Σταύρος Μαυρουδέας
Οι Ευρωεκλογές του 2019 βρίσκουν την χώρα μας και τον λαό μας μέσα στην μιζέρια που προκάλεσε η κρίση του ελληνικού καπιταλισμού. Τα Μνημόνια που επέβαλλαν οι ξένοι πάτρωνες σε αγαστή συνεργασία με την εγχώρια ολιγαρχία έχουν κατακρεουργήσει τις συνθήκες διαβίωσης της εργατικής τάξης και των ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων. Οι προηγούμενοι (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) και οι νυν (ΣΥΡΙΖΑ) πολιτικοί υπηρέτες του συστήματος προσπάθησαν, ο καθένας με την σειρά του και για λογαριασμού του, να πουλήσουν το παραμύθι της εξόδου από την κρίση. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και οι προκάτοχοι του, μοιράζει προεκλογικά ψίχουλα από τα τεράστια ποσά καταλήστευσης των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων με σκοπό την άγρα ψήφων. Τα ψίχουλα αυτά δεν βελτιώνουν μόνιμα την θέση των εργαζομένων.
Την ίδια ώρα, και παρά τα κυβερνητικά παραμύθια, η χώρα εξακολουθεί να βρίσκεται υπό επιτροπεία από την ΕΕ και να έχουν εκχωρηθεί τα λαϊκά κυριαρχικά δικαιώματα. Μέσα στην φυλακή της ΕΕ οι εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να θυσιάζονται για τα συμφέροντα της εγχώριας ολιγαρχίας και των ξένων πατρώνων της χωρίς καμία ελπίδα έστω και μικρής βελτίωσης της θέσης τους.
Όλες οι συστημικές δυνάμεις ομνύουν πίστη στη ΕΕ την ίδια ώρα που ακόμη και συστημικές έρευνες δείχνουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας την απεχθάνεται. Κάποιοι, όπως ο ψευδο-αριστερός ΣΥΡΙΖΑ, μηρυκάζουν το χιλιοειπωμένο παραμύθι περί «κοινωνικής ΕΕ» όταν η τελευταία, σε όλη την ιστορική διαδρομή της, έχει αποδείξει ότι είναι μία αντιλαϊκή ιμπεριαλιστική λυκοσυμμαχία.
Απέναντι σ’ αυτή την κατάσταση η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ο μόνος πολιτικός χώρος που, ακόμη και με τα προβλήματα και τις αδυναμίες του, προβάλλει την ανάγκη της άμεσης εξόδου από την ΕΕ σαν προϋπόθεση για την φιλολαϊκή επίλυση της κρίσης και την μετάβαση σε μία κοινωνία ελεύθερη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Είναι επίσης ο μόνος πολιτικός χώρος που παρεμβαίνει σταθερά μέσα στα λαϊκά προβλήματα και διεκδικήσεις με βάση αυτές τις προγραμματικές αρχές και προτάσεις με σκοπό να πάρει ο ίδιος ο λαός και το κίνημα του την υπόθεση στα χέρια του. Αντίθετα, το ΚΚΕ προβάλλει μόνο την μικροκομματική εκλογική ενίσχυση του, παραπέμπει την έξοδο από την ΕΕ στην «Δευτέρα Παρουσία», απουσιάζει από οποιαδήποτε λαϊκή κινητοποίηση δεν ελέγχει και επίσης σε κρίσιμες πολιτικές συγκυρίες (όπως αυτή του δημοψηφίσματος) απλά πετά την μπάλα στην κερκίδα διευκολύνοντας έτσι το σύστημα.
Η ενίσχυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις ευρωεκλογές του 2019, όπως και των σχημάτων που στηρίζει στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές, θα συμβάλλει στο να ξανασηκωθεί το λαϊκό κίνημα από το τέλμα της προδοσίας του ΣΥΡΙΖΑ και να ανοίξει ο δρόμος για μία άλλη πορεία της χώρας προς όφελος του λαού της.
