ΤΑΓΜΑ ΣΚΑΠΑΝΕΩΝ
του Γιώργου Ζιόβα
Μακελειό στη Χαράδρα. Χαρακτικό του Γιώργου Φαρσακίδη από το βιβλίο του “ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΣ”
Και τους πυροβολούσαν τα πρόσωπα για να τα σβήσουν
κι άρχισε αυτό απ’τον τόπο που τον έλεγαν Θέατρο
Όλη τη νύχτα άγρυπνοι φρούρησαν τους νεκρούς τους
Αύριο
άρχισε πάλι απ’ την πλαγιά
κι οι νέοι αλαφιάστηκαν γιατί δεν το περίμεναν
και δεν μπορούσαν τίποτα με λίγες μόνο πέτρες και στειλιάρια
Χίμηξαν τότε οι άλλοι για να τους τελειώσουν
Κι όπως μελίσσι που’ πιασε φωτιά βουΐζοντας
κυμάτισε το σμάρι των ανθρώπων προς τη θάλασσα
όμως
ήρθανε κι απο ‘κεί οι Μπαϊρακτάρηδες και τους γαζώναν
γεμίσανε κορμιά τα κύματα
έβαψαν τα χαλίκια
Σαν ψάρια που κομμάτιασε ο δυναμίτης
στοιβάξανε τους σκοτωμένους στο κατάστρωμα
εφτά φορές έφυγε το καϊκι κι ήρθε
εφτά φορές τους άδειασε στον μαύρο πόντο
Ποτέ οι μάνες πια
οι αδελφές οι αγαπητικές τους
δεν τους ξανάδαν δεν τους έδωσαν το τελευταίο φιλί
Μόνο το ποίημα κι η μνήμη αγιάζουν τα οστά τους
εκεί
στου άφωνου βυθού το σκοτεινό παλάτι
…………………………………………………………………….
Πριν 70 χρόνια, στις 28 του Φλεβάρη και 1 του Μάρτη του 1948, η φρουρά της Μακρονήσου άνοιξε πυρ από στεριά και θάλασσα εναντίον των άοπλων σκαπανέων του Α Τάγματος αφήνοντας πίσω εκατοντάδες νεκρούς και τραυματίες. Η μαζική αυτή δολοφονία, είχε σκοπό να τσακίσει το ηθικό των εξορίστων οι οποίοι δεν υπέκυπταν και δεν υπέγραφαν δηλώσεις μετανοίας και αποκήρυξης του κομμουνισμού.
Δημοσιεύθηκε στο νέο ανανεωμένο ΠΡΙΝ, 25.2.2018
………………………………………………………………………………………………………………………………………..
Δίσεκτο το 1948, δίσεκτο κυριολεκτικά και μεταφορικά. Η σφαγή έγινε την Κυριακή 29/2 και τη Δευτέρα 1 Μάρτη. Από τους 4.500 σκαπανείς του Α’ Ειδικού Τάγματος Οπλιτών (Α.Ε.Τ.Ο.), σύμφωνα με μαρτυρίες οι 2.000 περίπου αναγκάστηκαν να βουτήξουν στη θάλασσα. Οι νεκροί δεν ήταν 17, όπως αρχικά ανακοινώθηκε από τις αρχές. Αργότερα αποκαλύφθηκε πως ανέρχονταν σε αρκετές εκατοντάδες. Ο καπετάνιος του καϊκιού που τους μετέφερε, Μ. Βονταμίτης, λίγο πριν πεθάνει εκμυστηρεύτηκε πως ήταν 350.
Το σχέδιο που ακολουθεί, περιέχεται στο βιβλίο “ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΣ” και είναι εκείνο για το οποίο ο δικτάτορας Ιωαννίδης μήνυσε και εξόρισε τον Γ. Φαρσακίδη:
Δείτε βίντεο με τον ίδιο τον καλλιτέχνη και αγωνιστή του κομμουνιστικού κινήματος Γιώργο Φαρσακίδη να μιλάει σχετικά εδώ: Έκθεση έργων Γ. Φαρσακίδη: Η ιστορία των αγώνων της αριστεράς (Βίντεο)
ΑΤΤΙΚΗ 23-7-18
Αδέρφια μου,
ταχύτερη απ’ τον φτεροσάνταλον Ερμή
το νέο μάς ήρθε του ξολοθρεμού σας.
Ένα όνειρο πικρό τα φρένα εξέσχισε των Ολυμπίων
τον γαληνό ταράζοντάς τους ύπνο.
Οι Συμπληγάδες της ψυχής μας
ακίνητες μιας κι άνοιξαν εμείναν
ακέριο αφήνοντάς το να περάσει το καράβι
της Θλίψης, της Οργής και των Συγκλονισμών.
Στην πλώρη του επάνω
πελιδνός
χωρίς φωνή και πρόσωπο
της Τραγωδίας ο άγγελος να διασαλπίζει:
“ΔΕΚΑΔΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΕΚΡΟΙ!”
Ο απρόσμενος χαμός σας
στις πιο ψηλές κορφές του Πόνου μάς ανέβασε.
Εκεί που κόβεται η ανάσα,
εκεί που άλαλα τα χείλη μένουν,
εκεί που δεν μπορεί το δάκρυ ν’ αναβλύσει-
εκεί στερρό που υψώνεται το κάστρο της Οδύνης
με τα τριακόσα εξηνταπέντε δίκοπα της Φτώχειας
ασήμαντα να κείνται τώρα κάτου-ευτελισμένα.
Οι ώρες μας
στην Άβυσσο της Λύπης βυθισμένες
δεν αλλάζουν πια.
Η υπομονή αδέρφια μου
έφτασε ξάφνω
στο ακρόχειλο του πιο βαθιού γκρεμού της
βλέποντας κάτω
αθέλητη υποψήφια αυτόχειρ.
Στο πανηγύρι ετούτο του Χαμού,
στο χώμα της πατρίδας μας επάνω
η Φρίκη την πιο πλούσια της πραμμάτια εξεδίπλωσε
κι απλόχερα τη σκόρπισε εναγύρω.
Μέσα στων δέντρων τους κριγμούς
μες στον ορυμαγδό
μες στο φρικώδες ξάφνιασμα
φωνές ακούονταν ικετευτικές
από το κάθε στόμα:
«Αδέρφια μας μη φεύγετε! Σταθείτε!”
Όμως η Μοίρα εσάς σας είχε κιόλας ξεχωρίσει.
Και σας πήρε.
Και το άρωμα έμεινε χωρίς αγέρα
το στόλισμα χωρίς γυναίκα
η αγάπη δίχως αγκαλιά.
Αδέρφια μας
τώρα κοιμόσαστε ήρεμα
γλυκά και αλαφρά.
Τώρα στο χώμα ανθούν τα όνειρά σας.
Κι οι αναμνήσεις σας-όσες προλάβατε να φτιάξετε-
στα φύλλα των τριαντάφυλλων ακούμπησαν θλιμμένες.