Δείτε στο βίντεο που ακολουθεί, στιγμιότυπα από την αντιφασιστική – αντιπολεμική – αντινατοϊκή διαδήλωση που διοργάνωσαν στην Αθήνα στις 12 Οκτώβρη 2018, 74 χρόνια μετά την απελευθέρωση από τους ναζί, αντιφασιστικές, αντιρατσιστικές, προσφυγικές και αντιπολεμικές συλλογικότητες, κινήσεις, συντονισμοί, οργανώσεις και σωματεία.
Η διαδήλωση αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία για την Αθήνα, σε μια χώρα που γιορτάζει την 28η Οκτωβρίου, μέρα κήρυξης του πολέμου το 1940 αλλά όχι την ημέρα της απελευθέρωσης της πρωτεύουσας από το ναζιστικό ζυγό, ακριβώς για να μην αναδειχτεί ο ρόλος του τεράστιου εαμικού κινήματος που καταπνίγηκε από την επέμβαση των Άγγλων ιμπεριαλιστών, ο ρόλος του ΕΛΑΣ και του ΚΚΕ.
Την ίδια μέρα άλλωστε, συμπληρώθηκαν 65 χρόνια από την ελληνο-αμερικανική συμφωνία για τις βάσεις, που σηματοδοτεί την ένταξη της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τις πολεμικές επεμβάσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Μια συμφωνία που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ επεκτείνει στις μέρες μας, παραχωρώντας κι άλλους χώρους για δημιουργία καινούργιων βάσεων και επέκταση των παλιών.
Και όλα αυτά ενώ οι χιτλερικοί επίγονοι του ναζισμού σηκώνουν κεφάλι, στο έδαφος της κοινωνικής εξαθλίωσης που προωθεί η μνημονιακή πολιτική των τελευταίων χρόνων, η πολιτική του κεφάλαιου, του ιμπεριαλισμού, της ΕΕ και του ΔΝΤ που σπέρνει πολέμους, ανεργία, καταστολή, εκμετάλλευση ντόπιων και ξένων εργαζομένων, ποινικοποιεί τη φτώχεια, καλλιεργεί τον σοβινισμό την ξενοφοβία και τον εθνικισμό.
Η συγκέντρωση έγινε στα Προπύλαια ενώ η πορεία ακολούθησε τη διαδρομή Πανεπιστημίου – Πεσμαζόγλου – Σταδιού – Σύνταγμα – Όθωνος – Αμαλίας – Β. Σοφίας και επιστροφή μέσω Πανεπιστημίου στα Προπύλαια όπου και διαλύθηκε.
Ανάμεσα στα άλλα, ακούστηκαν συνθήματα όπως:
«Λαέ, θυμήσου, το χώμα που πατάς, λευτέρωσε ο Άρης και το ΕΑΜ – ΕΛΑΣ»
«Και τώρα, και πάντα, και όπως το ’40, τη φτώχεια και το φασισμό θα πολεμάμε πάντα»
«Λευτεριά στο λαό, θάνατος στο φασισμό»
«Έξω το ΝΑΤΟ και οι Αμερικάνοι»
«Έξω οι βάσεις και τα πυρηνικά»
«Ποτέ ξανά φασισμός»
«Νίκη στην Ιντιφάντα»
«Λευτεριά στην Παλαιστίνη»
«Αυτοί σκοτώσαν Λαμπράκη – Μπελογιάννη, φονιάδες των λαών Αμερικάνοι»
«Οι ιμπεριαλιστές τη γη ξαναμοιράζουν, με των λαών το αίμα τα σύνορα χαράζουν»
«Οι φασίστες θέλουν εμφύλιο των φτωχών, γιατί είναι τα τσιράκια των αφεντικών»
«Τόσα χρόνια ΝΑΤΟ, η ίδια ιστορία, χούντες, πολέμοι, τρομοκρατία»
«Έλληνες και ξένοι εργάτες ενωμένοι, οι μετανάστες είναι της γης οι κολασμένοι»
«Ούτε στην Αθήνα, ούτε πουθενά, τσακίστε τους φασίστες σε κάθε γειτονιά»
«Οι βομβαρδισμοί των ιμπεριαλιστών, φέρνουν τα καραβάνια των μεταναστών»
«Κίνημα μαζικό μέσα κι έξω απ’ το στρατό»
«Καμία εμπλοκή, καμιά συμμετοχή, να φύγουνε οι βάσεις κι οι Αμερικανοί»
«Οι φαντάροι είναι του λαού παιδιά, έξω από τα σύνορα δεν έχουνε δουλειά»
«Φονιάδες των λαών, Αμερικάνοι»
«Η αλληλεγγύη, το όπλο των λαών, πόλεμο στον πόλεμο των ιμπεριαλιστών»
«Εμπρός λαέ, στην πρώτη τη γραμμή, το φασισμό τσακίζουν αγώνες ταξικοί»
«Εχθρός μας δεν είναι οι γείτονες λαοί, είναι το ΝΑΤΟ κι οι Αμερικανοί».
ΟΤΑΝ ΕΝΑ ΣΥΝΘΗΜΑ –ΚΙ ΟΧΙ ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ– ΛΕΕΙ ΟΣΑ ΔΕΝ ΛΕΝΕ 1.000 ΛΕΞΕΙΣ…
Κάποτε, «της γης οι κολασμένοι» ήταν οι εργάτες. Οποθενδήποτε και αν προέρχονταν, όποια γλώσσα κι αν μιλούσαν κι όποιο Θεό κι αν λάτρευαν, αυτό που πρόβαλε το εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα ήταν η κοινή για όλους εργατική ταυτότητά τους. Κάποτε… Τώρα όλο και πληθαίνουν τα πανό που μας λένε ότι, όχι, «οι μετανάστες είναι της γης οι κολασμένοι».
Τι μεσολάβησε μεταξύ τού «κάποτε» και του «τώρα»; Μεσολάβησε η σταδιακή και δια της «πλαγιολισθήσεως» κατάτμηση της εργατικής τάξης με βάση τις επί μέρους (μειονοτικές) ταυτότητες κάθε είδους: μεταναστευτικές, φεμινιστικές, οικολογικές, ΛΟΑΤΚΙ, αντισπισιστικές (σύντομα και χορτοφάγων, γυμνιστών, φίλων τής caretta caretta, φίλων τού Fischer random chess –ή του Cristiano Ronaldo dos Santos Aveiro, γιατί όχι;).
Κι έτσι, σιγά-σιγά κι ανεπαισθήτως, η Αριστερά από καθολική έγινε μειονοτική και οι πλειοψηφικές εθνικές (φτου κακά!) εργατικές τάξεις κάτι σαν γαλαζοαίματοι ευγενείς…
Τα ύστερα του κόσμου.
Και τα στερνά τής Αριστεράς…
Leftgr ανέλυσε ψυχρσιμα την κατάσταση..
Α. Όντως έτσι εγινε όπως τα λες. Η κάποτε καθολική εργατικη ταυτότητα, σταδιακά μετά τα μέσα της δεκαετίας του ’60, κατακερματιζεται σε ένα πλήθος επιμερους “θεματικών” ταυτοτήτων (μετανάστες, εμφυλο, κλπ). Γιατί ομως είχαμε αυτη την εξέλιξη; 2 ειναι οι βασικές αιτίες κατά την γνώμη μου:
– Οι αλλαγές στον καπιταλιστικο τρόπο παραγωγής: Η σταδιακη αυτοματοποίηση αλλα και η ανάπτυξη του τριτογενούς τομέα, αλλάζουν τα επαγγέλματα. Οι χειρώνακτες μειοψηφουν σταδιακά έναντι των ειδικευμένων Εργατών. Η διανοητική εργατικη τάξη αυξάνεται σε βάρος της χειρωνακτικής. Η πολυπλοκότητα λοιπόν αυξάνεται στο εσωτερικό της εργατικής τάξης.
– Αλλάζει η καθημερινότητα και οι ανάγκες της εργατικής τάξης. Οι κατακτήσεις στον ελεύθερο χρόνο και στα μισθολογικά αφήνουν χώρο και χρόνο για να αναδυθουν νέες καταπιεσμένες ανάγκες κ νεες διεκδικησεις. Το εμφυλο αναδεικνύει αυτο ακριβως.
– Το παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα αποδεικνυεται ΑΝΙΚΑΝΟ στο να χωνέψει τα νεα πεδία ταξικής παλης και να συμβάλλει στην εκ νέου ανάδειξη της εργατικης ταυτότητας ως καθολικής! Ακομα χειρότερα: Το κομμουνιστικό κίνημα ΔΕΝ αναγνωρίζει αυτά που προανέφερα αλκα και αλλα, ούτε καν ως πεδία της ταξικής πάλης. Τα θεωρεί αντιθετως, ΕΧΘΡΙΚΑ, βοηθώντας τα, στο να δημιουργήσουν τις νέες επιμέρους ταυτότητες.
Συνεχίζεται…
Το σύνθημα «οι μετανάστες είναι της γης οι κολασμένοι» εισήχθη στην εγχώρια συνθηματολογία κυρίως από συλλογικότητες του αυτόνομου και ελευθεριακού χώρου πριν καμιά δεκαετία. Μάλιστα η συνέχεια του είναι «στον κόσμο των αφεντικών είμαστε όλοι ξένοι» και έγινε παραλλαγή από κάποιους σε «Έλληνες και ξένοι εργάτες ενωμένοι» που όμως κι αυτό δεν απέχει πολύ από την ουσία.
Όσο για το εάν είναι σωστή η βάση του, θεωρώ πως είναι, αφού οι μετανάστ(ρι)ες είναι αυτοί(-ές) που έχοντας λεηλατηθεί η ζωή τους από πολέμους και φτώχεια μεταναστεύουν προς το εσωτερικό του κόσμου που τους επέβαλλε αυτή τη φτώχεια. Δραπετεύουν από την εξαθλίωση για να τη συναντήσουν ξανά ως εργάτες με μεροκάματα πείνας και το καθεστώς δουλείας (βλέπε Μανωλάδα με τις φράουλες ή Σαλαμίνα με την υπόθεση ξυλοδαρμού του Ουαλίντ Ταλέμπ ). Συνδέεται λοιπόν με το αντιιμπεριαλιστικό και αντιπολεμικό πρόσημο.
Φίλε Red,
Ναι, την ξέρω την προέλευση του συνθήματος, είναι αυτή που λες. Απλώς στο μυαλό μου την είχα για πιο πρόσφατη «έμπνευση».
Κοίταξε, αν είναι κανείς ελευθεριακός/αναρχικός/του αυτόνομου χώρου και τα σχετικά, μια χαρά τού κάθεται το σύνθημα (δεν υπονοώ κάτι για σένα, δεν ξέρω τις ιδιαίτερες απόψεις σου και δεν παριστάνω το μάγο). Εδώ όμως συζητάμε για την Αριστερά (τουλάχιστον εγώ μιλάω από τη σκοπιά τής Αριστεράς, αν προτιμάς), δηλαδή κατά βάση την Αριστερά που εμπνέεται από τις ιδέες τού Μαρξ, αυτό είναι για μένα η Αριστερά. Ισχυρίζομαι, το κάνω σαφές και στο αρχικό σχόλιο άλλωστε, ότι η Αριστερά δεν έπρεπε να εκφωνεί ένα τέτοιο σύνθημα ούτε από μέσα της. Διότι υιοθετώντας το δεν κάνει τίποτε άλλο από το να παίρνει ένα ιδιαίτερο, εξαιρετικά ιδιόμορφο, μειοψηφικό και μάλιστα αλλοεθνές στρώμα ανθρώπων και να το χρίζει κοινωνική και ταξική πρωτοπορία, υποκαθιστώντας έτσι με αυτήν όλη την πολυπληθέστερη και πλειοψηφική εθνική (= εγχώρια) εργατική τάξη. Αυτό είναι κάτι μεγαλύτερο από έγκλημα: είναι λάθος. Δύο είναι οι κυριότεροι λόγοι (τους αναφέρω χωρίς σειρά αξιολόγησης και χωρίς να τους πολυαναλύσω):
1. Η εθνική εργατική τάξη της κάθε χώρας με σημαντική παρουσία μεταναστών μπαίνει σε δεύτερο πλάνο. Ναι, αλλά αυτή την εργατική τάξη το κομμουνιστικό κίνημα πρέπει πρώτ’ απ’ όλα να προσεταιριστεί και με αυτήν την εργατική τάξη θα δώσει κυρίως τη μάχη του για την κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας σε κάθε χώρα, αφού ξέρουμε πια πολύ καλά ότι τα περί ταυτόχρονης παγκόσμιας ή παν-ηπειρωτικής (Ευρώπη) επανάστασης είναι μια χίμαιρα που την πίστεψαν κάποτε ακόμα και μεγάλα μυαλά σαν του Λένιν. Δεν μπορείς να «φτύνεις», κι αν το κάνεις δεν θα μείνεις ατιμώρητος, το κύριο όπλο σου!
2. Από την αντικειμενική τους κατάσταση, εκ των πραγμάτων που λένε, οι μετανάστες, αν και κατά τη συντριπτική τους πλειοψηφία θα επανδρώσουν την εργατική τάξη τής κάθε χώρας όπου θα εγκατασταθούν (και από όπου περάσουν), ωστόσο δεν είναι το υπ’ αριθμό ένα υποψήφιο εργατικό στρώμα για να ασπαστεί το όραμα της ριζικά διαφορετικής κοινωνίας (όπως ξέρεις, η έκφραση αυτή «της γης οι κολασμένοι» είναι παρμένη από τον ύμνο της Διεθνούς, δηλαδή τον ύμνο τών πιο πρωτοπόρων και ταξικά συνειδητοποιημένων μελών τής εργατικής τάξης που είχαν οργανωθεί σε Κομμουνιστικά Κόμματα ή τα υποστήριζαν πιστά και σταθερά). Η κατάστασή τους από πολλές πλευρές μοιράζεται αρκετά χαρακτηριστικά με αυτά που οι κλασικοί τού μαρξισμού (Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν κ.λπ.) απέδιδαν στο στρώμα τού λούμπεν προλεταριάτου τής εποχής τους. Αν κάνεις τις απαραίτητες αντικαταστάσεις που ο χρόνος ο οποίος έχει μεσολαβήσει και οι αλλαγές που επέφερε μας υποχρεώνει να κάνουμε, θα το δεις αυτό ολοκάθαρα. (Ένα σύντομο κείμενο –γραμμένο χωρίς μαρξιστικές ακαδημαϊκούρες αλλά σε απλή και κατανοητή γλώσσα– για να φρεσκάρεις τις γνώσεις σου περί λούμπεν προλεταριάτου είναι αυτό: http://www.theseis.com/index2.php?option=com_content&do_pdf=1&id=481 Σημείωσε ότι σε παραπέμπω σε κείμενο που κάνει μεν μια ανασκόπηση των απόψεων των κλασικών, όχι όμως αναπαράγοντάς τις απλώς: παίρνει και κάποιες κριτικές αποστάσεις. Αυτό, για να δεις ότι είμαι πιστός οπαδός τής αρχής που λέει πως όταν εξετάζουμε κάτι πρέπει να το βλέπουμε από όλες τις γωνίες, κι όχι μόνο από αυτή που μας βολεύει! :-) )
Κλείνοντας το σχόλιό μου, φίλε Red, να κάνω σαφές, έστω και κάπου επαναλαμβανόμενος, ότι με όλα τα παραπάνω δεν αμφισβητώ ούτε την τάξη στην οποία θα ενταχθούν κατά συντριπτική πλειοψηφία οι μετανάστες, ούτε τα βάσανά τους, ούτε, βέβαια, το πνεύμα τού συνθήματος «Έλληνες και ξένοι εργάτες ενωμένοι». Με όλα τα παραπάνω εκφράζω την απόλυτη αντίθεση και διαφωνία μου με την (πάντα κατά την άποψή μου) ανεδαφική και επικίνδυνη ιδέα να χρίζουμε, ως Αριστερά, τους μετανάστες πρωτοπορία τής ελληνικής (γερμανικής, γαλλικής, ιταλικής κ.λπ.) κοινωνίας.
Αυτά είχα να πω επί τού σχολίου σου.
Τα λέμε
Συνέχεια:
Γιατί το παγκόσμιο Κ.Κ. αποδείχτηκε ΑΝΙΚΑΝΟ; Διότι το ίδιο, θεωρούσε την εργατικη ταυτότητα μονοσήμαντα: Κρατούσε μόνο ή κυρίως την οικονομική διάσταση της ταξικής πάλης και αγνόησε -ακομα χειροτερα, θεώρησε εχθρικες- όλες τις υπόλοιπες διαστάσεις: Το εμφυλο, το μεταναστευτικό, το οικολογικό κλπ. Και την ενασχοληση με αυτά τα πεδία, την ονόμασε συλλήβδην, μικροαστισμό..
ΕΤΣΙ το παγκόσμιο Κ.Κ. μόνο του, έβαλε τα χέρια και εβγαλε τα ματάκια του: Όταν αυτοί που υποτίθεται πως ειναι τα κόμματα των εργατικών τάξεων δρικνυονται ανίκανοι στο να εγκολπωσουν αυτά τα νέα πεδία στην ταξική πάλη κ ρα θεωρούν και… Εχθρικά, όταν το εργατικό κίνημα τις δεκαετίες του 60 κ 70, έβλεπε καχύποπτα τους μετανάστες και με χίλια δυο κοσκινα τους οργάνων και ΑΝ, τότε, ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ να λέμε, που παρολαυτα αυτά τα επιμέρους κινήματα δεν γίναν ούτε καν στην πλειοψηφία τους, αντικομμουνιστικα!
Συνεχίζεται..
Λέτε ότι σας κατέβει. Ποιό ήταν το εργατικό κίνημα το 60 – 70 που έβλεπε καχύποπτα τους μετανάστες και τους οργάνωνε με το ζόρι?
Τα ΚΚ παγκοσμίως, θεωρούσαν ακριβώς την εργατική ταυτότητα μονοσήμαντα, διότι το αντικειμενικό κριτήριο ένταξης σε αυτά, είναι το ταξικό – η θέση στην παραγωγή – και όχι οι “κάποιοι” αυτοπροσδιορισμοί με δευτερεύοντα υποκειμενικά κριτήρια.
Αυτή η προσπάθεια φυσικά των ΚΚ, άφησε ανοιχτή την ευκαιρία στον οπορτουνισμό, για λόγους προσέγγισης και ενσωμάτωσης (target groups), να αναγνωρίσει αυτός και να ενισχύσει τα διάφορα κινήματα που προέκυπταν, όπως είπα παραπάνω, όχι από την θέση των μελών τους στην παραγωγή, αλλά από αυτοπροσδιορισμό με άλλα κριτήρια.
Το τίμημα φυσικά, ήταν και ο κατακερματισμός της εργατικής τάξης, αλλά και τελικά η προδοσία από τον οπορτουνισμό (γι αυτό λέγεται και οπορτουνισμός) αυτών των κινημάτων.
Ήδη την πρώτη γεύση από τον ΣΥΡΙΖΑ, την έχουν πάρει οι ΛΟΑΤΚΙ, με την υπόθεση του Ζακ, όπου, προκειμένου να μην θιχτεί η αστυνομία και οι “νοικοκυραίοι”, τον αφήνουν αδικαίωτο.
Μία ητανε και μία είναι η “αριστερά” της Δύσης .Η σοσιαλδημοκρατία και οι παραλλαγές της (δευτερη Διεθνής, τροτσκισμός, “αναρχικοι” πολυτελείας τύπου Τσόμσκι και “αυτόνομοι” τυπου Νέγκρι (τα αγαπημενα παιδιά των Νιου Γιορκ Ταιμς) , ,”οικολογία”, κλπ). Η προσκόλληση και αφομοίωση των “επισημων” σοσιαλιστών στο γερμανικό ιμπεριαλισμό,έφερε μοραία την αποδοχή συνολικά του ιμπεριαλιστικού συστήματος απο τις εργατικές αριστοκρατίες της Δύσης και απο την εργατική τάξη που ιδεολογικά και πολιτικά αφομοιώθηκε στο σύστημα. Στην ελίτ αυτή ανήκε και η εξόριστη ρωσική ιντελλιγκέντσια,που ως παρακλάδι της σοσιαλιστθικής ελίτ ονειρευόταν να εντάξει την καθυστερημενη τσαρική Ρωσία στο κυρίρχο σύστημα.. Δυστυχώςς γι αυτήν, η ύπαρξη του κόμματος του Στάλιν και της ομάδας του Καυκάσου ήταν η μόνη οργάνωση που υπήρχε στη διάθεσή της,οταν επέστρεψε απο τη χρυσή “εξορία της,για να επβάλει τους στόχους της στην εργατική τάξη. Προσπάθησε μάταια να επιβαλει σε συνεννόηση με τον Κερένσκι ενα “δυτικο” κοινοβουλευτικό καθεστως, σαν αυτό που θαύμαζε στη Δύση. Η σφοδρή αντίθεση του Στάλιν και της ομάδας του , κατλεστρεψε τα “σχ’εδια” της δημοκρατιας δυτικού τυπου που επιθυμούσε η ελίτ. (Τέλη Ιουλίου -Αύγουστος 1917 – Βλέπε Σταλιν Εργα τομος τριτος άρθρα Ιουλιου- Αυγούστου στην εφημεριδα “Ραμπότσι” όπου χαρακτηριζει τον Λενιν και την φιλικη του ιντελλιγκεντσια “Προδότες της Επανάστασης”. Για περισσότερα ” Νικος Βεργίδηεης, Η διπλή δολοφονία του Στάλιν” Αθηνα 1984, ελευθερο στο Διαδίκτυο]. Επίσης, ο Ισαάκ Ντώυτσερ στο “ΣΤΑΛΙΝ” , ( ο τροτκιστης Ντωυτσερ),καταρρίπτει ένα πρός ένα τα μυθεύματα των Δυτικων ελιτ ( “δημοκρατικων”, “σοσιαλιστικων” ¨τροτσκιστικων” και άλλων) γυρω απο τον Στάλιν,με την ψυχρότητα του επαγγελματία ιστορικού. Η συνεχεια ,γνωστη …και αναμενόμενη. Η φιλοδυτικη αριστερα της Δύσης, που ορκιζεται στη “δημικρατια” του κοινοβουλίου, η αντικομμουνιστικη (αντισταλινικη,δηθεν) “αριστερα” , των “Ιδρυματων” του αμερικανοσιωνισμου, οπως του “Εθνικου Κληροδοτήματος για τη Δημοκρατία” -παραρτηματος του Πενταγωνου,με επικεφαλής τροτσκιστες, οι γκουρού του Νεοσυντηρητισμου με επικεφαλης τον τροτσκιστη Κρίστολ, οι λίστες Σόρος κλπ,κλπ.οι υμνητές των “Επαναστατών της Ουκρανίας” (των Ναζι Μπαντεροβτσι) ,των “Επαναστατών της Λιβύης,της Συρίας” κλπ ,κλπ. Αυτη ειναι η “αριστερα” – τραβεστί της Δύσης,η καλύτερη τσατσά του κωλοχανείου “Δημοκρατικη Δύση” (κατα Δεσποτικης Ανατολής,οπως πάντα … Με τις υγειες μας … ,
Αγαπητέ χρηστο παριση, το σχολιο σας, ειναι κράμα απο ψεμματα, συνομωσιολογιες, μπαρούφες με 2-3 κόκκους αληθειας. Σχολια σαν και το δικό σας, αποδεικνυουν την τραγική ανικανότητα αλλα και άρνηση των Κ.Κ. διεθνώς, στο να αναλύσουν μαρξιστικα τις αλλαγές στον καπιταλισμό απο το ’60 κ μετά και στο να ενταξουν νέα πεδία στην ταξική πάλη (εμφυλο, οικολογικό, κλπ). Με αποτέλεσμα την χρεοκοπία του κομμ. Κινήματος παγκόσμια.
Μπορείτε να αναπτύξετε λίγο ποιες είναι οι παρανοήσεις σχετικά με τον Στάλιν που ανέτρεψε ο τροτσκιστής Ντωυτσερ;
Το κομμ. Κίνημα απέτυχε διότι ηττήθηκε στρατιωτικά σε χώρες όπως Ελλάδα Ισπανία κτλ αλλά και επειδή ηττήθηκε ιδεολογικά από το σταλινισμό. Πιο απλά δεν γίνεται.
Χαχαχαχαχα
Και για να νεκρανάσταση το σημερινό κίνημα πρέπει να επανακτήσει τα δημοκρατικά χαρακτηριστικά του και όχι να ψάχνει στο παρελθόν για προδότες.δηλαδη για εξηλαστηρια θύματα.
Ο Στάλιν ήταν ένας θρασύδειλος αυταρχικός και δικτατορικού χαρακτήρας αγκιτατορας καλός μόνο για να οργανώνει -μανιπουλαρει την μάζα των άγριων μουζικών και αυτό φαινεται σε ολόκληρη την καριέρα του.
Όταν η τρομοκρατία του τσάρου την οποία αυτός προκάλεσε με τις τρομοκρατικές ενέργειες της ομάδας τους, εντάθηκε αυτός κρυβόταν…
Τον Απρίλη κρυβόταν πίσω από τον Κάμενεφ και την γραμμή της πραβδας για στήριξη Κερένσκι (!!!) και κατοχύρωση των αστικοδημοκρατικων κατακτήσεων του Φλεβάρη!!!!.
Που ήταν τότε η ομάδα του Καυκάσου;
Μήπως περίμενε το πραξικόπημα κορνιλωφ για να εκδηλωθεί; Και πάλι όχι. Αυτή ήταν η στρατηγική του Λένιν Τρότσκι.
Ο Στάλιν ανίκανος σαν θεωρητικός, πιστό σκυλί του Κάμενεφ, τοτε ! Τους γανωνε τα αυτιά για αστικοδημοκρατικη επανάσταση .
Ο Λένιν μόνο με τον Τρότσκι συνέλαβε την αλλαγή στον αέρα, παρεφρασε – αναθεώρησε την μαρξιστική θεωρία περί σταδίων στην επανάσταση. Αναθεώρηση προς το επαναστατικό από τις μουχλές της πλεχανωφικης σοσιαλδημοκρατίας. Που ήταν τότε ο Στάλιν;
Το πραξικόπημα κορνιλωφ ήταν η ιστορική ευκαιρία που άρπαξε από τα μαλλιά ο λενιν. Χωρίς αυτό δεν διανοειται να επιχειρήσει πολεμική αναμέτρηση με το στρατό.. ταλαντευομενο. έφτιαξε κλίμα 💯-0 υπέρ των μπολσεβίκων και κέρδισε τους ταλαντευομενους στρατιώτες.
Ο Στάλιν δεν είχε δική του πολιτική θεωρία σκέψη για αυτό ήταν ένας κοινός σοσιαλδημοκράτης μενσεβικος το 17. Όπως και όλο το κόμμα.
Μόνο ο Λένιν ανέλαβε την ευθύνη να διατυπώσει την άποψη ότι η αστικοδημοκρατικη επανάσταση του Φλεβάρη μπορεί άμεσα να μετατραπεί σε προλεταριακή χωρίς να μεσολαβεί κάποιο μεγαλο διάστημα ‘κατοχυρωσης ‘ του αστικοδημοκρατικου καθεστώτος. Φέρνοντας τον Τρότσκι στο κόμμα έβαλε την βάση για να αλλάξει το κόμμα. Βοήθησε την συμμαχία με αριστερούς εσερους που κέρδισε χρόνο στον εμφύλιο όταν χάθηκαν τα σοβιέτ.
Μάλιστα ο Τρότσκι δεν επιθυμούσε να πάρει χαρακτήρα πραξικοπήματος η οκτωβριανή περιμένοντας να ψηφίσουν τα σοβιετ…ο Λένιν τον πρόλαβε αλλά ποιος είχε δίκαιο δεν θα το κρίνουμε εμείς.
Τα σταλινικά καθεστώτα κατασυκοφαντησαν την ιδέα της εργατικής δημοκρατίας φτιάχνοντας μια κεκαλυμμένα δικτατορία της κρατικής και κομματικής γραφειοκρατίας κακέκτυπο της.
Το στίγμα του σταλινισμού το φέρει και θα το φέρει για απροσδιόριστο αριθμό δεκαετιών ίσως και εκατονταετίες το παγκόσμιο εργατικο-λαικο κίνημα.
“Όταν η τρομοκρατία του τσάρου την οποία αυτός προκάλεσε με τις τρομοκρατικές ενέργειες της ομάδας τους,”….
…κι ο καϋμένος ο Ράλλης αναγκάστηκε να φτιάξει τα Τάγματα Ασφαλείας, για να απαντήσει στην σταλινική τρομοκρατία του ΕΛΑΣ…
…άσε, που οι αντάρτες σκοτώνανε Γερμανούς εργάτες….
…o δε ΔΣΕ, ήταν το αποκορύφωμα της αχαλίνωτης σταλινικής αγριότητας!
…………..
Ναρίτες, όταν σας λέω πως δεν υπάρχει κομμουνιστής, που να μιλάει με τρότσκες… δε με ακούτε!
Μα τι σχέση έχει το ΕΑΜ και ο Βελουχιωτης ακόμα και ο Ζαχαριαδης για τον ηρωικό αγώνα που έκανε ο λαος της χωρας αυτης (ακομα και εναντια στην ηγεσια του)
Θα απολογηθουμε; Εγώ αναφέρθηκαν στο τροπο δράσης του Στάλιν. Που πήγαζε απο τα βιώματα του. Η δραση του Στάλιν στα σκοτεινά χρόνια είχε σιγκεκριμενα μειοψηφίκα χαρακτηριστικά, δεν είναι τίμιο να κρυβεστε οι υμνητες του…
Ο Στάλιν οργάνωνε γκρουπες χωρίς καμμία λαϊκή στήριξη.Και η συνομωτικη τεχνική του συνεχίστηκε στο κομμα και την κορυφη του.
Η απαντηση μου αφορα το πρωτο σχολιο που μου έγινε Θα συνεχισω ,για να μη μενεουν μετεωρες συκοφαντίες ( τις ύβρεις τις επιστρεφω,αλλα δειχνουν το ποσο “δημοκρατες” κλπ ειναι αυτοι που τις λενε
Παρέθεσα πηγές, (Βεργιδης «Η διπλή δολοφονία του Στάλιν», Ντώυτσερ «Στάλιν») , ως ελάχιστο δειγμα από τα χιλιάδες στοιχεία που υπάρχουν για την αποδειξη της θεσης μου για την ιστορικη συνεχεια του Δυτικου «σοσιαλισμου» (σε ολες του τις παραλλαγες ,”σοσιαλιστικη», «τροτσκιστικη» , «ευρωκομμουνιστικη» και άλλες) προσπαθωντας να ειμαι σύντομος . ( να σου σημειωσω ότι το ποστ μου ηταν απαντηση στο αρχικο σχολιο του LEFT (μου είναι άγνωστος ,όπως κι εσύ) και τίποτε άλλο)
Aφού λοιπόν ,κατ’ εσέ, γραφω «ψεμματα», «μπαρούφες» και «συνωμοσιολογίες» , κάτσε και διάβασε καποια από αυτά τά ψέμματα
ΨΕΜΜΑ ΠΡΩΤΟ :
1) Αρθρο από τροτσκιστική ομαδα, για τον «Τόνυ Κλίφφ» [ πραγματικο του όνομα YGAEL GLUKSTEIN ] για την εκ μέρους του τιοθέτηση του ΟΘΝ , ητοι των ουκρανών Ναζι,το πρόγραμμα των οποίων θεωρούσε (ενώ ΗΞΕΡΕ ΚΑΛΑ ότι ηταν Ναζι) ως … «σοσιαλιστικο» -(ελλειψει χρονου δε μπορω να το μεταφρασω στα ελληνικα)
2) «Tony Cliff, the SWP and the Ukrainian nationalists»
Στο Ιντερνετ ως – International …
https://www.icl-fi.org/english/wh/227/cliffites.html
International Communist League
Spartacist, theoretical and documentary repository of the ICL, incorporating Women & Revolution Workers Vanguard, biweekly organ of the Spartacist League/U.S.
Workers Hammer No. 227
Summer 2014
Tony Cliff, the SWP and the Ukrainian nationalists
Once they were (Cold) Warriors
The article on page 12 notes that the Socialist Workers Party (SWP) whitewashed the role of the fascists in the Kiev coup in February. This is not new. The founder of the SWP, Tony Cliff, eulogised the forces of murderous nationalism and anti-Communism that fought against the Soviet Union during and after World War II in his seminal work, State Capitalism in Russia (published in 1955). Cliff’s “theory” of state capitalism, which allegedly meant neutrality between the imperialists on one side and the degenerated and deformed workers states on the other, was in reality a smokescreen for support to pro-NATO, anti-Soviet forces whose aim was to restore capitalism in the Soviet Union and Eastern Europe.
Among the “anti-Stalinist” forces that Cliff portrays as being pro-socialist are the Ukrainian Insurgent Army (UPA) and the Vlasov movement, both of which were Nazi collaborators. Ludicrously describing the UPA as an example of forces which “strive consciously or semi-consciously, even unconsciously” for the establishment of a “socialist democracy”, Cliff wrote:
“This deduction of the probable programme of the anti-Stalinist opposition from the objective data of bureaucratic state capitalism is clearly supported by the actual programmes of two organised anti-Stalinist movements which appeared during the World War II — the Vlassov movement and the Ukrainian Resurgent Army (UPA).”
As we wrote more than 20 years ago: “The UPA was founded in 1940 in the newly Soviet-occupied western Ukraine, in collaboration with the Wehrmacht and explicitly to fight against the Red Army. It is well known that all wings of Ukrainian bourgeois nationalism collaborated with Hitler when he invaded the Ukraine in 1941” (Workers Hammer no 122, April 1991). By late 1942, the UPA was dominated by the Organisation of Ukrainian Nationalists led by fascist Stepan Bandera. The UPA’s involvement in mass murder and ethnic cleansing is no secret. Last year the Economist wrote that: “Between February 1943 and February 1944, units of the Ukrainian Insurgent Army killed up to 100,000 Poles in Volyn and eastern Galicia, former Polish territories now in western Ukraine. The butchery reached its apogee in July, with as many as 20,000, including women, children and the elderly, murdered” (15 July 2013).
By 1947, most UPA units had escaped into the arms of Western intelligence, which turned them into a guerrilla force against the Soviets. A published declassified CIA account titled “Cold War Allies: The Origins of CIA’s Relationship with Ukrainian Nationalists” by Kevin C Ruffner explained that:
“[The] CIA reestablished and expanded its contacts with the Ukrainians and others for covert action against the Communists and as wartime assets to be used behind Red Army lines as guerrillas, saboteurs, and resistance leaders. CIA continued to cling to these groups long after their immediate utility expired out of the mistaken belief that they were a valuable wartime reserve.
“The sometimes brutal war record of many emigre groups became blurred as they became more critical to the CIA.”
— Fifty Years of the CIA (Central Intelligence Agency, 1998)
Cliff quotes General Malyshkin, one of General Vlasov’s chief assistants, saying that “all those industries which during the period of Bolshevism were erected at the expense of the blood and sweat of the whole people, must become the property of the state, national property”. Incredibly, Cliff goes on: “whether the Vlasov leaders were sincere or not is irrelevant. The mere fact that they took a stand for state ownership of large industry — and that in Nazi Germany — is proof that only such a stand could have appealed to the Soviet POWs whom they tried to recruit. A similar position was held by the UPA.” From Cliff’s virulently Stalinophobic standpoint, the mere fact that these forces fought the Soviet Army is all that matters; the fact they were aiding the Nazis is irrelevant.
But the fact is, of course, Cliff’s book does not elucidate what Generals Vlasov and Malyshkin were doing in Nazi Germany. Vlasov, a former Soviet Army general, was a turncoat who collaborated with Nazi Heinrich Himmler and headed the so-called Russian Liberation Army, formed to entice Russian soldiers to fight alongside the Wehrmacht. Malyshkin, also a former Soviet general, was a prisoner of war who joined the Nazis and became an instructor for propaganda courses to disseminate Nazi ideology among Soviet prisoners. During the Nazi rout at the hands of the Soviet Army, both generals were captured. They were hanged in Moscow in 1946.
To whitewash these Nazi collaborators, Cliff sucked out a couple of quotes where the UPA talked about the need for “state-national” property. After the Ukrainian masses had experienced mass murder and looting at the hands of the occupying Nazis, most Ukrainian nationalist organisations changed their tune in order to avoid losing all credibility; the UPA started talking about socialised property and even “classless society”. In fact, it has never been a problem for fascists to talk about nationalised property. In Italy, Mussolini boasted that his regime nationalised huge chunks of the economy, which was done in order to save ailing Italian capitalism.
Cliff’s State Capitalism in Russia cites an article published in April 1949 in New International, the magazine of Max Shachtman’s Independent Socialist League (previously the Workers Party) which depicts the UPA as some sort of pro-socialist force. Max Shachtman, who had been a founder of American Trotskyism alongside James Cannon, broke with Trotskyism amid the anti-Soviet hysteria provoked by the Stalin-Hitler pact and went on to form the Workers Party in 1940.
Recently, the pro-imperialist reformists of the Alliance for Workers Liberty (AWL) reproduced the New International article — appropriately, under a Ukrainian national flag — in their efforts to support the current pro-NATO Ukrainian regime and prettify its fascist wing. The AWL’s introduction to this revisionist filth about the UPA claims that the article “tells some of the story of the guerrilla movement in Ukraine in the 1940s against both Hitler and Stalin”. The AWL is fully aware of the UPA’s history, as they admit in their introduction (workersliberty.org, 28 February):
“There are claims that the UPA, reported in the article below as an authentically left-wing movement, was responsible for massacres of Poles and of Jews; there is also counter-claim that the UPA has been the victim of demonisation by the Stalinists, and the UPA certainly was demonised by the Stalinists after they finally suppressed it militarily.”
But the AWL washes its hands of any responsibility for publishing this trash with the shameless statement that “whether [the article’s] judgments stand up to the test of further historical research, we are not qualified to judge”. Of course, there have also long been “counterclaims” that the Holocaust did not happen, by Nazis and their sympathisers everywhere.
What Tony Cliff shares with the AWL is their hatred for the Soviet workers state. They supported the “democratic” credentials of the Western imperialists and gave a “socialist” or democratic veneer to forces who worked to undermine the Soviet Union. Support for anti-Soviet forces was at the core of the Cliff tendency from its outset and intrinsic to their support for “democratic” imperialism. In the 1980s the Cliffites hailed as “freedom fighters” the CIA-backed mujahedin in Afghanistan — anti-woman Islamic fundamentalist reactionaries fighting the Soviet Red Army who intervened to prop up the modernising Afghan PDPA government. The victory of the mujahedin wrought devastation of the country under brutal fundamentalist rule; the treacherous withdrawal of the Red Army strengthened the drive towards capitalist restoration in the USSR which has brought all-sided reaction to the world’s working people.
With the triumph of counterrevolution in 1991-92, fascist groups in Russia and the western Ukraine were emboldened, and so were their leftist apologists. In 1991, International Communist League representatives withdrew from the editorial board of Revolutionary History, an archival publication focusing on the Trotskyist movement. One reason was the desire of a substantial part of the editorial board to publish patently fascistic Ukrainian nationalist material. Our resignation letter pointed to the UPA’s all-pervasive anti-Semitism, as described in the memoirs of Mikhail Baitalsky, a Jewish Ukrainian Trotskyist who was imprisoned by Stalin’s bureaucratic regime in the Vorkuta labour camp, where he encountered some of Bandera’s followers in the 1950s. Baitalsky recounted what he learned of the activities of the Banderaite cut-throats in Ukraine:
“I will not speak of the fate of the local Jews; you can imagine what happened to them. But Poles also lived there. The Bandera forces butchered, one after another, all the Polish families who had not managed to go into hiding. They slaughtered them not with guns but with sabers. They derived pleasure from hacking up other peoples’ children with their bare hands and massacring women.”
— reprinted in Bulletin in Defense of Marxism (March 1991)
Our letter continued: “Mikhail Baitalsky didn’t hail the Banderaites as fellow fighters in the struggle against Stalin; we can’t be part of an editorial board which allies with their virtual equivalents in the Soviet Union today” (Workers Hammer no 122, April 1991).
ΨΕΜΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ
2) Αρθρο στο τροτσκιστικο World Socialist Web Site για την επαίσχυντη συγκάλυψη του φασιστικού καθεστώτος του Κιέβου από το «Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα του τροτσκιστη Μελανσόν και τη στήριξή του από τη ¨δημοκρατικη Ευρωπη» ,όπου καταγγέλλει ότι θυγατρικές του δυναμεις πήραν ακόμα και μερος στο φασιστικο πραξικοπημα. Επισης υπογραμμιζει την εξύμνηση από τον Ρωσο τροτσκιστη Ιλία Μπουντραιτσκις (νομιζω ότι είναι συνδεδεμενος με τη μαντελικη «Διεθνη» ,),των ουκρανων νέο-Ναζι και του ρόλου τους στο Μαινταν :
World Socialist Web Site
«New Anti-capitalist Party calls for escalating intervention in Ukraine»
By Alex Lantier
11 March 2015
(αποσπάσματα εδώ, ολοκληρο το αρθρο εκει που παραπέμπω)
After its statement hailing Greece’s Syriza government as it surrendered to the European Union’s austerity diktat, France’s pseudo-left New Anti-capitalist Party (NPA) has posted another statement, this time advocating military intervention in Ukraine led by the UN and directed against Russia.[…]
This is a shameless cover-up of Western imperialism’s intervention in Ukraine and its reliance on fascist proxies. The NPA’s affiliates supported and in fact participated in a putsch in February 2014, publicly backed by US and European officials who traveled to Kiev. The coup was led by fascist militias such as the Right Sector and brought a violently right-wing regime to power.
The NPA’s denials that anti-Russian fascists led the Western-backed putsch in Kiev are flat-out lies, contradicting even the NPA’s own accounts last year from within the right-wing protests on Kiev’s Independence Square (Maidan).
Last year, Ilya Budraitskis of the pseudo-left Russian Socialist Movement (RSM) hailed the role of the pro-Nazi Right Sector in leading the putsch. He wrote, “Without the ultra-right proponents of a ‘national dictatorship’ from the Right Sector, there would never have been any barricades on Hrushevskoho or occupied ministries turned into ‘headquarters of the revolution.’ There would not be, full stop, any of the events that actually prevented the consolidation of a ‘party of order’ and the establishment of a ‘state of emergency’ from above.” […]
[ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ]
Καλό είναι οι σχολιαστές μας να αποφεύγουν κατεβατά στα αγγλικά, χαρακτηρισμούς, καθώς και εμφανείς ανακρίβειες, όπως πχ ότι ο Μελανσόν είναι τροτσκιστής ηγέτης του Νέου Αντικαπιταλιστικού Κόμματος, αν θέλουν τα σχόλιά τους να δημοσιεύονται.
Πάντως ο συγχωρεμένος ο Βεργίδης ήταν πολυ μπροστα από την εποχή του αφου σερβιρε ” ψεκασμενες” θεωριες πολυ πριν την εποχη του διαδικτύου.Ασε που σαν προσωπικοτητα ήταν πολυσχιδης αφου ηταν ναζιστής ομοφυλοφιλος κ ναρκομανής.Η αληθεια ήταν οτι δεν είχε παρωπιδες κ ηταν καλων προθεσεων όμως δεν ξερω τι αξια εχουν οι θεωριες του…
Tης Παρασκευή ς το γαλα
Εξηγησα οτι δεν εχω χρονο να το μεςταφρασω,αυτος ειναι ο λογος και τιποτε άλλο. Δεν πρέπει να απαντησω στη συκοφαντια εναντιον μπου οτι γραφω ψεμματα? Ανακριβεια οτι ο Μελανσον ειναι τροτσκιστης? Για κοιτα καλυτερα το βιογραφικο του. (Αν ισως σημερα εχει “ανανηψει” και δηλωνει απλά νατοικος δημοκρατης,ειναι δικο του θεμα ,καρριέρα κανει,καλα κανει (κατ’ ατυτον) . Ευχαριστω.
[συνεχεια]
Aπό το «ΑΒΑΝΓΚΑΡΝΤ» ελληνικό τροτσκιστικο ιστότοπο
ΑΛΕΞ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ: ΕΝΑΣ ΑΠΟΛΟΓΗΤΗΣ ΤΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ
19/03/2014 • by kseeath • in Διεθνή,Μεταφρασμένο. •
Συνεχίζουμε την μετάφραση και αναδημοσίευση αριστερής διεθνιστικής αρθρογραφίας για την Ουκρανία. Άρθρων που -ανεξάρτητα από επιμέρους επιφυλάξεις ή διαφωνίες- τοποθετούνται σωστά σε κρίσιμα ζητήματα και αναδεικνύουν ταυτόχρονα την ιδεολογικοπολιτική χρεωκοπία δυστυχώς των πιο «αναγνωρίσιμων» στην Ευρώπη «τροτσκιστικων» ρευμάτων.
callinicos
Alex Callinicos: An imperialist apologist writes on Ukraine, του Chris Marsden, δημοσιεύτηκε στο World Socialist Web Site στις 14/3/14
μετάφραση TeoCubanos
Ο Άλεξ Καλλίνικος είναι ο θεωρητικός ηγέτης του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος της Βρετανίας και λέκτορας στο Kings College του Λονδίνου. Τα τελευταία γραπτά του για την Ουκρανία τον ξεχωρίζουν οριστικά ως ένα εύχρηστο εργαλείο της ιμπεριαλιστικής ίντριγκας, έτοιμο να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε ψέμα, οσοδήποτε ξεδιάντροπο, προκειμένου να διευκολυνθούν οι ληστρικές δραστηριότητες της Ουάσιγκτον και του Λονδίνου.
Ένα άρθρο του της 3ης Μαρτίου, με τίτλο “Ο Πούτιν ανεβάζει τον πήχη στην ιμπεριαλιστική κρίση της Κριμαίας”, είναι μια ελάχιστα καλυμμένη υπεράσπιση του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Είναι, σύμφωνα με τον Καλλίνικο, “η κατάληψη από τη Ρωσία του στρατιωτικού ελέγχου πάνω στην Κριμαία [αυτή που] έχει φέρει την Ουκρανία στο χείλος του πολέμου”.
Δεν υπάρχει καμία εξέταση των γεγονότων που οδήγησαν στην εν λόγω κατάληψη. Μάλλον το αντίθετο. Για το πραξικόπημα που οργανώθηκε από την Ουάσιγκτον και τους Ευρωπαίους σύμμαχους της και ανέτρεψε το φιλορωσικό καθεστώς του Βίκτορ Γιανουκόβιτς, ο Καλλίνικος γράφει ότι ενώ εξέφρασε μια “διαπάλη που συνεχίζεται για περισσότερο από μια δεκαετία μεταξύ των διεφθαρμένων λωποδυτών ολιγαρχών”, “αυτό ήταν κατά κάποιο τρόπο δευτερεύον, υπόκειντο σε “ένα γνήσιο λαϊκό κίνημα ενάντια στον εξόριστο πλέον πρόεδρο”.
Επιπλέον, “χάρη στην ιστορική αδυναμία της αριστεράς στην Ουκρανία, η ακροδεξιά έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην κατάληψη “Euromaidan” στο Κίεβο … εκείνοι που ισχυρίζονται ότι η ανατροπή Γιανουκόβιτς ήταν ένα “φασιστικό πραξικόπημα” παπαγαλίζουν την προπαγάνδα της Μόσχας”.
Η μόνη πρόταση που υποτίθεται ότι αντικρούει τον αναμφισβήτητο ρόλο των φασιστικών δυνάμεων, όπως το Σβόμποντα και ο Δεξιός Τομέας, στην εκθρόνιση του Γιανουκόβιτς είναι η διακήρυξη ότι έπεσε “επειδή το τμήμα της ολιγαρχίας που προηγουμένως τον είχε υποστηρίξει απέσυρε την υποστήριξή του”.
Καμία απολύτως αναφορά δεν γίνεται στον καθοριστικό ρόλο που διαδραματίζουν οι ΗΠΑ και ο ευρωπαϊκός ιμπεριαλισμός στην υποστήριξη της συμμαχίας των ολιγαρχών και των πολιτικών τους ανδρείκελων, συμπεριλαμβανομένων του Σβόμποντα και του Δεξιού Τομέα.
Απαντώντας στον ισχυρισμό του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν ότι“ενεργεί για την προάσπιση των ρωσόφωνων της Ουκρανίας”, ο Καλλίνικος υπερασπίζεται και πάλι τα διαπιστευτήρια καλής προαίρεσης του αμερικανοκίνητου καθεστώτος, δηλώνοντας ότι “πέρα από μια κοινοβουλευτική ψηφοφορία στο Κίεβο για την αφαίρεση από τη Ρωσική γλώσσα του καθεστώτος της ως επίσημης γλώσσας, δεν υπάρχουν ενδείξεις οποιασδήποτε πραγματικής απειλής για τους ρωσόφωνους”.
Όσον αφορά αυτό που αναφέρει ως “η ενδο-ιμπεριαλιστική αντιπαλότητα μεταξύ της Ρωσίας και της Δύσης”, ο Καλλίνικος προβάλλει τον απίθανο ισχυρισμό ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) και οι ΗΠΑ έχουν πολύ μικρό ενδιαφέρον για την Ουκρανία!
“Η Ουκρανία έχει σημασία πολύ περισσότερο για τη Ρωσία από ότι για τις Ηνωμένες Πολιτείες ή την ΕΕ”, δηλώνει ο Καλλίνικος. “Μια Ουκρανία, η οποία θα είχε ενσωματωθεί πλήρως στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ θα ήταν ένα βήμα προς το χειρότερο εφιάλτη της Μόσχας, του να περικυκλωθεί από τη Δύση”, προσθέτει.
Ωστόσο, η ΕΕ εξαρτάται από τις “στρατιωτικές δυνατότητες των ΗΠΑ … Και τα μάτια της Αμερικής είναι στραμμένα προς τον Ειρηνικό. Όταν ο Μπαράκ Ομπάμα υποχώρησε από την απειλή του να εξαπολύσει πυραυλικές επιθέσεις εναντίον του συριακού καθεστώτος του Μπασάρ αλ-Άσαντ το περασμένο φθινόπωρο, υποδήλωσε έτσι ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν καμία όρεξη για άλλους χερσαίους πολέμους στην Ευρασία”.
“Η Ουάσιγκτον αναμφίβολα θα ενδιαφερόταν να δει την Ουκρανία να ενσωματώνεται στο δυτικό σύστημα συμμαχιών”, συμπεραίνει. “Αλλά η άποψη που τέθηκε από κάποιους αριστερούς ότι πίσω από την κρίση στην Ουκρανία βρίσκεται μια απόπειρα Αμερικάνων νεοσυντηρητικών για πόλεμο με τη Ρωσία είναι η πιο καθαρή ανοησία … Οι σοσιαλιστές στη Δύση πρέπει φυσικά να αντιτεθούν σε οποιαδήποτε στρατιωτική επέμβαση από τις ΗΠΑ ή το ΝΑΤΟ στην Ουκρανία. Αλλά η κρίση, μας υπενθυμίζει ότι ο Ιμπεριαλισμός δεν μπορεί να περιοριστεί στην αμερικανική κυριαρχία. Πρόκειται για ένα σύστημα οικονομικού και γεωπολιτικού ανταγωνισμού μεταξύ των ηγετικών καπιταλιστικών δυνάμεων. Αντί να γίνουμε ουρά οποιασδήποτε από αυτές τις δυνάμεις, πρέπει να ανιπαλέψουμε ολόκληρο αυτό το σύστημα. Αυτό σημαίνει να αντιπαλέψουμε τη ρωσική επέμβαση στην Ουκρανία”.
Δεν πρόκειται για κάποιον με λανθασμένη πολιτική γραμμή. Είναι ένας άνθρωπος που ξέρει ότι ψεύδεται. Ήταν 2008, όταν ο Καλλίνικος έγραψε ένα άρθρο για το Socialist Review, “Συστημική αποτυχία: οικονομική αναταραχή και ατελείωτος πόλεμος”.
ΑΦΑΙΡΩ ΤΜΗΜΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΓΙΑ ΣΥΝΤΟΜΙΑ
[…]
Αλλά για τον Καλλίνικο, ο οποίος περιτυλίγει τη δεξιόστροφη γραμμή του με τις γελοιότητες και τις πολιτικές μυθοπλασίες του “κρατικού καπιταλισμού”, συμπεριλαμβανομένης της ψευδούς απεικόνισης της Ρωσίας ως ιμπεριαλιστικής δύναμης, τα στρατηγικά διδάγματα που πρέπει να αντληθούν από τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991, είναι κενό γραμμα.
Ο Καλλίνικος με ευχαρίστηση ξεχνά τι έγραψε το 2008, επειδή είναι προσηλωμένος στην υπεράσπιση του πραξικοπήματος στο Κίεβο που οργανώθηκε από την Ουάσιγκτον και στην επιμονή ότι η Ρωσία είναι ο επιτιθέμενος ιμπεριαλιστής.
Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που ο Καλλίνικος χρησιμοποιεί ψευδείς ισχυρισμούς για να καθαγιάσει μια φιλο-ιμπεριαλιστική πολιτική. Τον Ιούλιο του 2012, οι ΗΠΑ διεξήγαγαν ήδη πάνω από ένα χρόνο μια στρατιωτική εκστρατεία για να αποσταθεροποιήσουν το καθεστώς του προέδρου της Συρίας Μπασάρ αλ-Άσαντ, χρησιμοποιώντας κατευθυνόμενες ισλαμιστικές δυνάμεις υποστηριζόμενες από την Τουρκία και τις χώρες του Κόλπου.
Ο Καλλίνικος ανταποκρίθηκε περιγράφοντας τη Συρία ως μια «επανάσταση» ριζωμένη σε μια «λαϊκή εξέγερση», επιμένοντας: “Η άποψη ότι η Συρία ‘επαναποικιοποιείται’ υπαινίσσεται ότι η απομάκρυνση του καθεστώτος του Άσαντ είναι μια παλιά μακροχρόνια Δυτική επιδίωξη. Αλλά δεν υπάρχει καμία ένδειξη για κάτι τέτοιο … Εκείνοι στη Δυτική Αριστερά που επιτρέπουν ένας αντανακλαστικός και απερίσκεπτος «αντι-ιμπεριαλισμός», να τους θέσει εναντίον της συριακής επανάστασης απλά ομολογούν την χρεωκοπία τους”.
Ο Καλλίνικος κλείνει το άρθρο του για την Ουκρανία της 3ης Μάρτη με την υπόδειξη: “Ποτέ άλλοτε το σύνθημα «Ούτε Ουάσιγκτον ούτε Μόσχα, αλλά διεθνής σοσιαλισμός» δεν ήταν πιο επίκαιρο”.
Στην πραγματικότητα, αυτό το παλιό σύνθημα του SWP περί “τρίτου πόλου” δεν αντικατοπτρίζει με ακρίβεια την πολιτική του Καλλίνικου. Ο Καλλίνικος είναι ορκισμένος αντίπαλος του “απερίσκεπτου αντι-ιμπεριαλισμού”, επειδή ο ίδιος είναι ένας απολογητής του ιμπεριαλισμού. Το παραπλανητικό του σύνθημα θα πρέπει να διαβαστεί σωστά: “Όχι στη Μόσχα, Ναι στην Ουάσιγκτον”.
Advertisements
Το αμερικανικο ISO, ( οι επίγονοι του λυσσασμένου αντικομμουνιστη Μαξ Σάχτμαν,που στα 1950 ζητούσε να ρίξουν πυρηνική βόμβα στην Β. Κορέα) , δρα σημερα ως «αριστερο» εξαπτέρυγο του Πενταγωνου. Απολαυστε τα κατορθώματα των εκλεκτών αυτών κυριων και πάλι από το τροτσκιστικο ιστολογιο ,το WSWS, σε ένα από τα πολλά άρθρα του που τους έχει αφιερώσει :
At “Socialism 2017” conference, International Socialist Organization shows its pro-war colors
By Jerry White and Josh Varlin
21 July 2017
The International Socialist Organization (ISO) held its “Socialism 2017” conference in Chicago on July 6-9. What was most striking about the event was the virulence of the pro-war policy of the ISO.
At several sessions dedicated to geo-political developments, ISO speakers presented positions that differed little, if any, from those of the US State Department. They denounced Chinese and Russian “imperialism” and presented the reactionary forces in Syria, armed and funded by the US, Turkey and the Gulf States, as “revolutionaries.”
A central role was played by Ashley Smith, an editorial board member on the ISO’s International Socialist Review magazine and the organization’s principal proponent of regime-change in Syria. While Smith usually remains in the background, during these sessions he intervened aggressively, in some cases from the back of the room, to shout down anyone who questioned the ISO’s international policies and affiliations.[…]
Καλούν στις διαλεξεις τους ανθρώπους του Στειτ Ντηπάρτμεντ,για να αποδείξουν πόσο δικιο έχει η επέμβαση κατά της Συριας :
[…]The real character of these so-called revolutionaries was revealed at the session “Revolution and Counter-Revolution in the Middle East” delivered by Anand Gopal, a journalist and fellow with the International Security Program at the Washington, DC think tank New America. New America is run by Anne-Marie Slaughter, the former Director of Policy Planning for the US State Department from January 2009 until February 2011 under then-Secretary of State Hillary Clinton.
Gopal, who has reported for the Wall Street Journal and Foreign Policy, has slipped in and out of areas in Syria controlled by al Qaeda-backed “rebel” forces, which would be impossible without the support of US and foreign intelligence services. He boasted that he has visited a Syrian town near Aleppo a dozen times since 2011.
Gopal blamed the poor organizational abilities of the Free Syrian Army and the “destructive influence of Ba’athism on the country’s democratic and leftist traditions” for the fact that the anti-Assad struggle is under the leadership of al Qaed[…]
Καθολου περίεργο ότι καποιοι (Βλ. αρθρα κ. Πέτρου στον ιστοτοπο της ΔΕΑ ),οπου κατηγορούν την Αμερικη ότι …δεν κανει τους απαραίτητους βομβαρδισμούς κατά του συριακού στρατου κ εχει εγκαταλείψει τους «επαναστατες της Συριας» στην τύχη τους.
[συνεχιζεται]
Ι. Για το βιβλίο του Βεργίδη. Όπως προείπα, υπάρχει ελεύθερο στο διαδικτυο. Να σημειώσω ότι επειδή καταρρίπτει – με στοιχεία από πηγές πάντα- τον μύθο του Λένιν ( φτιαγμένο από τον ίδιο το Στάλιν ,το εργο εξηγεί γιατί – Βλ. κ www Paul Mattick “The Lenin Legend” ,άρθρο του γνωστου Συμβουλιακού Κομμουνιστή ) και εξηγεί τον πραγματικό Στάλιν και όχι αυτόν που κατασκεύασε η προπαγάνδα του ιμπεριαλισμου (μηπως αυτό πάντα δεν κάνει για τους εχθρούς του οικονομικοπολιτικού συστήματος που εξυπηρετεί ?) και ο «σοσιαλισμος» της Δύσης με τις παραφυάδες του («τροτσκισμος» ,’ευρωκομμουνισμος», «αναρχικοι» της δυτικόφιλης ιντελλιγκέντσιας κλπ ) , ΑΠΑΓΟΡΕΥΘΗΚΕ η ανάγνωσή του όταν ειχε πρωτοεκδοθεί ,καπου στα 1983-4 , από το χώρο του ΚΚΕ.
ΙΙ. Για το βιβλίο του Ντώυτσερ.
Ο μύθος του «αγράμματου» και «αμόρφωτου» Στάλιν.
ΑΝΤΙΓΡΑΦΩ ΤΟΝ ΝΤΩΥΤΣΕΡ : Σελιδα 5 του έργου και επόμενα […] «Φοιτησε για πέντε χρόνια στη σχολη του Γκόρι[…] «Γενικά, ήταν ένας από τους καλύτερους,αν όχι ο καλύτερος μαθητής στην τάξη του Δε χρειάστηκε πολύ για να διαπιστώσουν οι δάσκαλοι κι οι συμ μαθητές του ,πως το φτωχό βλογιοκομμένο παιδί διέθετε μια σπάνια μνήμη και μάθαινε τα μαθήματά του χωρίς σχεδόν καμμιά προσπάθεια[…]. «βρισκόταν πάντα σε πλεονεκτική θέση μέσα στην τάξη,όπου μπορούσε να λέει τα μαθήματά του με μεγαλύτερη ευκολία από τα καλομαθημένα παιδιά των πλούσιων αλευρέμπορων ΄και στην αυλή του σχολειού τους ξεπερνούσε τόσο πολύ στην ευκινησία και στην τόλμηπου αφήνονταν να κουμαντάρονται και να διατάσσονται από το παιδί του παπουτσή […] Σελ. 7 – 8 «Το γεγονός της πρόωρης πνευματικής του ανάπτυξης είναι βεβαιωμένο,γιατί στα 1895,ένα χρόνο μετά από τότε που έφυγε από το σχολειό του Γκόρι,δημοσίευε κιόλας στίχους σ΄ένα από τα πιο σπουδαία γεωργιανά περιοδικά.Θα είχε αρχίσει να γράφει στίχους όταν ήταν στο Γκόρι» […] «Το επόμενο στάδιο ήταν η εγγραφή του ,το φθινόπωρο του 1894,στο Θεολογικό Σεμινάριο της Τιφλίδας» […] σελ. 9 «στο …σεμιναριο έμεινε από τον Οκτώβρη του 1894 ως το Μάη του 1899»
Σελιδα 15 «Όπως στο Γκόρι έτσι κι εδώ ήταν ενας υποδειγματικός μαθητής,ικανός,επιμελής,προσεχτικός». Σελιδα 16 « […] ένα ποιήμά του δημοσιεύτηκε στο γεωργιανό περιοδοικό Ιμπέρια…στις 29 Οκτώβρη 1895…αφιέρωνε τους στιχους ,πατριωτικους στο χαρακτήρα ,αλλα χρωματισμένους με κοινωνικό ριζοσπαστισμό σ’ ένα ονομαστό γεωργιανό ποιητή ,τον Ρ. Εριστάβι.Τους δημοσιευσε με το ψευδώνυμο Σοζέλο – «μικρός Ιωσήφ» […] «Εκτος αποτη γεωργιανή ποίηση,τα’ αριστουργήματα της Ρώσικης και της Εΰρωpαικης λογοτεχνιας ήταν τα αγαπημενα του αναγνώσματα» […]Σελιδα 17 […] «μεγαλυτερη σημασία για την ανάπτυξή του είχαν τα λαικα βιβλία για τη βιολογία του Δαρβίνου,για την οικονομία και την κοινωνιολογία.[…] «Σχεδον όλοι οι απομνημονευματογράφοι,φιλικοί ή εχρρικοί προς τον Στάλιν,συμφωνουν με την εικόνα που δινει ο Γκλουρντιτζέ,ενας από τους συμμαθητές του … Τα βιβλια ηταν οι αχώριστοι φίλοι του Ιωσήφ,δεν τα αποχωριζόταν ούτε τις ώρες του φαγητού» […]
Σελ. 18 « Τον Αυγουστο του 1898…προσχώρησε σε μια παράνομη σοσιαλιστική οργανωση που λεγοταν Μεσσάμε Ντάσσυ…όταν ήταν δεκαεννιά χρονών» Οι ηγετες της οργανωσης … φροντισαν να δοθή στο νέο μaθητευόμενο της επανάστασης μια συγκεκριμενη αποστολή,να συγκροτήση δηλαδή κύκλους μελέτης με λίγους εργάτες στον κάθε κύκλο. […]
Σελ. 21 […] «Ενω εξωτερικά ηταν ένα από τα πρόβατα που καθοδηγούσε ο μοναχός Αμπασιτζέ,αυτός έβαζε πνευματικό δυναμίτη στα θεμέλια της Αυτοκρατορίας και της Εκκλησίας.Εργάτες πολλές φορές πιο ηλικιωμένοι από αυτόν,τον άκουγαν με σεβασμό καΙ τον παραδέχονταν σαν αρχηγό και οδηγό τους. » […]
Όταν ο Τσώρτσιλ τον χαρακτήριζε ¨πολυμορφωμενο» και άλλα σχετικα ,προφανώς το έκανε από …μεγαλη αγάπη γι αυτόν. Αλλα δε θα σταθώ εκει. Ευτυχώς,που στο Διαδίκτυο εχουν πιά δημοσιευθει τα Πρακτικά της Διάσκεψης της Γιάλτας . Ευτυχώς για καποιους,δυστυχώς,σιγουρα, για καποιους άλλους… Εκει,λοιπόν, ΣΕ ΖΩΝΤΑΝΗ καταγραφή, υπάρχουν οι εκατερωθεν λογοι και σχολια ,όπως ακριβως καταγράφονταν οι διάλογοι των τριών , Τσωρτσιλ,Σταλιν, Ρούσβελτ. Εκπληκτικες είναι οι παρατηρησεις και οι απαντησεις του Στάλιν σε όλα τα θεματα της διεθνούς κατάστασης,των στρατιωτικων μετώπων, αλλά ακομα και τα αντεπιχειρήματα με τα οποία αποκρούει τις ύπουλες προτασεις της γριας αλεπους του βρεταννικου ιμπεριαλισμου. Ποιος λοιπον ηταν σε θεση να σταθεί αντιμετωπος με αυτους τους οπωσδήποτε μορφωμενους και έμπειρους εκπροσώπους του ιμπεριαλισμου??? Ο ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΣ,ΑΜΟΡΦΩΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝΙΔΕΟΣ Σταλιν …
(Συνεχιζεται )
Ως σοβαροί άνθρωποι, οι οποίοι εξετάζουμε επιστημονικά και κριτικά τα διάφορα θέματα και δεν παρασυρόμαστε από την καπιταλιστική προπαγάνδα, διαβάζοντας το βιβλίο του Βεργίδη για τον Στάλιν το πρώτο που παρατηρούμε είναι ότι παραθέτει πηγές. Βάσει των παρατιθεμένων πηγών, ο Στάλιν εμφανίζεται όλως διάφορος από την μορφή που του αποδίδουν οι καπιταλιστές και ο συνεργάτης τους -για να μη πω πράκτοράς τους- Τρότσκι. Ως κομμουνιστές, θεωρώ πως δεν πρέπει να δεχόμαστε αβασάνιστα τις γενικευμένες πλέον συκοφαντίες εναντίον μιας μεγάλης ιστορικής προσωπικότητας, η οποία άλλαξε τον ρου της ιστορίας.
Για να μην παρασύρεστε αγαπητέ Γεώργιε Παπαδόπουλε από την καπιταλιστική προπαγάνδα, μάλλον θα πρέπει να αντιμετωπίζετε κάθε προσωπικότητα του κομμουνιστικού κινήματος με την διαλεκτική. Που σημαίνει ούτε με δαιμονοποίηση, ούτε με αγιοποίηση.
Ο Στάλιν, δεν ήταν ούτε δαίμονας, ούτε και υπεράνθρωπος. Εξέφρασε τα κρατικά συμφέροντα μιας επαναστατημένης χώρας, στη οποία ΗΔΗ οπισθοδρομήσει η επανάσταση. Ως ηγέτης της ΕΣΣΔ πιστώνεται τόσο την συμβολή του στην αντιφασιστική νίκη των λαών, όσο και την συμβολή του στην ΗΤΤΑ της Ισπανικής επανάστασης και στην συντριβή του ΕΑΜικού κινήματος στην Ελλάδα. Πιστώνεται τόσο την ανάπτυξη των λαϊκών αντιφασιστικών μετώπων που έδωσαν αίγλη στο διεθνές Κ.Κ., πιστώνεται όμως ΚΑΙ την υποταγή των Κ.Κ. στις άρχουσες καπιταλιστικές τάξεις των χωρών τους ένεκα της “αντιφασιστικής ενότητας”.
ΥΓ.: Δείγμα της χρεοκοπίας του κομμ. κινήματος σήμερα είναι άνθρωποι σαν τον αγαπητό Χρήστο Παρίση, η σκέψη των οποίων κανοναρχείται από τα τελειωμένα δίπολα “ορθοδοξο Κ.Κ. Vs Τροτσκιστών κλπ”.
ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΜΗΤΗΡ ΜΑΘΗΣΕΩΣ
Επειδή μερικοί-μερικοί, όπως ο San Rocco, λόγου χάρη, δεν καταλαβαίνουν, φαίνεται, ελληνικά, ξαναβάζω εδώ τα λόγια τού Ιωσήφ προς τον Δημητρόφ από τηλεφωνική συνομιλία τους στις 10 Ιανουαρίου 1945, όπως τα κατέγραψε ο δεύτερος στο απόρρητο ημερολόγιό του, που εκδόθηκε μόλις το 1998 από το γιό του:
Εγώ συμβούλευσα την Ελλάδα να μην αρχίσουν αυτόν τον αγώνα. Οι άνθρωποι του ΕΛΑΣ δεν έπρεπε να βγουν από την κυβ(έρνηση) του Παπανδρέου. Καταπιάστηκαν με δουλειά για την οποία δεν τους επαρκούν οι δυνάμεις. Φαίνεται υπολόγιζαν ότι ο Κόκκινος Στρατός θα κατέβει ως το Αιγαίο. Εμείς αυτό δεν μπορούμε να το κάνουμε. Εμείς δεν μπορούμε να στείλουμε και στην Ελλάδα δικά μας στρατεύματα. Οι Έλληνες έκαναν βλακεία.
Λαμβανομένων υπ’ όψη τών παραπάνω, έχω πολύ μεγάλη περιέργεια να μάθω ποια ακριβώς ήταν η «συμβολή» τού Στάλιν «στην συντριβή του ΕΑΜικού κινήματος στην Ελλάδα».
ΥΓ (Γι’ αυτό δεν έχω απλώς περιέργεια. Πεθαίνω από περιέργεια!) Αλήθεια, κατά ποια έννοια και υπό την επίδραση ποιων εξελίξεων ο San Rocco χαρακτηρίζει «τελειωμένο δίπολο» την ιδεολογικοπολιτική αντιπαράθεση «ορθοδοξο Κ.Κ. Vs Τροτσκιστών»; Μήπως είναι επηρεασμένος από το αναμφισβήτητο γεγονός ότι εντός τής ΑΝΤΑΡΣΥΑ αυτό το «ματσάκι» έχει λήξει με συντριπτική και ταπεινωτική ήττα τών μη τροτσκιστών και θεωρείται λήξαν; Διότι, ακόμα και τα αβάπτιστα ξέρουν ότι πια η ΑΝΤΑΡΣΥΑ «κανοναρχείται» (= άγεται και φέρεται) από τους τροτσκιστές της, οι οποίοι, αφού έχουν τυλίξει όλους τούς άλλους σε μια κόλλα χαρτί, στη συνέχεια τους έχουν καταπιεί αμάσητους και τώρα πίνουν κοκακόλες για να χωνέψουν! ;-) :-)
Τελικά, ο χώρος σας, ο χώρος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ποτέ δεν μπόρεσε να “δέσει” με την ιδέα μιας πραγματικής εργατικής επανάστασης. Μπορεί να σας γοητεύει το ρομαντικό στοιχείο της εξέγερσης, έξαψη, εργατικά συμβούλια, συσκέψεις ατελείωτες…….αλλά το μόνο που πραγματικά θέλετε, είναι ένα απλό βάθεμα της αστικής δημοκρατίας, ίσως και με κάποιο είδος εργατικής συμμετοχής.
Επανάσταση όμως, ΟΧΙ!
Ακομα ένα κακό και παιδικό σχόλιο απο τον leftg700…. Αγαπητέ lefth700:
A. Περιμένουμε ακομα απάντηση τόσο για το ποιο πολιτικό σχέδιο άρα κ κράτος, βρίσκεται πίσω απο τον εποικισμό με πρόσφυγες της Ελλάδας (ίσως κ της Ευρώπης;).
Β. Περιμένουμε ακομα την τεκμηρίωση της θέσης σου οτι το ΝΑΡ κ η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ενδτερνιζοντσι τον καπιταλιστικο δικαιωματισμο.
Γ. Η συμβολή της ΕΣΣΔ στην συντριβή του ΕΑΜικου κινήματος στην Ελλάδα ειναι οτι, έκαναν τα πάντα για να το ωθήσουν στην απόφαση, ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ. Ενώ, μπορούσε σαφώς! Παρεθρσα στοιχεία. Διάβασε.
Δ. Ναι θεωρώ οτι, εν έτει 2018 το να κανοναρχουν την σκέψη ορισμένων αριστερών κ κομμουνιστών σαν κ του κ. Παριση αλλα κ αρκετών ακομα ακομα τα δίπολα Στάλιν Vs Τρότσκι, ειναι δείγμα παρακμής του κ.κ.
Τα υπόλοιπα που γράφεις για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ειναι τόσο ψεύτικα, και σου έχουμε ζητήσει τόσες φορές να τα τεκμηριώσεις κάτι που δεν κανεις ποτέ που βαριέμαι να γράψω κάτι παραπάνω.
Γ. Η συμβολή της ΕΣΣΔ στην συντριβή του ΕΑΜικου κινήματος στην Ελλάδα ειναι οτι, έκαναν τα πάντα για να το ωθήσουν στην απόφαση, ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ. Ενώ, μπορούσε σαφώς!
__________________________________________________________
Ένα ζήτημα είναι να παίρνεις την εξουσία. Κι ένα άλλο ζήτημα (αλλά απόλυτα συναφές με το πρώτο, όμως) είναι να μπορείς να κρατήσεις την εξουσία που πήρες. Δεδομένου ότι η Κόκκινη Αρκούδα δεν μπορούσε να βοηθήσει αποφασιστικά (το λέει αριθμητικώς και ολογράφως ο Ιωσήφ στον Δημητρόφ), η όποια εξουσία έπαιρνε το κομμουνιστικό/εαμικό κίνημα θα κρατούσε ίσως και λιγότερο από τις 72 ημέρες που κράτησαν οι κομμουνάροι την εξουσία στο Παρίσι το 1871.
Φυσικά, ο αριστερισμός δεν μασάει από τέτοια και δεν καταλαβαίνει Χριστό! Μια κατεύθυνση ξέρει: Πάντα μπρος, πάντα μπρος! Ακόμα κι όταν πέφτει στο γκρεμό, το ίδιο σύνθημα φωνάζει. Μόνο που τότε έχει κι έναν αντίλαλο: πάντα μπρόοοοοοοοοος…
Να τεκμηριώσω ότι έχετε καταντήσει (το ΝΑΡ εννοώ) τροτσκιστές με πολιτικά; Και μόνο οι τροτσκιστές που σας περιτριγυρίζουν σαν ερωτευμένες πεταλουδίτσες φτάνουν για τεκμηρίωση! Κι αν δεν σου αρκεί αυτό, αναρωτήσου και το άλλο: υπάρχει έστω και μια παράγραφος στις πολιτικές αποφάσεις σας των τελευταίων ετών που δεν θα προσυπέγραφαν με χέρια και με πόδια οι τρότσκες;;;
Για σκέψου!
(Τα υπόλοιπα που γράφεις είναι εκτός θέματος του σχολίου μου και δεν θα με απασχολήσουν.)
Πας καλά leftg700, ή μήπως έχεις παραλογίσει από την εμπάθειά σου;
Οταν έγραψα “ενώ μπορούσε αλλιώς”, αναφερόμουν στην πολιτική, στρατιωτική και οργανωτική δύναμη των ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΕΠΟΝ. Και βέβαια μπορούσαν να πάρουν την εξουσία και χωρίς άμεσα την βοηθεια της ΕΣΣΔ. Τα ιστορικά στοιχεία, ΑΥΤΟ μας λένε.
Εσύ φυσικά, ΔΕΝ παίρνεις χαμπάρι! Μια ζωή απολογητής των πιο αρνητικών στιγμών του Κ.Κ. είσαι. Οπότε, βαριέμαι να σου πω περισσότερα.
ΥΓ: Εϊ αλογόμυγα του ανορθολογισμού και της αντιδιαλεκτικής, περιμένουμε με αγωνία να μας τεκμηριώσεις:
Α. Απο ΠΟΥ συνάγεις το συμπέρασμα πως “αντιμετωπίζουμε αποικισμό ΚΑΙ ΕΠΟΙΚΙΣΜΟ από τους πρόσφυγες” και ΠΟΙΟ ή ΠΟΙΑ κράτη βρίσκονται πίσω απο αυτή την διαδικασία, ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΙΟ στόχο!
Β. Από ΠΟΥ συνάγεις ότι το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ηγεμονεύονται από την λογική του καπιταλιστικού δικαιωματισμού.
Γ. Από ΠΟΥ συνάγεις το άλλο ανιστόρητο συμπέρασμα ότι και καλά ΔΕΝ μπορούσε το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ να πάρει την εξουσία όταν είχε οργανωμένο το 1/4 του ελληνικού λαού στος κόλπους του (1.200.000 μέλη σε σύνολο 7.500.000 πληθυσμού και 100.000 εμπειροπόλεμους αντάρτες). Λες ότι με αυτές τις δυνάμεις και αυτό το κύρος ΔΕΝ μπορούσε να πάρει την εξουσία ε; Α ρε αρχιερέα του ανορθολογισμού που μας πουλάς και καλά φούμαρα περί…. αλογόμυγας που κεντρίζει την σκέψη…. Τέτοια αλογόμυγα, καλύτερα να μας λείπει……….
Καμάρι μου πάρε ένα φρέσκο (12 Οκτωβρίου στο φουμπου) από Μπελαντή για το αν μπορούσαμε να πάρουμε την εξουσία.
Όλοι στην Αριστερά με το ΕΑΜ ΕΛΑΣ είναι.Υπο τις εξής προϋποθέσεις : 1.να μην μετείχε στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο 2.να μην αγωνιζόταν για την αστική πατρίδα 3.να θεωρούσε τον διεθνισμό απολύτως ασύμβατο με τον πατριωτισμό 4.να παρενεβαινε για την συμφιλίωση Ελλήνων προλετάριων και στρατιωτών της Βέρμαχτ 5.να είχε όραμα την Ευρώπη των λαών ( δυστυχώς σε αυτό είχαν πτολαβει οι αντίπαλοι του ΕΑΜ).Τώρα πέρα από πλάκα.Το να δυνδεεις τότε τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα με μια άλλη κοινωνική προοπτική ήταν αναπόφευκτο.Το να δέχεσαι την εθνική ενότητα με την ολιγαρχία και τον ιμπεριαλισμο δεν ήταν αναπόφευκτο αλλά δεξιά στρατηγική επιλογή της ηγεσίας του ΚΚΕ .Μην τα μπερδεύουμε αυτά τα δύο.Ο Τίτο έκανε και εθνικό αγώνα και κοινωνική επανάσταση και έγραψε εκεί που έπρεπε….και τους Βρετανούς και τον βασιλιά και την σερβική αστική τάξη.Παραδειγμα ότι το αντίθετο μπορούσε να γίνει και ότι οι “αριστεροί σταλινικοί” ( ο Τίτο,ο Μάο,ο Χότζα,ο Κιμ ιλ Σουνγκ,ο Χο Τσι Μινχ) όπου το επέλεξαν πέτυχαν.Οι ” δεξιοί σταλινικοί”,ο Σιάντος,ο Ιωαννίδης,ο ζεύγος δεν το επέλεξαν και οδήγησαν έναν λαό επαναστατημένο στην ήττα.” Η νικηφόρα επανάσταση που χάθηκε”.Θανάσης Χατζής,γραμματέας του ΕΑΜ .Ότι καλύτερο έχει γραφτεί για την κατοχή.
Βέβαια αυτό είναι ένα κομμάτι που ο Μπελαντής τα λέει ξεκάθαρα αριστερά και δεν μπορείς να τον προβοκάρεις. Αριστεριστής λοιπόν και ο Μπελαντής επειδή δεν είναι με την Βάρκιζα ξέρωγω ενώ ο αυτοαποκαλούμενος λεφτ είναι με την Βάρκιζα. Η πλάκα είναι πως το ότι παραδώσαμε την εξουσία και δεν έπρεπε είναι θέση και των οργανώσεων στις οποίες ο λεφτ παριστάνει να ανήκει, είτε θέλει να πει πως είναι ΛΑΕ, είτε θέλει να πει πως είναι Αριστερό Ρεύμα. Αριστεριστές λοιπόν και αυτοί, αριστεριστές όλοι εκτός από τον αυτοαποκαλούμενο και τον Δραγασάκη. Α ναι, και τον Ρούντι Ρινάλντι που δεν ξέρω αν λέει πως δεν μπορούσαμε να πάρουμε την εξουσία, αν έχει φτάσει σε τέτοια αναθεώρηση των θέσεων της ΟΜΛΕ, του ΚΚΕ μλ και της Α/συνέχεια, πάντως δίνει διαπιστευτήρια ένταξης του στον εθνικό κορμό και έτσι ο αυτοαποκαλούμενος τον εκτιμάει Και το κεντροαριστερό εκσυγχρονιστικό μισομνημονιακό κατασκεύασμα του τσιπριζα στήριξε ολόψυχα και προσωπικά τον Τσιπρα όχι αστεία,, και το αναπόδραστο της ΟΝΕ της ΕΕ και του ΝΑΤΟ προσκύνησε, και την ελληνικότητα του Βουκεφάλα ανακήρυξε, έχει πρόγραμμα.
Κώστας
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΝΑ ΣΤΟΝ ΚΑΪΑΦΑ
Ο Άννας (San Rocco) επιμένει να παραβιάζει διάπλατα ανοιχτές πόρτες. Δεν πα’ να του ’χεις ξεκαθαρίσει εσύ ότι το συμπέρασμα στο οποίο έχεις καταλήξει («η Ελλάδα δεν θα γινόταν μια ακόμα Λαϊκή Δημοκρατία μετά τον Β’ ΠΠ, ο κόσμος να χαλούσε») δεν βγαίνει από το γεγονός ότι κατά την απελευθέρωση το κομμουνιστικό κίνημα μπορούσε να πάρει την εξουσία (αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς), αλλά από το γεγονός ότι δεν θα την κρατούσε, όπως ξέρουμε εδώ και πολλά χρόνια που έχουν βγει πια στο φως ντοκουμέντα (π.χ.: το ημερολόγιο του Γκεόργκι Δημητρόφ ή τα πρακτικά τών συζητήσεων Στάλιν – Τσόρτσιλ κατά την επίσκεψη του δεύτερου στη Μόσχα στα μέσα Οκτωβρίου τού 1944) πολλά από τα οποία δεν ήταν διαθέσιμα ακόμα και μέχρι τα τέλη τού 20ού αιώνα και τα οποία αποδεικνύουν ότι ο Κόκκινος Στρατός, άρα και το πάπλωμα όπου θα μπορούσε η ΕΣΣΔ να απλώνει τα πόδια της, έφτανε μέχρι τα βόρεια σύνορα της Ελλάδας; Αυτός, εκεί! Επιμένει να επαναλαμβάνει σαν χαλασμένο μαγνητόφωνο «μπορούσαμε να πάρουμε την εξουσία, μπορούσαμε να πάρουμε την εξουσία»!!! Ναι, αλλά μετά; –τον ρωτάς εσύ. «Δεν έχει μετά, κύριος!» σου απαντά –με τον τρόπο του. «Εκείνο που ξέρω εγώ είναι ότι μπορούσαμε να πάρουμε την εξουσία! Τέλος!»
Μετά, πιάνει δουλειά ο Καϊάφας (Κώστας). Ο οποίος σού πετάει στα μούτρα την άποψη του Μπελαντή (δια χειρός Θανάση Χατζή) ότι ο κατ’ αρχήν εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας που ξεσήκωσε και καθοδήγησε το κομμουνιστικό κίνημα στα χρόνια τής Κατοχής μπορούσε να ολοκληρωθεί ως νικηφόρα κοινωνική επανάσταση πια. Χάρηκα πολύ, Λέφτης, και να προσέχετε τα παιδιά τώρα που κρύωσε ο καιρός, μην αρπάξουν καμιά πούντα! So what? Ο Μπελαντής έχει αυτή την άποψη; Με γεια του και χαρά του! Πολύ περισσότερο που η άποψή του είναι και πλειοψηφική (το γιατί είναι πλειοψηφική αποτελεί «άλλης τάξεως» ζήτημα). Σημαίνει αυτό ότι εγώ και όποιοι άλλοι δεν μπορούμε να έχουμε την αντίθετη άποψη; Φαίνεται ότι, κατά τον Κώστα-Καϊάφα, Αρχιερέα και Πρόεδρο τού Μεγάλου Επαναστατικού Συμβουλίου, όχι, δεν μπορούμε. Και όχι μόνο αυτό.
Πρέπει, κατά τον Κώστα-Καϊάφα πάντα, να καταδικάσουμε τον Μπελαντή ως …αριστεριστή. Αρχιερέας άνθρωπος και δεν ξέρει ότι για να κατατάξεις κάποιον στην κατηγορία τών αριστεριστών πρέπει αυτός να χαρακτηρίζεται από μια σχηματισμένη και σταθερή νοοτροπία που τον ωθεί να αδιαφορεί σε μόνιμη βάση για την αντικειμενική κατάσταση των πραγμάτων και να λειτουργεί μόνο με βάση τις υποκειμενικές επιθυμητικές εκτιμήσεις του γι’ αυτήν; Προφανώς, όχι, δεν το ξέρει (φαίνεται ότι η άγνοια είναι ένα στάνταρντ προσόν για να αναδεικνύεται κάποιος σε αρχιερατικές θέσεις…). Και να ’ταν μόνο αυτό που ζητάει ο Αρχιερέας μας από την αφεντομουτσουνάρα μου και τα «πολιτικά ρεμάλια» που τυχαίνει να έχουν την ίδια άποψη; Απαιτεί κι άλλα!
Απαιτεί, αποδεικνύοντας εκτός άλλων το πόσο ‘‘βαθιά’’ έχει κατανοήσει την έννοια του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού (ένας ξύπνιος Κουκουές –Κουκουές!– τα καταφέρνει πολύ καλύτερα!), αν εγώ ανήκω οργανωτικά στη χ ή ψ πολιτική συλλογικότητα που έχει αποφανθεί ότι στην Κατοχή χάθηκε μια ιστορική ευκαιρία να ακολουθήσει η Ελλάδα το σοσιαλιστικό δρόμο ανάπτυξης, απαιτεί από εμένα και τους ομόγνωμους με εμένα να ενστερνιστούμε αυτή την εκτίμηση, τη θεωρούμε ορθή δεν τη θεωρούμε! Λες και τα ζητήματα του παρελθόντος, και μάλιστα ζητήματα στα οποία εμπλέκεται άμεσα και «χοντρά» η ιστορική έρευνα (αλήθεια, πότε τελειώνει μια ιστορική έρευνα; η εμπειρία δείχνει: ποτέ) είναι όμοια με τα ζητήματα περί τού πρακτέου σε αυτή ή την άλλη πολιτική συγκυρία, όπου εκεί, όντως, πρέπει να πιάνει δουλειά ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός.
Κι αν δεν ικανοποιήσω τις απαιτήσεις του; Χα! Αν δεν ικανοποιήσω τις απαιτήσεις του, μαύρο φίδι που μ’ έφαγε! Διότι αυτή τη μη «συμμόρφωσή» μου θα αρχίσει να την ανεμίζει στον αέρα ως την καλύτερη «απόδειξη ορθότητας» και των άλλων συμπερασματικών «εκτιμήσεων» που κάνει για μένα τώρα (κρίνοντας πως η επανάληψη της μόνιμης και διαχρονικά σταθερής «εκτίμησής» του περί τής «ακροδεξιάς κρυφής φύσης» μου δεν είναι αναγκαία, αφού έχει εμπεδωθεί πλέον από εκείνους εκ των αναγνωστών που εκπροσωπούν το εδώ φιλοθεάμον κενό και μπορεί να παραλείπεται πια ως ευκόλως εννοούμενη…):
● Ότι εγώ «είμαι με τη Βάρκιζα»!!! (προφανώς, όχι μόνο δεν έχει διαβάσει τον «Λένιν τής Ασίας», τον Σουν Τζου, αλλά, πολύ πιθανόν, αν έχει κάπου πάρει το αυτί του το όνομά του, να τον έχει στο μυαλό του περισσότερο ως κάποιον εξωτικό ποδοσφαιριστή που έκανε καριέρα στην Άρσεναλ επί τών ημερών τού Αρσέν Βενγκέρ παρά ως οτιδήποτε άλλο!).
● Ότι «στήριξα ολόψυχα το κεντροαριστερό εκσυγχρονιστικό μισομνημονιακό κατασκεύασμα του τσιπριζα»!!! Κι ακόμα,
● Ότι «προσκύνησα» το «αναπόδραστο της ΟΝΕ της ΕΕ και του ΝΑΤΟ»!!!
Αντί επιλόγου, ένα ερώτημα
Τοιοῦτοι πρέπει ἡμῖν ἀρχιερεῖς;
Τόσες λέξεις leftg700 για να πεις ανοησίες. Εγώ είπα οτι το ΕΑΜ μπορούσε να πάρει ΚΑΙ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ την εξουσία. Τεκμηριωμένα. Εσύ πάλι, λες δοξασίες.
Εντάξει, San Rocco, εντάξει. Ας πούμε ότι τα απομνημονεύματα του Δημητρόφ ή οι συζητήσεις μεταξύ Στάλιν – Τσόρτσιλ είναι «δοξασίες».
Εσύ, εκτός από την πίστη σου ότι η εξουσία θα μπορούσε να κρατηθεί, έχεις κάποια ντοκουμέντα να επικαλεστείς (εκτός βέβαια από τις μαρτυρίες αγωνιστών τής εποχής που κι αυτοί στην πίστη τους και μόνο στηρίχτηκαν, ερήμην τών αντικειμενικών συνθηκών και των όσων δεν γνώριζαν); Ευχαρίστως να τα δω.
San Rocco ότι είναι με την Βάρκιζα είπε, δικαίωμα του. Δεν είναι δικαίωμα του βέβαια, αν θέλει να έχει πολιτική αξιοπιστία, να λέει πως δεν με αφορά αν η αριστερά είναι κατά της Βάρκιζας. Η εξέταση της ιστορίας του κομμουνιστικού κινήματος έχει να κάνει και με την σημερινή πολιτική γραμμή. Δεν γίνεται να είσαι με την Βάρκιζα και να μην είσαι ξέρωγω ΔΗΜΑΡ ή ΣΥΡΙΖΑ. Δεν μπορείς να λες εγώ θα λέω πως είμαι αριστερός και μάλιστα ΛΑΕ ή ΑΡ και θέλω και διάλογο με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και θα είμαι και στην pandiera 24/7 αλλά πχ συμφωνώ με την Βάρκιζα, ή το μνημόνιο 3 και το ΤΙΝΑ. Το ότι είναι ένας άνθρωπος ΕΚΤΟΣ αριστεράς που παριστάνει το αντίθετο είναι απλά παράθεση των λεγομένων του και όχι ένα δικό μου συμπέρασμα προσωπικά εδώ και χρόνια.Εκτός αν ούτε 63 χρόνια δεν θα είναι αρκετά για να αποτιμήσουμε την κίνηση του ΣΥΡΙΖΑ το καλοκαίρι του 15.
Πρέπει να σκεφτούμε τον διάλογο στην pandiera με την όντως πρωτοποριακή και πολύ θετική στάση της, που γνώμη μου είναι πως πρέπει να ανοίξει και στα κείμενα και όχι μόνο στα σχόλια, σαν να είναι μια σύσκεψη οργανωμένων και ανένταχτων της αριστεράς. Πρέπει να σκεφτούμε τον ρόλο του αυτοαποκαλούμενου σαν να είναι σε αυτή την σύσκεψη κάποιος που μιλάει 4 ώρες συνεχόμενες για να λέει πως όποιος δεν είναι με την Βάρκιζα είναι αριστεριστής και χαζός, όποιος δεν είναι με το μνημόνιο είναι αριστεριστής και χαζός, και δώστου μετά μια ώρα να μιλάει γλύφοντας ξανά και ξανά το προεδρείο που τον αφήνει να λέει αιρετικά κλπ. Έχουμε κάνει σύντροφοι μου, όσοι είστε, όχι ο αυτοαποκαλούμενος, συσκέψεις ανοιχτές, έχουν έρθει περίεργοι τύποι που τις χαλάγανε με αυτήν ακριβώς την συμπεριφορά. Αγένεια, μονοπώληση της διαδικασίας και ρευστοποίηση κάθε αρχής, κάθε πολιτικού κεκτημένου, κάθε αφετηρίας της συζήτησης. Στην βάση του καλώς εννοούμενου πολιτικού φιλελευθερισμού ένας πολίτης μπορεί να είναι με την Βάρκιζα ή με τον Τσίπρα. Μπορεί να βρεθεί και σε μια εκδήλωση της αριστεράς να το πει. Η απαίτηση του όμως η σύσκεψη της αριστεράς να μονοπωληθεί από μια δομικά αντιθετική πολιτική γραμμή δεν θα γινότανε αποδεκτή από το προεδρείο. Κάνε μια δικιά σου πολιτική εκδήλωση, φίλε-συναγωνιστή (το δεύτερο επιεικώς) και ανέπτυξε το αναλυτικά, αλλά άσε μας να κάνουμε αυτό που θέλουμε εδώ σαν διαδικασία η οποία έχει κεκτημένα, δεν είναι εν κενώ. Διώχνεις τον κόσμο, χαλάς την κουβέντα, δεν θέλουμε να πιστέψουμε πως το κάνεις επίτηδες, θα του λέγαμε. Επίσης δεν θα τον αφήναμε να προβοκάρει και να ταυτίζει με τις απόψεις του από το NKPJ μέχρι τον Μπελαντή όταν είναι δομικά αντιθετικές. Αυτά θα του λέγαμε σύντροφοι μου της pandiera και λίγο πολύ τα έχουμε πει, προσωπικά έχω προστατέψει διαδικασίες σαν προεδρείο, δεν κάθομαι να με βλέπουν απλά, ποιος ο λόγος ? Ελπίζω να βοηθάω έστω και λίγο να καταλάβετε το περιεχόμενο της παρουσίας του εδώ 24 ώρες την μέρα, 7 μέρες την βδομάδα, 30 μέρες τον μήνα εδώ και 11 μήνες
Κώστας
Αγαπητέ Κώστα δυστυχώς ή ευτυχώς πρέπει να κάνουμε διάλογο σωστον! Ας αφήσουμε τον leftg700 να εκτιθετε διαρκώς, νομίζοντας μάλιστα οτι κομιζει και μεστες διαλεκτικες απόψεις…
Αγαπητέ leftg700 συνεχιζεις την αντιδιαλεκτικη σου σκέψη! Δλδ προσπαθεις να μας πείσεις οτι, το ΕΑΜ με 1.200.000 ΜΕΛΗ, η ΕΠΟΝ με αλλα 600.000 και ο ΕΛΑΣ με 100.000 έμπειρους αντάρτες, έχοντας υπό την εξουσία του ΗΔΗ τουλάχιστον τα 2/3 της χώρας, δεν μπορούσαν, να παρουν ΚΑΙ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΝ την εξουσία, ακομα και χωρίς την βοήθεια της εσσδ! Και θες να πιστέψουμε τον δημητροφ κ τις δικές του πολιτικές σκοπιμότητες και όχι την ελληνική ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ του τότε! Βρε αλογόμυγα της μεταφυσικής, καταλαβαίνεις τι γράφεις;
Θα φέρω ως παράδειγμα το παράδειγμα των κουβανων όπου με …80 στον κανανε απόβαση έμειναν οι μισοί και λιγότεροι αλλα πήραν τελικα την εξουσία, γιατί ΔΕΝ υποτάχθηκαν σε καμια εθνική ενότητα και σε καμμιά κρατική σκοπιμότητα της εσσδ. Μενω έκθαμβος με την αντιιστορικη απολογητική σου σκέψη! Την μια μιλάς για…εποικισμο της Ελλάδας απο πρόσφυγες, την άλλη γίνεσαι απολογητής ρμτως υποταγή του εαμ κ του κκε στην εθνική ενότητα, την τρίτη εγκαλεις για…καπιταλιστικο δικαιωματισμο την κομμουνιστική αριστερά, τι να πρωτοθυμηθω! Αλήθεια, τον μαγιακοφσκι γιατί διάολο τον ποσταρεις;
Θα το ξαναγράψω, μπας και τελειώσουμε πια, με την μεταφυσική απολογητική σκέψη τουλάχιστον όσον αφορά την ερμηνεία της ιστορίας: Έχουμε μια χώρα με 7.500.000 πληθυσμό υπό κατοχή. Έχουμε μια πολιτική δύναμη της τάξη του 1.200.000 μελών, συν 600.000 μελών της νεολαίας της, συν 100.000 έμπειρων ανταρτών. Αυτη η δυναμη, ελέγχει πάνω απο τα 2/3 της χώρας. Έχει τεράστιο κύρος συν τοις αλλοις.
Τι μας λέει η απολογητική μεταφυσική σκέψη; Οοοχι δεν μπορούσε αυτη η δύναμη να κρατήσει την εξουσία γιατί το λέει ο δημητρωφ κ γιατί δεν θα βοηθούσε η εσσδ! Δλδ μας λεν οι πάσης φύσεως απολογητές θρησκόληπτοι, οτι έχουν σίγουρο το οτι Αν το ΕΑΜ έπαιρνε κανονικά την εξουσία, θα συνέχιζε η ΕΣΣΔ, να μην βοηθάει και δεν θα πιέζονταν αφόρητα να αλλάξει γραμμή! Το χουν σίγουρο βρε παιδί μου!
Αλλα, ας δεχτουμε οτι η εσσδ κ ο Στάλιν, θα αρνούνταν να βοηθήσουν κ σε αυτή την περίπτωση! Εχουν σθγουρσκι οι απολογητές μας, οτι ο ελληνικός λαός, έχοντας πάρει την εξουσία, κ βλέποντας τους νέους δυνάστες ναρχονται θα έλεγε “ειναι φίλοι μας και θα τους δώσουμε την εξουσία”. Ή εχουν σιγουρακι οι μεταφυσικοι μας οτι, η αίγλη του εαμ θα άφηνε ασυγκίνητη την υπόλοιπη λαϊκή αντιφασιστική Ευρώπη κ τα ανταρτικα κινήματα των Βαλκανίων. Ω ρε κάτι μεταφυσικές αντιλήψεις….
Και μη μας πει κανένας για το πισωπλατο χτύπημα του Τίτο. Αυτο εγινε το 48, αφού είχε πετάξει το πουλάκι της εξουσίας κ της λαοκρατικης Ελλάδας, αφού το εαμ είχε διαλυθεί, αφού το κκε είχε ταχθεί με την εσσδ που του ειπε να μην πάρει την εξουσία το εαμ το 44 και αφού η εσσδ ταχε σπάσει με το ΕΑΜ της γιουγκοσλαβιας που φρονίμως ποιών είχε φροντίσει να πάρει την εξουσία κόντρα στην Αγγλία (της τοχε ξεκόψει ήδη απο το ’43 λέγοντας σαφώς οτι η μονη νόμιμη κυβέρνηση της γιουγκοσλαβιας βρίσκονταν στα βουνά της κ όχι στο κάιρο).
Φίλε μου, επί χάρτου, στο πεδίο της φαντασίας και στο πεδίο της μάχης που στήνει το παιδάκι με τα μολυβένια του στρατιωτάκια (άντε, μολυβένιους αντάρτες), όλα γίνονται.
Καλά, δεν το έχεις πάρει χαμπάρι ότι τόσην ώρα, τις μεταφυσικές αντιλήψεις τις έχεις εσύ με τα “αν το ΕΑΜ” και “αν το ΚΚΕ” και “αν ο Στάλιν”?
Δεν γνωρίζεις τα στοιχειώδη, ότι η ιστορία δεν γράφεται με “αν”?
Αν η γιαγιά μου είχε καρούλια κι ήταν κίτρινη, θα ήταν τρόλεϋ.
….για να μην πω το άλλο, που η γιαγιά μου θα ήταν ο παππούς μου….
Αλήθεια, τον μαγιακοφσκι γιατί διάολο τον ποσταρεις;
___________________________________________________________
Έλα, ντε! Άμα σού πω ότι ξέχασα, θα το πιστέψεις;
ΔΙΟΡΘΩΣΗ
δεν βγαίνει από το γεγονός ότι κατά την απελευθέρωση το κομμουνιστικό κίνημα μπορούσε να πάρει την εξουσία (αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς), = δεν βγαίνει από την άποψη ότι κατά την απελευθέρωση το κομμουνιστικό κίνημα δεν μπορούσε να πάρει την εξουσία (όλοι δεχόμαστε ότι μπορούσε),
Ααα, ώστε η επανάσταση στη Ρωσία, είχε οπισθοδρομήσει “ΗΔΗ” και πριν από τον Στάλιν…..
Προφανώς, η οπισθοδρόμηση ξεκίνησε από τη στιγμή της εκτελ……εεε….της δολοφονίας ήθελα να πω, του Τσάρου Νικολάου από τους αιμοσταγείς μπολσεβίκους.
Αυτά θες να πιστεύεις λαθραναγνωστη, αυτά πιστεύεις. Στους θρησκοληπτους δεν πιάνει η διαλεκτικη
Άσ’το San Rocco…..Τελικά, ο χώρος σας, ο χώρος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ποτέ δεν μπόρεσε να «δέσει» με την ιδέα μιας πραγματικής εργατικής επανάστασης. Μπορεί να σας γοητεύει το ρομαντικό στοιχείο της εξέγερσης, έξαψη, εργατικά συμβούλια, συσκέψεις ατελείωτες…….αλλά το μόνο που πραγματικά θέλετε, είναι ένα απλό βάθεμα της αστικής δημοκρατίας, ίσως και με κάποιο είδος εργατικής συμμετοχής.
Επανάσταση όμως, ΟΧΙ!
(Σε σένα πήγαινε το παραπάνω σχόλιό μου (15/10/2018 at 22:56) και από λάθος, εμφανίστηκε σαν απάντηση στον Λέφτ)
Aπο την πόλη έρχεσαι και στην κορφή κανέλα λαθραναγνωστη. Συνέχισε να διαβαζεις αρλεκιν
Μπααα! Τα κείμενα της καθοδήγησης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι καλύτερα!
Έχουν και πολιτικές “ουρές” (μόνο ουρές)
Γιώργη
Παπαδοπουλε,
Έχω στα υπόψη να γράψω μια βιογραφία του Βεργιδη, αξίζει να μείνει αξέχαστος ο παραγνωρισμένος αυτός σταλινοφασιστας ( με την καλή έννοια…)
Προς τον έτερο τρολιστα.
Δεν ήταν αγροίκος ο Στάλιν
Το έγραψα καθαρά και μην κάνεις το χαζό. Είχε μεγάλη εμπειρία στην χειραγώγηση των μουσικών. Ήξερε καλά να τους χειρίζεται όπως ο μαέστρος διευθύνει μια ορχήστρα.
Ευτυχώς έχουμε και την άποψη του Νικήτα για τον εν λόγω τρομοκράτη που έγινε γ.γ και συνέχισε την τρομοκρατική του δράση από το Κρεμλίνο.
Για την «ανακρίβειά « μου περί τροτσκιστή Μελανσόν, ιδού η απόδειξη, WIKIPEDIA,
“À l’issue des évènements de mai-juin 1968 à Besançon, la Ligue communiste et le Parti socialiste unifié (PSU), majoritaires dans l’AGEB-UNEF, appuient une prise en main du syndicat par les partisans de sa mutation en « mouvement politique de masse ». En s’y opposant, Jean-Luc Mélenchon rejoint l’Organisation communiste internationaliste (OCI), courant trotskiste d’obédience lambertiste, qui tente de contrer cette politiqueAA 1.De 1972 à 1976 , il est le dirigeant de l’OCI à Besançon, où cette organisation est bien implantée2
(μεταφραζω μονο την τελευταια παραγραφο , « Από το 1972 μεχρι το 1976 είναι ο καθοδηγητής της «Διεθνιστικής Κομμουνιστικής Οργανωσης στη Μπεζανσόν, οπου η οργανωση αυτή είναι γερά εμφυτευμένη» ( πιο πανω,λεει ότι ηταν οργανωση του λαμπερτικου ρευματος του τροτσκισμου) .
Αρα, θυμόμουν καλα. Οσοι προσπαθουν να υβρίσουν – προφανως ελλειψει αντεπιχειρηματων και γεγονοτων – κατω από την ανωνυμια,( ένδειξη ανδρείας) είναι κατάπτυστοι. Αλλά δε βλεπω κ. διαχειριστα να τους βαζετε στη θεση τους
Περιέργως, σήμερα ,επέτειο της εκτέλεσης του εκλεκτού “αγωνιστή της Δημοκρατιας και του (εθνικο) Σοσιαλισμου “.-[ κατα τον Γιγκαέλ Γλυξμάν, -“Τονυ Κλίφφ” ] στα 1959 ,του Ουκρανού Ναζί Στεπάν Μπαντέρα , οι θαυμαστές του – οι εδώ οπαδοί του “μεγαλου επαναστατη ” κ. Κλίφφ ,δεν έκαναν καποιο μνημόσυνο…Ισως μαζί με την επέτειο της “εξεγερσης της Ουγγαρίας” (μπορεί ωραιότατα να συνδυασθεί με την επέτειο της Ουκρανικης Εξεγερσης του Μαινταν” ,πάντως και την εναρξη της “Επαναστασης στη Συρια”. ..
( συνεχίζεται ,τα καλυτερα έρχονται (…)
Δεν είναι καμία απόδειξη. Γράψατε (όπως μπορεί να δει ο καθένας στο σχόλιό σας) για το, «Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα του τροτσκιστη Μελανσόν”. Σας επεσήμανα -με ιδιαίτερη ευπρέπεια, χωρίς καθόλου να σας βρίσω- την ανακρίβειά σας. ( Ο Μελανσόν ηγείται της “Ανυπότακτης Γαλλίας” και όχι του ΝΡΑ, όπως ανακριβώς αναφέρετε). Και επανέρχεστε με αυτό το ύφος… Σας παρακαλώ.
Επίσης, γενικότερη παρατήρηση, για όλους τους σχολιαστές μας: Όποιος επικαλείται κάποια “πηγή”, θα πρέπει αυτή να έχει κάποια σοβαρότητα για να δημοσιεύεται ως σεντονιάδα.
Κ. Διαχειριστα,
Η “ανυποτακτη Γαλλια” , ειναι συνεχεια του ΝΑΚ”. Απλή μου ανακριβεια,οχι ομως το κυριο,το γεγονος οτι προερχεται απο το χωρο του τροτσκισμου ,που σας παρέπεμψα. Το “βρισιμο” δεν αναφεροταν σε σας,αλλα σε αυτους που γραφουν για “τρολ>” κλπ. Η πηγες που αναφερω, (αναγκαστικα σεντον,) ειναι ευκολα διακριβώσιμες,παραπεμπω συγκεκριμενα,νομιζω. Ευχαριστω.
Χρήστο η Ανυπότακτη Γαλλία δεν έχει την οποιαδήποτε σχέση με το ΝΑΚ
Κώστας