Γράφει ο kokkiniotis

Παλαιότερο ανέκδοτο, περιγράφει το πώς μπορεί ο τύπος να ‘ψεύδεται δια της αληθείας’:

Όταν κάποτε ο Πάπας επισκέφθηκε το Παρίσι, ένας δημοσιογράφος σκανδαλοθηρικής εφημερίδας τον ρώτησε:

-Ποια η γνώμη σας για τα περίφημα γαλλικά καμπαρέ;

Εκείνος, με ολύμπια πραότητα απάντησε:

-Μα, υπάρχουν καμπαρέ στο Παρίσι;

Την άλλη μέρα το οκτάστηλο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας έγραφε με ξύλινα γράμματα:

Τα πρώτα λόγια του Πάπα μόλις πάτησε το πόδι του:
«ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΜΠΑΡΕ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ;»

Κάπως έτσι συμβαίνει και με τις δημοσκοπήσεις. Παρουσιάζοντας αποσπασματικά την άποψη της λεγόμενης «κοινής γνώμης», κυρίως όμως θέτοντας τις κατάλληλες ερωτήσεις, μπορούν να παρουσιάζουν την εικόνα που θέλουν την οποία μάλιστα στη συνέχεια επιβάλλουν ‘κατοπτρικά’ στο ‘κοινό’ το οποίο υποτίθεται αναπαριστούν.

Βγαίνουν έτσι αστεία συμπεράσματα, που προσφέρονται πάντως για προβληματισμό: Ο ΣΥΡΙΖΑ επιλέγεται από τους πολίτες σαν πρώτο κόμμα στην πρόθεση ψήφου, καταλληλότερος όμως να εφαρμόσει την πολιτική του αναδεικνύεται από τις δημοσκοπήσεις …ο Σαμαράς!

Πρόκειται για την κλασική ερώτηση περί «καταλληλότερου» για τη θέση του πρωθυπουργού που, ως γνωστόν επινοήθηκε από τους δημο(σ)κόπους την εποχή που έπρεπε να στηρίξουν τον Σημίτη.

Όπως είναι προφανές, ο εν ενεργεία πρωθυπουργός έχει προβάδισμα στην αβανταδόρικη αυτή ερώτηση. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε το χαρακτηριστικό για την περίοδο του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού που διανύουμε δημοσκοπικό εύρημα του 2011, όπου «καταλληλότερος» για πρωθυπουργός ήταν ο «ΚΑΝΕΝΑΣ»!

Στην εκπομπή «ΑΝΑΤΡΟΠΗ» της Δευτέρας 15/12/2014, ο Γ. Πρετεντέρης παρουσίασε τα ευρήματα της τελευταίας δημοσκόπησης της GPO. Σχολιάζοντας τα ποσοστά περί «καταλληλότερου», έβγαλε το βαθυστόχαστο συμπέρασμα ότι ο Σαμαράς και ο Τσίπρας είναι πολύ ισχυρά πρόσωπα καθώς συγκεντρώνουν πολύ υψηλότερα ποσοστά από τα κόμματά τους. Του διέφυγε φαίνεται ότι μόνο αυτοί οι δύο φέρονται ως πρωθυπουργήσιμοι. Αυτός που καθορίζει το ‘’μενού’’, δεν επηρεάζει άραγε την επιλογή του πελάτη που θα παραγγείλει;

Δείτε στα στιγμιότυπα που ακολουθούν, αποσπάσματα από τη σχετική συζήτηση. Προς το τέλος, βλέπουμε ένα μέρος από την έντονη πίεση που ασκείται στον Τατσόπουλο να ψηφίσει για πρόεδρο το Δήμα. («Αν δεν αντέχεις, άλλαξε επάγγελμα», του λέει σε κάποια στιγμή αυστηρά ο Π. Καψής!)

Αυτόματα έρχεται στο νου η σκέψη: Προσωπική επιλογή του Τσίπρα που τον στήριξε επανειλημμένως, ήταν βεβαίως ο Τατσόπουλος. Όμως, κάποιοι ψήφισαν τα ψηφοδέλτια που ανέδειξαν μαζί μ’ αυτόν, τον Ψαριανό, τον Κουβέλη, το Λυκούδη και τους άλλους. Πόσο περήφανοι μπορεί να νιώθουν σήμερα, ακόμη κι αν δεν τους σταύρωσαν, όσοι στην ‘κορυφαία πράξη’, την επιλογή του ψηφοδέλτιου, συνέπραξαν άθελά τους στο έγκλημα; Βάζοντας μάλιστα στη Βουλή δια της πλαγίας σήμερα, τον Στ. Θεοδωράκη και Το Ποτάμι του;

Την πίεση αυτή προανήγγειλε ήδη από την Κυριακή, με σαφή και ωμό τρόπο, το πρωτοσέλιδο του ΒΗΜΑτος:

«Η βίαιη αντίδραση των αγορών πιέζει κόμματα, βουλευτές και πολίτες».

Η συγκεκριμένη δημοσκοπηση άλλωστε, δρέπει τους καρπούς από το πρώτο τρομοκρατικό κύμα προπαγάνδας του μαύρου μπλοκ.

Η κορυφαία πράξη της αστικής δημοκρατίας, οι εκλογές, εξορκίζονται σαν απειλή καθώς εγκυμονούν τον κίνδυνο να …εκνευρίσουν τις ‘αγορές’!

Απουσίασε βέβαια η ερώτηση: “Θεωρείτε ότι η συνέχιση της ίδιας πολιτικής του κεφαλαίου και της ΕΕ, είτε με εκλογές είτε χωρίς, εγκυμονεί κινδύνους για εσάς και τα παιδιά σας;”

Το ξεκαρδιστικό είναι ότι με τις δημοσκοπήσεις αυτές και τα ‘ευρήματά’ τους, επιχειρείται από κανάλια και ραδιοσταθμούς να περάσει η εικόνα ότι πρέπει οι βουλευτές να …εναρμονιστούν με τη λαϊκή βούληση που δεν θέλει εκλογές, θέλει σταθερότητα, θέλει εκλογή ΠτΔ από την παρούσα βουλή, θέλει σε συντριπτικό ποσοστό το ευρώ, θεωρεί ότι οι εκλογές θα διακυβεύσουν το μέλλον της χώρας κ.ο.κ.

Την αίσθηση αδιεξόδου δηλαδή, την έλλειψη εμπιστοσύνης που έχει ο κόσμος στις εκλογές σαν μέσο για να αλλάξει η πολιτική της ΕΕ και του κεφάλαιου, για να αποτραπεί η πορεία προς την ολοκλήρωση της κοινωνικής καταστροφής, τη βαφτίζουν επιθυμία για διατήρηση της υπάρχουσας πολιτικής του ευρω-μονόδρομου! Άσε που ούτε καν τους πέρασε από το μυαλό να θέσουν θέμα ‘δυσαρμονίας’ όταν ο κόσμος ήταν στους δρόμους και οι βουλευτές φυγαδεύονταν με μυθιστορηματικό τρόπο.

Πολύ διδακτικό το ερώτημα της δημοσκόπησης περί Γ. Παπανδρέου:

Ο Παπανδρέου φέρει λοιπόν την κύρια ευθύνη, βγάζουν το συμπέρασμα οι συνομιλητές, αθωώνοντας τους υπόλοιπους μνημονιακούς στυλοβάτες και, κυρίως, την πολιτική του κεφάλαιου και της ΕΕ που επιχειρεί με βάρβαρο τρόπο να φορτώσει στους εργαζόμενους την καπιταλιστική κρίση. Δεν διανοήθηκαν φυσικά, να διατυπώσουν ανάλογο ερώτημα για τον Σαμαρά ή για τον Βενιζέλο που …θα σάρωνε!

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ παρουσιάζει μια δημοσκοπική σταθερότητα σε όλες τις δημοσκοπήσεις. Η συγκεκριμένη την κατατάσσει στην 8η θέση, μαζί με το ΛΑΟΣ, δίνοντάς της στην πρόθεση ψήφου 1,3%, πάνω από τη ΔΗΜΑΡ που δεν έφθασε το 1%.

Το κρίσιμο για τις επόμενες μέρες φυσικά, είναι η δυνατή παρουσία στο δρόμο όπου ο κόσμος του αγώνα θα δώσει βροντερό ‘παρών’. Ποιος είναι αφελής, να κάθεται σπίτι του να παρακολουθεί ποια υποτίθεται πως είναι η ‘γνώμη του’ για το μέλλον, όταν μπορεί να το γράψει ο ίδιος αυτοπροσώπως;

Λήψη - Εκτύπωση δημοσίευσης