Αγωνιστές του κινήματος γράφουν στην Παντιέρα για την κομβική αναγκαιότητα της πραγματοποίησης της Πορείας του Πολυτεχνείου 2020
Σήμερα γράφει ο Χρίστος Τουλιάτος
Η έξαρση του δεύτερου κύματος εξάπλωσης της νόσου covid-19 είναι εδώ, με τάση αύξησης των ημερήσιων κρουσμάτων και των θανάτων διαψεύδοντας το «ελληνικό success story» της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Η στρατηγική υποτίμηση της ανάγκης ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος υγείας και στήριξης των εργαζομένων, η προώθηση των συμφερόντων των μεγάλων επιχειρήσεων, η καταφυγή σε μια πειθαρχική και κατασταλτική αντιμετώπιση της εξάπλωσης που ενοχοποιεί τους πολίτες και κινείται στα όρια της συνταγματικής νομιμότητας δεν θωρακίζουν την κοινωνία απέναντι στην πανδημική εξάπλωση. Αντιθέτως, εντείνουν τις ταξικές ανισότητες στο εσωτερικό της, μετακυλίοντας τις κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις κυρίως στα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα. Έτσι κλονίζεται και η εμπιστοσύνη των πολιτών στην όποια κυβερνητική διαχείριση τροφοδοτώντας και φαινόμενα ανορθολογισμού που αναπτύσσονται.
Η κυβέρνηση δεν αξιοποίησε το χρόνο που κερδήθηκε για να κάνει ό,τι έπρεπε για την αντιμετώπιση της πανδημίας προς όφελος της κοινωνίας (διορισμούς στο ΕΣΥ, σε παιδεία και μεταφορές, μαζικά τεστ, ιχνηλάτηση και απομόνωση των περιστατικών της νόσου covid-19 κλπ.). Δεν έλαβε ουσιαστικά στοχευμένα μέτρα προστασίας των ευπαθών ομάδων που αποδεδειγμένα πλήττονται σοβαρότερα, με αποτέλεσμα σημαντική επιβάρυνση σε χώρους συνωστισμού τους (γηροκομεία, προσφυγικά camps κλπ.). Αντίθετα, προσανατόλισε κρίσιμα κονδύλια στην Αστυνομία, τους ιδιώτες κλινικάρχες και καναλάρχες, στις πολεμικές δαπάνες για το ΝΑΤΟ, προχώρησε σε μπαλώματα διορισμών προσωρινής και υποπληρωμένης εργασίας.
Επειδή η κυβέρνηση δεν έκανε και δεν σκοπεύει να κάνει τα αναγκαία, μας πήγε δυστυχώς ξανά σε νέο lock down και έχει την πλήρη ευθύνη για αυτό. Δεν ήταν αναπόφευκτο αυτό! Η νεοφιλελεύθερη πολιτική της διάλυσης και της υποτίμησης, ακόμα και εν μέσω πανδημίας, του ΕΣΥ θα το κάνει να φαίνεται διαρκώς «αναπόφευκτο» σε ένα φαύλο κύκλο που θα διαρκέσει πολύ.
Δεν συναινούμε σε μια σισύφεια επανάληψη «εκτάκτων συνθηκών» στις οποίες η ίδια η χρεοκοπία της κυβερνητικής πολιτικής οδηγεί και θα αποτελούν την δικαιολογητική βάση για μέτρα όλο και μεγαλύτερου «κυβερνητικού ανορθολογισμού».
Η κυβέρνηση επιμένει να εξυπηρετεί το αφήγημα ότι η αντιμετώπιση της πανδημίας είναι πρωτίστως ή σχεδόν αποκλειστικά ζήτημα «ατομικής ευθύνης» και επιβολής περιορισμών και απαγορεύσεων, πειθάρχησης του πληθυσμού και καλής αστυνόμευσης και όχι ενίσχυσης της δημόσιας υγείας, στήριξης των εργαζομένων, βελτίωσης της καθημερινότητας των πολιτών, ειδικής μέριμνας για τις ευπαθείς ομάδες. Δεν διστάζει μέσα σε αυτό το «νοσηρό» περιβάλλον να καταθέσει για ψήφιση στη Βουλή νέο πτωχευτικό κώδικα και διακηρύσσει ότι θα φέρει προς ψήφιση και το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο Βρούτση. Για αυτό, το λαϊκό κίνημα και ειδικότερα η ριζοσπαστική και η κομμουνιστική αριστερά δεν μπορούν να επιτρέψουν η κρισιακή αυτή κατάσταση να μετατραπεί σε «λευκή επιταγή» για την κυβέρνηση και την κρατική εξουσία, για να θεσπίζει μέτρα χωρίς υγειονομική στόχευση ενάντια στα κοινωνικά κινήματα, τα δημοκρατικά δικαιώματα, τον εργαζόμενο κόσμο και τη νεολαία. Το εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα πρέπει να επιμείνει περισσότερο από ποτέ στην ικανοποίηση των αιτημάτων που αρθρώθηκαν ήδη από την πρώτη φάση της πανδημίας και να αντισταθεί σθεναρά σε οποιαδήποτε προσπάθεια της κυβέρνησης να στρέψει τα τελευταία ή τυχόν άλλα «ψευτομέτρα» της εναντίον του.
Από το καλοκαίρι και μετά έχουμε τα πρώτα σημάδια κριτικής προς τις κυβερνητικές πολιτικές από διάφορα κοινωνικά στρώματα που σε οριακές περιπτώσεις παίρνουν χαρακτήρα ευρύτερης αμφισβήτησης των κυβερνητικών χειρισμών. Από την αυξημένη μαζικότητα στις διαδηλώσεις ενάντια στο περιβαλλοντικό νομοσχέδιο ή στις κινητοποιήσεις συμπαράστασης στους καλλιτέχνες μέχρι το κινηματικό «ξύπνημα» ακόμα και κίτρινων σωματείων σφραγίδων κυρίως στον τουρισμό – επισιτισμό. Από την ιδιαίτερη αναταραχή στην εκπαίδευση εξαιτίας της ψήφισης αντιδραστικών νομοσχεδίων και την προσπάθεια άμεσης εφαρμογής τους μέχρι την απουσία υγειονομικής στρατηγικής για την ομαλή έναρξη της σχολικής χρονιάς και τις σημαντικές μαθητικές κινητοποιήσεις. Και φυσικά η συνέχιση κινητοποιήσεων ενάντια στην καταστολή – τάση που υπήρχε και πριν την πανδημία – και που τροφοδότησε και τις μεγάλες αντιφασιστικές πορείες του τελευταίου διαστήματος. Παράλληλα, έχουν αρχίσει να διαφαίνονται και διαφωνίες εντός του μπλοκ των συμβούλων καθηγητών της κυβέρνησης σε σχέση με την περαιτέρω διαχείριση της πανδημίας. Για αυτό, εντείνεται και ο προβληματισμός πλέον σε αστικά πολιτικά κέντρα, ακριβώς επειδή αφουγκράζονται την ένταση της κοινωνικής δυσαρέσκειας σε λαϊκά στρώματα, ακόμα και σε δυναμικό που αποτελεί εκλογικό και πολιτικό κοινό της ΝΔ.
Από την στιγμή που το κυβερνητικό κέντρο δεν ήθελε ή δεν μπόρεσε να κεφαλαιοποιήσει πολιτικά την «αίγλη» της περασμένης άνοιξης πλέον γνωρίζει ότι οι εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά και η αντιμετώπιση της οικονομικής, υγειονομικής και κοινωνικής κρίσης είναι μπροστά του. Για αυτό και αναγνωρίζει τον κίνδυνο τα διάφορα πληττόμενα στρώματα να κλιμακώσουν και να συντονίσουν τις αντιδράσεις τους, δημιουργώντας προοπτικές σοβαρής αμφισβήτησης αυτής της πολιτικής. Η ψήφιση του νόμου για τις διαδηλώσεις και η πρόσφατη προσπάθεια υλοποίησής του, η εξαγγελία για νέο συνδικαλιστικό νόμο και τα συχνά επεισόδια καταστολής και αυταρχικής σκλήρυνσης προοικονομούν μια πρώτη απάντηση από την πλευρά της κυβέρνησης με στρατηγικά χαρακτηριστικά. Η κυβέρνηση γνωρίζει ότι τελείωσε η περίοδος χάριτός της όσο και η ανοχή και συναίνεση που έδειξε μαζικά ο ελληνικός λαός (και λόγω του φόβου μπροστά στο άγνωστο) στους πρώτους μήνες της επιδημίας και κατά τη διάρκεια του πρώτου lock down.
Αυτός είναι ο λόγος που η κυβέρνηση τροποποιεί τη στάση της απέναντι στις κινητοποιήσεις γενικά και ειδικότερα όσον αφορά την πορεία του Πολυτεχνείου. Λίγο μετά τη λήξη του πρώτου lock down η κυβέρνηση έδειξε ανοχή στην πορεία της Πρωτομαγιάς παρόλο που διακηρυκτικά επιχείρησε να αποτρέψει τη διεξαγωγή της. Όμως, τότε, έπαιζε το αφήγημα της «συναίνεσης» και δεν επέλεξε να στραφεί κατά του κινητοποιούμενου κόσμου. Ήδη από τότε, βέβαια, (ακρο)δεξιές φωνές εντός (Άδωνις, Μπογδάνος) και εκτός ΝΔ ασκούσαν κριτική για αυτό. Παρόμοια κριτική άσκησαν και για το «συνωστισμό» στις 7/10 στη μεγάλη παλλαϊκή κινητοποίηση στη δίκη της Χρυσής Αυγής. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που τώρα το κυβερνητικό αφήγημα ξεκινά ακριβώς έτσι, υπενθυμίζοντας την απαγόρευση παρελάσεων στις 25/3 και 28/10 και το ότι δεν θα εορταστεί το Πάσχα (και τα Χριστούγεννα σε λίγο καιρό). Απευθύνεται στον σκληρό πυρήνα του δικού του κοινού και επιχειρεί να μεταθέσει την πολιτική ευθύνη στην Αριστερά και το λαϊκό κίνημα.
Ο κόσμος του κινήματος και της Αριστεράς δεν μπορεί να μείνει ανενεργός μπροστά σε αυτό το σχεδιασμό της κυβέρνησης, ειδικά όταν αυτή όχι απλώς δεν κάνει κοινωνικό «μορατόριουμ» παγώνοντας την προώθηση αντιλαϊκών και αντεργατικών νομοθετημάτων, αλλά διακηρύσσει ότι σκοπεύει να τα ψηφίσει εντός του lock down! Για αυτό, η κυβέρνηση δεν έχει καμία νομιμοποίηση να ζητά από την κοινωνία να «μείνει σπίτι» όταν προωθεί την ψήφιση τέτοιων νόμων. Χρειάζεται να υπάρχει αποφασιστικότητα και επιμονή στη διεξαγωγή της πορείας για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Με τα αναγκαία μέτρα υγειονομικής προστασίας φυσικά, αλλά χωρίς ταλαντεύσεις για την ανάγκη το λαϊκό κίνημα να έχει την επιλογή της αντικυβερνητικής κινητοποίησης εφόσον αυτή ξεδιπλώνει τον αντιλαϊκό σχεδιασμό της εκμεταλλευόμενη κυνικά την πανδημία.
Σε αυτό το πλαίσιο, θα δώσουμε όλες τις δυνάμεις μας ώστε να διεξαχθεί η πορεία του Πολυτεχνείου και οι αναγκαίες εργατικές κινητοποιήσεις μες το Νοέμβρη. Καλούμε στην κινητοποίηση για τα 47 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου δίνοντας έμφαση στον αντικυβερνητικό τόνο κριτικής στη διαχείριση όσον αφορά την υγειονομική, κοινωνική και οικονομική κρίση, αναδεικνύοντας τα σημεία κριτικής που αναφέρθηκαν και παραπάνω. Και φυσικά δεν υποτιμούμε τον διαχρονικό αντιιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της, σε μία περίοδο έξαρσης των πολεμικών συγκρούσεων στη γειτονιά μας στη Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. Αναδεικνύουμε το ρόλο του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού σε όλες αυτές τις συγκρούσεις αλλά και τις παρεμβάσεις του για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά του στο πλαίσιο του ανταγωνισμού των αστικών τάξεων σε Ελλάδα και Τουρκία. Διατρανώνουμε την αντίθεσή μας στην ύπαρξη και την επέκταση βάσεων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στη χώρα μας, όπως και στη συμμετοχή της χώρας μας στον αντιδραστικό άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ-Αιγύπτου υπό την αιγίδα των ΗΠΑ. Θα είμαστε και πάλι εκεί στις 17 Νοέμβρη!
Ο Χρίστος Τουλιάτος είναι μέλος της Αριστερής Ανασύνθεσης
