…με μαύρη εργασία …με απλήρωτα δώρα και επιδόματα … με κρύο …με βροχή … με 12 μποφόρ
…και προσφορά-δώρο για την πρωτοχρονιά: με κάθε κανονικού μεγέθους διεκδίκηση, δωρεάν 2 ζεστές απολύσεις!
Στις 31/12/14, παραμονή πρωτοχρονιάς, δυο συνάδελφοι διανομείς στην πιτσαρία “Panda Pizza”, έμαθαν μέσω sms ότι απολύονται. Ο λόγος ήταν ότι δεν δέχτηκαν να υπογράψουν εικονικά, πως εισέπραξαν το δώρο Χριστουγέννων και το επίδομα αδείας, καθώς και το ότι ζήτησαν να ασφαλίζονται για τις πραγματικές ώρες που εργάζονταν.
Oι συνάδελφοι εργάζονταν στο κατάστημα υπό “ιδανικές” συνθήκες, γνωστές σε όλους όσους δουλεύουν στον κλάδο του επισιτισμού: 4ωρη σύμβαση ενώ δούλευαν 7ωρο, μηχανάκι-βενζίνη-φθορές δικά τους, εξοπλισμός δικός τους, για νυχτερινά-Κυριακές-αργίες ούτε κουβέντα, “θελήματα” και εκτέλεση καθηκόντων πέραν των διανομών. Παράλληλα, με τις μακρινές διανομές εκτός πόλης, ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών (καταιγίδες, ομίχλη, πάγος), αναγκάζονταν συχνά να καθαρίζουν τον χώρο, να κόβουν ζυμάρι στην κουζίνα, να μοιράζουν φυλλάδια πόρτα-πόρτα, να αδειάζουν τα νερά του ψυγείου, να ανεβοκατεβαίνουν στον πάνω χώρο (που είναι δήθεν self service) για να σερβίρουν ή να καθαρίσουν τα τραπέζια, να ανεβοκατεβαίνουν στο υπόγειο/αποθήκη/γιαπί κουβαλώντας κουτιά τροφίμων και άλλα πράγματα και “φυσικά” να πετάνε τα σκουπίδια, να φτιάχνουν συσκευασίες και να τακτοποιούν-ανανεώνουν το ψυγείο.
Στο μικρό χρονικό διάστημα που πρόλαβαν να δουλέψουν στο κατάστημα και προφανώς μπροστά στο σκιάχτρο της ανεργίας, δεν είχαν αρνηθεί όλες αυτές τις απαιτήσεις (εκτός από όταν τους ζητήθηκε να μαζέψουν κόπρανα σκύλων από το πεζοδρόμιο…!!!) και για αυτό μάλλον, οι εργοδότες περίμεναν ότι δεν θα αρνηθούν να υπογράψουν για χρήματα τα οποία δεν λαμβάνουν.
Την Τετάρτη 31/12 στις 01:00 τα ξημερώματα, ο ένας συνάδελφος, αφού τελείωσε την 7ωρη βάρδιά του (που τυπικά σύμφωνα με το πρόγραμμα τελείωνε στις 23:00…) του ζητήθηκε να υπογράψει ότι εισέπραξε δώρο Χριστουγέννων και επίδομα άδειας. Αφού του αποσαφηνίστηκε ότι δεν θα τα παραλάβει, ο συνάδελφος αρνήθηκε να υπογράψει. Έπειτα, η εργοδότης τον ενημέρωσε πως μέρος των χρημάτων της μισθοδοσίας του συναδέλφου, θα τα καταθέσει στην τράπεζα ως εικονική εξόφληση δώρου και επιδόματος αδείας. Είναι γνωστή τακτική για τα αφεντικά, εκμεταλλεύονται την αδήλωτη εργασία και μέρος των πραγματικών δεδουλευμένων το εμφανίζουν ως δώρα και επιδόματα. Γλυτώνουν έτσι τις εισφορές στο ΙΚΑ, εκβιάζοντας παράλληλα τους εργαζομένους για την εξόφληση των πραγματικών δεδουλευμένων. Στη συνέχεια ο συνάδελφος ζήτησε να ασφαλίζεται τις πραγματικές ώρες που εργάζεται και η εργοδότρια απάντησε ότι θα το σκεφτεί.
Το ίδιο απόγευμα, όταν τελείωσε την βάρδια και ο άλλος συνάδελφος, ήρθε αντιμέτωπος με την ίδια απαίτηση. Είχε προηγηθεί ένα ,εκ πρώτης όψεως, ακραίο αλλά εν τέλει χαρακτηριστικό παράδειγμα για τις συνθήκες εργασίας των ντελιβεράδων της πόλης. Ο συνάδελφος είχε μόλις επιστρέψει από παραγγελία σε Κατσικά, όπου οι εργοδότες τον έστειλαν, παρά τους ισχυρούς ανέμους που έπνεαν από το πρωί και παρά την ενημέρωση του διανομέα προς τα αφεντικά, ότι σε προηγούμενες παραγγελίες (π.χ. στη Γράμμου) ο αέρας τον πέταγε δεξιά αριστερά, ή ότι “μέσα στην πόλη με το ζόρι παλεύεται, αλλά παραέξω πρέπει να γίνεται χαλασμός” κτλ. Επόμενη στάση: Αμφιθέα, η απάντησή τους. (όπου μετά γράφτηκε ότι σημειώθηκαν άνεμοι μέχρι και 12 μποφόρ…). Από καθαρή τύχη γλύτωσε όταν δυνατοί άνεμοι τον έβγαλαν, πρώτα μέσα στο αντίθετο ρεύμα και μετά τον πέταξαν αντίθετα στα δεξιά του οδοστρώματος. Στην συνέχεια, αποκλείστηκε για ώρα στην περιοχή μέσα σε αστικό λεωφορείο, το οποίο σταμάτησε για να τον προστατεύσει, αφού με το ζόρι μπορούσε να σταθεί κανείς έξω όρθιος, ενώ και το ίδιο το πεσμένο μηχανάκι το έσερνε ο αέρας από δω κι από κει.
Στο σχόλασμα, αφού κατάφερε με δυσκολία να γυρίσει στο μαγαζί, μετά από ασθενή αποδυνάμωση των ανέμων, αρνήθηκε και αυτός να υπογράψει τις αποδείξεις και ενημέρωσε ότι ζητάει και αυτός τα νομότυπα. Ο διάλογος έληξε χωρίς κάποια κοινή συμφωνία και αναβλήθηκε για τις επόμενες μέρες. Αφού του ευχήθηκαν “καλή χρονιά” και “να περάσει καλά στο ρεβεγιόν”, μετά από περίπου μια ώρα, η εργοδότρια έστειλε ταυτόχρονα και στους δύο πανομοιότυπο μήνυμα στα κινητά τους τηλέφωνα, με το οποίο τους πληροφορούσε ότι “η συνεργασία λήγει σήμερα” και ότι θα έπρεπε να περάσουν μετά από 5 μέρες από την λογίστρια να πάρουν την απόλυσή τους.
Οι συνάδελφοι απάντησαν ότι δεν δέχονται την απόλυση και στις 2/1 το πρωί κατήγγειλαν όλα τα παραπάνω μαζί με τον εκδικητικό και καταχρηστικό χαρακτήρα της απόλυσής τους στην επιθεώρηση εργασίας, η οποία όρισε τριμερή συνάντηση. Το ίδιο μεσημέρι επισκέφτηκαν το μαγαζί μέλη του σωματείου που συνάντησαν μια εντελώς αδιάλλακτη στάση και μια κατηγορηματική άρνηση για οποιαδήποτε συζήτηση εκ μέρους των αφεντικών. Εν τω μεταξύ, ο ένας συνάδελφος όχι μόνο δεν είχε πάρει δώρο και επίδομα αλλά ούτε και το υπόλοιπο των δεδουλευμένων του, το οποίο τελικά εξοφλήθηκε λίγες ώρες μετά. Όταν το απόγευμα το μαγαζί ξανάνοιξε, πήγαν κανονικά για δουλειά, όπου δεν έγιναν δεκτοί. Στην τριμερή συνάντηση στην επιθεώρηση εργασίας, η εργοδοσία δεν δέχτηκε την επαναπρόσληψη και υποστήριξε ότι οι διανομείς δούλευαν 4ωρο και ότι έχουν εξοφληθεί όλα τα χρωστούμενα.
Αυτή την αδιαλλαξία την έχουμε ξανασυναντήσει. Είναι το ξεκάθαρο μήνυμα των αφεντικών ότι όποιος διεκδικεί, όχι κάτι παραπάνω, αλλά έστω και τα νομότυπα, θα απολύεται. Πατάει πάνω στην αδράνεια και την έλλειψη οργάνωσης της πλειοψηφίας των εργαζομένων που φοβούνται, πως αν μιλήσουν για το δίκιο τους, “την άλλη μέρα θα ψάχνουν για δουλειά” γιατί “ξέρεις πόσοι περιμένουν στη σειρά?”. Πρόκειται όμως, για την ίδια αδιαλλαξία που σπάει με το πρώτο δείγμα συλλογικού αγώνα και οργανωμένης διεκδίκησης, όπως έγινε και στις περιπτώσεις των επιχειρήσεων “Pizza fun” και “Bruno coffee stores”, όπου μετά τις εκδικητικές απολύσεις συναδέλφων και την αρχική αλαζονική άρνηση για οποιαδήποτε διαπραγμάτευση, οι συνάδελφοι τελικά επαναπροσλήφθηκαν και με πολύ καλύτερους όρους και ικανοποιημένα αιτήματα.
Στην εποχή αυτή της καπιταλιστικής κρίσης, η εκμετάλλευση, η ανεργία, η εξαθλίωση, η συνεχής κατάργηση όλο και περισσότερων κεκτημένων, δημιουργούν ένα τοπίο ζοφερό για τους εργαζόμενους και ιδανικό για κάθε λογής μικρά ή μεγάλα αφεντικά. Βρίσκουν ευκαιρία να στήσουν τις επιχειρήσεις τους πάνω στις πλάτες μας και μέσω της μαύρης εργασίας και όλων των ειδών τερτίπια, ελαχιστοποιούν το κόστος για να αυξάνουν τα κέρδη τους. Το δικό μας μήνυμα πρέπει να είναι ακόμα πιο ξεκάθαρο από το δικό τους και η μόνη απάντηση στους εκβιασμούς και τα γεμάτα έπαρση διλλήματα τους είναι η συλλογική δράση, η αυτοοργάνωση σε σωματεία βάσης και συνελεύσεις, ο αγώνας για ζωή με αξιοπρέπεια.
Απαιτούμε την άμεση επαναπρόσληψη των συναδέλφων στο κατάστημα “Panda Pizza” και την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων τους.
Πρωτοβάθμιο σωματείο
Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Διανομέων Ιωαννίνων
