.
.

Παντιέρα, ιστότοπος αντικαπιταλιστικής ενημέρωσης

.


Αργεντινή: Ο Χαβιέ Μιλέι στοχοποιεί αγωνιστή, έμμεσα απειλώντας με εξόντωση!


Ο πρόεδρος της Αργεντινής, Χαβιέ Μιλέι, δημοσίευσε στο κοινωνικό δίκτυο X (πρώην Twitter) τη δική του εικόνα προσαρμοσμένη στον χαρακτήρα της ταινίας Terminator με το σύνθημα “Casta a la vista, baby”, κάτω από τη ρητή αναφορά του Εντουάρντο Μπελιμπόνι [ηγέτης του Polo Obrero της ταξικής εργατικής πτέρυγας στην Αργεντινή].

Πρόκειται για μια συγκεκριμένη απειλή κατά του κινήματος που αντιμάχεται την πολιτική λιτότητας του Μιλέι, εν μέσω μιας παράνομης κατασταλτικής πολιτικής που προωθείται από το εθνικό κράτος. Η επιλογή των στόχων, με την ονομαστική αναφορά του Μπελιμπόνι δεν είναι τυχαία: η κυβέρνηση έχει θέσει ως στόχο να απομακρύνει από τους δρόμους όσους διαδηλώνουν ενάντια στις πολιτικές λιτότητας και “προσαρμογής”.

Η εικόνα που επέλεξε ο πρόεδρος είναι κάπως ευφάνταστη, αν λάβει κανείς υπόψη ότι η κυβέρνηση δεν έχει καταφέρει να υποτάξει πολιτικά τους αντιπάλους της, αλλά έχει εγκλωβιστεί σε μια πολιτική κρίση που δεν έχει καταφέρει μέχρι στιγμής να επιλύσει. Περισσότερο αποτελεί έκφραση ευσεβούς πόθου παρά πραγματικότητα. Ωστόσο, δεν πρέπει να αγνοηθεί ότι απειλές αυτού του είδους, εν μέσω της παράνομης ενίσχυσης της κατασταλτικής πολιτικής του κράτους εναντίον όσων βγαίνουν να αγωνιστούν, φέρνει μαζί της μια έμμεση πρόσκληση για βάθεμα της επίθεσης εναντίον των εργαζομένων, των ηγετών και των οργανώσεών τους.

Ο ίδιος ο Μπελιμπόνι έχει ήδη πέσει θύμα κατασταλτικών μέτρων από τις εθνικές δυνάμεις ασφαλείας σε αρκετές περιπτώσεις, μόνο και μόνο επειδή διαδήλωσε ειρηνικά κατά της εθνικής κυβέρνησης και της δέσμης αντεργατικών μέτρων της. Η πολιτική του “στιγματισμού” του ως “εντοπισμένου” στα μάτια του πληθυσμού επιδιώκει να δημιουργήσει κλίμα για νέες επιθέσεις, τόσο από το κράτος όσο και από τους ίδιους τους υποστηρικτές της κυβέρνησης.

Οι οργανώσεις του Μετώπου Αγώνα των Piqueteros, το Partido Obrero και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων παραχώρησαν συνέντευξη Τύπου για να καταγγείλουν αυτές τις απειλές. Η απειλή “είναι ασυνήθιστα σοβαρή”, δήλωσε ο Γκαμπριέλ Σολάνο, πρώην βουλευτής στο Μπουένος Άιρες. “Πρόκειται ουσιαστικά για απειλή θανάτου. Λόγω του συμβολισμού της ταινίας, το μήνυμα σημαίνει την εξόντωση ενός ατόμου. Είναι σοβαρό ότι προέρχεται από τον επικεφαλής της εκτελεστικής εξουσίας, δεδομένου ότι όχι μόνο έχει στη διάθεσή του τις δυνάμεις ασφαλείας (οι οποίες διαθέτουν ένα παράνομο πρωτόκολλο κατά των διαδηλώσεων που έχει προσβληθεί στο δικαστήριο), αλλά και ότι το μήνυμά του λειτουργεί ως υποκίνηση για κάποιον άλλον να το πραγματοποιήσει – γεγονός που θα καθιστούσε τον Μιλέι ως ηθικό αυτουργό για την πράξη”.

Ο Σολάνο προανήγγειλε τη λήψη νομικών μέτρων κατά του Μιλέι για τις απειλές αυτές, προκειμένου να διαπιστωθεί το γεγονός και να αποφανθούν τα δικαστήρια.

Ο Νέστορ Πιτρόλα, εκ μέρους του Partido Obrero, αναφέρθηκε στη διάδοση μιας “μαύρης λίστας” από τον Μιλέι. “Απορρίπτουμε όλες τις μαύρες λίστες: των εργαζομένων, των αγωνιστών, των βουλευτών… δεν θέλουμε μια χώρα με μαύρες λίστες. Το ζήσαμε επί δικτατορίας, τη δεκαετία του ’90, σε πολλές κρίσιμες περιόδους […] Θα ζητήσουμε από όλους εκείνους που ισχυρίζονται ότι είναι δημοκρατικοί σε αυτή τη χώρα να μιλήσουν εναντίον αυτής της εκτροπής”, κατέληξε.

“Υπάρχουν εκατομμύρια από εμάς που θίγονται από τις πολιτικές της κυβέρνησής του. Δεν θα μπορέσει να μας φιμώσει. Αρκετά με τις απειλές”, δήλωσε η βουλευτής Ρομίνα Ντελ Πλα, απευθυνόμενη απευθείας στον πρόεδρο.

Ο ηγέτης του Polo Obrero υπενθύμισε ότι των θανάτων του Μαξιμιλιάνο Κοστέκι και του Ντάριο Σαντιγιάν, το 2002, προηγήθηκε μια εκστρατεία στιγματισμού του κινήματος Piqueteros, πολύ παρόμοια με αυτή που έχουμε τώρα. Χαρακτήρισε την ανάρτηση του Μιλέι ως υποκίνηση σε πολιτική βία.“Αυτή η χώρα δεν θέλει άλλη μια δολοφονία ενός λαϊκού αγωνιστή. Έχουμε ήδη 30.000 εξαφανίσεις, κάτι που ο ίδιος ο Μιλέι αρνείται”, δήλωσε ο Belliboni, ο οποίος αναφέρθηκε επίσης στην ταχεία άφιξη μηνυμάτων αλληλεγγύης από σωματεία δασκάλων και γυναικείες οργανώσεις.

Ο Εντουάρντο Μπελιμπόνι

Η απάντηση δόθηκε και στον δρόμο με 20.000 ανθρώπους να κινητοποιούνται την Πέμπτη 8 Φλεβάρη, αψηφώντας το κατασταλτικό πρωτόκολλο. Όπως έλεγε η Σάρα Κόνορ από την ίδια ταινία: “Το μέλλον δεν είναι προδιαγεγραμμένο. Δεν υπάρχει πεπρωμένο, υπάρχει μόνο το πεπρωμένο που εμείς φτιάχνουμε”

Βίντεο – χαιρετισμός του Εντουάρντο Μπελιμπόνι, υπεύθυνου του Polo Obrero (Εργατικός Πόλος) στο Φεστιβάλ Αναιρέσεις 2022:

image_pdfΛήψη - Εκτύπωση δημοσίευσης


Κριτικές - Συζήτηση

Βαθμολογία Αναγνωστών: 100.00% ( 1
Συμμετοχές )



15 σχόλια στο “Αργεντινή: Ο Χαβιέ Μιλέι στοχοποιεί αγωνιστή, έμμεσα απειλώντας με εξόντωση!

  1. Ανώνυμος

    Τελικά στην πολιτική σχεδόν τίποτα δεν είναι τυχαίο

    ΓΡΑΜΜΗ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗΣ Ή ΓΡΑΜΜΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ; Η ΠΕΙΡΑ ΤΗΣ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗΣ

    https://www.komep.gr/m-article/GRAMMI-ENSOMATOSIS-I-GRAMMI-ANATROPIS-I-PEIRA-TIS-ARGENTINIS/

    “(..) Υπολογίζεται ότι περίπου 4 εκατομμύρια άνθρωποι από ένα ενεργό πληθυσμό 30 εκατομμυρίων συμμετείχαν στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας. Στις διαδηλώσεις όμως κυριάρχησαν τα συνθήματα και ο πολιτικός στόχος ρεφορμιστικών αστικών δυνάμεων, οι οποίες αναζητούσαν τρόπο να ελέγξουν τη λαϊκή διαμαρτυρία και κινητοποίηση και να την εκτονώσουν στα πλαίσια αστικών κυβερνητικών εναλλαγών.

    Σε γενικές γραμμές αυτό επιτεύχθηκε και η κατάσταση ελέγχθηκε αρκετά γρήγορα, η λαϊκή διαμαρτυρία καναλιζαρίστηκε ώστε να μην αμφισβητήσει την εξουσία του κεφαλαίου. Γι’ αυτό αξιοποιήθηκε και η τυφλή αγανάκτηση.

    Τα αιτήματα που κυριάρχησαν ήταν: μη πληρωμή του εξωτερικού χρέους, κρατικοποιήσεις ιδιωτικοποιημένων εταιριών, τιμωρία των υπευθύνων για την καταστολή στις 19-20 Δεκέμβρη, να φύγει το ΔΝΤ. Πρόκειται δηλαδή για ένα άλλο μίγμα διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης που -όπως θα δούμε στη συνέχεια- ήταν προς όφελος του κεφαλαίου και σε βάρος της εργατικής τάξης.

    Η απουσία ενός ισχυρού ΚΚ με επαναστατική στρατηγική και σύνδεση με τις μάζες ήταν χαρακτηριστική. Αυτό που κυριάρχησε ήταν διαθέσεις και συνθήματα που επέκριναν τους πολιτικούς για διαφθορά, σκάνδαλα και προδοσία της πατρίδας. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι διαδηλωτές που “χτύπαγαν τις κατσαρόλες” κρατούσαν σημαίες της Αργεντινής και συχνά έψελναν τον εθνικό ύμνο της χώρας. Κάποια από αυτά τα χαρακτηριστικά πήραν κι εδώ οι κινητοποιήσεις “των πλατειών”.

    (..)Ο ρόλος και η παρέμβαση του οργανωμένου εργατικού κινήματος ήταν όμως ιδιαίτερα περιορισμένος. Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν κηρύχθηκε καμιά γενική απεργία. Η πάλη με το κεφάλαιο στους χώρους δουλιάς ήταν έτσι εξαιρετικά αδύνατη. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην κυριαρχία σοσιαλδημοκρατικών και άλλων αστικών δυνάμεων στο συνδικαλιστικό κίνημα, στην απουσία ενός ισχυρού ΚΚ με δεσμούς στην εργατική τάξη και στρατηγική ανατροπής της εξουσίας του κεφαλαίου.

    Η στάση των δύο βασικών συνδικαλιστικών οργανώσεων της Αργεντινής, της CGT και της CTA, είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστική.8 Η CTA κάλεσε σε γενική απεργία το βράδυ της 20ής Δεκέμβρη και τελικά την ανέστειλε το ίδιο βράδυ, ύστερα από την αλλαγή της κυβέρνησης. Η CGT αναλώθηκε σε συζητήσεις με περονιστές πολιτικούς παράγοντες για την εξεύρεση πολιτικής λύσης.

    (..) Η πείρα της Αργεντινής επιβεβαιώνει το κύριο ζήτημα που είναι ότι το ΚΚ και το εργατικό κίνημα πρέπει να είναι εξοπλισμένα με γραμμή πάλης με προοπτική την εργατική εξουσία.

    Σε αυτή την κατεύθυνση μπορεί να προωθηθεί η οργάνωση της εργατικής τάξης, η συμμαχία της με τα λαϊκά στρώματα, η ταξική αλληλεγγύη, να εξασφαλιστεί ο ριζοσπαστικός πολιτικός προσανατολισμός του λαϊκού κινήματος, να περιθωριοποιηθεί ο οπορτουνισμός, ο συμβιβασμός με το ρεφορμισμό, να ανοίξει ο δρόμος για εξελίξεις υπέρ των λαϊκών δυνάμεων “

    Reply
    1. Ανώνυμος

      Λες και το κείμενο αυτό γράφτηκε για την Ελλάδα: α. Κρατικός, εργοδοτικό κυρίαρχος συνδικαλισμός, απουσία μαζικού Κ. Κ. που να έχει μια στοιχειώδη έστω επαναστατική πολιτική, ηγεμονία των ρεφορμιστικων αντιληψεων μέσα στον κόσμο.

      Reply
      1. Ανώνυμος

        Δεν φταίει ο λαός για την ” απουσία ενός ισχυρού ΚΚ με επαναστατική στρατηγική” και που κυριαρχούν οι ρεφορμιστικές αστικές δυνάμεις.
        “Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν κηρύχθηκε καμιά γενική απεργία.”
        Ε! καλά τόσο εύκολο να το λες. Γενική απεργία μόνο οι οπουρτουνιστές και μόνο στα λόγια. Οι επαναστάτες αγωνιούν, την ζυμώνουν καλά. Και ΄κει που την ζυμώνουν τσουφ ξυπνάει ο Παναγόπουλος και πουφ ξινίζει. Ούτε για ξινό τραχανά δεν κάνει.

        Reply
        1. Ανώνυμος

          Στην Αργεντινή χρεωκόπησε πολιτικά η “αυτοδιαχείριση”. Βέβαια κατά της “αυτοδιαχείρισης” ήταν και ο Μαρξ, αλλά για εσάς δεν έχει καμία πολιτική σημασία

      2. Ανώνυμος

        Στην Ελλάδα έχουμε ισχυρό πολιτικά(επιρροή) και αριθμητικά -σε σχεση με πολλές άλλες χώρες- ΚΚ

        Ναι ρε γατάκι Λένιν που πας με το 5% (πεντε τα κατω)στην Δούμα αντι να κάνεις μία “κυβέρνηση της αριστεράς” -στο έδαφος του καπιταλισμού- με τον Κερένσκι;

        Οι μορφές αλλάζουν, το περιεχόμεν μένει το ίδιο

        Reply
        1. Ανώνυμος

          Και που έχουμε μαζικό και το πιο αριστερό τουλάχιστον στα λόγια ΚΚ στην Ελλάδα τι να λέει; Η εργατική τάξη στην Ελλάδα μέσα σε 20 χρόνια και με ισχυρό ΚΚ κατέπεσε στην χειρότερη θέση από άποψη κατακτήσεων τουλάχιστον για την Ευρώπη, παρόλο που σε άλλες χώρες δεν υπάρχει κάν ΚΚ, ή υπάρχει κ έχει ελάχιστη επιρροή. Δηλ άμα δεν είχαμε αυτό το ΚΚ στην Ελλάδα, πόσο χειρότερη θα ήταν η θέση της εργατικής τάξης; Μαλλον όχι περισσότερο από ότι είναι τώρα.

        2. Ανώνυμος

          Η Εργατική τάξη στην Σουηδία της ισχυρής σοσιαλδημοκρατίας έπαθε μεγάλη ήττα από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 15/02/2024 at 12:08

          Το ισχυρό σοσιαλδημοκρατικό εργατικό κίνημα στην Αγγλία και στην Αμερική με επιρροές από Τροτσκισμό μετρούν συντρηπτικές ήττες ήδη από την δεκαετία του 1980.

          Αν δεν υπήρχε ΚΚΕ ούτε αντιδράσεις θα περίμενε κανένας για νόμο Γιαννίτση, για μνημόνια για πολέμους σε Γιουγκοσλαβία, Ιράκ Παλαιστίνη.Η αστική τάξη και ο διεθνλης παράγοντας για να περάσουν τα μνημόνια “έκαψαν” πολιτικά σχεδόν όλες τις τις πολιτικές τους εφεδρείες.

          Αν ακόμα έχουν παραμείνει κάποια δικαιώματα είναι γιατί ακριβως υπάρχει το ΚΚΕ και κόντρα στον μονόδρομο του καπιταλισμού με τα μείγματά του, χαλάει την σούπα της “συναίνεσης”, δίνει διέξοδο προσανατολισμό και προοπτική ενός άλλου δρόμου ενώ το ΠΑΜΕ πετυχαίνει μικρές ή μεγαλύτερες νίκες.

      3. Ανώνυμος

        Στην Αργεντινή κυριαρχούσαν οι πολιτικές απόψεις των τροτσκιστών αλλά δεν το λέμε γιατί δεν φταίνε Και για την Αργεντινή, το ΚΚΕ θα φταίει. ποιος άλλος;
        Που σαι ρε αργεντίνε Ποσάδα για να μας μιλήσεις για τον κομμουνισμό των..εξωγήινων(δεν κάνω καθόλου πλάκα)!

        Είχαμε ως λύση την “αυτοδιαχείριση” αλλά τελικά και αυτή πολιτικά χρεοκώπησε παίρνοντας στο λαιμό της γενναίους αγωνιστές εργάτες / εργαζόμενους που τους τραβολογούσε η αργεντίνικη αστυνομία και to αργεντίνικο δικαστικό σύστημα.

        Παλιοί ιδιοκτήτες χρεοκωπημένων επιχειρήσεων από εργοστάσια μέχρι ξενοδοχεία μόλις οι εργάτες κατάφεραν κουτσα στραβα να τις ορθοποδήσουν θυσιάζοντας προσωπικο χρόνο, χρήματα απλήρωτα μεροκάμματα ή επειδή το οικονομικό κλίμα ήταν “θετικό” για τις επενδύσεις (τους απάλλαξαν από παλιά χρέη και βρήκαν πως μπορούν να ξανακερδίσουν )τις ζήτησαν πίσω και τσουπ να και τα Αργεντινικα ΜΑΤ στις επιχειρήσεις

        Τα πάντα θα υποστηρίξετε εκτός από ένα. “Κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής”

        Είδατε τι παραδοχές κάνετε όταν λίιιιγο πολιτικά; ζοριστείτε ;

        Reply
        1. Ανώνυμος

          Είδαμε και στην Ελλάδα που κυριαρχεί η γραμμή του ΚΚΕ, κουβά πήγε η εργατική τάξη.

        2. Ανώνυμος

          Αν κυριαρχούσε η πολιτική γραμμή του ΚΚΕ όχι σε όλη την Ελλάδα αλλά στην ίδια την εργατική τάξη που εργάζεται στην Ελλάδα 15/02/2024 at 13:55 θα είχαμε εργατική λαϊκή εξουσία – σοσιαλισμό ήδη από το 2011-2012.

          Σε μερικά χρόνια λιγότερα η παραγωγική ικανότητα της χώρας που υποβαθμίστηκε λόγω ΕΕ 7ης κοινοτικής οδηγίας σε αγροτικό τομέα βαριά βιομηχανία καθως και ο βιομηχανικός όγκος των προϊόντων θα είχε πολλαπλάσιαστεί παρά τις αρχικές απαγορεύσεις και τις απειλές που θα μας έκαναν χώρες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ .
          Ανεργία θα ήταν στο μηδέν. δωρεάν υγεία παιδεία πολιτισμός αθλητισμός, διακοπές θερινές και χειμερινές, με ζωή στην ύπαιθρο, φθηνό ρεύμα και θα δουλεύαμε αρχικά 8ωρο μετά 7ωρο 5ημερο . Δεν το λες και άσχημα

          Το ΚΚΕ έχει ξεκάθαρο πρόγραμμα αντιμετωπίζει την τρέχουσα κατάσταση σαν μελλοντική εξουσία της εργατικής τάξης και των συμμάχων της Το μαρτυρούν KAI οι κινήσεις που κάνει σε διεθνές επίπεδο
          /
          Μπερδεύτηκες μάλλον από τις μούτζες τα ουοου το “έξω τα κόμματα” και “έξω τα συνδικάτα”, τις κατσαρόλες, τους αριστερούς οικονομολογους του Σύριζα και λοιπων πρόθυμων των [λατειών 2011 και των αντιστοιχων εκδηλώσεων υποστήριξης με μπόλικα events των πλατειών του 2015

        3. Ανώνυμος

          Και εδω ο Τρότσκι φταιει!
          Ελεμεντρυ Μιστερ Ουωτσων!

        4. Ανώνυμος

          Τον Τρότσκι επικαλούνται οι ουρές της σοσιαλδημοκρατίας. Αυτός ο “εισοδισμός” Τροτσκιστών στην παλιά πασοκάρα πες μας πως πήγε;

        5. Ανώνυμος

          “”Στην Αργεντινή κυριαρχούσαν οι πολιτικές απόψεις των τροτσκιστών “”
          Τελικα αυτος ο Τρότσκι κυβερναει ολο τον πλανητη. Επαγρυπνειτε.

        6. Ανώνυμος

          Μα ήταν τι να σου κάνουμε 21/02/2024;
          Να σε παραπέμψω σε ανακοινώσεις και μάλιστα του φιλοΤροτσκιστικού χώρου; Στην Αργεντινή δεν έβαλαν ποτέ το ζήτημα της εξουσίας
          Ενω η αυτοδιαχείριση (παλιές απόψεις αναρχικών που κατακεραυνώνει ο Μαρξ) υιοθετήθηκαν από φιλοΤροτσκιστές.

          Ένα Ποσάδα (αργεντίνικο φρούτο) αν έχει ακουστά at 17:03 έλεγε -και δεν κάνω πλάκα- πως οι εξωγήινοι πολιτσμοί που θα έρθουν στην Γη είναι ανώτεροι. Και για να είναι τεχνολογικά ανώτεροι θα είναι..κομμουνιστικοί! Μιλάμε για ούφο!

          Τελικά
          Σοσιαλισμός σε μία επιχείρηση μπορεί να γίνει με “αυτοδιαχειρίσεις”
          Αρα μάλλον υπάρχει σοσιαλισμός στην Ισπανία και ειδικά στην Βασκία με την Μοντραγόν που βέβαια εδω και 15 χρόνια μισθώνει εργατική δύναμη Αυτοδιαχειριστική -σε ότι αφορά την απαλλαγή από κρατικά έξοδα- η Μεγάλη Βρεττανία και τις τύπου Κοινσεπ. Άλλη μία “σοσιαλιστική” χώρα.

          Το “κίνημα ” πάιε από νίκη σε..νίκη!

          Σοσιαλισμό μπορεί να γίνει σε επιπεδο χωριού ή μικρών χωριών π.χ. στην Ισπανία όπως κάνει ή έκανε ο δήμαρχος ενός χωριού. Μπερδευεται ο συναιτερισμός με τον σοσιαλισμό αλλά ποιος νοιάζεται;

          Σοσιαλισμός μπορει να γίνει σχεδόν παντού ταυτοχρονα στον κόσμο με διαρκή επανάσταση μας λέει ο Λέοντας.

          Σοσιαλισμός στον μιλκι γκάλαξι μπορεί να γίνει (τι μπορεί; έχει γίνει! )όπως μας πληροφορεί ο Αργεντίνος Ποσάδας.

          Πραγματικός Σοσιαλισμός όμως που να αρχίσει σε μία χώρα με την κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας από την εργατική τάξη που γράφει ο Μαρξ αλλά και εφάρμοσε ο Στάλιν,,,ε αυτός είναι ανέφικτος και ουτοπικός!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *