της Γιώτας Ιωαννίδου
Στη Μόρια, αλλά και σε στρατόπεδα προσφύγων στη Σουηδία και στην Αυστραλία, παρατηρείται μεταξύ των παιδιών το «Σύνδρομο παραίτησης». Παραίτηση από μια ζωή που νιώθουν να τα ξεπερνά, γιατί τους αφαίρεσε κάθε ελπίδα.
Η εννιάχρονη Αΐσα, κρατά επίμονα τα μάτια της κλειστά. Δε μιλά, δε σηκώνεται, δεν τρώει. Ακόμη και όταν γύρω της ζουζουνίζει το παιδομάνι της Μόρια. Η αργή κίνηση του θώρακα δείχνει ότι αναπνέει. «Σύνδρομο παραίτησης» το ονομάζουν οι νευρολόγοι και οι ψυχίατροι, από μια ζωή που την ξεπερνά, γιατί της αφαίρεσε κάθε ελπίδα. Ούρλιαξε όταν ένας έφηβος μαχαιρώθηκε στη διπλανή σκηνή και γέμισε ο τόπος αίματα και σειρήνες. Και μετά σώπασε. Πριν είχε δει το συνομήλικο αδελφό της να σκοτώνεται από βόμβα, στο Αφγανιστάν. Εκεί όπου η ελληνική κυβέρνηση σκέφτεται να την ξαναστείλει γιατί με βάση τη ρήση του πρωθυπουργού της δεν υπάρχει πόλεμος. Είχε κάνει επώδυνα χειρουργεία στο πόδι της για να αντέξει στο βασανιστικό ταξίδι στη θάλασσα και να μην πνιγεί, πριν φτάσει στα ελληνικά παράλια με την υπόλοιπη οικογένειά της. Εκεί βάλτωσε στο κολαστήριο της Μόρια που σκότωσε και την τελευταία της ελπίδα. Τι άλλο να κάνει ένα παιδί; Ή θα ουρλιάζει συνεχώς και με κάθε τρόπο ή θα σωπαίνει εκκωφαντικά. Δώδεκα χιλιάδες παιδιά σκοτώθηκαν ή ακρωτηριάστηκαν πέρσι, σύμφωνα με τα «πιστοποιημένα» στοιχεία του ΟΗΕ, σε εμπόλεμες ζώνες.
Πριν από την Αΐσα, υπήρχαν κι άλλα παιδιά. Η Ντάσσα, ο Κάρεν και η Λεϊλά, πάνω από διακόσιες περιπτώσεις παιδιών προσφύγων, που οι οικογένειες τους ζουν περιμένοντας άσυλο, τα τελευταία τρία χρόνια στη Σουηδία. Κι άλλα σε κέντρα κράτησης στην Αυστραλία. Κι άλλα πολύ πιο πίσω, μέσα στη φρίκη των ναζιστικών στρατοπέδων. Σαν να υιοθέτησαν ξαφνικά και απρόσμενα το μύθο της Χιονάτης, βαθιά δηλητηριασμένα από την έλλειψη προσμονής σε κάτι καλύτερο και παραιτούνται από τη ζωή μήπως ένα φιλί ελπίδας τα ξαναφέρει πίσω. Δεν μπορούν πια οι αγκαλιές της μάνας και τα γλυκά μάτια του πατέρα να τα καθησυχάσουν. Οι αγκαλιές τα σφίγγουν απεγνωσμένα και οι ματιές είναι ματαιωμένες. Κοιμούνται ωχρά, δαγκωμένα από τα γαβγίσματα ενός ταξιδιού φόβου, όσα δεν κοιμήθηκαν για πάντα στον πάτο της Μεσογείου με το απολυτήριο του Δημοτικού ραμμένο στα ρούχα τους.
Όσα δεν πατήθηκαν κατά λάθος όταν έπαιζαν με ένα χαρτόκουτο. Όσα δεν κάηκαν πριν φάνε το άθλιο φαγητό που ετοίμαζε η φωτιά τους, Έφτασαν στις ακτές της «πολιτισμένης» Ευρώπης ναυαγισμένα και τα απόθεσαν στα ελληνικά νησιά και στα κέντρα κράτησης. Κι εκεί ανέλαβε να ολοκληρώσει το ναυάγιό τους το επίσημο κράτος. Κρατώντας τα μακριά από τα σχολειά και την κανονική ζωή, για να τα επιστρέψει πάλι πίσω, απελπισμένα, στο ζόφο απ’ όπου πάσχισαν να ξεφύγουν.
Τα προσφυγόπουλα κοιμούνται ωχρά, δαγκωμένα από τα γαβγίσματα ενός ταξιδιού φόβου
Μα πώς να ζήσει κανείς χωρίς ελπίδα; Η ελπίδα είναι ο φέρων οργανισμός κάθε ανθρώπινης ύπαρξης. Χωρίς αυτόν καταρρέει. Είναι ότι πρόλαβε να συγκρατήσει η Πανδώρα στο κουτί της, όταν το άνοιξε και απελευθέρωσε στον κόσμο τα δεινά του λιμού, της αρρώστιας και της τρέλας. Το μοναδικό αντίδοτο που κάνει υποφερτή την ανθρώπινη δυστυχία.
Είναι η πεποίθηση του κάθε ανθρώπου ότι έχει τη θέληση και θα βρει τον τρόπο για να ζήσει καλύτερα και να αλλάξει τον κόσμο. Δε σημαίνει αφελή πεποίθηση αλλά μάχη με προκλήσεις και εμπόδια, με κουράγιο και προσδοκία. Ελπίδα είναι το όνειρο των ξύπνιων ανθρώπων που δεν φοβούνται το παρόν και δεν αποστρέφουν το βλέμμα από το μέλλον. Για να γεννηθεί ξανά το όνειρο της ουτοπίας μιας ανθρώπινης ζωής αντάξιας των ανθρώπων, μέσα στο σημερινό ζόφο ενός καπιταλισμού που σαπίζει, εκτός από το συγκλονιστικό συναίσθημα ότι αυτός ο κόσμος πρέπει να αλλάξει συθέμελα, πρέπει να ξαναγεννηθεί η ελπίδα στην ικανότητα των ανθρώπων να το κάνουν.
Γι αυτό η εξουσία των κυρίαρχων αστικών τάξεων της Ευρώπης φρούριο και των μαντρόσκυλών τους, επιδιώκουν να σκοτώσουν την ελπίδα των παιδιών και να ηγεμονεύσουν σε μια κοινωνία παραίτησης και αλληλοσφαγής. Ξέρουν ότι η πιο τραγική μορφή απώλειας που καθηλώνει δεν είναι καν αυτή του αισθήματος της ασφάλειας. Αλλά η απώλεια της ικανότητας να φανταστούμε πως τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά και να επιδιώξουμε να τα αλλάξουμε. Αυτό διαβάζουν πολλές φορές στα μάτια και στη συμπεριφορά των πιο εξαθλιωμένων και κατατρεγμένων από μας, τα παιδιά και γυρεύουν να δραπετεύσουν, από μια ζωή που τα ξεπερνά.
Η Αΐσα, η Ντάσα, ο Κάρεν και η Λεϊλά πάσχουν από το «σύνδρομο παραίτησης» σε μια κοινωνία όπου κυριαρχεί η παραίτηση από κάθε ελπίδα. Δύο στους πέντε εφήβους στην Ελλάδα, εμφανίζουν ψυχολογικά και σωματικά συμπτώματα απέχθειας προς τη ζωή και ένας στους τέσσερις έχουν σκεφτεί αυτοκαταστροφικά. Ο καθένας από μας κι όλοι μαζί έχουμε την ευθύνη. Αν δεν αντισταθούμε. Έτσι που να μην ξανακοιμηθεί κανένα όνειρο στον κόσμο, μέσα στα μάτια και τα σώματα των παιδιών, καμιά ελπίδα πια να μην πεθάνει…
Δημοσιεύθηκε στο ΠΡΙΝ, 13.10.2019
ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ… (KOYIZ)
Διαβάστε το παρακάτω κείμενο. Και μετά, πείτε μου: έχει δημοσιευθεί σε κάποιο παλιότερο φύλλο τού ΠΡΙΝ; Στην Εργατική Αλληλεγγύη; Στην Εργατική Αριστερά; Στο Ξεκίνημα; Στην ΑΥΓΗ; Στην Εποχή;
______________________________
«Για εκείνα τα παρτέρια που αντίκριζα μικρή»
Ας πούμε ότι είμαι εδώ για να σας πω μια ιστορία με εικόνες και λέξεις… Τα παιδικά μου χρόνια ένα χάος. Χάος από παιχνίδι, αναμνήσεις, αφηγήσεις, και τη γιαγιά μου πρωτοστάτη. Να προσπαθεί να μου εξηγήσει κάθε απόγευμα με κουλουράκια και γάλα κακάο γιατί στον κήπο της αντί για μαργαρίτες είχαν φυτρώσει λέξεις. Μια γλάστρα «Πρόσφυγας» στο περβάζι παραπέρα αντί για μπιγκόνιες, τρεις με την ονομασία «Μετανάστευση», και το μπροστινό παρτέρι της αυλής; Ένα παρτέρι «Πόνος». Φυτεμένα απ’ όταν ήρθε από την Αλβανία, μάλλον ανθεκτικά στις αντίξοες συνθήκες για να τη συντροφεύουν 60 χρόνια μετά, μαζί και το σοκολατούχο μου γάλα. Λίγα χρονιά μετά, μετά από πολλές ιστορίες και καθημερινά μαθήματα από την κοινωνία ήρθε η αμήχανη στιγμή που αντιλήφθηκα πως δεν ήταν η φύση των φυτών αλλά το αδιάκοπο πότισμα από την Κοινωνία και το Κράτος που μάλλον ολημερίς ολονυχτίς ξημεροβραδιάζονταν για να περιποιούνται τον κήπο μας.
Κάθε απόγευμά μας και μια νέα ιστορία, ένα νέο μάθημα, μια κατάθεση ψυχής από γιαγιά σε εγγονή για το πόσο ξένη ένιωθε όταν ήρθε στην Ελλάδα. Η αντίδρασή μου; Τίποτα παραπάνω από την παιδική αθωότητα του τότε. Ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, γιατί απλά στα 4 μου δεν ήξερα τι σημαίνει πρόσφυγας, μετανάστης, κοινωνική ένταξη, πρόνοια. Οι βαρύγδουπες αυτές έννοιες μού χτύπησαν ξανά την πόρτα στην εφηβεία μου και η παιδική μου αθωότητα δεν ήταν εκεί να με προστατεύσει. Δηλώσεις για το μεταναστευτικό πρόβλημα, βίντεο ανθρώπων που περνούσαν τα σύνορα με βάρκες στα ελληνικά νησιά και φτάνανε οι μισοί από όσοι ξεκίνησαν, εικόνες καθηλωτικές που, ενώ τις μετέδιδε το μαύρο κουτί, ένιωθες λες και ζωντάνευαν στον τοίχο του σαλονιού. Αν δεν με πιστεύετε; Ορίστε κάτι λίγο.
Μια μικρή σκηνή από αυτές που ζωντάνευαν στο σαλόνι μου. Και στη συνέχεια; Δηλώσεις Ελλήνων του θεάματος, της πολιτικής, των φώτων, ανθρώπων που με μια τους λέξη ασκούν δυστυχώς επιρροή −ως επί το πλείστον− στη μάζα του σήμερα, να μιλάνε για το μεταναστευτικό και το προσφυγικό ζήτημα πιο υποτιμητικά από ποτέ, ή −καλύτερα− να μη μιλάνε καν. Να μιλάνε για ανθρώπους που ελπίζουν, παλεύουν, αναζητούν ένα καλύτερο αύριο, για ανθρώπους που χάνονται καθημερινά στις θάλασσες του Αιγαίου, με πλήρη αδιαφορία. Ή ακόμα χειρότερα, «άνθρωποι» του σήμερα να μην αποδέχονται αυτούς τους μαχητές. Να τους ονομάζουν ξένους, κλέφτες, απατεώνες και να λήγουν το μονόλογό τους με ένα τραγικό (κυριολεκτικά) φινάλε. «ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ». Το φινάλε αυτό ηχούσε όχι μόνο στα αφτιά των μαχητών, αλλά και σε εμένα, της τότε έφηβης, συνοδευόμενο από και άλλα τέτοια ντεμοντέ στιχάκια, με το «μας έχουν πάρει τις δουλειές» να έχει κλέψει την παράσταση του τότε. Και δυστυχώς, και του σήμερα…
Από τότε; Άρχισα να μισώ τις ειδήσεις. Και προσπαθώντας να αποφύγω την τηλεόραση του σαλονιού μου, ξεκίνησαν οι πρώτες βόλτες στο κέντρο της πόλης. Και αναζητώντας την ανθρωπιά στους δρόμους της Κυψέλης, όταν πηγαίναμε με τη μητέρα μου στο πατρικό της, αντίκρισα μια αυλαία και ένα φινάλε χειρότερο από εκείνο του μαύρου κουτιού. Ανθρώπους να κοιμούνται στον δρόμο, χωρίς χαμόγελα, χωρίς ελπίδα στα μάτια, στο κρύο και ακόμα πιο κρύα τα βλέμματα και οι κινήσεις των περαστικών που ετοιμαζόντουσαν να περάσουν τη διάβαση. Έψαχνα, έψαχνα παντού. Κάποιον, κάτι, αυτό που στην έκθεση του Λυκείου ονομάζαμε πρόνοια. Και στη συνέχεια κατέληξα να ψάχνω έντρομη την είσοδο του μετρό για να επιστρέψω πίσω στο κλουβί μου. Άρχισα να ψάχνω και ιδού τη βρήκα!
https://www.youtube.com/watch?time_continue=2&v=9XKgA59wzB4
Άρχισα να ενημερώνομαι, να αποκτάω κρίση, να αναζητάω εγώ τους φταίχτες, να αντιλαμβάνομαι πως το μεταναστευτικό και προσφυγικό ζήτημα ήταν πάντα εκεί και συνεχίζει να είναι όσο οι Διεθνείς Οργανισμοί το αγνοούν, όσο η κοινωνία μας το θεωρεί ΠΡΟΒΛΗΜΑ, όσο εμείς δεν είμαστε εκεί. Αλλά περιμένοντας στη γωνία με τα βλέμματά μας να εξακολουθούν να φωνάζουν «μας έχετε πάρει τις δουλειές». Κάπου εκεί ανάμεσα στις φωνές ήρθε −περιέργως− αυτό το μαύρο κουτί που στην αρχή απέφευγα, να φωτίσει το σαλόνι μου. Ήρθε με ένα επεισόδιο μιας σειράς −που ξεχώριζε τότε ανάμεσα στο υπόλοιπο «σκουπιδαριό» γιατί δεν ονόμαζε τα ζητήματα προβλήματα− με δέκα λεπτά εικόνας να διδάξει πως «οι οικονομικοί μετανάστες βοήθησαν την ελληνική οικονομία», πως «οι μετανάστες δεν παίρνουν τις δουλειές μας, αλλά τις δουλείες που δεν θέλουμε», πως «αν δύο σκυλάκια γεννηθούν σε δύο διαφορετικά κομμάτια γης, δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να κάνουν παρέα».
***
Το δεκάλεπτο αυτό μήνυματο πέρασαν πέρα από τους ηθοποιούς της σειράς και η Ζωντανή Βιβλιοθήκη, μια βιβλιοθήκη στην οποία δεν ξεφυλλίζονται βιβλία αλλά άνθρωποι, από τον Πόντο, την Αλβανία, τη Βουλγαρία μέχρι την Τανζανία και πίσω. Μια μικρή ομάδα εθελοντών κατάφερε με μια τέτοια πρωτοβουλία να κάνει αυτό που δεν έκανε ένα κράτος. Την ένταξη. Μπορεί όχι την οικονομική, αλλά σίγουρα την κοινωνική. Κρίμα που η ομάδα ήταν μικρή και όχι μια ολόκληρη κοινωνία.
Κλείνω τα μάτια. Μυρίζω τα κουλουράκια της γιαγιάς μου. Μεταφέρομαι στο 2019 χωρίς τη Ζωντανή Βιβλιοθήκη και την ομάδα ηρώων της. Οι ήρωές της μεταφέρθηκαν στη Χίο, τη Λέσβο, τη Σάμο. Φύλακες-άγγελοι εκείνων των 3.866 προσφύγων από τους 5.813 που έφτασαν στη Λέσβο, των 685 που ακούμπησαν τη στεριά της Χίου και των 1.262 τυχερών που κατέφθασαν ως τη Σάμο, σύμφωνα με το ΑΠΕ, τον Αύγουστο του 2019. Νέοι εθελοντές, φοιτητές της σχολής μου, Ανθρώπων με το άλφα κεφαλαίο που είναι εθελοντές όχι μόνο στα λόγια αλλά και στην πράξη. Που βοήθησαν στην ένταξη πιο αποτελεσματικά και επαγγελματικά από ευρωπαϊκούς ΜΚΟ. Που άφησαν τα σπίτια τους και εγκαταστάθηκαν στους προσφυγικούς οικισμούς για βδομάδες. Που βοήθησαν με την καρδιά τους. Που ήταν σαν τη Δάφνη.
Η αυλαία στα πάνελ των τηλεοράσεων και της πραγματικότητας δεν έχει πέσει ακόμα. Επιτρέπει ακόμα στον κάθε τηλεθεατή του φανταστικού κα του πραγματικού κόσμου να εντοπίζει την ανευθυνότητα χρόνων, την αδιαφορία σε κάθε πεζοδρόμιο, την ανεπάρκεια σε κάθε φορέα προστασίας, την εθελοτυφλία του καθενός από εμάς, αλλά και την ελπίδα σε μια Ζωντανή Βιβλιοθήκη, σε έναν νέο που θα αποφασίσει να μην πάει για titchu και καφέ αλλά να γίνει εθελοντής. Σε εκείνον τον μετανάστη που κοιμόταν στη Χίο σε σκηνή στους 0 βαθμούς τον χειμώνα και κατάφερε να σταθεί στα πόδια του μόνος.
Η δική μου αυλαία κλείνει με εμένα χωρίς να με προστατεύει η παιδική μου αθωότητα, με εμένα να ελπίζω ακόμα και σήμερα πως κανένα παρτέρι δεν θα έχει τα λουλούδια που είχε το δικό μας. Πως δεν θα έρχεται το Κράτος και η Κοινωνία να τα ποτίζει, αλλά η Κοινωνική Αποδοχή και η Πρόνοια. Πως κανένας 22χρονος δεν θα αντικρίζει μελλοντικά στην αρχική του αυτό που αντικρίζουμε εμείς.
https://www.facebook.com/AnoViannos/photos/a.710023152675617/1031631623848100/?type=3
Αν ήταν ο γιος σου
θα γέμιζες την θάλασσα με πλοία
από οποιαδήποτε σημαία.
Κι όλοι μαζί θα γινόσασταν γέφυρα,
ποτέ δεν θα τον αφήνατε μόνο του
θα σκιάζατε το πρόσωπό του
για να μην το κάψει ο ήλιος,
για να μην βραχεί από το αλμυρό νερό.
Αν ήταν ο γιος σου
θα έπεφτες στην θάλασσα
θα σκότωνες τον ψαρά που δεν δάνειζε το σκάφος,
θα φώναζες για βοήθεια,
θα χτυπούσες τις πόρτες της κυβέρνησης
για να διεκδικήσεις τη ζωή του.
Αν ήταν ο γιος σου θα πενθούσες,
θα μισούσες τον κόσμο, θα μισούσες τα λιμάνια
αυτούς που σας κρατούν μακριά .
Αν ήταν ο γιος σου, θα τους έλεγες
απάνθρωπους, δειλούς,
θα τους έφτυνες,
θα τους έσπαζες τα μούτρα
θα ήθελες να τους πνίξεις όλους
στην ίδια θάλασσα.
Αλλά μην ανησυχείς…
Δεν είναι ο γιος σου…
Μπορείς να κοιμηθείς ειρηνικά
και πάνω από όλα ασφαλής.
Δεν είναι ο γιος σου.
είναι απλά το παιδί της χαμένης ανθρωπότητας
της βρόμικης ανθρωπότητας,
που δεν κάνει θόρυβο.
Δεν είναι ο γιος σου.
κοιμήσου ειρηνικά
δεν είναι δικός σου.
Όχι ακόμα…
~ S. Guttilla ~
______________________________
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΚΟΥΙΖ
Σε κανένα ΠΡΙΝ δεν έχει δημοσιευθεί! Σε καμία Εργατική Αλληλεγγύη! Σε καμία Εργατική Αριστερά! Κανένα Ξεκίνημα! Καμία ΑΥΓΗ! Καμία Εποχή!
Έχει δημοσιευθεί στην Athens Voice . Ναι, αυτή τη «νεοφιλελέδικη φυλλάδα» που την έχετε γραμμένη στα
μαύρακόκκινα κατάστιχα!Run, comrades, run! Soti is rallying next to you!
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
Run, comrades, run! Soti is rallying next to you! = (σε ελεύθερη απόδοση) Τρέχα, σύντροφε, τρέχα! Η Σώτη διαδηλώνει μαζί σου, ένα μπλοκ πιο πίσω!
γίνεσαι κουραστικός με τη φλυαρία και την εμμονή σου να κατακρίνεις την Αριστερά γιατί δεν έχει αντιμεταναστευτικές-αντιπροσφυγικές θέσεις.
Αν και εσύ ειδικά δεν έχεις δικαίωμα δια να ομιλείς μέχρι να φέρεις εδώ τα σχόλιά μου που, υποτίθεται, έλεγαν να βομβαρδίζουμε τις βάρκες με τους πρόσφυγες, να σου απαντήσω δι’ ερωτήσεως:
Ποιες είναι οι “αντιμεταναστευτικές-αντιπροσφυγικές θέσεις”; Η θέση του ΚΚΕ, λόγου χάρη, την οποία εγώ προσυπογράφω με χέρια και με πόδια που λέει με ευθυνη τού ΟΗΕ και εξόδοις τής ΕΕ εδώ και τώρα να οργανωθεί στην πρώτη χώρα υποδοχής, στην Τουρκία, η ταυτοποίηση των προσφύγων και να τους δοθούν ταξιδιωτικά έγγραφα για να πανε στις χωρες προορισμού τους είναι θέση …αντιμεταναστευτική-αντιπροσφυγική;;;
ΥΓ Μη χασομεράς άλλο. Περιμένω να μου φέρεις τα σχόλια με τους βομβαρδισμούς τών προσφύγων! Βομβαρδισμενε! Ε βομβαρδισμένε!
Δεν είναι ίδια τα κείμενα “λεφτ”, σε καμία περίπτωση, στο ταξικό και στρατηγικό βάθος που δίνουν και στην ξενοφοβία και στην αλληλεγγύη. Χωρίς να σημαίνει αυτό πως ένα κείμενο κάπως γενικόλογης αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και τους μετανάστες παίζει αρνητικό ρόλο στον συνολικό ξενοφοβικό ρατσιστικό λόγο που αρθρώνουν τα αστικά ΜΜΕ Στον αστικό τύπο επίσης θα βρεις κείμενα να υποστηρίζουν πχ το κοινωνικό κράτος από σοσιαλδημοκρατική σκοπιά. Στρεβλό και ενσωματωμένο και ανάχωμα αλλά κάποιος που είναι λεφτ και όχι “΄λεφτ” δεν θα παραθέσει θριαμβευτικά από τον αστικό τύπο ένα σοσιαλδημοκρατικό κείμενο υπέρ του κοινωνικού κράτους για να αποδείξει πως η αριστερά πρέπει να συμφωνήσει με τις πολιτικές εναντίον του.
Άνθρακες ο θησαυρός, τα 2 κείμενα δεν είναι τα ίδια αλλά και καλά κάνει η αρθρογράφος της AV, που δεν είναι η Σώτη Τριανταφύλλου, και δεν μισεί τους πρόσφυγες και τους μετανάστες.
Κώστας
Ποιο …ταξικό βάθος, Κώστα μου; Νομίζεις ότι αυτοί που έρχονται μέχρι εδώ είναι κατά πλειοψηφία προλετάριοι;;; Ποιος το είπε; Τα οράματα που βλέπεις κάθε βράδι στον ύπνο σου;;; Για κάνε ένα ψαξιματάκι στο διαδίκτυο να δεις πόσες χιλιάδες δολάρια χρειάζονται για να κάνει κανείς «το ταξίδι», και μάλιστα οικογενειακώς.
Και ποιο είναι το στρατηγικό βάθος που δεν χαρακτηρίζει τους φιλελέδες μεταναστευτιστές σαν την κυριούλα της Αthens Voice;;; Το ότι, τάχα, οι μετανάστες, αφού είναι «της γης οι κολασμένοι», είναι και το νέο …επαναστατικό υποκείμενο για τις χώρες του ανεπτυγμένου καπιταλισμού;;; Καλά κρασά!
Άιντε, δεν κάνεις που δεν κάνεις τίποτε άλλο από το να ψάχνεις ποιος είναι λεφτ και ποιος «λεφτ», πήγαινε τουλάχιστον να διαδηλώσεις μαζί με τη Σώτη! «Διεθνιστές» είσαστε κι οι δύο!
Όχι, βέβαια! (Κάποιοι, όμως, –αναφέρομαι στη Συρία– αντιπροσωπεύουν μικρομεσαίους επιχειρηματίες που ρευστοποίησαν όσο-όσο ό,τι είχαν και δεν είχαν και πήραν την οικογένειά τους και των οματιών τους.) Πάντως, δεν είναι, κατά πλειοψηφία τουλάχιστον, και “τα πιο φτωχά και αδύναμα στρώματα”, για τα οποία κόβουν φλέβες οι φίλοι μας…
Δεν σου φαίνεται ότι το μάλωμα είναι κάπως ετεροβαρές; Εγώ να τον χαρακτηρίζω κουφιοκεφαλάκη, δογματικό, με μηχανιστική σκέψη, κοντόφθαλμο κ.λπ., κι εκείνος ρατσιστή, ξενοφοβικό, ακροδεξιό, πράκτορα και όλα τα συναφή ορέα;;;
επανερχόμενο σχόλιο:
1. πικάπα04/11/2019 at 21:40
Λεφτ, πάντως αυτοί που «συνωστίζονται» στις Μοριες δεν είναι το κεφάλαιο. Αρκετοί είναι η διαλυμένη μεσαία τάξη της πατρίδας τους κάποιοι πολύ πιο κάτω, ωστόσο έχουν μετακινηθεί προς μια βίαιη προλεταριοποίηση.. Χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι μπορούν εύκολα να μετατραπούν σε ταξικούς συμμάχους. Αλλά επαναλαμβάνω, δε βαρεθήκατε τα μαλώματα χωρίς ουσιαστικό αναλυτικό βάθος;
Ταξικό βάθος λεφτ είναι το ότι η αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και τους μετανάστες είναι ζωτικό υλικό συμφέρον και των λαϊκών στρωμάτων ελληνικής εθνικότητας και η ξενοφοβία και ο ρατσισμός είναι ζωτική επίθεση στα λαικά στρώματα ελληνικής εθνικότητας. Οι ακροδεξιές ξενοφοβικές ρατσιστικές σου αποψεις δεν είναι μόνο κατά των μεταναστών και προσφύγων αλλά κατά όλου του λαού.
Κώστας
Μόνο ακροδεξιός, ξενοφοβικός και ρατσιστής; Το άλλο, που κάρφωσε τον Χριστό στους Ρωμαίους (αυτός το έκανε, όχι ο Ιουδας που λένε!), πού το βάζεις; Αμ το άλλο; Ποιος έφερε το λοιμό στην Αθήνα τού Πελοποννησιακού Πολέμου; Πάλι αυτός! Και ποιος ήταν πίσω τον μεγάλο σεισμό στη Σουμάτρα τής Ινδονησίας το 2004 με τους 230.000 νεκρούς; Πάλι αυτός, πάντα αυτός!
(Δια την αντιγραφήν Left G700)
Αυτά που πιστεύετε είναι αντίθετα στη μαρξιστική θεωρία. Άλλο πράγμα είναι η αλληλεγγύη που πρέπει να δείχνουμε στον συνάνθρωπο, Έλληνα ή αλλοδαπό, κάτι που συνδέεται και με τις δυνατότητες μας, και άλλο είναι να λέμε ότι η μετανάστευση είναι προς το συμφέρον των λαϊκών στρωμάτων -κάτι βέβαια τελείως ανυπόστατο. Και δεν θα έπρεπε να λέγεται αυτό γιατί στη χώρα μας είχαμε την εμπειρία των Βαλκάνιων μεταναστών, που τους έφεραν οι καπιταλιστές μας με αφορμή τα μεγάλα έργα. Το αποτέλεσμα ήταν να εγκαθιδρυθεί στη χώρα ένα νέο εργασιακό καθεστώς, με ενίσχυση της παράνομης, υποπληρωμένης και ανασφάλιστης εργασίας (Δημήτρης Ψαρράς).
Βεβαίως οι επιπτώσεις μιας μαζικής μετανάστευσης δεν είναι οι ίδιες για όλη την κοινωνία. Αυτοί που πλήττονται κυρίως είναι οι χειρώνακτες, οι πιο φτωχοί. Αυτοί που αποτελούν τα λαϊκά στρώματα με τα οποία η σημερινή Αριστερά έχει χάσει την επαφή.
Βεβαίως οι επιπτώσεις μιας μαζικής μετανάστευσης δεν είναι οι ίδιες για όλη την κοινωνία. Αυτοί που πλήττονται κυρίως είναι οι χειρώνακτες, οι πιο φτωχοί. Αυτοί που αποτελούν τα λαϊκά στρώματα με τα οποία η σημερινή Αριστερά έχει χάσει την επαφή.
______________________________
Douze points (και κάτι ψιλά ακόμα)!
Αβιρ, δεν θεωρούμε την μετανάστευση θετικό κοινωνικό φαινόμενο. Την θεωρούμε αρνητικο, διότι Η ΑΝΑΓΚΗ πάσης φύσεως είναι η αιτία ξεριζωμού των ανθρώπων: η πείνα, η φτώχεια, ο πόλεμος, η κλιματική αλλαγή. Οκ;
Όμως αβιρ ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ταξικά είναι αδέρφια των Ελλήνων εργαζομένων. Κ ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ ΚΑΘΟΛΟΥ για το αν χειροτερεύουν οι εργασιακές σχέσεις αβιρ!
Απορώ πως δεν βλέπεις ότι τις εργασιακές σχέσεις τις διαλύουν οι Έλληνες καπιταλιστές κ η ΕΕ , αβιρ! Η Βουλγαρία πχ αβιρ, δεν έχει μετανάστες κ όμως έχει ΑΘΛΙΕΣ εργασιακές σχέσεις ! Η Αλβανία το ίδιο αβιρ! Όλες σχεδόν οι υπόλοιπες βαλκανικές χώρες το ίδιο αβιρ! Η ανατολική Ευρώπη αβιρ δεν έχει μετανάστες αλλά έχει χάλια μισθούς κ εργασιακές σχέσεις ! Αλλά έχει δλδ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ κ μπόλικο εθνικισμό /ρατσισμό αβιρ!
Ο ρατσισμός, ο εθνικισμός κ το κεφάλαιο αβιρ ρίχνουν τα μεροκάματα κ διαλύουν τις εργασιακές σχέσεις ΚΑΙ ΌΧΙ οι μετανάστες .
San Rocco, αφού θεωρείτε αρνητικό φαινόμενο τη μετανάστευση γιατί δεν ανεβαζει η Παντιέρα το εξαιρετικό άρθρο τού δημοσιογράφου τού ΠΡΙΝ Γιώργου Λαουτάρη Η Αριστερά απέναντι στη μετανάστευση; Κάνε την πρόταση εσύ.
Να το δω εδώ και τι στον κόσμο!
Ασφαλώς κι αυτοί θύματα είναι, ίσως δεν έγινε κατανοητό αυτό που είπα, δεν εξέφρασα μίσος για ανθρώπους. Αλλά στον καπιταλισμό ζούμε δεν είναι σοσιαλιστικός ο κόσμος μας. Το κάθε κράτος έχει διαφορετική ανάπτυξη και άρα διαφορετικό βιοτικό επίπεδο εργαζομένων. Είναι ένα θέμα η υπεράσπιση αυτού του επιπέδου των εργαζομένων και των κατακτήσεων τους σε μια πιο ανεπτυγμένη οικονομία όταν επιχειρείται μαζική εισαγωγή μεταναστών. Και αυτό δεν πρέπει να συγχέεται με ρατσισμό, δεν είναι φυλετικό ζήτημα. Υπενθυμίζω ότι η μαζική μετανάστευση είναι οδηγία του Delphi Economic Forum και άρα οι όποιες αντιδράσεις από τα συστημικά κόμματα είναι υποκριτικές ενώ η επένδυση με προοδευτικό μανδύα από αριστερά θα έπρεπε να προβληματίσει.
Λέει λοιπόν το Delphi Economic Forum, έχουμε δημογραφικό πρόβλημα και πρέπει να κάνουμε εισαγωγή μεταναστών. Τι απαντά εδώ η Αριστερά;
Υπερασπίζεται το δικαίωμα στην μετανάστευση ή απαιτεί να δοθούν κίνητρα ώστε οι νέοι μας να μείνουν στον τόπο τους και να κάνουν οικογένειες;
Αν δεν μπορεί ούτε αυτό το απλό να κατανοήσει η Αριστερά, δεν έχει λόγο ύπαρξης. Αφομοιώνεται από το σύστημα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ ή εξαφανίζεται.
Αναπαράγεις ακούραστα όλο το παραμύθι της ακροδεξιάς και την προπαγάνδα Πλεύρη-Βορίδη-ΧΑ.
Οι πρόσφυγες και μετανάστες χρειάζονται ανθρώπινη ζωή και αλληλεγγύη.
Δεν ανήκει στην Αριστερά όποιος το αρνείται αυτό.
Τα άλλα ιστορίες για κυπατζήδικες νύχτες
Έλα, μωρέ ΑΩ κι εσύ τώρα! Εδώ “τα παραμύθια τής ακροδεξιάς και την προπαγάνδα Πλεύρη-Βορίδη-ΧΑ” την αναπαράγει ολόκληρος Τσίπρας! Τον Avir βρήκες να κοπανήσεις;;;
ΥΓ Στο είπα, δεν στο είπα; Πρώτα θα ξυπνήσει ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς για να πάρουμε την Πόλη (από το στόμα μου και στου Θεού τ’ αυτί, Παναγία μου!) και μετά εσύ!
Σαφώς και απαιτεί η αριστερά να ανοίξουν αξιοπρεπείς δουλειές με ανθρώπινες και αξιοπρεπείς εργασιακές σχέσεις, σαφώς παράλληλα υπερασπίζεται τα δικαιώματα των μεταναστών ως κομμάτι της εργατικής τάξης και ευρύτερα του λαού μας! ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΜΑΖΙ!
San Rocco, αλλο σε ρώτησε ο άνθρωπος, μην κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις (το πιθανότερο είναι ότι κάνεις, αλλά όχι και εντελώς τελείως βέβαιο…). Επ’ αυτού που σε ρώτησε, λοιπόν, έχεις να πεις κάτι; Ή προτιμάς το
κο κο κοco co co;«Κάθε μεγάλη επανάσταση είναι λαϊκή ή εθνική, με το νόημα ότι συγκεντρώνει γύρω στην επαναστατική τάξη όλες τις ζωντανές δυνάμεις του έθνους και τις ανασυγκροτεί γύρω από έναν καινούργιο άξονα. Η εργατική τάξη, ως πολιτική τάξη, είναι εθνική και αυτή την πολιτική τάξη θέλουν να την μεταβάλουν με την εισβολή των ξένων εργατών σε «εργάτες χωρίς πατρίδα», σε αγέλη ατόμων, σε ανίσχυρα και αλλοτριωμένα «εξαρτήματα» του πολυεθνικού κεφαλαίου».
Αθανάσιος Πλεύρης
Η τραγωδία της Ισπανίας, σελ. 15
Μετάφρ. Κ. Βούλγαρη, εκδ. Εργατική Πάλη
Φίλε μου Avir,
Ανύπαρκτο το βιβλίο σου, ακατανόητο το σχόλιό σου. Τι να σχολιάσω;
Χιούμορ είναι βρε. Λέει ο άλλος πιο πάνω ότι αναπαράγω Πλεύρη και για να τον δικαιώσω έβαλα κάτι από αυτά που αναπαράγουν δεξιοί ως μαρξιστικά :) Αλλά η μπάλα στην εξέδρα, δεν απαντούν. Τα θέλουν ΟΛΑ. Μακάρι να τα είχαμε ΟΛΟΙ ΟΛΑ αλλά δεν πάει έτσι. Στη ζωή κάνουμε επιλογές και πρέπει να έχουμε το θάρρος να τις υπερασπιστούμε.
Αβίρ και Λεφτ στη Νεάπολη ακροδεξιοί κουκουλοφόροι αντιλήφτηκαν… το “μεταναστευτικό κίνδυνο” και χαράκωσαν το μαθητή.
Αυτό το είναι το αποτέλεσμα της αντιπροσφυγικής-αντιμεταναστευτικής υστερίας που και εσείς αναπαράγεται εδώ με “αριστερό μανδύα”, δήθεν χιούμορ και άλλες εξυπνάδες
Αβιρ , συμφωνείς ότι το ελληνικό κ ξένο κεφάλαιο δεν δίνουν τίποτα τόσο στους Έλληνες εργαζόμενους όσο και πολύ περισσότερο στους πρόσφυγες μετανάστες;
Θα ήθελα μια σαφή απάντηση. Ευχαριστώ
Ο αβιρ, ο λεφτγ700 κνοριδμενοι λίγοι ακόμα, αρνούνται δυστυχώς να κατανοήσουν το προφανές : Οι ροές των προσφύγων κ των μεταναστών ΔΕΝ πρόκειται να σταματήσουν κ μάλιστα θα αυξηθούν εξαιτίας τουλάχιστον δύο παραγόντων:
Α. Των πολέμων που δημιουργούν τα δύο ιμπεριαλιστικά μπλοκ του πλανήτη το δυτικό κ το ανατολικό κ στους οποίους συμμετέχουν ενεργά τα περισσότερα καπιταλιστικα κράτη μεταξύ των οποίων κ το ελληνικό
Β. Της κλιματικής αλλαγής που προκαλείται από τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής κ κατανάλωσης .
Υπάρχουν δύο μόνο επιλογές λοιπόν, για τον ελληνικό και κάθε άλλο λαό που είναι την στιγμή που μιλάμε γιατί αύριο δεν ξέρεις, σε μια πιο προνομιακή σχέση από τους αραβικούς πχ λαούς :
Α. Να συναινέσει ο ελληνικός λαός στο να πυροβολούνται στα σύνορα και να πνίγονται στη θάλασσα, εκατοντάδες άνθρωποι.
Β. Να απορρίψουμε την παραπάνω κρατική πολιτική κ να κοιτάξουμε όσο κ όπως μπορούμε, να ενσωματώσουμε τους πρόσφυγες στην κοινωνία μας. Διεκδικώντας από το κράτος ανοιχτές δομές εντός οικιστικού ιστού κ να δεχθούν και οι άλλες μπολιτιζμενες Θεός φυλάξει ευρωπαϊκές χώρες κοσμο κ παράλληλα ανοίγοντας τις δικές μας συλλογικότητες σε αυτούς τους ανθρώπους. Δύσκολο έργο.
Όμως, αυτές οι δύο επιλογές υπάρχουν κύριοι. Διαλέξτε .
Επίσης, η επιλογή “συναινώ να τους πυροβολούν στα σύνορα κ να τους πνιγουν στο Αιγαίο “, είναι ηλίθια διότι αυτοί που τους πυροβολούν κ τους πνιγουν είναι οι ίδιοι που τον ελληνικό λαό τον εξαθλίωσαν και είναι Έλληνες κ Ευρωπαίοι αυτοί που τα κάνουν αυτά.
Επίσης, αυτοι που συμφωνουν σε πυροβολισμούς κ πνιγμούς, αν ου μη γένοιτο την πέσουν οι πετρελαϊκές και οι ιμπεριαλιστές δυτικοί κ ανατολικοί να διαλύσουν αύριο κ την Ελλάδα προκειμένου να εξασφαλίσουν τις εξορύξεις τους, ΝΑ ΜΗΝ ΓΚΡΙΝΙΑΞΟΥΝ ΑΝ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες ΕΛΛΗΝΕΣ πρόσφυγες. Έτσι;
Πολύ σωστός ο San Rocco.
Ας υποθέσουμε πως άνθρωποι με προέλευση από την αριστερά υιοθετούν ξενοφοβικές απόψεις. Είναι κάτι που συμβαίνει γενικά, έχει πχ συμβεί ανοιχτά στην Γερμανία με τμήμα του Die Linke, δυστυχώς το αριστερό. Βέβαια και το δεξί τμήμα του Die Linke αν ερχότανε η ώρα του να κυβερνήσει και εκείνο ξενοφοβικό θα ήταν. Στην Ελλάδα, προς τιμήν του σε αυτό το σημείο παρόλο τον μπατριωτικό κατήφορο, ούτε καν ο Λάφα δεν το έχει κάνει, ακόμα, και ελπίζω να συνεχίσει Αυτό το κρατάμε, πρέπει να το κρατάμε, πρέπει να λέμε θαρεττά πόσο περιθωριακό είναι το φαινόμενο.
Οι αριστεροί, και τελικά “αριστεροί”, που γλιστράνε στην ξενοφοβια δεν έχουν καταλάβει τον δομικό, συστημικό χαρακτήρα του φαινομένου. Η ένταση της διεθνοποίησης και των εθνικών ανισοτήτων, οι πόλεμοι, η καπιταλιστική κρίση και η περιβαλλοντική κρίση δεν είναι ΕΠΙΛΟΓΕΣ. Διατηρεί την προπαγανδιστική και την πολιτική του αξία να ζητάμε το χ το ψ και το z αλλά περίπτωση λύσης του θέματος αύριο υπάρχει όσο είναι πιθανόν αύριο να μην υπάρχει καπιταλισμός.
Πέρα λοιπόν από τι θα κάνει το κράτος και ο ιμπεριαλισμός, που μπορεί και θέλει να κάνει ελάχιστα και υπό πίεση από το κίνημα, εμείς πρέπει να δούμε τι θα κάνει η αριστερ και το κίνημα. Και οι επιλογές είναι 2 και είναι αυτές που λέει ο San Rocco. Η συντριπτική πλειοψηφία της αριστεράς και των αριστερών είναι με την σωστή επιλογή της αλληλεγγύης. Δεν είναι όλοι εξίσου με την αντιιμπεριαλιστική της διάσταση αλλά πρέπει να ξεχωρίσουμε το κύριο από το ελάσσον. Και το κύριο είναι η μετωπική με την ξενοφοβία.
Τελικά δεν είναι η πλειοψηφία της αριστεράς με την αλληλεγγύη αλλά το σύνολο, πολύ απλά γιατί οι εντελώς περιθωριακές ξενοφοβικές φωνές δεν είναι στην αριστερά. Και πρέπει να την υπερασπιζόμαστε την αριστερά, παρόλα όσα. Και πρέπει να χαράξουμε μια σαφή διαχωριστική γραμμή πως οποιος χρησιμοποιεί, κατά οποιονδήποτε τρόπο, με όσες σάλτσες, λέξεις όπως εποικισμός και εισβολή για πρόσφυγες και μετανάστες το κάνει εντελώς συνειδητά. Τον διορθώνουν ξανά και ξανά αλλά το συνεχίζει, και το δικαιολογεί συχνά και με alt right λεξιλόγιο. Ε αυτός δεν είναι αντικειμενικά πλέον μη αριστερός αλλά είναι υποκειμενικά, το ξέρει, το έχει αποφασίσει. ¨Οπως ο Τσίπρας γνωρίζει πως δεν είναι αριστερός όταν περνάει μνημόνια, κάνει συμμαχία με το Ισραήλ και εφαρμόζει ξενοφοβικές πολιτικές
Κώστας
Πολύ σωστός Κώστα!
Οι επιλογές πολιτικής για το προσφυγικό/μεταναστευτικό είναι μόνο δύο κ είναι αυτές που περιέγραψαν . Όλα τα άλλα, είναι εγκεφαλικά ιδεολογικά κ ιδεοληπτικα κατασκευάσματα.
Ή ο λαός θα συναινέσει στις εκτελέσεις κ τους πνιγμούς ανθρώπων στα σύνορα από τους ίδιους που τον καταδίκασαν αυτόν τον λαό στην φτώχεια , ή θα αποφασίσει να κάνει αυτό που μπορεί με στόχο αφενός την πίεση στο κράτος για ανοιχτές δομές εντός οικιστικών ιστών κ την ενσωμάτωση αυτών που θέλουν να μείνουν Ελλάδα , στις δικές του συλλογικότητες (σωματεία, συλλόγους κλπ).
Άλλες πολιτικές δεν υπάρχουν , διότι οι αιτίες που γεννούν κ διαιωνίζουν την κατάρα της προσφυγιάς κ της μεταναστευσης εξαιτίας του τερατωδους πλανητικου μεγέθους τους, μπορούν πια, να πάψουν να υπάρχουν μόνο σε διεθνές επίπεδο κ από την πολιτική επιλογή ολόκληρων λαών.
Σε εθνικό επίπεδο, μπορούν να γίνουν μόνο, τα δύο που περιέγραψα. Ή το ένα, ή το άλλο. Διαλέξτε.
Σαροκο, πόσοι πρόσφυγες έχουν σκοτωθεί από πυρά;
Φίλε Avir,
Ε, βάλε, ρε παιδί μου κι εσύ, κάνα σημάδι! Κάνα τέτοιο ;-) ή τέτοιο :-) να συνεννοηθούμε! :-)
Η μπάλα δεν είναι καν στην εξέδρα, φίλε μου. Τη μπάλα την πήρανε σπίτι τους, όπως κάνει ο πιτσιρικάς που η μπάλα είναι δική του κι επειδή χάνει η ομάδα του στο διπλό λέει «δική μου είναι η μπάλα, ρε, κι ό,τι θέλω την κάνω! την παίρνω και φεύγω!»!
Ξέρεις τι λεπίδι έχει πέσει στα σχόλια εδώ (δεν εννοώ μόνο δικά μου), χωρίς να καταδέχεται κανείς να μας πει τους λόγους; Κάτσε και μέτρα (πιθανόν και να μου έχει διαφύγει κάποιος «αποκεφαλισμένος»):
1. πικάπα (καλά, ειδικά αυτόν τον παλιό μου γνώριμο και συνομιλητή τον πετσόκοψαν! ο άνθρωπος έγραψε σεντόνια επί σεντονιών και του τα βάλανε στον αποτεφρωτήρα όλα! χιλιάδες λέξεις έγραψε, δεν έμεινε ούτε η στάχτη τους!)
2. Κώστας
3. Σ.Τ.
4. Θεόδωρος Σαμιωτάκης
5. Γιώργος Λυγκουνάκης (η πιο παράλογη διαγραφή!)
6. Η αφεντιά μου (λείπει ο «πράκτορας» από τις διαγραφές; ;-) :-) )
Εσύ δεν ξέρω πώς την έχεις γλιτώσει ακόμα! (Ρε συ! Μπας και είσαι κι εσύ «συνάδελφος», πράκτορας δηλαδή –αλλά τών άλλων;;; ;-) :-) )
Κοίτα, για να σοβαρολογήσω τώρα:
Νομίζω ότι στο ζήτημα που συζητάμε(;) η αυτοπροσδιοριζόμενη ως Ριζοσπαστική Αριστερά, σε πολύ μεγάλο ποσοστό έχει χάσει τα αυγά και τα πασχάλια και κινείται πλέον εκτός στοιχειώδους λογικής, χωρίς ζύγια, φρένα και πυξίδα. Όταν φτάνει στο σημείο να απαγορεύει το διάλογο, τη σκέψη τελικά, με την απίστευτη πλάνη ότι όποιος εξετάζει από όλες τις πλευρές το ζήτημα αναπαράγει την «αντιπροσφυγική-αντιμεταναστευτική υστερία» με «αριστερό μανδύα» (μου έχει γίνει καθαρό πλέον, όπως και στον καθένα, ότι αυτός είναι ο λόγος τών αθρόων διαγραφών), αυτό σημαίνει ότι το πρόβλημα της συγκεκριμένης «Ριζοσπαστικής Αριστεράς» έχει περιέλθει σε κατάσταση FUBAR.
Σ.τ., άνευ νοήματος η ερώτηση σου! Έχουν πνίγει μερικές εκατοντάδες έως κ χιλιάδα τα τελευταία χρόνια.
Επίσης, ο πρόεδρος των συριων στην Ελλάδα, δεν λέει κουβέντα για τις αιτίες του καταραμένου κοινωνικού φαινομένου της προσφυγιάς κ της μεταναστευσης! ΤΣΙΜΟΥΔΙΑ πως το λένε! Κιχ!
Το μόνο που λέει κ έχει δίκιο είναι που αναδεικνύει την διαπλοκή κράτους/ΜΚΟ/διακινητων που τσεπωνουν μπόλικο παραδακι!
Η πρόταση του να κλείσουν τα σύνορα επίσης, αντιβαίνει την ίδια την ύπαρξη του αυτουνου κ της κοινότητας συριων που εκπροσωπεί. Κ οδηγεί σε εκτελεσεις κ πνιγμούς. Κ δεν αντιμετωπίζει καμία αιτία των κακών. Κ δεν δίνει καμία λύση στα εδώ μεροκάματα κ συνθήκες εργασίας που όπως απέδειξαν, δεν χρειάζονται οι μεταναστες για να χειροτερέψουν, μπορεί ο ελληνικός κ ευρωπαϊκός καπιταλισμός κ χωρίς μετανάστες να διαλύσει τις εργασιακές σχέσεις!
Ειδικά όταν έχει έναν αβιρ, έναν λεφτ κ έναν σ.τ. ως και καλά αντιπάλους του!
Επανερχόμενα σχόλια (τα είχε διασώσει ο Left G700 ο οποίος μας τα έστειλε και τον ευχαριστούμε. Μπαίνουν όλα μαζί -σε δόσεις- για να φαίνεται η αλληλουχία μεταξύ τους, καθώς εν τω μεταξύ έχουν γραφτεί και άλλα. Πολλά είναι ήδη αναρτημένα, εδώ όμως γίνεται κατανοητό πού απαντάει το καθένα. Ο …δαίμων του διαδικτύου έφαγε ήττα!):
3. Κώστας05/11/2019 at 01:24
Avir το ΚΚΕ πάντως που δεν έχει ενσωματώσει αυτές τις ξενοφοβικές μπαρούφες, και ήρθε η ώρα να πω κάτι καλό για το ΚΚΕ που δεν το συνηθίζω, διατηρεί επαφή με τους χειρώνακτες και τα φτωχότερα στρώματα σε πλήρη αντίθεση με όσους λένε αυτές τις ξενοφοβικές μπαρούφες.
Κώστας
Reply ↓
1. Avir05/11/2019 at 01:55
το ΚΚΕ είναι ένα συστημικό κόμμα, έχει μια καλή αστική μερίδα, μπορεί να στηρίξει ανθρώπους κλπ. Σε πληροφορώ πάντως ότι υπάρχει ένας προβληματισμός στη βάση του με την ‘προοδευτική’ πορεία αλλά οι εναλλακτικές είναι για κλάματα
Reply ↓
1. ΦΦ191705/11/2019 at 11:56
Να φανταστώ ότι οι οικοδόμοι και οι ναυτεργάτες είναι μέσα στη συστημική και αστική μερίδα?
Να φανταστώ ακόμη ότι επειδή είναι εντός κοινοβουλίου είναι συστημικό κόμμα?
Reply ↓
1. Avir05/11/2019 at 15:59
Δεν χρειάζεται να φανταστείς κάτι. Οι θέσεις του ΚΚΕ στα κεντρικά ζητήματα που απασχολούν τη χώρα τα τελευταία χρόνια συμπίπτουν απόλυτα με αυτές του κεφαλαίου. Η αιτιολόγηση αλλάζει. Άσε που είναι και αστείο πια να μιλά για κομμουνισμό ο ευρωΚουτσούμπας, αλλά όπως είπα υπάρχει αυτή η πελατειακή σχέση σε όλα τα συστημικά κόμματα κι έτσι επιβιώνουν πολιτικά.
Reply ↓
1. ΦΦ191705/11/2019 at 18:14
Πες μας μερικά να μάθουμε και εμείς οι αδαείς.
Που συμπίπτουν οι θέσεις του ΚΚΕ με το κεφάλαιο.
Και αν είναι έτσι γιατί η εργατική πρωτοπορία σε εργοστάσια,λιμάνια και χώρους δουλειάς δεν του γυρνάει την πλάτη?
Reply ↓
3. πικάπα04/11/2019 at 21:34
Κώστα, ο εθνικισμός δεν έχει στρατηγικό βάθος, αλλά ο κοσμοπολιτισμός-φιλελευθερισμός έχει – και μάλιστα μπορεί να μεταλλάσσεται και να «επανασττικοποιείται» έτσι ώστε όλα να αλλάξουν ακριβώς για να μην αλλάξει τίποτε. Δε βαρεθήκατε όμως τα μαλώματα χωρίς ουσιαστικό αναλυτικό βάθος;
Reply ↓
1. Κώστας04/11/2019 at 23:25
Πικάπα αν σε πείθει ο λεφτ πως η συζήτηση του μου μαζί του έχει καποια σχέση με την υποτιθέμενη αντίθεση του στον φιλελευθερισμό-κοσμοπολιτισμό και πως τα γραφόμενα μου έχουν κάποια σχέση με κάποιον φιλελευθερισμό και κοσμοπολιτισμό, θα δυσκολευτώ να σου απαντήσω γιατί έχω άλλη άποψη για την συγκρότηση σου
Επίσης αδυνατώ να καταλάβω με ποια έννοια ο εθνικισμός δεν έχει στρατηγικό βαθος και ο κοσμοπολιτισμός έχει. Βαριά κουβέντα για το βασικό, εξ ορισμού, ιδεολογικό βάθρο του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής από καταβολής του.Η δε «τάση» προνομιμοποίησης του μετώπου του κοσμοπολιτισμού από τμήματα της αριστεράς σε εποχή ανόδου του εθνικισμού διεθνώς δεν είναι καλή γραμμή. Στα της ελληνικής αριστεράς έβγαλε εκτός αριστεράς ιστορικές τάσεις και στελέχη,, από την ΚΟΕ εώς τον Λαφαζάνη και επιβεβαίωσε εκ νέου το ΤΙΝΑ και το όλοι ίδιοι είναι σε πλατιές μάζες λαού. Αυτό γίνεται γιατί είναι και στην Ελλάδα πιο δυνατό το αεράκι υπέρ του εθνικισμού στο διπολο εθνικισμού κοσμοπολιτισμού, με τον ιδιαίτερο πάντα τρόπο που εκφράζονται πάντα οι 2 πολοι του διπόλου σε ότι αφορά τον ελληνικό αστισμό δηλ με κεντρικό το στοιχείο μιας αστικής τάξης χαμηλά στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα.
Οι δε τραγωδίες στις οποίες οδήγησε η προνομιμοποίηση του εθνικισμού επί του κοσμοπολιτισμού δεν ήταν μικρότερες αλλά υπάρχει μια βασική διαφορά. ¨Οσοι το κάνανε, και το κάνανε με έναν ειλικρινή τρόπο και δεν είναι σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ, μπορούν να επικαλεστούν πως και έχουν μετατοπιστεί, και έχουν κάνει κάποια αυτοκριτική και είναι παρόντες και σε όλα τα κοινωνικά και πολιτικά μέτωπα σε αντίθεση με οσους κάνουν το αντίθετο.
Θεωρώ λοιπόν πως η συζήτηση, όσο και αν την χαλάει ο λεφτ γιατί δεν ξέρει ο άνθρωπος να συμμετάσχει, έχει σημασία, ιδεολογική, ιστορική και τελικά πολιτική
Κώστας
Reply ↓
1. πικάπα05/11/2019 at 01:54
Κώστα, θα το πω όσο γίνεται απλοϊκά. Δεν θάλεγα με τόση βεβαιότητα πως ο εθνικισμός είναι γενετικό βάθρο του καπιταλισμού, επειδή και μόνον συνέπεσε η τελική ευρω-γέννεση εθνικών κρατών με την αστική επανάσταση. Ούτε βέβαια επρόκειτο για καθαρή αστική επανάσταση, αφού και το σοσιαλιστικό όραμα ήταν προγενέστερο αλλά και συμμετείχε και το προλεταριάτο κλπ, ώστε η λαϊκή κυριαρχία ήταν το ζητούμενο. Ενώ ως λαϊκή κυριαρχία, λογικό ότι επιζητούσε σαφή επικράτεια ώστε να ασκηθεί. Έτσι ώστε δεν μπορεί κανείς εύκολα να ξεχωρίσει τον κύκλο επαναστάσεων-αντεπαναστάσεων 1789-1989. Στη συνέχεια ο εθνικισμός χρησιμοποιείται εργαλειακά κατά των σοσιαλιστικών προσπαθειών τόσο-όσο και καταστέλλεται όταν τους “ξεφεύγει”. Οι αναδρομές θα περιπλέκονταν και σταματώ.
Επί του παρόντος λοιπόν, ο εθνικισμός είναι εργαλειακό μέσο ενδοκαπιταλιστικής αναδιαπραγμάτευσης αλλά και ταξικής πειθάρχησης, όταν και όσο χρειάζεται, αλλά ασύμφορος και ασύμβατος με τις ανάγκες της ”ελεύθερης” αγοράς. Υπάρχει η τάση περιστολής του πολιτικού φιλελυθερισμού και μεγέθυνσης του αγοραίου οικονομικού φιλελευθερισμού (αυτό που λένε νεο-φιλελευθερισμός). Ωστόσο η ναρκισιστική μαζική καταναλωτική “δημοκρατία”, δεν μπορεί να λειτουργήσει εάν ο εθνικισμός, ο ρατσισμός κλπ είναι κυρίαρχος. (υπογειος ναι..) Δες π.χ τον εμβληματικό αντιρατσισμό και αντιφασισμό της ΔΟΕ και των αθλημάτων, καθώς αλλιώς θα κατέρρεε η παγκοσμιιοποιημένη αθλητική αγορά. Δραματική περιστολή του πολιτικού φιλελευθερισμού μπορεί κανείς να φανταστεί μόνο στη sci-fi εκδοχή του soylent green. Αλλά πλέον θα μιλάμε για κατάργηση της πολιτικής ζωής..
Πάντως νομίζω ότι στο αριστεροχώρι υπάρχει αρκετή αφέλεια, όση και δογματισμός.
Reply ↓
2. Κώστας05/11/2019 at 12:02
Πικάπα δεν είναι δύσκολα αυτά που λες, δεν χρειάζονται απλοποίηση, απλά είναι λάθος, χρειάζονται δηλ αλλαγές και όχι απλοποίηση. Αρχικά εγώ δεν είπα για γενετικό βάθρο, είπα για ιδεολογικό, έχει διαφορά. Μάλιστα λέω επίμονα πως συνέβη ακριβώς το αντίθετο από αυτό που μου προσάπτεις, ο καπιταλισμός γέννησε τον εθνικισμό. Συζήτηση για το αν ο εθνικισμός (η εθνική ιδεολογία) είναι το βασικό ιδεολογικό βάθρο του καπιταλισμού δεν υπάρχει, στον μαρξισμό. Η εποχή είναι βέβαια και λίγο μεταμοντέρνα και σου λέει ο καθένας εγώ θα λέω το δικό μου. Αλλά αυτό είναι έτσι η ιδιότητα του πολίτη που όλοι μαζί απαρτίζουν το έθνος αποκρύπτει τις ταξικές αντιθέσεις. Μάλιστα ο αστισμός προσπαθεί να δώσει και προαιώνια χαρακτηριστικά στο έθνος, για να κρύψει το γεγονός της γέννησης του έθνους από τον καπιταλισμό. Η αντίφαση των λεγομένων σου με την πραγματικότητα δηλ γίνεται όλο και πιο κραυγαλαία γιατί ο καπιταλισμός όχι απλά στηρίζεται στο έθνος και στον εθνικισμό όσο είπα πριν αλλά προσπαθεί όσο μπορεί περισότερο. Προσπαθεί να στηριχτεί στο έθνος περισσότερο απ ότι αντιστοιχεί στην πραγματικότητα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και βέβαια κατορθώνει και το κάνει και αυτό με κάποιον τρόπο πραγματικό, αν πείσει πχ πως υπάρχει συνέχεια ενός έθνους από καταβολής κόσμου. Άλλο βασικό σου λάθος είναι πως λες ότι ο εθνικισμός είναι ασύμβατος με την «ελεύθερη» αγορά. Βάζεις τα εισαγωγικά ο ίδιος αλλά τις συνεπαγωγές του δεν δείχνεις να τις νιώθεις γιατί ελεύθερη αγορά δεν υπάρχει. ¨Οχι μόνο γιατί υπάρχει εκμετάλλευση, δεν υπάρχει, από κάθε άποψη, δεν έχει υπάρξει αυτό το πράγμα ούτε με όρους στοιχειώδους καπιταλιστικής οικονομικής επιστήμης. Δεν έχει υπάρξει ούτε εθνικά, πόσο μάλλον διεθνικά. Ο Χάγεκ έλεγε, και το πίστευε, για την ανάγκη του υπεκράτους που κανείς δεν θα μπορεί να το αγγίξει αλλά αυτο δεν σημαίνει πως αυτό έγινε ή πως έγινε ποτέ κυρίαρχο ή πως έγινε αντικειμενική τάση και σκοπός του ιμπεριαλισμού. Ήταν βασικό κομμάτι της στρατηγικής του ιμπεριαλισμού να μην μπορουν οι απο κάτω να το αγγίξουν αλλά όχι να καταργήσει τα κράτη, τα έθνη, τις εθνικές ανισότητες. Μάλλον να γραφειοκρατικοποιήσει και να βαθύνει την εθνοκρατική συγκρότηση και διαίρεση, οι ολοκληρώσεις δηλ είναι περισότερο έθνος κράτος και χειρότερο για τους από κάτω και πιο άνισα έθνη κράτη και όχι κατάργηση του έθνους κράτους. Είναι η ίδια η ΕΕ που αναπαράγει και βαθαίνει τις εθνικές ανισότητες και διαχειρίστηκε με ναζιστικούς όρους (PIIGS), με ναζιστικά επιχειρήματα την καπιταλιστική κρίση. Άρα θα ήμουν αρκετά προσεκτικός για να κρίνω ως κάτι ιδιαίτερα μη βολικό τον ρατσισμό σε ότι αφορά τον νεοφιλελευθερισμό γιατί στην πραγματικότητα είναι νύχι-κρέας
Όλη η συζήτηση καταλήγει στο φιλοσοφικό σχήμα του καθορισμού σε τελευταία ανάλυση. Ακόμα και όταν ο κοσμοπολιτισμός δείχνει κυρίαρχος στην συγκυρία ο εθνικισμός είναι ο καθοριστικός σε τελευταία ανάλυση, αυτό που είπες και συ «υπόγεια»
Κώστας
Reply ↓
3. πικάπα04/11/2019 at 17:36
#3/3. Ώστε για τα τρέχοντα ανθρωπολογικά δεδομένα μια γενική οικουμενικότητα χωρίς πατρίδες και ιδιαιτερότητες είναι συμβατή μόνο ως μια αυτοκρατορία έναντι του περιπλανώμενου πλήθους, ως μια μεταμοντέρνα και σκληρά ταξική sci-fi “οικολογική δικτατορία”.(αλα soylent green) Ενώ η “ανάκαμψη του κινήματος” χωρίς λαό και πατρίδα με χειροπιαστή κοινότητα (ταξικών) συμφερόντων είναι τακτικά ανέφικτη, ο σοσιαλισμός χωρίς σύνορα και επικράτεια είναι στρατηγικά αδύνατος. Αλλά ακόμη και η αταξική κοινωνία ως όραμα δεν μπορεί εύκολα να περιγραφεί ως μακάριος χυλός χωρίς τοπικότητες, ιδιαιτερότητες, αντιφάσεις, ακόμη και παραμένουσες αντιθέσεις. Άλλο το όραμα, άλλο η εσχατολογία. Και ενώ η αναθεμελίωση του συνθετικού διπόλου πατριωτισμός+διεθνισμός ως όψεις του ιδίου αριστερού απελευθερωτικού προτάγματος φαίνεται σήμερα αναγκαία περισσότερο από ποτέ, αυτή η δυνατότητα καλύπτεται κάτω από πεισματικές αρνήσεις, επιλεκτικά αναμασήματα ιστοριογραφικών εκδοχών, αυθαίρετη μετατροπή υποθετικών αιτιάσεων ως δογμάτων, ένα απελπιστικό τελικά ιδεοληπτικό τουρλουμπούκι.
ΥΓ. Σκέφτηκα ότι αυτό ταιριάζει εδώ, σε ένα άρθρο ανθρώπινου πόνου. Αλλιώς, χαιρετώ έτσι φιλικά τους δυο παλιότερους διαδικτυακούς συναγωνιστές μου του πληκτρολογίου..Ακολουθεί το 1/3 και το 2/3. Την κατανόησή σας και πάλι συγνώμη για το σεντόνι.
Reply ↓
1. πικάπα04/11/2019 at 17:42
τ#1/3. Παραγωγική συζήτηση, ή ανταλλαγή οσμών; Άρθρα και μπλογκ αποσπασματικά, ασύνδετα, που δεν δομούν, συγγραφείς αδικαιολογήτως απόντες. Συνιστώσες περίκλειστες, αυτεπιβεβαιωτικές. Σχολιαστές άμα λάχει, κι όταν λάχει εμμένουν μονότονα σε δυο μόλις νότες του παρόντος και κατόπιν σε μονομερείς ιστορικές αναδρομές, ως και το “τι θα γινόταν αν…” Απομένει η γεύση της αδυναμίας για θεμελίωση επί του συγκεκριμένου παρόντος και του διαφαινόμενου μέλλοντος.
Υπάρχουν 3 στοιχεία γεωπολιτικής που επικαθορίζουν τα πολιτικά πράγματα στην Ελλάδα. Έτσι ώστε καμία αριστερή πολιτική δεν φαίνεται πως θα μπορούσε να αρθρωθεί στα σοβαρά, δηλ. με όρους εξουσίας. Αναδύεται έτσι το “Geography’s destiny, my friend”. Όταν αδυνατείς, τρώγεσαι με το διπλανό σου και με τα ρούχα σου ή καταφεύγεις “στον κόσμο σου”.. Η πρώτη παράμετρος είναι ο από συστάσεως αδιάλειπτος χαρακτήρας του Ελληνικού κράτους ως προκεχωρημένο φυλάκιο της Δύσης. Η δεύτερη είναι ο αντικειμενικός κίνδυνος του Ελλαδικού χώρου από τον αναμφισβήτητο Τουρκικό αναθεωρητισμό. Η τρίτη είναι η θέση μας ως σταυροδρόμι πλέον ανθρώπινων ροών. Όλες μαζί οι γεωπολιτικές παράμετροι είναι τόσο ισοπεδωτικές, που είναι εξαιρετικά δυσχερές να διατυπωθεί στα σοβαρά τόσο μια “πατριωτική”, όσο και μια “διεθνιστική” εναλλακτική. Η κοσμοπολιτική επικυριαρχία μαζί με την -όσο και όποτε χρειαστεί- εθνικιστική εργαλειακή βαλβίδα χαράσσουν το μέλλον, καθώς φαίνεται χωρίς αντίπαλο.
Είναι ήδη φανερό ότι το μεταναστευτικό ευνοεί μεσοπρόθεσμα έναν μάλλον αναπόδραστο εκφασισμό στις δυτικές χώρες υποδοχής, υπό το σύνθημα “να αντισταθούμε στην εισβολή”. Βέβαια, όταν αρχίσουν οι χοντρές ψιχάλες, οι φράχτες και τα τείχη θα είναι κοτετσόσυρμα. Η εθνικιστική λύση δεν έχει στρατηγικό βάθος. [Όπως ακριβώς και στο οικονομικό πρόβλημα ο επιλεκτικός προστατευτισμός δεν μπορεί να σταθεί παρά ως εργαλειακή πίεση της δεξιάς για “αναδιαπραγμάτευση” στον καπιταλιστικό καταμερισμό, πράγμα που μπορεί βέβαια να έχει κάποια εφήμερη επιτυχία σε κάποιες μόλις χώρες – ενώ ο εκτεταμένος απομονωτισμός είναι καπιταλιστικά ανέφικτος]. Το μεταναστευτικό, του οποίου ζούμε ακόμη πρώτες ψιχάλες, είναι πλέον ένα πλανητικό φυσικό φαινόμενο όπου δεν έχουμε δει παρά την κορυφή του παγόβουνου. Γιατί δεν πρόκειται απλά για πρόσφυγες των πολέμων και των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, αλλά για τις παράγωγες επιπτώσεις της δήθεν “ειρηνικής” καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης. Δεν πρόκειται ούτε μόνον για τους επερχόμενους περιβαλλοντικούς πρόσφυγες λόγω εκτεταμένων καταστροφών. Αλλά πρόκειται για ένα πλανητικό φυσικό φαινόμενο που πηγάζει από την τρομακτική πια συσσώρευση και ταυτοχρόνως διαφορά δυναμικού μεταξύ περιοχών, ανθρώπων και χώρων. Η σύγχρονη βεβιασμένη μετακίνηση είναι άλλης τάξης μεγέθους από την αρχέγονη νομαδικότητα και ανάμιξη. Ταυτόχρονα με την επιδεινούμενη διαπλανητική διελκυστίνδα για νομή των πόρων, αναδύεται έτσι πανηγυρικά η διάψευση της φιλελεύθερης ουτοπίας ως οικουμενικό πρόταγμα. Και ενώ έχει αποδειχτεί πως η λεγόμενη “βοήθεια προς τον τρίτο κόσμο” τα κάνει όλο και χειρότερα, το φυσικό φαινόμενο λαμβάνει διαστάσεις πολιτικού κατακλυσμού. Μια αλλαγή όμως της πλανητικής φυσικής -είτε είναι ανθρωπογενής είτε όχι- είναι κατακλυσμός για την βιολογία και για την πολιτική.
Reply ↓
4. πικάπα04/11/2019 at 17:39
#2/3. Αλλά και τα τρέχοντα ενός άλογου αεθνικού “διεθνισμού” (διεθνισμός υπάρχει όσο υπάρχουν έθνη), ενός διεθνώς ασύνδετου “αντιπολεμικού συντονισμού” (μονομερούς στην εθνική επικράτεια, ντεφετιστικού), δεν μπορούν να σταθούν πολιτικά και κοινωνικά. Αλίμονο, ακόμη και τα πηγαία του συγκινητικού αντι-ΜΚΟ αλληλέγγυου εθελοντισμού θα χάνουν ακόμη και τη συμβολική σημασία τους μπροστά στην αναμπουμπούλα από τις ψιχάλες ενός κατακλυσμού.
Είναι βέβαιο ότι, αντί για το τέλος της ιστορίας, προοπτικά θα υπάρξει έτσι κι αλλιώς συστημική αλλαγή, οικουμενικών διαστάσεων – αλλά τι είδους;. Όσο βέβαιο είναι δυστυχώς ότι η αλλαγή δεν προβλέπεται αβίαστη και αυτόματη, αλλά ασύμμετρη και αντιφατική, πολιτική και πολεμική, με αναπόφευκτη αναδημιουργία “στρατοπέδων” και κρατικών/διακρατικών οντοτήτων.
Όσο βέβαιο είναι ότι δεν αρκεί να ομιλούμε γενικώς περί του ανθρώπου και της ανθρωπότητας σαν να επρόκειτο για ιδεατούς ομοιόμορφους, άφυλους, άφυλλους και άυλους αγγέλους μιας εσχατολογικής κοινωνίας. Αλλά είμαστε φυσικά όντα υποκείμενα σε κάποιους αναπόφευκτους αναγκασμούς καθώς επίσης σε κάποιους καθόλου μα καθόλου αναπόφευκτους, και πρώτα απόλα τους ταξικούς, που ωστόσο είναι διαχρονικοί, επίμονοι, μεταλλασσόμενοι. Όπου παρά την αυξημένη πια γνώση και αντιληπτικότητα της οικουμενικής μας ύπαρξης έχουμε κάποιες φυσικές δυνατότητες που βέβαια διερευνούμε και διευρύνουμε, αλλά είναι αδύνατο να μην υπάρχουν ειδολογικοί “προσγειωτικοί” αναγκασμοί, Ούτε είναι σοφό να ομιλούμε για τεχνική ή κοινωνική ευγονική και υπερανθρώπους..
Ενώ εν τω μεταξύ υπάρχουν και κάποιες βαθιά ριζωμένες εμμένουσες πολιτισμικές διαφορές, που ακριβώς επειδή διαπλέκουν ισχυρά το “προσωπικό-οικογενειακό” με την παραδοσιακή κοινωνική θέσμιση αρνούνται να ενοποιηθούν θεσμικά – είναι διαπιστωμένο. Πρόκειται τελικά για διαφορές που είτε είναι άγνωστος ο χρόνος που θα χρειαστεί να απονεκρωθούν, είτε δεν είναι καθόλου μα καθόλου επιθυμητό να απονεκρωθούν ισοπεδωτικά. Αντίθετα, αυτές οι πολιτισμικές διαφορές, πέρα από το φοκλόρ και μετά τη λήξη της συναυλίας, χρειάζονται η κάθε μία το δικό της σπίτι (και τελικά δική της επικράτεια) για να υπάρχουν αβίαστα χωρίς εκατέρωθεν ανταγωνισμούς κυριαρχίας και βιαιότητες. Η βεβιασμένη πλέον ανάμιξή τους στις συνθήκες της τρέχουσας ταξικής κυριαρχίας επιτείνει την αδυναμία χειραφέτησης των υποτελών τάξεων -ένθεν κακείθεν που λένε.. Αλλά είναι γενικότερο: Δεν χρειάζεται να εντρυφήσει κανείς στις βαρύγδουπες αναλύσεις των απάντων περί του εθνικού ζητήματος για να δει πως ανέκαμψαν κατά κανόνα ακέραιοι οι εθνοτισμοί μετά από δεκαετίες σοσιαλιστικού στρατοπέδου. Όχι κατ ανάγκη ή πάντα λόγω παράδοσης ή πολιτισμικών διαφορών, αλλά σίγουρα πάντως και λόγω εμμένουσας ανάγκης τοπικότητας και τοπικής θέσμισης. [Εκτός αν και πάλι αντιτείνει κανείς παιδαριωδώς ότι για όλα φταίει το ατύχημα του “Σταλινισμού”. ¨Όμως η ιστορία δεν είναι το “τι θα γινόταν αν”. Το μόνο βέβαιο είναι πως αυτό που έγινε μπορούσε πράγματι να γίνει. Το πιθανότερο, θα μπορούσαν να συμβούν και άλλα ενδεχόμενα, καλύτερα ή χειρότερα, ωστόσο καμία ένδειξη δεν μπορούμε να έχουμε ότι αυτό που νομίζουμε ή θα θέλαμε να συμβεί, μπορούσε πράγματι να συμβεί. Η ότι ακόμη κι αν συνέβαινε, θα ήταν καλύτερα και όχι χειρότερα. Πολλοί – και μάλιστα “ειδικοί”- έχουν παραξηλώσει την έννοια της ιστορίας. Εμβόλιμα να θυμίσουμε ότι η “έφοδος στον ουρανό” είχε ήδη προσγειωθεί επί Λένιν]
Σε κάθε περίπτωση, παρά την περιπετειώδη εκδοχή της “φύσης” μας, έχουμε ωστόσο και εμμένουσες/παραδοσιακές ανάγκες του οικείου και του “χειροπιαστού”, της τοπικότητας και της “κοινότητας” και άρα την ανάγκη αντίστοιχης πεπερασμένης θέσμισης και “ελέγχου των πραγμάτων, ώστε να είναι κάπως “του χεριού μας”.
Reply ↓
1. Left G70004/11/2019 at 23:03
Αισθάνομαι ότι το αρχικό σου ερώτημα («παραγωγική συζήτηση ή ανταλλαγή οσμών») κάπου με αφορά, ακόμα κι αν δεν είχες καμία τέτοια πρόθεση. Το λοιπόν:
Η πρόθεσή μου ήταν απλώς να ρίξω μια πέτρα στο βαλτωμένο μυαλό τών μεταναστευτιστών, μπας και δημιουργηθεί κάνα κυματάκι και κουνηθεί η βελόνα τού εγκεφαλογράφου. Προς ποία κατεύθυνση να κινηθεί; Προς αυτή:
Ρε σεις, άμα είναι όντως έτσι όπως τα λέμε και τα πιστεύουμε, ότι η αλληλεγγύη στους μετανάστες είναι το απαύγασμα τού διεθνισμού όπως τον εννούσαν οι κλασικοί τού κομμουνιστικού κινήματος, πώς εξηγείται το φαινόμενο των (νεο)φιλελέδεων που φωνάζουν κι αυτοί μαζί μας «μετανάστες, αδέρφια μας»;;;
Αυτή ήταν όλη κι όλη η φιλοδοξία μου. Διότι, ό,τι και να πω εγώ κι εσύ, χαμένα πάνε τα λόγια μας, όταν για το εξωκοινοβούλιο (σχεδόν όλο!) οι μετανάστες αντιπροσωπεύουν το λόγο ύπαρξής του. Η μοναδική ελπίδα είναι να υποπτευθούν από μόνοι τους ότι κάτι δεν πάει καλά. Αυτό προσπαθησα: να τους κάνω να αρχίσουν να υποπτεύονται (κι ας μη μας το πουν εμάς, για να μη τους πεσει η μούρη, δεν πειράζει, μόνο να μπουν σε υποψίες, μου αρκεί)
ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ: Μην με ξανααναφέρεις δίπλα-δίπλα με τον Κώστα. Να χαρείς ό,τι αγαπάς!
ΥΓ Μια ελαφρά ένσταση: Όταν αρχίσουν οι χοντρές ψιχάλες και οι φράχτες θα μοιάζουν με κοτετσόσυρμα που λες κι εσύ, πράγμα που, αν δεν αρχίσει να επιστρέφει η ιμπεριαλιστική και αποικιοκρατική Δύση σιγά-σιγά τα κλεμένα στους λαούς που λήστεψε, βίασε, σκότωσε, είναι μαθηματικά βέβαιον ότι θα συμβεί, θα πρόκειται πράγματα για εισβολή. Η άμυνα απέναντι στην εισβολή θα πάρει πράγματι τρομακτικές διαστάσεις. Διστάζω, όμως, πάρα πολύ να τη χαρακτηρίσω «εκφασισμό» (εκτός μόνο αν εννοείς ότι κάθε πόλεμος είναι φασισμός –αλλά κι εκεί, πάλι, θα σε ρωτήσω: και ο επαναστατικός πόλεμος είναι φασισμός, κύριε;;;). Γιατί, όπως και να το κάνουμε, όταν υφίστασαι εισβολή, και μάλιστα εισβολή που θα σε διαλύσει ως οργανωμένη κοιωνία, αμύνεσαι με νύχια και με δόντια και δεν λες (είναι κι αυτό ένας από τους φυσικούς ανθρωπολογικούς καταναγκασμούς…) «ε, απόγονος αποικιοκρατών είμαι, τόσα χρόνια και χρόνια που πεθαίνουν τα παιδάκια μόνο και μόνο επειδή δεν έχουν καθαρό νερό να πιουν κοιτάω αλλού, ας κάτσω τώρα να με γ@@@@@@@ σαν καλό παιδί». Το θεμα, φίλε πικάπα, είναι να μη φτάσουμε εκεί. Γι’ αυτό, νομίζω, ένα από τα ύψιστα καθήκοντα του εργατικού, αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος των χωρών τού δυτικού ανεπυγμένου καπιταλισμού είναι να βροντοφωνάζουν νύχτα-μέρα στα αυτιά τών καπιταλιστών-ληστών:
Δώστε πίσω τα κλεμένα, ρε π@@@@ηδες!
2. ΑΩ05/11/2019 at 22:12
Δεν υπάρχουν «μεταναστευτιστές» Λεφτ. Μόνο ρατσιστές. Φανεροί και λιγότερο φανεροί.
Reply ↓
1. Left G70005/11/2019 at 23:09
Νικαβεντέ ΑΩ, σταμάτα να χαζεύεις δεξιά κι αριστερά και στρώσου να μας βρεις εκείνα τα σχόλια που έλεγα να βομβαρδίζουμε τις βάρκες με τους πρόσφυγες! Τεμπελχανά! Ε τεμπελχανά!
ΥΓ Πρώτα θα ξυπνήσει ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς (για να πάρουμε την Πόλη) και μετά εσύ!
Reply ↓
2. Θεοδωρος Σαμιωτακης06/11/2019 at 08:42
Συγνωμη που πεταγομαι.Φυσικα κ υπαρχουν φασιστοειδη κ ρατσιστες.Επισης δεν συμφωνω με τον ορο του Λεφτ.Ομως πως θα πουμε αυτους που υπερασπιζουν ολα τα δικαιωματα των μεταναστων ενω υποστηριζουν αφενος τις ιμπεριαλιστικες επεμβασεις που διαλυουν χωρες κ λαους κ αφετερου την νεοφιλελευθερη πολιτικη που στερει απο ολους μας την ζωη; Σε ποια βαση υπερασπιζονται αυτοι τους προσφυγες η τους μεταναστες; Στην βαση του ανθρωπισμου; Χλωμο το βλεπω…
Reply ↓
1. Σ.Τ.06/11/2019 at 09:50
Από τη στιγμη που λειτουργείς ως φιλιππινέζα των μεγάλων δυνάμεων, ήτοι εφαρμόζεις μια προαποφασισμένη σε διεθνή συνέδρια και μαζώξεις μεταναστευτική πολιτική στην πλάτη ΚΑΙ των μεταναστών ΚΑΙ της χώρας, δεν γίνεται να επικαλείσαι ανθρωπισμο.
Δεν είναι ΚΑΘΟΛΟΥ ανθρωπιστές όταν έχουν να κάνουν με ανέργους.
Με απολυμενους.
Με ανασφαλιστους.
Για αυτούς δεν υπάρχουν κονδύλια….
Reply ↓
1. kokkiniotis Post author06/11/2019 at 10:44
Φιλιππινέζα; Τι εννοείς;
Reply ↓
2. San Rocco06/11/2019 at 18:18
Γιατί είναι ανθρωπιστές όταν έχουν να κάνουν με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες; ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΟΝΔΥΛΙΑ….
Reply ↓
2. Left G70006/11/2019 at 18:06
Φίλε Θεόδωρε Σαμιωτάκη,
Προφανώς αναφέρεσαι στον μεταναστευτισμός, μεταναστευτιστές και άλλα παράγωγα. Ο όρος δεν είναι δικός μου, άλλο ζήτημα αν τον έχω υιοθετήσει. Η πατρότητά του ανήκει στον Πιέρ-Αντρέ Ταγκιέφ. Με δυο λόγια, θα ελεγα πως είναι η ιδεολογία τής μετανάστευσης. Δηλαδή (με λίγο περισσότερα), η θεασή της υπό το πρίσμα τού δικαιώματος της μετακίνησης (κι εδώ «δικαιώματα», πάντού «δικαιώματα»), οι άνευ ορίων και προϋποθέσεων θετικές διακρίσεις υπέρ τών μεταναστών και η αναγωγή τους σε ένα ιδιαίτερο κοινωνικό στρώμα (να μη σου πω και τάξη), το οποίο, υποτίθεται, είναι δεδομένο πως αποτελεί βρέξει-χιονίσει σύμμαχο στην πάλη των εθνικών εργατικών τάξεων για την κοινωνική τους απελευθέρωση, συνεπώς η μετανάστευση ανακηρύσσεται ρητά ή άρρητα επιθυμητή και ευκταία.
Και τώρα πες μου πού διαφωνείς ακριβώς.
Reply ↓
1. πικάπα05/11/2019 at 01:56
Λεφτ, κάθε ανάλυση θα υποπέσει σε σφάλματα και κινδύνους, Μπορεί οι “βάρβαροι” τελικά να μην έλθουν. Και τότε τι θα κάνουμε χωρίς βαρβάρους; Το ζητούμενο όμως είναι να ξεφύγουμε από άγονες οπαδικές αντιγνωμίες και επιφανειακές συνθηματολογίες. Αν και τελικά οι αναλύσεις είναι χρήσιμες μόνο όταν παράγουν τα καίρια συνθήματα.
Για ιδές λοιπόν πως αντιγνωμούν ο θου γου με τον θου βου; και τι παράγουν; Ας μου συγχωρήσουν τα παιδιά το ευφυολόγημα. Ωστόσο ας το ξανασκεφτούν.
Μακάρι όμως το πρόβλημα του άγονου και του άκαιρου να εντοπίζονταν στο αριστεροχώρι. Δυστυχώς οι αστοχίες είναι γενικευμένες. Ενώ οι δυνατότητές μας πεπερασμένες,
Reply ↓
1. Σ.Τ.05/11/2019 at 12:14
Άλλο ένα φασιστικό επιχείρημα που πλασάρει για αριστερό, το πέρασες στο Αβαβα. Μπράβο.
Το μεταναστευτικό είναι το κορυφαίο πρόβλημα σε πλανητικο επίπεδο και αυτό διότι ο σημερινός κόσμος είναι περισσότερο επικίνδυνος παρά ποτέ. Ο αριθμός των ταυτόχρονων εχθροπραξιών (λέγε με ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΕΣ Επεμβάσεις) έχει ξεπεράσει κάθε οριο.
Οι μετανάστες τρέχουν να ξεφύγουν από χειρότερα δεινά, και για αυτό ακολουθούν επικίνδυνες πορείες για να καταλήξουν στην Τουρκία Ελλάδα και αλλού.
Εν υπάρχει μεταναστευτικός κίνδυνος, οι μετανάστες είτε ανήκουν στην μεσαία τάξη είτε όχι, έρχονται εδώ με τη σκέψη τους στην ατομική-οικογενειακη τους επιβίωση και όχι να βλάψουν την χώρα όπως βλακωδως υποστηρίζεται.
Reply ↓
1. Left G70005/11/2019 at 17:09
Ρε συ, Σ.Τ.! Από τις 12 το μεσημέρι αρχίζεις εσύ και πίνεις τσίπουρα και άλλα ποτά;;;
Ποιο είναι, βρε ανόητε εθνικοτρατσκιστή, το «φασιστικό επιχείρημα που πλασάρω για αριστερό» και ο πικάπα «το πέρασε Αβαβα»; Μπορείς να μας το εξηγήσεις; (Μας το εξηγήσεις δεν μας το εξηγήσεις, δεν θα στη χαρίσω αυτή τη φορά. Απλώς, στην πρώτη περίπτωση, θα εχεις διασώσει κάτι από την αξιπρεπειά σου!)
Reply ↓
2. Left G70005/11/2019 at 17:21
Φίλε πικάπα,
Πρέπει να συνειδητοποιήσεις, επί τέλους, ότι στην περίπτωση του Κώστα είναι παντελώς άκυρο να θίγεις το ζήτημα των αδιέξοδων ή οπαδικών ή γουατέβερ αντιγνωμιών. Ξέρεις εδώ και χρόνια ότι η περίπτωσή του είναι ενός εμμονικού λασπολόγου συκοφάντη, απέναντι στον οποίο δεν έχω άλλη λύση από αυτήν τής ενεργητικής άμυνας. Δεν ειναι απλώς η άγονη διαφωνία ενός Ναρίτη με έναν Κουκουέ σχετικά με το τι έγινε το 1989 ούτε ο πλακωμός ενός Λαετζή με έναν Αντάρσυο. Είναι η υπεράσπιση του εαυτού μου από μια πολυετή εκστρατεία λασπολογίας. Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο.
Τα λέμε (αλλά να βλέπουμε κιόλας… :-) )
Reply ↓
3. Κώστας06/11/2019 at 11:58
Φίλε πικάπα θεωρείς πως έχεις απαντήσει επαρκώς σε ένα σχόλιο που παρουσιάζει τα ρατσιστικά πογκρόμ σαν φυσιολογική ανθρωπολογική αντίδραση ?
Κώστας
Επανερχόμενα σχόλια:
Reply ↓
5. Σ.Τ.05/11/2019 at 08:15
Οι εκπρόσωποι των αυτιών προσφύγων στην Ελλάδα, έχουν μια άλλη άποψη, πιο γειωμενη, αναρωτιέμαι μήπως πρέπει να αναπαραχθεί εδω.
Αίσθηση προκαλεί η καταγγελία του Γενικού Γραμματέα Συνδέσμου Σύρων Ελλάδος Ανουάρ Μπάκρι στη ΒΕΡΓΙΝΑ Τηλεόραση , ότι «η ταρίφα για να πάρει κάποιος διαβατήριο και άδεια παραμονής μέσα σε ένα μήνα είναι 3.500 ευρώ»
Μιλώντας στην εκπομπή του Στέργιου Καλόγηρου, ο Ανουάρ Μπάκρι διευκρίνισε ότι υπάρχουν σοβαρές καθυστερήσεις από την Υπηρεσία Ασύλου στην έκδοση των ειδικών ταξιδιωτικών εγγράφων για τους Σύρους πρόσφυγες που θέλουν να ταξιδέψουν σε άλλη χώρα. Ωστόσο, κατήγγειλε τις περιπτώσεις διεφθαρμένων υπαλλήλων στην υπηρεσία που με «άλλες» μεθόδους συμβάλλουν στην επίσπευση της όλης διαδικασίας.
Επίσης, ο γγ του Συνδέσμου Σύρων Ελλάδος κατηγόρησε την Υπηρεσία Ασύλου τονίζοντας ότι ενώ έστειλε εγγράφως τις καταγγελίες του περί χρηματισμού προκειμένου «να γίνει περαιτέρω έρευνα», το αποτέλεσμα ήταν ότι «μας έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά.
Επίσης ο κ. Μπάκρι άσκησε δριμύ κατηγορώ εναντίον της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ και της Κομισιόν για τους χειρισμούς στο προσφυγικό ζήτημα ενώ υποστήριξε πως πρέπει να αλλάξει πολιτική η παρούσα κυβέρνηση στο συγκεκριμένο πρόβλημα λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «πρέπει να κλείσει αλλά και να σφραγίσει τα σύνορα».
http://www.topontiki.gr/article/345414/kataggelia-vomva-gia-tin-ypiresia-asyloy-3500-eyro-i-tarifa-gia-diavatirio-kai-adeia
Reply ↓
6. πικάπα05/11/2019 at 21:00
Α-Ω: .Με την επιχειρούμενη απάλειψη της διαίρεσης μεταξύ αριστεράς και δεξιάς, την απαξίωση της ΕΣΣΔ αλλά και κομμάτων όπως του ΚΚΕ, κλπ, επιχειρείται ουσιαστικά η συσκότιση της βασικής ταξικής αντίθεσης. Φτάνουνε στο σημείο να μιλούν για κομουνιστές της wall street, κι όταν τους λες what? σου λένε, εννοώ, ελίτ συν ολοκληρωτισμός, όπως το ΚΚΚίνας, Φτάνουνε να χαρακτηρίζουν το σύστημα ως Σοβιετία. Ενώ την ίδια στιγμή, οι ίδιοι που φανεροκρυφο-ελπίζουν στον Τραμπ και στη Λεπεν, βαυκαλίζονται άλλοι “κοινοτιστές” και άλλοι “λενινιστές”. Δεν είναι λοιπόν μόνο αριστερό το τουρλουμπούκι..
Δε μας λένε οι διάφοροι “αντισυστημικοί” τι ακριβώς αντιτείνουν ως πρόταγμα απέναντι στις ελίτ; (Συνήθως σου πετάνε έτσι κάτι εξυπνάδες για κοινότητες, για επιστροφή “πίσω” κλπ. και για αντιπαγκοσμοποίηση. Λες και οποιοδήποτε πρόταγμα μπορεί να σταθεί σήμερα τοπικά με απομονωτισμό..τι άλλο να τους πεις; ναι υπάρχει ακόμη απρόσιτη λίγη ζούγκλα του Αμαζονίου, αλλά όχι για πολύ) .
Και αν είναι λοιπόν αντικαπιταλιστές, τι στρατηγική βγάζουν από το μανίκι; Και το ότι δεν έχουν κάνει ως τώρα τίποτε ρηξικέλευθο, δεν έχουν να επιδείξουν τίποτε κυριολεκτικά,καμιά σοβαρή αντικαπ συγκρότηση, καμία σοβαρή αντικαπ κίνηση, τους φταίνε λοιπόν τώρα οι μετανάστες, οέο;
Η μήπως απλώς αγαναχτούν γιατί θα ήθελαν “πίσω” την καταναλωτική μακαριότητα και το κοινωνικό κράτος που απολάμβαναν κατόπιν αιματηρών αγώνων κάποιων παλιότερων, και κυρίως χάρη στο αντίπαλο δέος κάποιων παλιότερων και πολύπαθων Ρώσων κομμουνιστών;
Η αλήθεια είναι βέβαια ότι η δεξιά έχει μελετήσει και Μαρξ και Λένιν και χρησιμοποιεί αυτή τη γνώση αποδοτικότερα από την αριστερά. Εξ άλλου η δεξιά έχει πλέον και το πεπόνι και το μαχαίρι. Η συνωμοσιολογική όμως προσέγγιση δεν λέει κάτι το διέξοδο.
Αλλά επίσης είναι αλήθεια ότι πολύς κόσμος, μετα την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, έχει περιέλθει σε σύγχυση. Υπάρχουν έτσι, από εθνομπολσεβίκοι μέχρι αναρχοφασίστες, από κοινοτιστές αντικομμουνιστές μέχρι ..και φιλελεύθερους κομμουνιστές. Το μπέρδεμα είναι πολύ μεγάλο.
Οι λέξεις και οι έννοιες είναι εργαλεία. Έχουν όμως πραγματικά και μπερδευτεί και λερωθεί από χρήση και κατάχρηση. Ενώ πράγματι, το νόημα των λέξεων μετατοπίζεται και αλλάζει ακόμη και πρόσημο ανάλογα με τα υποκείμενα που ιδιοποιούνται την ερμηνεία τους. Χρειάζεται κάθε λίγο μια καλή δουλειά να συντηρήσει κανείς τα εργαλεία. Αλλά δεν προκάνουμε. Που και να φτιάξουμε καινούργια!
Reply ↓
1. Γιώργος Λυγκουνάκης06/11/2019 at 19:03
Μόνο το πλήθος του Νέγκρι είναι η λύση ρε.
Reply ↓
7. Left G70006/11/2019 at 19:38
Your comment is awaiting moderation.
ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΗ ΠΑΝΤΙΕΡΑ
Έχω στείλει πριν από μια ώρα περίπου ένα σχόλιο το οποίο προφανώς κόψατε. Μου είναι εντελώς τελίως ακατανόητο γιατί απαγορεύσατε να εμφανιστεί εδώ. Μπορείτε να μου εξηγήσετε γιατί;
Avir το ΚΚΕ πάντως που δεν έχει ενσωματώσει αυτές τις ξενοφοβικές μπαρούφες, και ήρθε η ώρα να πω κάτι καλό για το ΚΚΕ που δεν το συνηθίζω, διατηρεί επαφή με τους χειρώνακτες και τα φτωχότερα στρώματα σε πλήρη αντίθεση με όσους λένε αυτές τις ξενοφοβικές μπαρούφες.
Κώστας
το ΚΚΕ είναι ένα συστημικό κόμμα, έχει μια καλή αστική μερίδα, μπορεί να στηρίξει ανθρώπους κλπ. Σε πληροφορώ πάντως ότι υπάρχει ένας προβληματισμός στη βάση του με την ‘προοδευτική’ πορεία αλλά οι εναλλακτικές είναι για κλάματα
Να φανταστώ ότι οι οικοδόμοι και οι ναυτεργάτες είναι μέσα στη συστημική και αστική μερίδα?
Να φανταστώ ακόμη ότι επειδή είναι εντός κοινοβουλίου είναι συστημικό κόμμα?
Δεν χρειάζεται να φανταστείς κάτι. Οι θέσεις του ΚΚΕ στα κεντρικά ζητήματα που απασχολούν τη χώρα τα τελευταία χρόνια συμπίπτουν απόλυτα με αυτές του κεφαλαίου. Η αιτιολόγηση αλλάζει. Άσε που είναι και αστείο πια να μιλά για κομμουνισμό ο ευρωΚουτσούμπας, αλλά όπως είπα υπάρχει αυτή η πελατειακή σχέση σε όλα τα συστημικά κόμματα κι έτσι επιβιώνουν πολιτικά.
Πες μας μερικά να μάθουμε και εμείς οι αδαείς.
Που συμπίπτουν οι θέσεις του ΚΚΕ με το κεφάλαιο.
Και αν είναι έτσι γιατί η εργατική πρωτοπορία σε εργοστάσια,λιμάνια και χώρους δουλειάς δεν του γυρνάει την πλάτη?
Θα ματαξανρωτήσω τον αβίρ και τον λεφτγ700 και για ένα προηγούμενο ερώτημα:
Αρκετές ΕΥΡΩΠΑΙΚΕΣ χώρες όπως πχ Βουλγαρία, Αλβανία, Σερβία, Ουγγαρία, Πολωνία κλπ ΔΕΝ έχουν μετανάστες! Ομως, το βιοτικό επίπεδο των λαών τους, όπως και οι εργασιακές τους σχέσεις, είναι ΑΚΟΜΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ από αυτά της Ελλάδας. ΓΙΑΤΙ ωρέ παλληκάρια; Ενώ ΔΕΝ έχουν μετανάστες!
Επίσης Η ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ και εσχάτως και ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΑ φίλτατοι, ΔΕΝ έχει μετανάστες και όμως οι εργασιακές της σχέσεις είναι ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΕΣ! Γιατί;
Παρακαλώ, ΟΧΙ απαντήσεις ιδεοληπτικού και εγκεφαλικού περιεχομένου, όπως και το πέταγμα της μπάλας στην εξέδρα! Ευχαριστώ
Πικάπα αν σε πείθει ο λεφτ πως η συζήτηση του μου μαζί του έχει καποια σχέση με την υποτιθέμενη αντίθεση του στον φιλελευθερισμό-κοσμοπολιτισμό και πως τα γραφόμενα μου έχουν κάποια σχέση με κάποιον φιλελευθερισμό και κοσμοπολιτισμό, θα δυσκολευτώ να σου απαντήσω γιατί έχω άλλη άποψη για την συγκρότηση σου
Επίσης αδυνατώ να καταλάβω με ποια έννοια ο εθνικισμός δεν έχει στρατηγικό βαθος και ο κοσμοπολιτισμός έχει. Βαριά κουβέντα για το βασικό, εξ ορισμού, ιδεολογικό βάθρο του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής από καταβολής του.Η δε “τάση” προνομιμοποίησης του μετώπου του κοσμοπολιτισμού από τμήματα της αριστεράς σε εποχή ανόδου του εθνικισμού διεθνώς δεν είναι καλή γραμμή. Στα της ελληνικής αριστεράς έβγαλε εκτός αριστεράς ιστορικές τάσεις και στελέχη,, από την ΚΟΕ εώς τον Λαφαζάνη και επιβεβαίωσε εκ νέου το ΤΙΝΑ και το όλοι ίδιοι είναι σε πλατιές μάζες λαού. Αυτό γίνεται γιατί είναι και στην Ελλάδα πιο δυνατό το αεράκι υπέρ του εθνικισμού στο διπολο εθνικισμού κοσμοπολιτισμού, με τον ιδιαίτερο πάντα τρόπο που εκφράζονται πάντα οι 2 πολοι του διπόλου σε ότι αφορά τον ελληνικό αστισμό δηλ με κεντρικό το στοιχείο μιας αστικής τάξης χαμηλά στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα.
Οι δε τραγωδίες στις οποίες οδήγησε η προνομιμοποίηση του εθνικισμού επί του κοσμοπολιτισμού δεν ήταν μικρότερες αλλά υπάρχει μια βασική διαφορά. ¨Οσοι το κάνανε, και το κάνανε με έναν ειλικρινή τρόπο και δεν είναι σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ, μπορούν να επικαλεστούν πως και έχουν μετατοπιστεί, και έχουν κάνει κάποια αυτοκριτική και είναι παρόντες και σε όλα τα κοινωνικά και πολιτικά μέτωπα σε αντίθεση με οσους κάνουν το αντίθετο.
Θεωρώ λοιπόν πως η συζήτηση, όσο και αν την χαλάει ο λεφτ γιατί δεν ξέρει ο άνθρωπος να συμμετάσχει, έχει σημασία, ιδεολογική, ιστορική και τελικά πολιτική
Κώστας
Πικάπα δεν είναι δύσκολα αυτά που λες, δεν χρειάζονται απλοποίηση, απλά είναι λάθος, χρειάζονται δηλ αλλαγές και όχι απλοποίηση. Αρχικά εγώ δεν είπα για γενετικό βάθρο, είπα για ιδεολογικό, έχει διαφορά. Μάλιστα λέω επίμονα πως συνέβη ακριβώς το αντίθετο από αυτό που μου προσάπτεις, ο καπιταλισμός γέννησε τον εθνικισμό. Συζήτηση για το αν ο εθνικισμός (η εθνική ιδεολογία) είναι το βασικό ιδεολογικό βάθρο του καπιταλισμού δεν υπάρχει, στον μαρξισμό. Η εποχή είναι βέβαια και λίγο μεταμοντέρνα και σου λέει ο καθένας εγώ θα λέω το δικό μου. Αλλά αυτό είναι έτσι η ιδιότητα του πολίτη που όλοι μαζί απαρτίζουν το έθνος αποκρύπτει τις ταξικές αντιθέσεις. Μάλιστα ο αστισμός προσπαθεί να δώσει και προαιώνια χαρακτηριστικά στο έθνος, για να κρύψει το γεγονός της γέννησης του έθνους από τον καπιταλισμό. Η αντίφαση των λεγομένων σου με την πραγματικότητα δηλ γίνεται όλο και πιο κραυγαλαία γιατί ο καπιταλισμός όχι απλά στηρίζεται στο έθνος και στον εθνικισμό όσο είπα πριν αλλά προσπαθεί όσο μπορεί περισότερο. Προσπαθεί να στηριχτεί στο έθνος περισσότερο απ ότι αντιστοιχεί στην πραγματικότητα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και βέβαια κατορθώνει και το κάνει και αυτό με κάποιον τρόπο πραγματικό, αν πείσει πχ πως υπάρχει συνέχεια ενός έθνους από καταβολής κόσμου. Άλλο βασικό σου λάθος είναι πως λες ότι ο εθνικισμός είναι ασύμβατος με την “ελεύθερη” αγορά. Βάζεις τα εισαγωγικά ο ίδιος αλλά τις συνεπαγωγές του δεν δείχνεις να τις νιώθεις γιατί ελεύθερη αγορά δεν υπάρχει. ¨Οχι μόνο γιατί υπάρχει εκμετάλλευση, δεν υπάρχει, από κάθε άποψη, δεν έχει υπάρξει αυτό το πράγμα ούτε με όρους στοιχειώδους καπιταλιστικής οικονομικής επιστήμης. Δεν έχει υπάρξει ούτε εθνικά, πόσο μάλλον διεθνικά. Ο Χάγεκ έλεγε, και το πίστευε, για την ανάγκη του υπεκράτους που κανείς δεν θα μπορεί να το αγγίξει αλλά αυτο δεν σημαίνει πως αυτό έγινε ή πως έγινε ποτέ κυρίαρχο ή πως έγινε αντικειμενική τάση και σκοπός του ιμπεριαλισμού. Ήταν βασικό κομμάτι της στρατηγικής του ιμπεριαλισμού να μην μπορουν οι απο κάτω να το αγγίξουν αλλά όχι να καταργήσει τα κράτη, τα έθνη, τις εθνικές ανισότητες. Μάλλον να γραφειοκρατικοποιήσει και να βαθύνει την εθνοκρατική συγκρότηση και διαίρεση, οι ολοκληρώσεις δηλ είναι περισότερο έθνος κράτος και χειρότερο για τους από κάτω και πιο άνισα έθνη κράτη και όχι κατάργηση του έθνους κράτους. Είναι η ίδια η ΕΕ που αναπαράγει και βαθαίνει τις εθνικές ανισότητες και διαχειρίστηκε με ναζιστικούς όρους (PIIGS), με ναζιστικά επιχειρήματα την καπιταλιστική κρίση. Άρα θα ήμουν αρκετά προσεκτικός για να κρίνω ως κάτι ιδιαίτερα μη βολικό τον ρατσισμό σε ότι αφορά τον νεοφιλελευθερισμό γιατί στην πραγματικότητα είναι νύχι-κρέας
Όλη η συζήτηση καταλήγει στο φιλοσοφικό σχήμα του καθορισμού σε τελευταία ανάλυση. Ακόμα και όταν ο κοσμοπολιτισμός δείχνει κυρίαρχος στην συγκυρία ο εθνικισμός είναι ο καθοριστικός σε τελευταία ανάλυση, αυτό που είπες και συ “υπόγεια”
Κώστας
Αισθάνομαι ότι το αρχικό σου ερώτημα (“παραγωγική συζήτηση ή ανταλλαγή οσμών”) κάπου με αφορά, ακόμα κι αν δεν είχες καμία τέτοια πρόθεση. Το λοιπόν:
Η πρόθεσή μου ήταν απλώς να ρίξω μια πέτρα στο βαλτωμένο μυαλό τών μεταναστευτιστών, μπας και δημιουργηθεί κάνα κυματάκι και κουνηθεί η βελόνα τού εγκεφαλογράφου. Προς ποία κατεύθυνση να κινηθεί; Προς αυτή:
Ρε σεις, άμα είναι όντως έτσι όπως τα λέμε και τα πιστεύουμε, ότι η αλληλεγγύη στους μετανάστες είναι το απαύγασμα τού διεθνισμού όπως τον εννούσαν οι κλασικοί τού κομμουνιστικού κινήματος, πώς εξηγείται το φαινόμενο των (νεο)φιλελέδεων που φωνάζουν κι αυτοί μαζί μας “μετανάστες, αδέρφια μας”;;;
Αυτή ήταν όλη κι όλη η φιλοδοξία μου. Διότι, ό,τι και να πω εγώ κι εσύ, χαμένα πάνε τα λόγια μας, όταν για το εξωκοινοβούλιο (σχεδόν όλο!) οι μετανάστες αντιπροσωπεύουν το λόγο ύπαρξής του. Η μοναδική ελπίδα είναι να υποπτευθούν από μόνοι τους ότι κάτι δεν πάει καλά. Αυτό προσπαθησα: να τους κάνω να αρχίσουν να υποπτεύονται (κι ας μη μας το πουν εμάς, για να μη τους πεσει η μούρη, δεν πειράζει, μόνο να μπουν σε υποψίες, μου αρκεί)
ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ: Μην με ξανααναφέρεις δίπλα-δίπλα με τον Κώστα. Να χαρείς ό,τι αγαπάς!
ΥΓ Μια ελαφρά ένσταση: Όταν αρχίσουν οι χοντρές ψιχάλες και οι φράχτες θα μοιάζουν με κοτετσόσυρμα που λες κι εσύ, πράγμα που, αν δεν αρχίσει να επιστρέφει η ιμπεριαλιστική και αποικιοκρατική Δύση σιγά-σιγά τα κλεμένα στους λαούς που λήστεψε, βίασε, σκότωσε, είναι μαθηματικά βέβαιον ότι θα συμβεί, θα πρόκειται πράγματα για εισβολή. Η άμυνα απέναντι στην εισβολή θα πάρει πράγματι τρομακτικές διαστάσεις. Διστάζω, όμως, πάρα πολύ να τη χαρακτηρίσω “εκφασισμό” (εκτός μόνο αν εννοείς ότι κάθε πόλεμος είναι φασισμός –αλλά κι εκεί, πάλι, θα σε ρωτήσω: και ο επαναστατικός πόλεμος είναι φασισμός, κύριε;;;). Γιατί, όπως και να το κάνουμε, όταν υφίστασαι εισβολή, και μάλιστα εισβολή που θα σε διαλύσει ως οργανωμένη κοιωνία, αμύνεσαι με νύχια και με δόντια και δεν λες (είναι κι αυτό ένας από τους φυσικούς ανθρωπολογικούς καταναγκασμούς…) “ε, απόγονος αποικιοκρατών είμαι, τόσα χρόνια και χρόνια που πεθαίνουν τα παιδάκια μόνο και μόνο επειδή δεν έχουν καθαρό νερό να πιουν κοιτάω αλλού, ας κάτσω τώρα να με γ@@@@@@@ σαν καλό παιδί”. Το θεμα, φίλε πικάπα, είναι να μη φτάσουμε εκεί. Γι’ αυτό, νομίζω, ένα από τα ύψιστα καθήκοντα του εργατικού, αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος των χωρών τού δυτικού ανεπυγμένου καπιταλισμού είναι να βροντοφωνάζουν νύχτα-μέρα στα αυτιά τών καπιταλιστών-ληστών:
Δώστε πίσω τα κλεμένα, ρε π@@@@ηδες!
Άλλο ένα φασιστικό επιχείρημα που πλασάρει για αριστερό, το πέρασες στο Αβαβα. Μπράβο.
Το μεταναστευτικό είναι το κορυφαίο πρόβλημα σε πλανητικο επίπεδο και αυτό διότι ο σημερινός κόσμος είναι περισσότερο επικίνδυνος παρά ποτέ. Ο αριθμός των ταυτόχρονων εχθροπραξιών (λέγε με ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΕΣ Επεμβάσεις) έχει ξεπεράσει κάθε οριο.
Οι μετανάστες τρέχουν να ξεφύγουν από χειρότερα δεινά, και για αυτό ακολουθούν επικίνδυνες πορείες για να καταλήξουν στην Τουρκία Ελλάδα και αλλού.
Εν υπάρχει μεταναστευτικός κίνδυνος, οι μετανάστες είτε ανήκουν στην μεσαία τάξη είτε όχι, έρχονται εδώ με τη σκέψη τους στην ατομική-οικογενειακη τους επιβίωση και όχι να βλάψουν την χώρα όπως βλακωδως υποστηρίζεται.
Ρε συ, Σ.Τ.! Από τις 12 το μεσημέρι αρχίζεις εσύ και πίνεις τσίπουρα και άλλα ποτά;;;
Ποιο είναι, βρε ανόητε εθνικοτρατσκιστή, το “φασιστικό επιχείρημα που πλασάρω για αριστερό” και ο πικάπα “το πέρασε Αβαβα”; Μπορείς να μας το εξηγήσεις; (Μας το εξηγήσεις δεν μας το εξηγήσεις, δεν θα στη χαρίσω αυτή τη φορά. Απλώς, στην πρώτη περίπτωση, θα εχεις διασώσει κάτι από την αξιπρεπειά σου!)
Φίλε πικάπα,
Πρέπει να συνειδητοποιήσεις, επί τέλους, ότι στην περίπτωση του Κώστα είναι παντελώς άκυρο να θίγεις το ζήτημα των αδιέξοδων ή οπαδικών ή γουατέβερ αντιγνωμιών. Ξέρεις εδώ και χρόνια ότι η περίπτωσή του είναι ενός εμμονικού λασπολόγου συκοφάντη, απέναντι στον οποίο δεν έχω άλλη λύση από αυτήν τής ενεργητικής άμυνας. Δεν ειναι απλώς η άγονη διαφωνία ενός Ναρίτη με έναν Κουκουέ σχετικά με το τι έγινε το 1989 ούτε ο πλακωμός ενός Λαετζή με έναν Αντάρσυο. Είναι η υπεράσπιση του εαυτού μου από μια πολυετή εκστρατεία λασπολογίας. Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο.
Τα λέμε (αλλά να βλέπουμε κιόλας… :-) )
Δεν υπάρχουν “μεταναστευτιστές” Λεφτ. Μόνο ρατσιστές. Φανεροί και λιγότερο φανεροί.
Νικαβεντέ ΑΩ, σταμάτα να χαζεύεις δεξιά κι αριστερά και στρώσου να μας βρεις εκείνα τα σχόλια που έλεγα να βομβαρδίζουμε τις βάρκες με τους πρόσφυγες! Τεμπελχανά! Ε τεμπελχανά!
ΥΓ Πρώτα θα ξυπνήσει ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς (για να πάρουμε την Πόλη) και μετά εσύ!
Συγνωμη που πεταγομαι.Φυσικα κ υπαρχουν φασιστοειδη κ ρατσιστες.Επισης δεν συμφωνω με τον ορο του Λεφτ.Ομως πως θα πουμε αυτους που υπερασπιζουν ολα τα δικαιωματα των μεταναστων ενω υποστηριζουν αφενος τις ιμπεριαλιστικες επεμβασεις που διαλυουν χωρες κ λαους κ αφετερου την νεοφιλελευθερη πολιτικη που στερει απο ολους μας την ζωη; Σε ποια βαση υπερασπιζονται αυτοι τους προσφυγες η τους μεταναστες; Στην βαση του ανθρωπισμου; Χλωμο το βλεπω…
Από τη στιγμη που λειτουργείς ως φιλιππινέζα των μεγάλων δυνάμεων, ήτοι εφαρμόζεις μια προαποφασισμένη σε διεθνή συνέδρια και μαζώξεις μεταναστευτική πολιτική στην πλάτη ΚΑΙ των μεταναστών ΚΑΙ της χώρας, δεν γίνεται να επικαλείσαι ανθρωπισμο.
Δεν είναι ΚΑΘΟΛΟΥ ανθρωπιστές όταν έχουν να κάνουν με ανέργους.
Με απολυμενους.
Με ανασφαλιστους.
Για αυτούς δεν υπάρχουν κονδύλια….
Φιλιππινέζα; Τι εννοείς;
Γιατί είναι ανθρωπιστές όταν έχουν να κάνουν με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες; ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΟΝΔΥΛΙΑ….
Φίλε Θεόδωρε Σαμιωτάκη,
Προφανώς αναφέρεσαι στον μεταναστευτισμός, μεταναστευτιστές και άλλα παράγωγα. Ο όρος δεν είναι δικός μου, άλλο ζήτημα αν τον έχω υιοθετήσει. Η πατρότητά του ανήκει στον Πιέρ-Αντρέ Ταγκιέφ. Με δυο λόγια, θα ελεγα πως είναι η ιδεολογία τής μετανάστευσης. Δηλαδή (με λίγο περισσότερα), η θεασή της υπό το πρίσμα τού δικαιώματος της μετακίνησης (κι εδώ “δικαιώματα”, πάντού “δικαιώματα”), οι άνευ ορίων και προϋποθέσεων θετικές διακρίσεις υπέρ τών μεταναστών και η αναγωγή τους σε ένα ιδιαίτερο κοινωνικό στρώμα (να μη σου πω και τάξη), το οποίο, υποτίθεται, είναι δεδομένο πως αποτελεί βρέξει-χιονίσει σύμμαχο στην πάλη των εθνικών εργατικών τάξεων για την κοινωνική τους απελευθέρωση, συνεπώς η μετανάστευση ανακηρύσσεται ρητά ή άρρητα επιθυμητή και ευκταία.
Και τώρα πες μου πού διαφωνείς ακριβώς.
Φίλε πικάπα θεωρείς πως έχεις απαντήσει επαρκώς σε ένα σχόλιο που παρουσιάζει τα ρατσιστικά πογκρόμ σαν φυσιολογική ανθρωπολογική αντίδραση ?
Κώστας
Βρε απιθανοαπίθανε τύπε Κώστα, ποιος μίλησε για …«ρατσιστικά πογκρόμ»; Εγώ μίλησα, σχολιάζοντας τον πικάπα που είπε πως όταν αρχίσει η αθρόα, μαζική και ανεξέλεγκτη μετανάστευση οι χοντρές ψιχάλες τής μετανάστευσης (και δεν αναφερόταν μόνο στην Ελλάδα) όλα αυτά τα μέτρα, φράχτες, τείχη κ.λπ., που τώρα φαίνονται σχετικά επαρκή, θα μοιάζουν με κοτετσόσυρμα, για αναμενόμενη αντίδραση (γιού νόου: αντι-δράση) στη μαζική εισροή . Και έτσι είναι. Χοντρές ψιχάλες μετανάστευσης και φράχτες που θα πέφτουν σαν κοτετσόσυρμα σημαίνει ότι οι ευρωπαϊκές χώρες, οι κύριες τουλάχιστον, θα κατακλυστούν από πρόσφυγες και μετανάστες. Δηλαδή ξένους. Εσύ τι πιστεύεις ότι θα συμβεί τότε; Όταν η Γαλλία ή η Γερμανία π.χ. μετατραπούν σε μια Λέσβο τού 2015 στο τετράγωνο ή και στον κύβο (χωρίς προοπτική να φύγουν, όπως έφυγαν από τη Λέσβο) δεν θα υπάρξουν αντιδράσεις; Έχεις την εντύπωση πως όταν εμφανιζόντουσαν τα ισπανικά, γαλλικά, αγγλικά ιστιοφόρα την εποχή τών ανακαλύψεων οι ιθαγενείς τούς υποδέχονταν με λουλούδια και καρύδες;;; Υπάρχει κοινωνία που δεν αντιδρά όταν υφίσταται μαζική και απότομη, άρα ανεξέλεγκτη, εισροή ξένων; Διότι, αυτό είναι το κλειδί. Ο ξένος. Όχι αν είναι μαύρος, άσπρος, κίτρινος ή πορτοκαλί. Αν εσύ έχεις φτιάξει στο κεφάλι σου και με τα φτερά τής φαντασίας σου κάποιους ανθρώπους που δεν κουμπώνονται (στην καλύτερη περίπτωση) στην προοπτική μιας απότομης πληθυσμιακής αλλαγής ως αποτέλεσμα της μαζικής εισροής ξένων, σου έχω δυσάρεστα νέα: οι άνθρωποι αυτοί δεν υπάρχουν πουθενά στον κόσμο παρά μόνο στο κεφάλι σου.
Και ειδικά εσύ, λίγο προσοχή στη χρησιμοποίηση λέξεων των οποίων δεν κατανοείς πλήρως και σε βάθος τη σημασία. Αυτό το γράφω επειδή μού ξεφούρνισες τη λέξη «φυσιολογικός». Ξέρεις, το «φυσιολογικός» δεν το χρησιμοποιούμε μόνο στον τοκετό ή όταν γεννιέται ένα υγιές παιδί. Το χρησιμοποιούμε και για να πούμε ότι κάτι είναι λογική συνέπεια που απορρέει από ένα γεγονός, ότι κάτι είναι αναμενόμενο. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, λοιπόν, το τι είναι ή δεν είναι φυσιολογικό αποκτά μια μεγάλη σχετικότητα, το εύρος τής οποίας το καθορίζουν οι συνθήκες. Λόγου χάρη: είναι φυσιολογικό στη νεότερη εποχή ή και στις μέρες μας οι άνθρωποι να είναι κανίβαλοι; Η απάντηση είναι: εξαρτάται από τις συνθήκες.
Οι ναυαγοί τού Μέδουσα έγιναν κανίβαλοι. Φυσιολογικά λέω εγώ (όταν ο μόνος τρόπος να σωθείς είναι να φας κάποιον που πέθανε πριν από σένα πάνω σε μια σχεδία, είναι φυσιολογικό να φας κάποιον που πέθανε πριν από σένα).
Κάποιοι από τους Μεσολογγίτες τού 1826 έγιναν κανίβαλοι. Φυσιολογικά, λέω εγώ (όταν μια μάνα μπορεί να σώσει τα πέντε ζωντανά ακόμα παιδιά της, δίνοντάς τους να φάνε το αδερφάκι τους που πέθανε, είναι φυσιολογικό να το κάνει).
Οι παίκτες τού ράγκμπι στις Άνδεις, όταν έπεσε το αεροπλάνο τους, έγιναν κανίβαλοι. Φυσιολογικά λέω πάλι εγώ (όταν είσαι αποκλεισμένος στα 3.500 μέτρα υψόμετρο και ο μοναδικός τρόπος να παρατείνεις τη ζωή σου μπας και σε βρουν τα σωστικά συνεργεία είναι να φας κάποιον συμπαίκτη σου που σκοτώθηκε ή πέθανε είναι φυσιολογικό να χρησιμοποιήσεις αυτόν το μοναδικό τρόπο).
Και παραπέρα: είναι φυσιολογικό να πνίγεις σαν τα ποντίκια 10 ανθρώπους; Και πάλι εξαρτάται από τις συνθήκες. Όταν, λόγου χάρη, είσαι κυβερνήτης υποβρυχίου και ο μοναδικός τρόπος να σώσεις 70 ή 90 είναι να πνίξεις 10, κλείνοντας τα στεγανά τού τμήματος που μπάζει νερά, είναι φυσιολογικό να το κάνεις.
Ξύπνα! (Κι αν σου πέσει στα χέρια και κανένα βιβλίο ανθρωπολογίας που να εξηγεί τι ακριβώς σημαίνει το γεγονός ότι ο άνθρωπος κατάγεται από τα ζώα, διάβασέ το. Μην το χρησιμοποιήσεις για προσάναμμα στο τζάκι ή για να καθαρίσεις τα τζάμια τού αυτοκινήτου σου!)
Οι εκπρόσωποι των αυτιών προσφύγων στην Ελλάδα, έχουν μια άλλη άποψη, πιο γειωμενη, αναρωτιέμαι μήπως πρέπει να αναπαραχθεί εδω.
Αίσθηση προκαλεί η καταγγελία του Γενικού Γραμματέα Συνδέσμου Σύρων Ελλάδος Ανουάρ Μπάκρι στη ΒΕΡΓΙΝΑ Τηλεόραση , ότι «η ταρίφα για να πάρει κάποιος διαβατήριο και άδεια παραμονής μέσα σε ένα μήνα είναι 3.500 ευρώ»
Μιλώντας στην εκπομπή του Στέργιου Καλόγηρου, ο Ανουάρ Μπάκρι διευκρίνισε ότι υπάρχουν σοβαρές καθυστερήσεις από την Υπηρεσία Ασύλου στην έκδοση των ειδικών ταξιδιωτικών εγγράφων για τους Σύρους πρόσφυγες που θέλουν να ταξιδέψουν σε άλλη χώρα. Ωστόσο, κατήγγειλε τις περιπτώσεις διεφθαρμένων υπαλλήλων στην υπηρεσία που με «άλλες» μεθόδους συμβάλλουν στην επίσπευση της όλης διαδικασίας.
Επίσης, ο γγ του Συνδέσμου Σύρων Ελλάδος κατηγόρησε την Υπηρεσία Ασύλου τονίζοντας ότι ενώ έστειλε εγγράφως τις καταγγελίες του περί χρηματισμού προκειμένου «να γίνει περαιτέρω έρευνα», το αποτέλεσμα ήταν ότι «μας έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά.
Επίσης ο κ. Μπάκρι άσκησε δριμύ κατηγορώ εναντίον της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ και της Κομισιόν για τους χειρισμούς στο προσφυγικό ζήτημα ενώ υποστήριξε πως πρέπει να αλλάξει πολιτική η παρούσα κυβέρνηση στο συγκεκριμένο πρόβλημα λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «πρέπει να κλείσει αλλά και να σφραγίσει τα σύνορα».
http://www.topontiki.gr/article/345414/kataggelia-vomva-gia-tin-ypiresia-asyloy-3500-eyro-i-tarifa-gia-diavatirio-kai-adeia
Μόνο το πλήθος του Νέγκρι είναι η λύση ρε.
ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΗ ΠΑΝΤΙΕΡΑ
Έχω στείλει πριν από μια ώρα περίπου ένα σχόλιο το οποίο προφανώς κόψατε. Μου είναι εντελώς τελίως ακατανόητο γιατί απαγορεύσατε να εμφανιστεί εδώ. Μπορείτε να μου εξηγήσετε γιατί;
ΛΕΦΤ έχουν κάνει και σε εμένα ακριβώς το ίδιο πράγμα!
Σε άλλο θρεντ έχω καταθέσει ΤΡΙΑ σχόλια και δεν μου περνάνε τίποτα.
Ούτε υβριστικά,ούτε συκοφαντικά.
Μπορεί κάποιος να μας εξηγήσει τι παίζει?
Έτσι αντιλαμβάνεται η Παντιέρα τους αναγνώστες της και έτσι τους σέβεται,φιμώνοντας τους όταν σχολιάζουν κάτι εκτός αρεσκείας της?
Φίλε μου ΜΑΚ,
Δεν έχω την παραμικρή ιδέα τι παίζει. Από αυτό το θρεντ, διαπιστώνω τώρα, έχουν αφαιρεθεί και άλλα σχόλια άνευ λόγου και αιτίας. Και το χειρότερο είναι ότι δεν μας εξηγεί κανείς τίποτε. (Εδώ συνίσταται για μένα η περιφρόνηση και η ασέβεια προς τους αναγνώστες και πραγματικά λυπάμαι πάρα πολύ που τα πράγματα με υποχρεώνουν να το πω αυτό.)
ΠΡΟΣ ΚΩΣΤΑ, SAN ROCCO, ΑΩ, Σ.Τ.
Αν είχατε ελάχιστη δημοκρατική φιλοτιμία (αλβανιστί: besa demokratike) το πρώτο πράγμα που θα έπρεπε να κάνετε είναι η διαμαρτυρία σας για τη φίμωση τη δική μου και άλλων κι όχι να αντεπιχειρηματολογείτε απευθυνόμενοι σε ανθρώπους που τους έχουν βουλώσει το στόμα!
Καταλάβατε;
Σιγά μην καταλάβατε…
Ο ίδιος ζήτησα να σβήσουν τα σχόλιά μου και τελικά ότι αντισχόλιο κρεμόταν από κάτω σβήστηκε επίσης. Είτε ήταν τεχνικό, είτε επιλογή, μου φαίνεται πάντως λογικό όπως έγινε, από τη στιγμή που η διαχείριση αποφάσισε και μου έκανε τη χάρη. Αλλά δε μερίμνησα να ζητήσω να αναρτηθεί τo σχόλιο με το οποίο ζητούσα τη διαγραφή. Το οποίο ήταν κάπως έτσι:
Θα ήθελα, αν δεν έχει αντίρρηση η διαχείριση, να σβηστούν όλα τα σχόλιά μου στο θρεντ, ή τουλάχιστον η τριλογία #1/3, 2/3, 3/3. ¨Ήταν σφάλμα μου που επιδίωξα εκτεταμένο διάλογο παρορμητικά, σε τέτοιο μάλιστα άρθρο. Τα κείμενά μου παρά τον όγκο τους είναι βιαστικά, με αρκετά ελλείμματα αλλά και προβλήματα. Γενικότερα ήταν σφάλμα μου η επίμονη επιδίωξή μου εδώ για εκτεταμένη συζήτηση με παρορμητική συγγραφή επί παντός επιστητού.
Να με συμπαθάς, φίλε πικάπα, αλλά δεν πάει έτσι. Δεν πάει καθόλου έτσι! Είχες όλα τα δικαιώματα του κόσμου αυτά τα αυτοκριτικά που γράφεις για τα σχόλιά σου που ζήτησες να διαγραφούν να τα αναρτήσεις εδώ και με ένα και με δύο και με χίλι δέκα δύο σχόλια. Μπορούσες ακόμα-ακόμα και να δηλώσεις ότι τα ανακαλείς, τα αποσύρεις. Διαγραφή, όμως, σημαίνει αλλοίωση της πραγματικότητας, διαστρέβλωσή της. Αυτό το δικαίωμα δεν το έχεις, όπως δεν το έχει και κανένας.
Και το κερασάκι στην τούρτα: με ποιο δικαίωμα συμπερέσυρες στη διαγραφή και τα δικά μου σχόλια, με αποτέλεσμα να γίνουμε εδώ μαλλιά-κουβάρια;;; Θα σε παρακολούσα, λοιπόν, αν στο μέλλον σού έρθει πάλι η ίδια διάθεση, να περιοριστείς στην αυτοκριτική ή στην ανάκληση των σχολίων σου
Η πληρέστερη διατύπωση είναι: Τα κείμενά μου παρά τον όγκο τους είναι βιαστικά, με αρκετά ελλείμματα αλλά και προβλήματα και φυσικά θα χρειάζονταν ακόμη μεγαλύτερη ανάλυση και εμβάθυνση, απαιτώντας όρους και προϋποθέσεις διαλόγου που υπερβαίνουν τις αντικειμενικές δυνατότητες του μέσου. Με αυτή την έννοια ήταν σφάλμα η επίμονη επιδίωξη εκτεταμένου διαλόγου.
Όσο αφορά το αν ήταν σωστό να μου γίνει η χάρη, αρμόδια τελικά είναι η διαχείριση. Από δικής μου μεριάς το ώριμο αυτό αίτημά μου έχει και την έννοια μιας αυτοδέσμευσης για παύση, όσο και ένα εμφατικά πρακτικό υπονοούμενο προς τους συμμαθητές ότι η όλη φάση δεν τραβάει ;έτσι. Αν θέλετε, το παιδί έσκισε το λεύκωμα με ότι του είχαν γράψει οι συμμαθητές. Αλλά με διαψεύσεις μεγαλώνει κανείς και η ζωή τραβάει την ανηφόρα.
Ο «ΞΕΝΟΦΟΒΟΣ», «ΡΑΤΣΙΣΤΗΣ», «ΑΚΡΟΔΕΞΙΟΣ», «ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΗΣ» κ. ΖΙΓΚΜΟΥΝΤ ΜΠΑΟΥΜΑΝ. ΟΧΙ ΜΙΣΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ. ΔΙΑΓΡΑΨΤΕ ΤΟΝ ΚΙ ΑΥΤΟΝ!
Οι πρόσφυγες που ξεφεύγουν από την κτηνωδία του πολέμου και του ολοκληρωτισμού ή την αγριότητα μιας πεινασμένης και αδιέξοδης ύπαρξης χτυπούν τις πόρτες κάποιων άλλων, κι αυτό συμβαίνει από τις αρχές της σύγχρονης εποχής. Για τους ανθρώπους που αφουγκράζονται τα χτυπήματα πίσω από τις πόρτες τους, οι πρόσφυγες ήταν πάντα, όπως και τώρα, ξένοι. Οι ξένοι τείνουν να προκαλούν άγχος ακριβώς γιατί δεν τους ξέρουμε — είναι απρόβλεπτοι κι αυτό έχει κάτι το τρομακτικό, σε αντίθεση με τους ανθρώπους που συναναστρεφόμαστε καθημερινά, από τους οποίους νομίζουμε ότι ξέρουμε τι να περιμένουμε· ποιος μπορεί να πει με σιγουριά ότι όλοι αυτοί οι ξένοι δεν θα καταστρέψουν τα πράγματα που αγαπάμε, δεν θα σακατέψουν ή θα διαλύσουν τον συνηθισμένο τρόπο ζωής μας, που τόσο μας παρηγορεί; Τους ανθρώπους με τους οποίους έχουμε συνηθίσει να συμβιώνουμε, στις γειτονιές, τους δρόμους και τα γραφεία μας τους χωρίζουμε κοινότοπα σε φίλους και «εχθρούς», τους συναναστρεφόμαστε με ευχαρίστηση ή απλώς τους ανεχόμαστε· πάντως, σε όποια κατηγορία κι αν τους βάλουμε, γνωρίζουμε καλά πώς να τους φερθούμε και πώς να οργανώσουμε τη συνύπαρξή μας μαζί τους. Για τους ξένους, ωστόσο, γνωρίζουμε τόσο ελάχιστα πράγματα, που δεν μπορούμε να διαβάσουμε κατάλληλα τις κινήσεις τους ώστε να προετοιμάσουμε τις αντιδράσεις μας, ούτε να μαντέψουμε τις προθέσεις τους και τι ετοιμάζουν. Η άγνοια πώς να κινηθούμε, πώς να αντιμετωπίσουμε μια κατάσταση που δεν οφείλεται σε μας και δεν την ελέγχουμε, είναι ένα μείζον αίτιο του άγχους και του φόβου.
Θα μπορούσαμε να πούμε πως αυτά αποτελούν γενικά και υπεριστορικά προβλήματα της ύπαρξης «ξένων ανάμεσά μας», που εμφανίζονται σε όλες τις εποχές και κατατρύχουν όλα τα τμήματα του πληθυσμού, με λίγο-πολύ παρόμοια ένταση και σε λίγο-πολύ παρόμοιο βαθμό. Οι πυκνοκατοικημένες αστικές περιοχές προκαλούν αναπόφευκτα τις αντιφατικές παρορμήσεις της «μεικτοφιλίας» (της έλξης προς τα πολύχρωμα, ετερόκλητα περιβάλλοντα που προμηνύουν άγνωστες και ανεξερεύνητες εμπειρίες και άρα την ευχαρίστηση της περιπέτειας και της ανακάλυψης) και της «μεικτοφοβίας» (του φόβου του μη διαχειρίσιμου όγκου των άγνωστων, ανεξημέρωτων, άβολων και ανεξέλεγκτων ερεθισμάτων). Η πρώτη παρόρμηση είναι το βασικότερο θέλγητρο της αστικής ζωής. Η δεύτερη, αντίθετα, είναι το πιο τρομακτικό της τραύμα, ιδίως στα μάτια των λιγότερο τυχερών και εύπορων, οι οποίοι (σε αντίθεση με τους πλούσιους και τους προνομιούχους, που έχουν τη δυνατότητα να απομονωθούν σε «περιφραγμένες κοινότητες» προστατευόμενοι από την ενοχλητική, μπερδεμένη και συχνά τρομακτική αναταραχή και φασαρία των πολύβουων δρόμων της πόλης) δεν μπορούν εύκολα να απομακρυνθούν από τις αμέτρητες παγίδες και ενέδρες που είναι διάσπαρτες στο ετερογενές και συχνά δύσπιστο και εχθρικό αστικό περιβάλλον, στους κρυφούς του οποίου κινδύνους είναι καταδικασμένοι να μείνουν εκτεθειμένοι για όλη τους τη ζωή. Όπως μας πληροφορεί ο Αλμπέρτο Ναρντέλι, «σχεδόν το 40% των Ευρωπαίων αναφέρουν το μεταναστευτικό ως το πιο σοβαρό ζήτημα που έχει να επιλύσει η ΕΕ[7] – αναδεικνύοντάς το πρώτο. Μόλις ένα χρόνο πριν, το αντίστοιχο ποσοστό ήταν μικρότερο από 25%. Αντίστοιχα, ένας στους δύο Βρετανούς αναφέρουν πλέον το μεταναστευτικό ως ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα που απασχολούν τη χώρα».
[7] http://ec.europa.eu/public_opinion/index_en.htm
[ Απόσπασμα από άρθρο ενός από τους κορυφαίους κοινωνιολόγους τής εποχής μας Ζίγκμουντ Μπάουμαν (1925 – 2017) που δημοσιεύθηκε στο http://www.socialeurope.eu, στις 17 Δεκεμβρίου 2015 με τίτλο The Migration Panic And Its (Mis)uses – Ο μεταναστευτικός πανικός και οι (κατα)χρήσεις του.
Αλλά εσείς μην τον διαβάζετε. Γέροντας ήταν όταν τα έγραφε αυτά, είχε ξεκουτιάνει και «αναπαρήγαγε τον αντιμεταναστευτικό – αντιπροσφυγκό λόγο τής ακροδεξιάς».
Εσείς να διαβάζετε …ΑΩ, …Κώστα και …San Rocco!!! ]
Γιατί λεφτ, έγραψε καποιος ότι ΔΕΝ ισχύουν αυτά που λέει ο Μπάουμαν; Ισχύουν και παραισχύουν: ΤΙ δηλαδή ισχύει; Ισχύει η διαπίστωση ότι, ο ρατσισμός εκτός του ότι καλλιεργείται και προμοτάρεται από΄τα καπιταλιστικά ΜΜΕ, τα καπιταλιστικά κόμματα, τις καπιταλιστικές δεξαμενές σκέψης κλπ, ΠΑΤΑΕΙ ΚΑΙ πάνω στον αρχέγονο φόβο που έχουν όλοι οι άνθρωποι, για τον άγνωστο συνάνθρωπο, είτε ομοεθνή τους, είτε ΑΚΟΜΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ αλλοεθνή, άλλης θρησκείας κλπ.
Αυτός ο αρχέγονος φόβος, έχει σαν αιτία ΤΗΝ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ σύγκρουσης -άρα και πιθανότητα απώλειας τροφής, στέγης, ή/και ζωής ακόμα- με έναν άγνωστο άνθρωπο, πόσο μάλλον όταν συναντιούνται 2 ή παραπάνω ανθρώπινες ομάδες, άσχετες μεταξύ τους. ΑΥΤΟ είναι το ΠΡΟΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ υπόστρωμα που πάνω του πατάει ο καπιταλιστικά προωθούμενος ρατσισμός!
Αυτός ο αρχέγονος φόβος, ΔΕΝ αντιμετωπίστηκε ούτε αντιμετωπίζεται με αντικαπιταλιστική γενικολογία και φλυαρία (πχ, εμμονή σε μια συνθηματολογία του στυλ όλοι οι άνθρωποι είναι αδέρφια, ή έλληνες και ξένοι εργατες ενωμένοι, ή ανοιχτά σύνορα), δεν αντιμετωπίστηκε όμως, ούτε αντιμετωπίζεται με λογικές σαν τη δική σου και πολύ περισσότερο με λογικές σαν του avir και του Σ.Τ.! Εχοντας ΑΥΤΑ κατά νου έγραψα ότι, στη σημερινή κατάσταση παγκόσμια ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, σε επίπεδο εθνικό ο λαός μας έχει ΜΟΝΟ δυο πολιτικές επιλογές:
΄Η αποδέχεται και συναινεί στην εκτέλεση και στο πνίξιμο ανθρώπων, πολλών ανθρώπων στα χερσαία και θαλάσσια σύνορα, ή αποδέχεται και συναινεί, ότι ΘΑ ΠΑΛΕΨΕΙ αφενός για να πιέσει το ελληνικό κράτος για ένταξη των προσφύγων σε ανοιχτές δομές εντός οικιστικών ιστών και αφετέρου για ένταξη των προσφύγων στις δικές του συλλογικότητες (σωματεία, σύλλογοι κλπ), ένα ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ ΕΡΓΟ. Πλην όμως το μόνο εφικτό και αναγκαίο.
Διότι ΑΝ ο λαός μας τελικά επιλέξει τις δολοφονίες ανθρώπων και τα περίκλειστα σύνορα, αφενός θα έχει δώσει τηνζωή του να την φυλάνε αυτοί που τον έφεραν σε αυτά τα χάλια (το ελληνικό κράτος/κεφάλαιο και η ΕΕ) και αφετέρου, εγγράφει υποθήκη το μέλλον του! Διότι ΑΝ αύριο γίνει μπάχαλο η Ελλάδα από τις πολυεθνικές πετρελαίου και τις ελληνικές υπεργολαβικές εταιρείες και χρειαστεί ο κόσμος να φύγει για να σωθεί, ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΘΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ Κ Λ Ε Ι Σ Τ Α ΣΥΝΟΡΑ!
ΥΓ: Ο Μπάουμαν είναι πολύ γονιμος διανοούμενος. συνιστώ να διαβάσετε όλοι και όλες σας -και ειδικά ο λεφτ- το βιβλίο του “ΣΠΑΤΑΛΗΜΕΝΕΣ ΖΩΕΣ
ΟΙ ΑΠΟΒΛΗΤΟΙ ΤΗΣ ΝΕΟΤΕΡΙΚΟΤΗΤΑΣ”. Εκεί μιλάει για “πλεονάζοντες πληθυσμούς” κλπ ως απόρροια του ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ. “Νεωτερικότητα” τον ονομάζει, αλλά καπιταλισμός λέγεται ο κύριος αυτός που τα ξεφτιλίζει όλα.
Εσυ ειδικά λέφτ, καλό είναι να μην κατακρεουργείς την πολιτική σκέψη, και για αυτό διάβασε τα βιβλία του μπάουμαν
Με κάλυψε ο San Rocco εμένα. Εγώ δεν τον γνωρίζω τον Μπάουμαν αλλά εμπιστεύομαι την κρίση του San Rocco. To δε απόσπασμα άλλωστε δεν είναι ξενοφοβικό και δεν είναι προγραμματικού τύπου κείμενο για την αριστερά. Δεν λέει τι να λέει ή τι να κάνει η αριστερά κάνει κάποιες παρατηρήσεις που είναι ορθές.
Στον λεφτ να πω πως πρέπει να ξεπεράσει αυτόν τον φετιχισμό της παράθεσης της αυθεντίας, που συνήθως παραθέτει κείμενα που δεν βοηθάνε την άποψη του, και να προσπαθήσει να διατυπώσει λόγο. Αν θέλει ο λόγος του να γίνει αποδεκτός από ένα σύνολο συνομιλητών που ο ίδιος επιλέγει, ας προβληματιστεί γιατί δεν το καταφέρνει. Και δεν είναι μόνο ένα σύνολο συνομιλητών, δεν υπάρχει και ένας πολιτικός χώρος της αριστεράς να δέχεται, επί της αρχής, την πιθανότητα διατύπωσης ενός λόγου σαν του λεφτ στους κόλπους του.Ψάχνει, εσχάτως, σανίδα σωτηρίας, στο ΚΚΕ. Ας πάει στο ΚΚΕ να πει πως οι μετανάστες και οι πρόσφυγες είναι έποικοι και εισβολείς να δούμε αν θα τον δεχτούν. Αυτό είναι σταυρικό σημείο για τον αυτοπροσδιορισμό κάποιου, ή θα πει πως η αριστερά είναι “μεταναστευτικιστικη” ή θα μετατοπιστείς. Το δεύτερο δεν είναι κάτι κακό, είναι τιμή για τους αριστερούς να κάνουν αυτοκριτική, δημόσια ατομική και να συμβάλλουν στην συλλογική. Το πρώτο είναι επιλογή ένταξης σε άλλους πολιτικούς χώρους από την αριστερά. Εφόσον επιμένει να διαλέγει το πρώτο ας πάψει επιτέλους να κλαίγεται, να δηλώνει συκοφαντημένος,… λογοκριμένος κλπ
Κώστας
Διότι, αν για πολλούς Έλληνες ο άγνωστος που τον βιώνουν ως απειλή είναι ο Πακιστανός , ο Αφγανός κλπ, αύριο, άγνωστος θα είναι ο Έλληνας που θα μαζεύεται μπροστά από τα σύνορα άλλων ευρωπαϊκών κρατών για να γλιτώσει.
Αυτός ο αρχέγονος, προαιώνιος , παμπαλαιος φόβος του αγνώστου ανθρώπου που συνοδεύεται πάντα από τον φόβο σύγκρουσης κ απώλειας τροφής, στέγης ή/και ζωής, είναι κοινός σε όλους τους ανθρώπους παγκόσμια. Κ καμία εθνότητα ή θρησκευτική ομάδα ΜΑ ΚΑΜΙΑ δεν μπορεί να ξεφύγει από την πιθανότητα να αποτελέσει αυτή έναν άγνωστο, για κάποια πιο βολεμενη κοινωνική, εθνική, θρησκευτική ομάδα. Με όλες τις τραγικές συνέπειες για την Χ εθνική, θρησκευτική ομάδα, όπως δολοφονίες , εθνοκαθαρσεις κλπ.
Ούτε λοιπόν οι Έλληνες ξεφεύγουν από αυτή την πιθανότητα. Για αυτό όσο δύσκολο κ να είναι και απορρίπτοντας τις χαχοχαρουμενιες που νομίζουν ότι με 5 συνθήματα κ μια ανακοίνωση θα κάνουμε κάτι, πρέπει να παλεύουμε καθημερινά , να έρχονται κοντά διαφορετικές εθνικές κ θρησκευτικές ομάδες. Κοντά κ αλληλεγγυα.
Βέβαια, πρέπει να πούμε κ μια άλλη αλήθεια: Ο αρχέγονος φόβος απέναντι στον ή στους άγνωστους άλλους που νιώθουν πολλοί άνθρωποι, δεν ισχύει όταν αυτοί οι άγνωστοι άλλοι, είναι φραγκατοι, έρχονται για επενδύσεις κλπ. Κ δεν ισχύει διότι τελικά αυτοί οι άνθρωποι που νιώθουν αυτόν τον αρχέγονο φόβο, δεν φοβούνται γενικά έναν άγνωστο άλλον ή άλλους, φοβούνται ΤΗΝ ΦΤΩΧΕΙΑ . Φοβούνται δλδ τους άγνωστους άλλους, μόνο όταν αυτοί οι άλλοι, είναι φτωχοί!
Να λοιπόν γιατί αυτός ο αρχέγονος φόβος ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΞΕΠΕΡΑΣΜΕΝΟΣ Κ ΠΑΡΑΛΟΓΟΣ: ΕΝΩ είναι οι πλούσιοι άλλοι που εξαθλιωνουν τις κοινωνικές πλειοψηφίες , πολλοί φοβούνται τους φτωχούς άλλους οι οποίοι ποτέ δεν ευθύνονται για την φτώχεια των υπολοίπων!
ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΞΑΘΛΙΩΣΑΝ ΩΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ οι φτωχοί Αφγανοί, Πακιστανοί κλπ! Μας εξαθλίωσαν οι πλούσιοι Έλληνες , Ευρωπαίοι κλπ. Αυτοί οι πλούσιοι μας αρπάζουν το φαι κ το σπίτι, όμως πολλοί συνάνθρωποι μας κατευθύνουν τον αρχέγονο φόβο τους, εναντίον των φτωχών ομοεθνών ή αλλοεθνών. ΆΥΤΟ είναι ο ρατσισμός κ είναι καπιταλιστικα κατευθυνομενος.
Αντιγράφω και παραθέτω την παρουσίαση του βιβλίου του Ζιγκμουντ Μπάουμαν “Σπαταλημένες ζωές: Οι απόβλητοι της νεοτερικότητας”
“Η παραγωγή “ανθρώπινων απορριμμάτων” (ακριβέστερα, η σπατάλη ανθρώπινων ζωών, η δημιουργία “περιττών” πληθυσμών από μετανάστες, πρόσφυγες κι άλλους παρίες) αποτελεί αναπόδραστη συνέπεια της διαδικασίας του εκσυγχρονισμού, της εξέλιξης της νεοτερικότητας. Είναι μια αναπόφευκτη παρενέργεια της οικονομικής ανάπτυξης, αλλά και της αναζήτησης της κοινωνικής ευταξίας που χαρακτηρίζει τη νεοτερικότητα.
Για όσο χρονικό διάστημα μεγάλα τμήματα του κόσμου παρέμεναν, πλήρως ή μερικώς, εκτός της διαδικασίας του εκσυγχρονισμού, αντιμετωπίζονταν από τις εκσυγχρονισμένες κοινωνίες ως τόποι που είχαν τη δυνατότητα να απορροφήσουν τον πλεονάζοντα πληθυσμό των “ανεπτυγμένων χωρών”. Σε όλην αυτή την περίοδο, μπορούσαν ακόμη να αναζητηθούν (και να βρεθούν προσωρινά) παγκόσμιου χαρακτήρα λύσεις σε τοπικώς παραγόμενα προβλήματα υπερπληθυσμού. Καθώς όμως ο εκσυγχρονισμός αγγίζει πλέον και τις πιο απομακρυσμένες γωνιές του πλανήτη, ο “περιττός πληθυσμός” παράγεται παντού – και όλες ανεξαιρέτως οι περιοχές του κόσμου είναι πια υποχρεωμένες να υποστούν τις συνέπειες του παγκόσμιου θριάμβου της νεοτερικότητας. Κι έτσι, η ανάγκη πλέον είναι να βρεθούν (μάταια, όπως φαίνεται) τοπικές λύσεις σε παγκόσμιου χαρακτήρα προβλήματα. Η παγκόσμια διάχυση της νεοτερικότητας έχει προκαλέσει τη δημιουργία συνεχώς αυξανόμενων κατηγοριών ανθρώπων οι οποίοι στερούνται τα απαραίτητα μέσα επιβίωσης, ενώ ο πλανήτης μας διαθέτει όλο και λιγότερο χώρο για να τους εγκαταστήσει. Εξ ου και οι καινούργιες ανησυχίες αναφορικά με τους “μετανάστες” και τους “πολιτικούς πρόσφυγες”, αλλά και ο όλο και σημαντικότερος ρόλος που οι “φόβοι ασφαλείας” παίζουν στη σύγχρονη πολιτική θεματολογία.
Με οξυδέρκεια, αλλά και πάθος το νέο έργο του Ζίγκμουντ Μπάουμαν επιχειρεί να αναλύσει τις πολλαπλές συνέπειες που έχει επιφέρει ο μείζων αυτός μετασχηματισμός στη σύγχρονη πολιτική και κουλτούρα. Η διεισδυτική ανάλυση του Μπάουμαν καταδεικνύει ότι στο πρόβλημα της αντιμετώπισης των “ανθρώπινων απορριμμάτων” βρίσκεται το κελιδί για την κατανόηση αρκετών από τα ανεξήγητα φαινόμενα που χαρακτηρίζουν τη συλλογική ζωή των σημερινών ανθρώπων -από τις στρατηγικές παγκόσμιας κυριαρχίας μέχρι τις πιο ιδιωτικές πτυχές των ανθρώπινων σχέσεων”.
Αλλά για να μην ξεφύγουμε από το θέμα μας, η όλη ουσία του προσφυγικού/μεταναστευτικού συνίσταται στο να μπορέσουμε θεωρώντας κατάρα την προσφυγιά και την μετανάστευση (ως κοινωνικά φαινόμενα), να συμβάλλουμε αμβλύνοντας αφενός τον παράλογο και αρχέγονο φόβο κομματιού της ελληνικής κοινωνίας που αντιλαμβάνεται τον ΦΤΩΧΟ άλλον (ενώ ο πλούσιος άλλος την εξαθλιώνει), δλδ τον φτωχό πρόσφυγα/μετανάστη ως εχθρό και αφετέρου ενσωματώνοντας όσα τμήματα προσφύγων/μεταναστών μπορούμε στις δικές μας συλλογικότητες (σωματεία, συλλόγους κλπ) μπορούμε, ένα πολύ δύσκολο έργο. Και διεκδικώντας από το κράτος ανοιχτές δομές εντός οικιστικών ιστών για κατοικία προσφύγων και παράλληλα χαρτιά για να μπορούν να πάνε οι πρόσφυγες και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.
να πω δλδ με λίγα λόγια, το ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ απόσπασμα από τον μπάουμαν που ανάρτησε ο λέφτ, ΑΠΛΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ το ΠΩΣ ένα πολύ μεγάλο κομμάτι των κατοίκων των ευρωπαικών κοινωνιών, αντιμετωπίζει τον πρόσφυγα και τον μετανάστη. ΔΕΝ παίρνει θέση σε αυτό το απόσπασμα για το προσφυγικό/μεταναστευτικό ο μπάουμαν. ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ για να μας πει “ΑΥΤΉ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ στις συνειδήσεις μεγάλου κομματιού των ανθρώπων των ευρωπαϊκών κοινωνιών, ΠΡΕΠΕΙ να ξέρετε ΠΟΙΑ είναι η κατάσταση στα μυαλά των ανθρώπων, ΠΡΙΝ αποφασίσετε την πολιτική σας”.
Ναι λοιπόν, ΑΥΤΗ είναι η κατάσταση, για αυτό χαζοχαρουμενιές του στυλ “κάνω μια συνθηματολογική παρέμβαση με 4-5 συνθήματα για την ανάγκη συυπαρξης και κοινής δράσης ελλήνων και μεταναστών και είμαστε οκ”, ΔΕΝ περνάνε .
ΔΕΝ περνάει ούτε η λογική avir, Σ.Τ. και λεφτ που υποκλίνονται σε αυτή την κατάσταση που περιγράφει ο μπάουμαν (αβίρ ΚΑΙ σ.τ. ΜΆΛΛΟΝ τηναποδέχονται κιόλας).
Εδώ ένα σύντομο βιογραφικό του Ζιγκμουντ Μπάουμαν:
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%96%CE%AF%CE%B3%CE%BA%CE%BC%CE%BF%CF%85%CE%BD%CF%84_%CE%9C%CF%80%CE%AC%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B1%CE%BD
Εδω το βιβλίο του σπαταλημένες ζωές:
http://www.biblionet.gr/book/101012/Bauman,_Zygmunt,_1925-2017/%CE%A3%CF%80%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CF%82_%CE%B6%CF%89%CE%AD%CF%82
Ο Ζιγκμουντ Μπάουμαν, ΠΡΕΠΕΙ και ΑΞΙΖΕΙ να διαβαστεί από όλους τους αριστερούς/κομμουνιστές/αναρχικούς. Από όλους! Πρόκειται για έναν σύγχρονο υλιστή φιλόσοφο εξαιρετικά οξυδερκή! Με ρέουσα απλή γλώσσα έχει γράψει εξαιρετικά βιβλία στα οποία διαπλέκειι γόνιμα την ιστορία, την ψυχολογία του ατόμου και των ανθρώπινων συνόλων (πως δημιουργείται, αρχέγονοι φόβοι πως μεταλλάσσονται σε πολιτικές συμπεριφορές με την μεσολάβηση των καπιταλιστικών θεσμών και αντιλήψεων κλπ), την κοινωνιολογία κλπ.
Αν μιλάμε για ουσιαστικό προχώρημα του ιστορικού υλισμού ως μεθοδολογία, τα βιβλία του μπάουμαν συνεισφέρουν πολύ σε αυτό. Ανεξαρτήτως δευτερευοντων πλευρών στις οποίες μπορεί κάποιος να διαφωνησει. Ανεξαρτήτως.
Ο San Rocco να μας κάνει τη χάρει ν’ αφήσει την επιμόρφωση μέσω της Wikipedia και να “ψήσει” την Παντιέρα να αναδημοσιεύσει το εξαιρετικό (αν και “αντιμεταναστευτικό”, “αντιπροσφυγικό” και με όλες τις αμαρτίες εκείνων που “αναπαράγουν” τον ακροδεξιό φασιστικό λόγο) άρθρο τού συντρόφου του Γιώργου Λαουτάρη από το ΠΡΙΝ τής 23ης Απριλίου 2011 Η Αριστερά απέναντι στη μετανάστευση.
Ο Κώστας δεν χρειάζεται να μας κάνει καμία χάρη. Μας την έκανε ήδη όταν δήλωσε πως αγνοούσε τι εστί Μπάουμαν (και μας έκανε και μια δεύτερη όταν έγραψε ότι εμπιστεύεται την κρίση τού San Rocco, ο οποίος, προφανώς και επίσης τον αγνούσε, αλλά, απλώς, φροντισε να κάνει μια “ταχύρρυθμη εκπαίδευση” πριν σχολιάσει).
Ε ρε γλέντια!
Αφου αποδεικνύεις διαρκώς ότι είσαι άσχετος! Και εμπαθής και άσχετος! Εγώ φταίω; Μπα σε καλό σου!
Λεφτ την μέρα που θα μου περάσει από το μυαλό πως φτάνουν τα βιβλία που έχω διαβάσει, οι ταινίες και τα θεατρικά που έχω δει, τα επιτραπέζια που έχω παίξει, τα ταξίδια που έχω κάνει, οι φίλοι που έχω κάνει, τα συναισθήματα που έχω νιώσει,τα πράγματα που έχω μάθει, οι αγώνες στους οποίους έχω πάρει μέρος θα είναι η μέρα που δεν θα έχω πια κάτι άλλω να κάνω.
Κώστας
ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΛΙΝΚ
Το σωστό λινκ για το άρθρο τού Γιώργου Λαουτάρη:
Η Αριστερά απέναντι στη μετανάστευση.
Η κρίση είναι δική σας. Εφόσον έχουν επανεμφανιστεί αντισχόλια που αναφέρονται στον πικάπα, ίσως είναι ορθότερο να επανεμφανιστούν και τα σχόλια αυτού του πικάπα – αν τα έχετε κρατημένα, εγώ δεν τάχω. Μπορώ να ζήσω και με αυτά και χωρίς αυτά. Κάντε ότι νομίζετε σωστό για το μπλογκ σας.
Σκέφτομαι και γράφω πα να πει ότι λίγες μέρες μετά θα διόρθωνα κάποια και θα έγραφα ακόμη περισσότερα..έτσι είναι αυτά. Και βέβαια ο λόγος που “τα πήρα” δεν ήταν η συγγνωστή ατέλειά μου, αλλά ότι άρχισε και πάλι το κλωτσοσκούφι. Τα ταλέντα στο τάκλιν κι ότι πάρει δεν πάνε μακριά. Τα επιτόπια τσαλιμάκια δε βγάζουν πάσες. Υπάρχει πρόβλημα στην ανάπτυξη του παιχνιδιού.
Εάν είναι οριστική η απόφαση, δεν έχουμε κανένα απολύτως λόγο να τα κρατάμε στην αφάνεια. Είχαμε κάνει ό,τι μας ζητήθηκε, χωρίς να εκθέσουμε. Επικριθήκαμε μάλιστα έντονα, άδικα όπως αποδείχτηκε.
Ο λόγος σε εσάς.
Ε ναι, ας μπουν. Ευχαριστώ για την πάντα καλόπιστη ανταπόκριση.
Ξέρετε την κριτική μου στη διαχείριση, που αφορά την ανάγκη να παρεμβαίνει συχνότερα. Προληπτικά, ακόμη και καθοδηγητικά-συντονιστικά-περιοριστικά . Βλέπετε πως οι συζητήσεις εξελίσσονται χωρίς αυτοσυγκράτηση και όχι επί των άρθρων, αλλά μόνο επ αφορμή των άρθρων. Έτσι διάφορες θεματικές επικαλύπτονται χαοτικά κι όποιος αντέξει κλπ, πράγμα που σημαίνει ότι ο διάλογος δεν κεφαλαιοποιείται όπως εάν κατηγοριοποιούνταν σε κάποιες βασικές κατ αρχήν θεματικές, που για να εκτυλιχθούν θα χρειαζόταν βέβαια άλλες τεχνικές δυνατότητες.
Το προτιμότερο θα ήταν ακόμη μεγαλύτερες συνομαδώσεις, ώστε να υπάρχουν 2-3, 4; μαζικότερα μπλογκ με περισσότερες τεχνικές δυνατότητες, συμμετοχές κλπ. Κακά τα ψέματα, ο ιντερνετικός διάλογος τείνει χαοτικός, αλλά όποιος βασίζεται στις μέρες μας μόνο σε εκδηλώσεις, συνελεύσεις, “εισηγήσεις” γραφείων κλπ είναι outdated. Αλλά σοβαρός πολιτικός διάλογος μπορεί να είναι μόνο ο γραπτός διάλογος.
Γενικότερα, ζητούμενο δεν είναι η κριτική αλλά η συγκρότηση- που άμποτε θα οδηγεί και σε μετοχή ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων. Πως όμως;
Φίλε kokkiniotis,
Κατ’ αρχήν, για τις ευχαριστίες σου:
Παρακαλώ, παρακαλώ. Χαίρομαι που βοήθησα να αποκατασταθεί μια ενδιαφέρουσα συζήτηση σε ένα ενδιαφέρον post.
Κατά δεύτερον, κάποιες οφειλόμενες εξηγήσεις και από τη μεριά μου:
Ναι, τα γεγονότα έδειξαν ότι τα παράπονά μου για λογοκρισία σχολίων και μάλιστα αναίτια δεν αντιστοιχούσαν ακριβώς στην πραγματικότητα. Με αυτή την έννοια, σας αδίκησα.
ΕλπίζωΕίμαι βέβαιος, όμως, πως θα αναγνωρίσεις ότι δεν είχα καμία πρόθεση να σας κατηγορήσω σκόπιμα για κάτι που εν γμνώσει μου δεν ίσχυε (να σας συκοφαντήσω, πιο απλά), αφού δεν ήταν δυνατόν να ξέρω (αλλά ούτε και να φανταστώ ποτέ!) αυτά τα γεγονότα, δηλαδή τις περιστάσεις κάτω από τις οποίες αφαιρέθηκαν (και δεν λογοκρίθηκαν) τα σχόλια. Επιπλέον, θα ήθελα να σημειώσω ότι, από τη στιγμή που εγώ κατάλαβα ότι είχαν αποκαθηλωθεί κάποια σχόλια μέχρι τη στιγμή που εξήγησε ο ίδιος ο πικάπα τι είχε συμβεί, πέρασαν πάνω από 24 ώρες (στο σκοτάδι για μένα). Αυτό δεν αποτελεί μομφή για τον πικάπα. 24 ώρες δεν είναι τίποτε, ούτε είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να είναι καλωδιωμένος μονίμως στο πι σι του. Απλώς το σημειώνω, γιατί έπαιξε κι αυτό το ρόλο του στην αύξηση της απορίας μου (και της αγανάκτησής μου).Τέλος, αν μου επιτρέπεις, δυο λόγια για την ικανοποίηση του αιτήματος του πικάπα να κατεβούν τα σχόλιά του:
Πιστεύω ακράδαντα ότι ήταν λάθος από τη μεριά σας. Όπως εξήγησα και στον ίδιον με σχόλιό μου παραπάνω, δικαιούται ο οποιοσδήποτε να πάρει αποστάσεις από κάτι που έγραψε ο ίδιος ή και να το ανακαλέσει πλήρως, να το αποκηρύξει μετά βδελυγμίας που λένε. :-) Αλίμονο αν δεν έχουμε το δικαίωμα να αλλάζουμε άποψη! Γιατί, όμως, έπρεπε να συμβεί αυτό μέσω εξαφάνισης σχολίων που, εκτός άλλων, κατέστρεψαν και εναν διάλογο ημερών; Η αποκήρυξη κάποιας άποψης μπορεί να γίνει με μια απλή και ξεκάθαρη δήλωση εκ μέρους του εκάστοτε ενδιαφερόμενου.
Καταλαβαίνω ότι η δυσκολία διαχείρισης ενός σάιτ σαν την Παντιέρα είναι πολύ μεγαλύτερη σε σχέση με τις αντίστοιχες δυσκολίες τής διαχείρισης ενός απλού μπλογκ σαν το leftg700.blogspot.com που κουμαντάριζα εγώ. Ωστόσο, και για να κλείσω αστειευόμενος και κάπως εύθυμα, μπορώ να σου πω τι θα απαντούσα εγώ στον πικάπα ή σε οποιονδήποτε άλλον σχολιαστή (ακόμα και στον …Μεγάλο! ;-) :-) ), αν μου ζητούσε παρόμοια “διευκόλυνση”:
Πριτς! Άμα θέλεις, να κάνεις δήλωση, αγόρι μου!
Τα λέμε
Σε ό,τι αφορά στην “αποκαθήλωση” των σχολίων, είναι προφανές ότι δε θα μπορούσες να γνωρίζεις τι έχει μεσολαβήσει -δεν το είχαμε αναφέρει- και, συνεπώς, αυτονόητο ότι δεν υπήρχε εκ μέρους σου πρόθεση ‘συκοφάντησης’.
Fair enough, φίλε kokkiniotis. Fair enough.