Μ.Λ.

Πρόσφατα κυκλοφόρησε ένα κείμενο υπογραφών με τίτλο: «Διαμαρτυρία για τη στάση του πολιτικού συστήματος και των ΜΜΕ στο ουκρανικό» το οποίο, περιέργως, συνυπογράφεται από αριστερούς αλλά και ακροδεξιούς. Στην Παντιέρα αναρτήθηκε το πολιτικό σχόλιο: Ο Θουκυδίδης, ο πόλεμος και οι εχθροί της Ελλάδας φέρνουν κοντά αριστερούς με ακροδεξιούς;

Το άρθρο της Παντιέρας σχολίαζε το γεγονός ότι το κείμενο, μεταξύ άλλων υπογράφεται από παρ’ ολίγον βουλευτή της ναζιστικής συμμορίας Χρυσή Αυγή, από πρώην βουλευτές και πολιτευτές του ΛΑΟΣ, από υποστηρίκτρια του Αρτέμη Σώρρα στο θέμα της «Τράπεζας της Ανατολής» και του «διεθνούς καταπιστεύματος», από ομιλητές σε μακεδονικά συλλαλητήρια και «μακεδονομάχους», από ερμηνευτή των τεκταινομένων στην Ουκρανία με βάση την αποκρυφιστική Καμπάλα κ.ά.

Είναι κατά τη γνώμη μας πράγματι ακραίο να συνυπογράφεται και από αριστερούς.

Ένας από τους υπογράφοντες, ο ιστορικός Γιώργος Μαργαρίτης, απάντησε στην ανάρτησή μας με απαξιωτικό ύφος στην σελίδα του στο facebook. Περίσσεψαν εκεί οι χαρακτηρισμοί σε βάρος της Παντιέρας:

«Αριστερίστικο σάιτ», «Πολιτικά ανόητοι έτοιμοι να ρίξουν λάσπη σε ανθρώπους, απόψεις και χώρους», «πολιτικά ηλίθιοι», «η ηλιθιότητα είναι ακατανίκητη», «αποσκοπεί ευδιάκριτα να σπιλώσει τις πρωτοβουλίες που στρέφονται ενάντια στην κυρίαρχη άποψη (αυτή που απλώνεται από το ΝΑΤΟ ως το ΣΥΡΙΖΑ)», «πιθανολογώ [ότι] θεωρούν ότι το -“αντικαπιταλιστικό”- δίκιο βρίσκεται με την πλευρά των Ουκρανών, του ΑΖΟΦ και του ΝΑΤΟ. Κάτι σαν ΣΥΡΙΖΑ ένα πράγμα….».

Κακός σύμβουλος η απώλεια ψυχραιμίας. Μερικές παρατηρήσεις στην απάντηση του Γ. Μαργαρίτη –παρατίθεται ολόκληρη στη συνέχεια:

Λέει ο κ. Μαργαρίτης: «Εξυπακούεται ότι δεν ελέγχουμε το ποιος άλλος υπόγραψε το κείμενο αυτό – εξάλλου αυτό που ενδιαφέρει είναι η ουσία, το περιεχόμενο του κειμένου.»

Αλήθεια, δεν θα έπρεπε να προβληματιστούν οι καλοπροαίρετοι συνυπογράφοντες, ακριβώς με το περιεχόμενο και την ουσία του κειμένου, που επιτρέπει και σε ακροδεξιούς μέχρι και χρυσαυγίτες να συνυπογράφουν;

Διαβάζουμε στην ΙΣΚΡΑ, το αρχικό κάλεσμα (βλ. εδώ) με τις πρώτες υπογραφές. Ήδη, σ’ αυτό περιλαμβάνονται οι τρεις από τις τέσσερις υπογραφές που αναφέρονται στο σχόλιο που ανάρτησε η Παντιέρα.

Στο εν λόγω αρχικό κάλεσμα, αναφέρονταν και τα εξής –οι υπογραμμίσεις δικές μας:

«Σας προωθώ συνημμένο ένα συλλογικό κείμενο διαμαρτυρίας για τη στάση του πολιτικού “μας” συστήματος και των ΜΜΕ στο Ουκρανικό, κείμενο που προέκυψε μέσα από τις διεργασίες του εκκολαπτόμενου ΤΗΙΝΚ ΤΑΝΚ στις οποίες συμμετέχω. Πέρα από την καταγραφή της διαμαρτυρίας αποσκοπούμε στην δημιουργία δικτύου επικοινωνίας για την ανάπτυξη του ΤΗΙΝΚ ΤΑΝΚ, σκοπός του οποίου είναι η εκπόνηση συνολικής εθνικής στρατηγικής απελευθέρωσης και ανάπτυξης της Ελλάδας και της Κύπρου.
Παρακαλούμε όπως μας απαντήσετε εφόσον επιθυμείτε να συμμετάσχετε, είτε στην διαμαρτυρία είτε στη γενικότερη προσπάθειά μας. Θα ενημερωθείτε σχετικά με την κατάσταση των υπογραφών.»

Θεωρείται φυσιολογικό να εκπονείται «εθνική στρατηγική» από αριστερούς και ακροδεξιούς αντάμα; Και, εν πάση περιπτώσει, αν «εξυπακούεται» ότι δεν ελέγχουμε ποιοι άλλοι συνυπογράφουν, τώρα που το μάθαμε, δε βλέπω να συγκινούμαστε ιδιαίτερα. Κάτι που, εκ των πραγμάτων, ακυρώνει το «άλλοθι» της αρχικής άγνοιας. Ιστότοποι που ανάρτησαν το κείμενο από αβλεψία, το κατέβασαν όταν διαπίστωσαν περί τίνος πρόκειται. Από ένα σημείο και έπειτα, αναλαμβάνει καθένας την ευθύνη της υπογραφής του.

Όμως, ποια ακριβώς είναι η «σπίλωση» προσώπων και χώρων που διέπραξε το πολιτικό σχόλιο της Παντιέρας; Απλώς ανέφερε ένα –οπωσδήποτε, παράδοξο- γεγονός, υποστηρίζοντας ότι δεν πρέπει αριστεροί να συνυπογράφουν με ακροδεξιούς. Τι αντιρωσικό έχει η άποψη αυτή; Τι από όσα γράφτηκαν εκεί, δεν ισχύει; Ας μας υποδείξει ο κ. Μαργαρίτης.

Το αντίστροφο συμβαίνει. Είναι ο κ. Μαργαρίτης που πετάει απαράδεκτη λάσπη, όταν απροκάλυπτα τοποθετεί την Παντιέρα κάπου μεταξύ του ΝΑΤΟ και του ΣΥΡΙΖΑ ή προσπαθεί να την εμφανίσει ως υποστηρίκτρια του ΑΖΟΦ και του ΝΑΤΟ.

Όταν όμως οι αιτίες των σύγχρονων πολέμων του κεφαλαίου αναζητούνται στον Θουκυδίδη (στην καλή περίπτωση) ή στον αποκρυφισμό και την Καμπάλα, όταν με τη μέθοδο των υπογραφών έχεις ζητήσει από την κυβέρνηση Μητσοτάκη να εκπονήσει μια Εθνική Στρατηγική μακράς πνοής, όταν αναζητάς αυτή την Εθνική Στρατηγική από κοινού με μέλη του ΛΑΟΣ, της Χρυσής Αυγής, της ΕΛΑΣΥΝ του Λαγού, όταν διαλέγεσαι με εκκλήσεις για τη «δημιουργία δικτύου επικοινωνίας» και ΤΗΙΝΚ ΤΑΝΚ «με σκοπό την εκπόνηση συνολικής εθνικής στρατηγικής απελευθέρωσης και ανάπτυξης», τότε φυσιολογικό είναι κάθε διαφορετική άποψη να σου φαίνεται αριστερίστικη. Διαχρονικά, έτσι γινόταν πάντα.

Η ανάγνωση του ίδιου του κειμένου, κάνει ευδιάκριτη τη λογική των «εθνικών συμφερόντων» πίσω από την καταγγελία τής –υπαρκτής βέβαια- αντιρωσικής υστερίας. Δεν είναι συμπτωματικός δηλαδή ο «πλούτος» των υπογραφών ούτε αποκομμένος από το περιεχόμενο του κειμένου. Ισχύει στην περίπτωση αυτή, η ρήση του Μακ Λούαν, «το Μέσο είναι το Μήνυμα».

Το γεγονός ότι η αναλογία αριστερών και εθνικοπατριωτικών υπογραφών στο εν λόγω κείμενο γέρνει συντριπτικά υπέρ των δεύτερων, έχει την σημειολογική του αξία. Η εγκατάλειψη του εδάφους του μαρξισμού και των κριτηρίων της ταξικής πάλης στο όνομα της αναζήτησης ενός απροσδιόριστου –ταξικά όμως υπερπροσδιορισμένου- «εθνικού συμφέροντος» οδηγεί στην ακριβά πληρωμένη από το κίνημα, ειδικά στην Ελλάδα, ηγεμόνευση, υπαγωγή και τελικά ενσωμάτωση των κοινωνικών αγώνων στις «εθνικές» προτεραιότητες.

Εκεί που θα συμφωνήσουμε με τον κ. καθηγητή, είναι πως πράγματι διανύουμε «μπερδεμένους καιρούς». Αυτός όμως είναι λόγος να μην «μπερδευόμαστε» με ακροδεξιούς μπερδεύοντας τον κόσμο.

Ακολουθεί το κείμενο του Γ. Μαργαρίτη.

ΥΓ: Εμείς παραθέτουμε την άποψή του, αυτός τους χαρακτηρισμούς τούς απευθύνει ”ερήμην’‘.

………………………………………………………………………………………………………………………………………..

Ένας ιστότοπος που φέρει την ονομασία “Παντιέρα” (όθεν μάλλον για αριστερίστικο σάϊτ πρόκειται) με κατηγορεί προσωπικά όπως και άλλους αριστερούς ότι με πρόσχημα την εναντίωσή μας στην αντιρωσική ρατσιστικού χαρακτήρα υστερία που διαχέεται στην κοινωνία από ψηλά (πβ ΝΑΤΟ, ΕΕ, ΗΠΑ κλπ.) βρίσκουμε ευκαιρία να προσεγγίσουμε την ακροδεξιά -ίσως και να ενταχθούμε στις τάξεις της.

Όντως υπογράψαμε ένα κείμενο ενάντια στην τρέχουσα αντιρωσική υστερία – κείμενο που υπενθυμίζει τη θέση της χώρας μας και τα συμφέροντα του λαού μας. Εξυπακούεται ότι δεν ελέγχουμε το ποιος άλλος υπόγραψε το κείμενο αυτό – εξάλλου αυτό που ενδιαφέρει είναι η ουσία, το περιεχόμενο του κειμένου.

Σε καιρούς μπερδεμένους, όπως είναι οι σημερινοί, πάντα βρίσκονται πολιτικά ανόητοι έτοιμοι να ρίξουν λάσπη σε ανθρώπους, απόψεις και χώρους παίρνοντας αφορμή από το κάθε τι.

Στην προκειμένη περίπτωση αυτό που φαίνεται να τους ενοχλεί είναι η αντίθεση στο αντιρωσικό καθότι -πιθανολογώ- θεωρούν ότι το -“αντικαπιταλιστικό”- δίκιο βρίσκεται με την πλευρά των Ουκρανών, του ΑΖΟΦ και του ΝΑΤΟ. Κάτι σαν ΣΥΡΙΖΑ ένα πράγμα….

Γενικά αποφεύγω να τα βάζω με πολιτικά ηλίθιους καθότι έχω πειστεί ότι η ηλιθιότητα είναι ακατανίκητη – και άρα στο τέλος θα χάσω. Στην προκειμένη περίπτωση όμως, όπου η εν λόγω αρετή αποσκοπεί ευδιάκριτα να σπιλώσει τις πρωτοβουλίες που στρέφονται ενάντια στην κυρίαρχη άποψη (αυτή που απλώνεται από το ΝΑΤΟ ως το ΣΥΡΙΖΑ) αποφάσισα να παραβώ τις αρχές μου.

Ο πιθανώς ακροδεξιός
Γιώργος Μαργαρίτης

Λήψη - Εκτύπωση δημοσίευσης