Οι Εργατικές Λέσχες Νέας Σμύρνης & Καλλιθέας παρουσιάζουν:
ΜΙΑ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗ ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
(A Proletarian Winter’s Tale / Ein proletarisches Wintermärchen)
Του Julian Radlmaier
Τετάρτη 10 Ιουνίου, στις 22:30 στον Κινηματογράφο MIKROKOSMOS
(Συγγρού 106, Μετρό Συγγρού-Φιξ)
Για μία μόνο προβολή, με δωρεάν είσοδο
Την Τετάρτη 10 Ιουνίου 2015, οι Εργατικές Λέσχες Καλλιθέας & Νέας Σμύρνης “γυρίζουν το γρανάζι” μιας νέας πολιτικής και πολιτιστικής πρότασης που φιλοδοξεί να έχει και συνέχεια. Πρώτος σταθμός, η κινηματογραφική “διανομή” της ταινίας “Μια Προλεταριακή Χειμωνιάτικη Ιστορία” (A Proletarian Winter’s Tale) του 31χρονου Γερμανού σκηνοθέτη Τζούλιαν Ραντλμάγερ (Julian Radlmaier) που συμμετείχε στο πάντα “ανήσυχο” Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Ρότερνταμ το 2014 (και πολλά ακόμα σημαντικά φεστιβάλ) αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις, χωρίς ωστόσο να εξασφαλίσει την διανομή της στην Ελλάδα.
Οι Εργατικές Λέσχες Ν.Σμύρνης & Καλλιθέας εξασφάλισαν τα δικαιώματα προβολής της ταινίας στην Ελλάδα, ανέλαβαν εξολοκλήρου τον υποτιτλισμό και την προώθηση της ταινίας και οργανώνουν μια μοναδική προβολή στον κινηματογράφο Mikrokosmos με δωρεάν είσοδο (στον χώρο θα υπάρχει κουτί ενίσχυσης). Σκοπός της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας, η προώθηση ενός “απελευθερωτικού” πολιτιστικού έργου που συμβάλει στην τέχνη από τη σκοπιά των εργαζόμενων, κατά τα άλλα “αντιεμπορικού”, που δεν βρίσκει διανομή στη χώρα μας, παρόλο που “μιλάει” στην μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου της εργασίας και “αγγίζει” τις σκέψεις και τους προβληματισμούς όλων μας.
Στις Εργατικές Λέσχες πιστεύουμε ότι μέσα από τη γνώση, τον πολιτισμό και την αλληλεγγύη αντλείται η δύναμη για να αγωνιστούμε για τα δικαιώματά μας. Έτσι, η ιδέα πίσω από την συγκεκριμένη προβολή και τις επόμενες που ελπίζουμε ότι θα ακολουθήσουν, είναι η επιλογή ταινιών που δεν έχουν προβληθεί στην Ελλάδα και που πιστεύουμε ότι προωθούν τους στόχους των Εργατικών Λεσχών, εκφράζουν τις σκέψεις, τους αγώνες και τις ανησυχίες μας, δίνοντας το έναυσμα σε συζητήσεις για τα εργασιακά κ.ά. δικαιώματά μας, μέσω της 7ης Τέχνης. Γι’ αυτό και μετά την προβολή θα ακολουθήσει συζήτηση μεταξύ των θεατών στο φουαγιέ του κινηματογράφου, χωρίς “ειδικούς” ομιλητές.
ΜΙΑ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗ ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Τρεις νεαροί Γεωργιανοί εργάτες αναλαμβάνουν να καθαρίσουν ένα κάστρο στο Βερολίνο, όπου πρόκειται να εκτεθεί η συλλογή έργων σύγχρονης τέχνης ενός Γερμανού κατασκευαστή όπλων. Φυσικά, το προλεταριάτο δεν είναι ευπρόσδεκτο στο πάρτι εγκαινίων και οι τρεις πρωταγωνιστές εξορίζονται σε ένα μικρό δωμάτιο υπηρεσίας στη σοφίτα. Στον κάτω όροφο, παρόλα αυτά, ένας εξαίσιος μπουφές τους τραβάει την προσοχή – οπότε γιατί να μην αγνοήσουν την άδικη απαγόρευση και να περάσουν την διαχωριστική γραμμή της ταξικής κοινωνίας; Και η Γαλλική Επανάσταση για ένα κομμάτι κέικ δεν ξεκίνησε;
Διηγούμενοι ο ένας στον άλλο απίθανες ιστορίες, από μία περιπέτεια του Άγιου Φραγκίσκου έως μία σεάνς στη Σοβιετική Ένωση, οι τρεις πρωταγωνιστές προσπαθούν να βρουν μια απάντηση σε αυτή την ερώτηση: Μπορούν να ξεπεραστούν οι ταξικές σχέσεις, όταν όλες οι κληροδοτημένες ιστορίες λένε ότι δεν γίνεται; Εκτός αυτού, πρέπει να παλέψουν με πεισματάρικα σύννεφα, νεο-φιλελεύθερες συνθήκες εργασίας, αποκαλυπτικούς μικροπρεπείς μικροαστούς και τους πράκτορες μίας συγκεχυμένης καπιταλιστικής συνομωσίας, τους οποίους θα νικήσουν όλοι με μια τεμπελιά σχεδόν μεσσιανική. Μία χειμωνιάτικη προλεταριακή ιστορία, τρόπον τινά.
Trailer:
https://www.youtube.com/watch?v=B2yF7MqbXX4
Σκηνοθετικό σημείωμα:
“Τι ιστορίες μπορούμε ακόμα να διηγηθούμε προκειμένου να φανταστούμε τρόπους δράσης για το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής ταξικής κοινωνίας, ή τουλάχιστον, να σκιαγραφήσουμε κάποιες πιθανότητες αντίστασης, σε μια ιστορική περίοδο όπου όλες οι κληροδοτημένες ιστορίες μοιάζουν να καταλήγουν στην απογοήτευση ή και την καταστροφή; Τι μπορούμε να κάνουμε όταν δεν έχουν απομείνει πια άλλα πρόσφορα μοντέλα δράσης; Τι μπορούμε να κάνουμε όταν η ιστορία της χειραφέτησης είναι μια ιστορία απογοήτευσης;
Οι πρωταγωνιστές της ταινίας αναμετρούνται με αυτά τα ερωτήματα μέσω απίθανων αλληγοριών που όλες τους καταλήγουν στην ίδια απάντηση: Παραίτηση. Ευτυχώς, η ξεροκεφαλιά τους, η παιχνιδιάρικη διάθεση και κάποιες φορές η τεμπελιά τους, τους αποτρέπουν από την αποδοχή αυτής της διάστασης της ιστορίας. Ίσως η φαινομενική πολυπλοκότητα της νεοφιλελεύθερης κοινωνίας να πρέπει να αντιμετωπιστεί με μια ουτοπική αφέλεια.
Με την φαινομενική απλότητα του πρώιμου κινηματογράφου. Με μια φορμαλιστική κωμωδία. Με μια προλεταριακή χειμωνιάτικη ιστορία.
Πολλοί από τους (ερασιτέχνες) ηθοποιούς είναι προσωπικοί μου φίλοι. Μου αρέσει η ιδέα να συγκεντρώνω τους ανθρώπους που αγαπώ και να κατασκευάζω υποθετικές αναπαραστάσεις του κόσμου με τα πρόσωπα, τα σώματα και τις φωνές της κοινής καθημερινότητάς μας, προκειμένου να προβάλω τον κοινωνικό μου μικρόκοσμο σε μια μεγαλύτερη κλίμακα – την παγκόσμια ιστορία και φυσικά, την ιστορία του κινηματογράφου. Αλλά και ταυτόχρονα, να αντιπαραβάλω τις ιδιοσυγκρασίες των προσωπικών μας τρόπων να μιλάμε και να κινούμαστε με την τονισμένη θεατρικότητα που έχει μια μακρά παράδοση στο γερμανικό σινεμά.”
Julian Radlmaier
Κριτικές:
Η ταινία “Μια προλεταριακή χειμωνιάτικη ιστορία” έχει πολλά κοινά στοιχεία με τον Μπρεχτ και την αντίληψή του για το λαϊκό θέατρο. Απ’ αυτή την άποψη, θα πρέπει να σκεφτεί κανείς το αναρχικό χιούμορ των Liesl Karlstadt και Karl Valentin απ’ τη μία κι απ’ την άλλη, το ζωντανό αφηρημένο όνειρο που ονομάζεται MACHORKA-MUFF, το οποίο βρίσκεται στην αρχή του έργου των Daniele Huillet και Jean-Marie Straub. Το αποτέλεσμα είναι κωμικό, περήφανα διαλεκτικό, απλό, αλλά γεμάτο από απρόσμενες εκκεντρικότητες. Και μαζί με όλα αυτά: Ένα τρίο που μοιάζει τόσο προκλητικά μελαγχολικό, σαν να προήλθε από το σύμπαν ενός πρώιμου Καουρισμάκι.
OLAF MOLLER, BILDRAUSCH FF BASEL CATALOGUE
Μια ταινία που αποδεικνύει ότι ο Radlmaier είναι ένας από τους ελάχιστους συναρπαστικούς νέους γερμανούς κινηματογραφιστές που εργάζονται σήμερα. Παρέχει επίσης άλλη μια ελπίδα ότι ο αποκλεισμός του σοβαρού και φορμαλιστικού γερμανικού κινηματογράφου σε εθνικό και διεθνές επίπεδο μπορεί να σταματήσει. Η πολιτική σάτιρα του Radlmaier για τρεις γεωργιανούς εργάτες που δοκιμάζουν την επαναστατική τους ικανότητα κατά τη διάρκεια μιας έκθεσης τέχνης σε ένα κάστρο είναι γεμάτη από πνευματώδη και έξυπνη χρήση στιλιστικών μηχανισμών.
PATRICK HOLZAPFEL, twitchfilm.com
Με έναν πολύ ενδιαφέροντα τρόπο, η ταινία κατασκευάζει έναν ιδιότυπο κινηματογραφικό χώρο – κάπου μεταξύ του ασκητισμού του Straub και της παιχνιδιάρικης διάθεσης του Iosseliani. Μοντέρνο αριστερό σινεμά.
EVGENIY MAISEL, ISKUSSTVO KINO (KINO ART)
Ένα αληθινό παραμύθι του οποίου ο συγγραφέας επιτυγχάνει να θέσει μερικά πραγματικά και ορισμένα αιώνια ερωτήματα για τον κόσμο, την πάλη των τάξεων, τον νεοσυντηρητισμό, την επαναφορά της αντιδραστικής ρητορικής και την απαξίωση των αριστερών ιδεών. Παραδόξως ώριμο αλλά με μια νεανική φρεσκάδα. Μεταξύ Straub, Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη και Ιπτάμενου Τσίρκου των Μόντι Πάιθον.
VLADIMIR LYASHCHENKO, GAZETA.RU
Τολμηρό, συμβολικό, πολιτικό σινεμά. Με μια Μπρεχτική χροιά και μαρξιστικό λεξιλόγιο. Ειρωνικό και πολύχρωμο αλλά ταυτόχρονα ογκώδες και θεατρικό. Εντελώς διαφορετικό από το γερμανικό σινεμά της τελευταίας δεκαετίας.
BRIGITTE HARING, SCHWEIZER RADIO UND FERNSEHEN (SRF)
Ελπίδα για το σινεμά!
GERWIN TAMSMA, IFF ROTTERDAM CATALOGUE
Φεστιβάλ & Βραβεία:
Επίσημη συμμετοχή στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ρότερνταμ 2014
Βραβείο Κοινού στο Festival Internacional de Cine UNAM, Mexico City, 2015
Φεστιβάλ “Spirit Of Fire”, Khanty Mansiysk, Russia, 2014
Bildrausch Filmfestival Basel, 2014
Fresh Film Fest, Prague, 2014
Vienna International Film Festival, Viennale 2014
UNDERDOX Filmfestival für Dokument und Experiment, Munich, Germany 2014
Sevilla Festival de Cine Europeo, 2014
Ljubljana International Film Festival, 2014
Human Rights Film Festival Zagreb, 2014
Berlin Art Film Festival, 2014
FICIC Festival Internacional de Cine Independiente de Cosquín, 2015
Festival Internacional de Curitiba / Olhar de Cinema – CIFF, 2015
Συντελεστές:
Παίζουν: Natia Bakhtadze, Sandro Koberidze, Ilia Korkashvili, Lars Rudolph, Katja Weilandt, Christoph Förster
Σκηνοθεσία-Σενάριο: Julian Radlmaier
Διεύθυνση φωτογραφίας: Markus Koob
Παραγωγός: Kirill Krasovskiy
Παραγωγή: Deutsche Film- und Fernsehakademie Berlin (DFFB)
63 Minutes / 24 fps / 1 : 1 ,37 / Dolby SR / Colour
Shooting Format: Red 4k / Projection Format: DCP
Original Language: German, Georgian / Subtitles: Greek