Υπάρχει ζωή έξω από το Ευρω;

ΜΗΠΩΣ ΕΦΤΑΣΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣΤΕΙ Η ΔΙΚΙΑ ΜΑΣ ΦΩΝΗ;

Τελικά τι θέλουμε;

Λίγους μήνες πριν ο “κυρίαρχος λαός” μίλησε καταδικάζοντας τα μνημόνια και τους εκφραστές τους και όλη την πολιτική που εκφράστηκε τα προηγούμενα χρόνια. Άρα κανονικά τώρα πια θα έπρεπε να είχαμε σχίσει τα μνημόνια, να είχε εφαρμοστεί το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης (για αρχή) και να συζητάγαμε για την άλλη κοινωνία που θέλουμε. Απεναντίας συζητάμε για το ποια θα είναι τα επόμενα μέτρα στην πορεία για την καταστροφή, ποιοι φόροι θα αυξηθούν, ποιες συντάξεις θα μειωθούν ποιο κομμάτι της δημόσιας περιουσίας θα ξεπουληθεί. Και για όλα αυτά φταίμε εμείς που δεν ξέρουμε τι θέλουμε, και δεν ήταν ξεκάθαρη η εντολή των εκλογών.

“Ο λαός μπορεί να μην θέλει τα μνημόνια, δεν θέλει όμως ούτε και τη ρήξη”

Το ότι ο λαός δεν θέλει τα μνημόνια έχει φανεί ξεκάθαρα εδώ και χρόνια – στο δρόμο και στις κάλπες. Το αν θέλει τη ρήξη με την ΕΕ και τους δανειστές είναι πιο δύσκολο να το πούμε γιατί ποτέ δεν έγινε ουσιαστικά τέτοια δημόσια συζήτηση. Άλλωστε σε ένα υποθετικό δίλημμα συμφωνία ή ρήξη όλοι θα προτιμούσαν τη συμφωνία, το πραγματικό δίλημμα όμως (όπως φάνηκε και τους τελευταίους μήνες) είναι ρήξη ή καταστροφή και των τελευταίων υπολειμμάτων κοινωνικού κράτους κι εκεί δεν είναι αυτονόητο ότι η ρήξη είναι το πιο τρομακτικό ενδεχόμενο.

“Ναι αλλά ο λαός θέλει ευρώ πάνω από όλα”

Εδώ ισχύουν όλα τα προηγούμενα για τη ρήξη, όμως η προπαγάνδα των καθεστωτικών κομμάτων και ΜΜΕ για το ευρώ φτάνει σε παρανοϊκά επίπεδα:αν δεν κάνουμε ότι μας λένε η Μέρκελ και ο Ντράγκι θα μας πετάξουν έξω από το ευρώ και τότε θα καταρρεύσει η οικονομία, δεν θα έχουμε να φάμε, θα μας χτυπήσει κομήτης κτλ. Στόχος αυτής της τρομοκρατίας είναι ακριβώς η υποταγή στο μονόδρομο των μνημονίων.

Εμείς από την άλλη πιστεύουμε ότι μόνο με ανοιχτή και δημόσια συζήτηση που θα περιλαμβάνει όλους εμάς μπορούμε τελικά να πάρουμε την τύχη στα χέρια μας και για αυτό κάνουμε ένα πρώτο βήμα για να ανοίξει αυτή η συζήτηση