Από την πρώτη στιγμή της σύλληψης του Θανάση Αγαπητού, ανήμερα της γιορτής του Πολυτεχνείου, στο προαύλιο του σχολείου του, δεκάδες μηνύματα συμπαράστασης έφτασαν από συναδέλφους, μαθητές, πολίτες που δεν μπορούν να συμβιβαστούν με την ιδέα της κατάργησης του δικαιώματος του αγώνα, ειδικά αυτή την περίοδο της σύγχρονης μνημονικής βαρβαρότητας.
Ανάμεσά τους, ξεχωρίσαμε τα μηνύματα και τις δηλώσεις ανθρώπων του πνευματικού κόσμου που αποδεικνύουν, ότι όπως και σε άλλες κρίσιμες καμπές, υπάρχουν άνθρωποι των τεχνών και των γραμμάτων που δε μένουν απαθείς, αλλά στέκονται στο ύψος των περιστάσεων και παίρνουν θέση πλάι στο δίκιο του αγώνα.
Ξεχωρίσαμε τα μηνύματα του Σαλονικιού συγγραφέα, τραγουδοποιού και εκπαιδευτικού Θωμά Κοροβίνη, ο οποίος τονίζει: “ΦΙΛΕ ΘΑΝΑΣΗ, ΑΓΩΝΙΣΤΗ, ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΕΚΟΜΑΙ ΟΛΟΨΥΧΑ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΣΟΥ. ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΟΥ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΚΑΘΑΡΑ ΤΗΝ ΒΡΩΜΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ. ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ. ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ”.
Ο Γιώργος Σ-Π. Κατρούγκαλος, Συνταγματολόγος Καθηγητής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και Ευρωβουλευτής μεταξύ άλλων τονίζει: “Πρέπει να είναι σαφές για όλους μας: η τύχη των συνδικαλιστών της Θεσσαλονίκης συνδέεται στενά με την τύχη όχι μόνο του κοινωνικού κράτους, αλλά της δημοκρατίας της ίδιας στον τόπο μας. Η δημοκρατία μας φθίνει και υπονομεύεται εκ των έσω. Όχι από τους αγώνες των εργαζομένων. Από την κυβέρνηση, που νομοθετεί με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, καθ’ υπαγόρευση των δανειστών και εναντίον των συμφερόντων της χώρας. Από τη Βουλή που αποφασίζει -χωρίς να συζητά- αντισυνταγματικούς νόμους, υπό το κράτος στυγνών εκβιασμών. Από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος δεν αναπέμπει νομοσχέδια που ανώτατο δικαστήριο του έχει επισημάνει ότι είναι τυπικά και ουσιαστικά αντισυνταγματικά. Το άρθρο 120 του Συντάγματος μας επιβάλει όμως όχι μόνον να το σεβόμαστε, αλλά και να το υπερασπίζουμε, όταν απειλείται.”
Αντίστοιχα, ο Σπύρος Μαρκέτος, Καθηγητής Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ, δηλώνει την αμέριστη αλληλεγγύη του στο Θανάση Αγαπητό, που με το “αγωνιστικό παράδειγμά του μας δείχνει ότι πραγματικός δάσκαλος δεν είναι αυτός που απλώς ξεναγεί τους νέους στα θαυμαστά επιτεύγματα παρελθουσών γενεών, αλλά πρωτίστως αυτός που ανησυχεί για τη μοίρα των ανθρώπων, που συγκινείται με τον πόνο τους, συμμερίζεται τις ανάγκες τους και αγωνίζεται για τα δίκαιά τους. Αυτός ο δάσκαλος που ενσαρκώνει την ανθρωπιά σε κάθε κύτταρο του εαυτού του είναι πραγματική προσωπικότητα και διδάσκει με όλη την προσωπικότητά του. Τέτοιοι άνθρωποι σηκώνουν τον κόσμο μας ψηλότερα.”
Δήλωση έκανε και ο καθηγητής της Παντείου, Γιώργος Ρούσης, ο οποίος αναφέρει ότι η “Πέρα από την ένταση της οικονομικής βίας στη χώρα μας, πέρα από την ένταση της άμεσης βίας των κατασταλτικών μηχανισμών, εντείνονται και μορφές βίας όπως η ιδεολογική, η ψυχολογική και άλλες. Σε αυτά τα πλαίσια εντάσσεται και η επιχειρούμενη δίωξη των κατηγορουμένων για τις εκδηλώσεις ενάντια στον Γερμανό Πρόξενο της Θεσσαλονίκης Φούχτελ, δηλαδή ενάντια σε κάποιον που συμβολίζει την ατέρμονη βάρβαρη επίθεση που δέχεται ο λαός μας.”
Ο Περικλής Παυλίδης, πανεπιστημιακός Καθηγητής στο ΑΠΘ δηλώνει επίσης τη συμπαράστασή του στους διωκόμενους, προσθέτοντας ότι σε “Σε εποχές κοινωνικού ολέθρου η αλληλεγγύη και ο αγώνας είναι ο μόνος δρόμος αξιοπρέπειας και ελπίδας.”
Σε δήλωση συμπαράστασης προχώρησαν δέκα καθηγητές του Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ.
Στη δήλωσή τους αναφέρουν τα εξής:
Εμείς που υπογράφουμε, καθηγητές και καθηγήτριες στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ., εκφράζουμε τη συμπαράστασή μας στον δάσκαλο και εκλεγμένο περιφερειακό σύμβουλο Κεντρικής Μακεδονίας Θανάση Αγαπητό, ο οποίος δικάζεται την Παρασκευή 6 Φλεβάρη για τη συμμετοχή του στην εργατική κινητοποίηση εναντίον της φιέστας της γερμανικής επιτροπείας του Φούχτελ, συμβόλου της βαρβαρότητας των μνημονίων.
Οι μνημονιακές κυβερνήσεις επιδίωξαν συστηματικά να κυριαρχήσει στη χώρα μας ο φόβος των δικαστηρίων, των απολύσεων και των πειθαρχικών διώξεων. Ο φόβος ήταν βασικό συστατικό στοιχείο της πολιτικής που χρησιμοποιήθηκε για να υποταχθεί ο λαός στην εξαθλίωση, στην ανεργία και στη συρρίκνωση της δημοκρατίας.
Ο Θανάσης Αγαπητός διώκεται ξανά, παρά την πανηγυρική πρωτόδικη αθώωσή του. Διώκεται γιατί αγωνίστηκε για την υπεράσπιση των κοινωνικών δικαιωμάτων και της δημόσιας περιουσίας. Διώκεται γιατί αγωνίστηκε για την αξιοπρέπεια κάθε εργαζόμενου, κάθε ελεύθερου ανθρώπου, γιατί έκανε αυτό που πρέπει να κάνει κάθε δάσκαλος, προσφέροντας όχι μόνο γνώσεις, αλλά και παράδειγμα αλληλεγγύης.
Στις νέες πολιτικές συνθήκες που διαμορφώνονται μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου, η έκβαση της δίκης του Θανάση Αγαπητού θα αποτελέσει ένα δείγμα γραφής για το αν η πολιτική ήττα των μνημονιακών κομμάτων και πολιτικών θα είναι η αρχή του τέλους για τις άδικες διώξεις και τη βάρβαρη επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα. Για όλους τους παραπάνω λόγους, εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον Θανάση Αγαπητό ζητώντας την εκ νέου δικαστική αθώωσή του.
Αλεξίου Βασίλειος, Επίκουρος καθηγητής
Αϊδίνης Αθανάσιος, Αναπληρωτής Καθηγητής
Γρόλλιος Γεώργιος, Καθηγητής
Δεσλή Δέσποινα, Επίκουρη Καθηγήτρια
Λιάμπας Αναστάσιος, Επίκουρος Καθηγητής
Μπίμπου Ιωάννα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια
Ντρενογιάννη Ελένη, Επίκουρη Καθηγήτρια
Παυλίδης Περικλή, Επίκουρος Καθηγητής
Τζήκας Χρήστος, Αναπληρωτής Καθηγητής
Φίστα Ευαγγελία, Λέκτορας
