Το Σάββατο 23/01 πραγματοποιήθηκε μαζική σύσκεψη αγώνα με την συμμετοχή δεκάδων συνδικαλιστικών κινήσεων, σχημάτων, ταξικών συνδικαλιστών, αγωνιστών και αγωνιστριών από πολλούς χώρους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.
Στη σύσκεψη αποφασίστηκαν μια σειρά κινητοποιήσεων ενώ εκφράστηκε η θέληση να συνεχιστεί η προσπάθεια συντονισμού και κοινής δράσης.
Συγκεκριμένα αποφασίστηκαν:
• Συμμετοχή και στήριξη των κινητοποιήσεων σε εκπαίδευση και υγεία στις 28/1 και 3/2. Στις 28/01 κάλεσμα σε μαζική συμμετοχή με κάθε τρόπο (στάσεις εργασίας και άλλες μορφές δράσης) τις κινητοποιήσεις σε εκπαίδευση και υγεία, για να σπάσει στην πράξη η κυβερνητική τρομοκρατία.
• Μαζική συμμετοχή στην κινητοποίηση που διοργανώνεται Σάββατο 6 Φεβρουαρίου στις 12 στη Βουλή για το δικαίωμα στη διαδήλωση και την απεργία, την παύση των διώξεων και την διαγραφή των εξοντωτικών προστίμων.
• Στις 16 Φλεβάρη απαιτείται πανεργατική κλιμάκωση. Πρόταση προς τα σωματεία την προκήρυξη γενικής 24ωρης απεργίας ενάντια στη συνολική επίθεση της κυβέρνησης.. Η μέρα εκείνη, που έχουν προκηρύξει απεργία η ΠΟΕΔΗΝ και η ΟΕΝΓΕ
• Η 8 Μάρτη, παγκόσμια μέρα της γυναίκας, να αποτελέσει έναν σημαντικό απεργιακό σταθμό στην πάλη του εργατικού κινήματος ενάντια στην γυναικεία εκμετάλλευση και καταπίεση.
Πιο αναλυτικά η σύσκεψη κατέληξε στο παρακάτω πλαίσιο:
Με αγώνες θα προστατέψουμε τη ζωή και τα δικαιώματά μας
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχει εξαπολύσει σκληρή, μετωπική επίθεση απέναντι στους εργαζόμενους και τη νεολαία. Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι αναγκάζονται να ζουν με τα πενιχρά επιδόματα της αναστολής, της ανεργίας, με τους μειωμένους μισθούς που επιβάλει η εργοδοσία, ενώ χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι καταστρέφονται. Και όχι μόνο. Εν μέσω πανδημίας, η κυβέρνηση όχι απλά δεν έχει δείξει διάθεση ανακωχής, αλλά αντίθετα αξιοποιεί την υγειονομική κρίση και τα περιοριστικά μέτρα για να επιβάλει όλο το πρόγραμμα των αντεργατικών μεταρρυθμίσεων. Από την εκπαίδευση μέχρι την υγεία και από τα εργασιακά μέχρι το ασφαλιστικό, επιχειρεί με φρενήρεις ρυθμούς να νομοθετήσει ό,τι πιο αντιδραστικό έχει στην ατζέντα του το κεφάλαιο, οι τραπεζίτες, ο ΣΕΒ και οι εφοπλιστές. Να επικαιροποιήσει σε ακόμα πιο αντιλαϊκή version τους εφαρμοστικούς νόμους των μνημονίων και τους όρους του δημοσιονομικού σφαγείου της Ε.Ε.
-Με επικεφαλής πλέον στο υπουργείο εργασίας τον ακραιφνή νεοφιλελεύθερο Χατζηδάκη, στο βιογραφικό του οποίου συμπεριλαμβάνονται το ξεπούλημα της Ολυμπιακής, της ΔΕΗ, της ΛΑΡΚΟ, ετοιμάζεται να νομοθετήσει αυτό που δεν μπόρεσε ο Βρούτσης (κάτι στο οποίο συνέβαλλαν και οι αντιστάσεις που έχει επιδείξει το εργατικό κίνημα, παρά την καραντίνα και οι κινητοποιήσεις στις οποίες έσπασε έμπρακτα η απαγόρευση των συγκεντρώσεων και διαδηλώσεων από πρωτοβάθμια σωματεία και ταξικές δυνάμεις). Τον νόμο που καταργεί τις υπερωρίες και το 8ωρο και βάζει επιπλέον εμπόδια στις απεργίες και την συνδικαλιστική δράση.
-Με την ωμή προειδοποίηση Μητσοτάκη ότι σε έξι μήνες «το περιβάλλον τόσο στον τομέα της εργασίας, όσο και της κοινωνικής ασφάλισης θα είναι εντελώς διαφορετικό», ετοιμάζει τον «κουμπαρά του Πινοσέτ», την υλοποίηση της έκθεσης Πισσαρίδη, την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης και την πλήρη κεφαλαιοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης.
-Παράλληλα ανοίγει νέα πεδία κερδοφορίας για τους μεγαλοεπιχειρηματίες. Πετάει βίαια μεγάλο τμήμα μαθητών από το Λύκειο και τα Πανεπιστήμια σερβίροντας πελατεία στα ιδιωτικά κολλέγια (γι’ αυτό εξισώνει τα επαγγελματικά δικαιώματα των πτυχίων τους), παραχωρεί μεγάλο τμήμα υπηρεσιών του δημοσίου στους εργολάβους, ετοιμάζεται να αποκόψει τα μεγάλα Μουσεία της χώρας από το Δημόσιο, πριμοδοτεί με κάθε τρόπο τους κλινικάρχες στην υγεία (μέσα στην πανδημία!), ιδιωτικοποιεί ή δημιουργεί ΣΔΙΤ σε κάθε δημόσιο, κοινωνικό αγαθό, ακόμα και στα δάση, τις κτηνιατρικές υπηρεσίες, τον έλεγχο τροφίμων και τους ελεύθερους χώρους πρασίνου. Αφήνει μόνο έναν επιτελικό ρόλο στο εναπομείναν δημόσιο.
-Από την άλλη μεριά η υγειονομική διαχείριση της πανδημίας ήταν και παραμένει εγκληματική. Υγειονομική ασυδοσία στους χώρους εργασίας, υποβαθμισμένο και χωρίς ενισχύσεις ΕΣΥ, τεράστιες καθυστερήσεις στον μαζικό εμβολιασμό, με ιδιαίτερα προβλήματα για τις ομάδες υψηλού κινδύνου λόγω συνθηκών διαβίωσης (όπως μετανάστες, ρομά, οι φυλακισμένοι), αναδεικνύοντας τη ρατσιστική αντίληψη της κυβέρνησης και των συστημικών δυνάμεων. Για τα νοσοκομεία δεν υπάρχουν γιατροί και νοσηλευτές για πρόσληψη, για τα σχολεία δεν υπάρχουν καθηγητές, δάσκαλοι και καθαρίστριες, για τους μισθούς και τις συντάξεις δεν υπάρχουν λεφτά, για τα Ραφάλ όμως και την πολεμική μηχανή, για τις κάμερες, τα drones και το μηχανοκίνητο στρατό της αστυνομίας, για τις επενδύσεις και αποζημιώσεις των πλουσίων, υπάρχει άφθονο και ζεστό χρήμα.
-Η κατάσταση στους χώρους εργασίας παραμένει επικίνδυνη και δυσχερής για την υγεία και το εισόδημα των εργαζομένων. Η εργοδοσία αποθρασύνεται όλο και περισσότερο καθώς σε πολλούς χώρους εργασίας δεν τηρούνται ούτε τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας, ενώ χιλιάδες εργαζόμενοι βίωσαν την πλήρη ασυδοσία της εργοδοσίας, τις απολύσεις, τις μειώσεις μισθών, την ελαστικοποίηση του ωραρίου μέσω της τηλεργασίας, μαζί με την ίδια την ασθένεια σε πολλές περιπτώσεις.
Για την προώθηση της πολιτικής της η κυβέρνηση επιστρατεύει τα πρόστιμα, τις όλο και πιο απολυταρχικές απαγορεύσεις, συλλήψεις και αυτόφωρα (στις 17 & 25 Νοέμβρη και 6 Δεκέμβρη), την απαγόρευση της πολιτικής και συνδικαλιστικής δράσης, καθώς και την επίκληση της ατομικής ευθύνης. Ενόψει των διογκούμενων φοιτητικών κινητοποιήσεων, η κυβέρνηση προχώρησε σε νέα προκλητική πολιτική απαγόρευση, με γενική απαγόρευση των συναθροίσεων άνω των 100 ατόμων. Η κυβέρνηση ξέρει ότι έχει σκορπίσει ανέμους και θα θερίσει θύελλες. Διαισθάνεται τη λαϊκή οργή. Γι’ αυτό θωρακίζει προληπτικά το σύστημα. Κάτω από τον φαιδρό και ψευδεπίγραφο τίτλο “εθνικό σχέδιο διαχείρισης των δημόσιων υπαίθριων συναθροίσεων” στο στόχαστρο του Χρυσοχοΐδη για την καταστολή και την ποινικοποίηση των συγκεντρώσεων επιστρατεύεται η αστυνομική βία, οι κάμερες, τα drones, η πολιτική λογοκρισία και πλήθος αυταρχικών μεθοδεύσεων για να αντιμετωπισθεί «ο εχθρός» δηλαδή τα σωματεία, οι πολιτικές οργανώσεις, οι συλλογικότητες και η δράση τους ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης – κεφαλαίου. Δαπανά τεράστια ποσά προκειμένου να μεταβάλλει ακόμα και τα Πανεπιστήμια σε χώρους αστυνομοκρατίας και αυταρχισμού, όπου θα περιορίζονται ακόμη και οι ακαδημαϊκές ελευθερίες.
Απέναντι σε αυτή την πολιτική, δεν αρκούν οι καταγγελίες και οι συμβολικές κινητοποιήσεις, ενώ η εκλογική αναμονή και οι νέες αυταπάτες για «αλλαγή» χωρίς την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής και των νόμων της, δεν προσφέρει βοήθεια στις λαϊκές αντιδράσεις. Αποτελεί προδοσία το συνδικαλιστικό lockdown που έχει κηρύξει ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός προσφέροντας τεράστιες υπηρεσίες στην κυβέρνηση και τους εργοδότες.
Μόνο ο λαός θα σώσει το λαό
Το ταξικό εργατικό κίνημα πρέπει άμεσα να αναλάβει πρωτοβουλίες για δράση και αγώνες που θα βάζουν στο στόχαστρο το σύνολο αυτής της πολιτικής, για την ανατροπή του συνόλου των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων. Η κοινή δράση των ταξικών και αγωνιστικών δυνάμεων και η μαχητική ενωτική δράση μπορεί να τσακίσει την κυβερνητική πολιτική. Η πρόσφατη εμπειρία κινημάτων σε χώρες της Ευρώπης όπως το κίνημα στη Πολωνία ενάντια στο νόμο για τις εκτρώσεις ή στη Γαλλία ενάντια στο νόμο για την καθολική ασφάλεια της αστυνομίας, δείχνουν ότι και σε συνθήκες πανδημίας μπορεί να υπάρξει μαζικό κίνημα, το οποίο μάλιστα επιτυγχάνει ανασχέσεις αντιδραστικών μέτρων. Αλλά και στην χώρα μας το σπάσιμο των απαγορεύσεων (πχ στις 17/11, στις 25 & 26/11 και στις 6/12), οι πρόσφατες κινητοποιήσεις στην εκπαίδευση, αποτελούν σημαντική παρακαταθήκη. Στους δρόμους θα ανοίξει η προοπτική της ανατροπής.
Καμία συναίνεση – Καμιά αναμονή!
- Κατάργηση όλων των αντεργατικών, αντιλαϊκών μέτρων.
- Να μην κατατεθεί ο αντεργατικός-αντισυνδικαλιστικός νόμος. Όχι στην κατάργηση του 8ώρου και της απεργίας. Όχι στην επιβολή των ευέλικτων/ελαστικών σχέσεων εργασίας. Δουλειά για όλους με πλήρη δικαιώματα.
- Κάτω το νέο «δόγμα» για τις διαδηλώσεις. Κάτω τα χέρια από τους αγώνες, τις καταλήψεις, τις διαδηλώσεις και τη συνδικαλιστική δράση. Καμία απαγόρευση στην δράση των σωματείων. Όχι στην αστυνομοκρατία – Να καταργηθεί ο νόμος απαγόρευσης των διαδηλώσεων. Να αποσυρθεί κάθε κατηγορία στους συλληφθέντες και να παρθούν πίσω όλα τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν. Όχι αστυνομία στα Πανεπιστήμια.
- Καμία απόλυση. Ακύρωση όλων των απολύσεων από την αρχή της πανδημίας. Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με πλήρη δικαιώματα. Να επανέλθουν οι μισθοί και τα μεροκάματα στα προ μνημονίου επίπεδα (πχ ΕΓΣΕΕ στα 751 ευρώ). Ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις. Να ενταχθεί ξανά ο κατώτατος μισθός στο πεδίο αρμοδιότητας της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
- Πλήρης κάλυψη των μισθών και των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζόμενων στις επιχειρήσεις που αναστέλλουν τη λειτουργία τους. Ολόκληρος μισθός (όχι στο επίδομα αίσχους των 534 ευρώ). Επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους χωρίς προϋποθέσεις. Διασφάλιση και επέκταση του επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας. Φορολογία στα υπερκέρδη του κεφαλαίου.
- Αύξηση των δαπανών σε υγεία, παιδεία, πολιτισμό, κοινωνικές υπηρεσίες.
- Όχι στα νέα εξοπλιστικά προγράμματα και τις δαπάνες για την αστυνομοκρατία.
- Να μην περάσει το αντιδραστικό νομοσχέδιο Κεραμέως. Δημόσια και δωρεάν παιδεία ενάντια στους ταξικούς φραγμούς. Ολιγομελή τμήματα μαθητών (μέχρι 15 μαθητές ανά τάξη), μόνιμες προσλήψεις εκπαιδευτικών και καθαριστριών.
- Δημόσια Δωρεάν υγεία. Έξω οι εργολάβοι από τις υπηρεσίες των νοσοκομείων. Να ακυρωθούν όλες οι συμβάσεις με τις εργολαβικές εταιρείες. Να οργανωθεί και να εξοπλισθεί άμεσα η δημόσια ΠΦΥ. Μαζικές μόνιμες προσλήψεις, αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων δομών υγείας που παραμένουν ανενεργές. Άνοιγμα των κλειστών νοσοκομείων. Μονιμοποίηση τώρα όλων των συμβασιούχων στην υγεία. Ένταξη όλων των υγειονομικών στα ΒΑΕ. Επίταξη του ιδιωτικού τομέα Υγείας και Πρόνοιας χωρίς αποζημίωση στους κλινακάρχες.
- Κανένας εργαζόμενος-Καμία εργαζόμενη στη δουλειά χωρίς μέτρα προστασίας. Ειδικές άδειες σε όλα τα μέλη ευπαθών ομάδων και στους συνοικούντες. Να πληρώσει η εργοδοσία για την εφαρμογή των πρωτοκόλλων ασφαλείας, και ειδικά στις γραμμές παραγωγής.
- Όλα τα απαιτούμενα μέτρα για την προστασία της υγείας μας δωρεάν για όλο το λαό. Να σταματήσει το αίσχος του στοιβάγματος των εργαζομένων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Αύξηση των δρομολογίων και προσλήψεις μόνιμου προσωπικού.
- Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις, την εκχώρηση δημοσίων αγαθών και χώρων βορά του καπιταλιστικού κέρδους. Κανένας πλειστηριασμός λαϊκής ιδιοκτησίας. Διαγραφή χρεών της λαϊκής οικογένειας στις τράπεζες και στην εφορία.
- Καμία νομιμοποίηση του μητρώου πραγματικών δικαιούχων, όχι στο ηλεκτρονικό φακέλωμα των σωματείων.
- Κατάργηση των αντεργατικών διατάξεων των Π.Ν.Π. για τις άδειες Ειδικού Σκοπού που οδηγούν τους εργαζόμενους γονείς σε στέρηση της κανονικής άδειας ή σε άδειες άνευ αποδοχών.
Με βάση τα παραπάνω καλούμε σε:
- Συμμετοχή και στήριξη των κινητοποιήσεων σε εκπαίδευση και υγεία στις 28/1 και 3/2. Συμμετέχουμε μαζικά και στηρίζουμε με κάθε τρόπο (στάσεις εργασίας και άλλες μορφές δράσης) τις κινητοποιήσεις στις 28/1 σε εκπαίδευση και υγεία, για να σπάσει στην πράξη η κυβερνητική τρομοκρατία. Στις 3/2 στηρίζουμε τις κινητοποιήσεις στα Κέντρα Υγείας για την ενίσχυση της δημόσιας Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.
- Μαζική συμμετοχή, κάλεσμα για αποφάσεις όλων των σωματείων, στην κινητοποίηση που διοργανώνεται Σάββατο 6 Φεβρουαρίου στις 12 το μεσημέρι μπροστά στη Βουλή για να προασπίσουμε το δικαίωμα μας στη διαδήλωση και την απεργία, να απαιτήσουμε την παύση των διώξεων και την διαγραφή των εξοντωτικών προστίμων. Καθιστούμε περισσότερο από σαφές σε Μητσοτάκη – Χρυσοχοΐδη ότι το ταξικό αγωνιστικό κίνημα δεν πρόκειται να συμμορφωθεί και να πειθαρχήσει στο νέο αντιλαϊκό και αντιδημοκρατικό νομοθετικό τερατούργημά τους!
- Στις 16 Φλεβάρη απαιτείται πανεργατική κλιμάκωση! Προτείνουμε προς τα σωματεία την προκήρυξη γενικής 24ωρης απεργίας. Η μέρα εκείνη, που έχουν προκηρύξει απεργία η ΠΟΕΔΗΝ και η ΟΕΝΓΕ, επιδιώκουμε να αποτελέσει έναν αγωνιστικό σταθμό για όλους τους εργαζόμενους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα ενάντια στη συνολική επίθεση της κυβέρνησης.
- Παλεύουμε ώστε η 8η Μάρτη, παγκόσμια μέρα της γυναίκας, να αποτελέσει έναν σημαντικό απεργιακό σταθμό στην πάλη του εργατικού κινήματος ενάντια στην γυναικεία εκμετάλλευση και καταπίεση. Η πανδημία έχει οδηγήσει στην κλιμάκωση της εκμετάλλευσης των γυναικών της εργατικής τάξης, τόσο στους χώρους δουλειάς που έχουν να κάνουν με τον τομέα της κοινωνικής μέριμνας και φροντίδας, όσο και της καταπίεσης σε σπίτι & δουλειά με την αύξηση της ενδοοικογενειακής και σεξιστικής βίας και των βαρών της κοινωνικής αναπαραγωγής.
- Προχωράμε σε διοργάνωση νέας σύσκεψης αγώνα τον Φλεβάρη.
Συνυπογράφουν *:
Attack στην ανεργία και την επισφάλεια
Radical I.T. – Αγωνιστική Πρωτοβουλία σε Τηλεπικοινωνίες και Πληροφορική
Αγωνιστικές Κινήσεις Συσπειρώσεις στους ΟΤΑ
Αγωνιστική Ενότητα Εργαζόμενων στο ΤΕΕ
Αγωνιστική Ριζοσπαστική Ενότητα Καθηγητών -ΑΡΕΝ
Αγωνιστική Ταξική Ενότητα –ΕΚΑ
ΑΚΙΓΔΥ-ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ (Ανεξάρτητη Κίνηση Γεωπόνων Δημοσίων Υπαλλήλων) σε ΠΕΓΔΥ/ΠΟΓΕΔΥ
ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ Μισθωτών και Ασκούμενων Δικηγόρων
Αριστερή Πρωτοβουλία Τεχνικών
Ενιαίο Ψηφοδέλτιο Αγώνα ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ
Ενωτική Αγωνιστική Αριστερή Πρωτοβουλία Ε’ ΕΛΜΕ Ανατολικής Αττικής
Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση Υπουργείου Πολιτισμού
Ενωτική Αγωνιστική Συνεργασία στην ΕΘΕΛ (ΕΑΣ)
Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή (πανελλαδικό σχήμα γιατρών)
Λάντζα στον χώρο του επισιτισμού
ΜΕΤΑ Δημοσίου
Παρεμβάσεις Δημοσίου
Παρέμβαση εργαζομένων στην ΕΛΣΤΑΤ
Πλεύση στην Εκπαίδευση στον ΣΕΠΕ “Ηρώ Κωνσταντοπούλου” Άνω Λιοσίων-Ζεφυρίου-Φυλής
Πρωτοβουλία Εργαζομένων στο Υπ. Παιδείας
ΡΕΣΑΛΤΟ στη Γαλέρα
(Το ΔΤ παραμένει ανοιχτό και για άλλες υπογραφές)
