ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΝΑΡ-νΚΑ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ
ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΕΣ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΤΟ ΒΟΛΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΥΣΗ

Το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση και η νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση χαιρετίζουν τους χιλιάδες διαδηλωτές που συμμετείχαν στην πορεία που διοργάνωσε ο Συντονισμός Συλλογικοτήτων Βόλου και άλλες πρωτοβουλίες και στάθηκαν θαρραλέα μπροστά από τις εγκαταστάσεις της ΑΓΕΤ και τα ΜΑΤ.

Το σύνθημα «Να φύγει από την πόλη η Lafarge» ήταν τόσο ηχηρό, που έσπασε το πέπλο σιωπής που έχει πέσει για ένα έγκλημα στο περιβάλλον και τον άνθρωπο με δεκαετίες ιστορίας και χωρίς προηγούμενο. Η συμμετοχή συλλογικοτήτων αγώνα από όλη την χώρα, σωματείων, μαθητών και φοιτητών και πλήθος κόσμου για πρώτη φορά καταδεικνύει τον παλλαϊκό χαρακτήρα του συλλαλητηρίου.

Οι πάνω από 3.500 διαδηλωτές έριξαν στο κενό όλη την επικοινωνιακή εκστρατεία του δημάρχου Μπέου, ότι η εναντίωση στα σχέδια του αποτελεί έργο μειοψηφιών και μπαχαλάκηδων.

Η αποφασιστική υλοποίηση του στόχου του αποκλεισμού του εργοστασίου από το σύνολο της πορείας, παρά την επίθεση των σωμάτων ασφαλείας με δεκάδες χημικά μέσα στο πλήθος και τις μαζικές προσαγωγές, εγκαινίασε ένα νέο γύρο σκληρής αναμέτρησης.

Πλέον ανοίγει με μαζικούς όρους η συζήτηση για το ποιος αποφασίζει για τη ζωή και το μέλλον της πόλης μας και μπαίνει στο στόχαστρο το καθεστώς ιδιοκτησίας των εγκαταστάσεων της ΑΓΕΤ και η παραμονή τους στον αστικό ιστό. Η Lafarge, που ελέγχεται για την ενεργή συμμετοχή της στον πόλεμο στην Συρία, μετατρέπει σε κεντρικό κόμβο της παραγωγής της το εργοστάσιο του Βόλου. Μία εξέλιξη που όχι μόνο δεν φέρνει θέσεις εργασίας και αναβάθμιση της ζωής αλλά οδηγεί σε νέες μειώσεις μισθών, βρώμα και θάνατο, θυσιάζοντας τους κατοίκους για τις διεθνείς δραστηριότητές της.

Αποδείχθηκε ότι ο μόνος δρόμος που έχει απομείνει για την κοινωνική πλειονότητα είναι αυτός του αποφασιστικού μαζικού αγώνα και της σύγκρουσης.

Μετά από δύο χρόνια μαζικότατων ειρηνικών διαμαρτυριών στην πόλη όχι μόνο δεν εισακούστηκε η καθολική άρνηση στην καύση σκουπιδιών, αλλά ερμηνεύτηκε από την εταιρία και τους τοπικούς θεσμούς ως αδυναμία και αποδοχή της καύσης. Έτσι μες την καραντίνα, ενώ ο δήμαρχος εξαφανίστηκε κλείνοντας παράλληλα κάθε ελεύθερο χώρο για τους πολίτες, η Lafarge αποφάσισε να επεκτείνει την χρήση RDF με αποτέλεσμα να καταγραφούν ρύποι αντίστοιχοι του Νέου Δελχί εξοργίζοντας όλη την πόλη για την αποικιοκρατική λογική της!

Στο πλευρό της ουσιαστικά και το Εργατικό Κέντρο Βόλου που στην λογική «δουλίτσα να υπάρχει» θυσιάζει τα γενικά συμφέροντα του συνόλου της εργατικής τάξης που πλήττονται από το αντεργατικό πλαίσιο που προωθεί η ΑΓΕΤ μαζί με άλλες βιομηχανίες (πχ Χαλυβουργία).

Η καύση σκουπιδιών αποτελεί στρατηγική του κεφαλαίου για την ανάταξη των κερδών του και όχι μία αυθαίρετη επιλογή μίας πολυεθνικής εταιρίας και ενός παρακμιακού δημάρχου. Γύρω από αυτή την στρατηγική έχει άλλωστε ανασυγκροτηθεί και το τοπικό κράτος μέσα από τις μεταρρυθμίσεις του Καλλικράτη και του Κλεισθένη ως επιχειρηματική οντότητα που μόνο στόχο έχει να συνεισφέρει στην τοπική κερδοφορία και να επιβάλλει τους αντιλαϊκούς όρους που προϋποθέτουν τα ευρωπαϊκά χρηματοδοτικά εργαλεία με τα οποία θα κατασκευαστεί το νέο εργοστάσιο παραγωγής SRF-RDF.

ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ έχουν συμφωνήσει στους μακροπρόθεσμους στόχους της καπιταλιστικής ανασυγκρότησης και του ευρωμνημονιακού κορσέ και σε αυτό το πλαίσιο δεν μπορούν να ανασάνουν τα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα. Ο ρόλος του «επιστημονικού συμβούλου» στις ισοπεδωτικές επενδύσεις που προβλέπονται από το νέο αντιπεριβαλλοντικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη δεν μπορεί να είναι συμβατός με ένα κίνημα που φιλοδοξεί να νικήσει. Ούτε η θεσμική ανέξοδη καταγγελιολογία μπορεί να φέρει πραγματικά αποτελέσματα. Τέλος η στάση του ΚΚΕ πέρα του ότι αρνείται να θέσει το αίτημα «να φύγει η Lafarge», ήταν ανοιχτά υπονομευτική προς τη συγκλονιστική κινητοποίηση του Σαββάτου.

Είναι αυτή η ασφυκτική κατάσταση που οδηγεί στην εκδήλωση ενός «αντάρτικου» τοπικών κινημάτων σε όλη την επικράτεια που αντιστέκεται και μπλοκάρει στην πράξη τις αντιπεριβαλλοντικές πολιτικές, διεκδικώντας να καθορίσει τους όρους ζωής των τοπικών κοινωνιών ανοίγοντας νέα ελπιδοφόρα προοπτική. Ζητούμενο είναι όλα αυτά τα ρυάκια αντίστασης να συνενωθούν σε ένα πολιτικό κίνημα συνολικής ανατροπής της επίθεσης κυβέρνησης-ΕΕ-κεφαλαίου στο περιβάλλον και τις ζωές μας.

Μόνο ο ανεξάρτητος συντονισμός των μαχητικών συλλογικοτήτων σε χώρους και γειτονιές και η οργάνωση του λαού γύρω από τα δικά του όργανα επιβολής της θέλησής του μπορούν να υπονομεύσουν τα σχέδια τους σε αντιπαράθεση με τους σημερινούς αντιδραστικούς τοπικούς θεσμούς. Μόνο με τον μαζικό λαϊκό εκβιασμό και την διασάλευση της ομαλής λειτουργίας της καπιταλιστικής μηχανής μπορούμε να νικήσουμε.

Όταν θα μυρίσουμε καθαρό αέρα, θα πιούμε καθαρό νερό και θα φάμε καθαρό ψωμί θα μπορούμε να λεγόμαστε ελεύθεροι άνθρωποι!

Να φύγει η Lafarge να ζήσουμε εμείς! Όχι στην καύση σκουπιδιών ποτέ και πουθενά!

Λευτεριά στους συλληφθέντες!

Λήψη - Εκτύπωση δημοσίευσης