Η αλληλεγγύη αναφαίρετο δικαίωμα και υποχρέωση!
ΕΓΓΡΑΦΕΣ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ
Tου Αγαπητού Αθανασίου του Νικολάου, κατοίκου Πυλαίας Θεσσαλονίκης
και
του Σμήλιου Ηλία του Νικολάου, κατοίκου Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης
Θεσσαλονίκη 28 Ιουνίου 2018
Σχετικά με την προκαταρκτική εξέταση που διενεργείτε δυνάμει της υπ’ αριθμό Α18-14842 από 8/6/18 παραγγελίας του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Θεσ/νίκης, σας δηλώνουμε ότι αρνούμαστε ρητά και κατηγορηματικά την περιγραφή των γεγονότων, όπως αυτά περιγράφονται στις ένορκες καταθέσεις των αστυνομικών υπαλλήλων, καθώς και τις αποδιδόμενες σε εμάς αξιόποινες πράξεις.
Όλα όσα αναφέρονται στις καταθέσεις των αστυνομικών υπαλλήλων της Υ.Μ.Ε.Τ είναι παντελώς αβάσιμα, αναληθή, ανυπόστατα, ψευδή και συκοφαντικά για εμάς και κατασκευάστηκαν με μοναδικό σκοπό να πλήξουν το κίνημα κατά των πλειστηριασμών και της αρπαγής της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας.
Θέτουμε λοιπόν υπόψη σας τα ακόλουθα:
Στις 7 Μάρτη 2018, την πρώτη μέρα εφαρμογής των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών στη Θεσσαλονίκη, εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι και συνταξιούχοι συγκεντρωθήκαμε στο πλαίσιο διαμαρτυρίας που καλούσε ο «Συντονισμός Συλλογικοτήτων Θεσ/νίκης» μπροστά στην είσοδο του κτιρίου που στεγάζεται το συμβολαιογραφικό γραφείο της κ. Λέπεση Ευφ., για να διαμαρτυρηθούμε και να δηλώσουμε την αντίθεσή μας στην κυβερνητική πολιτική της απελευθέρωσης των πλειστηριασμών και να αντισταθούμε στην αρπαγή της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας. Συγκεκριμένα στις 7 Μάρτη διαδηλώναμε ενάντια στην αρπαγή από την τράπεζα Πειραιώς ενός διαμερίσματος και μιας ημιυπόγειας αποθήκης, μικρής αξίας και για μικρές οφειλές και τα δύο.
Οι πάνοπλες διμοιρίες των ΜΑΤ, εκτελώντας εντολές της συμβολαιογράφου Ευφ. Λέπεση, όχι μόνο απαγόρευσαν τη συνάντηση των διαδηλωτών μαζί της, αλλά επί δύο ώρες επεδίωκαν να διαλύσουν τη διαδήλωση, κάνοντας ευρεία χρήση χημικών ενώ με τις ασπίδες και τα γκλομπς απώθησαν και χτύπησαν τους διακόσιους και πλέον διαδηλωτές.
Η ευρεία χρήση των κατασταλτικών μέτρων από τις δυνάμεις της αστυνομίας είχαν ως αποτέλεσμα μεταξύ άλλων και τον τραυματισμό στο κεφάλι και στα χέρια του δεύτερου των εγκαλούμενων (και πρώτου υπογράφοντα εδώ), ο οποίος οδηγήθηκε στο εφημερεύον νοσοκομείο «ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ» για να εξετασθεί και να του παρασχεθεί ιατρική φροντίδα.
Οι μεγάλες λαϊκές συγκεντρώσεις που πραγματοποιούνταν επί δύο περίπου έτη κάθε Τετάρτη στα Ειρηνοδικεία και στη συνέχεια (μετά την επιβολή, με το 3ο μνημόνιο και τα προαπαιτούμενα της «3ης αξιολόγησης») των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, έξω από τα συμβολαιογραφικά γραφεία, εκφράζουν την καθημερινά διογκούμενη λαϊκή αγανάκτηση για την πολιτική αυτή, που στο όνομα της οικονομικής κρίσης, οδηγεί όλο και μεγαλύτερο μέρος του λαού μας στην απόλυτη φτώχεια και την εξαθλίωση ενώ την ίδια στιγμή τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων και των οικονομικά ισχυρών της χώρας βαίνουν αυξανόμενα.
Εκφράζουν τη συσσωρευμένη οργή της κοινωνικής πλειοψηφίας που βλέπει τις χιλιάδες απολύσεις και τα δυσθεώρητα ποσοστά της ανεργίας, την ελαστική υποαμειβόμενη ή και απλήρωτη εργασία, τις συνεχείς περικοπές μισθών και συντάξεων, την επιβολή όλο και περισσότερων φόρων και χαρατσιών στα φτωχά λαϊκά στρώματα και τη διάλυση των υπηρεσιών υγείας, παιδείας και πρόνοιας.
Εκφράζουν τη λαϊκή αγανάκτηση γιατί την ίδια στιγμή εκατοντάδες δισ. ευρώ χαρίζονται στις τράπεζες, η δημόσια γη γίνεται φιλέτο και τα δημόσια αγαθά παραχωρούνται “έναντι πινακίου φακής” στο εγχώριο και το διεθνές κεφάλαιο και οι οικονομικά ισχυροί μπορούν ανεξέλεγκτα να κλείνουν επιχειρήσεις και να απολύουν χιλιάδες εργαζόμενους, να φοροδιαφεύγουν και να λυμαίνονται το δημόσιο πλούτο. Έκφραση λαϊκής οργής και αγανάκτησης για μία πολιτική που συνυπογράφεται από όλες τις κυβερνήσεις των τελευταίων δέκα χρόνων, την Ε.Ε. και γενικά τους θεσμούς του παγκόσμιου κεφαλαίου και η οποία ξεκάθαρα στοχεύει στην έξοδο του κεφαλαίου από την κρίση του από καλύτερες θέσεις, στέλνοντας το λαό στα τάρταρα.
Λαϊκή αγανάκτηση και οργή για μια πολιτική που, αφού μας στέρησε τη δουλειά και το ψωμί, αφού άφησε χιλιάδες οικογένειες στο σκοτάδι και την παγωνιά έρχεται σήμερα να “βάλει χέρι” και σε ό,τι απέμεινε από τη λαϊκή περιουσία: το σπίτι ή το μικρό οικόπεδο της λαϊκής οικογένειας, το μαγαζάκι του μικροεπαγγελματία ή το χωράφι του μικρού αγρότη. Γιατί σ’ αυτό ακριβώς στοχεύει το θεσμικό πλαίσιο των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών και κατασχέσεων έτσι όπως διαμορφώθηκε μετά το 3ο μνημόνιο: με την πραγματοποίηση 130.000 ηλεκτρονικών πλειστηριασμών μέχρι το 2021, οι τράπεζες και το κράτος να μπορούν να πάρουν πολύ πιο εύκολα, γρήγορα και φτηνά το σπίτι και ότι άλλο μπόρεσε κάθε λαϊκή οικογένεια να φτιάξει με τη δουλειά και τον ιδρώτα μιας ζωής.
Μια πολιτική που ξεπερνά κάθε όριο κοινωνικής αναλγησίας με τα νέα σχετικά με τους πλειστηριασμούς μέτρα που ψηφίστηκαν από το καλοκαίρι του 2017 μέχρι τον Ιανουάριο του 2018 και συγκεκριμένα την εφαρμογή της ηλεκτρονικής πλατφόρμας για τη διενέργεια των πλειστηριασμών (με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη διαφάνειά τους και την προστασία των δικαιωμάτων των οφειλετών), την καθιέρωσή της ως μοναδικού τρόπου διενέργειάς τους και την επέκτασή της και στους πλειστηριασμούς για τα χρέη άνω των 500 ευρώ προς το Δημόσιο (εφορία, ταμεία, Δήμοι). Πολιτική που, μη μπορώντας να πείσει για το δίκαιο της θέσπισής της, συνοδεύεται από μέτρα άγριας βίας και καταστολής σε κάθε έκφραση λαϊκής διαμαρτυρίας γι αυτήν αλλά και νομοθετήματα που προσιδιάζουν σε μέτρα εποχών αλήστου μνήμης, όπως το ΙΔΙΩΝΥΜΟ που θεσμοθετήθηκε τον Δεκέμβριο του 2017.
Αυτή η πολιτική είναι ο πραγματικός υποκινητής των συγκεντρώσεων παλαιότερα στα Ειρηνοδικεία και τώρα έξω από τα συμβολαιογραφικά γραφεία. Εμείς και οι εκατοντάδες πολίτες που συμμετέχουμε στις συγκεντρώσεις που καλεί ο Συντονισμός Συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης, δεν κάνουμε τίποτα άλλο από το να εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας σ’ αυτούς που πρώτοι χτυπήθηκαν από την κρίση και κινδυνεύουν σήμερα τα σπίτια και η μικρή περιουσία τους.
Εκφράσαμε την αλληλεγγύη μας σ’ όλους τους φτωχούς (και φτωχοποιημένους με την πολιτική των μνημονίων) πολίτες που (ελλείψει κάθε πραγματικής νομικής προστασίας) άλλο τρόπο δεν έχουν να προστατέψουν το σπίτι και τη μικρή περιουσία τους, παρά την αντίσταση των ανθρώπων της τάξης τους στην αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης, Ε.Ε. και «Θεσμών». Ανταποκριθήκαμε στη (δημόσια ή μη) έκκληση τους για λαϊκή προστασία, εκφράζοντας ταυτόχρονα και την άρνησή μας να γίνουμε εμείς τα επόμενα θύματα αυτής της πολιτικής.
Η διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, για αξιόποινες πράξεις, όπως αναφέρονται («σωματική βλάβη επικίνδυνη σε βάρος αστυνομικών σε υπηρεσία» και «διατάραξη της κοινής ειρήνης»), όχι μόνο είναι αναληθείς και κατασκευασμένες, αλλά ταυτόχρονα αποτελούν πρόκληση για τα δημοκρατικά δικαιώματα του τόπου και παραπέμπουν στις πιο μαύρες σελίδες της σύγχρονης νεοελληνικής ιστορίας.
Πρόκειται για μια καθαρά πολιτική δίωξη, κατά την οποία στοχοποιούμαστε προσωπικά και εγκαλούμαστε σε μια προσπάθεια εκφοβισμού της κοινωνικής πλειοψηφίας, αποδυνάμωσης του όλο και πιο μαζικού κινήματος αντίστασης στην απάνθρωπη-κανιβαλική κυβερνητική πολιτική και επιβολής της αντίληψης ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση στην κοινωνική βαρβαρότητα. Στοχοποιούμαστε προσωπικά, όμως μαζί μας διώκεται ένα ολόκληρο κίνημα, τα σωματεία των εργαζόμενων και των συνταξιούχων, οι τοπικές και κοινωνικοπολιτικές συλλογικότητες και οι φοιτητικοί σύλλογοι που συναποτελούμε το ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ και μέσα από τη δημοκρατία των συνελεύσεών μας συναποφασίσαμε να αντισταθούμε στην αρπαγή της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας, να υπερασπιστούμε το δικαίωμα κάθε ανθρώπου σ’ αυτή τη χώρα να ζει με αξιοπρέπεια. Κι αυτό δεν είναι αδίκημα γιατί η αλληλεγγύη, αντίθετα με την (με κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο) αρπαγή, αποτελεί συνταγματικό και αναφαίρετο δικαίωμα και υποχρέωση!
Γιατί είναι συνταγματικό δικαίωμα κάθε πολίτη αυτής της χώρας η διασφάλιση των αναγκαίων για τη ζωή, όπως η στέγη, η τροφή, το ρεύμα, το νερό. Είναι ταυτόχρονα δικαίωμα των πολιτών να αγωνίζονται για να τα κερδίσουν ή να μην τους τα στερήσουν. Και είναι τελικά συνταγματική υποχρέωση των πολιτών (με ιστορικούς αγώνες του λαού μας συνδεδεμένη) η προάσπιση του Συντάγματος απέναντι σ’ αυτούς που ακυρώνουν την εκφρασμένη λαϊκή βούληση (όπως η μετατροπή του «ΟΧΙ» του δημοψηφίσματος του 2015 σε «ΝΑΙ») και υπογράφουν διεθνείς συμβάσεις (μνημόνια) που καταστρατηγούν τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα για την πληρωμή ενός απεχθούς δημόσιου χρέους, το οποίο προς χάριν του λαού δεν δημιουργήθηκε αλλά από το λαό πρέπει να πληρωθεί.
Το Σύνταγμα μας, που υποχρεώνει το κράτος να εξασφαλίζει αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης για όλους, δεν τηρείται όταν σε καιρό γενικευμένης οικονομικής αδυναμίας απελευθερώνονται οι πλειστηριασμοί. Το Σύνταγμα μας δεν τηρείται όταν όλο και περισσότεροι άνθρωποι στερούνται βασικών αγαθών για να ζήσουν αξιοπρεπώς. Το Σύνταγμα της Ελλάδας και κατ’ επέκταση η έννομη τάξη δεν απειλούνται από αυτούς που στο όνομα του αντιδρούν στο γενικευμένο ξεπούλημα ιδιωτικής αλλά και κρατικής περιουσίας για να πληρωθεί ένα μη βιώσιμο χρέος. Δεν είναι οι τράπεζες οι θεματοφύλακες του πολιτεύματος μας. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι σύμφωνα με το αρ. 120 παρ. 4 “H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία”. Βία είναι οι άστεγοι, οι πλειστηριασμοί λαϊκής περιουσίας, το κομμένο ρεύμα, τα τηλεφωνήματα των εισπρακτικών, οι δυσβάσταχτες ασφαλιστικές εισφορές, το 1 (και πλέον) εκατομμύριο ανασφάλιστων συμπολιτών μας. Και με όλα τα παραπάνω καταλύουν κάθε μέρα το Σύνταγμα της Ελλάδας.
Στη βάση αυτών ακριβώς των δικαιωμάτων και υποχρεώσεών μας συμμετείχαμε μαζί με άλλους συμπολίτες στις 7 Μαρτίου στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας για τους πλειστηριασμούς λαϊκής κατοικίας και περιουσίας έξω από το συγκεκριμένο συμβολαιογραφείο. Και μιας ακόμη όμως υποχρέωσης, πολύ σημαντικής για μας, μιας που είμαστε δάσκαλοι και ταυτόχρονα γονείς. Θέλουμε όταν κάποτε τα παιδιά μας, στο σχολείο και στην οικογένεια, κάνουν τη κρίσιμη ερώτηση: «Εσύ τι έκανες για όλα αυτά;» να μπορούμε, κοιτώντας τους στα μάτια, να απαντήσουμε: «Μαζί με άλλους φτωχούς ανθρώπους αγωνιστήκαμε για το μέλλον μας, για το μέλλον σας»!
Και για όποιον συμφέροντα αναζητεί στη συμμετοχή μας στις δράσεις κατά των πλειστηριασμών, αντί άλλης απάντησης, δυο στίχοι: «Είναι τώρα ν’ αποκαταστήσουμε του ηθικού δικαίου την υπέρτατη πράξη».
Είναι φανερό λοιπόν, ότι δεν τελέστηκαν ούτε από εμάς αλλά ούτε και από κανέναν άλλον συμμετέχοντα στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά των πλειστηριασμών, τα αδικήματα για την τέλεση των οποίων διενεργείται προκαταρκτική εξέταση. Το κίνημα αυτό που συμμετέχουμε είναι αμυντικό (αγωνίζεται για την προστασία των πιο αδυνάτων και φτωχών), δε θέλει και δεν επιδιώκει τη βία, έχει απέναντί του τα τρωκτικά της χώρας τράπεζες- κεφάλαιο – κυβερνήσεις κι όχι τις αστυνομικές δυνάμεις, παρά τον άγριο κατασταλτικό ρόλο που τους έχουν αναθέσει και εκτελούν με ανάλγητο και επιθετικό τρόπο.
Αντιθέτως, προκύπτει τέλεση σοβαρών αδικημάτων στις μαρτυρικές καταθέσεις και τα συνημμένα έγγραφα της σχηματισθείσας δικογραφίας, όπως αυτά της ψευδορκίας (μάρτυρα), της συκοφαντικής δυσφήμισης, της ψευδούς καταμήνυσης κ.ά.
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ
Και θεωρώντας ότι αποτελεί χρέος της Δικαιοσύνης να διαφυλάξει τα προαναφερθέντα συνταγματικά μας δικαιώματα και υποχρεώσεις αλλά και να σταθεί ενάντια και μακριά από τις πρακτικές της ποινικοποίησης του φρονήματος και της κοινωνικοπολιτικής έκφρασης και δράσης
και με την επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος μας
ΖΗΤΟΥΜΕ: Να μην ασκηθεί ποινική δίωξη εναντίον μας για κανένα απολύτως αδίκημα.
Συνημμένα σας προσκομίζουμε
ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΗΛΩΣΗ (105) συνδικαλιστών, κοινωνικών αγωνιστών, φοιτητών, εργαζομένων, ανέργων, επαγγελματιών, «Ήμουν κι εγώ εκεί, στον αγώνα για την υπεράσπιση της λαϊκής κατοικίας»
Ως μάρτυρες προτείνουμε τους ακόλουθους (45), επιφυλασσόμενοι να προτείνουμε νόμιμα και άλλους στο μέλλον
ΣΗΜ.: “Απολογητικό” υπόμνημα κατέθεσε και το μέλος του ΣΥ.Σ.Θ. Κώστας Ξενόπουλος για τη διαδήλωση της 6ης-10-2017
