Έντονη αγανάκτηση έχει προκαλέσει σε όλους μας, η απόφαση της διοίκησης να μην δώσει αυξήσεις για το 2021.
Το σίγουρο είναι ότι δεν πέσαμε από τα σύννεφα.
Τα προηγούμενα χρόνια, χρόνια δύσκολα για τους εργαζομένους, το λαό και την νεολαία, χρόνια φτώχειας και ανέχειας για εμάς και τις οικογένειές μας, η Bic ήταν μόνιμα στις 100 πιο κερδοφόρες εταιρίες με αύξηση κερδών πάνω από 20% το χρόνο.
Η πολυεθνική Bic όμως στο όνομα της κρίσης μας έδινε αυξήσεις – ψίχουλα 1% ρίχνοντάς μας στάχτη στα μάτια, ενώ μειώνει το προσωπικό στις μηχανές και εντατικοποιεί την παραγωγή και δεν μονιμοποιεί τους συμβασιούχους.
“Δείτε τι γίνεται γύρω σας και μην μιλάτε”, ήταν η μόνιμη επωδός.
Η συμβολή μας στη μεγέθυνση των κερδών και στην ανάπτυξη της εταιρίας όλα αυτά τα χρόνια ήταν καθοριστική γιατί
χωρίς εμάς δεν κινείται κανένα γρανάζι, καμία μηχανή!
Χωρίς τη συμμετοχή μας στην παραγωγή δεν προκύπτει κέρδος για την εταιρία.
Η διοίκηση όμως μας αντιμετωπίζει σαν αναλώσιμους.
Αυτό φάνηκε και αυτούς τους μήνες της πανδημίας που το εργοστάσιο έμεινε ανοιχτό.
Η εταιρία όσα μέτρα πήρε, τα πήρε κάτω από τη δική μας πίεση και με το μικρότερο κόστος, μέτρα που όμως δεν επαρκούν για την ασφάλειά μας απέναντι στον ιό.
Αποκρύπτει τα κρούσματα, επίσημα δεν ξέρουμε πόσοι συνάδελφοι νοσούν.
Αποφεύγει να κάνει διαγνωστικά τεστ εκτός και αν είναι απολύτως αναγκαίο.
Και ο πιο δύσπιστος αντιλαμβάνεται πλέον, ότι πρωταρχικός στόχος της εταιρίας είναι το κέρδος.
Το “νησί” της Bic μαζί με άλλες 500 επιχειρήσεις έχουν ετήσια κέρδη πάνω από 12 δισ.
Η κυβέρνηση ενισχύει τα κέρδη τους χαρίζοντάς τους 1,8% από τις εργοδοτικές εισφορές, υπονομεύοντας έτσι τα ασφαλιστικά ταμεία και την επιδοτούμενη ανεργία.
Εν μέσω πανδημίας η κυβέρνηση καταργεί ό,τι απέμεινε από τις κατακτήσεις, περιορίζει την συνδικαλιστική δράση, αυξάνει τα όρια συνταξιοδότησης.
Ενώ τα αφεντικά και τα καλοπληρωμένα στελέχη, των οποίων τα μπόνους δεν κόβονται, απολαμβάνουν τη ζωή τους, εμείς σκεφτόμαστε με αγωνία το αύριο.
Οι πιο νέοι από μάς δεν τολμούν να κάνουν όνειρα.
Σε όλα αυτά οφείλουμε μια εργατική ταξική απάντηση.
Απάντηση αξιοπρέπειας απέναντι στην κοροϊδία και το φόβο που γεννά το ζοφερό περιβάλλον που ζούμε.
Η απάντηση δεν είναι άλλη από την ενότητα, την οργάνωση και τη συλλογική δράση για τη διεκδίκηση καλύτερων όρων δουλειάς.
Eργαζόμενοι στην Bic
