είμαι ψεύτης;
Οι συνεργασίες ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ μέχρι πρόσφατα ήταν πάμπολλες και σε πολλούς τομείς. Με κοινή κάθοδο σε ψηφοδέλτια, αλλά και στην απόλυτη σύμπλευση στα ΔΣ όπου κατέβαιναν ξεχωριστά. Ενδεικτικά (μπορώ και εκατοντάδες άλλες) αναφέρω:
Εκλογές ΤΕΕ 24/11/13, ΠΥΣΔΕ Κεφαλονιάς[4], συνεργασίες σε ΓΕΝΟΠ και Πρωτοβάθμιους Συλλόγους της ΔΕΗ[5].
Στους εκπαιδευτικούς η συνεργασία ήταν σχεδόν διαχρονική και σε πάρα πολλές ΕΛΜΕ. Απολύτως ενδεικτικά, αναφέρω:[(ΕΛΜΕ-ΚΙ, 2013), ΕΛΜΕ ΑΓ΄, ΕΛΜΕ Ε΄ Αν. Αττικής (και μετά τις εκλογές του ’15] καθώς και σε πολλές άλλες, ΣΥΝΕΡΓΑΣΊΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ), πολιτική συνεργασία ΣΥΝΕΚ – Παρεμβάσεων σε ΟΛΜΕ.
Σε πάνω από 60 ΕΛΜΕ και Συλλόγους Δασκάλων, στις αρχαιρεσίες (11/2012) για τα Τοπικά Υπηρεσιακά Συμβούλια οι ΑΝΤΑΡΣΥΑ-Παρεμβάσεις κατέβηκαν σε κοινά ψηφοδέλτια με τον ΣΥΡΙΖΑ για εκλογή «αριστερών αιρετών»[6], ενώ κατέβαιναν ξεχωριστά στα Κεντρικά Υπηρεσιακά Συμβούλια, δηλαδή εκτός του ρόλου του «αντικαπιταλιστικού» μαϊντανού και «ότι του λαλεί του (οπορτουνιστή) λωλοστεφανή.
Η κοινή κάθοδος των δυνάμεων ΣΥΝ/ ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε 35 Συλλόγους στη ΔΟΕ και 21 ΕΛΜΕ στην ΟΛΜΕ (2011)[7].
ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΠΕΙΡΑΙΑ 2013, ΑΡΣΥ (ΕΕΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ), ΣΑΤΑ «Ενιαίο Ενωτικό» (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΚΛΠ-2016), οι διαχρονικές πολιτικές συνεργασίες ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην ΠΟΕ-ΟΤΑ, τα νόθα συνέδρια και ο αποκλεισμός των συμβασιούχων, 35ο συνέδριο ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ (Αγωνιστική Ενότητα συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στήριξη από ΣΥΡΙΖΑ με επίσημη ανακοίνωση)[8].
Ε.Κ. Αγρινίου «Εργατική πάλη οικοδόμων-Αγωνιστικό μέτωπο (ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΛΑΕ) στις εκλογές του 2014, (ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΣΥΡΙΖΑ) στις προηγούμενες, Ελληνική Κοινότητα Βρυξελλών, εκλογές 2013.
Στα σωματεία των νοσοκομείων «Αγία Όλγα», «Ασκληπιείο» (2015) ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ κατέβηκαν σε κοινό ψηφοδέλτιο. Στο σωματείο του νοσοκομείου ΠΑΓΝΗ στις εκλογές του 2013 οι Αντάρσυοι, ξεπερνώντας εαυτούς, συνεργάστηκαν εκτός του ΣΥΡΙΖΑ και με τους ΑΝΕΛ (ΕΑΠ).
Συνδικάτο Οικοδόμων Μαγνησίας «Αγωνιζόμενοι Οικοδόμοι» (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΕΠΑΜ), Απρίλιος 2013.
Και να μην ξεχάσουμε τους Φοιτητικούς Συλλόγους, όπου οι συνεργασίες με τις σκόρπιες δυνάμεις και τα απολειφάδια του Σύριζα έδιναν κι έπαιρναν, εκτός από τις ενδοπαραταξιακές συνεργασίες, τα κοινά ψηφίσματα στα ΔΣ και τα κοινά πλαίσια στις ΓΣ.
Στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ στήριξαν από κοινού για εκπρόσωπο των εργαζομένων στη Διοίκηση τον Σπ. Δρίτσα (3/2014).
Ξεχωριστή περίπτωση η ΠΟΕΜ όπου η κοινή παράταξη των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ («Εργατική Παρέμβαση») σε συνεργασία με την ΠΑΣΚΕ άλωσαν το προεδρείο της Ομοσπονδίας Μετάλλου[9].
Κι ένα κορυφαίο και πολύ πρόσφατο: Ο γνωστός ναυτοπατέρας Νταλακογιώργος (Ένωση Ναυτών) πέρασε στις δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις εκλογές του ΕΚ Πειραιά (2016).
Όλα τα παραπάνω παραδείγματα που, επαναλαμβάνω, είναι απολύτως ενδεικτικά και δίνουν μια μικρή εικόνα της συνεργασίας και συμπόρευσης ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΣΥΡΙΖΑ, αναδεικνύουν το ρόλο της πρώτης ως «αριστερού» ψάλτη ή «αντικαπιταλιστικού» συνοδοιπόρου του ΣΥΡΙΖΑ και αναχώματος του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος.
Άλλωστε, τη συγγένεια ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΣΥΡΙΖΑ την αναγνωρίζει και το ίδιο το ΝΑΡ:
«Στα μάτια πολλών αριστερών κι εργαζομένων η ΑΝΤΑΡΣΥΑ φαίνεται σα συνεχές του ΣΥΡΙΖΑ»[10].
Ούτε οι κοινές συγκεντρώσεις (ων ουκ έστιν αριθμός) ξεχνιούνται, όπου ενδεικτικά και πάλι αναφέρω τη συγκέντρωση στο Σύνταγμα των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ την Δευτέρα 8/10/2012 με Σύριζα, ΚΟΕ, ΕΠΑΜ, Σπίθα, τους «δεν πληρώνω» κλπ, στις 27/11/14 στην πλ. Κλαυθμώνος πάλι σε συγκέντρωση των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, όπου μάλιστα έφτασαν με προσυγκεντρώσεις. Κατάγγειλαν τα μνημόνια, ο Τσίπρας ζήτησε συστράτευση για να γίνει κυβέρνηση και πορεύτηκαν προς τη Βουλή. Επίσης στις 29/6/15 στη συγκέντρωση-συναυλία «αξιοπρέπειας και δημοκρατίας» συμμετείχε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ως «αντικαπιταλιστικό» ντεκόρ.
Είμαι ψεύτης, λοιπόν;
[2] https://www.902.gr/eidisi/ergatiki-taxi/64275/evros-koino-psifodeltio-ton-dynameon-paske-syriza-kai-antarsya-sto
[3] Τεύχος 1167, 1/4/15
[4] http://www.inkefalonia.gr/koinonia/26738-pame-epikindyni-kai-kairoskopiki-i-taktiki-pou-egkainiazei-i-synergasia-ekpaideftikon-enantia-sto-pame
[5] ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΔΕΗ – ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Δεκέμβρης 2015.
[6] https://www.rizospastis.gr/story.do?id=7114124&textCriteriaClause=%2B%CE%91%CE%9D%CE%A4%CE%91%CE%A1%CE%A3%CE%A5%CE%91+%2B%CE%A3%CE%A5%CE%A1%CE%99%CE%96%CE%91
[7] Ριζοσπάστης 25/6/11.
[8] https://www.rizospastis.gr/story.do?id=7104759
[9] Ριζοσπάστης 20/3/16
Ναι είσαι ψεύτης Τέλμαν:
Α. ΛΕΣ ΨΕΜΜΑΤΑ για τις περιπτώσεις που αφορούν ΔΟΕ και ΟΛΜΕ/ΕΛΜΕ
Β. Λές ψέμματα για την ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ
Γ. Λές ΨΕΜΑΤΑ για την ΠΕΝΕΝ και τον Νταλακογιώργο. Ψεματα. Αλλά τι σε νοιάζει;
Δ. για τις συγκεντρώσεις στο Συνταγμα που αναφέρεις, πάλι λές παπαριές διότι: Αφενός σε συγκέντρωση ΓΣΕΕ ΑΔΕΔΥ δεν πάει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και αφετέρου διότι στο Συνταγμα τότε γίνονταν πολλές συγκεντρώσεις εναντια στα χαράτσια/πλειστηριασμούς και σε άλλα μνημονιακά μέτρα και καλούσαν πολλές ομάδες και οργανώσεις, η καθεμια με το δικό της κάλεσμα.
Είναι λοιπόν ΠΑΠΑΡΙΕΣ αυτά που γράφεις διότι, πάνω στην κομματοσκυλική σου λύσσα, σώνει και ντε να δείξεις ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν το ίδιο, φέρνεις ως αποδεικτικά στοιχεία το ότι συνηπήρχαν τότε στον ίδιο χώρο σε μια συγκέντρωση. τόσο κομματόσκυλο και θες μετά και να κάνεις κάτι στην ελληνική κοινωνία. Αμ δε….
Το μόνο που ισχύει ανερμάτιστε και ασυνάρτητε Τέλμαν, είναι πως το ΣΕΚ είχε μια τέτια λογική εξ ου και το δημοσίευμα της Εργατικής Αλληλεγγύης. Ομως το ΣΕΚ έχει μειοψηφήσει ΣΤΑΘΕΡΑ όλα αυτα τα χρόνια εντός της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Επιστρέφω προφανώς τους χαρακτηρισμούς που αμολας αφού σου ήρθε απότομη η αλήθεια. Εγώ μίλησα με στοιχεία και πηγές
Αφήνω και αυτό για κερασάκι. Δε θα ξαναεπανελθω.
«Ο πυρήνας της κριτικής που κάνει σήμερα η ΑΝΤΑΡΣΥΑ απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ, σε αντίθεση με την ηττοπαθή και καταστροφολογική πολεμική που κάνει το ΚΚΕ, αυτή την αντίφαση προσπαθεί να αναδείξει. Η συμμετοχή της Αριστεράς στην κυβέρνηση, καθαυτή μια κατάθεση ελπίδας από τη μεριά των λαϊκών μαζών, πρέπει να σημαίνει και αριστερή διακυβέρνηση: δηλαδή ρήξη πραγματική με την κυρίαρχη πολιτική, ενεργοποίηση του εργατικού και λαϊκού κινήματος, εμπιστοσύνη στη δυνατότητα του αγωνιζόμενου λαού να αγκαλιάσει και να μπολιάσει ένα πρόγραμμα κοινωνικού μετασχηματισμού»
Παναγιώτης Σωτήρης, http://www.aristerovima.gr/details.php?id=3441
A. TI τεκμηρίωσες ωρέ Τέλμαν καραμπουζουκλή; Οι ελάχιστες πραγματικές συμπράξεις με τον ΣΥΡΙΖΑ που αναφέρεις και τις χρεώνεις στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δεν αφορούν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ως πολιτικό οργανισμό, αλλά είναι επιλογές του ΣΕΚ. Να δεχθώ, να δεχθούμε κριτική για το ΠΩΣ λειτουργεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ; Να τις δεχθώ, θα είναιπραγματικές και γόνιμες. Αλλά στο επίπεδο που εσύ και το /ΑΜΕ/ΚΚΕ ασκείτε κριτική στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τα πραγματα είναι πολύ σαφή: Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ως πολιτικός οργανισμός έχει απορρίψει από την ίδρυσή της οποιαδήποτε μετωπική σύμπραξη με την τότε ρεφορμιστική αριστερά δλδ τον ΣΥΡΙΖΑ (σήμερα καπιταλιστικό κόμμα, ή η αριστερά του κεφαλαίου). Επίσης, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πολύ νωρίς αποκρυστάλωσε την τακτική της ανατρεπτικής κοινής δράσης βάσει συγκεκριμένων πεδίων και στόχων, στην οποία κάλεσε πολλάκις ΚΚΕ και τότε τον ΣΥΡΙΖΑ (και μετά την ΛΑΕ). Ανατρεπτική κοινή δράση, είναι η κοινή δράση που στοχεύει στην συγκέντρωση δυνάμεων για την ανάσχεση καπιταλιστικών πολιτικών.
Πράγματι λοιπόν η ΑΝΤΑΡΣΥΑ με βάση το παραπάνω σκεπτικό, κάλεσε και το ΚΚΕ, και τον τότε αριστερό μεταρρυθμιστικό ΣΥΡΙΖΑ σε κοινή δράση. Το ΚΚΕ αρνηθηκε πάντα, ο δε ΣΥΡΙΖΑ σε ορισμένες περιπτώσεις κ΄λεσε με δικό του κάλεσμα και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ με δικό της σε κοινες συγκεντρώσεις θεμτικού χαρακτήρα όπως εναντίον των χαρατσιών, πλειστηριασμών κλπ. Και πολύ σωστή είναι αυτή η τακτική της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Διότι, ούτε σεχταριστική, ούτε σούπα είναι.
Β. Για το απόσπασμα απο κείμενο του Παναγιώτη Σωτήρη που παραθέτεις, καραμπουζουκλή Τέλμαν! Και εδώ υπεκφεύγεις: Η λογική αυτή που προτείνει στο κείμενό του ι ο Π. Σωτήρης, είναι η λογική που είχε η πλειοψηφία (ούτε καν όλη) η ΑΡΑΝ, όντας συνιστώσα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Μονίμως λοιπόν, αυτή η λαθεμένη λογική της ΑΡΑΝ και του Π. Σωτήρη ΜΕΙΟΨΗΦΗΣΕ στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Με αποτέλεσμα; ΑΡΑΝ και ΑΡΑΣ αποχώρησαν το ’15 απο την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και εντάχθηκαν στην ΛΑΕ.
“Οι ελάχιστες πραγματικές συμπράξεις με τον ΣΥΡΙΖΑ…….”
Αυτό είναι το ανέκδοτο του μήνα, ή έχει κι άλλο?
Δεν είσαι ψεύτης είσαι ψευταράς. Στην περίπτωση της ΠΟΕΜ δεν υπάρχει κανένα ψηφοδέλτιο στο οποίο συμμετέχει Συριζαίος, και εκτός αυτού η εργατική παρέμβαση (στην οποία συμμετέχουν σύνεδροι από ΛΑΕ , Ανταρσυα, και ανένταχτοι ) δεν συμμετέχει καν στο προεδρείο πασκε – δακε, ακολουθώντας το ΠΑΜΕ το οποίο επίσης δεν συμμετέχει στο προεδρείο.
Δείτε και εδώ φίλοι για την απεργία της 17ης Δεκεμβρίου 2009:
http://nkapatras.blogspot.com/2009/12/blog-post_1621.html
Μη στεναχωριέστε φίλοι του ΝΑΡ. Στον αγώνα σας ενάντια στο ΠΑΜΕ και τον κομματικό συνδικαλισμό δεν είσαστε μόνοι. Και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις δίνουν την ίδια μάχη, μπορείτε να είστε ήσηχοι.
https://gsee.gr/?p=36260&fbclid=IwAR1U1_lxWQLwkd4pRVnyUQJYEZQqaXV7MIWhSCst4f69fkG2Nft_jFY4WY0
Τελικά φίλοι του ΠΑΜΕ, βλέπω ότι βάλατε μια σύσκεψη την Τετάρτη 7/11, όχι για να οργανωθεί η απεργία στις 14/11 (που εσείς βάλατε, αφού αλλάξατε την απεργία στις 8/11 που εσείς προτείναται..), αλλά για να “αποφασίσετε” σε μία σύσκεψη την αλλαγή-τρίτη κατά σειρά-της απεργίας και να την πάτε μαζί με τη ΓΣΕΕ στις 28/11. Δεν χρειάζεται κανένας σχολιασμός πλέον, οι εργαζόμενοι και κυρίως οι αγωνιστές του κινήματος βγάζουν τα συμπεράσματά τους…
Σωστός και πολύ ενδιαφέρων ο συλλογισμός σου Λαθραναγνώστη.
Οι εργατοπατέρες της «ΓΣΕΕ» ξέρουν να χειρίζονται καλά το όπλο της δοτής εξουσίας, που κρατάνε στα χέρια τους. Κάνουν τον γνωστό εκβιασμό: «Εχετε τα «@ρ$#δια» να μας ανατρέψετε; Οσο δεν τάχετε, θα σας σέρνουμε!»
Τόσο απλό.
Την πατήσανε στις 30/5, και βάλανε μυαλό, με την ταχτική, που επισημαίνεις. Χάσανε, προσωρινά όπως φαίνεται, και μια μάχη στο ΕΚΑ (καλό σημάδι, έστω μερικής, αποδιοργάνωσης αυτό…) με την κήρυξη της 14/11, αλλά…βρήκανε την «λύση» με την ανταπεργία της 28/11. Και με αυτό, πάνε τώρα πίσω, να «τα μαζέψουν» και στο ΕΚΑ.
Το θέμα της απεργίας και του διλήμματος «14 η 28;» προφανώς έχει και μιαν αυτοτελή αξία, αλλά κυρίως πρέπει να ιδωθεί στα πλαίσια της γενικότερης ταξικής πάλης και ιδιαίτερα της ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ, στην οποία, επίσης προφανώς, θα παίξει έναν σημαντικό ρόλο. Μια σωστή απόφαση, (που θα κριθεί από την συμμετοχή των εργαζομένων και όχι με ανακοινώσεις και …αλλαλαγμούς εκ των υστέρων!), ασφαλώς θα συντομεύσει και τις ημέρες των εργατοπατέρων. [Παρένθεση: Για να πάρει την σκυτάλη το καθαρόαιμο φασισταριό, αλλά αυτό εκφεύγει από τα πλαίσια του παρόντος.]
Για μένα, άμεσα, είναι καθαρά ΜΕΤΡΗΜΑ ΚΟΥΚΙΩΝ.
Αν, με το δεδομένο του εργατοπατερικού ελιγμού και κόντρα σε αυτόν, μπορεί να γίνει μια αξιοπρεπής απεργία την 14/11, με καλή συμμετοχή τουλάχιστον στη δύναμη των φορέων, που την (και θα την) υποστηρίξουν, τότε, αν μου έπεφτε λόγος, θα συνηγορούσα υπέρ. Αν όμως «έπιασε» ο ελιγμός των εργατοπατέρων και κινδυνεύουμε με κανά φιάσκο aka 1/11, τότε …να λείπει. Ας απαντήσουμε κι εμείς με έναν ακόμη ελιγμό, («κωλοτούμπα» θα την πουν οι «Λεβέντηδες», αλλά ….σπολάτη τους!). Ετσι είναι η πάλη, όταν όχι απλώς είναι αμφίρροπη, αλλά, ακόμη χειρότερα, όταν βρίσκεσαι σε δυσμενή θέση. Κι όπως ξέρουνε και οι στρατιωτικοί, αν η πειθαρχία στην επίθεση είναι ζήτημα επιτυχίας, στην άμυνα είναι ζήτημα επιβίωσης.
Ηταν καλή κίνηση η πρόσκληση σε σύσκεψη των εκπροσώπων των υπερ-διακοσίων οργανώσεων στις 7/11 στα γραφεία των οικοδόμων. Οχι μόνο για το γραδάρισμα της αποφασιστικότητας των ίδιων (τα «κουκιά»), αλλά και σαν μέσο πίεσης και στον αντίπαλο (ΕΚΑ κλπ).
Αναπόφευκτες και επιβαλλόμενες ταχτικές κινήσεις πριν από μια σημαντική μάχη.
————————————————
Pavel, ….τρία πουλάκια κάθουνταν! Γι αυτό (και ..ορθώς και ευτυχώς) είσαστε τρία πουλάκια κι ο κούκος.
χτυπηθειτε οσο θελετε.. για το παμε το σημαντικο ειναι η απεργια των εργατων κι οχι η απεργια των πρωτοβαθμειων, του παμε, των απο κατω, των απο πανω, της γσεε. ο,τι κανει θα το κανει με ευθυνη απεναντι στην ανασυγκροτηση του εργατικου κινηματος και την εργατικη ταξη συνολικα. οπως στις 12 γεναρη πηρε αποφαση για απεργια ενω πρωτοβαθμια, διακλαδικα, πολυκλαδικα και δεν ξερω γω τι αλλο κοιταζαν με στομα που εχασκε (προφανως οχι απο πανηγυρισμο) και η γσεε υπονομευε ανοιχτα την απεργια, ετσι και τωρα αν κρινει οτι πρεπει να παει στις 28 θα το κανει με γνωμονα οχι τα πολυκλαδικα ή την τιμη και την περηφανια αλλα την ευθυνη που εχει απεναντι στην ταξη… για αυτο το παμε ειναι ταξικο μπλοκ κι οχι συνδικαλιστικος στρουθοκαμηλος
Ιδού η ρόδος, ιδού και το πήδημα, φίλοι του ΠΑΜΕ.
Έχετε εκατοντάδες σωματεία, πολλά εργατικά κέντρα, αρκετές ομοσπονδίες, αποφάσεις από συνελεύσεις συνδικάτων για απεργία 8/11 που έγινε… 14/11. Προχωρήστε! Τι σας εμποδίζει; Η ΓΣΕΕ πιο μικρή “απεργία” κάνει, απείρος πιο λίγο κόσμο συγκεντρώνει. Τι σας εμποδίζει να κάνετε απεργία χωρίς αυτούς τους λακέδες;
Όχι επιχειρήματα “να πάεμ με τους εργάτες” και τα δήθεν ενωτικά… Τα λένε κάτι αριστεριστές της αντίληψης του “ενιαίου μετώπου” αυτά τρομάρα τους. Γνωρίζετε καλά ότι η ενότητα χτίζεται στο στόχο, στην κίνηση, στην πάλη, όχι στην ημερομηνία και στην σφραγίδα της ΓΣΕΕ. Πάμε τη Δευτέρα στο ΕΚΑ και τις επόμενες μέρες στην ΑΔΕΔΥ που θα συνεδριάσουν για να αλλάξουν τις αποφάσεις τους για 14/11 να τα κάνουμε π@@τ@@να. Πάμε να υλοποιήσουμε τις αποφάσεις των σωματείων για 14/11. Μπορείτε; Θέλετε;
Θα σου το πω απλά. Για πάρα πολύ κόσμο, ακόμα τουλάχιστον, η ΓΣΕΕ, δίνει την νομική κάλυψη στην απεργία. Το ταξικό κίνημα ακόμα, δεν έχει τη δυνατότητα να φτιάξει δική του ΓΣΕΕ. Χώρια που κι ακόμα αν είχε, είναι θέμα αν θα έπρεπε να προχωρήσει σε κάτι τέτοιο. Υπάρχει το γνωστό εδάφιο του Λένιν στον “Αριστερισμό”……Παρά το ότι κινδυνεύω να βρεθώ ανακόλουθος με τυχόν διαφορετική απόφαση του ΠΑΜΕ, υποστηρίζω με τα χίλια, ότι το ΠΑΜΕ, για λόγους ταχτικής, πρέπει να ακολουθήσει τη ΓΣΕΕ! Καλό το “πήδημα”, αλλά πρέπει να το κάνεις και προς τη σωστή μεριά. Προς το σκάμμα και όχι αντίθετα!
Δυστυχώς έτσι είναι. Δεν μπορείς να αφήσεις το 80-90% των εργαζομένων της χώρας (στην Αττική είναι πολύ καλύτερα τα πράγματα αλλά υπάρχει και η υπόλοιπη Ελλάδα) νομικά ακάλυπτους. Δίλημμα
Πες μας ρε Κώστα όταν τρέχαμε στα ειρηνοδικεία ποια νομική κάλυψη είχαμε;;; ΚΑΜΙΑ!!!
Γιατί δλδ τον άλλο πρέπει να τον νταντεύεις, δε το κατάλαβα, όλοι ενήλικες είμαστε…
Καταλαβαίνεις ότι δεν υπάρχει καμία ομοιότητα. Άλλο συνειδητοί αγωνιστές που διακινδυνεύουν μια σύλληψη, αυτόφωρο και ποινή με αναστολή για πλημμέλημα και άλλο να μην μπορεί να απεργήσει το 90% των εργαζομένων (δηλαδή και άνθρωποι ταλαντευόμενοι, ανήσυχοι κτλ κτλ) και αν το κάνουν να κινδυνεύουν με απόλυση για συμμετοχή σε παράνομη απεργία. Το βασικό μέτρο επιτυχίας μιας απεργίας είναι να υπάρχει σημαντικός αριθμός απεργών και να γίνει αισθητή στην παραγωγή. Η προδοτική στάση της ΓΣΕΕ στοχεύει ακριβώς σε αυτό
ΑΥΤΟ το επιχείρημα έχει βάση ως ΓΕΝΙΚΟ επιχείρημα. Ομως, αν δει κανείς ποσοτικά τις συγκεντρώσεις τοσο του ΠΑΜΕ/ΚΚΕ όσο και των πρωτοβάθμιων όλα τα προηγούμενα χρόνια, διαπιστώνει πως ο όγκος των εργαζομένων “που είναι ανένταχτοι, θέλουν να απεργήσουν, δεν έχουν σωματείο να τους καλύψει και αναγκαστικά τους καλύπτει η ΓΣΕΕ” είναι ΕΛΑΧΙΣΤΟ.
Αυτό αποδεικνύετε και απο τα ΠΟΣΟΣΤΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΕΣ της ΓΣΕΕ, τα τελευταία 5 τουλάχιστον χρόνια: Είναι πολύ μικρά και αφορούν τους συνειδητοποιημένους. Οπότε, το όντως ΣΩΣΤΟ αλλά μέσα στην γενικότητα του επιχείρημα που χρησιμοποιεί ο λαθραναγνώστης, ο ένας και όλοι οι ΚΚΕδες εδώ μέσα, μάλλον δεν ισχύει.
Εγώ έχω κουραστεί να νταντεύω τον κάθε μπούμπη που κλαίγεται, ειλικρινά όμως…
Ίσως έχεις δίκιο σύντροφε ως προς το τι γίνεται σε Αθήνα. Σε όλη την υπόλοιπη Ελλάδα όμως είναι διαφορετικά τα πράγματα με εξαίρεση ίσως τα ΕΚ που έλεγχε το ΠΑΜΕ (και πάλι δεν είμαι βέβαιος)
Λαθραναγνώστη η λογική σου είναι κατανοητή, αλλά είναι ανάλογη με τη λογική σου για την έξοδο από την ΕΕ.
Είναι λογική διαχείρισης ήττας και όχι σχεδιασμού νίκης.
Ναι και ο Λένιν, όταν έλεγε ότι αν σε σταματήσουν στο δρόμο κλέφτες και σου πούνε “τα λεφτά σου ή τη ζωή σου”, εσύ πρέπει να τους δώσεις τα λεφτά σου και να γλυτώσεις τη ζωή σου και να τους κυνηγήσεις μετά, λογική ήττας και διαχείρισης είχε. Ο γενναίος ΑΝΤΑΡΣΥος, θα έδινε…..τη ζωή του!
……για να πάει η ψυχή του στη Βαλχάλα των αγωνιστών του προλεταριάτου!
Η αγαπημένη μου σκηνή (δεν είμαι ΑΝΤΑΡΣΥος)
https://www.youtube.com/watch?v=lEOOZDbMrgE
Λαθραναγνώστη, δεν θα βρεθείς ανακόλουθος, η ηγεσία του ΚΚΕ έχει ήδη αποφασίσει να κάνει 3η μετάθεση, και από 8, μετά 14 να πάει τελικά 28/11 η απεργία.
Θα σας τα ανακοινώσουν στη σύσκεψη της Τετάρτης…
Επί της ουσίας τώρα: Όποιος νομίζει ότι στην εποχή μας, στα κάτεργα του ιδιωτικού τομέα, εκεί που καθημερινά παραβιάζεται το σύνολο της εργατικής νομοθεσίας, που δουλεύουν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι απλήρωτοι για μήνες (πολύ χοντρή παρανομία-νομικά), του δίνει κάλυψη η… ΓΣΕΕ αν απεργήσει, είναι βαθιά νυχτωμένος.
Ακόμα όμως κι αν “ψάχνουμε” κάποια κάλυψη, τυπικά ακόμα και τα πρωτοβάθμια σωματεία με απόφαση μπορούν να κυρήξουν-και να καλύψουν-την απεργία στο χώρο τους, πόσο μάλλον τα Εργατικά Κέντρα και οι Ομοσπονδίες, που αποτελούν δευτεροβάθμιες οργανώσεις. Έχετε εκατοντάδες τέτοια για… κάλυψη. Δεν είναι λοιπόν το θέμα η νομική κάλυψη των ταξικών αντιπάλων (ΓΣΕΕ).
Το αν θα έπρεπε να φτιαχτεί μια άλλη ΓΣΕΕ ακόμα και αν υπήρχαν οι δυνατότητες (κατά τη γνώμη μου εσείς, το ΠΑΜΕ τις είχατε οργανωτικά, ποσοτικά) είναι όντως μεγάλη συζήτηση, όχι για σήμερα, εδώ.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς να απεργήσεις χωρίς της ΓΣΕΕ όμως. Το έκανες, το κάναμε όλοι μαζί στις 12 Γενάρη φέτος. Πετυχημένα κιόλας.
Το δικό μου για παράδειγμα το πρωτοβάθμιο, δεν κηρύσσει απεργία αν δεν την έχει κηρύξει η ΓΣΕΕ. Ούτε συνέλευση εργαζομένων καλεί κι αν καλέσει, δεν υπάρχει προσέλευση, ούτε καν για να γίνει η συνέλευση, πόσο μάλλον να συμπληρωθεί το 50%+1 που απαιτεί ο καινούργιος νόμος της……αριστεράς! Ούτε το εργατικό κέντρο της περιοχής καλύπτει απεργία χωρίς την ΓΣΕΕ. Και το χειρότερο, οι εργαζόμενοι, βρίσκουν αφορμή και δεν συμμετέχουν σε απεργία που δεν την έχει κηρύξει η ΓΣΕΕ, γιατί λέει, είναι κομματική! Κι εκεί που δουλεύω, είναι πολύς κόσμος…
Όλοι καλύπτονται πίσω από την ΓΣΕΕ!
Αφού λές αυτά που λές αγαπητέ λαθραναγνώστη τότε ΓΙΑΤΙΑ ΟΛΑ αυτά τα χρόνια ΟΙ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ που κηρρύσει η ΓΣΕΕ έχουν ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ που αγγίζει τα όρια των αγωνιστών εργαζομένων; Ε;
Κακό πράγμα το να πρέπει να υπερασπίσεις μια άθος γραμμή με επιχειρήματα που εξοθφαλμα είναι λάθος…. ΑΥΤΟ είναι ακόμα ένα δείγμα ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΕΝΤΡΙΚΗΣ αντίληψης: Το να υπερασπίζεις μια γραμμή εναντίον μιας άλλης, με επιχειρήματα που ολοφάνερα δεν στέκουν. Ε, δεν πάει πλέον μακριά αυτή η λογική…..
Το maximum της συμμετοχής στις απεργίες, είναι όταν τις κηρύσσει η ΓΣΕΕ.
Αυτό είναι δεδομένο.
Αυτά που λες “ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ που αγγίζει τα όρια των αγωνιστών εργαζομένων”, δεν ισχύει. Τι θα πει πολύ μικρή? Σε σχέση με τι κάνεις την σύγκριση? Και δεν είναι μόνο οι αγωνιστές εργαζόμενοι.
Λαθραναγνώστη, ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ συμμετοχή σημαίνει, ΠΟΛΥΜΙΚΡΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ τωνεργαζομένων που εργάζονται. Δλδ πολύ μικρό ποσοστό εργαζομένων ΑΠΕΡΓΕΙ.
Και αυτό το ποσοστό εργαζομένων που απεργεί, αποτελείται ΚΥΡΙΩΣ απο αγωνιστές εργαζόμενους.
Μήπως λαθραναγνώστη πρέπει να αρχίσουμε να παίρνουμε απόφαση πως είμαστε όσοι είμαστε και πως όποιος δεν ήρθε ακόμα δε θα’ ρθει;
Μήπως πρέπει να πάψουμε να μετράμε σα μάχιμους μόνο τους εργαζόμενους και να αρχίσουμε να ψάχνουμε για συναγωνιστές και σε άλλους χώρους όπου μαζεύονται άνθρωποι (δε τα ξαναγράφω, τα είπα αναλυτικά παραπάνω);
Το λέω γιατί μου έχει πει παλιός φίλος και σύντροφος μια φορά πως εκείνος δε βρίσκει τι μπορεί να πει με κάποιον που δεν ανήκει σε κάποιον πολιτικό ή συνδικαλιστικό χώρο, αλλά μπορεί να ανήκει σε κάποιας άλλης μορφής και στόχευσης ομαδοποίηση (σαν αυτές στις οποίες αναφέρθηκα παραπάνω).
Το ΠΑΜΕ ποτέ δεν μετράει μόνο τους εργαζόμενους. Πάντα απευθύνεται και στους άνεργους και παντού….Κακώς σου είπε τέτοια πράγματα ο φίλος σου και καλά θα κάνεις, να του κάνεις μια σχετική συζήτηση. ίσως είναι η προσωπική του γνώμη. Θα έχει κι αυτός τις δικές του τραυματικές εμπειρίες, όπως όλοι μας. Θέση πάντως του ΚΚΕ, δεν είναι τέτοια πράγματα. Γι αυτό και προκρίνει την “κοινωνική συμμαχία” ‘όπου χωράνε όλοι.
“ΚΕΡΚΥΡΑ, Με κινητοποίηση των ταξικών δυνάμεων ματαιώθηκε κυβερνητική φιέστα” Τον τάπωσε τον Γαβρόγλου μαζί με τους εργατοπατέρες του ΕΚΚ το ΠΑΜΕ!
Ομως, δείτε πως χτίζεται, (και για τη χάρη σας…), η εικονική αντι-ΠΑΜΕ “πραγματικότητα”, που τόσο σας θέλγει:
{Χαρακτηριστική είναι και η στάση των μέσων μαζικής ενημέρωσης που, αν και ήρθαν να “καλύψουν” την κινητοποίηση, που διοργάνωσε η Γραμματεία Κέρκυρας του ΠΑΜΕ, εντούτοις δεν καταδέχθηκαν να καταγράψουν καμία δήλωση από κανένα μέλος της Γραμματείας ή των διοικήσεων των ταξικών Σωματείων, παρά μόνο από την Πρόεδρο της ΕΛΜΕ Κέρκυρας, με φόντο τους εργαζόμενους των Σωματείων, που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ».}
Αλλά το ΠΑΜΕ δεν έχει “γιορτή και σχόλη”: Καλεί σε κινητοποίηση στις 7/11, για την εκλογοαπολογιστική του ΕΚ Ηρακλείου
Το ΠΑΜΕ κι αν γνωρίζει την ετοιμότητα/δυνατότητα της ε.τ. για τις διάφορες μορφές αγώνα, …αφού, όποιαν πέτρα κι αν σηκώσεις, από κάτου θα ν’ τώβρεις.
Γι αυτό ακριβώς δεν …βγάζει φετφάδες ….”από τα κάτω”(;) για …τέσσαρες μήνες μετά(!!!), αλλά προκαλεί συνεχώς τους αγωνιστές σε ενεργοποίηση…
…και η ανταπόκρισή τους δείχνει μέχρι που μπορούν κάθε φορά να το τραβήξουν.
Η απεργία θα γίνει και θάναι ντάλα μεσημέρι. Και με τους καλύτερους δυνατούς όρους σήμερα για την ε.τ.
Ηδη, το ότι εξαναγκάστηκαν οι εργατοπατέρες να προκηρύξουν …ανταπεργία(!) δείχνει πόσο τους έχουμε στριμώξει.
Γι αυτό έχει σημασία η σύσκεψη της 7/11, που καλούν τα συνδικάτα στην Αθήνα. Δεν είναι για τα μάτια. Μην κρίνετε, μερικοί, εξ ιδίων….
Τα λεγόμενα μου διαστρεβλώνεις san rocco και το κάνεις συνειδητά.
Φιλιά.
(δεν δούλεψε το reply και το βάζω εδώ)
Κώστας
Ωραίος ο διάλογος και αποκαλυπτικός. Το ΓΣΕΕιτικο παραμαγαζο ΑΝΤΑΡΣΥΑ ( δηλαδη το ΣΕΚ ) παριστάνει τον κήνσορα και υποδύεται τον επίδοξο “ηγετη” της εργατικής τάξης . Το “ανταρσυα”, που δεν γραφει ουτε μια αραδα για τις τραγικες εξελιξεις στη Βραζιλία , οπου το δηθεν “αντιιμπεριαλιστικο” κλπ κομμα του Λούλα έστρωσε το δρομο για την επερχομενη καταστροφη και εξοντωση του εργατικου κινηματος. (Οπως βεβιαια το εχει βουλωσει εδω και καιρ΄ο για τη Συρια ,οπου απετυχε η λατρεμενη του “πορτοκαλι επανασταση” της CIA, δεν πειραζει πέτυχε στη Λιβυη και την Ουκρανια ,θα πετυχει και στη Βραζιλια ως Ναζιστικη Δικτατορια). οσο για σας λατρεις της “εργατικης δημοκρατιας” της Παντιερας ,που δεν τολματε να δημοσιεύσετε οσα δε σας αρεσουν, οπως το σχολιό μου για τις εξελιξεις στη Βραζιλία , συνεχιστε με “νικες” (ποσες πιά ?) ,οπως το προχτεσινο καραγκιοζιλικι της “γενικης απεργιας” που δεν μαζεψατε ουτε τον κοσμο που προσκαιρα εξαπατατε …Παντα τετοια ,απο “νικη” σε “νικη”
Χρήστο Παρίση για όλα φυσικά δεν υπάρχει καμιά παραπομπή σε κείμενα και θέσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, γιατί όπως όλοι όσοι προβοκάρουν και χαφιεδολογούν, γράφει συστηματικά ψέματα.
Τα σχόλιά σου δεν έχουν καμιά σημασία γιατί δεν είναι παρά υστερική συκοφαντία. Δε σου φταίει ούτε η Παντιέρα ούτε κανείς.
ΧΡΗΣΤΟ ΠΑΡΙΣΗ, γιατί γρτάφετε ακόμα ένα παραλήρημα γεμάτο απάτη και ψέμα; Δεν βαρεθήκατε να σας παίρνουμε στο ψιλό;;;
Πω πω καημός… και Παραλήρημα. Πέντε στα πέντε λάθος, 100% αστοχία σε όλα. Θέλει ικανότητα να πέφτεις σε όλα τόσο έξω σαν τον Παρίση…
Αφού ειναι “υστερικη συκοφαντία” ,γιατι δεν τολμάτε να τα βάλετε,για να αποδείξετε αυτό που λέτε? Ιδου η Ρόδος … ας κρινουν οι αναγνωστες τι είναι και τι δεν ειναι … προληπτική λογοκρισία λοιπον, σε ό,τι σας ενοχλεί και υβρεις … Οταν εγραψα οτι ο Μελανσον ειναι τροτσκιστης,μου απαντησατε οτι γραφω ανυποστατα πραγματα,σας απέδειξα αμεσως ότι ηταν αληθεια και δεν ειχατε την στοιχειωδη εντιμοτητα να πειτε ότι κανατε λάθος. Εσεις, οι ” λατρεις της ‘εργατικης δημοκρατιας” …αρκει να μην σας αντιπαραθεσει κανεις κατι που σας ενοχλει …
Απευθύνεσαι σε σχολιαστή και όχι σε εμάς, όπως θα έπρεπε. Θα λάβεις πάντως απαντήσεις. Σου λέω προς το παρόν ότι πολιτικά χυδαία υβριστικά σχόλια, χαφιεδολογίες – πρακτορολογίες δεν έχουν θέση στην Παντιέρα, θα πρέπει να το καταλάβεις. Μας έγραφες ότι ο Μελανσόν ηγείται του ΝΡΑ, αγνοούσες ότι ηγείται της “Ανυπότακτης Γαλλίας”, σου απαντήσαμε ευγενικά και έχεις το θράσος όχι μόνο να επανέρχεσαι αλλά να ζητάς και τα ρέστα… Σε παρακαλώ. Είμαστε αρκετά ανεκτικοί, αυτό δε σημαίνει ότι όποιον διαφωνεί με τη δική σου άποψη μπορείς να τον λούζεις με βρωμιές.
Βρε ΑΝΕΡΜΑΤΙΣΤΕ ΧΡΗΣΤΟ ΠΑΡΙΣΗ, πετάς σαχλαμάρες κατά του ΝΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, χωρίς να τις τεκμηριώνεις ποτέ! Παράλληλα ο άλλος ανερμάτιστος ο Τέλμαν, γράφει ψέματα, ανάκατα με μισές αλήθεις (πχ χρεώνει επιλογές του ΣΕΚ στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ όταν υπάρχει ρητή θέση τελείως αντίθετη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με αυτή του ΣΕΚ), πάλι χωρίς τεκμηριωση!
Παραληρείτε έτσι;
Στις 14 Νοέμβρη θα έχουμε Απεργία οικοδόμων (ίσως και κάποιων ακόμα κλάδων από τις κατασκευές) και τέρμα.
Έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση αυτή την στιγμή, όλα δείχνουν 28 του μηνα