.
.

Παντιέρα, ιστότοπος αντικαπιταλιστικής ενημέρωσης

.


Κριτική δέκα σημείων στην πολιτική του ΚΚΕ


Από τη σκοπιά της Ανατροπής και της Επανάστασης

Δημήτρης Δεσύλλας

Στις επικείμενες εκλογικές μάχες το ΚΚΕ προβάλλει ως πολιτικό σύνθημα το: «Ο λαός μπορεί να σώσει το λαό, στο δρόμο της ανατροπής και της σύγκρουσης, με ΚΚΕ πιο δυνατό»! Παρά την ελκυστικότητα του συνθήματος, η πολιτική πρακτική του ΚΚΕ δεν το επιβεβαιώνει, και αυτό για πολλούς λόγους. Συγκεκριμένα:

ΠΡΩΤΟ: Επιδίδεται σε αγώνες «χαμηλών πτήσεων» και συμβολικές κινητοποιήσεις «διαμαρτυρίας» για άμεσα αιτήματα, με στόχο την εξαγωγή «πολιτικών συμπερασμάτων» και την «εκλογική συμπόρευση για την ενίσχυσή του».

Δύο παραδείγματα:

α) Το ΠΑΜΕ ακολουθεί το «απεργιακό εορτολόγιο» της ΓΣΕΕ με τις 24ωρες απεργίες «για την τιμή των όπλων». Δεν επιλέγει τις προτάσεις για κλιμάκωση των αγώνων με 48ωρες απεργίες ή με άλλες μαζικές – δυναμικές μορφές, στα χέρια των ίδιων των εργαζομένων. Έτσι δεν ανυψώνει τις αγωνιστικές διαθέσεις τους.

β) Το ΚΚΕ οργανώνει κάθε Γενάρη την αγωνιστική – επετειακή κάθοδο των αγροτών με τα τρακτέρ. Όμως δεν αντιπαλεύει το «Μητρώο Αγροτών», βασικό εργαλείο της Ε.Ε. και των κυβερνήσεων για το ξεκλήρισμα όλης της φτωχολογιάς του χωριού (φτωχοί αγρότες – εργατοαγρότες – αγροτοεργάτες)! Ξεκλήρισμα σε όφελος των μεγαλοαγροτών και του κεφαλαίου.

ΔΕΥΤΕΡΟ: Παρά την αντίθεσή του στη ΓΣΕΕ, δεν συμβάλλει έμπρακτα σε «Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα» συντονισμού και κλιμάκωσης των εργατικών αγώνων για ανατροπή της αντεργατικής επίθεσης, σε πλήρη διαχωρισμό από τον υποταγμένο – αστικοποιημένο συνδικαλισμό. Δεν αξιοποιεί τη σχετική πολύτιμη παλιά πείρα των 115 σωματείων, των ΣΑΔΕΟ, των Επιτροπών Αγώνα. Δεν συμβάλλει στην υπερ–αναγκαία ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού και λαϊκού κινήματος, για νικηφόρους αγώνες ενάντια στον δολοφονικό καπιταλισμό της εποχής μας.

ΤΡΙΤΟ: Στον άδικο και από τις δύο πλευρές του Αιγαίου, αντιδραστικό – φιλοπόλεμο ανταγωνισμό των αστικών τάξεων Ελλάδας – Τουρκίας, αναδεικνύει μόνον την Τουρκική επιθετικότητα και τον καθοδηγητικό – ιμπεριαλιστικό ρόλο του ΝΑΤΟ. Δεν αντιπαρατίθεται πρακτικά στην εθνική – αστική γραμμή «όλοι ενωμένοι ενάντια στην Τουρκική απειλή», με αποτέλεσμα να μην συμβάλλει αποφασιστικά στην ανάδειξη των διεθνιστικών ταξικών συμφερόντων των δύο λαών και στην κατάργηση των τεράστιων και αντιλαϊκών πολεμικών εξοπλισμών.

ΤΕΤΑΡΤΟ: Διαχρονικά ξεκόβει την τακτική από την στρατηγική, ακυρώνοντας στην πράξη και τις δύο. Υποβαθμίζει τους άμεσους ανατρεπτικούς πολιτικούς στόχους όπως είναι: η άμεση έξοδος από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, η διαγραφή του χρέους, η ανατροπή της ΚΑΠ της ΕΕ, η κατάργηση αντί για την εφαρμογή του «Μητρώου Αγροτών», η κατάργηση του διαβόητου«Υπερταμείου» ξεπουλήματος όλης της δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια! Τους στόχους αυτούς τους παραπέμπει στο μέλλον, σε μια ακαθόριστη «λαϊκή εξουσία» χωρίς επανάσταση. Εργατική εξουσία (όχι λαϊκή εξουσία) προκύπτει μόνο μετά από επανάσταση.

ΠΕΜΠΤΟ: Αρνείται την ισότιμη ανατρεπτική κοινή δράση των δυνάμεων όλης της μαχόμενης Αριστεράς, με προωθητικό πολιτικό περιεχόμενο και προοπτική (όχι ευκαιριακή – μιας χρήσης). Αντίθετα, με πρακτικές ηγεμονισμού, τροφοδοτεί τον «ενδοαριστερό εμφύλιο». Χωρίζει αντί να ενώνει, καθηλώνει αντί να εμπνέει. Συκοφαντεί διαρκώς το ΝΑΡ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, πρόσφατα ότι επιδιώκουν τάχα την «νικηφόρα επανάληψη του πειράματος του ΣΥΡΙΖΑ»!

ΕΚΤΟ: Στις πιο κρίσιμες στιγμές ανόδου του λαϊκού κινήματος, όπως ήταν η νεολαιίστικη εξέγερση το 2008 για τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, οι διαδηλώσεις και πλατείες κατά των Μνημονίων το 2010 – 12 και το δημοψήφισμα του Ιούλη 2015, αντί να παρέμβει ανατρεπτικά – ενωτικά – δημιουργικά – προωθητικά γύρισε την πλάτη του στον αγωνιζόμενο λαό και τη νεολαία. Τα κατήγγειλε όλα αυτά(!), συμβάλλοντας στην εκλογική λεηλασία του κόσμου της Αριστεράς από τον ΣΥΡΙΖΑ. Επιπλέον δήλωνε ότι «όταν θα γίνει επανάσταση δεν θα σπάσει ούτε ένα τζάμι» (Αλέκα Παπαρήγα)!

ΕΒΔΟΜΟ: Η μακρόχρονη πολιτική υποταγής του ΚΚΕ στο ΠΑΣΟΚ (τις δεκαετίες 1970 – 80) στο όνομα του περιβόητου «μεγάλου αθροίσματος των δημοκρατικών δυνάμεων ΚΚΕ και ΠΑΣΟΚ», όπως έλεγε ο Χ. Φλωράκης, αντί να ενισχύσει τον ριζοσπαστισμό του Πολυτεχνείου και της μεταπολίτευσης και γενικά του αριστερού κόσμου, τον άφησε εκτεθειμένο στην σοσιαλδημοκρατία από το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου. Με αποτέλεσμα την κυριαρχία της αστικής δικομματικής εναλλαγής (ΠΑΣΟΚ – ΝΔ) και τη διακωμώδηση της περίφημης «Αλλαγής»! Η συμμετοχή του ΚΚΕ το 1989 στις άθλιες αστικές συγκυβερνήσεις Τζαννετάκη (με τη ΝΔ) και Ζολώτα (με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) στο όνομα της «κάθαρσης» του βρώμικου Κοσκωτά, λειτούργησε ως «πλυντήριο» της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ των σκανδάλων. Έγινε σκαλοπάτι για την αυτοδυναμία (Απρίλης 1990) του αρχάγγελου της «κάθαρσης» Κώστα Μητσοτάκη! Με αποτέλεσμα τον πολιτικό εξευτελισμό και την πολιτική και εκλογική περιθωριοποίηση της Αριστεράς. Η όψιμη αυτοκριτική του ΚΚΕ για όλα αυτά, δεν είναι ουσιαστική. Δεν οδηγεί σε ριζική αλλαγή πορείας για συμβολή στην οικοδόμηση «αντίπαλου δέους» στην αστική πολιτική.

ΟΓΔΟΟ: Επιλέγει τακτική ανοχής ή και συναίνεσης σε στρατηγικές επιλογές της αστικής τάξης όπως είναι: η «οικουμενική» διεκδίκηση της Ολυμπιάδας του 2004 (με επικεφαλής τον έκπτωτο μονάρχη Γκλύξμπουργκ), η πρόσφατη αντίστοιχη διεκδίκηση του Μουντιάλ 2030 (από Ελλάδα – Αίγυπτο – Σαουδική Αραβία), οι φιέστες εθνικισμού και προγονοπληξίας για τα 200 χρόνια από το 1821, με επικεφαλής την Γιάννα Αγγελοπούλου.

ΕΝΑΤΟ: Στο όνομα της αντιμετώπισης του χυδαίου και πρωτόγονου αντικομμουνισμού της ακροδεξιάς και της ΕΕ (με την άθλια θεωρία της για δύο άκρα, φασισμός – κομμουνισμός), ταυτίζει με σοσιαλισμό – κομμουνισμό, ό,τι χρεωκόπησε, κατέρρευσε, τον αμαύρωσε και τον δυσφήμησε, συνολικά σε Ανατολή και Δύση, παρά το κράτος πρόνοιας που υπήρξε στην ΕΣΣΔ και τη μεγάλη συμβολή της στην αντιφασιστική νίκη. Υποστηρίζει λαθεμένα ότι δεν έγινε κατάρρευση, αλλά ανατροπή «από τα μέσα – από τα πάνω – από τα έξω» των ιδιόμορφα εκμεταλλευτικών καθεστώτων του ανύπαρκτου «υπαρκτού» σοσιαλισμού.

ΔΕΚΑΤΟ: Για λόγους ψηφοθηρικούς, υποβαθμίζει το αναγκαίο ιδεολογικό – πολιτικό μέτωπο απέναντι στον καλπάζοντα θρησκευτικό σκοταδισμό – ανορθολογισμό, απέναντι στο «αμαρτωλό» δίπολο «Εκκλησιαστικό Κράτος – Κρατική Εκκλησία». Δίπολο «χριστεμπορίας» και πολιτιστικής παρακμής.

Συνολικά το ΚΚΕ ως μαχητική ρεφορμιστική Αριστερά, δεν έχει στρατηγική ανασυγκρότησης του κομμουνιστικού κινήματος και δεν μπορεί να συμβάλει στην επανεξόρμηση των ανατρεπτικών, επαναστατικών, κομμουνιστικών ιδεών και αξιών, που θα εμπνεύσουν τις νέες ταξικές αναμετρήσεις για την εργατική χειραφέτηση και την πλήρη απελευθέρωση του κοινωνικού ανθρώπου.

Η κριτική μας στο ΚΚΕ γίνεται από θέση αρχών και από τα αριστερά και αφορά στον πυρήνα της πολιτικής του. Στοχεύει στην συγκρότηση πραγματικού «αντίπαλου δέους» απέναντι στην αστική πολιτική, με βάση τις νέες δυνατότητες της εποχής μας. Γι’ αυτό είναι άμεση ανάγκη η αλλαγή των σημερινών αρνητικών πολιτικών συσχετισμών, τόσο συνολικά, όσο και ειδικά στην Αριστερά, υπέρ της Επαναστατικής Κομμουνιστικής Αριστεράς και της ανεξαρτησίας της από την αστική πολιτική. Με αυτή την λογική, το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ προβάλλουν το σύνθημα:«Μόνο ο αγωνιζόμενος λαός στον επαναστατικό δρόμο μπορεί να σώσει το λαό»!

Προϋποθέσεις για την αλλαγή των συσχετισμών είναι:

α) η ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού και λαϊκού κινήματος,

β) το μαζικό μέτωπο της αντικαπιταλιστικής – επαναστατικής Αριστεράς και κυρίως

γ) η οργάνωση των πρωτοπόρων συνειδητών δυνάμεων στο σύγχρονο Πρόγραμμα και Κόμμα της Κομμουνιστικής Απελευθέρωσης.

image_pdfΛήψη - Εκτύπωση δημοσίευσης


Κριτικές - Συζήτηση

Βαθμολογία Αναγνωστών: 65.56% ( 18
Συμμετοχές )



29 σχόλια στο “Κριτική δέκα σημείων στην πολιτική του ΚΚΕ

  1. φρίξος

    πριν το διαβάσετε ποντάρετε εάν ακόμα, το 2023, υπάρχει σημείο που να αναφέρεται στην συγκυβέρνηση του 1989

    Αποδόσεις:
    //ναι υπάρχει, είναι ακόμα ο λόγος (νομιζόμενης) ύπαρξης του ναρ // 1,20
    // ε όχι ρε, 34 χρόνια πέρασαν και το κκε έχει βγάλει τόσες και τόσες επεξεργασίες, δεν νομίζω ακόμα να το λένε // 3,60

    Reply
    1. Ανώνυμος

      Φριξο, αντιλαμβάνεσαι την ταξική πολιτική ως χαβαλέ, κ στοιχηματζίδικο, διότι μάλλον είσαι χαβαλές. Τράβα να υπερασπισεις το 600αρι,την αποδοχή των ηλεκτρονικών ψηφοφοριών στα σωματεία και την εκλογολαγνεία του ΚΚΕΡΙΖΑ και παράτα μας

      Reply
      1. φρίξος

        ρε μην μπερδεύεις τον κόσμο και λες κκεριζα! Η γραμμή μας αυτόν τον καιρό είναι ότι το κκε είναι δεκανίκι του μητσοτάκη, κκενδ θα λες, βοήθα λίγο και συ

        Reply
        1. Ανώνυμος

          ΚΚΕΡΙΖΑ μια χαρά είναι, αλήθειες λέγει

    2. Γνώστης

      Πες τα στον Κουτσουμπα που προχτες (δηλαδη το 2023.) στο 13ο συνεδριο απολογηθηκε για την κυβερνηση του 1989.
      Η συμμετοχή στις αστικές κυβερνήσεις είναι πάντα επίκαιρο θέμα

      Reply
  2. Ανώνυμος

    Ολο το ζουμι στην θέση 4 και το μεταβατικό προγραμμα που δε θα το υλοποιησει η εργατική εξουσία αλλα σε μας λένε ποια εξουσία θα το κανει. Ολα τα αλλα για να κρυψουν την ουσία και να μπετοναρουν σε αντικκε κατεύθυνση τιποτα αδαεις.

    Reply
  3. Ανώνυμος

    Είχα αμφιβολίες στην αρχή, αλλά η έβδομη θέση με έπεισε βαθιά.

    Reply
  4. Μάκης Καρεκλοπουλος

    Αριστερός ΣΥΡΙΖΑ κατά δεξιού ΣΥΡΙΖΑ … Ηγεταραδες όμως όλοι,αυτό είναι σίγουρο … Ευτυχώς που δεν έχετε προβλήματα της καθημερινότητας και μπορείτε να μας οδηγείτε … Προσκυνώ … Ο θεος να μου κόβει χρόνια να σας τα δίνει σε μέρες,πάνσοφοι και μπαρουτοκαπνισμενοι μας ηγεταραδες και αφεντικά

    Reply
    1. Ανώνυμος

      ΚΚΕΡΙΖΑ και ΣΥΡΙΖΑ εννοείς προφανώς. Μαζί νομιμοποιείτε στα σωματεία αποτελέσματα ηλεκτρονικών εκλογών και εφαρμόζετε το νόμο Χατζηδάκη, μαζί μηφίσατε το 600αρι έκτακτο μπόνους στα σώματα καταστολής, κλπ.

      Reply
  5. Ανώνυμος

    Πάντως είναι ολίγον σχήμα οξύμωρο να σε κατηγορεί για μαχητικό ρεφορμισμό, ο πολιτικός φορέας που έχει ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ το οποίο θα εφαρμοστεί σε καπιταλιστικό έδαφος χωρίς επί της ουσίας εργατική εξουσία.
    Να μην ξεχάσουμε να πανηγυρίσουμε για τον ΣΥΡΙΖΑ το 2015 και τον Μπόριτς στη Χιλή φίλοι του ΝΑΡ και μετά να κατηγορήσουμε το ΚΚΕ για δήθεν διαχρονική υποταγή στο ΠΑΣΟΚ.
    Όσο συμπαθής και έντιμος είναι ο Δεσύλλας άλλο τόσο διαχρονικά χοντροκομμένη και πρόχειρη είναι η κάθε απόπειρα κριτικής του στο ΚΚΕ.

    Reply
    1. Ανώνυμος

      Ποιος μποριτς και πότε το ΝΑΡ πανηγύρισε για την εκλογή του μποριτς στην Χιλή, βρε παπαρδελα; Δεν διαβάζεις το ΠΡΙΝ, πώς θες να έχεις κ σωστή θέση; Από την αρχή ή θέση του ΝΑΡ εινσι ότι ο μποριτς εινσι δεξιός σοσιαλδημοκράτης….

      Και το 2015 το ΝΑΡ έλεγε ότι χωρίς δημοκρατικά οργανωμένο λαό με δικά του όργανα κ χωρίς αντικαπιταλιστικό μεταβατικό πρόγραμμα, θα έχουμε τραγωδίες… Όπως κ είχαμε. Άλλο πράγμα η αποτυχία και του ΝΑΡ όπως κ κάθε Αριστερής κ κομμουνιστικης πολιτικής δυβανης να συμβάλλει ουσιαστικά ώστε να πάνε αλλιώς τα πράγματα…

      Reply
        1. Αλλος ανώνυμος

          Η αναρτηση απο το Πριν διαψευδει τα δηθεν πανηγυρια για την εκλογη Μποριτς. Ψιλα γραμματα βεβαια για το ειδος σου

        2. Ανώνυμος

          Ο 35χρονος Γκαμπριέλ Μπόριτς είναι ο νέος πρόεδρος της Χιλής, πετυχαίνοντας μια ιστορική νίκη απέναντι στον ακροδεξιό Χοσέ Αντόνιο Καστ. Ως ένας από τους ηγέτες του φοιτητικού κινήματος έγινε συμμέτοχος των μεγάλων αγώνων του χιλιανού λαού για «να ανατραπεί ο νεοφιλελευθερισμός στη χώρα που γεννήθηκε». Η ευρεία τελικά επικράτηση του με ένα ποσοστό που άγγιξε το 55% οφείλεται ακριβώς στη λαϊκή κινητοποίηση στον δεύτερο γύρο των εκλογών.

        3. Ανώνυμος

          “Μεγαλειώδης νίκη του λαού”, “ιστορική νίκη”, κλπ. κατά της …”Δεξιάς”, “Η μεγάλη λαϊκή νίκη και η αναχαίτιση της ακροδεξιάς…” κλπ., κλπ.
          Πανηγυρίζει το “Πριν” για έναν ακόμη ιστορικό ελιγμό του Κεφαλαίου στην Χιλή, και καθόλου δεν πτοείται από την “πασοκίλα” όλης αυτής της ιστορίας, που θυμίζει έντονα ελληνική “Μεταπολίτευση-75”. Μετά από λίγα χρόνια θα κάνουν το “παγώνι”, ή, και ακόμη χειρότερα: “εμείς σας τα λέγαμε”!
          Ποιός θα θυμάται…

      1. Ανώνυμος

        Θα σου συνιστούσα να είσαι ψύχραιμος όταν σου φέρνουν την αλήθεια κατάμουτρα και να αποφεύγεις χαρακτηρισμούς τύπου “παπαρδέλα”.
        Σε πρώτη φάση νομίζω ότι και μόνο ο τίτλος “Μεγαλειώδης νίκη του λαού, ανοιχτό το στοίχημα των αγώνων” φανερώνει αν μη τι άλλο σε πρόχειρο βαθμό την εκτίμησή σας για την αστική κυβέρνηση Μπόριτς.
        Σε δεύτερη φάση, βλέπω ότι δεν απαντάς στο πιο ουσιαστικό κομμάτι του σχολίου μου που αφορά το Μεταβατικό Πρόγραμμα.
        Σε ρωτάω λοιπόν σε τι έδαφος θα εφαρμοστεί και τι χαρακτήρα θα έχει?

        Reply
    2. Κώστας

      Ο Μπόριτς ήταν αποτέλεσμα μιας πρωτοφανούς διετούς εξέγερσης και όποιος χάρηκε τότε δεν προσφέρει κάτι στην ανταγωνιστική αριστερά με το να υποχωρεί στην κριτική τύπου ΚΚΕ.Διότι το ΚΚΕ δεν καταγγέλει τον Μπόριτς αλλά την διετή εξέγερση. Ήταν σαν να είχε κρατήσει 2 χρόνια σε μέγιστη ένταση μια συνθήκη σαν το δικό μας 2011 και μάλιστα απέναντι σε ένα καθεστώς που θύμιζε περισσότερο την μετεμφυλιακή Ελλάδα, την οποία βέβαια πάλι θυμιζουμε αλλά άλλο αυτό.

      Εγώ λοιπόν πανηγύριζα για την Εξέγερση η οποία έφτανε πολύ πιο πέρα από μια κυβερνητική αλλαγή, έφτανε στην διαδικασία εκπόνησης Συντάγματος από τα κάτω με λαική συμμετοχή. Έφτανε σε οσα δεν υπήρχαν εδώ το 2015 και προεξοφλούσαν την ήττα.

      Το ότι ο Μπόριτς είναι, αναμενόμενα, ροζουλής αριστερούλης και αυτό οδήγησε, αλλά και προκλήθηκε από αυτήν, και στην ήττα στο Δημοψήφισμα είναι ένα άλλο θέμα που δεν δικαιώνει μια άποψη ότι ο λαός της Χιλής θα έπρεπε να μην εξεγερθεί κατα του (μετα)πινοτσετικού καθεστώτος για να περιμένει μια πιο καθαρή συγκυρια περάσματος στην εργατική εξουσία μέσω Σοβιέτ.

      Που ήταν οι επαναστατικές γραμμές ΄τότε να εγγυηθούν την έγκριση του Συντάγματος από τον λαό ? Το είχατε παρακολουθήσει το δψ ? Μιλάμε για τεράστια άνοδο της συμμετοχής από την Δεξιά και την Ακροδεξιά, από το 51% στο δψ έναρξης της διαδικασίας στο 82 %. Τι κάνεις όταν η νεοφιλελευθερη ακροδεξιά διάβρωση δεκαετιών είναι βαθιά, έχεις φάει σαν σαράκι τον κοινωνικό ιστό, την μέση ηθική και την συλλογική συνείδηση των από τα κάτω ? Πετάς την μπάλα στην εξέδρα ? Καταγγέλεις τον λαό για αυταπάτες ? Ή καταλαβαίνεις πως θα χρειαστεί περισσότερος αγώνας ?

      Αν δεν βάλουμε το δάχτυλο επί τον τύπο των ύλων να πούμε πως και η επόμενη ιστορική ευκαιρία στην Χιλή, ή στην Ελλάα,, αν υπάρξει, θα υπάρξει με παρόμοια μορφή με εκείνη του 19-22 θα είμαστε απλά αργόσχολοι μπαρμπάδες στα καφενεία που βαρέθηκαν να σχεδιάζουν επαναστάσεις στην Ελλάδα, στο τραπέζι της πρέφας, και το κάνουν και για την Χιλή

      Κώστας

      Reply
      1. Ανώνυμος

        ….”λαϊκή” και “εξέγερση” νάναι κι …ό,τι νάναι!
        Λες και ο Καπιταλισμός, εδώ και πολλά χρόνια έχει άλλη τακτική!
        Λες και πολλά, από αυτά, που έχουν δει τα ματάκια μας, αρχίζοντας από την επικράτηση του Ναζισμού στο μεσοπόλεμο και φτάνοντας στις διάφορες “ανοίξεις”, δεν έγιναν με μαζική λαϊκή συμμετοχή!
        Ο χαρακτήρας κάθε ιστορικού γεγονότος κρίνεται από το …πλήθος των προβάτων, που χειραγωγεί το Κεφάλαιο.
        Καθένας με τον δικό του κόσμο. Που διάλεξε.
        Ο δικός μας δεν είναι αυτός. Τι να λέμε κάθε τόσο…

        Reply
        1. Ανώνυμος

          Ρε φίλε πας καλά; Μέχρι ποιον ταξικό πάτο θα φτάσεις προκειμένου να υπερασπίσεις την πολιτική του ΚΚΕ; Τι σχέση έχει ένα φασιστικό ή το ναζιστικό κίνημα που εξαρχής είχαν ευγονική, ρατσιστική, εθνικιστική, ακροδεξιά θέση και πολιτική, με τα λαικά και εργατικά κινήματα των πλατειών στην Ελλάδα, ή τα αντίστοιχα στην Χιλή πχ; Τόσο ανόητος και κομματόσκυλο είσαι; Οι φασίστες υπ0ό τον Μουσολίνι, αμέσως μόλις συγκροτήθηκαν, έσπαγαν απεργίες ως μπράβοι των καπιταλιστών! Τι σχέση εχει αυτό με την Χιλή;

          Και μην μου πεις ότι έχει σχέση επειδή ο μουσολίνι ήταν αρχικά στην αριστερή πτέρυγα του τότε Σοσιαλιστικού κόμματος, γιατί θα σου απαντήσω ότι το φασιστικό του κίνημα το φτιάχνει αργότερα και εξαρχής πάνω σε εθνικιστικές, φυλετικές και ακροδεξιές αντιλήψεις.

          Ε ρε κάτι άσχετα κομματόσκυλα του ΚΚΕ που θέλουν να κάνουν και κριτική…

        2. Ανώνυμος

          Ξεχάσατε (βολικά;…) πόσες απεργίες έσπασε το ΠΑΣΟΚ των ’80, με τους “πρασινοφρουρούς”…
          Και οι “πλατείες” με τις ελληνικές σημαίες τι ακριβώς ήταν; Και η “μακεδονομαχική” συνέχειά τους; Και οι “μενουμευρώπηδες” του ΄15 τι ήταν; Περιμένεις να δεις μελανοχίτωνες σε σχηματισμούς και πυρσούς για να καταλάβεις τι σέρνεται στο υπόβαθρο της ελληνικής κοινωνίας; Αλλά τότε θα είναι αργά.
          Τι να λέμε κάθε τόσο….

        3. Ανώνυμος

          Ρε ΚΚΕ είσαι τόσο ανόητος ή γίνεσαι τόσο ανόητος προσπαθωντας να υπερασπισεις την πολιτική μονιμης αποχης του ΚΚΕ από τα εξεγερτικα λαϊκά κ εργατικά κινήματα κ του βρισιματος που τους ρίχνει;

          Με το ΠΑΣΟΚ που κ βέβαια έσπαγε απεργίες, το ΚΚΕ συγκυβέρνηση τότε και στο συνδικαλιστικό κίνημα – ούτε την συμμαχία με την σσεκ θέλησε ουσιαστικά να αξιοποιήσει το ΚΚΕ- και σε ανώτατο κυβερνητικό επίπεδο και όχι το ΝΑΡ ή η ανταρσυα. Δεν το ξέρεις ε;

          Το να σοας απεργίες, σε κάνει καπιταλιστικό κόμμα, αλλά δεν σε κάνει ακόμα φασίστα. Πρέπει ταυτόχρονα να γίνεις εθνικιστής και, ρατσιστής.

          Επίσης, τι σχέση έχει το ΠΑΣΟΚ που εσπαγε απεργίες και που συγκυβέρνησε με το ΚΚΕ, τι σχέση έχει με τα εξεγερτικα λαϊκά κινήματα; καμία.

        4. Ανώνυμος

          Το “ΚΚΕ συγκυβέρνησε με το ΠΑΣΟΚ”;!
          Καινούργιο;
          Μέχρι τώρα έπρεπε να ξέρουμε ότι “το ΚΚΕ συγκυβέρνησε με την Δεξια”.
          Με όλους έχει συγκυβερνήσει το ΚΚΕ!
          Κοίτα ρε, τι μαθαίνουμε…

        5. Ανώνυμος

          Ναι ρε άσχετο φανατισμενο άτομο! Το ΚΚΕ συγκυβέρνησε και με τη ΝΔ, (κυβέρνηση τζανετακη) και με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ (οικουμενική ζολωτα). Αν δεν το ξέρεις ρώτα στο ΚΚΕ κ θα σου πουν.

          Αντιθέτως το ΝΑΡ κ η ανταρσυα ποτέ δεν συγκυβέρνησαν με το ΠΑΣΟΚ κ τη ΝΔ ουτε προώθησαν την ατζέντα τους…

      2. Κώστας

        Έχετε φτάσει σε αηδιαστικό σημείο πλέον που για να δικαιολογήσετε την αποχή και, ακόμα χειρότερα, την αντίθεση σας με τους αγώνες όταν ξεφεύγουν από ένα αμυντικό συνδικαλιστικό επίπεδο τους αποκαλείται … ναζιστικούς

        Κώστας

        Reply
  6. Ανώνυμος

    Και πανηγυρισε και χαρακτήρισε μεγαλη νίκη του λαού την εκλογή του οπως ειχε κανει και με τον συριζα εδω. Ασε τα σαπια. Το προβλημα ομως που οδηγεί στο να πανηγυριζετε για το καθε σοσιαλδημοκρατικο καθηκι ειναι το μεταβατικό σας προγραμμα. Αυτο ειναι που γέννα ελπιδες ορι καποιος απο αυτούς θα το εφαρμόσει εστω και μερικώς. Αυτα ομως δε γίνονται ουτε στη δεύτερα παρουσια μικροί μου μιζεροι οπορτουνιστες. ΚΚΕ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΣΒΗΣΕΙ Ο ΗΛΙΟΣ.

    Reply
    1. Ανώνυμος

      Είσαι ως ΚΚΕ η μία όψη του νομίσματος της ήττας της εργατικής τάξης. Η άλλη όψη είναι ο εκάστοτε σύριζα.

      Το ΚΚΕ απέχει από κάθε λαϊκό κ εργατικό κίνημα που ξεσπά με εξεγερτικους όρους και διαθέσεις. Κ μάλιστα τα βριζει κιόλας, επειδή ναι έχουν μεταρρυθμιστικο πολιτικό περιεχόμενο αναπόφευκτα. Με το να απέχει κ να βρίζει το ΚΚΕ τον λαό, διευκολύνει την έτερη σοσιαλδημοκρατια του ΣΥΡΙΖΑ, στο να παίζει μπάλα ελεύθερα ως μελλοντιξη κυβέρνηση.

      Άλλωστε το ΚΚΕ που κεντραρει ειδικά τα τελευταία χρόνια; Μα στο να καταγγέλλει τα υπόλοιπα καπιταλιστικά κόμματα, ότι απορρίπτουν τα νομοσχέδια που το ΚΚΕ κατεβάζει στην βουλή. Και τι περιμένει το ΚΚΕ; Να τα ψηφίσουν; Δεν πρόκειται, είναι καπιταλιστικά κόμματα.

      Τι άλλο περιμένει; Να πειστεί ο λαός ότι τα κόμματα αυτά δουλεύουν εναντίον του; Μα ο περισσότερος κόσμος το ξέρει αυτό. Το πρόβλημα του δεν είναι να πειστεί ότι τα καπιταλιστικά κόμματα εινσι αντιλαϊκα κ δουλεύουν για το ντοπιο κ ξένο κεφάλαιο. Το πρόβλημα είναι η διαρκής συσσώρευση ηττών, η παράλυση του απέναντι σε έναν νικηφόρο εχθρό την καπιταλιστική τάξη και η πρόσληψη ως μεν δίκαιη και σωστή όμως ουτοπία δε, ή ως καταπιεστικη, κάθε στρατηγικής κομμουνιστικης πολιτικής πρότασης. Για αυτά μόνο ευχολόγια, αναμάσημα και συγκηνησιακες κορώνες από το ΚΚΕ

      Reply
      1. Ανώνυμος

        “Άλλωστε το ΚΚΕ που κεντραρει ειδικά τα τελευταία χρόνια;”

        COSCO, Efood, Ν/Ζ Περάματος, Οικοδόμοι, Μαραγκός ΑΕ, Λιπάσματα, ΛΑΡΚΟ και κάθε άλλο εργατικό αγώνα που “στηρίζετε” απ΄την απ έξω και στα κείμενα σας γράφετε ότι πρέπει να εμπνευστείτε απ’ αυτούς.

        Reply

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.