Γράφει ο Νίκος Ξηρουδάκης
Ο Φαίδων Γεωργίτσης μιλάει για τον Χρίστο Μπίστη, τον οποίον θεωρούσε μέντορά του όχι μόνο στην καλλιτεχνική του πορεία αλλά και στη ζωή του.
Πέθανε πριν από λίγο, το μεσημέρι της Παρασκευής 1/3/2019, ο ηθοποιός και καλλιτέχνης Φαίδων Γεωργίτσης έχοντας συμπληρώσει 80 χρόνια ζωής.
Τον είχαμε δει συντετριμμένο στην κηδεία του αξέχαστου συντρόφου μας Χρίστου Μπίστη. Αργότερα μάθαμε από τον ίδιο ότι χρώσταγε πολλά στον Χρίστο.
Τον συναντήσαμε στο πλαίσιο της προετοιμασίας ενός βίντεο για τη ζωή και το έργο του Χρίστου Μπίστη και μας εξομολογήθηκε πολλά. Μπορείτε να τα δείτε στο βίντεο που ακολουθεί στο τέλος της ανάρτησης.
«Είμαι παιδί της Κατοχής. Και τα παιδιά της Κατοχής, λίγο πολύ, ήμασταν παραβατικοί», δηλώνει εξαρχής. Γεννημένος το 1939, έζησε την Κατοχή σε πολύ μικρή ηλικία. Ο αγαπημένος του θείος ήταν καπετάνιος του ΕΛΑΣ.
Στον μέντορά του Χρίστο, δηλώνει, οφείλει την πνευματική του αφύπνιση αλλά και τον μπούσουλα στην καλλιτεχνική πορεία και τη ζωή του. Μιλάει για τη δραπέτευσή του από το Ναυτικό και για άγνωστες πλευρές της ζωής του. Περιγράφει την πρώτη γνωριμία του με «ένα πολύ όμορφο παιδί, το Χρίστο» και την πρώτη του επαφή με το θέατρο. Έπαιζε επίσης μπάσκετ στον Πανιώνιο.
Ο Χρίστος παρέδιδε μαθήματα υποκριτικής στον Φαίδωνα και τον αξέχαστο ποιητή και συγγραφέα Μάνο Ελευθερίου. «Με βοήθησε καθοριστικά στην προσπάθεια να βρω τον εαυτό μου. Κατάφερε, από αυτό που ήμουνα, να με κάνει κάτι άλλο», μας δήλωσε χαρακτηριστικά.
Όπως μας αναφέρει σε κάποιο σημείο, όταν πέρασε με επιτυχία τις εξετάσεις στη σχολή του Καρόλου Κουν, απήγγειλε ένα ποίημα καθώς και τον μονόλογο του Άμλετ, “Να ζει κανείς ή να μη ζει”, όπως του τα είχε διδάξει ο Χρίστος, τον οποίο θεωρούσε γενικότερα δάσκαλό του.
Η ατάκα που του είχε απευθύνει προειδοποιητικά ο Γιάννης Βογιατζής στην ταινία «Οι θαλασσιές οι χάντρες»: «Αυτή, μέχρι μουστάκι θα σε βάλει να ξυρίσεις», ως δείγμα έσχατης κατάντιας χάρις στον έρωτά του για τη Ζωή Λάσκαρη, επιβιώνει ακόμη στις καθημερινές συζητήσεις, πολλές δεκαετίες μετά την πρώτη προβολή της ταινίας.
Αποχαιρετώντας τον θα θέλαμε να πούμε ότι εκπλαγήκαμε όταν τον γνωρίσαμε. Όχι μόνον για την πελώρια εκτίμηση που έτρεφε για τον σύντροφό μας, αλλά και για τη θαλερότητα με την οποία οδηγούσε και κινείτο στην ηλικία των 78 ετών τότε, για την ουσιαστικότητα των εξομολογήσεών του, καθώς και για τις μνήμες που διατηρούσε για πρόσωπα και πράγματα της Νέας Σμύρνης όπου κατοικούσε στη διάρκεια της Κατοχής και της αντίστασης και έτυχε να γνωρίζουμε.
Δείτε στη συνέχεια το βίντεο με τις εξομολογήσεις του. Μέρος από τις δηλώσεις του εκείνες, έχει συμπεριληφθεί στο βίντεο μνήμης και τιμής που ετοίμασαν για τον Χρίστο Μπίστη οι σύντροφοί του από το ΕΚΚΕ. Μπορείτε να το δείτε εδώ: Βίντεο – ντοκιμαντέρ από τη ζωή και τους αγώνες του σ. Χρίστου Μπίστη
Ακόμα και ο ίδιος ο Λένιν να μου έλεγε ότι ο Γεωργίτσης έκρυβε στην αθέατη πλευρά του τέτοιο περιεχόμενο, δεν θα τον πίστευα! Πόσο λίγα ξέρουμε! Και πόσα απο αυτά που δήθεν ξέρουμε είναι στην πραγματικότητα ξεράδια!
Μπράβο για την ανάρτηση!
Ξεκινάω με τις κοινοτυπίες: Αιωνία του η μνήμη, RIP, καλό παράδεισο. Από εκεί και πέρα, το σχόλιό σου, το προσυπογράφω απόλυτα! Όντως, ξέρουμε πολύ λίγα, έως ξεράδια! Πού να φανταζόμασταν ότι ένας άνθρωπος της showbiz, με θητεία σε σαπουνόπερες (“Λάμψη”, “Καλημέρα ζωή” κλπ) είχε τέτοιες ιδέες… Το “ξάφνιασμά” σου το έπαθα όταν με αφορμή τον 1 χρόνο από το θάνατο του Μπίστη το pandiera.gr, έβαλε αυτά τα videos που υπάρχουν στις παραπομπές εδώ. Απλά να σου υπενθυμίσω, την “αντιπαράθεση” που είχαμε για παρόμοιο λόγο με αφορμή το θάνατο του (επίσης αναφερόμενου εδώ) Μάνου Ελευθερίου.
Φαίδωνα Γεωργίτση, καλό ταξίδι και πάλι!
RIP
Επειδή βλέπω ότι πολλοί μπήκαν στην ανάρτηση με την κηδεία τού Χ. Μπίστη, προφανώς για να εντοπίσουν τον Γεωργίτση, προς διευκόλυνσή τους να πω ότι φαίνεται στο 2:ο5 μέχρι το 2:25 (στα δεξιά και κάτω της οθόνης και 3/4 πλάτη στο φακό) και στο 4:26 μέχρι το 4:32 να ακολουθεί την πομπή (στο κέντρο της εικόνας).