Γράφει ο Σεΐτ Αλντογάν
Η επίθεση της Χαμάς ενάντια στον εισβολέα Ισραήλ απ’ την πρώτη στιγμή συνάντησε τη μεγάλη αντίδραση των ιμπεριαλιστικών κέντρων και των συνεργατών τους.
Σύσσωμοι ανακοίνωσαν ότι το Ισραήλ έχει κάθε δικαίωμα άμυνας και άναψαν το πράσινο φως για την ισοπέδωση του παλαιστινιακού εδάφους και της αντίστασης.
Καταρχάς, απ’ το 1967 έως σήμερα δεν έχουν τελειωμό οι γενοκτονίες, τα βασανιστήρια, η καταπίεση, η παράνομη καταπάτηση παλαιστινιακών εδαφών κ.α. Αυτοί που έσπευσαν να καταδικάσουν τη δίκαιη αντίσταση του παλαιστινιακού λαού, εδώ και 70 χρόνια δεν έβγαλαν κιχ μπροστά στα εγκλήματα του ισραηλινού εισβολέα. Ακριβώς αντίθετα, με την ευλογία τους έγιναν και συνεχίζουν να γίνονται αυτά τα εγκλήματα.
Δεν θέλουν να θυμηθούν τη γενοκτονία στη Σάμπρα και τη Σατίλα το Σεπτέμβρη του 1982. Απ’ το 1968 μέχρι το 1972 δολοφονήθηκαν χιλιάδες Παλαιστίνιοι, βομβαρδίστηκαν γυναικόπαιδα. Το 2022, 236 άτομα, ενώ το 2023, 336 άτομα δολοφονήθηκαν απ’ τις ισραηλινές δυνάμεις.
Κι όμως την πραγματικότητα κάνουν άνω κάτω, απ’ την Αμερική μέχρι την ΕΕ, απ’ τον Μπάιντεν μέχρι τον Μητσοτάκη όλοι μιλούν για δικαίωμα άμυνας του Ισραήλ και ανάβουν το πράσινο φως για την δολοφονία χιλιάδων Παλαιστινίων στη Γάζα και σε όλη την επικράτεια του παλαιστινιακού εδάφους.
Το πρόβλημα προέρχεται απ’ την εισβολή στο παλαιστινιακό έδαφος και την καταπάτηση του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης του παλαιστινιακού λαού. Το δικαίωμα αυτό δεν μπορεί να συζητηθεί και δεν μπορεί να καταπατηθεί. Ο παλαιστινιακός λαός έχει κάθε δικαίωμα για αυτοδιάθεση και αντίσταση. Φυσικά κάποιες εικόνες που αμαυρώνουν το δίκαιο αγώνα του παλαιστινιακού λαού δεν αναιρούν αυτή την πραγματικότητα, ότι το Ισραήλ είναι εισβολέας και ο αγώνας του παλαιστινιακού λαού είναι δίκαιος και πρέπει να υποστηριχθεί.
Το Ισραήλ δημιουργήθηκε ως χώρα καταπάτησης, ως χώρα εισβολέας και η στάση του ενάντια στον παλαιστινιακό λαό είναι απάνθρωπη. Το 80% του πληθυσμού αυτής της χώρας μεταφέρθηκε απ’ έξω, π.χ. στον ρωσοουκρανικό πόλεμο 80.000 Εβραίοι ήρθαν στο Ισραήλ. Περιττό να πούμε ότι ο κάθε πολίτης στο Ισραήλ από τα 16 μέχρι τα 65 θεωρείται στρατιώτης. Ενάντια σε ποιον;
Το 1993 ο Αραφάτ υπέγραψε με το Ισραήλ τη συμφωνία του Όσλο που προέβλεπε ότι το Ισραήλ θα υποχωρούσε απ’ τη δυτική Όχθη και τη Γάζα. Το Ισραήλ ποτέ δεν το εφάρμοσε και έκανε ακριβώς το αντίθετο και συνέχισε την καταπάτηση σε ακόμα περισσότερες περιοχές. Η Γάζα έχει 330 τετραγωνικά χιλιόμετρα και ζουν 2,5 εκατομμύρια κόσμος. Με λίγα λόγια προσπαθούν να βάλουν τους Παλαιστίνιους σε κλουβί, όποτε θέλουν να ανοίγουν την πόρτα και όποτε θέλουν να κλείνουν.
Η Χαμάς δημιουργήθηκε το 1990 ενάντια στην υποχώρηση του Αραφάτ και μέσα σε λίγα χρόνια η ριζοσπαστική γραμμή της ενάντια στους εισβολείς βρήκε μαζικούς υποστηριχτές. Στην επίθεση που ξεκίνησε η Χαμάς ενάντια στο Ισραήλ παίρνουν μέρος 12 άλλες παλαιστινιακές οργανώσεις και ο παλαιστινιακός λαός υποστηρίζει αυτή την επίθεση.
Το τελευταίο χρονικό διάστημα στη Μέση Ανατολή γίνεται λόγος για αραβική ομαλοποίηση καθώς το Ισραήλ, με την ευλογία της Αμερικής, προσπαθεί να καλυτερεύσει τις σχέσεις του με τις αραβικές χώρες για να σφίξει ακόμα περισσότερο τον κλοιό γύρω απ’ την Παλαιστίνη. Αυτή η πολιτική έχει προκαλέσει μεγάλη αντίδραση και αγανάκτηση στον παλαιστινιακό λαό ο οποίος πιστεύει ότι ο μοναδικός δρόμος είναι η αντίσταση.
Ο Μητσοτάκης για να εξασφαλίσει το συμφέρον των ελληνικών κυρίαρχων τάξεων αλλά και να αρπάξει μία καλή μερίδα απ’ την πίτα που περισσεύει απ’ την Αμερική και τους υπόλοιπους, κρατάει μία εχθρική στάση απέναντι στον παλαιστινιακό λαό. Η στάση αυτή δεν εκφράζει το συμφέρον του ελληνικού λαού αλλά το ιμπεριαλιστικό συμφέρον και το μοίρασμα της λείας.
Στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκεται και ο Ερντογάν. Κάποτε έριχνε δάκρυα για τα παιδιά της Παλαιστίνης και κατηγορούσε το Ισραήλ ως δολοφόνο των παιδιών. Όμως σήμερα αυτό που κάνει ενάντια στο Ισραήλ περιορίζεται μόνο με δήλωση “ψυχραιμίας”.
Ο παλαιστινιακός λαός θα υποστηριχθεί απ’ όλους τους λαούς μέχρι τη δικαίωσή του.
Ο Σεΐτ Αλντογάν είναι ανταποκριτής στην Αθήνα της ημερήσιας εφημερίδας Εβρενσέλ που κυκλοφορεί στην Τουρκία και το Κουρδιστάν
Διαφαίνεται γενίκευση της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή. Ήδη οι ΗΠΑ υπαινίσσονται ότι σε περίπτωση εμπλοκής του Ιράν στην διαμάχη Παλαιστίνης – Ισραήλ, θα το χτυπήσουν. Όμως το Ιράν ειναι ο ομφαλός της συμμαχίας Ρωσία, Κίνα, Ιράν. Είναι προφανές ότι Ρωσία και Κίνα θα εμπλακούν στο πλευρό του Ιράν. Μέσα σε όλες τις αντιθέσεις που ζητούν τη λύση τους, στην μικρή μας χώρα θα κληθούν όλοι να πάρουν θεση Δεν θα με εξέπληττε καθόλου να βγει πάλι το ΚΚΕ καταγγελτικα ενάντια στην δήθεν ενδοιμπεριαλιστικη σύγκρουση.
Πρόκειτσι για ενδοϊμπετισλιστική σύγκρουση. Ήδη γίνεται λόγος για τρίτι πόλο, δίπλα στη Συλλογική Δύσγ και τον Ρωσία – Κίνα, δλδ τις ενωμένες ισλαμικές χώρες, σουνίτες κ σχιϊτες, με “πρωτοπορία” τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, που ιδρύθηκαν ακριβώς με στόχο την “αδελφοποίηση” του μουσουλμανοκού κόσμου κ στηρίγμστα Ιράν κ Τουρκία. Το ισλάμ άλλωστε από θέση αρχής δεν παραδέχεται έθνη, παρά μόνο τους πιστούς του Θεού κ τους άπιστους. Η Χαμάς, σαν οργάνωση που συνδέεται με τους Αδερφούς Μουσουλμάνους έχει αυτό το στόχο κ όχι τα εθνικά δίκαια κ εθνικό κράτος των Παλαιστινίων. Το Ιράν στηρίζει τη Ρωσία, γιατί εκτιμά σαν κύριο εχθρό τη Δύση, αλλά δε θα μείνει εκεί. Λέγεται, ότι η επίθεση της Χαμάς στόχευε στην ακύρωση της εξομάλυνσης των σχέσεων Ισραήλ – Αραβικών κρατών κ τη σύσφιξη των Αράβων μεταξύ τους, οπόταν δεν είχε κύριο στόχο τα εθνικά δίκαια των Παλαιστινίων. Απ’ την άλλη Ισραήλ – ΗΠΑ στόχευαν μέσω των συμφωνιών του Αβραάμ σε ένα νότιο “δρόμο του μεταξιού” για εμπορεύματα, που να παρακάμπτη την Κίνα κ ενέργειας, που να παρακάμπτη το Ιράν, πράμμα που δε συμφέρει Κίνα, Ρωσία Ιράν, ενώ ο πόλεμος στην Ουκρανία ξεκίνησε, γιατί η Δύση έβλεπε τη Ρωσία σαν απειλή της δικής της κυριαρχίας στον πλανήτη. Αυτό το μπερδεμένο κουβάρι των αντιθέσεων ξεκινά κ καταλήγει πάντα στον ανταγωνισμό των ολιγαρχιών, που έχουν την εξουσία στα διάφορα κράτη, ενώ απουσιάζει παντελώς ο λαϊκός παράγοντας, δλδ ο άξονας κ σημείο αναφοράς, για τα αυτοτελή συμφέροντα κ δίκαια των λαϊκών τάξεων.
Μαρκέλα, η ΚΚΕζουσα άποψή σου περί ενδοϊμπεριαλιστικής σύγκρουσης διεκδικεί την απόλυτη αλήθεια, γι αυτό δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα. Καταρχήν Κίνα και Ρωσία δεν είναι ιμπεριαλιστικά κράτη με τον λενινιστικό ορισμό. Κατά δεύτερον, πάντα οι διάφοροι εμπλεκόμενοι αντιλαμβάνονται τις εξελίξεις μέσα από τα ιδιαίτερα συμφέροντά τους, έτσι δυστυχώς κινείται η Ιστορία τα τελευταία 6 χιλιάδες χρόνια που υπάρχει καταγραφή.
Εάν παραβλέπουμε ότι ο αμερικανονατοϊκός ιμπεριαλισμός είναι ο επιτιθέμενος στην Ουκρανία, στην Αρμενία, στο Καζακστάν, στη Μέση Ανατολή, στη Βενεζουέλα, στην χερσόνησο της Κορέας, στον Ειρηνικό, στην Αφρική, στην Αρκτική (με την επέκταση του ΝΑΤΟ σε Σουηδία-Φινλανδία) κινδυνεύουμε τελικά να γίνουμε απολογητές του ιμπεριαλισμού.
Μία πτυχή για να καταλάβεις το άγχος του σιωνισμού:
Ο πληθυσμός του Ισραήλ το 1967 (ο οποίος μόνο κατά 73% είναι εβραίοι και κατά τα λοιπά άραβες ) ήταν το 1/12 των πληθυσμών της Αιγύπτου,Ιορδανίας και Συρίας αθροιζόμενων και τριπλάσιος της Παλαιστίνης. Τώρα είναι το 1/14 των τριών χωρών και μόλις 76% παραπάνω από τους Παλαιστινίους. Το δίλλημα λοιπόν είναι ή εθνοκάθαρση ή εξαφάνιση μέσα στην αραβική πλημμυρίδα.
Όσον αφορά την επίθεση της Χαμάς, πολλά λέγονται. Το πλέον ξεκάθαρο είναι ότι ακύρωσε την σύγκλιση Σ. Αραβίας και Ισραήλ. Αυτό από μόνο του μπορεί να είναι κύριος στόχος της επίθεσης. Επίσης, η επιχείρηση ήταν άρτια από στρατιωτική άποψη και ανάτρεψε πολλές παραδοχές για το δήθεν αξιόμαχο του σιωνιστικού στρατού. Πρέπει να ξέρεις ότι ο ψυχολογικός παράγοντας έχει τεράστια σημασία στις πολεμικές συγκρούσεις. Επίσης, πρόκληση και θρυαλλίδα ήταν η εισβολή τον Αύγουστο φανατικών εβραίων στο τέμενος Αλ Αχτσά (το τρίτο ιερότερο χώρο μετά τη Μέκκα και τη Μεδίνα) και η σωρεία βιαιοτήτων από τους ένοπλους εποίκους.
Παρακάτω, από τη μεριά της Ρωσίας ή και της Τουρκίας ακόμα, βλέπουν και οι δύο αυτές χώρες την νατοϊκή περικύκλωση. Αν καταρρεύσει το Ιράν (το οποίο επανειλλημένα ΗΠΑ και Ισραήλ έχουν απειλήσει με πυρηνικό πλήγμα) η περικύκλωση θα είναι τέλεια.
Γι αυτό μην ξεχνάμε ποτέ: μπορεί όλα να είναι καπιταλιστικά κράτη , αλλά δεν μπορούμε επουδενί να συγχέουμε τον θύτη με το θύμα
Σχετικά με το αν Ρωσία κ Κίνα είναι ιμπεριαλιστικές χώρες υπάρχουν αμφιλεγόμενες απόψεις κ έγινε συζήτηση κ εδώ, με απαρίθμηση των 5 κριτηρίων του ιμπεριαλισμού. Εγώ με την οικονομία είμαι άσχετη, αλλά απ’ όσα ειπώθηκαν, τείνω να πιστέψω, ότι αυτές οι δύο χώρες είναι ιμπεριαλιστικές, χωρίς όμως να παίρνω όρκο. Πιο σωστό οπωσδήποτε θα ήταν, να είχα χρησιμοποιήσει τον όρο “ενδοαστικές αντιθέσεις”, που χρησιμοποίησα κ σε προηγούμενο σχόλιό μου, αλλά παρασύρθηκα από το προηγούμενο. Οι εκτιμήσεις που ανέφερα δεν είναι δικές μου, αλλά διαφόρων αναλυτών κ εν μέρει διαφωνούν π.χ. ο ένας λέει, ότι η επίθεση της Χαμάς στρεφόταν κ κατά της προσέγγισης Σ. Αραβίας – Ιράν, ενώ ο άλλος, ότι η ενότητα του ισλαμικού κόσμου είναι επιθυμητή. Σε κάθε περίπτωση οι αντιπαραθέσεις αυτές αναφέρονται στα συμφέροντα των αρχουσών τάξεων όλων αυτών των χωρών, όπου συσπειρώνονται αναγκαστικά κ οι λαοί, γιατί είναι σε αδυναμία, να υποστηρίξουν αυτοτελώς κ απέναντι στις οικονομικές τους ελίτ τα δικά τους συμφέροντα, ώστε να ήταν δυνατός ένας άξονας συμμαχίας των λαϊκών συμφερόντων ενάντια στα ολιγαρχικά συμφέροντα, ιμπεριαλιστικά κ συνεργαζόμενα. Αλλά κ οι συμμαχίες των κρατών μεταξύ τους, υπό την ηγεμονία των αστικών τάξεων είναι λυκοσυμμαχίες, όπως συμβαίνει πάντα με τους εκμεταλλευτές κ υπόκεινται σε μεγάλη αστάθεια.
Ρωσία, Κίνα, Τουρκία, Ιαπωνία, Αυστραλία, Ισραήλ, οι πιο τρανταχτές περιπτώσεις, αλλά και δεκάδες άλλες, είναι ιμπεριαλιστικές χώρες, όχι μόνο με τον επιστημονικό (=λενινιστικό) ορισμό, αλλά και με τον χυδαίο εξωοικονομικό-αταξικό (μιλιταρισμός/ιμπέριουμ/επεκτατισμός κλπ.).
Ελεος πια με τους αυτοσχέδιους “αριστερούς”….
Λίγες παρατηρήσεις πάνω σ’ αυτά που γράφεις:
α) Λες ότι πρόκειται για “ενδοϊμπεριαλιστική σύγκρουση”. Αναρωτιέμαι τι εννοείς μ’ αυτό.
Είναι ο αγώνας των Παλαιστινίων, για επιστροφή στις πατρογονικές τους εστίες, κομμάτι κάποιας “ενδοϊμπεριαλιστικής σύγκρουσης”;;
Οι χιλιάδες μάρτυρες του Παλαιστινιακού αγώνα είναι πιόνια “ενδοϊμπεριαλιστικων συγκρούσεων”;
Φαντάζομαι δεν εννοείς κάτι τέτοιο.
Ίσα-ίσα, αυτή τη στιγμή, η επίθεση της Παλαιστινιακής Αντίστασης οξυνε στο μέγιστο βαθμό την τεράστια κρίση του ιμπεριαλισμου και κλόνισε την εξαιρετικά ασταθή pax americana στη Μέση Ανατολή.
β) Γράφεις ότι “το Ισλάμ δε δέχεται έθνη και αγωνίζεται για την υπερεθνική ενότητα των μουσουλμάνων”.
Το Ισλάμ είναι θρησκεία που δημιουργήθηκε γύρω στον 7ο αιώνα. Το Κοράνι γράφτηκε περίπου την ίδια περίοδο.
Δεν υπήρχαν έθνη πριν 13 αιώνες, οι πιστοί του Ισλάμ ήσαν υπήκοοι Χαλιφάτων.
Ως εκ τούτου, ούτε το Ισλάμ, ούτε το Κοράνι παίρνουν καμιά θέση γύρω από το ζήτημα, ούτε και θα μπορούσαν να διαθέτουν άποψη για το έθνος.
Πιθανόν, όταν λες “Ισλάμ”, αναφέρεσαι στο Πολιτικό Ισλάμ, στον ισλαμισμό.
Το Πολιτικό Ισλάμ έχει άπειρες, διαφορετικές μεταξύ τους, εκδοχές, τόσο διαφορετικές που πολλές φορές είναι αδύνατο να πιστέψεις ότι εμπνέονται από την ίδια θρησκεία.
Ετσι, από τη μιά μεριά έχουμε συντηρητικές οργανώσεις,
όπως το “Εθνικό Ισλαμικό Μέτωπο” του Σουδάν, που κυβέρνησε τη χώρα (1989-2000) και εφάρμοσε εξαιρετικά αντιδραστική πολιτική
https://en.m.wikipedia.org/wiki/National_Islamic_Front
ή το “Μέτωπο Ισλαμικής Σωτηρίας” της Αλγερίας, που έχει ως στόχο την ίδρυση Ισλαμικού Κράτους.
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Islamic_Salvation_Front
Αλλά από την άλλη έχουμε τη Χεζμπολά που έχει ως διακηρυγμένο στόχο της το τσάκισμα του Ισραήλ και του ιμπεριαλισμού στη Μέση Ανατολή, καθώς και την καταπολέμηση της τρομοκρατίας των “Φαλαγγιτών”, της παραστρατιωτικής συμμορίας των ακροδεξιών Μαρωνιτών του Λιβάνου.
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Hezbollah
Το να λέμε ότι το Πολιτικό Ισλάμ είναι ένα ενιαίο πράμα, είναι σα να λέμε ότι οι Σαντινίστας της Νικαράγουα, που εμπνέονταν από τη “Θεολογία της Απελευθέρωσης”,
και το ακροδεξιό Ulster Unionist Party (UUP) ή το “Τάγμα της Οράγγης” στη Βόρειο Ιρλανδία είναι το ίδιο πράμα.
γ) Η “Μουσουλμανική Αδελφότητα” της Αιγύπτου, με την οποία έχει πολιτική σχέση η Χαμάς, είχε από την ίδρυσή της το 1928 στόχο την “αποτίναξη της βρετανικής αποικιοκρατίας” σύμφωνα με τον Χασαν αλ-Μπάνα.
Την ίδια στιγμή όμως έδινε μεγάλη οθόνη έμφαση στην “Ούμμα”, την κοινότητα των μουσουλμανικων εθνών σε όλο τον κόσμο.
Μετά την απελευθέρωση, δυστυχώς, έπαιξε αντιδραστικό ρόλο στη διάρκεια της κυβερνήσεων Νάσερ ή Σαντάτ, όταν κατέδιδε αριστερούς φοιτητές στην ασφάλεια, ή ακόμα χειρότερα, τους τραμπούκιζε και τους ξυλοκοπούσε.
Άρα, μιά ισλαμιστικη οργάνωση συνήθως εμπεριέχει τεράστιες αντιφάσεις.
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Muslim_Brotherhood
δ) Ο Παλαιστινιακός λαός έδωσε ένα 44,45% στη Χαμάς στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2006 και 74 από τις 132 έδρες στο Κοινοβούλιο, ακριβώς γιατί η Χαμάς λέει ότι το κράτος του Ισραήλ είναι αποικιοκρατικό project και πρέπει να τσακιστεί.
Ούτε εξαπατήθηκαν οι Παλαιστίνιοι, ούτε είναι παίγνιο στα χέρια των ιμπεριαλιστών.
Άλλωστε, ο βασικός λόγος που έφερε τη γιγάντωση της Χαμάς ήταν οι αισχροί συμβιβασμοί της ηγεσίας της Φατάχ, από τα χρόνια του Αραφάτ ακόμα.
Θυμίζω την επαισχυντη “Συμφωνία του Όσλο” (1993), με την οποία ο Αραφάτ παραχώρησε το 80% της ιστορικής Παλαιστίνης στους σιωνιστές.
https://en.m.wikipedia.org/wiki/2006_Palestinian_legislative_election
Βρε, κι εμείς, που νομίζαμε οι φτωχοί, ότι τη Χαμάς χρηματοδοτούν οι άραβες πετρελαιάδες, που δε γουστάρουν τους γκάουλάϊτερ πάνω από το κεφάλι τους. Και πως τρίβουν τα ΄χερια τους ρώσοι και κινέζοι “ολιγάρχες”.
Βρε κοίτα να δεις, πως οι συγκρούσεις των ιμπεριαληστών κρύβονται πίσω από τους Λαούς, που σταυρώνουν δυο φορές. Και τα παπαγαλάκια τους μιλάνε για “αστικές συγκρούσεις”. Δεν πειράζει παιδιά. Ψιχάλες είναι, θα ξαναβγεί λιακάδα:
Μαρκέλα, πράγματι η Μοσάντ δημιούργησε τη Χαμάς από αδιάλλακτους μαχητές της PLO χρηματοδοτώντας λαθραία τη Χαμάς μέσω της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στη Μέση Ανατολή.
Η Χαμάς στηρίχτηκε γιά αρκετό καιρό στους Αδελφούς Μουσουλμάνους μέχρι που έχασε πολλούς μαχητές και πολίτες σε επιχειρήσεις ακριβείας από το Ισραήλ, οπότε άρχισε να ψάχνει για προδότες μέσα στις τάξεις της.
Τελικά η Χαμάς καταννόησε ότι η Μουσουλμανική Αδελφότητα ήταν πάντα σε σύμπραξη με τη Δύση και ότι οι διαρροές στο Ισραήλ γιά τις επιχειρήσεις της Χαμάς και το πού βρισκόταν η ηγεσία της Χαμάς, είχαν τον ίδιο δρόμο με τα χρήματα προς τη Χαμάς , μέσω της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.
Κι αν όλα αυτά σου φαίνονται υπερβολικά, θυμήσου ποιό ήταν το τέκνο της πλατείας Ταχρίρ: ο Μοχάμεντ Μόρσι,επίκουρος καθηγητής στο πανεπιστήμιο California State University και μέλος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.
Οι σχέσεις κ οι διασυνδέσεις των ισλαμιστικών οργανώσεων των διαφόρων κατευθύνσεων μεταξύ τους είναι ένα μπερδεμένο κουβάρι. Γεγονώς όμως που δεν αμφισβητείται, νομίζω, είναι, ότι η Δύση στήριξε τους ισλαμιστές ενάντια στην τότε ανταγωνίστριά της, ΕΣΣΔ, αλλά κ τα αριστερά λαϊκά επαναστατικά κινήματα κ αυτό για τον απλό λόγο, ότι οι ισλαμιστές δεν είχαν σχέση με τα λαϊκά συμφέροντα. Η Πλατεία Ταχρίρ κ η Αραβική Άνοιξη γενικά, κατά τη γνώμη μου ήταν κάτι ανάλογο με τις διάφορες Πορτοκαλί Επαναστάσεις. Δλδ αστικές κ ιμπεριαλιστικές δυνάμεις “σξιοποίησαν” την καταπίεση των λαών στα υπάρχοντα καθεστώτα, για να κυριαρχήσουν αυτές στη συνέχεια. Σημασία για μένα έχει, ότι σήμερα το ισλάμ εργαλειοποιείται από ολιγαρχίες, για την προώθηση των δικών τους συμφερόντων, που δε συμπίπτουν με τα λαϊκά συμφέροντα. Οι ισλαμιστές είναι σε αντιπαλότητα με τους Δυτικούς κεφαλαιοκράτες, αλλά αυτό έχει να κάνη με τα λαϊκά συμφέροντα, όσο κ η αντίθεση της άκρας δεξιάς στους κρφαλαιοκράτες της “παγκοσμιοποίησης” στην Ευρώπη. Η ιδεολογία της αριστεράς έχει ένα βασικό χαραχτηριστικό, ότι διαχωρίζει την κοινωνία σε δυό κατηγορίες, από τη μιά τον κόσμο της δουλειάς κ από την άλλη αυτούς που ιδιοποιούντσι τα μέσα παραγωγής. Το ισλάμ διαχωρίζει σε καλούς κ κακούς, πιστούς κ μη. Έτσι όμως εξαρτά τα λαϊκά συμφέροντα από την ευημερία της ολιγαρχίας του πλούτου. Η πολιτική σκέψη αριστεράς κ ισλαμισμού είναι θεμελιακή.
Διαφαίνεται ακόμη; Μάλλον η Παλαιστίνη γενοκτονείται στον βωμό των ενδοϊμπεριαλιστικών σκυλοφαγωμάτων, κοινή συναινέσει! Το Ισραήλ βολεύει πολλούς. Η Παλαιστίνη μόνο μπελάδες θα τους βγάλει.
Και, θάλεγα, μην ψάχνετε για κράτη-υπευθύνους. Τα κράτη φαίνονται σα νάχουν πάθει σχιζοφρένεια. Ιδια κράτη (ιμπεριαλιστικά) μέσα σε ελάχιστο χρόνο, και κατά τόπους, δείχνουν αλληλοσυγκρουόμενες συμπεριφορές. Ο εθνοκρατισμός μάλλον μεταπίπτει σε χώρο φαντασμάτων. Σα να υπάρχουν νέα υποκείμενα στην ιμπεριαλιστική διαπάλη… Ιδωμεν.
Συμμαχία ακριβώς δεν τη λες, ειδικά όσον αφορά στο Ιράν. Σήμερα παρουσιάζεται το φαινόμενο της αστάθειας, όπως σωστά παρατήρησε κάποιος πολιτικός αναλυτής, να συμμαχούν δυό χώρες, αναφορικά με ένα ζήτημα κ να βρίσκουνται αντιμέτωπες αναφορικά με άλλο ζήτημα. Δεν υπάρχουν ορισμένες συμμαχίες, γιατί υπάρχει γενικός αποπροσανατολισμός ή αν θέλετε, αναπροσανατολισμός στην ανθρωπότητα. Άλλωστε οι αντιθέσεις των κρατών δεν είναι μονοδιάστατες, αλλά μπορούμε να τις δούμε από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Λέμε -όσοι το λέμε- ότι η Δύση σήμερα είναι ο κύριος εχθρός των λαών, Αν όμως θεωρήσωμε Ρωσία κ Κίνα ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, ενυπάρχει το στοιχείο του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού. Μήπως ο Β’ΠΠ δεν εκτιμήθηκε αρχικά ιμπεριαλιστικός κ αργότερα αντιφασιστικός; Ενυπήρξαν κ τα δυό στοιχεία.
Και ένα ιστορικό στοιχείο που έπεσε στην αντίληψή μου πρόσφατα. Παραθέτω απόσπασμα του κομμουνιστή Israel Shahak, επιζήσαντα από το Γκέτο της Βαρσοβίας και του Bergen-Belsen:
“Κάποτε στα τέλη της δεκαετίας του 1950, αυτός ο παγκοσμίου φήμης κουτσομπόλης και περιστασιακός ιστορικός, ο Τζον Φ. Κένεντι, μου είπε πώς, το 1948, ο Χάρι Σ. Τρούμαν είχε σχεδόν εγκαταλειφθεί από όλους όταν ήρθε να διεκδικήσει την προεδρία. Κάποια στιγμή, ένας Αμερικανός Σιωνιστής του έφερε δύο εκατομμύρια δολάρια σε μετρητά, μέσα σε μια βαλίτσα, στο τρένο της εκστρατείας του. “Γι’ αυτό η αναγνώρισή μας του Ισραήλ επιτεύχθηκε τόσο γρήγορα”…Δυστυχώς, η εσπευσμένη αναγνώριση του Ισραήλ ως κράτους είχε ως αποτέλεσμα σαράντα πέντε χρόνια δολοφονικής σύγχυσης”
https://ifamericansknew.org/cur_sit/shahak.html
Το Ισραήλ έχει περίπου 250 πυρηνικές κεφαλές, συμπεριλαμβανομένων των βομβών υδρογόνου ενισχυμένων με τρίτιο, σύμφωνα με τον καθηγητή Vanunu. Τουλάχιστον 3 υποβρύχια-πλατφόρμες εκτόξευσης κατηγορίας Dolphin και τους διηπειρωτικούς Jericho-III σε ενισχυμένα σιλό.
Τα πυρηνικά ήταν το απόλυτο μέσο του Ισραήλ για να ενσταλάξει τον φόβο στις γύρω χώρες, σε συνδυασμό με τις διαβεβαιώσεις των ΗΠΑ ότι θα παρέμβουν εάν το Ισραήλ δεχόταν στρατιωτική επίθεση. Είναι αυτό που λέει ο Sun Tzu: προσπαθούν να φανούν ισχυροί όταν είναι αδύναμοι.
Ειρήσθω εν παρόδω: ο λόγος που η Ουκρανία (και κατ’ επέκταση οι ΗΠΑ) συμφώνησε να παροπλίσει η Ρωσία τα σοβιετικά πυρηνικά είναι επειδή οι Ουκρανο-USΑ δεν μπορούσαν να καταλάβουν πώς να παρακάμψουν τους Κώδικες Εκτόξευσης. Έτσι, αν μπορούσααν να σπάσουν τους κώδικες, η Ουκρανία θα είχε γίνει η 3η μεγαλύτερη πυρηνική δύναμη στον πλανήτη… ψυχοπαθείς Ναζί με πυρηνικά.
α) Κακώς έγραψα “ενδοϊμπερισλιστική”,.παρασυρμένη από το αποπάνω σχόλιο. Το σωστό είναι “ενδοαστική” (ιμπεριαλιστές κ μη) κ το διόρθωσα μετά. Τα δίκαια των Παλαιστινίων είναι το ένα ζήτημα. Η ιδεολογία κ οι πολιτικοί στόχοι οργανώσεων, που αναφέρονται σ’ αυτούς, δεν ταυτίζεται αυτομάτως με το πρώτο. Το Παλαιστινιακό ηγεμονεύεται σήμερα από τη Χαμάς. Δεν πιστεύω, ότι αυτή υπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα, άσχετα του κατά πόσο τα αποτελέσματα της δράσης της αυτή τη στιγμή εκτιμούνται θετικά ή αρνητικά. Με άλλα λόγια, όταν ένα λαϊκό κίνημα ηγεμονεύεται από αντιδραστική δύναμη, το τελικό αποτέλεσμα δεν αποβαίνει υπέρ του λαού. Παραδείγματα: Οι Πορτοκαλί Επαναστάσεις, η Αραβική Άνοιξη, η Ιρανική Επανάσταση.
β) Είπα, ότι η οργάνωση των Αδερφών Μουσουλμάνων συγκεκριμένα, έχει στόχο την ένωση σουνιτών κ σχιιτών, γιατί το ανέφερε κάποιος. Το όνομα είναι ήδη διαφωτιστικό, ως προς το στόχο κ συμφωνείς κι εσύ, όπως λες.
Λέγοντας ισλάμ, εννοώ τη συγκεκριμένη κοσμοθεωρία, όπως την έδωσε ο ιδρυτής της. Και βέβαια υπήρχαν έθνη κ τότε κ πριν κ μετά, πάντα υπήρχαν έθνη, άλλο, αν ορισμένα έθνη ήταν υποδουλωμένα κατά ιστορικές περιόδους. Το ισλάμ δεν ήταν μόνο θρησκεία, αλλά κ πολιτική ιδεολογία, πολιτικό από μιας αρχής, δικαιακό σύστημα κ σύστημα διακυβέρνησης, με κοσμικό κ προοδευτικό τότε χαραχτήρα, που απευθύνεται σε ορισμένο λαό, σε συγκεκριμένη εποχή κ τον οδήγησε στην πρόοδο, αλλά είναι ακατάλληλο για άλλες εποχές κ άλλους λαούς, σαν ένα κουστούμι κομμένο κ ραμμένο για ορισμένο άτομο. Οι βασικές του αρχές διατηρούν την αξία τους, αλλά μια αναπροσαρμογή θα απαιτούσε ένα μεταρρυθμιστή του αναστήματος του Μωάμεθ. Ό,τι ήταν κάποτε πρόοδος, συνιστά σήμερα σκοταδισμό. Θα έχης ακούσει για τη διαλεκτική, για τη μετατροπή μιας έννοιας ή οντότητας στο αντίθετο. Τέτοιο είναι το ισλάμ κ γι’ αυτό είναι σήμερα αντιδραστικό σε όλες τις εκδοχές του.
γ) Όσον αφορά στις εκλογές, έχω γενικά τη χειρότερη γνώμη για την ανάθεση – παράδοση της διακυβέρνησης σε υποτιθέμενους αντιπρόσωπους, που διαχειρίζονται από κει κ μετά τα συμφέροντα των υπολοίπων κατά πως συμφέρει τους ίδιους, χωρίς να δίνουν λογαριασμό, οπόταν δε μου λένε τίποτα. Επικρίνεται άλλωστε η Χαμάς, για το ότι δεν ξανάκανε εκλογές μετά το 2006 κ τώρα έχομε 2023.
α) Λες ότι “η πάλη για τα δικαιώματα των Παλαιστινίων είναι ένα ζήτημα”, σάμπως η πάλη για δικαιώματα να είναι κάποιο δευτερεύον ζήτημα.
Επιπλέον, οι Παλαιστίνιοι δεν παλεύουν αυτή τη στιγμή για κάποια αφηρημένα “δικαιώματα” αλλά για το βασικότερο δικαίωμα όλων:
την επιστροφή τους στις πατρογονικές τους εστίες και τον έλεγχο πάνω στη ζωή τους.
Τι σπουδαιότερο απ’ αυτό;;
Στην προσπάθειά τους αυτή τα βάζουν με το μαντροσκυλο των ΗΠΑ και της ΕΕ στη Μέση Ανατολή, το κράτος-Απαρτχάιντ του Ισραήλ.
Αυτό δεν είναι κορυφαίος λόγος για να τους στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις;
β) Μιλάς για ένα Ισλάμ που “είναι αντιδραστικό σε όλες του τις εκφάνσεις”.
i) Η Χεζμπολά διαθέτει σήμερα, στο νότιο Λίβανο, 4 νοσοκομεία, 12 κλινικές, 12 σχολεία, 2 ινστιτούτα αγροτικής παραγωγής κλπ. Επιπλέον, έχει ιδρύσει το “Ίδρυμα για τους Μάρτυρες” (Ίδρυμα Αλ-Σαχιντ) με το οποίο στηρίζει τις οικογένειες των μελών της που σκοτώνονται στη μάχη.
Το βασικότερο, όμως, όλων είναι ότι αγωνίζεται ενάντια στο Ισραήλ, το κράτος-Απαρτχάιντ των σιωνιστών χασάπηδων, το κράτος-τρομοκράτη που αποτελεί το προγεφυρωμα του ιμπεριαλισμού σε όλη την περιοχή.
Είναι “αντιδραστικό” να πολεμάς το Ισραήλ;
Από το 2012 η Χεζμπολά πολεμάει στη Συρία ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος.
Είναι “αντιδραστικό” να πολεμάς ενάντια στο ISIS;;
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Hezbollah
ii) Η Χαμάς εφαρμόζει την Ισλαμική αρχή της “Ντάουα” (κλήση προς το Θεό) καθώς και το “Ζακάτ” (Ισλαμική υποχρέωση για υλική στήριξη προς τον συνάνθρωπο).
Το 40% των κοινωνικών ιδρυμάτων σε Γάζα και Δυτική Όχθη τα διαχειρίζεται αυτή τη στιγμή η Χαμάς.
Επιπλέον, παρέχει μηνιαία επιδόματα σε περίπου 120.000 ανθρώπους κυρίως στη Γάζα.
Έχει δικά της Κέντρα Υγείας, Σχολεία, Ορφανοτροφεία κλπ. Στηρίζει με εφάπαξ πόσο από 500$ έως 5.000$ τις οικογένειες των μελών της που σκοτώνονται ή τραυματίζονται στη μάχη.
Στηρίζει με επίδομα γύρω στα 100$ μηνιαίως περίπου 3.000 ψαράδες της Γάζας που πλήττονται από τους περιορισμούς των σιωνιστών στα αλιευτικά δικαιώματα.
Σου φαίνονται “αντιδραστικά” όλα αυτά;;
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Hamas
iii) Το κίνημα των Χούθι στην Υεμένη που αγωνίζεται ενάντια στη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τις πιο διεφθαρμένες και φιλοδυτικές μοναρχίες του αραβικού κόσμου, είναι αντιδραστικό;;
Το 2014, όταν κατέβαζαν δεκάδες χιλιάδες κόσμο στην Σανα’α για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στην αύξηση της τιμής των καυσίμων, ήταν αντιδραστικοί;;
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Houthi_movement
iv) Το “Κόμμα Ελευθερίας και Δικαιοσύνης” (ΚΕΔ) στην Αίγυπτο είναι, ως γνωστόν, η πολιτική πτέρυγα της “Μουσουλμανικής Αδελφότητας”.
Το ΚΕΔ έχει ως πολιτικό πρόγραμμα μια “μικτή οικονομία με κοινωνική δικαιοσύνη”.
Κοινώς, ένα μεγάλο κομμάτι της οικονομίας θα ελέγχεται από το κράτος “δίχως να υπάρχουν μονοπώλια”.
Με άλλα λόγια, ένα πρόγραμμα παρόμοιο με αυτό του ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του ’80.
Ήταν “αντιδραστικό” το πρόγραμμα του “παλιού, καλού ΠΑΣΟΚ”;;
https://en.wikipedia.org/wiki/Freedom_and_Justice_Party_(Egypt)
γ) Λες ότι η Χαμάς δεν έχει κάνει εκλογές από το 2006.
Όπως ασφαλώς γνωρίζεις, όταν ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα των εκλογών του Ιανουαρίου του 2006, η Φατάχ αρνήθηκε να τα σεβαστεί και να παραδόσει την εξουσία.
Έκανε δηλαδή, με απλά λόγια, πραξικόπημα.
Τον Ιούνιο του 2007 ακολούθησε εμφύλιος στη Γάζα κατά τη διάρκεια του οποίου οι δυνάμεις της Χαμάς “πέταξαν έξω”, κατά το κοινώς λεγόμενο, τη Φατάχ.
Από τη στιγμή εκείνη δεν υφίσταται καμιά κοινή Παλαιστινιακή Αρχή, παρά μόνο δύο ξεχωριστές κυβερνήσεις:
Χαμάς στη Γάζα και Φατάχ στη Δυτική Όχθη.
Πώς ακριβώς θα μπορούσαν να διεξαχθούν εκλογές από τη στιγμή που υπάρχει διχασμός και καμιά από τις δύο οργανώσεις δεν αναγνωρίζει την άλλη;
ii) Στις εκλογές του 2006 η Χαμάς βγήκε πρώτη σε ψήφους στη Δυτική Όχθη.
Μάλιστα, κάποια ανεπίσημα σημερινά γκάλοπ λένε πως, αν διεξάγονταν τώρα εκλογές, η Χαμάς θα έπαιρνε μεγαλύτερα ποσοστά στη Δυτική Όχθη απ ότι στη Γάζα.
Επιμένει λοιπόν,
και με το δίκιο της,
ότι είναι η νόμιμη κυβέρνηση και στη Γάζα και στη Δυτική Όχθη.
Αν η Χαμάς προχωρούσε σε ξεχωριστές εκλογές στη Γάζα δε θα ήταν σα να παραχωρούσε τη Δυτική Όχθη στους πραξικοπηματίες της Φατάχ;;
Γιατί δε διαμαρτυρεσαι που η Φατάχ,
με την υποστήριξη των ισραηλινών, αρνείται να παραχωρήσει την εξουσία στη Χαμάς;
Επιπλέον, αν διεξήγε ξεχωριστές εκλογές στη Γάζα δε θα έδινε την ευκαιρία στους σιωνιστές να λένε ότι οι Παλαιστίνιοι είναι διαιρεμενοι μεταξύ τους, οπότε τι συζητάμε για Ανεξάρτητο Παλαιστινιακό Κράτος;;
Εδώ, αυτοί είναι δύο κράτη, όχι ένα…
δ) Λες ότι η Αραβική Άνοιξη ήταν “αντιδραστική”.
Το κίνημα εκατομμυρίων ανθρώπων που γκρέμισε τον δικτάτορα Μουμπάρακ στην Αίγυπτο,
τον δικτάτορα Μπεν-Αλί στην Τυνησία,
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Tunisian_Revolution
τον δικτάτορα Αλί Σαλέχ στην Υεμένη, ήταν “αντιδραστικά”;;
Τότε τι είναι” προοδευτικό”;
Η μαζική κινητοποίηση εκατομμυρίων που τα βάζει με βάρβαρους δικτάτορες δεν είναι η ουσία της ταξικής πάλης;;
Τι παραπάνω, δηλαδή, θα έπρεπε να κάνουν οι απλοί άνθρωποι για να πάρουν την “έγκριση” των αριστερών;;
Άμα λέω, ότι είναι ένα ζήτημα, εννοώ ξεχωριστό ζήτημα, όχι δευτερεύουσας σημασίας ζήτημα. Τα αιτήματα εξ άλλου είναι δίκαια κ ασφαλώς πρέπει να έχουν τη στήριξη των λαών. Το ερώτημα είναι, κατά πόσο οι ισλαμιστές προασπίζουν κ προωθούν συτά τα αιτήματα αυτοτελώς ή τα εξαρτούν από άλλα, άσχετα με τα λαϊκά συμφέροντα. Η δεξιά ενδιαφέρεται οπωσδήποτε για την ευημερία του λαού. Ο τσέλιγκας ενδιαφέρεται για την ευημερία του κοπαδιού του. Σχετικά μ’ αυτό γράφω κ σε παραπάνω σχόλιο. Δε λέω, ότι το ισλάμ δεν έχει θετικά στοιχεία κ δεν αγνοώ, ότι στην εποχή του έδωσε μια σοφή κοινωνικοπολιτική οργάνωση, που οδήγησε στην πρόοδο. Αλλά με την πάροδο του χρόνου κ εξ αιτίας της μεταβολής διαφόρων παραγόντων, η αρμονία μιας τέτοιας οργάνωσης καταστρέφεται. Το ισλάμ του 6ου αι. είναι ακατάλληλο για τον 21ο αι. Π.χ. τους απάνθρωπους νόμους της σαρίας, δεν τους επινόησε το ισλάμ, αλλά τους βρήκε να ισχύουν στην τότε κοινωνία κ προσπάθησε να τους εξανθρωπίση, χωρίς να προσκρούση σε ήθη, που είχαν διαμορφωθεί μέσα σε αιώνες, στη βάση της αναγκαιότητας της επιβίωσης του συνόλου κ με όλες τις στρεβλώσεις κ τις αδικίες τους. Σήμερα οι ισλαμιστές κάνουν το εντελώς αντίθετο, ήθη που έχουν ξεπεραστεί, γιατί δεν υφίσταται πιά η σναγκαιότητα, προσπαθούν να τα επαναφέρουν υποχρεωτικά, επειδή το λέει το κοράνι .Η σχετικότητα είναι θεμελιακός κοσμικός νόμος. Αυτή την πραγματικότητα μπορεί να την αντιληφτή οποιοσδήποτε καλοπροαίρετος άνθρωπος, αλλά οι ισλαμιστές δε θέλουν να τη βλέπουν, επειδή έχουν ιδιοτελή κίνητρα. Εξ άλλου η γνώση έχει προχωρήσει. Η θρησκεία στηρίζεται στη συνείδηση, αλλά ο μαρξισμός επισήμανε την καθοριστική σημασία της κοινωνικής πραγματικότητας στη διαμόρφωση της συνείδησης (το είναι πρωτογενές, η συνείδηση δευτερογενής, ο κανόνας του ιστορικού υλισμού), όπως επίσης επισήμανε ο μαρξισμός τη σημασία των παραγωγικών σχέσεων στη διαμόρφωση του κοινωνικού εποικοδομήματος κ το ρόλο της ανειρήνευτης πάλης των τάξεων στην εξέλιξη της παγκόσμιας ιστορίας (η ιστορία των λαών, είναι η ιστορία της πάλης των τάξεων). Αυτοί είναι παράγοντες, που αγνοούσε ο Προφήτης, γιατί δεν μπορούσε να τα ξέρη όλα. Και αυτοί οι παράγοντες οδηγούν στην κοινωνική αδικία κ την εκμετάλλευση του συνόλου από ισχυρές μειοψηφίες, που ιδιοποιούνται την εξουσία για δικό τους οικονομικό όφελος.. Οι ισλαμιστές δε θέλουν να τα ξέρουν αυτά, γιατί είναι οι ίδιοι μια τέτοια μειοψηφία, γιατί τους συμφέρει να μην τα ξέρουν, ενώ οι οπαδοί τους έχουν βολευτεί στο ρόλο του κοπαδιού. Απλό.
Μαρκέλλα, δεν διαλέγουμε μόνο τους φίλους, διαλέγουμε και τους εχθρούς μας.
Από ότι φαίνεται, το κανόνας ισχύει και για την γεωπολιτική. Ο ιμπεριαλισμός του τελευταίου μισού του 20ου αιώνα “έσπρωξε” τις λαϊκές μάζες σε φανατικές θρησκευτικές σέχτες, γιατί εκεί έννοιωθε πιό άνετα, του ήταν πιό κατανητός και προβλέψιμος ο θρησκόληπτος φανατικός από τον συνομώτη κομμουνιστή. Ο λόγος; γιατί κι αυτός ήταν (και παραμένει) θρησκόληπτος φανατικός. Είτε στην χριστιανική-ευαγγελική εκδοχή, είτε στην αισχατολογική εβραϊκή εκδοχή.
Τον κομμουνιστή τον κυνήγησε απηνώς, τον μουτζαχεντίν τον
χρηματοδότησε αφειδώς.
Η παράπλευρη απώλεια ήταν να συρρικνωθούν τα κοσμικά κινήματα στην μεσο-δυτική Ασία και Αφρική, μερικές φοορές μέχρι πλήρους εξαφανίσεως, όπως έγινε πχ στο Αφγανιστάν.
Άρα τις σέχτες και τους ισλαμιστές τους χρεώνεται ολοκληρωτικά ο ιμπεριαλισμός και όχι οι μουσουλμανικοί λαοί, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους κρατούν αποστάσεις από αυτά τα κινήματα.
Μαρκέλα, με όλον το σεβασμό, νομίζω τα ζυγίζεις λάθος τα πράματα. Κατ’ αρχάς, ξεκινάς χαρακτηρίζονταν την πρόσφατη αραβοισραιλινή διαμάχη, με φόντο την αναζωπύρωση της παλαιστινιακής εξέγερσης, ως “ενδοαστική αντιπαράθεση”, υπονοώντας προφανώς ότι ο “Λαός” (πάντα με κεφαλαίο σπαρτιατικό Λ) περιορίζονται στον ρόλο του οπαδού/στρατιώτη/μαχητή/βαστάζου, αντί να έχει τον πρωταγωνιστικό, κυρίαρχο ρόλο που φαντασιώνεσαι.
Κοίτα, πάντα και παντού, σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας, από αρχαίες αυτοκρατορίες και πόλεις έως νεωτερικά έθνη κράτη, αναδύονταν φυσιολογικώ τω τρόπω ένα στρώμα κυβερνητική/στρατιωτικής Ελίτ που διεκπεραίωνε την καθοδήγηση των από κάτω. Μην παρασύρεσαι από την ουτοπική λογοτεχνία ενός παρωχημένου ευρωκεντρικού διαφωτισμού , που, στις πλέον παροξυσμικές του στιγμές, οραματίστηκε επι χάρτου αταξικές καταστάσεις και ακρατικά σενάρια. IRL δεν παίζουν τέτοια. Συνεπώς, ναι, και η συνολική Δύση (aka το MIC της Ουάσινγκτον και τα προτεκτοράτα/εδάφη που ελέγχει) έχει “Ελίτ”, και ο Ευρασιατικό άξονας, και ο αραβικός κόσμος (ο οποίος btw δεν είναι κάτι μονομπλόκ και ενωμένο), και ο ιρανικός άξονας της αντίστασης, όπως και όλες οι κρατικές/διακρατικές οντότητες.
Ο διαχωρισμός λοιπόν δεν είναι Ελίτ vs Λαός. Εφόσον πάντα θα υπάρχουν συγκροτημένες, σταγανοποιημένες Ελίτ, ασφαλέστερο κριτήριο είναι ποιοα από αυτές εκφράζει περισσότερο το Ωραίο, την Αλήθεια και την Παράδοση. Το έχει θίξει και ο Μπερκ στους “Στοχασμούς” του. Για να μην πλατειάζουμε, από την μία έχει την δυστική φιλελέδικη αριστοκρατία που προμοτάρει και ανέχεται τον πλήρη εξευτελισμός την ανθρώπινης ύπαρξης, τον ηθικό εκφυλισμό, την απουσία νοήματος, την κενή ζωή, και από την άλλη έχεις το χαλαρά συγκροτούμενο Ευρασιανικό αντίπαλο δέος, το οποίο, εντάξει, τουλάχιστον για τους δικού του λόγους θέτει ένα φρένο στην εξελισσόμενη μεταμοντέρνα παρακμή. Επομένως, είναι απλό. Στήριξη στις Ελίτ Ρωσία/Κίνα/Ιράν εναντίον των εκφυλισμένων δυτικών. Οτιδήποτε άλλο είναι εκ του πονηρού.
Και κάτι ακόμα. Ο παλιός κοσμικός εθνικοαπελευθερωτισμός ξέφτισε ολοκληρωτικά και αδυνατεί πλέον να κινητοποιήσει ένοπλες μάζες εναντίον του φιλελεύθερου Κτήνους. Εδώ και 30-35 χρόνια όλες οι συγκρούσεις στον αραβικό κόσμο διεκπεραιώνονται με εργαλείο το θρησκευτικό φαντασιακό, με στρατιωτικοποιημένα ισλαμικά denominations και σέκτες. Συνεπώς, αφού δεν υπάρχει άλλο γήπεδο να παιχτεί μπάλα, μην μας ξενίσει ότι και η παλαιστινιακή/αραβική αντίσταση εναντίον της ΝΤΠ διεξάγεται με όρους πολιτικού σουνιτισμού.
Δεν υπάρχει κάτι άλλο στον ορίζοντα να ωθήσει λαό να πάρει τα όπλα. Το ίδιο ισχύει και με την απόλυτη κατάρρευση της Αριστεράς στην Ευρώπη. Αυτά μας τελείωσαν. Οι συγκρούσεις πλέον διεξάγονται, ως επί το πλέιστον, με πολιτισμικούς, εθνοτικούς και θρησκευτικούς όρους, και ουχί αμιγώς οικονομοκεντρικούς και “ταξικούς”, όπως και καλά συνέβαινε κάποτες. Εδώ είναι το κλου, όταν και εφόσον το πολιτικό/ριζοσπαστικό κτλ Ισλάμ αντιπαρατίθεται ένοπλα την Δύση, το στηρίζουμε. Όταν ξεπέφτει σε αργυρώνητο αμερικανοκίνητο τζιχαντισμό, το καταγγέλλουμε. Σε κάθε περίπτωση η πολιτικοστρατιωτική έκφανση οποιασδήποτε θρησκείας δεν είναι παρά το εργαλείο, υπό προυποθέσεις μπορεί να βγει σε κάλο, μπορεί να βγει και σε κακό. Δίκοπο μαχαίρι.
ΥΓ. Η επίθεση της Χαμάς είχε στόχο κυρίως την ακύρωση των συμφωνιών του Αβραάμ, δλδ τα τριψίματα αραβικών μοναρχιών και Δύσης με διαμεσολαβητή το Ισραήλ. Και πολύ καλά έκανε. Αν έπεφτε οριστικά και ο αραβικός κόσμος, τότε θα μιλούσαμε για την πλήρη και τέλεια περικύκλωση Ιράν/Ρωσίας και για θρίαμβο του Λεβιάθαν…
Προς Μαρκέλλα (2.11.2023/ 17:53)
Μαρκέλλα, χρησιμοποιείς τις λέξεις “Ισλάμ” και “Πολιτικό Ισλάμ” εναλλάξ, ως αν να ήταν το ίδιο πράμα.
Το Ισλάμ είναι θρησκεία. Μπορείς να έχεις οποια γνώμη θες για το Ισλάμ, αλλά μην του αποδίδεις, παρακαλώ, πολιτικές απόψεις.
Το Πολιτικό Ισλάμ είναι πολιτικό ρεύμα.
Λυπάμαι αλλά σε καμία περίπτωση δεν ισχυρίζεται ότι οι άνθρωποι χωρίζονται σε “πιστούς” και “απίστους”.
Η τέτοια απεικόνιση του Πολιτικού Ισλάμ είναι τουλάχιστον παραπλανητική και υποτιμητική.
Μπορείς να μπεις στο wiki και να διαβάσεις στα λήμματα “Hezbollah”, “Huthi”, “Muslim Brotherhood” κλπ.
Το ισλάμ δεν είναι μόνο θρησκεία, δεν έχει μόνο την πνευματική – μεταφυσική διάσταση. Από την ίδρυσή του ήταν και κοινονικό-πολιτικό-δικαιακό σύστημα. Δεν το λέω εγώ, το λέει η ιστορία. Για όποιον διαφωνεί, δεν έχω να πω κάτι άλλο, παρά μόνο να μάθη περισσότερα, σχετικά.
Ηλία Γιαννόπουλε, είμαστε με την κοσμική κοινωνία, όχι με την θεοκρατια χριστιανική, μουσουλμανικη, ιουδαικη κλπ. Ειμαστε επίσης με την ήττα της δυτικής αποικιοκρατίας και δεν κάνουμε σημαια, ούτε δεχόμαστε την παραδοσιοκρατία που ένας κάποιος εδώ μέσα μας πρήζει
Αναφορικά με τη λέξη ισλάμ, τη χρησιμοποιώ για το ιστορικό ισλάμ, ενώ για τη σύγχρονη “επικαιροποίησή” δλδ διασκευή του χρησιμοποιώ τη λέξη ισλαμισμός, αντί για τον όρο “πολιτικό ισλάμ”, που χρησιμοποιούν άλλοι, επειδή το ισλάμ ήταν από μιας αρχής έτσι κι αλλιώς πολιτικό. Αυτό είναι, που δε θέλουν κάποιοι να παραδεχτούν. Πώς μπορείς να λες, ότι το ισλάμ δεν είναι πολιτικό, όταν έχει ολόκληρο νομικό σύστημα, που ρυθμίζει τις σχέσεις των σνθρώπων μεταξύ τους, μέχρι την παραμικρότερη λεπτομέρεια; Άλλωστε η αποκαλούμενη αποκαλυπτική θρησκεία, δλδ ιουδαϊσμός, χριστιανισμός, ισλάμ, που είναι απόψεις πάνω στην ίδια βασική αρχή, έχει μια πολιτική διάσταση. Ο χριστιανισμός διώχτηκε απηνώς στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, σαν πολιτικό, αντιεξουσιαστικό κίνημα κ όχι σαν θρησκεία. Κανένα πρόβλημα δεν είχε η Ρώμη με τις θρησκείες, το πρόβλημά της ήταν με όσους αμφισβητούσαν την εξουσία της,δλδ τους δούλους κ τους αντάρτες των υπόδουλων λαών κ ο σταυρικός θάνατος ήταν η τιμωρία τους. Το σύμβολο του σταυρού για τους χριστιανούς εσήμαινε, σταυρώστε μας, ο Θεός μας θα μας δικαιώση! Και δεν επέλεξαν τυχαία τη λέξη εκκλησία. Στην πορεία ο Μ. Κωνσταντίνος είχε την έμπνευση, να ενσωματώση το χριστιανισμό, σαν πολιτική ιδεολογία κ συνεκτικό στοιχείο της αυτοκρατορίας, αφού βέβαια τον διασκεύασε κατάλληλα κ έτσι πορεύτηκε το Βυζάντιο μέχρι την πτώση του.
Μην κάνετε επίδειξη ασχετοσύνης! Ολες οι θρησκείες του τότε “ανεπτυγμένου κόσμου” (=Μεσοποταμία Αίγυπτος στην περιοχή μας) είχαν και το “νομικό τους σύστημα”, τον “Νόμο” τους καθώς και την Παιδεία και τις Επιστήμες των κοινωνιών τους. Δεν είναι όπως σήμερα, που τους έχουν τυπικά αφαιρεθεί αυτές οι αρμοδιότητες. Αν και το διεισδυτικό βλέμμα και σήμερα μπορεί να διακρίνει τέτοιες επιβιώσεις, που οι παπάδες δε λένε με καμία Παναγία να παραιτηθούν από αυτές, καθώς ξέρουν τι σημαίνει αυτό. Και ποντάρουν στην συντηρητικοποίηση του κοινωνικού συστήματος των σχέσεων παραγωγής, που βρίσκεται στην παρακμή και την προβλεπόμενη “απόσυρσή” του, προσφέροντας τις καλές τους υπηρεσίες στην παράταση ζωής του. Ξέρουν και από παληότερες ανάλογες περιπτώσεις.
Όχι, καθόλου δεν είναι έτσι. Υπάρχει ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στις φυσιολατρικές θρησκείες κ τη λεγόμενη αποκαλυπτική θρησκεία. Οι πρώτες μπορούμε σε γενικές γραμμές να πούμε, ότι ανήκουν σε μια προηγούμενη φάση του πολιτισμού κ διαμορφώθηκαν μέσω λαϊκών παραδόσεων, που προήλθαν από την παρατήρηση του περιβάλλοντα κόσμου κ οδήγησαν σε διάφορες πεποιθήσεις, αναφορικά με μεταφυσικά φαινόμενα κ δυνάμεις. Από ‘κει κ μετά οι κοινωνίες προσπαθούσαν να επιρρεάσουν αυτές τις δυνάμεις, για προσωπικό κ συλλογικό όφελος κ ως εκεί. Η αποκαλυπτική θρησκεία εισήγαγε την ηθική διάσταση, δλδ τον προσανατολισμό κ προσήλωση στη μεταφυσική αλήθεια, που ξεπερνά το στόχο της ευημερίας στην καθημερινότητα κ ανάγει στην Ιδέα, που ξεπερνά τη ζωή κ αξίζει αγώνες κ θυσίες. Αυτή η αντίληψη οδηγεί κ σε μια μετωπική στάση απέναντι σε καταστάσεις κ ανθρώπους. Καλό είναι, να ξέρωμε δύο πράμματα για τη θρησκεία, γιατί συνδέεται με τη φιλοσοφία, που συνδέται, όπως ξέρομε, στενά με το μαρξισμό, αλλά κ γιατί σήμερα βρισκόμαστε σε ανταγωνιστική σχέση μαζί της, από πολιτική άποψη. Πριν από πολύν καιρό έγινε στο χώρο σχολιασμού της Ίσκρας ένας μακροσκελής διάλογος με το συχωρεμένο τον Περικλή Κορωβέση, σχετικά με ένα καθηγητή του, που υποστήριζε, ότι ο κομμουνισμός είναι θρησκεία, με συνέπεια να του επιτεθούμε όλοι μαζί κ να τον κατατροπώσωμε. Τώρα σκέφτομαι, ότι κάπου τον αδικήσαμε, γιατί ο ισχυρισμός αυτός δεν είναι ολότελα ανυπόστατος, με την έννοια ότι υπάρχει μια αναλογία μεταξύ θρησκείας κ κομμουνισμού, καθώς κ οι δυό περιλαμβάνουν το στοιχείο της ηθικής επιλογής. Η πρώτη απαιτεί την αφοσίωση στη μεταφυσική αλήθεια κ ο δεύτερος την προσήλωση στην επιστημονική αλήθεια.
Λυπάμαι πολύ, αυτά που γράφεις δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα.
Η Χριστιανική Γραμματεία,
άλλως λεγόμενη και Πατερική Γραμματεία, αποτελεί το Χριστιανικό “Νόμο”.
Στα κείμενα των Πατέρων της Εκκλησίας θα βρεις οδηγίες για την παραμικροτερη πτυχή της καθημερινής ζωής.
Από τις διαιτολογικες συνήθειες έως τη σεξουαλικη συμπεριφορά.
Στα χρόνια της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (aka Ρωμανία), γνωρίζουμε όλοι την τρομακτική εξουσία της Εκκλησίας, η οποία ουσιαστικά αποτελούσε τον μεγαλύτερο κάτοχο γης και έναν από τους ισχυρότερους φεουδαρχες.
Όλα αυτά φυσικά συνοδεύονταν και από την ανάλογη “θεωρητική θεμελίωση”, και έτσι έβλεπε κανείς να δικαιολογείται η εξουσία αυτή με επίκληση χωρίων της Γραφής, της πρωτοχριστιανικής Γραμματείας κλπ.
Να μην αναφερθούμε στο φαινόμενο του Παποκαισαρισμού στη Δύση, όπου η Καθολική Εκκλησία έστεφε Αυτοκράτορες και Βασιλείς.
Να μην αναφερθούμε στα χρόνια που ο “Μεταρρυθμιστής” Καλβίνος κυβερνούσε ουσιαστικά τη Γενεύη (1541-1549), όταν ακόμα και η παραμικρή “παρέκκλιση” από το Δόγμα μπορούσε να σου κοστίσει ακόμα και τη ζωή.
Να μην αναφερθούμε στο τρομερό Index Librorum Prohibitorum με το οποίο η Εκκλησία αποφάσιζε ποιες απόψεις ήταν ανεκτές και ποιες όχι.
Να ζει κανείς στη Δύση αλλά να λέει πως το… Ισλάμ είναι η θεοκρατία, ε, αυτό πάει πολύ.
Ο Μεσαιωνικός χριστιανισμός είναι μια “τροποποίηση” του πρωτοχριστιανισμού, με σκοπό να αποτελέση το ιδεολογικό θεμέλιο της μεσαιωνικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Ο Ρωμαιοκαθολικός – Παπικός χριστιανισμός διαφέρει από το χριστιανισμό της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Σε κάθε περίπτωση ο χριστιανισμός έχει διαφορετική ιστορική αφετηρία κ διαδρομή από το ισλάμ, που δεν μπορεί να αγνοηθή. Ιδρυτής του είναι ο Ιησούς, όπως μας παραδόθηκε από την Καινή Διαθήκη. Από κει κ πέρα μπορούσε να γράφη ο κάθε Πατέρας ό,τι ήθελε.Κοίτσξε την άποψη της Βίβλου για τη μοναρχία, όπως διατυπώνεται στο α’ βιβλίο του Σαμουήλ κ αντιπαράβαλέ τη με την άποψη του Μεγάλου κ Αγίου Κωνσταντίνου, για το μονάρχη – εκπρόσωπο του Θεού επί γης. Το ισλάμ παραδόθηκε εξ αρχής από τον ιδρυτή του σαν έτοιμο ιδεολογικο-πολιτικό σύστημα, που δεν επιδέχεται καμιά αμφισβήτηση. Υποτίθεται ότι του το υπαγόρευσε συτοπροσώπως ο Θεός κ μάλιστα στα αραβικά, γι’ αυτό δεν είναι καν αποδεχτές μεταφράσεις σε άλλες γλώσσες.
Εσύ αγνοείς παντελώς την πάλη των τάξεων, τη διάκριση ανάμεσα στα συμφέροντα του κόσμου της εργασίας κ τα συμφέροντα της ελίτ, την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης από τους κατόχους των μέσων παραγωγής. Όχι μόνο δεν είσαι μαρξιστής, αλλά αρνείσαι την ίδια την κοινωνική πραγματικότητα, που έγινε γενικά αποδεχτή στην πολιτική επιστήμη, ανεξάρτητα από την απάντηση που δίνει ο μαρξισμός στο πρόβλημα κ που διαφέρει από τις απαντήσεις άλλων πολιτικών συστημάτων. Η άποψή σου είναι η αντίληψη που προϋπήρχε του Μαρξ κ θεωρούσε αυτονόητη την πολιτική κ οικονομική ηγεμονία της ελίτ στην κοινωνία, με την εργατική τάξη να επιβιώνη με όσα της παραχωρούσε η αριστοκρατία για τη συντήρησή της. Η αλληλοεξάρτηση ανάμεσα στην ελίτ κ την εργατική τάξη, όπως κ ο ανταγωνισμός κ η διαπάλη, που τροφοδοτεί η κοινωνική ανισότητα κ αδικία. Τα περί αλήθειας, ωραίου κλπ. δεν τα σχολιάζω καν εδώ πέρα. Οι ελίτ ανά τους αιώνες δεν είχαν την “κσθοδήγηση” των μαζών, αλλά την ηγεμονία των αγώνων, για την επιβίωση του κοινωνικού συνόλου. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Ηγεμονία σημαίνει, ότι είχαν τη δυνατότητα να επιβάλλουν τις δικές τους επιλογές για την προώθηση πρωτίστως των δικών τους συμφερόντων. Ο όρος “αστική τάξη” αναφέρεται στην εποχή του καπιταλισμού, ενώ οι λέξεις ελίτ ή ολιγαρχία είναι διαχρονικές, αυτή είναι η διαφορά. Η θεώρηση του μαρξισμού επιβεβαιώθηκε κ κσταξιώθηκε μέσω της ιστορίας, άσχετα με το ότι πρόσκρουσε σε κάποια αδιέξοδα στο προχώρημα, εξ αιτίας ορισμένων θεωρητικών αδυναμιών, πράμμα που συμβαίνει με όλες γενικά τις θεωρίες. Τα θεωρητικά σφάλματα δεν ακυρώνουν τη γνώση που έχει στο μεταξύ κερδιθεί, αλλά εντοπίζονται κ ξεπερνούνται. Ο ισλαμισμός σαν φαινόμενο της εποχής μας είναι μια οπιστοδρομική αναδίπλωση, καθώς αγνοεί τόσο τις ιστορικές μεταβολές που προέκυψαν από την εποχή της εμφάνισης του ισλάμ όσο κ το εν τω μεταξύ κεκτημένο σε γνώση.
Οι εξεγέρσεις των μαζών, σύμφωνα με το μαρξισμό έχουν οικονομικο-κοινωνικά αίτια κ συνιστούν υπαρξιακό ζήτημα. “Είναι δίκαιο, να εξεγείρεσαι”, είπε ο Μάο. Αλλά δεν υπάρχουν πάντα οι κατάλληλες απαντήσεις. Σε περιπτώσεις απορίας, η ηγεμονία περνά σε δυνάμεις που αναφέρονται σε ιδιοτελή συμφέροντα, σε βάρος του συνόλου. Η Ρωσική Επανάσταση ξεκίνησε με τη συγκέντρωση μεγάλου πλήθους έξω από τα ανάκτορα με ηγέτη έναν παπά, για να υποβάλουν τα αιτήματά τους στον “πατερούλη” τσάρο κ η εξέγερση πνήγηκε στο αίμα. Οι κομμουνιστές του τότε έκαμαν έντονη κριτική, όχι στην εξέγερση καθεαυτή -κατά πώς έκαναν κάποιοι μοντέρνοι κομμουνιστές με ή χωρίς εισαγωγικά αργότερα, στις εξεγέρσεις της Ουγκαρίας, Τσεχοσλοβακίας, Πολονίας, Πορτοκαλί Επαναστάσεις, λεγόμενες, Δεκέμβρη κλπ κλπ- αλλά στο πολιτικό πλαίσιο της εξέγερσης. Τι έπρεπε να κάμουν, να πουν, ζήτω του παπά;
Απ’ την άλλη πάλι, οι σημερινές ένοπλες αντιπαραθέσεις (Ουκρανία, Χαμάς -που απ’ όσα λέγονται μοιάζει μάλλον για περίπτωση μπροστινού, παρά για λαϊκή ιντιφάντα-) δεν έχουν το χαραχτήρα λαϊκών εξεγέρσεων, αλλά φαίνεται να ξεκινούν από ενδοαστικούς – ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, για τις πηγές ενέργειας, τους δρόμους του εμπορίου, την κυριαρχία στον πλανήτη. Αυτά είναι επιδιώξεις κ στόχοι των ελίτ, όχι των λαών -γιατί οι λαοί έχουν άλλους τρόπους να διευθετούν τέτοια ζητήματα-, χωρίς να σημαίνη, ότι δε διαπλέκονται με τα λαϊκά συμφέροντα, γιατί αυτή η διαπλοκή λαϊκών κ ολιγαρχικών συμφερόντων πάντα υπάρχει στους πολέμους.
Μπράβο, που παραδέχεται έστω κάποιος ότι οι “εξεγέρσεις” (το “λαϊκές” μάλλον πάει πίσω, για …”πισινή”!) Ουγκαρίας, Τσεχοσλοβακίας, Πολονίας, Πορτοκαλί Επαναστάσεις, λεγόμενες, Δεκέμβρη κλπ κλπ. είναι τύπου παπά-Γκαπόν!
Την “έντονη κριτική” των συγχρόνων “μη-μοντέρνων κομμουνιστών” στο πολιτικό πλαίσιο αυτών των λαχανί εξεγέρσεων δεν είδαμε ποτέ! Αντίθετα είδαμε πολλές σκούφιες στον αέρα… Και να μάθουμε οι αδαείς (από τους “άρχοντες”) πως διαχωρίζεται η “εξέγερση αυτή-καθεαυτή” από το “πολιτικό πλαίσιο” της! Να ξέρουμε τουλάχιστον την ρετσέτα, ώστε να την εφαρμόζουμε και στις φασιστικές εξεγέρσεις του Μεσοπολέμου, και τις σύγχρονες ακροδεξιές οσονούπω….
Ο “δυτικός” “μαρξισμός”, μεταπολεμικά, και με εμβληματικό ορόσημο το Μπέρκλεϋ και τον Μάη-’68, έχει πάθει vertigo.
Ανώνυμος
05/11/2023 at 08:47, εάν όσα δεν φτάνεις εσύ και όσα κόμματα έχουν τη ν ίδια θέση με σένα τα κάνετε κρεμαστάρια, μάλλον εσείς φταίτε.
Οι λαοί έχουν χίλιους δύο λόγους να εξεγείρονται. Το εάν το πάνω χέρι το παίρνουν συστημικές δυνάμεις, αυτό είναι το πρόβλημα κ όχι οι εξεγέρσεις
Οι λαϊκές εξεγέρσεις διαχωρίζονται από τις δυνάμεις, που επιδιώκουν την ηγεμονία τους κ είναι καθήκον των κομμουνιστών, να δώσουν απαντήσεις κ να δείξουν το δρόμο, αντί να κοιτάζουν αφ’ υψηλού τις λαϊκές κινητοποιήσεις, όταν οι ίδιοι βρίσκονται σε απορία. Στην πολιτική ισχύει το βασικό αξίωμα, “ο λαός έχει πάντα δίκιο”. Ο καπετάνιος οφείλει να αρμενίζη σωστά, για να φτάση στον προορισμό του. Αν κατηγορή το γιαλό, για το ότι είναι στραβός, θα φάη απλά τα μούτρα του στα βράχια.
Για τους “παλαιοκομμουνιστές” μας, (και ορθότερα “μεταμοντέρνους”) μια εξέγερση ξεσπάει από μόνη της, “αυθόρμητα”, και μετά πάει κάποιος και της φοράει σομπρέρο το “πολιτικό πλαίσιό” της, ή, “την μπολιάζει”! Ετσι έχουν μάθει! Μεταμοντέρνος “Ιστορικός Υλισμός”.
Οι λαϊκές εξεγέρσεις κ επανστάσεις είναι ιστορικό φαινόμενο,. Ο Μάο Τσε Τούγκ είπε, δε δημιουργήσαμε εμείς την επανάσταση, εμείς απλά την οργανώσαμε.
“Πασόκας” ήταν, τι θα έλεγε;!
ΣΩΣΤΌΣ Ξέρω και ένα άλλο πασοκα, ένα μουστάκια.
Όσον αφορά στο ναζι-φασισμό, αναρριχήθηκε στην εξουσία εν μέρει με τη βία κ το δόλο, στη συνέχεια όμως επιβλήθηκε στη μάζα ιδεολογικά κ πολιτικά, επειδή το κομμουνιστικό κίνημα στο συγκεκριμένο τόπο κ χρόνο ήταν σε απορία, που δεν ξεπεράστηκε άλλωστε μέχρι κ σήμερα. Αυτή τη στιγμή η άκρα δεξιά κερδίζει σε επιρροή στην Ευρώπη, ενώ στη χώρα μας παρατητρείται ενίσχυση της επιρροής διαφόρων εκκλησιαστικών κύκλων γενικά.. Ό,τι σημαίνουν η άκρα δεξιά κ οι Εκκλησίες για τη Δύση, είναι ο ισλαμισμός για την Ανατολή.
Οι εξεγέρσεις διαχωρίζονται από το πολιτικό τους πλαίσιο, πάνω στο εξής: Οι αιτίες που τις πυροδοτούν, ΔΕΝ ταυτίζονται καθόλου μα καθόλου, με το πολιτικό πλαίσιο που τελικά τις νοηματοδοτεί. Δεν θα ήταν καθόλου μα καθόλου ίδια η πορεία της οκτωβριανής επανάστασης για παράδειγμα, εάν την λαική και εργατική οργή την είχε εγκολπώσει αντί για τους μπολσεβίκους, ο φασισμός, όπως δυστυχώς έγινε στην Γερμανία τη δεκαετία του ’30. Αντιθέτως, εάν αντί για τον Στάλιν είχε κερδίσει η εργατική αντιπολίτευση, ενδεχομένως η εξέλιξη να ήταν διαφορετική, είτε προς το χειρότερο, μα είτε και προς το καλύτερο ετσι;
Διαβάστε αγαπητέ φίλε τις πολύ γόνιμες θέσεις του ΝΑΡ:
https://narnet.gr/articles/%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7-%CF%86%CF%8D%CF%83%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CF%87%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%87%CF%89%CF%81%CF%8E%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%85%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%BA%CF%84%CE%BF%CF%8D-%CF%83%CE%BF%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%8D
Μάλιστα!
Υπό το κράτος των γεγονότων εξωθηθήκαμε στην υψηλή και γόνιμη σύλληψη του διαχωρισμού της εξέγερσης από το …πολιτικό της πλαίσιο!
Για νάχουμε (νομίζουμε…) την ευχέρεια να καπελώνουμε (“μπολιάζουμε”) ό,τι μας βολεύει και να βγάζουμε την ουρίτσα μας από ό,τι δεν.
Οπότε, γιατί να φτύνουμε ιδρώτα και αίμα στη “δουλειά μυρμηγκιού” για να διαφωτίζουμε και να οργανώνουμε τον κόσμο, ενάντια σε κυρίαρχη ιδεολογία, μηχανισμούς χειραγώγησης και καταστολής, κυρ-Παντελήδες και λοιπούς θεούς και δαίμονες; Δουλειά, που θέλει άλλα κότσια, υπομονή και επιμονή; Πιο απλό να καραδοκούμε σε μιαν ακρούλα, κι όταν εκδηλωθεί μαγικά μια “διαχωρισμένη” η ..”ορφανή από πολιτικό πλαίσιο” λαϊκή εκδήλωση, να τρέξουμε να της φορέσουμε το κατάλληλο “πολιτικό πλαίσιο”, κοινώς να την “μπολιάσουμε” (πόσες φορές έχω ακούσει κι εδώ αυτή την έκφραση…).
Και ανάποδα, αν πιαστούμε στα πράσσα υποστηρίζοντας μιαν αντιδραστική εξέγερση, νάχουμε εύκολη την οδό διαφυγής: “Ηταν προοδευτική αλλά στην πορεία ….φόρεσε αντιδραστικό πολιτικό πλαίσιο”…και δε μας πιάνει κανείς!
Καλά νάναι και τα ΜΜ”Ε”, που είναι σαϊνια σε τέτοιες δουλειές.
Ανώνυμος
20/11/2023 at 23:27, γράφεις χαβαλέδες και λές ωραία αστεία!
1ο αστείο που γράφεις: “Υπό το κράτος των γεγονότων εξωθηθήκαμε στην υψηλή και γόνιμη σύλληψη του διαχωρισμού της εξέγερσης από το …πολιτικό της πλαίσιο! Για νάχουμε (νομίζουμε…) την ευχέρεια να καπελώνουμε (“μπολιάζουμε”) ό,τι μας βολεύει και να βγάζουμε την ουρίτσα μας από ό,τι δεν”.
Ρε φίλε ΚΚΕ, τι μαθαίνετε εκεί; Μάλλον όχι υλισμό και διαλεκτική αν κρίνουμε από τα σχόλια που γράφεις! Οσο και δεν σου αρέσει, άλλο πράγμα οι κοινωνικές, υλικές αιτίες που πυροδοτούν μια εξέγερση και άλλο πράγμα η πολιτική κατεύθυνση που αυτή θα πάρει. Παραδείγματα άφθονα: Οι υλικές αιτίες και συνθήκες πυροδότησαν εργατικές και λαϊκές εξεγέρσεις πολλές στην ιστορία και σε διάφορες χώρες. Αυτές οι υλικές αιτίες είναι λίγο πολύ, κοινές: Χρόνια εθνική και ταξική καταπίεση, μεγάλη χρόνια φτώχεια, απότομη εξαθλίωση, είναι μερικές από αυτές.
Η πολιτική κατεύθυνση που θα πάρει όμως μια εξέγερση, καθορίζεται από το ποιες πολιτικές δυνάμεις δρουν, τι ποιότητα έχουν, κλπ, κλπ. Και αυτή η πολιτική κατεύθυνση, είναι πάντα διακυβευμα, όσον υπάρχουν αξιομαχες δυνάμεις ένθεν κακείθεν. Υπό αυτή την έννοια, το να πετάς ατάκες περί πορτοκαλί εξεγέρσεων μόνο και μόνο για να βγάλεις εσύ την ουρίτσα σου απ έξω, να πεις “ευτυχώς που δεν χτυπήσαμε” κατά το γνωστό ανέκδοτο, να βγάλεις λάδι τα κομμουνιστικά κόμματα που είτε κυβερνούν και τα σκατώνουν αντιλαικώς, είτε είναι πλήρως απαξιωμένα στην εργατική τάξη της χώρας τους, ε, το λές και ανοησία!
2. Ε ναι, ΔΕΝ ξέρεις τι γράφεις: “….Οπότε, γιατί να φτύνουμε ιδρώτα και αίμα στη “δουλειά μυρμηγκιού” για να διαφωτίζουμε και να οργανώνουμε τον κόσμο, ενάντια σε κυρίαρχη ιδεολογία, μηχανισμούς χειραγώγησης και καταστολής, κυρ-Παντελήδες και λοιπούς θεούς και δαίμονες; Δουλειά, που θέλει άλλα κότσια, υπομονή και επιμονή;….”.
Το μισό σου σχόλιο, ακυρώνει το άλλο μισό! Και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ! Ωραία πράγματα σας μαθαίνουν εκεί στο ΚΚΕ. Από τη μια οποιαδήποτε λαική και εργατική εξέγερση δεν είναι του γούστου σου την βαφτίζεις πορτοκαλλί και ξεμπερδεύεις και ούτε “δουλειά μυρμηγκιού” χρείαζεται, “ούτε διαφώτιση”, ενώ απο την άλλη μιλάς για δουλειά μυρμηγκιού και διαφώτιση, που σημαίνει πως ΔΕΝ χαρίζεις τις λαικές αντιδράσεις στον ταξικό σου αντίπαλο, είσαι ΜΕΣΑ στον λαό και μάχεσαι για να μην πάρουν κεφάλι αντεργατικές, αντιλαϊκές, εθνικιστικές απόψεις. Πότε εσύ ήσουν μέσα στον λαό και έκανες δουλειά μυρμηγκιού όταν αυτός εξεγείρετο; το 2008; ΟΧΙ! το 2010-12 με το λαικό κίνημα των πλατειών; ΟΧΙ! Ισα-ίσα, εσύ και το ΚΚΕ βρίζατε τότε τον λαό και τα κινήματά του!
Μήπως με τα Τέμπη που ήσουν μέσα έγινε κάτι διαφορετικό από τα προηγούμενα λαικά και εργατικά κινήματα που έβριζες; Και πάλι, ΟΟΟΧΙΙΙ!!
Μην πουλλάς φούμαρα περί δουλειά μυρμηγκιού και διαφώτισης. ΔΕΝ την κάνεις και ΔΕΝ την έκανες, ούτε εσύ, ούτε το ΚΚΕ. Αυτό που κάνεις είναι να αγωνιάς μήπως και πιάσει το 7,5 ή το 8% το ΚΚΕ. Μόνο αυτό σε νοιάζει. Η το να πάρει 22% το ΠΑΜΕ στην ΓΣΕΕ για να ζητοκραυγάζεις ως οπαδός που είσαι. Αλλά πχ το γιατί ενώ έχουμε υποτίθεται το πιο αριστερο ΚΚ στην Ευρώπη με το πιο ισχυρό εργατικό του βραχίονα στην Ευρώπη (το ΠΑΜΕ) την ίδια στιγμή έχει εξαθλιωθεί πολύ περισσότερο η εργατική τάξη στην Ελλάδα απο οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρώπης που δεν έχει ΚΚ, αυτό ΔΕΝ μας το εξηγείς, ούτε εσύ, ούτε το ΚΚΕ.
Ηρέμησε, μικρέ Ανώνυμε 21/11/2023 at 18:58.
Για να φτάσουμε από τις αντικειμενικές αιτίες στις όποιες αντιδράσεις των Λαών, πόσο μάλλον στις ονειρεμένες σου εξεγέρσεις, είναι μια ολόκληρη ιστορία, που δε γίνεται ούτε “αυτόματα”, ούτε “αυτόνομα”.
Οταν ο Λαός έχει ξεσηκωθεί, είτε από τις αλυσσίδες του είτε από τον καναπέ του, για καλό η και για κακό, το παιχνίδι έχει πια κληρώσει και είναι αργά να ελπίζεις να το …”μπολιάσεις”!
Απλά πράγματα, χωρίς ταρατατζούμ “ιστορικούς και διαλεκτικούς υλισμούς”!
Αλλά, που να καταλάβουν οι απόντες και τα χαϊδεμένα νευρόσπαστα του συστήματος, που χειραγωγούνται και νομίζουν ότι γι αυτό είναι …”ανεξάρτητοι” και “αυτόνομοι”.
Ανώνυμος 21/11/2023 at 10:36
οι κυρ Παντελήδες ονειρεύονται δουλειά μυρμηγκιού. Αυτοί, άμα εμφανιστεί αναταραχή τρέχουν να την πνίξουν μη τους χαλάσει τη μυρμηγκοφωλια. Όπως κάνει δλδ το ΚΚΕ.
Οι επαναστάτες δεν δημιουργούν την επαναστατική κατάσταση, την οργανώνουν.
Τάδε Έφη ο Μεγάλος Τιμονιέρης
Όχι, καθόλου δεν είναι έτσι. Υπάρχει ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στις φυσιολατρικές θρησκείες κ τη λεγόμενη αποκαλυπτική θρησκεία. Οι πρώτες μπορούμε σε γενικές γραμμές να πούμε, ότι ανήκουν σε μια προηγούμενη φάση του πολιτισμού κ διαμορφώθηκαν μέσω λαϊκών παραδόσεων, που προήλθαν από την παρατήρηση του περιβάλλοντα κόσμου κ οδήγησαν σε διάφορες πεποιθήσεις, αναφορικά με μεταφυσικά φαινόμενα κ δυνάμεις. Από ‘κει κ μετά οι κοινωνίες προσπαθούσαν να επιρρεάσουν αυτές τις δυνάμεις, για προσωπικό κ συλλογικό όφελος κ ως εκεί. Η αποκαλυπτική θρησκεία εισήγαγε την ηθική διάσταση, δλδ τον προσανατολισμό κ προσήλωση στη μεταφυσική αλήθεια, που ξεπερνά το στόχο της ευημερίας στην καθημερινότητα κ ανάγει στην Ιδέα, που ξεπερνά τη ζωή κ αξίζει αγώνες κ θυσίες. Αυτή η αντίληψη οδηγεί κ σε μια μετωπική στάση απέναντι σε καταστάσεις κ ανθρώπους. Καλό είναι, να ξέρωμε δύο πράμματα για τη θρησκεία, γιατί συνδέεται με τη φιλοσοφία, που συνδέται, όπως ξέρομε, στενά με το μαρξισμό, αλλά κ γιατί σήμερα βρισκόμαστε σε ανταγωνιστική σχέση μαζί της, από πολιτική άποψη. Πριν από πολύν καιρό έγινε στο χώρο σχολιασμού της Ίσκρας ένας μακροσκελής διάλογος με το συχωρεμένο τον Περικλή Κορωβέση, σχετικά με ένα καθηγητή του, που υποστήριζε, ότι ο κομμουνισμός είναι θρησκεία, με συνέπεια να του επιτεθούμε όλοι μαζί κ να τον κατατροπώσωμε. Τώρα σκέφτομαι, ότι κάπου τον αδικήσαμε, γιατί ο ισχυρισμός αυτός δεν είναι ολότελα ανυπόστατος, με την έννοια ότι υπάρχει μια αναλογία μεταξύ θρησκείας κ κομμουνισμού, καθώς κ οι δυό περιλαμβάνουν το στοιχείο της ηθικής επιλογής. Η πρώτη απαιτεί την αφοσίωση στη μεταφυσική αλήθεια κ ο δεύτερος την προσήλωση στην επιστημονική αλήθεια.
Συμπληρωματικά στο παραπάνω μου σχόλιο να προσθέσω, ότι οι φυσιολατρικές θρησκείες ασφαλώς σχετίζονταν με τα ήθη κ τους νόμους των κοινωνιών, καθώς είχαν προέλθει απ’ αυτές τις ίδιες κοινωνίες, δεν ήταν όμως ούτε δογματικές ούτε δεσμευτικές, αλλά επέτρεπαν αλλαγές κ νέες προσλήψεις κ επιρροές. Το ισλάμ όμως συνιστά ολοκληρωμένο σύστημα διακυβέρνησης, με νομοθετική, δικαστική κ εκτελεστική εξουσία, αυστηρά καθορισμένη, που δεν επιτρέπει άλλες απόψεις κ συμπεριφορές. Συζήτηση μπορεί να γίνεται μόνο πάνω στο πώς εννοεί το κοράνι το ένα ή το άλλο.
Οι μονοθειστικές θρησκείες εχουν μεσα τους το σπερμα του θρησκευτικου φανατισμου και εχουν πρωτοστατησει σε ουκ ολιγες σφαγες και καταστροφες.Οι πολυθειστικες επειδη έχουν τοπικο χαρακτηρα εχουνν λιγοτερες φιλοδοξιες εξαπλωσης και επιπλεον λιγοτερο φανατισμο .
Ο Γιαχβέ δεν έχει καμιά φιλοδοξία εξάπλωσης! Παρά τον απίστευτο φανατισμό! Αποφεύγετε τις ανόητες γενικεύσεις.
ο Γιαχβε αν υπαρχει οχι.Αυτοι που τον επικαλουνται και βεβαια εχουν.Εκαναν κρατος.Τωρα προσπαθουν να καθαρισουν οσους αραβες μπορουν για,να το κανουν ομοιογενες.Και οταν το καταφερουν εχει ο θεος.Εχουν καλα δημογραφικα στοιχεια χαρη στους χαρεντι.Εχουν συμπαγεις κοινοτητες σε ολο τον κοσμο.Κανουν προσηλυτισμο και απο μικτους γαμους κλπ υποχρεωτικα τα παιδια τα προσηλυτιζουν κλπ.Δεν ειναι λοιπον τιποτα ιθαγενεις αγαθοι που λατρευουν τα ρυακια κ τα πνευματα και καθονται στα αυγα τους.Ξανασκεψου τα περι ανοησιων πιο ψυχραιμα.Μπορει να μην συμφωνεις αλλα εχουν βαση τα οσα αναφερω ακομα και αν τα βρισκεις ή ειναι υπερβολικα
Συνεχίζεις να τα μπερδεύεις. Μίλησες για θρησκείες και τώρα αναφέρεσαι σε κράτη. Οι εβραίοι δεν κάνουν προσηλυτισμό. Τον θεό τους τον θέλουν ιδιωτικό! Για την πάρτη τους! Κι ας είναι μονοθεϊστές και στο άκρον άωτο του θρησκευτικού φανατισμού. Είναι (=θεωρούν) ο περιούσιος λαός ενός και μοναδικού θεού. Ο Γιαχβέ είναι εγγύηση της φυλετικής καθαρότητάς τους, παίζει ειδικό ρόλο εδώ. Δεν γίνεσαι εβραίος ασπαζόμενος τον Γιαχβέ.
Οι Ρωμαίοι καθώς και οι Μακεδόνες, παγανιστές και καθόλου θρησκευτικά φανατικοί, αποτέλεσαν το πρότυπο της εξάπλωσης για περίπου 1000+ χρόνια. Η ανεξιθρησκεία τους ανήκε στις εγγυήσεις της εξάπλωσής τους. Επιπόλαιες γενικεύσεις… Κάτι άλλο θέλεις να πεις, αλλά πρέπει να το δουλέψεις περισσότερο.
Θεόδωρε, με όλο το σεβασμό, ο Ινδουισμός δεν είναι Μονοθεϊστικές θρησκείες,
ούτε διαθέτουν κάποιου είδους “Νόμο” όπως η Σαρία.
Αυτό, όμως, σε τίποτα δεν εμποδίζει τον Ινδουισμό να είναι σήμερα η ιδεολογία της μεγαλύτερης ακροδεξιάς οργάνωσης του πλανήτη,
με 57.000 Τοπικές και 6 εκατομμύρια μέλη,
της Ραστρίγια Σαγιαμσεβακ Σανγκ (ΡΣΣ).
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Rashtriya_Swayamsevak_Sangh
Η ΡΣΣ (“Εθνική Οργάνωση Εθελοντών”) είναι η παραστρατιωτική συμμορία πίσω από το Μπαρατίγια Τζανάτα Πάρτυ, το ακροδεξιό μισο-φασιστικό κόμμα του Μόντι που κυβερνάει αυτή τη στιγμή την Ινδία.
Οι συμμορίες της είναι διαβόητες για τις επιθέσεις και τα πογκρόμ σε βάρος μουσουλμάνων με πιο γνωστές εκείνες του 2002 στο Γκουτζαράτ.
Σύμφωνα με δηλώσεις των ηγετών της, σκοπός της ΡΣΣ είναι να πετάξει τους μουσουλμάνους και τους χριστιανούς έξω από την Ινδία, για να φτιάξει μιά Ινδία “καθαρά Ινδουιστική”.
Όπως γνωρίζεις, όλες οι θρησκείες αποτελούν συστήματα σκέψης που περιέχουν πολλές αντιφάσεις.
Στα ιερά τους κείμενα μπορεί να συνυπάρχουν, δίπλα δίπλα, αποσπάσματα που υμνουν την αγάπη και την καταλλαγη και αποσπάσματα που κατακεραυνώνουν τους” άπιστους”.
Γι’ αυτό οι “Ευαγγελικοί” ή οι “Νότιοι Βαπτιστές” στις ΗΠΑ μπορούν να παίρνουν από τη Βίβλο ο,τι μιλάει για μίσος,
αλλά να παραβλέπουν σκόπιμα όλα όσα μιλούν για μακροθυμία.
Με τον ίδιο τρόπο οι ακροδεξιοί Ραβίνοι παίρνουν από την Τανακ τον “Ιησού του Ναυή” και τους “Κριτές”, που μιλάνε για τον θρίαμβο των Ισραηλιτών στη Χαναάν,
αλλά αφήνουν απ’ έξω το “Λευιτικό” που διδάχνει αγάπη και συγχώρεση.
Ο καθένας από τα ιδρυτικά κείμενα μιας θρησκείας παίρνει ο, τι τον συμφέρει.
Ο κύριος Νατσιός πχ παίρνει τα αποσπάσματα των επιστολών του Παύλου όπου καταδικάζεται η ομοφυλοφιλία.
Δεν αγαπάει, όμως, ιδιαίτερα τα αποσπάσματα όπου εκφράζεται ταξικο μίσος ή απειλούνται οι πλούσιοι με αιώνια τιμωρία.
Ο, τι τον συμφέρει.
Αιματηρότατα πογκρόμ κατά “απίστων” είχαμε και από ινδουιστές στην Ινδία και από βουδιστές σε Ταιλάνδη και Σρι Λάνκα. Γενικά ο διαχωρισμός “μονοθεισμός” vs “μη μονοθεισμός” είναι μάλλον αποπροσανατολιστικός και δεν λέει την μεγάλη αλήθεια.
Καλύτερα θα ήταν να εξεταστεί το κατά πόσο μια συγκεκριμένη οργανωμένη θρησκεία (το πόσες θεότητες λατρεύει είναι μάλλον αδιάφορο) αποτελεί μέρος της κρατικής ιδεολογίας και εργαλείο προώθησης συμφερόντων. Στην Ινδία του Μόντι, για παράδειγμα, ο (κρατικός) ινδουισμός σίγουρα λειτουργεί με αυτόν το τρόπο. Καμία σχέση με τα ειρηνόφιλα ψευδο-ανατολίτικα new age που πασάρει το Χόλλυγουντ κτλ.
Εντάξει, ίσως για συγκεκριμένους ιστορικούς λόγους και συγκυρίες, οι τρεις αβρααμικές θρησκείες βαρύνοντα με περισσότερα αμαρτήματα, αν και δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι αυτό οφείλεται στον αριθμό των θεών που λατρεύουν…
Ανώνυμε 7/11 18:04, δε θυμούμαι να έκαμε το ΠΑΣΟΚ απελευθερωτικό πόλεμο ενάντια σε Δυτικούς ιμπεριαλιστές κ ξένους καταχτητές, όπως για παράδειγμα οι Γιαπωνέζοι κ ενάντια στη ντόπια ολιγαρχία. Ο αγώνας του περιορίστηκε σε πλαστικά σημαιάκια στις πλατείες. Υπάρχει μια ειδοποιός διάφορα.Επιπρόσθετα ο Μάο, συνέβαλε στο προχώρημα της θεωρίας, γιατί επισήμανε τη συνέχιση της ταξικής πάλης μετεπαναστατικά κ το ρεβιζιονισμό,.όταν οι Σοβιετικοί μιλούσαν για το τέλος των τάξεων στη ΣΕ κ για κράτος όλου του λαού.
Oτι ο Μάο ήταν καλύτερο πασόκ από το πασόκ δε θα διαφωνήσω. Το σπουδαιότερο ε/α κίνημα της Ιστορίας, μια τεράστια νίκη ενός αστικού (μικροαστικού-αγροτικού) στρατοπέδου και με μεγάλες συνέπειες, οι περισσότερες αρνητικές, που τώρα πια παίρνουν σχήμα. Γιατί Κομμουνισμός δεν ήταν, και άλλα ζητούσε η εποχή του, και ακόμα περισσότερα ζητάει η η εποχή μας. Στην Κίνα ο Κομμουνισμός ηττήθηκε επί Μάο πριν καν ηττηθεί η αποικιοκρατία. Ανοίγοντας το δρόμο του “Ιμπεριαλισμού με Κινέζικα χαρακτηριστικά”, τον “Δρόμο του Μεταξιού”. Αυτή ήταν η “πάλη ενάντια στον ρεβιζιονισμό”. Ντεγκ Σιάο Πινγκ, Σι Πίνγκ και δεν ξέρω και πιο άλλο ….ping!
Αν ο Μάο ήταν το καλύτερο ΠΑΣΟΚ, τότε ο Στάλιν ήταν ο καλύτερος Τσώρτσιλ, ο Πλαστήρας ο καλύτερος Παπάγος, ο Κάστρο ο καλύτερος Σομοζα,, και ο Τσε ο καλύτερος Αραφάτ….
Για να τα λέμε όλα, η Κίνα εν τέλει τα κατάφερε καλύτερα με τα ποντίκια και τις γάτες παρά η ΕΣΣΔ με τις κατσαρίδες και τα κατσαριδοκτονα. Η ιστορία μιλάει από μόνη της.
Κατά πρώτον, παρατήρησες, ότι η άποψη του Μάο για την επανάσταη, είναι άποψη πασόκου. Μα δεν είναι μόνο η δική του, αλλά κ της ίδιας, της θεωρίας του μαρξισμού, όπως είναι διατυπωμένη μέχρι το σήμερα. Συνεπώς πρόκειτσι για άποψη μαρξιστή, όχι πασόκου. Και όχι οποιουδήποτε μαρξιστή, αλλά αυτού που ηγήθηκε ενός επαναστατικού πολέμου κ της ανατροπής της εξουσίας της ολιγαρχίας της χώρας του. Σε ποιά βάση λοιπόν τον χαραχτηρίζεις πασόκο, εξ αιτίας αυτής της ρήσης; Ή μήπως εσύ, σαν επαναστάτης, διαφωνείς; Να πης τη δική σου άποψη. Κατά τα άλλα, κομμουνισμό δεν είχαμε ούτε στην Κίνα ούτε πουθενά αλλού μέχρι σήμερα. Ανατροπές της αστικής εξουσίας γίνανε από τους επαναστάτες μαρξιστές κ τις λαϊκές μάζες. Η κάθε επανάσταση είναι μοναδική κ ανεπανάληπτη ιστορική στιγμή, πέρα από τις αναλογίες της με άλλες προηγούμενες κ επόμενες, γι: αυτό κ απαιτείται να έχη πρωτοτυπία κ δεν μπορεί να είναι εφαρμογή μιας πατέντας. Άλλωστε δε βλέπω να ήταν οι εξελίξεις στην Κίνα πιο αρνητικές απ’ ότι στη Ρωσία, αν κ ακολούθησαν άλλο δρόμο ούτε μπορούμε να προσδιορίσωμε στη μια κ την άλλη περίπτωση τη χρονική στιγμή της ήττας της προσπάθειας του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού, το μόνο βέβαιο είναι, ότι κ στις δυό περιπτώσεις ανακόπηκε. Έχεις κ παράξενη αντίληψη για την ανατροπή της εξουσίας της αστικής τάξης, που μπορεί να γίνη από μια μικροαστική τάξη (!) κ αυτό να έχη αρνητικές συνέπειες. Πολύ πρωτότυπη θέση σχετικά με τις κοινωνικές τάξεις, μαρξισμός πάντως δεν είναι. Όσο για το ΠΑΣΟΚ τώρα σχετίζεται με την Κινέζικη Επανάσταση, όσο η μέρα με τη νύχτα. Αστικό κεντροαριστερό κόμμα, ιδιοποιήθηκε το αντιδικτατορικό κίνημα που είχε διαμορφωθεί στη διάρκεια της δικτατορίας κ αυτοονομάστηκε κίνημα το ίδιο. Αναρρηχήθηκε στην κυβέρνηση μέσω του κοινοβουλευτικού δρόμου, στο πλαίσιο του συστήματος κ χωρίς ανατροπή της εξουσίας της άρχουσας τάξης. Αποκήρυξε κ τις προεκλογικές του θέσεις για ΕΕ κ ΝΑΤΟ κ περιορίστηκε σε κάποια φιλολαϊκά μέτρα ανακούφισης των λαϊκών στρωμάτων, που τα πληρώσαμε πολύ ακριβά στη συνέχεια.
Ο Μάο είναι μαρξιστής γιατί …η άποψή του είναι μαρξιστική! Και είναι μαρξιστική γιατί είναι η άποψη της …θεωρίας του μαρξισμού, όπως …κλπ.
Τελικά είχαν δίκηο και ο Ζαχαριάδης, και οι σοβιετικοί κάθε κοπής, ακόμη και οι οπορτουνιστές, για τον “μαοϊσμό”.
Μικροαστική θεολογία και καμία επαφή με Μαρξισμό/Λενινισμό, ούτε καν με κοινή λογική.
Τα αποτελέσματα και οι συγκρίσεις ΕΣΣΔ-Κίνας μόνο μεταφυσικά μπορούν να συγκριθούν. Η ανατροπή της ΕΣΣΔ συντάραξε και συνταράσσει τον κόσμο. Ο,τι συμβαίνει και σήμερα είναι μετασεισμικές δονήσεις ενός καθόλου σταθερού κόσμου, που στήνεται σε κείνα τα ερείπια. Και δεν πρόκειται να σταθεί.
Οι όποιες αλλαγές στην Κίνα άνευ σημασίας, ούτε που γίναν αισθητές ποτέ και πουθενά. Δεν υπήρξαν αλλαγές στην κοινωνική βάση. Ομαλότατη η μετάβαση από την φεουδαρχία στον ανεπτυγμένο μονοπωλιακό Καπιταλισμό/Ιμπεριαλισμό, μετά τη νίκη της ε/α επανάστασης. Απλά λίγο παρατεταμένη μέχρι να απαλλαγεί από τα κομμουνιστικά βαρίδια της.
Και το κυριότερο: Ο Μαοϊσμός δεν αντιμετώπισε, όχι σαν κομ. κίνημα, αλλά έστω και σαν μικροαστικό, ούτε το 1/100 της ολόπλευρης πίεσης της παγκόσμιας αντίδρασης, ούτε και βέβαια, κατήγαγε και καμιά σπουδαία νίκη, πέρα από την ενδοαστική πάλη με τον Τσαγκ-Κάϊ-Σεκ για την κυβερνητική εξουσία. Κανείς δεν φοβήθηκε την μαοϊκή Κίνα. Πολύ λιγότερο ο Νίξον…. “Δικά μας παιδιά”…
Αστεία πράγματα!
Διαβάζοντας την πρώτη αράδα, όχι, αδυνατώ να σε παρακολουθήσω. Μπορεί κανείς να λέη, ότι δεν είναι σύμφωνος με τη θεωρία του μαρξισμού. Αν όμως λέη, ότι μια άποψη, που είναι σύμφωνη με τη θεωρία του μαρξισμού, δεν είναι μαρξιστική, τότε ξεφεύγει από τη λογική. Τι συζήτηση να κάνης σ’ αυτό το επίπεδο;
Ποιος λέει ότι οι μπαρούφες του Μάο έχουν οποιαδήποτε σχέση με τον Μαρξ;; Εσύ;;
Είχε πει ποτέ ο Μαρξ ότι η ανατροπή του καπιταλισμού θα έρθει με εξεγέρσεις αγροτικών στρατών;;
Έπαιξε κανένα ρόλο στην Κινεζική Επανάσταση η εργατική τάξη;;
Μήπως τα 50 εκατομμύρια νεκρών από το λιμό που προξένησε το “Μεγάλο Άλμα προς τα Εμπρός” είναι κι αυτά μέσα στη… μαρξιστική φιλοσοφία;;
Και μετά μας κάνεις μάθημα για το αντιδραστικό… Ισλάμ;;;
Όσο και να προσπαθούσαν όλες οι φράξιες του Ισλαμιστικού κινήματος μαζί, δε θα κατάφερναν ούτε το 1/1000 αυτού του θανατικού να προκαλέσουν.
Μήπως η Κινέζικη εργατική τάξη συμμετείχε στην επανάσταση; Μήπως η μεγάλη πλειοψηφία των αγροτών ήταν εργάτες γης κ δουλοπάροικοι; Κατά το μαρξισμό οι βασικές κοινωνικές τάξεις είναι δύο, η εργατική (ο κόσμος της δουλειάς) κ η αστική (οι κάτοχοι των μέσων παραγωγής) Οι άλλοι (αυτοαπασχολούμενοι, μικροκτηματίες κ.α.) είναι μεσοστρώματα. Πού ανήκε η μεγάλη μάζα ων Κινέζων αγροτών; Να έχωμε υπ’ όψιν μια κοινωνία πολύ διαφορετική από τη δική μας.
Συμμετείχε η εργατική τάξη της Κίνας στην επανάσταση του 1949;;
Σοβαρά τώρα;;
Πότε;
Όταν χειροκροτούσε τον αγροτικό στρατό του Μάο κατά την είσοδό του στη Σαγκάη;;
Μήπως… συναποφάσιζε κιόλα, όταν ο αρχισφαγέας με το παρατσούκλι “Τιμονιερης” εξήγγειλε το “Μεγάλο Άλμα προς το… Θάνατο”;;
Μήπως συναποφάσισε η εργατική τάξη το θάνατο από πείνα 30 εκατομμυρίων ανθρώπων την τριετία 1959-1961;;;
Ωραία αντίληψη περί… Δημοκρατίας έχεις!!
Στο Γιαννόπουλο Η, 20/11 ,11:04
Αυτό που λέω είναι, ότι οι Κινέζοι σγρότες δεν ανήκαν στην αστική τάξη ούτε στα μεσοστρώματα, αλλά στην εργατική τάξη. Εργατική τάξη δε σημαίνει απαραίτητα κ αποκλειστικά τους κατοίκους των πόλεων. Και γιατί ο Μάο ήταν σφαγέας; Επειδή ήταν πολεμιστής; Για το ΜΑΠΤΕ απάντησα πιο κάτω. Όσον αφορά τώρα στη δημοκρατία, υπήρξε έλειμμα δημοκρατίας στον κομμουνισμό γενικά. Γιατί δημοκρατία σημαίνει ισονομία, ισηγορία, ισοπολιτεία ΟΛΩΝ των πολιτών. Ούτε ανάθεση σε “πεφωτισμένους” μέσω ψηφοφορίας ούτε πολύ περισσότερο υπόδειξη αυτών των “πεφωτισμένων”, που ο λαός δικαιούται να εκλέγη, από την ελίτ των “πεφωτισμένων”. Οι κομμουνιστές οφείλουν να πσρουσιάζουν κ να υποστηρίζουν τις απόψεις τους μέσα στο λαό, που είναι ο μόνος κριτής. Στη διακυβέρνηση κ τη λήψη των σποφάσεων συμμετέχουν ισότιμα όλοι. Αυτό σημαίνει δημοκρατία. Δεν πρόκειται βέβαια για αυθαίρετη αντίληψη, αλλά υπάρχει η αναλυτική αιτιολογία της. Και είναι η έλλειψη δημοκρατίας, που οδήγησε στη δημιουργία της εκμεταλλευτικής, γραφειοκρατικής κάστας κ στην παλινόρθωση στη συνέχεια.
Όσον αφορά στο λιμό, που προκάλεσε το Μεγάλο Άλμα προς τα Εμπρός, ήταν η συνέπεια ενός σφάλματος, με βαρύ κόστος, αλλά οι εμπνευστές του δεν πήγαν σκόπιμα, να σκοτώσουν τον κόσμο, για καλό πήγαν. Τι σχέση έχει αυτό, με τα εγκλήματα των ισλαμιστών; Η νομική -κ η κοινή λογική- ξεχωρίζει ανάμεσα στα εγκλήματα από αμέλεια κ αυτά από πρόθεση.
Αχαχαχαχαχ, “ένα σφάλμα με βαρύ κόστος”!!!
Ο θάνατος από πείνα 30 εκατομμυρίων ανθρώπων είναι “ένα σφάλμα με βαρύ κόστος”!!!
Καλό είναι να τα λες,
έτσι για να γνωριζόμαστε καλύτερα…
Του νόου ας μπετερ…
Και μάλιστα, οι δικτάτορες του ΚΚ Κίνας “πήγαν για… καλό”!!
Σίγουρα πήγαν για… καλό
αλλά όχι για το καλό του κινέζικου λαού!
Για το καλό της σάπιας και διεφθαρμένης γραφειοκρατίας τους πήγαν,
για να συσσωρεύσουν κεφάλαιο και να ανταγωνιστουν τη Δύση…
Γι’ αυτό έβαζαν τον κοσμάκη να δουλεύει ήλιο με ήλιο,
γι’ αυτό έπαιρναν τη σοδειά και την πουλάγανε στο εξωτερικό, αδιαφορώντας αν ο κινέζικος λαός έχει να φάει κλπ.
Συσσώρευση κεφαλαίου ήταν ο σκοπός τους και, όντως,
ήταν πολύ… καλό για τους ίδιους και τις πολυτελείς ζωές που διήγαν.
Τη στιγμή που οι Κινέζοι αγρότες έτρωγαν φλούδες δέντρων για να επιβιώσουν!!
Αυτά είναι τα οράματα υμών των μαοϊκών!!
Τέλος, μας λες και κάτι ιστορίες για κάποια… εγκλήματα των ισλαμιστών.
Η Χαμάς ανήκει στη “Μουσουλμανικη Αδελφότητα”.
Θες να μας αναφέρεις κάποιο… έγκλημα της “Μουσουλμανικής Αδελφότητας” που να πλησιάζει, έστω το 1/1000 του εγκλήματος του “Μεγάλου Άλματος”;;;
Αναμένω με τη μέγιστη αγωνία!!
Στο 09/11 23:08
Όχι βέβαια, δεν έχει σχέση με τον αριθμό των θεών, αλλά με το αν κ κατά πόσο η θρησκεία εργαλειοποιήται από την εξουσία ή ενσωματώνεται απ’ αυτήν σε ιδεολογικό κ πολιτικό επίπεδο. Ο χριστιανισμός, που προέκυψε σαν αντιεξουσιαστικό, πασιφιστικό κίνημα, ενσωματώθηκε αποβάλλοντας τον ανατρεπτικό του χαραχτήρα, στη μεσαιωνική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, σαν επίσημο ιδεολογικό θεμέλιο της. Το ισλάμ το προχώρησε κ δημιουργήθηκε από μιας αρχής σαν έτοιμο ιδεολογικο-πολιτικό σύστημα. Να παρστηρήσω μόνο, ότι ο ινδουισμός κ ι βουδισμός δεν είναι απλά φυσιολατρικές θρησκείες, αλλά κανονικά φιλοσοφικά συστήματα.
Δηλαδή ο Μάο δεν έχει σχέση με το μαρξισμό, ενώ οι Άραβες ιχλαμο-εθνικιστες έχουν. Ότι πείτε.
Ποιος είπε ότι το Πολιτικό Ισλάμ,
ή Ισλαμισμός ή όπως αλλιώς θες,
έχει κάποια σχέση με τον Μαρξισμό;;
Αυτό που συζητάμε είναι αν τη δεδομένη στιγμή παλεύει εναντίον του Ιμπεριαλισμού.
Και η απάντηση είναι ΝΑΙ, με μεγάλα γράμματα.
Και η Χαμάς
και η Παλαιστινιακή Ισλαμική Τζιχάντ και η Χεζμπολά και οι Χούθι και πάει λέγοντας.
Οι Ισλαμιστές δεν ισχυρίστηκαν ποτέ τους ότι έχουν κάποια σχέση με το Μαρξισμό.
Οπότε, πώς θα μπορούσε κανείς να τους αποδώσει τέτοιες ιδιότητες ή συγγένειες;;
“Αυτό που συζητάμε είναι αν τη δεδομένη στιγμή παλεύει εναντίον του Ιμπεριαλισμού.
Και η απάντηση είναι ΝΑΙ, με μεγάλα γράμματα.”
Πράγματι η απάντηση είναι ΝΑΙ παλεύουν εναντίον του ΔΥΤΙΚΟΥ ιμπεριαλισμού εξυπηρετώντας τα σχέδια ενός ΠΟΛΥ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΥ, ενός ΝΕΟΧΙΤΛΕΡΙΚΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ. Σκέψου πχ να ήσουν “αντιϊμπεριαλιστής” στην δεκαετία του ’30 και να πάλευες εναντίον ΗΠΑ-Βρετανίας για να επικρατήσει ο Χίτλερ.
“Οι Ισλαμιστές δεν ισχυρίστηκαν ποτέ τους ότι έχουν κάποια σχέση με το Μαρξισμό. Οπότε, πώς θα μπορούσε κανείς να τους αποδώσει τέτοιες ιδιότητες ή συγγένειες;;”
Επίσης σωστό πως να είχαν ποτέ σχέση με τον Μαρξισμό; Εδώ δεν έχουν καν σχέση με την ΑΣΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ!!!
Τις θεωρίες συνωμοσίας, πως τάχα μου δήθεν πίσω από την επίθεση της Παλαιστινιακής Αντίστασης στις 7 Οκτωβρίου βρίσκεται το Ιράν και η Ρωσία, ούτε καν το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ούτε η CIA και η Μοσάντ δεν τολμάνε να τις ξεστομίσουν.
Οι μόνοι που τολμάνε να διατυπώσουν τέτοιες μπαρούφες είναι οι δύο ναυαρχίδες των γερακιών της Ουάσιγκτον:
Washington Post και New York Times.
Για ευνόητους λόγους.
Ζητάνε άμεση αντιπαράθεση με το Ιράν για να ξεκαθαρίσουν το τοπίο στη Μέση Ανατολή.
Τώρα, να θεωρεί κανείς Ιμπεριαλισμό το… Ιράν, τι να πω, φοβάμαι ότι είναι για ψυχιατρική εξέταση.
Ο Παλαιστινιακός λαός παλεύει 80 χρόνια τώρα ενάντια στη σιωνιστική κατοχή και την Αποικιοκρατία.
Έχει δώσει ποτάμια αίματος για την ελευθερία του και έχει θυσιάσει τα καλύτερα τέκνα του.
Μόνο ένας αφοσιωμένος υπηρέτης του ιμπεριαλισμού θα έλεγε ότι ο αγώνας για την ελευθερία και την Ανεξαρτησία είναι υποκινούμενος.
Σα να μην ήταν αρκετά τα 80 χρόνια φρίκης και σκλαβιάς για να οδηγήσουν τις πράξεις των μαχητών της Αντίστασης.
Λυπάμαι για την κατάντια κάποιων πρώην αριστερών, “σοσιαλιστων”, κλπ κλπ.
Θα ήθελα να αλλάξω το επίκεντρο της συζήτησης από το θέμα της νομιμοποίησης της Χ@μ@ς, στο θέμα της νομιμοποίησης των επικρητων της Χαμάς.
Norman Finkelstein & Eli Lake Debate – Israel Hamas Debate
https://www.youtube.com/watch?v=Zzjicdi3O0o
Με τη δημοκρατία, ναι, δεν έχουν καμιά σχέση. Με την οικονομική ελίτ (κατά τη μαρξιστική ιστορική ονομασία, ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ) μπορούμε να πούμε, ότι ταυτίζονται. Οι ηγέτες της Χαμάς διαθέτουν προσωπική περιουσία δισεκατομμυρίων. Έχω απαντήσει κ αλλού, σχετκά, αλλά εδώ συμπληρώνω.
Ο μαρξισμός εκτιμά τις πολιτικές αντιθέσεις στο πεδίο της οικονομίας, που θεωρείται η βάση, ενώ η θρησκεία, σαν μέρος του πολιτισμού ανήκει στο εποικοδόμημα. Σ’ αυτή τη βάση αξιολογούμε τους ισλαμιστές, σε ιδεολογικό κ πολιτικό επίπεδο. Έχουν οι ισλαμιστές διακηρυγμένο στόχο την πάλη για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης κ των λαϊκών στρωμάτων; Δεν το έχω ακουστά. Άρα ανήκουν στο αστικό στρατόπεδο. Συγκεκριμένα η Χαμάς έχει δηλωμένο τελικό στόχο, τη δημιουργία ανεξάρτητου εθνικού (αστικού) Παλαιστινιακού κράτους; Δεν έχω υπ’ όψιν, να το έχη ξεκαθαρίσει. Απ’ την άλλη, απ’ όσο πληροφορούμαστε, πρόκειται για κλάδο στην Παλαιστίνη της Αδελφότητας των Μουσουλμάνων, που εδρεύει στην Αίγυπτο. Η οργάνωση αυτή έχει διακηρυγμένο στόχο, την (πολιτική) ενότητα όλων των μουσουλμάνων, με άλλα λόγια, την ίδρυση χαλιφάτου. Τι συζητούμε λοιπόν, για αντιιμπεριαλισμό; Χωρίς να σημαίνη, ότι δεν πρέπει να αξιοποιούμε τις ενδοαστικές αντιθέσεις, πρέπει να κάνωμε σωστές εκτιμήσεις, ως προς το χαραχτήρα των πολιτικών δυνάμεων.
Διαδίδεις οικτρά ψεύδη σε σχέση με τη Χαμάς.
Δεν ξέρω αν είναι από άγνοια ή από δολιότητα, αλλά σε κάθε περίπτωση είναι χυδαία τα όσα γράφεις.
Ας δούμε ποιες είναι οι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ απόψεις της Χαμάς, σε αντίθεση με τις ισλαμοφοβικές ασυναρτησίες που διαδίδεις.
Το 2017 η Χαμάς εξέδωσε το Νέο Καταστατικό της Χάρτη στο Κατάρ.
Α) Στο Άρθρο 9 γράφει:
“… το μήνυμα του Ισλάμ υποστηρίζει τις αξίες της Αλήθειας, της Δικαιοσύνης, της Ελευθερίας και της Αξιοπρέπειας…
Το Ισλάμ στέκεται ενάντια σε κάθε μορφή θρησκευτικού, εθνοτικού ή σεκταριστικού εξτρεμισμού και μισαλλοδοξίας”
Β) Στο Άρθρο 12 γράφει:
“Το Παλαιστινιακό Πρόβλημα είναι, στην ουσία του, πρόβλημα μιας γης Υπό Κατοχή και ενός λαού Εκτοπισμένου.
Το δικαίωμα των Παλαιστινίων προσφύγων και των εκτοπισμένων να επιστρέψουν στα σπίτια τους, από τα οποία εκδιώχτηκαν και στα οποία εμποδίστηκαν να επιστρέψουν – είτε αυτά βρίσκονται στα εδάφη που κατακτήθηκαν το 1948 είτε το 1967,
αποτελεί ΦΥΣΙΚΟ δικαίωμα, και ΑΤΟΜΙΚΟ και ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ.
Γ) Στο Άρθρο 16 γράφει:
“Η Χαμάς διαβεβαιώνει ότι η σύγκρουσή της είναι με το Σιωνιστικό Σχέδιο και όχι με τους Εβραίους εξαιτίας της θρησκείας τους.
Η Χαμάς ΔΕΝ διεξάγει πόλεμο εναντίον των Εβραίων μόνο και μόνο επειδή είναι Εβραίοι, αλλά διεξάγει πόλεμο εναντίον των Σιωνιστών επειδή είναι κατακτητές της Παλαιστίνης.”
Δ) Στο Άρθρο 17 γράφει:
“Η Χαμάς απορρίπτει τη δίωξη οποιουδήποτε ανθρώπινου όντος για λόγους θρησκευτικούς, εθνικούς ή σεκταριστικούς.
Η Χαμάς πιστεύει ότι το Εβραϊκό Πρόβλημα, ο αντισημιτισμός και ο κατατρεγμός των Εβραίων είναι φαινόμενα που συνδέονται θεμελιωδώς με την Ευρωπαϊκή ιστορία και όχι με την ιστορία των Αράβων ή των μουσουλμάνων ή την πολιτιστική τους κληρονομιά.”
Ε) Στο Άρθρο 28 γράφει:
“Η Χαμάς πιστεύει και ακολουθεί πιστά την Αρχή της διευθέτησης των μεταξύ μας σχέσεων με βάση τον Πλουραλισμό, τη Δημοκρατία, την Εθνική Συνεργασία, την Αποδοχή του άλλου κλπ.”
ΣΤ) Στο Άρθρο 34 γράφει:
“Ο ρόλος των Παλαιστινίων γυναικών είναι θεμελιώδης στη διαδικασία της οικοδόμησης του παρόντος αλλά και του μέλλοντος, ακριβώς όπως ήταν ανέκαθεν σε όλη την Παλαιστινιακή ιστορία.
Ο ρόλος των γυναικών είναι καθοριστικός στην Αντίσταση, στην Απελευθέρωση αλλά και στην Οικοδόμηση του πολιτικού συστήματος της Παλαιστίνης.”
https://www.middleeasteye.net/news/hamas-2017-document-full
Η… φονταμενταλιστική Χαμάς είχε και χριστιανό υπουργό στην κυβέρνηση του 2007,
τον Judeh Murqos, υπουργό Τουρισμού.
Ο “Τιμονιέρης” πόσους χριστιανούς είχε;;;
Εμενα μου φαινεται κατι σε Ταλιμπαν αλλα πιο λαϊτ.
Μαρκέλλα, σου είπε κανείς ότι μόνο η εργατική τάξη κάνει αντιιμπεριαλιστικη πάλη;
Και μήπως έχεις ακούσει για την εργατική αριστοκρατία της ιμπεριαλιστικής χώρας; αυτούς που φτιάχνουν τις βόμβες που σκοτώνουν τα παιδιά της Παλαιστίνης;
Η Χαμάς έχει ξεφτιλίσει τον σιωνιστικο στρατό και γράφει Ιστορία. Όπως έγραψα και η Χεζμπολαχ το 2006, όταν 3.000 εφεδροι (ούτε καν οι πρώτοι μαχητεε) νίκησαν πάλι τον σιωνιστικό στρατό. Μαύρη γάτα, άσπρη γάτα, σημασία έχει να πιάνει ποντίκια. Τα υπόλοιπα είναι θεωρίες της πλάκας.
Πιο λάιτ από ταλιμπαν; Ξέρεις μήπως, στον ΕΛΑΣ ζήταγαν πιστοποιητικό θρησκευτικών φρονημάτων;
Στα 1917 ο Τρότσκι υποστήριζε ότι οι αγρότες αποτελούν μια μάζα συντηρητικη από την φύση της και άρα αδύνατη κάθε στρατηγική σύμπραξη μαζί τους.Παρόμοια άποψη είχε μέσα στο μπολσεβίκικο κόμμα η πλειοψηφία του γραφείου και της ΚΕ, ονομαστικά οι Στάλιν,Καμενεφ.κτλ.-. Ο Λένιν πολέμησε την άποψη αυτή (Γράμματα ενος εξόριστου, η Ομιλία στους έργατες της Πετρουπολης στον σιδηροδρομικό σταθμό και οι Θέσεις του Απρίλη). Πήρε τελικά την πλειοψηφία του κόμματος μαζί του.
Ο Λένιν ξεσκέπασε τις ηγεσίες των αγροτικών επαναστατικών κομμάτων (ως πασοκικες δηλαδή μάσκαραδικές) και αγκάλιασε τα αιτήματα τους.
Δεν ξέρω αν η ρωσική επανάσταση μπορεί να χαρακτηριστεί ως αγροτική, όμως οι εξεγερμένοι του στρατού ήταν κατά βάση αγροτες. Τα γεγονότα του Φεβρουαρίου και Ιουλίου του 1917 που ήταν προιοιμιο του Οκτώβρη οφείλονται κυρίως σε αυτούς. Αλλά και μετά, οι μπολσεβίκοι ο Λένιν και ο Τρότσκι, στους αγρότες στράφηκαν για να αιμοδοτησουν την τιτάνια προσπάθεια και οι αγρότες ήταν αυτοί που προέβλεπαν κυρια στο κόμμα ως καθοδηγητή. Χωρίς τους αγρότες, είναι παραπάνω από απίθανο ότι η επανάσταση θα επιβίωνε του εμφυλίου πολέμου.
Το ζήτημα δεν είναι ποια τάξη πραγματοποιεί την επαναστατική δράση αλλά ποια τάξη καθοδηγεί και ηγεμονεύει στην πορεια κατά την διάρκεια και μετά την εξέγερση. Όταν σε μια κοινωνία που βρίσκεται σε προεπαναστατική κατάσταση οι αγρότες αποτελούν την μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού (περίπτωση Ρωσίας, Κίνας, Βιετνάμ, Κούβας κτλ.) οι επαναστάτες στρέφονται σε αυτούς για να τους κάνουν συμμάχους.
Το Κ.Κ..Κινας συμμετέχει στις διεθνείς συναντήσεις των κομμουνιστών και εργατικών κομμάτων όπου συμμετέχει μεταξύ άλλων το Κόμμα της Κούβας και το ΚΚΕ. Ως τι συμμετέχει το ΚΚΚινας; ως εργατικό η ως αγροτικό κόμμα. Ας το ξεκαθαρίσουν.
Ο Μαρξ είχε γράψει ότι κομμουνισμός εννοείται ως το πραγματικό κίνημα/κίνηση της κοινωνίας προς τα εμπρός και όχι κάποιο Δόγμα προκάτ. Οι σοβιετικοί παραδέχτηκαν την αποτυχία της σοβιετικής σχεδιασμένης εκ των προτέρων και με βάση τις αξιες οικονομίας αλλά δεν είχαν κανένα εναλλακτικό σχέδιο για να αναπτυχθεί η οικονομία ξεφεύγοντας από το τέλμα στο οποίο είχε οδηγηθεί από την ανικανότητα και την διαφθορά σε σημείο σήψης της ηγεσίας του κόμματος (μαλλον υπήρχε σχέδιο το οποίο συνοψίζεται ως εξης:κηρυσσουμε την διάλυση του κομμουνιστικού κόμματος και της ΕΣΣΔ και παλινόρθωνουμε τον καπιταλισμο).Οι Κινέζοι έχοντας το ίδιο ακριβώς προβλήμα αποφάσισαν να εφαρμόσουν την “σοσιαλιστική οικονομία της αγοράς”.
Σωστός. Κοινωνική βάση του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ ήταν η αγροτιά.
“Από κάμπους και λαγκάδια κατεβαίνει η αγροτιά, μ’υψωμένα τα δρεπάνια χαιρετάει την εργατιά. Χρόνια τώρα εμείς σκυμμένοι σκάβουμε τη μαύρη Γης…”
Όσον αφορά στην τελευταία παράγραφο, θα ήθελα να κάνω μια παρατήρηση ή μάλλον υπενθύμηση, παρ’ ότι δεν έχει σχέση με το θέμα της ανάρτησης. Ότι υπάρχει κ μια άλλη άποψη, δλδ ότι η ηγεσία του κόμματος είχε συστήσει μια οικονομική ελίτ, κατ’ άλλους κάστα κ κατ’ άλλους Νέα Αστική Τάξη αποκαλούμενη , κ συτή ήθελε την οικονομική φιλελευθεροποίηση, γιατί το πλαίσιο του συστήματος περιόριζε την επέκτασή της. Ακόμα, ότι σοσιαλισμός κ μισθωτή εργασία είναι δυό πράμματα ασυμβίβαστα κ το σύστημα που εγκαθιδρύθηκε μετά τη νίκη των επαναστάσεων ήταν κρατικός καπιταλισμός. Αναφέρεται ακόμα, ότι ο Λένιν το αναγνώριζε αυτό, αλλά περίμενε, ότι ήταν το σκαλοπάτι για τη μετάβαση στο σοσιαλισμό στη συνέχεια, κάτι που όμως δεν πραγματοποιήθηκε.
(19.11.2023 /19:21) Μαρκέλλα, συνεχίζεις τα ίδια αστήρικτα ψέματα δίχως να προσκομίζεις ΠΟΤΕ το παραμικρό στοιχείο!!
Προφανώς, αυτή είναι η γνωστή τακτική των μαοϊκων θαυμαστών της Δικτατορίας του Τιμονιέρη!!
Θες να μας φέρεις έστω ΕΝΑ ΕΛΑΧΙΣΤΟ στοιχείο για τις περιουσίες… δισεκατομμυρίων των ηγετών της Χαμάς;;
Με τόσα… δισεκατομμύρια που διαθέτουν, ε, τι διάολο, θα έχουν αφήσει πίσω τους ίχνη!!!
Σε άλλη περίπτωση, όλα όσα με περισσή ευκολία αραδιάζεις είναι χυδαίες και φτηνές συκοφαντίες.
Αποδείξεις φυσικά δεν έχω, αυτά αναφέρουν αξιόπιστες ιστοσελίδες κ αναλυτές κ εγώ τουλάχιστον, θεωρώ, ότι ισχύουν. Ο κόσμος το ‘χει βούκινο, που λένε. Υπάρχουν πάντως κ τα άλλα επιχειρήματα, που φωνάζουν, γιατί ο Μάο ήταν επαναστάτης κ όχι δολοφόνος κ γιατί οι ισλαμιστές ανήκουν στην αστική τάξη. Και εγώ δεν είδα αξιόπιστα αντεπιχειρήματα από σένα.
Βρε Μαρκέλλα, γιατί δεν μας τις προσκομίζεις αυτές τις… αξιόπιστες ιστοσελίδες που λένε για τους άπληστους της Χαμάς;;
Φέρτε μας εσύ και θα κρίνουμε εμείς πόσο… αξιόπιστες είναι!
Μη ντρέπεσαι!
Τώρα, όσον αφορά το επιχείρημα “Μα, το λέει όλος ο κόσμος”,
τι να απαντήσω;;
Επίσης, “όλος ο κόσμος” λέει ότι η Παναγιά της Τήνου κάνει… θαύματα!
Είναι αυτό… τεκμηρίωση;;;
Αστεία πράματα.
Άμα βρεις έστω μιά ελάχιστη ένδειξη για τα ανυπόστατα και ευφάνταστα που λες, ξαναμιλάμε.
Για να διατυπώσω το προηγούμενο σχόλιό μου πιο σωστά, αναφέρομαι στους ισλαμιστές, με την έννοια της πολιτικής οργάνωσης, που ανήκει στο αστικό στρατόπεδο, όχι με την έννοια της κοινωνικής τάξης, γιατί εκεί συμμετέχουν φυσικά άνθρωποι απ’ όλες τις τάξεις.
Η Ιστορία της Δύσης είναι μία αλυσίδα γενοκτονιών:
“Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Μεγάλη Βρετανία συνιστούν στην ουκρανική ηγεσία να μειώσει την υποχρεωτική στράτευση στα 17 και να την αυξήσει στα 70, καθώς και να πραγματοποιήσει πρόσθετη κινητοποίηση γυναικών. Ο υπουργός Άμυνας της Ουκρανίας Rustem Umerov πρότεινε στη Βερκοβνα Ράντα (στην Ουκρανική Βουλή δλδ) να μελετήσει τη δυνατότητα μείωσης της ελάχιστης ηλικίας για στράτευση στα 17.
Οι ΗΠΑ θα πολεμήσουν την Ρωσία μέχρι τον τελευταίο/α Ουκρανό/Ουκρανή.
Ας μας απαντήσουν κάποιοι/ες ποιά δίκια μπορεί να διεκδικήσει ένας νεκρός λαός.
Στο 20/11 16:32
Θεωρητικά δεχόμαστε κ αστούς αντιιμπεριαλιστές. Αυτό όμως σημαίνει, ότι στηρίζουν την ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας κ είναι αντίθετοι στην ξένη εξάρτηση. Κατά πόσο υπάρχουν όμως τέτοιοι στο σήμερα, που οι εκμεταλλευτικές τάξεις των εξαρτημένων χωρών, στη μεγάλη τους πλειοψηφία έχουν αφομοιωθεί κ ενταχτεί οργανικά στο καπιταλιστικό ιμπεριαλιστικό σύστημα κ έχουν απεμπολίσει κάθε εθνικό χαραχτηριστικό; Όσο για την “εργατική αριστοκρατία”, είναι ένα φαινόμενο μέσα στο πλαίσιο της εργατικής τάξης, που παράγει αποτέλεσμα, δε συνιστά όμως ιδιαίτερη κοινωνική τάξη. Επιπρόσθετα η εργατική τάξη, δεν έχει ούτε την επιλογή ούτε την ευθύνη, για τα προϊόντα που παράγει. Πουλεί απλά την εργατική της δύναμη για την επιβίωσή της κ είναι αποξενωμένη από το προϊόν της δουλειάς της.