Από τον σΑτΥρΟπΡόΚο
Θέλω κάποιον στη Βουλή να τα χώνει βρε παιδί μου.
Να αλλάζει τις λίστες για να βάζει τους δικούς του, να μη μασάει τα λόγια του, να μοιράζει καρδούλες, φιλάκια και το τηλέφωνό του για ώρα ανάγκης. Αν είσαι στο μήνα σου και χρειαστεί να πας να γεννήσεις, αν πείνασες και θες πιτόγυρο, αν σε πονάει ο φρονιμίτης και άλλα τέτοια.
Να λέει στους κυβερνώντες: Ντροπή σας μεγάλοι άνθρωποι και σπουδαγμένοι να κάνετε τέτοιες ανοησίες. Τι θα πει κι ο κόσμος που μας βλέπει από τον καναπέ του στις οθόνες; Να αλλάξει κανάλι θέλετε;
Σας αγαπώ!! Φιλάκια!!
Θέλω κάποιον στη Βουλή να έχει πρόταση ενσωματωμένης ρήξης και ανατρεπτικού συμβιβασμού με χαρακτηριστικά συγκρουσιακής διαχείρισης. Κάτι σαν 12 τα Μεσάνυχτα ένα πράμα. Να έχει αρχηγό με περγαμηνές. Κι ας είναι του συστήματος υπηρέτης. Αρκεί να υπόσχεται πως θα μπορέσουμε να ελιχτούμε με οικονομικούς και άλλους χρηματιστηριακούς ή νομισματικούς ελιγμούς. Ας υπάρχει ασάφεια. Εδώ δεν με ενοχλεί γιατί, δεν θέλω τον Τσίπρα που με πρόδωσε, ούτε φυσικά τον Μητσοτάκη.
Θέλω κάποιον στη Βουλή να μπορεί να κάνει αντιπολίτευση, αλλά αντιπολίτευση, όχι ό,τι κι ό,τι. Να είναι 200% αντιπολίτευση. Πιστεύω να καταλάβατε. Να έχει όραμα και σχέδιο για μια άλλη κοινωνία. Δεν χρειάζεται σχέδιο τακτικής για το πώς θα φτάσουμε σ’ αυτή την κοινωνία. Ούτε στόχοι για το σήμερα. Κάποια στιγμή θα γίνει κι αυτό. Δεν θα γίνει;
Θέλω κάποιον στη Βουλή να εξασφαλίζει σταθερότητα. Ας είναι και σε κατάσταση ασφυξίας, χωρίς το απαιτούμενο οξυγόνο. Το θέμα δεν είναι αν επαρκεί για να ανασάνεις. Ας δυσκολεύεσαι στην αναπνοή, δεν πειράζει. Αρκεί να δυσκολεύεσαι σταθερά, χωρίς εξάρσεις και σκαμπανεβάσματα.
Θέλω κάποιον στη Βουλή να υψώνει φράχτες και να χτίζει τοίχους γύρω από τη ζωή μου. Να με φυλακίζει για να με προστατεύει ή έτσι να νομίζω. Να με προστατεύει από ανύπαρκτους εχθρούς για να μην γνωρίσω τους πραγματικούς. Βλέπω πως με τους φράχτες και τους τοίχους προστατεύονται όλοι αυτοί που τους δημιουργούν από εμένα. Παίρνουν άλλοθι για να συνεχίσουν να με περιχαρακώνουν. Να κοιτάζω μόνο προς τα μέσα, προς τον εαυτό μου. Να κοιτάζω μόνο τον εαυτό μου, μέχρι που σαν μοναδικό υπεύθυνο για την κατάστασή μου να θεωρήσω μόνο τον εαυτό μου.
Θέλω κάποιον στη Βουλή να αντιδρά μέχρις ενός σημείου. Να μη ζητάει ανατροπές αλλά μικρά-μικρά βηματάκια. Ας είναι και σε κυκλική τροχιά, ας είναι και βηματάκια προς τα πίσω. Αρκεί να μην καταλαβαίνω την αλλαγή. Αρκεί να μην υπάρχει αλλαγή. Το άγνωστο «αύριο» με τρελαίνει, ακόμη κι αν ξέρω ότι θα είναι καλύτερο από το γνωστό «σήμερα». Ακόμη κι αν το «σήμερα» μού έχει γίνει ανυπόφορο.
Θα μπορούσαν οι εκλογές να είναι η αρχή για να:
-πάψω να είμαι ευκολόπιστος με τους σωτήρες.
-σταματήσω να δικαιολογώ τον εαυτό μου για την απραξία μου.
-σταματήσω να αναθέτω σε ειδικούς, όσα αφορούν στη ζωή μου, στους αγώνες μου, στο παρόν μου και στο μέλλον μου.
-αρχίσω να σκέφτομαι αυτά που μου αξίζουν και αυτά που με εμπνέουν, αυτά που θέλω και αυτά που μου στερούν και όχι μόνο αυτά που μου επιτρέπουν να έχω.
-αρχίσω επιτέλους να διεκδικώ αυτά που παράγω, όλον τον πλούτο, ούτε ένα σπυρί λιγότερο.
-τρομάξουν κι άλλο οι δυνάστες μου, μέχρι να πάψουν να υπάρχουν.
Καλή αρχή λοιπόν, με αγώνες και ανατροπές.
