ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΤΑΞΙΚΑ – ΟΡΓΑΝΑ ΠΑΛΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΥΝΔΙΑΛΛΑΓΗΣ!
Στα τέσσερα χρόνια που πέρασαν από το προηγούμενο συνέδριο του ΕΚΠ (λόγω των αντιλαϊκών lock down) δεν έλειψαν οι μικρές και μεγάλες μάχες των εργαζόμενων στην χώρα μας, ενάντια στην λεηλασία που επιβάλει το ευρωμνημόνιο διαρκείας. Σε πολλά σημεία του πλανήτη ξέσπασαν εξεγέρσεις και αντιστάσεις. Η κόκκινη κλωστή που τις ενώνει είναι οι κοινωνικές ανάγκες, το δικαίωμα στην δουλειά, στον μισθό, στην ασφάλιση, στην υγεία, στην παιδεία. Ο καπιταλισμός αδυνατεί να ξεπεράσει τη κρίση του με αξιόπιστο τρόπο.
Στην χώρα μας οι στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου υλοποιούνται με τη συμφωνία ΝΔ, ΚΙΝΑΛ και ΣΥΡΙΖΑ, με τα δικαιώματα μας να πετσοκόβονται από τους δημοσιονομικούς κανόνες της ΕΕ και των αναγκών του κεφαλαίου. Η κυβέρνηση της ΝΔ λεηλατεί τα εναπομείναντα εργατικά δικαιώματα, δίνοντας «γη και ύδωρ» στο κεφάλαιο. Θέλει να επιβάλλει παντού το «δίκαιο της εργοδοσίας και των επενδυτών». Προωθεί την εμπορευματοποίηση όλων των δημόσιων αγαθών
Ο τελευταίος νόμος του Χατζηδάκη φέρνει χειραγώγηση της λειτουργίας των σωματείων, ηλεκτρονικό φακέλωμα, προσπάθεια μπλοκαρίσματος της απεργιακής δυνατότητας.
Όσον αφορά το ασφαλιστικό και τις συντάξεις η κυβέρνηση επιταχύνει την εφαρμογή του νόμου Κατρούγκαλου, που προεκλογικά υπόσχονταν κατάργησή του. Το νομοσχέδιο Χατζηδάκη (πάλι μπροστά μας…) είναι δώρο στις ασφαλιστικές εταιρείες. Επιβεβαιώνει την διχοτόμηση της σύνταξης σε «εθνική» και ανταποδοτική (μη εγγυημένη κρατικά) στο πλαίσιο ενός κεφαλαιοποιητικού συστήματος. Η ένταξη του ΕΤΕΑΕΠ στον ΕΦΚΑ οδηγεί στην λεηλασία των αποθεματικών του και στην ιδιωτικοποίηση των επικουρικών συντάξεων.
Για να προχωρήσουν όλα αυτά η κυβέρνηση ενεργοποιεί τη σιδερένια φτέρνα του «Νόμος και Τάξη». Με την αρωγή των ΜΜΕ, ενισχύει την εκστρατεία τρομοκράτησης και περιστολής δημοκρατικών δικαιωμάτων με διώξεις, ποινικοποίηση και καταστολή απέναντι στις ανερχόμενες μαχητικές τάσεις του κινήματος. Την ίδια στιγμή το αστικό σύστημα με τη κυβέρνηση να αναπαράγει τη θεωρία των δύο άκρων ενισχύει την επανεμφάνιση των ναζί της Χρυσής Αυγής και την αντιπροσφυγική υστερία.
Η «σκουριά» του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού
Η σήψη και η εκφυλιστική πορεία του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού έχει φτάσει σε ακραίο σημείο. Η ΓΣΕΕ και αρκετές ομοσπονδίες μέσω του πακτωλού χρημάτων που διαχειρίζονται μέσω ΕΣΠΑ, πρωτοστατούν σε προγράμματα επιμόρφωσης ανέργων και σε παροχή μαθητείας και φθηνής εργασίας σε επιχειρήσεις. Από κοντά και η πλειοψηφία του Εργατικού Κέντρου Πρέβεζας.
Αυτή η κατρακύλα είναι λογικό επακόλουθο της απροκάλυπτα φιλοεργοδοτικής στάσης της ηγεσίας των συνδικαλιστικών οργανώσεων και της υποταγής τους στη λογική της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Εδώ και δεκαετίες η ηγεσία της ΓΣΕΕ αποδέχεται τα ιδεολογήματα της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας, την αξιολόγηση, την αριστεία και τις ιδιωτικοποιήσεις. Υπηρετούν με συνέπεια την αποκλιμάκωση των αγώνων, τον «κοινωνικό εταιρισμό» και την παράδοση των εργαζόμενων στις στρατηγικές επιλογές του συστήματος.
Το Εργατικό Κέντρο Πρέβεζας σε τροχιά απαξίωσης
Τα τρία χρόνια που πέρασαν από το προηγούμενο συνέδριο συνεχίστηκε η αγωνιστική απραξία και η απαξίωση του ΕΚΠ. Η ηγεσία του, ούτε στήριξε έμπρακτα τους αγώνες που ξέσπασαν , ούτε βοήθησε στον συντονισμό των αντιστάσεων. Το ΕΚΠ χαρακτηρίστηκε από ακολουθητισμό απέναντι στις επιλογές της εργοδοτικής ηγεσίας της ΓΣΕΕ και αποτελεί ένα μηχανισμό συνδιαλλαγής. Το ΕΚΠ δεν έχει καμία σχέση με τις ανησυχίες των εργαζομένων και των ανέργων.
Αν δεν αλλάξουν οι συσχετισμοί σε βάρος της ομάδας που διαχειρίζεται σήμερα το ΔΣ του Εργατικού Κέντρου αυτό θα συνεχίσει να βυθίζεται στην κρίση και την ανυποληψία.
Συνδικάτα και αγώνες στα χέρια των εργαζόμενων
Απέναντι στην κρίση και τον εκφυλισμό του συνδικαλιστικού κινήματος, προτάσσουμε ως επείγουσα προτεραιότητα την ταξική ανασυγκρότηση του κινήματος και των συνδικάτων, σε περιεχόμενο, στόχους, μορφές οργάνωσης και αγώνα.
• Με συνδικάτα- μορφές συλλογικής οργάνωσης, με ανεξαρτησία και πολιτική-οικονομική αυτοτέλεια από το κεφάλαιο και τους πολιτικούς του εκπροσώπους, την Ευρωπαϊκή Ένωση και το κράτος, μακριά από λογικές «κοινωνικής ειρήνης»,
• Με οργάνωση των εργαζόμενων στη συνδικαλιστική έρημο του ιδιωτικού τομέα, τους νέους και τις νέες των σύγχρονων σκλαβοπάζαρων, τις γυναίκες, τους άνεργους και τους μετανάστες,
• Με αποφασιστικό και ανυποχώρητο αγώνα και όχι με άσφαιρα πυρά. Με συντονισμό των πρωτοβάθμιων σωματείων, ξεπερνώντας τα εμπόδια που βάζει ο υποταγμένος συνδικαλισμός. Για ταξικές αναμετρήσεις με σχέδιο, συντονισμό και διάρκεια,
• Ενάντια στους οργανωτικούς διαχωρισμούς ιδιωτικού και δημόσιου τομέα,
• Με αναβαθμισμένους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς στόχους, που αποτελούν προϋπόθεση για να δικαιωθούν οριστικά οι διεκδικήσεις των εργαζομένων.
Η κοινή δράση όσων δυνάμεων και αγωνιστών θέλουν να βαδίσουν σε μια διαφορετική κατεύθυνση, με αυτοτέλεια από τον υποταγμένο συνδικαλισμό, μπορεί να δώσει σημαντική ώθηση στην εργατική πάλη. Ο μοναχικός δρόμος των μαχόμενων δυνάμεων, η υποταγή της δράσης στην ισχυροποίηση του κόμματος οδηγεί σε πλήρες αδιέξοδο.
Ένα άλλο σχέδιο οργάνωσης και αγώνα πέρα από τα όσα αποφασίζουν ΓΣΕΕ, είναι μονόδρομος. Ο ακολουθητισμός πίσω από τη ΓΣΕΕ όπως η εκφυλιστική-αντιδημοκρατική αλλαγή της ημερομηνίας της απεργίας από την ηγεσία του ΠΑΜΕ (με τη σύμφωνη γνώμη της πλειοψηφίας στην ΑΔΕΔΥ)) στις 10/6/2022 δεν πρέπει να ξαναεπαναληφθεί. Ακολουθήθηκε μια ΓΣΕΕ η οποία πρόσφατα ζήτησε την ποινικοποίηση κάθε αντίθετης φωνής στο εσωτερικό της με τροπολογία που ζήτησε να κατατεθεί σε νομοσχέδιο του «υπουργείου προστασίας του πολίτη» !!!
Όχι άλλες μάχες οπισθοφυλακής! Καλούμε σε αγώνα για τη κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη με κριτήριο την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος και όχι την υπεράσπιση της προηγούμενης κατάστασης με τη χρηματοδότηση των συνδικάτων από το κράτος, τα επαγγελματικά στελέχη που απαλλάσσονται πλήρως από τη δουλειά, τον εργοδοτικό έλεγχο, τις νοθείες αλλά και τις πολυήμερες εκφυλιστικές εκλογικές διαδικασίες.
ΕΜΕΙΣ ΛΕΜΕ ΕΞΩ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΕΡΓΟΔΟΣΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ
Οι αγωνιστές και αγωνίστριες που συγκροτούμε την ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, συμβάλλαμε στους αγώνες του προηγούμενου διαστήματος, με προσήλωση στα εργατικά συμφέροντα και ανεξαρτησία από τον υποταγμένο συνδικαλισμό. Ειδικά την περίοδο της αντιδημοκρατικής καραντίνας συμβάλλαμε σε όλους τους αγώνες για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας.
Επιδιώκουμε την κοινή δράση και την συνεργασία των ταξικών αγωνιστικών δυνάμεων. Παλεύουμε για να ξαναποκτήσει ο συνδικαλισμός ρόλο στην οργάνωση της πάλης, για να μπει η συλλογική διεκδίκηση στην πρώτη επιλογή των εργαζόμενων ενάντια στην υποταγή, στην ανάθεση, στις «κυβερνητικές λύσεις». Για να σπάσει η ηγεμονία του κυβερνητικού-εργοδοτικού συνδικαλισμού, με τα συνδικάτα στα χέρια των εργαζομένων. Σε αυτή τη κατεύθυνση ενισχύουμε τη «συνέλευση συντονισμού εργαζομένων-ανέργων» που είναι ανοιχτή σε όλες και όλους που θέλουν με συλλογικό τρόπο να αγωνιστούν για τις ανάγκες και τα δικαιώματά τους
Όταν ο κόσμος τους είναι η εκμετάλλευσή μας, ο δικός μας κόσμος είναι η ανατροπή τους!
Παλεύουμε για τη συγκρότηση ενός ισχυρού πανεργατικού μετώπου, για την απελευθέρωση από το διαρκές ευρωμνημόνιο. Για να μπει τέλος στα ματωμένα πλεονάσματα για την εξυπηρέτηση του ληστρικού χρέους. Για να ανατραπεί η αντιλαϊκή επίθεση που προωθείται από την κυβέρνηση της ΝΔ, το κεφαλαίο και την ΕΕ. Για διαγραφή του χρέους, ρήξη και έξοδο από την Ευρωζώνη και την ΕΕ. Για κατάργηση του συστήματος της εκμετάλλευσης που σαπίζει στην ιστορική του κρίση. Για να περάσει η εξουσία και ο πλούτος στα χέρια των εργαζομένων.
• Ριζικές αυξήσεις στους μισθούς και υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας.. Καθολική ισχύ των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Κανένας εργαζόμενος χωρίς συλλογική σύμβαση.
• Μόνιμη και σταθερή δουλειά, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Μετατροπή όλων των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου. Ίση αμοιβή για ίση εργασίας. Να καταργηθούν οι νόμοι της ελαστικής εργασίας, η επινοικίαση εργαζομένων και το σκλαβοπάζαρο των προγραμμάτων απασχόλησης. Μείωση των ωρών εργασίας, 30ωρο- 5ήμερο- 6ωρο. Επαναφορά της Κυριακάτικης αργίας.
• Επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους ίσο με το βασικό μισθό, για όλο το διάστημα της ανεργίας. Πλήρης πρόσβαση των ανέργων στην υγεία, τις συγκοινωνίες, και σε όλες τις κοινωφελείς υπηρεσίες. Διαγραφή των χρεών τους, προς τις τράπεζες, τα ταμεία και το κράτος. Ο χρόνος ανεργίας να μετρά στα συντάξιμα χρόνια.
• Να καταργηθούν όλοι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι. Όχι στα Επαγγελματικά Ταμεία, στην ανταποδοτικότητα και στην ιδιωτικοποίηση στην κοινωνική ασφάλιση. Δημόσια, καθολική και υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση. Δημόσια, δωρεάν, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Άρση όλων των περικοπών στις συντάξεις. Σύνταξη στα 60 για τους άνδρες, στα 55 για τις γυναίκες, ή με 30 χρόνια δουλειάς, χωρίς όριο ηλικίας. Αποκατάσταση των αποθεματικών των ταμείων. Να πληρώσουν κράτος τράπεζες εργοδότες.
• Πάλη ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, κάτω τα χέρια από ΔΕΗ, συγκοινωνίες, το νερό και όλα τα δημόσια αγαθά-«φιλέτα». Κρατικοποίηση με εργατικό έλεγχο και χωρίς αποζημίωση στους καπιταλιστές των επιχειρήσεων που έχουν ιδιωτικοποιηθεί.
• Μπλόκο στους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις. Κανένα λαϊκό σπίτι στα χέρια κράτους – τραπεζών. Δραστική μείωση της φορολογίας των λαϊκών στρωμάτων. Αύξηση της φορολογίας του κεφαλαίου.
• Δημοκρατία και ελεύθερος συνδικαλισμός στους χώρους δουλειάς. Κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη. Καμία κρατική ή εργοδοτική παρέμβαση. Όχι στο ηλεκτρονικό φακέλωμα των συνδικάτων
• Απόκρουση-ανατροπή της κλιμακούμενης αστυνομικής βίας και κρατικής τρομοκρατίας.
• Αγωνιζόμαστε ενάντια στη γυναικεία καταπίεση και εκμετάλλευση
• Πάλη ενάντια στον φασισμό και τον ρατσισμό.
• Να σταματήσει η πολεμική προετοιμασία. Μείωση των εξωφρενικών πολεμικών δαπανών (συμφωνία Ελλάδας –Γαλλίας). Λεφτά για παιδεία, υγεία, πρόνοια όχι για το ΝΑΤΟ και τα συμφέροντα της ολιγαρχία. Ειρήνη και φιλία με όλους τους γειτονικούς λαούς
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
Η «ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ εργαζομένων Πρέβεζας» καλεί όλους τους εργαζόμενους, τους ανέργους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα σε ένα αγωνιστικό ενωτικό κέντρο για τον ανένδοτο αγώνα απελευθέρωσης των εργαζομένων και του λαού από τα δεσμά της εκμετάλλευσης. Με σχέδιο και υπομονή. Με διακηρυκτικό πλαίσιο αναγκών και διεκδικήσεων του σύγχρονου εργαζόμενου που θα σπάει τη «ζητιανιά» (όπως πρόσφατα οι εργαζόμενοι στην e-food) και τη διαπραγμάτευση της εξαθλίωσης. Που θα διεκδικεί τον πλούτο που παράγουμε, θα μπλοκάρει την πολεμική προετοιμασία, θα οργανώνει τη δημοκρατία της «ταξικής πάλης» απέναντι στο σύγχρονο αντεργατικό δίκαιο και τον κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό. Εμπιστευόμενοι τους εαυτούς μας ως δημιουργούς της ιστορίας, να αντιλαμβανόμαστε τα πιο ριζοσπαστικά της σκιρτήματα, να την «ακούμε περισσότερο», να νιώθουμε τμήμα της. Να μην αντιμετωπίζουμε τους εαυτούς μας ως εκλογικό πελάτη ή αντικείμενο για να «βγάζει συμπεράσματα».
Το μέτωπο και το αγωνιστικό κέντρο είναι κοινό. Υποφέρουμε και στη δουλειά και στη γειτονιά. Εξάλλου σήμερα όλα είναι «δουλειά», όλος ο χρόνος πρέπει να πάει στο κεφάλαιο. Στη μάθηση, στη διασκέδαση, στο γήπεδο, στην τηλεόραση, στη βόλτα. Δουλειά και την Κυριακή. Δε μας αξίζει αυτό το μέλλον. Αυτή η πορεία μπορεί και πρέπει να ανατραπεί.
Στις εκλογές στις 10 Οκτώβρη των αντιπροσώπων των σωματείων του Εργατικού Κέντρου Πρέβεζας για το νέο διοικητικό του συμβούλιο στηρίζουμε την ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ εργαζομένων Πρέβεζας.
