Παναγιώτης Μαυροειδής
Ο Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, μίλησε πρόσφατα στον ραδιοσταθμό Παραπολιτικά 90.1 Fm στην εκπομπή “Face to Face” και στο δημοσιογράφο Γιώργο Κουβαρά.
Μεταξύ άλλων απάντησε σε ερώτηση σχετικά με την πιθανότητα δημοψηφίσματος από την κυβέρνησης, ως ακολούθως:
‘’ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Το δημοψήφισμα είναι μια εύλογη στάση της κυβέρνησης διότι συζητιέται… είναι στο τραπέζι και το λένε πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Δημοψήφισμα ή εκλογές, πάντως κάποια προσφυγή στο λαό πως το βλέπετε αυτό;
Δ.ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ: Δεν είναι εύκολο να καταλάβει κανείς τι ακριβώς θα έλυνε ένα τέτοιο δημοψήφισμα για παράδειγμα ή εκλογές. Ένα δημοψήφισμα για το αν θα μείνουμε ή θα βγούμε από το ευρώ; Και πως θα βγούμε και τι θα γίνει, πως θα πάμε; Αυτά τα ερωτήματα δεν μπορούν να τεθούν με ένα ναι ή ένα όχι. Άλλωστε πιστεύουμε ότι ο ελληνικός λαός έδωσε το Ok σε αυτή την κυβέρνηση με ένα μεγάλο ποσοστό έχει δηλαδή μια δυνατή πλειοψηφία και βέβαια της έδωσε αυτό το Ok θεωρώντας ότι η Ευρώπη είναι το κοινό μας ευρωπαϊκό σπίτι, ότι θα μείνουμε στο ευρώ.’’
Για ασάφεια δεν μπορείς να κατηγορήσεις σχεδόν ποτέ το ΚΚΕ. Προκύπτουν σαφώς κάποια συμπεράσματα που χρήζουν προσοχής και συζήτησης επί της ουσίας.
Το ΚΚΕ φαίνεται λοιπόν να θεωρεί αχρείαστο και μη ωφέλιμο το δημοψήφισμα. Αυτή η στάση θα μπορούσε να έχει κάποια επιχειρήματα υπέρ της. Για παράδειγμα ότι το ερώτημα θα ήταν πιθανά παραπλανητικό και υποβοηθητικό της κυβέρνησης ή ότι ένα (μάλλον βέβαιο) θετικό αποτέλεσμα υπέρ της παραμονής της ευρωζώνης θα έδινε λαϊκή νομιμοποίηση σε μια αντιδραστική πορεία.
Τα επιχειρήματα αυτά θα ήταν εύλογα, αλλά και δηλωτικά μιας στατικής λογικής. Αποτελούν αφαίρεση από την πραγματικότητα του σύγχρονου πολιτικού ολοκληρωτισμού του καπιταλισμού και ειδικά της ΕΕ, που θεωρούν έγκλημα καθοσιώσεως κάθε έκφραση της λαϊκής θέλησης. Προδίδουν υποτίμηση της ανάγκης αλλά και της δυνατότητας η απαίτηση για δημοκρατία να αλλάζει συσχετισμούς και να δημιουργεί εμπόδια στην συνασπισμένη δράση του ευρωπαϊκού κεφαλαίου μέσω της ΕΕ. Είναι τυχαίο ότι όποια δημοψηφίσματα έγιναν για το ευρω-σύνταγμα χάθηκαν για τις φιλοΕΕ δυνάμεις;
Ωστόσο, ο Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ δεν επιστρατεύει τέτοιου είδους επιχειρηματολογία. Προχωράει σε συλλογισμούς ακόμη πιο προβληματικούς.
Όχι απλά δε ζητάει καταδίκη της πολιτικής υποταγής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μέσω (και) ενός δημοψηφίσματος που θα την έθετε σε λαϊκή κρίση και δυνατότητα αποδοκιμασίας, αλλά θεωρεί, εκ του αντιθέτου, ότι θα ήταν αντιδημοκρατική μια τέτοια κίνηση διότι ‘’πιστεύουμε ότι ο ελληνικός λαός έδωσε το Ok σε αυτή την κυβέρνηση με ένα μεγάλο ποσοστό έχει δηλαδή μια δυνατή πλειοψηφία και βέβαια της έδωσε αυτό το Ok θεωρώντας ότι η Ευρώπη είναι το κοινό μας ευρωπαϊκό σπίτι, ότι θα μείνουμε στο ευρώ.’’
Εδώ τα πράγματα γίνονται πλέον πολύ σοβαρά. Το λιγότερο θα ήταν να υπέκρυπταν όλα αυτά απλώς μια χαιρεκακία απέναντι στη λαϊκή ετυμηγορία του τύπου: ‘’αυτά δε διάλεξες; Τι θέλεις τώρα;’’ Θα ήταν μια λάθος στάση, όχι μόνο από άποψη τακτικής αλλά και ουσίας. Ο κόσμος δε διάλεξε το ΣΥΡΙΖΑ για να του εξασφαλίσει ότι θα μείνει στο ευρώ. Αν ήταν έτσι θα διάλεγε τη ΝΔ και τους λοιπούς. Επέλεξε το ΣΥΡΙΖΑ διότι πίστεψε ότι θα μπορούσε να λύσει κάποια ζωτικά προβλήματά του, παρά το γεγονός ότι μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δε θα επέλεγε μια ρήξη με την ΕΕ.
Ερώτημα: ποιος πρέπει να στριμωχτεί σήμερα; Πρωτίστως ο ΣΥΡΙΖΑ που υποσχέθηκε άρση της λιτότητας και των μνημονίων και δεν το κάνει επειδή θέτει προτεραιότητα ‘’πρώτα η ευρωζώνη και η ΕΕ’’ ή οι ψηφοφόροι του που πίστεψαν την αυταπάτη ότι αυτά μπορεί να γίνουν με παραμονή στο λάκκο των λεόντων;
Το ΚΚΕ, προτιμάει, δίνοντας άφεση αμαρτιών στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, να επιτεθεί στη βάση του.
Χονδροειδής και λαθεμένη τακτική; Κάτι περισσότερο. Η ουσία βρίσκεται στην αποστροφή του Δ. Κουτσούμπα:
‘’Ένα δημοψήφισμα για το αν θα μείνουμε ή θα βγούμε από το ευρώ; Και πως θα βγούμε και τι θα γίνει, πως θα πάμε; Αυτά τα ερωτήματα δεν μπορούν να τεθούν με ένα ναι ή ένα όχι’’ .
Το ΚΚΕ ΔΕΝ θέτει το ζήτημα της εξόδου από την ευρωζώνη και την ΕΕ ως άμεσο πολιτικό στόχο. Κάθε φορά που τίθεται άμεσα το ερώτημα το ροκανίζει δεόντως ή και το αρνείται ρητά.
Το λάθος δε βρίσκεται στη σύνδεση που θέλει να κάνει ανάμεσα στην αποχώρηση από αυτή την ιμπεριαλιστική συμμαχία και την αντικαπιταλιστική και σοσιαλιστική προοπτική με ‘’λαϊκή εξουσία και λαϊκή οικονομία’’. Βρίσκεται στο μηχανιστικό χαρακτήρα αυτής της σύνδεσης. Στην έλλειψη κάθε διαλεκτικής λογικής κατανόησης της δυναμικής μιας ρήξης με την ΕΕ. Στην άρνηση τελικά να κατανοηθεί ότι η ανατροπή της ευρω-ενωσιακής τάξης πραγμάτων είναι ένας αναγκαίος και πολύ πιθανός δρόμος για την προσέγγιση του στόχου της ανατροπής της αστικής εξουσίας.
Με τον τρόπο αυτό, όχι μόνο δεν προωθείται, αλλά υπονομεύεται η προοπτική μιας συνολικής αντικαπιταλιστικής τομής. Έτσι, θεωρούμενα σήμερα όλα ακίνητα και ανίκητα, το μόνο που μένει είναι η κατανόηση δια της κομματικής προπαγάνδας ότι ‘’η λαϊκή εξουσία είναι η μόνη λύση και όλα τα άλλα είναι φτωχά ή μάταια’’.
Αυτό όμως δε συνιστά επαναστατική και κομμουνιστική πολιτική, αλλά απλή επαγγελία και αέναη προεκλογική καμπάνια για την ‘’ενίσχυση του κόμματος’’.
Αντίθετα, το σύνθημα ΄΄Έξω από την ευρωζώνη και την ΕΕ’’, θα μπορούσε να ήταν όχι απλά μια αφετηρία αντεπίθεσης της αντικαπιταλιστικής και κομμουνιστικής αριστεράς, αλλά και κόμβος συσπείρωσης ευρύτατων εργατικών και λαϊκών δυνάμεων με στόχο και δυνατότητα ανατροπής της πολιτικής του κεφαλαίου και της εργατικής γενοκτονίας στην Ελλάδα.
ΠΡΙΝ 15/3/15
Ωστε το ΚΚΕ είναι υπέρ της ΕΕ και του €;
μα πόσο Μαυροειδής μπορεί να είσαι;
μην εισαι τοσο πορωμενος
πουθενα δε γραφει αυτο ο αρθρογραφος
λεει όμως ότι το ΚΚΕ δεν θετει σαν άμεσο στόχο την έξοδο από ευρωζωνη και ΕΕ. Οταν το ερώτημα μπαινει άμεσα, το ΚΚΕ είναι άλλα λογια να αγαπιομαστε (μεταξύ μας)
Κανει λαθος?
ελα, ξεμπροστιασε τον!
Μια τοποθέτηση πάνω στο άρθρο
α) Υπάρχει ένα ερώτημα πόσο δυσκολότερη θα είναι η επικοινωνία μας με τους εργαζόμενους, οι εξορμήσεις μας στους εργαζόμενους, στην περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ αποκτήσει την απόλυτη ηγεμονία, όταν θα καταψηφιστεί το όχι, πράγμα που θα γίνει σίγουρα, δεδομένης της ομοβροντίας συστημικών θέσεων από τα ΜΜΕ.
β) Δεν χρειάζεται να αθωώνουμε τον κόσμο, ότι δηλαδή έπεσε θύμα προπαγάνδας του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές. Θεωρώ ότι όταν ψήφιζε το συνονθύλευμα των προτάσεων του στις εκλογές, ήξερε ότι δεν υπήρχε πιθανότητα να ευοδωθεί το «σχέδιό» του. Μια αντιστροφή των θέσεων της ΝΔ του Σεπτέμβρη, δηλαδή. Το βγαίνουμε στις αγορές και βγαίνουμε από το μνημόνιο, του Σαμαρά έγινε πάμε στην ΕΕ για επαναδιαπραγμάτευση και βγαίνουμε από το μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ. Πιστεύω δηλαδή, ότι η μεγάλη πλειοψηφία όσων τον ψήφισαν, το μόνο που περίμεναν να κάνει ήταν ότι έκανε (ή λίγο περισσότερο, λίγο λιγότερο, δεν έχει σημασία.) Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι τον ψήφισαν για να κάνει μια διαπραγμάτευση εντός ΕΕ και ευρώ. Αλλιώς θα ψήφιζαν ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή ΚΚΕ.
γ) Δεν πρέπει να συγχέομε το δημοψήφισμα αυτό, με αρκετά δημοψηφίσματα που έγιναν στα τέλη της δεκαετίας του ’90 αρχές 2000. Όχι μόνο γιατί αυτά αφορούσαν στο πιο «χαλαρό» ερώτημα «ναι ή όχι στο ευρωσύνταγμα», στην πολιτική εμβάθυνση της ΕΕ δηλαδή, απ’ ότι στο μέσα ή έξω απ’ το ευρώ, όχι μόνο γιατί οι λαοί ψήφιζαν και ξαναψήφιζαν μέχρι να «διορθώσουν την ψήφο τους » (που θα ‘λεγε και η Αλέκα) στο ΝΑΙ, αλλά κυρίως γιατί το ΟΧΙ ήταν ισχυρά ηγεμονευόμενο από τμήματα της αστικής τάξης που έβλεπαν ίσως ότι αυτή η ιστορία θα κατέληγε εδώ που κατέληξε, την ηγεμονία δηλαδή του Γερμανικού ιμπεριαλισμού σε όλη την Ευρώπη.
Το τωρινό δημοψήφισμα ανοίγει πολύ μεγαλύτερα ζητήματα:
Σε αντίθεση με τα δημοψηφίσματα για το ευρωσύνταγμα δεν υπάρχει πιθανότητα να βρούμε συμμάχους σε μειοψηφικά έστω κομμάτια της αστικής τάξης. Ο λόγος γι’ αυτό είναι πολύ απλός : Το ευρώ και η ΕΕ είναι «όπλα» κοινωνικού πολέμου. Είναι μια δεύτερη «αμπάρα» που κλειδώνει τις εργατικές διεκδικήσεις. ΄Οσο μακριά και να πάνε τα εργατικά αιτήματα στο τέλος χτυπάνε στο τοίχο «δεν μπορείτε να πάρετε αυξήσεις διότι … ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί… ανταγωνιστικότητα… ελλείμματα…» και στο τέλος «δεν μας αφήνει ο θείος από το Βερολίνο». Με αυτό δεν θέλω να πώ ότι το εργατικό κίνημα δεν πρέπει να παλεύει τα δικά του αυτοτελή αιτήματα αλλά να ψάχνει συμμαχίες με τους αστούς, αλλά μόνο αυτό που αναφέρω παραπάνω, δηλαδή ότι είναι τελείως διαφορετικό το τωρινό ερώτημα από τα ερωτήματα που μπαίνανε πριν μιάμιση δεκαετία.
Αυτό φαίνεται πολύ καθαρά και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο: Καμία χώρα μεγάλη ή μικρή δεν βάζει ζήτημα εξόδου από την ΕΕ, έστω και με την μορφή μιας εναλλακτικής περιφεριακής ολοκλήρωσης (π.χ. μεσογειακών χωρών).
δ) Υπάρχει ένα ακόμα ζήτημα, δεν λέγεται ευθέως αλλά υπονοείται : ότι όλα λύνονται με εκλογές, ότι η αστική δημοκρατία είναι το «τέλος του δρόμου», ότι δηλαδή δεν υπάρχει διαμεσολάβηση μέσω των ΜΜΕ, ότι δεν ηγεμονεύεται όλη αυτή η ιστορία των εκλογών και μάλιστα σε συνθήκες τέτοιας καταθλιπτικής υποχώρησης του εργατικού κινήματος, από την αστική τάξη. «Θέλετε αριστερή κυβέρνηση, με επαναδιαπραγμάτευση εντός της ΕΕ? Ψηφίστε ΣΥΡΙΖΑ.» ». «Θέλετε κομμουνιστική κυβέρνηση, χωρίς επαναδιαπραγμάτευση και έξω από την ΕΕ? Ψηφίστε ΚΚΕ.» «Θέλετε ευρώ? Ψηφίστε ΝΑΙ στο ευρώ» «Δεν θέλετε ευρώ? Ψηφίστε ΟΧΙ στο ευρώ».
ε) Επίσης : Υπάρχει ένα ερώτημα από τον Κουτσούμπα που δεν το πιάνει καθόλου το άρθρο : «Και πώς θα βγούμε και τι θα γίνει, πώς θα πάμε?». Είναι ένα ερώτημα που μπαίνει ως εξής: Πως θα διασφαλιστεί η αυτοτέλεια της εργατικής πολιτικής σε ζητήματα που μπορεί πολύ εύκολα να ηγεμονευτούν από την αστική τάξη ή έστω από μεσοστρώματα? Αυτός ο «κίνδυνος» δεν υπάρχει στο συγκεκριμένο ερώτημα- δημοψήφισμα όπως αναλύω στη δεύτερη παράγραφο του σημείου γ) αλλά είναι υπαρκτός στα μεγάλα επίδικα του καιρού μας που θα αντιμετωπίσουμε, ενδεχομένως και πολύ άμεσα. Ζητήματα όπως ο πόλεμος, η εθνική παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, η αντιμετώπιση της γενοκτονίας του ελληνικού λαού και πολλά άλλα. Σε αυτά θα πρέπει να είναι ξεκάθαρες και εύληπτες οι θέσεις μας και σε αντιπαράθεση και πολεμική με αστικές θέσεις. Πρέπει να βάζουμε ξεκάθαρα τα εργατικά δικαιώματα μπροστά και να μην στοιχηθούμε πίσω από καμιά αστική εθνική στρατηγική.
στ) Όσον αφορά στο ερώτημα αυτό καθαυτό, λέμε «έξω από το ευρώ»? Εννοώ λέμε ΜΟΝΟ αυτό? ΟΧΙ. Αν λέγαμε μόνο αυτό θα ήμασταν σχέδιο Β. Εμείς προτείνουμε- προπαγανδίζουμε το σύνολο των θέσεων μας όπως έχει εκφραστεί στις συνδιασκέψεις και στις αποφάσεις των οργάνων. Το «έξω από το ευρώ» δεν λέει τίποτα αν δεν πάει ΜΑΖΙ με ΟΛΑ τα υπόλοιπα αιτήματα μας: Την διαγραφή του χρέους, τις εθνικοποιήσεις τραπεζών και μεγάλων επιχειρήσεων χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο, την πάλη για τον εργατικό έλεγχο και τον δημόσιο κοινωνικό σχεδιασμό της οικονομίας. Τα οποία αιτήματα θα πρέπει να αντιμετωπίζονται όχι ως άθροισμα αιτημάτων, αλλά ως ένα ενιαίο και αδιάσπαστο σύνολο. Φαίνεται ότι απ’ όλα τα παραπάνω δεν υπάρχει ΕΝΑ αίτημα που θα μας χρησιμεύσει σαν κρίκος για να βγούμε μπροστά, αλλά πρέπει να τα χρησιμοποιήσουμε όλα μαζί στην ενότητά τους. Δηλαδή το κάθε ένα μόνο του δεν παραπέμπει πουθενά. Συγκεκριμένα : Διαγραφή του χρέους. Διαγραφή του χρέους του αστικού κράτους? Διαγραφή του χρέους για να μπορέσει να ξανακάνει η αστική τάξη τη μεγάλη έφοδο, να μπορέσει να εξορμήσει με καλύτερους όρους στα Βαλκάνια? Όχι βέβαια. Τι θα κερδίσουν απ’ αυτό οι εργαζόμενοι? Γιατί να το παλέψουν? Εθνικοποιήσεις τραπεζών, γιατί? Τι θα κερδίσουν απ’ αυτό οι εργαζόμενοι, αν το παλέψουν? Το μόνο που θα γίνει είναι ότι θα μετατραπεί η ιδιωτική κερδοφορία των τραπεζών σε κερδοφορία του αστικού κράτους, αφού θα συνεχίσουν να λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Θα υπάρξει καμιά ελάφρυνση των υπερδανεισμένων νοικοκυριών? Όχι, εφ’ όσον γίνει μόνο αυτό.
Από όλα τα παραπάνω φαίνεται ότι τα αιτήματά μας είναι ένα ενιαίο σύνολο και δεν μπορεί να χωριστούνε. Αλλιώς γινόμαστε και ‘μεις μια δύναμη αστικής διαχείρισης όπως τόσες άλλες.
Χωρίς να θέλω να κάνω πολεμική, θέλω να σημειώσω ότι το αντί ΕΕ δεν βγαίνει σε κάθε ανακοίνωση μας. Συγκεκριμένα : στο ζήτημα της ΕΡΤ πιάνομε μόνο το κομμάτι των μισθών, το αν θα δουλέψουν κυρίως οι αγωνιζόμενοι της ΕΡΤ ή αυτοί που μεταπήδησαν στη ΝΕΡΙΤ, χωρίς να ακουμπάμε μια πολύ βασική παράμετρο : θα πληρώσει η ΕΡΤ όσα της ζητήσει η DIGEA που μπορεί να είναι πολλά εκατομμύρια ή θα αρνηθεί να το κάνει αυτό για να προσλάβει κάποιες εκατοντάδες εργαζομένων επιπλέον? Θα προβεί η κυβέρνηση δηλαδή στο μονομερές μέτρο της μη πληρωμής όσων εκατομμυρίων της ζητήσουν οι εκβιαστές- καναλάρχες ή όχι?
Για να μην μακρηγορώ: Δεν λέω ότι δεν θα πρέπει να σηκώσουμε το γάντι του δημοψηφίσματος , όποτε προκηρυχτεί. Απλά λέω ότι : Στο δημοψήφισμα αυτό θα νικήσει το ΝΑΙ στο ευρώ με μεγάλη διαφορά. Το ΝΑΙ θα είναι η αιτιολόγηση του ΣΥΡΙΖΑ για το πέρασμα στο «μνημονιακό μπλόκ», θα κυβερνήσει στο όνομα του ΝΑΙ. Εννοείται ότι και πριν και κυρίως μετά τις εκλογές πρέπει να κάνουμε πολιτική δουλειά στο ΟΧΙ και αυτό θα είναι μια ευκαιρία για να βγούμε από την αφάνεια (με τη λογική βέβαια της ενιαιότητας των αιτημάτων του μεταβατικού πλαισίου όπως αναπτύσσω παραπάνω ). Και τέλος : Ας μην ποντάρουμε τόσο πολλά στις εκλογές για την αλλαγή του μνημονιακού τοπίου. Αν ήταν έτσι…
Γιώργο πολύ εύστοχες οι παρατηρήσεις τους και βαθαίνουν τα ερωτήματα και το διάλογο
Στέκομαι μόνο στο πρώτο σημείο στο οποίο γίνεται και η μεγαλύτερη συζήτηση, δηλαδή στο τι ερώτημα θα μπει και μήπως τυχόν ένα ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ θα μας καταπλακώσει.
Μακαρι να γινει ενα δημοψηφισμα με το ερωτημα ”ναι ή όχι στην παραμονή στο ευρώ! Σχεδόν το αποκλείω σαν πιθανότητα, τόσο από το ΣΥΡΙΖΑ όσο πολύ περισσότερα από τους ευρωκράτες.
Όμως, η προβολή της ανάγκης για αυτό, η επιβολή του δημοψηφίσματος και η καμπανια για το ΟΧΙ, μονο μπροστα θα μας πηγαιναν.
Φοβαμαστε ένα αποτελεσμα του ΝΑΙ; Μηπως νομιμοποιηθεί το ΝΑΙ;
Μα στο ΝΑΙ είμαστε!!!
Είναι σα να λεμε ”δε βγαινω στην επιφανεια της θάλασσας διοτι βρεχει έξω”
Το ερωτημα ειναι αν το μειοψηφικο ΟΧΙ του 30-40%, που σήμερα με όρους άμεσα πολιτικούς δεν έχει στήριξη, καταφέρει να ενισχυθεί, πολικοποιηθεί προς τα αριστερά και συνδεθεί με την πάλη για αντικαπιταλιστική ανατροπή.
Η εξοδος από την ΕΕ φυσικά και δε φτανει από μονη της. Αυτή όμως η διαπιστωση μπορεί να έχει δύο βασικές αντιμετωπίσεις. Στην πρώτη, απλά αποφασίζεις να μη θέσεις άμεσα αυτό το πολιτικό στόχο, επειδή ”δεν ξέρω τι θα γίνει μετα κλπ”. Αυτό κάνει το ΚΚΕ παρα το γεγονός ότι υπερασπίζει διαχρονικά και σταθερά τη θέση για έξοδο. Στη δεύτερη προσέγγιση, υποχρεούσαι να απαντήσεις ποιο θα είναι το επόμενο βήμα και ολοκληρη η ακολουθία βημάτων, ώστε να συνδεθεί μια έξοδος με την ανατροπή του αστικού πλαισίου, δηλαδή να διαμορφώσεις μια συγκεκριμένη αντικαπιταλιστική επαναστατική πολιτική.
Φυσικά, για να υπάρξουν όλα αυτά, έστω ως τάσεις, υπάρχει η βασική προϋπόθεση που πολύ σωστά θέτεις: Να μη καθοριστεί η πολιτικη της αριστεράς από την αναμονή μιας εκλογικής διαδικασίας (αν υπάρξει κιόλας!), αλλά από την αντεπίθεση των εργατικών και λαϊκών αγώνων με λογική αντικαπιταλιστικής ανατροπής
συντροφικα
Ο κ. Μαυροειδής διεκδικεί (παλαιόθεν κιόλας) επάξια τίτλους στη λαθροχειρία: Ούτε λίγο ούτε πολύ προσπαθεί να μας πείσει ότι δήθεν το ΚΚΕ δεν είναι υπέρ της εξόδου απ’ την ΕΕ, κάνοντας το άσπρο-μαύρο. Είναι όμως έτσι; Ας δούμε αντιπαραθετικά εδώ τις θέσεις του ΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ:
1. Το ΚΚΕ, ως γνωστόν, λέει (ήδη από την αρχή της κρίσης και κωδικοποιημένα, ως τρίπτυχο)-
Μονομερής διαγραφή του χρέους, έξοδος από την ΕΕ με εργατική λαϊκή εξουσία.
Έχει αξία να σταθούμε στα εξής 2 σημεία:
α) Λέει ξεκάθαρα και σκέτα ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ. Όχι “έξοδο από το ευρώ” και τρίχες κατσαρές και μάλιστα διακριτά, ως α’ φάση μιας αβέβαιης πορείας που ίσως κάποτε σε επόμενο στάδιο οδηγήσει και στην έξοδο από την ΕΕ, όπως το βάζουν επί τούτου ΑΝΤΑΡΣΥΑ και λοιπές εξωκοινοβουλευτικές ομάδες (ΟΚΔΕ, ΕΕΚ κοκ)
β) Συνδέει άρρηκτα την αποδέσμευση από την ΕΕ με την πάλη και το στόχο της ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ-ΛΑΪΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ, του ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ-ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ, πράγμα που “όλως τυχαίως” ούτε η οπορτουνιστική ΑΝΤΑΡΣΥΑ ούτε και καμία άλλη αντίστοιχη εξωκοινοβουλευτική ομάδα δε θέτει. Σε επίρρωση μάλιστα, έχει αναλυθεί πάρα πολλές φορές ότι η επιλογή της εξόδου από την ΕΕ, ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ της απλής εξόδου από το ευρώ που προπαγανδίζετε ΑΝΤΑΡΣΥοι, όταν δε συνδέεται με τη συνολική ρήξη με τον καπιταλισμό και με την εργατική-λαϊκή εξουσία, όπως ακριβώς το θέτετε εσείς δηλαδή, σκέτο και αποκομμένο, κάλλιστα μπορεί υπό προϋποθέσεις που δε μοιάζουν και πολύ μακρινές, να λειτουργεί ως σχέδιο β’ για την ελληνική αστική τάξη και σίγουρα για ορισμένες μερίδες της που προσανατολίζονται σε αλλαγή στις προτεραιότητες των διεθνών συμμαχιών τους, στροφή προς Ρωσία κλπ. (βλ. και το αστικό “ευρωσκεπτικιστικό” ρεύμα και τις αντίστοιχες πολιτικές δυνάμεις που έχουν ξεφυτρώσει τα τελευταία χρόνια σε χώρες της ΕΕ) ή απλά αναμένουν εκτόξευση της κερδοφορίας τους με πιθανή επιστροφή σε εθνικό (και υποτιμημένο) νόμισμα.
Με δυο λόγια: Όταν τίθεται ΑΠΟΚΟΜΜΕΝΗ από την εργατική-λαϊκή εξουσία η όποια έξοδος από ευρώ-ΕΕ, ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΖΕΙ ΚΑΙ ΕΝΣΩΜΑΤΩΝΕΙ.
Στον αντίποδα του ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ και λοιποί συγγενείς επιμένουν να θέτουν σε 2 διακριτές φάσεις: α) έξοδο από ευρώ (καταρχήν, και βλέπουμε αν οι συνθήκες το επιτρέπουν αργότερα, στο ακαθόριστο μέλλον και για) β) έξοδο από ΕΕ -που σχεδόν παραπέμπεται για τη δευτέρα παρουσία.
Είναι να μην υιοθετήσεις τη θεωρία των σταδίων, μετά την εφαρμόζεις παντού, έτσι ΑΝΤΑΡΣΥοι; :)
Και εννοείται, χωρίς καμία σύνδεση με την εργατική εξουσία, το πολύ πολύ με “μεταβατικά προγράμματα” νεοκευνσιανών ημίμετρων διαχείρισης του καπιταλισμού από μια “αριστερή” κυβέρνηση. Στη βάση αυτή προκύπτουν και οι συμμαχίες με τους “αντικαπιταλιστές” του Αλαβάνου, αλλά εσχάτως και οι μετωπικές πρωτοβουλίες μέχρι και με το… ΕΠΑΜ (!) (να δούμε πού θα φτάσει ο κατήφορος… Να φανταστώ ότι ή κερδήθηκαν με την αντικαπιταλιστική” πρότασή σας ή τους πιάσατε στον ύπνο, ε; Άντε και με τον Κατσανέβα!)
Στην ίδια βάση άλλωστε προκύπτει και η πολιτική “ουράς” απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ, η στάση “κριτικής συμπολίτευσης”, η συμμετοχή σας στις κυβερνητικές συγκεντρώσεις κλπ.
Έτσι μπράβο: στο πλευρό του Λαπαβίτσα και της “Αριστερής Πλατφόρμας”. (Υπάρχουν και στο ΣΥΡΙΖΑ “αντικαπιταλιστές”, δεν είστε μόνοι σας!)
Η μέρα είναι Τετάρτη 9 Μαρτίου 2016..Πέρασε κάτι παραπάνω από μισός χρόνος,και όλος τυχαίος διάβασα αυτό το άρθρο,και ένα άλλο που σχολιάζετε την στάση του ΚΚΕ για το δημοψήφισμα…Σκέφτομαι το αποτέλεσμα και απλά γελάω μαζί σας…Έχει φανεί ποιος είναι πιο μπροστά από όλους,έχει φανεί ποιος δεν θέλει ποσοστά μέσω ευκαιριακών συνεργασιών! Και επίσης έχει φανεί εν τέλει,ότι όσο λάσπη και να ρίχνετε,κάτι τέτοια άρθρα μένουν,αποθηκεύονται,εκτυπώνονται και μετά τρίβονται..στην μούρη σας,η οποία βέβαια δε μας κοιτά,γιατί ξέρετε καταβάθος την δουλειά σας,η οποία είναι να ρίχνετε λάσπη μπας και πάτε προς το καλύτερο εσείς…
ένας χρόνος πέρασε. Συνήθως το ΚΚΕ αναγνωρίζει τη λάθος τακτική στα 10.
έχουμε χρόνια.
Καλά, άειντε κάντε τώρα εσείς την αυτοκριτική σας για τις αβάντες στον “αριστερό” Τσίπρα, τις συγκεντρώσεις του “ΟΧΙ” στο Σύνταγμα (5/7/15), τις “πλατείες” παληότερα, κλπ., κλπ……
…..και για μετά δέκα χρόνια, ΤΑ ΞΑΝΑΛΕΜΕ!
Αυτοκριτική και μετά χαρακίρι!!
Ναι ναι, ήθελε ο Τσίπρας να νομιμοποιήσει το μνημόνιο στις 5 Ιούλη, τον βοηθήσατε, σας τσάκισε μαζί και τους 2 ο λαός σε κάθε χώρο εργασίας, γειτονιά και στην κάλπη και μιλάτε. Μιλάτε ενώ είπατε πως το μνημόνιο είναι καλύτερο από την έξοδο από το ευρώ, ότι και ο Τσίπρας δηλ (Κουτσούμπας στην Σύρο, βαριέμαι να βάλω link)
Άντε δώστε κανά τσίπουρο στον Τσίπρα μπροστά στις κάμερες και ψηφίστε ότι πιο εκτονωτικό και αντικινηματικό σε ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, πολύ πίσω και από το ΜΕΤΑ που τόσος λόγος γίνεται, και καλώς, για τα θέματα που έχει με τις γραφειοκρατικές πρακτικές και την κάθετη ρήξη του κόσμου που προέρχεται απο τον ΣΥΡΙΖΑ με τις συνδικαλιστικές του δυνάμεις.
Μια ζωή τα ίδια, πυροσβέστης των αγώνων με εμπειρία δεκαετιών και σίγουρα εγγυημένα αποτελέσματα.
Εμ, έτσι είναι τα υπεύθυνα κόμματα. Έχουν την άποψη τους και τους σέβονται όλοι αλλά δεν είναι ακραίοι να βάλουν θέμα για ευρώ και ΕΕ, δεν είναι ακραίοι να λένε αλήθεια όταν εξαγγέλουν κατάληψη στο Σύνταγμα από τους αγρότες, και περιμένουν να έρθει το ασφαλιστικό και μετά, αν δεν είναι καλό ξέρωγω, να βάλουν απεργία, όταν οι αγρότες δεν θα είναι στον δρόμο, και, ε, και η απεργία, μετά 2 μήνες αποκλιμάκωση, μπορεί να μην πάει και πολύ καλά.
Ε, δεν τραβάει ο κόσμος, θα πει το υπεύθυνο ΚΚΕ μετά, ας βγουν πολιτικά συμπεράσματα. Άλλωστε σχολιάζουμε κάτω από δήλωση του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ που λέει να μην βγούμε από το ευρώ. Αν δεν κλείσει η αξιολόγηση και κινδυνέψει το ευρώ ?
Απαντήστε σε αυτό άλλε Βασίλη και Ηλία. Να μην περάσει το ασφαλιστικό και να μην κλείσει η αξιολόγηση ότι και να γίνει μετά, ότι θέμα και να μπει από κυβέρνηση δανειστές και ΕΕ. Προτείνω έναν πολιτικό στόχο για το κίνημα. Συμφωνείτε ή συμφωνείτε με τον Κουτσούμπα ότι το ευρώ και την ΕΕ, μέχρι την επανάσταση, δεν τα αγγίζουμε ?
Ρητορική η ερώτηση, με τον Κουτσούμπα συμφωνείτε, αλλά απαντήστε να δούμε το σκεπτικό
Κώστας
Την 25-01-2015 ο κόσμος ψήφισε “Ναι σε ΕΕ/ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ”, με ποσοστό πάνω από το 95%.
Την 7-07-2015 ο κόσμος ψήφισε “ΝΑΙ” ~ περίπου το ίδιο, γιατί και από το 62% του “ΟΧΙ” το 61% τώριξε ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ, σύμφωνα με τις οδηγίες του Τσίπρα: “Για μια καλύτερη διαπραγμάτευση”.
Την 20-09-2015 ο κόσμος απλά επιβεβαίωσε αυτή την ίδια διαχρονική του επιλογή κατά το ίδιο πάνω-κάτω ποσοστό.
Η γενική “πασοκίλα” 60+ χρόνων της ελληνικής κοινωνίας θα πληρωθεί πολύ ακριβά για να βγεί….
Οσο και να διαψεύδεται, όσα χαστούκια και να τρώει…., ΕΚΕΙ θα μένει, γαντζωμένη σε μια ουτοπία, μέχρι νάρθει η μεγάλη ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ, που την προσμένει μοιρολατρικά: “There Is No Alternative”.
Δέστε αυτούς, που σήμερα σαπίζουν τα παιδιά τους στις λάσπες της Ειδομένης η τα πνίγουν στο Αιγαίο, για την ίδια ουτοπία: Στην πραγματικότητα είναι οι ηττημένοι, που βαδίζουν στην αιχμαλωσία της Βαβυλώνας, νομίζοντας οτι “δραπετεύουν”……
Οσοι θρέψαν η συμβιβάστηκαν με τον αντικομμουνισμό και τις παραλλαγές του, αντι-Σταλινισμό η αντι-Κουκουεδισμό, μπορούν νάναι περήφανοι.
Θα τους ακολουθήσουν, σκάβουν με συνέπεια και τον δικό τους λάκκο.
60 + πασοκιλα !!!!
2016-60+ = 1954-
Από τότε πόσα Συνέδρια, πόσες ολομέλειες έχει κάνει το Κόμμα;
Πότε διέλυσε τις κομματικές οργανώσεις στην Ελλάδα;
Πότε έφερε τη μεγάλη σφραγίδα από την ΕΣΣΔ για να ξαναπιάσει το νήμα για να μην χαθεί το μέτρημα και να λέει σήμερα κοντά έναν αιώνα στην πρωτοπορία;
Πόσες φορές παραδέχτηκε ότι είχε λάθος γραμμή.
Να ξέρεις η καταστροφή δεν θα έρθει μόνο για τους άλλους.
Καμία αντίρρηση “αναμονή”, η καταστροφή ίδια θάναι για όλους μας.
Αλλά είναι, τουλάχιστον, άλλο να ξέρεις τι σου συμβαίνει και να το παλεύεις όσο μπορείς, κι άλλο να βαδίζεις προς την καταστροφή “πετώντας από νίκη σε νίκη” όπως συμβαίνει με τις ζώσες πολιτικές εκφάνσεις της πασοκίλας. Θυμίζω, για να πιάσω το πιό πρόσφατο, ποιοί πανηγυρίζανε το καλοκαίρι για την “μεγαλειώδη νίκη του ΟΧΙ”.
Μοιάζουν τόσο πολύ με τους πρόσφυγες, που νομίζουν πως “δραπετεύουν”…..
Η κριτική στην ιστορική πορεία του ΚΚΕ δεν μπορεί να γίνει από θέσεις ΕΔΑϊτικες, “Κ”Κεσ. η πασόκικες.
Μέχρι στιγμής την καλύτερη (έμπρακτη!) κριτική στην ιστορική πορεία του ΚΚΕ την βλέπω στο ίδιο το ΚΚΕ!
Δυστυχώς οι υπόλοιποι υποκύπτουν στις παληές αρρώστειες. Η, δεν τις ξεπέρασαν ποτέ, παρά τις πομπώδεις ρητορίες.
Πάντα ο ίδιος αντιδιαλεκτικός και μεταφυσικός Ηλίας Τζ…..
1. Ο κόσμος ΔΕΝ ψηφίζει καπιταλισμό φίλε Ηλία. Ο κόσμος ψηφίζει ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ του καπιταλισμού και σε εξαιρετικές ιστορικές στιγμές ψηφίζει μισανοίγοντας το μάτι προς μια άρνηση του υπάρχοντος. Αυτό το τελευταίο το έδειξε ο κόσμος στις 5 Του Ιούλη με το περήφανο 62% ΟΧΙ.
2. Ο κόσμος Ηλία Τζ., χρειάζεται πολιτικά υποκείμενα επαναστατικά για να μετασχηματισεί την άρνηση του παρόντος σε επαναστατική κατεύθυνση και όχι σε μοιρολατρία, όπως έγινε με το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. ΑΝ ΔΕΝ υπάρχουν πολιτικά επαναστατικά υποκείμενα, πάει ξανά προς την μοιρολατρία. Και σήμερα Ηλία τζ., σόρρυ αν διαλύω τις μεταφυσικές αυταπάτες σου, ΑΛΛΑ ΔΕΝ υπάρχουν επαναστατικά πολιτικά υποκείμενα, και φυσικά το ΚΚΕ ΔΕΝ συνιστά επ ουδενί εργατικό επαναστατικό πολιτικό κόμμα. Ούτε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ούτε κανένας, μόνο που τουλάχιστον η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει επίγνωση της κατάστασης την οποία το ΚΚΕ δεν έχει.
3. Μια σοβαρή κριτική στο ΚΚΕ ή την ΑΝΤΑΡΣΥΑ σαφώς και πρέπει να γίνεται -και γίνεται απο αρκετούς απο κομμουνιστική σκοπιά. Μόνο, που η κριτική αυτή περιλαμβάνει ΚΑΙ την άρνηση του σταλινισμού συν τοις άλλοις.
ΑΝΤΑΡΣΥΟΣ
Αν έχεις κατανοήσει την Διαλεκτική σαν έναν τρόπο για να παίζεις με τα λόγια, Ο.Κ., διαλεκτικώτατε ΑΝΤΑΡΣΥΕ!
Ακου “ο κόσμος δεν ψηφίζει Καπιταλισμό”!
Αλλά ….”διαχείριση”!!!!
Αμ τι ψηφίζει τότε μωρέ αερόβιε; “Αλλαγή”;;;;!!!!
Βαυκαλιζόσαστε με αυταπάτες για εύκολες λύσεις, βάζετε χαμηλά τον πήχυ, κάνετε συμμαχίες της συφοράς (άκου, ο …Κωνσταντίνου(!) στην Π.Ε.!!! – τόσο καμάρι τον έχετε;), βαφτίζετε συνεχώς “νίκες” τις συφορές του εργ,. κινήματος (είπαμε, “από νίκη σε νίκη” πάτε….), τσιμπάτε στην κάθε φόλα η δίλημμα, που θα σας πετάξει η Αντίδραση, και οι μόνες αμετακίνητες πολιτικές αναφορές σας, οι “σταθερές” και συνεκτικές αξίες σας είναι:
1.”το ΚΚΕ ΔΕΝ συνιστά επ ουδενί εργατικό επαναστατικό πολιτικό κόμμα”.
2.”άρνηση του σταλινισμού”
Οπως λέμε στα μαθηματικά, “αξιώματα”, γιατί …έτσι μας αρέσει!
Είστε “οι ηττημένοι, που βαδίζουν στην αιχμαλωσία της Βαβυλώνας, νομίζοντας οτι «δραπετεύουν»……, η ότι “νικούν”. Και μάλιστα …”μεγαλειωδώς”!
Πιο Πασόκ, πεθαίνετε!
Εκεί μπορείτε να αναζητήσετε τους λόγους της όποιας μέχρι χτές πολιτικής σας επιβίωσης, καθώς και το μέλλον σας.
Αλλά η εποχή μας δεν σηκώνει πια “πασοκ”.
Τέρμα η “πασοκίλα”……
“1. Ο κόσμος ΔΕΝ ψηφίζει καπιταλισμό φίλε Ηλία. Ο κόσμος ψηφίζει ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ του καπιταλισμού και σε εξαιρετικές ιστορικές στιγμές ψηφίζει μισανοίγοντας το μάτι προς μια άρνηση του υπάρχοντος. Αυτό το τελευταίο το έδειξε ο κόσμος στις 5 Του Ιούλη με το περήφανο 62% ΟΧΙ.”
Μέσα σε μιάμιση γραμμή, έχεις πει κι έχεις ξε πει……..καλά πάτε, συνεχίστε!
Κατά τα άλλα ΑΝΤΑΡΣΥΕ, αυτά για τα περήφανα ΟΧΙ και τις μεγαλειωδεις πλατείες, δύο πράγματατα μου θυμίζουν.
Το πρώτο, είναι το ανέκδοτο για τον πατέρα που ανυπομονούσε για το ξεκίνημα της σεξουαλικής ζωής του γιού του και κάθε φορά που τον έβλεπε, τον ρώταγε. Ώσπου τελικά, μια μέρα ο γιός, επι τέλους, απάντησε ότι έκανε σεξ. Κι εκεί που ο μπαμπάς ήταν ευτυχισμένος, οτι επι τέλους ο μικρός πέρασε από τη δια-χείρηση στην επανάσταση, του πετάει ο γιός την απορία: “Αλλά πατέρα, δεν καταλαβαίνω γιατί πονάει ο πισσινός μου?!”
Πανωλεθρίαμβος!!
Αυτή η λέξη, είναι το δεύτερο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό όταν ακούω για τις πλατείες και τα ΟΧΙ.
Κι εσείς, φτηνοί λαοκόλακες ΑΝΤΑΡΣΥοι, ενισχυτές αυταπατών και ψευδαισθήσεων, δεν έχετε καταλάβει ακόμα ότι το πολιτικό αντικείμενο, πραγματώνεται ως αντικείμενο, όταν παύει να “ψηφίζει διαχείρηση μισανοίγοντας το μάτι” και αρχίζει να επιβάλλει ρήξη με τα μάτια ορθάνοιχτα.
Α, και το “‘οχι στον Σταλινισμό” είναι το ΤΙΝΑ στο πασοκο-αριστερίστικο ιδιόλεκτο.
Αναερόβιε Ηλία, την μπάλα στην εξέδρα! Ξέρεις εσύ….
1. Ο κόσμος ΔΕΝα ψηφ΄’ιζει καπιταλισμό. Ψηφίζει διαχείριση ενός συστήματος εντός του οποιου μεγάλωσε, άρα ΔΕΝ μπορεί να φανταστεί έναν ριζικά διαφορετικό κόσμο. Πρώτο φάουλ της θρησκευτικής σου ανάλυσης, που τα ρίχνεις στον κόσμο για να κρύψεις την ανικανότητα εσού και του ΚΚΕ.
2. Αναερόβιε Ηλία, ο κόσμος ΜΕΓΑΛΩΣΕ εντός του καπιταλιστικού συστήματος και των αξιών του, αλλά ταυτόχρονα στην πλειοψηφία του είναι και αντικείμενο ΤΑΞΙΚΗΣ ΔΙΑΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ. Ο διχασμός αυτός παράγει καιι την δυνατότητα για ανατροπή του καπιταλισμού. Η οποία χρειάζεται για να μετουσιωθεί σε επαναστατική αλλαγή ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ. Μόνος του ο κόσμος ΔΕΝ μπορεί.
3. Δισαναερόβιε Ηλία, εάν υπήρχε πολιτικό επαναστατικό υποκείμενο, να σαι σίγουρος πως το λαϊκό κίνημα (πλατείες, εργατικοί αγώνες, αγρότες, αλληλεγγύη κλπ) θα είχε σήμερα πολύ καλύτερη προοπτική. Αλλά ΔΕΝ υπάρχει.
4. Πολυαναερόβιε Ηλία, κομμουνιστική κριτική στο παλιό κομμουνιστικό κίνημα, σημαίνει και κριτική -και απόρριψη- του σταλινισμού, ως μιας αντίληψης εντός του κομμουνιστικού κινήματος η οποία τελικώς, ενίσχυσε την γραφειοκρατία, τον καρριερισμό, την αναπαραγωγή ταξικών σχέσεων εντός κομμάτων, κλπ.
5. Εξτρα πολυαναερόβιε Ηλία, την πασοκίλα το ΚΚΕ την ενίσχυσε τα μάλα όλη την δεκαετία του ’80. Ομως και σήμερα, φουκαρά Ηλία, άλλοι κερνάνε τσίπουρο τον Τσίπρα και κρατάν -τρομάρα τους- το όπλο παρά πόδα (και οι 2 φορές που ειπώθηκε ιστορικά η φράση, ήταν για να καλύψει ανικανότητα και χρεοκοπία), και όχι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
ΑΝΤΑΡΣΥΟΣ
Αντάρσυε, για τα περί Στάλιν έχει θέση η ΑΝΤΑΡΣΥΑ;
Είμαι περίεργος, γιατί ξέρω αντάρσυους, που καθόλου δε συμμερίζονται τον αντισταλινισμό (=”ντροπαλό αντικομμουνισμό”-Κ. Κάππος).
Είμαι περίεργος…
Κατά τα λοιπά, έτσι που τα βλέπω εγώ τα πράγματα, μια δεκαετία “νικών” και ανόδου της Ανταρσύα μας έδωσε την πρωτοδεύτερη φορά “Αριστερά” και το αναμενόμενο τέταρτο(;) μνημόνιο, που όπου νάναι έρχεται.
Εσείς πανηγυρίζατε για την νίκη του Τσίπρα, δε σας φταίει κανένας!
Τουλάχιστον το ΚΚΕ διαπιστώνει ότι το κίνημα έχει τα χάλια του…
Και μάλλον η άνοδος του κινήματος θα συμπέσει με την άνοδο του ΚΚΕ, αν, και όποτε….., όπως άλλωστε έχει ξαναδείξει η Ιστορία.
Και ρακή, μπορώ άνετα να κεράσω κι εσένα, αλλά μην το πάρεις σαν ….πολιτική δικαίωση
Καλή νύχτα!
Αναερόβιε Ηλία πάλι η μπάλα στην εξέδρα από εσέ:
1. ΔΕΝ πανηγύρισε κανείς από τη νίκη του Τσίπρα. Κατεβήκαμε ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΚΑΝΑΜΕ στις συγκεντρώσεις τότε στο Σύνταγμα, με συνθήματα και περιεχόμενο, να συμβάλλουμε στο μήπως και μπορέσει ο κόσμος να ΜΗΝ μοιρολατρήσει τελικά. Στο να πάει η σύγκρουση η ταξική , ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ προς όφελος της εργατικής τάξης και του λαού.
Οπότε αναερόβιε τύπε, άσε τα ψέμματα.
2. Ο σταλινισμός οδήγησε στην σταδιακή εμπέδωση της γραφειοκρατικοποίησης των ΚΚ, και των ταξικών διαχωρισμών εντό αυτών των κομμάτων. Αν δεν σου αρέσει αυτή η ιστορική αλήθεια, ξυδάκι!
3. Ασε μένα με το τσίπουρο. Φτάνει που κέρασες τον Τσίπρα και τον έβγαλες απο τη δύσκολη θέση!
ΑΝΤΑΡΣΥΟΣ
Καλά ρε αδιόρθωτοι, μετά μιλάτε και για αυτοκριτική, που δεν έχετε κάνει ούτε μια (1) φορά…
Εσείς δε λέγατε για νίκη του λαού ρε αχαρακτήριστοι πέρσι στις 25 γενάρη με την πρώτη νίκη του τσίπρα; Το “ξέχασες” ή προσπαθείς να το απωθήσεις;
Εσείς δεν ήσασταν σιαμαία διδυμάκια με το ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τον Αύγουστο, οπότε και αναγκαστήκατε να διαχωριστείτε έστω την τελευταία στιγμή, όπως ακριβώς και η ΛΑΕ, κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία;
Εσείς δεν κωλοτρίβεστε ακόμα και σήμερα παντοιοτρόπως με το ΣΥΡΙΖΑ και τις διάφορες εκφάνσεις του, σε σωματεία, συντονισμούς και δε συμμαζεύεται;
Όσο για το “σταλινισμό”, όλοι οι οπορτουνιστές τον εχθρεύεστε όσο και οι αστοί- και εύλογα: Ήταν τότε που το πρώτο εργατικό κράτος έκανε άλματα, αλλά και τσάκισε το φασισμό που τόσο πόνταραν όλες οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις στη συμβολή του στο χτύπημα της ΕΣΣΔ και του σοσιαλισμού. Άλλωστε και οι αντεπαναστατικές τάσεις στο όνομα του “αντισταλινισμού” επιβλήθηκαν από το 20ο συνέδριο και μετά…
Απορώ με το θράσος σας πάντως
Φιλάρα του ΚΚΕ, μάλλον έχεις μαύρα μεσάνυχτα για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Για πες με στοιχεία παρακαλώ και όχι με παραμύθια που λές:
1. Στο εργατικό κίνημα σε πόσα σωματεία τα τελευταία 5 χρόνια ψηφίσαμε μαζί με τον ΤΣΙΡΙΖΑ και σε πόσα σωματεία το ΚΚΕ/ΠΑΜΕ ψήφισε μαζί με τον ΤΣΙΡΖΑ. Θα εκπλαγείς: Σε επίπεδο Γενικών Συμβουλίων ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ, πάρα πολλές φορές ΠΑΜΕ(ΚΚΕ)/ΜΕΤΑ(ΤΣΙΡΙΖΑ)/ΠΑΣΚΕ/ΔΑΚΕ ΨΗΦΙΣΑΝ ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ πλαίσια εκτόνωσης απεργιών.
2. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ από την αρχή απέρριψε την κυβέρνηση ΤΣΙΡΙΖΑ ως μια κυβέρνηση ενός κόμματος που ΔΕΝ θέλει να συγκρουστεί με ΕΕ και κεφάλαιο. Και ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΚΑΝΑΜΕ που συμμετείχαμε στα συλλαλητήρια του Φλεβάρη ’15 με ΑΥΤΗ την γραμμή (δλδ της σύγκρουσης μέχρι τέλους με ΕΕ και κεφάλαιο). Το ΚΚΕ ούτε που ΘΕΛΗΣΕ να συμβάλλει στο να πάνε τα πράγματα σε ταξική/λαϊκή/εργατική κατεύθυνση.
3. Το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου ήταν μια πολύ σωστή κίνηση: Ξεβράκωσε πολλούς και πρώτα από όλα τον ΤΣΙΡΙΖΑ και την κυβέρνηση ΤΣΙΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ. Αλλά ξεβρακώθηκε και το ΚΚΕ φιλάρα, το οποίο ΔΕΝ θέλει λαό οργανωμένο και αποφασισμένο να νικήσει. Και πάλι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είχε σε αυτό το θέμα, ΣΩΣΤΗ γραμμή: Συμμετείχε με την γραμμή του τριπλού ΟΧΙ μέχρι τέλους, την ίδια στιγμή που το ΚΚΕ αν θυμάσαι (που ΔΕΝ σε συμφέρει να θυμάσαι) ΑΛΛΑΞΕ γραμμή 2-3 φορές μέσα σε μια βδομάδα!!
@Γιώργος και οι άλλοι.
Οι πιο παλιοί, θα θυμούνται ότι το ΠΑΣΟΚ, μεταξύ 76 και 81, αλλά και κάνα χρόνο μετά, όταν δημαγωγούσε ασύστολα, κατηγορούσε το ΚΚΕ για συντηρητισμό και για έλλειψη επαναστατικότητας.
Αυτό μου θυμίζετε κι εσείς!
Γιώργο (ρε ΑΝΤΑΡΣΥΕ, εσύ είσαι; με τα κεφαλαία καρφώνεσαι ;) επειδή υποψιάζομαι ότι μάλλον το συγκεκριμένο χώρο, όχι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά του ΝΑΡ -καλώς ή κακώς είναι άλλη κουβέντα- τον έχω ζήσει περισσότερο από σένα, κράτα και μια πισινή για το αν έχω “μαύρα μεσάνυχτα” ή όχι.
Στο προκείμενο:
ΣΤΟΙΧΕΙΑ1
(από το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών, ενυπόγραφη ανακοίνωση στις 2/5/2015):
“Έχουν (οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, “Παρεμβάσεις”) ενιαία παράταξη και ψηφοδέλτιο με το ΣΥΡΙΖΑ σε πάνω από 250 σωματεία στο Δημόσιο και σε 68 Υπηρεσιακά Συμβούλια στην εκπαίδευση.”
ΣΤΟΙΧΕΙΑ2 (από “Ριζοσπάστη” 26/10/2015):
Αγωνιστική …απεργοσπασία
Στους Συλλόγους Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (ΣΕΠΕ) του Πειραιά, οι «Παρεμβάσεις» (ΣΕΠΕ «Ν. Πλουμπίδης») καταψήφισαν τα συλλαλητήρια, χαρακτηρίζοντάς τα «κομματικά και περιχαρακωμένα», ενώ την πρόταση για απεργία στις 12 Νοέμβρη την αποκάλεσαν «άσφαιρη τουφεκιά» και αντιπρότειναν γενικά και αόριστα έναν «παρατεταμένο αγώνα».
Σε κάποιους άλλους ΣΕΠΕ (Νίκαια και «Ρήγας Φεραίος») οι πλειοψηφούσες δυνάμεις («Ενωτική Ριζοσπαστική Κίνηση» και Εξοδος – «Παρεμβάσεις» στη Νίκαια και ΕΡΑ μαζί με «Παρεμβάσεις» στο «Ρ. Φεραίο») απέφυγαν να δώσουν σαφείς απαντήσεις για το αν υπερψηφίζουν ή καταψηφίζουν την πρόταση του ΠΑΜΕ, προσπαθώντας να θολώσουν τα νερά και να καλλιεργήσουν κλίμα αναμονής, παραπέμποντας στις αποφάσεις των ΑΔΕΔΥ – ΓΣΕΕ.
Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις (ΣΕΠΕ Σαλαμίνας) δε δίστασαν μέχρι και να κάνουν ανοιχτές δηλώσεις στήριξης υπέρ της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και να δώσουν χρόνο στη νέα κυβέρνηση.
Αξίζει να σημειώσουμε επίσης ότι ο ΣΕΠΕ της Προόδου δεν μπήκε καν στον κόπο να συνεδριάσει (από τις 25/9!) για να συζητήσει την πρόταση του ΠΑΜΕ, αποδεικνύοντας στην πράξη τη δεδηλωμένη στο παρελθόν στήριξή τους στην κυβέρνηση. Τέλος, στην ΕΛΜΕ Πειραιά, οι ΣΥΝΕΚ (στηρίζονται από τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ) και «Ενότητα Αντίσταση Ανατροπή» («Παρεμβάσεις» και «Αγωνιστικές Κινήσεις») ψήφισαν «λευκό».
Όσο για τα γραφικά του τύπου “η ΑΝΤΑΡΣΥΑ απέρριψε απ’ την αρχή την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ” πέστα σε κανένα που βρισκόταν εκτός Ελλάδας πέρσι, γιατί ακόμα και σε πρωτοετείς δεν πιάνουν.
Όσο δε για το δημοψήφισμα, κάποιοι κράτησαν παπατζίδικη στάση όπως πάντα άλλωστε (“λέω και καλά 3 ή 43 όχι αλλά ψηφίζω το ένα όχι του Τσίπρα”) και κάποιοι άλλοι είπαν και ψήφισαν το ίδιο πράγμα, δηλ.ΟΧΙ και στα δύο μνημόνια που μας σέρβιραν τότε.
Η εμπάθεια σε τυφλώνει και σου παραμορφώνει την πραγματικότητα. Προσπάθησε να την ξεπεράσεις, θα σε βοηθήσει στ’ αλήθεια.
Καλό βράδυ σε όλους
Είσαι κάργα γραφικός φιλάρα του ΚΚΕ. Και ψεύτης/απατεώνα παρέα!
α. ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΟΥ ΟΕΟ;;; Αντί για στοιχεία φέρνεις απλά, δημοσιεύματα που Ρ, τα οποία είναι α. ΑΤΕΚΜΗΡΙΩΤΑ και β.τραγελαφικά:
πχ:
α. ΜΠΟΡΕΙΣ να μου/μας αναφέρεις ΠΟΙΑ είναι αυτά τα 250 σωματεία που γράφει ο Ρ;;; Για πές σαϊνι του ΚΚΕ!!! Περιμένω/ουμε τα 250 σωματεία που λεει το ΚΚΕ ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ συνεργαζεται με τον……ΤΣΙΡΙΖΑ!!!
β. Αναφέρεις ως στοιχείο την….καταψήφιση των πλαισίων του ΠΑΜΕ/ΚΚΕ απ[ό τις παρεμβάσεις, για να αποδείξεις την….σύμπλευση με τον ….ΤΣΙΡΙΖΑ!! Αϊντε γραφικέ ΚΚΕδάκο: Αυτό μπορεί να μην συνιστά συνεργασία με τον ΤΣΙΡΙΖΑ, μπορεί όμως να συνιστά κάλλιστα, ότι το πλαίσιο του ΠΑΜΕ/ΚΚΕ είναι για τα μπάζα. Το έχετε σκεφτεί;
Τα προηγούμενα χρόνια, όντως σε μερικές περιπτώσεις υπήρξαν κοινά πλαίσια σε κάποιες συνελεύσεις σωματείων με δυνάμεις του τότε ΣΥΡΙΖΑ. Ε και; Η κοινή δράση βάσει αρχών είναι επιβεβλημένη για τους κομμουνιστές.
γ. Για την υπερψήφιση σε ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ )όχι σε πρωτοβάθμια σωματεία, αλλά σε ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΟ ΕΠΙΠΕΔΟ) των πλαισιων του ΠΑΜΕ/ΚΚΕ από ΠΑΣΚΕ/ΔΑΚΕ/ΤΣΙΡΙΖΑ ουκ ολίγες φορές θα μας πεις τπτ;; Η μήπως σύρατε ΠΑΣΚΕ/ΔΑΚΕ/ΤΣΙΡΙΖΑ σε….αντιμονοπωλιακή/αντικαπιταλιστική κατεύθυνση;
Για τον σταλινισμό: Φίλε μου, οι αντεπαναστατικές τάσεις στην ΕΣΣΔ πήραν κεφάλι ΜΕ ΤΟΝ ΣΤΑΛΙΝΙΣΜΟ. Σε αυτή την χρονική περίοδο (δλδ από τις αρχές της δεκαετίας του ’30 και μετά), η κρατική/κομματική γραφειοκρατία της ΕΣΣΔ αναδύεται σταδιακά ως η νέα κυρίαρχη άρχουσα τάξη της χώρας.
Μετά το ’56 η κρατική/κομματική γραφειοκρατία, προχωρά με πιο γοργά βήματα στην περαιτέρω αποδιάρθρσωση των όποιοων αντικαπιταλιστικών/κομμουνιστικών στοιχείων υπήρχαν στην παραγωγή στην κατεύθυνση μιας αργής καπιταλιστικής παλινόρθωσης.
Τα ‘χεις μπλέξει κάργα
Λες: “από τις αρχές της δεκαετίας του ’30 και μετά), η κρατική/κομματική γραφειοκρατία της ΕΣΣΔ αναδύεται σταδιακά ως η νέα κυρίαρχη άρχουσα τάξη”
και πιο κάτω:
“μετά το ’56 η κρατική/κομματική γραφειοκρατία, προχωρά με πιο γοργά βήματα”.
Δηλ. στο περιβόητο 20ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ κατά τα λεγόμενά σου, πάλευε η “νέα κυρίαρχη άρχουσα τάξη”… με τον εαυτό της! και στο τέλος κέρδισε…! Σε λίγο θα μας πείτε ότι κι ο Λένιν με τον ελιγμό της ΝΕΠ ήταν αντεπαναστάτης…
Μικροαστική ουτοπικο”σοσιαλιστική” οπορτουνιστική αντίληψη με ολίγη από άγνοια ή μήπως αντικομμουνιστική εμπάθεια και προθυμία να βγάλουμε σκάρτο όλο το σοσιαλισμό του 20ού αιώνα και τις κατακτήσεις του; Η “αντικαπιταλιστική” “αριστερά” σε νέες θεωρητικές ακροβασίες…
Ανωνυμε ΚΚΕδακο, ΝΑΙ η κρατική/κομματική άρχουσα τάξη στην ΕΣΣΔ ΔΕΝ ήταν ένα ενιαίο πράγμα: Διαπερνούνταν απο αντιφάσεις. Γιατί σου φαίνεται περίεργο αυτό;
Μάλλον εσύ πρέπει να ξανα-διαβάσεις και μελετήσεις την πορεία της ΕΣΣΔ, με διαλεκτικό τρόπο.
Το καλύτερο που μπορεί να κάνει ο καθείς για να μην έχει αυταπάτες είναι να διαβάσει όλες (κι όταν λέω όλες, εννοώ όλες) τις ιστορικές-ιδεολογικοπολιτικές αναλύσεις του ΚΚΕ (μέσω της Σύγχρ. Εποχής) για την ΕΣΣΔ. Μπαίνουν και στο Δοκίμιο της Ιστορίας του ΚΚΕ πολλά αλλά και ένα σωρό άλλα βιβλία μπροσούρες. Και προφανώς, το ΚΚΕ δεν αρνείται ότι υπήρχαν φαινόμενα γραφειοκρατείας και πριν το ’56. Υπήρχαν, και μάλιστα εκτεταμένα, και πολλοί κομματικοί εκεί όντως έκαναν κατάχρηση εξουσίας. Το θέμα είναι όμως ότι η “ηγεσία” (τα εισαγωγικά γιατί δεν θεωρώ πως αρμόζει η λέξη αυτή σε ένα ΚΚ) προσπαθούσε να εξαφανίσει τέτοια φαινόμενα. Την ίδια στιγμή που φυσικά ο αντικομμουνισμός από δυτικά οργίαζε, και μάλιστα και με πράξεις άμεσου χαρακτήρα. Άλλωστε, και τώρα στις θέσεις για το 21ο Συνέδριο επισημαίνεται η ωραιοποίηση της αντίληψής μας για την οικοδόμηση του Σοσιαλισμού, για τον “Υπαρκτό Σοσιαλισμό”.
Όχι bill η ΗΓΕΣΙΑ των Κ.Κ. της ΕΣΣΔ και των υπολοίπων χωρών του λεγόμενου υπαρκτού, ΔΕΝ καταπολεμούσε την γραφειοκρατία. Ισα-ισα, ήταν οργανικό κομμάτι της κρατικής /κομματικής γραφειοκρατίας, δηλαδή της εκεί άρχουσας τάξης.
Και μην θαρρείς πως τα κ.κ. δεν είχαν ηγεσία. Είχαν και παραειχαν και απετέλεσε όπως ανέφερα και όπως είναι η ιστορική αλήθεια, οργανικό κομμάτι της κρατικής κομματικης γραφειοκρατίας
Η διαφθορά στην σοβ. Ένωση ήδη από την εποχή του Στάλιν, εξουσίαζε τον κόσμακη. Η γραφειοκρατία είχε αμαξάρες και υπηρέτες ενώ ο κοσμακης περπάταγε ξυπόλητος,πέθαινε της πείνας και ζούσε σε καλύβες.
Πάνω από τα σοβιέτ η ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΗ εξουσία των ΦΥΤΕΥΤΩΝ από το Π.Γ. και τον Γ.Γ. Η εξουσία φθείρει και η απόλυτη εξουσία φθείρει ΑΠΟΛΥΤΑ. Ένα καθεστώς τρόμου απέτρεπε κάθε κριτική…..βασίκη αιτία της επικράτησης της γραφειοκρατίας που αργότερα οδήγησε στην ανατροπή του 1989 ήταν αυτό το καθεστώς τρόμου.
ΟΙ κομισάριοι τεχνοκράτες και επίτροποι επικάλυπταν κάθε άλλη εξουσία. Σοβιετικη ήταν μόνο στο όνομα. Ηταν Ένωση κομμισαριων.
Αν ήθελε ο Στάλιν να λύσει το πρόβλημα θα έπρεπε αντί κάθε δύο χρόνια να σκοτώνει λίγους για να τρομάξουν οι άλλοι, να κοιτάξει να τάϊσει τον κόσμακη όπως έκανε ο Νικήτας, ο οποίος παρεμπιπτόντως είναι ο μόνος Γ.Γ. που καθαιρέθηκε…..
Αυτά όλα τα περιγράφει ο Τρότσκι στο βιβλίο του 1936 η προδομένη επανάσταση. Τώρα μετά από 100 χρόνια κάποιοι ξανά ανακάλυπτουν τον τροχό. Ίσως σε άλλα 100 που θα χωνέψουν το Λένιν (10 και 11ο συνέδρια ) θα μας πουν τον τρόπο που θα καταπολεμήσουν την γραφειοκρατία.
Ο Τρότσκι περιγράφει τα αιτίες που η γραφειοκρατία αποκόπηκε από την εργατική τάξη από την οποία προερχόταν και απολάμβανε προνόμια δυσανάλογα της προσφοράς. Εξηγεί γιατί η γραφειοκρατία δεν ήθελε την ανατροπή του σοσιαλισμού. Αναλύει το ρόλο της παντοδυναμίας του νομίσματος, το ρόλο της αποταμίευσης στην ανατροπή του 1989. Αυτά που άλλοι ανακαλύπτουν τώρα ήταν δεδομένα από τότε.
Ο Ζακ Σάπιρ εξηγεί το ρόλο της παράλληλης οικονομιας (και κονομας) ήδη από τα ’70. Και αυτά ξανα-ανακαλυφθηκαν. Όταν τα έλεγαν ήταν πράκτορες…
Υ.Γ Τι να προλάβει και ο Στάλιν, αμα έπρεπε να τα βάλει με τους πράκτορες, τους σανμποταριστες και τους στρατηγούς που ήθελαν να πουλήσουν την Ρωσία σε Γερμανία και Ιαπωνία αφού πρώτα ανατρέψουν το σοσιαλισμό….
“περπάταγε ξυπόλητος,πέθαινε της πείνας και ζούσε σε καλύβες.”….!!!!
αμάν, με τις τερατολογίες!
Κανένας δεν πέθανε της πείνας, δεν ήταν ξυπόλητος και δε ζούσε σε …καλύβες(!) στην ΕΣΣΔ. Ούτε ανεργία υπήρχε. Από τότε, που άρχισε να θέτει και να υπερκαλύπτει τα πλάνα της. Και παρά τη λυσσασμένη δολιοφθορά των κουλάκων και των μειοψηφικών διεφθαρμένων.
Διαφθορά υπήρχε πράγματι αλλά τουλάχιστον ήταν παράνομη και αντικείμενο πάλης. Ηταν απλά η μορφή, που είχε πάρει η ταξική πάλη στο εσωτερικό της ΕΣΣΔ. Με έναν ηγέτη που άφησε ένα αμπέχωνο και δυο μπότες σαν προσωπική περιουσία λόγω …”διαφθοράς”! Την ίδια ώρα, και σήμερα ακόμη χειρότερα, στη “Δύση” η “διαφθορά” ονομαζόταν “κοινωνική ανάδειξη” και ..”αξιοκρατία”!! Τι ήταν οι σοβιετικοί διεφθαρμένοι μπροστά στους στους Ρότσιλντ, Φορντ κλπ. τότε, τους Μπέζος κλπ. σήμερα;
Οι αξιωματούχοι ήταν διεφθαρμένοι, οι σταχανοβίτες, που σπάγανε τα πλάνα εκθέτοντας τους διεφθαρμένους ήταν “καταπιεστές” … δε σας βρίσκει πουθενά κανείς!
Επί της ουσίας τίποτε;