Στα πλαίσια των Συλλογικών Κυριακών, από την ΟΚΔΕ και τις εκδόσεις “Εργατική Πάλη”
Kοινωνική κωμωδία του 1981 σε σκηνοθεσία του Θεόδωρου Μαραγκού και πρωταγωνιστές τους Βασίλη Διαμαντόπουλο, Νίκο Καλογερόπουλο, Κώστα Τσάκωνα και Άννα Μαντζουράνη. Αποτελεί κοινωνική κριτική της μεταπολιτευτικής ελληνικής κοινωνίας, με τις έντονες ιδεολογικές αγκυλώσεις και παράλληλα την αδυναμία και την έλλειψη βούλησης από το ελληνικό κράτος να αξιοποιήσει το ανθρώπινο δυναμικό. Παράλληλα εξετάζεται και η εξάρτηση της ελληνικής εκπαίδευσης τόσο από σχήματα και νοοτροπίες του παρελθόντος όσο και από την εξουσία, της οποίας καλείται να γίνει φερέφωνο αλλά και της ελληνικής οικονομίας από την τότε ΕΟΚ και τις ΗΠΑ.
Η υπόθεση εκτυλίσσεται σε ένα χωριό της ορεινής Αρκαδίας λίγο μετά τη μεταπολίτευση, στο οποίο όμως φαίνεται να έχει σταματήσει ο χρόνος στο 1949. Η ιστορία όμως κινείται υπόγεια… Τα αποκαλυπτήρια ενός μνημείου πεσόντων κατά την Κατοχή αναστατώνουν την τοπική κοινωνία, καθώς παραλείπεται το όνομα του Χρίστου Καναβού, ενός κομμουνιστή αντιστασιακού που εκτελέστηκε στην περιοχή. Ο Περικλής (Β. Διαμαντόπουλος), συντηρητικός διευθυντής του Γυμνάσιου, έρχεται σε σύγκρουση τόσο με τη γυναίκα του Ελπίδα (Α. Ματζουράνη) όσο και με τους δυο γιους του Σωκράτη (Ν. Καλογερόπουλος) και Δημοσθένη (Κ. Τσάκωνα) που υπερασπίζονται το δικαίωμα της οικογένειάς του Καναβού να καταθέσουν στεφάνι στη μνήμη του. Η ιστορία αρχίζει να ξαναγράφεται έστω και με κιμωλία… Η ταινία είναι γεμάτη αλληγορίες για τα κακώς κείμενα μιας κοινωνίας που βρίσκεται σε μετάβαση. Ξεχωρίζει η αριστουργηματική ερμηνεία του Β. Διαμαντόπουλου (στρατευμένος αριστερός μέχρι το τέλος της ζωής του), ο οποίος δίνει πραγματικά «ρέστα» στον κόντρα ρόλο του συντηρητικού διευθυντή και πατέρα.