Ένα σύντομο χρονικό για την ανταρσία της ΚΝΕ και την πορεία της αριστερής αμφισβήτησης, 1989 – 1990
Η ανταρσία της ΚΝΕ και η διάσπαση του 1989 πραγματοποιήθηκε όταν χιλιάδες αγωνιστές της ΚΝΕ και του ΚΚΕ συγκρούστηκαν ανοιχτά με τις πολιτικές επιλογές της ηγεσίας του ΚΚΕ και του ενιαίου ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ να συμμετάσχουν στη συγκυβέρνηση Τζαννετάκη με τη ΝΔ και στη συνέχεια στην λεγόμενη “οικουμενική” κυβέρνηση και με τη ΝΔ και με το ΠΑΣΟΚ. Ήταν μια αντιπαράθεση στην καταστροφική-για το κίνημα και την Αριστερά-γραμμή ταξικής συνεργασίας και υποταγής. Σε αυτές τις συνθήκες διαμορφώθηκαν τάσεις και ρεύματα αριστερής κριτικής και αναζήτησης. Η κατάρρευση του “υπαρκτού σοσιαλισμού” όξυνε και βάθυνε την κρίση της κομμουνιστικής Αριστεράς. Αναθέρμανε την αναζήτηση των βαθύτερων αιτιών της ανεπάρκειας της κυρίαρχης αριστεράς να αντιπαρατεθεί στην καπιταλιστική επίθεση και βαρβαρότητα, όξυνε τις διαφωνίες και την κριτική που υπήρχε για πολλά χρόνια και εντός του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Γέννημα αυτών των αναζητήσεων και της κριτικής, των διεργασιών στο κίνημα και την κομμουνιστική αριστερά, είναι και η προσπάθεια και η πορεία συγκρότησης του ΝΑΡ.
Το παρακάτω κείμενο δεν αποτελεί μια ολοκληρωμένη ιστορική αναδρομή, ούτε μια πολιτική και θεωρητική προσέγγιση των αιτιών και των γεγονότων της διάσπασης του 1989, αλλά ένα σύντομο χρονικό, μια παράθεση των κύριων γεγονότων και εξελίξεων με τη χρονική σειρά των βασικών “σταθμών” της αντιπαράθεσης από την αρχή του 1989 έως την αρχή του 1990.
A. Άνοιξη του 1989. Κοινό Πόρισμα ΚΚΕ-ΕΑΡ
Η δημιουργία του “Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου”
– Στους κόλπους του ΚΚΕ και της ΚΝΕ επικρατεί αναβρασμός, καθώς χιλιάδες μέλη και στελέχη διαφωνούν με το «κοινό πόρισμα ΚΚΕ-ΕΑΡ» (Δεκέμβρης 1988) και τη δεξιά γραμμή που έχει χαράξει η ηγεσία του ΚΚΕ. Το κοινό πόρισμα αυτό (κείμενο πολιτικής συμφωνίας) είναι αποτέλεσμα σειράς συναντήσεων και διαπραγματεύσεων μεταξύ του ΚΚΕ και της ανανεωτικής «Ελληνικής Αριστεράς»- Ε.ΑΡ του Λεωνίδα Κύρκου (κομματικός σχηματισμός που διαδέχτηκε από τα δεξιά το ευρωκομμουνιστικό ΚΚΕ Εσωτερικού το 1986) και στρώνει το δρόμο για σοβαρές πολιτικές και ιδεολογικές υποχωρήσεις. Προωθεί -για άλλη μια φορά- τον κυβερνητισμό της επίσημης αριστεράς και τη συναίνεση-υποταγή στο αστικό πολιτικό σκηνικό. Το “κοινό πόρισμα” περιείχε θέσεις για παραγωγικό εκσυγχρονισμό της χώρας, για την επιχειρηματικότητα και την ανάπτυξη εντός της καπιταλιστικής οικονομίας, για δημοκρατική κυβέρνηση με κορμό την αριστερά, ενώ εγκατέλειπε και τη θέση του ΚΚΕ για αποδέσμευση από την ΕΟΚ. Το πόρισμα “διέρρευσε” στον τύπο προτού συζητηθεί και εγκριθεί στα όργανα των δυο κομμάτων, ώστε να δημιουργηθούν τετελεσμένα. Καταψηφίστηκε από πάρα πολλά μέλη της τότε Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ σε συνεδρίαση που έγινε εκ των υστέρων.
Το “κοινό πόρισμα” αυτό αποτέλεσε την πολιτική βάση για την ίδρυση του «Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου» που πραγματοποιήθηκε λίγους μήνες αργότερα (Φεβρουάριος-Μάρτιος 1989).
Η πορεία αυτή είχε δρομολογηθεί ήδη από το 12ο συνέδριο του ΚΚΕ που πραγματοποιήθηκε το Μάη του 1987. Στις αποφάσεις του συνεδρίου, το ΚΚΕ προέβαλε σαν στόχο την “Αλλαγή με κατεύθυνση το σοσιαλισμό” με μια “Νέου Τύπου Ανάπτυξη”, θεωρώντας ότι τα άμεσα προβλήματα των εργαζομένων προέρχονται από τη «στρεβλή καπιταλιστική ανάπτυξη».
Αυτή η γραμμή εκτιμούσε ότι τα λαϊκά προβλήματα θα επιλυθούν σε πρώτη φάση χωρίς ανατροπή του κεφαλαιοκρατικού συστήματος, μέσα από ένα ενωτικό και πλατύ πλαίσιο πάλης ενάντια στην «εξάρτηση» και τη μονοπωλιακή «ασυδοσία», τη «μονόπλευρη λιτότητα» και τα «άλυτα δημοκρατικά προβλήματα», βάζοντας ταυτόχρονα το στόχο της “συγκρότησης του κοινωνικοπολιτικού συνασπισμού των δυνάμεων της Αριστεράς και της Προόδου”. Σε αυτή τη λογική, μια κυβέρνηση με κορμό την Αριστερά θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο και να τακτοποιήσει… τα «επείγοντα προβλήματα».
Σημαντικό ρόλο για την προώθηση αυτής της γραμμής και πολιτικής κατεύθυνσης παίζει εκείνη την περίοδο και η καθημερινή εφημερίδα «Πρώτη» (ιδιοκτησίας Καλογρίτσα, Διευθυντής Λυκούργος Κομίνης, αρχισυντάκτης Παύλος Τσίμας) που έχει κυκλοφορήσει λίγο νωρίτερα, το 1986. Είναι η καθημερινή εφημερίδα στην οποία η ηγεσία του ΚΚΕ, τα στελέχη της ανανεωτικής αριστεράς και άλλοι αστικοί παράγοντες συνεργάζονται για να προωθήσουν την πολιτική συνεργασιών και να στρώσουν το δρόμο για τις μετέπειτα εξελίξεις.
Οι αποφάσεις του 12ου Συνεδρίου τροφοδότησαν σε μεγάλο βαθμό την ιδεολογική και πολιτική επεξεργασία των προγραμμάτων του ενιαίου ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ (και μετά την αποχώρηση του ΚΚΕ το 1991), αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ μετέπειτα, όπως και όλης της λεγόμενης “ανανεωτικής” αριστεράς της αστικής διαχείρισης.
– Την ίδια περίοδο, οι σχέσεις ΚΚΕ και ΚΝΕ βρίσκονται στο χειρότερο σημείο τους, καθώς η οργάνωση της νεολαίας αμφισβητεί τη γραμμή της ηγεσίας του ΚΚΕ και επιμένει στην προώθηση των στόχων και της τακτικής που αποφάσισε στο πρόσφατο 4ο Συνέδριο της ΚΝΕ (Ιούνιος 1988) για το «Ενιαίο Μέτωπο Πάλης της νεολαίας» και την αριστερή συσπείρωση της νέας γενιάς.
Οι διαφωνίες και οι εντάσεις μεταξύ ΚΚΕ και ΚΝΕ έχουν ξεκινήσει βέβαια πολλά χρόνια πριν-κυρίως στα ανώτερα όργανα και σε επίπεδο στελεχών-, με αφορμή πρωτοβουλίες και αγωνιστικές κινητοποιήσεις στο νεολαιίστικο κίνημα-και όχι μόνο-, και την αντίθεση στην τακτική της ηγεσίας του κόμματος απέναντι στο ΠΑΣΟΚ (μορατόριουμ και συνεργασία των “δημοκρατικών δυνάμεων”, τακτική συμπληρωματικής δύναμης στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που εκφράζονταν και με τα κεντρικά συνθήματα του κόμματος όπως “αλλαγή δεν γίνεται χωρίς το ΚΚΕ” – εκλογές 1981- και το στόχο της “πραγματικής αλλαγής” που είχε θέσει το 11ο συνέδριο του ΚΚΕ το Δεκέμβριο του 1982). Στις αποφάσεις του 11ου Συνεδρίου το ΚΚΕ υιοθέτησε την γραμμή της δημοκρατικής κυβέρνησης που «θα εκφράζει όλες τις δυνάμεις που, στον ένα ή άλλο βαθμό, τάσσονται υπέρ της πραγματικής αλλαγής…”.
Η γραμμή αυτή ουράς στον αστικό εκσυγχρονισμό, εκτός από την ΚΝΕ, αντιμετώπισε διαφωνίες τόσο στα συνέδρια του ΚΚΕ (11ο και 12ο), όσο και στην Κ.Ε. του κόμματος, αλλά και έμπρακτα από μια σειρά αγωνιστές και οργανώσεις, σε καμπές κρίσιμων αγώνων και εξελίξεων.
Η πολιτική που χαράζει την περίοδο αυτή η ΚΝΕ αποτυπώθηκε πιο ολοκληρωμένα στην 8η σύνοδο του Κ.Σ. που πραγματοποιήθηκε το 1987 και ιδιαίτερα με τις θέσεις και αποφάσεις του 4ου Συνεδρίου της που προωθούν ένα μέτωπο πάλης από τα κάτω, με συσπείρωση της νεολαίας πάνω στα αιτήματα και τα προγράμματα πάλης του κινήματος και όχι με συμφωνίες ηγεσιών και minimum προγράμματα μεταξύ πολιτικών δυνάμεων. Ωστόσο, οι διαφωνίες αυτές δεν ήταν δημόσιες και ανοικτές μέχρι τώρα. Με την ίδρυση του «Συνασπισμού της Αριστεράς» (Φλεβάρης-Μάρτης 1989) οι διαφωνίες πολλαπλασιάζονται και εκφρεάζονται πιο μαζικά και ανοικτά και στη βάση των οργανώσεων της ΚΝΕ (και του ΚΚΕ σε μικρότερο βαθμό).
– Στους κλυδωνισμούς εντός της ΚΝΕ και του ΚΚΕ επιδρούν – όπως είναι φυσικό – και οι εξελίξεις στις χώρες του “υπαρκτού σοσιαλισμού” και οι αλλαγές στην ΕΣΣΔ, όπου με την πολιτική της “περεστρόϊκα” και της “γκλάσνοστ” δημιουργούνται οι προϋποθέσεις κατάρρευσης των χωρών της ανατολικής Ευρώπης και υποταγής-υποχώρησης του κομμουνιστικού κινήματος σε Ανατολή και Δύση. Η νέα ηγεσία υπό τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ (ανέλαβε το 1985) και η πολιτική που χαράζει το 27ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ (Φεβρουάριος 1986) εισάγει μεταρρυθμίσεις που κινούνται στην κατεύθυνση της πλήρους καπιταλιστικοποίησης, στην αποκατάσταση της ελεύθερης αγοράς και στην βαθύτερη ενσωμάτωση της Σοβιετικής οικονομίας στην παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία, σε μια περίοδο επίθεσης του ακραίου νεοφιλελευθερισμού της Θάτσερ και του Ρήγκαν. Οι εξελίξεις αυτές αντιμετωπίζονται με μεγάλο σκεπτικισμό έως και διαφωνίες στους κόλπους της ΚΝΕ και του ΚΚΕ, ενώ η ηγεσία του κόμματος (“ανανεωτικοί” και “ορθόδοξοι”) ταυτίζονται με τη νέα πολιτική της ΕΣΣΔ και του ΚΚΣΕ.
Τον Μάιο του 1989 εκδίδεται το μηνιαίο πολιτικό περιοδικό «Πριν». Το ΠΡΙΝ (με πρώτο διευθυντή τον δημοσιογράφο Γιώργο Δελαστίκ) συντάχθηκε από την πρώτη στιγμή της έκδοσής του με τις ανυπότακτες δυνάμεις της Αριστεράς, που διαχώρισαν τη θέση τους από τις ολέθριες επιλογές της ηγεσίας του ΚΚΕ. Η σκέψη είναι να κυκλοφορεί ένα περιοδικό στον κόσμο του ΚΚΕ και του ενιαίου ΣΥΝ το οποίο να συσπειρώνει όσο το δυνατόν ευρύτερες δυνάμεις ριζοσπαστικής αριστερής κριτικής, αντίστασης και αναζήτησης. Να συμβάλλει ως έντυπο στον αναγκαίο διάλογο, να προβάλλει τις φωνές και τις απόψεις που χτυπιούνται εντός ΚΚΕ και να προτείνει μια διαφορετική λογική και διέξοδο για την αριστερά στις δύσκολες συνθήκες της περιόδου.
Το πρώτο κύριο άρθρο του ΠΡΙΝ αναφέρει: «Το αριστερό εργατικό και το λαϊκό κίνημα στη νέα περίοδο των παρατεταμένων αδιεξόδων πρέπει να αντιπαραθέσει μια στρατηγική παρατεταμένης αντεπίθεσης για την ανάπτυξη των κοινωνικών μετώπων και την πολιτική τους χειραφέτηση από την αστική κηδεμονία. Προϋπόθεση για κάτι τέτοιο αποτελεί η χειραφέτηση της ίδιας της Αριστεράς από το ρόλο του προοδευτικού κομπάρσου στην αστική πολιτική σκηνή».
Η απήχηση του ΠΡΙΝ ήταν εντυπωσιακή. Κάπου 8.000 αντίτυπα στο πρώτο τεύχος, πάνω από 9.000 αντίτυπα στο δεύτερο και λίγο αργότερα η κυκλοφορία ξεπέρασε και τις 10.000 αντίτυπα.
– Τον Ιούνιο εκδηλώνονται κινητοποιήσεις φοιτητών στην Κίνα που καταλήγουν σε αυταρχική καταστολή στην Πλατεία Τιεν Αν Μεν του Πεκίνου. Η ΚΝΕ οργανώνει διαδηλώσεις αλληλεγγύης στους κινέζους φοιτητές και ενάντια στην καταστολή, σε όλες τις μεγάλες πόλεις. Με τις κινητοποιήσεις αυτές διαφωνεί η ηγεσία του ενιαίου ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ.
B. 2 Ιουλίου 1989- Η κυβέρνηση Τζαννετάκη
– Οι βουλευτικές εκλογές στις 18 Ιουνίου 1989 δεν αναδεικνύουν αυτοδύναμη κυβέρνηση. Μετά από διαβουλεύσεις και συναντήσεις των πολιτικών αρχηγών των κομμάτων της νέας βουλής, στις 2 Ιουλίου σχηματίζεται η κυβέρνηση συνεργασίας ενιαίου ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ – Ν.Δ. υπό τον Τζαννή Τζαννετάκη (πρώην υπουργό και βουλευτή της Ν.Δ.), με τη συμφωνία και της ηγεσίας του ΚΚΕ. Η απόφαση για συμμετοχή του ΣΥΝ στην κυβέρνηση συζητείται σε υποβαθμισμένη συνεδρίαση όσων μελών της Κ.Ε. του ΚΚΕ βρίσκονται στην Αθήνα και στα γρήγορα… Στη συνεδρίαση εκφράζονται έντονες αντιδράσεις.
Η επιλογή του ενιαίου Συνασπισμού και του ΚΚΕ για συγκυβέρνηση με τη ΝΔ του Κώστα Μητσοτάκη και του νεοφιλελεύθερου θατσερισμού που εκπροσωπούσε, προκάλεσε -όπως ήταν αναμενόμενο- καταλυτικές πολιτικές εξελίξεις και άνοιξε έναν κύκλο κρίσης και διάσπασης. Η ανοιχτή σύγκρουση περνάει πλέον και στους κόλπους της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ. Οι Κώστας Κάππος, Κώστας Μπατίκας και Νίκος Κοτζιάς (μέλη της Κ.Ε. του ΚΚΕ) διαφοροποιούνται με δηλώσεις τους δημόσια από την πολιτική της ηγεσίας του ΚΚΕ. Πολλά ακόμα μέλη της Κ.Ε. του ΚΚΕ καταψηφίζουν την πρόταση για δημιουργία κυβέρνησης συνεργασίας “με στόχο την κάθαρση” και “τη μη παραγραφή των αδικημάτων για τα σκάνδαλα” όπως παρουσιάζεται από την ηγεσία του ΣΥΝ και της ΝΔ. Μετά τις εσωτερικές και δημόσιες διαφωνίες στελεχών του ΚΚΕ και την αντίθεση της μεγάλης πλειοψηφίας των μελών και των οργάνων της ΚΝΕ, κύριος στόχος της ηγεσίας του ΚΚΕ είναι το «ξεκαθάρισμα» της κατάστασης στην ΚΝΕ-κυρίως-, όπου όσοι ενστερνίζονται την πολιτική του «τζαννετακισμού» και την γραμμή που αποτυπώθηκε στο κοινό πόρισμα ΚΚΕ-ΕΑΡ αποτελούν ασήμαντη μειοψηφία.
Σοκ προκαλεί η τοποθέτηση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου και ιστορικού στελέχους του ΚΚΕ Κώστα Κάππου στη Βουλή ότι θα καταψηφίσει την κυβέρνηση Τζαννετάκη.
Ο Κώστας Κάππος δηλώνει κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης για ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Τζαννετάκη (5 Ιουλίου 1989):
«Ψήφισα λευκό γιατί είμαι αντίθετος στη συνεργασία του Συνασπισμού με τη Νέα Δημοκρατία»,. «Πιστεύω επίσης ότι η συνεργασία αυτή είναι ολέθρια για το ΚΚΕ… Το ΚΚΕ τείνει να υποταχτεί σε μικροαστικές και αστικές “εκσυγχρονιστικές” θέσεις… Αποκορύφωμα αυτής της στάσης υποταγής είναι η στήριξη της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας από τον Συνασπισμό… Βεβαίως, είμαι κατά της συνεργασίας του Συνασπισμού και με το ΠΑΣΟΚ».
Λίγα 24ωρα αργότερα, στις 6 και 7 Ιουλίου αντίστοιχα, διαφοροποιούνται δημόσια και παραιτούνται από την Κεντρική Επιτροπή ο Κώστας Μπατίκας και ο Νίκος Κοτζιάς, οι οποίοι τρεις μήνες αργότερα εκδίδουν βιβλίο με τίτλο «Μια συζήτηση που δεν έγινε», όπου αναπτύσσουν τις διαφωνίες τους με τη γραμμή του ΚΚΕ.
Η αλαζονεία της εξουσίας που έχει αποχαλινώσει τις κυρίαρχες δεξιές δυνάμεις της ηγεσίας του ΚΚΕ τις κάνει να επιζητούν την πάση θυσία πολιτική εξόντωση των «διαφωνούντων», ενώ ταυτόχρονα η ίδια προχωράει σε όλο και πιο δεξιές επιλογές. Στο «ξεκαθάρισμα» και την εξόντωση των φωνών αμφισβήτησης και αριστερής κριτικής μέσα στο ΚΚΕ και την ΚΝΕ συμφωνούν τόσο οι «ανανεωτικοί» (που αργότερα θα αποτελέσουν την ηγεσία του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ) όσο και οι «ορθόδοξοι» (που αποτέλεσαν την μετέπειτα ηγεσία του σημερινού ΚΚΕ). Μαζί εισηγούνται και μαζί ψηφίζουν οργανωτικά μέτρα και επιτίθενται πολιτικά στην αριστερή διαφωνία.
– Τον Ιούλιο-Αύγουστο 1989, με προκλητικό τρόπο, η Επιτροπή Πόλης Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ, την οποία καθοδηγεί ο Κώστας Τσολάκης, μέλος του Πολιτικού Γραφείου της Κ.Ε. του ΚΚΕ, απαγορεύει ουσιαστικά τις φεστιβαλικές εκδηλώσεις της οργάνωσης Σπουδάζουσας Θεσσαλονίκης της ΚΝΕ, έχοντας προηγουμένως δώσει εντολή να κληθούν σε απολογία από τις κομματικές οργανώσεις τους οι Δήμος Γατούδης και Γιάννης Ελαφρός, μέλη του Κ.Σ. της ΚΝΕ, καθώς και άλλα στελέχη της Σπουδάζουσας Θεσσαλονίκης. Η απόφαση του ΚΚΕ μιλά για “εκδηλώσεις του Φεστιβάλ που δεν προωθούν τη γραμμή του ενιαίου ΣΥΝ στη νεολαία και αντιτίθενται στη γραμμή της ηγεσίας του ΚΚΕ”.
– Την Παρασκευή, 15 Σεπτεμβρίου 1989, το Γραφείο του Κ.Σ. της ΚΝΕ (στη φωτογραφία κάτω) αποφασίζει να «συν-διοργανώσει» με την Οργάνωση Σπουδάζουσας Θεσσαλονίκης τις επίμαχες εκδηλώσεις «ώστε να εξασφαλισθεί το σωστό περιεχόμενό τους», κόντρα στην απόφαση του ΚΚΕ για ακύρωση των εκδηλώσεων.
Έτσι, για πρώτη φορά η ΚΝΕ διεκδικεί στην πράξη την αυτοτέλειά της από την κομματική ηγεσία, η οποία φυσικά αντιδρά αμέσως: με εντολή του Π.Γ. του ΚΚΕ, πέντε μέλη της μειοψηφίας του Γραφείου του Κ.Σ. της ΚΝΕ βγάζουν ανακοίνωση με την οποία καταγγέλλουν τους «αντάρτες» συντρόφους τους και τάσσονται με τη γραμμή της ηγεσίας του ΚΚΕ για ακύρωση του Φεστιβάλ. Είναι φανερό ότι η τελική ρήξη είναι πλέον ζήτημα ημερών.
– Στις 14 Σεπτεμβρίου ξεκινούν οι κεντρικές εκδηλώσεις του 15ου Φεστιβάλ της ΚΝΕ στην Αθήνα (Γαλάτσι). Όλοι περιμένουν την ομιλία του Γιώργου Γράψα. Σαββατόβραδο, 16 Σεπτεμβρίου, Άλσος Βεΐκου, Γαλάτσι. Μπροστά σε 40.000 μέλη και φίλους του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, ο Γραμματέας της ΚΝΕ διακηρύσσει ανοιχτά ότι η κυβέρνηση Τζαννετάκη
«δημιούργησε αντικειμενικά ένα σοκ όχι μόνο για τον κόσμο της Αριστεράς, αλλά σχεδόν για το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας» και συνεχίζει: «Δεν είναι μυστικό ότι στην ΚΝΕ υπάρχει πλούτος προβληματισμών και απόψεων ή και διαφωνίες για σοβαρά ζητήματα. Και λοιπόν; Τα πολιτικά νεκροταφεία είναι γεμάτα ομοφωνίες και ομοψυχίες. Η ΚΝΕ είναι μόλις 21 χρόνων, στα καλύτερα της χρόνια, και δεν σκοπεύει να συνταξιοδοτηθεί σύντομα!».
Για να μην αφήσει περιθώριο παρανόησης ως προς ποια κατεύθυνση είναι προσανατολισμένοι οι προβληματισμοί της νεολαίας, ο Γιώργος Γράψας προσθέτει: «Μεγάλο μέρος της ΚΝΕ στέκεται με σκεπτικισμό και με διαφορετικές, πολλές φορές, απόψεις απέναντι σε ορισμένες πολιτικές επιλογές του Συνασπισμού».
Η απάντηση έρχεται την επομένη, με την ομιλία του νεοεκλεγμένου (τον Ιούλιο 1989) Γενικού Γραμματέα της Κ.Ε. του ΚΚΕ Γρηγόρη Φαράκου, ο οποίος «διαγιγνώσκει» μια «φιλόδοξη στην αντιδραστικότητά της προσπάθεια» κάποιων «κύκλων της άρχουσας τάξης» με στόχο «να ξεκοπεί η ΚΝΕ από το ΚΚΕ».
«Εύχομαι οι δονήσεις στο εσωτερικό της ΚΝΕ να γίνουν γόνιμος διάλογος και να μη σταματήσουν με παρεμβάσεις» δηλώνει ο σκηνοθέτης Θεόδωρος Αγγελόπουλος, ο οποίος, όπως και ο λογοτέχνης Ζήσης Σκάρος και δεκάδες άλλοι αριστεροί διανοούμενοι και καλλιτέχνες, προσπαθούν να πείσουν την ηγεσία του ΚΚΕ να μην προχωρήσει στη διαγραφόμενη εκκαθάριση.
Τέσσερις ημέρες αργότερα, στις 21 Σεπτεμβρίου 1989, η Κ.Ε. του ΚΚΕ αποφασίζει την ουσιαστική διάλυση της ΚΝΕ και ανασυγκρότησή της εκ του μηδενός, σχεδόν μόνο με όσους πειθαρχούν στη γραμμή του ΚΚΕ και του ΣΥΝ.
Γ. 21 Σεπτέμβρη 1989: Η καθαίρεση του εκλεγμένου ΚΣ της ΚΝΕ.
Η διάσπαση
«Φυσικά και δεν θα υπακούσω!». Η φράση του γραμματέα της ΚΝΕ Γιώργου Γράψα περνάει στην ιστορία της Αριστεράς
Είναι βράδυ της 21ης Σεπτεμβρίου 1989, γύρω στις 10.00, έξω από τα γραφεία του Κ.Σ. της ΚΝΕ στην οδό Φερρών, στην πλατεία Βικτωρίας.
Ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ έχει μόλις αφιχθεί εκεί, προερχόμενος από τον Περισσό, όπου έχει ολοκληρωθεί η ολοήμερη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ με θέμα τις εξελίξεις στην ΚΝΕ. Η απόφαση της ηγεσίας του ΚΚΕ είναι να καθαιρέσει όλο το εκλεγμένο Κεντρικό Συμβούλιο της ΚΝΕ, να διοριστεί 15-μελή “προσωρινή επιτροπή” της εμπιστοσύνης της ηγεσίας του ΚΚΕ στη θέση του εκλεγμένου ΚΣ και να προκηρύξει η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ -σε πλήρη αντίθεση με το καταστατικό του κόμματος και της νεολαίας- έκτακτο συνέδριο της ΚΝΕ!
Εκατοντάδες μέλη της ΚΝΕ έχουν συρρεύσει έξω από τα κεντρικά γραφεία της οργάνωσης για να αποτρέψουν επιχείρηση κατάληψης τους από «κομματικούς», ενώ δεκάδες δημοσιογράφοι περιμένουν την επιστροφή του Γιώργου Γράψα από τη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ (της οποίας είναι και αναπληρωματικό μέλος). «Θα υπακούσετε στην απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής;», είναι η ερώτηση. Χωρίς περιστροφές η απάντηση: «Φυσικά και δεν θα υπακούσω!».
Έτσι επισημοποιείται και δημόσια η σύγκρουση που μαίνεται πολύ καιρό, τόσο μεταξύ ΚΝΕ και ΚΚΕ, όσο και μέσα στους κόλπους του ΚΚΕ, ακόμη και σε επίπεδο Κεντρικής Επιτροπής, σχετικά με την πολιτική γραμμή και τις επιλογές του κόμματος.
– Το Κεντρικό Συμβούλιο της ΚΝΕ συνεδριάζει αμέσως, και με ψήφους 56 υπέρ έναντι μόλις 14 αποχών απορρίπτει ως αντικαταστατική την απόφαση της Κ.Ε. του ΚΚΕ και προκηρύσσει έκτακτο συνέδριο της οργάνωσης.
Το ΚΚΕ φτιάχνει μια δική του ΚΝΕ, στον Περισσό…
Επικεφαλής της “έκτακτης προσυνεδριακής Επιτροπής” που ορίζει η ηγεσία του κόμματος αναλαμβάνει ο Σήφης Κωτσαντής, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Η “επιτροπή” αυτή θα διοργανώσει λίγο αργότερα (Ιανουάριος 1990) το “5ο συνέδριο” όσων -λίγων- μελών έχουν απομείνει στην ΚΝΕ του Περισσού, στο οποίο γραμματέας θα εκλεγεί ο “ανανεωτικός” Τάκης Θεοδωρικάκος (σημερινός υπουργός της ΝΔ). Οι αποφάσεις και η γραμμή που χαράζει το συνέδριο αυτό καθιστούν την ΚΝΕ του Περισσού στη φάση αυτή περισσότερο μια νεολαία του ΣΥΝ με ακραία ρεφορμιστικές θέσεις. Στα νέα καθοδηγητικά όργανα κυριαρχεί απόλυτα η “ανανεωτική” τάση Ανδρουλάκη-Δαμανάκη-Δραγασάκη, κλπ.
Η σύγκρουση ΚΚΕ-ΚΝΕ είναι αναμφισβήτητα η σημαντικότερη εκδήλωση της κρίσης, δεν είναι όμως η μόνη.
– Στις 4 Οκτωβρίου 1989, οι διαφωνούντες κάνουν την πρώτη δημόσια εμφάνιση τους στο κατάμεστο γήπεδο του Σπόρτινγκ, με κεντρικό ομιλητή το Γιώργο Γράψα. Χιλιάδες μέλη και φίλοι της ΚΝΕ φωνάζουν συνθήματα: «Η ΚΝΕ παλεύει και αμφισβητεί, πάντα θα είναι στην πρώτη γραμμή». Η ομιλία σκιαγραφεί την πορεία του ρεύματος αμφισβήτησης και κριτικής που πλέον βρίσκεται εκτός οργανωτικού ιστού ΚΚΕ. Για ένα σύγχρονο επαναστατικό ρεύμα στη νεολαία, για μια άλλη αριστερά στην κοινωνία, είναι η βασική κατεύθυνση.
Η πορεία αυτή δεν θα είναι γραμμική, ούτε κυρίως οργανωτική.
– Από τις 21 Σεπτέμβρη και όλο τον Οκτώβριο συνεδριάζουν το σύνολο των οργάνων και οργανώσεων της ΚΝΕ σε όλη την Ελλάδα. Η ψηφοφορία ανάμεσα στην απόφαση της Κ.Ε. του ΚΚΕ από τη μία και την απόφαση του Κ.Σ. της ΚΝΕ από την άλλη, στη συντριπτική πλειοψηφία των οργάνων και των ΟΒ είναι υπέρ της απόφασης του Κ.Σ. της ΚΝΕ. Ο μεγαλύτερος όγκος των δυνάμεων της οργάνωσης τάσσεται στο πλευρό των εκλεγμένων οργάνων και ακολουθεί την πορεία της συγκρότησης του νέου ρεύματος. Η ρήξη ολοκληρώνεται προς τα κάτω και σε όλη την κλίμακα της οργάνωσης, με πρωταγωνιστές την ηγετική συμμαχία “ανανεωτικών” και “ορθόδοξων” και ζητούμενο “να τελειώνουμε με την ΚΝΕ” και την αριστερή αμφισβήτηση που είναι εμπόδιο για την ολοκλήρωση της δεξιάς πολιτικής στροφής και τις νέες συμμαχίες.
– Στις 17 Οκτωβρίου δικαστικός κλητήρας επιδίδει στο Κ.Σ. της ΚΝΕ αίτηση ασφαλιστικών μέτρων από την ηγεσία του ΚΚΕ εναντίον των υπευθύνων έκδοσης της εφημερίδας «Οδηγητής της νεολαίας», την εφημερίδα του Κ.Σ. της ΚΝΕ που εξακολουθεί να εκδίδει το εκλεγμένο Κ.Σ. της οργάνωσης.
«Ζητούμε να διαταχθεί η κατάσχεση όλων των αντιτύπων της εφημερίδας που ήδη κυκλοφόρησαν… Να απειληθεί κατά των υπεύθυνων χρηματική ποινή δραχμών 500.000 και προσωπική κράτηση δώδεκα μηνών… Να απαγορευτεί η έκδοση νέου φύλλου της εφημερίδας “Οδηγητής της νεολαίας”…»,
αναφέρεται μεταξύ άλλων στο κείμενο. Διευθυντής του “Οδηγητή” εκείνη την περίοδο είναι ο Τάκης Τριανταφυλλόπουλος και υπεύθυνος έκδοσης ο Τ. Γαϊτανάρος (στη φωτογραφία πάνω, από εφημερίδες της εποχής, μαζί με τον Γ. Γράψα)
Νοέμβριος 1989: Πλησιάζουμε προς τη νέα εκλογική αναμέτρηση της 5ης Νοεμβρίου 1989 και την κορύφωση της κρίσης, ενώ μέσα στον Οκτώβρη παραιτείται ένα ακόμη μέλος της Κ.Ε. του ΚΚΕ, ο Μιχ. Τερζίδης (βιομηχανικός εργάτης) και οκτώ ακόμη στελέχη τμημάτων/επιτροπών της Κ.Ε. (Δημήτρης Γρηγορόπουλος, Αριάδνη Αλαβάνου, Αγγελική Ξύδη, Ν. Παπαγεωργίου, Π. Παπαδόπουλος, Σπύρος Μαγκλιβέρας, Βαγγέλης Παπαχρήστος, Σ. Συγγούνας). Λίγω νωρίτερα, αμέσως μετά την απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ για την ΚΝΕ (Σεπτέμβρης 1989) έχουν παραιτηθεί και διαφοροποιηθεί δημόσια και ο Γιώργος Μανιάτης (επικεφαλής του Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών-ΚΜΕ) και η Νάντια Βαλαβάνη (ιστορικό στέλεχος της ΚΝΕ και μέλος του γραφείου τύπου του ΚΚΕ), μέλη και οι δυο της Κ.Ε. του ΚΚΕ.
Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η ηγεσία του ΚΚΕ διαλύει τις αυταπάτες οποιουδήποτε είχε την ελπίδα, ότι θα ήταν δυνατό να υπάρξει αλλαγή της γραμμής πλεύσης στην πολιτική της. Ωριμάζουν οι συνθήκες για ένα πολύ πιο δύσκολο εγχείρημα από την προσπάθεια διόρθωσης της γραμμής του ΚΚΕ.
Δ. Η ΚΡΙΣΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΤΑΙ
Η “Οικουμενική” Κυβέρνηση Ζολώτα, με συνεργασία ΣΥΝ-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Αποχωρήσεις από την Κ.Ε. του ΚΚΕ
Οι βουλευτικές εκλογές της 5ης Νοεμβρίου 1989 και πάλι δεν αναδεικνύουν αυτοδύναμη κυβέρνηση, όπως και τον Ιούνιο.
Ο ενιαίος ΣΥΝ με την καθοδήγηση των ηγεσιών του ΚΚΕ και της ΕΑΡ, διαπραγματεύεται με τα αστικά κόμματα και τελικά συμφωνεί με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ στη δημιουργία «οικουμενικής κυβέρνησης» και των τριών κομμάτων, με πρωθυπουργό τον Ξενοφώντα Ζολώτα.
Ο σχηματισμός της κυβέρνησης ΣΥΝ-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ υπό τον Ξ. Ζολώτα (συντηρητικός οικονομολόγος-τραπεζίτης) καταρρίπτει κάθε ισχυρισμό της ηγεσίας του ΚΚΕ ότι δήθεν συνεργάστηκε με τη ΝΔ μόνο για την λεγόμενη “κάθαρση” και για να τιμωρηθούν οι «υπουργοί του ΠΑΣΟΚ για τα σκάνδαλα», με τους οποίους ξαφνικά βρίσκεται να… συγκυβερνά! Τα γεγονότα επιταχύνονται.
– Στις 21 Νοεμβρίου 1989, οκτώ μέλη της Κ.Ε. του ΚΚΕ παραιτούνται με κοινή δήλωση τους και στις 27 Νοεμβρίου δίνουν συνέντευξη Τύπου.
Είναι οι: Κώστας Τζιαντζής (στη φωτογραφία όρθιος), Άγγελος Χάγιος, Θανάσης Σκαμνάκης, Χρήστος Καυκιάς, Σήφης Καυκαλάς, Δημήτρης Τσουραμάνης, Δήμος Τσακνιάς και Γιώργος Σταματάκης. «Στόχος μας δεν είναι να φτιάξουμε άλλη μια κομματική ταμπέλα, αλλά να συμβάλουμε στη συγκρότηση ενός σύγχρονου επαναστατικού εργατικού κινήματος που θα υπερβαίνει την κρίση και τα σημερινά αδιέξοδα του ΚΚΕ και της Αριστεράς, θα αποδεσμεύει τον αριστερό κόσμο από τη χρεοκοπημένη πολιτική της ηγετικής ομάδας του Συνασπισμού, επιβάλλοντας τελικά μια ουσιαστική ενότητα στην πάλη για το σοσιαλισμό, την κοινωνική και δημοκρατική χειραφέτηση των εργαζομένων», αναφέρεται μεταξύ άλλων στη δήλωση τους.
«Βρισκόμαστε μπροστά σε μια κορυφαία πολιτική επιλογή που φέρνει τη σφραγίδα των συντονισμένων δυνάμεων της ολιγαρχίας, με αποστολή να θεμελιώσει βαθύτερες και πιο σταθερές λύσεις προσαρμογής της κοινωνίας στις διεθνείς καπιταλιστικές πραγματικότητες σε βάρος των εργαζομένων» αναφέρεται στην κοινή δήλωση των παραιτηθέντων μελών της Κ.Ε. σε σχέση με την «οικουμενική» κυβέρνηση Ζολώτα και προστίθεται: «Η λογική του ουραγού απέναντι στις εκάστοτε κυρίαρχες δυνάμεις οδηγεί συνεχώς τον αριστερό κόσμο στις συμπληγάδες των εκβιαστικών διλημμάτων… Η λογική αυτή στην πολιτική πρακτική της ηγεσίας του ΚΚΕ και του Συνασπισμού καθορίζεται από μια σειρά βαθύτερων αντιλήψεων της γύρω από την ιδεολογική, πολιτική, οργανωτική και ηθική φυσιογνωμία του κομμουνιστικού κινήματος που δεν ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες και τα οράματα των εργαζομένων και του κόσμου της Αριστεράς… Στο ΚΚΕ η περεστρόϊκα έχει πάρει τη μορφή Τσολάκη – Ανδρουλάκη».
Συνολικά θα έχουν αποχωρήσει 15 μέλη της Κ.Ε. του ΚΚΕ από τον Ιούνιο μέχρι τον Νοέμβριο 1989.
– Στις 28 Νοεμβρίου είναι η σειρά του ευρωβουλευτή Δημήτρη Δεσύλλα να ανεξαρτητοποιηθεί, διαφωνώντας με την πολιτική της ηγεσίας του ΚΚΕ.
Ο Δ. Δεσύλλας δηλώνει: «Διαφώνησα κατηγορηματικά στη συνεργασία με τη ΝΔ για το σχηματισμό της κυβέρνησης Τζαννετάκη… Παρ’ όλα αυτά, περίμενα μέχρι τις εκλογές του Νοέμβρη για τις οποίες και δούλεψα, δίνοντας βάση στις διαβεβαιώσεις της ηγεσίας ότι η πολιτική μας για συγκυβέρνηση με τη ΝΔ ήταν προσωρινό αναγκαστικό «διάλειμμα» για την κάθαρση. Όμως, ο σχηματισμός της κυβέρνησης Ζολώτα διέλυσε τις αυταπάτες μου», αναφέρει στη σχετική δήλωση του, τονίζοντας ότι «η ηγεσία του ΚΚΕ καταργεί στην πράξη την ιδεολογικοπολιτική αυτοτέλεια του κόμματος, ενώ παράλληλα προχωρεί σε μαζικές διαγραφές, καθαιρέσεις και συκοφαντίες σε βάρος χιλιάδων στελεχών και μελών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ». Προσθέτει δε, ότι η ευρωβουλευτική αποζημίωση «θα διατίθεται διαρκώς και εξ ολοκλήρου για τις ανάγκες του “Λαϊκού Κινήματος ενάντια στις συνέπειες του 1992 και κατά της ΕΟΚ”, μέχρι δε τη συγκρότηση του κινήματος αυτού” θα διατίθεται στο εκλεγμένο Κεντρικό Συμβούλιο της ΚΝΕ, το οποίο η ηγεσία του ΚΚΕ απειλεί ακόμα και με φυλάκιση».
«Η αγανάκτηση θα συνοδεύσει τον Δ. Δεσύλλα ως την τελευταία του πνοή, αν δεν υποβάλει άμεσα την παραίτηση του από το αξίωμα του ευρωβουλευτή» γράφει ο Νίκανδρος Κεπέσης στον Ριζοσπάστη την 1η Δεκεμβρίου, ενώ έχει ήδη προηγηθεί, την προηγουμένη, ο Ν. Καλούδης, μέλος του Π.Γ. του ΚΚΕ: «Οι πράξεις των διαφωνούντων έχουν τη σφραγίδα της πολιτικής ανεντιμότητας και αυτός είναι ο ελαφρότερος χαρακτηρισμός που μπορεί κανείς να δώσει στις υποκριτικές, συνωμοτικές μεθοδεύσεις τους».
Για την επαναστατική ανανέωση του κομμουνιστικού κινήματος
“Όπως και να ‘ναι τούτη η γη, θα ‘μαι στην πρώτη τη γραμμή, όπως και τώρα, τώρα, τώρα, που είναι δίσεκτοι οι καιροί…”
– Από τα τέλη Νοεμβρίου, η οργάνωση της ΚΝΕ (τα εκλεγμένα όργανά της και η πλειοψηφία των μελών και στελεχών της που διαφώνησαν με την ηγεσία του ΚΚΕ) καθώς και οι αποχωρήσαντες και διαγραφέντες από το ΚΚΕ εργάζονται για την συγκρότηση ενός νέου φορέα της αριστερής και ριζοσπαστικής πολιτικής.
Ο Γ. Γράψας συνοψίζει αυτή την πορεία σε μια βαρυσήμαντη συνέντευξή του στο τεύχος Ιανουαρίου του 1990 του «Πριν»:
«Δεν πρόκειται πια απλά για λάθη, αλλά για μια πορεία μετατροπής της Αριστεράς σε καθεστωτική δύναμη. Δυστυχώς, όλα δείχνουν ότι το ελατήριο τεντώθηκε τόσο που δεν γυρνάει πίσω… Ποτέ η κρίση των παραδοσιακών κομμουνιστικών κομμάτων δεν ήταν τόσο κραυγαλέα. Ποτέ οι δυνάμεις της επαναστατικής ανανέωσης δεν ήταν τόσο ώριμες… Η ανάγκη για ένα νέο πολιτικό φορέα της Αριστεράς είναι κάτι παραπάνω από επιτακτική… Χωρίς αμφιβολία, η ΚΝΕ θα αποτελέσει μια από τις κυριότερες συνιστώσες του».
Στο δυναμικό της ρήξης κυριαρχούσε η αγωνία για την επανεξόρμηση των απελευθερωτικών επαναστατικών ιδεών σε μια πολύ δύσκολη εποχή, κάτω από εξαιρετικά αρνητικούς συσχετισμούς σε διεθνές και εγχώριο επίπεδο (κατάρρευση “υπαρκτού σοσιαλισμού”, κυριαρχία της ρεφορμιστικής αριστεράς, συμβιβασμός του ΚΚΕ, κυβερνητισμός και αστική διαχείριση με συμμετοχή της αριστεράς, επέλαση νεοφιλελευθερισμού διεθνώς, καθίζηση των αγώνων, αδυναμία εργατικού κινήματος, κ.λ.π).
Ταυτόχρονα, το ρεύμα αριστερής κριτικής και αμφισβήτησης δεν είχε ακόμα κοινά στρατηγικά χαρακτηριστικά, πράγμα που ήταν ζητούμενο στα επόμενα βήματα. Οι αντιφάσεις, καθυστερήσεις και διαφορετικές προσεγγίσεις στο δυναμικό της ρήξης επέδρασαν και στα πρώτα βήματα της νέας προσπάθειας.
– Στις 17 Δεκέμβρη 1989 πραγματοποιείται πλατιά πανελλαδική συνάντηση για να συζητηθούν οι πρώτες θέσεις του εγχειρήματος και η διοργάνωση πλατιού διαλόγου και διαδικασιών συζήτησης και συγκρότησης του νέου φορέα.
– Στις 18 Ιανουαρίου 1990 κυκλοφορεί η «πρόταση διαλόγου: Για μια νέα προοπτική της Αριστεράς στην Ελλάδα της δεκαετίας του ΄90» για την νέα οργάνωση.
Στις 10 και 11 Φεβρουαρίου 1990 πραγματοποιείται η 1η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Νέου Αριστερού Ρεύματος. Η 1η Συνδιάσκεψη γίνεται στο μεγάλο αμφιθέατρο της φοιτητικής εστίας του Ζωγράφου (ΦΕΕΜΠ), με τη συμμετοχή 413 αντιπροσώπων από όλη τη χώρα. Στη Συνδιάσκεψη αυτή διαμορφώνονται οι πρώτες πολιτικές αποφάσεις του ρεύματος, αποφασίζεται το όνομα και εκλέγεται η πρώτη Συντονιστική Επιτροπή (Σ.Ε.) του ΝΑΡ.
Τον Σεπτέμβριο του 1990 πραγματοποιείται το 5ο έκτακτο Συνέδριο της ΚΝΕ-(ΝΑΡ) για να καθοριστούν οι πολιτικές αποφάσεις και η παρέμβαση της οργάνωσης στις νέες συνθήκες, μετά τη ρήξη με το ΚΚΕ. Το 5ο Συνέδριο της ΚΝΕ (ΝΑΡ) αποφασίζει τη συνέχιση της δράσης της ΚΝΕ (με την προσθήκη του ΝΑΡ για να αναγνωρίζεται σε σχέση με την ΚΝΕ του Περισσού), καταλήγει σε πολιτική πρόταση για την αριστερή συσπείρωση της νεολαίας, αποφασίζει τη συμμετοχή της οργάνωσης νεολαίας στο εγχείρημα του ΝΑΡ και εκλέγει νέο Κεντρικό Συμβούλιο (Κ.Σ.).
Το ΝΑΡ έχει ιδρυθεί με όλες τις αντιφάσεις του, κατ’ αρχήν σαν αριστερή αντιπολίτευση στη συναίνεση και την υποταγή της επίσημης αριστεράς. Ο δρόμος θα είναι μακρύς μα η πορεία έχει αρχίσει…
Πηγή: narnet.gr
Κατι σαν το “Χρονικό της…ΝΑΡνια” δηλαδή……
Ωραίος ο λαθρο. Το χιούμορ είναι καλός σύμβουλος…
Από το να λιώνει ο λαθραναγνωστη κ το ΚΚΕ όσους αγωνιστές ή μη εργάτες κ λαό, διαφωνούν με αυτό , χίλιες φορές προτιμότερα τα χρονικά της Νάρνια. Κ ακόμα περισσότερο προτιμότερο το χρονικό της διάσπασης του ΚΚΕ κ της ΚΝΕ το 89 κ η διαδικασία δημιουργίας του ΝΑΡ κ της ΝΚΑ !
https://www.youtube.com/watch?v=LBQMHHezjDA
Μέχρι στιγμής δεν έχουμε ακούσει κανένα σοβαρό διαλεκτικό /υλιστικό επιχείρημα από τους μουλου (ΚΚΕ κλπ). Κανένα. Οι ομολογίες των παλιών μπολσεβίκων, οι γνώμες των Αμερικανών πρέσβεων , κ τα κάπου άκουσα, μου είπαν, του είπαν κλπ που εδώ και χρόνια λένε, δεν έχουν καμία ιστορική αξία. Καμμία.
Ιστορική αξία έχουν διαπιστωμένα ιστορικά γεγονότα, όπως οι εκτελέσεις των 2/3 της ηγεσίας των μπολσεβίκων του 17 κ των 3/4 των σταλινικων αντιπροσώπων του συνεδρίου των νικητών. Κ τα συμπεράσματα που απορρέουν από αυτά.
Τώρα, η γνώμη του Αμερικανού πρέσβη (και εις ανώτερα παιδιά με το αμερικανικό κράτος!) Κ οι ομολογίες μέσω βασανιστηρίων, αυτά είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Πλιιζ σταματήστε το κάρβουνο πια.
Το ΝΑΡ έχει επεξεργαστεί ένα σύνολο θέσεων που αφορούν τις αιτίες του εκφυλισμού, της γραφειοκρατικοποιησης κ τελικά της κατάρρευσης των χωρών του λεγόμενου “υπαρκτού σοσιαλισμού”.
Μπορεί ο καθένας κ η καθεμία, να τις διαβάσει στον παρακάτω σύνδεσμο:
http://www.narnet.gr/articles/%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7-%CF%86%CF%8D%CF%83%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CF%87%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%87%CF%89%CF%81%CF%8E%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%85%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%BA%CF%84%CE%BF%CF%8D-%CF%83%CE%BF%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%8D
Επίσης το ΝΑΡ έχει επεξεργαστεί κ ένα σύνολο θέσεων, που αφορούν τις αιτίες κ την διαδικασία γραφειοκρατικοποιησης/καπιταλιστικής ενσωμάτωσης και του εργατικού κινήματος κ κομμουνιστικού κινήματος στις ευρωπαϊκές χώρες του δυτικού ιμπεριαλιστικού μπλοκ.
Όποιος και οποία θέλει, μπορεί να διαβάσει αυτές τις θέσεις, κλικαροντας στον παρακάτω σύνδεσμο:
http://www.narnet.gr/articles/%CE%BF%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CE%B6%CE%B7%CF%84%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CE%B3%CF%8D%CF%81%CF%89-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%AE-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%BC%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82
Ιστορικά στοιχεία για το πόσοι ας πούμε διαγράφηκαν από την ΚΝΕ & το ΚΚΕ και πόσοι συνέχισαν στο ΝΑΡ θα είχαν ενδιαφέρον, να μαθαίνουμε και οι νεώτεροι από αυτούς που ήταν εκεί.
μπορείς να βασιστείς κι εδώ στα αντίστοιχα “ιστορικά γεγονότα”, όπως λέει ο ανώνυμος. Μέτρα τι απήχηση έχει το ΚΚΕ σε εκλογές /κινητοποιήσεις και τι το ΝΑΡ. η σχέση πρέπει νάναι τριγύρω στο 20 με 30:1
Μμμ, δε ξέρω. Γιατί ας πούμε από τη φουρνιά όπου διαγράφηκα κι εγώ, όσες φορές κατεβαίνω και βλέπω και στο ΚΚΕ, δε βλέπω σχεδόν καμία γνώριμη μούρη. Για πάρα πολλούς ξέρω θετικά ότι είναι σπίτι και δεν εμπιστεύονται άνθρωπο, πέρα φυσικά από όσους κάναμε μαζί.
Το ΚΚΕ μπορεί να ανανεώνει ένα κόσμο και λόγω του ονόματος και με διάφορους τρόπους. Οι εκλογές δε μου λένε τίποτα, δε δείχνουν τίποτα. Ξέρω φυσικά πολλούς του ’89 που δεν είναι πουθενά, είναι κάτι σα τους παλιούς πασόκους κι αυτοί.
Περίπου 15.000 διεγράφησαν από το ΚΚΕ κ την ΚΝΕ . Από αυτούς τους αγωνιστές ένα μέρος συγκρότησε το ΝΑΡ κ την ΚΝΕ ΝΑΡ , μετέπειτα ΝΚΑ . Σημαντικοι λόγοι για αυτό υπήρξαν , η κατάρρευση του λεγόμενου υπαρκτού που έστειλε πολύ σημαντικό κομμάτι μελών του ΚΚΕ της ΚΝΕ κ των αποχώρησαντων/διαγραφεντων σπίτι τους , κ το ότι οι διαγραφεντες από το ΚΚΕ κ την ΚΝΕ δεν είχαν μια κοινή αντίληψη για τόσο σημαντικά ζητήματα.
Το θέμα φίλε άμα μου λες πως ήταν τόσοι πολλοί, είναι να γίνει μια αποτίμηση γιατί αυτοί οι άνθρωποι που “χάθηκαν”, αφέθηκαν στην απογοήτευση και την αποστράτευση, όχι για να καταλογιστούν ευθύνες αλλά για να γίνει γνωστό που βρίσκονται τώρα. Μιλάμε για μια ανθρώπινη δεξαμενή με παιδιά και εγγόνια πλέον, καθόλου μικρή αν ισχύουν τα νούμερα.
Και βασικά μόνοι εσείς μπορείτε να τη κάνετε αυτή τη χαρτογράφηση, αν και για κάποιο λόγο από πολιτική & κοινωνική εμπειρία, θεωρώ ότι οι “παλιοί” δε θα πηδούσαν και από τη χαρά τους να ξαναδούν τους παλιούς συντρόφους. Μάλλον κάτι τέτοιο θα έπεφτε στους ώμους της νεότερης γενιάς να το κάνει αν θέλει. Εγώ πάντως, αν ήμουν ΝΚΑς, αυτό θα είχα στο πάτο του μυαλού μου.
Τους επόμενους μήνες, μέχρι τα 30-χρονα του ΝΑΡ (Φεβρουάριος 2020) θα υπάρξουν κείμενα, άρθρα, αναλύσεις για το θέμα. Και συνενετέυξεις πρωταγωνιστών της εποχής. Μια σειρά πράγματα από αυτά που αναφέρεις, και απολογιστικά και αυτοκριτικά και πολιτικά θα υπάρξουν μέσα από το εξάμηνο αυτό αφιέρωμα. Σωστά λες ότι χρειάζεται μια αποτίμηση και μια “χαρτογράφηση”. Κυρίως όμως χρειάζεται να φουντώσει η προσπάθεια μιας νέας κομμουνιστικής ελπίδας, με πρόγραμμα και κόμμα του 21ου αιώνα. Μια προσπάθεια με το βλέμμα στο μέλλον κυρίως και όχι να βρούμε τους παλιούς…
Κάνεις λάθος φίλε πάβελ. Επειδή προέρχομαι από το παλιό σοσιαλιστικό χώρο, έναν υπαρκτό χώρο με πάνω από εκατό χιλιάδες ψήφους που εξαχνώθηκε, αλλά είδα και τη μια και μοναδική οργάνωση (νεολαίας) στην οποία υπήρξα ποτέ γραμμένο μέλος και αυτήν να εξαχνώνεται παρά την επιτυχία της στη μια και μοναδική μεγάλη μάχη που έδωσε (νόμους Γιαννάκου/άρθρο 16), ξέρω θετικά πόσοι άνθρωποι είναι εκεί έξω και απλά περιμένουν κάποιον να τους πάρει τηλέφωνο. Και φυσικά από κοινοβουλευτικό κόμμα (the one and only) δε περιμένω απολύτως τίποτα, αλλά δυστυχώς ούτε τα εξωκοινοβουλευτικά έδωσαν συμμασία, είναι κλειστά και αυτοαναφορικά.
Και όταν κάνεις καλέσματα και προτάσεις στους έξω, όταν η δική σου εσωτερική συσπείρωση κυμαίνεται στο 10-20% και όλοι το γνωρίζουμε, ε μη περιμένεις να σε πάρει κανείς στα σοβαρά.
Το μεγαλύτερο κομμάτι των διαγραφεντων από το ΚΚΕ κ την ΚΝΕ το 89, όπως κ το μεγαλύτερο κομμάτι των τότε παραμένουν μελών του ΚΚΕ κ της ΚΝΕ πήγε σπίτι του. Η βασική αιτία ήταν η διάψευση της ελπίδας κ η αποκάλυψη της καπιταλιστικής ενσωμάτωσης του κομμουνιστικού κινηματος, που φανερωσε η κατάρρευση του λεγόμενου υπαρκτού σοσιαλισμού .
Εκείνη την εποχή υπήρξε απίστευτα ξαφνική για τους Έλληνες κομμουνιστές η κατάρρευση αυτή. Το ΚΚΕ μέχρι κ το 91 που κατέβηκε η κόκκινη σημαία από το Κρεμλίνο, έλεγε πως όλα πάνε καλά. Σοσιαλδημοκρατική (Ανδρουλάκης, Δραγασάκης κλπ) κ νεοσταλινικη πτέρυγα του ΚΚΕ (Παπαρήγα, κουτσουμπας κλπ), αυτα έλεγαν στα μέλη. Όποιο μέλος ή στέλεχος του ΚΚΕ κ της ΚΝΕ ελεγε ότι το καράβι πάει βράχια κ το εκεί σύστημα έχει σαπίσει, έτρωγε το ανάθεμα του μικροαστού , κ του υπόπτου από την ηγεσία κ τους πιστούς σοσιαλδημοκράτες κ νεοσταλινικους.
Ακομα κ το πραξικόπημα/οπερέτα των κριουτσκοφ, λιγκατσοφ κ γιαναεφ , (αυτό που ο Γιέλτσιν είναι πάνω στο τανκς κ κυρρητει το τέλος της ΕΣΣΔ ) ο Ριζοσπάστης υπό ηγεσία Παπαρήγα, το είχε μισοεκθιασει κ μισοαπορριψει, δείγμα του ότι σοσιαλδημοκράτες κ νεοσταλινικοι του ΚΚΕ, είχαν χάσει τα αυγά κ τα πασχάλια.
Επειδή θυμάμαι τον εαυτό μου μπέμπη να κοιτάω στο κουτί τη σημαία με το σφυροδρέπανο να υποστέλλεται από το Κρεμλίνο και το παππού μου δίπλα να μου να κλαίει, μη μου λες εμένα για απογοητεύσεις.
Επιμένω πως όλοι αυτοί οι άνθρωποι ως δεξαμενή κάπου βρίσκονται και σήμερα, αν κάτσει κάποιος να τους ψάξει, αυτοί που τους γνώριζαν δλδ τότε. Ακόμη κι εγώ που δεν είμαι του χώρου ξέρω μερικούς.
Μωρέ Γιώργο διάσπαρτοι είναι, δεν είναι δεξαμενή. Ούτε είναι ευθύνη του ΝΑΡ ντε και καλά, ας εξηγήσει πχ το ΚΚΕ γιατί δεν τους επαναστράτευσε ή η όποια οργάνωση ή όσοι από τον ΣΥΡΙΖΑ παραμένουν στην Αριστερά.
Κώστας
Ευθύνη του ΝΑΡ, είναι ο κόσμος που γνωρίζει το ΝΑΡ, όπως και των άλλων χώρων και ολωνών μας που αφεθήκαμε να διαλυθούμε είναι ο κόσμος που γνωρίζουμε οι ίδιοι, δεν είναι όλοι αρμοδιότητα όλων.
Αλλά έχω κουραστεί με τη κλαούνα, “που είναι ο κόσμος”, “τι κάνει ο κόσμος”. Ο κόσμος είναι εκεί που τον σκορπίσατε κύριοι και κυρίες. Όσο για το πιο λόγο το ΚΚΕ δε θέλει κανένα, θεωρώ Κώστα την ερώτηση ρητορική.
Όλοι τους ξέρουν όλους
Κώστας
Κώστα το ΚΚΕ άλλαξε πορεία το 1991 με αυτοκριτική και συνέδριο
Ερωτήματα
1) Γιατί δεν επέστρεψαν έστω και κριτικά όπως ο Κάππος; Με το ζόρι δεν γυρίζει πίσω κανένας.
2) Εσύ που από τα συμφραζόμενα σου δεν είσαι ούτε φίλος του ΝΑΡ ούτε και φίλος του ΚΚΕ γιατί προβληματίζεσαι;
Ευχαριστώ
Γιατί τέτοια αυτοκριτική δεν είναι αυτοκριτική. Κ γιατί υπάρχουν κ άλλες πολιτικές δυνάμεις στην κομμουνιστική αριστερά . Για αυτό
Ο φίλος μας που είναι και φίλος της ΕΣΣΔ, διαρκώς επιδιώκει να εκτίθεται με αυτά που γράφει, διότι αποδεινύει έλλειψη στοιχειωδών γνώσεων. Ως αποτέλεσμα έχουμε, το να μας καραφλιάζει συχνά. Τελευταία του επιτυχία είναι το σχόλιο του για τον Κώστα Κάππο: Πάμε λοιπόν να δούμε τι λέει ο Κώστας Κάππος για τον λεγόμενο υπαρκτό σοσιαλισμό, κομβικό σημείο για το τι διάολο κοινωνία προτείνουν σήμερα οι κομμουνιστές ως αντικατάσταση του καπιταλισμού (βιβλίο: Κριτική του σοβιετικού κοινωνικού σχηματισμού):
“…Το βασικό συμπέρασμα είναι ότι στις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού δεν υπήρχε και δεν οικοδομείτο σοσιαλισμός. Και αυτό γιατί στο σοσιαλισμό δεν υπάρχουν εμπορευματοχρηματικές σχέσεις. Το κράτος απονεκρώνεται. Δημιουργείται και αναπτύσσεται κομμουνιστική συνείδηση. Αυτά ουσιαστικά δεν συνέβαιναν στον υπαρκτό σοσιαλισμό. Στις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού υπήρχε ένας ιδιαίτερος κοινωνικός σχηματισμός με δικές του ανταγωνιστικές τάξεις, (διευθύνουσα – εκτελούσα). Υπήρχε ένας αντιιμπεριαλιστικός – αντικαπιταλιστικός σχηματισμός που τον ονομάζουμε σοβιετικό. Αυτός ο σχηματισμός δεν είναι το πρότυπό μας. Πρότυπό μας είναι ο σοσιαλισμός – κομμουνισμός των Καρλ Μάρξ – Φρ. Ενγελς – Β.Ι. Λένιν, που είναι η σημαία όλων των ελευθεριών.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]…”.
https://metabook.gr/books/kritikh-toy-sobietikoy-sxhmatismoy-kwstas-kappos-48564
Φιλε της ΕΣΣΔ ο Κάππος διατήρησε τις αποστάσεις του από το ΚΚΕ σε πολύ κορυφαία θέματα όπως την ταξική ανάλυση της ΕΣΣΔ
Όσον αφορά εμένα.
1)Δεν προβληματίζομαι. Διατυπώθηκε ένα ερώτημα, για το χαμηλό ποσοστό μελών του ΝΑΡ τελικά στους αποχωρήσαντες. Απάντησα, και επιμένω, πως δεν είναι δουλειά ειδικά του ΝΑΡ αλλά και του ΚΚΕ, και του ΚΚΕ μλ και όλων. Και αν κάποιος πρέπει κυρίως να το απαντήσει είναι το ΚΚΕ, από το ΚΚΕ έφυγαν. Τα 2 γεγονότα, η αποχώρηση της ΚΝΕ (δεν την λέω διάσπαση γιατι ήταν η πλειοψηφία) και η διάσπαση του ΚΚΕ από την μια και η ίδρυση του ΝΑΡ από την άλλη δεν ταυτίζονται, συνδέονται αλλά δεν ταυτιζονται.
2)Είμαι φίλος και σύντροφος με το ΝΑΡ εδώ και δεκαετίες σε σχήματα, πρωτοβουλίες, κινήματα και πολιτικές συσπειρώσεις. Αν και κυρίως είμαι φίλος με το να μην ασκούνται άδικες κριτικές κατά του οποιουδήποτε
3)Με το ΚΚΕ με χωριζουν πολλά και σε όλα τα 20 χρόνια που συμμετέχω και στην θέση μου για το ΚΚ στην Ελλάδα και διεθνώς τα τελευταία 90 χρόνια.
Τώρα πως το ΚΚΕ έκανε κάποια φοβερή στροφή το 91 που θα δικαιολογούσε όσοι έφυγαν να γυρίσουν δεν θα με βρεις σύμφωνο
Κωστας
Κάποιος σχολιαστής εδώ στην ΠΑΝΤΙΕΡΑ, έγραψε ότι “όταν οι μάζες μπαίνουν σε κίνηση, λιώνουν σαν σκουλήκια τα άτομα που θα διαφωνήσουν”. Η ίδια η ιστορική εμπειρία τον διαψεύδει . Πχ τόσο η φεβρουαριανη όσο κ η οκτωβριανή επανάσταση παρόλο που έθεσαν τεράστιο κόσμο σε κίνηση κ παρόλο που είχαν επίσης πολλούς αντιτιθεμενους, είχαν αυτές καθεαυτες ελάχιστο αριθμό θυμάτων.
Ο κόσμος ακόμα κ όταν επαναστατεί ,
Όταν αναποδογυρίζοντας όλες οι σταθερές, ΔΕΝ. αντιλαμβάνεται τα άτομα που θα διαφωνήσουν “σαν σκουλήκια που πρέπει να λιώσουν”. Είναι οι πολιτικές δυνάμεις που συμμετέχουν σε αυτή την κίνηση του κόσμου που τον ωθούν ή ΔΕΝ ΤΟΝ ΩΘΟΥΝ στο να βλέπει τους διαφωνούντες σαν σκουλήκια που πρέπει να λιώσουν !
Για αυτό το ερώτημα ξαναγυρίζει στο κκε, το ΝΑΡ , τα μλ , τους αναρχικούς, κλπ κλπ: ΕΣΕΙΣ ως πολιτικές δυνάμεις αντιλαμβάνεστε την διαφωνία σε συνθήκες επανάστασης από άτομα ή άλλες πολιτικές δυνάμεις “ως σκουλήκια που πρέπει να λιωθουν”; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα, ΔΕΙΧΝΕΙ με σαφήνεια κ το τι κόσμο θέλετε να βάλετε στην θέση του καπιταλισμού ο οποίος είναι ένα βάρβαρο σύστημα.
Σαν Ροκκο, είσαι μεγάλος προβοκάτορας και ταυτόχρονα η εμπάθεια σου σε τυφλώνει τόσο ώστε δεν μπορείς να διαβάσεις ένα απλό κείμενο 5 γραμμών.
Εγώ τα έγραψα αυτά στα οποία αναφέρεσαι, απαξιώ πλήρως να τα ξαναγράψω και σε παραπέμπω στο σχόλιο του “προβοκατ”, το οποίο με εκφράζει πλήρως και προσυπογράφω.
Και μια παρατήρηση για την διαχείριση της “Π”. Είναι εντελώς απαράδεκτο, οι σχολιαστές του ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ, να μην χρησιμοποιούν ψευδώνυμα. Και φυσικά από μέρους τους, εντελώς αναξιοπρεπές.
Δεν είμαι προβοκάτορας λαθραναγνώστη. Απάντησα στα δικά σου σχόλια και σε κάτι πολύ συγκεκριμένο που έγραψες, αποδομώντας το: ΟΧΙ ΔΕΝ αποτελεί κοινωνική νομοτέλεια η φράση “όταν οι μάζες ξεσηκώνονται τότε λιώνουν σαν σκουλήκια όσα άτομα διαφωνούν”. Και ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΑ το γιατί ΔΕΝ έχει καμία ισχύ κοινωνικής νομοτέλειας αυτό που έγραψες, με συγκεκριμένα ιστορικά παραδείγματα.
Οι μάζες τεκμηρίωσα, πως όταν μπαίνουν σε κίνηση, ΔΕΝ θέλουν να λιώνουν σαν σκουλήκια τα άτομα που διαφωνούν με αυτές. Το ΑΝ θα ωθηθεί κομμάτι του κόσμου να λιώσει σαν σκουλήκια τα άτομα που διαφωνούν με αυτό, ή ΟΧΙ, είναι ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ της βούλησης της χ ή της ψ πολιτικής δύναμης που δρα μέσα σε αυτές τις μάζες. Και αυτό το τεκμηρίωσα: Η Φεβρουαριανή και μετά η Οκτωβριανή επανάσταση, ΕΙΧΑΝ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΘΥΜΑΤΑ, ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΜΕΤΡΗΜΕΝΑ ΣΤΑ ΔΑΧΤΥΛΑ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΧΕΡΙΟΥ. Οι μάζες τέθηκαν σε κίνηση και το αποτέλεσμα διαψεύδει τον ισχυρισμό σου. Ο εμφύλιος αργότερα, που θα έχει πολλά θύματα, ΔΕΝ αποτέλεσε απόφαση της μάζας, ούτε εξέφρασε ΓΕΝΙΚΑ και ΑΦΗΡΗΜΈΝΑ “διαφωνία των ατόμων με την μάζα”. Τα έχεις και τα έχετε μπερδέψει τοσο πολύ στα μυαλά σας όλα αυτά.
Ετσι λοιπόν λαθραναγνώστη, κατέρρευσε αυτή ή θέση που παρέθεσες. Και το πραγματικό ερώτημα αφορά τις πολιτικές δυνάμεις που δρουν ΜΕΣΑ στον κόσμο και την κίνηση του κόσμου σε μια μελλοντική επαναστατική διαδικασία: Πιστεύουν οι πολιτικές δυνάμεις όπως πχ το ΚΚΕ, το ΝΑΡ, τα μλ, οι τροτσκιστές, οι αναρχικοί πως όταν μπαίνουν σε κίνηση οι μάζες, λιώνουν σαν σκουλήκια τα άτομα που διαφωνούν; Διότι ΑΝ το πιστεύει πχ το ΚΚΕ, τότε μια ανάλογη κοινωνία θα φτιάξει. Το ίδιο ισχύει για το ΝΑΡ, τους αναρχικούς, τα μλ κλπ κλπ.
Τέλος, να συμπληρώσω ότι, η περίφημη φράση που παρέθεσε ο λαθραναγνώστης, απετέλεσε την κεντρική δικαιολόγηση των μεγάλων εκαθαρίσσεων στην ΕΣΣΔ τη δεκαετία του ’30: Ηταν κατά την γνώμη μου, η ιδεολογική προσπάθεια εξήγησης εκ μέρους της κρατικής/κομματικής γραφειοκρατίας, των μαζικών αντικομμουνιστικών εκαθαρίσσεων στις οποίες προχώρησε. Αλλά και η εσωκομματική ζωή στα ΚΚ ανά την υφήλιο, σφραγίστηκε από αυτή την αντίληψη.
Με βάση αυτή την περίφημη ή περιβόητη ανάλογα πως το βλέπει καθένας φράση του λαθραναγνώστη, μερικές ακόμα σκέψεις:
Α. Οταν ταυτίζεις τον εαυτό σου ως κόμμα με το σύνολο της εργατικής τάξης (και ακόμα περισσότερο του λαού), έχεις ΗΔΗ ΔΙΑΠΡΑΞΕΙ το πρώτο μεγάλο σφάλμα υποκειμενισμου, που θα το πληρώσει ολόκληρη η επαναστατική διαδικασία και φυσική η κομμουνιστική προοπτική. Οχι! Κανένα κόμμα είτε λέγεται ΚΚ είτε είναι χωρίς να λέγεται, ΔΕΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙ το σύνολο της εργατικής τάξης και πολύ περισσότερο του λαού. Κ Α Ν Ε Ν Α. Μπορεί στις αρχές της βιομηχανικής επανάστασης τότε που η εργατική τάξη ήταν και ολιγάριθμη και ενιαία, να υπήρξε μια ιστορική στιγμή που κάτι τέτιο, ένα κόμμα δλδ εκπρόσωπος της τάξης, να υπήρξε -και υπήρξε- ως δυνατότητα. Οσο όμως η εργατική τάξη μεγάλωνε σε σχέση με το σύνολο του οικονομικά ενεργού πληθυσμού και όσο διαφοροποιούνταν στο εσωτερικό της, τόσο η δυνατότητα εκπροσώπησής της μόνο από ένα κόμμα, φάνταζε ολοένα και πιο αδύναμη και απραγματοποίητη. Οπερ και εγένετο.
Αλλά και υποκειμενικά αν το σκεφτούμε, η προσπάθεια ετσιθελικής μονοπώλησης του ΣΥΝΟΛΟΥ της πολιτικής έκφρασης πάλι του ΣΥΝΟΛΟΥ της εργατικής τάξης από ένα κόμμα, αυτό είναι ΣΥΝΤΑΓΗ ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΚΗΣ ΣΧΕΣΗ του χ κόμματος που πρεσβεύει για τον εαυτό του αυτή την μονοπώληση και της εργατικής τάξης. Είναι άλλο πράγμα να θέλεις πολιτικά να εκφράσεις με ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και εντελώς άλλο πράγμα να θέλεις την ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ μονοπώληση της έκφρασης αυτών των συμφερόντων. είνα ιάλλο πράγμα δλδ να επιδιώκεις να κάνεις συνολική, ή εφ όλης της ύλης, ή ολιτική πολιτική όσον αφορά την επαναστατική έκφραση των συμφερόντων της εργατικής τάξης κα ιάλλο πράγμα να επιδιώκεις την οργανωτική μονοπώληση αυτών των συμφερόντων.
Διότι, στην μεν πρώτη περίπτωση συμβάλλεις στο να γίνει η εργατική τάξη τάξη για τον εαυτό της, στην δεύτερη περίπτωση, νεκρώνεις ΕΞ ΑΡΧΗΣ και εκ προοιμίου την πολιτική αντιπαράθεση που οξύνει το κριτηριο της εργατικής τάξης μπας και γίνει τάξη για τον εαυτό της. ΑΥΤΟ το δεύτερο συνέβη στο διεθνές Κ.Κ. και ειδικότερα στις Λ.Δ. κατά τον 20 αιώνα.
Λαθραναγνώστη, μια παρατήρηση και μια ένσταση:
Η παρατήρηση: Καλώστονα κι ας άργησε. Δύο πληκτρολόγια έχω λιώσει να γράφω ότι πρέπει να γίνει υποχρεωτικός κανόνας η σχολιογραφία μόνο με όνομα/ψευδώνυμο.
Η ένσταση: Είναι ασαφές άρα και ανακριβές να λέμε ότι “οι σχολιαστές τού ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ” δεν χρησιμποιούν ψευδώνυμα. Έχουμε μόνο έναν πρωταθλητή (San Rocco) και εσχάτως μάς προέκυψε κι ένας δεύτερος διεκδικητής τού τίτλου, που, όμως, δεν ξέρουμε μέχρι στιγμής αν είναι ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Άμα είναι να τα λέμε, να τα λέμε όλα (και σωστά). ;-) :-)
Ρε Ανώνυμε-San Rocco ειλικρινά σε λυπάμαι αδερφάκι μου.
Κάθεσαι με τις ώρες και γράφεις σχόλια σε κάθε κείμενο πότε εκθειάζοντας το ΝΑΡ και την συνεπή κομμουνιστική του στάση και πότε τσακώνεσαι με όποιον διαφωνεί μαζί σου,με όρους μεσημεριανάδικου και χειρότερους.
Ειλικρινά πέρα από τον άπλετο χρόνο που προφανώς έχεις και την μάλλον ψυχωτική σου στάση να σχολιάζεις και να επιτίθεσαι συνεχώς, πραγματικά πιστεύεις ότι έχει έστω κάτι το παραγωγικό όλο αυτό που κάνεις στους παράλληλους μονολόγους?
Υπάρχει ζωή εκεί έξω και επί της ουσίας πέρα από έναν υγιή και σε κάποιο βαθμό μετρημένο σχολιασμό ακόμα και στα μπλογκ,η ταξική πάλη συνεχίζεται και μάλιστα με αμείωτο ρυθμό σε όλες τις εκφάνσεις της δια ζώσης επικοινωνίας.Και δεν νοιάζεται γρι για τα σχόλια σου.
Δεν θα σχολιάσω την ασυλία που έχεις να απαξιώνεις και να προβοκάρεις με άθλιους όρους τους συνομιλητές σου (που αρκετοί κινούνται σε αντίστοιχο ύφος με εσένα) και να μην σε κριτικάρει ποτέ κανένας από την Π.
Αλλά εσείς στην Π δεν τον βλέπετε πώς χολοσκάει κάθε μέρα?
Δώστε του τουλάχιστον χώρο να γράφει και αυτός την αποψάρα του μπας και ηρεμήσει και αφήσει χώρο για κανένα σοβαρό επιτέλους διάλογο.
Δεν χαρακτηρίζω ποτέ κ δεν προσβάλλω τους συνομιλητές μου. Μιλώ τεκμηριώνοντας τις θέσεις που υποστηρίζω. Ούτε επίθεση ούτε του από αυτά που γραφεις. Συνεπώς, αλλού μάλλον πρέπει να στραφεί η κριτική σου.
Αν έχεις να πεις κάτι ουσιαστικό στην συζήτηση που κάνουμε, ιδού πεδίον : πες
Δεν χαρακτηρίζεις ΠΟΤΕ κανέναν;Και το ανόητος που έγραψες στις 20/9/19 ώρα 15:27 στο άρθρο για τον Γράψα… για σένα βέβαια δεν είναι χαρακτηρισμός.
Και όταν σου διευκρινίζει κάποιος ότι δεν είναι κκε εσύ επιμένεις…γιατί;
Από οπαδό βέβαια του τριτοκοσμικού… σοσιαλισμού δεν περιμένω κάτι διαφορετικό…θα ήμουν πολύ ανόητος να περιμένω κάτι άλλο
Μπολ, ο χαρακτηρισμός αυτός που γράφεις είναι όαση μπροστά στους χαρακτηρισμούς τους δικούς σου.
Μπολ, μια που είσαι μάχιμος, πιστεύω να σε δούμε όταν ξαναφουντώσει το κίνημα κατά των πλειστηριασμών. Χρειαζόμαστε αντρειωμένους.
Προβοκατ, δεν σε πείραξε που μέλη του ΚΚΕ γράφουν εδώ μέσα ότι όσους διαφωνούν τους λιώνουν σαν σκουλήκια, κ σε πείραξε η αποδόμηση αυτής της δήθεν νομοτέλειας;
Χμ
Ειπώθηκε “που αρκετοί κινούνται σε αντίστοιχο ύφος με εσένα”.
Και καλά κάνει η Π και ο κάθε συντάκτης να βάζει κόφτες και να επισημαίνει τις ακρότητες.
Αυτό όμως δε σε βγάζει λάδι,ούτε την Π που μεροληπτεί κατά τη γνώμη πιστεύω πολλών εδώ μέσα και σε έχει στα μαλακά,υποθέτω λόγω ιδεολογικής ταύτισης σας παρά το συχνά απαράδεκτο ύφος σου.
Το αν χαρακτηρίζεις ή προσβάλλεις είναι φως φανάρι και το αναγνωρίζει όποιος διαβάζει την Π τακτικά και βλέπει τα σχόλια σου.
Μην μας εμφανίζεσαι ως θύμα κιόλας και παίζεις με τη νοημοσύνη μας,δείξε κάπου έλεος.
Πες τα ρε προβοκατ επιτέλους!!!!
Δεν νομίζω να πιστεύει κανείς πως αυτοί που σχολιάζουν εδώ μέσα είναι μέλη του ΚΚ. Κάθε άλλο τα κανονικά μέλη και όχι ό,τι φαντάζεσαι ανώνυμε για να κάνεις μικροπολιτική,έχουν πολύ πιο σοβαρά καθήκοντα από το να ασχολούνται με τους τακτικούς σχολιαστές της παντιέρα.
Από την άλλη βέβαια έχουμε επίσημα στελέχη και μέλη του ΝΑΡ που ολημερίς ασχολούνται με “βαθυστόχαστες” διαδικτυακές αναλύσεις και επιτίθενται με την πρώτη ευκαιρία στο ΚΚ και προσωπικά στους “παπαρηγοκουτσούμπες” στα facebook τους.
Όχι τίποτα άλλο αλλά φαντάζεστε τον Μάκη Παπαδόπουλο ή την Αφροδίτη Ρέτζιου να κινούνται στο ίδιο υφολογικό περιεχόμενο και τι θα γινόταν μετά;
Όπως και να το δεις δείχνει εκτός από την γείωση και την σοβαρότητα του κάθε χώρου.
Αν κάποιοι ειρωνεύονται κ προσβάλλουν εδώ μέσα είναι κατά κύριο λόγο τα μέλη του ΚΚΕ. Καλό είναι να μην ειρωνεύονται για να μην τα ειρωνεύονται
Ποια μέλη;;;
Είσαι σοβαρός;;;
Σταμάτα να βαφτίζεις τον κάθε οπαδό ή φίλο μέλος και να λασπολογείς το ΚΚ με τόσο προβοκατόρικο τρόπο! Σταμάτα να κάνεις γαργάρα τους κιτρινισμούς και τις συκοφαντικές προσβολές από συγκεκριμένα μέλη με ονοματεπώνυμο του χώρου σου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης!
Σιγά μου σου κάνουνε και τη χάρη να ασχοληθούν μαζί σου τα μέλη του ΚΚ!
Επιτέλους σοβαρέψου και δικαιολόγησε το πόσο χρονών είσαι και άσε τα παιδιαρίσματα!
Μακ Μακ γιατί θεωρείς ντροπή το ότι μέλη του ΚΚΕ σχολιάζουν εδώ;
Μακ Μακ έχετε ως μέλη του ΚΚΕ αναποδογυρίσει την πραγματικότητα! Είναι λασπολογία οι τεκμηριωμένες θέσεις που υποστηρίζουμε εδώ μέσα κ δεν είναι λασπολογία η συνεργασία ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ ΣΥΡΙΖΑ σε 250 σωματεία που λέει το ΚΚΕ κ ακόμα να τα μάθουμε; Δεν είναι λασπολογία το “κάπου άκουσα, μου παν, το είδα στον καφέ ότι ένας ναριτης στην Χ γειτονιά είπε το τάδε, ένας ναριτης στο ψ σωματείο κ ένας νκας στην τάδε σχολή είπε εκείνο για τον ΣΥΡΙΖΑ”!
Εσύ και ο από κάτω επαναλαμβάνεστε με τραγικό βαθμό δίχως να καταλαβαίνετε τίποτα.
Εδώ μπορεί να σχολιάσει ο ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ και μπορεί να παριστάνει Ο,ΤΙ του κατεβαίνει.Μπορεί να σχολιάζει ως υπέρμαχος κκες είτε ως φανατικότερος των φανατικών της ΛΑ.Ε.
Αυτό δεν τον κάνει αυτόματα μέλος και ούτε προφανώς υπονοεί κανείς πως όσοι σχολιάζουν με αντίστοιχο ύφος ξερόλα και μεσημεριανάδικου σαν του ΑΩ και του Ανώνυμου το κάνουν δήθεν για να προβοκάρουν και να γίνεται ζημιά στο ΚΚ! Αυτά είναι δικές σας συνωμοσίες και δεν επιβεβαιώνονται από κανέναν!
Και σας απαντάω ότι με την ίδια επαγγελματική συνέπεια σχολιάζετε εσείς και εδώ,σε διάφορα μπλογκ και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.Δεν θα καθίσω να πω όμως ότι είστε επίσημα μέλη και ΆΡΑ το ΝΑΡ ή κάποια οργάνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ λέει αυτό που αραδιάζετε ή έχει το αντίστοιχο ποιόν.
Για αυτούς που τοποθετούνται με ονοματεπώνυμο και ξέρουμε όλοι ότι είναι ΜΕΛΗ μπορούμε και μιλάμε δίχως να υπάρχει θολό τοπίο.
Γκέγκε;
Υ.Γ.:Το ότι είχατε (πρόσεξε τον χρόνο που τοποθετούμε) κοινές παρατάξεις σε πάνω από 250 σωματεία του Δημοσίου δεν είναι καθόλου ψέμα.
Όπως τώρα έχετε σε αρκετά με την ΛΑ.Ε,δηλαδή αυτούς που φύγανε.
Άρα μήπως είναι κάτι πιο βαθύ που σας λερώνει και το ρίξατε στο καλαματιανό;
Μακ Μακ μήπως είναι κάτι πιο βαθύ που σε λερώνει κ ντρέπεσαι να παραδεχθεί ότι εδώ μέσα σχολιάζουν κ μέλη του ΚΚΕ ;
Και πολύ καλά κάνουν! Επίσης εδώ μέσα σχολιάζουμε με τεκμηριωμένο τρόπο μέλη του ΝΑΡ, ανένταχτοι, μέλη άλλων δυνάμεων κλπ.
MAK, κάκώς, κατά τη γνώμη μου, κάθεσαι και δίνεις εξηγήσεις, για θέματα που έχουν ήδη ξεκαθαριστεί εδώ και χρόνια, απ την αρχή των μπλογκς κι έχουν επαναληφθεί και στην “Π”, εκατομμύρια φορές.
Χαρακτηριστικό του εξωκοινοβουλίου, είναι ότι απαραίτητα πρέπει να έχει τον μύθο του και να ζεί μέσα και από αυτόν! Η πραγματικότητα, μικρή αξία έχει…..
Αφούτολέειοαμερκανοςπρεσβυσαφου.
Υ.Γ.-ουγκαμπουγκα;
-Ουγκαουγκα
Να πας τα “κοιταχτείς”, όσο είναι καιρός, σ έναν καλό γιατρό, γιατί μπορεί να σου “πομείνει”….
Εσύ να κοιτάχτης αν και η περίπτωση σου έχει έχει κακή πρόγνωση, οπότε λίγες ελπίδες. Ακούς η κυρά Κατίνα μου συστήνει να κοιταχστώ.
Σεξιστικό σχόλιο του Σ.Κ!
Διαχειριστά, γιατί δεν κάνεις τη δουλειά σου?
Κύριε “Μακ”, εσείς που είστε ενημερωμένος, τι είναι αυτοί που καθημερινά και με επαγγελματική συστηματικότητα υμνολογούν το ΚΚΕ στην Παντιέρα, και συκοφαντούν το ΝΑΡ με χαμηλού επιπέδου κουτσομπολιά, συκοφαντίες και ψέμματα;
Μήπως είναι προβοκάτορες αντικομμουνιστές;
Υπάρχει σχέδιο απαξίωσης του ΚΚΕ με χυδαία σχόλια δήθεν μελών του;
Πείτε μας γιατί φαίνεστε να γνωρίζετε πράγματα
Πολύ καλό χρονικό, αλλά αποτελεί ένα “παραμυθάκι” ξεκομμένο από το πως ο ανθός του Κομμουνιστικού Κινήματος της Ελλάδας, εκείνη την εποχή, κατέληξε σήμερα σε μία περιθωριακή ομάδα με βαθύτατα υπαρξιακά ζητήματα.
Η ιστορία τελικά άλλους δικαίωσε, γι’ αυτό και το παραμύθι τελειώνει στα 1990..
Σχόλια που περιλαμβάνουν χυδαιότητες περί αντικομμουνισμού ή στρέφονται κατά εργατικών σωματείων ακριβώς τη μέρα που δίνουν τη μάχη της απεργίας, είναι προφανές ότι δεν έχουν θέση στην Παντιέρα.
πάντως και ανεξαρτητα απο προθεσεις η αληθεια ειναι οτι η διασπαση της ΚΝΕ το 1989 ηταν η μεγαλυτερη υπηρεσια που μπορουσε καποιος να προσφερει στην αστικη εξουσια
Ισχύει ΙΑ. Γενικά εκείνη την περίοδο με το κοινό πόρισμα με τον Κύρκο, την κάθαρση, την συγκυβέρνηση με το Μητσοτάκη και στην συνέχεια και με το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ προσέφερε στην αστική τάξη πολύ σημαντικές υπηρεσίες. Γι’ αυτό δεν δίστασε να διαγράψει στο πιο ζωντανό και αριστερό του κομμάτι
Όντως η σοσιαλδημοκρατική κ η νεοσταλινικη πτέρυγα του ΚΚΕ, προσέφεραν πολύτιμες υπηρεσίες στην αστική εξουσία με την επιλογή της διάσπασης της ΚΝΕ κ του ΚΚΕ το 89.
Βάλε κ τις δύο καπιταλιστικές κυβερνήσεις τις οποίες αποφάσισαν κ στήριξαν από κοινού Δραγασάκης, Παπαρήγα, κουτσουμπας κ Ανδρουλάκης κ έχουμε την μεγάλη εικόνα.
Βεβαίως ΙΑ, ειδικά αν σκεφτείς πόσο πολύ είχε στριμωχτεί η αστική τάξη με τη συμμετοχή του ΚΚΕ διά του ΣΥΝ στις κυβερνήσεις Τζανετάκη (με ΝΔ), Ζολώτα (με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ), την εκλογική συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ στις δημοτικές εκλογές του 1990 και στις μονεδρικές των βουλευτικών Νοεμβρίου 1989 και Απριλίου 1990.
Πόσο αμήχανη θα ήταν η α.τ. όταν ο υπουργός Εσωτερικών του Ζολώτα Θόδωρος Κατριβάνος, που τον υπέδειξε για τη θέση ο ΣΥΝ και το ΚΚΕ, απειλούσε θεούς και δαίμονες στην απεργία των εργαζομένων στους δήμους. Τότε που ο Ριζοσπάστης δε έβγαζε μιλιά για το ντου των ΜΑΤ στη χωματερή των Λιοσίων ενάντια στην απεργιακή περιφρούρηση.
ΕΝΑ ΔΩΡΟ ΓΙΑ ΤΑ ΤΡΙΑΚΟΣΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΟΥ ΝΑΡ
(να παραδοθεί μόνο στα χέρια τού φ. kokkiniotis)
Στα πολιτικά γενέθλια προσέρχονται για να ευχηθούν πρώτα-πρώτα οι σύντροφοι. Μετά έρχονται και οι συνοδοιπόροι, οι φίλοι, οι συμπαθούντες. Έρχονται όμως και απλώς γνωστοί.
Ανάμεσα σ’ αυτούς τούς τελευταίους, την πιο χύμα κατηγορία, μπορεί να βρει κανείς κάθε καρυδιάς καρύδι. Ακόμα και ανθρώπους που είναι διαφωνούντες και ανταγωνιστές με τον εκάστοτε εορτάζοντα, που έχουν διαφορές και «ανοιχτούς λογαριασμούς» μαζί του (διαφορές πολιτικές, εννοείται, για πολιτικά γενέθλια μιλάμε). Δεν θα βρει όμως ποτέ εχθρούς. Εδώ «παίζω» κι εγώ, μ’ αυτήν την ομάδα είμαι. Ως τέτοιος, λοιπόν, ως γνωστός αλλά (ακριβοδίκαιος) διαφωνών και (έντιμος) ανταγωνιστής, προσέρχομαι κι εγώ στα γενέθλιά σας. Η (μικροαστική) καταγωγή και αγωγή μου δεν μου επιτρέπει, φυσικά, να έρθω με άδεια χέρια. Έρχομαι με το δώρο μου, όπως με έμαθαν να κάνω οι (μικροαστοί) γονείς μου.
Για μένα, το δώρο αυτό είναι πολύτιμο, κι ας μη μού κόστισε ούτε μονόλεπτο. Είναι ένα τραγούδι αγαπημένο από τα χρόνια τής εφηβείας μου ακόμα, που μάλιστα το φέρνω εδώ στην πιο αγαπημένη μου εκδοχή. Όμως, δεν το διάλεξα με πρώτο κριτήριο τα δικά μου αισθήματα γι’ αυτό. Και πάλι η (μικροαστική) αγωγή μου με οδήγησε να το διαλέξω έχοντας στο μυαλό μου πρώτα τα δικά σας γούστα, όχι τα δικά μου («ρε μπουμπούνα, δεν πηγαίνεις σε κάποια ένα δώρο επειδή αρέσει σε σένα· διαλέγεις ένα δώρο που θα αρέσει σ’ εκείνη που το προσφέρεις, φοράς τα δικά της γυαλιά και μ’ εκείνα κάνεις την επιλογή σου· θα πήξεις στη χυλόπιτα όπως πας!»).
Πρόκειται για την περίφημη Warszawianka, ένα παλιό πολωνικό επαναστατικό τραγούδι που γράφτηκε κάπου μεταξύ 1879 και 1883. Οι επαναστάτες που το πρωτοτραγούδησαν ήταν οι εξεγερμένοι Πολωνοί εργάτες τής εποχής, κατά τη διάρκεια της εθνικοαπελευθερωτικής επανάστασης του 1905 – 1907 ενάντια στους Ρώσους που κατείχαν τότε ένα κομμάτι τής Πολωνίας.
Η Warszawianka αγαπήθηκε πολύ από το διεθνές εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα στις δεκαετίες που ακολούθησαν κι έτσι το τραγούδι επανεκδόθηκε σε πολλές εθνικές παραλλαγές (και στα ελληνικά) με διαφορετικούς στίχους αλλά την ίδια πάντα μελωδία. Στην Ισπανία δε, οι πολυπληθείς αναρχικοί (Confederación Nacional del Trabajo και Federación Anarquista Ibérica –γνωστές ως CNT και FAI αντίστοιχα) το λάτρεψαν σε τέτοιο βαθμό, που το έκαναν επίσημο ύμνο τους και το έβαζαν να ακούγεται στις διαδηλώσεις τους και τις ηρωικές μάχες που έδιναν με τους φασίστες φρανκιστές.
Αυτή είναι η αγαπημένη μου εκδοχή. Και είμαι σίγουρος ότι θα αρέσει και στους φίλους μου τους Ναρίτες. Όχι μόνο επειδή είναι αρκούντως επαναστατική και μιλάει για ένοπλες ρήξεις και επαναστατικές ανατροπές. Όχι μόνο γιατί αποτελεί μια ακόμα γέφυρα με την αναρχία με την οποία συμπορεύονται συχνά –όχι μόνο στον αντιφασισμό, όπου εκεί πολλοί μπορούμε να συμπορευτούμε. Αλλά και επειδή ένας από τους στίχους της ισπανικής Warszawianka μνημονεύει ρητά την Παντιέρα κατά κάποιο τρόπο, υπενθυμίζοντας παράλληλα και την επαναστατική ψυχή της:
Alta la bandera revolucionaria
Πριν βάλω το τραγούδι να παίξει (εντάξει, μην κάνετε σαν τις χήρες στο κρεβάτι, τελειώνω! :-) ), παραθέτω τους ισπανικούς στίχους καθώς και την απόδοσή τους στα ελληνικά (που την έκανα εγώ, με τη βοήθεια του Google Translator και μέσω αγγλικών, αφού στα ελληνικά ο Γκούγκλης είναι σκράπας!):
A las barricadas!
Negras tormentas agitan los aires,
nubes oscuras nos impiden ver,
aunque nos espere el dolor y la muerte,
contra el enemigo nos manda el deber.
El bien más preciado es la libertad,
hay que defenderla con fe y con valor.
Alta la bandera revolucionaria,
que del triunfo sin cesar nos lleva en pos.
Alta la bandera revolucionaria,
que del triunfo sin cesar nos lleva en pos.
¡En pie pueblo obrero, a la batalla!
¡Hay que derrocar a la reacción!
¡A las barricadas! ¡A las barricadas
por el triunfo de la Confederación!
¡A las barricadas! ¡A las barricadas
por el triunfo de la Confederación!
______________________________
Στα οδοφράγματα!
Μαύρες θύελλες ανταριάζουν τον αγέρα,
Σκοτεινά σύννεφα δεν μας αφήνουν να δούμε.
Ακόμα κι αν ο πόνος κι ο θάνατος μας περιμένουν,
Ενάντια στον εχθρό το καθήκον μάς καλεί!
Ελευθερία! Το πιο πολύτιμο πράγμα!
Πρέπει να το υπερασπιστούμε με Πίστη και Γενναιότητα.
Ψηλά τη Σημαία τής Επανάστασης!
Ασταμάτητη καθώς είναι, αυτή θα μας οδηγήσει στο θρίαμβο!
Ψηλά τη Σημαία τής Επανάστασης!
Ασταμάτητη καθώς είναι, αυτή θα μας οδηγήσει στο θρίαμβο!
Σήκω, κόσμε τής δουλειάς! Στη μάχη!
Πρέπει να γκρεμίσουμε την αντίδραση!
Στα οδοφράγματα! Στα οδοφράγματα!
Για το θρίαμβο της Συνομοσπονδίας!
Στα οδοφράγματα! Στα οδοφράγματα!
Για το θρίαμβο της Συνομοσπονδίας!
______________________________
A las barricadas! (1)
[αυθεντική εκτέλεση, και πιθανότατα πρώτη, της εποχής τού ισπανικού εμφυλίου]
https://www.youtube.com/watch?time_continue=74&v=op3w3wMqdwg
______________________________
A las barricadas! (2)
[νεότερη και πολύ ωραία εκτέλεση]
https://www.youtube.com/watch?v=4298nUFdh5Y
______________________________
A las barricadas! (3)
[εκτέλεση με ευρηματική οπτική επένδυση, ηχογραφημένη από την CNT στο ωδείο Juan Crisóstomo de Arriaga του Μπιλμπάο στις 14 Νοεμβρίου τού 2009, εν όψει των επικείμενων εορτασμών για τα 100 χρόνια τής Confederación (1910-2010)]
https://www.youtube.com/watch?v=-x-kASelyyU
✬ ✬ ✬
LAST BUT NOT LEAST
Αν και το τραγούδι-δώρο προορίζεται για όλο το ΝΑΡ, ανωτέροι-κατωτέροι αδιακρίτως, ωστόσο, να πω ότι, όπως θα κατάλαβαν από τον τίτλο τού σχολίου κιόλας οι «υποψιασμένοι», είναι αφιερωμένο προσωπικά στον φ(ίλο) kokkiniotis.
___________________________________________________________
(άρχισε να γράφεται Κυριακή και τελείωσε πριν από λίγο)
Πρέπει να παραδεχτώ λεφτ, ότι, αν και διαφωνώ συνήθως με όλα όσα γράφεις, έχεις μια “αστική” ή “μικροαστική” ευγένεια. Καθόλου κακό στην εποχή μας. Το λέω πολύ σοβαρά και με θετικό τρόπο. Φαντάζομαι ότι ο kokkiniotis θα εκτιμήσει το δώρο σου. Δέξου και από μένα, έναν κατώτερο ΝΑΡίτη ένα ευχαριστώ. Πράγματι το τραγούδι είναι φναταστικό, πράγματι το έχουμε στις μουσικές που παίζουμε στις συγκεντρώσεις της 1ης Μάη και σε εργατικές παεργιακές συγκεντρώσεις στο Μουσείο, πράγματι εμπνέει. Θενκς ρε συ!
Σύντροφε pavel,
Σ’ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Και χαίρομαι ιδιαίτερα γιατί ανάμεσά τους φιγουράρουν και μερικά σοφά. Κρίμα που δεν έχω πια ούτε μέτωπο, ούτε οργάνωση, κρίμα που «δεν έχω σπίτι πίσω για να ’ρθω, ούτε κρεβάτι για να κοιμηθώ, δεν έχω δρόμο ούτε γειτονιά, να περπατήσω μια Πρωτομαγιά», κρίμα που «δεν έχω ήχο», για να σου κάνω πρόταση μεταγραφής και σε θέση ανωτέρου! ;-) :-) :-(
Τα λέμε
Λεφτ, ξέχασες την Ελληνική βερσιον:
https://www.youtube.com/watch?v=P5O3AOblWq0
Όχι, λαθραναγνώστη, δεν την ξέχασα. Δες:
Η Warszawianka αγαπήθηκε πολύ από το διεθνές εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα στις δεκαετίες που ακολούθησαν κι έτσι το τραγούδι επανεκδόθηκε σε πολλές εθνικές παραλλαγές (και στα ελληνικά) με διαφορετικούς στίχους αλλά την ίδια πάντα μελωδία.
Απλώς, δεν θέλησα να βάλω ούτε καν τον τίτλο του (Άνεμοι, θύελλες) για να μη δημιουργηθεί “αντιπερισπαστική παρενόχληση” στο δώρο μου και στους στίχους τών Ισπανών συντρόφων στον αντιφασιστικό αγώνα.
Το έχω ακούσει το ελληνικό και το ξανάκουσα και τώρα, γράφοντας αυτό το σχόλιο. Η μελωδία μελωδία, δεν το συζητάω, αλλά είναι κάπως “γλυκερό” στην εκτέλεση και υπερβολικά αργό. Έχω ακούσει όλες τις εκδοχές που κυκλοφορούν (υπάρχει και στα κουρδικά, σε μια πολύ καλή επίσης εκτέλεση). Νομίζω ότι η ισπανική, με τη βοήθεια και των στίχων, που τους ακούς και σού ‘ρχεται να πάρεις τα όπλα (που λέει ο λόγος), τα σπάει κυριολεκτικά.
Πολύ ωραίο αυτό το γραφικό για τα 30 χρόνια από “την ανταρσία στην ΚΝΕ”
Αν ήταν ακόμα ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση, μπορεί να και να σας το κυκλοφορούσε για γραμματόσημο. Τώρα πιά, μόνο για γραμματόσημο στην εσωτερική αλληλογραφία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπορεί να χρησιμοποιηθεί…..
Ακόμα ένα γνήσια οπαδικο σχόλιο από τον λαθραναγνωστη. Έλα όμως που τα επίδικα κ τα πολιτικά ερωτήματα που έθεσε η διάσπαση ΚΚΕ κ ΚΝΕ το ’89 ταλανίζουν ακόμα ο,τι έχει απομείνει από το κομμουνιστικό κίνημα! Κ Έλα όμως που τα ίδια τα ερωτήματα που έθεσε η διάσπαση ΚΚΕ κ ΚΝΕ το ’80 ταλανίζουν κ ευρύτερα όλον τον κόπο, όλο το κοινωνικό κομμάτι που αγωνίζεται για την ταξική κ κοινωνική χειραφέτηση από τον καπιταλισμό !
Α. ΠΩΣ μπορεί να υπάρξει χειραφετητικη κοινωνικοπολιτική δύναμη (κόμμα , μέτωπο κλπ), που η ίδια η λειτουργία του να είναι αφενός αποτελεσματική κ αφετέρου να προεικονιζει την χειραφετημένη κοινωνία που επιδιώκουμε;
Β. Αν και ΠΩΣ μπορεί να συνδυαστεί μια μορφή κράτους που είναι άκρως απαραίτητη κ δυστυχώς αναγκαία σε μια επαναστατημενη κοινωνία , με εργατολαικου/κοινωνικούς θεσμούς που θα λειτουργούν ανεξάρτητα από τον έλεγχο κόμματος κ κράτους;
Γ. Αρκει η αφαίρεση της εξουσίας από την καπιταλιστική ταξη και οι κατακτήσεις σε υγεία, παιδεία, πρόνοια κ εργασία για να χαρακτηριστεί μια κοινωνία κ χώρα ως σοσιαλιστική;
Δ. Στο σημερινό καπιταλιστικό πλαίσιο που ζούμε, αρκούν αφενός η ενότητα ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΕΜΑΘΕ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΤΩΡΑ η αριστερά να την πραγματώνει σε διάφορα επιπεδα κ αφετέρου ο σεχταρισμός για να συγκροτηθεί ουσιαστικό αντίπαλο δέος στον καπιταλισμό;
Να, ορισμένα κρίσιμα ερωτήματα που έθεσε στην κοινωνία η διάσπαση των ΚΚΕ κ ΚΝΕ το 89, κ συνακόλουθα η δημιουργία των ΚΝΕ ΝΑΡ κ ΝΑΡ τότε.
Καλέ μου άνθρωπε, εσάς ταλανίζουν. Κανέναν άλλο!
Εσένα λαθραναγνώστη, δεν σε ταλανίζει τίποτα, παρα μόνο ο σεισμός.. Οπως και τα τσιμέντα.
Τα τσιμέντα μπορεί, εμένα όχι.
Έχω κομματικό GPS!!!!
Ναι κομματικό GPS από αυτά που τα δείχνουν ανάποδα απο ότι είναι.
Γραφικό ξεγραφικό, κάθε μέρα -χωρίς ρεπό- γράφετε εδώ τα μέλη του ΚΚΕ για να ανασκευάσετε το χρονικό της ανταρσία της ΚΝΕ το 1989 και τα πολιτικά συμπεράσματα που βγαίνουν.
Άρα μάλλον έχει πολιτικό ενδιαφέρον και είναι επίκαιρο.
Όσο για το ΣΥΡΙΖΑ, τότε μπήκαν οι ρίζες του με το Κοινό Πόρισμα, τη συγκρότηση του Συνασπισμού και τη συμμετοχή του ΚΚΕ στις αστικές κυβερνήσεις. Και αυτό μάλλον είναι κάτι που θέλετε να ξεχνάτε, Λαθραναγνώστα και λοιποί.
Αντιθέτως το θυμόμαστε πάρα πολλοί.
https://www.mixanitouxronou.gr/athoosi-tou-andrea-papandreou-apo-idiko-dikastirio-ke-vromiko-89/
Ξέρουμε και την άλλη την ιστορία, όταν είχε επισκεφτεί ο Φλωράκης τον Αντρέα στο νοσοκομείο και του είπε ο Αντρέας “Χαρίλαε όταν βγω θα τη ψηφίσουμε την απλή αναλογική”. Και του απάντησε ο Φλωράκης “γίνε καλά Πρόεδρε και τα συζητάμε” και το ίδιο βράδυ όπως μαθεύτηκε έτρωγε στου Μητσοτάκη.
Ευχαριστούμε λαθρο για τα καλά σου λόγια για το γραφικό. Θα το μεταφέρουμε στις γραφίστριες που το δημιούργησαν.
Φυσικά δεν πρόκειται για γραμματόσημο… όπως καταλαβαίνεις και εσύ. Αν και κάποτε, στην εργατική ξουσία, σε μια άλλη εποχή, θα μπορύσε να γίνει…
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ήθελε σε καμμία περίπτωση να το εκδώσει, μιας και οι πρωταγωνιστές των εκκαθαρίσεων και πρωτοπόροι της ανανέωσης τότε, είναι όλη σχεδόν η σημερινή ηγεσία του εν λόγω κόμματος, με κυβερνητική θητεία πλέον. Αυτοί τα κατάφεραν αυτά που επεδίωκαν από τότε. Στις πλάτες μας. Δυστυχώς χρησιμοποιώντας και την σεβαστή ηγεσία του κόμματός σας, με την οποία μαζί “ξεμπέρδεψαν” με τις αριστερές κριτικές και διαφωνίες.
Όσο για την εσωτερική αλληλογραφία, τα αφιερώματα, χρονικά και άρθρα μέχρι στιγμής τα έχουν διαβάσει και ποστάρει χιλιάδες άνθρωποι. Έστω και από ιστορικό ενδιαφέρον καλό είναι. Πολύ ευρύτερα από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και την αλληλογραφία της (δημόσια και εσωτερική)…
Καλή συνέχεια, και να προσέχετε: Ο οπορτουνισμός καραδοκεί σε κάθε γωνία. Όπως και ο κυβερνητισμός. Καλό δρόμο.
Άσχετο με το ’89, αλλά διαχρονικά ήσασταν ο αριστερός ψάλτης της Δεξιάς.
Α, ναι, ε?
Τα ίδια έλεγαν και οι ΠΑΣΟΚοι, λίγο πριν βάλουν τη χώρα στο ΔΝΤ.
Και γιατί παρακαλώ είναι επιλήψιμο να είσαι αριστερός ψάλτης της δεξιάς και δεν είναι όταν είσαι ψάλτης του ρεφορμισμού?
Ενώ εσείς που σκούζατε με το Ριζ.το Μάη του 1976 ότι η σύγκρουση των οικοδόμων με την αστυνομία είναι …έργο προβοκατόρων ..και των δυνάμεων της ανωμαλίας…είστε ..μεγάλοι επαναστάτες.
Και τον προηγούμενο χρόνο το 1975 τα ίδια λέγατε και το 1979 ενάντια στις καταλήψεις και το 1996 το ίδιο κλπ.
Ένα αριστερό ανάχωμα είσαστε,υποστηρικτές της αστικής εξουσίας.
Κατακρίνετε τους ..τριτοκοσμικούς ..αλλά από τι θέσεις;το κκε ήδη απ το 1956 είχε περάσει με τις θέσεις της αντεπανάστασης.Οι όποιες αλλαγές στη γραμμή του,όπως η τελευταία θέση για τα μέτωπα,είναι ιδεολογήματα για να ξεφύγει από τη χρεωκοπία που οδήγησε η περασμένη γραμμή.Μπορεί κι αυτή τη γραμμή να την αλλάξετε αλλά ποτέ δεν θα παλέψετε για μια λαική εξέγερση την οποία συκοφαντείτε εξάλλου δεν θα σπάσει κανένα τζάμι.
Δεξιά ή αντιδεξιά/αριστερά? Το φως, είναι σωματίδια ή κύμα?
Η κβαντική φυσική, έχει δώσει απάντηση στο δεύτερο ερώτημα. Η ίδια απάντηση, mutato nomine, ισχύει και για την πρώτη.
Και συ να’ σουνα τα ίδια θα ‘κανες. Μετά το ΠΑΣΟΚ ο ΣΥΝ. Ευτυχώς δε θα φτάσουμε στο σημείο να δουμε και ‘σενα. Αυτό ευτυχώς θα το γλυτώσουμε.
δυσκολος ο διαλογος για το συγκεκριμενο νομιμοποιητικο μυθο του ναρ
αν τον καταριψεις τό ναρ δεν χρειαζεται πλεον απλως για να κατεβαινει εναντια στο ΣΕΚ στις δημοτικες εκλογες ;
στην ουσια αυτο που δεν καταλαβαν τα τελευταια 30 χρονια που επαναθεμελιωνουν τον κομμουνισμο ειναι ότι το ΚΚΕ ειναι το μονο οπλο που εχει η εργατικη ταξη και δεν το διασπας ουτε το πολεμας αν θελεις να εισαι αντικαπιταλιστης
θετικη αποδειξη η πορεια του ΚΚΕ και της ΚΝΕ μετα το 1991 τοσο πολιτκα ιδεολογικα οσο και οργανωτικα και αρνητικη η πορεια του ναρ αλλα και της ανταρσυας που την τελευταια δεκαετια εκανε ολα οσα καταλογιζε στο ΚΚΕ για πριν 30 χρονια
Το ΚΚΕ είναι πλέον ένα ακόμα κόμμα ι.α. Η πιθανότητα να έχει επαναστατικό κ χειραφετητικο φορτίο εντός του, μένει να αποδειχθεί. Όπως αντίστοιχα συμβαίνει κ με το ΝΑΡ . Διότι η επαναστατικότητα κ η χειραφετητικη αντίληψη/πράξη ενός κόμματος, δεν αποδεικνύεται από το λιβανισμα που του κάνουν τα μέλη του , καληωρα τα μέλη του ΚΚΕ στο ΚΚΕ εδώ μέσα κ αλλου. Αποδεικνύεται έμπρακτα.
Η πράξη λοιπόν απέδειξε ότι, ειδικά από την μεταπολιτευση μέχρι κ σήμερα , το ΚΚΕ δεν απετέλεσε κυρίως μια επαναστατική χειραφετητικη πολιτικη δύναμη. Κυρίως απετέλεσε μια αγωνιστική διεκδηκητικη πολιτική δύναμη βελτιωσης των συνθηκών διαβίωσης του κόσμου, με έντονο συντηρητισμό και εντός πάντα, του καπιταλιστικού πλαισίου . Μάλιστα, αυτό το ήδη αρνητικό συμπέρασμα για το ΚΚΕ , ενισχύεται τόσο από τον ανοιχτό κυβερνητικό που εφάρμοσε το 89-90, όσο και από την μετέπειτα ελιτίστικη κ χλευαστικη/απορρίπτικη στάση του απέναντι στα κινήματα λαού κ νεολαίας κατά την τετραετία 2008-2012.
Ι.Α. δεν είναι κάποιος μύθος, και κυρίως νομιμοποιητικός. Είναι γεγονότα, χρονικό. Δεν έχει καν πολιτική ανάλυση, εκτίμηση, θεωρητική προσέγγιση. Είναι ένα απλό χρονικό που δεν αμφισβητείται, καταγεγραμμένα πράγματα από τις εφημερίδες της εποχής μέχρι τα επίσημα ντοκουμέντα του κόμματος, της ΚΝΕ, κλπ.
Νομίζω ότι ούτε το ίδιο το ΚΚΕ δεν θα τα αμφισβητούσε, προσθέτοντας ότι “το κόμμα έχει κάνει την αυτοκριτική του” και ότι μετά το 1993 “αποκατέστησε τα επαναστατικά χαρακτηριστικά του”. Βέβαια με αυτά δεν ξεμπερδεύεις και με την ιστορία… Αλλά αυτό είναι άλλο ζήτημα και μεγάλη συζήτηση.
Μμμ πάντως δεν μας απαντάνε οι ναρίτες επί της ουσίας σε μια σειρά από βασικά ζητήματα.
Για παράδειγμα ρε παιδί μου πως γίνεται να διαφωνούσανε τόσο καιρό με δομικά στοιχεία του κόμματος νέου τύπου,ξεκινώντας από τον δημοκρατικό συγκεντρωτισμό και να ήταν στο ΚΚΕ?
Ή με τη σοσιαλιστική οικοδόμηση στην ΕΣΣΔ και στις χώρες του ανατολικού μπλοκ ή ακόμη και με τον όρο κομμουνιστικό και το σφυροδρέπανο που για αρκετό καιρό δεν ήταν καν στο πεδίο συζήτησης και μπήκαν-εμφανίστηκαν ευκαιριακά αρκετά χρόνια μετά από τη διάσπαση?
Ή με το υποκείμενο που ακόμα τυραννιέστε να το βρείτε ή με ζητήματα στρατηγικής και ανάλυσης (ολοκληρωτικός καπιταλισμός κτλπα) που φάνηκε ότι διαφέρουν ριζικά από τον ιδεολογικό σας πρόγονο?
Λέω εγώ μήπως ανεξάρτητα από τον ντόρο και τα χρονικά της Νάρνια,το ζήτημα είναι πως κυοφορούνταν σοβαρότατες διαφωνίες που απλά βρήκαν μια πρόφαση να βγουν στην επιφάνεια και να φτιάξουν το δικό τους πολιτικό πόλο?
Μήπως είναι όλα αυτά “τυχαία” όταν γίνανε την περίοδο της αντεπανάστασης και της περιβόητης ισχυροποίησης του ιμπεριαλισμού παγκοσμίως,την περίοδο του τέλους των μεγάλων αφηγήσεων και της μεταμοντέρνας θεώρησης ότι ο “μαρξισμός” πέθανε άρα αναζητάμε κάτι διαφορετικό και καινούριο?
Και κάτι ακόμα επειδή μας είχατε τρελάνει για την “άδικη” στοχοποίηση της δημοσιογράφου του ΑΠΕ-ΜΠΕ και του ΠΡΙΝ σχετικά με τα γεγονότα της ΟΙΥΕ και επειδή το ψέμα έχει κοντά ποδάρια και ο θεός αγαπά και τον νοικοκύρη,ιδού πεδίο δόξης λαμπρόν τσακαλάκια μου:
https://www.902.gr/eidisi/apopseis-sholia/202249/poia-sygkentrosi
Μμμμ, οι ΝΑΡιτες κατανόησαν τα σοβαρά θετικά, αλλά κ τα σοβαρά αρνητικά/προσκόμματα που φέρει η έννοια κ η πρακτική “κόμμα” όσον αφορά την χειραφέτηση της εργατικής τάξης κ του λαού, σε κομμουνιστική κατεύθυνση .
Κατανόησαν πως χωρίς οργανωμένη πολιτική κομμουνιστική δύναμη δεν μπορεί από μόνη της να χειραφετηθεί η εργατική τάξη κ ο λαός διότι θα βολοδερνουν στα σκοτάδια της καπιταλιστικής ιδεολογίας κ εκμετάλλευσης! Κατανόησαν όμως οι ΝΑΡιτες επίσης ότι, η έννοια κ η πρακτική “κόμμα”, επειδή ούτως ή άλλως συνιστά ύπαρξη μηχανισμού που μπορεί κάλλιστα να ξεκοπει από την εργατική τάξη κ το λαο, για αυτό κ είναι δίκοπο μαχαίρι. Κ για αυτό απικρυσταλλωσαν στα ντοκουμέντα του ΝΑΡ την θέση ότι, “πολιτική κάνει τόσο το Χ επαναστατικό κόμμα, όσο κ οι υπόλοιποι θεσμοί της εργατικής τάξης κ του λαού: ο καθένας με το επίπεδο συγκρότησης που έχει κ του αρμόζει ” .
Επίσης λόγω σοβαρής μελέτης της πραγματικότητας κ της ιστορίας του κομμουνιστικού κινήματος, οι ΝΑΡιτες κατανόησαν ότι, η συγχρονη εργατική τάξη δεν θα έχει ένα μόνο κόμμα, αλλά λόγω του βάρους της στην κοινωνία κ της εσωτερικής πολυσυνθετης συγκρότησης της, θα υπάρξουν αρκετές χειραφετητικες ταξικά κ κοινωνικά πολιτικές δυνάμεις που θα προκύπτουν μέσα από την κίνηση της εργατικής τάξης. Κ καλό είναι ανιστορητοι κ εμπαθείς κκεδες, αυτές οι δυνάμεις να μην θέλουν να λιώσουν σαν σκουλήκια τις όμορφες τους δυνάμεις, διότι κομμουνισμός παπαλα!
Κομπα, πάλι πηγές να γράψεις πολιτικό σχόλιο κ σου βγήκε ρωσική σαλάτα ! Δεν τοχεις γμτ!
Α. Σοσιαλιστική οικοδόμηση στην ΕΣΣΔ κ τις λοιπές λδ παπαλα. Στα έχουμε τεκμηριώσει όλα αυτα, διάβασε τις θέσεις του ΝΑΡ θα σε βοηθήσει να κατανοήσεις θαρρώ εκείνη την εποχή
.
Β. Τπτ δεν είναι “τυχαίο”. Οι Νεφελίμ κ οι ελοχιμ το 89 γκρέμισαν τον σοσιαλισμό κ παράλληλα έβαλαν στόχο να διαλύσουν το ΚΚΕ κ την ΚΝΕ .μεταμφιεστηκαν σε μέλη κ στελέχη τους κ τα διέσπασαν! Εφηύραν μάλιστα κ την δικαιολογία: συγκυβέρνηση λέει του ΚΚΕ με τη ΝΔ κ το ΠΑΣΟΚ! Αν είναι δυνατόν τέτοια προπαγάνδα. Τίποτα λοιπόν δεν είναι τυχαίο! Μην σε κοροϊδεύουν! “Θα είναι μέλη του ΚΚΕ κ της ΚΝΕ , αλλά δεν θα είναι” είχε πει ο σοφός γέροντας παισιος. Τον διαβάζεις που τον διαβάζεις, να τον ακούς κιόλας !
Καταρχάς για να εξηγούμαστε το γεγονός πως ανέφερα την χρονική στιγμή που εκδηλώθηκε η διάσπαση έχει να κάνει με την ιδεολογική σύγχυση και την κρίση του κινήματος που υπήρξε σε παγκόσμια κλίμακα!Η όλη αυτή κατάσταση σαφώς και η αδυναμία του κόμματος μαζί με τα λάθη του δεν δώσανε τις κατάλληλες απαντήσεις σε μια σειρά προβλήματα με αποτέλεσμα νεοφυή και μεταμοντέρνα ρεύματα μικροαστικής κοπής να παρασύρουν σημαντικό μέρος τους κινήματος και ιδίως της νεολαίας,που αντικειμενικά διακατέχεται από μια έλλειψη πείρας σε σχέση με πιο συγκροτημένα και καταρτισμένα στελέχη που έχουν ξαναβιώσει ταλαντεύσεις στο κόμμα.Άλλωστε όλος ο αριστερισμός πατάει πάνω στο δόγμα “ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΣ-ΠΙΟ ΣΥΜΠΑΘΕΣ”.
Δεν είναι διόλου τυχαίο πως μετά από μια πενταετία ένα μεγάλο μέρος αν όχι η πλειοψηφία των αποχωρήσαντων επέστρεψε στο ΚΚΕ.
Σόρρυ αλλά οι κομμουνιστές δεν είναι εκείνοι που βουτούν από την βάρκα στο πρώτο κύμα αλλά ούτε και αυτοί που κάνουνε κουπιά με τα χέρια.
Τα υπόλοιπα περί νεφελίμ και ελοχίμ είναι δικές σου αθλιότητες (kokkiniotis ακούει και βλέπει?) προκειμένου να διασκεδάζεις τις εντυπώσεις μιας και δεν έχεις κάτι ουσιαστικό να απαντήσεις.
Είναι που απαντάς με τεκμήρια και δεν προσβάλλεις τον συνομιλητή σου άλλωστε…
Τώρα επί της ουσίας καμία απολύτως απάντηση δεν δόθηκε σε όσα έθιξα στον σχολιασμό μου,απλά αναπαράγεις την κλασσική προβληματική σου επιχειρηματολογία σε κάθε σου σχόλιο διανθισμένη με άλλες λεξούλες.
Αν βέβαια λάβει κανείς υπόψιν την θρησκευτική ευλάβεια που διακονείς τις θέσεις του ΝΑΡ και την απολυτότητα της σκέψης που σε περιβάλλει σε κάθε συζήτηση δεν μένει παρά μια στείρα αντιπαράθεση μαζί σου.
Συνεπώς διάλογο μαζί σου όσο διακατέχεσαι με ύφος προσβλητικό και επιχειρηματολογείς σαν ρομπότ μην ξανακάνεις μαζί μου!
Αν υπάρχει κάποιος που χωρίς εμπάθεια θέλει να συνομιλήσει μαζί μου ή με τον οποιοδήποτε σε υγιές επίπεδο και να θέσουμε επί τάπητος τους προβληματισμούς μας δεκτό και επιθυμητό.
Απάντηση δόθηκε στις θέσεις που υπερασπίζεσαι κ. Κόμπα! Σε ρωτώ ξανά: ΑΝ 45 και 70 χρόνια εφαρμογής του σοσιαλισμού σε αυτές τις χώρες όπως υποστηρίζει ότι έγινε το ΚΚΕ, ΔΕΝ μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν την προπαγάνδα περί ζωάρας στον καπιταλισμός (καπιταλιστική κατανάλωση δλδ αμάξια, μπλουτζιν κλπ), ΤΙ θα μπορέσει;
ΑΝ λοιπόν ήταν σοσιαλιστικές αυτές οι χώρες και παρόλαυτα κατέρρευαν με τους λαούς είτε να κατεβαίνουν σε διαδηλώσεις εναντίον των συστημάτων αυτών, είτε να μένουν απαθείς, τότε, το συμπέρασμα είναι απλό και διαλεκτικό: Οι λαοί ιγουστάρουν καπιταλισμό και όχι σοσιαλισμό!
ΑΝ ΔΕΝ ήταν αυτές οι χώρες παρόλες τις κατακτήσεις τους σοσιαλιστικές, τότε η υλιστική/διαλεκτική συζήτηση μένει ανοιχτή και ελπιδοφόρα: Αναζητούμε τις αιτίες για το ΤΙ και ΓΙΑΤΙ πήγε στραβά, και συμβάλλουμε στο να τεκμηριώσουμε ΣΗΜΕΡΑ τι καλό σημαίνει ο σοσιαλισμός/κομμουνισμός για την κοινωνία.
Οι θέσεις του ΚΚΕ που τις έχω διαβάσει, ΔΕΝ απαντούν σε τίποτα σε σχέση με όλα αυτά.
ΚΟΜΠΑ προφανώς ήθελες να πεις “ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΣ-ΠΙΟ ΣΥΜΠΑΘΗΣ”. Να μάθεις τα σιγμόληκτα, βοηθάει στη ρητορεία.
Λιγότερο συγκεκριμένο ήθελα να γράψω και μου μπήκε εκ παραδρομής ένα σ τελικό.Αν πάντως Λυγουνάκη διάβαζες προσεκτικότερο και δεν “έτρεχες” σε φτηνή ειρωνεία θα συνειδητοποιηούσες ότι αναφέρομαι στη λέξη ρεύμα που είναι ουδέτερο.Όπως μπορεί ο καθένας πάντως την εμπάθεια χάρισμα σου,αφού δεν ξέρεις να απαντάς επί της ουσίας!
Δε λέτε κάτι που να σηκώνει σχολιασμό επί της ουσίας. Δε πρόκειται να σχολιάσω αν ο σοσιαλισμός στην ΕΣΣΔ ήταν υπαρκτός ή ανύπαρκτος σόρρυ. Με απασχολεί ένα άλλο φιλοσοφικό θέμα.
https://www.youtube.com/watch?v=QH8zwht4R38
“Δεξιά ή αντιδεξιά/αριστερά? Το φως, είναι σωματίδια ή κύμα?
Η κβαντική φυσική, έχει δώσει απάντηση στο δεύτερο ερώτημα. Η ίδια απάντηση, mutato nomine, ισχύει και για την πρώτη.”
Χα χα. Ωραίο ρε Λαθραναγνώστη
“Τα ίδια έλεγαν και οι ΠΑΣΟΚοι, λίγο πριν βάλουν τη χώρα στο ΔΝΤ.”
best of το 2009 με 2010 πριν υπογράψουν τα μνημόνια και με τα δύο χέρια
Γιώργος Λυγκουνάκης
μαζί με την Δεξιά Κυβερνάει χρόνια συγκυβερνούσε το ΠΑΣΟΚ χρόνια τώρα. Δεξιά Στελέχη σαν τον Μπούτο είχαν θέσεις επί Ανδρέα .
Α ναι στου την Κυβέρνηση Ζολώτα ήταν και το ΠΑΣΟΚ. Άνηκε στο 89 αλλά φαίνεται πως δεν ήταν “βρώμικη”. Αυτή μάλλον θα ήταν η “καθαρή” συγκυβέρνηση με την Δεξιά
Α ναι και όλους τους ψηφίσαντες υπέρ Τζανετάκη του ενιαίου Συνασπισμού(ΕΑΡ-ΚΚΕ-Πασοκογενείς) και τους 16 αργά η γρήγορα ήρθαν στην αγκαλιά της “μεγάλης δημοκρατικής παραταξης”. Τα παράπονα σου για το “βρώμικο 89” στην Δαμανάκη και στους άλλους 15 που αργά ή γρήγορα ήρθαν στην πλευρά της “μεγάλης δημοκρατικής παράταξης”
Μια απορία από το “βρόμικο ’89”
http://teddygr.blogspot.com/2015/10/89.html
“(..)Στις εκλογές του Ιουνίου 1989, ο νεοπαγής Συνασπισμός κλπ παίρνει 13,1% και εκλέγει 28 βουλευτές. Τους αναφέρω αλφαβητικά: Ανδρουλάκης Μίμης, Γαλανός Νίκος, Γιάνναρος Γρηγόρης, Γιώτας Στάθης, Δαμανάκη Μαρία, Δραγασάκης Γιάννης, Δρεττάκης Μανώλης, Καλούδης Νίκος, Κάππος Κώστας, Κατσαρός Γιάννης, Κόρακας Στρατής, Κοσιώνης Παναγιώτης, Κοταμανίδου Εύα, Κύρκος Λεωνίδας, Κωστόπουλος Μήτσος, Λεβέντης Θανάσης, Λεντάκης Ανδρέας, Μπιτσάνης Ηλίας, Νέστωρ Στέλιος, Παφίλης Θανάσης, Ρήγας Κώστας, Σκοτινιώτης Παναγιώτης, Σκυλλάκος Αντώνης, Σπαθής Θόδωρος, Στριφτάρης Σπύρος, Φαράκος Γρηγόρης, Φλωράκης Χαρίλαος, Χατζηδημητρίου Τραϊανός.
Παρατήρηση. Όσοι καταλαβαίνουν, αντιλαμβάνονται ότι στην παραπάνω κοινοβουλευτική ομάδα τού Συνασπισμού, οι “σκληροπυρηνικοί” (συγγνώμη για τον όρο) του ΚΚΕ αποτελούν μειοψηφία. Από τους υπόλοιπους, κάποιοι προέρχονται από το ΠαΣοΚ, κάποιοι από την ΕΑΡ/ΚΚΕ-εσωτερικού και κάποιοι ανήκουν μεν στο ΚΚΕ αλλά επρόκειτο να αποχωρήσουν σύντομα, μιας και ήσαν από εκείνους που ονειρεύονταν την μετάλλαξη του κόμματος σε ευρωκομμουνιστικό (όπως το ιταλικό ΚΚ υπό τον Μπερλίνγκουερ ή το γαλλικό ΚΚ υπό τον Μαρσαί), αλλά δεν τους έκατσε
Σ’ εκείνες τις εκλογές, λοιπόν, κανένα κόμμα δεν κατάφερε να πετύχει αυτοδυναμία. Κι ενώ η χώρα συγκλονίζεται από -πραγματικά ή μη- σκάνδαλα των πασοκικών κυβερνήσεων, τον Κοσκωτά με τα πάμπερς του και τις περιπέτειες του Ανδρέα με την αρρώστια του, με την Μιμή και με το “κωλόσπιτο” της Εκάλης, οι επιλογές είναι δυο: ή νέες εκλογές ή κυβέρνηση συνεργασίας. Το πρόβλημα είναι πως οι οποιεσδήποτε διώξεις κατά πολιτικών προσώπων για οποιοδήποτε σκάνδαλο της προηγούμενης περιόδου, πρέπει να ασκηθούν από την νεοεκλεγμένη βουλή αλλιώς θα παραγραφούν.
Το δίλημμα είναι τεράστιο για τους ηγέτες της αριστεράς. Αν δεν συμφωνήσουν σε κυβέρνηση συνεργασίας, τα σκάνδαλα θα παραγραφούν και η αριστερά θα κατηγορηθεί για συναίνεση στο κουκούλωμα. Με το ΠαΣοΚ δεν γίνεται να συνεργαστούν αφού το ΠαΣοΚ είναι που κατηγορείται για τα σκάνδαλα. Μόνο με την Νέα Δημοκρατία μπορούν να συνεργαστούν αλλά πώς είναι δυνατόν να συγκυβερνήσει η δεξιά με την αριστερά;
Ακολουθεί έντονη και μακρά συζήτηση στην κοινοβουλευτική ομάδα και το θέμα μπαίνει σε ψηφοφορία. Οι δώδεκα “σκληροπυρηνικοί” βουλευτές του ΚΚΕ ψηφίζουν όχι στην συνεργασία, οι υπόλοιποι δεκάξι ψηφίζουν ναι. Οι υπέρμαχοι του ναι επιχειρηματολογούν τονίζοντας ότι, αν δεν διαλυθεί η βουλή και ασκηθούν διώξεις, το ΠαΣοΚ θα οδηγηθεί στην διάλυση, οπότε ο Συνασπισμός θα αναδειχθεί σε αξιωματική αντιπολίτευση στην επόμενη βουλή. Όμως, οι διαφωνούντες εμμένουν ανυποχώρητα στις θέσεις τους, με πρώτο και καλύτερο τον Κώστα Κάππο. Όταν ο Φλωράκης παρατηρεί ότι ο Συνασπισμός θα διαλυθεί αν δεν βρεθεί λύση, κάποιοι επιμένουν “να διαλυθεί” και κάποιοι αρχίζουν να το ξανασκέφτονται, μη θέλοντας να δυναμιτίσουν την περιβόητη ενότητα της αριστεράς.
Τελικά, η κοινοβουλευτική ομάδα αποφασίζει κατά πλειοψηφία την συμμετοχή τού Συνασπισμού σε κυβέρνηση συνεργασίας με την Νέα Δημοκρατία, υπό τον όρο ότι η θητεία αυτής της κυβέρνησης θα είναι τρίμηνη και θα εστιαστεί στην άσκηση διώξεων κατά των πολιτικών προσώπων που είχαν οποιαδήποτε εμπλοκή σε οποιοδήποτε σκάνδαλο..
Έτσι, δυο βδομάδες μετά τις εκλογές, στις 2 Ιουλίου ορκίζεται ως πρωθυπουργός της κυβέρνησης συνεργασίας ο Τζαννής Τζαννετάκης. Στην κυβέρνησή του συμμετέχουν τέσσερα στελέχη τού Συνασπισμού αλλά κανένας από τους “σκληροπυρηνικούς”. Ο Νίκος Κωνσταντόπουλος αναλαμβάνει το υπουργείο εσωτερικών, ο Φώτης Κουβέλης το δικαιοσύνης και ο Γιώργος Μυλωνάς το πολιτισμού, ενώ ο Γιάννης Δραγασάκης τοποθετείται αρχικά υφυπουργός εμπορίου και κατόπιν υφυπουργός εθνικής οικονομίας.
Επίλογος. Σκοπός του σημερινού κειμένου δεν είναι η παρουσίαση ή η ανατομία όσων έγιναν εκείνο το “βρόμικο ’89”. Ούτε, βέβαια, η ανάλυση των τριγμών που επεφύλασσε στο ΚΚΕ εκείνη η απόφαση της κοινοβουλευτικής ομάδας τού Συνασπισμού. Σκοπός των όσων είπα παραπάνω ήταν να φτάσω ως εδώ για να διατυπώσω μια απορία που την έχω χρόνια:
Αφού η συνεργασία τού ενιαίου τότε Συνασπισμού με την δεξιά αποφασίστηκε από την κοινοβουλευτική του ομάδα, με μια απόφαση που καταψηφίστηκε από τους καθαρόαιμους κουκουέδες και υπερψηφίστηκε από όλα τα -τοτινά ή κατοπινά- μέλη της που είτε ανήκαν είτε θα μετακόμιζαν στον ΣυΡιζΑ, τα οποία και την υποστήριξαν διά της συμμετοχής τους στην κυβέρνηση, γιατί κατηγορείται το ΚΚΕ γι’ αυτή την συνεργασία; Δεν θα ήταν πιο λογικό αυτή η κατηγορία να απευθύνεται στον ΣυΡιζΑ;
Ας μου λύσει κάποιος αυτή την απορία, επί τέλους! Κάποιος! Κι ας είναι κι ο Βασίλης Λεβέντης!”
Διότι, τόσο η σοσιαλδημοκρατική όσο κ η νεοσταλινικη πτέρυγα του ΚΚΕ κ της ΚΝΕ, στήριξαν εσωκομματικά κ δημόσια με πείσμα τόσο της συγκυβέρνηση ΝΔ,ΚΚΕ,συν όσο κ την οικουμενική ΝΔ, ΠΑΣΟΚ,ΚΚΕ,συν.
Φίλε ανώνυμε
Πότε θα μάθετε πως η κατηγορία Σταλινικός είναι τίτλος τιμής για μέλη, οπαδούς φίλους του ΚΚΕ αλλά και για κάθε γνήσιο αντιφασίστα; Γιατί ποιος διάλυσε τον φασισμό αν όχι η ΕΣΣΔ με ΓΓ τον Στάλιν
Για σένα μπορεί να είναι τίτλος τιμής κ το ραδίκι . Δεν μας πέφτει λόγος. Περί ορέξεις κολοκυθόπιτα. Για εμάς, που παλεύουμε τον φασισμό κ τον καπιταλισμό, δεν είναι τίτλος τιμής ούτε το σταλινικός, ούτε το τροτσκιστής , ούτε κανένα όνομα. Το κομμουνιστής αρκεί μια χαρά.
αλλά να περιμένετε να σας το πει κανάς άλλος και όχι πασόκας
Με συγκρίνεις με το Λεβέντη; Καλό, πράγματι έχω ασχοληθεί με τα μικρά κόμματα και ο Λεβέντης έχει πει και πολλά σωστά κατά καιρούς μέσα στη λογοδιάρροια.
Εγώ ξέρω ότι όταν διαφωνείς από κάπου φεύγεις. Πολύς κόσμος έφυγε ιστορικά από το ΠΑΣΟΚ, κάποιος από ΚΚΕ και ΣΥΝ, ακόμη και λίγος από τη ΝΔ. Όταν μένεις και συνυπογράφεις κανείς δε νοιάζεται για το τι είπες μέσα στο γραφείο. Γι’ αυτό και ο Κάππος διασώζεται.
Δε με ενδιαφέρει καθόλου το τι έπαθε το ΠΑΣΟΚ το ’89, γιατί αν το δεις στη τελική δεν έπαθε τίποτα απολύτως, απλώς οι διαδικασίες πλήρους παράδοσης του στο κατεστημένο επιταχύνθηκαν.
Προσωπικά δε διαχωρίζω καθόλου τους ανθρώπους σε “αριστερούς” και “δεξιούς”. Ως τόσο οι ιδεολογικές αποχρώσεις υπάρχουν, ε και όπως και να το κάνουμε, πιο ακραία νεοφιλελεύθερη δεξιά, από το “ακραίο κέντρο” των Μητσοτάκηδων δεν έχει υπάρξει στην ελληνική ιστορία.
Μία από τα ίδια
Μάθε μία στοιχειώδη μαρξιστική μπαλίτσα να μάθεις τι σημαίνει σοσιαλισμός και ύστερα γράφεις για “υπαρκτούς” και “ανύπαρκτους”
Μάθημα Πρώτο Εισαγωγή
http://www.ilhs.tuc.gr/gr/Graf_eisagogi.htm
Κεφάλαιο 1. Οι απόψεις του Λ.Τρóτσκι για τη σοβιετική γραφειοκρατία. και την κοινωνική φύση της ΕΣΣΔ
http://www.ilhs.tuc.gr/gr/Graf_1.1.htm
Κεφάλαιο 2. Η θεωρία του κρατικού καπιταλισμού
http://www.ilhs.tuc.gr/gr/Graf_1.2.htm
Κεφάλαιο 3. Η ερμηνεία του σοβιετικού καθεστώτος ως νέου γραφειοκρατικού κοινωνικού συστήματος
• Η θεωρία του Κ.Καστοριάδη
• Η Νέα Τάξη του Μ.Τζίλας
• Η θεωρία της Νομενκλατούρας του Μ.Βοσλένσκυ
http://www.ilhs.tuc.gr/gr/Graf_1.3.htm
Φυσικά όλες τις “θεωρίες” “κρατικού, γραφειοκρατικού, νομεκλατούρσας, εκφυλιστικού” ο Περικλής Παυλίδης τις διαλύει μαρξιστικά και με το γάντι
Φαντάζομαι πως το “βρώμικο 89” αφορά μόνο την κυβέρνηση Τζανετάκη και φυσικά έχεις τις αγωνίες σου ως “μαρξιστής” γιατί η Πασοκάρα δεν ξανάγινε κυβέρνηση το 89-90 μετά το σκάνδαλο Κοσκωτά. Και ναι και σε αυτό φταίει το ΚΚΕ (εαρ, πασοκογενείς και μετέπειτα αποχωρήσαντες από το ΚΚΕ το 1991 προς τον Συν δεν έχουν καμία)
Μου αρέσει που δεν ξέρετε τα στοιχειώδη μιας θεωρίας αλλά κατά τα άλλα έχετε και άποψη
Το ΠΑΣΟΚ απέδειξε ότι είναι δυναστεία και μετά το θάνατο του Αντρέα και ακόμη ζει μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ. Κανέναν τρου ΠΑΣΟΚο δε πρόκειται να συγκινήσεις με αυτά που λες. Σου έχω νέα: Το ΚΚΕ δε θα μπορούσε ποτέ να κουνήσει τη σοσιαλδημοκρατία, ούτε και τώρα μπορεί και ούτε έχει ελπίδες για ποτέ.
Ταξίδεψε μας Γιώργαρε άρχοντα του πληκτρολογίου που δεν αφήνεις κείμενο ασχολίαστο και έχεις αποψάρες για τα πάντα!
Ποιος θα κουνήσει την σοσιαλδημοκρατία τελικά Γιώργαρε?
Μήπως η εξωκοινοβουλευτική αριστερά που έκανε αβάντες στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α?
Θ.γ., ο Γιώργος έχει πολύ περισσότερο δίκιο από εσάς τους κκεδες . Που και ξεπλυνατε ΠΑΣΟΚ κ ΝΔ το 89, κ βρισατε τον κόσμο που ξεσηκώθηκε από το 08 έως το 12 με τα διάφορα νεολαιιστικη κ λαϊκά κινήματα
Αυτό το άρχοντα το κρατάω και σε ευχαριστώ. Έχω πράγματι επιβλητικό στυλ.
Προσωπικά πιστεύω μόνο μια αυθόρμητη εξέγερση.
Χα, χα!
“Ποιός θα κουνήσει την σοσιαλδημοκρατία”;;!!!!!
Μα, ρε …θεόστραβε….
“η αυθόρμητη εξέγερση“!!!!
….Των αρχόντω, ρε!
—————————————————–
H αστική τάξη έχει δώσει κουδουνίστρες στα μωράκια, για να ξεχνιούνται στην κούνια τους!
Αφεριμ!
Μου έγινε μια ερώτηση και απάντησα. Πάντως όχι το απόκομμα σου. Ούτε και μια μικρή εργασιακή κατηγορία συντεχνιακά.
Το ΠΑΣΟΚ είναι ο πραγματικός εαυτός του μέσου Έλληνα. Η επιτυχία του ήταν που απενοχοποίησε αυτόν τον εαυτό.
Το ΠΑΣΟΚ, δεν είπε όχι στην κλοπή. Είπε, να διώξουμε τους “άλλους κλέφτες” και να πάρουμε εμείς τη θέση τους.
Απάτη, “δηθενιά”, αρπαχτή, λάδωμα, λαμογιά, αισθητική του βούρκου του “ΚΛΙΚ”(*) (που μάθαινε τους ΠΑΣΟΚους πως και που να ξοδέψουν τα λεφτά που άρπαζαν)…. όλα αυτά και πολλά άλλα, το ΠΑΣΟΚ τα έκανε προσόντα.
Ο υπέρτατος λαϊκισμός και ο ιδρυτής και ηγέτης τους, ο Αντρέας, ο απόλυτος δημεγέρτης και λαοπλάνος.
(*) Γι αυτό και ήταν εντελώς αδύνατον να εμπνευσθούν την πρόσφατη αφίσα που κυκλοφόρησαν και την απέσυραν άρον άρον
Ρε δε πα να λες εσύ; Εμένα ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ Ο ΑΝΤΡΕΑΣ ΕΦΕΡΕ ΔΡΟΜΟ!!!
Για να εχουμε καλο ρρωτημα, στο ρευμα του κομμουνισμου εντασεις και την κινα, το νεπαλ, την καμπουτση το βιετναμ την κορεα;
Υ.Γ. βλεπω καποιοι βρισκονται ακομα υπο την επηρρεια του πανικου που τους προκαλεσαν οι ανατροπές του 89-91. Για να μην πω για τις αποκαλυψεις του Νικηα στο 20ο συνεδριο. Ακομα τρεχουν οι φουκαριαριδες.
Υ.Γ.2 προς αριστερους, διαβαστε Τρότσκι η προδομενη επανασταση, μαρξιστικη αναλυση για την φυση της εσσδ, εγκαιρα και ευστοχα, αξεπεραστα. Κοστισε στο συγγραφεα την ζωη του. Τι αλλο να πι κανεις.
Πως δεν έχουμε διαβάσει Τρότσκι. Και μάλιστα καλά
Οι απόψεις του Λ.Τρότσκι για τη σοβιετική γραφειοκρατία και την κοινωνική φύση της ΕΣΣΔ
http://www.ilhs.tuc.gr/gr/Graf_1.1.htm
Grover Furr – Οι αποδείξεις για την συνεργασία του Τρότσκι με τη Γερμανία και την Ιαπωνία (Πρώτο μέρος)
http://redflyplanet.blogspot.com/2012/10/grover-furr.html
Μην πείτε πως τόσο ο Περικλής Παυλίδης όσο και ο Grover Furr o III είναι κομματικά στελέχη.
Φίλε της ΕΣΣΔ με τα σχόλια σου αποδεικνύεις πόσο μεγάλη έλλειψη επιχειρημάτων έχεις κ έχετε. Το λινκ με το άρθρο για την υποτιθέμενη συνεργασία Τρότσκι κ Γερμανών είναι μια μπούρδα. Δεν φέρει κανένα ιστορικό στοιχειο, παρά μόνο “σου πα, μου πες , κάπου άκουσα”, των υποστηρικτών της σταλινικής πτέρυγας , κ των ομολογιών των κατηγορουμένων στις περιβόητες δικές της Μόσχας (με βασανιστήρια κλπ).
Εσύ έχεις επιχειρήματα;
Ακου,λοιπόν,μετά τη συμφωνία του μονάχου με την οποία ανοιχτά πλέον οι αγγλογάλλοι έσπρωχναν την φασιστική γερμανία εναντίον της ΕΣΣΔ,ο τρότσκι γράφει τα εξής πονήματα:
1.A FRESH LESSON με το οποίο ανοικτά αντιτίθεται στη γραμμή του Στάλιν για υπεράσπιση της τσεχοσλοβακίας.Δεν ήξερε ο τρότσκι ότι οι φασίστες με τις πλάτες των αγγλογάλλων θα επιτίθετο στην ΕΣΣΔ;Το ήξερε.
2.Problem of the Ukraine με το οποίο ζητά την ανεξαρτησία της Ουκρανίας από την ΕΣΣΔ
3.A Capitulation to fascism με το οποίο επιτίθεται στο σύμφωνο μη επίθεσης
Ρ-Μ.
4.Στέλνει επιστολή τον απρίλη του 1940 για εξέγερση εναντίον του Στάλιν,δλδ πραξικόπημα αφού στην ΕΣΣΔ δεν είχε οπαδούς τι εξέγερση θα γινόταν.
Αν αυτά δεν είναι πειστήρια τι άλλο θέλουμε.
Και για την τσεχοσλοβακία ήξερε και για το ότι η φασιστική γερμανία διεκδικούσε την ουκρανία.
Και ότι η ΕΣΣΔ κέρδιζε χρόνο με το σύμφωνο μη επίθεσης ήξερε.Και βέβαια τώρα η Ε.Ε αντιγράφει τον φίλο σου τον τρότσκι και λέει ουσιαστικά τα ίδια.
Δεν ήταν βλάκας ο τρότσκι.Στην ουσία με αριστερές πομφόλυγες υπάκουγε στις εντολές της φασιστικής γερμανίας.
Ποιες εμπεριστατωμένες πηγές έχεις για τα βασανιστήρια ρε μεγάλε?
Μήπως είναι κάπου καταχωνιασμένες στα λήμματα της βικιπεδεία?
Και γιατί οι δικές σου πηγές,δηλαδή της υπάρχουσας γραμμής της αστικής απολογίας,έχουν βαρύτητα ενώ οι άλλες είναι ντε φάκτο “σου πα” και “μου πες”?
Γιατί αυτές οι πηγές
1) https://www.rizospastis.gr/story.do?id=1681748
2)https://www.rizospastis.gr/page.dopublDate=15%2F2%2F09&pageNo=11&id=10584
3)https://atexnos.gr/%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%B7-%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%AC-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%B9%CE%BD/
πάνε στο βρόντο ενώ οι δικές σου/σας είναι βαθύτατα τεκμηριωμένες?
Ξέρεις γιατί?
Γιατί η αφομοίωση της αστικής θεώρησης των γεγονότων βάζει το κίνημα σε ακίνδυνη ρότα και ουσιαστικά το συμβιβάζει με τα θέλω της καθεστηκυίας τάξης.
Έχουμε δει πως κινείστε και όσες φανφάρες και αν γράψετε δεν μας ξεγελάτε!Καλό αντάμωμα ξανά με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α εύχομαι.
Θγ και θβ
Η βικιπαίδεια είναι κακή πηγή, ενώ ο Αμερικανός πρέσβης είναι καλή;
Να χαρώ εγώ μυαλά που κουβαλάτε.
Ρε ανώνυμε, αφού το λέει ο Αμερικανός πρέσβης και ο Παυλίδης, πρέπει να το δεχθούμε. Εξάλλου και ο εισαγγελέας Βυζινσκυ είναι ανεξάρτητος και δεν είχε λόγο να συνομωτησει με τους γραφειοκράτες….τι να λέμε τώρα, μας μαθαίνουν μπαλιτσα, αλλά εμείς εκεί …..ανεπιδεκτοι
Το μεγάλο αστείο Θ.Γ. είναι πως αυτοί που δικαιώνουν τον Στάλιν είναι σημερινοί…αμερικανοί ιστορικοί και το Yale!
Υπάρχουν μπόλικες πηγές
Το τελευταίο έχει ολόκληρο παράρτημα με τον Στάλιν
Μετα τον τότε αμερικανό πρέσβη στις ΗΠΑ στη Μόσχα(1936-1938) που συμμετέχει και σε ταινία υπέρ του Στάλιν και στο yale θα είναι κρυφοκομμούνια
Το ξέρω πως στο ΝΑΡ η αμορφωσιά πέφτει σύννεφο αλλά όχι και έτσι
ΣΤ η σχολή των αριστερών αντιΣταλινικών Πανεπιστημιακών είναι μεγάλη στην Ελλάδα.Ο αντισταλινισμός για κάποιους είναι άποψη, για κάποιους άλλους επάγγελμα.
Ποιος Παυλίδης: Πέστα ρε μεγάλε ΣΤ που έχεις ταλέντο. Σπούδασες π.χ. στην ΕΣΣΔ γνωρίζεις ρώσικα και γνωρίζεις καλά Μαρξισμό π.χ. σαν τον Παυλίδη
Ανάθεμα αν έχετε διαβάσει και καταλάβει τα πιο απλά κείμενα του ΜΑΡΞ. Π.Χ. ΤΗΝ Κριτική του Προγράμματος της Γκότα. Ανάμεσα σε άλλα ο Μαρξ περιγραφείτο πλαίσιο του Σοσιαλιστικού Κράτους το οποίο ή ΕΣΣΔ για μαντέψτε το πληρεί
Καλό βράδυ
Αναθεμα κκεδες αν έχετε διαβάσει όντως την κριτική στο πρόγραμμα της Γκότα. Το “η κρητική κουζινα κ η κότα” αν υπάρχει , μπορεί κ να το έχετε διαβασει.. Το “κριτική στο πρόγραμμα της Γκότα “, όχι.
Ανόητες συνδικαλιές για χαζοπασόκικο ακροατήριο;
Κα η βικι και ο πρέσβης ανήκουν στη άλλη μπάντα. Οταν λένε εκείνα που εκφράζουν την κοσμοθεωρία τους και την τάξη τους καθένας οφείλει να είναι καχύποπτος.
Οταν όμως διαψεύδουν την κοσμοθεώρησή τους και το πολιτικό τους στρατόπεδο προφανώς κάνουν τακτική υποχώρηση, εξαναγκασμένη η μελετημένη, ελάχιστη σημασία έχει. Το σοσιαλιστικό στρατόπεδο θα την αξιοποιήσει.
Απλό, αγαπητοί μικρο-Γουότσονες.
Τώρα, η βίκι δεν έχει γράψει και κάτι θετικό για τον κομμουνισμό, ουδέν νέον.
Ο κ. Πρέσβης όμως είχε οδηγίες του κ. Ρούζβελτ, που την δεδομένη στιγμή δεν βολευόταν με τον έξαλλο αμερικανικό αντικομμουνισμό. Αφησε “λυτό” λοιπόν τον πρέσβη του να πει ό,τι έβλεπε, για να ρίξει λίγο τους τόνους στο εσωτερικό του γιου-εσ-έϊ. Μάλιστα κυκλοφόρησε και βιβλίο και γυρίστηκε, νομίζω, και ταινία. Πόλεμος, γαρ….πατήρ πάντων! Αυτή, όμως, ήταν μια σύντομη ..”άνοιξη”, που γρήγορα μαζεύτηκε, όταν είδαν την κόκκινη σημαία στο Ράϊχσταγκ. Πέθανε κι ο Ρούζβελτ, ήρθε κι ο Τρούμαν με τον Μακκάρθυ και η προσκαίρως διασαλευθείσα αστική πολιτική ορθότητα αποκαταστάθηκε. Για νάρθει και η ψυχή των τροτσκιστών στη θέση της.
Αλλά ο πρέσβης ποτέ δεν ανακάλεσε τις διαπιστώσεις του. Γκεγκε;
Οποιος ενδιαφέρεται για την αλήθεια, πρέπει να βάζει το νιονιό του να δουλεύει και λίγο…
Καλά εσύ πίστευε τον αμερικανό πρέσβη , τον Σάρουμαν κ τους Νεφελίμ . Εμείς αναλύουμε υλιστικά κ διαλεκτικά . Γκεγκε;
Κουίζ για δυσκολους κ απαιτητικους:
Η τροτσκιστική πτέρυγα του ΚΚΣΕ (το λέμε για να καταλαβαινομαστε, πκκ (μπ) λέγονταν τότε), με το όνομα “ενωμένη αντιπολίτευση “, ηττάται πανηγυρικά στις εσωκομματικές διαδικασίες το ’27: λαμβάνει μόλις το 1,5% των ψηφων. Ο Τρότσκι εξορίζεται από την ΕΣΣΔ. Το 28 ξεκινά η κολλεκτιβοποιηση κ ο ίλιγγος από τις επιτυχίες που λέει κ ο Στάλιν, με την σταλινική πτέρυγα να επικρατεί πανηγυρικά!
Το ’34 αν δεν απατωμαι, στο επονομαζόμενο κ συνέδριο των νικητών , η σταλινική πτέρυγα, επισφραγίζει την πλήρη κ πανηγυρική ηγεμονία της στο ΚΚΣΕ !
Ε, δύο (2) μόλις χρόνια αργότερα, ξαφνικά πλημμυρίζει το ΚΚΣΕ , το κράτος (κόκκινος στρατός) κ η ΕΣΣΔ με …στρατιές τροτσκιστών/ζηνοβιεφικων πρακτόρων! Εκατοντάδες στελέχη του κόκκινου στρατού εκτελούνται ως…τροτσκιστές ! Τα 3/4 των αντιπροσώπων στο συνέδριο των -σταλινικων- νικητών, τα οποία ΑΝΕΔΕΙΞΑΝ ΠΛΗΡΩΣ ΚΥΡΙΑΡΧΗ ΤΗΝ ΣΤΑΛΙΝΙΚΗ ΠΤΕΡΥΓΑ, ….συλλαμβάνονται κ εκτελούνται ως……τροτσκιστές!!!!
Να λοιπόν τα ερωτήματα του κουίζ που λέγαμε στην αρχή:
Α. Δεν συνετρίβη ποτέ η τροτσκιστική πτέρυγα του ΚΚΣΕ. Το 1,5% που μας είπε η σταλινική πτέρυγα ότι έλαβαν οι τροτσκιστές ήταν ψέμμα! Στην πραγματικότητα, οι τροτσκιστές ήταν πλειοψηφία στο ΚΚΣΕ κ τους το πήρε με πραξικόπημα ο Στάλιν.
Β. Οι τροτσκιστές ήταν τέλεια συνομωτικα πλάσματα , πολύ καλύτερα του Τζέιμς Μποντ κ του μάγου Χουντίνι: συνειδητά έλαβαν 1,5% στο ΚΚΣΕ , συνειδητά συμφώνησαν να πάει ο Τρότσκι εξορία, με στόχο να κοιμίσουν τους αγαθούς μπουληδες της σταλινικής πτέρυγας που ήταν πάντα λίγο αργοστροφοι κ καθυστερημένοι οι φουκαραδες, κ την κατάλληλη στιγμή να επιτεθούν ως οφιδες κ ιλλουμινατι που ήταν.
Γ. Δεν ισχύει καμία από τις παραπάνω εκδοχές : οι τροτσκιστές τον ήπιαν ήδη από το 27, όπως και κάθε άλλη κριτική γνώμη απέναντι στην σταλινική πτέρυγα η οποία ηγεμονευσε από τις αρχές του 30. Όμως, όπως κάνει κάθε αναδυόμενη άρχουσα τάξη τον καιρό που δεν έχει ακόμα παγιώσει την εξουσία της με στόχο να την παγιώσει, έτσι κ η κρατική/κομματική γραφειοκρατία της ΕΣΣΔ , ξέσπασε σε ένα αντικομμουνιστικό πογκρομ το 36-38. Εναντίον όλης σχεδόν της παλιάς φρουράς των μπολσεβίκων κ πολλών εκ του λαού.
Βάλτε κ τα σύννεφα του παγκόσμιου πολέμου που πυκνώνουν , κ έχουμε όλη την εικόνα.
Υγ: το ερώτημα προς τους αφελείς του ΚΚΕ που χαφτουν οποια μεταφυσική ιδεοληψία τους σερβίρουν, παραμένει: αν ήταν όντως πράκτορες κ τροτσκιστές τα 3/4 των αντιπροσώπων στο συνέδριο του ΚΚΣΕ που ανέδειξε/ψήφισε με απόλυτη πλειοψηφία σχεδόν την σταλινική πτέρυγα ως ηγεσία του κόμματος, τότε η ηγεσία (φυσικά και ο Στάλιν ) που ψηφίστηκε από πράκτορες τροτσκιστές τι ήταν; Κκεδες όχι άλλο κάρβουνο πλιιζ μας πρηξατε με τις μαγείες που πιστεύετε.
Αν δεν καταλαβαίνεις πως στον σοσιαλισμό η ταξική πάλη συνεχίζεται με άλλες μορφές δεν πρόκειται να καταλάβεις γρι από Μ-Λ θεωρεία
Η κολλεκτιβοποίηση άφησε και κάποιους μεσομεγάλους αγρότες και εμπορευόμενους(ΝΕΠ) δυσαρεστημένους
Αρκετά από στελέχη δεν ήθελαν ακριβώς σοσιαλισμό/κομμουνισμό αλλά κάτι καλύτερο από τον τσάρο και τον κερένσκι
Τα παλιότερα μορφωμένα υψηλόβαθμα στελέχη στον Κρατικό Μηχανισμό που συμβιβάστηκαν με τους μπολσεβίκους άρχισαν να δυσφορούν από τους ελέγχους της βάσης που έπαιρνε και πιο πολλές πρωτοβουλίες και μορφώνονταν και άρχιζε να ελέγχει περισσότερο τους “από πάνω” που δεν είχαν πάντα “αγαθές προθέσεις”
Αρκετοί από τουςι παλαιότερους υψηλόβαθμους ήταν δυσαρεστημένοι από την μαζική εισδοχή εργατών στα 1932-1933 εργατών στο Κόμμα. Πρώτος και καλύτερος ο Τρότσκι. Ε ναι σε ένα Κομμουνιστικό Κόμμα να μπαίνουν εργάτες; Που ακούστηκε αυτό; Μόνο διανόηση. Ούτε ΝΑΡ να ήταν
Τα φιλαράκια είχαν βοήθεια από “έξω” με ντοκουμέντα. Ρώσικα, Γερμανικά, και Γαλλικά Αρχεία. έκαναν δολοφονίες σαμποτάζ στην παραγωγή και πολλά άλλα. Η ψυχραιμία του Στάλιν παροιμιώδης μέχρι ενός βαθμου όπως επισημαίνουν ακόμα και αμερικάνοι σχεδόν αντισταλινικοί ιστορικοί
Και τέλος ακόμα και ο αστός Καζαντζάκης είχε θετική γνώμη για την Σ.Ε. και τον..Στάλιν! Είχε γράψει και βιβλίο για τα ταξίδια του στην Ρωσία( Σ.Ε. )
Απλά πράγματα για σένα που δεν είσαι αφελής αλλά ξύπνιος και υποψιασμένος
φίλε της εσσδ: ΝΑΙ στον σοσιαλισμός, η ταξική πάλη συνεχίζεται. Εχεις και έχουμε δίκιο όσοι το πιστευουμε αυτό. ΟΜΩΣ η ταξική πάλη ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ; Κατά την γνώμη μας, συνεχίζεται ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ εχοντας απο την μια λαό+εργατικη τάξη -που παραμένει εργατική τάξη- και από την άλλη, τις τάσεις απαλλοτρίωσης (ή σφετερισμού) της εξουσίας του λαού και της εργατικής τάξης, ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ/ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ. Αυτό που σου λέω, αποδεικνύεται και από την ιστορία των λεγόμενου υπαρκτού:
Από ποιον μας λέει η ιστορία του λεγομενου υπαρκτού κινδύνευσε και τελικά καταργήθηκε η εξουσία της εργατικής τάξης σε αυτές τις χώρες; Απο το….τροτσκιστοζηνοβιεφικό μπλοκ (sic!!!) και την παλιά φρουρά που εξοντώθηκε αλύπητα απο την σταλινική πτέρυγα το 36-38, ή από την κρατική/κομματική γραφειοκρατία που ακριβώς εκείνο τον καιρό παγίωνε την εξουσία της έχοντας ως κύριο πολιτικό εκφραστή ακριβώς την σταλινική πτέρυγα;
Δες το και και αλλιώς: ΟΛΗ η χρουτσωφική ηγεσία, μα ΟΛΗ ήταν τα μέλη/στελέχη που ανεδείχθησαν την διετία 36-38 ως η νέα γενιά της σταλινικής πτέρυγας του ΚΚΣΕ σε πολιτικό επίπεδο ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ/ΚΟΜΜΑΤΙΚΗΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ της ΕΣΣΔ σε κοινωνικό/οικονομικό επίπεδο!
Συνεπώς, ναι η ταξική πάλη συνεχίζεται στον σοσιαλισμό, αλλά συνεχίζεται όχι κυρίως αναμεσα σε λαό/εργατική τάξη απο τη μια και στα απομεινάρια της καπιταλιστικής τάξης απο την άλλη, αλλά ανάμεσα σε εργατική τάξη/λαό και στον σφετερισμό της οικονομικής/πολιτικής εξουσίας από την κρατική/κομματική γραφειοκρατία. Δηλαδή με πιο απλά λόγια,ναι υπάρχει πάλη ανάμεσα στον λαό και τους ηττημένους καπιταλιστές, αλλά το κύριο βάρος και στον βαθμό που μιλάμε για σοσιαλισμό και όχι για τα πρώτα χρόνια της επαναστατημένης χώρας, πέφτει στη νέα ανταγωνιστιή αντίθεση εργατική τάξη και κρατιή/κομματιή γραφειοκρατία, δλδ στην ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΘΕΣΗ της ανθρωπότητας στο πεδίο της παραγωγής και της πολιτικής εξουσίας (προφανώς δεν μιλάμε για τις τέχνες οκ;) που είναι η αντίθεση ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ/ΔΙΕΥΘΥΝΟΜΕΝΟΣ.
Τα νούμερα έχουν δημοσιευτεί από Αμερικάνους Ιστορικους που πήγαν σε αποστολή του Κογκρέσου. Γύρω στις 500.000 και όχι 20.000.000
Στοιχεία υπάρχουν από τον ίδιο τον..Τρότσκι! Που περιγράφει το “τιμημα” της συμφωνίας
Φαντάζομαι θα είσαι και γνώστης της απολογίας Φρινόφσι. Τι δεν είσαι;
Παλι πέφτω από τα σύννεφα
Καλό βράδυ
Μιλωντας για νουμερα, ποσους απο την κεντρική επιτροπη του 1917 καθαρισε ο μεγας κομουνισταρος γραφειωκρατης και επαγγελματιας συνομωτης σταλιν;
Τι λεει επ αυτου ο παυλιδης, τι λεει ο πρεσβυς;
Καμενεφ, Ζηνοβιεφ, Τροτσκι, Μπουχαριν, Πιατακωφ, Ραντεκ, κτλ,κτλ
Απαντηση: εκτος της Κολλονταϊ και του Κιρωφ, που ακολουθησαν ασημαντη καριερα στη σκια του σταλιν, και του Σβερντλωφ που πεθανε απο τυφο, ΟΛΟΥΣ τους υπολοιπους!!!
Εξιλαστηρια θυματα, στο βωμο της εξουσιας της γραφειοκρατιας
Την γλ
Βρε καλέ μου φίλε της ΕΣΣΔ, ξελαμπικαρε λιγουλακι! Τεκμήρια δεν αποτελούν, ούτε η γνώμη του Αμερικανού πρέσβη , ούτε οι ομολογίες των κρατουμένων ! Διότι ο Αμερικανός πρέσβης δεν είναι το φιλαράκι σου , είναι κρατικός υπάλληλος κ ως τέτοιος, έχει τις δικές του σκοπιμότητες στο γεωπολιτικό νταλαβερι μεταξύ κρατών . Κ διότι οι ομολογίες ήταν προϊόντα βασανιστηρίων κ εκβιασμών.
Ρε σεις δεν καταλάβετε εκεί στο ΚΚΕ ότι γίνεστε ρόμπες με το να βασίζετε την θέση σας για αυτή την κρίσιμη περίοδο στην μαρτυρία του ,…..Αμερικανού πρέσβη κ στις ομολογίες ανθρώπων που βασανίστηκαν κ τελικά εκτελέστηκαν; Τόσο πια θρησκόληπτοι έχετε γίνει; Μάλλον ναι.
Για δείχτε μας μιαν “ομολογία” του Πλουμπίδη, του Μπελογιάννη, του Φλωράκη, του Αμπατιέλου, του Λουλέ, και των χιλιάδων άλλων “ανωνύμων και επωνύμων αγίων”!
Ας είναι και “προϊόν βασανιστηρίων και εκβιασμών”!
….τενεκέδες “ήρωες” έχετε, τέτοιοι σας αξίζουν!
Για τους αλλους συμφωνω. ο δε Φλωρακης χωρις να βασανιστει υπεγραψε μια δηλωση νομιμοτητας τον οκτωβρη του 1974.Μετα ενα κοινο πορισμα με τον κυρκο.Μετα εκανε κυβερνηση με τον Μητσοτακη για να καθαρισει τον βρωμικο αντρεα.Επειτα βεβαια εκανε κυβερνηση ζολωτα και με τον Αντρεα αυτον τον σκανδαλιαρη που πηγε να καθαρισει ενα χρονο πριν.Και ολα αυτα χωρις σφαλιαρα οποτε να μην συγκρινουμε ανθρωπους που σκοτωθηκαν για τα ιδανικα τους με πολιτικους που πεθαναν στο κρεβατι τους πεντακοσιων χρονων…
Η αστική τάξη αναγκάστηκε να παραχωρήσει νομιμότητα στο ΚΚΕ που αμέως μετά την χούντα όταν υπήρχε πολιτικόπ κενό μετά τα της Κύπρου, είχε φτιάξει Κεντρικά Γραφεία στην Ομόνοια
Πολύ (Syrizo)Indymedia διαβάζεις Φίλος. Πολύ
Με τέτοιους φίλους, δεν είναι να απορεί ΠΙΑ ΚΑΝΕΝΑΣ γιατί η ΕΣΣΔ εκφυλίστηκε κ κατέρρευσε
Ο,τι έκανε ο Φλωράκης το έκανε με εντολή του Κόμματος, οπότε …είσαι εκτός θέματος!
Να θυμίσω πως κι ο Βελουχιώτης έκανε δήλωση θεωρώντας ότι εκτελούσε κομματική εντολή;
Τώρα, για τις κομματικές αποφάσεις, δες τι σου γράφει ο από πάνω, 29/09/2019 at 17:50, και …λιγότερο Sorosmedia!
Φτιάχτε Κόμμα πρώτα, κι αφού δείτε πόσα (και ποιά) είναι τα κουμπιά της Αλέξαινας, …τα ξαναλέμε
Κόμπα κάνεις ένα λάθος. Παίρνεις στα σοβαρά το ΝΑΡ.
Καταρχήν δεν υπάρχει ενιαία γραμμή. Ο καθένας λέει τα δικά του. Τι είναι τίποτα Λενινιστές ή “Σταλινικοί” για να έχουν δημοκρατικό συγκεντρωτισμό;
Εντάξει δεν λέω μπορεί να έχουν και κάποιους σοβαρούς αγωνιστές που έχουν, αλλά από ότι φαίνεται τον τόνο τον δίνει η ηγεσία τους. Όποιος πολιτικά μπλέκεται χρόνια τώρα σε κοινές ομιλίες ή δράσεις με τον Σύριζα αυτά παθαίνει.
Τα άπαντα και του ΝΑΡ και άλλων στο blog Λαϊκό Στρώμα στο γνωστό
“ο Αριστερισμός” σε 4 μέρη
http://filolaiko.blogspot.com/2018/01/4.html
Μπορεί να έχεις και ένα δίκιο.
Το κορυφαίο με αυτούς εδώ μέσα είναι ότι αναπαράγουν σαν ρομπότ την ίδια και την ίδια επιχειρηματολογία που φάσκει και αντιφάσκει.
Και απαντάνε όπου θέλουνε για να πάνε την συζήτηση στα γνωστά τους λημέρια και να προσαρμόσουν τα επιχειρήματά τους.Γιατί όπου στριμώχνονται μην τους είδατε…
Επίσης αυτό το δεν είχε σοσιαλισμό η ΕΣΣΔ αλλά ούτε καπιταλισμό πρέπει να είναι παγκόσμια πατέντα στην μεθοδολογία της πολιτικής οικονομίας.
Όπως και το γεγονός ότι κόπτονται για διαλεκτική αλλά παίρνουνε μεμονωμένα ζητούμενα παγιωμένης φύσεως και απολυτοποιούνε τα λάθη ή τις αδυναμίες για να βγάλουν συμπεράσματα.
Είδες να απαντάνε για την ρεπόρτερ τους που μετά την παραποιημένη εικόνα που παρουσιάσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, έθαψε την μαζικότερη συγκέντρωση και πορεία στην απεργία στις 24?
Όπως μπορεί ο καθένας λοιπόν.
Αλλά είπαμε τι κάνεις Γιάννη?
Σπέρνω κουκιά.
Ο Τρότσκι δεν είχε καμμία σχέση με την Γερμανία. Όποιος πιστεύει τα παραμύθια του εισαγγελέα βιζινσκι εχει καταπιεί όλο το παραμύθι του Στάλιν.
Ο Τρότσκι δεν έκανε τίποτα παραπάνω από να προβλέψει ότι η ΕΣΣΔ σαν σοσιαλιστικό κράτος, σε παρακμή, θα ακολουθούσε την τύχη της Γαλλίας μετά την γαλλική επανάσταση και θα γινόταν δικτατορία του ενός. Ο Τρότσκι επιβεβαιώθηκε, ότι και να λέει ο Παυλίδης, Ο οποίος στο μόνο που έχει δίκαιο είναι ότι ο Στάλιν λατρεύτηκε από τους μουζικους σαν θεός. Όπως και ο τσάρος εξάλλου.
Το ποσό πόνεσε τον Στάλιν η καθαρή και γνήσια στάση του Τρότσκι φάνηκε από την δολοφονία του. Στον Στάλιν άρεσε να εφευρίσκει εξιλαστήρια θύματα, στα οποία έδειχνε την ευθύνη για κάθε λαθος, για κάθε αποτυχία του.
Ο πόλεμος κερδήθηκε παρά τα τραγικά λάθη του, τα οποία κόστισαν εκατομμύρια νεκρούς τις πρώτες μόνο βδομάδες του πολέμου.
Είναι όντως απίστευτο το πόσο μεγάλη παρακαταθήκη άφησε ο Τρότσκυ στην αντιδραστική καταγραφή της ιστορίας. Μέχρι σήμερα, από κει αντλούν επιχειρήματα και διαστρεβλωμένες ερμηνείες της πραγματικότητας
Εντάξει μεγάλε Στρατηγέ χωρίς Στρατό όπως όλοι σχεδόν οι ΝΑΡίτες
Γελάνε και τα ανύπαρκτα Μουστάκια της LACROIX RITZ και τα Αποχαρακτηρισμένα τότε Γαλλικά Αρχεία Υπηρεσιών
Δύο βιβλία “Η Επιλογή της Ήττας” και “Από το Μόναχο ως το Βισί”.Μέρος τους έχει μεταφραστεί στην Ελληνική Μπλοκόσφαιρα
Αλλά και αυτό οφείλετε σε διεθνή σταλινική συνωμοσία
Όταν γράφω για αμόρφωτους…
“Το ποσό πόνεσε τον Στάλιν η καθαρή και γνήσια στάση του Τρότσκι φάνηκε από την δολοφονία του. ”
Να αγιάσει το χέρι του Μέρκαντερ που έτοιμο το είχε το πραξικόπημα για την ανατροπή της ΕΣΣΔ.με Τουχατσέφκι και λοιπούς. 10 ημέρες να αργούσε ο η ΚΕ θα γίνονταν η δουλειά της ανατροπής. Ναι ο Κόμπα δεν ήταν μαλάκας του στυλ σφάξε με αγά μου να αγιάσω
170 σελίδες τεκμηρίων υπάρχουν κατέβασε το Pdf Και πες μας που διαφωνείς. Αν θέλεις να γίνει σοβαρή κουβέντα
Αν δεν θέλεις δεν πειράζει. Καλή καρδιά και παπαγαλία
Επαναλαμβάνω: Για κάποιους ο αντισταλινισμός είναι άποψη, φγια άλλους κόλλημα και για κάποιους άλλους επάγγελμα
Για καποιους η ηλιθιοτητα ειναι επαγγελμα!!!
Φίλε της ΕΣΣΔ , γελάνε κ τα πλακάκια με τις απόψεις σου. Οι ίδιοι οι μουλου όλων των φυλών λέτε ότι ο τροτσκισμός ήδη από το 27 ηττατε εσωκομματικά λαμβάνοντας το 1% των ψήφων. Οι ίδιοι λέτε ότι όλος ο λαός ήταν φανατικά με τον Στάλιν. Οι ίδιοι μετά ανακαλύπτετε ότι τα
3/4 των σταλινικων αντιπροσώπων που ψήφισαν την σταλινική ηγεσία ήταν πράκτορες (!!!) για αυτό κ εκτελέστηκαν το 36-38. Και μετά λέτε οτι οι τροτσκιστές ενώ είχαν πρακτικά μηδενιστεί πολλά χρόνια πριν, ξαφνικά, όχι μόνο ανασυγκροτουνται, αλλά πολλαπλασιάζονται σαν το θαύμα του Χριστού με τα ψάρια, κ φτάνουν να ελέγχουν τον μισό κόκκινο στρατό κ να ετοιμάζουν πραξικόπημα. Ρε ποιον κοροϊδεύετε πέρα από τους εαυτούς σας;
Ξυπνάτε κ μην γίνεστε θρησκόληπτοι.
Πού το ξέρεις ότι ήταν σταλινικοί εκπρόσωποι.Και ο Κάουτσκι ήταν μαρξιστής και μεγάλος μάλιστα αλλά έγινε αποστάτης.Αυτά συμβαίνουν και είναι πολλά τα παραδείγματα.Το ότι κάποιος ήταν μαρξιστής αυτό δεν σημαίνει ότι θα συνεχίζει πάντα έτσι.
Ορισμένοι απ τους τροτσκιστές παρέμειναν στο κόμμα,αλλά όπως μας αποκαλύπτει ο τροτσκιστής Πιέρ Μπρουέ ο τρότσκι κρυφά είχε σχέση με όλους τους αντιπολιτευόμενους,τους οποίους επίσημα στα λόγια αποκαλούσε αποστάτες,δεξιά στοιχεία,ανοιχτούς αντεπαναστάτες Ριούτιν κλπ.
Ο τρότσκι το 1932 στο έργο του ,η σοβιετική οικονομία σε κίνδυνο ,ζητούσε να σταματήσει η κολλεκτιβοποίηση,η κατάργηση των κουλάκων σαν τάξης και να παραμείνει η εκμεταλλευτική ενέργεια,ο περιορισμός των κουλάκων σαν τάξης.Αργότερα στο έργο του η προδομένη επανάσταση έριχνε αιχμές για πολυκομματισμό.Επί της ουσίας η θέση του αυτή οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στην παλινόρθωση του καπιταλισμού και την αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία.
Αυτά γίνονται πάντα στις καμπές ,όταν γίνονται επαναστατικές μεταρρυθμίσεις ,ο καθένας δείχνει τη θέση του. Εκεί αποδεικνύονται τα ασταθή στοιχεία,τα οποία όπως αποδείχνεται αρχίζουν τις συνωμοτικές ενέργειες ενάντια στο κόμμα οπως έγινε στη συγκεκριμμένη περίπτωση.Δολοφόνησαν Κύρωφ και άλλα κομματικά στελέχοι.
Ο τροτσκιστής βόλεμπεργκ στο έργο του RED ARMY μας γράφει ότι οι τουχατσέβσκι,γκαμάρνικ,πήγαιναν για πραξικόπημα και σ’αυτό ήταν μπλεγμένη και η αντιπολίτευση.Τους πιάσανε,λοιπόν και τους δικάσανε.Τους καταδικάσανε όπως τους άξιζε.
Bol είσαι τρολακι.
Πρώτα πρώτα ο βολεμπεργκ ΔΕΝ είναι τροτσκιστής, που τον βρήκες στην βικιπαίδεια;
Δεύτερο το red army δεν υπάρχει στα ελληνικά, εσύ το μεταφράσες; Και αν ναι από που; Από τα αρχεία του fbi; Μήπως από την βικιπαίδεια;
Τρίτο το red army δεν λέει καθόλου αυτά που λες περί τουχασεφσκι.
Μαλιστα λέει τα ακριβώς αντίθετα.
Αφήστε ρε μικροαστα τις πουτανιες, δεν σας παίρνει, πάρτε το χαμπαρι
Σου είπα εγώ ότι υπάρχει στα ελληνικά;Εδώ το έβαλα το απόσπασμα στα αγγλικά πριν λίγες μέρες.
Όπως έβαλα και του ντόιτσερ.Τα διάβασες αλλά κάνεις πως δε θυμάσαι.
Καλά διάβασες τα άρθρα του τρότσκι,για τσεχοσλοβακία,ουκρανία,σύμφωνο μη επίθεσης.Τα ξέρεις.Μεγαλύτερη απόδειξη ότι συνεργάστηκε με τους γερμανούς φασίστες δεν υπάρχει.Η ΕΕ τον δικαίωσε.
Συνέχισε,πες κι άλλα.
Παπαγάλος φίλε της ΕΣΣΔ, η σταλινική πτέρυγα του ΚΚΣΕ καθάρισε τα 3/4 των κομματικών αντιπροσώπων που την ψήφισαν κ την ανέδειξαν ηγεσία στο κ.κ., με την κατηγορία του πράκτορα , στον Τρότσκι θα κολλαγε;
Αλήθεια φίλε της ΕΣΣΔ, εφόσον σύμφωνα με εσάς κ το ΚΚΣΕ πράκτορες ψήφισαν κ ανέδειξαν της σταλινική πτέρυγα σε ηγεσία του κ.κ. , γιατί να μην ήταν πράκτορες κ η ιδια η ηγεσία υπό τον Στάλιν;
Εσύ πού το ξέρεις ότι καθάρισε τα 3/4 ,σου το είπε ο χρουτσώφ;;οταν όμως του ζήτησαν ν’ανοίξουν τα αρχεία για να δείξει τι έγινε αυτός αρνήθηκε.
Και δεν βλέπω να λες κάτι για τις θέσεις του τρότσκι για τσεχοσλοβακία,ουκρανία και σύμφωνο μη επίθεσης.
Σε δικαίωσε κ’εσένα η ΕΕ.
Παλλικάρι / κοπέλα(δεν ξέρω, δεν έχεις κάποιο νικ για να σου απευθυνθώ) μην επιμένεις. Ο χαρακτηρισμός “Σταλινικός” αποτελεί τίτλο τιμής για μέλη, οπαδούς και φίλους του ΚΚΕ. Επίσης αποτελεί τίτλο τιμής για κάθε γνήσιο αντιφασίστα.
Λογικό κάποιοι να “σκούζουν” για τον Στάλιν και την κόκκινη με το σφυροδρέπανο σημαία καρφωμένη στην καρδία του κτήνους. Αλλά τελικά είναι περισσότεροι από όσο νομίζω.
Μάλλον κάποιοι θα γοητεύονταν από στολές ή από το βήμα της πάπιας. Ή πολύ απλά από την σοσιαλδημοκρατία που την εποχή του ιμπεριαλισμού όταν έρχεται η κρίση παθαίνει μετάλλαξη προς τον φασισμό(η οικονομική εξήγηση)
Δεν χρειάζεται κανένα Νικ αγαπητέ φίλε της ΕΣΣΔ. Έχεις κάθε δικαίωμα να ονομάζεται κ φουφουτος ή Νεφελίμ ή όπως αλλιώς τη βρίσκεις.
Εμείς είμαστε κ αντιφασιστες, και απορριπτικοι των αντιλήψεων της σταλινικής πτέρυγας. Εσύ μπορείς χωρίς κανένα στοιχείο, να πιστεύεις ο,τι θες. Δικό σου πρόβλημα. Μετά όμως μην γκρινιάζεις που γραφειοκρατικοποιηθηκε κ κατέρρευσε η ΕΣΣΔ. Με τα μυαλά που κουβαλάτε, δεν είχε καμία τύχη.
Η “γραφειοκρατεία” είναι αναγκαίο κακό μίας και ο Σοσιαλισμός δεν είναι τίποτα άλλο παρά αρχή του Κομμουνισμού.
Ναι σωστά στον καπιταλισμό δεν υπάρχει γραφειοκρατεία και σε μεγαλύτερη έκταση
Επίσης στην ΕΣΣΔ θα έπρεπε με τα δικά σου κριτήρια να ήταν τόσο ηλίθιοι να μην έχουν κάποιους να συντονίζουν την παραγωγή, την άμυνα
Ναι οκ.
καλά γιατί μόνο 3/4;
πολύ γαλαντόμοι είμαστε!
εγώ λέω να το βάλουμε 7/8, που ταιριάζει και με τον καλαματιανό!
και με τα 100 εκατομύρια του ουκρανικού λιμού
Οι αντιπρόσωποι του 17ου συνεδρίου του ΚΚΣΕ που δολοφονήθηκαν 2 χρόνια μετά ήταν 1.106 σε σύνολο περίπου 2.000 . Δηλαδή περίπου το 60% των εκλεγμένων αντιπροσώπων του συνεδρίου των νικητών (1934) στο οποίο ανεδείχθη πλήρως κυρίαρχη η σταλινική πτέρυγα, δυο με τρία χρόνια μετά, εκτελέστηκαν, ως τροτσκιστές πράκτορες . Αν ίσχυε αυτή η κατηγορία, τότε κ η ηγεσία με τον Στάλιν που ΑΥΤΟΙ οι αντιπρόσωποι ψήφισαν ήταν και αυτή πράκτορες τροτσκιστές.
Ο κουκουεδικος κ μουλου υπαρκτός σουρεαλισμός, στα χειρότερα του. Συνεχίστε υπάρχει κ παρακάτω πάτος.
Εντελώς μα εντελώς προτιμότερη η βικιπαίδεια, ως τεκμηρίωση αυτής της ιστορικής περιόδου, από την γνώμη του κάθε Αμερικανού πρέσβη, ή τις ομολογίες που αποσπάστηκαν με βασανιστήρια κ εκβιασμούς.
Μόνο κ μόνο αν συνυπολογίσει κανείς ότι κορυφαία σταλινικά στελέχη όπως ο γιαγκοντα ή ο γεζοφ (επικεφαλείς της μυστικής αστυνομίας) που συνέβαλαν τα μέγιστα στην πραγματοποίηση των εκαθαρισσεων εκτελέστηκαν κ αυτοί ως…πράκτορες τροτσκιστές , καταλαβαίνει κανείς την παράνοια της κρατικής/κομματικής άρχουσας τάξης το 36. Κ καταλαβαίνει την ακυρότητα όλων των ομολογιών της παλιάς μπολσεβικικης φρουράς!
Δεν είναι μετά να απορεί κανένας με την κατάρρευση της ΕΣΣΔ κ των λδ. Η τραγωδία έγκειται στο ότι εκατομμύρια εκμεταλλευόμενων, κατανοησαν ΑΥΤΑ ως….κομμουνισμό! Κ η συκοφάντηση του κομμουνισμού κ σήμερα, καλά κρατεί, είτε από το ΚΚΕ, είτε από τα κκ Κίνας κ Βιετνάμ, όπου με …μονολιθικοτητα, με όλα τα σύμβολα στην θέση τους, οικοδόμησαν επιτέλους τον καπιταλισμό στις χώρες τους
.
Όμως, η ιστορία κ η εμπειρία των λαών προχωρεί κ η βαρβαρότητα του πάσης φύσεως καπιταλισμού, θα βρει την απάντηση της από ένα σύγχρονο χειραφετητικο ταξικά κ κοινωνικά αντίπαλο δέος .
Διάβασες το πιο πάνω βιβλίο των Αμερικάνων δημοσιογράφων του 1946 που πόσταρα ;
Λίγες ημέρες να αργούσε να γίνει η μετάθεση του Τουχατσέφσκι, το πραξικόπημα θα γίνονταν.
Ο Στάλιν δεν έλεγχε τουλάχιστον σε επίπεδο αρκετών υψηλόβαθμων στελεχών
1) Τον Στρατό
2) Τις Μυστικές Υπηρεσίες
3) Το Κράτος
4) Στελέχη του ίδιου του Κόμματος του
Τι σόι “δικτάτορας” ήταν; Για εξήγησε μου
όσο από βιβλία διάβασε τα παρακάτω του κυρίου που έχει αρνητική γνώμη για τον Στάλιν, ξέρει ρώσικα, αλλά σε αρκετά σημεία τον δικαιώνει προσπαθώντας να γράψει βάση ντοκουμέντων αντί για “εικασιών φερέφωνων”
https://en.wikipedia.org/wiki/J._Arch_Getty
Όχι τίποτα άλλο αλλά για να καταλάβεις πόσο βαθύτατα δεξιοί είναι πολλοί έλληνες που το παίζουν αριστεροί.
Βρε κκεδες κ οι Αμερικανοί που αναφέρεστε, ως κυριότερες κ βασικότερες πηγές έχουν το κράτος κ τις μυστικές υπηρεσίες της ΕΣΣΔ !!! Δλδ, Γιάννης κερνάει κ Γιάννης πίνει, κ το ΚΚΕ το ονομάζει κ ιστορία αυτό το βιβλίο /συνοθυλευμα!
Ε ναι όλα πλαστά τα αρχεία του Στάλιν. Γι αυτό έκλεισαν απότομα επί Γκορμπατσωφ στα 1987 ξαφνικά και απροειδοποίητα
Καιι οι σχεδόν Αντισταλινικοί Αμερικάνοι ιστορικοί που ξέρουν και ρωσικα και αυτοί βαλτοί. Ακόμα και το Κογκρέσο που αν δεν κάνω λάθος τους ΄και όπως λέγεται τους έστειλε στα 1985 όταν και ταρχεία πρωτοάνοιξαν και αυτό μάλλον για σένα θα ήταν γεμάτο κρυφοσταλίνες ΄
Αλλά τα παραμυθάκια για τα 20.000.000 που έβγαιναν από επίσημα(με την βούλα που λένε) “εργαζόμενους” της τότε IRDA (Κόνκουεστ – Όργουελ) ήταν σωστά.
Οκ. πίστευε εσύ όποιον δεν έχει στοιχεία. Δεν θα σου χαλάσω το χατήρι.
Βέβαια αν ο Στάλιν είχε στείλει στον άλλο κόσμο 20.000.000 κόσμο δεν θα είχε ούτε στρατό ούτε ο κόσμος στην ΕΣΣΔ ηθικό να πολεμήσουν τον Χίτλερ. Ασήμαντη λογική λεπτομέρεια αλλά μην την λάβεις υπόψη σου
Φίλε της εσσδ που επειδή είχε τέτιους φίλους πάτωσε, ο αριθμός των θυμάτων της σταλινικής περιόδου, ανέρχεται περίπου σε 1.200.000 άτομα. Τα 20.000.0000 τα βγάζεις απο το μυαλό σου, ακούγοντας την καπιταλιστική προπαγάνδα:
Σου συνιστούμε να διαβάζεις τις θέσεις του ΝΑΡ. Μετρημένες, υλιστικές και διαλεκτικές, κάνουν ψυχραιμη αποτίμηση, απορρίπτοντας την καπιταλιστική προπαγάνδα και τις δοξασίες των σταλινικών.
Καλά ξαναδιάβασε τον Περικλή Παυλίδη για τις θεωρίες περί γραφειοκρατικού καπιταλισμού και λοιπά πράσινα άλογα που έλεγαν οι γνήσιοι κομμουνισταράδες ενάντια στην ΕΣΣΔ
τα νούμερα είναι στις μισό εκ. και υπάρχει η υποψία για διπλοκαταμετρήσεις
Τώρα ΜουΛου που να μην υπερασπίζεται τον Στάλιν και να είναι στο ΝΑΡ είναι λίγο “αξιοπερίεργο”
Οσο ειναι ο χονζεας αντι χοτζικος αλλο τοσο ειναι και. Γκροβερ φφερ αντισταλινικος…ο γκ.φερρ ειναι απλα ο μαργαριτης των ηπα…τιποτα λιγοτερο, τιποτε περισσοτερο.
“όποιος δεν είναι με τον Τρότσκι ….είναι σταλινικός”!!!!!!!
Μπρρρρρρρ!
Τώρα, αν (ξανα)μιλήσω για πτωματική σαπωνοποίηση, θα το κόψει πάλι ο διαχειριστής;
Φυσικά και δεν θα υπακούσω
….στον Τρότσκυ……
Ένας, εδώ οποίος δεν είναι ΚΚΕ, είναι αντικομμουνιστής , ετσι δεν λέτε; Σα δε ντρέπεστε , που αλληλοψηφιζεστε με ΠΑΣΟΚ , ΝΔ κ ΣΥΡΙΖΑ στον δήμο της Αθήνας κ μετά πουλάτε επαναστατιλικι.
Το βιβλίο που προανέφερα εκδόθηκε το 1946.
Πολύ προ ανοίγματος αρχείων επί Γκόρμπατσωφ(1985-1987). Το βιβλίο περιλαμβάνει την ιστορική περίοδο (1917-1946) και τις ανοικτές δίκες της Μόσχας(1936-1938) στις οποίες τόσο ο τότε Πρέσβης στην ΕΣΣΔ όσο και οι αμερικανοί δημοσιογράφοι ήταν παρόντες όπως και τόσοι δημοσιογράφοι από όλο τον κόσμο
Μόνο η Δίκη των Στρατηγών(Τουχατσέφσκι Πούτνα και άλλων 5) έγινε χωρίς ακροατήριο για προφανείς λόγους (στρατιωτικά μυστικά). Σώζεται μία δημόσια αναφορά ενός άλλου Στρατηγού που έστειλε μετά την εκτέλεση των προδοτών στρατηγών του σοβιετικού λαού και η οποία έχει μεταφραστεί στα ελληνικά
με τις χρονολογίες δεν τα φαίνεται να τα πηγαίνεις και τόσο καλά
ciao
Και ιταλικά; Ο Τολιάτι δεν ήταν ρεφορμιστής;;;
http://www.katiousa.gr/istoria/palmiro-toliati-prodromos-tou-italikou-evrokommounismou-mipos-ochi/
Ρε 05/10/2019 at 17:21
ασχολήσου με τους δρόμους του ΠΑΣΟΚ και τις όπως υποθέτω μάλλον κινηματογραφικές προτιμήσεις σου όπως μας τις πρόβαρες σε σχόλιο με link στο youtube και άσε τον Τολιάτι στην άκρη
Ναι θα ανοίγουμε άλλα 100 θέματα επειδή μόλις πολιτικά σας “στριμώξουμε” ανοίγετε κάθε φορά άλλο θέμα
Προσωπικά καθόλου δε με έχεις στριμώξει, απλά σε τρολάρω. Δεν έχεις όμως καν χιούμορ. Παρενθετικά, θέλω πράγματι να μαζέψω γνώμες για τον Τολιάτι, αλλά κατά τα φαινόμενα δε κατέχεις.
Εγώ να δεις (06/10/2019 at 07:43) πως και με το γάντι αντιμετωπίζω τα σχόλια σου. Καλή συνέχεια στις συνέχειες του ελληνικού κινηματογράφου και στην αναζήτηση ενός νέου παλιού πασοκ με έναν νεο ανδρέα για να ξαναφάει ο κόσμος κρέας
Με σένα πάντως προβλέπω να έλεγε το ψωμί ψωμάκι! Ευτυχώς δε θα έχεις την ευκαιρία σου (και εσύ).
Ρε Λυγκουνάκη, τι δουλειά έχεις εσύ εδώ μέσα?
Εδώ, μιλάνε μεταξύ τους αριστεροί και λένε αριστερά πράγματα.
Εσύ, είσαι ΠΑΣΟΚος….
Λαθραναγνώστη πολύ αμφιβάλω ότι είσαι αριστερότερος μου και γενικά δε βλέπω μόνο αριστερούς να σχολιάζουν. Γιατί δε κάνεις αυτή την ερώτηση στο καθένα ξεχωριστά;
Για να μη θεωρηθεί όμως ότι αποφεύγω, εδώ και πολύ καιρό δεν έχω πλέον κάτι να δημοσιεύσω σαν ολοκληρωμένο κείμενο γιατί η κατάσταση έχει γίνει τελείως ρευστή και δε βρίσκω να προτείνω κάτι, οπότε βγάζω το περίσσεμα ενεργητικότητας μου σχολιάζοντας αυτά που γράφουν άλλοι…
Πέραν των άλλων σχολιάζω με το δικαίωμα του ψηφοφόρου. Εδώ κι εκεί σας έχω ψηφίσει, άρα θα με υποστείτε.
Καμερα σε μενα!!
Εδω ο πρεσβυς μοιραζει παναγιτσες και τιμιο ξυλο απο το σκηνωμα το αγιου Ιωσηφ του εκ Τυφλίδος.
Το ιωσηφουλη τα φυλακτα. Θα ειστε οι μοναδικοι στον κοσμο που θα εχετε τα φυλακτα απο το ιδιο το σκηνωμα του Αγιου μας του Ιωηφ.
Ουρρα ουρρα!!!!
Τον Αη Σήφη, τον λατρεύουν εκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη.
Κι όταν η ψυχούλα μου, αφήσει τούτο μου το θνητό σαρκίο και τον μάταιο τούτο κόσμο, Εκείνος , φορώντας την κάτασπρη στολή του ναύαρχου της ΕΣΣΔ, θα με περιμένει να με κρίνει, αν αξίζω να πάω στον σοσιαλιστικό παράδεισο, μετρώντας πόσους οπορτουνιστές και πόσους ρεφορμιστές κυνήγησα……
слава сталину! слава сталину!
Δι ευχων των αγίων πατέρων ημών, κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον κ σωσων υμάς αμήν . Μπράβο λάθρο , μπορείς κ χειροτερα
Καλά, βασικά εσείς δεν σώζεστε με τίποτα
Εχουμε και δουλειες ευτυχως η δυστυχως και δεν γινεται να ασχολουμαστε συνεχεια με την κασετα που βαζουν εδω περα οι κοντριτες και οι κκεδες που τους αντιγραφουν (χε χε) οπως οι κασεταδες της ομονοιας πριν χρονια.
Σε λιγο θα αποκτησουμε εξαρτημενα αντανακλαστικά και οταν διαβαζουμε κκε θα σκευτομαστε τον αμερικανό πρέσβη. Κκεδες σταματειστε τα πειραματα επιτελους !!!
Ειναι κριμα ενα κομμα με ιστορια αγωνα να παρασυρεται απο επαγγελματίες σχολιαστες και αριστεριστες σταλινικους σε αναπαραγωγη της σταλινολογιας χωρις σκοπο.
Καλά ο φασίστας χέρστ μιλά για 6 εκ.και η σια για 15,στείλε επιστολή διαμαρτυρίας …για παραποίηση της αλήθειας.
Να διαμαρτυριθείς και για την υπογραφή του συμφώνου Ρ-Μ.Κακώς το υπέγραψε ο Στάλιν…δίκαιο είχε ο τρότσκι και η ΕΕ
Μέχρι στιγμής σοβαρό Μαρξιστικό Επιχείρημα δεν διάβασα από κανένα . Που ακριβώς καταφεύγει στις εξυπνάδες γιατί ή είναι μαρξιστικά αστοιχείωτος ή κάνει τον αστοιχείωτο .
Πολλοί δεν ξέρουν(ή κάνουν πως δεν ξέρουν) τα βασικά(π.χ καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής) την Κριτική του Προγράμματος της Γκότα και δεν μπορούν να αντικρουόσουν τις Μαρξιστικές Κριτικές του Π.Παυλίδη(χρησιμοποιεί αποσπάσματα από το προηγούμενο βιβλίο) σε όσα καταλογίζει στο “ψώνιο” Καστοριάδης και θεωρίες περί εκφυλισμένου εργατικού κράτους, κρατικού καπιταλισμού, γραφειοκρατικού καπιταλισμού, νομεκλατούρχας κλπ κλπ
Ηλιθιότητα καθηγητών παντείων, συναφών πολιτικών επιστημών και αριστερών πολιτικών αναλυτών αστικών εφημερίδων δεν υπάρχει. Κολλήματα μπορεί να υπάρχουν, αστική ταξική θέση μπορεί να υπάρχει, αλλαγή ταξικής θέσης μπορεί να υπάρχει, σκοπιμότητα μπορεί να υπάρχει.
Μέχρι και ο τότε Αμερικανός Πρέσβης στην Μόσχα(1936-1938) έγραφε για 5η φάλαγγα στην Σοβιετική Ένωση.
Βιβλίο υπέρ της Σοβιετικής ένωσης (1946) στο οποίο υπογράφουν μαζί με τον Πρέσβη άλλοι δύο αξιωματούχοι Θησαυροφυλακίου και ο Καρλ Πέπερ Γερουσιαστής στη Φλόριντα.
https://www.redstarpublishers.org/GreatConspiracy.pdf
Μέρα Κυριακή άρα κατάλληλη για Αμερικάνικη Ταινιούλα Υπέρ του Στάλιν(!). Βασίζεται στο βιβλίο του τότε Πρέσβη. Στα 5 πρώτα λεπτά Προλογίζει ο τότε Πρέσβης στην Μόσχα(1936-1938),
Αυτά σας έκανε ο “Μουστάκιας” και βαρυγκωμάτε. Αλλά “πονάνε ορέ τα παλληκάρια”όπως λέει το γνωστό ανέκδοτο με τους τσολιάδες; Εμ δεν πονάνε. Τελικά πολλά κρυφοκομμούνια είχαν οι ΗΠΑ σε σημαντικές θέσεις. Μάλλον αυτό ισχύει και όχι πως μπορεί κάποιοι αστοί μπορεί να είναι π.χ. έντιμοι και να έγραφαν αυτό που έβλεπαν
Όλα σε ένα link (βιβλία- ταινία).
Ούτε wind one να ήταν η “Κατιούσα”
http://www.katiousa.gr/politismos/vivlio/vivlioparousiaseis/mission-moscow-tou-joseph-e-davies-enas-amerikanos-presvis-mila-gia-tin-essd-kai-ton-stalin-ena-vivlio-kai-mia-tainia/
Άγιο το χέρι του Μέρκαντερ. Ά-γι-ο
Υ.Γ.
Τελικά διαλύσαμε το θέμα με δiκή σας ευθύνη.
Κουβέλης Δραγασάκης Κων/λος Υπουργάρες στην Κυβέρνηση Τζανεττάκη. Αλλά το “βρώμικο” 89 πέφτει πάντα στους ώμους του ΚΚΕ που έκανε αυτοκριτική και αλλαγή πορείας και ποτέ στους ώμους του ΣΥΝ που έβαλε φουλ στήριξη σε όλα μέχρι να γίνει ένα μικρό δεξιό ευρωπαϊκό Πασόκ δίπλα στο Πασόκ
Αλλά ναι και για αυτούς που έφυγαν και πήγαν στο ΠΑΣΟΚ, και αυτούς που διέγραψε το ΚΚΕ ναι θα φταίει πάλι το ΚΚΕ.
Πολύ Βολική δικαιολογία για να δικαιολογήσει το πως κάποιοι έβαλαν “πλατούλα” στο 3ο μνημόνιο αφού πρώτα έδωσαν “διαπιστευτήρια” προς Lafa-Tzifras κάνοντας και επισκεψούλες στη Βουλή στα πλαίσια των “διερευνητικών εντολών” του 2012
Καλά εσύ είσαι ο μόνος μαρξιστής στον κόσμο…μαζί με τον παυλίδη
Εσείς βέβαια δεν έχετε καμιά σχέση ούτε με το 89,ούτε ουρά του πασοκ ήσασταν …κάνατε βέβαια και αυτοκριτική.
.
Γιατί δεν τα βάζεις με τους συντρόφους σου που υπερασπίστηκαν με φανατισμό το 89 πριν λίγες μέρες και τα βάζεις με τους άλλους.Ποιού άραγε είναι πιο σωστός ο μρξισμός αυτών ή εσένα.
Τώρα από μαρξιστική πολιτική οικονομία προτιμώ Μαρξ-Έγκελς-Λένιν-Στάλιν και το εγχειρίδιο Πολιτικής Οικονομίας 1954.Κάτι …μαθαίνεις και απ αυτούς.Πάντως δεν νομίζω να έχεις καμιά σχέση με μαρξισμό.Καηνύκτα.
Πάντως εσύ δεν είσαι. Σίγουρα πράγματα. Καληνύχτα.
Κανένα μαρξιστικό επιχείρημα δεν έχω ακούσει κατά των κριτικών του Παυλίδη για Τρότσκι Καστοριαδη καιΤζίλας και Βολοντεσκι.
H ταινία δεν παίζει όμως.
Όσα λέει ο πρέσβης είναι συνηγορία υπέρ του Στάλιν και της ΕΣΣΔ, πάντως, αλλά όχι απόδειξη περί σοσιαλισμού. Με εντυπωσιάζει το ότι τα έχεις στο ίδιο σχόλιο λες και πρέπει να ήταν η κόλαση, και αφού ο πρέσβης δεν λέει πως ήταν κόλαση, ήταν σοσιαλιστικός παράδεισος. Προφανώς οικοδομούνταν μια κοινωνία ανθρωπιάς, ανάπτυξης, ειρήνης κλπ, προφανώς υπήρχε αυτή η συνειδηση στον λαό, το κόμμα και τον Στάλιν τον ίδιο. Η αποδεικτική αξία εγκυρότητας των Δικών της Μόσχας, από την άλλη, επειδή έτσι νόμιζε ο πρέσβης είναι πάντως χαμηλή. Δεν αρκούν τα αναλυτικά του εργαλεία για να το κρίνει και ως κρατικός αξιωματούχος ψήθηκε, ήταν λογικό. Σε κάθε περίπτωση η ιστορική έρευνα είναι ανοιχτή για τις Δίκες. Η διασταύρωση συνειδητής διεξαγωγής της ταξικής πάλης με στοχοποίηση του κάθε τι που άρθρωνε αριστερή προλεταριακή κριτική με τις σίγουρα υπαρκτές συνωμοσίες με ιμπεριαλιστική καθοδήγηση και η ανάπτυξη κρατικού-κομματικού μηχανισμού που δεν λογοδοτούσε όσο και όπως έπρεπε σύμφωνα με μπολσεβίκικες αρχές και μεθόδους (αποτίμηση του Στάλιν είναι αυτή) δίνει έναν μπούσουλα.
Το μόνο που δεν μπορεί να λέει το 2019 ένας άνθρωπος, αν θέλει να το πάρει κάποιος στα σοβαρά, είναι πως ο Τρότσκι ήταν πράκτορας των ναζί. Να μην υπάρχει αμφιβολία πως ο ιμπεριαλισμός θα το είχε εκμεταλλευτεί δεόντος, αν ήταν. Καμία αξία δεν έχει για τον ιμπεριαλισμό σήμερα να στοχοποιεί τον Στάλιν και να αγιοποιεί τον Τρότσκι. Αν είχε αποδειχτεί κάτι για τον Τρότσκι θα το έκανε φέιγ βολάν, ότι να, αυτά κάνουν οι κομμουνιστές.
Κώστας
Ο Λέων φαίνεται να έκλεισε μαζί τους συμφωνίες σε αγγλικό έδαφος εν γνώση των Άγγλων. Ρόλο κομβικό φαίνεται να έπαιξε ο Στρατηγός Πούτνα ο οποίος και εκτελέστηκε μαζί με τον Τουχατσέφκι
Ε εντάξει ο Τρότσκι έστειλε και ένα τηλεγράφημα για ανατροπή του Π.Γ. αλλά μάλλον το τηλεγράφημα θα ήταν “πλαστό” θα είναι “σταλινολογίες” κλπ κλπ
Τα λέει ο από την αντίπαλη πλευρά Κώστα.
NAP vs KKE: NO BET!
Εδώ και 30 χρόνια, η διαμάχη μεταξύ τών ανταρτών τού ΝΑΡ/νΚΑ και του ΚΚΕ συνεχίζεται αμείωτη, αν και με κάποιες κορυφώσεις στις στρογγυλές επετείους: 10χρονα, 20χρινα και τώρα 30χρονα –καλή ώρα. Τα γήπεδα όπου παίζεται το «ματς» είναι δύο: η έδρα τού ΝΑΡ (= «το αγκάθι» τής συγκυβέρνησης) και η διεθνής έδρα (μπορούμε να την πούμε και ουδέτερη), εκεί δηλαδή όπου το πάπλωμα για το οποίο γίνεται ο καβγάς είναι η ανάλυση και τα συμπεράσματα για το «σοσιαλισμό που γνωρίσαμε» λέει το ΚΚΕ (για τα πρωτοσοσιαλιστικά καθεστώτα, προτιμώ εγώ).
Δεν είναι όχι για να το συμπεριλάβετε στο κουπόνι που θα παίξετε, αλλά ούτε καν για να το κοιτάξετε. Μακριά! Και οι δύο ομάδες έχουν τα χάλια τους και δεν ξέρεις τι θα σου ξημερώσει. Η τραγωδία είναι πως ανάμεσα και στη μια και στην άλλη ομάδα θα βρει κανείς, αν ψάξει, αρκετούς ελπίδοφόρους «παίκτες». Τι να το κάνεις; Οι διοικήσεις, τα προπονητικά τίιμς, το τμήμα σκάουτινγκ, τα ιατρικά επιτελεία και τα λοιπά αμφότερων είναι για τα μπάζα. Έτσι, και οι δύο πλευρές καθοδηγούν τις ομάδες τους να διεξάγουν τον μεταξύ τους διάλογο (οΘντκ!) με αποκλειστικό γνώμονα, κριτήριο και σκοπό το κομματικό συμφέρον. Προσέξτε: συζητούν για το τεράστιο, άλυτο και πάντα ανοιχτό ζήτημα της δημιουργίας μιας σοσιαλιστικής κοινωνίας τού μέλλοντος υπό το φως τής εμπειρίας των 70 χρόνων ζωής τών πρωτοσοσιαλιστικών καθεστώτων, κι έχουν στο μυαλό τους μόνο το κομματάκι τους οι μεν (μια μπουκιά όλο κι όλο) και αποκλειστικά «το Κόμμα» οι δε (κι αυτό, όχι τίποτε το σπουδαίο: απλώς μια πλούσια μερίδα χωρίς να προβλέπεται «περίσσευμα»)!
Αν ψάχνετε να βρείτε την άκρη, μακριά κι από τις δύο. Ούτε να το σκέφτεστε! No Bet!
Εκτός κι αν αλλάξουν διοικήσεις…
Η διαμάχη ΚΚΕ-ΝΑΡ για τον υπαρκτό δεν είναι ούτε διέξοδη, ούτε ποιοτική. Γιατί ακριβώς επιδιώκει την στοίχιση πίσω από (υπαρκτούς ή φανταστικούς) κομματικούς στρατούς και αναδεικνύει επιλεκτικά γεγονότα και ερμηνείες υπό αυτό το πρίσμα. Υπάρχουν όμως σαφείς διαπιστώσεις που μπορούν να αναδεικνύονται έμμεσα από το κουρνιαχτό του διαπληκτισμού μεταξύ πεισμάτων.
1η διαπίστωση:
Η κατάσταση σοσιαλιστικής μετάβασης (κοινωνική ιδιοκτησία και τα ανάλογα), άσχετα πως ξεκινά (και δεν υπάρχει καμία στιγμιαία επαναστατική στιγμή που θα μετουσιώσει το ψάρι σε κρέας), καταλήγει αναπόφευκτα σε δημιουργία ενός νέου συνταγματικού καθεστώτος σε ολόπλευρη πολεμική/πολιτική αντιπαράθεση διαρκείας με τον υπόλοιπο “παλιό κόσμο”, ο οποίος δεν πρόκειται ποτέ να παραδώσει.
2η διαπίστωση:
Δεν έχει τελειωτική σημασία εάν η αντιπαράθεση είναι εντός ή εκτός του νέου καθεστώτος καθώς πλέον η αντιπαράθεση των δύο αντίπαλων “κόσμων” είναι αναπόφευκτη τόσο εκτός όσο και εντός: Ο παλιός κόσμος συνεχίζει και υπάρχει ακόμη μέσα στον νέο, ενώ και ο νέος έχει εμφανιστεί μέσα στον παλιό. Ακόμη σοβαρότερο: Ο παλιός κόσμος υπάρχει και ζει εντός των ανθρώπων, ακόμη και επαναστατημένων, με χαρακτηριστική εμμονή συνηθειών, αξιών κριτηρίων, ενστίκτων κλπ. Έτσι ώστε κανείς δεν μπορεί πια ξανά να θεωρηθεί αμόλυντος ως Μεσσίας..
3η διαπίστωση
Ακόμη και όταν υπάρχει φαινομενική “ειρηνική” συμβίωση των αντίπαλων καθεστώτων, υπάρχει κατ ουσία τόσο α) η πολεμική (άμεσος κίνδυνος, διαπάλη, υπονόμευση), όσο και β) έμμεσος πλην σαφής “φόρος” που πληρώνουν και οι δύο κόσμοι, ο ένας στον άλλον. Βέβαια, το ποσοστό του φόρου που πληρώνει ο κάθε κόσμος στον άλλο είναι αντιστρόφως ανάλογο με την καθαρή υλική ισχύ των αντίπαλων καθεστώτων. Αυτό ισχύει αναπόφευκτα, όσο “κλειστά” και να (νομίζονται ότι) είναι τα σύνορα των καθεστώτων.
4η διαπίστωση:
Σε μια τέτοια πολεμική/πολιτική αντιπαράθεση, το ποσοστό της ευγένειας, των κανόνων, αλλά και των πολιτικών ελευθεριών που επιτρέπει το κάθε καθεστώς εξαρτάται καθαρά από το κατά πόσο μπορούν αυτά να υπονομεύσουν ή αντίθετα να ωφελήσουν την πολεμική/πολιτική ισχύ του. Φυσικά και πάλι η επιλεκτική ανοχή -ή όχι- κανόνων και ελευθεριών εξαρτάται καθαρά από την υλική ισχύ του κάθε καθεστώτος. Σε κάθε περίπτωση υπερισχύει το κριτήριο της αυτοσυντήρησης στα πλαίσια των πολεμικών/πολιτικών αναγκών της κατίσχυσης.
5η διαπίστωση:
Η ίδια η ισχύς των ανταγωνιζομένων εξαρτάται βέβαια σε τεράστιο βαθμό από τον πλούτο (αγαθά+τεχνογνωσία) που το κάθε καθεστώς έχει ήδη συσσωρεύσει. Αλλά επίσης και από το βαθμό οργάνωσης και λειτουργικότητάς του, δηλαδή από το κατά πόσο το καθεστώς λειτουργεί με μηχανισμούς και τρόπους που αφενός είναι πεπατημένοι-έγκυροι-δοκιμασμένοι-σαφείς και αφετέρου εξακολουθούν να είναι επίκαιροι, να στηρίζονται δηλαδή επαρκώς σε πραγματικές δυνατότητες-(νομοτέλειες) που είναι ώριμες, όχι όμως σάπιες..Αυτή η “φερέγγυα” λοιπόν οργάνωση-λειτουργικότητα καθορίζει τελικά και τη δυνατότητα του κάθε “κόσμου” να αναπροσαρμόζει τον εαυτό του και να επιτυγχάνει να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τον όποιο ήδη συσσωρευμένο πλούτο του (συνεχίζεται)
6η διαπίστωση (welcome to the jungle)
Όλοι οι ανωτέρω παράμετροι είναι μεν θεμελιώδεις, αλλά ποτέ δεν είναι μονοδιάστατοι: Πάντοτε έχουν κάποιο βαθμό και αμφιβολίας, αλλά και αμφισημίας (=πολλαπλών σημασιών και δυνατοτήτων, αμοιβαίως αποκλειόμενων, ή και μη). Ώστε τελικά αναδεικνύεται ένας ακόμη κρίσιμος παράγοντας ο οποίος μας εισάγει πλέον αναπόφευκτα στο άγνωστο, οδηγώντας μας έτσι στα όρια μεταξύ φυσικής και μεταφυσικής. Αυτός ο παράγοντας δεν είναι άλλος από τον λεγόμενο “υποκειμενικό παράγοντα”. Η απόφανση, η τελική κρίση για τη σχετική βαρύτητα όλων των ανωτέρω παραμέτρων, αλλά και η ίδια η έκβαση τελικά της διαπάλης, διαπλέκονται από τη γνώση, την πίστη, τη θέληση, την απόφαση, την εμμονή. Χωρίς αυτά κανένας ανθρώπινος παράγοντας δεν θα κινητοποιούνταν και οι παράμετροι θα έτρεχαν και θα κρίνονταν μόνοι τους, χωρίς να μας ταράσσουν!.
Για το φιλοσοφικό του θέματος, μια τέτοια διαπίστωση καθόλου δεν δικαιώνει την απόρριψη του μονισμού υπέρ του δυϊσμού. Μπορεί μάλιστα κανείς να ισχυριστεί ότι και όλη σχεδόν η παράγωγος μαρξιστική ιστορία μάχεται ακριβώς στα ασαφή όρια του μονισμού και μερικές φορές τα παραβιάζει, φλερτάροντας κατ ουσία με το πνεύμα!. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία (που εκκρεμεί!).
Στο παρόν ενδιαφέρει το κατά πόσο τα φαινόμενα του “υποκειμενικού παράγοντα”, επηρεάζουν τελικά την έκβαση των πραγματικών υλικών δρώμενων. Καθώς όταν θέλουμε να πείσουμε,να προσπαθήσουμε με θέληση και πείσμα, πόσο μάλλον να πολεμήσουμε, κλπ, στην ουσία αποδεχόμαστε πρακτικά ότι υπάρχει η ελεύθερη βούληση, η επιλογή, η ευθύνη. Φιλοσοφικά, το βασίλειο του “πνεύματος” που διώξαμε από την πόρτα, επανέρχεται από το παράθυρο. Αυτή είναι όμως φαίνεται η ανθρώπινη φύση και δεν φαίνεται άλλη οχύρωση απέναντι στη μεταφυσική, παρά να αναγνωρίσουμε το ρόλο της ουτοπίας ως ανθρώπινο ειδολογικό χαρακτηριστικό και άρα να την τιθασεύσουμε αξιοποιώντας την: Κρατώντας την δηλαδή “ακριβώς” στο όριο μεταξύ φυσικού και μεταφυσικού, μεταξύ αυτού που θέλουμε ως ΔΕΟΝ να γίνει και αυτού που μπορεί πράγματι να ΕΙΝΑΙ (να γίνει). Αυτό το “ακριβώς” βέβαια είναι που δημιουργεί όλες τις ιστορικές και παροιμιώδεις παρεξηγήσεις μεταξύ των υποτιθέμενων μονιστών! (*)
Το συμπέρασμα όλων αυτών είναι ότι από αρχής της ιστορίας το “δέον” των υποκειμένων ανασύρει “αντικειμενικές” αξίες, έτσι ώστε να επιβληθεί και να μετασχηματίσει το “είναι”. Η μαρξική θεωρία, συντάσσοντας αντίθετα μια πολύτιμη ιστορική “Κοπερνίκεια στροφή”, χρειάστηκε ωστόσο συγκαλυμμένα -αν και “αντεστραμμένα”- και την επίκληση του “Λόγου” . Στην παράγωγη μαρξιστική θεωρία, η μεθοδικά αντικειμενικοποιημένη έννοια της καθαρής εργατικής τάξης λειτούργησε πρακτικά ως φορέας του Λόγου επί της γης. Πράγμα που ωστόσο δεν άρκεσε, καθώς απαιτούνταν και η πρωτοπορία της…που μάλλον ανέλαβε τελικά την αντιπροσωπία του Λόγου. Και ενώ όλα αυτά μπορούν πράγματι μεγαλοφυώς να τακτοποιηθούν θαυμάσια στη θεωρία, η πράξη επέδειξε την εμμονή της μεταφυσικής να ξαναμπαίνει από το παράθυρο, ακόμη κι από τη χαραμάδα του.
7η Διαπίστωση
Για όποιον έκανε υπομονή μέχρι εδώ είναι μάλλον φανερό ότι το πείσμα, η απόφαση και η θέληση κάποιων υποκειμένων, άσχετα αν “υπάρχουν πραγματικά” ή αν απλά πρόκειται για σκιές της υλικής κοινωνικής έκφανσης, αυτοί είναι όμως τελικά οι φορείς αξιοποίησης και έκβασης των υλικών παραμέτρων. Με αυτή την έννοια, ενδεχομένως την “αλήθεια” πάντα θα την κατέχουν είτε θα την κατατρέχουν οι πείσμωνες. Ενδεχομένως. Υπάρχουν όμως διαφόρων ειδών πείσματα.
Φίλε πικάπα,
Κόβω εγώ, ράβεις εσύ (τώρα· άλλοτε συμβαίνει ακριβώς το αντίστροφο). Πώς διάολο είμαστε εδώ και χρόνια ξεβράκωτοι και οι δύο, μου εξηγείς; ;-) :-)
Λεφτ, έχω απαντήσει. Κατ επανάληψη έχω πει τη γνώμη ότι με εξαίρεση το ΚΚΕ (βλ. παρακάτω), οι υπόλοιποι λειτουργούμε σε συνθήκες φιλελεύθερης “αριστείας”, δείγμα του πόσο η φιλελεύθερη πρακτική έχει διαποτίσει όλο το χώρο. Λίγο καλός να είναι κανείς να βάζει πέντε αράδες στη σειρά με όμορφο τρόπο, ανοίγει συνιστώσα, όμιλο, έκδοση, μπλογκ. Μιλάει από άμβωνος αρθρογραφίας χωρίς να δώσει λόγο. Ή από το βήμα της αιθούσης, παράλληλοι μονόλογοι, όπου απαντάει λέει ¨συγκεντρωτικά”, αφού μας έχουν ζαλίσει πρώτα 3 ώρες λέγοντας τα ίδια και τα ίδια. Κι αν κάποιος τα βαρεθεί και τα απορρίψει όλα αυτά τα γρκουπουσκουλιακά, μπορεί κάλλιστα να ανοίξει έναν ποιοτικό προσωποπαγή κύκλο σεμιναρίων, ακόμη και προσωποπαγές μπλογκ που να ονομάζεται αντιλογίες τελεία τζι αρ. Και όλα αυτά βέβαια με φιλότιμο και καλές προθέσεις!. ΟΚ, δημοκρατία έχουμε. Συλλογική δουλειά, ή/και διαλεκτική αντιπαράθεση πραγματική μεταξύ έστω των διακεκριμένων, λόγο στην εργατική τάξη και το λαό; συγνώμη κύριε ποιος είστε; Δε σας ξέρω.
¨Όσο για το ΚΚΕ, είναι μια κατηγορία από μόνο του. Κατ επανάληψη έχει πει τη γνώμη ότι το τι θα κάνει δεν εξαρτάται από το τι θα του πούμε οι υπόλοιποι, αλλά από το τι θα καταφέρουμε τυχόν να κάνουμε. Αν κάνουμε κάτι της προκοπής, μάλλον θα βελτιωθεί, χωρίς να αποκλείεται βέβαια και να χειροτερέψει. Αλλά δεν θα κάνουμε τίποτε, η πρόγνωση είναι μάλλον ασφαλής. Χαλάρωσε λοιπόν και απόλαυσε υπεύθυνα.
Μερικές σκέψεις με αφορμή το σχόλιο του πικαπα:
Α. Η επιβίωση μιας επαναστατημένης κοινωνίας και χώρας, ΕΜΠΕΡΙΕΧΕΙ ως αναπόφευκτα, ΟΛΑ αυτά που περιγράφεις: Κρατική ισχύς, κριτήριο επιβίωσης γεωπολιτικά ΟΧΙ το δίκιο αλλά η ισχύς και η δυναμη, ΚΛΠ. Είναι αυτοί οι περιβόητοι “αντικειμενικοί λόγοι” που καθιστούν την υπάρξη μετεπαναστατικά μιας μορφής ΚΡΑΤΟΥΣ (άρα και της κρατικής γραφειοκρατίας, ΑΝΑΠΟΦΥΚΤΗ και ΑΝΑΓΚΑΙ. Εχεις δίκιο λοιπόν, έχουμε ξαναγράψει σχόλια αγια όλο αυτό.
Ομως βλέπεις ΜΟΝΟ το μισό: Το άλλο μισό είναι ΠΩΣ θα σταθούν οι άνθρωποι της επαναστατημένης κοινωνίας/χώρας και οι συλλογικότητες/θεσμοί τους ΑΠΕΝΑΝΤΙ σε αυτή την αναγακιοτητα και το αναπόφευκτο ΟΛΩΝ αυτών που περιγράφεις. Θα υποταχθούν ΑΠΛΑ σε αυτή την αναγκαιότητα άρα θα ΑΝΑΠΑΡΑΞΟΥΝ όλο το ταξικό/εκμεταλλευτικό φορτίο που ΑΥΤΗ η αναγκαιότητα φέρει μαζί της, Ή θα αναγνωρίσουν την εφαρμογή τέτιων μέτρων ΩΣ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ αναγκαστική από τον σοσιαλισμό/κομμουνισμό;
Στις χώρες του λεγόμενου υπαρκτού, συνέβη το ΠΡΩΤΟ και κάτι ακόμα χειρότερο: Τα εκεί ΚΚ υποτάχθηκαν στην αναγκαιότητα, γινομενα βασιλικότεροι του βασιλέως. Και ΑΥΤΗ Η ΥΠΟΤΑΓΗ απετέλεσε μια ΚΟΜΒΙΚΗ αιτία της γραφειοκρατικοποίησης, της συμφυσής τους με το εκεί κράτος και της ανάδυσης της νέας άρχουσας τάξης (της κρατικής/κομματικής γραφειοκρατίας) μέσα από αυτή την σύμφυση κόμματος/κράτους. Και σα να μην έφτανε όλο αυτό, τα εκεί ΚΚ με πρωτο το ΚΚΣΕ, λέγανε ότι οικοδομούσαν…. σοσιαλισμό!
Εμείς ανήκουμε σε αυτούς τους κομμουνιστές που ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ για το δεύτερο: Ναι στην εξυπηρέτηση της αναγκαιότητας, ΝΑΙ όμως και στην διάχυση στην κοινωνία της επίγνωσης ότι αυτό συνιστά σε πολλά πεδία (κρατική ισχύς, αναγκαία η γραφειοκρατία, καταστολή, γεωπολιτικές επιδιώξεις) ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ από τον στόχο του σοσιαλισμού/κομμουνισμού. Αρα, ΝΑΙ στην αντιρρόπηση αυτών των αρνητικών χαρακτηριστικών, με στόχο να ΜΗΝ ακυρωθεί η πορεία προς τον σοσιαλισμό/κομμουνισμό.
Η διαμάχη ΝΑΡ-ΚΚΕ πικάπα δεν είναι κυρίως μια ανούσια διαμάχη όπως λές. Εκφράζει κάτι πολύ βαθύτερο: ΑΝ και όποτε γίνει επανάσταση, υπάρχουν οι κομμουνιστές που “θα λιώσουν σαν σκουλήκια όσους -ακόμα και συντρόφους τους στο ίδιο κόμμα- διαφωνούν” και υπάρχουν και κομμουνιστές που αντιλαμβάνονται ότι αυτή η αντίληψη καταστρέφει την πορεία προς τον κομμουνισμό.
Φίλε ανώνυμε, ίσως να βλέπω μόνο τα μισά. Ποιος είναι άραγε αυτός που τα βλέπει όλα; Τον φοβάμαι. Για την τελευταία παράγραφο δεν θα ασχοληθώ, γιατί θάπρπεπε να πω πολλά – κακώς πάντως την έβαλες στο σχόλιο.
Για τα υπόλοιπα: Ο δρόμος για την κόλαση λένε είναι στρωμένος με καλές προθέσεις. Το ότι διακηρύσσεις αυτά, δεν σημαίνει ότι είσαι σε θέση να τα εφαρμόσεις μπροστά στην πρώτη διάψευση. Ούτε καν αποδεικνύει πως τα εννοείς. ¨Ενώ αντίθετα, ακόμη και ο χειρότερος εχθρός σου, μπορεί πράγματι να κάνει αυτά που κάνει γιατί νομίζει πράγματι με το μυαλό του ότι αυτό είναι το σωστό.
Παρότι λες ότι βλέπω τα μισά, βιάζεσαι και προτρέχεις. Δες τα μισά έστω, αλλά κατάλαβέ τα όσο γίνεται νηφάλια. Ίσως να μην είναι τόσο μισά, δεδομένου μάλιστα το που βρισκόμαστε σήμερα. Που ακριβώς βρισκόμαστε; Και που είναι η μπάλα;
Ειδικά η τελευταία παράγραφος που έγραψα στο σχόλιο έπρεπε να γραφτεί. Ναι υπάρχουν κομμουνιστές που διδασκόμενοι από το ΚΚΣΕ από το 30 μέχρι το τέλος είναι έτοιμοι να λιώσουν σαν σκουλήκια όσους ακόμα κ συντρόφους τους στο ίδιο κόμμα έχουν διαφωνία κ υπάρχουν κομμουνιστές οι οποίοι αντιλαμβάνονται ένα διαφορετικό κ χειραφετητικο πλαίσιο λειτουργίας, άρα κ διαχείρισης των πλειοψηφιών /μειοψηφιών. Που να μην καταλήγει σε ανθρωποφαγία κ εξόντωση.
Β. Δεν είπα ποτέ ότι το ΝΑΡ εάν βρεθεί στην θέση της διοίκησης της επαναστατημένης χώρας, θα τα κάνει καλά. Δεν αναπαραγω την αντίληψη αλά ΚΚΕ που αυτολιβανιζετε ενώ κουβαλά μια εξαιρετικά αρνητική κληρονομιά και εν ενεργεία νοοτροπία πάνω σε αυτά τα θέματα.
Είναι Η ΊΔΙΑ Η ΑΝΑΓΚΑΙΑ Κ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ ΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ της επαναστατημένης χώρας έστω κ στην μορφή του εργατικού κράτους , που διαμορφώνει εκτός από τις προϋποθέσεις στρατιωτικης επιτυχίας κ νίκης απέναντι στον ταξικό αντίπαλο, και τις συνθήκες ΑΝΑΔΥΣΗΣ μιας νέας άρχουσας τάξης: Της κρατικής/κομματικής γραφειοκρατίας, που βάζει φρένο στην πορεία προς τον κομμουνισμό. Αυτό έχει την ισχύ κοινωνικού νόμου για όποιον μελετά στα σοβαρά την εμπειρία του λεγόμενου υπαρκτού κ δεν αρκείται στα θυμιατά, τις επετείους κ την νοσταλγία.
Για αυτό λέμε για την διπλή αντιφατική πραγματικότητα του υπαρκτού η οποία σταδιακά λυνόταν με την υπερίσχυση των καπιταλιστικών έναντι των σοσιαλιστικών σχέσεων εντός του. Μέχρι που κατέρρευσε , ΔΕΝ ΑΝΑΤΡΑΠΗΚΕ κ η χτεσινή άρχουσα κρατική/κομματική γραφειοκρατία, ΑΠΕΚΤΗΣΕ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗΣ, εκτός από την διαχείριση και έλεγχο των μέσων παραγωγής και την ατομική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής (δυνατότητα ατομικής αγοράς κ πωλησης μέσων παραγωγής , κληρονόμηση κλπ).
Που βρισκόμαστε σήμερα πικαπα; Δεν μπορώ να απαντήσω με πληρότητα εννοείται. Μπορώ όμως με σιγουριά να πω ότι, αν θέλουμε έναν κόσμο στο μπόι των ονείρων κ των ανθρώπων, όλη η νοοτροπία των κομμουνιστών που μας κληροδοτήθηκε από το ΚΚΣΕ από το 30 κ μετά, και που αφορά στο ΠΩΣ διαχειριζόμαστε την σχέση πλειοψηφίας /μειοψηφίας , κ στο πώς βλέπουμε την σχέση κράτους κ κοινωνίας, πρέπει να απορριφθεί .
ΔιότιΩκοινωνια στο μπόι των ονείρων κ των ανθρώπων από τη μια κ λιώνω σαν σκουλίκι την μειοψηφία από την άλλη, ΔΕΝ ΠΑΝΕ ΜΑΖΙ.
Αν δεν υπάρχει ένα όριο μεταξύ πολιτικής κριτικης και καρακραγμενου ξεκατινιασματος τραβηγμενου απ’ τα μαλλιά με διαστρεβλώσεις, τότε πάει στραφι κ η τυχόν πολιτική κριτική. Ακριβώς γιατί ακόμη κ τυχόν ορθές εν μέρει και κατά αρχή επισημάνσεις, χρησιμοποιούνται λοιπόν αλλοιωμένες κ με μοναδικό σκοπό το ξεκατινιασμα και την αποδόμηση μιας κατασκευασμένης σκιάς..
Νομίζω ότι η διαχείριση της παντιερας θα μπορούσε να κάνει κάποια περισσότερα για το θέμα, που εδώ το κάνατε κωμικοτραγικό σήριαλ, ενδεχομένως άρα δεν θέλει. Δικαίωμα της!
Τώρα θα μου πεις τι να σε κάνει η διαχείριση, εδώ άλλος έχει κάνει σήριαλ μια ιστορία με το Σπύρο σε σήριαλ κ την λέει ευαγγέλιο να καταδείξει νομίζει δια της ατοπου πως είναι λέει..επαναστατικός αριστερός.
Οκ, δημοκρατία έχουμε!
Τώρα θα μου πεις τι να σε κάνει η διαχείριση, εδώ άλλος έχει κάνει σήριαλ μια ιστορία με το Σπύρο σε σήριαλ κ την λέει ευαγγέλιο να καταδείξει νομίζει δια της ατοπου πως είναι λέει..επαναστατικός αριστερός.
______________________________________
??????????
Άκυρον. Το αποκρυπτογράφησα. Αλλά γιατί έπρεπε να χρησιμοποιήσεις το Enigma και να με βάλεις να σπάω το κεφαλάκι μου; Προφανώς, έχεις κολλήσει, μου φαίνεται, τη νέα αρρώστια που έχει πλήξει την Αριστερά –λες και δεν της έφταναν οι παλιές…–, αυτήν τής πολιτικής ορθότητας, η οποία επιτάσσει:
“Σσσσ… Μη λέτε ονόματα! Μη λέτε ονόματα!”
Φίλε πικάπα, τα σιωπητήρια ακούγονται στους στρατώνες (και εφαρμόζονται στα νεκροταφεία…)
Ποδοσφαιροποιοντας δυστυχως την κουβεντα θα επαιζα ξερο διολο λογω βαρυας φανελλας.Εκτος κ αν ο κουλης ανεβασει το οριο εισοδου στη βουλη παραλληλα με κατι εκατομμυρια επιστολικων ψηφων απο greekamericans τριτοτεταρτης γενιας….
Θεόδωρε Σαμιωτάκη, θα ‘χει γούστο το σχόλιό σου να αποτελεί αιχμή για το δικό μου το “ποδοσφαιρικό”, λίγο παραπάνω. Να με συμπαθάς, αλλά όλο αυτό το μαλλιοτράβηγμα που γίνεται εδώ σού θυμίζει κάτι ριζικά διαφορετικό από αντιπαραθέσεις μεταξύ Παναθηναϊκών/Ολυμπιακών, <Μ)Παοκτσήδων/Αρειανών ή οπαδών τού Ολυμπιακού Βόλου με τη Νίκη Βόλου;;;
Θεόδωρε Σαμιωτάκη, και κάτι άλλο:
Εντάξει, ένας λόγος να στηρίξει κανείς το ΚΚΕ σε σχέση με το χάος τού εξωκοινοβουλίου είναι η “βαριά φανέλα”, δεν το αρνούμαι. Όμως, πιο ουσιαστικός λόγος κατά τη γνώμη μου είναι ο εξής:
Όσο κι αν το ΚΚΕ είναι “κολλημένο” (και διαπαιδαγωγεί κα τη νεολαία του και τα μέλη του να είναι επίσης “κολλημένοι”), όσο κι αν είναι σεχταριστικό από εδώ μέχρι τον Αρχάγγελο (της Ρωσίας όχι τής Ρόδου), ε, τουλάχιστον έχει μια στοιχειώδη σοβαρότητα και αντιλαμβάνεται καλύτερα ορισμένα κρίσιμα ζητήματα, με κυριότερα για μένα α) το ζήτημα της οργάνωσης και, β), το ζήτημα του εθνικού προσήμου που, θέλουμε δεν θέλουμε, χαρακτηρίζει καθε ταξικό αγώνα, σε κάθε χώρα, σε κάθε μήκος και πλάτος τής υδρογείου.