Η ανεργία δεν πέφτει με τα παραμύθια της Αχτσιόγλου αλλά με αγώνες ανατροπής της μνημονιακής πολιτικής που εκπροσωπεί
Γραφείο Τύπου της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α
Ερμηνεύοντας κατά πώς τη βόλευε τα στοιχεία για τις θέσεις εργασίας, η υπουργός Εργασίας Ε. Αχτσιόγλου ισχυρίστηκε ότι η αντιλαϊκή μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησης μειώνει την ανεργία.
Στην πραγματικότητα βέβαια η μείωση του ποσοστού ανεργίας οφείλεται σε διεθνείς τάσεις στην εξέλιξη της καπιταλιστικής κρίσης, που και κατά κύριο λόγο οφείλονται στην έκρηξη της προσωρινής και επισφαλούς εργασίας σε βάρος της σταθερής απασχόλησης σε όλη την ΕΕ, αλλά και στη ριζική μείωση των αποδοχών για όλους.
Αν κάπου ξεχωρίζει η Ελλάδα είναι ότι έχει το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας στην ΕΕ και ότι σε μεγάλο βαθμό τα ποσοστά που εμφανίζουν την ανεργία μειωμένη οφείλονται στη μετανάστευση, κυρίως των νέων, στους οποίους η ανεργία βρίσκεται σε ποσοστό της τάξης του 50%.
Ήρθαν μάλιστα στη συνέχεια τα στοιχεία από το σύστημα Εργάνη για επιβεβαιώσουν ότι η προπαγάνδα της Ε. Αχτσιόγλου βρίσκεται στον αέρα, καθώς τον Ιούλη του 2018 η ανεργία είναι αυξημένη σε σχέση με τον περσινό και αυτό γιατί απολύθηκαν χιλιάδες συμβασιούχοι και προσωρινά εργαζόμενοι.
Πέρα από το γεγονός ότι χάνονται θέσεις σταθερής εργασίας και οι νέες θέσεις είναι προσωρινές, καταδεικνύεται ότι σε μεγάλο βαθμό είναι του λεγόμενου υποκατώτατου μισθού των 511 μικτά για τους νέους κάτω των 25. Για τους οποίους η Ε. Αχτσιόλγου και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν προβλέπει τέλος μνημονίου μετά τις 21 Αυγούστου, αλλά παραμονή στην «υποκατώτατη ζωή».
Προπαγανδιστικό παραμύθι επίσης είναι ο ισχυρισμός της υπουργού ότι έχουμε μπροστά μας το αποτέλεσμα της πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Η κυβέρνηση Τσίπρα το μόνο που έκανε είναι να αφήσει το μνημονιακό αυτόματο πιλότο καταβύθισης της εργασίας να απλώσει τις μαύρες συνέπειές του για τους εργαζόμενους:
απλήρωτη και μαύρη εργασία, ελαστική και προσωρινή απασχόληση, μαθητεία και υποκατώτατος μισθός για τη νεολαία, μετανάστευση…
Δεν ξεχνά κανείς επίσης ότι ψήφισε τον αντιαπεργιακό νόμο σε βάρος των πρωτοβάθμιων σωματείων, ενώ η περίφημη επαναφορά των συμβάσεων απλά δεν προβλέπεται να αφορά το βασικό μισθό και την κατάργηση του ρατσιστικού υποκατώτατου μισθού για τους νέους.
Μείωση της ανεργίας με σταθερή δουλειά και αξιοπρεπείς αποδοχές θα φέρουν οι ενωτικοί μαχητικοί αγώνες του εργατικού κινήματος ενάντια στην πολιτική που εκπροσωπεί η Αχτσιόγλου και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τις πλάτες του πολιτικού σκηνικού που στηρίζει την εργοδοσία, «μένουμε Ευρώπη» και φασίστες.
Αγώνες για κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων, διαγραφή του χρέους και έξοδο από ευρώ-ΕΕ. Με ταξική ανασυγκρότηση και τα πρωτοβάθμια σωματεία στην πρώτη γραμμή, σε ρήξη με την «αντικοινωνική συμμαχία» ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-εργοδοτών.
Με αγώνες που θα παλέψουν για:
• Συλλογικές συμβάσεις εργασίας για όλους τους εργαζόμενους και κατάργηση του αντιαπεργιακού πλαισίου. Πλήρη συνδικαλιστική ελευθερία και δικαιώματα. Όχι στον κρατικό καθορισμό του βασικού μισθού με βάση το Σύμφωνο για το ευρώ και τις μνημονιακές ρυθμίσεις.
• Ριζική αύξηση του βασικού μισθού και του συνόλου των αποδοχών, συντάξεων και επιδόματος ανεργίας, με χορήγησή του για όσο διαρκή η ανεργία. Κατάργηση του υποκατώτατου μισθού. Αμοιβή της μειωμένης απασχόλησης με αναλογική προσαύξηση για να μην υπάρχει μισθός πείνας.
• Μείωση του χρόνου εργασίας και του ορίου συνταξιοδότησης για να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας και να δουλέψει η νεολαία.
• Μαζικές προσλήψεις για την κάλυψη όλων των οργανικών κενών και κοινωνικών αναγκών στο δημόσιο. Να μείνουν στη δουλειά οι αναπληρωτές και συμβασιούχοι του δημόσιου τομέα και των ΔΕΚΟ. Άμεση κρατικοποίηση ΔΕΚΟ, οργανισμών και ιδιωτικοποιημένων επιχειρήσεων (μεταφορές, λιμάνια κλπ), εταιριών που χρεοκοπούν και μαζικές προσλήψεις ώστε να γίνουν λειτουργικές καλύπτοντας κοινωνικές ανάγκες.
• Όχι στις απολύσεις και τις «εθελούσιες εξόδους».
• Κατάργηση όλων των μορφών ελαστικής εργασίας και μαθητείας. Όχι στη μαύρη, ανασφάλιστη, απλήρωτη εργασία. Σταθερή και μόνιμη δουλειά με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα σε όλους
Παιδιά, τρεχάτε!
Δεύτερη ευκαιρία!
Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει προσκλητήριο στις προοδευτικές δυνάμεις για να κλείσει ο δρόμος στην συντηρητική παλινόρθωση!
Πάλι δε διάβασες την ανακοίνωση που σχολιάζεις;
Άλλο χουλιγκανισμός και άλλος μαρξισμός.
Είσαι “κομμουνιστής” που ψευδολογεί συστηματικά
Γιατί “τσίμπησες”? Εγώ το είπα ειρωνικά προς τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ποτέ μου δεν θα υπονοούσα ότι κάποια άλλη αριστερή δύναμη, μετά το τσουρούφλισμα του 15, θα μπορούσε να ξαναπάει με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν είναι έτσι?
Το “ξαναπάει” προς τα που στρέφεται; Αν είναι προς τις δυνάμεις της τωρινής ΛΑΕ έχει καλώς. Αλλά αν υπονοείς για τις δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχεις λάθος. Μέγα λάθος…
Γιατί για να μην “ξαναπάει” κάποιος πρέπει να έχει “πάει” μια φορά. Και το να ισχυρίζεσαι κάτι τέτοιο είναι γκεπελισμός.
Ο κομμουνιστής μιλάει στη βάση γεγονότων όχι της προπαγανδιστικής τερατολογίας, με επιχειρήματα και όχι φτηνή συκοφαντία.
Ελάτε, τώρα, τάχουμε χιλιοειπεί. Ερωτοτροπίες το 2012 με τον Τσίπρα στα πλαίσια των “διερευνητικών”, εκτιμήσεις για …”αριστερή στροφή” (η κάπως έτσι) για την 25/1/2015, συμμετοχή στα πανηγύρια των “διαπραγματεύσεων” στην πλατεία Συντάγματος 5/7/2015, καπάκι ανταπόκριση στο “δημοψήφισμα” πέφτοντας στην λούμπα.
Ο λόγος, που δεν πήγατε πιο ανοιχτά με τον τΣύριζα ήταν απλά το ….ΚΚΕ!
Δε θέλατε να το αφήσετε να παίζει μόνο του αντικαπιταλιστική μπάλα.
Ο λαθραναγνώστης μίλησε για πηγαινέλα στον ΣΥΡΙΖΑ, πράγμα ψευδές. Μία συνάντηση του ποδαριού στο πλαίσιο της διερευνητικής που φυσικά δεν οδήγησε σε καμία σύμπνοια θεωρείται ερωτοτροπίες; Για «ράπισμα των μνημονιακών δυνάμεων» είχε μιλήσει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ όχι για αριστερή στροφή. Πάλι ψεύδη λέτε.
Καμία συμμετοχή στο πανηγύρι των διαπραγματεύσεων, ίσα ίσα την ημέρα αυτών των..πανηγυριών η ΑΝΤΑΡΣΥΑ διοργάνωσε πορεία στα γραφεία της ΕΕ περνώντας απλά απ’το Σύνταγμα και καλώντας τον κόσμο στη δική της κίνηση με τα δικά της προτάγματα. Για τους ΚΚΕδες που αποδεδειγμένα ψήφισαν ΟΧΙ θα μας πείτε ποτέ κάτι;
Εκτός από την “συνάντηση του ποδαριού”, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είχε κι άλλες, πολλές συναντήσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ. Στα σωματεία, στην ΟΛΜΕ, στα πανεπιστήμια, σε κατ ιδίαν συναντήσεις σε παρέες….παντού!
Μεχρι να βουήξουνε ακόμα και οι πέτρες για το τι πραγματικά ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ τον στήριζε και ήταν το αριστερό του άλλοθι.
Εγώ προσωπικά, όχι μόνο δεν ξέρω ΚΚΕ που να ψήφισε ΟΧΙ, αλλά είχα και περίπτωση φιλοκομματικού, που από γινάτι ήθελε να ρίξει ΝΑΙ και είδα κι έπαθα να τον πείσω να ρίξει χαρτί με χαβαλετζίδικο σχόλιο…..
Τι άλλο να σου πούμε για αυτούς που…..”αποδεδειγμένα” (πως το ξέρεις, μπήκες στο παραβάν μαζί τους?) ψήφισαν ΟΧΙ? Απλά, όσοι και αν το κάνανε, βαράνε κι αυτοί το κεφάλι τους όπως και οι υπόλοιποι, που τους χρησιμοποίησε ο Τσίπρας και μετά τους πέταξε σαν μεταχειρισμένο ξυραφάκι και επι πλέον, ντρέπονται που δεν εμπιστεύτηκαν το κόμμα. Πήραν ένα μάθημα, την επόμενη φορά, να μην αγνοήσουν τη γραμμή του κόμματος. Λάθη όλοι μας κάνουμε και θα κάνουμε.
Για ΚΚΕ που έριξε ΌΧΙ δε ξέρεις, για ΚΚΕ που έριξε Δούρου και Σακελλαρίδη το ’14 ξέρεις; Ή τρία πουλάκια κάθονταν;
«Σε κατ ιδίαν συναντήσεις σε παρέες…» μήπως ξέρεις να μας πεις και εάν στο τάδε ταβερνάκι της τάδε περιοχής την τάδε ημέρα ήπιαν μαζί κάνας ΣΥΡΙΖΑιος με ΝΑΡίτη ασπούμε; Κωμικοτραγικά πράγματα…
Όταν ο σύντροφος Κουτσούμπας συναντιόταν με τον Τσίπρα στο Μαξίμου υπό τη συνοδεία γραβάτας, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πάντως έτρωγε χημικά έξω απ’τα γραφεία της ΕΕ. Έτσι για την ιστορία το λέω…
Α, μάλιστα. οι κατ ιδίαν συναντήσεις σε παρέες δεν σου κάνουν για μαρτυρίες. Όταν όμως εσύ λες ότι υπήρχαν κκεδες που ψήφισαν όχι, το οποίο προφανώς το έμαθες σε κάποιες κατ ιδίαν συναντήσεις σε παρέες, θέλεις να το πιστέψουμε. Το ίδιο και για τους Δούρου – Σακελαρίδη. Που τα ξέρεις εσύ αυτά?
Όσο για τις συναντήσεις του Κουτσούμπα με τους διάφορους πρωθυπουργούς, που κάθε τόσο επικαλείσθε, έχετε γίνει κουραστικοί με την αμηχανία σας και την ένδεια σας για σοβαρά επιχειρήματα. Κοινοβουλευτικό κόμμα είναι το ΚΚΕ και μέσα στα θεσμικά πλαίσια, κάθε τόσο πρέπει να συναντιέται και με τους εκάστοτε πρωθυπουργούς και προέδρους δημοκρατίας.
Τα έχεις χιλιοπεί, απλά έχεις πει 1.000 φορές ψέματα. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ποτέ και πουθενά δεν τοποθετήθηκε σε λογική στήριξης του ΣΥΡΙΖΑ ούτε καν με επιφυλάξεις, όρους, προϋποθέσεις κλπ.
Δεν έχεις αναφέρει ποτέ κανένα στοιχείο και δεν θα το κάνεις ποτέ γιατί δεν υπάρχει ανακοίνωση ή ντοκουμέντο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με τέτοια γραμμή.
Αυτό δείχνει το επίπεδό σου: αντί για επιχειρήματα και πραγματικά στοιχεία, συκοφαντίες και ψέματα που τα βαφτίζεις “πολιτικές εκτιμήσεις” κλπ.
Για την ιστορία πάντως από τις σημερινές δυνάμεις της Αριστεράς, μόνο το ΚΚΕ έχει στηρίξει αστικές κυβερνήσεις, τις συγκεβερνήσεις Τζανετάκη με ΝΔ και Ζολώτα με ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Για να κάνει μετά 20 χρόνια κατόπιν εορτής, αφού υπήρξαν ολέθριες συνέπειες για την Αριστερά, μια μασημένη αυτοκριτική(;).
“…….από τις σημερινές δυνάμεις της Αριστεράς, μόνο το ΚΚΕ έχει στηρίξει αστικές κυβερνήσεις, τις συγκυβερνήσεις Τζανετάκη με ΝΔ και Ζολώτα με ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.”
Κατ αρχήν, δεν ήταν μόνο το ΚΚΕ που συμμετείχε στη κυβ Τζανετάκη. Ήταν και όλα τα μέλη του νυν ΣΥΡΙΖΑ. Πάψτε πια να προστατεύετε τον ΣΥΡΙΖΑ. Σας έχει γίνει αντανακλαστικό!
Δεύτερο. Ποιές άλλες δυνάμεις της αριστεράς? Το εξωκοινοβούλιο, πως είναι δυνατόν να συμμετάσχει σε κυβ συνεργασίας? Άρα, πως κάνεις τη σύγκριση?
Τρίτο. Όντως το ΚΚΕ στη διακήρυξη για τα 100 χρόνια του, έθιξε το θέμα της κυβ Τζανετάκη, λέγοντας μόνο ότι ήταν λάθος και χωρίς παραπέρα αναλύσεις.
Η γνώμη μου είναι ότι σύντομα το θέμα θα αναλυθεί παραπέρα. Οι δε συνέπειες που υπήρξαν, υπήρξαν μόνο για το ΚΚΕ και για καμία άλλη αριστερά, εντός και εκτός εισαγωγικών…..
Προσωπικά πάντως, την κίνηση εκείνη του ΚΚΕ, την υπερασπίστηκα τότε με όλες μου τις δυνάμεις και ακόμα την υπερασπίζομαι. Το κόμμα το πλήρωσε μεν ακριβά, αλλά η υπηρεσία που προσπάθησε να προσφέρει στον ελλ. λαό και εν μέρει προσέφερε, ήταν μεγάλη. Αλίμονο σε κείνους που κάτω από το βάρος της κοινής γνώμης και των προκαταλήψεων περί “δημοκρατικών δυνάμεων” και δεξιάς – αντιδεξιάς, λακίσανε.
Αν σήμερα φίλε, αντιμετωπίζουμε με ειρωνεία και διακωμωδούμε το κάλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ για αντιδεξιό μέτωπο όλων των αριστερών δυνάμεων, αυτό, οφείλεται σε κείνη την κίνηση του ΚΚΕ που έσπασε τον τσαμπουκά της σοσιαλδημοκρατίας, να θεωρεί την αριστερά “λοιπές προοδευτικές δυνάμεις”, οι οποίες ντε φάκτο θα είναι το εξαπτέρυγό της.
Λαθραναγνωστη στέλνεις για βρουβες την διαλεκτική όταν πρόκειται να υπερασπίσεις το κκε. Αλλα έτσι κάνει πάντα το κκε: Οταν πρόκειται για τον εαυτό του ξεχνα και υλισμό και διαλεκτική.
Α. Η συγκυβέρνηση νδ-κκε-πασοκ-συν έφερε καλά στον κόσμο; μάλλον παρανοεις….
Β. Έσπασε ο τσαμπουκάς της σοσιαλδημοκρατίας απο την συγκυβέρνηση του κκε με την σοσιαλδημοκρατία και την εφαρμογή καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων όπως ήταν η ίδρυση της ιδιωτικής τηλεόρασης ή την καταστολή σπεργων και απεργιών που εφάρμοσε η συγκυβέρνηση; Μαλλον το αντίθετο κατάφερε το κκε: Στερεωθηκε ακομα καλύτερα η ηγεμονια της σοσιαλδημοκρατίας στα μυαλά και την ζωή του κόσμου.
Γ. Ανούσια η συζήτηση με ανθρώπου που τους εχουν μάθει να υιοθετούν οποιαδήποτε μεταφυσική ερμηνεία προκειμένου να υπερασπιζουν το κομμα τους όπως κάνει το κκε.
Βασικά, είναι ανούσια κάθε συζήτηση με άτομα τα οποία μια ζωή κάνουν κριτική από τα έξω και ποτέ δεν έχουν “λερώσει τα χέρια τους”.
Επιθυμώ διακαώς, να γίνει η απλή αναλογική, ή έστω όσο απλή χρειάζεται για να μπει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη Βουλή και τότε θα δούμε πόσα απίδια πιάνει ο σάκος.
Ωραία λογική απο τον λαθραναγνωστη: Μπαίνω στην βουλή σημαίνει, “κάνω συγκυβέρνηση με τα καπιταλιστικα κόμματα”! Μπραβο
Κάτι τέτοια λέτε και μένετε αξέχαστοι!
Εσείς πάλι έχετε μείνει αξέχαστοι εδώ και δεκαετίες για όσα έχετε ή δεν έχετε κάνει… Κυρίως για αυτά που έχετε κάνει.
Πάλι χουλιγκανικες ανεγκεφαλες τοποθετήσεις απο το κκε εδώ μέσα. Τι και αν όλες οι δημόσιες τοποθετήσεις της ανταρσυα έλεγαν πως μόνο ένας δημοκρατικά οργανωμένος λαός και μια αριστερα που να θέλει αντικαπιταλιστικη επανάσταση μπορούν να αντιμετωπίσουν έναν πολύ δυνατό εχθρό όπως είναι η ρε και η ντοπια καπιταλιστική τάξη; Δεν το νοιαζει το κκε, αρκείται στο να λέει ψέματα για την ανταρσυα.
Το πρόβλημα δεν ήτα το 3πλό έγκυρο όχι της ανταρσυα, αντιθετως ήταν η μοναδική σωστή τακτική εκείνη την στιγμή. Το πρόβλημα ηταν οτι η ανταρσυα, όπως φυσικά και το κκε, δεν είχαν μπορέσει να πείσουν τον κόσμο οτι αξίζει να πάρει το ρίσκο για την σντικσπιταλιστικη ρήξη. Διότι, μετά το ξεπούλημα του σύριζα και με δεδομένη την λυσσαλέα αντίδραση της ελληνικής καπιταλιστικής ταξης, ο κόσμος φοβήθηκε και τα ζυγιασε: Κάλλιο 1 και στο χέρι, παρα 10 και καρτερει.
Αυτό δείχνει πόσο τραγικά πίσω είμαστε στα 2 βασικά: Την ταξική χειραφετηση και οργανωση/αυτοοργανωση του κόσμου και την ισχυρή οργανωτικά και πολιτικά συγκρότηση μιας σύγχρονη κομμουνιστικης αριστερας.
Όταν είναι να υπερασπισουμε το κόμμα μας το κκε ξεχνάμε την διαλεκτική έτσι αγαπητοί του κκε;
Ο κόσμος δεν πρόκειται να κάνει βήμα μπροστά, ΑΝ δεν έχει πειστει οτι αξίζει να ματώσει -γιατί θα ματωσει- και να κάνει την ρήξη με τον καπιταλισμό. Όσο ηγεμονεύει ο φόβος και το καλλιο 1 και στο χέρι παρα 10 και καρτερεί, μην περιμένουμε κάτι. Επίσης, ο κόσμος δεν θα κάνει βήμα χειραφέτησης, αν παράλληλα δεν συγκροτείται μια σύγχρονη αντικαπιταλιστικη κομμουνιστική αριστερά που να θέλει να πάει μέχρι την επανάσταση και ταυτοχρονα να έχει κύρος στον κόσμο.
Αυτοοργανωση/οργανωση του κόσμου σε λαϊκούς θεσμούς και παράλληλη συγκρότηση μιας αντικαπιταλιστικης αριστερας με κύρος, αυτοί είναι οι βασανιστικοι στόχοι των επομενων ετών.
Συνδετικός κρίκος αυτών είναι το να διαμορφώνονται σταδιακά και να γειωνονται με πραγματικούς ορους μέσα στον κόσμο, επεξεργασίες, προταγματα και πραξεις για διάφορα πεδία της καθημερινής ζωης που να χειραφετουν τα μυαλά των ανθρώπων. Εργασιακό, οικονομικό, οικολογικό, εμφυλο, πολιτισμικό, διεθνικό, ιστορικο, αυτά ειναι τα πεδία
Ρε παιδιά λέτε λέτε, ένας, είτε από το ΝΑΡ είτε από το ΚΚΕ, δεν μπορεί να βάλει ένα κείμενο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ της εποχής που συζητάτε ?
Το ότι οι σύντροφοι του ΝΑΡ από την μεριά τους παραποιούν την ιστορία και το τι λέγαμε ως ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν τους τιμάει και δυστυχώς αποτυπώνει και τα όρια της που οδήγησαν στην κατάληξη της
Προφανώς και χαιρετίζαμε την στροφή αριστερά και αναδεικνύαμε τα όρια της εντός ΟΝΕ-ΕΕ-χρέους και με τον λαό στην άκρη της εκλογικής ανάθεσης Το ότι αυτό ήταν το αποτέλεσμα σύνθεσης, ή μάλλον κοπτοραπτικής, 3 διακριτών πολιτικών γραμμών δεν σημαίνει πως θα αλλάξουμε την ιστορία και θα προβάλει ο καθένας την δική του πολιτική γραμμή του τότε σαν την γραμμή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Επί των γεγονότων λοιπόν, σε ότι αφορά το τι λέγαμε τον Μάιο του 2012 οι συνομιλητές μας εδώ που πρόσκεινται στο ΚΚΕ έχουν δίκιο.
http://antarsya.gr/node/363
Κώστας
Κώστα, άλλο πράγμα το να λες το ’12 πως με την ψήφο στον σύριζα και την άνοδο της ανταρσυα τον Μάιο συνετελεσθη αριστερη εκλογικη στροφή του κόσμου πράγμα αληθές και αλλο πράγμα αυτό που μας χρεώνει ψευδώς το κκε “περί συνεργασίας και υποταγή στον σύριζα”.
Η ανταρσυα συμπληρωνε αυτές τις τις εκτιμήσεις με την ανάγκη να οδηγηθούν οι εξελίξει στην οργάνωση του λαού και στην ρήξη με τον καπιταλισμό. Αυτά έλεγε η ανταρσυα. Η αραν ελεγε τα δικά της, ήθελε συνεργασία με τον σύριζα, ήταν πάντα μειοψηφική η σποψη της κσι για αυτό έφυγε και πήγε στον σύριζα νο2 την λαε.
San Rocco η πολιτική αλητεία κατασκευής μιας άποψης της ΑΡΑΝ δεν είναι και πολύ διαφορετική από την πολιτική αλητεία κατασκευής μιας άποψης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ από το ΚΚΕ. Προβοκάτσια λέγεται και πολιτική με κουκούλες
Κώστας
Κώστα δεν έχω καμια όρεξη να σου εξηγήσω τα αυτονόητα: Η προταση ήδη απο τις αρχές του 2010 της αραν για αριστερό ριζοσπαστικο μέτωπο και με δυνάμεις του ρεφορμισμου, αυτό ήταν. Η συμπεριληψη και τμημάτων του σύριζα που όμως θα παρέμεναν σε αυτόν. Αυτη ακριβως ειναι μια βασική έκφραση της πολιτικής ουράς και αυτή απέρριψε απο τότε η ανταρσυα.
Αυτη ήτα η κεντρική διαφωνία της αραν, μειοψηφησε, εφυγε και τελικα πήγατε στην λαε. Η ανταρσυα ειχε και έχει την αντίληψη του αντικαπιταλιστικου και αντιιμπεριαλιστικου μετώπου.
Η απάντηση στον σεχταρισμο και τον κομματικό χουλιγκανισμό, δεν ήταν ούτε και πρέπει να ειναι, η ενότητα με μεταρρυθμιστικές δυνάμεις. Βλέπουμε διαρκώς την κατάντια του σύριζα.
San Rocco η απόδειξη πως δεν υπήρξε ποτέ από την αριστερή ανασύνθεση πρόταση μετώπου με δυνάμεις του συριζα που .. θα παρέμεναν στον ΣΥΡΙΖΑ είναι πως δεν υλοποιήθηκε ποτέ αλλά υλοποιήθηκε με δυνάμεις που έφυγαν από τον ΣΥΡΙΖΑ Επίσης απόδειξη πως δεν υπήρξε αυτή η πρόταση είναι πως δεν μπορείς να την φέρεις, εγώ όσα λέω μπορώ. Ο Λαφαζάνης το πάλευε για χρόνια με διάφορους τρόπους και έγινε τελικά το 2012, και ήταν το ναυάγιο της Π1000 και η ΑΡΑΝ διασπάστηκε ανοιχτά ήδη ανάμεσα στις εκλογές του 12 για αυτό που το πρότειναν στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και όχι μόνο στην ΑΡΑΝ κάποια μέλη.
Αυτό που λέγαμε, και ανάμεσα στις εκλογές του 12, και το λέμε πάντα, και το λέμε από το 2010 καλοκαίρι και όχι αρχές (πας να κάνεις και τον αρανολόγο) που είπαμε πως το μέτωπο θα είναι και με ρεφορμιστικές δυνάμεις,είναι πως η γραμμή της αντιιμπεριαλιστικής ρήξης πρέπει να εκφράζεται αυτοτελώς και εκλογικά και οργανωτικά κλπ.Και το μέτωπο θα περιλαμβάνει και ρεφορμιστικές δυνάμεις γιατί οι κομμουνιστές κάνουν πολιτική ενότητα στο μέτωπο και στραγηγική ενότητα στο κόμμα. Πριν την κρίση δεν υπήρχε περιθώριο για πολιτική ενότητα με τμήματα του ρεφορμισμού , στην κρίση υπήρχαν, δεν είναι ποτέ ένα στρατηγικό θέμα για τους κομμουνιστές αν θα συνεργαστούν με ρεφορμιστές, έχουν κατά καιρούς συνεργαστεί και με πολύ χειρότερους, διάβασε τις Αντιθέσεις του Μάο λέω εγώ. Η λεγόμενη κριτική στήριξη σε ριζικά άλλο πολιτικό σχέδιο στα κεντρικά επίδικα της συγκυρίας ήταν κάτι ξένο και διασπαστήκαμε πάνω σε αυτό όμως και καλό είναι να προσέχεις..
Διάβασε, ρώτα, συζήτα, μάθε και κυρίως μάθε να σέβεσαι διαδρομές, αγώνες και ανθρώπους γιατί μην νομίζεις ότι η ανωνυμία σου, και το νεαρό της ηλικίας σου ελπίζω, σε βγάζουν λάδι. Τα χρεώνονται φορείς που υπερασπίζεσαι και ενδεχομένως δεν φταίνε, και λες πράγματα εξωγήινα, αλήθεια, από την καρδιά μου στο λέω, κρίμα είναι.
Κώστας
Φίλε μου Κώστα, σεβαστή η άποψη σου, αλλα νομίζω πως με αδικεις για την αραν. Το παραδεχεσσι και μόνο σου οτι, για την αραν το αριστερό ριζοσπαστικο μέτωπο που πρότεινε σπο το ’10, σήμαινε και σημαίνει συμμαχία με τους ρεφορμιστές. Ε τοτε, ρεφορμιστες ήταν ο σύριζα! Και με αυτόν (ή με δυνάμεις που θα παρρμεναν και στον σύριζα) πρότεινε η αραν κοινό μέτωπο! Δεν λέμε κάτι διαφορετικό! Και εγω αυτα λεω για την αρσν και την αρας! Μειοψηφησε πάντα στην ανταρσυα η αντίληψη της αραν και αρας, έφυγαν και πήγαν στην λαε.
Αυτη η μετωπική λογική και με ρεφορμιστές, δοκιμάστηκε. Ήτα ο σύριζα και ειδαμε όλοι την εξέλιξη. Δεν θέλουμε λοιπόν αυτη την μετωπική λογική ως απάντηση στον σεχταρισμο.
Ρε San Rocco δεν ειναι αποψη αυτο που λεω, ειναι γεγονοτα.Μετωπο με οσες δυναμεις της αριστερας ελεγαν ρηξη με τον ιμπεριαλισμο δεν συμφωνουσατε τα αριστερα ρευματα και ειδαμε τα αποτελεσματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ ηταν μετωπο με γραμμη την αποδοχη του ιμπεριαλισμου, δηλ το αντιθετο.Πως θα γινοταν μετωπο με τμημα του ΣΥΡΙΖΑ ? Τι τρελο ειναι αυτο ? Γιατι δεν εγινε ενω ο Λαφα το παλευε επιμονα ?
Η αποψη σου ΔΕΝ ειναι σεβαστη γιατι ειναι αγνοια ή παραποιηση θεσεων. Σε διορθωσα και επιμενεις, μαλλον το δευτερο δηλ
Κωστας
Φίλε μου Κώστα μόνος σου παραδέχεσαι αυτά που λέω και εγώ.
Μέτωπο και με ρεφορμιστικές δυνάμεις: Αυτη ήταν η προϋπόθεση που θα νοηματοδοτουσε όλα τα υπολοιπα. Όλα.
Αραν και αρας ήθελαν τέτοιο μέτωπο. Αυτό το μέτωπο όμως, συμφωνα με τις θέσεις αραν και αρας ήταν ένα αντιμνημονιακο αριστερό μέτωπο που ακομα και την ρήξη με τον δυτικο ιμπεριαλισμό, την θεωρούσε επιδικο και όχι προαπαιτουμενο! Θυμιζω ολες τις τοποθετησεις αραν και αρας για το θεμα της αποδεσμευσης απο την εε που ελεγαν πότε “εξοδος απο το ευρω και βλεπουμε για να μην τρομάξει ο κόσμος”, πότε εξοδος απο το ευρω και ρηξη με την εε” κλπ. Για τον δε ανατολικό ιμπεριαλισμό ρωσιας/κινας/ιραν κανένα πρόβλημα συμφωνα με αυτη την λογική: Θα ήταν συμμαχοι..
Αυτά έλεγα αραν και αρας τότε, μειοψηφησαν και έφυγα απο την ανταρσία.
o San Rocco συνελήφθη ψευδόμενος και το αλλάζει συνέχεια
μας είπε για μέτωπο με τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν έπιασε, το πήρε πίσω
μετά είπε πως κάποιοι λέγανε μέτωπο με τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ, δεν έπιασε το πήρε πίσω
τώρα λέει για μέτωπο με τον ρεφορμισμό, δηλ την γραμμή που όντως πάντα πρόβαλαν κάποιοι στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ δηλ μέτωπο με γραμμή την ρήξη με τον ιμπεριαλισμό και αυτό να αφορά δυνάμεις που προηγούμενα άνηκαν στους 3 χώρους της αριστεράς.
βέβαια εφόσον η πολιτική ανεντιμότητα και η κουκούλα είναι δεύτερη φύση του πάλι ανακαλύπτει άλλες θέσεις περί βλέπουμε για την ΕΕ κλπ
μέσα βέβαια στο συνοθύλευμα λάσπης και προβοκάτσιας είπε και μια αλήθεια, πως είναι κατά κάθε κοινής δράσης με τον ρεφορμισμό που είναι ο βασικός στρατηγικός του αντίπαλος. Εγώ λέω πως είναι ο ιμπεριαλισμός, αυτή είναι η διαφορά, η δεύτερη, γιατί η βασική είναι η κουκούλα.
Φιλάκια
Κώστας
Αγαπητέ Κώστας, όποιος και όποια διαβάζει τα σχόλια που έκανα, θα δει πως υποστηρίζω το ίδιο εξαρχής: ΑΡΑΝ και ΑΡΑΣ ήδη από το ’10 προέτασσαν την γραμμή του αριστερού ριζοσπαστικού αντιμνημονιακού μετώπου ΚΑΙ με ρεφορμιστικές δυνάμεις. τότε, ρεφορμιστική αριστερά ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ. Με αυτόν λοιπόν ΑΡΑΝ και ΑΡΑΣ ήθελαν μέτωπο. Για αυτό και όποτε έμπαινε το ζήτημα της ΕΕ, μονίμως ΑΡΑΝ και ΑΡΑΣ έλεγαν “μην βάζουμε τέτοιους στόχος περί αποδέσμευσης από την ΕΕ γιατί ιθα τρομάξει ο κόσμος”. Οπότε, δεν υπεράσπιζαν τότε και για 5 και βάλε χρόνια, ούτε καν το “αντιιμπεριαλιστικό χαρακτήρα” που εσύ τώρα λές.
Αυτό το μέτωπο λοιπόν, το οποίο προέτασσαν ΑΡΑΝ και ΑΡΑΣ ως απάντηση στον σεχταρισμό, έγινε πραγματικότητα 2 φορές: Η πρώτη ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ. Διαπιστώσαμε όλοι και όλες, την καπιταλιστικοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ και την συνέχιση των βασάνων του κόσμου, από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Η δεύτερη είναι η ΛΑΕ.
Δοκιμάστηκε λοιπόν η γραμμή ΑΡΑΝ και ΑΡΑΣ 2 φορές. Και οι δύο απέτυχαν με την πρώτη με εντελώς εξευτελιστικό για τον αριστερά και βασανιστικό για τον κόσμο και την αριστερά τρόπο.
Η απάντηση λοιπόν στον σεχταρισμό, δεν μπορεί πια να είναι ένα “πλατύ αριστερό ριζοσπαστικό μέτωπο” στο οποίο θα θεωρείται επίδικο ο αντικαπιταλιστικός/αντιιμπεριαλιστικός χαρακτήρας και περιεχόμενο. Αυτό το μέτωπο και με ρεφορμιστές πραγματοποιήθηκε, κυβερνά τώρα, αναδιαρθρώνει τον ελληνικόκαπιταλισμό για να βγει πιο επιθετικά στο σεργιάνι και μας εξαθλιώνει παρέα με τις υπόλοιπες καπιταλιστικές πολιτικές δυνάμεις.
Καλά, ξεχωρίζεις τον ρεφορμισμό από τον ιμπεριαλισμό?
Ο πιο σιχαμερός ρουφιάνος, το πιο ταπεινό “δουλικό” του ιμπεριαλισμού, είναι ο ρεφορμισμός!
Δεν τον Τσίπρα. “Αχ πόσο διαβολικά καλός είστε κύριε πρόεδρε…”
Επίσης αγαπητέ φίλε Κώστα, η κατάντια της αντίληψης για ένα “πλατύ αριστερό ριζοσπαστικό μέτωπο”, δεν αφορά μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ και τα πεπραγμένα του ως κυβέρνηση πια, αφορά και την ΛΑΕ. Δες λοιπόν παρακάτω, έναν πολύ ενδιαφέρον σύνδεσμο, όπου η ηγεσία της ΛΑΕ, εμφανίζεται για ακόμα μιαν φορά ως ο μεσάζοντας ανάμεσα στην καπιταλιστική Ελλάδα και την καπιταλιστική Κίνα. Ως ο μεσάζοντας, που προμοτάρει τις κινέζικες επενδύσεις στην Ελλάδα. Αλήθεια τα πεπραγμένα της κρατικής κινέζικης εταιρείας Κόσκο κάτω στο λιμάνι του Πειραιά, δεν λένε τίποτα στην ΛΑΕ;
Οχι, η απάντηση στον σεχταρισμό και την αναποτελεσματικότητα της Αριστεράς, δεν μπορεί να είναι η -δις- κατάντια του πλατιού αριστερού ριζοσπαστικού μετώπου.
Ο συνδεσμος με τον μεσάζοντα που ακούει στο όνομα ΛΑΕ:
https://www.naftemporiki.gr/finance/story/942484
“….το ’12 πως με την ψήφο στον σύριζα και την άνοδο της ανταρσυα τον Μάιο συνετελεσθη αριστερη εκλογικη στροφή του κόσμου πράγμα αληθές…..”
Φίλε μου, το 12, ο κόσμος έψαχνε να βρει ένα καινούργιο ΠΑΣΟΚ, για να του δώσει ξανά ότι του είχε δώσει ο Αντρέας. Καμία αριστερή στροφή. Μπορώ να σου πω, ότι πιο γνήσια αριστερή ήταν η στροφή που έκανε ο κόσμος το 77 – 81 με τον Αντρέα, παρά το 12 με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το 81, ο κόσμος ανέδειξε το ΠΑΣΟΚ αγαθά. Το 12 και τελικά το 15, ανέδειξε τον Τσίπρα με υστεροβουλία. Γι αυτό και ακολούθησαν τα “τρελά” του δημοψηφίσματος. ΟΧΙ βγάζει η κάλπη και την άλλη μέρα ο Τσίπρας να το κάνει ΝΑΙ. Και αμέσως μετά κερδίζει και τις εκλογές…..
Αγαπητέ λαθραναγνωστη. Ποτέ η πλειοψηφία του κόσμου δεν ψηφίζει “αγαθά”. Πάντα η πλειοψηφία ψηφίζει “υστερόβουλα”. Δλδ ψηφίζει αυτό που νομίζει πως τη δεδομένη στιγμή και περίοδο και με δεδομένο τον μικρό ορίζοντα απαιτήσεων, θα βελτιώσει την υλική και ενδεχομένως και την πολιτική πραγματικοτητα. Έτσι ψήφισε ο κόσμος πασοκ, έτσι ψήφισε και σύριζα.
Η εκτίμηση της ανταρσυα για την τότε ελπιδοφόρα εκλογική αριστερη στροφή του κόσμου εδράζεται στο οτι, η πλειοψηφια του κόσμου συνέδεσε την ρεφορμιστικη αριστερα, και όχι καποια ακροδεξια πολιτική δύναμη (όπως συμβαίνει σε όλη σχεδόν την υπόλοιπη Ευρώπη) με αυτήν ακριβώς την ελπίδα βελτίωση της πραγματικότητας!
Με δεδομένο οτι, ήδη οι απαιτήσεις του κόσμου είχαν ψαλιδιστει τόσο απο την ήττα του (μας) στον δρόμο και στις απεργίες, όσο και από το οτι δεν κατάφερε η κομμουνιστικη αριστερά και η αναρχία να εμπνεύσουν για κάτι άλλο.
Μην ρίχνεις μόνο στον κόσμο τις ευθύνες. Ο σύριζα που ξεπούλησε καπιταλιστικοποιουμενος έχει πολύ σοβαρές ευθύνες. Πολύ σοβαρές ευθύνες εχουν και οι λεγόμενες “πολιτικές πρωτοπορίες” των αριστερών και κομμουνιστικών πολιτικών δυνάμεων, που δυστυχως δεν κατάφεραν κάτι χειραφετητικο και αποτελεσματικο εκείνη την περίοδο.
Το να χαιρετιζεις το 2012 την αριστερή εκλογική στροφή του κόσμου σε συνδυασμό με την πάλη για την αντικαπιταλιστικη ανατροπή, ειναι και γεγονος (αυτο επραξε η ανταρσυα) και σωστο.
Το κκε στηρίζει όλη την πολεμική του απέναντι στην ανταρσυα όχι στα παραπάνω, αλλα σε μια ψευδης υπόθεση οτι η ανταρσυα συνεργαστηκε και υποταχθηκε στον σύριζα. Και έτσι προσπαθεί να ανακατασκευασει και τα γεγονότα του τότε. Και αυτό είναι το ψεμα του κκε.
Ορθώς τότε η ανταρσυα χαιρέτησε ως ελπιδοφόρα την εκλογική αριστρρη στροφή του κόσμου. Και επισης ορθώς έλεγε πως αυτή η στροφή αν δεν μπολιαστει με αντικαπιταλιστικο πολιτικό περιεχόμενο και μορφή, θα μείνει μετέωρο και θα οπισθιχωρησει. Σε αυτά διαφωνούσε η άρα και για αυτά έφυγε.
Η ανικανότητα της ανταρσυα όπως φυσικά και του κκε ήταν οτι, αυτά έμειναν στα χαρτιά. Δεν έσπασαν την λογική της ανάθεσης, τις αυταπάτες, τον φοβο. Δεν φτιάξαμε μια αντικαπιταλιστικη κομμουνιστικη αριστερα που να εμπνεει μιαν απελευθερωτικη καθημερινοτητα, κυρος και δυναμη στον κοσμο. Δεν έγιναν ολα αυτα υλική δύναμη.
Τώρα πια, αυτη η περίοδο έκλεισε. Μίαν άλλη σταδιακά ανοίγει και για αυτήν πρέπει να ετοιμαστούμε έγκαιρα.
Εφ όσον λοιπόν ο κόσμος ψηφίζει πάντα υστερόβουλα και ποτέ αγαθά, η μοίρα του είναι να κυβερνάται από τυχοδιώκτες και λωποδύτες σαν τον Τσίπρα. Οι λαοί, έχουν τους ηγέτες που τους αξίζουν!
Ξέρεις γιατί στο δημοψήφισμα του 15 επικράτησε το ΟΧΙ?
Διότι υπήρχε διάχυτη η πεποίθηση ότι θα επικρατούσε το ΝΑΙ!
Κι έτσι, ο καθένας, έκανε τη μαγκιά του, τη τζάμπα μαγκιά του, την άθλια επανάσταση του μικραστούλη(*) και ψήφισε ΟΧΙ, θεωρώντας ότι ο γείτονας, θα ψήφιζε ΝΑΙ που θα ακύρωνε το δικό του ΟΧΙ.
Κι έτσι και εκείνος θα ήταν μάγκας και επαναστάτης (και θα το έλεγε και στα παιδιά του πόσο “γαμάω” επαναστάτης είναι), αλλά, όλα κι όλα(!), ρήξη με την ΕΕ και έξοδος, δεν θα γινόταν για την οποία φυσικά δεν είχε καμία πρόθεση!
Έλα όμως που έσπασε ο διάολος το ποδάρι του και ο γείτονας έκανε τις ίδιες σκέψεις και ψήφισε κι εκείνος ΟΧΙ με τις ίδιες υστερόβουλες σκέψεις…….
Κοινώς, ο κόσμος, κορόιδευε, ή νόμιζε ότι κορόιδευε, εαυτόν και αλλήλους.
Κι αυτός ήταν και ο λόγος που μετά ξαναψηφίσανε τον ΣΥΡΙΖΑ.
Διότι ήταν αυτός που ακύρωσε την ψήφο τους! Όπως ήθελαν να κάνουν και οι ίδιοι, αλλά δεν μπορούσαν πια ! Πήραν μεγάλη τρομάρα μπας και στα καλά καθούμενα, βρεθούν εκτός ΕΕ…. Είπαμε, γαβ γαβ άλλα όχι και να δαγκώσουμε κιόλας. Γιατί αν αρχίσουν να πέφτουν δαγκωματιές, ό άλλος, μπορεί να δαγκώνει πιο δυνατά. ….άσε που μπορεί να σπάσουμε και κάνα δόντι…..
Σε τέτοιου είδους κουτοπονηριές λοιπόν, μόνο ένας ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να ανταποκριθεί.
Το ΚΚΕ τουλάχιστον, το μόνο που μπορεί να κάνει, είναι να περιμένει και να παροτρύνει τον κόσμο να σκέφτεται και να ενεργεί με μεγαλύτερη γενναιότητα και ανυστεροβουλία.
(*) που επαναστάσεις στο μυαλό του αναζητεί
που συνηθίζει στην κάθε βρωμιά αρκεί να έχει γεμάτο το ντορβά
Αγαπητέ λαθραναγνώστη: Ο κόσμος ψηφίζει στην πλειοψηφία του, βάσει των ατομικών ή/και συλλογικών προσδοκιών για βελτίωση του υπάρχοντος. Δεν ψηφίζει για να κάνει επανάσταση η οποία του φαίνεται -και είναι- ως μια ριζική διασάλευση του υπάρχοντος με άγνωστη κατάληξη.
Απο κει και πέρα, είναι ευθύνη της κάθε πολιτικής δυναμης, πως θα διαχειριστεί αυτή την ψήφο: Αν θα την χρησιμοποιήσει όπως γίνετα ιπάντα για την βελτίωση ή απλά για τη νδιατήρηση του υπάρχοντος καπιταλιστικού στάτους κβο, ή θα την διαχειριστεί για να ανοίξει ευρύτερες αντικαπιταλιστικές προοπτικές.
Αν η ευθύνη του κόσμου βρίσκεται στο ότι αντιλαμβάνεται την πολιτική με όρους αναθεσης της ζωής του σε μια πολιτική δύναμη και απλής βελτίωσης του ατομικού και ενίοτε και του συλλογικού υπάρχοντος, η ευθύνη της ρεφορμιστικής αριστεράς και στης σοσιαλδημοκρατίας (τύπου συριζα και λαε αλλά και των περισσοτέρων ΚΚ του πλανήτη) είναι ότι, χρησιμοποιεί την κυβερνητική της εκλογή με στόχο την παγίωση του υπάρχοντος καπιταλιστικού πλαισίου, με ή χωρίς παραχωρήσεις στον κόσμο. Ο,τι ακριβώς κάνουν οι δεξιές και εθνικιστικές πολιτικές δυνάμεις.
Ομως, αυτή είναι η άσκηση της πολιτικής που αντιλαμβάνεται η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου. Υπήρχε λοιπόν μια σοβαρή ευκαιρία για ρήξη το ’12 – ΄15, αλλά με 2 προαπαιτούμενα: α. Ο κόσμος να άρχιζε μια ατομική και συλλογική διαδικασία αμφισβήτησης του καπιταλιστικού πλαισίου της ζωής του μέσω των δικών του λαϊκών θεσμών οργάνωσης και αυτοοργάνωσης και β. η κομμουνιστική αριστερά και η αναρχία να αναδεικνύονταν σε μαζικό πολιτικό υποκείμενο με κύρος και με δύναμη για να μπορεί να υποστηριχθεί η αμφισβήτηση του κόσμου σε θεωρητικό, πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο. Κάτι τέτοιο, απλά δεν συνέβη ποτέ.
Οπότε, μην ρίχνεις την ευθύνη μόνο στον κόσμο. Τεράστια ευθύνη έχει ο ΣΥΡΙΖΑ που ξεπούλησε το συμπαν και -με άλλο τρόπο- μεγάλη ευθύνη έχει η κομμουνιστική αριστερά και η αναρχία που απλά, δεν μπορεσαν να πράξουν κάτι χειραφετητικά αποτελεσματικό.
Άρα το ερώτημα είναι. Το φίδι φταίει που σε δάγκωσε, ή εσύ που το έβαλες στον κόρφο σου?
Αγαπητέ λαθραναγνωστη το ερώτημα περί φιδιού και κορφου, αφορά και την ανταρσία και το κκε και την αναρχία και όλου μας.
Όπου φίδι, αφενός η ηγεμονία των καπιταλιστικών σχέσεων και θδεων και αφετέρου η μέχρι τώρα ανικανότητα κομμουνιστών, αριστερών και αναρχικών να συμβάλλουν σε κοινωνικά ρήγματα ορατά αυτής της καπιταλιστική ηγεμονίας.
Σκέψου
Αχ αυτή η αντίληψη της “συλλογικής ευθύνης”…….!
Την εισήγαγαν για πρώτη φορά οι ναζί κι από τότε έχει γίνει βασικό εργαλείο του καθενός που προσπαθεί να κάνει διάχυση ευθυνών.
Όχι φίλε μου. Για το τι φίδι βάζει κι αν βάζει, ο καθένας στον κόρφο του, αφορά αυτόν και μόνο αυτόν. Η μόνη ευθύνη που αποδέχομαι ότι έχω σαν πολιτικό άτομο, είναι να τον προειδοποιήσω για τον κίνδυνο.
Ε, τότε λαθραναγνωστη, αν δεν αναγνωριζεις ως “φίδι στον κόρφο μας” την καλοστερεωμενη καπιταλιστική ηγεμονία στα μυαλά και την υλική πραγματικότητα των ανθρώπων και την ταυτόχρονη αδυναμία αριστερών, κομμουνιστών και αναρχικων να την ρηγματωσουν ορατά εμπνέοντας για ένα απελευθερωτικό αντιπαλο δέος, δεν μπορεί κανείς να σε βοηθήσει.
Σου φαίνεται ότι ζητάω κάποιου είδους βοήθεια?
Λαθρά, ….+1000!!!!!!
Στο επόμενο συνέδριο να εκλέξετε ένα πιο συνεπή λαό που δεν κατάλαβε τη συνεπή γραμμή.
Αφού στο προηγούμενο αποφασίσατε ότι από τα 100 χρόνια το ΚΚΕ τα 85 βολόδερνε στον οπορτουνισμό, πρέπει να ολοκληρωθεί το έργο και η πορεία προς τα επαναστατικά χαρακτηριστικά.
Ο λαός, είναι συνεπής προς τον εαυτό του και για τον εαυτό του και τις συνέπειες τις πληρώνει ο ίδιος.
Το ΚΚΕ δεν είναι εργολάβος της μοίρας κανενός, ούτε λαοκόλακας, ούτε λαοπλάνος.
Γι αυτό, τις εξυπνάδες σου να τις απευθύνεις αλλού.
Ε, όχι και ..”βολόδερνε στον οπορτουνισμό”!
Αλλο η αυτοκριτική επισήμανση λαθών και άλλο το …”βολοδέρνω στον οπορτουνισμό”!
Δε διεκδικούμε δάφνες αλλουνών.
Και, στο κάτω-κάτω το ΚΚΕ δεν επεδίωξε ποτέ να κάνει εισοδισμό στο μΠατσόκ, επειδή αυτό ήθελε ο “συνεπής” λαός, σαν κάτι άλλες ψυχούλες – ξέρετε εσείς…..
Ο λαός άγεται και φέρεται από την κυρίαρχη ιδεολογία, αλλιώς δε θάταν κυρίαρχη. Οι καιροσκόποι τα διπλώνουν επίσης στην κυρίαρχη ιδεολογία, με πρόσχημα τον “βηματισμό με τον λαό”. Δεν πιστεύουν στον Λαό αλλά στην κυρίαρχη καρικατούρα “λαού”, που έχει διαμορφώσει η αστική τάξη.
Οι επαναστάτες δεν συμβιβάζονται με την δουλεία του Λαού, αλλά παλεύουν να τον διαφωτίσουν και να τον οργανώσουν με αφετηρία τα προβλήματά του, τις τραυματικές εμπειρίες του και την δεδομένη υποκειμενική του θολούρα,για να αλλάξει ο ίδιος την μοίρα του.
Έχει μεγάλο ενδιαφέρον να παρατηρεί κανείς το εξής παράδοξο φαινόμενο:
Ενώ μετά την ανεπίσημη (αλλά ολοφάνερη) προσχώρηση τόσο τής ατμομηχανής τής ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δηλαδή τού ΝΑΡ, όσο και των βαγονιών της στα βασικά τροτσκιστικά μάντρα, ένα από τα οποία είναι ότι «σοσιαλισμός σε μια χώρα δεν γίνεται», εμφανίζεται εδώ οπαδός τού ΝΑΡ να καταγγέλλει τον Λαφαζάνη ως «μεσάζοντα ανάμεσα στην καπιταλιστική Ελλάδα και την καπιταλιστική Κίνα» (λινκ: San Rocco, 23/08/2018 at 16:04, ερμηνεύοντας έτσι τις ενέργειες του Λάφα να προσελκύσει το ενδιαφέρον τής Κίνας για επενδύσεις στον τομέα τής έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων όταν ήταν υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, στην πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Και διερωτάται κανείς τα εξής απλά πράγματα:
Ι. Σε ποια σοσιαλιστική χώρα έπρεπε να στραφεί ο Λαφαζάνης για να προσελκύσει επενδύσεις για το συγκεκριμένο τομέα;
ΙI. Όταν λέμε «σοσιαλισμός σε μια χώρα δεν γίνεται» εννοούμε μόνο ότι δεν μπορούν να επικρατήσουν πλήρως οι σοσιαλιστικές σχέσεις παραγωγής σε μία μόνο χώρα ή και το ότι αυτή η χώρα δεν μπορεί να αποσυρθεί από το διεθνή (καπιταλιστικό) καταμερισμό εργασίας;
ΙII. Αν ο Λαφαζάνης πρέπει να καταγγελθεί ως «μεσάζων» επειδή προσπάθησε να φέρει καπιταλιστικές επενδύσεις σε μια καπιταλιστική χώρα, τι πρέπει να κάνουμε με τον Λένιν που προσπάθησε (απεγνωσμένα) να φέρει καπιταλιστικές επενδύσεις σε ένα σοσιαλιστικό εργατικό κράτος; Να πάμε στο μαυσωλείο του και να τον περιλούσουμε πατόκορφα με πίσσα και πούπουλα;
Το να κάνεις ως ΛΑΕ τον μεσάζοντα των κινεζικών επενδύσεων στην Ελλάδα όταν γνωρίζεις οτι οι επενδυτές επενδύουν μόνο με εργασιακές σχέσεις σκλαβιας, το να προκαταλαμβανεις το οτι πρέπει να γίνουν εξορύξεις στις αοζ που αυθαίρετα χαράζει το ελληνικό κράτος, μάλλον ειναι μια ακομα κατάντια των πλατιών αριστερών μεταρρυθμιστικων μετώπων.
Μεσαζοντας ανάμεσα στο ελληνικό και το κινεζικο κεφαλαιο και ρήξη με τον καπιτσλισμο/ιμπεριαλισμο δεν γίνεται. Μένει μόνο η ιδιότητα του μεσάζοντα. Το αλλο με το σοσιαλιστικό κράτος που ειπώθηκε, δεν έχει σχέση. Άλλο το να προσπαθώ να φέρω καπιταλιστικες επενδύσεις έχοντας εργατικη/λαικη εξουσία και ανάλογες εργασιακές σχέσεις και αλλο το να κάνει τον μεσάζοντα ανάμεσα σε κεφαλαιοκράτες και με εργασιακές σχεσεις δουλειάς όπως ειναι αυτές που προωθεί η καπιταλιστική κίνα.
Χα! Νερό στο κόκκινο («επαναστατικό») κρασί φαίνεται να βάζει ο San Rocco. Διότι τώρα κάνει σαφές πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η βάση τής καταγγελίας του εναντίον τού Λαφαζάνη είναι το γεγονός ότι εκείνος αποφάσισε να επιδιώξει την προσέλκυση επενδύσεων από τον «κακό ανατολικό καπιταλισμό», τον κινεζικό, ο οποίος επενδύει «μόνο με εργασιακές σχέσεις σκλαβιάς», «κινεζοποιώντας» τους εργαζόμενους, κι όχι από κάποιον άλλο, «καλό» καπιταλισμό». Φυσικά, μέσα στον «επαναστατικό» πυρετό του ξεχνάει (τις έχει κάτι τέτοιες παρενέργειες αυτός ο πυρετός…) ότι ο κινεζικός καπιταλισμός είναι κακός μόνο και μόνο επειδή δεν κάνει τίποτε παραπάνω από το να υιοθετεί τις εργασιακές σχέσεις σκλαβιάς που λανσάρισε ο …«καλός» δυτικός καπιταλισμός στην εποχή τής πρωταρχικής συσσώρευσης και άρχισε να επαναλανσάρει σταδιακά στην εποχή τής παγκόσμιας επικράτησής του και της ολικής επαναφοράς του υπό τις σημαίες και τα εμβατήρια του νεοφιλελευθερισμού! (Φυσικά, είναι υπερβολική απαίτηση να περιμένουμε να κάνει τον κάπως προχώ για τα κιλά του συλλογισμό ότι σε τελική ανάλυση είναι ο δυτικός καπιταλισμός αυτός που «κινεζοποίησε» τους ίδιους τους εργαζόμενους της Κίνας αρχικά, αφού εκμεταλλεύτηκε τα αδιέξοδα του σοσιαλιστικού τρόπου ανάπτυξης της Κίνας σε συνθήκες απομονωτισμού και τη δική του οικονομική του ισχύ για να της επιβάλλει τους όρους του: «Σύντροφοι, με το σοσιαλισμό οι πολίτες σας τη βγάζουν δεν τη βγάζουν –με μία κούπα ρύζι την ημέρα κι αυτή με προϋποθέσεις τι άλλο να περιμένει κανείς; Όμως, σε περίπτωση που συνεργαστούμε και επενδύσουμε σε σας, θα έχουν ένα ολόκληρο δολάριο, οπότε θα φιλάνε τα κατουρημένα παντελόνια τού Τενγκ και θα λένε κι ευχαριστώ κι από πάνω! Σκεφτείτε το.»)
Παραζαλισμένος από τον «επαναστατικό» πυρετό, κάνει και το άλλο: πιάνει και μετατοπίζει το τέρμα (παλιό τερτίπι τών συνδικαλιάρηδων αριστερών, ακόμα και αυτών τής «επαναστατικής» αριστεράς –όχι παίζουμε!). Έτσι, φορτώνει τώρα στον Λαφαζάνη (και) την «αμαρτία» ότι αναζητά επενδύσεις για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων «στις αοζ που αυθαίρετα χαράζει το ελληνικό κράτος». Ο καημένος ο San Rocco… Είναι τόσο επιπόλαιος και προχειρολόγος που μπροστά στη φούρια του να «κατεδαφίσει» τον Λαφαζάνη δεν φρόντισε καν να διαβάσει με προσοχή το λινκ από τη Ναυτεμπορική που ο ίδιος πόσταρε! Αν το είχε κάνει, θα είχε προσέξει ότι οι συγκεκριμένες ενέργειες Λαφαζάνη αφορούσαν σε κοιτάσματα του Ιονίου και της θαλάσσιας περιοχής νότια της Κρήτης. Τότε, ίσως να του έκοβε να ψάξει λίγο το ζήτημα με τις ΑΟΖ σε αυτές τις περιοχές, οπότε θα μάθαινε αυτά που η κατά τα φαινόμενα «Ογκώδης Άγνοια» που τον χαρακτηρίζει δεν του επιτρέπει να γνωρίζει: α) Για την ΑΟΖ τού Ιονίου υπάρχει συμφωνία με την Αλβανία από το 2009 που ναι μεν το αλβανικό Συνταγματικό Δικαστήριο τη θεώρησε άκυρη ως αντισυνταγματική το 2010, αλλά αμφισβητήθηκε επίσημα με ρηματική διακοίνωση της αλβανικής κυβέρνησης (δηλαδή τού αλβανικού κράτους που είχε υπογράψει τη συμφωνία τού 2009 –τα κράτη έχουν συνέχεια και μόνο αυτά είναι αρμόδια και έχουν το κύρος να υπογράφουν και να ξεϋπογράφουν συμφωνίες) μόλις το Μάιο του 2015, μετά δηλαδή την υπουργοποίηση Λαφαζάνη και τις πρωτοβουλίες του για την προσέλκυση κινεζικών επενδύσεων. β) Ουδεμία αξίωση έχουν προβάλει οι Τούρκοι για θαλάσσιες περιοχές νότια της Κρήτης και συνεπώς καμία αυθαιρεσία δεν μπορεί να χρεωθεί στην ελληνική πλευρά για τη χάραξη ΑΟΖ σ’ αυτές (εκτός βέβαια κι αν είσαι ‘‘διεθνιστής’’ τύπου San Rocco και κάποιων άλλων που κυκλοφορούν ανάμεσά μας εδώ –ονόματα δεν λέμε και υπολήψεις δεν θίγουμε… ;-) :-) ).
Να δεις τι άλλο… τι άλλο… Α, ναι! Ο καλός μας φίλος, προκειμένου να αποφύγει να πιει τι πικρό ποτήρι να πρέπει να πάει μέχρι τη Μόσχα και να ράνει με πίσσα και πούπουλα τον καημένο τον Βλαδίμηρο, προσπαθεί να τον «αθωώσει» με μια περίτεχνη ντρίμπλα (ατάλαντος όμως καθώς είναι, πηγαίνει και στουκάρει στο δοκάρι τού δικού του τέρματος!). Τι ισχυρίζεται επ’ αυτού;
Άααλλο πράγμα, λέει, τα παρακάλια τού Λένιν για ξένες καπιταλιστικές επενδύσεις στο σοβιετικό κράτος, μην τα μπερδεύουμε. Διότι εκείνες αφορούσαν σε εργατικό κράτος με σοσιαλιστικές σχέσεις παραγωγής και οι όποιες επιχειρήσεις ξένων καπιταλιστικών συμφερόντων θα λειτουργούσαν κάτω από αυτές τις σχέσεις! Χα!
Ο ίδιος δεν είναι που όλους αυτούς τούς μήνες που συχνάζω εδώ έχω βαρεθεί να τον βλέπω να καυτηριάζει κάθε τρεις και λίγο τον «υπαρκτό» επί τη βάσει τού ότι η σοβιετική εργατική τάξη απλώς άλλαξε αφεντικά κι από ’κει που είχε πάνω από το κεφάλι της τον καπιταλιστή (ή τον τσιφλικά), μετά είχε τη νέα άρχουσα τάξη που τους διαδέχθηκε, δηλαδή τούς γραφειοκράτες «τού Κόμματος», των Σοβιέτ και των Συνδικάτων τού σοβιετικού κρατικού κράτους;;; Πού πήγαν όλες αυτές οι καταγγελίες, οέο; Τι έγινε και ο «κρατικός (σοβιετικός) καπιταλισμός» μεταμορφώθηκε ξαφνικά και ως δια μαγείας σε «σοσιαλιστικές σχέσεις παραγωγής»;;; (Εδώ θα μπορούσα να τον λυπηθώ και να τον προειδοποιήσω να μη μας έρθει με τίποτε επιχειρήματα της κακιάς συμφοράς, τύπου «επί Λένιν, οι παραγωγικές σχέσεις ήταν σοσιαλιστικές, ας όψεται ο Μεγάλος Κακός, ο Στάλιν», γιατί θα γελάσει και το παρδαλό –«ρεφορμιστικό»– κατσίκι! Αλλά σιγά! Και τι κατάλαβα τόσους μήνες που το παίζω καλός; Τα είδα τα χαΐρια μου…)
ΥΓ Θα μπορούσα, ακόμα, να επανέλθω στο ερώτημα που έθεσα στο προηγούμενο σχόλιο και δεν πήρα απάντηση, επιμένοντας να μας πει ο καλός μας φίλος San Rocco σε ποια σοσιαλιστική χώρα θα έπρεπε να απευθυνθεί ο καημένος ο Παναγιώτης για να ζητιανέψει κάνα ευρουλάκι. Ε, όχι! Δεν είμαι τόσο σκληρός για να βασανίζω άρρωστο άνθρωπο με 42°C «επαναστατικό» πυρετό και αντίστοιχα «αντικαπιταλιστικά» ρίγη που τον κάνουν να τρέμει σαν κρεμ καραμελέ!
Αγαπητέ left, για καλό και κακο καπιταλισμό ψαξου εσύ και η λαε. Εσείς τα λέτε αυτά! Για εμέ, εθτε δυτικός ιμπεριαλισμος, είτε ανατολικος ιμπεριαλισμος, εθναι ο ίδιος κπιταλισμος.
Β. Ειναι κακο αγαπητέ μου να κάνετε τον πλασιέ καπιταλιστικών συμφερόντων σε μια καπιταλιστική χώρα όπως η Ελλάδα. Και ειναι ακομα χειριτερο, το να θέλετε να καλύψετε τον ρόλο του μεσάζοντα, με αναφορές για το τι έπραξε ο κενιν σε συνθήκες εργατικής εξουσίας. Αυτό με τα μήλα και τα πορτοκάλια κοιτάξτε το.
Γ. Επαναστατικό πυρετό δεν είχα και δεν έχω. Εσύ μήπως έχεις όμως, σοσιαλδημοκρατικη νεκρική παγωνια και ακαμψία; για αναρωτησου!