Cine Λαμπηδόνα: “Νόρμα Ρέϊ”

Πέμπτη 30 Απριλίου

– 8:30 μμ: Cine Λαμπηδόνα. Με αφορμή την εργατική Πρωτομαγιά, Η ομάδα κινηματογραφικών προβολών σας καλεί στην προβολή της ταινίας “Νόρμα Ρέϊ” του Άγγλου σκηνοθέτη Μάρτιν Ριτ με πρωταγωνιστές τους Σάλι Φιλντ, Ρομπ Λάϊμπμαν και Μπο Μπρίτζες. Η ταινία που χάρισε στη Σάλι Φιλντ το πρώτο της Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου είναι βασισμένη στη ζωή και τη δράση της εργάτριας Κρίσταλ Λι που αγωνίστηκε για καλύτερες συνθήκες εργασίας στο εργοστάσιο που εργαζόταν καθώς και στη δημιουργία εργατικού συνδικάτου.

Υπόθεση: Μια εργάτρια σε βαμβακουργείο μιας κωμόπολης της Αλαμπάμα, η Νόρμα Ρέι (Σάλι Φιλντ) γνωρίζεται με το συνδικαλιστή Ρούμπεν Βαρσόφσκι (Ρομπ Λάιμπμαν) και ανακαλύπτει την εσωτερική της δύναμη, όταν απαιτεί καλύτερες συνθήκες στο χώρο της εργασίας της. Ο ξεσηκωμός των εργατών και μια απεργία οργανωμένη από τη Ρέι έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία του πρώτου οργανωμένου εργατικού συνδικάτου της πόλης. Παράλληλα με τον αγώνα της για ίσα δικαιώματα η Νόρμα ερωτεύεται τον μέντορά της Ρούμπεν, κάτι που δημιουργεί προβλήματα στη σχέση της με το σύζυγό της Σόνι (Μπο Μπρίτζες).

Η Νόρμα Ρέι του Μάρτιν Ριτ είναι μια ταινία βασισμένη στη ζωή της εργάτριας Κρίσταλ Λι Σάτον και στον δεκάχρονο αγώνα της προκειμένου να καλυτερέψει τις άθλιες συνθήκες που επικρατούσαν στο βαμβακουργείο στο οποίο εργαζόταν, ιδρύοντας ένα εργατικό συνδικάτο. Την ιστορία αυτή διηγήθηκε ο ρεπόρτερ των New York Times, Χένρι Λάιφερμαν, στο μπεστ σέλερ του 1975 Crystal Lee, a Woman of Inheritance. Οι Χάριετ Φρανκ και Έρβιν Ράβετς βασίστηκαν στο μυθιστόρημα αυτό, προκειμένου να γράψουν το σενάριο αυτής της ταινίας που αποτελεί σύμβολο διεκδίκησης δικαιωμάτων από την πλευρά των εργαζομένων, αλλάζοντας το όνομα της ηρωίδας από Κρίσταλ Λι σε Νόρμα Ρέι.

Πολύ καλή ταινία, η οποία είναι επίκαιρη, λόγω της σφοδρής επίθεσης που βιώνουμε ως εργατική τάξη (έλληνες και μετανάστες) και λαός, από το ελληνικό και διεθνές κεφάλαιο (Ευρωπαϊκή Ένωση). Ο δρόμος της οργάνωσης μας ως εργατική τάξη (γιατί οι περισσότεροι εργαζόμενοι είμαστε!) σε αγωνιστικά, ταξικά συνδικάτα, και του λαού σε αυτοοργανωμένες λαϊκές συνελεύσεις, είναι η μοναδική σοβαρή ελπίδα που έχουμε..