Παναγιώτης Μαυροειδής
Η συζήτηση περί εκλογών, δημοψηφίσματος και γενικά έκφρασης της λαϊκής θέλησης, αναδεικνύει το διαφορετικό προσέγγισης του ρόλου του λαϊκού παράγοντα και της δράσης του από τον ΣΥΡΙΖΑ και την αντικαπιταλιστική αριστερά αντίστοιχα.
Δε μιλάμε εδώ για την άποψη των ευρωκρατών και των κλασικών (ξεπουπουλιασμένων) αστικών κομμάτων, που θεωρούν μια προσφυγή στο λαό, σχεδόν σαν …εκτροπή.
Αναφερόμαστε σε εκείνη την αντίστροφη ερμηνεία της λαϊκής ψήφου που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ που συμπυκνώνεται στο σχήμα ‘’ο λαός δε μας έδωσε εντολή να φύγουμε από την ευρωζώνη’’. Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε όμως εντολή να ξηλώσει τα μνημόνια. Το ότι ισχυρίστηκε ότι αυτό μπορεί να το καταφέρει μέσα στην ευρωζώνη είναι δικό του πρόβλημα και είναι απαράδεκτο να το φορτώνει στο λαό. Αν ο κόσμος πρότασσε την παραμονή στο ευρώ, απλά θα ψήφιζε Σαμαρά.
Τις τελευταίες μέρες, ο ΣΥΡΙΖΑ υποτίθεται πως αφήνει ανοιχτό να λύσει αυτό το ‘’πρόβλημα’’ στην ‘’ασάφεια’’ της λαϊκής εντολής, μέσω δημοψηφίσματος.
Πλασάρονται (άτυπα) τρεις εκδοχές, η μία χειρότερη από την άλλη.
Πρώτη εκδοχή δημοψηφίσματος: ‘’Σας είχαμε πει ότι θα λύσουμε τα προβλήματα μένοντας μέσα στο ευρώ. Τελικά, για να μείνουμε στο ευρώ, -που εμείς εξακολουθούμε να θεωρούμε ότι είναι επιβεβλημένο και σωστό να μείνουμε -, χρειάζεται να δεχτούμε συνέχιση κάποιων μνημονιακών μέτρων, αλλιώς μας διώχνουν και ένας θεός ξέρει τι θα γίνει. Μας δίνετε εξουσιοδότηση να μείνουμε στο ευρώ, παρά τις μνημονιακές δεσμεύσεις ή όχι;’’
Δεύτερη εκδοχή δημοψηφίσματος: ‘’Σας είχαμε πει ότι θα λύσουμε τα προβλήματα μένοντας μέσα στο ευρώ. Τελικά, σύμφωνα και με τους εταίρους μας, αν επιμείνουμε στην προώθηση λύσης όλων αυτών των προβλημάτων θα βρεθούμε έξω από το ευρώ, -που εμείς εξακολουθούμε να θεωρούμε ότι είναι επιβεβλημένο και σωστό να μείνουμε -και ένας θεός ξέρει τι θα γίνει αν θα φύγουμε. Μας δίνετε εξουσιοδότηση, να φύγουμε από το ευρώ και ότι βγει, ή όχι;’’
Τρίτη εκδοχή δημοψηφίσματος: ‘’Διαπραγματευτήκαμε με τους εταίρους μας και καταλήξαμε σε ένα νέο πρόγραμμα που περιλαμβάνει ιδιωτικοποιήσεις, πλεονάσματα, λιτότητα και άλλα σχετικά. Αυτά καταφέραμε χωρίς να μας ρίξουν και με δυνατότητα να δοκιμάσουμε την εφαρμογή του υπόλοιπου προγράμματος. Εγκρίνετε αυτή τη συμφωνία, ή να πάρουμε δρόμο με κίνδυνο να έλθει η Χρυσή Αυγή;’’
Θέλουμε να πούμε τούτο: Πριν από τις απαντήσεις, έχουν σημασία τα ερωτήματα που θέτει κανείς. Μα και βαραίνει καθοριστικά η θέση που παίρνει απέναντι στα ερωτήματα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει το ερώτημα της προσφυγής σε ένα δημοψήφισμα από σκοπιά παραπλάνησης και τρομοκράτησης του λαού, υπεράσπισης της παραμονής στην ευρωζώνη και την ΕΕ, διαχείρισης και αναίρεσης του μισού βήματος του λαού προς την ανατροπή και ως ένα χαρτί στο παιχνίδι της μπλόφας με τα αφεντικά της ευρωζώνης στη διαδικασία της ‘’διαπραγμάτευσης’’.
Πρόκειται για μια βαριά πολιτική ευθύνη που έρχεται να συμπληρώσει μια πολιτική υποταγής στην ευρωζώνη.
Στον αντίποδα αυτής της λογικής, η αντεπίθεση των εργατικών και λαϊκών αγώνων, τόσο για την διεκδίκηση και απόσπαση καταχτήσεων εδώ και τώρα (οικονομικές απώλειες, μέτρα για τους ανέργους, παιδεία, υγεία κλπ), όσο και για πολιτικούς κομβικούς στόχους όπως η στάση πληρωμών και άμεση διαγραφή όλου του χρέους, είναι ο μόνος δρόμος για να μην πάει η λαϊκή προσδοκία στα βράχια και να μείνει ανοιχτή η δυνατότητα της ανατροπής. Σε αυτό το δρόμο και μόνο μπορεί να επιβληθεί ρωγμή ή/και νίκη στην αστική πολιτική και σε διαδικασίες δημοψηφίσματος. Εδώ θα δοκιμαστούν και όλες οι δυνάμεις που μιλούν στο όνομα της αριστεράς.
