21 σχόλια στο “O Λένιν για το Δικαίωμα των Εθνών στην Αυτοδιάθεση”

1. Παναγιώτης Γαβάνας 22/10/2017 at 11:54

   1. Μεταξύ αυτονομιστών (https://orizondas.blogspot.gr/2017/10/blog-post_7.html)
   2. Η οικονομία της απόσχισης (Ι) (https://orizondas.blogspot.gr/2017/10/blog-post_8.html)
   3. Η οικονομία της απόσχισης (IΙ) (https://orizondas.blogspot.gr/2017/10/i.html)
   4. Δημοψήφισμα στην Καταλονία: Μια ένσταση (https://orizondas.blogspot.gr/2017/10/blog-post_14.html)

   Reply ↓
2. ένας... 22/10/2017 at 15:52

   Τρία πουλάκια κάθουνταν και διάβαζαν τσιτάτα!

   Reply ↓
3. Αναστασία 22/10/2017 at 21:09

   Συμφωνώ απόλυτα με το σύντροφό.Από μένα σε διαφορετική διατύπωση:
   Έχουμε ένα έθνος,καταπιεσμένο εθνικά-πολιτισμικά,από ιστορική άποψη.Εδώ η περίπτωση διαφέρει απ’ αυτές των εθνοτήτων της Βαλκανικής,που ζητούσαν ανεξαρτησία στο πρόσφατο κ απώτερο παρελθόν.Το ιστορικό δίκαιο είναι ξεκάθαρα από την πλευρά των Καταλανών κ ο παράγοντας ιστορία έχει βαρύνοντα λόγο (σε συνδιασμό πάντα κ με άλλους παράγοντες).Οι λαοί έχουν μνήμη,όχι μόνο παρόν.
   Η αστική τάξη μπαίνει μπροστά,σε έναν ξεσηκωμό,για δικούς της λόγους κ συμφέροντα.
   Το προλεταριάτο κ οι λαϊκές μάζες δεν έχουν δικό τους πολιτικό υποκείμενο με την απαραίτητη ταξική οργανωτική συγκρότηση.Συμμαχούν όμως με την αστική τάξη σε εθνικό-παλλαϊκό μέτωπο,γιατί με την πηγαία,λαϊκή σοφία αντιλαμβάνονται,ότι μ’ αυτόν τον τρόπο καλυτερεύουν τη ζωή κ τη θέση τους.
   Τι κάνουν οι μαρξιστές επαναστάτες; Κάθονται με σταυρό τα χέρια κ συνιστούν “αυτοσυγκράτηση απέναντι σε τυχοδιωχτισμούς”,μέχρι να συγκροτηθεί η εργατική τάξη πολιτικά κ οργανωτικά,στο αόριστο μέλλον;
   Όχι,λέει ο Λένιν.Μα το λέει κ ή λογική.Οι ιστορικές ευκαιρίες πρέπει να αξιοποιούνται. Οι μαρξιστές επαναστάτες πρέπει να πηδήσουν στο τραίνο,που έχει βάλει μπροστά με δικά της καύσιμα ή αστική τάξη κ να παλέψουν στην πορεία,να της πάρουν το τιμόνι απ’ τα χέρια.Ετσι έγινε σ’ όλες τις νικηφόρες επαναστάσεις.Αυτή είναι η λογική του Μετώπου.Και βέβαια να μη γίνουν οι μαρξιστές ουρά ξένης ταξικής σημαίας.Και βέβαια να μη συνταχτούν κ να μην υπηρετήσουν τα αστικά-ιμπεριαλιστικα σχέδια.Να παλέψουν μέσα από το μέτωπο κ μέσα στο μέτωπο.”Χτυπούμε μαζί κ προχωρούμε χώρια”.Δεν είναι εξ άλλου θέμα αρχής για τους μαρξιστές η συμμετοχή σε κάθε λαϊκό ξεσηκωμό;

   Reply ↓
   1. κουκουρίκου 23/10/2017 at 12:27

      ναι αγαπητή αναστασία αλλα δεν καταλήγεις κάπου. Εισαι υπέρ της απόσχισης; Σου φαίνεται επαναστατικό οι ισπανοί εργάτες να χάσουν την βασική εφεδρεία τους που ειναι οι χιλιάδες εργάτες της καταλονικής βιομηχανίας; Και γιατι επιλέγεις τα δίπολα. Σίγουρα η πλειοψηφία των καταλανών ευθυγραμμίζονται πίσω απο αστικα κομματα, το ίδιοι και οι ισπανοι εργάτες που δουλεύουν στην Ισπανία. Εσύ γιατι χαρίζεις τους τελευταίους στους μοναρχικους και φρανκιστές; Μήπως όπου γινει μπάμ απλώς αυθορμητίστικα λέτε οτι ξεκίνησε η επανάσταση για να τονώνεται το ηθικό των μελών σας;

      Reply ↓
      1. Αναστασία 26/10/2017 at 04:39

         Κατά πρώτον,ένας άνθρωπος που γράφει μια γνώμη σε μια αριστερή ιστοσελίδα,δεν είναι απαραίτητα μέλος οργάνωσης.Μετά,το ζήτημα για τους μαρξιστές δεν είναι καθαυτό,αν ή Καταλωνία πρέπει ή όχι να αποσχιστεί,αλλά πώς θα πάρει την τύχη του στα χέρια του ο καταλανικός λαός,όπως κ ο ισπανικός κ κάθε λαός γενικά.Αν πχ. οι Βριξέλες ή οι ΗΠΑ έλεγαν,να αποσχιστεί η Καταλωνία (όπως το είπαν για άλλες χώρες) ,αυτό θα είχε διαφορετική σημασία για τους μαρξιστές.Τώρα το λέει ο λαός (αστοί κ μάζα,πλειοψηφικά).Δεν είπα τη λέξη επανάσταση.Δεν ξέρω,αν είναι καν εξέγερση.Πάντως είναι ένας λαϊκός ξεσηκωμός.Ο λαός δεν “ευθυγραμμίζεται” πίσω από κόμματα.Επιλέγει σε κάθε δοσμένη στιγμή κ από τις δοσμένες δυνατότητες,την καλύτερη (ή,αν θες,τη λιγότερο κακή).Κανείς τελικά δεν μπορεί να προγραμματίσει ούτε καν να προβλέψει μια εξέγερση.Δίνουν διάφορα αίτια κ προϋποθέσεις,αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις ο αιφνιδιασμός δεν αποφεύγεται.Ποιος πρόβλεψε την Αραβική Άνοιξη,το πάρκο Ταξίμ της Κων/πόλης,το δικό μας Δεκέμβρη,το Πολυτεχνείο,το ρωσικό Φλεβάρη του ’17; Σε ποια από τις περιπτώσεις αυτές ήταν προετοιμασμένο το προλεταριάτο κ οι κομμουνιστές,συμπεριλαμβανομένης κ της Παρισινής Κομμούνας,που ήταν σ’ ένα βαθμό προβλέψιμη; Ο Λένιν αναφέρεται στο Μαρξ λέγοντας: “Ο Μαρξ βάζει πάνω απ’ όλα το γεγονός,ότι η εργατική τάξη δ η μ ι ο υ ρ γ ε ί την ιστορία.Έβλεπε την ιστορία από την άποψη αυτών που τη δημιουργούν,χωρίς να έχουν τη δυνατότητα,να προβλέψουν από πριν όλες τις πιθανότητες κ όχι από την άποψη του διανοούμενου αστού που πιθανολογεί.Ο Μαρξ ήξερε να εκτιμήσει,το ότι υπάρχουν στιγμές στην ιστορία,που ο απεγνωσμένος αγώνας των μαζών,ακόμα κ για μια καταδικασμένη υπόθεση είναι αναγκαίος για την παραπέρα διαπαιδαγώγησή τους κ την προετοιμασία τους για τον επόμενο αγώνα”.Ο Λένιν κάνει σκληρή κριτική στους μαρξιστές που απέχουν ή προσπαθούν να φρενάρουν κινητοποιήσεις που δεν ελέγχουν.Τώρα,όσον αφορά τη διαφορετική πολιτική συμπεριφορά ανάμεσα σε Καταλανούς κ Ισπανούς,αυτό συμβαίνει,υποθέτω,ακριβώς επειδή πρόκειται για διαφορετικούς λαούς.Κάθε λαός έχει τη δική του ιστορική πορεία κ βηματισμό.Πάντως κάθε κινητοποίηση κ πολύ περισσότερο νίκη ενός λαού έχει αυτόματα ευνοϊκή επίδραση στην πάλη κ των άλλων λαών.

         Reply ↓
         1. κουκουρίκου 26/10/2017 at 15:59

            απαντώ και στους δυο.

            προς Αναστασία. Συνήθως απαντώ to the point, που λένε και οι αγγλωσάξωνες που έχουν …γερμανική ρίζα ;-). Ολα οσα λες, αγαπητή Αναστασία, οφείλεις να το παραδεχτείς ότι -κατά βάση- ειναι γενικολογίες. Στην πραγματικότητα δεν λες τίποτα. Η ταξική πάλη στην Καταλονία έχει μια πολύ συγκεκριμένη ιστορία, σε αυτήν λοιπόν, οι καταλανοί κατάφεραν με ποτάμια αίματος να αποκτήσουν τη δική τους αυτονομία. Το αν η πλειοψηφία των κατοίκων της Καταλονίας αυτή τη στιγμή ειναι υπερ της ανεξαρτησίας, δεν το γνωρίζεις. Επιπρόσθετα, το εργατικό κίνημα στη Καταλονία έδρασε πάντα κάτω απο ταξικές σημαίες ΟΧΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΣΗΜΑΙΕΣ και στο βαθμό που ήρθε σε συμμαχία με καταλανούς αγρότες [εκεινη την εποχή, τη δεκαετία του 30] το έκανε πάντα αναγνωρίζοντας τα εθνικά δικαιώματα των καταλανών και την αυτονομία τους, όχι την ανεξαρτησία τους.. Συνήθως οσοι καταλανοι ηγέτες ήταν υπερ της ανεξαρτησίας, ήταν και πράκτορες ξένων δυνάμεων. Χαρακτηριστική περίπτωση Ντενκάς (πράκτορας των ιταλών) και Καζανόβας (πράκτορας των αγγλογάλλων) που πρότεινε στους γάλλους να διαμεσολαβήσουν για ανταλλαγή της ανεξαρτσησίας με την αποχή των καταλανών από τον πόλεμο με τον φράνκο. Ο Κομπάνυς που εκτελέστηκε απο τον Φράνκο και στήριξε τον αγώνα ενάντια στο φασισμό, με την κινητοποίηση ολων των δυνάμεων της Καταλονίας που καθοδηγούσε υπέρ του μετώπου, ήταν υπερ της αυτονομίας.

            –επειδή τώρα το δα..αναστασία μου, ο Πουιζδεμόντ αστος πολιτικός ειναι, δεν διαφέρει σε τίποτα απο τον Ραχόι. Και η καταλανική κυβέρνηση εχει μπλεχτει σε οικονομικά σκάνδαλα τύπου Κοσκωτά χρόνια τώρα.

            προς μέλος του ΝΑΡ. Μιλάς συνεχώς φιλε για το οτι ένα πραγματικο κομμουνιστικό κίνημα πρέπει να πείσει τους καταλανούς εργάτες και τα αλλα μισθωτά στρώματα. Να πείσει τι; Ο,τι η απόσχιση ειναι υπέρ τους; Ο,τι ειναι προτιμότερη η αυτονομία; Οτι η κυβέρνηση της Μαδρίτης πλήττει καίρια τα εθνικά τους δικαιώματα, λόγω όξυνσης της καταστολής, και βεβαίως αφαίρεσης της αυτονομίας; δεν μας εξηγείς τι να πείσει. Υποτίθεται οτι οι κομμουνιστές μάχονται για μια ανεξάρτητη ταξική οργάνωση του προλεταριάτου, ανεξάρτητη απο τα συμφέροντα των αστών. Κατανοώ ότι θα πρέπει να αφαιρέσουν το έδαφος δημαγωγίας των καλατανών αστών, στηρίζοντας τα εθνικά δικαιώματα των καταλανών πληβείων. Μέχρι ποιο σημείο, ομως; Δεν λές τίποτα. Σου ξαναπα και πριν αν ο ανδαλουσιανός εργάτης χρειάζεται διαβατήριο για να πάει στη φάμπρικα της Καταλονίας, χέσε την ταξική πάλη στην Ισπανία.

            προς τους δυο. Ο ξεσηκωμός ενάντια σε φασιστικές κλίκες του στρατού , που λόγω της εξάρτησης του ιμπεριαλισμού εντείνουν την οικονομική χειροτέρευση του βιοτικού επιπέδου πλατειών μαζών στις αραβικές χώρες δεν μπορει να συγκριθεί σε καμμία περίπτωση με το σημερινό καταλανικό κινημα υπερ ανεξαρτησίας. Στην Αίγυπτο αν πας να βγεις στο δρόμο τρως αμέσως σφαίρες. Αυτό γινόταν και επί Μουμπάρακ και επί Σίσι.
         2. μέλος του ΝΑΡ 26/10/2017 at 20:41

            Αγαπητέ κουκουρίκου: Για να μπορέσει να πείσει ένα σύγχρονο κομμουνιστικό κοινωνικο-πολιτικό ρεύμα χειραφέτησης για την ανάγκη πρόταξης των ταξικών συμφερόντων λαού/εργατικής τάξης έναντι των εθνικών/καπιταλιστικών συμφερόντων, ΠΡΕΠΕΙ να αναγνωρίσει ΚΑΤΑΡΧΑΣ και να αποδεχθεί (μπας και μπορέσει και την αλλάξει), πως η συνείδηση του εργάτη/εργαζόμενου άντρα ή γυναίκας (πόσο μάλλον των σύμμαχων μεσαίων στρωμάτων), συγκροτείται και σήμερα, με δομικό στοιχείο της την λεγόμενη εθνική ταυτότητα. Είτε μας αρέσει, είτε όχι.

            Αυτό είναι το πρώτο κρίσιμο βήμα. Έπειτα φίλε μου, χρειάζεται να λέει σε αυτόν τον κόσμο, πως η ταξική συνειδητοποίηση είναι το πιο σημαντικό ζήτημα στην ζωή των ταξικά/κοινωνικά καταπιεσμένων. Και με βάση τον συνδυασμό αυτών των 2 να προσπαθεί να χαράξει πολιτική. Ποιό είναι το κρίσιμο στοιχείο; Η ανάδειξη της αλήθειας που λέει πως δεν είναι γενικά και αόριστα το λεγόμενο “εθνικό” το μέγα πρόβλημα! Το μέγα πρόβλημα που έχε ιαναδειχθεί πολλάκις ως η πικρή αλήθεια, είναι η υποταγή του λαού, στην ιδεολογική απάτη, της εθνικής ενότητας. Αυτό είναι το κρίσιμο που διαρκώς πρέπει να αναδεικνύεται στην παρέμβαση των κομμουνιστών, αριστερών και αναρχικών. Οτι δηλαδή, ένα κίνημα στο οποίο πρυτανεύει το λεγόμενο “εθνικοανεξαρτησιακό ζήτημα” πρέπει να απορρίψει την “εθνική ενότητα” με την αστική του τάξη.

            Το να καταγγέλεις διαρκώς το “εθνικό” προτάσσοντας το “ταξικό” και ΜΗΝ βλέποντας τον τρόπο με τον οποίο μπορούν και επιβάλλεται να συνδυαστούν προς όφελος του δεύτερου, είναι νομίζω πολύ λάθος.

            Κατά τα άλλα, προφανώς και δεν ταυτίζονται οι εξεγέρσεις στις αραβικές χώρες που χτυπήθηκαν με αιματηρή καταστολή, με την Καταλωνία.
         3. Αναστασία 29/10/2017 at 03:00

            Ναι,λέω γενικότητες.Πιστεύω,πως δεν είναι δικό μας καθήκον,να πούμε,τι να κάνουν οι Καταλανοί.Αυτοί είναι οι μόνοι κατάλληλοι,να αποφασίσουν,γιατί είναι σε θέση να ξέρουν καλύτερα από τον όποιον δήποτε άλλον.”Όσα ξέρει ο νοικοκύρης,δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος”.Σε μας πέφτει λόγος κ μπορούμε να έχομε άποψη πάνω στις γενικές αρχές του μαρξισμού κ τα κριτήρια που απορρέουν απ’ αυτές κ αποτελούν τη βάση,για τις επιλογές των Καταλανών μαρξιστών,στα διλήμματα που αντιμετωπίζουν.Εγώ απαντώ σε επιχειρήματα αυτού του τύπου,που εκφράζονται από διάφορες πλευρές.Ένα τέτοιο γενικόλογο σκεπτικό είναι,ότι κ μόνο που αμφισβητείται σε ένα λαό το θεμελιώδες δικαίωμα της αυτοδιάθεσης και οι ιμπεριαλιστές προτάσσουν θρασύτατα απέναντι σ’ αυτό,τη νομιμότητα μιας συνταγματικής μοναρχίας,αποτελεί λόγο ξεσηκωμού κ διεκδίκησης ανεξαρτησίας.Η αυτονομία – γενικά πάντα μιλώντας – αποτελεί συμβιβασμό κ ημίμετρο.Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι μια καλή λύση,για τους μετριοπαθείς.Όμως η μετριοπάθεια δε χαραχτηρίζει τους μαρξιστές,επαναστάτες.Ο μαρξισμός έχει αφετηρία ορισμένες θεμελιακές αρχές – αξιώματα,θα έλεγε ένας μαθηματικός – απ’ όπου απορρέουν κ συγκεκριμένοι στόχοι.Σ’ αυτές τις θεμελιακές αρχές συμπεριλαμβάνεται η λαϊκή κυριαρχία κ εξουσία,ενάντια σε ξένους κ ντόπιους δυνάστες,σαν αυτονόητη επιθυμία κ επιδίωξη κάθε λαού.Ποιος στραβός δε θέλει το φως του; Επομένως το τι επιλέγει αυτή τη στιγμή πλειοψηφικά ο καταλανικός λαός – που ούτως ή άλλως φαίνεται να επιλέγει την ανεξαρτησία,αλλά δεν υπάρχει τρόπος,να εξακριβωθεί αυτό με βεβαιότητα – δεν μπορεί να αποτελεί κριτήριο για τους μαρξιστές.Αυτοί πρέπει να επιδιώκουν τον τελικό τους σκοπό,δλδ το πέρασμα της εξουσίας στο λαό,μέσα από την επαναστατική ανατροπή.Βλέποντας ένας λαός,στο προχώρημα της πάλης του,ότι έχει μια πρωτοπορεία κ μια ηγεσία,που στηρίζεται σ’ αυτόν κ που μπορεί κ ο ίδιος να στηρίζεται πάνω της,παίρνει όλο κ περισσότερη δύναμη κ τίποτα πια δεν τον σταματά,μέχρι την έφοδο στον ουρανό.
         4. Αναστασία 29/10/2017 at 03:30

            Σχετικά με τη δυνατότητα του Ισπανού εργάτη,να δουλέψει στην Καταλωνία,δε βλέπω,πού κολά.Και αν οι Καταλανοί αποχωρήσουν από την ΕΕ,μπορούν να παρέχουν σε Ισπανούς,άδεια εργασίας,εφ’ όσον βλέπουν απ’ αυτό,ώφελος κ για τις δύο πλευρές.Αλλά γιατί το περιορίζεις ειδικά στους Ισπανούς; Το ίδιο πρόβλημα θα υπάρχει κ για τους πολίτες όλων των άλλων χωρών.Πάμε λοιπόν στο αίτημα των ανοιχτών συνόρων,για δουλειά κ εγκατάσταση.Πρέπει να πω,πως είμαι κάθετα αντίθετη σ’ αυτή την αντίληψη.Κάθε κοινωνία έχει τη δική της οργάνωση,όπως τη διαμορφώνουν οι πολίτες που τη συναποτελούν
      2. μέλος του ΝΑΡ 26/10/2017 at 12:40

         Aγαπητέ κουκουρίκου, είναι εντελώς λάθος αυτό το ερώτημα που θέτεις! Είτε μας αρέσει είτε όχι, οι λαοί δεν κινούνται με βάση τα ταξικά τους συμφέροντα, παρά μόνο ΑΝ κατορθώσει ένα χειραφετητικό κομμουνιστικό ή αναρχικό κοινωνικό/πολιτικό ρεύμα, να πείσει ένα σημαντικό τμήμα του χ λαού, ότι αυτή είναι η μοναδική διέξοδος για να ικανοποιήσει τους πόθους και τις ανάγκες του. Αυτό, τουλάχιστον, έχει δείξει η μέχρι τώρα εξέλιξη της ταξικής πάλης τόσο στην Ελλάδα, όσο και παγκόσμια.

         Συνεπώς, ΤΙ κάνουμε σε περιπτώσεις όπως η Καταλωνία (και παλιότερα οι Αραβικές χώρες) όταν αυτοί οι λαοί εξεγείρονται μεν, αλλά χωρίς σαφή αντικαπιταλιστική σοσιαλιστική προοπτική και περιεχόμενο δε; Είναι το πιο κρίσιμο ερώτημα αυτό. Και έτσι πρέπει να σκεφτόμαστε και να δρούμε. ΟΧΙ όπως εσύ σκέφτεσαι και για αυτό θέτεις το λάθος ερώτημα που έθεσες.

         α. Υποτασσόμαστε στο λάθος περιεχόμενο που έχει επιλέξει αυτός ο λαός για να δράσει. Μέγα ιστορικό λάθος από όλες τις απόψεις. Διότι έτσι, αναπαράγουμε τις αυταπάτες, πως μπορεί δλδ να ηγηθεί αυτού του λαού πολιτικό ρεύμα που στην επόμενη στροφή θα τον ξεπουλήσει προς όφελος των εθνικιστικών, καπιταλιστικών δυνάμεων της χώρας του. Η ιστορία είναι γεμάτη από τέτοιες λάθος επιλογές.

         β. Περιφρονούμε την δράση του λαού, επειδή δεν εντάσσεται εκ των προτέρων, σε ένα αντικαπιταλιστικό χειραφετητικό πολιτικό σχέδιο. Και αυτή η επιλογή/στάση είναι τραγικό λάθος, διότι οδηγούμαστε στο περιθώριο ανικανοι να συνδεθούμε με τις ανάγκες και τους πόθους αυτού του λαού. Πάλι η ιστορία είναι γεμάτη από τέτοιες πολιτικές επιλογές που έκαναν επαναστατικά χειραφετητικά ρεύματα, και το μόνο που κατάφεραν είναι να θεωρούν πως τα παν σωστά, έκαναν το καθήκον τους και φταίει ο λαός που δεν τους…. άκουσε. Ελιτισμός.

         γ. Στηρίζουμε κριτικά τα εθνικοανεξαρτησιακά κινήματα (για αυτά μιλούμε τώρα) και αγωνιζόμαστε συνδεόμενοι με τον κόσμο και με πολιτική ανεξαρτησίας από τα κυρίαρχα καπιταλιστικά ρεύματα που ηγεμονεύουν στον κόσμο, στο να πάρουν χειραφετητική αντικαπιταλιστική πολιτική κατεύθυνση! Δύσκολο; Προαφνώς! αναγκαίο; Το μόνο αναγκαίο πιστεύω και που έχει νόημα, ως πολιτική στάση/δράση εκ μέρους ενός επαναστατικού χειραφετητικού κινήματος.

         Reply ↓
         1. μεταβατικός σοσιαλιστής 26/10/2017 at 15:26

            Είναι απίστευτη η ικανότητα σου να γράφεις ολόκληρα κατεβατά με εξώφθαλμα θεωρητικές αστοχίες ή ξεκάθαρα κοινές διατυπώσεις που δεν αμφισβητούνται από κανέναν και να νομίζεις ότι κάνεις… τομή.
         2. μέλος του ΝΑΡ 27/10/2017 at 00:54

            Ούτε τις “εξοφθαλμα θεωρητικές αστοχίες” επισημαινεις, ούτε τις λεγόμενες “κοινοτυπίες” γνωρίζεις και αποδέχεσαι. Διότι αν τις αποδεχοσουνα και τις έκανες πολιτική και εσύ και άλλοι, ίσως να ήταν καλύτερα τα πράγματα για το εργατικο/ λαϊκό κίνημα.
         3. μεταβατικός σοσιαλιστής 27/10/2017 at 11:12

            Ευτυχώς, έχουμε πείρα από αγώνες που «πρωτοστάτησε» ή συμμετείχε το ΝΑΡ και αν οι θεωρητικές αστοχίες οδήγησαν σε πολιτικές παλινωδίες στην πράξη. Και γενικά τις μπαρούφες που λες κατά καιρούς σου έχουν επισημάνει πολλοί σχολιαστές, δε χρειάζεται να λέμε τα ίδια.
         4. μέλος του ΝΑΡ 27/10/2017 at 13:19

            Για το εθνικό και την αλληλεπίδρασή του με το ταξικό προς όφελος του δευτερου συζητάμε μεταβατικε! Αν δεν δεχθείς την “κοινοτυπια” πως το εθνικό παίζει και σήμερα σοβαρό ρόλο στην συγκρότηση της συνείδησης των εργατων/εργαζομενων και του ευρύτερου λαού και προσπαθήσεις να το αλληλεπιδράσεις με το ταξικό προς όφελος του δευτερου, είτε θα υποταχθεις στο πρώτο, είτε θα “τα λες καλά μα δεν θα σ ακουνε παρα ελάχιστοι” δλδ ελιτιστας και ανίκανος να μετασχηματισεις συνειδήσεις.
         5. lathranagnostis 27/10/2017 at 14:01

            Ενώ αν επιχειρήσεις να επιδράσεις με το εθνικό προς όφελος του ταξικού, θα τις μετασχηματίσεις τις συνειδήσεις?
            Μια ζωή εισοδισμός, μια ζωή τελικά, ρεφορμισμός!
            Φυσικά και αν επιδράσεις με το εθνικό θα σε ακούσουν περισσότεροι, αλλά μ αυτόν τον τρόπο, ενσωματώνεσαι κι εσύ. Η αλεπού πιάνεται στην παγίδα με τα τέσσερα!
         6. μέλος του ΝΑΡ 27/10/2017 at 13:26

            Η γόνιμη αλληλεπιδραση εθνικού με ταξικό συνισταται: Α. Στην πολιτική και οργανωτικη ανεξαρτησία των χειραφετητικων αριστερών, κομμουνιστικών και αναρχικών ρευμάτων, απο μεταρρυθμιστικα πολιτικά ρεύματα. Β. Στην προσπαθεια ανάδειξη των δυο ανταγωνιστικών εθνών (εργατικη ταξη/λαος απο τη μια και καποταλιστες/αστικη τάξη απο την άλλη) εντός του ψεύτικα και απατηλά “ενιαίου έθνους”. Αυτη είναι και η αλήθεια. Άρα η εθνική ενότητα είναι η ιδεολογικη απατη/συγκολλητική κολλα που κρατά τον λαό υποταγμένο στην αστική του ταξη. Και αυτη πρέπει να ηττηθεί! Όχι γενικά το “εθνικοανεξαρτησιακο κίνημα”, όχι αφηρημένα το “εθνικό”.
         7. μέλος του ΝΑΡ 27/10/2017 at 13:47

            Γ. Αυτή όμως η ιδεολογική απατη/συγκολλητικη κολλα που ονομάζεται “εθνικη ενότητα” για να έχει τόσες δεκαετίες τόσο μεγάλη δύναμη επιβολής, σημαίνει πως εκτός απο τον καταναγκασμό έχει και άλλη υλική βάση ισχύος. Ποια είναι αυτή; η “εργασία” είναι ο ασθενής πολος του διπολου “κεφαλαιο/εργασια”. Διότι είναι αυτή που δεν ηγεμονεύει, δεν κυβερνά, απολύεται, αναδιαρθρωνεται προς όφελος του κεφαλαίου, καταστέλλεται οποτε σηκώνει κεφάλι, κλπ. Πως λοιπόν μπορεί σταδιακά να γίνει ισχυρή και να αποκτήσει δύναμη απέναντι στο κεφάλαιο;
         8. μέλος του ΝΑΡ 27/10/2017 at 13:53

            Πως; η ανεξαρτησία των χειραφετητικων πολιτικών ρευμάτων απο μεταρρυθμιστικα ρεύματα είναι το πρώτο. Η προσπάθεια συγκρότησης ταξικών αλλά δημοκρατικών και ιχι γραφειοκρατικων/κομματικων/συντεχνιακων σωματείων και ευρύτερα λαϊκών συλλογικοτήτων, είναι το δεύτερο. Η θεωρητική επεξεργασία και ένταξη του συνόλου των χειραφετητικων κοινωνικών πεδίων (ταξικό, γυναικείο, εμφυλο, πολιτισμικό και πολυεθνικο κλπ) σε μια σύγχρονη εργατικη/λαικη ταυτότητα, είναι το τρίτο. Ας τα προωθήσουμε έμπρακτα και όχι στα λόγια όλα αυτά μαζί και θα δούμε τότε, ουσιαστικά αποτελέσματα!
4. Αναστασία 22/10/2017 at 21:32

   Και κάτι,για να μην ξεχνιόμαστε: Δε φαντάζομαι,να υπάρχουν λαοί – με την έννοια των λαϊκών στρωμάτων – που να επιλέγουν θεληματικά τη μοναρχία ή την αστική εξουσία.Το πολύ,να κρατούν μια στάση ανοχής κ αδράνειας,όταν η ζωή τους είναι σχετικά υποφερτή κ λείπουν οι προϋποθέσεις για κάτι περισσότερο.

   Reply ↓
5. μεταβατικός σοσιαλιστής 22/10/2017 at 22:00

   Εγώ θυμ΄μαμαι που πάλι εδώ κάποιος χρησιμοποίησε το ίδιο τσιτάτο για την αποχώρηση μια χώρας-μέλους της ΕΕ. Κάνατε ένα τσιτάτο φάρμακο διά πάσα νόσο και μαλακία…

   Reply ↓
6. Ανώνυμα 26/10/2017 at 07:50

   V. U. Lenin, ο αρχηγός των …αναρχο-δεξιο-σοσιαλιστών!

   Reply ↓