Όχι άλλες ανθρωποθυσίες για το κεφάλαιο!
Γράφει ο Γιάννης Μαρίνης
Τέσσερις εργαζόμενοι νοσηλεύονται μέχρι σήμερα σε νοσοκομεία της Αττικής σε κρίσιμη κατάσταση και διασωληνωμένοι. Τραυματίστηκαν από έκρηξη την Παρασκευή 31 Γενάρη το βράδυ, στις εγκαταστάσεις των διυλιστηρίων της Motor Oil στην Κόρινθο. Το σοβαρό περιστατικό συνέβηκε στις 22.30 στο βοηθητικό ιατρείο της μονάδας παραγωγής βενζίνης υπ’ αριθμόν 3.700 και θύματα ήταν ένας νοσοκόμος 37 ετών και τρεις εργάτες, 55, 38 και 41 ετών. Έχουν εγκαύματα 70%.
Η εταιρεία χωρίς εξειδικευμένο προσωπικό μετέφερε με ίδια μέσα τους τραυματίες στην Κόρινθο, που δεν έχει ειδικές μονάδες, για να μεταφερθούν αργότερα σε άλλα ειδικά νοσοκομεία. Αποδείχτηκε έλλειψη ικανών υποδομών άμεσης περίθαλψης στη βιομηχανική ζώνη του Θριάσιου, αλλά και έλλειψη κλινών ΜΕΘ, αφού εργαζόμενοι μεταφέρθηκαν και στο Γεννηματάς και στο ΚΑΤ.
Το διυλιστήριο εφαρμόζει την «ξαφνική διακοπή λειτουργίας» (shut down), που σημαίνει ότι τα συνεργεία αναγκάζονται να δουλεύουν 12ωρο, για να επαναλειτουργήσουν οι μονάδες. Το Μάη του ’15 σε ίδιες συνθήκες στα ΕΛΠΕ στον Ασπρόπυργο έχασαν τη ζωή τους 4 εργάτες, όπου δούλευαν 12ωρα χωρίς κανένα ρεπό, για αρκετές μέρες. Αποκαλύπτονται με τον πιο τραγικό τρόπο η έλλειψη μέτρων ασφάλειας και οι συνθήκες εντατικοποίησης, αλλά όχι μόνο. Είναι ένα νέο έγκλημα σε βάρος των εργαζομένων που έρχεται να συμπληρώσει την μακριά αλυσίδα αντίστοιχων «ατυχημάτων»: ΕΛΠΕ, ΛΑΡΚΟ, ΑΚΤΩΡ κλπ.
Τα «ανδραγαθήματα» του Ομίλου Βαρδινογιάννη ξεκινάνε πριν την χούντα. Με την βοήθεια των αμερικανών ιμπεριαλιστών ο Όμιλος έφτιαξε κέντρο ανεφοδιασμού πολεμικών και άλλων πλοίων στους Καλούς Λιμένες Κρήτης. Στην Σιθωνία Χαλκιδικής κάτοικοι της περιοχής αγωνίζονται ακόμα κόντρα σε αυτούς που θέλουν να μετατρέψουν το τόπο τους σε τσιφλίκι. Η Μονή Ξενοφώντος με χρυσόβουλα πούλησε 54.000 στρέμματα στην ΣΕΚΑ, εταιρεία πετρελαιοειδών του Ομίλου, με υπογραφή της χούντας το 1973, έναντι 2000 δρχ. το στρέμμα και παρά την δικαστική δικαίωση αργότερα των κατοίκων, συνεχίζεται η διαμάχη.
Ο Όμιλος Βαρδινογιάννη με δάνεια χτίζει ένα στόλο δεξαμενόπλοιων. Αποκτά διυλιστήριο τον καιρό της χούντας. Απολαμβάνει διαχρονικά μεγάλες φοροαπαλλαγές και κάνει δήθεν δωρεές για ξεκάρφωμα, όπως το νοσοκομείο για τα παιδιά με καρκίνο. Εκτός από την αγορά ομάδων ποδοσφαίρου, από την δεκαετία του 1990 ο Όμιλος επιβάλλει ασφυκτικό κλοιό στην πολιτική εξουσία, στήνοντας ΜΜΕ και κανάλια. Καθορίζει στο σύστημα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ εξελίξεις μέχρι και τα μνημονιακά χρόνια. Για πολλά «εργατικά ατυχήματα» που έγιναν σε δεξαμενόπλοια και εταιρείες συμφερόντων του, οι εφημερίδες κι άλλα ΜΜΕ, δεν αναφέρουν τους ιδιοκτήτες, όπως κάνουν και για την πλειονότητα των εφοπλιστών σε αντίστοιχα γεγονότα.
Σήμερα, η αλυσίδα παραγωγής της ανελέητης και εντεινόμενης εκμετάλλευσης, αλλά και της πρόσκαιρης, ανασφάλιστης και ελαστικής εργασίας που γενικεύεται, έχει κάνει σχεδόν καθημερινό φαινόμενο το σακάτεμα και τις δολοφονίες εργατών. Για τα αφεντικά το ξεζούμισμα, οι απολύσεις και οι θυσίες στους βωμούς του κέρδους και της ανάπτυξης είναι πια «φυσικό φαινόμενο». Για την ακρίβεια, έτσι θέλουν να το παρουσιάζουν οι κυβερνήσεις που τους κάνουν τις πλάτες με νέες διευκολύνσεις, φοροαπαλλαγές, κατάργηση κλαδικών συμβάσεων και εργατικών δικαιωμάτων, εξαφάνιση των ελέγχων και των επιθεωρητών εργασίας. Αυτό είναι το κλίμα της εργοδοτικής ασυδοσίας που προκαλούν οι κυβερνητικές και ευρωενωσιακές πολιτικές.
Έτσι θέλει να το παρουσιάζει και ο ξεπουλημένος συνδικαλισμός. Δεν είναι τυχαίο ότι σε πολλές μεγάλες εταιρείες υπάρχουν μόνο εργοδοτικά σωματεία. Κρατάνε στην υποταγή και τον ταξικό συμβιβασμό τους εργαζόμενους, με βασικό επιχείρημα ότι αν ζητάμε πολλά και μισθούς και μέτρα ασφαλείας και ό,τι άλλο, θα χάσουμε τη δουλειά μας. Από κοντά και οι γραφειοκράτες του συνδικαλισμού που έχουν ξεχάσει κάθε σχέση με τις κλαδικές διεκδικήσεις και απεργίες, εκτός από την εθιμοτυπική, κάνοντας απλή καταγραφή ψηφοφόρων.
Εντύπωση προκαλεί η ανακοίνωση του ΕΚΑ:
«Καλούμε τις αρμόδιες υπηρεσίες και την κυβέρνηση να επιβάλουν αυστηρούς ελέγχους για την υγεία και την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής. Άλλωστε χωρίς εργάτες, ανάπτυξη δεν νοείται».
Δηλαδή ναι στην ανάπτυξη με ελέγχους. Μα η ανάπτυξη συνδέεται άμεσα με την εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης και τον περιορισμό των εργατικών δικαιωμάτων. Είναι μονόδρομος στις καπιταλιστικές παραγωγικές σχέσεις και τον αντίστοιχο τρόπο παραγωγής. Δεν υπάρχει καμιά καπιταλιστική χώρα στον κόσμο που να έγινε το αντίθετο, όπως κι αν βαφτίστηκε: ήπια, πράσινη, με κέντρο τον άνθρωπο κ.ά. ανάπτυξη. Επίσης η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ ζητά την «άμεση διαλεύκανση των αιτιών του εργοδοτικού εγκλήματος στη Μότορ Οϊλ».
Η γενεσιουργός αιτία είναι ο καπιταλισμός. Κι όταν οι συνθήκες της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης αγριεύουν, την πληρώνουν οι εργάτες πολλές φορές και με την ζωή τους. Είναι όμως και η έλλειψη εμπιστοσύνης στον ίδιο τον εργαζόμενο από την «καθοδήγηση». Η υποτίμηση στους αναγκαίους ταξικούς αγώνες για άμεσα διεκδικητικά αιτήματα. Αιτήματα που έχουν να κάνουν με την καθημερινή ζωή των εργαζομένων, αλλά και την δημιουργία προϋποθέσεων για την ανατροπή των αντιλαϊκών πολιτικών. Των πολιτικών που εντείνουν την «ανομία»στους χώρους δουλειάς, την εξαθλίωση, την φτώχεια και επιβάλλουν μισθούς και συντάξεις βοήθημα.
Όχι άλλες ανθρωποθυσίες για το κεφάλαιο!
Αγώνας για ζωή με αξιοπρέπεια και δικαιώματα!
Για την οριστική κατάργηση της ανισότητας και της εκμετάλλευσης!
Γιάννης Μαρίνης, από τις Αγωνιστικές Παρεμβάσεις, μέλος ΔΣ ΟΛΜΕ
